Sctiager Courant.
6
v----
Zaterdag 18 April 1914.
57e Jaargang No 5363.
DERDE BLAD.
Dam-Rubriek.
SLAGZBTTEN IN DE PARTIJ.
ZwhiT
46
m
m
m
m
H
10
r
m
m
m
/-7
m.
16
m
n
0
Qi
20
85
0.
m
ft'
-5
0
m
0
m
in
m
80
86
m
m
sf
40
8
w.
m
46
A
ÉS
3, 12 tot 16, 19,
wit.
Stand zwart 11 schijven op:
24, 29 en 31.
Stand wilt, 11 schijven op: 22,, 25, 27, 28, 33, 35.
36, 38, 39, 42 en 43.
Deze stand kwam voor in, een partij, gespeeld* met
wit door D. de Waard, lid. van de Damvere-entging
„Constant", te Rotterdam.
Wit is zet en doet hier een afruil om zwart
tot een foutzet te lokken. Zwart die dacht dat wit
een blundtr beging liep in de val en verloor op de
vo gende aardige manier:
1. Wit: 3530. Zwart: 24 35.
2. 33 24. 19 30.
3. 25 34. 1318?
4. 22 13. 31 44.
5. 138. 2 13.
C. 3430. 35 24.
7. 43—39. 44 33.
8. 38 7.
HEN BUITENKANSJE.
In den stand hieronder aangegeven ziet men den
hopeioozea toestand van wit; alleen een liiatjiigheidje
kan redding brengen, daflht de speler, en speelde 31
—2 7. Zwart vond deze royaliteit zeker verdacht en
speelde 1722. Het zetje kwam nu even, goed.
Zwart
"W
Wit: D.. de Waard, Rotterdam
Stand zwart 11 schijven, op: 8, 9, 12. !3. 15 tot
8. 20. 25 «n 28.
Stand wit, 11 schijven op: 24, 26, 21 31, 34, 3o.
9, 40, 43, 47 en 48.
1.
Wit: 3127.
Zwart: 1722.
2.
2621.
22 31.
3.
2117.
12 21
4.
2923.
28 3f
5.
35 24.
20 2-
6.
34 14.
Schetsen uit de Rechtzaal.
„IvNGS OMWEG".
De juffrouw van den viscTuvokel, op den uitersten
hoek van afgelegen buitenstrat, gif knipoogje tcgvïi
buurtje, dat j titi haar hond wat frissche vrueglente-
luclht liet inademen, 't naar yoorjaars-vrijheidi snak
kende beest niet zonder roteite aan touwtje in be
dwang houdend... De twee vrouwtjes begrepen elkaar
en kwamen wat dichter elkanders nabijheid. Zij
oogden het paartje na, d? duar weer gingzoo dik
wijls. de buurt uitkwamen Elegante dame, volette me!
zware moesjes strak ovf het gelaat getrokken' een
voudig, toch sierlijk toilqe. Taschje in de hand. Voort-
trippelond, met gejaagd passen, naast een meneer,
dien de juffrouwen, goefend in het „taxeeren" van
menschen, die daar jnverre buitenbuurt dikwijls rond
doolden. toch eigenlk niet recht wisten .„thuis te
brengen'', te classificeren. Hij zag er uit als een
echte meneer en tod-... Er was iets vreemds in. De
juffrouw van het bcidje schudde al-maar 't hoofd. En
de andere «Hikte en hond tegen een wang, met de
andere strijkend1 o?r haar huishoudschol. Zóó ston
den zij zwijgend' ob.serveerend, peinzend. Ze maak
ten allerlei comtfnaiiSn.... Een dame, die slippertje
maakt met den als iheneer-aangekleeden hofmeester
of zoo iEen freule, die bezig is zich te verslinge
ren aan iemaiw beneden 'r sfeer r.... Zuivere koffie,
begrepen zij alebei, was 't geen geval.
Kent u har, juffie?'' vroeg die van den naar
dartelheid!' verangend poedeltje.
„Ounst-nee juf" zei de andere „,al zou je me dood
slaan!".... Dc juffrouw, uit don melksalon, u weet wel,
uit de strajt hier links heeft mc verleid, dat zij
laatst wel en uur bij naar gezeten hebben, heefle-
muat achteaan. De dame proefde niet eens vnn de
chocola, di besteld was. En ze praatten heel gedempt...
Toen begm de dame te huilen, al maar met haar zak
doek tegel haar oogon te wrijven en dan weer gauw
d'r voilejtxeer... Dat men 't niet merken zou... En
hij rook© cigaretten, zat met brieven in z'n ham-
den. Puntte voordurend, tikkend met zoo'n potloodje
op de tafel. Vreemd!, heel vreemd, vindt u niet
De andere huiverde onder haar wollen doekje. Zjj
was <scn schraal, amnemisch menschje. Maar 'dut ge
heimzinnige vond ze „echt eng"....
tn zij tuurden, tuurden naar het mysterieus© paar,
nu aan 't eind der straat gekomen....
„Pas op", zei |de dame, „ze letten op ons. Dio
vrouwen kijken ons pi lang na. Hij! sloeg een zijstraat
in. Keek op z'n horloge.
„Hij moet nog geduld! hebben", zei de dame, met
gesmoorde stem, bevend1 van opwinding, ;,ik kón me
niet voorstellen, dat hij me zóó op de pijnbank legt.
Hij Is zwak van karakter. Maar nooithad ik me
kunnen voorstellen...."
De meneer keek haar oven van terzij aan. En grijns
lachte.... Onwillekeurig maakte de hand'. d'e in een
der zijzakken van z'n raglan rustte, do beweging van
iemand, die grijpt, toetast, vasthoudt, met ijzeren
rep... O. hij wist 't wel. Hij! had haar in z'n macht,
z n beo wang.... 't Was eerst 'n begin. En hij dacht
aan de forsche figuur van d*n kapitein, haar 'man....
De meneer had verbeeldingskracht,.,'. HIJ toevende zich
voor dein geest het tafereel van den echtgenoot, wien
de schellen van de oogen waren gevallen. En die geen
seconde zou weifelen om den kerel, die zijn eer had
aangerand, mores te leeren, 't koste wat hri moest.
En hij besefte iets van den folterenden anjst, levend
in het hart van die vrouw, van de zwakkellnge, d'e
nog liefhad... Da? en nacht gemarteld d >or de smart
over wat die ander haar aandeed... Over de dubbc'e
schande... En door den angst voor wat elk ooienb'ik
komen kon... De meneer gevoelde even likje-kass'au
met dametje, naast hem vowrttripp.elend... Wor keek
hij haar even aan. En lette op het gejaagde, als om
hulp «merkende in dc fho-oie, grijze oogen, nu met
tranen gevuld. En op het gezichtje van zachte, kin
derlijke 'lijmen, dat nu gloeide van opwinding en in
spanning.... III] tipte asch mn zijn claarotte en stapte
wat sneller voort. Ze zat er leelilk bIJ;IMaar: quo
■e, hór.... Eergisteravond hadden ze in de club
de vijf witte lapjes vsrloren, Een ervan moést
►rge»n, vóór tienen, present zijn, anders gebeurden
leelijker dingetjes... Hij! "moest doorzetten, en fiksch
wit
U begrijpt wel", zei hij „dat als 'taan mij lag,
u geen last zou hebbent... ik'ben gentleman, hér....
Als u wist, wét ik al roor u gedaan heb.... Maar
enfin, brbons lè-dessusl.Dat was me slechts aan
genaam. Maar die Freek. Die preek GuntersSa-
pristie, dat's e»n kwaai;.... Een heel-kwaaie..." Har
der, merkte hij, beet dj zich op de lippen En ze
•nikte 't uit... T,
„Maar... Maar...." stanelde zij, „kan meneer Hem
zelf dan niet... Dan net beletten Hj kón toch ne'
goedvinden, dat ik zóS gemarteld word". En zij kón
't niet langer uithouden. G'ng op een bankje in bin
ten plantsoen zitten ei snikte 't ut', 't Liet haar koud,
of er iemand voorhj zou komen, haar kennend', en
die haar met een vreemden kerel daar zag zitten...
In machtelooze afnatting gaf zij zich over aan het
onvermijdelijke... IVaar de meneer, die hoffelijk-' espec-
lueus als eèn wa£ gentleman, die zijn wereld' kent...
Op een afstandje Yan dame was neergestreken, vond
nu de situatie vat bedenkelijk woiden... De leidsels
leken al te strik aangetrokken... Met zijn sierlijke
rotting maakte iij figuurtjes in het zand, cirkeltjes en
driehoekjes....
Kijk eens der" zei de meneer eindelijk, „ik be-
sef"volkomen, dat 't voor u een affreuse situatie is...
U moet mij n-'t als uw vijand beschouwen, mevrouw
tje.... Vooral niet!.... 't Is mij een eer mij uw vriend
te mogen mem en..." Arm dametje, door de zachte
woorden en de opgewekte hoop op mo nenteele uit
komst vertederd, schreide als e.n kind. Stak hem
de hand t<©, die hij" zachtjes, altijd even gentleman-
like aanva'te, al-buigend...
,Tk beweer u!" zei ze, in heftige opwinding, ,„ik
heb 't nu uiwtl En mijn man heeft van morgen nog
geweigerd Meneer is iemand, die op z'n stuk staat...
?k kan x doze week heusch niet op terug komen..."
De peneer teekendie al maar figuurtjes in het zand...
„Eh !bien!" zei ihij, „ik wil tóónen, dat ik uw
vriend'ben. Ik zal er uit eigen zak bijleggen... Dal
komt dan later, als u minder „court d'argcnt" bent,
natuidijk volkomen terecht... £ón ik 't missen, het
zou me een feest zijn 't u te offreeren, mevrouw...
Méér... Meer dan tweehonde d pop kén ik
nie bij elkaar scharrelen. Ik verklaar u, paro'.e d'hon-
nor, dat 'k, om u van dienst te zijn..." De meneer
flisterde, sohoon er geen sterveling in de nabijheid
vls, doch ziuh schamend voor dc boonten en het
ikkertje. dat ergens zat te kwekken... „Dat 'k. om
van dienst te zijn, preciosa naar de .Bank moet
irengen, Voilé I... Ik zou 't voor geen sterveling wil
len weten. Méér, ziet u... driehonderd moet ik heb
bent... Vandaag nog... Anders...."
Dametje klemde de handen tegen de slapen. Staar
de met haar wanhoopsoogen naar de takken van den
boom, waaronder zij zaten... Zonder te letten op 't
allereerste, fijne groen, dat schemerde aan de twijg
jes.... Zonder te ihöoren, het zachte tjilpen van vo
geltjes, genietend van vroeglente-morgen...
Zij stond op. En de meneer volgde 'haar... Ziji zei
geen woord, en hij wachtte tot ze iets zou uilten. Zij!
kwamen weer door de verre buitenstraat en liepen
liaastig verder. Maar de twee groene deurtjes der huls
jes van de juffrouwen, die van den dartelen, aan
touw gehouden poedel en de andere, bleven potdicht.
Zij kwamen dichter bij het centrum, een ham suisde
hen reeds langs... Eensklaps "bleef dame sia-in. F1 ui-ter-
de iets, Ze deed vreemd, koortsig-gejaagd. De meneer
nam héél-diep zijn hoed af en stapte de andere rich
ting uit...
„Om vier uur precies", herhaalde hij, z'n stok on
rustig z\vaaiend, „ze zal komen. En brengen zal zij
't ook... Maar.. Hij- voelde zich niet volkomen op
zijn gemak, de meneer. Waarom wist-ie eigenlijk zelf
met....
Hij sprong op een tram. Z^t een kwartier later bij
een 'der vrienden van de club, d'e zooeven z'n toilet
voltooid had'... De stamgasten van het wachtlokaal der
„sociëteit" waren niet „matineus". Toen smoesden zij
over 't geval.
„Jij bent razend!" zd de vriend, ,,om tweehonderd
te laten vallen. Je bent bezeten! Duizend had ze im
mers .pok gebracht I"
Maar de meneer, die vlak naast hem ging zitten,
redeneerde, expliceerde, p.uatle 'n hoele p<ws. Toén
dronken nie beide vrienden der club-societeit om
wat op te .kikkeren hun „morgenborrelMaar de
jolige stemming wou n:et komen, dien ochtend... Want
ook vriend besefte, gevoelde, dat voorzichtigheid
hier zaak zou rijn... Het „gevalwas op den keper
beschouwd, toch ^ninder „briljant" dan ze aanvan
kelijk gedacht hadden....
poiüere terug... Nog zaten zij te praten... De kapi
tein scheen zich op te winden. Eensklaps ging de
deur open. Stond Jules vlak tegenover de vaalbleek©
vrouw met het verwarde haar, waa in de handen
woelden en tastten... Met den aan hals 1 ag-opengeruk-
ten peignoir... Zóó stond dame dia1, vrouw des huk
zes, sidderend, worstelend met den drang om ,'t te
zeggen, te bekennen, uit te schreeuwen, dat zif. zij,
z'n vrouw, dc driehonderd gulden uit z jn schrijftafel
had gestolen... Om „chanteur" te bevredigen... Af
perser... Die 'iiafir grootmoedig!ijk nog mc. tweehon
derd was tegemoet gekomen, daar er minstens vijf
„witte lapjes" moesten zijn.... Worstelen, ve hten deed
zij met den djrang, om den knecht, van dan diefstal
beschuldigd) en op,hot bureau vastgehouden, te redden...
Maar zij, zwakkellnge, durfde niet... Ze was bang...
Toen stond haar man daar. Ontstelde over haar
vreemd, ontdaan uiterlijk... Over de schuwe angst-
oogen en de wild' in dc haren tastende handen....
„Mariannel Om God's wil!" riep de kapitein uit...
Ze bleef sprakeloos. Rilde van angst....
„Marlanner riep nogmaals dc kapitein...
Maar hij begreep. Hij 'deinsde achteruit, dat recher
cheur hem bij de schouders vatte.
En de groote, forsche man, de barsche militair,
snikte 'tuit.... Van schrik, van verdriet, van, schaam
te....
Zij was neergestort bij 'de deur. En wachtte, totda'
hij, de kapitein, op haar aan zou stormen...
Haar zou vertrappen, als een slet, een gemcene en
lage dievegge....
Maar de kapitein zal bij rijn schrijftak-I. De recher
cheur had een glas water "ingeschonken. Liet hem
drinken....
Hij fluisterde iets. Van teruggevonden... Snel gaan
iun....
Rechercheur zag, hoé zwaar en vlijmend en bloe
dig-het leed was, dat dm sterken, stuggen man. door
t hart sneed. En hij schaamde zich niet over de' tra
nen, hem naar de oogen dringend...
't Is volkomen in orde, kapitein" fluisterde hij,
u hebt het g ld teruggevonden. De ziak is afgedaan.
Toen ver.rok hij haastig, stik bescheiden. 0<n armen
Cornelis te gaan verlossen... En de zwoele sli'te wc-rd
eensklaps verbroken door het utttammeren van rijn
smart, door den kapitein, die de kracht miste om
langer te verkroppen. Even .had zij, de dame, naar
hem toe will n gaan. Hem om verg.ffenis snerken...
Maar 2ij durfde niet. Stil had zij zich opgericht, ge-
ruischloos, bevund dat hij haar hooren, merken zoj...
En telkens schuw-omkijkend... Of hij zou opspringen,
haar volgen, haar grijpen in opwelling van razende
drift, telkens omkijkend, vluchtte zij weg, v rorlsehui-
vend over de dikke tapijten en loopers.... Weg, naar
't andere deel van Ihet huis...
MAÏTRE CORBEAU.
platen van bacteriën. Gaacbledt dit na splijting ln
drie richtingen, dan vormen zich blokvormige op-
hoopingen,
M er malen ook blijven de bacteriën bij tweeën of
drieën bij elkaar, terwij! verder vele direct na dedie»-
linjr Reheei loe van elkaar blijven.
Ontzaglijk groot kan onder gunstige omstandighe
den de voortptaattagasnelheMi der bacteriën zijn. Er
zijn. soorten, die op goed:n voedingsbodem, bij gun
stige temperatuur, zich elk half uur splitsen. BU
deze snelheid van voortplanting kan uit éen enkele
ba<terlo Ln 6 uren het respectabele getal van 409C
nakomelingen, zich ontwikkelen en in 24 uren onge
veer 280 blilloen. Donken we ons die eerste bacte
rie als een Coccu» van 1 micron mlddeïLljn, waarvan
er aizoo 1000 naast elkander op 1 mM. en. dua 1000
rail Hoen ln óen kubdeken nuM. zich kunnen bevinden,
dan zouden ln 24 uren de nakoanehngen een kubus
kunnen vullen met afmetingen, van ongeveer 6 7
cM. We zullen zien, dat Juist dit ontzettend' sterke,
voortplantingsvermogen onder daarvoor gunstige om-
staDd-lsheden de bestrijding vajn schadelijke bacteriën
zoo verbazend moeilijk kan maken.
Vele bacteriën hebben het vermogen zich ln een
vloeistof te kunnen bewegen. Onder bet microecoop
blijkt deze beweging eoms zeer snel te geschieden,
d.w.z., dat de in een bepaalden tijd afgelegde weg ln
verhouding tot de lichaamslengte der bacterie soms
zeer groot is.
Deze beweging wordt verkregen door zeer kleine
haartjes, die in verschillend getal aan den lichaams-
wand der bacteriën bevestigd rijn.
Meerdere bacteriën hebban het vermogen om in
on?unBtige omstandigheden rith a.h.w. te omgeven
met e n dikken wand, of liever ta hert lichaam dier
bacteriën vormen zich éen, soms meer bolletjes,-die
zi h ten koste van de moedercel ontwikkelen. In
dezen toestand spreekt men. van „sporen". Deze rijn,
veel beter tegen aJlerM Invloeden, ale hooge en
lage temperaturen, droogte e.d. bestand. Zoo-dra de
omstandigheden weder goinstlfe woi^den, ototwIkkeIt zie.
uit zoo'u spore weer een gewone bacterie. De sporo-
voruien.de b-'cteTiën. behooren daardoor tot dl© soor
ten, welke bet lastigst te bestrijden zijn. zooals dit
door enkele voorbeelden nader bewezen zal worden.
....Zij hield zich vast aan de portière, want telkens
duizelde 't haar zóó, dat ze dacht neer te storten.
Maar ze \Cilde nu sterk zijn... Ze wilde hooren,
weten wat daar binnen voorviel... Tussdhen haar man
en den rechercheur, -die al meer dan ©en half uur bij
hem was....
„Ik herhaal u", hoorde zij den kapitein zeggen,
„er kan hier in mijn afwezigheid niemand! geweest
zijn dan Cornelis, mijn bediende. Om te beletten, dat
de meiden mijn papieren verlegg-n om af te stoften,
en zoo... Wat, ondanks mijn pertinent verbod, al eens
gebeurd is.... Om dat te beletten, sluit ik soms mijn
kamer af en geef den sleutel aan Cornelis te bewaren,
li ziet, dat ik onbeperkt vertrouwen in den mant
stelde"
„En kan in zoo-'n geval niemand in uw kamer
komen, kapitein F"
Even was er stilte.
„Neen, natuurlijk niet!" antwoordde haar man ein
delijk, „geen mensch. Ik zelf en mevrouw.... Anders
niemand.
Weer \vas 't stil. En het hart in den boezem van
dame, die degi dag te voren met den meneer gewan
deld had in verre buitenbuurt, hamerde, hamerde,
stormde... Een dolle angst greep haar aan „En
mevrouw", had hij tegen rechercheur gezegd. Zij dacht
aan dein Sleutel, dien zij in de casette had, van de
kamer van haar man... Dien hij haar haa gegeven
in geval van noaclj... Als er eens brand kwam... Of hij
om iets stuurde... En zij dan niet het onaangename
behoefde (e hebben om eerst Cornelis te vragen....
Nog altijd zweeg rechercheur, zoodat de kupite'n hem
al ongeduldig-verwonderd had aangezien, De recher
cheur durfde ntot vragen, wat 'hem naar de lippen
drong.... En toch...
„Comelte .de Haan is a! zes jaren in uw dienst r"
En u hebt hem nooit geattrapeerd F"
Qe kapitein knikte. Vond rechercheur y.selijik lang
dradig.
,,'t Is me een raadsel!" hoorde rij hem weer zeg
gen, ^„ik had een eed durven docnv dat de jongen
niet in staat was tot de minste oneerlijkheid. Maar
zoo riet u, men kén zich vergissen!"
„De man is voor zijn leven ongelukkig!" zei recher
cheur, „en er is geen bekentenis uit hem te krij
gen".
Dame, die hoorde dat 't gesprek ging eind'gen, liep
mei weg, de kamers door. t Was haar of dat open,
eerlijke gezicht aan Cornelis haar aanstaarde. Zo ging,
als gedreven door een geheimzinnige macht, naar de
Grepen uit Land- en Tuinbouw.
IETS OVER BACTERIËN.
Er is zeker wel niemand, die eeni'germate de dar
g©Hjksche lectuur, zooals die ons door de couranten
woidt aangeboden, nagaat, die nooit van de bijzon-
d.-re levende wezene, welke lm, bet algemeen bac
teriën worden genoemd', beeft geboord. De maam
„bacteriën" mogen we wel zeggen, is zoo goed als
publiek eigendom geworden. Hoeveel te meer geldt
dit voor den land- en tuinbouwer, in het bijzonder
-oor den ceistcdie uit zijn vaklitteratuur en door
het steeds voortschrijd ndq vakonderwijs herhaalde
lijk den grootcn Invloed heeft kunnen vernemen, wel
ke de bacteriën In het huishouden der natuur uitoe
fenen. Hieronder zal meermalen gelegenheid; zijn om
de ontzaglijk groote rol, welke de bacteriën bij be
mesting, bjj de zuivelbereiding, bij de bewaring der
oogstprodUcton, enz. spelen, nader toe te lichten.
Ongetwijfeld zal het van belang zijn eenige duide
lijke begrippen omtrent bacteriën ln het algemeen
en van enkelen- lp het bijzonder bij te brengen. Als
m^n echter nagaat, d?i|t de kenpds der bacteriën zich
in betrekkelijk weinige jaren heeft ontwikkeld tot
een nieuwe en reeds vterbazend u-itgebreide tak der
natuurwetenschap, aangciduiidJ als bacteriologie, dan
spreekt het voor zich, dlat in een rubriek aks deze
populariteit zich aan ze.sr groote buknoptheidi zal
dienen te paren.
Bacteriën dan zijn éemeeülitge wezens, die a'gemden
worden /erekend als tot het rijk der planten te, be-
hooren. Deze indeeling berust voornamelijk op het
feit, dat de bacteriën veel overeenkomst vert,oonon
mot lagere organ,ismer. a's algen, en zwammen, welke
zonder voorbehoud tot de flora worden gerekend, 't
Lijdt echter geen twijfel, of die lezer, die voor het
eerst ln zijn leven eens onider het microscoop som
mige levend© bacteriën, die zich zeer snel kunnen
bewegen, aanschouwde, zou niet aarzelen die leven
dig dooreenkrloelemdei orge|nismen tot de dieren te
rekenen en het moet gezegd worden, dat er inder
daad ook heel veel kan worden aangevoerd om de
bacteriën bij de fauoia, dfus bij het rijk der dieren,
in te dealen. Trouwens de Vendeeltngi de-tf Javeinde
natuur in twee scherp afgescheiden deelen was al
ang gemaakt, voor het gewapend) oog een, uitgebrei
de wereld vau levende wezene onMekte, waarvan
man vroeger het bestaan zelfs nliet vermoedde.,
We noemden, daarboven de bacteriën éencellige
wezens, dat zijn derhalve organismen ted'er voor zich
bestaande uit slee hls éen cel, bij welke laatste ech
ter zeer waarschijnlijk alle kenmerkend»? detelem aan
wezig zijn als aan elk der mfilltioenen oei!en, waaruit
het lichaam der „gewone" planten en dieren is op
gebouwd.
Hieruit volgt al, dat d'e bacteriën zeer klein zijm
Slechts waaneer ze bij millioeaien ©P een scherp
begxensl plaatsje zdjn opgehoopt, wanneer ze z.g.n.
„koloniën" vormen, zijn ze met het bloote oog waar
neembaar. De afmetingen der bacteriën worden daar
om uitgedrukt in duizendste deelen van millimeters.
Deze lengtemaat duidt men aan mot den; naam mi
cron (meervoud micra). Hoewel de grootte dfcr
bacteriën zner uiteen kan loopen, bedraagt hare leng
te 'in het algemeen van, 1 tot 10 m/tera,; terwijl de
breedte zelden meer bedraagt dan, slechts 3 micra.
'Ook de lichaamsvorm d\r bacteriën loopt nogal
uiteen. De algemeene grondvorm- is e-chter die vorm
van, een kort staafje. Is dit zeer kort, waardoor de
bacterie bolvormig wordt, dan noemt men haar Coc
cus of Micrococcue. Bedraagt de lengte njet meier
dan tweemaal de breedte dan. gebruikt men vaak den,
naam Ba terle (nu a'leen natuurlijk in. beperkten
atnj. Is de lengte grootec, dan sprnëkt men van Bar
clllen. Is het staafje omgebogen, dan gebruikt men
de r.amen Vibrlonen, Spixlillen en Spirochaeten, Bij
de eerste is b:t staafje een hal ven. slag om zijn
lengte-as gedraaid en derhalve worstvormig, bij de
laatste heeft die draaiing meermalen plaats gehad,
't ererkst bij de Spirochaeten. en hoeft, de bacterie
aizoo de gedaante van, een, kurkentrekker.
Als we nu nog vermelden, dat hiermede alleen de
voornaamste grondvormen zijn aangegeven en dat de
bacteriën bovendien op allerlei manieren zich tot
karakteristieke groepen., bijv. tot lange ketens, kun
nen vereenigen, dun kan. mem, zich een voorstelling
vormen van de groote variatie, waarmede de bacte
riën zich aan het gewapend oog kunnen vertoon e®.
Als alle levende wezene hebben ook de bacteriën
het vermogen zich t© kunnen voortplanten. Dit ge
schiedt door deeling. De bacterie snoert zich in het
ra dden in, er vormt zich aidiaar een wand en zoo
ontstaat uit éen cel twee nieuwe, die zich elk tot de
gowone grootte ontwikkelen. Men zegt ook wel, dat
de bacteriën zich bij haar voortplanting in tweeën
splijten en noemt ze daarom wel splijtzwam
men. Hieruit volgt, dat de figuurlijke beteekenls
van het woord splijtzwam in het dagelijkseh leven
berust op een verkeerd begrip van deze benaming.
De splijtzwam toch doet niet iets anders splijten
maar splijt zelf.
Vaak blijven de nieuwgevormde bacteriën nog ge-
ruimen tijd aaneenhechten en vormen dan de straks
reeda genoemde ophoopitogen. Meerdere soorten. Bplij-
ten verder niet in éen richting, maar in twee en zelfs
in drie. Blijven de bacteriën, die Bangs twee vlakke®.
spUjten, mot elkander verbod*®, dan vormen zich
Binnenlandsch Nieuws.
aarts woud.
Tot sluiswachter aan de zeesluis alhier, in uit ruim
50 sollicitanten benoemd de heer S. K.iek van Sint
Pankras.
opmeer.
Als een bewijs van snelle vooruitgang kan dienen,
dat de zuivelfabriek „Aurora" a'hie- pat Februari
begonnen met 21 ledien, thans reeds 43 leden telt, be
halve vele luxe inbrenger-s.
volkspetitionnement voor pl. keuze.
Op de op 14 dezer te Utrecht gehoud;n vergadering
van dc centrale commissie voor het Volks petitionne
ment voor plaatselijke keuze we'd meded eling gedaan
dal thans 250.000 handteekcning'n bij de commissie
zijn ingeleverd. Verschillende plaatselijke comités welke
nog niet met hun arbeid; gereed kwamen, moeten even
wel nog hun lijsten inzenden. Besloten weid het einde
van den termijn, binnen welke de Lijsten met hand'eeko
ningen bij de commissie moeten ingeleverd rijn, de
finitief vast te stellen op 1 Mei e.k.
Op een nader te bepalen datum za! het ad es door
hel modeiamen op een aan te vragen audiëntie aan
dje Regoering worden aangeboden.
fabrieksbrand.
Men meldt uit Gouda aan de H. N. Cl,
De Kurkwarenfabriek te WaddLngsveen. directeuren
J. Rupke en l. Vermeulen, is uitgebrand.
Woensdagavond, even vóór acht uur, is vermoede
lijk een vonk gevallen in materiaal, dat zich in de
beneden afdeeling bevond, waar op dat oogenblik een
12-tal arbeiders werkten.
Zij tiachtten het vuur te blusschen. Na enkel,® mi
nuten echter moest het vertrek ontruimd' worden, mei
achterlating van kleedingstukken, enz.
De bovenverdieping, waar de meisjes werken, was
verlaten. Een kwartier later .was het 30 bij 20 M.
g:ooic gebouw één vuurzee. De stoombrandspuit poog
de het blusschingswerk Ie verrichten, eveneons tever
geefs. De fabriek, d'e zeven jaar geledon ook uitgebrand
is, werd een prooi der vlammen voor de tweede maal.
Slechts het kantoor bleef behouden. De schade wo-dt
op f 200.000 geschat.
Alles was verzekerd op bcurspolis. Gelukkig zijn
er geen slachtoffers gevallen.
De directie zal maatregelen nemen om het bedrijf
voort te zetten, opdat de 150 arbeidors niet werkloos
zullen zijn.
overleden.
Men meldt uit Nieuwe Pekelaaan de II. N. Ct.
De heer R. T. uit Nieuwe Pekela, die Vrijdag te
Oude Pekela onder de stoomtram geraakte en wien
daarbij dc teenen van den rechtervoet werden afge
reden, is g'steren in het ziekenhuis te Groningen aan
de gevolgen overleden.
br. kuyper'6 oude scheerschuld.
Te Winschoten ontving de tachtigjarige barbier L.
Veldkamp van dr, A. Kuyper, oud-minister, een post
wissel, groot f 2.50, met het volgende opschrift„Hier
bij een kwartje van 1870 met negen maal het kapitaal
aan interest."
In 1870 was Veldkamp barbier te Midwo'da (Oldnmbtk
waar dr. Kuyper toen als spreker optrad cn zich bij V.
liet scheren. Overhaast vertrek was, zooais we reeds
meldden, oorzaak, dat dr. Kuyper niet betaalde.
ut de bossche gevangenis ontvlucht.
Woensdagavond zijn twee militairen, respectievelijk
veroordeeld tot 14 dagen en een maand detentie, op
onverklaarbare wijze uit de strafgevangenis te 's-Her-
togenbosch ontsnapt. De politie en recherche stelt oen
uitgebreid onderzoek in.
g 4 «ontploffing.
Gisteravond ontstond ten huize va® d-n heer J. S. F.
Walenkamp aan de Zwaendecroonstraat 24 te Rotterdam,
een gasontploffing. Een gasfitter had gaslampen ver
hangen, waarbij vermoedelijk een lek was ontstaan.
Doordat een der huisgenooten met een lucifer naar
het lek zocht, ontstond een ontploffing, waarbij het
plafond Tiaar beneden kwam. Een begin van b and
werd spoedig gebluscht. De vrouw des huizes werden
de haren verschroeid.
zachte wenk.
Tante (die al vier weken ongenoode gast Is)..Heb
ben jullie dan geen enkel boek meer dit ik nog niet
gelezen heb .kinderen F"
Neef: „Alleen nog maar het spoorboekje, tanteI"
Het Volk.
een ernstige be8chuldiging.
Een rechterlijk ambtenaar in Indië schrijft aan het
Nieuws van den Dag van N.-I.
„Toen ik mij, met het idee om in Indischen dTenst
te treden, tot het departement van Koloniën wendde,
ten einde te worden ingelicht onder welke conditiën
ik als z.g. bureau-jurist dienst zou kunnen nemen
en wat mh'n toekomst daar zou rijn, deelde mij de
chef van de afdeeling personeel mede. dat mijn ann-
vangstractemcnt f250 zou bedragen, welk tractement na
een jaar. afgezien van eemige promotie, zou worden
verhoogd tot f 350, terwijl na 20 dienstjaren een pen
sioen zal worden uitgekeerd van i 4000. onafhankelijk
van de in die 20 jaar gemaakte carrière.
Ik heb volstrekt niet te klagen, maar wat die af-
deelingschef mij meedeelde, was een flagrante leugen.
Daar ik niet kan aannemen, dat de chef der afdeeling
personeel van het dep. van Kol. niet op de hoogte
zou zijn, moet ik wel aannomen, dat mij d e onjuiste
inlichtingen opzettelijk rijn verstrekt. Er waa in
die dagen een nijpend gebrek aan juristen voor Irvd'ë.
Ik ben trouwens de eenige niet, aan wien dergelijke
valsche voorspiegelingen zijn gemaakt.
Het bovenstaande zou ik onder eede kunnen be
vestigen.
H: deel dit niet mede omdat ik te klagen heb, maar
omdat ik het, zacht uitgodrukt, unfair yind van een
behoorlijk gouvernement, om tegen beter weten in op
zettelijk verkeerde inlichtingen te geven aan aanstaande
ambtenaren."
