S CII61 iluitti Nieiws- COURMfï. RONA Cacao In teder huisgezin is plaats voor 1 yl::^ Dt Volksdrank ï..«»n Ier Donderdag 13 Februari 1913. 57ste Jaargang No. 5313. N. Ariondissements Rechtbank te Alkmaar. diefstal te alkmaar. De eerste beklaagde waarmede we vandaag kennis maakten was N. A. C. de Vries uit Alkmaar, die hier terechtstond onder verdenking van, in den nacht vata. 1 op 2 Januari jl. diefstal met inbraak te hebben ge pleegd. Hij was toen in zijn woonstede na eenig café-bezoek op den hoek van Gedempte; Nieuwesloot en Kanaalkade terechtgekomen en was na een glas ruit in de deur te hebben vernield heel vormelijk binnengekomen bij den koopman P. Kool. Het was reeds in den „voor den nacht bestemden tijd", dus wist De "Vries geeen beter keuze dan... de slaapka- mer. Daar trad hij dan vrij ongegeneerd binnen, stak heel deftig een kaars op en inspecteerde het boeltje nu eens op zijn, gemak. Enkele voorwerpen schenen zoo op 't eerste gezicht wel genade bij hem te vito den. Van de theetafel in een aan den slaapsalo® grenzend vertrek roofde hij: een zilveren' melkkanne tje, voorts nam hij nog gauw eeen paar kistjes mede, keek nog even in den kelder en stapte op. Zon der Eog te weten bij wie® hij. zoo bezig was geweest, naar hij zegt- Hij heeft het gestolene later in de Bleekersloot ver stopt. Het dienstmeisje van Kool, Trijntje Mulder, was dien nacht afwezig. Ook Kooi en echtgenoot© waren juist uit. In den morgen van 2 Januari wap Trijntje nog gekomen om de kippen te voeren en had toen gezien dat er was ingebroken De koopman J. P. Kool,, ook in Alkmaar woonach tig, had bij zijn zoon, bij wie® de inbraak plaats vond, tijdens diens afwezigheid 't toezicht uit te oefenen en de sleutels des huizes in bewaring en had dan ook daags na Nieuwjaar al dadelijk de sporen van dief stal met braak gevonden. De arbeider Kees Hoppe had de, gestolene voorwer pen gevonden onder een brug in de Bleekersloot, waar beklaagde zijn geroofde spulletjes had gedepo neerd. De bestolene handelaar P. Kool, verklaarde in I, December de stad te zijn uitgegaan met zijn gezin, zijn hebben, en houden aa® vaders toezicht overla- tonde. Hij herkende het gestolene ails het zijne. Do manufacturler J. PI. M. Brunklöns verklaarde, I Nieuwjaarsavond met beklaagde De Vries te zijn uit geweest. Na '9 nachts éen uur ongeveer hal hij be klaagde niet meer geziten. Bij den caféhouder H. But- 1 rp ter, die tevens logement houdt, heeft beklaagde dien bewust en nacht vanaf half drie gelogeerd, f-p* De heer J. Otter, getuige décharge, verklaart, LC1 evenals Butter dat hij geen dronkenschap Jan be- ana: klaagde heeft bespeurd, die den l Januari' 'aavonds ulijk bij hem eenige glazen bier is komen drinken. Ook Kees van Twist, in wiens café De Vries met Brunk- j ar.ei lans „opstak" heeft geen dronkenschap waargenomen- htifli dc O. v. J. acht het feit bewezen en neemt aan voo dat beklaagde wel heeft geweten wat hij deed. Ge- j j} te ëischt wordt tegen De Vries 2 jaar gevangenisstraf. Mr Leesberg, verdediger, wijst op de eigenaardige vo° wijzo van diefstal en eindigt met vrijEpraak voorrijn ader cl/iënt te vragen, subsidiair lichtere straf r he UITSCHELDEN EN BELEEDIGEN Kees de Goede, een boertje uit Twisk, was niet verschenen op de bokkebank. Hij heeft len werkman, Jaar Wittebol den 14 Augustus overal v«or uitgeschol den en beleedigde die® man dikop. Jfoo-b Wittiébol was juist bezig ijverig de straat te sarobben voor Btrek ée Doopsgezinde kerk als daar Kees, db op 't moment niet zoo erg „goed" waa, begint te raza en te schel- n BC der. van belang. De leelijke woorden, ret veel stem- 91 t verheffing uitgesproken, waren gehoor door dokter L. A. Demmers en vrouw De Rooij, beien van, Twisk, die. nu als getuigen met Wittebol optrden. De O. v. J. de beleedjging bewezen agtende, eiScht t of 15 gulden boete subsidiair 15 dagen bchtenis. mishandeling. De meubelmakersknecht J. Boon £>nd thans te- rec-ht men den werkman W. Kok. zijn beiden, Alkmaarders en hebben in, de stad op üdejaarsavomd den coiffeur M. Knijn mishandeld, dde et twijfelaeh- Hooi tige genoegen had, het stelletje op Rsevoort tegen te komen en daar toegetakeld te woren. De rijks- klerk F. Bus had het gevalletje gezk, evenals de kantoorbediende Hofmeester. Beiden uren zij in Knjjn's gezelschap geweest die® avond. hadden toen I diens droevig lot aangebouwd »a- au» s RONA Cacao is welkom in ieder gezin. Het is een uit» stekende dage lij ksche drank, heerlijk van smaak, en uiterst goedkoop. RONA bezit den zuiveren pittigen cacaosmaak. Geen wonder dat het aantal gebruikers dagelijks verbazend toe neemt. Koop nog heden een bus bij Uw winkelier, en wees nle? tevreden, als hij een ander soort wil geven met da bewaring dat die „even goed is". Er beslaat geen andere „even goede cacao" voor dien prijs. Er is een enorm verechiJ tuaschen Van HouSsr's RONA Ca«ae cn anders troedkoope soorten. 1 Kt /I 50 I Kf/I.51 ,0.18 .0.18 X melke ©ring* De O. v. J. eischte tegen, Boon en Kok elk f 15 boete of 15 dagen hechtenis. een heel lastige logé. Dat koopman Jochem van Wieringe®, van Wogniuim een heel gezellige prent; is, heeft hij ongeveer een maand gelede® beweze® door den boel bij G. Snij ders, koopman te Schage®, wat op te scheppen. Hij heeft daar van 10 op 11 Januari overnacht en toen alles zoowat in ruste was, kwam hij bij Snijders i® 't slaapvertrek en poogde diens vrouw uit het bed te halen, waarbij hij hare kleeren verscheurde e® baar sloeg. Joohem zegt, dat hij was gekomen om rijo kleeren. Hij had die niet kunnen krijgen enhad) In dronkenschap geha „deld. Daar mej. H. Grootes, vrouw van Snijders door ziekte was verhinderd te verschijnen, werd de zaak thans nog aangehoude® tot heden over 4 wekejn. i1e") jachtwater-geschteüenis. Volgt beklaagde Albertus Ja® se®, fabrikant te Alk maar, beschuldigd van i® 1912 aan verschillende wito- Relters in Alkmaar fleschjes hoofdiwater te hehbe® verkocht met het opschrift „uitwerking onschade - lijk' voor levend onrein. Bij onderzoek waa echter gebleken, dat het fleschje gevuld was met jachtwater of haarwater waarin zich arsenicum bevond, welk zwaar vergif als een zeer nadieelig bestanddeel werd aangezien. De fabrikant erkent dat dit goedje er in is, doch meende dat gebleken is door herhaald ge bruik, van *t jachtwater door verschillende lieden, zonder dat hem ooit een geval van schadelijke wer king ter oore kwam, dat het niet nadeelig is. Ten vorigen jare kocht de age®t va® politie De Boer een fleschje jachtwater, fabrikaat Jansen, dat naderhand is onderzocht door den schei' im®£ige en apotheker Wanna, Die heeft 51 gram van den inhoud van zulk een fleschje, dat bruto ruim 138 graan weegs, nauwkeurig scheikundig onderzocht en daarbij waarge nomen dat er onder de bes tandde e le® cok arsenicum vtoikwam e® wel bij®a 0.6%. Nu achtte de hoer Wanna de schadelijke werking van eea vloeistof met zoo'n percentage oplosbare arsenicnmyexbindÈng voor een zteke huid wel niet vrij van gevaar, maar voor een gezonde huid duchtte hij er mta&er kwaad va®. Hij sprak echler slechts als bekwaam scheikundige, wat beklaagde ook onder het oog weid. gebracht, tod® hij zich op dit beweren beriep. Over het meer of minder schadelik inwerken op de huid. had de rechtbank fcer voorlichting meer speciaal rich dokter G. R. CL Bchröüör gekozen, die verklaarde, dat eene samenstelling waarin de gecon stateerde hoeveelheid arsentcirm-oxijde voorkwam, wel schade.ijk op de hoofdhuid ka® inwerke®, óok als die gezond as. Dat bij een zieke huid, .vooral door een eventuëel schrobben of krabbe® de kaps van schadie- lijke inwerking grooter wordt, spreekt va®zelf. De Alkmaarsohe winkeliers P. Noome. L. v. Vier- sen, J. de /"Vries e® W.. Smit :hadde® allen jachtwa ter van Jansen betrofcke® voor ,den verkoop i® kun®e zaken. Zij wisten niet dat, het goedje .schadelijk was. Jansen had hen daarvan niets verteld. Trouwens, hij wist het zelf niet. Enfin, bij onderzoek is vast gesteld geworden dat er ratte kruid j® het jachtwater voorkwam, ia voldoende hoeveelheid om vergiftigings symptomen te kunnen doen ontstaan. De heer Officier ondervraagt, voor hg requisitoir neemt, beklaagde, of die meende d®t de samenstel- lieg zooals hij die maakte, onschadelijk was. Beklaag- de zegt, dat dit juist de zaak is. Ilij meende dat J hij zoo eön onschadelijk artikel had. Van schadelijk- heid erva® is hem da® ook nog nooit gebleken. De Officier verklaart geen gevangenisstraf tegen hem te zullen eischen. maar informeert of beklaag- de van plan is. door te gaan met de fabricage, j Ja, dat zal hij wel doen. Weinu, dan zou Z.E.G. het toch dienstig achten, hem ïn zijn bedrijf te gaan stuiten, Of beklaagde schuld heeft? De O. v. J., requisitoir nemende, zou zijn schuld! willen zoeke® hierin, dat beklaagde wel weet dat j arsenicum gevaarlijk is en ook wist dat düt in zij® I jachtwater voorkwam en zich verder niet op de hoog- j te heeft gesteld va® het al of niet schadelijke er- van. Daarom is er van schuld sprake. Straffen aoht spreker hier een daad va® gerechtigheid. En gaat beklaagde werkelijk door met fabriceeron van dit jachtwater, dan zou spreker hem daarin willen ziet® stuiten. Geëischt wordt f 50 böete of 20 dagen hech tenis. Beklaagde verdedigt zich zelf, zeggende, dat hij aE drie jaar lang in dit haarwater handelt, terwijl hi| zich met April jl. hier ter stede heeft gevestigd. Wel 8 a 10000 fleschjes heeft hij in den handel gebracht en wel tweemaal zooveel wasschinge®, dus twintigdui zend hebben er mee plaats gehad. En nooit va® scha delijke. gevolgen gehoord! 't Heeft zelfs een genees krachtige, althans een heilzame, verzachtende wer king. Kindere® hebben aan scherpe prikkels een h« kei, maar als ze met m ij n water gewasschen wol den, daarin vinden ze behagen. Nog geen enkel g« val van schadelijke werking Js aa® spreker geblekd en hij is van meening, dat het heusch onschadelijk is. Hij geeft zich overigens gaarne over aan de o* bevooroordeelde uitspraak van de rechtbank enh| hoopt dat vrijspraak voor hem zal volgen. DEUREN DICHT. De laatste zaak wordt, met het oog op de goede aeden, met geslote® deuren behandeld. A.g. Dinsdag uitspraken, Binnenlandscb Nieuws. 1 BURGERBRUG. Dinsdagavond 1.1. hield de zatigvereeniging alhier haar jaarvergadering. Uit de rekening en verantwoording van den penningmeester bleek, dat het batig saldo der ver enging bedroeg f 32. Door het bedanken \an het k 5 Penningmeesier, word voor die functie benoemd mej. F. Raat en tot plaa'svervangend penning- meesteres mej. A. Pool. T.ot secretaris weid herkozen de heer J. Hoogbruin. Een zeslal nieuwe leden traden toe en zullen do aa'sen innemen van een viertal leden, die als zoo danig bedankte®. Het gatai deelnemers aan de repetitie® bedraagt nu 32. HEERHUGOWAARD. Met den bouw van het Tehuis voor Ouden va® Dagen, is een begin gemaakt. De brug, hoewel nog niet geheel volto.oid, is gelegd, het gebouw is uitgezet en nu worden stoenen esi verdere bouwmateiialen op het terrein gebracht. Binnen enkele maanden zullen vrij nu m het bezit zijn van eari flink gebouw voor onze armen, ter vervanging van het zeer bouwvallige zoo genaamde Oude School. VHENHUIZEN, OUDE NTEDORP. Woensdagmorgen is met 22 van de 33 stemmen tot hoofdingeland van onzen polder gekozen, de heer L. Appel van Benningbroek. Op de hoeren P. Groot en D. v. Diepen, waren respectievelijk 7 i, 1 en I stemmen uitgebracht. 2 stemmen waren van onwaarde De vacature was ontstaan, doordat de hoofdingeland -i ^KMAAR101 V£U1 b<S:UUr Op de voordracht ter benpeming van. een onder wijzeres aan do Vierde Gemeenleschool, zijn geplaatst- 1. Mej. M. C. Pape te Heiloo. 2. Mej. M. Maas te Groetpolder en 3. Mej. H. Meijns te Harcnkarspel ALKM.4AR Bij het rooien van boometi aan den Frkschcn wed - een oude zilveren munt opg-gaven. i u g ooter dan onze rijksdaalder, met op de voorzijde don beeldo Vd". Philips Ilfl en het randschrift: PhïL IfU kit xJ eL lDdÜÏE- Ex 1631 en OP <lc keerzijde SpaansJie wapen met s aindc leeuwen ais sdUidiioudcrs en het randschriftArcli.1. Aust. Duce L rg. Wab. Zs. Feuilleton De erfenis van Van Everdaal. Shede 2g Will en Anny hadden hdt gevoel ajsode oude mijn heer Twelling-hood van hun verlegenhd een niet al Ite nobel gebruik maakte, maar zij halen geen tijd lom zich te veel aa® dit gevoel over ttgeven. „Ken jij mi ster Twellinghood Will'? vroeg Anny. „Sedert gister. Hij zeide mij, dat hijien man noo- n>QTi dig :ha<I. die aan de familie ELverda,£ een grooten die y, zou willen bewijzen en ik heb gi®twoord, da|t niè-^-nd dat liever zou doen dan ik." tHj greep bij deze woordie® n®®r Air's hand, die zij ®*em gewlllilg overliet. Een energiel druk moest de bedoeling zijner woord e® nog onderslepen. „Wat is dat voor een dienst, Will?" T* „Ik weet het nog niet, maar zal datvandaag aa® de weet komen. Ik geloof, dat ik een is moet ma- ken. Wat denk jij daarva® Anny?" „Ik weet er nog minder van dan jij®aar ik ge loot wel dat wij mister Twellinghood vtomen kun nen vertrouwen. Ik ik van mijn ka: houd va® ip'Twellinghood, ofschoon ik hem lechts nog i r heel kort ken. Sedert mister Twenghood in lobjj'huis is gekome®, is alles als omgraaid. Het r pa is' jilsof eindelijk, eindelijk na ee® la®n winter- na'Hit de zon weer schijnt. Het is het est© eerlijke er monsch na zooveel spitsboeven. Wilil j-e vjt niet wart; "dat beteekent. Moeder zegt dat ook". „Enhoe gaat het met je vader, Av?" rimr» ..'Ql«cht- Hij moet n®ar een inrichtinui® Wales. riifllL ich Will, als je eens wist, hoe versclkkelijk of ,MUI zoo iets is „Ik kan mij dat wel voorstellen. „Neen. je kunt je het niet voorstelle Will, het is ellendig maar toch is de toestand ons huis zooveel beter. Z gezegd is het mist Twelling- ,,hood geweest, die °eft geholpen. Var is onder curateele geplaatst er Sinning is 5doende de M®*te»macht over vader geraakt Maar® is alle leed nog niet achter den rug. De aa®vaj q de mar irte briek kie. IS kiezin is nog steeds daar. Deze zaak is nog aanhan gig. Och Will, die erfenis is voor ons geen geluk geweest. Het was een beproeving zooals er niet wreeder kon bedoeld zijn e® het slot der historie is, dat vader onder gaat ten gevolge va® de groote weelde en rijkdom, waaraan hij, geen weerstand heeft kun®en bieden." En de trane® liepen het lieve kind over de wan gen. „En, lieveling, ik kan niets doe® da® je troosten, en spreken van hoop op betere tijde®, Anny", riep Will onwillekeurig toornig over zijn eigen onmacht „Neen, ®een Will," zeide Anny iets rustiger, „zeg dat niet. Wat zou er uit mij geworden rijn zonder de gedachte aa® jou? Hoe had ik dat alles kun®e® dragen, wanneer ik niet va® tijd tot tijd i® jouw trouwe ooge® had kunnen kijke®? Geheel en a,'. had de lieve God mij toch niet verlaten." En de jongelui die belden den wi®kel intusscbe® waren binnengegaan, zoude® voor ee® binnenkomen de® klant al een heel vreemd schouwspel hebbe® geboden. Maar er daagde onraad op en Anny rukte zich plotseling los. „Mister Twellinghood," fluisterde zij ontsteld e® waarschuwend. En door een glazen deur stapte -de advocaat gevolgd door Will'a chef juist den winkel binnen. „Miss Anny," zeide Twellinghood, „ik wilde er u aan herinneren, dat nu de medicijnen voor uw vader ti h wel gereed zullen zijn." „Ja ja» ik moet weg. Adieu, mister Burns," zoo haastte Anny zich. „Mister Twellinghood, mijn beste® dank. Mogen wij u vandaag' nog verwachten? Ik ge loof dat moeder zeer bezorgd is over een document,, dat z'i vandaag heeft gekregen en dat br-t- 'ng heeft op papa," „Zeg aan uw moeder, dat zij zich niet bezorgd meet maken over een document", antwoordde Twel linghood e® reikte Anny vriendelijk de hand. ..Het is alles i® orde, al mag dan alles nog niet zwart op wit 8taan. "Vanavond zal ik misschien nog wel even aankomen. Tot weerziens miss Anny." i ,Tot weerziens mister Twellinghood: zoodra als raaor mogelijk ifi", riep Anny en Mep vlug naar de apotheek. „En nu zulle® wij ook heengaan", zeide Twelling hood terwijl hjj zij® hoed. «am. ,.JL' is nog steeds bereid, mister Burns?" „Wanneer..." bego® Will met een blik op zijn chef. „Ja zeker, dat is alles in orde," viel Twellinghood hem i®. de rede. „Kom maar mee, u hebt een week verlof, maar ïk hoop dat ge spoediger terug zult zijn". Toen Burns nut den oude® heer op straat stond, ree.1 er juist een omnibus naar Lincolns-Inn voorbij. Zij klauterden beiden omhoog en toen zij daar hoog op dfcü wage® gezeten waren, zeide Twellinghood op ernstigeu toon; „U kent natuurlijk de heele geschiedJe- i:is der Elverdaalsche familie, de erfenis, de omstan digheden waaronder deze kwa®i, en weet ook zeker wei wie en op wetke gronden men de familie deze erfenis weer tracht afhandig" te maken" „Miss Anny heeft mij daar al reeds dikwijls over gesproken en heeft mij alles verteld, eerlijker en, open hartiger dan iemand anders dat kon doen Ik ken de ElverdaaJ's reeds vanuit de Binsburystreet, lange jaren reeds. Ik woonde daar met mijn moeder in hei- zelfde huis als de Elverdaals gedurende elf jaar." „Goed, goed. Je kent misschien ook mister Thomas Greeu?" „Ik heb hem eenigen tijd geleden dikwijls i® „De Blauwe Kiel", een herberg in onze straat, gezien". „Je hebt hem gezien?" herhaalde mister Twelling hood vlug e® levendig. ,,,U kent den persoon dus zeer nauwkeurig? Ik bedoel als u hem eens zag?" „Volkomen. Ik zou hem uit duizenden. k,un®en vin den, reeds alleen om zijn gele gelaatskleur. Vey- der is het een klein nogal gezet ma®neke..." „Met ee® gespleten oorlelletje e® ee® li'tteeken door zijn rechter wenkbrauw." „Dat weet ik niet, maar het kan toch wel zoo zijn „Het is zoo. Geloof mij, het is bepaald zoo. Denk er aan, het mocht soms eens zijn, dat ge er gebruik va® kon makom Ik heb mij namelijk met mijn vriend Thomas Green zeer belangstellend bezig gehouden, moot gc weten. Ik ben zijn in Londen doorgebrachte dagen nagegaan, als een speurhond, dag voor dag. Er ontbreken slechte vier dagen, waarover ik gee® voldoende spoor kan vinden, dat zijn, de dagen va®r af Woensdagavond waarop hij uit Winchester Road. nummer 6 verdween, tot Zondagavond toe® hij n de Drie Koningen weder opdook. Waar was mii® dierbare vrien,d Green in die® tusscheutijd Wat deed hij? U zult begrijpen, mister Burns, hoe gaarne lk dat zou weten. Mister Green verdween .uit zijn woning met een kleinen handkoffer. Heeft Green een reisje gemaakt? Wat denkt ge ervan? In Lorden is hij niet geweest. Dat is zeker. Dus op reis. Wat denkt gij ervan, mister Burns?," „Daar heb ik geen meening over, mister Twel linghood". „Niet?" voer TwelMnghood steeds levendiger voort „Werkelijk niet? U zult dadelijk ee® meening heb ben. Let ipaar op. Juist toe® dook voor de eerste maai het praatje op dat Scheffers of markies d?Ai- gre niet dood was. Ik heb dat praatje kunnen na speuren tot den ouden. Broekers toe, die het had van Green. Voor het verdwijnen va® Green wist nie mand iets van deze avontuurlijke geschiedenis, n® het wederverschijnen van het gele manneke haddeto verscheidene menschen er den mond vol over. Hoi heeft zich dat toegedragen? Bekijk de feite® uv eens met een kalm oog. Laat ons eens aannemen dat Scheppers ee® arme duivel was geweest, om wïei gedn hond zloh zou bekommeren. Laat ons aan nemen, dat hij geen schatten had nagelaten, zoudt dan denke® dat iemand zich druk zou hebben ge maakt over zij® leven of niet-leven?" „Zeker niet. Waarom zou men ook'?" „Juist. Nu komt het -®u begint men zich voor hem of liever voor zijn geld te 1-ntesresseexen. Men gaat zij® graf zelfs openen of hij er nog wel is de doode Scheppers men vindt twee 2akken zand wei ge merkt. inplaats van een lijk, en dat juistna de vier dagen dat Green uit Londen is geweest." „U meent, u denkt..." „Niets meen ik, niets denk Ik, jong en lichtzin nig menseh. Ernstige menschen spreken niet over ca. wat zij mcenenl maar alleen over wat zij weten Luister dus rustig toe." Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1913 | | pagina 1