1
pe
azi
Hoewel het zich niet lvouden aan een geloc-
kend Iractaat heeft nog geen enkelen diplomaat den
dood aangedaan (den lichnnielijken dood bedoel ik
hiervan ,den mor celen valt. hier nliiet te spreken.,
omdat de 'diplomatie geen moraal kent).
En we zijn dus met den vrede nog maar aan 't
begin van 't begin; hel 1h-£#i van het einde is nog'
niet in 't zl.-ht, terwijl het eind van het einde naar
ons idéc ongeveer zoover weg ligt ais de heilstaat,
waarnaar \ye allen verlangen.
V-cpjral nu datgene wat ik zonder e?n grool
profeet te zijn In één van m'n Aprigé piievcn ge
makkelijk kon v.x>rsi»ellen - in vervulling gaal: n.1.
dat dief en diefjesmaat elkaar le lijf gaan.
'l Broeide allang tusschen Bulgaren ën Grieken.,
'i Kon niet anderé een zóó heele dag deed zwaar
weer verwachten. En daar zijïi al heel "wal slagen
gevallenmeer dan wij hooren, misschien meer dan
wij vermoeden. Maar als in ieder fatsoenlijke familie
"hcadl men onderlinge rüzii zoo lang mogelijk geheim.
Slaat zoo leeüjk tegenover de buren;, en doet
je nooit geen goed'.
Maar 't is dan ook onaangenaam, dal de grens,
«lïe men in gedachten reeds getrokken heeft, jirist valt
binnen de paaltjes, die buurman reeds ia stilte heide.
„Was eincr nic-ht kann werden (en ook krijgen!)
ist ihm das Liebste auf Erden."
En het snijden van twee ruggen uit één varken is
een vraagstuk, aan welks oplossing tot nu toe te
vergeefs is gearbeid.
En dus ik meen, dal we in don Balkan staan
aan 't begin van een nieuw begin, dat weer niet
.zal worden voleindigd zonder bloed en tranen. Tenzij
dat minister Cney zijn collega's-diplomaten, die maar
slecds bezig .waren om de Balkankweslie neteliger en
troebeler te maken, heeft kunnen overtuigen, dat de
.kwajongensbende in den Balkan niet behandeld moet
worden met suikerzoete fluweelzachte diplomatenwopr-
<len ipaar met „hartige kost". Nm dit moet gezegd
Min zijn methode: diplomatenjas uit! hemdsmouwen
*o'pheeft reeds haar deugdelijkheid bewezen.
Minister GreyEuropa is u bereids veel dank 'schïil-
«lig; en ajlen die wee waren van de woestijn van
(diplomatische zoetsappigheden, hebt gij verkwikt met
uw mannnel'ijke taal. Dal was tenminste een breed
gebaar en 't liet niets-aan duidelijkheid'te Wenscheöi
•?>yer. Voor de definitieve rust en vrede in de Balkon
binnenkamer hebben wij dazen hoop op U gebouwd.
Nog eens: dc kans op wereldrede voorloopig" heel
gering; de mógelijkheid der definitieve oplossing san
het vraagstuk „oorlog en vrede" nog in 't verre ver
schiet. En 'toch bij het zoeken' en jagen naar dat
ideaal zijn er bemoedigende 'leekenen waar te nemen;
"misschien wel omdat aan dit zoeken en jagen 'niet
hoofdzakelijk .diplomaten deelnemeiij van wie men nooit
zeker weel of ze hun woorden aebruiken om 'hun
gedachten .te openbaren of le verbergen.
Jal het zaad, dat eens de vrucht van den wereld
vrede zal voortbrengen, begint hier en daar te onl-
- kiemen. Er zijn bemoedigende verschijnselen, al was
het alleen maar dit ééne, dat da idéé „wereldvrede"
een „vraag van den dag" is. waanover 'duizenden har
ten gloeien. Daar wordt er gepraat over wereldvrede,
•en lioe die zal; komen etn wanneer dit zoo Eal zijn
ontzettend' veelt wordt er over gepraat en geredevoerd,
geschreven en gedebateerdmisschien welf al te veel.
Maar 't js nu eenmaalj zoo, dat alle dingen, ook
de goede, met „er over praten" beginnen. Dus kun
nen we 'ons er over verheugen aJp het tenminste!
niet "af te lang,daarbij blijft. En dat het daarbij alleen
reeds niet is gebl'even, daarvan zien we reeds bewijzen.
Er wordt 'reeds iets gedaanbonden voor Men 'vrede
opgericht, vredescongressen en -conferenties georgani
seer], vredesprijzen uitgeloofd en uitgereikt, een vre
despaleis nadert z'n voltooiing.
Neen! spolten wij nu eens niet mei deze dingen';
het is aL" te veel gedaan. Dat paleis b.v. heeft reeds
zóóveel spot en hoon geoogst, dat, als hel een ziel
had het voorzeker diep getroffen zou zijn. Zeker! Jrusse
heelt .geestig gezegd', (lat dat vredespaleis alleen ge
bouwd werd, om de anne overaL' verstootene vredes
engel althans onderdak te verschaffen; maar de kri
tiek is gemakkelijk cn spot niet minder. Hel verdient
heter dan uw spot. En gij zult het ook zeker uw spot
onthouden, als gij niet behoort tot die talrijke men-
schën, die een allernaïefst waandenkbeeld 'met betrek
king 'tol dat viedespaleis ,er op na houden, n.f. ,di:
Alsof degenen, van wie de bouw van dat paleis i;
uitgegaan, hebben gemeend, dal met hel leggen van
den laalsten steen van het vredespaleis, ook het ideale
.gebouw van den wereldvrede kant en klaar zou zijn.
Die dal rneenen vergeten, dal men pas aan ,'t begin is
»en dal dat paleis niet ils de laatste maar een eerste
schrede naar den wereldvrede. Het wil niet meer (maar
•ook kriel minder) zijn, dan het brandpunt, waar sa
menkomen alle krachten, die willen arbeiden aan den
houw van den wereld vrede. En zoo bezien is het
ü'eeds een .'daad, die de stoot zal geven tot nieiuwo
daden is het een getuigenis, die weer krachtiger ge
tuigenissen zal wekken.
In dal licht is ook dat veelgesmade Vredespaleib
een bemoedigend verschijnsel.
En daar is nog"meer. De vredesbeweging peeft reedis
zijn apostelen als Frédéric Passy cn AVjllüam Stead;
en nu is in ons land ook zijn profeet opgëstaan ia
den persoon van prof. .Van yoLlenhoven, die in een
(aal, verwant aan die van Israëls profeten, warm-
geestdriftig een weg wijst tol <le diiad van vredebrengiliig
m zijn voorstel-om een iiiterntiSi >uale vloot te vormen,
die bij voorkomende geschilionin staat zal zijn, aan
de uitspraken van het Hof van Arbitrage "dwingende
kracht bij je zeiten.
Zeker! zijn voorstel i$ niet volmaaktp-prof. v. V.
zal zelf de eerste zijn dat toe te geven hoe zou
een eerste poging aanstonds een meestera uk kunnen
zijn r Het biedt dus ruimschoots gelegerihé-if aan hen,
diede wapens wan aanmerking en spot 't liefst han-
leeren. 1
Maar - ik méén, dat we wel wat beters te doen
hebben; cn wel met blijdschapopmerken, dal hel
verlangen' om van woorden lol daden le komen,
zich baan "breekt. En wij, Nederlanders, mogen er
Irotseh op jfijn,- d'at deze profeet in. ons midden ik
opgestaan eu 't moge ons een prikkel zijn; dal zijn slem
niet is „de stem des roependen in dé woestijn." Wij:
willen (immers groot zijn in die dingen, waarin oen
klein vo-lk groot kan zijn. Welnu! in de vredesbe
weging kunnen we dat, jawij'm'oeten vooraan-
s liaan. Dus een daad' moei er. van ons uitgaan.
Hoe r Prof. v. V. wees rëeds éeh weg.
Daar zijn er meerdere wegen. Mag rik er nog één
noemen r
Dit staat vast: in 't militarisme zullen we nooit
groot worden. Tegenover Duitschkmd met zijn leger
\'an eenige millioenen. tegenover. Frankrijk met Stijn
straks 3-jarige oefentijd, legenoWr "Éng^a'ftd' met zijn
reuzen-dixsad'noughts ach! wat pbover figuur ma
ken wij met ons leger van eenige duizenden, onze
lamme oorlogsbodems, onze forten, onze hooggeróem.-
dë en veelgesmade waterlinie. Ecu. kind' kan bërckemeln,
diat d'at zal wonden de strijd" van de muis 'én de leeuw.
Onze weerbaarheid zal, als !'t ééns. zoover komt, onze
ondergang niet wezen.
En vat mij persoonlijk betreft ik voel me met
en zonder ons militair gedoe evëh veilig üf onveilig als
er zonder. Is het dan niet aL le dwaas,om de groo'.e
mogendheden in miniatuur na te apen En niet al
te kostbaar r Is 'l niet jammer van drie millioentjes,
die wc zoo brood'noodig hebben voor allerlei goede
en noodzakelijke dingen. Dat wat de practisclie kant
betreft. En nu van de ideale zijde bekeken en dus
„de weg"Zonden wij, die in 't militarisme nooit
grool kunnen worden, h niet eens kunnen beproeven
in de dingen des vredes r „Ontwapening!" is tegenwoor
dig; aller leuze; maar inderdaad is lief een op. de
Spils drijven dér bewapening.
Waarom zouden wij nu eens niet een daad' laten
zien. We hebben niets te erliezen't gevaar djvt we
loopen zal 'niet grooter zijn d'an nu. We hebben alles
te winnen. En wat 'meer 'zegt we zullen wezenlijk
groot zijn, groot door zullv'êen daad van onbereken-
baar-verpe strekking en gezagenden-invloed.'\Vanl dij
daad zal navolging .vinden, eerst bij 'dc kleine volkeren;
als ze 't nutlelooze en belachelijke inzien van 1 groolo-
mogend'hcidje-spelen, straks wellicht ook bij "die groo-
ten zelf, als zij zien. lioe heftop het militarisme bezui
nigde geld den kleinen volkeren lot zegen wordt aan
gewend'.
Ziedaarnog ''een weg, om in de vredesbeweging
van de woorden tot de daden te komen." De eer der uit
vinding vraag ik niet voor mezelven op. 't Was mijn
doel alléén maar om, nu de geesten wakker .worden
en de (harten warm voor den arbeid aan den wereld
vrede, era hot mijne toe bij lo dragen om de wegen la'
bereikingvan dat ideaal te brengen onder de aandacht
van zooveLen mogelijk.
Aan u, geachte lezer, laat ik liet óórdeel ér over
gaarne over. vta» z
Weet gij meerdere of betere Avegen ik' houd
me aanbevolen.
X.
Binnenlandsch Nieuws.
RAAD VAN* HOOGWOUD.
Vergadering gehouden op Donderdag 5 Junij 1913,
voorin. lï uur. Voorzitter Burgemeester' Breebaart.
Afwezig de heer Vel, die A-erhinderd Avas.
Na opening A'Olgt lezing êh goedkeuring der no
tulen.
Voorzitter deelt naai- aanleiding den notulen, mede,
dat de herstellingen aai; het huisje van Nanpes te
AartSAVoud zullen plaatsvinden. Ook het Avlijzerbord
aan, den, zuidkant des torens te Aaptswoud, zal In
gevolge opdracht van A'oorzifter aan, dien timmerman
Leeiav in orde avorden gebracht.
Gsd. Staten hebben lnm goedkeuring gehecht aan
het raadcbesluit tor. af- en overschrijving van eest
bedrag van i 9G.2S. Mej. A. J. M. Pronk, onderwij-
•eres aan d« school in de Kerkelaan, heeft bericht
ingediend, dat rij Laar benoeming voor het geven a-an
herhalïngsonderAvijs aan die schcol aanneemt.
Van mej. Timmerman aan de Langereis is eene
dankbstuiging ingekomen voor de verhopging van haar
salaris. 4 J
sijn eerste de beste zoo in vollen ernst? "Wat voor
een geesteskind was deze bruid, die hem juist op dat
kritieke oogenblik over den weg was geloopen? Wan
neer zij haar maar eens alleen kon ontmoeten en te
spreken krijgen.
Deze wensch van mevrouw Jutta zou spoedig 1/n,
vervulling treden. Op een namiddag dat zij op haar
veranda haar kopje thee placht te dranken, zag zij
X-eone langzaam haar huis \roorbijgaan en den tuin
ïnkijkenr.
Dadelijk stond zij op en liep naar den kant A'an die
vpranda waar de trappen waren.
Leone bleef groetend staan, toen zij mevrouw J ut-
ta 'zag.
D?ze wenkte haar veitrouwelijk lachend toe: „wat
een-heerlijk toeval. Kom een poosje bij mij binnen
aJs u tijd hebt."
Zeer aangenaam getroffen door deze uitnoodigmg
schreed Leone den tuin in tot bij de veranda, waai*
mevrouw Jutta haar met uitgestrekte handen tege
moet kwam.
„Eigenlijk moet ik ernstig boos zijn. U laat la,ng
op u Avachten ,u en uw heer bruidegom."
„ï.aat mij u om vergeving Vragen voor hem. me
vrouw," viel Leone in en boog zich om de hand
van haai- gastvrouw te kussen.
„Neen, schat, zoo eerwaardig ben ik nog niet,
trots mijn moederlijke vriendschap voor een, zekeren
blonden, jongen, Avïlden man."
Over I/eone's wangen ging een heldere blos.
..Wüd," herhaalde zij dan zacht, „ach neen, wiltd is
hij niet."
Mevrouw Jutta boog het hoofd als luisterde zij in
gespannen naar een bijzonderen klank, dien zij wel
mocht verwachten. „Niet wild;? Maar ge hebt ge
lijk: roer niet aan zulke zaken. Daarom over iets
anders gesproken. Kcin, ga daar zitten en drink eein
kopje thee met mij."
Daarmee had zij Leou,e re9ds in een manidenst.oel
gedrukt, een tweede kopje gehaald en was nu druk
in de Aveer xret de theemachine.
„Zoo lief Icind, neean den. eersten dronk n,u eëins
"bij mij."
Mevrouw Jutta zette het gevulde kopje neer en
tilde het hare omhoog.
Leone deed bescheid met een flikkering van eer
lijke bewondering in haar oogen.
„Fontana Trevi," zeide zaj daarbij en keek in de
mooiste donkere oogen ,die zij ooit bad gezien.
„Wie A-an deze bron gedronken heeft, die wordt daar
weer heengetrokken, waar hij ook verblijven mag."
„Wel kijk. vriend Detlef is een sluw© baas, hij
leert zijn verloofde om oude vriepdinnenj met galan
terieën te verzoenec."
„Mevrouw, nu in allen ernst, u mag niet boos op
hem zijn, Avij hebben nog nergens een bezoek afge
legd. Hij bij heeft Leone aarzelde evén.
keek op haar kopje neer en draaide het heen en
weer. - w -
Mevrouw Jutta zat vlak voor liaar eu zij wondde
geen oog van haar bezoeks-éerc a4'"?ij was) moot,
zijn bruid, maar niet in den geAVpnaw,/^ alLedaagschcfu
zin, maar uit een kunstenaaésopgpi&nt beschouwd,,
die leinhei'd en zuiverheid van' lijnen zoekt. Verrast
door deze ontdekking, die zij .bij haar eerste ontmoe
ting niet had gemaakt, moest zij eerst weer wat
zichzelf worden, A-oor zij Leone in de rede viel.
„Hij heeft welnu AVat heeft deze booze man?
Mij kan je dal gerust toevertrouwen .mijn kind."
Toen niet dadelijk een antwoord kwam boog me
vrouw Jutta zich nog dJithter tot Leone o\-er en
terwijl zich elke trek in haar gelaat spande keek zij
de ander aan, in het nog niet in fieéén <?u bedrie
gen geoefende gelaat en zag daarajgsfc) ftï vrees.
„Ik neem natuurlijk aan," ginjg'£ij. Met haar zacht>
ste stem voort, dat het slechts zijn allerliefst
bruidje is, dat hem zoo gieheél en al tii beslag neemt
en niet iets anders, lastige? dingen hem bezighou
den."
Leone vond niet, d'an moed tot een direct ajit.woord.
Zij schudde slechts het hoofd. „O„neen, mevrouw
niet ik neem mijinj bruidegom zoo, geheel in beslag;, 1
maar het werk op zijai .landgoed vult zijn tijd zoo
geheel en al. dat ook ik hem dageariiang niet( zie.".
MevrouAv Jutta ctraaide haastig het, i hoofd terzijde
en keek den tuin in. Zij lachte haar fijn lachje.
Werk! Wat had Datief Palmer zich om werk bekom
merd, toen hij in mevrouw Jutta's 'jfuin zag bloeden?
Luid echter zeide zij: „Ja ja, in hot zweet uws
aangeziehts zult gaj uav brood et'én, dai geldt voor
den landheer nog meer dan A-oor ieder ander man.
Nu deze k)eine hand hier zal hem in de toekomst
het leven yel vergemakkelijken,, hem ajle dagen
het zweet van het voorhoofd vegen."
Zij had Leone's han'd gegrepen, dóe omhoog ge
houden en bekeek den kostbaren brillant die aan
haar slanken vinger 'schitterde,' Daarbij* --was er in
haar blik een bijna ademloos loeren. Zou- zij' nu
wellicht ervaren, wat zaj zoo graag xven^ehte te avc-
ten, of deze eerste de- beste hem .oolc -nog goudeBt
schatten, aanbracht?
Leone echter wisselde van- kleur. Zij had begre
pen wat of mevrouw Jutta meende. „U houdt mij
a'oor a-ermogend, omdat nieó mij een zeer kostbaar
aandenken heeft gegeven. Het as evenwel mijn ge-
heele bezitting. Ik ben zeer arm, en Detlef weet
dat."
„En bij Aveet het! U gelukkige, hoe moet hij
u dan wel liefhebben-"
„Mevrouw Leone sprong van haar stoel op
„vergeef mij. maar ik bezAveer n, d'at ge mij duidie-
lijker zegt. hoe gij uw wobnöëh* hè doelt, wat ge
daarmee wilt zeggen." r?
Ook mevrouw Jutta was opgestaan' en keek.Le-
Een tweede aanvrage.is ingekomen om aansluiting
bij do op te richten spreekcel, en wel van de ooö-
peratleve malerij. De Vollrarding te Opmeer. De In
specteur der I'ostërtion' en Telegrafie zal keninis-
geAring ontvangen.
Bij beschikking Aan don Minister van Waterstaat
wordt aangogeA*eii, -dat er geen bezAvaar bestaat te
gen de vestiging vai het hulptelegraaf- eu telefoon
kantoor te Hoogwoud. Verder wordt geadviseerd) zoo
veel moelij k eventuëele' verplaatsing van het een
maal gevestigeïe^kantoor te voorkomen. Ook wordt 't-
nog raadzaam geoordeeld den kantoorhoudeil voorloo
pig nog geen Afrücoging toe- "te ker^ien, aangezieai1
daarover eerst beraadslaging dient plaats te A-in
den. Voor l e-nnisgeA-ing aangenomen.
Voorzitter zegt namens B. en W) tot bestelling
eener spreekcel te zijn overgegaan'. ,2 4 Juui a..s. zal
er aanbesteding geschieden. De génieente—ópza,c3itei*
Vlaming heeft een bestek daarvan 'gemaakt, terwijil
aan do ingezetenen (schilders, timmerlieden, en met
selaars) kennisgeving is gedaan.
Van Boll. NoóraèrkAvartier is' een mi-ssiivei ingeko
men, vefgezeld A-aïi .een adres, verzonden, aan ,den mi
nister van Landbouw, waarin Avórdt verzocht het daaT
heen te leiden,ydat aan die'gemeentebesturen de ver-
plichting Avordt opgelegd,.een leeraar aan te stellen
.met akte land- en t ujinbo u won der w ij s. Na eenige dis
cussie wordt begoten hierop bij de begrooting te
rug te komen,.,.
Naar aanleiding A-an een ingekomen schrijven Aran
den Commissaris 'der Konjiingan, deelt a-oorzitter mede.
dat de collecte voor den gewapenden dienst zal wor
den gehouden op' Maandag. DSnsdag en Woensdag
911 Juui"a.s„ door den heer W. de Ruiter.
In verbamd met die koninklijke besluiten te dier
zake blijken de scholen alhier ndet aan de daarbij
bepaalde veréi.sch'ten te .yoldoe,n. pe schoolopziener
is hier geweest tot opname en verschillende vera,nde-
ringen zijn, besproken.,Piifeie gemeente-opzichter heeft
bestek gemankt. Vóór de verschillende scholen is af
zonderlijke kostenberéketniing gemaakt. Het wordt ge
zamenlijk nogal een beduidend bedrag \-oor repara-
tiën aan plafonds, privaten, het schilderwerk, enz.
De school aan" de Langereis zal \-olgens bereke
ning f 74 kosten veroorzaken, wel is daar weinig met
selwerk, maar hét schilderwerk zal er ook wel op
f 60 komen. De plafonds zijn er bruin en moeten
wit of licht van kleur Avorden, of wit gestucadoord.
De wanden moeten cbk wat of licht van kleur won
den.
De school in de Kerkelaan eischt nogal \-erbetering
aan de priA-aten; de deuren moeten er uit. Er komt
ander soon' ramen, waarmee de luchttoevoer ook ge-
Avijzigd wordt. Een en anider zal in totaal f 310.
kosten.
Te AartÊwcUd za,l er f 44 0 met de aan te bren
gen verbeteringen gemoeid zijn. Daarin is begrepen
een nieinve vloer van houfccment van f 210, Ava,ar-
in '25% bijdrage in d.e kosten id'oor liet Rijk te wach
ten is, a^olgens-zeggen-a-an den schoolopziener.
In de We ere zal aan de school voor f 260 moeten
worden verwerkt- AH^-te zamen Avordt het eën to
taal van f 1084. Af te trekken valt echter de f 74
a-oor de Langereizer school, die gemeenschappelijk
in onderhoud is met Nieuwe Nicdorp. welke gemeen
te er in geraadpleegd zal worden, en in de kosten
zal hebben tc deelen. Dan blijft er een totaal aan
de andere drie scholen te verwerken-\-an f 1000.
Het Dag. Bestuur heeft de noodzakelijkheid over
wogen om het werk publiek aan te besteden, Avat
noodig is in verband met de rijksbijdrage, dde niet
toelaat dat de aanbesteding alleen onder de ingeze
tenen plaatsvindt. Bestek zal Avorden opgemaakt en
naar den Districts-schoolopzieneil worden opgezonden
ter nadere goed keuring.
De heer Kopij, merkt op, dat het ons mooi en
goed genoeg was, maar
Ook de andere heeren denken, dat we wel niet
anders zullen kunnen, doen. Aan B. en W. wordt
verdere afwikkeling overgelaten.
Goedgevonden Avordt om uit den post onvoorziene
uitgaven dienst 1212 f 44.58 te betalen aan notaris
en timmerman voor gekochten grond in de Trap-
weere en het zeïten van een hek aldaar ter ver-
breediug van den weg.
Voorzitter zegt dat het Dag. Bestuur overleg heeft
gepleegd ruet N. Niedorp in zake een kleine wijzi
ging in de a-crordenipg regelende het herhalingsonder
Avijs aan de gemeenschappelijke school aan de Lan
gereis. Nieuwe Nriëöorp heeft tegen de voorgenomen
wijziging geen .bezwaar. Het hoofd der school en.de
schoolopziener evenmin, eu wordydus vastgesteld dat
de herhalingscursus in plaats van 1 April zal aan
vangen 1 Mei. De inwerkingtreding hiervan is be
paald op L Mei 1913, dus terugwerkende kracht.
Daar de poTitie-vei-ordeni'ng nog bij de te Hoorn
gezetelde Gezondheidscommissie berust, kan die nog
niet behandeld worden.
Rondvraag. -De hr. Hartog wijst er op, dat om de
jaar of twee, drie telkens een nieuwe boom wordt
geplant bij het aanplakbord aan de Gouw en dat
die hoornen steeds wser doodgaan. Wenschelijk vindt
spreker liet, -om nu in plaats van weer) een boom,
een flinke paai daar te zetten. tVant het vastzetten
one schijnbaar wat .hevreemd aan. „Daarmee wil zeg
gen maa,r in geheel niets, lief kind, of liever
niets anders dïui - mijn, Avoonden aangeven': -dat hij u
oneindig liefhebben mibét. Mij maakt het Dietlef Pai-
me r dubbel dierbaar,, dat hij uit zijn liefde geein, re
kensom heeft gemaakt;" zooals misschien zoo me|nig
ander in zijn pijsite'e.Bad gedaan,."
„In zijn positie:- Nauwelijks hoorbaar had Leone
het nagefluistepdc eiv plotseling stortte liet over haar
lippen, wa,t zij 'zco ntet had willen vragen: „me
vrouw, u kent Detlef zooveel langer dan ik. kent wel
licht ook zijn. .cmstandighedctni heter sprak hij
'er u Avel eens over dat hij zorgen had?"'
De oogleden slóeg meyrouw Jutta over haar ver
baasde oogen. Aarzelend zeide zij: „Zorgen! Ik
»weet niet- .jayhv of ge meent, lief kind. Moor-
heide moet" Tm gal' zy-aar belast zijn, dat is algemeen
bekend, maar directe zorgen hij sprak mij nooit
daarover en ik heb ook, niets bemerkt. Slechts toen
hij na onze laatste ontmoeting bij mij was, schee/n
liet mij een oogen blak sfls had hij iets op het hart,
dat hem bezighiei^.-'.
„Is Detlef op dien dag bij u geweest?" vroeg Le
one zoo verbiaasÖpd/Ot mevrouw Jutta steeds nieuws
gieriger Averd. r
„Weet je diat njet, lief kind?" En zon,der een, ant
woord af te av achten,- voegde zij, alsof zij zich be-
zinde er aan toe: „Misschien heeft hij Avel het plan
gehad zijn oude vriendin iets te vragen, in vertrou
wen te nemen, opdat hij het mooie kopje van zijn
bruidje niet zou behoeven te bezwaren."
Het mooie kopje: .dezelfde woorden, die hij tot haa
had gesproken, cp denzelfden toon bijna- OnAville-
keurig richtte Leone zich straffer op-
Mevrouw Jutta bemerkte bet en lachte: „Ik geloof
waarachtig, lief kind, dat je dwaze gedachten in je
hoofd wilt halen, dat jij aan je bruigom geen hu
welijksgift meebrengt. Vriend Debjef is een man ë,n
weet wel, Avat hij gedaan heeft, toen hij zich -een
onbemiddelde, Vrouw koos. Wanneer hij je liefheeft,
.wat bekommert men zich da,n om dien snooden. man)
mon. Je weet immers: in de kleinste hut
Mevrouw J utta lachte' en Leone-schrikte van het
vreemde geluid. -Dan, -$hj$.ter verdween voor haar oog
hare omgeving en zag .zij een kleine "hut voor zich
met haar vader en baar' moedea- daarin.
Voor baar stond dë mooie, betooverend© vrouw e»
lachte haar bijna, teedér toe.
Lëone streek over haarv oorheofd als ontwaakte
zij uit een boozen droom. „Mevrouw, ik weet zelf
niet hoe ik er toe kwam, tot u als. tot een menscji
te spreken, die
Die het hartelijkst deelneemt in uw geluk, ei)| al;
ge "nu van dat hooggeachte me\Touw.' en mevrouw
voortaan meatotiW utta maakt, evenals! alle. veistajn-
dige mens-hen^JldVTv doen je bruigom voorop
dan worden wij bepaald goede vrienden.
daar van trekdieren In vereeniging met jeugdigte bal
dadigheid doen ons daar die boomen verliezen.
Goedgevonden wordt ©en paal te plaatsen.
Voorts merkt spreker nog op, dat een boom bij
Iv. Slagter's Avoning aan de Gouw van onder tot bo
ven wel over s a'oet lengte geschild is door ketten. Qj
enz. Voorzitter wil in verband hiermee nog maar P
eens aan de ingezetenen A-erzoeken om palen voor 't
vastzetten van dieren te plaatsen. Er zijn cr al ver- j
scheidene verrezen- :n
De heer Koorn doet de mededeeling, dat de boom-1
pjes aan den Mienakkèr het best doen; Avel zijn er I
een stuk ol vier van vernield. Be schuldigen,, waar- Bpr
naar Aoorzitter A-raagt, weet spr. jammer genoeg, niet I
Hierna sluiting.
CAliLANXSOÜG.
Wij vestigen er de aandacht op, dat dé politieke jQn,
lezing, die door den heer R. C. ar. d. Haagen, ge- r
houden zou woïdën op 7 Juni bij Vos, is versteld
op Maandag 9 Juni. I
LET HIER OP! |«e
De Sociaal-Democraten trachten telken d© Vrij gin- Dl
nigen ui yeixienking le hrengen ten opzichte van het
Staatspensioen. Het is daaróm goed te onthouden, svat J
o'p 17 December 1912 Jjij de Algemeenc beschouwin-1
gen over de Staatsbegrooling door den S.-D., den heer p--
Scliapcr Averd erkend. Wij nemen het citaat woorde- I Pi
lijk uit dc Handelingenbl. 1425 2e kol. onderaan I
en bl. 1426 le kolom bovenaan:
De heer Schaper„Och, mijnheer de Voorzitter, f
~'de heer Tydeman heeft roeds met ons gehandeld
en Avij zijn OA-er h,em Aoldiaan. Hij lieeft meer ge
daan dan Avij A~an hem hadden kunnen verwachten.
Een paar jaar geledén lieb ik den heer Tydeman
geraden het Belgische stelsel A'an Aerzekering' le la
ten loopen en mede te gaan met de slaatspetision-
neoring cn dat heefl nu do heer Tydeman gedaan".
yDe hoer Tydeman: „Neen, dat heb rik niet jge- I
daan, ik heb gecombineerd."
Dc heer Schaper: „Dji beteekent liiels, want te
gen dë combinatie ben ik Jnooit opgekomen. Wil
dë heer Tydeman een staatspensioen A'erzekeren als
minimum 'in den geest A-an de hccren Boi'gesius
eu Drucker en daarenboven een \Tijwillige Arerze-
kering, dan krijgt hij mijn stem A*oor die combi
natie
I
Uit dit ci'aal blijkt duidelijk genoeg, dat een zoo I
a-ooraanstaand' man in dc sociaal-democratische partij
als dë heer Schaper niets moet hebben van de go tri-
koope trucjes, Avaarmedc sommigp S.-D. legen de Vrij
zinnigen werken op a'olksvcrgadëi i'ngon I
BEDROG.
De Vierde Kamer der Rechtbank te Amstei-dam heeft
op 11 Maart een venter, die op don hieuwend ijk
aan con 15-jarig meisje, ju plaats van een pond', vier
ons kersen afleverde, vcr-oordeald1 lot vier maanden
gevangenisstraf, wegens het "door een lisligen kunst
greep den. kooper' bedriegen ten aanzien van de 'hoe
veelheid' dor waar. J
De veroordeelde kAvam van dit vonnis i'n hooger be
roep cn Donderdag heefl het Gerechtshof te Amster
dam het vonnis beA-esligd.
WAAR STEEKT HET CANAILLE?
-Men schrijft uit Eindhoven aan Het Volk
Men AAeet hel nu eenmaal^ mr. dë. J. v. Best
zeide het te Amsterdam, dat _c>ns 'land onder links
bewind zou verzinken in een poel van onzedelijkheid
en baron Van Wijnbergen sprak Aran de linksche stem
mers als A'an canaille. Hos het inlusschen met dé
zedelijkheid gesteld is in klerikale streken, waar men
-A'ooflüopig althans nog Averinig last van. -hot linksche.'
canaille heeft, leert ons Avel 'l -onderstaande, \voorde,-
lijk overgenomen uit De Eind'hovensohe Courant" van
Zateixl'ag 31 Mei, derde blad. Terloops zij opgemerkt
d'at deze krant .dë „fijnste" der plaatselijke bladen
heret en tot devies heeft in 't Latijn„Alles herstellen,
in Christus".
Het blad dan doelt mee dat door den deken van
EindhoA-en alle mannelijke parochianen uigenoodigd
worden tot oprichting van een Mannenvereerfiging „Voor
Eer en Deugd". Na een verzuchting, dat tot de Aer-
eeniging Avel Izij zullen toetreden die er nu juist geen
behoefte aan hebben, meent het dat allen moesten
komen, „die aan een a-erceniging „Voor Eer en Deugd"
wel eens een steA-igen houvast 'kunnen hebben op dë
glibbenA egen van dén grooten strijd des levens".
En verder sehrijfl dit blad:
„Aan een vereeniging van „Voor Eer en Deugd"
is overal behoefte, maar hier toch zeker. Ge Avalgl
van alles wat ge fluoort cn van dingen, Avahrvan jde
apostel zegt, dat ze onder Christenen zelfs niet genoemd
moeien ayorden, hoorl ge bij voorkeur dag aan dag,
uur' na uur, oogenblik na oogenblik sproken en dat
met het meest grinnekend genoegen.
De pestlucht der zedeloosheid waait u verstikkend
tegen op 't land zoowel als in de steden en indijn te
gen den Avassenden vloed van den wellust gjen kiac-h-
tigen dam wordt opgeAvorpcn, komt de mens rilheid
in dien vloed om".
Men zou hieruit afleiden, dat er in Brabant vrij wat
Roomsch canaille beslaal, dat alleen reriits stemt.
S i
and
hei
er
ïmc
De
ui
iach
i wi
tttré
Ga
(woi
Schertsend had Jutta het hoofd van Leone tus
schen, haar handen genomen ep heur zacht haar ge
streeld.
„Neen maar, Avat een grooten schat heeft Detlef
gevonden."
In die overloopende dankbaarheid van een mensch
die in zijn leven, "weinig liefkoozihgen heeft ontvan
gen, greep Leone de teere, koele, blanke haplden boog
zich daarover en drukte hartstochtelijk haar lippen
daarop.
Mevrouw Jutta echter stond, het hoofd! hoog oj>-
gerieht, en keek over het gebogen blonde hoofd heen
met oogen waarin het overwinningsbewustzijn triom
feerde.
HOOFDSTUK 10.
Den volgendien dag was een Zondag en op dien
dag vond aan het Lindenptedter meer een bloemen
corso plaats, een jaarlijksche gebeurtenis van groota
beteek en is in het kleine plaatsje. Een; oogenblik. had,
Palmer er wel aan .gedacht, dat hij bet zjjn bruidje
schuldig- was aan het oorso mee te doen, maar o.m
•in, een versierde boot op het meer rond te roeien,
vroolijk en opgewekt te schijnen, dat was bij de ge-
moe des'temming, waarin hij vei'keerdie, wel te veel
van hem gevergd. Zoo kAvaim hij dan alleen in den
namiddag om Leone voor een wandeling af te halen.
Mevrouw Jutta hield er niet van om aan openbare
feesten, mee te doen. Een ontmoeting met haarwas
dus op dien -Lmiddag niet te vreezein.
Leone zag er verrukkelijk uit in haar wit japon
netje en haar grooten strooihoed. Detlef zeide haar
een paar galante woorden daarover, wat haar geluk
kig maakte. Daarbij keek zij hem onderzoekend aan.
Hij zag er zeer net uit, flink Aan houding, bedaard
en niets wees er op, dat iets smartelijks hem bezig
hield.
„Het is bepaald weer in ordie met de hypotheek,"
dacht Leope gelukkig. Een vraag waagde zij' echter
niet aan hem te doen, maar die trotsche kracht rijner
verschijning gaf ha,ar zulk een gelukkig gevoel vad
geborgen zijn„ dat zij haar gevoel van kleinheid eta
zwakheid als ijdele dwaasheid begon; tel geA-oelen,
Zonnige vroolijkhei.d kwam er over haar en z:ij bloei
de nog vroolijker op, bij het zien van het schitte
rende meer en de honderden kijklustigen..
Het bloemenfeest was alreeds begonnen. Op het
blauwe meer gleden de met bloemen versierde booten,
heen en weer, in allerlei vormen en gedaanten. Daar
bij speelde de muziek, klonk luid gelach, een be
wonderend gejubel, schertsende opmerkingen van den
wal naar de luidijes in, de booten en omgekeerd
kortom, het wap een levendig, blij leven,.
ach
Nai
n
tl v
Te:
>e
ta
Ie
raci
tree
De
si J
Wordt vervolgd. ïvrt
and
