Üitmti llitits-
II
eener
n
Woensdag II Maart 1914.
StliEEB
57ste Jaargang No. 5342
COURANT.
I Buitenlandsch Overzicht.
De prins von Wied heeft zijn reis naai- St. Peters-
115 burg volbracht; is zeer hartelijk ontvangen door de
.UJkeizerlijke familie en vervolgens naar Qerlijn torug-
gekeerd. Daarna heeft het vorstelijk -echtpaar van
"'uit "Waldenburg, de plaats waar het slot van de schoor
ouders van den, prins geleden ie» de reis naar Al-
^Jbonië ondernomen ex» is daar met veel vreugdebetoon
ontvangen. Aanvankelijk ziet het er voor den
prins, thans vorst van Albanië,, minder bemoedigecid
uit. De mogendheden hebhen verschillende grondge-
bieden bij elkandter gevoegd en bevolen dat uit die
vereeniging het vorstendom Albanië is ontstaan
ir Doch de eendracht onder die verschillende doelen
laat te venpchen over. De Grieksche regeering had
tdl'er in toegestemd diat* noordelijk Epirus ook een, deel
zou uitmaken van Albanië, en dezè regeerrng heeit
beloofd dat ze haj-e medewerking zou verleeneini om
A_| deze strook land te ontruimen. Deze Tégeeraïig is
hare 'beloften, wel nagekomen doch de bevolk ing. gaat
daarmede niet accoord en verklaart zich legen on-
8 f derwerping. Deze bevolking wijst, op hun Grieksche
nationaliteit en heeft er beslist op tegen een deel van
het nieuwe vorstendom Albanië uit te maken- De
opstand breidt zficih dm het. noorden van Epilrus g-e-
t| ducht uit en eenige duizenden, opstandelingen zdjin In
weerwil van alle militaire maatregelen er in ge
slaagd zich te vereenigen en de onafhankelijkheid van
Epirus uit te roepen. Zij beroepen er zich op dat rij
ik|sich onmogelijk kunnen scharen onder het juk van
een barbaarseh volk, waarmee zij de Albaneezem be-
wl" doelen.
In Londen hebben groote vergaderingen plaats ge-j
had, waarbij de negen verbannen, leiders der sta
kingsbeweging in Zuid-Afrika tegenwoordig waren. Zij
hebben, redevoeringen gehouden, zoo ook Poutsma. die
van Nederlandsche afkomst is. Met groote belangstel
ling en veel bijvalsbetuigingen zijn de bannelingen
aangehoord. De hoofdinhoud der redevoeringen was
wel dat zij veimeene® dat zij ten onrechte uit Zuid-
Afrika zijn verbannen en er recht op hebben wederom
naar hun land terug te keeren. In. dien geest heb
ben zij zich gewend tot de regeer mg van Zuid-Afrika.
er op wijzende da,t de arbeiders ten tijde van, den
Boerenoorlog zooveel hebben bijgedragen om te trach
ten de onafhankelijkheid van de Boerenrepublieken te
bewaren, al is dit dan niet gehikt. Bij het telegra
fische antwoord, dat president Botha hen gaf, gaf
deze te kennen dat hij daar w©l zeer gevoelig voor
was, doch dat het besluit der verbanning geen© wij
ziging kon ondergaan.
De Fransche minister van, financiën, Cajllaux is
nog bezig met zijn inkomstenbelasting. Desfijdis had
hij te kennen gegeven dat de Fransche ren,te niet
vrijgesteld mocht worden van deze, belasting en uit
eene lijst, die hij aan den Senaat had; toegezonden,
had men opgemaakt dat de heer CaJUlaux van mee-
ning veranderd was De minister heeft echter te
kennen gegeven, waarom de Fra®sche rente nitet
voorkwam op de lijst van, belastbare fondsen; natno-
lijk is in 190 9 een wet aangenomen, waarbij: ejen
inkomen tot 625 frap.es uit Fransche rente van, be
lasting vrijgesteld is. De minister zou spoedig een©
aanvullende lijst toezenden. Hieruit blijkt dus dat de
minister niet van, méenpng verandlerdi is.
De Èngelsch-Amerikaapsohe commissie, die een on
derzoek zou instellen op welke \yijze de doodvan,
den Engelsehma® Benton zou hebben, plaats gevonden,
schijnt aan haar opdracht geen gevolg te zullen, ge
ven. Twee redenen, worden daarvoor opgegeven: in
de eerste plaats wordt algemeen aangenomen dat
Benton koelbloedig door Villa is vermoord: Benton
zou een paar uren hebben gewacht eer hij door Villa
ontvangen kón worden. Benton, die ongewapend was,
zou in het bureap van Villa al ras doodgeschoten,
zijn- Van eene feiechtstellïng-, zooals door Villa is
opgegeven-, is geen sprake geweest. In de tweede
plaats zou een ondieraoek weinig resultaten opleveren
daar de lijken in Mexico tengevolge Tan het warme
klimaat spoedig tot ontbSpding ©Vergaap en daar er
nu reeds geruime® tijd verstreken is sedert de moord
heeft plaats gehad, zou het onderzoek vrijwel nutte
loos zijn. Nu komt de vraag ter sprake, zal de Ame-
rikaansche regeering, die tot heden, ook voor de be
langen van andere rijken opkomt, verdere stappen
doen. De Anierikaarische zaakgelastigde Bryan heeft
zich gewend tot Carranza. het. hoefd «Ier opstande
lingen en deze heeft kort en bondig geantwoord dat
Benton ean Engelschman is en de Amemkaan^che re-
geering er bijgevolg niets mee te maken heeft. Dit
antwoord is wel een, geduchte tegenvaller voor Ame
rika, want de regeering vap. president Wiilson had er
wel eenigszins op gerekend dat men eenigen steun zou
verkrijgen vap, de opstandelingen, teneinde met hun
medewerking president Huerta te verdrijven. En de
Mexioaansche regeering zegt eenvoudig tot de Ver-
eenigde Staten: gij. die toegestaan hebt oot vrij© -in
voer van wapenen en geld mag plaats hebhen en dus
de opstandelingen mede dn de gelegenheid stelt daar
van gebruik te maken en moord en doodslag te ple
gen. gij belemmert daardoor tevens de goede bedoe
lingen die de wettige legeering van Mexico koestert,
namelijk orde en. rust te doen herstellen. Het laai
zich niet aanzien dat president Wilson er toe zal
overgaan, dep vrijen invoer vap wapenen weer te
verbieden. Zal de Amerikaanse®© regeening blijven
volharden hij har© afwachtende houding nu uit Me
xico zelf van bedde kanten blijkt, dat mep geen tus-
schenkcmst verlangt? Men zou zoo zeggen, de waar
digheid van de Amerikaansche regeering eischt, dat
pa zulke antwoorden blijken worde®, gegeven, dat een
meer actieve houding wordt aangenomen. Intusschep
houdt president Huerta nog g»ed©® moed dat hij er
in zaj slagen de orde te herstellen «A ean eepige.
journalisten, heeft hij eene uitnoodiigang gezonden om
op kosten en ondier bescherming der Mexioaansche re
geering een reis door dit land te maken, teneinde
zich te overtuigen, van den toestand. Volgens de laat
ste berichten zouden de opstandelingen een geduchte
j nederlaag geleden hebben, en wanneer deze berichten
juist zijn, zou Huerta misschien op dep duur zijp
doel bereiken.
In de Braziliaansche republeik schijnt het evenmin,
rustig te zijn; in enkele staten, waaruit deze repu
bliek bestaat komen onlusten voor die voor zoover
men kan nagaan meer een plaatselijk karakter dra
gen. Uit ervaringen die men voorheen met zulke be-
wegingen in Brazilië heeft opgedaan, blijft echter dte
mogelijkheid bestaan, dat deze een meer algemeen
karakter zullen gaan aannemenDe regeeringl zal
dus wel op hare hoede zijn en bijtijds maatregelen
neman om deze onlusten te onderdrukken; deze beeft
dan ook reeds verklaard, drat zij, zoo npodig, kan
rekenen op den steun van leger en vloot
Binnenlandsch Nieuws.
HOOGWOUD.
De directie der Hol-l. IJz. Spoorwógmaa<tsctiöppij
heeft 'gunstig, beschikt op ©en verzoek v«,n Burgemees
ter en Wethouders dezer gemeente, inzake eenige
spooruitbreiding, met het oog! op de vefe wagons, die
kier cp het statronsemplacement geOictst, "worden.
RAR&ENGERHORN.
Jongstleden Zondagmorgen is het "hersteld kerkge
bouw 'der Ned. Hcrv. Gemeente van Barsingerhorn in
gebruik genomen. nad;ft verscheidene weken lang de
godsdienstoefeningen der Hervonnden zijn gehouden in
liet kerkgebouw der Doopsgezinde Gemeente, daartoe
welwillend beschikbaar gesteld.
Het binnenste van, de kerk fc j^armiepkelijk varan-
derd, vergeleken bij vroeger-.
Met het wegnemen van de zijbeuk tegen de noord
zijde hadden de oude, pilaren, natuurlijk hun recht van
bestaan verloren; zij.moesten plaats maken voor dèn
nieuwen buitenmuur en daarmede moest noodwendig
het laatste overblijfsel van het echt oude kerkinte
rieur verdwijnen.
Op de plaats waar vroeger de 2 hooge kolommen
stonden, doe den ouden toren ondersteunden en die
dus als zoodanig ook reeds hadden uitgediend, is
een muur opgetrokken, en midden tegen, dien muur
laarl
;erb
Feuilleton.
19.1
staat nu de kansel, dus tegenover het orgel. Ter we
derzijden van den kansel is een ingang tegenover een,
breed pad. dat door de kerk paar het koor loopt.
Tusschen deze twee paden zijn de zitplaatsen voor de
vrouwen en naar beide zijden buiten de paden zijn
de zitbanken, zoodat de plaatsing van een en an
der thans gelijk is aan die in de Doopsgezinde kerk.
De paden zijn geheel geplaveid met de oud© graf
zerken, die in de kerk lagen en die dagteek enen, uit
de 17e en 18e eeuw. Onder <Le gedenkteekene® is
er een, die binnen een eenvoudig rechtlijnig randje
dit zonderlinge grafdicht te lezen geeft: „La©t se
loopen Die loop© lust lek heb geloopen Nu leg ick
in "rust." Deze steen draagt bij de namen der overlede
nen het jaartaj 1649.
In do kerk van CaJla®tsoog moet een, gelijk op
schrift te vinden zijn op een grafzerk uit het jaar
1650.
Van buiten, naai- den kant van den rijweg mist I
men nu het eenvormige laag afloopende zinken, dak
en is er een© groote, ruimte ontstaan, die door plant
soen Is aan te vullen.
FAMIL1E-RELIQUIE.
Men schrijft'uit Dep, Haag aan de N. R. Ctat.:
Er wordlt gebeldi.
Wat heen en weer gepraat aan de deur, en hef
dienstmeisje komt binnen met een vuil, oud spiegel
tje in een onoogelijke, half vergane lijst, vergezeld
van het visitekaartje van, een onbekenden, sigaren
fabrikant. Er Is iemand beneden, die vraagt, of mijn
heer hem ook inlichtingen zou kunnen geven over 't
inschrift op hef glas van, het spiegeltje.
Mijnheer kijkt en ziet in de eerste plaats zijn eigetn
familiewapen, in de juiste kleuren aangebracht in het
foeliesel van den spiegel, en terzijde daarvan endaar-
onder, in sierlijke ouderwetsche cijfers en letters,
met veel krullen aan den voorkant van het glas in
gekrast, den naam van een dorp, het jaartal 1656
en dan voluit de namen van een voorouderlijk echt
paar.
Daaronder mysterieuze hoofdletters, door streepjes
gescheiden: NGAWNMEn dan een paar
Latijnsch© spreuken, waartusschen nog: PEN
Een van die spreuken luidt: Inventa sunt specula,
ut homo se ipse nosceret. Het inschrift eindigt met
e:® voorshands onbegrijpelijk, va® fraaie krullen voor
zien: 'vitum.
..Nederlandss Patri-caat" wordt opgeslagenen wer
kelijk, dat jaartal tftijkt het trouwjaar te zijn va®
de vermelde vooroudera. Slechts de naam vajn het
Friesehe dorpje klopt niet met de» familie-bescheiden,
daar het op dat tijdstip noch de woonplaats van den
voorvader, noch die va® de aanstaande echtgenoot©
i geweest is.
Maar wel wijzen dite bescheiden uit, dat later in,
dat dorp d© moeder van bedoelden voorvader gestor
ven is. Zij heeft er dus zeker reeds toentertijd ajs
weduwe gewoond, en de bruidsdagen, zijn -door hef
jonge paar waarschijnlijk te haren huize doorge
bracht.
De voorvader heelt, blijkbaar, om zijn, aanstaande,
plezier te, doen en tevens zijn, kunst vaardigheid te
toonen, een spiegeltje i® die® tijd een kostbaar
bezit - voor do echtelijke woDjng aangeschaft,, en
het in de vreugde zijns harte® versierd zoo mooi als
hij dat Icon. Wellicht vond hij, met het oog op zij®
ambt hij, was sedert twee jaren predikant
op het goede voorbeeld, dat hiji aan zijn kudde moest
geven, zoo'n spiegel ee® wel wat te wereldtsch ding,
dat den mensch i® verzoeking kon brengen toe te
geven aan aanvechtingen va® ijdelheid. Hij was ech
ter ten verlicht man, die vond, dat me® van alle ga
ven Gods het gepaste gebruik mag maken. Maar een
voortdurende waarschuwing bij dat gebruik kon, hij
toch niet overbodig achten, vandaar de laatste La-
tijnsehe vo'zi®, die beteekenen moet: Uitgevonden
zij® de spiegels, opdat de mensch zich zelve® zou
kennen. Ee® kort gebed- mocht evenmin ontbreken,
en daarvoor schenen hem de beginletters, welker be-
teekenis slechts hij en. zij® vrouwtje zouden kennen,
het meest geschikt.
Ma®r de schrandere nazaat meent al een paar van
die letters te begrijpen. Van dat NGAWNM
niet
w
rgaó
ïbbe
of
end
in
heb
}em.
L9L4
k di
dtx
jjete
p 20
St,
Is.
IS Z
hati'
üdiri
n 25
haald'
Kostbaar was de rijkdom aan zilverg&reijuweel-en,
goud ©u behangsels, die de®e lady mede naar Fran
krijk bracht. De Maandag was de dag van St. De®i»
en op dezen werd koning Lodewijk met prinses Mary
getrouwd in de groote kerk, beiden i® gewaden rijk.
versierd^ Na de mis werd er een groote maaltijd en
©en feest gehouden e® de Engetech© dames werden
zeer 'gevierd.
- Dinsdag 10 October wercten al die Engeische heere®
met uitzondering van. enkele® die in den particu
liere® caeüst nier prinses waren, ontslagen, wat aan
lady Mary een heel verlies was. Zij namen af&cheid
va® dé koningin en keerden naar Engeland- terug.
Da® riep de Dauphin Frans, Hertog va® Vajois, een
feestelijk to urn ooi uit, dat in de volgende maand te
Parijs zou worden gehouden e® onderwijl zich dit al
les voorbereidde werd lady Mary op den vijfde® dag
van November, dS© een. Zondag was, met groote pracht
en, 'luister tot koningin van Frankrijk gekroond.
Zoover schreef de kroniekschrijver. Jane en -ik. war
ren natuurlijk bij Mary gebleven, want ons had zij
tot geen prijs v.illen missen.
Zij had onderweg nief de® minsten troost. Wel noodt
heeft ©en bruid de reis tot den haar wachtende® brui
degom langzamer gemaakt. Gedurende de gansohe
reia weende zij en zij die nog nooit In haar leven
ziek geweest was, lag tweemaal in ee® zenuwtoeval
op haar led en met haar hoofd op Jan-O's schou
der liggend, riep zij onsamenhangende gebeden tot
God en smeekte Hem haar er voor te bewaren en
den tnan die nu haar echtgenoot was, te doodo®
j Toen wij ongeiveer ee® mijl voor AbbeviHe met dien
koning samenkwamen en Mary hem zag met de®
schaduw des doode op het voorhoofd,, vatte, zij moedb
^ant zij wist dat d.e koning geestelijk e® lichamehjk
verzwakt als hij was, -gelijk was d® ha^r b®ndeai aou
Toen hij in galop op haar toereed, reed zij hem
*'ug voorbij en ao®d mij met de bo®dschap na®!'
hem toe. dat hij niet zoo opdringend moest zijn, an
ders zou hij ihet teere prinsesje majar doen schrik
ken. Do Fransche hovelingen ware® omfzet over zoo
veel brutaliteit, maar Bodewijk grijnsde van heteeue
oor naar het andere, terwijl hij rijn gele, groote tan
den zien liet. en zride: ..O. het ede*Le wild loont de
moeite. Zeg Hare IMajesteit, dat ik haar in Abberille
zal opwachten."
De oude koning was zijn bruid te paard tegemoet
gekomen, om zoodoende fld®];cr te lijken, maar op
ee® rustbed liggend weand) hij teiuggebracbL Hij: wak
door de inspaivninj? geheel uitgeput e®, zoo benauwd,i
dt&t hij nauwelijks méér kon adëmeiiu
Nu was Mary dan i® allen vorm mef Lodo.w.ijk ge
trouwd, maar ofschoon zij rechtmatig en in alle Nor
men koningi® was; geworden, aoo werd zij toch niet
de "-'rouw van den koning.
Wat men cok va® haar mocht zegge® ik bewon
derde haar in haar- strijd v-oor haar luefdfe, maar ook
in haar grootoi- haat tegenover de anderen, dié, ha®r
verhinderd hadden haar eige® weg te gaan.
Mary drc-'-s" nu €>en kroo® en het scheen wel of zij
steeds hooger en hooger boven Braotdlow zou uitste
ken. maar in haar hart kwam srfj hem steeds meer
nabij. Zij was in groote zorgen er over, dat zij nog
steeds niets géhoord had over zijn i®vrijheddsstelling,
ofschoon reeds meerdere brieven ware® ingekomen.
Haar broeder achtte zij overal toe in staat en haar
hart was haar menigmaal tot brekens toe zwaai*.
Op oen nacht droomde zij, dat zij getuige was ge
weest van Brandow'S terechtstelling e® haar broeder
stond sarrasUsch lachend naast ha®r, aeer in zijn
humeur over den streek, dien hij haar had gespeeld-.
En de schrik had -haar aoo to pakken dait zij er een
paar dagen zit-k van was.
Eindelijk, nadat de brief lang onderweg'geweest was,
kwam de vurig verlangde tij-ding va® Bran-dow. Hij
vertelde va® zijn begenadiging door kon'ÜQg Hendrik,
de wederopname aan het hof, en dat dè koninklijke
gunst groot^r was da® hij ooit was geweest. Maj-y's
vreugde uifte zich zoo kalm, maar ook zoo innig
en diepgevoeld, dat mij de tranen in de ooge® kwa
men.
Haar huwelijk, met de® zieken koning, dien Mary
soms dage® long nilet zag, sloeg Ihojar niet zoo ter
neder als iik verwacht ha,d en, spoédiig w-as zlj: weer
vroo'ijk en opgaruamd, zoozeer zelfs diart het mij,
bedenkelijk voorkwam. Ik sprak met Jane -daarover,
ma,ar dieae glimlachte slechts. „Vraep maar njete voor
Mary. het zal alles beter afloo-pen dan jij wel-denkt.
Ik weei wel. dat zij haar eigen weg door het leven
wandelt."
„Wanneer j© eenigen troostgrond weet, zeg dien
dan Jane,. Het aou mij voor Brandow leed doen, als
hij zijn hart gebonden had aan een wispelturig schep
seltje
„Sir Edwin, als je niet op een meer eerbiedige
manier over lady Mary kunt spreken, dan w-as -het
beter, d-ait wij ons onderhoud' maar afbraken. De
koningin weet uitstekend wa,t zij wil, maar het schijnt,
mij toe, cllat jij het niet weet. Jij zegt dat Braadov
aan haar gebonden is. ik mee® echter, dat zij even
'vast aan hem is gebomde® en dat hij de teugels bo
vendien i® handen houdt."
„Denk je?"1
„Tk weet het."
Ik liet mij o>-ertujgen, ja het was zelfs zoover ge
komen. dat ik geloofde, dat Jap© met haar helder
verstand en beoordeelingsvermoge®, noodt ongelijk kon
hebhen en ik ben nunog va® deze meening. Zoo
troostte ik mij en zocht Jane's gedachten op onze
eigen aangelegenheden over t© brengen.
„Weet je nog wat er gebeuren zal, voor mij ®a®r
Engeland terugkeeren
Jane liet haar hoofdje zinken: „Ik weet het."
...Nu?"
Zij legde haar hopd in de mijne en murmelde:
„Ik ben op elk oogenbÊik. bereid- wanneer je maar
we nsohL"
Ik was buit©® mijzelf; va® vreugde. Zij heeft het
mij verscheidene malen moeten herhalen. Nu was
i hat gelukkige oogenbiik, daar om Mary's opdracht vu®
de duizend kussen t© volbreng©®. Wij kwamen over-
j een dat da trouwerij op de® volgenden morgen zou
plaats hebben
j Koningin Mary en nog twee pereonen, va® haar ge-
volg, gingen met on© mede naar de kleine kapel
j waar een priester bereid werd gevonden de kleine
Ja®e en mij i® den heiligen band, vö.® het huwelijk
ta vei©enig©®.' Zoo liep alites uitstekend' af, en ik ge
loof dat er op d© heele wereld geen gelukkiger men-
I schenpaar w®s da® wij. Mary, lachte a® weende da®
weer, klapt© i® de ha®de® e® riep, dat het net was
gegaan aJs op het too®eel. Jane. kussend dieed zij
haiar eem prachtigen halsketting vta® juweel©® om, <14e
•de volle tie®duize.i);d ponijd waard wa3, afgezien, nog
va® de hoogere waarde voor o®9. omdat liet geectoenk
va® Mary kwam.
moesten de laatste twee letter?, wellicht bet eekenen:
Nostrum Matrrmo®ium oi s huwelijk.
Hij naar benede®. Er staat een wat sjofel, beschei
den en beleefd mannetje, dat hem vraagt, of mijn
heer het hem niet kwalijk neemt, dat hij zoo rrij
is, maar dat hij een paar gulden meer voor dat spie
geltje kan krijgen, als hij gewaar wordt, wat de be
teek e rijs is van de woorden op het spiegeltje. In de
tram heeft ee® heer hem al gezegd, dat het geen
echt Latijn, maar misschien kerklatijn is. Maar mijn
heer zou hem misschien wel kunnen inlichten, om
dat zijn naam dezelfde is als een der <üa
er op staan. Mijnheeris naam en adres had hij toe
vallig in het adresboek gezien.
Hij bezocht geregeld zijn klanten en had bij aoo'®
gelegenheid in Leeuwarden eens een rommeltje oude
dingen voor een prikje gekocht. Daarbij was het spie
geltje geweest en een penning, waarop hetzelfde wa
pen voorkwam- Die® penning had hij verkocht aa® eer
antiquair in Haarlem. Voor dit spiegeltje had .iemand
hem tien gulden geboden, met het vooruitzciht op
nog een paar gulden meer, als hij gewaar kon wor
den, wat het inschrlftlbeteekent. Dat was heel mooi,
omdat hij zelf er maar een paar centen voor betaalt!
had. Die oude dingo® gingen, tegenwoordig veel naar
Amerika, vooral a,ls er een wapen op stond. De lijst,
had de antiquair gezegd', behoorde er niet bij, dié
was wel oud, maar toch va® later datum.
De piëteitvolle nazaat zegt, dat hij er ook wel tien
gulden voor wil geven. Ee® beetje verlegen merkt
het mannetje op, dat hij nog wat meer zou kunne®
krijgen van den eersten bieder, als hij maar gewaar
wordt, wat de woorden beteekenen. Tenslotte is de
ander innig verheugd, het spiegeltje voor vijf rijks
daalders zijn eigendom te mogen noemen.
'Met gepasten eerbied wordt nu overgegaan tot heft
losmaken van het spiegelglas, dat. beschermd door
een stuk va® een oude portefeuille, door van roest
bijna geheel verteerde spijkers in het oude. vroeger
vergulde, later zwart geverfde en nog later weer
bijkans verveloos geworden lijstwerk vastgehouden
wordt. Een massa stof is vastgekleefd op den spiegel
en met de grootste voorzichtigheid wordt alles gerei
nigd. om verder door den gelukkigen bezitter van
de famiiieresliquie in alle finesses gesavoueerd te
worden.
Den volgende® óag met het zorgvuldig ingepakte
voorwerp naar den directeur van een museum van
oude dingen, om rijn hulp in te roepen voor de ont
cijfering va® nog onverklaard gebleven woorden ea
hoofdletters. Vooral dat PENwat zou dat
wel beteekenen?
„Dat FENmijnheer, heb ik al eens meer
ontmoet, en, dat Vitum ook... op andere oroducte®
va® een a®tiquiteitenfabrtekje in Leiden, dat tegen-^
woordig op groote schaal dergelijke dingen aa® der-,
man brengt."
Inventa sunt specula» ut homo se ipse nonceret
ARRONDISSEMEXTS-R.ECHTBANK TB AIJÏl&AATf.
Zitting van Dinsdag 9 Maart 1914.
Uitspraken:
F. L'oot, Hoor® diefstail: 3 weken gfev.
P. die Jongh, Schoor), diefstal: f 30 of 10 dagen
hechtenis.
1'- Krab, vrouw va® Jb. P.. E.gmond; aa® 25e® mis
handeling f 3 of 2 dlagen hechtenis.
E. Itijkes, Anna Paulowno. eenvoudige) beleedajgïng:1
f 5 of 5 dagen hechte®:®
T. v. d. Hulst, Grootebroek. wedlenspannigheid14
dagen gev.
j. IJfs. Koedijk, onzedelijke handelingen: 2 maan
den gev.
E. Gravemaker. Egmond aan Zéé, kindervetteqzaak
f 5 of 1 maand tuchtschool
J. Visbeen, Uitgeest, ver®ieltng: 14 dagen gev.
EEN LOFLIED.
Een lezer va® 't Rotterdamseh Nieuwsblad wensent
zijn tevredenheid over z'n blad te kennen te geven.
Hij vindt het verkeerd, dat men, zooals in den re
gel gebeurt, alleen met klachten naar de redactie
loopt en daarom heeft hij zijn Uëfdè voor zijn blad
vertolk, in den volgenden eenigszins eigenaardige®
vorm:
Wij hadden ons nauwelijks wat aa® het Porijzer
hof wat ingericht, toe® Mary haar plan uttvoerde e®
alles in het honderd deed loopen. Ik moest onwille
keurig denke® aan Hentdrik's medelijden, met koning
I-odewijk. want de jonge koningfl® scheen het, ha®r
roeping te vinden, om het leve® des oude® konings
tot een w®re hel, te doen 7,ij®
Ook ik verafschuwde koning Lodewijk va® ga®-
scher harte, zeker wel als gevolg va® het vooroor
deel dat Mary tegen hem koesterde. Maar het was
niet zulk ee® kwaad ma® alleen heel d-om en .soms
had ik toch ®og. medelijden met hem,
In de eerste dagen toonde koning Lodewijk eeo»
groote vreugde over het berit van Mary en genoot
blijkbaar zeer haar als vrouw te zulle® bezitten.
Mary beloonde hem voor zij® rMderlijklicj-di door hem
koud en hoogmoedig uit den, weg te gaam Zij w®s
nooit voor hem te spreke® als hij xioh bij haar Met
aandienen. Dikwijls huichelde zij «onwelzij®.
liet zij den koning de® gapsche® morgen voor ham-
kamerdeur wachten, terwijl aij door het venster naar
buiten ging en met mij door het bosch reed. Bij
haar terugkeer die eveneens door het venster plaats
had, schold zij den koning uit, omdat dc-ze haar
zooalg zij zeide den geheele® morgen op baar kamer
gevangen gehouden had.
De oude koning, buiten de deur staande, vroeg
om vergiffenis.
Volgens Engekche gewoonte hield zij haar hoofd
maaltijd "s avonds en bracht den koning er toe. dat
hij zich met allerlei spijzen volpropte en zooveel
dronk als maar ©enigszins ko® wat natuurlijk daar
op uitliep, «Lat koning Ixxdewijk van Valois onder de
tafel terecht kwam. Het heele hof had daarover dol
vpel pleïzLer. behalve enkele oude getrouwe® e® dok
toren, die buiten zichzelf waren van schrok en ver
ontwaardiging.
Op een anderen keer nam rij de® ouden koning mee
op een kouden dag en maakte een wandelrit met
hem. Het vroor dat het, kraakte, en den oude® man
liepen de tranen langs de wangen. Zoo pijnigde zij
hem doorloopend. Winter zeg ik, laat de lenta
met rust» Een dwaas te zijn in den ouderdom la
eigen leve® ondraaglijk maken.
Mary's doen was wreed, maar hoe werd zij ook
gepijnigd. Zij beschouwde haar daden geheel te rijn
gepleegd uit zelfverdediging.
Wordt vervolgd
