Brim lit C I 1 luiten we na deze uitweiding over algemeene za- ken aangaande het Beet,uur ten, Platten lande, eoi. het zij nog eens gezegd: in hoofdtrekken slechte terngkeeren tot ons uitgangspunt, nl. de waardigheid van Uarsingerhorn, blijkens het feit, dat het een een goede zaak. Dan maar zelf de zaak in handen "Wraak is zoet. Maar hoe 'aan die wraak te k<v men? Langer dan een dag of zes zitten de nieterten- de fcrandstich taters zelden gevaren, en dan beschou- zo zich bovendien nog als martelaarsters voor Schout-Baljuw aan het hoofd van zijn bestuur had Onder de 11 plattelandsteden, van Wcstfriesland be nemen. dachten de heeren studenten. Geen monecb, die er wat van in de gaten had. boordeu ook Schagen ei* Barsingerhom; beiden ontvin Geen politieagent, dio achterdocht koesterde. gon het Poorterrecht of Stederecht van Hertog Wil lem ■mi De "bannen, Ba,rsingerhorn, (waaronder Kolihorn|; al tijd werd gerekend te behooren) en Haring-huizen vormden sedert dien, tijd een „Stede", genaamd Bar- fMa&r gistermiddag om vijf uur gingen eensklaps de déu- Beieren, Graaf van, HolLuid in liet jaar ren Van het Universiteitsgebouw open, en verwonder- de voorbijgangers zagen een leger van een honderd studenten er uit hollen, voorzien van. ba-ksteenen, bij len en stokken. Tn enkele «ogenblikken hadden ze het hoofdkwartier bereikt van de BristjOlsohe dames- slugerhorn. Wat dat Stederecht inhield werd uitge-'- liefhebbers van vuurwerk. drukt in een geschrift van Juni:,1730, waar beweerd werd. dat die plaats had „zijne eigene Politieke mar ïUer van Regeering, mitsgaders zijn eigeh rechtplaats waar de Vierschaar werd gehouden, zijne eigene pre- vi'egien en, keuren en eogen, finantieu." Behagen werd later volgens.de Schager Kronijk in 1404, maar volgens andere geschriften in 1427met don polder Burghorn, en de bannen Barsingerhom en Haringhuizen, samen door Hertog Filips van Bourgon- dié. Graaf van Holland, als eeng Hooge of Vrije Heer lijkheid geschonken aan Heer Willem van Beieren., auituurlijke zoon van boyengenoemdren graaf Albrecht wan Beieren. Daarmede werd dus Barsingerhorn| ondergeschikt «aan de Heerlijkheid Schagen, ofschoon de Vrijheeren -van Schagen het Stederecht,j van Baysingerhorti steeds schijnen erkend te, hebbejn. Aa^jgdie vroegere annJhoo- rig-heid herinnert nog altijd het familiewapen der Herren van Schagen van, Beieren, dat geplaatst is boven de,n ingang van het Raadhuis te, Barsingerhom, Dit v.apen is hetzelfde, dat gevonden werd aan den voet van de fraaie graftombe van Heer Joan van Schagen en Vrouwe Anna van Asseindelft, welke tom be met veel andere kunstwerken is vernield bij den brand der Schager kerk op 29 Augustus 1S95. Naar vrijheeriijk recht stelde de Heer van Scha den over zijne Heerlijkheid en aanjhoorigheden een "Baljuw aan voor de behandeling der crimineele za ken, die tevens a ls civielen, Schout .fungeerdre. Doch met erkenning i van het Stederecht van Bar singerhom, zat dezelfde Baljuw, door den heer van Schagen aangesteld, voor deiStede Barsingerhom te recht als Schout-Baljuw |ih, een afzonderlijke recht bank, zoowel crimineele als. civiele, met afzonderlijke Schepenen, en wel ten getale va.n 5 uit Barsinger- ïtoi'u en Kolhorn en 2 uit. Haringhui zejn. Welke uitgebreide bevoegdheid aan Schout en Schepenen bij de zitting in t crimineel of de Vier schaar, was toegekend, j blijkt uit het volgende. Ec-ne ongehuwde moeder, wonende te Barsingek - Thorn, had haar kind gedood en geworpen in de Vaart of Schager koggeboezem. Overtuigd van het misdrijf en* tot bekentefeiis ge komen, werd te extra ordinaire vierschaar den 4eh Mei 1746, door den Baljuw jen Schout tost Barsïn- Jgcrhorn geëischt, „da,t de beschuldigde zou worden geleid naar de plaats, waar men hier Barsinfeerhorn,) gewoon is executie van crimineele justitie te;houden, «n aldaar door den scherprechter aan den paal ge bonden met een opgemaakte pop of kind in den arm I ■te worden gewurgd, tot er de dood op volgt, waarna bet lijk zal worden gebracht) op hot Gailgeveld en ajdnar, weder met een pop: in den arm aan, een paal gebonden, worden overgegeven aan de injuriën V8ln de lucht en tot een prooi a^d de vogelen des he mels." De Schepenen echter volgden dien eisch niet, maar De twee'„ladies" die daar die wacht hijelddn, wer den plotseling aangenaam verrast door een ontzetten- den regen van keisteenen togen de ruiten. Aange naam. want niets maakt een liefelijker geluid voor een ware suffragette, dan een,'rinkelende ruit, vooral als het een dure spiegelruit is. <De studenten bleken goed van dit dameswerk op de hoogte te zijn boven dien In enkele seconden was in bet heele gebouw niets meer te vinden, dat in de verste verte nog op ec-n ruit leek. Met enjrelp stevige bijlslagen werdeat d' deuren'opengebroken, en de studenten, stormden, naar binnen. - Visite 'is over het algemeen wel eens een aardige afwisseling. Maar, als die visite eerst, al je ruiten in gooit en dan je 'deuren openhakt, kun je zoo onge veer nagaan, dat'het wel eens eien minder aangenaam bezoek kon worden. De twee aanwezige dames zoch ten hun heil (in de vlucht. Ze sprongen aan den achterkant uit een'venster °P de tweede verdieping, en kwamen op 'haar pootjes terecht. We kennen al len het spreekwoord van de katten. Dc studenten ondertusschen gunden zich geen rust. Ze vielen met een 'ijver op hun werk aan, alsof ze aar de studie trokken,. Ze hakten de trap aan stuk ken. Tafels, stoelen, een bureau, schilderijen, alles, wat maar eenigszins in aanmerking] kwam, werd stuk geslagen en naar buiten gesmeten. Op de ruiten, be hoefden ze niet te passen. Dat'is een.groot voordeel als je bij dergelijk werk daarmee begint. Wonder boven wonder 't'waren studenten móe ten we niet vergeten kwamen de boeken !'t laatst aan de beurt. Maar misschien was 't ee,n zekere; lief de! en eerbied, d!e ze in 't begin weerhield, daaraan de hand te slaan. Maar toen, de kamers kaal waren, en de bijlen jrustten van, den vermoeienden arbeid, (oen kwamen dan toch oolc de boeken aan de beurt. In cezelschap van ©en suffrageftobttnier wei-den ze op een hoop gegooid, en met petroleum -begoten. Waaruit blijkt, dat de dames niet voor, j^iets al hun brandics gesücht hadden, en dat andere ijvsisphen tegenwoordig ook al welen, dat iets gauwer brandt met petroleium, dan zonder. 't Gaf een aardig ..stookje", zooals we in West- Friesland zeggen De brandweer werd gealarmeerd en verscheen spoedig ter plaatse. Nu komt een brandweer wel eans een heel enkelen keer méér naar ècn huis, dat niet bij ongeluk in brand is geraakt, en waar pe troleum ©en handje heeft meegeholpen. Maar in zulke gevallen toont de huisheer zich gewoonlijk zeer wan hopig en smeekt de brandweermannen toch vooral gauw- te gian blusschen. (Maar niet in dit geval. Een honderd' studenten is geen kleinigheid, en ze namen de brand weer gevangen. Toen ze eindelijk voor rede vatbaar werden, loonden de brandbluischei-s wel weer naar huis trekken, want er was nie's moor te blusschen. Daarop hieven 'de heeren studenten, diie hoera's aan voor.poli!ie en brandweer, om te toonen, dat ze die Wy kunnen'de regeering niet garanderen, dat wij haar onder alle omstandigheden op de been zullen I houden. Waar mogelijk-zullen wij zeker niet het spel der rechterzijde spelefc maar de regeering. die do twee voor ons, door de kiezel^, vooropgestelde soci- j ale hervormingen tot stand wil brengen, zai bij al haar gedragingen hebben te overwegen, da* zoo zij den steun der sociaal-demokraten wenscht, zij van haar kant alles doet en alles nalaat wat noodig is j om dien steun te verwerven.! Or.s recht en (kritiek, onze kritiek op het kapita-f lisme in aj zijn uitingen,; ons recht van propaganda voor onzo oigen klasse-eischen, blijft ongeknot. Vol- J komen terecht heeft Troelstra in zijn, jongste! artikel- i serie in „Het Volk'" gezegd, dat de vraag, iln hoe- verr- een protest met het woord door een protest met de daa,d moet worden gevolgd, van geval tot j gevaj te beoordeelen zal zijn. Zullen wij een©rzijds 1 tor wille van onze. meer-ge®oemde eischen soms een daadwerke'ijk protest achterwege laten om niet in de kaart te spelen van, de rechterzijde, die wellicht hun steun aan de onze zou paren, hetzij uit politieke be rekening, hetzfj omdat zij van oordeel was dat een door ons afgekeurde rCgeeringsmaatregel niet ver ge noeg ging, anderzijds ;kan ook het oogenblik ko men, dat wij als revolutionaire, den klassenstrijd-voe rende partij, moeten zeggen: zelfs ter wille van bet kiesrecht kunnep'en willen wij.dit niet slikken. Bpraken het von.nis uit, „dat de beschuldigde zou wor ju 't ^heel geen kwaad hart toedroegen cn be«aveo den gegeeseld en met liet gewone brandijzer dezer zjch vervolgen* in triomf huiswaarts. 2e» lieten "ce-n Heerlijkheid (van Schagen dus) zou worden gebrand- boodschap achter, maar een beweerde met een zucht znerkt en dat zij ten eeuwigen dage uit den land© van voldoening: ..Ziezoo, nu hebben ze ook vat te b«- van Holland en Westfriesland zou worden gebannen, talen In den loop van den avond regmdè het tele«'.uit zonder ooit daar weder binnon te mogen komen op men mei geiukwenschen. Of liet nu "daarbij zal liïijven poene van zwaardere straffe." voor de studenten is een andere vraag. 'Tot nutoe Zoo gingen de zaken in den ..goeden ouden, tijd", hoeft do Bri lolsche politie niet ingegrepen. «He alweer lang voorbij is, gelukkig.'; I Dij in Londen beeft het daarentegen weer zooveel P. SCHUITEMAKER Jz. I© drukker gehad gister. AI de stationschefs van d; preo'e Londensolu stations on:vingen gistermorgen een brief, m et df mededeel Lag., dut er oen complot .bestond om,'al id© stations in de lucht (o lalen vlieg.m. Aan elk stoti ;n zou een pakje achtergelaten worden met zefcr ontplofbare sloffen, en op een zeker lijds ip zouden i «''Ie Lnndenschc eindstations tegelijk ,ia de lucht verdwij- Londen, 25 October 1913. non. De bri ven bleken alle geschreven. Ie zijn door eén- ls dat geen goed idee van de studenten van Bris- zelfde do mosband. Sommie waren niet onderteekend tol? Eer. mensch is eigenlijk nooit healemaal zeker j andere gaven een valschen naam en adres. i van zijn leven. Er kern altijd iemand j Hoewel de po'i'ie geen groot geloof hechtte aan du van ziin goed ©n, van zijn v.ijiJ. die er beslist zijn zinn.en op heeft gezet om je huis te verbranden, of je portemonnaie af te nemen., ©f je te vermoorden. En als zoo iemand daar bijzon der op gesteld is. sta je er tamelijk machteloos te genover. AJleen heb je altijd die voldoening, dat in negen van de tien gevallen de dief-moordenaar-brand- Btiehter gepakt eu opgesloten wordt. Maar ais d>ie boosdoener, zoodra je hem tot je groot genoegen de kast hebt in zien gaan, voor ©en 3aar of wat, zegt: „En, nu jeet, ik geen brok oneer," en als dan de Minister zégt: „JnJdain mag je er. we ei wit," kijlt je loplijk op je neus. Heb je dan. bij. den vorigen brand nog wat gered, dan zat je zelfs in voortdurende benauwdheid voor dat restje. Hebben dan de studenten. iU Bristol geën, gelijk? Een zeker soort dames, die we allen kennen, had den een tent verbrand op de speelterreinen van de Bristplsche Universiteit. Ze hadden het „stikum" ge daan, maar wanen zoo vriendelijk geweest, een bood- schap aan ce eigenaars achter te laten: „Zaken gaan voor pleizk r." Niets is zoo waar als dat, als het namelijk je eigen zaken zijn. Maar waarom nu een ander zijn zaken zouden gaan voor jouw plezier? 't Was de Bristolsche studenten, niot, bijzonder duidelijk. En ze misten hun tent. I «dan ook gelegenheid verschillende uitdrukkingen op te vangen, die er op wezen dat de jonge bankdirec teur druk bezig was in, zeer nauwe verbinding te komen met don huize Immenhofen. Het gold voor uit- «geinaakt dat hij de meest begunstigde vereerder wa^ van de oudste dochter ep men hield de verloving de- aer beide jonge menschen dan ook voor aanstaande. Voor Schmidt hadden de hartsaangelegenheden van «Ion doctor zeer weinig belang en hot hinderde hem alleen maar. dat hij zoo dikwijls in zijn nabijheid den Xiaam van Delmonte hoorde uitspreken. Hij ondervond hot toeval van deze ontmoeting als een Pijn en toch dwong hem een raadselachtig en onweerstaanbaar «geweld steeds weder naar den man te kijken, dien "hij tegelijk als zijn weldoener had te eeren en, als «1e onbeperkte bcheorsc-hcr va,n zijn toekomst had te vreezen. Hij vond, dat Delmonte'vandaag iin zijn keurig g|e- zetechapstoikt en met zijn voorname houding wel in het oog van ieder meisje een knap en aantrekke lijk man moest schijnen.. Maar het scherpe voorhoofd cu de harde trek, dat zijn gelaat zoo afstootend maak te. I zoodra hij met lachen ophield, mishaagden Schmidt vandaag'nog meer dan bij hun eerste ontrnoc ting op het kantoor van Delmonte. Het scheen dat de bankdirecteur de aanwezigheid van den politiedirecteur niet had opgemerkt, want ajs stjjn hoofd zicl^ een enkele maal naar den anderen 'kant van de tafel keerde., gleed zijn blik zoo vreemd '•••i onverschillig over de daar zittende menschen heon, -•.Isof hij niemand van hen kende. Schmidt was dat v er aangenaam cn hij nam zich voor een ontmoe ting zooveel mogelijk uit den weg te gaan, daan hij zeer we! voelde, dat hij tegenover dezen, man, die voor hem een soort voorzienigheid was, nooit meer gewoon en onbevangen zou kunnen 'zijui. Maar zijn hoop om een gesprek met Delmonte te kunnen ontwijk©;), werd n;et vervuld. Daar het onbe leefd zou zijn geweest direct na tafel heen .te gaan, had Schmidt in, een hoekje van de rookkamer een plaatsje gezocht, waar hij zich achter een klein, mo dern scherm naar zijn meening vrijwel had verstopt- waarheid der medcdeeling. hou ze die loch niel zoo maar dn den wind slaan. Daarom werd aan elk «<©ot stalijn scherp de wachL gehouden, elk pakje werd met wantrouwende ojgen aangekeken, elke dame -can hel een© eind van het perron tot hel andere nageoogd. Degenen, die pakjes in bewaring gaven, zullen wel ■oens .gedacht hebben: „ls er wat aan me te zi:n? Waarschijnlijk is het een grap geweest.van de een of andere geestige suffragette. Tol op 'l oogenblik slaan do Londensche stations er 'nog. IIoc bovendien de dar mes. stations.'in. dó 'tucht zóudj-n laten siMnlgen' zonder een-groot aantal mcmsqheüi te dood cn, is' me eeni raad sel. li-In jsc 'hebben verklaard, dat ze ni/s zouden onlzicn, behalve menschenlévens. Uit en voor de Pers. DE SOCIAAL-DEMOCRATEN EX HET MINISTE RIE. G. W. S. (het lid va-n de Tweede Kamér mr. G. W. Sannes) in het Marxistisch Weekblad van h.et Volk: Binneulandsch Nieuws. DE STAKING TE IJMUIDEN. De vergadering der IJmuiderstoomtrawlerreiodors, die noodig was geworden, door de weigering dor be manning van de in de haven, liggende stoomtrawler® voor 10 uur Donderdag aan, boord te gaan nam een motie aan, in den, .considerans waarvan o.a. gezegd wordt. dat de trawlervloot in den winter moet -trachten de groote verliezen te dekken geleden in de zomer maan dei). dat door het herhaaldelijk op dit tijdstip uitbreken van stakingen de mogelijkheid hiertoe wordt beno men, en Let visschersbedrijf zeer ernstig wordt ge schaad. dat i de gages op de trawlervloot te IJmuiden, het vorig jaar van f 6 jtot f 10 per man en per maand zijn verhoogd, I dat 'slechts bij ernstige plichtsbetrachting van de bemanning deze gages mogelijk zijn, dat aan die plïchtsbetrachjJng zeer veel te kort gekomen is en herhaaliielijk op verschillende schepen hierdoor groote s<ïl)aóe geleden werd. dat de stakitij? de maat heeft doen overloopen, dat het nief.doerjijk is op de wijze van den laa,t- sten tijd het beÖrijf voort te zetten. Overtuigd dat het belang van het bedrijf ©n ni©t h^t minst dat der opvarenden zelve dringend gebiedt dat door do reederijen thansl eendrachtig en beslist wordt opgetreden, besloot de vergadering: a. de. gistermorgen krachtens de in den a,anhef de zer gedane kennisgeving gebleken ontslagneming te acceptecren eu I b. een nieuwe loonregeling te ontwerpen, waarbij de in October van het vorig ja,ar toegestane verhoo gingen worden irgetrokken. Naar het Algein. Hbl. meldt, liggen er thans 50 trawlers in de ha ven. en is het nog onzeker of h et geheele aantal dat te IJmuiden thuis behoort, 150. zal terugkeeren. D"« mogelijkheid bestaat, dat wan neer de bemanning zich daartegen niet verzet, ver schillende trawlers op buitenlandsche plaatsen gaan markten. Naar het oordeel van, den directeur van den.visch- afslag. dat het blac inwon, zal, als het conflict voort duurt. binnen énkele dagen een verhooging van den vischprijs te wa'cuten zijn. Volgens dezen ambtenaar is het overigens niet te verwachten, dat de Engel - schen, die met veel grooter trawlers ter visch vangst gaan, spoedig-en. in grooten getale naar IJmuidon zul len komen. De havenaib.eidenp zullen voorloopig geen nadeel van den strijd ondervinden, want we zijn midden, in den haringtijdion aan den vischafslagl komt men han den te kort. N. Crt. ONDERZOEK AANGEKOCHTE MESTSTOFEEN. I In verband met ach'©"staande advertanlij, waarin de heer .1. I). Klare le Schagen aankondigt, dat hij zich disponibel s'elt tot het nemen van monster* voeder, en meslsloffcn, veétigeto wij gaarne de aandacht op deze werkzaamheid, van de Ver. v. Oudleerl. der R. L. \V. S. te Schagen. In dit vr orjaar bleek de wenschelijkheid van liet lalen onderzoeken Van aangekochte mests'.offen uil de volgende fei'en 1. Van een partij Superphosphaal van 3G.000 K.G. 'was h-e'. gehate aan in water oplosbaar phosphorzuur 13.45 pCl., terwijl gegirandeerd was 14 püt. Dc koo- per ontving in d:t geval 3.93 p.Ct. korting tot een be drag van ongeveer f 34. i 11. Van een partij siipeirphosphaat van 1500 K.G. was lilvot geluiI aan P. 12,1 ,p.Cl. inplaa's van 14 p.Ct.; door hot Rjjk.slandbouwprocfsla'ion. ^-erd in. dit geval een korting van 20 pet. voorgeschreven. RECHT BOOR ZEE. De dir.-generaal der posterijen en telegiaphic heaft aan he'. peisopc.-l meegedeeld, dat het zijn aandacht heeft gelrokkan, dat vele ambtenaren en. .Veambtcn lot het bepl iten van bun persoonlijke belangen, zooals tot hel verkrijgen van overplaatsing en zelfs ook van hoo- gere'dï ns{betrekking n', de hulp inroepen van pe sonen bui'ea het dienstvak d:-r prs'erijen en telegrapliie slaan de. die voor hiln adviezen geenerlei verantwoordelijk heid dragen tegenover de administratie. Door tusschenkomst van invloedrijke personen, van vrienden, kennissen en familieleden van den directeur- generaal tracht men dikwijls gunsten te verkrijgen, die bij inwilliging schade zouden berokkenen aan anderen. De directeur-generaal keurt deze handelwijze zcci af en meent, dat net meer aanbeveling verdient, dat een ieder zijn belangen zelf bepleit, hetzij mondeling, hetzij schriftelijk. H. Ct. „HIJ ZEIT WAT." Deze uitdrukking van den dag blijkt, bij nader inzien, zich toch op ©en certificaat van horkomst te kunnen, bei'oepen, zoo vertelt het Hdbld. De worüings-gcsohicdenis ci-van is wel typireh Anir slerdamsehze wordt ons op verscliillende wijzen, diö echter op liet punt in quaeslio ovoreenstennnen, mee- gedöeld. Eén lezing is do volgende. Op ons Amsleixiamsche Trafalgar Square, genaamd de Dam, bevindt zich een reclame-lich tops tand, waarop eiken avond een negerkop en face verschijnt, dis zien. na eenige seconden in oen profielvoorstelling metamor foseert Dat is echter niet alles. Het profiel hoeft de eigenschap, zijn kin te bewegen, atsof het de naast hem geprojecteerde reclame uilspncekt. Dit verschijnsel werd op een mooirn avond door drie arm-in-arm wandelend© Jordaandames, oftewel koffisleesters, opgemerkt. Eén van haar stond onmiddellijk stil cn in onvervaJscht Am- sberdamsah klonk het over don Dam „Hij zeil wat!'- Waarop No. 2 repliceerde „I-lij klemt jójn kakc fan mekoar en zeit weer wat." En No. 3, haar twee vrisndinn.cn niot allectn aan Iret woord kunnende juten, voegde daar aan toei: „Hij houdt zijn sm...l niet!" Dit alles tot groote hilariteit van de omstanders. Een andere lezer dezer rubriïk vindt het onderwerp Jdat hij beschouwt als een brokje geschiedenis van onze stad Amsterdam evenec-ns belangrijk genoeg om de woiding der Amsterdamsche „scie" na te gaan. Hij zocht het uitgangspunt eveneens op den Dam, en ook hij wijst den lichtenden reclame-kop aan. Echter beweert liij, dat het een oud vrouwtje is, die de eerste zegster zou zijn geweest; want op het oogenblik dat deze lichtende kop zich draait en zijn mond gaat be wegen, sprak het vrouwtje vol hevvondering en tame lijk hardop: „Hij zeit wat! Hij schuift met z'n kaken'"| Dit werd dbor omstanders opgevangen en het is sinds dien van mond lot mond gegaan. Eindelijk is er nog een derde inzender, die zijn licht laat schijnen... óók over den Dam! Hij zelf zou twe© burgerjuffrouwen bespied hebben, terwijl zij de lichtende [etters zien verschijnen en later den sprekenden kop. In stomme verbazing staren zij er een tijdlang naar, tot één der vrouwen plotseling uitroept „Kijk daar, hij zeit wat' Daarna werd alles ineens weder duister, doch de vrouwen waren nog .zóó in verrukking door wat zij gezien hadden, dat zij nog bleven verwijlen tot de lichtende reclame weer verscheen, waarna de andere vrouw opmerkte: „Kijk daarnou! hij aeit wéér wat.' Wij mogen, na deze drie getuigenissan, dus wel vast stellen. dat het onze ouwe trouwe Dam is geweest, vvaar.de diepzinnige spreekwijze geboren werd. En dat het een moderne licht-reclame was, die hetzij aan één Amslerdamseh oud vrouwtje, dan wei aan twee middel bare Amstcrxlamsche burgerjuffers,-of mogelijk aan drie Amsterdamsohe koffiepiksters de gevleugelde woorden in den mond legde. Waarvan akle: Maar hij ha,d -daa,r nauwelijks eon kwartiertje geze ten, in droeve gedachten die wolkjes v&n zijn sigaar nakijkend, toen de welbekend© stem van, Delmonte, hem uit zijn gepeins wakker schrikte. „Zieda.ar onze poliitie-directeur ik had mij dus niet vergist, toen ik u straks meende te hebben her kend. Goeden avond-,Mag ik een poosje naast u zit ten?" Schmidt deed alle moeite om zijn bevangenheid te verbergen en hij moest wel aannemen, dat dit hem gelukt was, want de- ander sprak, ongedwongen] als was er er tusscheu hen nooit iets belangrijks voor gevallen Hij sprak over allerlei onverschillige din gen tenslotte over een nieuw tooneslstuk dat den vorigen, a,vond een groot succes had gehad ©n dan vroeg "hij na met eenjge en thousiaste woorden de a,ctric die in de hoofdrol optrad te hebben gepre zen, heel toevall'g als een gevolg van, een gevvoniqn gedachtenloop naar de in, de couranten druk bespro ken zelfmoord var de jonge Weener tonneelspeel - ster. I „Een treurig geval," zeide hij. „Zulle een mooi, talentvol meisje. Ik heb haar vroeger op het tooneel g?zien en ik was in'de wolken over haar. Heeft men, nog niet kunnen ontdekken, waarom zij dezen ver twijfelden stap heeft gedaah?" I Schmidt schudde met het hoofd, maar hij kwam. er niet toe, noe iets verder ér bif te voege-si. daar juist een meisje op de heeren, toetrad om Likeur te presenteeren. „Ik wilde graag een glas cognac," zeide Delmonte en toen liij zijn rechterhand ophief om naar het glas te grijpen, zag Schmidt het fonkelen, van, een opge- woon mooie briljant aan zijn pink. ,„Op uw gezondheid, potlvtie-directeur! I>us men weet het nog maar steeds niet? Nu, dat heeft»ook voor de politie verder wieini'g belangstelling. De ar me kleine is dood en, begraven. Daarmee is het af gedaan. niet waar?" „Misschien nog ni^ .gehc-ël >-n, al. Het alnderzoek is naar mijn weten nóg niêf. afgeloopen." Delmonte zette het geledigde glas op een naast hem staa,ral tafeltje'en weer trok het schitteren \ajn den diamant de bijzondereaandacht vajn, d.c|n politie directeur. „Onderzoek? Wat beteekont dat? ,Een onderzoek tegen een zelf moordenares?" „Niet tegen haar natuurlijk, en voorloopig ook niet tegen een bepaald persoon. Maar er is zooveel onduidelijks, waarover wij onszekerheid wenschttn' te verschaffen." Delmonte lachte luid. zooals men dost als eon an der iets geestigs heeft gezegd. „Wel, wel zijn de heeren bij de politie steeds zoo nieuwsgierig of is men het daar nu maar alleen omdat het een pi kante geschiedenis eJner tooneelspeelster geldt? Wat ter wereld behoeft nu nog te worden, opgehelderd? Her, dwaze kleine meisje heeft zich de een of andere liefdesgeschiedenis zoo aangetrokken, dat zij het ver driet niet morester is kunpein wordion,. Da,t is tooli zoo helder als glas. En wanneer uw speurneus .werkelijk zou 'moeten uitbrengen, wie dejje gruwelijke liarlen- breker is geweest,u kunt hem tó©h geen rekenschap vorderen." „Bepaald niet. Overigens ben ik over de .bijzonder heden van, deze zaak niet op de hoogite." „Dat beteekent, u wilt daarover niet, spreken." i viel dc bankier hem op een hoogen toon in de rede. „Nu, mijnentwege -de zaak heeft voor mij njret het minste belapg;" Hij wierp de sigaar die hij zooeven had aangesto ken driftig in 'den aschbak. „Ik moet weer eens naar mijn dame omkijken zeide hij vervolgens op zijn vrienjdelijkston toon,. „Ik hoop. dat ik in den loop van den avond nog eetn- j maal het genoegen heb, mijnheer dó politiedirecteur." Hij Hep langzaam de Tookkamer door en nu voor de eerste maal zag Schmidt wat hij vroeger nooit had opgemerkt, dat de groote, statige man bij, luet j gaan den rechtervoet even nasleepte, 'als eon gevolg I blijkbaar van een "stijf kniegewricht. En een wonder lijke gedachte, eén herinnering aan het door Licbe- ncw meegodeelde signalement van dein onbekenden be zoeker van de jonge tooneelspeelster schoot hem HEUPJICHT. Pijn in den rug kan hel eerste ken toeken zijn van héupjiesht (ischias De pijn kan zich verder ontwik kelen naar de heup)en en vandaar langs liet been. waardoor hel luopen onmogelijk wordt gjmaakt Deze aandoening kan zoo hardnekkig zijn, da! men zelfs opera li -s heeft voorgas leid om haar te doen ver dwijnen. De aanwending van zalf. smeersjls. eriz. op de aangedane plaatsen brengt niet het gcwenschle re sultaat. omdat zij slechts een tijdelijke verlichting ge ven. Zij lasten uw kwaal niet in haar wortels aan, d.w.z. in het urinezuur, dat niot door da nieren Ver wijderd werd. De ©enige juiste behandeling is de oorzaak van uw kwaal Ie doen verdwijnen, het urinezuur, hetwelk <1© weefsels cn Spieren heeft aangetast. Foxter's Rugpijn Nieren Pillen hergeven aan de nieren dc kracht omi haar werk naai' behooren te doen, waardoor hel urind- zuur mei de urine uit hef lichaam wordt verwijderd, en zoodoende de oorzaak wan alle kwalen van rheumalh schen aard wordt weggenomen. Te Behagen verkrijgbaar bii J Rotgans, Molenstraat C14. Tce zending geschiedt franco na ort- «angst van postwissel a f 1.75 voor <^n, of f 10— voor z«8 doozentj^ scht de echte Foster's Rug-1 pijn Nieren Pillen, weigert elke loos, die nie» voorzien is vsd nevenltaand handelsmerk door het hoofd. Maar het volgende)'oogenblik moest hij reeds om l^et dwaze van zulk een gedac.htej);co,m- binatie I la,<'hen. Als. of er in een groole stad niet irfej-r nvonschöni konden zijn. die ©?n dergelijk gebrek konden hebben en een lujljanlen ring aan hun rechter pink kondein dragen. Noen, de rijke en geziene bankdirecteur, dio op het punt stond zich te verloven met de s-.lioone dochter van den hoogen rijksambtenaar, beging bepaald wei niet de dwaasheid oin zioh te compromitteerén, door een l>ezoek aan een loonoelspeelster in cén hotél. En wat nu do gevolgtrekkingen betrof, die Heinz aan hot bezzrek van den onbekende had vastgeknoopt neen. <1tj waren werkelijk niel der moeite waard, ook er slechls nog een oogenblik langer met de gedachten bij te verwijlen. De poliliedireotour ontmoette de dokter Delmonte op dozen avond niet meer, want reeds lia verloop van eon kwartier verllcl hij -zoo onopvallend mogelijk het.gezelschap. Toen hij naar huis kwam. zeide liiei: mjeisjc hein, dot de .juffrouw reeds naar bad gegaan was. Maar toen S.chmidl dc deur van Paul s kamér voorbij liep, hoorde hij deze hoesten en zag dat er in de kamer nog licht brandde. Zonder te kloppen trad Schmidt binnen. De jongeman zat aangekleed aan dc tafel, hel hoofd op beide handen gesteund. Hij lliad het binnenkomen van zijn vader niet bemerkt cn eerst toen dc politiedirecteur de hand op zijn schouder legde, sprong dc jonge man op. i „Papa u? Goeden avond. L" is uil geweest r Iieibl u zioli goed giiimuseerd?" I „Ik bQtt niet uitgegaan om mij te amuseeren Maar waarom ben je nog hiqt naar bad? Heb ik je niet [gevraagd voo-al vroeg naar jc bed te gian. opdat je i krachtig en flink zoudt worden." „Ach, wat luelpt mij dal ik kan immers toch niel slapen. Het is veel vermoeiender voor mij, wan- neer i'< urenlang wakker in mijn bed lig, als wanneer ik hier zil en mij mot hel eeu en ander bezig houdt." Wordt vervolgd. E vet Ai v< Ei Ze i kok Z levé I den hnt dig« POJ

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1913 | | pagina 6