S CII61
iluitti Nieiws-
COURMfï.
RONA Cacao
In teder huisgezin is plaats voor
1
yl::^ Dt Volksdrank ï..«»n
Ier
Donderdag 13 Februari 1913.
57ste Jaargang No. 5313.
N.
Ariondissements Rechtbank
te Alkmaar.
diefstal te alkmaar.
De eerste beklaagde waarmede we vandaag kennis
maakten was N. A. C. de Vries uit Alkmaar, die hier
terechtstond onder verdenking van, in den nacht vata.
1 op 2 Januari jl. diefstal met inbraak te hebben ge
pleegd. Hij was toen in zijn woonstede na eenig
café-bezoek op den hoek van Gedempte; Nieuwesloot
en Kanaalkade terechtgekomen en was na een glas
ruit in de deur te hebben vernield heel vormelijk
binnengekomen bij den koopman P. Kool. Het was
reeds in den „voor den nacht bestemden tijd", dus
wist De "Vries geeen beter keuze dan... de slaapka-
mer. Daar trad hij dan vrij ongegeneerd binnen, stak
heel deftig een kaars op en inspecteerde het boeltje
nu eens op zijn, gemak. Enkele voorwerpen schenen
zoo op 't eerste gezicht wel genade bij hem te vito
den. Van de theetafel in een aan den slaapsalo®
grenzend vertrek roofde hij: een zilveren' melkkanne
tje, voorts nam hij nog gauw eeen paar kistjes mede,
keek nog even in den kelder en stapte op. Zon
der Eog te weten bij wie® hij. zoo bezig was geweest,
naar hij zegt-
Hij heeft het gestolene later in de Bleekersloot ver
stopt. Het dienstmeisje van Kool, Trijntje Mulder,
was dien nacht afwezig. Ook Kooi en echtgenoot©
waren juist uit. In den morgen van 2 Januari wap
Trijntje nog gekomen om de kippen te voeren en had
toen gezien dat er was ingebroken
De koopman J. P. Kool,, ook in Alkmaar woonach
tig, had bij zijn zoon, bij wie® de inbraak plaats vond,
tijdens diens afwezigheid 't toezicht uit te oefenen en
de sleutels des huizes in bewaring en had dan ook
daags na Nieuwjaar al dadelijk de sporen van dief
stal met braak gevonden.
De arbeider Kees Hoppe had de, gestolene voorwer
pen gevonden onder een brug in de Bleekersloot,
waar beklaagde zijn geroofde spulletjes had gedepo
neerd.
De bestolene handelaar P. Kool, verklaarde in
I, December de stad te zijn uitgegaan met zijn gezin,
zijn hebben, en houden aa® vaders toezicht overla-
tonde. Hij herkende het gestolene ails het zijne.
Do manufacturler J. PI. M. Brunklöns verklaarde,
I Nieuwjaarsavond met beklaagde De Vries te zijn uit
geweest. Na '9 nachts éen uur ongeveer hal hij be
klaagde niet meer geziten. Bij den caféhouder H. But-
1 rp ter, die tevens logement houdt, heeft beklaagde dien
bewust en nacht vanaf half drie gelogeerd,
f-p* De heer J. Otter, getuige décharge, verklaart,
LC1 evenals Butter dat hij geen dronkenschap Jan be-
ana: klaagde heeft bespeurd, die den l Januari' 'aavonds
ulijk bij hem eenige glazen bier is komen drinken. Ook
Kees van Twist, in wiens café De Vries met Brunk- j
ar.ei lans „opstak" heeft geen dronkenschap waargenomen-
htifli dc O. v. J. acht het feit bewezen en neemt aan
voo dat beklaagde wel heeft geweten wat hij deed. Ge- j
j} te ëischt wordt tegen De Vries 2 jaar gevangenisstraf.
Mr Leesberg, verdediger, wijst op de eigenaardige
vo° wijzo van diefstal en eindigt met vrijEpraak voorrijn
ader cl/iënt te vragen, subsidiair lichtere straf
r he UITSCHELDEN EN BELEEDIGEN
Kees de Goede, een boertje uit Twisk, was niet
verschenen op de bokkebank. Hij heeft len werkman,
Jaar Wittebol den 14 Augustus overal v«or uitgeschol
den en beleedigde die® man dikop. Jfoo-b Wittiébol
was juist bezig ijverig de straat te sarobben voor
Btrek ée Doopsgezinde kerk als daar Kees, db op 't moment
niet zoo erg „goed" waa, begint te raza en te schel-
n BC der. van belang. De leelijke woorden, ret veel stem-
91 t verheffing uitgesproken, waren gehoor door dokter
L. A. Demmers en vrouw De Rooij, beien van, Twisk,
die. nu als getuigen met Wittebol optrden.
De O. v. J. de beleedjging bewezen agtende, eiScht
t of 15 gulden boete subsidiair 15 dagen bchtenis.
mishandeling.
De meubelmakersknecht J. Boon £>nd thans te-
rec-ht men den werkman W. Kok. zijn beiden,
Alkmaarders en hebben in, de stad op üdejaarsavomd
den coiffeur M. Knijn mishandeld, dde et twijfelaeh-
Hooi tige genoegen had, het stelletje op Rsevoort tegen
te komen en daar toegetakeld te woren. De rijks-
klerk F. Bus had het gevalletje gezk, evenals de
kantoorbediende Hofmeester. Beiden uren zij in
Knjjn's gezelschap geweest die® avond. hadden toen
I diens droevig lot aangebouwd
»a- au» s RONA Cacao is welkom
in ieder gezin. Het is een uit»
stekende dage lij ksche drank,
heerlijk van smaak, en uiterst
goedkoop. RONA bezit den zuiveren
pittigen cacaosmaak. Geen wonder dat het
aantal gebruikers dagelijks verbazend toe
neemt. Koop nog heden een bus bij Uw
winkelier, en wees nle? tevreden, als hij
een ander soort wil geven met da bewaring
dat die „even goed is". Er beslaat geen andere
„even goede cacao" voor dien prijs. Er is een
enorm verechiJ tuaschen
Van HouSsr's RONA Ca«ae
cn anders troedkoope soorten.
1 Kt /I 50
I Kf/I.51
,0.18 .0.18
X
melke
©ring*
De O. v. J. eischte tegen, Boon en Kok elk f 15
boete of 15 dagen hechtenis.
een heel lastige logé.
Dat koopman Jochem van Wieringe®, van Wogniuim
een heel gezellige prent; is, heeft hij ongeveer een
maand gelede® beweze® door den boel bij G. Snij
ders, koopman te Schage®, wat op te scheppen. Hij
heeft daar van 10 op 11 Januari overnacht en toen
alles zoowat in ruste was, kwam hij bij Snijders i®
't slaapvertrek en poogde diens vrouw uit het bed
te halen, waarbij hij hare kleeren verscheurde e®
baar sloeg. Joohem zegt, dat hij was gekomen om
rijo kleeren. Hij had die niet kunnen krijgen enhad)
In dronkenschap geha „deld. Daar mej. H. Grootes,
vrouw van Snijders door ziekte was verhinderd te
verschijnen, werd de zaak thans nog aangehoude®
tot heden over 4 wekejn.
i1e") jachtwater-geschteüenis.
Volgt beklaagde Albertus Ja® se®, fabrikant te Alk
maar, beschuldigd van i® 1912 aan verschillende wito-
Relters in Alkmaar fleschjes hoofdiwater te hehbe®
verkocht met het opschrift „uitwerking onschade -
lijk' voor levend onrein. Bij onderzoek waa echter
gebleken, dat het fleschje gevuld was met jachtwater
of haarwater waarin zich arsenicum bevond, welk
zwaar vergif als een zeer nadieelig bestanddeel werd
aangezien. De fabrikant erkent dat dit goedje er in
is, doch meende dat gebleken is door herhaald ge
bruik, van *t jachtwater door verschillende lieden,
zonder dat hem ooit een geval van schadelijke wer
king ter oore kwam, dat het niet nadeelig is.
Ten vorigen jare kocht de age®t va® politie De
Boer een fleschje jachtwater, fabrikaat Jansen, dat
naderhand is onderzocht door den schei' im®£ige en
apotheker Wanna, Die heeft 51 gram van den inhoud
van zulk een fleschje, dat bruto ruim 138 graan weegs,
nauwkeurig scheikundig onderzocht en daarbij waarge
nomen dat er onder de bes tandde e le® cok arsenicum
vtoikwam e® wel bij®a 0.6%. Nu achtte de hoer
Wanna de schadelijke werking van eea vloeistof met
zoo'n percentage oplosbare arsenicnmyexbindÈng voor
een zteke huid wel niet vrij van gevaar, maar voor
een gezonde huid duchtte hij er mta&er kwaad va®.
Hij sprak echler slechts als bekwaam scheikundige,
wat beklaagde ook onder het oog weid. gebracht, tod®
hij zich op dit beweren beriep.
Over het meer of minder schadelik inwerken op
de huid. had de rechtbank fcer voorlichting meer
speciaal rich dokter G. R. CL Bchröüör gekozen, die
verklaarde, dat eene samenstelling waarin de gecon
stateerde hoeveelheid arsentcirm-oxijde voorkwam, wel
schade.ijk op de hoofdhuid ka® inwerke®, óok als die
gezond as. Dat bij een zieke huid, .vooral door een
eventuëel schrobben of krabbe® de kaps van schadie-
lijke inwerking grooter wordt, spreekt va®zelf.
De Alkmaarsohe winkeliers P. Noome. L. v. Vier-
sen, J. de /"Vries e® W.. Smit :hadde® allen jachtwa
ter van Jansen betrofcke® voor ,den verkoop i® kun®e
zaken. Zij wisten niet dat, het goedje .schadelijk was.
Jansen had hen daarvan niets verteld. Trouwens,
hij wist het zelf niet. Enfin, bij onderzoek is vast
gesteld geworden dat er ratte kruid j® het jachtwater
voorkwam, ia voldoende hoeveelheid om vergiftigings
symptomen te kunnen doen ontstaan.
De heer Officier ondervraagt, voor hg requisitoir
neemt, beklaagde, of die meende d®t de samenstel-
lieg zooals hij die maakte, onschadelijk was. Beklaag-
de zegt, dat dit juist de zaak is. Ilij meende dat
J hij zoo eön onschadelijk artikel had. Van schadelijk-
heid erva® is hem da® ook nog nooit gebleken.
De Officier verklaart geen gevangenisstraf tegen
hem te zullen eischen. maar informeert of beklaag-
de van plan is. door te gaan met de fabricage,
j Ja, dat zal hij wel doen.
Weinu, dan zou Z.E.G. het toch dienstig achten,
hem ïn zijn bedrijf te gaan stuiten,
Of beklaagde schuld heeft?
De O. v. J., requisitoir nemende, zou zijn schuld!
willen zoeke® hierin, dat beklaagde wel weet dat
j arsenicum gevaarlijk is en ook wist dat düt in zij®
I jachtwater voorkwam en zich verder niet op de hoog-
j te heeft gesteld va® het al of niet schadelijke er-
van. Daarom is er van schuld sprake. Straffen aoht
spreker hier een daad va® gerechtigheid. En gaat
beklaagde werkelijk door met fabriceeron van dit
jachtwater, dan zou spreker hem daarin willen ziet®
stuiten. Geëischt wordt f 50 böete of 20 dagen hech
tenis.
Beklaagde verdedigt zich zelf, zeggende, dat hij aE
drie jaar lang in dit haarwater handelt, terwijl hi|
zich met April jl. hier ter stede heeft gevestigd. Wel
8 a 10000 fleschjes heeft hij in den handel gebracht
en wel tweemaal zooveel wasschinge®, dus twintigdui
zend hebben er mee plaats gehad. En nooit va® scha
delijke. gevolgen gehoord! 't Heeft zelfs een genees
krachtige, althans een heilzame, verzachtende wer
king. Kindere® hebben aan scherpe prikkels een h«
kei, maar als ze met m ij n water gewasschen wol
den, daarin vinden ze behagen. Nog geen enkel g«
val van schadelijke werking Js aa® spreker geblekd
en hij is van meening, dat het heusch onschadelijk
is. Hij geeft zich overigens gaarne over aan de o*
bevooroordeelde uitspraak van de rechtbank enh|
hoopt dat vrijspraak voor hem zal volgen.
DEUREN DICHT.
De laatste zaak wordt, met het oog op de goede
aeden, met geslote® deuren behandeld.
A.g. Dinsdag uitspraken,
Binnenlandscb Nieuws.
1 BURGERBRUG.
Dinsdagavond 1.1. hield de zatigvereeniging alhier haar
jaarvergadering. Uit de rekening en verantwoording van
den penningmeester bleek, dat het batig saldo der ver
enging bedroeg f 32. Door het bedanken \an het
k 5 Penningmeesier, word voor die functie
benoemd mej. F. Raat en tot plaa'svervangend penning-
meesteres mej. A. Pool. T.ot secretaris weid herkozen
de heer J. Hoogbruin.
Een zeslal nieuwe leden traden toe en zullen do
aa'sen innemen van een viertal leden, die als zoo
danig bedankte®. Het gatai deelnemers aan de repetitie®
bedraagt nu 32.
HEERHUGOWAARD.
Met den bouw van het Tehuis voor Ouden va®
Dagen, is een begin gemaakt. De brug, hoewel nog niet
geheel volto.oid, is gelegd, het gebouw is uitgezet en
nu worden stoenen esi verdere bouwmateiialen op het
terrein gebracht. Binnen enkele maanden zullen vrij
nu m het bezit zijn van eari flink gebouw voor onze
armen, ter vervanging van het zeer bouwvallige zoo
genaamde Oude School.
VHENHUIZEN, OUDE NTEDORP.
Woensdagmorgen is met 22 van de 33 stemmen
tot hoofdingeland van onzen polder gekozen, de heer
L. Appel van Benningbroek. Op de hoeren P. Groot
en D. v. Diepen, waren respectievelijk 7 i, 1 en I
stemmen uitgebracht. 2 stemmen waren van onwaarde
De vacature was ontstaan, doordat de hoofdingeland
-i ^KMAAR101 V£U1 b<S:UUr
Op de voordracht ter benpeming van. een onder
wijzeres aan do Vierde Gemeenleschool, zijn geplaatst-
1. Mej. M. C. Pape te Heiloo. 2. Mej. M. Maas te
Groetpolder en 3. Mej. H. Meijns te Harcnkarspel
ALKM.4AR
Bij het rooien van boometi aan den Frkschcn wed
- een oude zilveren munt opg-gaven. i u g ooter dan
onze rijksdaalder, met op de voorzijde don beeldo
Vd". Philips Ilfl en het randschrift: PhïL IfU
kit xJ eL lDdÜÏE- Ex 1631 en OP <lc keerzijde
SpaansJie wapen met s aindc leeuwen
ais sdUidiioudcrs en het randschriftArcli.1. Aust. Duce
L rg. Wab. Zs.
Feuilleton
De erfenis van Van Everdaal.
Shede 2g
Will en Anny hadden hdt gevoel ajsode oude mijn
heer Twelling-hood van hun verlegenhd een niet al
Ite nobel gebruik maakte, maar zij halen geen tijd
lom zich te veel aa® dit gevoel over ttgeven.
„Ken jij mi ster Twellinghood Will'? vroeg Anny.
„Sedert gister. Hij zeide mij, dat hijien man noo-
n>QTi dig :ha<I. die aan de familie ELverda,£ een grooten
die y, zou willen bewijzen en ik heb gi®twoord, da|t
niè-^-nd dat liever zou doen dan ik."
tHj greep bij deze woordie® n®®r Air's hand, die
zij ®*em gewlllilg overliet. Een energiel druk moest
de bedoeling zijner woord e® nog onderslepen.
„Wat is dat voor een dienst, Will?"
T* „Ik weet het nog niet, maar zal datvandaag aa®
de weet komen. Ik geloof, dat ik een is moet ma-
ken. Wat denk jij daarva® Anny?"
„Ik weet er nog minder van dan jij®aar ik ge
loot wel dat wij mister Twellinghood vtomen kun
nen vertrouwen. Ik ik van mijn ka: houd va®
ip'Twellinghood, ofschoon ik hem lechts nog
i r heel kort ken. Sedert mister Twenghood in
lobjj'huis is gekome®, is alles als omgraaid. Het
r pa is' jilsof eindelijk, eindelijk na ee® la®n winter-
na'Hit de zon weer schijnt. Het is het est© eerlijke
er monsch na zooveel spitsboeven. Wilil j-e vjt niet wart;
"dat beteekent. Moeder zegt dat ook".
„Enhoe gaat het met je vader, Av?"
rimr» ..'Ql«cht- Hij moet n®ar een inrichtinui® Wales.
riifllL ich Will, als je eens wist, hoe versclkkelijk of
,MUI zoo iets is
„Ik kan mij dat wel voorstellen.
„Neen. je kunt je het niet voorstelle Will, het
is ellendig maar toch is de toestand ons huis
zooveel beter. Z gezegd is het mist Twelling-
,,hood geweest, die °eft geholpen. Var is onder
curateele geplaatst er Sinning is 5doende de
M®*te»macht over vader geraakt Maar® is alle
leed nog niet achter den rug. De aa®vaj q de mar
irte
briek
kie.
IS
kiezin is nog steeds daar. Deze zaak is nog aanhan
gig. Och Will, die erfenis is voor ons geen geluk
geweest. Het was een beproeving zooals er niet
wreeder kon bedoeld zijn e® het slot der historie is,
dat vader onder gaat ten gevolge va® de groote
weelde en rijkdom, waaraan hij, geen weerstand heeft
kun®en bieden."
En de trane® liepen het lieve kind over de wan
gen.
„En, lieveling, ik kan niets doe® da® je troosten,
en spreken van hoop op betere tijde®, Anny", riep Will
onwillekeurig toornig over zijn eigen onmacht
„Neen, ®een Will," zeide Anny iets rustiger, „zeg
dat niet. Wat zou er uit mij geworden rijn zonder
de gedachte aa® jou? Hoe had ik dat alles kun®e®
dragen, wanneer ik niet va® tijd tot tijd i® jouw
trouwe ooge® had kunnen kijke®? Geheel en a,'. had
de lieve God mij toch niet verlaten."
En de jongelui die belden den wi®kel intusscbe®
waren binnengegaan, zoude® voor ee® binnenkomen
de® klant al een heel vreemd schouwspel hebbe®
geboden. Maar er daagde onraad op en Anny rukte
zich plotseling los.
„Mister Twellinghood," fluisterde zij ontsteld e®
waarschuwend. En door een glazen deur stapte -de
advocaat gevolgd door Will'a chef juist den winkel
binnen.
„Miss Anny," zeide Twellinghood, „ik wilde er u
aan herinneren, dat nu de medicijnen voor uw vader
ti h wel gereed zullen zijn."
„Ja ja» ik moet weg. Adieu, mister Burns," zoo
haastte Anny zich. „Mister Twellinghood, mijn beste®
dank. Mogen wij u vandaag' nog verwachten? Ik ge
loof dat moeder zeer bezorgd is over een document,,
dat z'i vandaag heeft gekregen en dat br-t- 'ng
heeft op papa,"
„Zeg aan uw moeder, dat zij zich niet bezorgd
meet maken over een document", antwoordde Twel
linghood e® reikte Anny vriendelijk de hand. ..Het
is alles i® orde, al mag dan alles nog niet zwart op
wit 8taan. "Vanavond zal ik misschien nog wel even
aankomen. Tot weerziens miss Anny."
i ,Tot weerziens mister Twellinghood: zoodra als
raaor mogelijk ifi", riep Anny en Mep vlug naar de
apotheek.
„En nu zulle® wij ook heengaan", zeide Twelling
hood terwijl hjj zij® hoed. «am.
,.JL' is nog steeds bereid, mister Burns?"
„Wanneer..." bego® Will met een blik op zijn chef.
„Ja zeker, dat is alles in orde," viel Twellinghood
hem i®. de rede. „Kom maar mee, u hebt een week
verlof, maar ïk hoop dat ge spoediger terug zult
zijn".
Toen Burns nut den oude® heer op straat stond,
ree.1 er juist een omnibus naar Lincolns-Inn voorbij.
Zij klauterden beiden omhoog en toen zij daar hoog
op dfcü wage® gezeten waren, zeide Twellinghood op
ernstigeu toon; „U kent natuurlijk de heele geschiedJe-
i:is der Elverdaalsche familie, de erfenis, de omstan
digheden waaronder deze kwa®i, en weet ook zeker
wei wie en op wetke gronden men de familie deze
erfenis weer tracht afhandig" te maken"
„Miss Anny heeft mij daar al reeds dikwijls over
gesproken en heeft mij alles verteld, eerlijker en, open
hartiger dan iemand anders dat kon doen Ik ken
de ElverdaaJ's reeds vanuit de Binsburystreet, lange
jaren reeds. Ik woonde daar met mijn moeder in hei-
zelfde huis als de Elverdaals gedurende elf jaar."
„Goed, goed. Je kent misschien ook mister Thomas
Greeu?"
„Ik heb hem eenigen tijd geleden dikwijls i® „De
Blauwe Kiel", een herberg in onze straat, gezien".
„Je hebt hem gezien?" herhaalde mister Twelling
hood vlug e® levendig. ,,,U kent den persoon dus
zeer nauwkeurig? Ik bedoel als u hem eens zag?"
„Volkomen. Ik zou hem uit duizenden. k,un®en vin
den, reeds alleen om zijn gele gelaatskleur. Vey-
der is het een klein nogal gezet ma®neke..."
„Met ee® gespleten oorlelletje e® ee® li'tteeken
door zijn rechter wenkbrauw."
„Dat weet ik niet, maar het kan toch wel zoo
zijn
„Het is zoo. Geloof mij, het is bepaald zoo. Denk
er aan, het mocht soms eens zijn, dat ge er gebruik
va® kon makom Ik heb mij namelijk met mijn vriend
Thomas Green zeer belangstellend bezig gehouden,
moot gc weten. Ik ben zijn in Londen doorgebrachte
dagen nagegaan, als een speurhond, dag voor dag.
Er ontbreken slechte vier dagen, waarover ik gee®
voldoende spoor kan vinden, dat zijn, de dagen va®r
af Woensdagavond waarop hij uit Winchester Road.
nummer 6 verdween, tot Zondagavond toe® hij n
de Drie Koningen weder opdook. Waar was mii®
dierbare vrien,d Green in die® tusscheutijd Wat
deed hij? U zult begrijpen, mister Burns, hoe gaarne
lk dat zou weten. Mister Green verdween .uit zijn
woning met een kleinen handkoffer. Heeft Green een
reisje gemaakt? Wat denkt ge ervan? In Lorden is
hij niet geweest. Dat is zeker. Dus op reis. Wat
denkt gij ervan, mister Burns?,"
„Daar heb ik geen meening over, mister Twel
linghood".
„Niet?" voer TwelMnghood steeds levendiger voort
„Werkelijk niet? U zult dadelijk ee® meening heb
ben. Let ipaar op. Juist toe® dook voor de eerste
maai het praatje op dat Scheffers of markies d?Ai-
gre niet dood was. Ik heb dat praatje kunnen na
speuren tot den ouden. Broekers toe, die het had
van Green. Voor het verdwijnen va® Green wist nie
mand iets van deze avontuurlijke geschiedenis, n®
het wederverschijnen van het gele manneke haddeto
verscheidene menschen er den mond vol over. Hoi
heeft zich dat toegedragen? Bekijk de feite® uv
eens met een kalm oog. Laat ons eens aannemen
dat Scheppers ee® arme duivel was geweest, om wïei
gedn hond zloh zou bekommeren. Laat ons aan
nemen, dat hij geen schatten had nagelaten, zoudt
dan denke® dat iemand zich druk zou hebben ge
maakt over zij® leven of niet-leven?"
„Zeker niet. Waarom zou men ook'?"
„Juist. Nu komt het -®u begint men zich voor
hem of liever voor zijn geld te 1-ntesresseexen. Men gaat
zij® graf zelfs openen of hij er nog wel is de doode
Scheppers men vindt twee 2akken zand wei ge
merkt. inplaats van een lijk, en dat juistna de
vier dagen dat Green uit Londen is geweest."
„U meent, u denkt..."
„Niets meen ik, niets denk Ik, jong en lichtzin
nig menseh. Ernstige menschen spreken niet over
ca. wat zij mcenenl maar alleen over wat zij weten
Luister dus rustig toe."
Wordt vervolgd.