Hij wachtte zwijgend.
Toen sprak vader. Met lijkbleek gezicht- Zei hij
wat 'ni op het hart drukte. Startte hij uit dat oude,
veelgemartekle hart...... Maar patroon drukte al op
knop van olëctrische schel... ,..Bexi-jo dol!Ben-je
stapelgek?... Mot mijn personeel hier komen om
me lastig te vallen in den vroegen ochtend?... Zulke
kerels kan ik hier niet gebruiken. Roep meneer San
ders even. ho?... En direct!"
Slond Sanders voor hean.
„Wat mankeert jou om mij dien vent te sturen...
Om voorschot. In den vroegen ochtend... Ben-je
dol!
„Meneer, ik
„Als 't nog eens gebeurt, ga-je, de laan uit, begre
pen?... En over zes weken stuur je dien kerel weg.
Neen, dat mankeert er nog ajn,!..."
Weer tj'lngelde het electrische schelletje. Vader
stond op de gang-. Portier tikte hem op den schou
der. „Ik heb je gewaarschuwd, Van Megen.!zei hij.
En droo,meoi,d .als nevelen van koortsige* fantasie,
ging arme, oude, rampzalige vader weg... De trappen;
a,f. De gangen door. De zware, breedo dieur uit.
Waarheen, nn?
Deed heel-werktuigelijk zijn werk. dien ganschen,
dag. Koortsig. Warm. Vreemd-vrooüjk. Gierlaohen,d
om eiken mop
Om halfvijf kwam de looper van' de afdeeling.
Waarvan sinds boekhouder Elvers, die zich „niet
Jekker voelde", vader tijdelijk chef was.
-De oude man telde geld neer. Roode, groene, blau
we, witte bankjes. Een heele stapel, 't Was bij de
achtduizend:. Vader telde zeer nauwkeurig, zeer con,-
ecientieus na. Zei dat „t goed was". Borg geld op.
Bloot brandkast achter zich dicht. Met die koortsig-
BcfinUerende oogm. Ging weg... Als eiken middag. Wenk
te koetsiertje, Noemde adres. Eindelijk waren zij er.
.Meneer de geldschieter wachtte.
„Ach, ik wist wel, dat U komen zoul" riep hij1
vut toen vader verscheen; „ik wist 't wel!.... Eeta man
als UEn hij haalde aceeptje voor den dag.
„Tja!" zei menschen vriend. „Hou is er nog een
kleinigheid' voor onkosten bijgekomen. O, 't beteekent
hiks... Twaalf gulden zestig.. Juist... Aoooord.,.. Dank
UL.. Mag ik U dtezen riksdaalder dón. van mijn kant,
aanbieden voor Uwe dienstbode?.... Wij doen altijd
«coulant onze zaken af. hé?... Och ja, fout-bien que jeu-
siesse. passé!.... Adieu, meneer!.... Adieu! Au piai-
ar!..„"
Toen guig vader naar huis. Sloop weer naar "boven.
Luisterde naar de schorre, hijgende, piepende, scheu
rende ademhaling van moe... Stiet liaar aan... „Zeg.
Klasfen!.... Z^g dan'...." En hij legde het acceptje vóór
haar neer!....
En zij greep z'n handen. En hun-beider heete tranen
drupten op het harde papierstrookje neer....
„Daar is-ie weer!" zei de portier van het groote
bankiershuis tot den procuratiehouder. „Mot fk hem
maar wegjagen?"
Maar meneer wenkte van binnen-laten-komen. En
de portier ging naar de vestibule.'
„Vooruil maar. Van Megen! Je mag effetjes komme...
Gauw dan!" En vader na zijn jaar gevangenisstraf
rondzwervend stond in een hoek van het groote,
ïuxueuse vertrek. Zag den meneer, die hem', van ter
zijde aankeek. „ïs 'l alweer zóóver?'- Vroeg procuratie
houder. Vader grinnekie. Met idioten grijns... Moe was
nl lang gestorven. En Hein, de fielt, de bandiet, ook.
Alleen' S'ièn leefde nog. Stuurde °m nog wel eens 'n
poslwisserjo. Meneer de procuratiehouder keek hem
aan met d? zachte, medelijdende oogr-.n. die .vader nog
wel eens 'n lucide moment bezorgde.
„Heusch, Van Megen, wij hebben niks voor je, jon
gen. Maar weel-je wa!?.... Kom 's hier...'- En dan werd
hem een riksje in de vingers gestopt. „Hond-je maar
faal. hoor!" zei meneer-aan het bureau-ministre.
Vader knik'e zóó-dankbaar. S'rompelde dan heen.
En 't was s i! i n de groote, hooge, weelderige kamer.
En vader wist. dat die meneer-daar iels begreep van
de overg oolc, moordende smart, die zijn oude. ver
nielde leven smooïde. doodde^ in de enkele minuien
van to L-bewus I zi jn-k omen.
MAITRE CORBEAU.
Gompugd Nieuws.
MRS. PANKHURST GEARRESTEERD.
LONDEN, 4 December. De bekende leidster der
suffragettes, mrs. Pankhurst, is bij haar terugkeer
uit New-York. waarheen zij zich na haar voorloopige
invrijheidstelling, toen zij weigerde voedsel te nemen,
had begeven to Plymouth gearresteerd.
WAARNEMENGS-VERMOGEN.
Een Duitsche schoolmeester nam de volgénde proef
met het waarnemingsvermogen van zijn leerlingen.
Er zaten 48 leerlingen in zijn klas en hun leeftijd
wisselde tusschen veertien en zeventien jaar. Hij liet
de leerlingen een muntstuk zien. stopte het daarna
weer in zijn zak, en zei: „Wilt de u getoonde munt
nat eekenen. en voorat met juistheid de plaatg aam
geven, waar de munt doorboord was."
Daarop teekenden vier-en-veertdgl leerlingen deze
munt en plaatsten een teeken, waar deze doorboord n
was geweest. Sommigen hunner gaven zelfs twee Pl&kt j ti,,,gSwel.ic verrichtten. Lloor een toeval ontdekte die
sen. aan, waar het muntstuk doorboord! was gewee t- jjeer j^cobs hoe b>róos zijn, eens soltede huis gewor-
Drie leerlingen, leverden Manco werk nn. Er wias er den wa^ en ïq allerijl zochten hij en zijn familie 'n
alechts éen, die het rond© muntstuk teekende en, er
bij schreef: „Hét muntstuk was niet doorboord, doch
gaaf."
Hij was de eenige^ die goed had waargenomen,
de munt was geheel ongeschonden. Het was door de
suggestie van den onderwijzer, dat de andere leer
lingen zich een voorstelling handden gemaakt van het
niet bestaande gat.
Wat ons het meest heeft getroffen bij de vermel
ding van dit eigenaardige gevai, is, dat van dezen
laatsten, goed waarnemenden leerling wordt gezegd,
dat hij de laatste van de klas was.
Al weer een voorbeeld van laatsten, dia in. som
mige opzichten de eersten kunnen zijn!
EEN MILJARD.
Men hoort dikwijls van' een miljard spreken en
van menschen dieverscheiden miljards rijk zijn..
Een miljard is een moord dat spoedig uitgesproken
is, doch weinige personen stellen zich voor wat een
miljard verbeeldt. In zilver weegt een miljard 5 mil
joen kilo; in goud bedraagt het gewicht 322.580 ki
lo's; in briefjes van 1000 frank, 1780 kilo's; in brief
jes van 100 frank 11.500 kilo's.
Om een miljard te vervoeren (indien men 50
kilo's per man laat dragen) zijn er 36 mannen
noodig, indien 't ïn briefjes van 100Ó frank bestaat;
230 mannen indien het in briefjes van 100 frank
is; 6450 mannen, indien 'het miljard in goud. 100
duizend mannen indien het in) zilver is. Een miljard
in briefjes van duizend frank zou 2000 boekdeelenva
500 bladen elk bedragen.
Het zou waarachtig een kostelijke bibliotheek zijn.
In 5 frankstukken op een lijn geplaatst, het eene
naast het andere, zou een miljard een lengte berei
ken van 7.400.000 M. Met ©en, miljard zou men in
stukken van 5 frank een, baan kunnen plaveien van
Antwerpen Daar Brussel en dit op een breedte van
ruim 3 M. Om daarna al deze stukken <>P te rapen,
met een snelheid van 4800 stukken per uur, zou een,
man. die 10 uren per dag werlct, ongeveer 14 jaar
daarvoor noodig hebben. Een man die een miljard
bezit, geplaatst aan 3% kan 2 V2 miljoen per maand
of 83.333 frank per dag verteren. Elk uur maakt diei
bezitter 3472 frank rijker. De meeste menschen kun
nen het wel met minder doen-
l>OOR MIEREN VERWOEST.
Met vereende krachten is een leger mieren er in
geslaagd, een geheel huis zoodanig te ondergraven,
dat ten slotte het dak en alle muren ineenstortten.
Het gebeurde te Pendleton (VeTeenigde Staten),
waar de heer Jacobs, een farmer, zich een1 respekta-
bel huis had gebouwd, waar hij met zajn familie en
het genoemde leger mieren woon,de. Deze mieren zijn
vap een bijzondere witte soort, die zich uitsluitend
met hout voeden. Zij kropen in alle balken, binten,
plinten, deuren ©n drempels ,waar zij hun verwoes-
Eaan had gedaan oneindig veel mooier en gedurfder
was en Balleni was op eenmaal een wereldberoemd
heid geworden. Het scheelde niet veel of een en
thousiaste menigte had hem, nadat hij zich had ver
kleed op de schouders genomen om hem in triomf
naar zijn hotel te dragen. En da hotelhouders in de
omgeving wreven zich de handen, omdat zij een
hee!e reeks van goede dagen voor zich hadden.
Niemand was opgewondener dan de jonge schilder.
Hij was den laatsten tijd een van de ijverigste hel
pers van Balleni geweest en hij was zijn vertrouwde
vriend geworden. Aan zijn hulp en energie had de
Italiaan het te danken, dat het gelukt was om alle
moeilijkheden te overwinnen. Meer dan eenmaal had
de koorddanser hem in uitbundige woorden zijn er
kentelijkheid verzekerd. Vandaag had hij gelegenheid
hem te bewijzen, dat het hem met die verzekerin
gen ernst, was geweest en hij: bewees dit met do
vrijgevigheid va,n een vorst-
De avond was reeds aangebroken toen, Peer de
bescheiden kamer betrad, waarin Alice Ga.rriSsan zich.
gevestigd had. Zij lag aangekleed op éen rustbed,
want haar gezondheid liet sedert eenigeDl tijd nogal
wat te wepsohen over en zij had nog maar enkele
malen het huis kunnen verlaten. Ook de voorstelling
van heden, van den koorddanser had zij niet bijge
woond, omdat, zooals zij zeide, haar zenuwen niet in
staat waren zulke schokken te verdragen.
„Dat was een dag," zeide Willem. „Deze Balleni
is de benijdenswaardigste aller menschen. Wat helpt
het ons om ons in jarenlange worsteling af te sloo-
ven, om een armzalig en vergankelijk stukje roem
te bemachtigen. Is het niet duizendmaal beter, zijn
leven op de een of andere wijze te wagen, alles op
een kaart te zetten, inplaats van het langzaam stuks
gewijze te verliezen? Deze kerel, die gister nog een
onbekende, arme drommel was, is nu een rijk man
en morgen weerschalt de heele wereld van, zijn roem.'
„Van den roerti van dm koorddanser, Willem," zei
de Alice eenvoudig. „Dat kan je hem toch onmogelijk
benijden?"
Willem hield in zijn wandeling door de kamer
eensklaps stil en keek haar met schitterende oogen
aan. „Ja, Balleni is mijn vriend, maar toen vandaag
de menigte hem in dol gejubel toejuichte, toen heb
ik hem met heel mijn hart benijd. Is bet tenslotte
niet onverschillig waardoor men beroemd wordt? Ge
loor je dat bet grootste en heerlijkste kunstwerk zulk
een storm van begeestering zou ontketenen als van
daag het geval is geweest met den koorddanser?"
Alice keek haar verloofde met zorg en angst aap,.
Hij scheen evenwel aan haar blik een andere beteo-
kenis te geven, want hij greep plotseling met beide
handen in zijn zakken en begon den inhoud daarvan
op de tafel neer te leggen. „Daar, kijk eens," zeide
hij, „dit alles is voor ons, en wij zullen spoedig nog
veel meer hebben, want Balleni wil zijn tocht over
de Niagara om de drie dagen herhalen."
Het scheen werkelijk een flinke som geidó te zijn,
die Alice daar voor zich zag, een veel grootere ten
minste dan Peer bezat toen zijn vader stierf. Maar de
vreugde die hij meende te hebben verwekt, door haar
het geld te toonen, weerspiegelde) zich niet op haar:
gelaat.
Een kleine, poos keek zij stil voor zich heen,, dan
zeide zij zacht: „Ik zou je wed een voorstel willen
doen, Willem. Ik weet da,t het je vurige wensch is,
weer naar Italië te gaan en, daar je kunstemaarsop-
voeding te voltooien. Je bent grootmoedig genoeg ge
weest, om mij te willen meenemen,. Maar ik. zou je
daar slechts tot last zijn, die je maar hindert in je
werk en streven vooral nu, nu ik zoo ziek ben.
Laat mij dus op je terugkomst wachten en reis al
leen. Deze som is bepaald toereikend om de kosten
te bestrijden en mijnheer Balleni heeft je hier be
paald wel niet meer noodig.
I Willem was zeer geroerd over het zelfcerlooche-
nende van haar voorstel, maar van een gevolg geven
aan haar voorstel wilde hij natuurlijk niets hooren.
,Ik ga met jou naar Italic, of ik ga in 't geheel
niet," verklaarde hij met groote beslistheid. „Wij heb
ben adders in dit uur daarover nog niet te beslisss®.
Want het zou dwaasheid zijn, wanneer ik Balleni nu
verlaten wilde, nu voor mij de gouden dagen pas
begonnen zijn."
Zij probeerde het Met om verder aan te dringen,
daar zij inzag, dat het tevergeefsch zou zijn. Maar
zij kon zijn vrooLijke hoop op de toekomst niet dee-
len, heden evenmin als gedurende de volgende dagen
en weken.
De verandering in zijn wezen, de opvallende ön-
i rust, die hem nauwelijks vijf minuten op éen punt
deed blijven en zijn steeds herhaalde uitingen over
het benijdenswaardige lot van Ballenj werden voor
haar een bron van angst en onrust.
Over dag namen de zaken Wiltem geheel in be
slag, zijn Italiaansche vriend had hem den geheelen
dag noodig en ook de latere avonduren moesten door
gewichtige dingen in beslag genomen worden, daar
WiUem nauwelijks zijn ongeduld kon verbergen als
heenkomen. Tot zelfs de boeken in de bibliotheek
bleken aangetast. Spoedig stortte het dak ineen.
EEN MILITAIRE UITVINDING!
Uit Dresden komt het bericht van een opzienwek-
kende uitvinding In het belang van de militaire waarde
der artillerie. Een dame, Ida Bohm, te Groba aan
de Elbe, heeft een poeder uitgevonden, dat bij ontplof
fing in een gas verandert En 'dit gas heeft de merkwaar
dige eigenschap den vijand dadelijk volkomen weerloos
te maken;
Schiet men èon grahaat af, met dit poeder gevuld,
dan zal bij de ontploffing het gas, dat dan ontslaat, alle
manschappen, die in de nabijheid zfch bevinden, ver-
dooven, en in toestand Van slaap brengéneen slaap,
die naar de uiivindsler verzekert, zes tot adhl uren duurL
Natuurlijk kan klan het leger, dat de slaappoeder-
granaten afschoot, onmiddellijk oprukken en liet ge
heel© slapend© vijandelijke legerzonder slag of sloot
gevangen hemen.
'Het is te begrijpen dat alle legerautoriteiton liet
slaappoeder van juffrouw Ida Bolhm. willen koop en,
maar uit even begrijpelijke gevoelens van vaderlands
liefde, wil zij het alleen afslaan aan de Pruisische regie
ring. De onderhandelingen zijn reeds zoover gevorderd,
dat de juffrouw binnen enkele dagen naar Berlijn 'zal
komen, om de werking van het slaappoeder aan den
minister van oorlog proefondervindelijk te toonen.
Het is te verwachten, dat deze opzienbarende uit
vinding een algehoele verandering in de krijgskunst
zal doen on Is taan.
En minister Von palkehhavn, die, hoe conserva'ief
hij ook zijn moge, onlangs naar moderne opvatliogan
vroeg, kan zich dan verder hiermede amuseeren. Dat
geeft hem wellicht wat afleiding voor zijn succes in de
quaesiio-Zaborn! Hdibld.
HET AUTO-VERKEER.
In New-York beklaagt men zich zeer over do angst
wekkend© toeneming van het aantal ongelukken op straat,
voornamelijk tengevolge van het autoverkeer. De ver
keersregeling door de ^politie is onvoldoende, meent
men. etn zelfs in die overvolle centrale wijken doit
stad rijden de auto's met roekedooze snelheid.'Het aan
tal ongelukken is wel onrustwekkend. Alleen in No
vember zij er op straat 38 personen gedood en 115
gewond. In de eerste elf maanden van dit jaar werden
277 foiensoohn door auto's gedood, terwijl 234 menschen
gedood werden door „andere voertuigen (de auto's zijn
dus niet alleen verantwoordelijk) in het geheel dus
511 slachtoffers. Sedert 1910 is het aantal ongelukken
door auto's veroorzaakt .met 133 pioc. toegenomen.
De poliie schijnt nu in de laatste weken met kracht
tegen te snel rijdende chauffeurs op te treden. Sedert
Zondag is tegen 350 chauffeurs proces-verbaal opge
maakt.
DE DREIGENDE POST-STAKING.
De Londensche correspondent der Tel. schrijft dd.
3 December.
Mep begiinit zich hier a,l voor te bereiden op, het
Kerstfeest, dat immer dq genoeglijkste tijd van het
I Engelsche volk is. Maar in, dat blijde vooruitzicht heef
zich ditmaal een gevoel van bezorgdheid gemengd.
Want voor de eerste maal wordt dit land bedreigd
met een staking van het gansche postpersoneel, te
gen diep drukken tijd van Chri6tmas beraamd Dat
gevaar zal zonder twijfel afschrikwekkend werken
voor de verzending van gelukwenschen en surpricea
per post, die het personeel dagenlang vóór en na
Kerstmis de handen vol werk en de posterij van den
staat schoone winsten geven. Maar ais het werkelijk
tot die staking komt, dan wordt het, toch een „pan".
De regeering heeft nog slechts weinig tijd, om
dier storm te bezweren, door het ontevreden perso
neel meerdere coDcessies te doen. De postmeester-ge
neraal heeft onlangs een talrijke deputatie der veree-
nigingen van het personeel niet kunnen bevredigen.
Haar eisch, eene algemeen© ©ogenblikkelijke loons-
verhooging van 15%, wees hij vierkant vpn de hand,
omdat het zijns inziens niet lijden kap.
Zoio'n loopsverhooging zou de jaarlijksche postüitr
gaven met f 30.000.000 verhoogen, ep ongeveer d«
helft daapvan kan de regeering toestaan. De brieven
bestellers en sorteerders zouden hoofdzakelijk door
de toegezegde verhoogingep worden gebaat. De po
sitie der telegrafist,en en telefonisten zou vrijwel on
veranderd blijven» in sommige opzichten, eerder slech
ter dap beter worden. En zij, hebben zich nu bij het
overige personeel aangesloten, op voorwaarde, dat
een algemeene loopsverhooging oogenblikkelijk wordt
evrlangd, met verwerping vap het rapport der parle
mentaire oommissie, die allerlei voorslagen voor d»
verbetering der positie van het postpersoneel deed,
maar geenszins naar dep zin daarvan.
De verschillende beambtenbonden vormden, geza
menlijk een comité van aclie, dat verder met dm post
meester-generaal onderhandelt en desnoods de staking
afkondigen en leiden zal. Sluart, de secretaris van dut
comité, vond Üat de zaak er zeer ernstig voor staat, wijl
thans liet gansche personeel over de mogelijkheid' ra*
een spoedige staking spreekt. De beide organisaties ra*
telegrafisten, telefonisten en postbeambten, ten getal»
van 22.000 vereenigdj, houden Zaterdag te Leioester een
conferentie over heigeen. van hun kant wordt verlangt.
En dan zal het vereenijgde comité antwoorden op cl»
laatste toezeggingen van den postmeester-generaaL
Naar verluidt heeft er hier te lande nog nimmefi
zoo'n beslisten geest van ontevredenheid en oproerig-
beid_ onder hel postpersoneel geheerscht. Overal dring!
het in vergaderingen op een staking aam. als de post
meester-generaal geen verdere concessies doet. En een
slilsiand van den telegraaf- en telefoondienst, zou hei
Subliek onberekenbaar veel hinder opleveren Vandaar
at men nu hier het Kerstfeest even bezorgd als ander»
verheugd verbeid L
j Er werd hier Donderdagavond beweerd, dat er ia
het Londensche hoofdpostkantoor reeds sabotage had
plaats gehad. Telegraaftoestellen bleken onbruikbaar ge
maakt Typewriters van de eene naar de andere ver
dieping geworpen en vernield, boeken en sleutels ver
dwenen 1e zijn. Maar dat bericht werd officieel tegen
gesproken.
TEGEN DE VLOOTUITBREIDING.
Uit Washington wordit gemeld, dat liet cóngreslijd
Gray teen weisvoois tel heeft ingediend, waarin den pre
sident verzocht wordt, afgevaardigden der parlemente»
van alle naties uit te noodigpn tot bijwoning eener
internationale conferentie iin den herfst van het vol
gende jaar te Washing'on te houden. Het doel vap
dit congres zou zijn een overeenkomst te sluiten be
treffende het plan eener ontwapening en het onmid
dellijk staken van den bouw van oorlogsschepen.
hij bij Alice was en zijn bezoeken werdep dan ook
telkens korter en korter.
Balleni, die zijp prestaties om de drie dagep her-
i haalde, onder een steeds grooter toeloop van men
sehen en het geld in stroomen naar zich zag toeko-
men, had zijn beloften tegenover Peer steeds trouw
vervuld. Het aandeel dat zijn helper kreeg, werd
een, aanzienlijke som, en wanpeer het hem daarom te
doen was geweest, om zijn. gekoesterde plapneu te
kunnen verwezenlijken, dap zou de jonge schilder
daar nu wel toe in staat zijn geweest. Maar hij
scheen vreemd genoeg met zijn Italiaansche reis niet
zooveel haast te hebben. Daarantegep maakte hij
i allerlei toespelingen en aanduidingen, waarvoor het
jonge meisje geen goede verklaring wist te vinden.
Men behoefde, zoo heette het, niet eerst naar1 Italië
te gaap om beroemd en rijk te wórden. En een an
der maal sprak hij zelfs laatdunkend over die kunst
die nog voor weinig weken de heele inhoud van zijn
leven was geweest. Wanpeer zij hem dan met groote
I oogen vragend aankeek, werd hij verlegen, ja bijna
I verdrietig en haastte zich om zich aan haar gez©l-
1 schap te kunnen onttrekken.
i Zoo was het langzamerhand half Octeber geworden,
i He! weer dat Balleni's onderneming zoo goed mo-
gelijk bcgunsligde. was nog steeds mooi en helder en
de toeschouwers kwamen nog sleeds bij duizenden op.
Willem Peor's nervositeit scheen haar hoogtepunt te
hebben bereikt. Toen hij zich op een avond tegmover
Alice weer allerlei toespelingen had laten ontvallen en
gewezen had op iets buitengewoons dat stond te g>
beuren, besloot zij eindelijk hom om een verklaring
te smeeken van zijn veranderde houding
Toen wend hij voor de eerste maal- boos en hefiig.
j Hij sprak van vrouwelijke nieuwsgierigheid en zette
zulk een beleedigd gezaoht, alsof hem een zware belee-
dïging was aangedaan. Óp haar zachle, liefdevolle wijze
poogde zij zijn onwil wat weg Ie redmeercin, en toen
zij bemerkte 'dat hij telkens op zijn horloge keek, ver
zócht zij hem zacht, van avond eön uurtje langer bij
(haar te blijven.
Peer antwoordde niet dadelijk, maar hij trad aan
het vensier en toen hij zag dat boven de Niagara
de zilveren schijf van da maan haar helder licht wierp,
draaide hij zich met een vlugge beweging tot zijn
verloofde: „Het is onmogelijk lieve Aliee. Dring niet
hij mij aan, wanl juist yandiag is mij dat onmogelijk.
Ik heb integendeel geen minuut meer te vediezm én
wanneer u aan ons geluk nog iets gelegen is. poog
dan niet mij liier te houden."
R H FAJMA TISCRE PIJNEN.
Riheumatische pijnen vertoonen zich het sterkst bij
verandering van het weer. Zij worden veroorzaakt door-
hel urinezuur, dat ten gevolge van niet behoorlijke
werking der 'nieren, in het lichaam achterbleef en zich
kon kris'aiiiseeren in da spieren en gewrichten. Ver
schietende pijneh, die zich nu eens hier, dan weer
daar doen gevoelen, treden op. Wanneer de onzuiver
heden zich eenmaal vas'gcnes'óld hebben, is het lichaami
door zijn natuurlijke bronnen zelden in §taat om haar
Ie verwijderen en indien aan de nieren geen hulp'
geboden wordt, hoopt het urinezuur zich meer en meer
op. De pijnen worden ondraaglijk, de pa'ient kan zich
ten slotte niet meer bewegen, de gewrichten worden
verwoest, terwijl do handen knobbels gian verloonen
en misvormd worden. De ziekte kan zich tot een chro
nische kwaal ontwikkelen.
Het is daarom van belang om bij het optreden va*
de eerste pijn in de lendenen en gewrich'en Foster's
Rugpijn Nieren Pillen Ie *gebruiken. Door hun verster
kenden invloed op do nieren bewerken zij, dat deze
orgrnen hun werk naar behooren verrichten, en voort
durend en geregeld liet urinezuur uit hot lichaam af
voeren.
Te Schagen verkrijgbaar bij J
Rotgans, Molenstraat C14. Tos
zending geschiedt franco na ont
vangst van postwissel a f 1.75 voor
één, of f 10voor aes dooz9n.
C'scht de echte Foster's Rug
pijn Nieren Pillen, weigert elke
loos, die niet voorzien is van
q even staand handelsmerk
Toen bestormde zij hou niet langer met smeekbeden
en liet hem gian.
Maar zij keek hem uit het venster na en. toen zij1)
zag, dat hij den weg insloeg die naar de Niagara voerde,
maakte een ondragelijke angst het haar onmogelijk lan
ger in de kamer 'te 'blijven. Zij moest eindelijk weten
wat al die gdheimzinnigheden had Ie beduiden.
Zij gunde zichzelf slechts den tijd om een doek.
om te slaan en snelde hem na, ofschoon, zij zich
vandaag nog zwakker voelde dan anders.
Het gelukte haar niet hem in te halen, maar het
he'dere maanlicht gaf haaf aan,wijzing geinoeg om
zijn hooge gestalte van verre te kunnen volgen. Zij
zag, dat hij op de plaats toestapte waar Balleni's
koord aan den oever was bevestigd. Dan was hij
echter plotseling voor haar oogen verdwenen. Mis
schien was hij het huisje binnengetreden dat Ballepi
in den regel gebruikte om zich te verkleeden.
Zij hield haar schreden wat in, omdat haar vol
gen haar öp dat oogenblïk wel wat dwaas toescheen
en omdat zij vreesde door Willem betrapt te worden.
Maar op eenmaal aanschouwde zij iets wat op
het eerste gezicht op een wonder geleek. Uit de
donkere schaduw van het huisje trad door het zil-
v< rën licht der maan helder belicht een menschelijke
gestalte te voorschijn, Het kon niemand anders dan
Willem zijn. Alice herkende hem aan zijn sterke ge
stalte en aan den vorm van zijn rijk belokt hoofd.
Maar zij meende toch dat het een zinsbegoocheling
was. Want; de man daar ginds droeg het costuum va,n
een gymnast éh hoe zon haar verloofde aap zulk
een costuum komen.
In het volgende oogenblik werd haat* echter alles
duidelijk. Want met de behendigheid van een geoev
fend turner begon de man, die bepaald Willem Peer
was, het laddertje dat naar het koord voerde, te
bekl mmen. Nu begreep zij al die geheimzinnige toe
spelingen en een naamlooze, vreeselijke angst snoerde
haar de keel dicht-
Wordt vervolgd.
Gro
17*
A. I
Ond
9
Mee
1,21
D. I
V
Sub
verk
Koli
te S<
