iliiitti Kiens
eeuer
JAC. MET,
BENZ- en DVERLANS-AUIOMOBIELEH.i
Da eerste proef.
Dl
Woensdag 7 Januari 1914.
57s(e Jaargang No. 5306
COURANT.
CARROSSERIEFABRIKANT, ALKMAAR.
Vertegenwoordiger der beroemde
Leveit alle soorten Carrosseriön, acsgewoment op elk
verlangd Chassis.
Eon gebruikte PROEF WAGEN bi'lijk te koop.
T E L E F O O N 5 72. j
Dien dag was „de nieuweling©" voor het eerst op 1
't bureau, gekomen.
„Nou, wat zou d'r dat voor een zijn?" had men j
zich afgevraagd, do dames van 't kantoor even zoo
hard a^5 de heeren collega's, ©n toen ze nu een
maal haar entrée had gemaakt., had ze ook dadelijk
door haar bescheiden en ■beminnelijk optreden, en
door haar vriendelijk, fij nbepneden gezichtje, aller
harten gewonnen.
De jonge jdajmiesl hadden, haar vriendelijk als con-
frafteres begroet! do boenen hadden een voor een
in de kamer, waar zij zat, iets te zoeken gehad
deze had daar plotseling een, boek laten liggen, gene
weer wat ahdres, en zoo dikwijls er ©ep binnen was
gekomen, zooi dikwijls hadden de jonge dames te
gen elkander gekucht; ae| begrepen wel, wie al dat
bezoek gold. Zlelfs de dikke boekhouder, en die
was toch een bezadigd en gehuwd; man» had blijk
baar plotseling uit die kamer iets moeten hebben.
Ook op 't i>o>vepkaptoojr sprak mep, veel oyer da
nieuwelinge.
„Net meisje, hè? die nieuwe."
„Ja, heel aardig,"
„Ze schijnt npg niet veel bureaulucht geademd te
hebben. Daar ziet ze d'r veel te fleurig voor uit."
„Ja, een frisch kindje."
„En hoe bevalt ze jou, Smit?'*
De aangesprokene ziet van zijn. werk op.
„Ik? Ik weet het niet. Ik heb dJ'r nog piet ge
zien."
„Dan moet je toch 'ns even gaan kijken. Duivels
aardig bekje. Verdraaid] aardig.
Smit lachte,
„Och, ik heb op 't oogenbl'k niets in die kar
mer te maken Ik, zaft ze wel 'ns tegen 't lij|f toppen,
denk ik."
„Waarom? Waarom zou je nu niet 'ns oven naar
beneden gaan?"
„Nu goed. Als jullie 't zoo poodig vindep."
En hij ging de trap aft, naar 'f „dameshol".
„Och, juffrouw Schot," zedde hij. nadat hij met
een „goeden morgen dames" binnen wan getreden»
„zou ik een der acten nog even van u mogep heb
ben. Daar is een kleine fout ingeslopen, die wilde
ik
De dames lachten. Zulke vergissingen begrepen zij
wel. Was' „de nieuwe" misschien die vergissing?
Juffrouw Schot gat hem veelbeteekenend lachend die
akte.
i. Daan keek 't pas aangekomen meisje op; haajr
blikken ontmoette die van Smit. En beiden schrok
ken een oogenblik't was hem, of zij elkaar reeds
keuden, elkaar reeds vroeger ontmoet hadden-, Maar
waar, waak?
En toen hij met zijp akte naar boven ging, dwaal
de 't hem nog altijd door zijp hoofd: waar had' hij
toch dat meisje getzftep?
„Weet jij ook hoe da|tj nieuwelingetje heet?" -1—
vroeg hij hoven gekomen ©en zijner collega's.
i,Neen ik."
„Ada w.HHnir, 18 en eenl hajven zomer oud," riep
©en andere, dlie toonde heter op de hoogte te zijn,
j,Ada
„Wiildnk- Ze komt uit
„Wiitftepberg," viel Smit in de relde.
„Ja. Hoe weet jij dat?'' vroeg de ander, teleurge
steld dat hij niet de eepig© ingelichte "was.
„Nou... ik klom toch ook (Laaft vandaan-, We woon
den in 't zelfde huis. De kleine Ada
„Hou mapr op. We begrijpen er alles van- Nou
je bent een zwijntje hoor, 't meisje is verdraaid niet
leelijk."
's Namiddags 5 uur. Het bureau wiordt gesloten.
De heeren en dames verlaten 't kantoor, nemen af
scheid, zooajs altijd.
De dikke boekhouder staat-dn de deurpost, den
knop in zijn hand. Hij zegt allen goedendag:
„Dag meneer Rensler, adi©u meneer Schokking,
adieu juffrouw Rompel."
Daar komt ook de nieuwelinge de gang door;
ze buigt even voor den bezadigd en deurbewaarder,
knikt de anderen, vriendelijk toe, gaat dap alleen
haar weg, door kennersblikken nagespeurd,
„Een allemachtig mooi meisje hoor!" is aller mee
ning.
Bij een zijstraat staaft Smit. Hij heeft haar daar
op sftaan wachten.
Zij was verrast toen hij zich plotseling aan haar
voorstelde, als Johap Smit, een* kennis harer kinder
jaren uit Wittenberg, Het ijs v/ap spoedig gebroken
ep weldra babbelden zij lustig over allerlei oude her
inneringen, Hun weg leftd.de in, dezelfde, richting. En
zoo wandelden zij sameu naar huis.
Den volgenden avond gangen zij gelijktijdig van het
kantoor. De boekhouder en de apciere collega's zien
hen n;a. En de een, na den, ander zeggen 2©: «Die
vent heeft toch een koLossalen bof."
Dagelijks mapktep" de twee nu hun weg naarhuiö
samen, merkwaardig dikwijls ook die van huis naaft
't kanftoor. En steeds genotep zij van elkanders bij
zijn en van de herinneringen aan hun kinderjaren-
Eens had hij; weer, 's morgens, op haar gewacht.
„Ada heb vandaag een invitatie voor je.
Of je vanavond mep naar de opera gaat? Ik heft)
twee kaarten."
„Zou dat gaap. Hap,?"
„Haar A, we zijn toch twee oude bekenden, zou
fk denken.'"
„Ja. dat wel... Mapr- Goed, Ik kom- Waar ind
ien we elkaar dan vinden?"
„In de vestiaire, om half acht, goed?"
„Goed. O. waft heerlijk, Han!"
En 't was ook heerlijk,, niet minder voer hem dien
avond, naast dat lieve meisje te zitten, hapi- van
vreugde stralend) gezicht; te zien, haar blijdschap,
die haar nog ééns zoo, mooi maakte.
En. toen, de .opera uit was, had zij; 't betreurd,
dat ze weer weg moesten,
„Ik had dag en nacht; zoo willen/ zfttteii, Han, en
toekijken en luisteren. Ik dank je wei, dat je. me
dat pleizier gegeven hebt. 't Wap heerlijk, heerlijk!"
In de vestiaire hielp hij; happ met haar mapftel.
„En nu?" vroeg hij,
„Nu gaap "w© napr huip."
„Nee, dat koe aftet. Eerst moeten w# nog wat
soupeeren,"
„Nee Hap, a1® blieft; pijet,"
„Met mij ook nleft?"
„Neen, noen, nepn, ïk eet thuis mijn avondbroodje.
„Nu, goed dan."
En beiden wandelden, apm in arm, zwijgend' naar
haar huip. D(apr nam hij; aftscheid.
„Goeden nacht!" klonk 't uit haai' lieve mond..
„Goede nacht!
En toen zij de deur achter zich had dichtgedaan,
was het, aftsoft ze 'tgeftuk vopr hem haftl weggestop
ten.
't Is den volgenden, dag. 't Bureau wordt weer
verlaten, 't Is 8 uur.. Viergeefs wachtte Smit bij den
hoek van de strapft op haar. Wap ze dap nog steeds
op 't bureau? Hij zou eens gpap kijken. J awel hoor,
daar zat ze pog, ij,verig over de schrijfmachine gebo
gen.
Hij; stapfta nppr binnen.
„Wel, A, nog aan 't werk. 't Vertrekklohj© heeft
apders al lang geslagen, hoor'"
„Ja, Hap, Een dringend iets. De directeur verzocht
me, om 't nog vandaag aft te doei.."
„Nu, dan zaft ik even op je wachten, als je het
goed vindt. Dan kunnen we misschien weer zoo ver
samen naar huis gaap."
Na een pauze
„Wat doe je dat handig, met die schrijfmachine,"
en hij keek bewonderend naar haar fijne, sl-anke vin
gertjes, dip zich vlug over de toetsen bewogen-
,,'t Is niet moeilijk," zeide zij lachend. „Wil jij 't
misschien eens probeeren? Spel maar en zet mapr, f
dan ben je er. Nou, probeer 't nu eens."
liij probeprde 't. 'ft Gin? langzaam maar zeker.
En 't „zie je wel, dat 't gaat," met haar lieve stem
gesproken, wap zóo aanmoedigend, dat hij er mee
door ging.
Toen ging ze even weg om nieuw papier te halen.
Hij had nog weinig afgedrukt. Er stond nog nftets
dan i k. Mapr hij, had de overige woorden duidelijk
in zijn hoofd, en zonder er bij te denken wat het
gevolg kon zijn, drukte hij mechanisch de overige
woorden neer, tot ze er allo stonden.
Toen kwam zij juist weer binnen, ging naar de
schrijfmachine, schoon papier ip haar hand, en haajr
oogen lazen:
Ik houD vAn jE. WIL je mijN vrOuw
Wo r D e p?
Ilij was bij] 't venster gapp staan, zag in span
ning naar ha,ar gezichtje, dat kleurde en weer bleek
werd en altijd aog de oogen naar het papier ge
richt. Toen keek zij op, lachte om zijn angstig ge
zicht en ging naar hem toe:
„Han, Hap, wat je dapr geschreven hebt, is dat
wel ernst?"
„Ja Ada-.. En--- jij-..?"
„Wil je mijn vrouw worden?" herhaalde zij^ajs
in een droom. „Ja Hap, ja» 5®» wil je vrouw
worden. O Hap, Han
En hij
Ja, dat behoef ik niet meer fte zeggen. Hij deed,
wat alle anderen doen, als 't zoo ver is: hij trok
hapr aan zijp borst en kuste haar lapg en Inpig.
En die eerste proef, <die hij met de schrijfmachine
genomen had, hij denkt er nog dikwijls aan en hij
zegent nog die schrijfmachine, al bekwaamde hij er
zich ook niet verder mee.
404de Staatsloterij.
Handelsblad.
2de TREKKING.
PRIJZEN.
4de KLASSE,
HOOGS
f 25000: 10729.
f 1000: 1185 16668.
f 400: 4618 8685.
f 200: 19961.
f 100: 610 1674 4007 11311 13116 14794.
Prijzen van f 65.
Feuilleton.
„,Is het dan werkelijk de manier, zooald u zoo-
als u wilt dansen? Met uw" met, den aftru om die
dame heengeslagen?"
„Hoe had ik andere zulk eed vertrouwelijkheid
gewaagd?" antwoordde Brapdow en er speeftdie een
lachje om zijn mond.
Mary, dit bemerkende, ae&de: „ik vrees daft het
imet uw bescheidenheid "maar zoo, zóo is. Integen
deel, ik geloof doft u een zeer brutaal man is."
„liet doet mij bitter leed, dot u dat denkt en
ik verzeker u, doft ik de bescheidenheid zelf ben, het
doet mij verdriet, daft u zo6 slecht, over mij denkt,"
zeide Brandow.
JÜary viel hem ip de rede. „Ik denk dJaftu dep spot
met mij drijft, over mijn naieveteit, of hoe u het ap
ders wilt poemem. En dat zou niet brutaal zijp?"
klary had liever voor aftlies willen, doorgaan dop
vdwp naief. .V
'Nu kon Brandow zich nftet meer goed houden en
hij' brak in luid lachen uit.
Mary's dogen schorten vonken, zij stampte met dep
voeft en riep uit: „Mijnheer, dat gaat aftfte grenzen
te buiten. Ik mag uw onbeschaamdheid} geen oogiep-
bl'ik langer dulden.'",
Ik docht nu, dat zij hem op staande voet de deur
zou wijzen, maar er geehiiedde nftets dergelijks. Nu
moést beslist worden, w'ie meester zou Rijven-
„Hoe," zeide Brandow, „ben ik soms goed ge
noeg om uitgelachen te worden? Een weddenschap
moet ik helpen winnen, een weddenschap, waaraan
mijn vooropgezette mindere kunde in de gewone ge
zelschapsvormen ten grondslag Lag en hu dat ten
mijnen gunste is uitgevallen, zal ik niet eens mo
gen lachen,? Ed, waarachtig, ik had alle redien om
beleedigd ft© zijn. Dat ik het echter niet ben, dat
ziét u."
„Cascaden,, je,hebt gelbabbeld?" vroeg de prinses.
„Niet éen woord hééft hij verraden," viel Brap
dow in. „Ik had echter al een groote domkop moe
ten zijn, als ik' uw bemerking over de tien kronen,
niet had begrepen. Laaft ons nu quit zijn ep op
nieuw beginnen."
12
2812
5452
7954
10859
13322
15678
18 70 6
29
822
521
991
878
343
863
726
62
863
556
998
886
384
883
740
142
953
574
8000
945
411
9Ó0
772
220
979
595
50
11106
497
912
793
245
3013
624
108
75
612
916
818
404
28
633
165
80
623
16018
907
412
154
707
215
89
642
166
919
429
233
744
259
202
670
216
939
442
292
746
343
233
705
356
952
541
301
749
380
281
730
462
956
623
455
750
420
353
791
468
19070
685
465
785
465
377
879
572
185
690
473
798
472
380
885
591
187
759
604
943
495
386
938
598
250
833
616
967
514
408
965
657
297
897
639
6011
521
409
974
741
332
928
704
40
527'
416
992
784
355
991
850
52
528
462
996
786
360
1031
864
69
572
463
14013
808
372
75
870
70:
615
476
175
17010
374
205
211
911
218
617
488
247
72
40G
4001
338
682
594
506
127
458)
239
2
382
689
637
319
128
G8S
289
13
387
699
714
341
226
61£
407
82
406
705
720
371
247
802
448
99
495
710
741
373
260
834
564
155
628
825
831
374
274
873:
601
230
704
834
860
444
343
912
607
299
731
875
887
483
350
942
618
345
764
905
979
484
372
964
648
359
768
962
12028
624
458
972
726
382
785
985
49
539
496
20014
784
388
792
991
168
552
500
26
804
455
804
9068
172
584
507
82
821
486
867
82
185
690
531
142
864
487
958
118
191
695
627
182
920
615
981
123
536
707
650
196
937
645
7036
223
542
720
679
277
2025
647
46
308
551
885
683
281
50
748
66
431
576
932
707
434
100
761
79
464
586
954
730
498
119
791
98
466
592
15034
926
50S
171
821
118
571
622
44
956
512
173
826
132
591
711
73
18021
527
182
876
156
737
774
99
104
542
189
955
203
771
805
129
106
553
314
984
320
855
808
131
351
655
316
999
344
889
809
222
167
68»
343
5000
345
926
881
234
372
716
426
43
396
10050
883
298
430
744
428
51
420
148
988
310
482
753
483
100
450
273
13053
320
510
761
500
118
504
275
80
459
533
810
641
168
558
314
89
462
541
841
683
185
650
534
126
488
548
924
695
262
655
569
159
503
558
930
707
280
730
611
160
624
623
940
763
302
757
614
232
651
636
948
764
317
885
761
240
654
639
950
784
369
893
834
284
656
654
980.
4e
klasse,
le lijst: 6808 moet zijn 6887.
Biimenlaiidsch Nieuws.
ZÜIDSCHARWOUDIS.
Uit Ziuidscharwoude waren Maapdag een 4-taï
jongelui voor het Kantongerecht te Alkmaar opge
roepen om terecht te staan voor gepleegde baldadig
heden.. Bij hun terugkomst ip de gemeente, gedroeg
een hunner zich op een dergelijke wijze, dat hem
doo- den gemeenteveldwachter de boeien werden aan
geslagen. Dat loopt dus op een nieuw proces-verbaal
uit
NOORDSCHARWOUDE.
We vernemen, dat van de gasfabriek te Noord-
scharwoude een heel nieuw buizennet zal moeten ge
legd worden tot het Zuideind van de gemeente St.
Pancras, daar de verlichting, vooraft in het Zu idelyk
deel vap dit gebied zeer veel te wenschen overlaat.
Dit werk zaft heel wat onaangenaamheden. eP... geftdl
kosten.
ZUIDSCHARWOUDE.
De heer J. de Ruiter Pz., voorzitter van hefc
Fanfarecorps „Kunst np Arbeid" fte Zuidscharwoude,
is benoemd tot voorzitter vap den Westfrdeschen Bond
van, Fanfarecorpsen en Harmoniegezelscbappen in de
plaats vap dep heer E. Zeepiap te Noords»zhapwou
de, die bedankt had.
ST. MAAKTEN.
In de Rijkspostspaarbank alhier zijn over 1918?
726 inlagen gedaan tot een bedrag vap f 18731.92,
tegen 148 terugbetalingen tot een bedrag groot
f 15342.91.
HOOGWOUD.
Maandag jl. bad ten huize vap den heer Slotoma-
ker aan de Gouwe alhier eep biljartwedstrijd tus-
schen 14 spelers vap de Gouwe en 14 spelers uit Ben-
nimgbroek. Gespeeld werd 1 partij en elke partij uit
I 100 punten- De uitslag wap als volgt:
j Spelers van de Gouwe, 1, D. Mol 90 punten; 2. H.
Slotemaker 100; 3. W. Speets 68; 4. W. Vjjn
Mapr heel opgaarn© streekl Mpry heft zeil. „Goed,"
zeide zij, „maar flk blijf erbij, daft u driest is, ook
al vergeef ik het u voor ditmaal. In den grond vap
de zaafti is deze eigenschap niet zoo erg, en heeft
nog nooit een, map geschaad bij de vrouwen. Ik
vrees dpt het baar zelfs bevalt, hoezeer zij er zich
soms ook aap ergeren."
Na gftng Mary moedig op Brapdow toe, met hoog
gekleurd© wangen, bereid zich opnieuw aap zijp
dansopderricht te onderwerpen.
Weer wps zaj ©enigszins ontsteld, toen hij don
arm om haar heen sloeg. De eerste aanraking vap
een man. En ip den begipne bleef zdj schuchter en
veriegep. Dtoeih spoedig paste zij zich aap ep bewees
zich eep ijverige leerlinge ep zweefde meft genoe
gen met hapr dapser door de kamer.
Toep de dansenden stilhielden, zonk Mary met
een verhit gelapt ep schitterende oogep in ©en stoel
en ri'ep uilft: „Dp nieuwe daps is heerlijk. Jon©, mep
gelooft te vliegen. Mapr wat zal die koning en d©
koningin daar wel van zeggen? De koningin vaftt
bepaald wel vap ontzetting in zwijm. Hei is heer
lijk." Dap voegde zftj er verlegen aan toé: „dat wp
zeggep, het is heerlijk wappeer mep zich een
partner kiezen mag."
Dit gezegd© verergerd© d© zaak slechts en veroor
loofd© Brandow onder eep eerbiedig© buigipg te
I vragen: „Mag ik in dat ge/vpl hopen?"
I „,0 ja, daft moogt ge. Ik zeg! het ronduit, da,t heft
dansen meft u heerlijk was. Bent u nu tevreden,
mijnheer bescheftdehjheddj? r Jame, wie weeft wat wij,
hier nog hebben af te wachten."
j Zij sprak bijna scherp, want Brapdow'3 houding
I was nog onbevangeper en vrijer, don zij het anders
van haar omgeving gewenjd "was. Het was hapr nieuw
voor haar ongenaakbaarheid te moeten optreden.
1 ,.,Uwe Hoogheid heeft vap ons verlangd," zeide
Brandow, „dat wij vap avond a!l© vormelijkheid ter
zijde zouden zetten. Zoo ik verder gegaan ben dap
u lief was, zoo verzoek ik u dat te verontschuldigen
en te beschouwen als eep gevolg vap uw weusch. U
kunt voor het vervolg u vap elk© krepkiug verzekerd
houden."
Daarmede zeilde hij duidelijk genoeg, dat het hem
onverschillig was, of hij een zoo wispelturig schepsel
beviel of niet.
Mary zweeg.
Wij onderhielden ons nog een poosje, terwijl Mary
met eep stijf gezicht daar zat. Daarop begonnen wij
te kaarten en in dep loop van het spel verkreeg bij
Mary weer de gewon© vriendelijkheid en ventrouwe-
j ljjkhedd de overhand- Brapdow echter bleef ijskoud;
I hij, was hoffelijk en' eerbiedig t©gen de diames, maar
de b'ijde stemming vap streks was en bleef weg.
I „O, hoe vervelend is dit," riep Mary na e enigen
tijd. „Uw spel is veel mipder onderhoudend dap uw
I nieuwe dans. Do© iets dat ik lachen moet, Brapdow."
„Ik vrees dat n een ander zult moeten roepen, ais
j u lachen wilt," apftwoordde hij. „Op beide manieren
schijp ik u nftiet te kiunpep bevallen, maar ik geef d©
voorkeur pap, de mpdier, waarop ik u tenminste piet
beleedig."
Mary's oogep schoten vonken ep zij, zeide spottend:
„Dat klinkt waarachtig net, alsof u mij wilt beval
len." Zij hap ©ogenschijnlijk pog een scherp© opmer-
king op de tong, die zij ©venwel bipnen hield. Zftj
veivolgde: „De koningin predikt mij steeds het hoog
houden mijner koninklijke waardigheid, zooals zij
het noemt ep zij heeft gelijk. Maar ik zeg vrijuit, die
waardigheid is eep verschrikkelijk© plaag. Vergeef
mij, en in het vervolg afts wij weer onder ons zijp
verzoek ik u alle drie, mij geheel te behandelen als
uws gelijke. Nogmaals heb ik een perfect lesje ge
kregen, Sir, ep van dit uur af is u mijn vriepd, wan
neer gij wilt, en zoolang gij u mijner waardig be
wijst neen ik weeft wel, u zult mijner steeds
I waardig zijn dus voor altijd. Nu is alles weer
goed ftusschep ons, ep wij willen probeeren, of daft
zoo kap blijven."
I Zij reikte hem de hand, die hij, zich diep voorover
huigepd, lang en innig kuste.
Het handkussen was toenmaals npg nieuw in En
geland, behalve bij, openbar© huldigingen vap koning
en koningin. Mary wps dus verbaasd, maar stopd
het onder hevig blozen toe, daft hij haar hand langer
vasthield dan strikt noodig was-
Nadaft zij nog eendgen tijd kaart gespeeld had dep,
I sprak ik mijn spijt uit, dat ik niet met Jiane kon
dphsen, omdat oins de muziek ontbrak,
i „Wanneer de dames het goed vinden, zal ik spe
len," zeide Brapdow en hij nam de luit vap Jane
en speelde de opgewektste wijsjes en liefdesliedjes,
zooaJs zij toen niet dikwijls, ver van het lapd der
minnezangen gehoord werden. Brapdow wilde Janepu
ook dep nieuwen dans leer en, wat mij dadelijk in
lichtelaaie van jaloezie zette, want ik wilde niet, dat
hij zóo met Jane danste.
Tot mijn groote vreugde antwoordde zij: „Van
avond niet. Misschien zal Sir Edwin mij later' den
dans leeren, het is immers zijn beroep."
Of ik wilde? Het was het eerste gunstbewijs, dpt
ik ooit van Jane had verkregen.
Daarop zongen Mary ep Jane eenige liederen; ook
Ik liet mij hooren en op Mary's verzoek zong Bran
dow noglmaaj6. Wij zongen duett©p, quartetten, eoH
en de liederen waren allep lief en melodieus, want
zdj kwamen uit het hart der jeugd, en spraken tofe
het haftt der jeugd. Dap babbelden wij wat en Jan®
zoowel als Mapy brachten Brandow er toe vap zyn
reizen en avonfturep te vertellen. Hij was een zeer
onderhoudend verteller, sprak vrij en vlot met
heldere, niet te ludidcj stem; ook hacl hij een manier
om zijn toehoorders ip de oogen te zien, ddet
j alles wat hij zedde een dubbele aantrekkelijkheid gaf.
j Eerst vijf-en-twintig jaar oud, was hij rijk aap
kennis, die hij zich bij zijp studies in Barcelona ep
Parijs had verworvep. Hij sprak B'uitsch, Frapsch en
Spaansch, ep scheen ook d© literatuur van deze ta<-
i lep te kennen. Zoo vertelde hij, dat hij reeds op zijp
zestiende jaap afts schildknaap van zijp oom het va
derland had verlatep ep iln Frankrijk ip het veld ha<ï
gestaan. Later geraakte hij ip Holilandschep dienst
dan in Spaansch© gevangenschap enj trad toen in het
prachtige Spaap^che leger, daar het hem er niet op
aankwam, waap hij: vocht, mapr slechts op de gele
genheid om zijn heldendaden te huniien toonen en
daarbij winst te maken. Hij velheide ho© hij naar
Granoda onder de Moorep was geweest, daar in ge
vangenschap was geraakt, als slaaf was behandeld
en zich door de vlucht had weten te redden.
Zijp lang verhaal sloot met de verzuchting, dat
nu een vervelend© vrede hem In een slot vasthield.
In een onzalig oogen,blik z<4de Mary: „O, master
Brandow, vertel ons nu eens wat vap uw tweege»
vecht ip Suffolk met Judsón."
Jane keek de prinses verschrikt aan ©p schudde af
keurend het hoofd ep' legde dén vinger op haar lip»
pen.
„Uwe genade neme het mij, niet kwalijk, maar ili
geloof, dat ik dat niét kan," en met deze woorde*
stond Brandów op en liep naar hert venster en bleef
daar in de duisternis naar buiten kijken.
Mary begreep wat zij had uitgericht en baar oog©*
werden vochtig. Na eenige seconden van pijnlijk zwij
gen. liep zij zacht naar het venster en zeide, terwijl
ziji haai' band op zijn arm Legde: „Sir, vergeef mij,
dat had ik moeten bedenken; maar geloof mij, dat
heb ik niet gewild."
„Ach, n-ylady, 't was 'n. onbezonnen woord waarvoor
u g een pardep hebt te vragen. Doch dat u het doet
is eep bewijs van uw goed hart en ik dank u er
voor. Ik heb maar een oogenblik noodig om mijn
gevoeleps meester te worden."
Daarop kwamen zij samen terug.
"Wordt vervolgd.