L
Schetsen uit de Rechtzaal.
Grepes uit Laod- bd Moit.
pe Adjudant des Keizers
Waterzucht.
Zaterdag 4 April 1914.
57e Jaargang. No. 5356.
DERDE BLAD.
ALS Z.E.A. T WEET'.
...Toen ze zag-, wie „ober' was in de zaak, waai' zij,
zoo lang tooben en zwoegen en wurmen eui zoe-
n, gekomen waren; zij en haar man. Toen schrok
zeer hevig... Had zij groote moeite om liet schuim,
te spanen van" hel biertje, dat haar juist besteld was.
ant zij wist, dat ic een van de „taaiesoort was; zou
inhouden niet groote kracht. Ze wenkte hem. Elk
ïgenblik kon Hans binnenkomen... Van: niet-doen;
iet laten merken dat wij elkaar kennen...
Hij glimlachte. Draaide zijn blonde knevels op in
route zelfgenoegzaamheidin bespf, bewusliijn van
wicht, aanzien, rnvloed. Hij was de .„ober".... En dat
iet alleen. Hij kon, hier, gedaan krijgen wat ia wilde.
.Is :t er op, aankwam!, dan. had: oberkoUner maar eyén
smoezen niet een klein, dikkig, druk'-róiuldribbte-
•nd vrouwtje... Gade van meneer, die de blonde, piek-
jeyels van ober prachtig vond. Die, na §66r kort le-
ïnstribbeien, toegaf. Dan kwami de paboon. Waar
in tyi>e, met grijzend baardje, bij de intree der restau-
mt-zaal buiginkjes makend rechts en links... De keil
ers verstomden, verstarden bij nadering van patroon,
en zij haatten... Want, ze wisten, hij was werktuig
i handen Aan gevoelloos vrouwtje daar achter, in de
euken-contrei... En vrouwtje, op Mar beurt, weer
an obertje met sluwe oogjes fep. blond-piekende kne-
Zij Jacqueline zag hu wie hier de machtige
ober was. En ze beefde. Zqó, dat do buffetchef het
ïerkte. En haar vroeg„Lien, heb-ie de kouwe-
oorts:Mensch, wat scheelt jou?"
Zij verzon wat. Doodsbang dat Hans zou komen,
en oogenblik, nadat db groote drukte achter "den rug
as, waren zij alleen. Stond hij, ober, vlak bij het
uffet. Do chef was nu met zh uurtje avond-verlof.
In de zaal werd geveegd, werden servetten, borden
>goruiind. Begpia do luonfyetyjèrscher zijn grommend,
lemend, dreunend geduid....
„Hoe gaat 't jou, Lina vroeg ober, haar aankijkend
liet oogen, wachtend op 't beantwoorden Aan zijn vrien-
?d. lelijkheid... Maar zij reageerde niet.
„Best", zei Jacqaeline, ^heel goed. '£>at zie je wel.
n trouwens, wat zou 't je kunnen schelenLaat
ij verder met rustl"
„Ober" zag niet het gloeien van haatvuur in den
ik, dien vrouwtje op hem richtte. Hij draalde blonde
ïevelpunten om wijsvinger. Dacht„Hoe zij naar me
srlangt, hé?...." De gesmeekte ijdeliield bracht gloei-
□htjes in zijn geniepige, gnneene oogsn. En hij vond
ui sadistisch, genot in t naar op de pijnbank leggen.
ze hadden nog wei oen half uur om met elkaar te-
raten. Hij, ober, offerde er zijn eten met alle plezier
in op. Dat kwam terecht... Ha en dan tuurde hij'even
aar de weelderigs figuur Aan Jacqueline, daar vlak
ij jjjem!... ,4gliter het buffet... Hij bracht zijn slanke
agjrs naar het hemdje dat ie daar \vist, vlak bij...
Maar ze trok haar hand terug. Hij trok de schoudera
p en laohle 'haast luidkeels. Of ze ook jaloersch. was,
o verstoolene... Hij zocht haar oogni met zijn blik.
Eaar hij keek tegen 'haar goudblonde, inooie jharein
an. Toch Avas ze nog mooi, die Jacqueline.
„Zeg, lina!" zei hij...
Maar ze zweeg. Toon tuurde ;,ober" om zich' heen.
f gérant ook in nabijheid kon wezen. Sloop, jnpg
Ikens loerend, achtei- het buffet om. En poogde haar,
ots, te oigheLzen. Ilanr taille te vatten... Maar Jacque-
le stond vlak tegen over hem-. Met vurende, blikse-
ende oogen. Hóóg-opgericht... En 'l was gien ,aan-
ïllerij". Want 4: ijdclheids-glim-lac* 1 beslierf op het
laat Aan oberkollner... jEn zijn ijdeJhcid kreeg een
Tweldigen stomp....
„Idioot!" schold zij, en de blanke, energieke, sterke,
spierde hand vun jonge, gezonde vrouw wem opge-
>uden...
„Gauw d'r uit of ik roep mijn Hans!" zei ze....
zij ^prak niet meer zoo zachtDat obertje 'al
iteruil-tippelde, bang voor mogpLijk-nadërendeii ,gó-
mt, wederom.
„Idioot!" schold zij, nogmaals. En zijl keek 'hem s'ar,
Ak aan. E11 do „ober", do kerel met zijn gos'even-
tnzend overhemd, zijn pommade-kuif, z'n knevels.,
figuur uit restaurant-loven van veel kunstlicht en
*ig pseudo-weo'.de-vertoon.... voelde dat zij het
te. Dat hij geen mach!, geen kracht, meer had over
>uwtje in buffet.
In zijn oogen kwamj nu arfctero expressie. /Doffe,
eigende, boosaardige. Als in die van don hond, die
aften wil, maar in mach'elooze lafheid gromt
hapt jjaar de zweep, hem voorgehouden....
Zóó ging hij heem.
En zij,. Jacqueline, voelde, dat er bóozc dingen op
til Avaren.
Na al hun zwoegen, zorgen en zoeken. Dat er h
over de vreugde van de twee arme burgermensehjes.
die zich zoo blij hadden gemaakt over hel broodje,
dat ze vonden, een 'rouwfloers a-an zorgelijk vcrdric:
a\as gekomen...
....Op dien .Maandagochtend, na den overdrukken
Zondag, vinarm Jiij geploeterd had, tot over drieën ju
den nacht, kellner Hans... Wml hij geroepen in het
kantoortje Aan gatroon-génant. Bij de schrijftafel van
meneer stond de „ober", de machtige, de invloedrijke,
met zijn schuwe, valscho ,s pottende oogen.
Hans kneep, de vuisten saam, dat hij voelde, hoe
z'n nagels .de hilid! tot bloedens-toe wondden. Maar
hij had zijn Lien beloofd: je hou goed-houden, vent!....
Niet laten merken, dat je er iets om geeft. En jhij
had Zijn Lien zoo echt. zoo innig-lief.... Zijn slechte Lien.
die lueel wat op lliaar kerfstok had,'van vroeger. Maar
nu met hém... Dót vist-iekon-ie bezweren J>ij al
wat hem iteib'g aa-os.... En hij kende de wereld!.... Die
nou, zijn braaf, trouw wijfje wasWettig, voor
den burgemeester, mei het authentieke „boterbriefje"
met 'm getrouwd.
„De Gee", zei dc patroon, zonder op te kijken,
,ik wou je alleen maar* zeggen, dat 't mij'beter \.>o,--
komt, dat jij een andere beti'ckking zoekt. Je pïtsl
niet in mijn etersle-rangs-zaak...''
„Ober" draaide jnaar om zijn blonde knevels. Eu
'1 was Hans nel alsof een duiveltje hem yit de oogen
van <jie.ii kerel toegrijnsde;
slechts gescheeld Md. of hij zou „formeel gewurgd zijn."
Ook toen dc blond-centimentcele gade van patroon-
gérant: die vóór de Reohtbank zoo poes lievig [kon
doen, haar canaille-wezen maskeerend, liet verhaal kwam
aandikken. Ook dit scheen Reclitbank-praeses niet te
ireffen. Zijn gelaat bleef strak en stug als ijs. Dal, in
de oogen der getuigm a charge het oude woede- cn haat
vuurtje al-meer opvlamde.
Slechts tegenover den beklaagde was Z.E.A. zacht
cp haast-vricndelijkZulke wonderen kunnen, ook' voor
den strafrechter gebeuren, als d«ze „wed" waar 't om
MAITRE CORBEAC'.
DE TUINBOUWTELLING IX 1DI2. II.
Ten opzichte van de teelt van tulnbouwzaden kan
opgemerkt Avorden. dat, het grootste deel hiervan aan
getroffen wordt in de provincies Noordholland en
Groningen, Van de 2777 H.A., welke in 1912 in ge
heet ons land voor de cultuur van tuinbouwtzaden
werden gebruikt lagen niet minder dan gezamenlijk
3541 II.A., d.i. luim 91% in genoemde provincies
en, wel respectievelijk 1516 en 1025 H.A.
In Noordholland vooral heeft zich deze cultuur, die
.volgens de gehouden telling officiéél klaarblijkelijk
tot den tuinbouw wordt» gerekend, sedert 1904 sterk
uitgebreid. De zaadteelt wordt in onze provincie voor
een belangrijk deel uitgeeoefend door groote land-
bouwers in afwisseling met, Landbouwgewassen. Dit
is het geval in de Haarlemmermeer en in de polders
Anna, Pa,ulown>a en Waard- en. Groet, welke in, het
verslag niet oneigenaardig aangedtuidl worden, als
„Noordoostpolders". 1
Voor een adder deel is de zaadteelt het werk van
tuinbouwers, of van personen, wier bedrijf een over
gang vormt tusschen land- en tuinbouw, nl. in Dreeh-
terlaud en Noordelijk West friesland.
Van de onderscheiden landbouwgebieden in onze
provincie vond men de grootste met tuinbouwzadien
bezette oppervlakte in de Meerlanden, nl. 523 H.A.,
waarvan 475 H.A., nagenoeg uitsluitend spinaziezaad.
alleen in de Haarlemmermeer. Ook in de „Noordoost-
polders" ;'s dit laatste het géval. Van de 283 H.A.,
welke aldaar in 1912 voor de teelt van tuijnbouwza-
den werden gebezigd, waren 257 met spinaziezaad -be-
teeld.
Het hangt er natuurlijk veel van, af, welke maat
staf van beoordeeling men aanlegt om te bepalen, of
eeu zekere cultuur tot den landbouw, dan wel tot
den tuinbouw moet worden gerekend, maai- het wil
ons toch voorkomen, dat e n het feit. dat de teelt,
van verreweg het grootste deel door landbouwers uit
gevoerd wordt, e n de vrij grove cultuur, gelijkstaan
de met die van menig erkend landbouwgewas, stem
pelen althans de teelt van spinaziezaad tot eön land-
bouwcultuur. Als illustratie zij hier nog vermeld, dat
in IS 12 in totaal 15QS H.A. met spinaziezaad zijn be-
téeld, Avaarvan 560 H.A. in Groningen geheel hij
landbouwers en 87-5 H.A. in Noordholland, waarvan
minstens 732 H.A. in de bouwpolders.
De teelt van sluiikoolzaad is bijna geheel tot Nd.-
holland beperkt en wel in 1912 111 H.A. van de in
totaal 120 H.A. in het heele land. Van deze *111 H.A.
lagen er niet minder dan 70 in de gemeente Abdijk.
Typisch is verder in onze provincie, en wel voor
namelijk in de gemeente Egmondbinnen. de teelt van
veldslazagd. Van de ongeveer 65 H.A. in 1912 met
dit gewas voor zaadteelt beteelde oppervlakte lagen
er 60 in onze .provincie. Zonderen we de teelt van
radijszaad uit. die voornamelijk in Groningen wordt
beoefend, dan kan gezegd worden, dat Noordholland
in de teelt A-an de voornaamste tulnbouwzaden de
kroon spant.
Gaan we nu na, hoe het staat met de boomkwee-
Koejjeu, dan zien we, dat in 1912 in Nederland 2527
H.A. voor het boomkweekersbedrijf benut werden.
Hiervan werden 916 H.A. in Zuidholland, 441 H.A.
in Noordbrabant en 312 in onze provincie aangetrof
fen. De andere provincies bezitten alle een kleiner
oppervlakte boomkweekerlj. Ook hierin schijnt onze
provincie goed mede te doen. Opgemerkt moet ech-
Maar nog vaster kneep hij dc nagels in' het vel.
van z'n lrandcn. En Avaobfte Aval er verder zou ko
men
„Heb. je jffuc a-er.sf.uan, De Gce?" zei patroon, bet
obertje met zekere verbazing aankijkend.
„Jawel, meneer" zei Hans, „maar ik ben meiiiet bewust
iels gedaan te hebben waardoor... Dat u zou...
„Ik heb er verder niets bij te voegen, Dc Gee", zei
gérant, „de moiicven, waarom ik je gjdaan geef, vallen
buiten je kritiek.... Nog iets?....7'
„Obertje keek, op dat moment, kellner aan. Zijn
valschc, grijze oogen jubelden, schaterden, joelden, Urn
z'n lippen, om z'n nionden giekknevei. juichte 't....
„U weet zeker, dat mijii vtouw dan óók gaat niet-
Avaar?" vroeg Hans. nog schijnbaar bedaard.
Gérant trok wenkbrauwen héél-hoog, héél-verlxiasd
op.-
„Je vrouw?"....
En „ober" vond Eet, op. dót moment, noodig om
't hoofd achtcroAx-r te buigeii en zonder geluid
te doen als iemand, die schaterlacht, met wijd-gcopen-
den niond..:
Toen was 't uit.
Vloog gérant óp uit z'n kantoorstoel voor schrijf
tafel. Yvaiu Hans was obertje naar "de keel gevlogen.
't Was bliksemsnel gegaan.
Geen. Aan tweeën, pjaaxxm nocli ober ,was ea- op
verdacht geweest. Maar in Hans was 't qpgebruischt
en te kras 'geworden... En voordat hij er zelf besef
van Huid, greep, omklemde zijn vuist de keel \un ober,
Dat hij eeu eerst-doodsbleek, daarna biauwig-getinl ge-
ziclit voor zich had..
De etectiische schel bibberde, bibberde, signaleerde
alarmeerde... Sidder-waarschuwde.
Van alle kanoën kwamen zij aanloopen.
\rouw a-an girant, met grauwe wangen, de handen
woelend door de blondo loxken. de oogen A an wilden
doodsangst gericht op haast-gew'urgdfla „ober"...
En Hans zn vrouw, nuffel-Jacqueline haar
arm smeekend l^jmd om zijn hals... Hem afrukkend-
van^ z'n slachtofha-...
En hijHans, de plots-weggejaagdo keüner, uilschrüeu-
AA;end allesvan palroonsvrouw en obertje, van wat
zijn Lina Avas aangedaan...
Totdat d» politie kwam.
Dc zaal ontruiiiid werd.
Gérant, bovenal aan „do zaken" denkend; doods
bang voor wat „de brouwerij" zou doen na 't incident,
rond tippelde om het personeel to beduiden: Mond'
dicht! Mond dicht! Of 't giat je direct, op stel 'en,
sprong, als Hans!"....
En Avanneer, dien avond, de klanten in reslauraiit
vroegen Avat er toch in vredesnaam gebeurd Avas, dan
WOrdC"' dat me<'r dan d9 hefti «"""«'•O».
schillende moeilijkheden op te leveren, hoofdzakelijk
Aoortspruitende uit de verschillende omstajwögheden,
avaaronder de cultuur wordt uitgeoefend.
Waar de bloembollencultuur hoofdbedrijf is, kan
men spreken van bloembollengrond. waar Blechtsnu
en dan al naar de kwal He te van den bodem en het
getc-eldebolgewas afwisseling: door een voor- of nh-
teelt van groenten plaats he«3ft.
Geheel anders Is het echter daar, waar de teelt
van bloembollen slechts als een, neven bed rijf moet
worden beschouwd, zooals bijv. aan den Lajigedljk.
waar de bloembollen op Kroeaitenland en in sommi
ge bovenpolders en elders, waar ze op bouwland ge
teeld worden.
Gaan we n,u de cultuurgebieden na. dan, springt
dadelijk In het oog, dat niettegenstaande^ devcsrbre;-
ding ook in andere doelen van het land. de streek
tusschen Haarlem en, Ijlden n,og ajtjjd het centrum
der teelt is, terwijl zich zoowel naar het Noorder.
ais naar het Zuiden enkele kleinere gebieden zich
a:ui dit centrum aansluiten. Van de 3879 H.A. in
1312 met bloembollen beplant waren 2484 H.A. go-
legen in de provincie Zuidholland en hiervoor olleer-
2125 H.A. in de Zuidhollandsche bollen- en wefide-
streek. In Noordholland kwamen voor 1357 H.A.,
waarvan 798 H.A. in de Zuidelijke duinstreek.
De voor de bloembollencultuur belangrijkste ge
meenten zijn wel: HUlegom, Lisse, Voorhout, Noord-
wijk, met de nabijgelegen gemeenten Bloemend aal
(met inbegrip van O verveen cn Vogelenzang), Heem
stede, Bennebroek. Sassenhelm en Noordwijkerhou?
Als meer op zichzelf staande gebieden van gerin
gere beteekenis kan men dan nog beschouwen: Be
verwijk en omgeving, Uitgeest, Limmen met Cajstri-
cum en Hedloo, In al deze plaatsen kam, men ik>g
spreken van bloembollengrond.
Bulten deze gemeenten zijn er vele andere, waar
I massa's bloembollen gekweekt, worden op gronden,
i welke als regel voor andere cultures ln gebruik zijn.,
In onze provincie kunnen in de eerste plaats ge
noemd worden BBovenkarspel, Enkhuizen, Groote -
broek en Andijk in DTechterland, Sint Panera», Oude
en Nieuwe Nïedorp, Hoogwoud en Winkel.
Afzonderlijk melding wordt nog gemaakt van de
uitbreiding der bloembollenteelt, niet alleen door het
ontginnen a-an duingronden. maar eveneens, doordat
op tal van plaatsen grond die tot dusver voor groen
teteelt of landbouw of als- grasland werd gebruikt,
definitief tot bollenland wordt omgewerkt, zoools ia
den laatsten tijd op meerdere plaatsen het geval U.",
bijv. in Koegras en Anna Paulownapolder. Hoofd
zakelijk wordt ln dergelijke plaatsen de teelt van
tulpen beoefend.
Tot slot melden we nog, dat a*an de 3879 H.A..
in 1912 voor bollencultuur gebruikt, beteeld werde»
met tulpen alleen meer dan de helft, nl. 1997 H.A.,
met hyacintheoi 629 H.A., met narcissen 697 H.A. era,
met bijgoed (Crocus, Gladiolus, Anemonen, Iris enz.)
556 H.A.
Ook de speciale bloemkweekerijen liggen voor ruim
50% in Noord- en Zuldholland, voor den handel voor
namelijk te Aalsmeer en in de omstreken van Haaf-
lem.
Voor het overige betreffen de opgaven omtrent do
bloemkweekerijen de nabij steden en groote dorpen
gelegen kweekerijen van bloemisten, die zich voorna
melijk ten doel stelten in de plaatselijke behoefte to
a-oorzien.
[Generaal Jean Martin Petit trad ojp den keizer toe.
lijn door weer en wtind gehard gezüoht trilde en
|U ktemde de lippen vost opeen om zijn ontroering
letalil onderdrukken. Napoleon, omarmde hem en kuste
op belde wangen',.
lO'0beDeraal trad weer terug. Hij sloeg de oogetn
[Ue( (fedc-r, ateof bet zonlicht hem verblindde, om de
rac n niet te laten zien, die tusschen zijn Avimpers
jei 8: henen.
aanLBen lange grenadier der vaandeJoorcpagnie trad,
Jaar voien. Alsof hij van ijzor was, zoo stond hij voor
len keizer, terwijl hij hem den doorschoten Adelaar
PrO f001-*"610- Aten saluëerdtn het verminkte vaandel
ULO r d9 trots óer garde. Ieder oog was onbewegelijk
auoi&r deD ^eizcr gericht.
j Napo'eon boog zich over den Adelaar; met eerbied
lam zijn hand het doorschotcfci doek en drukte hert,
""ten aan zijn hart en zijne lippen,
i Nog eens, vaarwel, mijn oude kameraden! Moge
Seze kus uw harten aanraken,"
weektj Napo.eon's st.m stokte. Alle zelfbeheerachin© was
fevdwpnen. Tranen liepen er over de verbrande go-
g ptiichten der oudste soldaten.
De officieren verdrongen zich om den keizer en
"te ju ld snikkend kusten zij hem de handen of den slip
fan zijn mantel.
Li, p onirce: d bevrijdde Napoleon zich van hen, hij
jWUt ek zi. h slechts met moeite aan de hem omrln-
- nde S'oepen en besteeg het rijtuig, waarin gene-
Araai Bemand reeds had plaats genomen. Een luid:
liBgi LLcve de keizer!" v n de soldaten volgde hem.
I H t ïjjluig waarin de vertegenwooidigers der ver
bondenen zaten, wa* het laatste dat den slottuin ver-
HOOFDSTUK 3.
niets, meneer! O, misschien nies, menee>r: O, misschien
bedoelt u dat een kellner ruzie met z'n viouw licc.it
griuidWaarop klanten, jdch schamend over 't zich'
bemoeien met zulke dingen, gauw naar de spijskaart
AToegen....
Toen de voorzitter der Rechtbank, den beklaagde De
Gee, vroeg of T waar a\us, dal hij don getuige, gjwezon
oberkellncr in het café-reslaiiraat dat :k niet zul noe
men, dien avond mishandeld had... De keel dicht ge
wrongen, dat er geAraar- had kunnen ontstaan, indien
met... Elc„ ©tc...
Toen antwoordde deze beklaagde Hans Do Gee mei
krachtige, heldere stern: „Jav dat is zoo, edelachtbare'"
En ik verwonderde er mij eerst over, dat de pre
sident zoo weinfg blijk van toornende verontwaardi
ging gaf.
Maar Z.E.A'. wist....
En dat is ook bij zaken \ran strafrechtpleging
van zooveel gsAAicht. Daardoor ook, meen ik, zal
t wel gekomen zijn, dat Z.E.A. zoo liuchtertjes-onaan-
doenlijk bLeef bij liet verhaal a-an mishandelden olicr-
kellner, eersten getuige a charge, hoe 't een haartje
°P h?t eerste gedeelte van de reis werd de ke-4-
aer aoor eeD afdceüng der garde te paaid begeleid. &lcl
Overal, Waar bet rijtuig verschoen, werd het omringd 1 en zwaar.
door een enthousiaste menigte. Men jubelde, hem
toe, terwijl de vertegenwoordigers der vreemde re-
geeriiigen allerlei leelijke opmerkingen moesten hoo-
ron, alsof zij de schuld van, den stand der zaken
waren.
De gardesoldaten die Napoleon, begeleidden wisten
d? toejuichingen voor den keizer op haar juiste waar
de te schatten, maar bovenal hinderde het. hun, dat
de witte Bourbonsche kokarde A'ertoondj werd.
In Kevers steeg de opgewondenheid ten top. On
der de vensters van Napoleon's verblijf kwam het
tot een stormachtige ovatie. Telkens weer moest hij
zich aan het volk vertoon,en, en een luide bijvals
kreet steeg dan op.
„U hoort het," zeide Napoleon, terwijl hij zich
tot generaal Koller wendde, die dicht bij hem stond,
,.de wil der natie doet zich duidelijk vernemen. Zou
ik wel zoo verafschuwdi worden als de bladen a'er-
onderstellen?"
„Twintig dagen geleden.'" antwoordde Koller ge
laten, .dacht het land er anders over. Ik ben ervan
overtuigd, dat deze zelfde menigte straks den nieu
wen koning even opgewonden zal begroeten."
Het zooeven nog opgewekte gezicht van Napoleon,
w~rd nu ernstig. „Gij hebt gelijk, de Franse-hen, zjijtn
eecn lichtzinnig, karakterloos, humeurig volk."
Hij keerde lp. de kamer terug.
„Waarom bederft gij het genoegen van den keizer
door deze toejuichingen," zeide graaf Bertrand hef
tig tot Koller. „Kunt gij hem deze kleine genoegdoe
ning niet gunnen op zijn zwanen weg, die in bal
linge'hap voert?"
Het. is noodig, dat hij zich voorbereidt op een
omkeer In de' stemming der bevolking," antwoordde
Koter ernstig. „Ik ben inderdaad zeer bezorgd. En
gU zult bet zien, dat, zoodra de garde ons verlaat,
het vo k wel anders zal optreden."
Koller's vermoeden werd in den rolsten zin beves
tigd.
Te Vllteneuve keerde ook de laatste afdeeling der
garde terug. Onnrddellijk namen de vriendelijke be-
groe in'en een eind?. Het volk droeg overal witte
kokarden en bewaarde een onheilspellend zwijgen,
a s het keizerlijke rijtuig door de straten rolde; hier
•11 daar werd dreigend een vuist geschud.
Napoleon zat zwijgend in den boek van zijn wagen
naast graaf Bertrand. Menigmaal auchtte hij diep
pervlakte in Aalsmeer wordt gevonden. De teelt van
ATucht- en woudboomen is daar zoo goed als ge
heel a'erdrODgen dcor de teek. van planten, die in
bloei getrokken worden, van coniferen en andere
gToenbüjvende planten, terwijl de cultuur van Buxus
en Taxus, waardoor Aalsmeer reeds voor ruim eene
eeuw bekend was, nog altijd1 van beteekenis is en
zich .zelfs in de laatste jaren met het oog op de vraag
naar deze planten in Engeland, Amerika en Duitsch-
land heeft uitgebreid.
Een twee;de centrum van, boomkweekerij vormen, de
gemeenten NaarcLen en, Bussum, met; in 1912 respec
tievelijk 109 en 11 H.A. oppervlakte. Ia dit centrum
is het aanlcweeken van vrucht- en laanboomen hoofd
zaak. In den laatsten tijd is men,, zich ook meer op
den teelt van trekheesters, azalea's» rhododendrons,
fijne sparren, enz. gaan toeleggen. TengeA-olge van
de door Duitschland geheven invoerrechten, is de
teelt van groote heestergewassen na 1906 verminderd.
Opgemerkt kan nog worden, dat. sedert de laatste
telling in 1904 de handel op Amerika sterk is toe
genomen.
De telling ten, behoeve van de samenstelling eener
statistiek inzake de bloembollencultuur bleek ver-
Het gebied van Provence was bereikt. In donke
ren nacht reden, de wagens door het dorp Momas. Een
zonderlinge tocht. De vensters verlicht de bevol
king stond in troepjes met elkaar voor de deuren.
Luide, booze uitroepen: „Weg met den tvropgil
den Napoleon onophoudelijk in de ooren.
Om twee uur 's morgen», in grijze schemering
kwam men in het dorp Orange aan. Hetzelfde schouw
spel. Napoleon bedekte met zijn hand de oogen. Hij
zat, zonder zich te bewegen of zelfs éer, woord te
spreken, in zijn hoekje totdat men. 's morgens om
zes uur Avlgnon bereikte.
Een droeve, dichtbewolkte hemel hing over de
mooie st&d.
Even voorbij de deur Van het hotel stónden de post
paarden, een massa lui er om heen, die op allerlei
wijze hun ergernis uitspraken. Woedende wijven in
gescheurde kleexen, hielden hun schreiende kinderen
omhoog, opdat zij in het rijtuig zouden kunnen, zien.
Steeuen vlogen tegen de. portieren van het rijtuig.
„Leve de koning! Weg met den tyran! Leve
de Aerbondenen!"
Een leelijk, mager wijf schudde haar dorre vuis
ten steeds weer tegen de ruiten van het rijtuig.
„Moordenaar, waar zijn mijn zonen? Al mijn zoons
heb je geslacht!"
Het gepeupel werd nog opdringeriger en lastiger
na d?ze woorden. Een hagel van steenen kletterde
tegen het rijtuig. Graaf Bertrand wierp zich over den
keizer om hem te beschermen.
Eindelijk gelukte het de paarden aan te spannen en
verder te rijden.
Een kwartier afstapds van Organ kwam een ruiter
het keizerlijk rijtuig tegemoet.
Napo eon li t stilhouden,: „Wat is er?"
Het waren de eerste woorden, die sedert ureaiover
Napo eon's lippen kwamen.
„Sire. klost u een anderen weg." verzocht de man
opgewonden. „Ik kom uH Mareeille. De opgewonden
heid is daar vreeseüjk. Een aantal mannen hebben ge
zworen, dat u niet l?vend Frankrijk zult verlaten.
Zij rukten de driekleurige vlaggen naar beneden toen
de vrede geproclameerd werd, vernielden het stand
beeld ei es keizers. De Enge lachen trokken ki tri
omf bir.n n.
Napoleon keek Bartrand vragend aan.
„Sire, ik bezweer u." bad de generaal dringend,
„van kleeding te verwisselen, een witte cocarde op
Reclamesi
Do nieren filtrecron de afgewerkte stoffen etn hei
OA-ertol'ige water uit het bloed, Wanneer zij door ver
zwakking of ziekte hier'oe iret j;i staat zijn, blijft heft
Avafer in Eet lichaam achter, hetgeen ook dikwijls ine. k-
bua. L aan de geringere hoevee! leid urine, die geloosd
wordt, Dit heeft tevens ten gevolge, dat de afscneid'ng
a-an andere schadelijke stoffen wordt tegengegaan, e»
deze schadelijke stoffen oc fenen een dusdanig» in
vloed uit op de wanden der bloedvaten, dat deze hef
water doorla'en. Het zul zich dan bij voorkeur door
a-crznmelen, waar het den minsten tegenstand onder-
Aindt, dus in de holte piaa'sen onder de huid, als on
der de oogleden, in de polsen, enkels, weten, enz., waar
zwtl'ingen gevormd worden. Als men met den vinger
op deze zwellingen drukt, blijft die indruk eemgpa
tijd zichtbaar en de zwellingen voelen week ea pap
perig aan.
BoA-enstaand A-erschijnsel is niet zelden een der eerste
a-erschijnseten v;uj een ni>raandoenbig. Bjj veronacht
zaming er Aan kan het waer zioh ve.xfer oph< open
in de boenen, de buikholte, do borstholte, en het hart
bereiken met noodlo'lig: gevo'gon.
Behandelt dus uw nieren bij ijds, zoodat de water
zucht zich niet kan uitbreiden, maar in hoor oorsprong
aangetast wordt. Fostor's Rugpijn Ni-ven Pi'Ien her
geven aan de nieren linar gezondheid en steden haar
in staat om het oA-ertolilge water volkomen af fe
voeren.
Te Schagen verkrijgbaar bri J.
Rotgans, Molenstraat C14 Toe
Ken-Untr geschiedt franco ra ont-
vrngst van postwissel a f 1 76 roer
of f 10voor z«-. doozec,
E' cht de echte Fnsfei's Sug«
pfjn Nieren Pillen, wejpert elte
doos, die riet voorzien is v»e
nevenstta d handelsmer's.
te steken en als koerier vooruit te rijden. Het ifl
de eenige mogelijkheid om
„Een witte cocarde ik?"
Napo loon'3 mond vertrok zich tot een grijns.
„Majesteit, wilt u, die in zestig veldslagejn dea
dood moedig onder de oogen zag, door het half-
waanzinntee gepeup -1 verscheurd worden? Druk dezen
schandvlek riet op Frankrijk."
Zonder het antwoord van den keizer af te wach-
ten, gaf Bertrand den op den bok zittende soldaat
een tteken. Snel werd uit den eerste de besten kof
fer e?n eenvoudige blauwe overjas genomen, een
ronden hoed met een opAVillende witte kokarde kreeg
Napoleon op het hoofd. Bijna met geweld mo st ge
neraal Bertrand Napoleon den driekanten steek van
het hoofd nemen en verstopte dezen onder -de kus
sens van het rijtuig.
Een postpaard werd afgespannen. Napoleon besteeg
het en joeg in den wildsten galop, slechts door zij
kamerdienaar Pelart vergezeld, den weg op, de an«
dere rijtuigen vooruit.
Op een kleine hoogte maakte hij eindelijk halt e*
liet het doodmoede paard uitrusten.
Onder in het dal log Aix. De vensters der huizen
en de gouden kerktorer.spitB fonkelden in den zon
neschijn.
Napo eon keek een poos naar de stad' beneden hem.
Dan reed bij in step d-:n heuvel af, tot voor de deur
van een armzalig herbergje.
De waardin, een kleine levendige Provencaalsvhe,
koek hem wantrouwend aan. „Jij bont zeker uit het
gevolg van den-keizer?" vroeg zij vlug. Haar blik
monsterde snel het bleeke, afgematte gelaat onder den
ronden hoed met de groote, witte kokarde. „Komt
die duivel. Napoleon, na u?"
,.lk ben overste Campbell, de Engelscbe commis
saris," ze de Napoleon op zachten toon. „Zorg voor
wat eten. De ander n komen spoed'g. de keizer zelf
nog lang ntet. Madame, ik zou u zser dankbaar zijn
as u U3T de keuken ring om naar uw eten te gaan
kijken. Wij zijn hongerig."
Hij wenkte den kamerdienaar Pelart naast zich, en
zijn hoold zonk spo.dig van den gladd .n w nd van
d kachel, waartegen hij leunde cp d n houder van.
zijn kamerdienaar en weldra sliep Napoleon rustig.
