rim
Kiekjes uit de Hoofdstad.
Grepe i Land- n Tiiitmw.
)13,
Boo:
Zaterdag 25 Januari 1913.
56e Jaargang. No. 5255.
TWEEDE BLAD.
j
We leven in 'n eeuw va^ kiekjes.
Kiekjes in den, vorm vap prentbrief-
k a, a r t e n, die o.m. inzoover ze „Mooi Nederland"
;e aanschouwen geven,, alle aanbeveling verdieaien, Ste
ilfifiïen en dorpen, zeeën, rivieren en beken, bosch- en
luintafereelen, bergen en dalen, dat alles bewonde-
'en we, rustig neergezeten in den kring onzer fa-
nilie of in eenzame oogenblikken.
ert
Kiekjes ook in den vorm van bioscoop-
oorstellingen. Brrr!Van landelijke toonee-
jn en stadsgezichten is hier geen sprake. Zelden
©p lieflijk plekje, dat on£ hart warm aandoet; slechte
iij uitzondering een stadsbeeld, dart ons bijblijft en
jreft. Wat dan wèl? Ik herinnert me, van jaren her,
te gruwelkamer ip het Panopticum onzer hoofdstad.
noozel, Kuyper's leerstuk ie aanvaarden, dat „de luy
den van links" aan het Christendom vijandig zijn?
Een nieuwe film van den politieleen stnijif
wacht ons in den.a.s.. zomer. Dan zien we do staat
kundige bioscoop in volle werking en wordt er een.
stortvloed van kiekjes op politiek terrein over mooi
Nederland uitgestort. Moge voor Vaderland en Vor
stin dc overwinning zoo uitvallen, dat mooi Neder
land gerust en zijn bevolking gebaat zal zijn!
Br zijn ook nog kiekjes op sociaal ge
bied. En het witte scherm, dat in den bioscoop
schouwburg eenige treffende films daarvan aankon
digt, maakt indruk door zijne schrille tegenstellingen
als: „Kapitaal en arbeid", „Burger en proleet", ..Be
voorrechten en misöeelden", „Vrijen en slaven" enz.
Hoe wij deze kiekjes willen, beschouwen?
Met een eerlijk en kalm oog, aoodat we van de
voorstelling kunnen, vertellen, volgens de ingeving van
ons hart en opbeïnvloed door het gejuich en getier,
de geestdrift en verontwaardiging van 'n opgezweept)
publiek.
Drs. H. S.
>on.
ling der fraaie bloemen in vaasjes heel goed gebrui
ken.
In Juli, na het geel worden der bladeren, neme
men de klauwtjes op, droge ze op ©en plaatsje in de
schaduw en beware ze goed droog en vorstvrij. tot
Tiet volgende voorjaar.
Een andere soort, de Anemona japon ica, de
Japansche Anemonc, kan eveneens in 't voorjaar wor
den geplant, doch de bloeitijd vaft. van Augustus tot
OcLobtr, zoodat deze Anemone met haar talrijke va
riëteiten eigenlijk niet thuis behoort bij de andere
;en! In mijne verbeelding zag ik eene walgelijke
rereld vol wreedheid en geweld, die zich. verblijdde
de wanhoopskreten der dlepst-ongelukkige stum-
Ik vond die gruwelkamer huiverigEn in
Vnze dagen?In önze dagen zijn de gruwelkamers
veelgeliefd mode-artikel. Ze vinden aftrek bij
CoifuLzenden. Dag en avond (we schreven bijna nacht.)
taan die gruwelkamers open. om de geheimen te otnjt-
hier besproken voorjaarsbol-
loclalen. dal de ontzaglijke schade aan Godsdienst co
geloof, tli het gssvolg z>u zijn van. e.*n lutksche uw-
v\ ipning bij de Tweede Kam er-verkiezingen van dit
jaar. over ons vaderland komen zal...
„Het gebed dor t i aderen. izóó machtigi
„Het zijn deze gedachten, diï bet beduur der kafhn-
!i:*ke kicsverccniging hier ter sled;' er toe hebbén «'•-
liid. om aan alle katholieke schoolbesturen, aan alle
gestichten cn inrichtingen van dezori aard het verzoek
te richten, do kinderen te futen bidden, opdat God hun
geloof en zielen vooral ten bate. bij de verkiezing
den bloemtuin. Voor bloemen, in den nazomer zijn de
Japansehe Anemonen echter zeer aanbevelenswaardig.
Bij planting van deze soort neme men echter den
ouderlingen afstand ongeveer 20 cM., aangezien de
planten nogal veel omvang kunnen krijgen.
De verschillende soorten van Lelies (LLlium)
kunnen eveneens zeer goed voorjaars worden uitge-
plant. Van deze plant bestaan ook weer een massa
variëteiten, waaronder ware pra^hteoorten. Enkele be
kende soorten zijn o.a. de gewone witte lelie (Li-
knolgewassen voor dit jaar aan de Christelijke
de
verwinning moge
ichenken.
leid in d<*n lamio
Het artikel gaat poq enkele alinea's op deze wijxs
voort. Moeten wij ei" iits van zeggen'r Dc N. R. Crt.
voect hier aan toe:
Heeft echter de N. H. Cl. r.ht verzuimd een lidi-
tlfW3 op te roepen die der rechtvaardigen onder het
coaiilievolk r Of althans, indien zij van haar Rooms?!»
standpunt misschien bij den Proleslantschen vleugel
de zoodar.igen niet kon zoeken, de rechtvaardigen on
lium conditum), de oudst bekende variëteit; de Lang- j der dc Roomsche scharen r Het blad kent toeh heT woonf
bloeirige lelie (L. longiflorum), eveneens zuiver - -
VOOltJAAItSBOL- EX KNOLGEWASSEN. II.
Naast de ia het artikel van do vorige week bespro
ken voorjaars, bol- en knolgewassen voor den bloe
mentuin. verdienen ook de Ranonkels wel een
plaatsje. De bloei van deze planten valt reeds in Mei
--v,r x - en Juni. derhalve "betrekkelijk vroeg. De bloemen op
[oe beefde ik als knaap bij het zien dier martelin- ^c[lze|f zj;n sterk gevuld en van een groote verscheiden-
*- J-Wk- hli(1 van kleuren. De Ranonkels hebben een knolli- n
wortelstok, welke als vermejiigvcrvuidi^jlngsorgaan dieni.
De bloemi .ten kennen deze knolvormige onderaards che
doelen onder den naam „klauwtjes'".
Deze klauwtjes, welke bij dc meesle handelaars in
tuinzaden zijn te bekomen, kan men in het najaar,
doch ook wel in het voorjaar in Februari of Maart.
- - i op een bed uitplanten. met de punten, naar beneden.
Mrtfl,liercl6 dr|f De diepte van plantin" is tot 5 o.M. cn de onderlinge
1 i.wussss
„eto^word^^ j STSJEt
tP11 enta^a staat noc niet vast is de'bioscoop de 411 bij Gladiolus rapra verschillende (poepen,, die elk
lulla ode me school U-vontan.. En de leervakken ««rbpta»" uit talnjke vnnëteiten l^Mcheof
kooJeter school? Ik vrü er eenlge noemen: De kunpt Ar.ateche Ranonke s bloaen ut de kleuren «Ml. rood
Y>in te breken huisvredebreuk hoe pleegt men «tl met htkijke tinten. Een groep van dera Ranonkels
fntucht? meineed w. I *U» bekend; als hransche Ranonkels, welke als de
De opvoeders, nl. *11, die met ds jeu®d het goe_ 1 schoonste mjn te beschouwen. Zij groeien muider com-
la voorhebben, schudden hoogst bedenkelijk het Pacl de Perzische, zijn krachtiger en mis.ukken
O rlzxifd. zoowel rechts ajs tinto, om mij van, de be- daardoor zelden, wat van do Perzische nu juist met
Ca,liaming der politieke windstreken te bedienen. Ik altijd gezegd kan worden, Moora yanëtedten onder
cihrijf rechte voorop, uit macht der gewoonte en, ^cze Ranonkels zijn bijv Mathi.de Chris ine, wit, Pnm-
Paart iet als man van rechts, 'tls een, sociaal Beauty, lichtgeel, Vesuvms, scharlaken Als ge-
dat mooi Nederland dreigt te 't gehalte zijner m<mgd uitgezet zal een perkje Fransche Ranonkels
oekomsr.-burgers. eveneens zeker voldoen.
Gevlekte en ges'.ippelde varielei.en uit de groep der
Er zijn kiekjes uit de rechtszaal. Ook Perzische Ranonkels noemt men wel Schotschè Ra-
leze ansichten betreffen mooi Nederland niet. nonkels. Een andere groep vormen de Turksche ra-
F7ant 't geen d&ar vertoond wordt, voert aj even nonkels, welke niet zoo vele. maar gewoonlijk groot ere
troeven titel als de bioscoop-vertooningen. bloemen dragen, welke in voorkomen veel met de
Hier zien we, in werkelijk leven, vaal van kleur, Pioenroos overeenstemmen, behalve natuurlijk in de
£a gevolgen dier genotzucht. Jacht naar pleazier en grootte. De verscheidenheid^ van kleuren en tintetti is
erdrëven zucht naojr oipachik vertoonen in deze bij deze Ranonkels echter lang niet zoo g™oot a's bij de
gruwelkamer, naast spel en, drank, de slachtoffers dër Fransohe, welke dan pok de meest aanbcvelonswaar-
rbnijitehuizi-ïheid. Talrijk zijn zij, dite door te leven bovein dige zullen blijken te zijn.
hun stand en na een leven van louter pret in het Ranonkels laten zich heel goed als snijbloemen aan-
Iwnkje van de misdaad beland zijn. Zij zijn verloreta. wenden, vooral de éénkleurige. In vazen blijven de af
ftfroor de maatschappij door eigen zwakheid en schuld', gesneden bloemen lang goed en maken em zeer goed
effect.
Er zijn n,og andere kiekjes, dn) bonte variëteit. Als de planten l i'gebloeid zijn en de bladeren gpan
lan de opgenoemde. Er zijn Staatkundige kiek- verdorren, neme men de „klauwtjes"' uil den grond;
C les, waarin ons de worsteling, vertoond wordt tus- men late ze goed drogen. Men kan ze in den aanstaan-
Toe!ichen rechts en links. den herfst of in het volgend voonaar. als ze tenminste
zaac aQl<jeu was in niooi Nederland deze worsteling hef- droog cn koel, doch geheel vorstvrij zijn overw interd, 3we-
®Jger, dan sedert' een tiental jaren, toen d r. A b r a- derom uitzetten.
am Kuyperin grenaelooze vermetelheid het von Ook de Anemonen behooren tot de voo-jaarsbol-
■V3 uitsprak, dwie niet was aangesloten bij de par> en knolgewassen voor den bloementuin en wel passen
in'' ;.j) van rechts, zou zijn uitgesloten uit het Christen- bij de besproken planten het mees! de va i'j'.oitdn van
torn. Anemone coronaria, de Kroonanemonen of Blosmis-
In de ware bioscoop, die het werkelijke leven tcnanemonen, waarvan de blo' itijd weder valt in Mei
'artoont, is de afwisseling van tafereelen nog onete- Juri. De verschillende variëteiten zijn cnlcel of dubbel
dan in die van het tooneel. Het; tooneel en van een groot© verscheidenheid van mooie schittó-
ms zuiver deji. immers vooral bij Roomschen. zoo hoog gewaar
bijzonder deerden, zendbrief van Jaoobus fV. 16); „Een krachtu
wit; de Sofframlelie (L. crooeum), welke
forsche en oranjegele bloemen heeft; de Reuzen-^cbed des rechtvaardigen vermag 'vee!Er "zal foch' voor-
lelie (L. giganteum), afkomstig van de Himalaya, die <|c N jj c.i. geen kyes'ie \r«n zijn of cr is or.der haar
wel twee tot drie meter hoog kan worden en rxer J partij en gcloofsgcnootcn geen g.-b-ek aan rechtvaardiiaeto
groot 20—25 cM. lange bloemen, ten getale van I \Vas het dan noodig. de kinderen in den t-cftetaaisfrikf
tien tot vijftien aan een bloemtros van een halven te halen r We lezen in de Evangeliën dat Jezus van ziiu
meter lengte vormt; de Goudlelie (LUium aurajtuto), vofpeJjugen verlangde. <ht zij zouden worden als de
die.'n Juni.-Juli prijkt met prachtige i/voor-witte bJoe"l.inderkens. maarniet, dat dc kinderkens zouden wonlai
mey. goudgeel gestreept en met gouden, spikkeltjes ,,]s tje gjr00tcs menschen. cn wij kunnen ons moeilijk
overdekte bloembladen; de Japansche lelie (L. spe- voorstelleni. dat het in den geest is van hen. die do
ciosum), met de grootste verscheidenheid in kleuren kinderkens tot zich liet komen, dat men ze laat bktiE
teekemng der bloemen onder alle Leliesoorten; de voor overvviiming aan de stemb„s. Tocn ik
Tijgerlelie (L. _tigrinum splendenp), enkele of dub- killd was- /vgt pai|fus> sprak als kind w
ik gezind als een kind. overleide ik als een kind.*'
op:
bele bloemen met omgebogen bloembladen, welke
orarjerood of menierood van kleur zijn met zwarte
of paarse stippels.
In hel algemeen kan omtrent de cultuur van cLe
Lelies het onderstaande worden vermeld.
De lelies maken haar wortels boven den bol zoo
dat men deze 10 15 cM. diep moert, planten, terwijl
er voor gezorgd dienjt te worden, dat de boven den
bol zich bevindende grond rijk is aan plantenvoed-
sel, wat men gewoonlijk verkrijgt door deze grond-
laag soed met verteerden stalmest en bladaarde 'sëhïCourant "^odle^r'nit. in het vervol? van
vermengen. _nl.At artikel, waaruit wij een gedeelte overnamen, die woorden
t.b™ goed ton 'Z ra ni4b„X ^orattp ïnS
I ïf ^rterascHc Mat. „oodi?. he, n<^
met vructutiiraen ^fe^f e^naYlaSS te ferlY ^'™^htYn" Y
bevindt en er tijdens den groei der lelie nog eens ,fr rT,„Q - j U overneming «daB
Xenlietd ^.t verteerdTSest op de aarde - li iSÜÏÏ
rra8lossen, vruchtbaren grond kan een lette (met d°o„ Y
ultaocdering van de Renzenlelie) Jaren lang blUven Y l houden
staan en geeft elk Jaar weer bloemen uit den bot YL
Is de bovengrond echter minder vruchtbaar dan leeft 11 1 e Tan m00i-
de plant ten koste van, den bol, welke dan sterft.
Om echter vele en groote bloemen te behouden
is h"t wel raadzaam om de drie jaar de bollen in dei
herfst op te nemen en op een njeuw plekje afzon
derlijk in den bloemtuin, uit te plakten. In dep win
ter moeten lelies altijd gedekt worden; met turf-
strooise.1, ruigte of iets dergelijks.
Bij voorjaarspilanting zet men de bollen in Maart
in den grond,
Dit zijn voorbeelden van gezonder en eerbiediger op
vatting van wnt kinderen zijn en van wat kinderen:
toekomt dan er uit dal politiek gebed der kipderent
spreekt.
Dr. Kuyper heeft eenige j'aren, geleden van de per<;
hij ha<i het oog blijkbaar op het blad, dat hij!
het best kent verteld: als zekere Jun,igebeurtenissen
in zicht zijn., slaat ze voor niets. De Nieuwe Haarlem-
ook al
Tweede Kamer.
Den Haag, 23 JapuarL
Misschien zou iemapd, minder loyaal-eeriijk et*
nauwgezet van opvattingen dan de hoer De Waal Mp-
lefijt den brief, hem door de „Rotterdamsche Bank ver-
plekje, bijv. tuseoben lage beenters. waarvoor de Y-L!fY
Lelie zeer dankbaar is. Den bol van de dat de Kamer de motie-De Meesier bc'reffcnde fcte
welke helaas zeer duur is, plant men het best in i w .T„,PckvKk> r„.,lei T*1
zandigen, doch zeer vruchtbaren
grond, ip of tegen j
zweempje nu vervluchtigd, verdwenen. De Bank ver
een boschje, zóo, dat de plant alleep vap de morgen- 1 DiaV'Y^7iph „Tte!,
zon geniet. Na éen uur namiddags mag de p/ant niet, .,..n p® _^SC"?!i!e; deaa
meo in de zon staan. In het voorjaar moeten de \Viendeiiikhei<f
jonge scheuten zorgvuldig tegen vorst beschermd wor- y -'S hooghartig-
den. Na dep bloei in Juli-Augustus hebben de bollep >«rt<¥P»wooid ging, vanochtend pa-
van te lelie geen waarde meer. 'Y°°" 'e vragm. of de hceren daar nu hei,set, b,j ble-
ven.... „Meegaapd gënoeg van een Ne;lerlandsch m»-
r.ister zou men zeggen. De Rotterdamsche heeren ant
woordden we zullen mog eens zien, maar belovort
doen we niets.
Natuurlijk vlogen de hoeren. De Meester en Van
Veen ip begrijpelijke onLstuimieheid tenen z
Uit en voor de Pers.
HET- GEBED DER KINDEREN.
Dc verkiezingen komen in het acht. Dies begint men
in begrijpelijke onLstuimigheid tegen zulk een
revolver-tak'iokzulk een mes op de keel zeiten op. En
Lig rijker, dan in die van Pet tooneel. net; tooneei cn van een groot© verscneiaonneitt van mooie scmne- »ou wiiitaaigru somai ui nvi! mo wgmt u«». oY V''".
lan kt zijn bestaan aan, de werkelijkheid, waar we rendö kleuren. Bovendien vormen de fraai ingesneden zich allerwege in te spannen om de overwinning te 8^ emrncri m<x-rderh<.ïcf
iagelijks, in bonte kleuren, paast „de spreuk© Sa- bladeren van de Anemone coronaria op zichzelf reeds behalen. Links is aan de voorbereidende werkzaam- J t 3' goea ae mo[io.
omo's" over „aerdschq ijdelheyt" ook het vers uit een sieraad. Vooral d© Frans che Anemonen van Caen, heden bezig; rechts
,ukaa bewaarheid ziep: „Hij heeft machtigen van zoowel enkele als dubbele, verdienen bijzonder aanbe
den ^rooten cn kleinen landbouw ten goede zal ko
men"; voorts, dat „duidelijk moet blijken, dat op hert
octroci der Surinaamsche Bank geen inbreuk wordt
gemaakt", zoodat de Regec:ing „in de gelegenheid wordt
gesteld aan de bezwaren tegemoet te komen", en do
behande'iug wordt verdaagd.
De heer Malefijt heeft met 'veel nadruk gezegd, dat
de verantwoordelijkheid voor het votum geheel op de
Kamer rust. Men zal daaruit dus moeten afleidc«.
dat de minister niet van zins is om aan dc uitnoodigmg
tot ..tegemoetkomen aan.de bezwaren" te voldoen. Bo
vendien. is de Rotterdamsche steunpi'aar gebroken. He<
heeft er dus zeer veel van, of het gehoele plan. van de
i Jeu We W.-I. Cultuurbank zweeft in voorshands-onte^.
rcikbare sferen.
Hoe men deze zaak ook beschouwt, de Kamer
was aan zichzclve verplicht om voor het Rotterdamsche
reeds nu aan het mobiliseo- verklarend dat de voorgestelde C.il'uurbanJc voor W.'
iren. Men~n daar zelfs al aan de allerjongste lichtte- YrY geen voldoenden waarborg biedt, „dat zij aller-
'e tronen afgetrokken, en nederigen heeft Hij ver- bëveJng oni de groote bloemen, en de sohitteröndb gen toe. Zie liicr, hoe in de (R. C.Nieuwe Haar- ^e. ^aa
dan100^-" kleuren. lemsche Courant wordt alarm geblazen:
Dr. Abraham Kuyper is gevallep, ma?! de chrisrte- In Maart of, zoo de weersgesteldheid dit tenminste
ijke coalitie bleef. En wij, dae niet blind zijn voor toelaat, reeds in Februari, plant men de verlakte knol- j „Is 't wonder, dat wif Katholieken naast den daad-
io Ie groote talenten vaax dep gevallen held, zien nog Jetjes. bier ook „klauwtjes", genaamd., op een onder- w eikel ijken ijver dien wij moeten ontwikkelen om naar
Iwitegelijks zijn beeld als de verzinnebeelding van lingen afstand van 7 tot 10 c.M. en ter diept© j-an de ons gegeven en veroorloofde middelen het anti-
rechts" en hoeren nog onverpoosd zijn vopais tegen 5 7 o.M. Losse en vruchtbare, goed' bemeste gronden cleriealisme te bekampen, ook onze toevlucht nemen
cnulptje linkerzijde ip de politiek-, zijn het best voor den teelt g?schikt. Hoe rijker de grond tot het gebed, opdat God de ramp afwende van ons
f met Toch... en met vreugde constateeren. wij het fei|t... is aan gemakkelijk opneembare plrn'envoediruBstoffen. vaderland van een anü-clerieaal bewind f
fe worsteling tusechen rechte en links verliest haar hoe weliger de Anemonen zich zullen onlwikkelen en j „Maar bij God vermag één© bede nog meer dan de
pedrochtelijk karakter tot zegen van beide partijen, hoe grooter en talrijker de bloemen zullen zijn. Een onzede b"d? der kinderen, het geb'-d van onschul-
ifan lieverlede »a men gaan heseffen, daf hert voor zonnige standplaats is verder noodzak<T;k. dige kinderzielen die de hoon zijn van Katholiek Neder-
fceide richtingen noodlottig is de belangen van ons Anemonen zijn ook heel goed als snijbloemen te ge land: wanneer die onschuldige kinderen God zullen
Vaderland te verwarren met gevoelens in sympathie- bruiken. Daartoe snijde men de hal fontloken bloemen bidden, dat Hij hen niet over] at e aan den vijand,
ken of apathieken zip ten opzichte van een persoon, desnoods nog als knop, af en plaatse deze in een i dat Hij hen bescherm© tegen het kwaad dat door do
iije eiiaas! zijn groote gaven heeft aangewend om vaasje in water. De bloemen ontluiken pu volkomen godsdi-mstlooze school vooral, en'door zóóveel "andere
ep verwarring o n d e r N e d'e r 1 a pd s 6n blijven daarna nog wel 8 10 diagen. goed. Ook aanvallen, daadwerkelijk of door nalaten van^posi'ief
verdeeldheid
Christen
n te verwekken. Want wie is zoo on- bet fijne groen der Anemonen laat zich ter afwisse-
optreden. hun bedreigt. o, dón zeker zal God niet
Feuilleton
De erfenis van Van Elverdaal.
24.
Ja, ja, er was nu alle reden voor de Elverdaals,
üoo meende Perkins, om tort een vergelijk mee te
iverken. Misschien kon men dep oudiep Elverdaal
vel heelemaal terzijde schuiven en hem met een
dei na rente al'schepep. Voorloopig stond de zaak
reor Öe markiezin eai voor Perkins-zelf magnifiek.
De oude Scheppers zou zich wel tweemaal bedenken
voor en aleer hij uit zijp verborgen hoekje te voor
schijn kwam.
Terwijl Perkins deze overwegingen liet gelden,
bracht men Thomas Green naar het rijtuig dat nog
aaD het eind van de straat wachtte en reed met
hem naar de Newgaet gevangenis.
HOOFDSTUK 16.
Vrijaf! Welk een heerlijken klank heeft dat woord.
Tenminste als het vrijaf voor den mensch niet el-
ken dag begint met het opstaan. Dan als elke dag
hetzelfde is, verstaat men't heerlijke genot niet dat
een vrije dag anders schenkt Hoe harder de ar-
beid, hoe zoeter de rust, dart is een wet voor een
leder.
De lenfce naderde reeds, toen John Elverdaal op
een viijen avond op Burnettcompany in het groen
zat. Het was een heerlijk gezicht dat zich voor
Jonh's cogen ontplooide. De breede, rustig© stroom
als met duizenden lichtjes overzaaid. Maar ondanks
het schoons daar voor hem was John naden
kend en stil, het was hem verdrietig te moede.
..Pot-i, Johnny," klonk plotseling achter hem 'n
vroolljke stem, „wat heb je daar een monster van
muts op. Hoe kom je er aan? Je hadt bepaald
in heel Londen geen afschuwelijker hoofddeksel kun
nen vinden."
John schrikte uit zijn gepeips op. Er speelde
waarachtig een lachje om zijn Lippen, toen hij zich
omdrt i-end Alice voor zich zag.
»>0, ,jss Alice," riep hij verrrast ep nam de muts,
die de ergernis v;m de jonge dame had opgewekt,
vlug af, „ik weet wel dat ik geen slag ervan heb
aan u te bevallen, maar wat verkeerds er nu, aan
deze arme muts is, is mij een raadsel. Het is een
heel sollede muts voor éen shilling en zes pence."
„Een waar monster is het," ijverde Alóce, „goed
genoeg om kleine kinderen mee bang te maken. Hij
staat je ongeveer zoo goed als een krokodil een
hooge zijden."
„Ja dat kan, maar dat ligt dan bepaald aan de
krokodil, miss Alice. De muts is heel goed, alleen
htet hoofd deugt niet."
Alice had bepaald een driftig antwoord op de lip
pen, maar zij overlegd© over wat anders. Zij keek
Johnny open en vertrouwelijk aan, dran werd zij
eensklaps vuurrood, sloeg de oogen neer en keek
naar de krant waarip Johnny gelezen had. v
„Wat lees je daar, John?" vroeg zij.
„O, dat is niets voor Jou, miss Allee," weerde
hij voorzichtig af- -
„Laat eens zien. Over de uitbreiding van de
krankzinnigheid in Frankrijk. Duitschland en Enge
land," las zij verbaasd. „Mijn hemel, hoe kom je
aan zulke verschrikkelijke lectuur?"
„Ik zeide je het immers reeds miss Allee, dat het
niets voor u is," zeide Johp bevangen.
„Maar het is ook nlete voor jou, Johpny. Wat
gaan jou pi die dingen aan?"
„Jammer genoeg meer dan je denkt."
„Je bent toch zelf wel recht..." begon Alice, brak
dan plotseling af om na een kleine pauze op geheel
andereu toon voort te gaan: „Johnny, is dat om
je vader?"
John knikte en vouwde het blad langzaam samen.
„Maar je vader is toch niet ziek ik bedoel
niet ziek op die manier?" vroeg Alice vol belang
stelling.
„Wia weet. antwoordde John. „In die krant
daar staat, d: nog geen derde van de patjiëntep
zich onder verpleging bevinden ep dat wel twee
derden zich niet eens bewust is van hun toestand.
Een lichte afdwaling van het gezonde oordeel, dat
dikwijls of enkele malen zich voordoet., kan reeds
een voorbode zijn van een latere ongeneeslijke krank
zinnigheid, die juist daarom ongeneeslijk is, omdat
de patiënt te laat onder goede behandeling kwam."
„En jij gelooft, John, dat zich dit geval bij je va
der voordoet?"
„Ja. Mijn moeder heeft mij vroeger reeds gezegd-,
dat mijn vad r in den la°.'flten tijd steeds l. .-ar
wordt en dat er aan een. verstapdig beheer van
zijn vermogen niet is te denken. Mister Burnetrt, uw
vader zeide eenmaal tot mij: „een vermogen verdie
nen is geen kunststuk, maar een vermogen behouden,
dat is een kunst. Nu zie ik mijn vader dag aan dag
te een groot gezelschap van zoogenaamde vrienden
van die dagdieven en klaploopers, waaronder zich
bepaaJd nog zwendelaars en bedriegers bevinden, die
voor niets terugschrikken. Kunt gij het mij kwalijk
nemeu. Alice, als de zorgen mij neerdrukken, en ik
hang ben, dat mijt vader tegejp zulk tl rij von niet be
stand is? En dat men den ouden man niet alleen
zijn geld afneemt, maar hem ook pog zijn gezond
heid ontsteelt."
„Johnny praat met mijn vader eens over je zor
gen," antwoordde Alice na een kleine pauze. „Papa
weet alles en zal wel den rechtep weg weten te
vindeu. Er moet iets gedaap worden en papa weert
bepaald wel wat. Misschien moet er wel iemajid voor
het gerecht. Ik heb eens een dergelijke geschiedenis
gehoord
Een stap werd hoorbaar. Miss AMce zweeg en keek
haastig om. Daarna stond zij vlug op, bloosde even
en zeide zacht:: „het is papa. Met eep dame, en ik
moet hei avondeten nog klaar maken. Adieu, John
ny. Wees nu maar vroolijk. Papa zal het wel in orde
maken. En die muts moet weg. Neen, dat sta ik niet
toe. Geef dart ding maar aan de keukenmeid, die kan
er wel een koffiezak van maken".
„Miss Alice..."
Weg was zij. Droomend keek tJohn haar na. tot
ook de stem van directeur Burnett hem plotseling
weer tot de werkelijkheid bracht.
„Daar is hij,' mijn geëerde mevrouw Van Elven-
daal." zeide Burnett tot de hem vergezellende dame,
„en Loe jammer ik het ook zou vinden als hij heen
ging, ik zou hem niet terughouden, als het voor zijn
bestwil was."
Nu herkende John ook zijn moeder. Zij was diep
■resluierd en geheel in het zwart gekleed.
„Moeder!" riep John verrast en hartelijk verheugd,
„u hier?"
Het was de eerste maal dat mevrouw Elverdaal
den verrep weg «aar Burnett Companv had afge
legd. om zoodoende haar zoon eens te zien. Haar
man had het nooit willen hebben en ter wille van
den vrede bracht zij dit offer.
„Mijr. beste jongen," zei zij levendig en stak hem
beide handen; tegemoet, „hoe goed1 zie je er uit
God zij dank, dat nog eA van ons allen den frisschei
moed in de oogen heeft en het toeken der gezond
heid op de wangen."
,.U ziet er inderdaad ndet goed uit, moeder,'* ant
woordde John, „deze angst en zenuwachtigheid heb
ik vroeger bij u nooit opgemerkt Wat is er go-
beurd? U komt zeker niet om een kleinigheid dezen
langen weg langs?"
Zijn moeder zette zich op do houten bank neer,
op dezelfde plaats waar zooeven Alice had gezeten.
Directeur Burnett, die zeker dacht dat moeder en zoon
eens samen wilden praten, wilde heengaan en zeide
daarom: ,.Ik zal u niet storen. Straks zal ik nog
wel het genoegen hebben om u te ontmoeten."
„O, mister Burnett," antwoordde mevrouw VapV
Elverdaal vlug, „wanneer wij uw tijd niet te veel ip
beslag nemen, zoo zou ik u wel willen verzoekephier
te blijven, en ons met uw raad en voorlichting te
dienen. U gelooft niet, hoeveel steun het mij geeft,
eens met een kalm en verstandig man te spreken.
Na alles wat ik de laatste weken heb meegemaakt,
zou een mensch haast tot da conclusie komen, dat
er geer verstandige mensch en meer zijn".
Burnett ging zitten. „Ik sta geheel tot uw dienst",
zeide hij. „Over wat handelt hert?"
„Hoe maakt vader het?" vroeg John angstig
„Ach, mijn jongen, vraag liever, hoe anderen het
met hem maken. Dat hangt af van den meer of min
der goeden zin van heeren advokaten, onze gasten
bedienden. Bij den hemel er bestaat op deze wereld
geen onzaliger, ellendiger schepsel, dan een half-
dwaze man die geld heeft. Honderden ep duizenden
mogen door een plotseling gelukje uit nood en el-
Iend? cn in betere omstandigheden gebracht worden,
waardoor zij zichzelf verder kunnen helpen en op
werken, voor je vader John, was het geld een on
geluk. Deze erfenis, deze bezoeking des duivels, die
al zija slechte eigenschappen heeft wakker geroepen,
heeft hem bedorven, heeft hem naar lijf cn ziel ge
ruïneerd, en ons allen ongelukkig gemaakt. God had
het zoo mogen besturen, dat wij het geld nooit had
den bezeten! Het is of al het; gespuis ter wereld te
gen ons samenspant om or.s aan lichaam en ziel te
'pijnig.n. te martelen en de nood, deze harde leer
meester d---r armoede, komt mij nu voor als een oude
I vriend, p Ik to vroeg verloor".
Burnett kende mevrouw Elvérdaal niet, hij zag
