ildllll NilllS-
Alierimilc- 8 Liiiliiiilit
Woensdag 22 Januari 1913.
SCHAGËR
57ste Jaargang No. 5253.
COURAIY T.
Londen, 18 Januari 1913.
't Is nu een.ige maanden geleden, dat ik schreef
«ver de Verzekeringswet de National Inpurance Act.
't Is zes maandein geleden, dat de wet in werking trad
zes ernstige maanden, zoowel voor de wet als voor
de Liberale Regeering, die ze had ingevoerd. Want
in die eerste zes maanden werd wel ieder gevraagd
te betalen, wekelijks een contrributie van drie of
vier stuivers af te dragen, maar van, voordeelen
voorloopig nog geen sprake. En de conservatieve
partij liet een zoo gunstige gelegenheid om de wet
verdacht te maken, niet voorbij gaan. Direct en
indirect werd ze bestreden, openlijk werd in de dag
bladen verzet gepredikt, en in het Parliament zei
mr. Bonar Law, de leider der Oppositie: „de heeren,
der regeeringspa^-tij zijn heel trctsch op hun wet,
ma,ar zij weten zeer goed, dat zij nooit in werking
lal treden."
Dat is nu zes maanden, geleden. Zes en twintig
weken achtereen hebben dienstboden,! arbeiders, kan
toorbedienden, en ieder, die minder dan f 1920 per
jaar verdiende, drie of vier stuivers van hun loon
moeten afstaan. De werkgevers hebben er wekelijks
hetzelfde bedrag bij moeten leggen, de Staat gaf
ook nog een dubbeltje, zoodat een wekelijkscbe con-^
tributie van acht of negen stuivers bijeen werd ge
bracht. Thans, nu ruim tien gulden voor eiken ver-
aekerde ils gestort, beginnen de voordeelen. 15 Ja
nuari was de eigenlijke dag. Maar reeds verleden
week Zondagnacht trad een der voordeelen in wer
king, en niet het minste Dat bij •do geboorte van
kinderen. Met hoeveel zorg wordt va^k de komst van
coo'n kleinen wereldburger tegemoet gezien, in arme
gezinnen, een gebeurtenis, die maakt, dat moedier
geruimen tijd niet uit werken kan gaan, dat een
doktersrekening moet betaald worden. Die zorg is
einds verleden Zondagnacht 12 uur weggenomen, of
althans zeer verlicht. Indien de vader verzekerd is,
of de moeder, of beiden, wordt bij de geboorte van,
een kind achttien gulden uitgekeerd, terwijl verder de
moeder de ziekteuitkeering ontvangt, waarover ik
vroeger al heb geschreven. Bij dergelijke groote maajt-
I regelen komt steeds een gevoel van, medelijden op
voor de ouders, die ook zes en twinti'g weken be
taald hadden, maar waar de kleine een week, een
|dag, of misschien enkele uren to vroeg kwam. Maar
er moet een grens zijn, of op dezen dag, of op
een anderen. De schijnbare onrechtvaardigheid blijft
helaas steeds bestaan. Geef de wet drie maanden
terugwerkende kracht. Er zullen evenveel klachten,
gehoord worden, van ouders, wier kinderen juist
drie maanden en éen of enkele dagen oud zijn.
Wat zou de Conservatieve Partij een paar maan
den geleden graag een aigemeeno verkiezing gezien
hebben! De "Verzekeringswet, waarvan toen de voor
deelen nog moesten beginnen, leenden zdch zoo uit
stekend tot zwart maken. En is er iets nobeler»,
dan een welt zwart te, maken, die je tegenpartij heeft
ingevoerd? 't Is wel de waarheid verdraaien (een veel
te zwakke term), maar je doet het om aan 't be
wind te komen. Je maakt wel, dat duizendsn men-
(scheii, voor wie de wet een zegen zou zijn, als ze
'toetraden (de neringdoenden, met inkomens bene
den de 1920 gulden waren vrij gelaten, ieder, die
een „baas" had, was gedwongen toe te treden) het
■iet durven doen, door de on,ware voorstellingen,
die je geeft van de wet, maar partijbelang gaat
voor alles. De Conservatieve Partij heeft de laat
ste zes maanden de waarheidsliefde aan het partij
belang opgeofferd, en daarvan, zooals te verwach
ten waa, ook vruchten geoogst, „Zulke groote hee
ren zullen toch niet liegen", oordeelt het volk, en,
in tusschentijdsche verkiezingen léed de Regeering
mederlaag na nederlaag. Maar nu zal de oogst wel
binnen zijn. De gehoopte en half verwachte alge-
meene verkiezing h uitgebleven. Twee maanden gele
den kon je nog zeggen van de wet wat je w<»u. Wie
had er voordeelen van gezien? Niemand. Wie had
er centen aan betaald? Ieder. Maar nu is 15 Januarf
achter den rug, en nu zijn praatjes overbodig
en gevaarlijk geworden. Mr. Bonar Law zal nu niet
zeggen, 'lat de beeren heel goed weten, dat hun
wet i oit in werking za^ treden. De wet is in, wer
De erfenis van Yan Elverdaaj.
I „Natuurlijk zal ik je laten meenomen," zeide Per-
kins, „wanneer je de waarheid) njet wilt zeggen, watn
kurmèr. v/ij dan anders doen dan je daartoe dwin-j
gen? Zeg mij evenwel vrijwillig wat je weet en dam
beloof ik je in, elk geval mijn, bijstand, en zoo erg-1
zal het. wel nitloopen." I,
Green zag eerst den advokaat en dan zijn_ beide
geleiders aan en na een lange pauze zeide hij ein-
delijk: „nu goed mistex Perkins, ik ben mister Green,
en daai u mij in elk geval uw bijstand en hulp
heb beioofd, en, ik tenslotte ook niet anders kan,
al zou ik willen weigeren, zoo zal ik u alles zeggen
wat ik weet. Vraag dus wat ge wilt."
Perkjns viel blijkbaar een groote steen van het
hart. „\u oude jongen," zeide hij diep ademhalend,
„waarop nu en eerst niet? Maar goed begrepen,
•Green, volle waarheid. Je weet waar hier sprake
n Is en het zal volstrekt niet tot je schade zijn,
a moet je meer zeggen dan met de wat is
ie- -'n te brengen. Slechts geen angst. Het zal zoo
loor
ial zè^en, wat ik vreet," antwoordde Green
„meej kunt u niet verlaaxgen."
»>E f, doe ik ook niet. Dus vooruit Green, waar be-
I' -■ "1<- :ich de oude Samuel Scheppers? Je hebt aan
-»ekei£ verteld, dat je hem hier had gezien. Be-
weL"
>»Ik ieb den ouden Scheppers de vorige week
bet wa. Maandag even na drie uur antwoord
de Grem zeer beslist, „in een rijtuig langs de Loon-
pardsti';et zien rijd en. Oogenschijnlijk was hij heel
goed. .)eter in elk geval dan ik op dit oogenblik
ben."
„Zorf keb je hem werkelijk gezien. Green?" vroeg
Perkiiij opgewondeu. „Je kunt dat bezweren?"
„Natuurlijk. Waarom zou ik dat niet kunnen?"
je ook met hem gesproken?"
„Nèen. Hoe kon ik dat? Hij zat in een rijtuig en,
reed mij voorbij. Eer ik een rijtuig had, was hij al
flsg reeds verdwenen."
king. En wordt d„ werkman ziek, zijn kaart geeft
hem recht op vrije geneeskundige behandeling, vrij
medicijnen, en een ziekteuitkeering, zes en twintig
weken achtereen, zoo noodig, van vier en een half
tot 'es gulden per week. Dat is niet veel? Neen,
zeker niet, maar 't helpt menig gezin heen door
vv.n donkeren, tijd, die anders elk spaarduitje had
zien vervliegen, en, zoo dikwijls de meubelen naam
den lommerd zag gaan. Geen wonder, dat de maker
van J wet. dal Lloyd George met trots en voldoe-1
niug terugziet op zijn werk. en ziicli een moeilijken
tijd van veel verguizing en weinig dank. niet be
klaagt.
Gister-, dat is Vrijdagavond ws Mr. Lloyd George
aanwezig aan een diner, da,t alweer gegeven werd door
Mr. Percy Illingworth, over wien ik den vorigen
keer schreef. En zooals verwacht werd, en gewoon
te is, Meld do Minister een, redevoering na afloop
daarvan, een redevoering, die grootendeels ging over
de veelbesproken wet. Een warme dankbetuiging
sprak lilj uit aan den Eerst,en Minister, en, alle Libe
rale leden van het Parliapionit, die hem zoo trexuw
ter zijde hadden gestaan. Niettegenstaande aj de ver
loren tusschentijdsche verkiezingen, was er geen Li
beraal, zei de Minister, die tegen hem gezegd had:
„Laat die wet toch vallen." Integendeel, zij hadden
hun tanden op elkaar geklemd en gezegd: „Hier is
iets, dat de moeite waard is om een nederlaag voor
te lieden."
Over de vele leugens sprak Mr. Lloyd George. Eén
daarvan was, dat, het arme volk hun vier stuivers
per week moest opbrengen, om aan. de Radicale le- 1
den van het Parliament 4800 gulden per jaar uit,
te kunnen keeren. Dat -waren geen gewone leugenp,
zei hij, maar stomme, ondoordachte leugens, waar
over Beëlsebub, de vader van alile leugens en zelf
een eerste meester in, het liegen, zich geschaamd zou
hebben. Zulke leugens waren hem niet waardig.
Maar niettegenstaande alle tegenwerking, niettegen
staande verdachtmaking en de openlijke bewering van
conservatieve zijde, dat de wet totaal zou mislukken,
dat nieman,d de dertig en veertig cents postzegeltjes
zou koopen om op de Verzekeringskaarten te plak
ken, niettegenstaande de humoristische prentbrief
kaarten, die aanschouwelijk voorstelden dat niet de
postzegels, maar Lloyd George eens een goede lik
moest hebben, waren, deelde de Minister onder ap
plaus mee, thans bijna veertien millioen, menschep)
verzekerd. Dat het getal nog- niet grooter was, dat
zooveel neringdoenden het niet hadden vergroot^ was
de schuld der Oppositie, en die zou daarvan devruoh
ten nog wel eens plukken.
Wat betreft de dokters, daar was veel moeilijk
heid meö geweest, maar gelukkig was die nu vrij
wel te boven gekomen. Uitgezonderd in Noord-Lön-
den, waar nog geer. voldoend aantal doktoren zich
had aangemeld om onder de wet te werken, was ge
neeskundige behandeling overal verzekerd. Veel tegen
stand hadden de dokters geboden, maar de Regeer
ring had doorgezet, en ten slotte over wonnen. Wa(t,
het gevolg zou zijn over eenigen tijd? Meer genees
kundige behandeling voor de arme bevolking, hoo-
gere salarissen voor de dokters. Toevallig had de
Minister een lijst gezien van de verschillende dis-
j tricten van Londen, waarop het aantal doktoren stopd
i voor iedere wijk, met het aantal menschen, dat er
woonde. In Kensington, een deftige buurt, wordt goed
voor de gezondheid gewaakt. Op elke 477 inwoners
is éen dokter. In Hampstead, het mooie gedeelte in,
't Noorden der stad. hebben elke 356 inwoners éen
dokter tot hun beschikking. Maar in, Shoreditch wo
nen niet zulke deftige lui. Daar kunnen, ze wel met
een beetje minder toe, en is er éen dokter voor elke
5582 menschen. Dat zou nu veranderen. Zeker van
een vast inkomen (de wét geeft ruim vijf gulden per
jaar per patiënt aan den dokter, zonder medicijnen
natuurlijk), zouden verscheidenen zich nu ook in,:
de arme buurten gaan vestigen. Komen, er bijv. vijf
maal zooveel dokters in Shoreditch als er nu zijn,
dan heeft ieder gemiddeld elfhonderd patiënten, en
f 6500 inkomen. Met elfhonderd patiënten worden,
natuurlijk niet bedoeld elfhonderd zieken, maar ieder
die verzekerd is, moet zich thans een dok&ar kiezen,
I en zijn kaart, door dien dokter laten teek enen. In
die keuze is men geheel vrij, behalve dat gekozen
moet worden uit die dokters, die zich beschikbaar
hebben gesteld. Heeft een, dokter <tus op die marnier
een duizend patiënten, waarvan er misschien in een f II. J. M.. blceker. Castricum, verduistering, 1 maan
jaar drie of vierhonderd, waarschijnlijk minder, wer- den gevangenisstraf.
kelijk zir-k worden, dan is hij verzekerd van een I. T.. landbouwer, Iloom, diefstal, 1 jaar gevangc-
goed, of laten we zeggen van een voldoend inkomen, nisstraf.
en kan behalve dat nog andere patiënten behande- .1. II.. werkman. Den {leider, mishandeling, f 25 boete
len, die niet on,der de verzekeringswet vallen. subs. 5 dagen hechtenis.
Zes maande i'ie de wet oud. Zes maanden heeft G. L.. landbouwer, Obdfliiu, diefstal, f 5 boete subs.
ze de menschen laten betalen, zonder er iets voor 5 dagen hechtenis.
terug te geven. Nog zes maanden, en, zoo groot zul- K. L\. landbouwer, llccrhugowaard, mishandeling
len de zegeningen er van zijn, dat er n,og slechts met f 25 boete. subs. 15 dagen hechtenis,
lof over gesproken zal kunnen, wordeki. En wie dat H. E. van dor N\. Den Helder, verzet tegen de po
li Üe. 2 maanden gevangenisstraf.
C. H. v. E.. Alkmaar, plegen van onzedelijke hande
lingen. 1 jaar en 6 maanden gevangenisstraf.
DAGBLAD „HET NIEUWS".
Het dagblad „Het Nieuws'' tc Alkmaar, door de hee-
Att rmn
niet wenscht te doen, zal hebben te zwijgen.
Binnenlandsch Nieuws.
WTERIXGERWAARD. t_
Dinsdagavond hadden we het genoegen voor het m n Meug gekocht^voor f 200 is^naat)
Departement van 't Nut tot Algemeen, afd. Wierin,-1
gerwaard, als spreker te hooren den heer Dr. Wij-
denes Spaans van 's-Gravenhage, dié na een verblijf
van 18 jaar in Indië weer in Holland is teruggkeeiid
en nu eene reisbeschrijving deed van Indië naar
Genua. Z.Ed. had die reis gemaakt met de mailboot
„Rembrandt" en was 4% maand onder weg geweest,
hetgeen juist de bedoeling was geweest om zoo
veel mogelijk vo,u al het natuurschoon en verdere
wederwaardigheden te genieten.
De geheele inrichting van het schip werd op dui
delijke wijze weergegeven. Ook werd besproken het
ontstaan van Batavia. Verder werd o.m. nog aange
toond het groote belang der draadlooze telegrafie.
Het was de bedoeling geweest om de voorstelling
der reis door lichtbeelden te verduidelijken, doch
door een defect aan de machine moest dit in den
beginne achterwege blijven. Bijna aan het einde van
de rede was de fout nog her6te,ld geworden en, kon
den we nog genieten van prachtige kiekjes van IndLië
en onderweg naar Genua. Het applaus na de voor
stelling der reis was zeker wel een bewijs, dat het
talrijk opgekomen publiek wel heeft genoten.
Na de pauze kregen we nog een tooneelstukje ge
titeld „Tante Jet uitgevoerd door zes dames, het
geen ook zeer in den smaak viel. Met een opwek
kend woord om ook de volgende nutsavonden zoo
we vernemen, aan derden overgegaan voor f 125.
NIETS AAN HET LICHT.
Men meldt uit Zaandam aan het Ildbld.
liet onderzoek van het parket te Haarlem aan de
1 tT" r ThSFif'nMir I artillerierinrichlingen aan de Hcmbrug inzake den dief-
cene reisbeschrijving deed van Indle nanr braTuikast aldaar, heeft niets aan het Iicfcf
g w M fÊ I gebracht.
DE MOORDAANSLAG TE NOORD WIJK.
Men schrijft uit Katwijk aan het Hdbld.
Omtrent den moordaanslag te Noordwijk kunliete
wij nog het volgende mededcelen. Des avonds om
streeks kwart voor 9 belde zekere V. uit Katwijk, vroege*
filiaalhouder van de houtwarenfabriek De Kroon U
Noordwijk. bij den boekhouder dier firma aan.
De juffrouw die hem opendeed zag toen een ma*
voor de deur staan met een revolver in de hand
Zij gaf een gil en wierp do deur voor don man dicht
Op dat oogenblik was de boekhouder de heer Ten Di
afwezig. De vermoedelijke dader heeft zich loen a htd
oen boom opgesteld en gewacht tot bovengenoemde hce»
zioh' naar huis begaf. Hij kwam met de tram van 12
uur aam. Toen heeft men drie schoten op hem gelost
doch zonder ernstige kwetsuren.
De dader had zich onherkenbaar tra ch len te mak ca
door een, puntbaardje aan do kin te bevestigen en de pet
diep in| de oogen te trekken.
Al spoedig vermoedde men," wie de dader was. Zatefi
gezellig mogelijk te maken, werd de bijeenkomst door dagmiddag werd hij gearresteerd en," in verhoor geno
den voorzitter gesloten. men,. Hij kon echter zijn alibi niet bewijzen. Zatcrdag-
«VOnd hvsrl iw/vr or-V.»
DE ACTIE BIJ DE MARINE STOP GEZET.
„Het Volk" meldt, dat na^ar aanleiding van de cir
culaire van Minister Colijn aan alle commandanten
van de zeemacht, en tevens, omdat op het stuk
van de passagiersregeling bereikt is, wat bereikt kon
worden en Verder doorgaan, slechts noodeloos slacht
offers kan maken, het hoofdibestuur van den Bond
voor Minder Marinepersoneel Zaterdag heeft besloten
zijn afdeelingen per circulaire te melden, dat van
heden ai alle actie tegen de deelneming aan feesten
en wedstrijden van bondswege is opgeheven- De ledejn
zijn vrij daaraan al of niet deel te nemen en mogen
daarover niet worden, lastig gevallen,!
VYLEREN GEN.
J.l. Zondag werd bij; ide Ned. Herv. Kerk leO os Ier
land .Stroe en den Oever verkiezing gehouden van 3
leden voor het kiescollege. De aftredende leden de
hoeren J. Pz. Bakker. S. Koorn Sz. en C. Bakker Jz.,
worden allen herkozen.
BURGERBRUG.
Maandag 1.1. vergaderde de afdeeiïng alhier .van den
Bond voor btaatspensionneering. ten huize van den
heer Abbenes. De penningmeester deed daarin rekening
en verantwoording over 't vórige jaar. waaruit bleek,
dat de ontvangsten f 61,25 en de uilgaven f 27.96^2
bedroegen. Er weixl besloten den len. Maart a.s. een
propaganda-avond te houden. Tol voorzit lor der afdee-
ling werd gekozen de heer L. Bestevaar in de plaats
)van den heer W. Verkrooet, die als zoodanig had
I bedankt. Tot penningmeester weid herkozen de beur
Jb. Gorrits.
•■St flaartenswrug.
Voor rekening van den heer J. de Boer. wordl
aan de Groote Slool alhier een arbeiderswoning gebouwd.
Het timmerwerk is opgedragen aan den heer J. Üe
Leeuw Wz. en het metselwerk aan den heer C. Sluis.
ÏRONDISSBMEN
Uitspraken:
R. P., sjouwerman. Alkmaar,
ambtenaar in fanclio, bevestigd.
-o- "«c.uuer-
nvond kwart over acht rezen zulke zware vermoedens
legen den man. dat hij door den inspecteur van Noordt
wi.jk in arrest gehouden werd. Zondag zou men dm'
man con fronteeren met den verkooper van de revolver.
ST. MAARTEN
Slaat der bevolking in do gemeente St. Maarten op
31 December 1912.
Bevolking op 1 Jan. 1912 546 m.. 532 vr„ totaal
1078. In 1912 geboren 18 m.. 10 vr., tolaal 28. In 19f2
ingekomen 41 m.. 62 vr., totaal 103. Totaal 605 m., G(M
vr.. totaal 1209.
In 1912 overleden 5 m.. 4 vr. In 1912 vertrokkeitf
38 m.. 51 vr. totaal 43 m., 55 vr., totaal 98.
Op 31 Deo. 1912 bestond de bevolking uit 562 n»..
549 vr.. totaal 1111.
NIEUWE NIEDORP.
Onze vroegere plaatsgenoot de heer N. D. Pool»
thans als chemiker werkzaam aan het laboratorium
voor scheikundig en microscopisch onderzoek va*
v. Ledden Huizebosch te Amsterdam, is tegen 1 Fe
bruari a.s. benoemd als adspirant-inspecteur va*
politie te 's-Gravenhage.
WINKEL.
Maandagavond hield het Departement Winkel der
Maatij. tol Nut van 't Algemeen, weder een bijeen
komst met dames, bij den hoer A. Wit Jz. De opkom*!
was zoor goed.
In een voorafgaande huishoudelijke vergadering, wer
den tot leden van het Hoofdbcsluur gekozen, de door Uef
Hoofdbestuur zelf als no. 1 roorgedragene.
Tot lid van het departement werd toegelaten de hoe*
J. Vethuizen.
Vervolgens kwam het woerd aan den heer J. W.
Broedelet uit 's-Gravenhage. die zich reeds s'poedi? dertl
kennen als een begaafd declamator, en verschillend!
i^oeuw vvz. en nei metselwerk aan oen neer G. Nluis. nummers, deels door hem zelf geschreven, op aan#ö-
ARRONWSSEMENTS-RECHTBANK TE ALKMAAR, name wijze wist voor te dragen.
Een welverdiend woord van dank bracht de voorzit-
ter den spreker aan het slot der bijeenkomst, namens
alle aanwezigen.
„En heb je hem niet weer aangetroffen?"
„Hm. Dan zat Ik hier niet in deze beroerde spe
lonk. Ik heb hem gezocht als mijn geluk. Had ik hem
gevonden, dan was ik al weer lang weg".
„Weg? Hoezoo?"
„Hij had geducht moeten bloeden, dat is zeker.
Onder de vijfduizend pond had ik hem niet losge
laten. Dat heeft hij bepaald zelf ook wel bemerkt,
en is mij uit den weg gegaan."
„Waarom denk je dat hij u zooveel geld gegeven
zou hebben?" vroeg Perkins verder.
Maar Green baalde de schouders op en zweeg.
„Dat hangt bepaald met zijn fantaatischen dood
samen?" vroeg Perkins verder. „Slechts vooruit.
Green. Ik verzeker ja, het wordt niet half zoo erg
als jij wel meen,t."
„Wanneer ik er niet was, dan zat Scheppers nu
in het tuchthuis en reed niet als een groote mijn
heer door de Lomoardstreet.
„Hoe heeft zich dat dan toegedragen. Green?"
,,Broekers is van alles de schuld," mompelde Green.
„Brockers? Hoezoo dan? Vanwege die vijfhonderd
pond?"
„Ei wat, vijfhonderd pond. Om vijfhonderd pond
had Scheppers niet zoo'n spektaked gemaakt. Maar
Broekers verlaflgd6 als afbetaling twintigduizend."
„Waarom?"
„Ja, dat is het juist- De oude wist zich niet an
ders meer te helpen. God weet, wat er in die
Zuidzee al is voorgevallen. Ik weet alleen, dat Broe
kers tegen mijn meester als tegen een vampir is op
getreden. Hij heeft mij dat in den nacht voor -
voor zijn dood zelf verteld. Hij kon zich voor dien
man niet meer redden. Dreigbrieven, persoonlijke be
zoeken, bedreigingen, dat alles stormde op hem in.
En dan vraagt u dat m ,-^r aan den jongen markies.
Hij zal het nog wel w.i hoe zijn stiefvader de
laatste dagen doorbracht.
„Verder, verder. Wat geschiedde toen?"
„Mijn hemel," ging Green aarzelend voort, alsof
het hem bij deze bekentenis tocli wel wat al te on
behagelijk werd, „ik ging tenslotte op de zaak in,
Hij gaf mij ter bestrijding der kosten en voor mijn
bemoeiingen in deze aangelegenheid duizend pond.
De helft daarvan gaf ik aan den dokter, die het
doodbriefje opmaakte."
„Dat toch valse: was?"
„Natuurlijk was het valsch, maar voor het noodige
geld kan men toch wel ergens zijn naam onder schrij
ven. Bovendien geschiedde het zoo onduidelijk, dat
wel niemand uit de onderteekening wijs is kunnen
worden. En wat hinderde het bovendien, de dokter
had langer en beter gelegenheid om uit den, weg
te komen dan wij
„Hoe heette de dokter? Weet u dat nog?"
„Durand," antwoordde Green onverschillig^ „Het
was een arme drommel, die meer schulden had, dan
haren op zijn hoofd en dien de grond van Parijs
onder de voeten, brandde. Ik kende hem reeds lang.
Het was een verlossing voor hem, toen ik hem het
voorstel deed. Dat merkte ik wel."
„Maar nu verder. Green, De markiezin, zag hajar
man dood op zijn bed liggen. Hoe ging dat toe?'
„Auderen hadden hem ook voor dood gehouden» aj
hadden zij hem nauwkeuriger bekeken dan de mar—
kiezir. Durand had Scheppers wat ingegeven, waar
op hij koud en star werd als een lijk. Maar het
duurde niet langer dan een uur. Het was een sterke
verdoovïng. In dien tijd moest alles geschieden."
„Goed, goed. Green, wat deedt ge toen?"
„Wie weet of ik het adders wel had gedaan, maar
dlo Broekers had mij zoo geërgerd en hij pijnigde
mijn meester zoo En dan, deed ik bovendien
dienaar wat mij door mijn meester werd bevolen.'
„Heel Juist, heel juist. Slechts verder. Wat deedt
ge verder?"
„Ik droeg het lichaam van mijn, meester, met be
hulp van een vrouw naar beneden, gaf de vrouw
twintig franc en stuurde haar weg. Het was meer
dan tijd. De markies kon ieder oogenblik weer ont
waken. De bedienden die telkens kwamen kijken, ver
wijderde ik eveneens onder het voorwendsel, dat het
ongezqnd was steeds in) do nabijheid van een lijk
te zijn. Dan legde ik kleeren en alles klaar, wat
mijn meester mij tevoren had ter hand gesteld, ver
der de twee zakken met zand, die precies het ge
wicht van mijn meester hadden. Twéé uur later nog
voor het dag was, was mijn heer op weg naar Ga
lais."
„En de begrafenis?"
„Men begroef de zakken met zand. De kist nam
ik zelf in ontvangst. Ik legde persoonlijk de zak
ken er in, draaide de kist ..st, legde er de bloemen
en kransen op dat waa alles. Het verders ging als
vanzelf. Den volgenden dag verschenen de genoodig-
de zangers, de treurmuziek. De markiezin zwom
weg in tranen, de markies Gaston verscheen in Aflo
pen rouw en de heele indrukwekkende stoet 3c
ook bewoog zich op een helderen dag door de
straten van Parijs achter de zakken zand naar het
kerkhof. Zoo stierf Samuel Scheppers, de markies
d'Aigr_- en zoo werd hij begraven."
Meester Sandow, die onder het verhaal steeds dich
ter op Green was toegeschoven, legde hem nu de hand
op den schouder en zeilde halfluid: ,.U is gevan
gen, mijnheer Green, in naam des konJngs. Maak
geen opstand, adders zx>u ik u moeten binden."
Green Week ontsteld naar de andere zijde, waar
Perkins zat. „Mister PerkLns, u heeft mij toch ver
raden U zeide mij, dat wij vrienden waren, en in®
geen leed zou geschieden."
„Wees kalm, mister Green," antwoordde Perkin».
„Mister Sandow hier, is mijn vriend, is ook de uwe,
maar hij is tegelijkertijd geheime politie en wanbee*
hij het nu noodig oordeelt u gevangen te nemen, is
daar op het oogenblik niets tegen te doen. Maar..."
„Maak geen verdere praatjes," zeide Sandow, „dajt
is gemeene zwendel, en ik zal het nooit voor mijzelf
kunnen verantwoorden, onder zulke omstandigheden*
ndet onmiddellijk te hebben Ingegrepen. Vooruit mie
ter Green. Volg mij goedschiks, opdat ik geen op
zien behoef te baren."
„Mister Perkins, u hebt gezegd..." begon Greea
klagend.
,JDe geschiedenis wordt niet half zoo slim als zij
er uitziet," troostte Perkins, ,,en wanneer je het
goed bekijkt, ben je in, de onderzoekingsgevangem'B
beter onder dak dan hier in de Drie Kronen. Moed
maar. Het zal wel goed afloopen."
't Hielp niets meer. Mister Sandow liet zijn slacht
offer niet meer los en Thomas Green werd opge
pakt Hij had zich schandelijk in de gevangenis ge
kletst en mal genoeg alles zelf verteld, dus was
er geen enkele kans om oen ander de schuld t«
geven, of iets te loochenen. Er waren nu drie go-
tuigen die zijn woorden hadden gehoord. De kle'ne
rekening die Green nog in de Drie Kronen had, be
taalde Ferkins, misschien als zoenoffer voor het ver
raad dat hij zich tegenover Green had veroorloofd te
plegen. Perkins was over 't verkregen resultaat zeer
tevreden. Hij had een prachtige getuigenis, welker
waarde hij nu nog et durfde schatten.
Wordt vervolgd.
