t Uiiiki Nims-
'S. Brieven van een onbekende.
VOOR 100 JAAR.
Zaterdag 29 November 1913.
57ste Jaargang No. 5285
SCHADE!
COURAIT.
llitittitii- laiiliiillii
Dit nummer bestaat uit 4 bladen.
EERSTE BLAD.
no
ld-
in,
.M
1.
Het, ds zaliger te geven dan, te ontvangen.
Ha^d. 20: 35.
Vergeet de weldpdigheid en, mededeelzaam
heid piet, waftt ijnj zulke offers heeft God be
hagen. Hebr. 13: 16.
Voor zooveel gij dit éen vapi deze mijne min
ste broeders gedaan, hebt, zoo hebt gij dia,t
mij. gedaap. Ma,ttih. 25: 40.
Door niets wordt de menscb in die mafte
Gode gelijk a,ls door het weldoen.
Het hoogste geluk is onafscheidelijk ver-
bonden, a&n het hoogste goed-zijn.
Krachtens ous Protestaptsch beginsel hebben wij
gebroken met de „vereering der heiligen". Wij ach
ten het op sfTX zachtst uitgedrukt een, dwaasheid, dlat
menschen door een, medemensch (pi mag (hij' dja,n, idiefti
titel van Stedehouder Chris tl usurpeeren) worden ver-
Hlklaard tot „heiligen" en dat deze zongepaiapidd .hefi-
ïigen in, straat geacht worden, hunner medemenschen
voorspraak bij God te kunnen zijn. Het mag voor
den eenvoudige vrome een wondere bekoring hebbefa
te gelooven, dat heiligen op zijn bede over hem wa
ken het; is voor ons, Protestanten piëta anders
i dan de hekorimg, die er uitgaat van, een sprookje
aan alle werkelijkheid gespeend. Wij meenen ook
dat bij de praetijlc van de „vereeniing dier heiligen"
Izooftls wij di,e onder de Itoomsohen waarnemen, heft
eerste en tweede der tien geboden veelaft niet olp-
ont*seschopden blijven. Zeker! ik weet wel, dat Rome
dit zal ontkennen door er op te wijzen, dat ook zij
alleen God aanbidden ©n hun heiligen) sledhts
GUI v e r e e r e n
Maar dit is een fijne onderscheiding, waarvan de
meer-onftwikkelde zich misschien bewust is, maar die
'valt buiten het waarnemingsvermogen van 'de groots
•chare der geloovigien. Meent gij, dat de eenvoudige
gelooviga Roomscke met andere gevoeleus zijn „Pa
ter poster" ftot God opzendt, dan wanneer hij „den
grooten Heilige wiens naam hij het geluk heeft te
dragen" aanroept?
Geloove, wie het gelooven kan!
Ik waag het dit te betwijfelen.
En dus de praptijk van de „vareeriug der heili-i
gen" ligft m i. op de lijn van het heftdeiisohe veelgo
dendom; reden, waarom wij, Protestantein, van geen
heiligen willen weten, ook niet van diegenen, die
de R.-K. Kerk oficiëel als zoodanig komt voorstel
len. En wij doen dfift niet,) oamdaft wij de waarachtige
►fcheid van ziel van velen hunner willen! kleipee-
■en. Daar is eerbied en bewondering in ons voor
allen, die zich hebben betoond menschen van groot
geloof en heiligen levenswandel.
Maar Heiligheid meenen wftj alleen te vföjSèn, dn
Hem, Dien wij noemen onsen, Go,d.
Dus geen mensch, diie wij gerechtigd achten
den titel „heilig" te dragen.
Ja toch! Daar is er éen, wi,en wij dien titel blij-
ven geven, van hapte gaarne; wie®, zelfs de verbit-
terdsfte vijand van ..Paepsche stoutigheyden" 'dein
stralenkrans van heiligheid. pieft zal willen ojpt)njomen.
En, dat is gij vermoedt het reeds 'do heilige
bisschop Nicolaas van Myra, of met den naam, waar
onder wij hem beter kennen, Sinterklaas, de men
schen- en kindervriend, die inl onze heriIn,neMnS voort
leeft in tallooze verhalen, waarin waarheid en ver
dichting niet meer te onderscheiden zijn, maar die
-|- ous toch de zekerheid geven, dat hij een „goed-hed-
JLi iig. man" gewee9t is.
„Sinterklaas!" alstublieft geen Silnlt-Nicolaas
maaft in goed rond HöUanjdBcih„Sinterklaas."
Want indiiien éen feest, dan is wel het Sinfterklpas-
'eest een 6pecifiek-Hollandsch feest.
Wa,t het „Weihnachtsfesft"' is voor onze Oostelij-
iq naburen en het „Happy Christmas" voor onze
'estelijke buren, ©ver-de-zee. dat is het al°ude) Sin-
;erklaasfeest voor ons Hollanders.. En al mag in de
atste jaren onder dvuk van. Oosten en Westen de
erstboom zijn, takken steeds) breedier over ons land
iebben, uitgebreid heft Kerstfeest za,l ondanks zijn
neer verheven poëzie en z'n dieperen zin het feest
•an Sinterklaas toch! nooit verdringen, ja! zelfs niet
venaven in populariteit. Want dezé Spaapsche keiji-
;e is in het land, waan overigens de, naam Spanje
.iet de liefelijkste herinneringen weet op te wékkefp,
waarheid populair, een populariteit die bij den,
leter is uit te meten in de niet an. zijn geheel te
verziepe massa Sinfterklaaspoëzie.
„Sinterklaas!
Wat weet die naam, met zijp stijven houterigen
lank, toch honderden weldadig aan tq doen! Welk
ien stroom vap. fantasie weet hij in kinderhoofden
Zie ontkeftepen! Lapt een peuter van vier of vijf u
•^ens"*vertellen van de schatten,, die uit de stoomboot
I p "Spanje komen, of hoe de goede Sint op z'h schim-
r r.*. vergezeld van z'n zwarten knecht over deda-
jten rijdt enz. enz. en ge zult reeds alleen om
aie kipderfapitpaae aan het werk te zien en daarvan
le genieten, dep 6dep December met vreugde zien
jiaderep.
„Sinterklaas
Hoeveel kinderhartjes doet gij' in deze dagen weer
n^iet vol verwachting kloppen"! Hoe weet gij' een blos
>p .veler wangen, en schittering in vele oogen le toove-
mjen! Welk 'ten bron van huiselijke innigheid, van har-
slijke blijdschap cïi joligheid zijt gijl Al wal kind.
doel gij zich „de wereld te rijk voélen", en die de
hderjaren reeds achter zich lieten, weet gij weer tot
irideren le maken!
En ook hoe zou het anders kunnen! Welk een
cc van ontroeiend-zoete herinneringen weet gij in de
arlien 'van ouderen te wekken!
Want wie als oudere Sinterklaas viert, die denkt
ctgfaan „de dagen van ouds". „toen hij een kind was";
Ui© dönkt aan het ouderlijk huis; die voelt weer de
armio vain dc'n ouderlijken, haarddie herinnert zich
oer, hoe lekker toenmaals de hoeté wijn en de boler-
•tters smaakten, en hoe welkom de ontvangen geschen
en waren; die denkt met groote dankbaarheid terug
aan zoo veler liefde, dia achter het masker van onzen
heiige, Ons zooveel vreugde wisten te bereiden.
Sinterklaas! in waarheid zijt gij voor ons als kin
deren een „goed heilig- man" geweest; on de herinnering
daaraan willen' wij vasthouden als een rijke zrg.n voor
ons zelvcn, en niet minder voor die liet leven met ons
hebben le gaan.
Welke die zegetn is?
Niet in de veiste plaats die geschenken die het ons
rijker doet worden. Wel de zachte edele aandoeningen
des harten, die hel in ons weet te wekken.
Gelukkig de oudere, wieu hot Sinterklaasfeest iels
van 'dien zegen heeft gebracht en telkens weer brengt!
Verstandig de oudere, in hel bizonder de ouder, die
zijn kinderen dien zegen van het Sinterklaasfeest wil
leeren vindien.
Boven dezen brief zelte ik dal bijbelwoord, dat va
ker ironisch dan oprecht gemeend wordt aangehaald
en idat luidt„Hielt is zaliger le geven dan te ontvangen
Het wil niet zeggen, dat hel ontvangen niet zaag
zou wezen. Wij' allen kennen die zaligheid, ervaren
die telkenjare weer.
Maar liet wil zeggen, dat het geven toch nog onein
dig zaliger is.
Dat gelooven niet velen; dal weten slechts heel wei
nigen. Jezus wist het; do tollenaar Zacheus wist het;
Franciscus van Assisi en onze bisehop wisten het;
nOg wel meerderen, die wij1 bij name niet kennen;
en daaronder veel vaders en moeders.
Misschien weet gij, lezer, het ook; en dan zijt gij
te benijden Maar do kinderen ook de uwé!
weten het nog niet; zij4 kennen alleen nog maar de
zaligheid van 'l ontvangen. Maar dal andere moeten
ze ook wetdn. En gij, ouders, zijt het die 't hun moet
en kunt leeren.
Immers gij weet maar al te goed; dat de Sint niet
overal evenveel brengt; armoede is pijnlijk, maar dub
bel pijnlijk voor hen, die ouders zijn en wier kinderen,
ook uilzien naar gaven vak den weldoenden heilige.
Ziedaar de leerschool, welke gij uw kind hebt bin-
!nen te leiden en te laten doorloöpen. Het leergeld is
er niet erg hoog en zeker veel te laag in vergelijking bij
het vele goede dut er te leeren valt.
"Van onzen heilige wordt Verteld', dat hij een ijverigen,
möar armen schoenmaker eens stiliekcs een goudstuk
in z'n schoen wierp. O! er slaan in deze dagen weer
zoovele schoenen te wachten, neen! niet op een goud
stuk. maar toch wol op „iets" wat voor de wahrde
van een zilverlingetje 'of koperstukje allicht te krijgen
is. Immers een kinderhand is gauw gevuld! En kin-
derblijdschap is zoo gauw ontbipnd!
Welnu! is liet te duur gekocht, wanneer gijl voor
dien Iu'.telen prijs uw kind kunt leeren, wit slechts wei
nigen weten, maar wat degenen, die het weten, hebben
genoemd een „schat dies hemels"?
Aan U, lezer, op zes December het antwoord op
die vraag.
X.
uitvoering te betrekken, ook In, verband met de
gemeentelijke taak. van armenzorg, ongetwijfeld ieta
goeds steekt.
404de Staatsloterij.
lo
KLASSE.
4e TREKKING.
HOOGE
PRIJZEN.
f 1000:
6108.
f
200;
15583.
f
100:
19496.
PRIJZEN VAN f20.
128
3256
6431
9200
11935
14128
16621
18980
435
323
546
247
950
388
910
19293
495
592
964
248
992
711
17083
443
562
660
7044
567
12180
986
143
724
576
920
08
697
661
998
317
838
972
4121
229
10101
758
15018
697
20183
1303
130
635
997
798
49
18212
760
280
8173
11132
848
534
322
2131
5415
455
572
13367
751
571
311
674
461
645
386
16104
784
366
793
520
666
473
252
947
951
6001
590
850
507
349
866
3073
10
9088
871
948
359
951
Uit en voor de Pers.
DE OUDERDOMSRENTE EN DE GEMEENTFX.
De Nieuwe Courant bespreekt de mededeelingep
over den hoofdinhoud vap bet wetsoptwerp-Treub in
zake wijziging der ouderdomsrente.
Het nieuwe is. dat, voorzoover men uit de op
dit punt zeer sobere mededeelingen kap opma,keil,
aan de gemeenten een belangrijke rol in de uit
voering en administratie wordt toegekend. De ou
derdomsrente komt te baren laste. Dit) brengt, zou
men zeggen, noodzakelijkerwijze een beschikkings
recht harerzijds op de aanvragen der rentetrek
kers mee Vermoedelijk dus eep decentralisatie,
waardoor een aeel van de overweldigende taak der
centrale instelling, de Rijksverzekerinigsbank, bij
de gemeenten zal worden overgebracht watu.it
administratief oogpunt zeker aan de za,ak ton goe
de zal komen, maar den gemeentebesturen waar -
schijnlijk heel wat vermeerdering vip arbeid en
van kosten zal veroorzaken.
De kosten oer ouderdomsrenten worden aan die
gemeenten vergoed door uitbetaling van een be
drag van f 50 per hoofd voor ieder, die op 31
December van bet afgelodpen jaar in de gemeente
hoofdverblijf bad en' den leeftijd van 70 jaren bad
bereikt of overschreden, behoudens eenige uitzon
deringen.
M. a. w. de gemeente ontvangt voor eiken 70-
jarigen ingezetene (man of vrouw) f 50 en geeft;
uit voor eiken 70-jarigen rentetrekker (msn. of
vrouw) f 104 oc f 78.
De vaststelling van bet bedrag van f 50 berutft
natuurlijk op een schatting Men neemt aan dat vap
bet totaal aantal 70-jarigen ip de gemeente slechts
een zoodanig percentage aan de quplificatie vajn
„behoeftige zal voldoen, dat met het product vap
f 50 X dat totaal de gemeente zal uitkomen. Dit
zal, verwacht men blijkbaar, de gemeentebesturen
aansporen tot een nauwlettend toezicht op de aan
vragen en een zuinige administratie.
Want wat de gemeenten te kort mochten komen
op de aldus gefixeerde Rijks-uitkeering, zullen zij
door een toelage uit de Rijksschatkist vergoed kun
nen krijgen.
Het behoeft niet,. Zij zul lep dus hebben aan,
te toonen dat er bijzondere reden voor bestaatom
haar het meer uitgegevepe te vergoeden,
November 1813 was ook voor Hollands Noorder
kwartier een onrustige tijd. Onrustig vooral daarom,
omdat velen niet wisten, aan welke zijde ze zich
I moesten scharen: trouw blijven aan hel] Fransch be
wind a]s onderdaan van Napoleon of zich voegen, bij
hen, die Oranje weer inhaalden.
Verschillende lieden, daartoe! aangemoedigd of op
gezet door den heer G. A. de Lange te Alkmaar,
doorkruisten het plafttelapd tusschen Alkmaar en dep
Helder, trachtend overal opstootjes te verwekken
de driekleur op de torens geplaatst te krijgen en de
klokken te doen luiden,, hetgeen de onzekerheid) nog
deëd toenemen, ep die menschen ip voortdurende spap-
ping hield.
Ondanks de nabijheid van het door de Fransehep
nog steeds bezette den Helder gingen deze lieden met
groote roekeloosheid) voort hun gevaarlijk spel te
spelen, en het platteland bloot te stellen aan plun
dertochten en executies der Fransche legermacht. En
dat deze niet met zich liet spotten de strafoefe
ning te Zaandam heeft zulks bewezen.
In de Zijpe was het eep zekere Sanegeest, even
eens zeer waarschijnlijk eep agent van den hierboven
genoemden heer De Lapge, die de bevolking tot daad-
werkeüjkep tegenstand tegen het plaatselijk bestuur
trachtte over te halen, van, welke Ongeregeldheden
de Baljuw uitteraard rapport uitbracht aan de mili
taire autoriteiten te Alkmaar, welk rapport thans
berust ip het, Archief dier provincie Noord-Holland te
Haarlem.
Het gelukte mij afschriften van dit rapport; in
handen te krijgen en daar het geheele geval een
typisch kijkje geeft op de Noord-Hollapdsche dorps
toestanden diier dag^n. geef ik het hieronder weer.
Sdhagerbrug, 27 Nov. 1813.
WelEd. Geb. Heer!
Deze dag is een dpg van oproer geweest, waar -
van ik en ieder ingezeeten aap UE.Geb. de auteur
in Jb. Sanegeest doe kennen. Dit is de man die ik
in al mijn brieven bedoeld heb en die met eep
gemaakte vriendelijkheid in staat w)as om waporde
en oproer te zapijep! Gisteravond kwam miji de dien
der zeggen, dat de npgtwacht twee losse paarden
van de Gendarmen op de brug had' aangehouden
welke ook hij mij wierden gebracht. Ik gaf ordre om
dezelve in de sta,l van Meijer te plaatsen, toter :de
eijgenaars van, opkwam,ep ep deselve tegens betaling:
der verteeripg te halen, zooajs ook werkelijk een
dezer paarden door den diender deze morgen aan
éene Gendarme is afgegeven, welke het andere paard
blijven, liet tot de komst van zijn kameraat.
Opdertusschen had Sanegeest zich opgeworpen ajs
zoogenaamd Kapitein vap de wagft, en deze kwam
van de morgen aan mijn huijs met allerlei dreigemen
ten en ongepaste reden, dap, dewijl ik bij den koop
man Prins was zond men, om mij op zijn ordre.
Zijp aaïi zijn lot over zoo men mij niet gehoorzaa'rni
is.
Wie is Regent van deze plaats? Waarop zij allen
schreeuwden„nicmant dan Gijwij allen zullen U)
gehoorzamen 1
Ik bevreedigde de Vegters en Sanegeest het prmrd
overgevende, schreeuwde, dat het voor mijn rekening
zou komen. Ik had inlusschen de wagt mijn "Ivoora
gegeven, dat zij een douceur voor hunne activiteit ge
nieten zouden en hiermede waren ook deze incasdient
tevreden
Van daar ging ik naar de koepel en werd door Sane
geest, wion de valsohheid uit de oogen zag, gevolgd,
doch ook hier volgde mij de burgerij eu zwoeren mii
opnieuw, dat zij alles voor mij zouden opnemen -
een iegelijk feliciteerde mij in zijne eenvoudigheid met
mijne nieuwe aanstelling of continuatie der Burg.rijj
zooais zij het noemden, en Sanegeest nog wat praatjes'
tegen mij willende maken, werd onder de voet gesmee-
ten. Doch ook dit ongenoegen bevredigde ik, c-n eer*
ieder ging naar zijn huis met dut gevolg, dat
de gans die bui-gerij Sanegeest bedankt heeft als Kom-
mandanl Idcr wagt zeggende, dat er geen twee groote
masten op een schip konden zijn.
Ik zou nog hebben vergeeten te melden, daf, toeni
de Gendarme op Sanegeest s weigering naar mij vroeg*
hij hierop antwoordde: „Wat mnire. Ik ben Kapitein
van de Wagt. Inmiddels was de Gendarme, die mij do
handen zoude gezoend hebben, heengegaan om zijn paard
te zadelen, doch in de stal komende had men hemt
zeker uit nijd die stang uit hel hoofdstel geno
men en weggehouden, zoodat hij zonder stang is ver
trokken, mij duizend malen bedankende voor zijn rij
paard en zijne veiligheid. Doch op het oogenblik hoor
ik dat ©ene troep Oudie Sluijzers hem bij 't Zand heb
ben aangehouden, waarvoor hij Oranje Boven! moest
roepen. Intusschen heb ik de Burgerij op mijn hand
en dit is veel waardig zij hebben mij ook reeds
bewijzeh van gehoorzaamheid gegeven, tóen ik hua
asleneïiavond verzochte te 9 uren met het luiden der
klok op_ te houdein, en dit van nagt niet te doen -
zooals zij ook wederom geen hand aan de klok hebben
gehad.
U.E.Geb. kain zich van de echtheid! van alle mijn®
rapporten ton. vollen verzekerd houden, dewijl ik nim
mer ^ooaLs U.E.Geb. bekend is, gewoon ben iets te
verderen of te verminderen, en daarom bid ik t" F..Geb.
om. bij rusligen tijden, die zoo gevaarlijke Sanegeest
in gedachten te houden en zulks hem op heden te
doen gevoelen. De rapporten die men mij van allen we
gen over het carakler van hem brengt, en die vrij
goed op bewijs steunen ,zij.n verschrikkelijk en ik
schaam imij om het "minste daarvan zeiven aan U.E.Geb.
te scihriive'n.
Ik heb de eer met verschuldigde hoogachting te ziira
WolEdel Geb. Heer!
U.E.Geb.
Onderdanige' en gehoorzame dienaar
Cw-gJ C. FUHXE
Bailiuw in de Zijpe.
tt i avond eene bekendmaking van dent
Heer G. A. de Lahge ontvangen om aan te plakker*.
Hoe moet ik hierin gedragen?
Het is ons niet mogen gelukken iets niders omtren»
die Snmgrest te weten tc komen. Ook niet of hit bij
den nieuwen sinat van 'mken de herstelling win da
mncht des Oranjes iels gewonnen heeft
ütrcehl-C P. BREED.
Binnenlandse!) Nieuws.
UIT DE DIAMANTXUrVERHEJD.
H(enn) P(olak) .slaakt in het laatste nummer van
het Weekblad van dm A. N. D. B. de volgende ver
zuchting over dm tegenwooi-digen toestand!
„Er wordt van gezaghebbende zijde beweerd, dat
weldra de heerschende crisis aanmerkelijk in hevig
heid zal afnemen. Bij verschillende juweliers, wier be
drijf ge-ruimen tijd geheet of gedeeltelijk stil heeft gelo
gen. sqhijnt neiging te bestaan, om weder op ruiirua
schaal aan dm slag te gaan.
i- J;,01ah- dat het ^LI' zijn. Dat er eindelijk wat
licht kome. Dat nu toch eens de eindelooze werkloos
heid. diè als een gruwelijk gedrocht ons aangrijnst)
moge afnemen.
„Zóó kén het toch niet langer. Honderdtallen der
onzen kwijnen weg in gebrek en diende. Tal van
jonge menschen, eerst korten tijd bij ons vak, hefc-
Ik kwam hem alzoo op de brug tegen en sprak elders, in andere bedrijven, hun heil gezocht,
hem als gewoonlijk vriendelijk aan, doch hij kop.de zoodat onze industrie een goed stuk* van zi;n jongo
t- .1j Vttlhlil In s'nrl'ATft», l."- i
zijn kwaadheid niet bedwingen en stond te trillen
van woede, dat het paard van dë vijapd zoo hij zich
uitdrukte was afgegeven, mij verklarende dat het
slecht van mij was da,t ik hem a,ls Kapitein) niet er
kend had en, dat hij ordre zou geven da,t het 2de
paard niet weggenomen werd.
Ik nam hem mede naar mijn huis en wilde hem
tot bedaren brengen en doen gevoelen dat alles in
goede trouw" was geschied, en dat, daar de paarden
do Gepdarmerie hun) eigendom zijn, wij ons aan die
verij zouden hebben schuldig gemaakt, om bun de-ze
paarden te weigeren, bebalven daft den Helder digt
bij ligt en wjj welligt daardoor ongelukkig konden
worden. Niets mogt baten. De Gendarme bad tever-
geefscb om zijp. paard, ep toen dit miste, verzogthij
ons éep hemd slechts uit zijn, mantel te, mogep hale/n.
tation^
ten v£
i.dehjl
11.
Gelijk gezegd, de draagwijdte vap deze bepftliüng dap ook dit weigerde hij uit mijp naamde arme
vaH zonder meer nog niet te beoordeelcfu- Wel wil- j nian huilde als een kind en moest loopende weg, wil
len wij er terstond de aandacht op vestigen, daft de hij zich nieft zien, attaqueeren door Sanegeest.
in deze regeling een nieuw gevaar kan gelegen zijn wist van dit alles inmiddels niets, totdat ik op de
voor de gemeeutefipapciën, brug terugkomende, eene talrijke menigte burgers
Wanneer de raming tegenvalt (een mogelijkheid van alle klassen, vond vergaderd, terwijl de Gefedar-
die zelfs door prof. Kluyver niet zal worden be- j me bijna aan het Buurtje was.
twist), wanneer een gemeentebestuur, door een Deze man wierd echter teruggehaald! en Sanegeest,
op het kenmeik der „behoeftigheid" de uiterste die nog halsstarrig weigerde om dat paard af te ge-
spankracht mocht toepassen,, "dan zou het kunnen ven, wanft het stond nu reeds op zijn eigen stal
zijp dat de gemeepten nieft toekwamen, zonder stond: dermate tegen mij op, dat ik de burgerij da-
nog in aanmerking te komen voor de toelage wel-
ke bun uit ce Rijksschatkist kan worden ver
strekt.
Welke waarborgen zijn er, dat de financiën der
gemeenten of van sommige karer niet dupe worden
van de thans voorgestelde regeling en oppieuw ach
teruitgaan? De voorziening in den nood der ge-
meeutefinanciën, welke bij bet optreden, van den
minister Heemskerk van dezen werd verwacht, is
uitgebleven en hei ziet er niet naar* uit, alsof zij
eep der eerste opd er werpen zal zijn, waarnaar de
nieuw opgetreden, regeering zal grijpen. Heft zou in
hooge mate bedenkelijk zijn als tbanp, in plaats
van hulp, voor de gemeentefinapciën door het
Rijk een nieuw gevaar werd geschapen, en wij
hebben daarop tijdig de aandacht willen vestig;©»,
daar in dit denkbeeld zelf om de gemeenten iu de
delijk bijeen riep en aap hup vraagde of zij mij
wilden toestaap dat -ik in hun midden mijnen post
neder legde; waarop ieder burger luidkeels schreeuw
de: „,Gïj moet ons opperhoofd zijn en blijven.
Wij zweeren en beloven U alle op onze eer gehoor
zaamheid en getrouwheid. Wij stellen U op nieuw aan
ep bevestigen U in) U post. Sapegeest zal geen kom-
mandant van de wagt meer zijn. maar hij zal U ge
hoorzamen, zooals wij doen!"
Ininddeis hoorde ik dal Sa negeert aan het vegt:n
was, 'he. paard1 bij dc'n loom houdende. Ik spoedde mij'
derwaarts en werd door de men'gte ea den Geaida- me
gevolgd. Ik zeide: „Burcjere! ik heb sedert derdehalf
jaar (dat Lk Mairo was*! niemont oinregt gedaan en
nicmnnt hoeft rieden jjehadi.omi over mij ontevreden
e zlïn. Tk bon ook over U tevreden geweest, doch
langs d 'z p weg .span ik nvin rijtuig aan en Iaat de
kracht dreigt te verliezen. Kommer cn armoede hoer-
sahen alom. Wanhoop beklemt de liarten. Dof staan da
oogen van 'droefenis. Zwakke gestellen gaan geheel to
gronde. Onvoldoende vcfcding cloe: ta-looze kinderen
verzwakken en (ecu lichte procS worden voor de ziek
ten, die zich moester maken van wecis'andsloozo
lichamen.
„Er moot toch nu eens een einde komen aan deae»
afgrijselijke periode.
„Twee en leen half jaar duurt zij reeds.
„Teistering en beproeving hebben cbn toch waarlijk
lang genoeg geduurd.
„Van onzen kant wordt alles gedaan, vrat mogelijk
is. om de hervatting van den arbeid te vergemak
kelijken.
„Zouden de juweliers nu niet eens pog:n hun bes
te beentje Voor te zeiten? Zij'hebben toch wel eeni-
ga verplichting tegenover degenen, door wier arlxscl
ook zij bestaan moeten en die
misère."
vergaan van
Volgens de laatste opgave deze opgave betref
de week van 1622 November 11. bedroeg het ge!a
werklooze diamantbewerkers 3623, tcg n 3154 in d<
daaraan voorafgaande week.
HIJ WAS WEG.
Hij was weg. verdwenen, de 11-jarige H. D te Kat
wijk aan Zee en men dacht aan een ongeluk- D<
polilie in de weer, aan het dreggen en danr
stond op éen gegeven oogenblik dc vermiste heel leuk
naar te kijken, zo-nder dat iemand hem had opgemerkt
Hij Jiad den ganschen nacht en morgen op een
hooizolder geslapen.
Uit vitees voor straf hij had zijn kkeren gescheurd
durfde hij niet thuiskomen,
DE MOORD AAN DE OVERZIJDE VAN HET IJ.
De officier van justitie te Amsterdam, mr. C. Baart
de la Faille, -heeft, zoo meklt de TeLegr. in opdracht
van den procureur-generaal bij het 'gerechtshof al
daar. mr .1 C. baron Baud, g>!ast, dat de rech'er
van instructie, mr. .1. van Binsberg-n, andenrmof
door de poli'is zal laten onderzoeken, in hoevi-rre in
andero rich'ing naar den moordenaar moet worden ge
speurd.
