Alieieei Nitms-
ZATERDAG 30 MEI 1914.
JAARuANfi No 5oSi».
BRIEVEN VAN EEN ONBEKENDE.
SCHAGER
COURANT.
Dit nummer bestaat uit drie bladen,.
EERSTE BLAD.
...en, zij werden 'allen vervuld mei c
Heilliigen Geest.
Hand. 2 4.
PJnksierem, kei feest va# die daad.
Gusita/v Fren^siqn.
Reedis liioiht die morgen,
Sdha4uw'n gaan voorbij.
Dr. Helder.
Hei i® de Heer der Heer en,
Dliie voor uw arme butje staat,
Eu uwe kleinheid niet verraadt,
Om zi,cb tot u te keeren.
Laat In, laai in, dé waarde Gast,
Opdat uw Heifl voorspoedig wast.
Jan Luykeco,
Het Pinksterfeest 1b a/a/n/staande!
Het aloude Joodsche oogstfeest!
Wetk feest zal er opfeefwekter, blijdter en d'a/nkba&r-
dor worden gevierd! dla/n een oogstfeest? Immers idap,
is het geen Vra|gen, 'geeto, bidden, geen uitzien, geen
verwachten van zegen, maar dan 1® het: verkregen
heibben van den, zegen en dankbaar zijn in, het berilt
daarvan. Bovenal was dilt, wel bet geval bij een
godsdienstig volk als biet Joodsche. Geen, wonder
dat, „als de dagen, va,n het Pinksterfeest vervuld
waren", Jeruzajeme straten, en tempel overvol waren
van feestgangers, die in, gebeid, ge»,an!g en offer hun
blijdschap en danjkiba.arbeid openbaarden.
Wel een gezegende tijd), toen, de, vrucht van den
akker in kinderlijken eenvoud nog beschouwd werd
als een zegening, een geschenk van God.
Er is sindsdien veel veranderd.
Het „alles komt van boven" heeft bij vei en plant®
gemaakt voor het waanwijze „alles kiomt uit de na
tuur" of (nog mooier!) „alles komt vanzelf". Deze
krachtwoorden hebben bij' velen God ejn d'e dankbaar
heid uit het hart verdreven,.
Maar op 't feest des HedMgen Geestes willen we
niet in de eerste pQaa/tsi danken aan diien) onhetllgen
geest, die door de wereld! waart en vele gemoederen
vergiftigt.
We wiillen ons herinneren,., hoe het Joodsche oogst
feest Is geworden het Christelijke Pinksterfeest. De
schrijver van „Handelingen" vertelt het ons opi d!e
hem eigen wijze in tOostersche beeldspraak, waarvan
ieder a:n,nston,dS de beteekefaiB peilt..
De discipelen zijn op 't feest „eendrachtelijk te
zamen". Pflotseli.njg vernemen ze een geluid als van
een geweldigen storm. Tongen vuurs worden op hun
hoofden zichtbaar. Het is de Heilige Geest, die hetn
allen vervult; zóózeer, dat zij spreken &n alle mo
gelijke talen- Allen, dte het aanhooren, staan ver
baasd. Sommigen staan getroffen en ontroerd: „Wat
wil toch dit zijn?" Anderen spotten: „Och! ze zijn
vol zoeten wjjns!"
Magr dan staat er éen, van de discipelen op. We
kennen hem als dien man met het warme hagt; de
mensch van zwakheid en kracht, 't Is Petrus. Maar
nu de menpch van groote) heerlijke kracht. Hoort hem
getuigen van „JQzus den, Nazagen,er, een man van
God, onder uitadem betoond door krachten en, won
deren,' door de hapden der onrechtvaardïgen a/ap, 't
kruis gehecht, walken God heeft opgetwefct;."
Is dat dezelfde Petrus, die eens dien Meester door
zijn woord schandelijk verloochende? Kan hetzelfde
hart zoo ko.ud en zoo warm zijn? Dezelfde mond
zulke schandelijke en heerlijke dingen.zeggen? Ja. 't
is dezelfde Petrus; en toch een ander. Vervuld van
den Heiligen Geest! 't Is God zelf die in hem en
door hem getuigt.
En tegen Gods Heilige^ Geest is niets bestand- Eoh-
te geestdrift we,et altijd! geestdrift te wekken. Het
vuur slaat en 't slaat meteen over op anderen.
Geen ziel die deze bezieling kan, weerstreven- Da/t
lezen we uit de sobeï© mededeeling In- Hand). II:
„En omtrent 3000 zielen werden op dien dag tot
hen toegedaan."
Ik ken geen heerlijker feest, dan 't feest Ven
Pinksteren, bet feest des Heiligen Ge^&tes, het feest
van geestdrift,, van warmte, van bezieling.
Geestdrift, dat ós sterk verlangen. Dat is „gamjsch
en al vervuld zijn". Dat is, over niets anders kuin-
nen denken, en over piets anders kunnen spreken.
Geestdrift, dat. is ziel en armen uitstrekken naar het
ideaal; het is, zich overgeven aan, maar ook zich
offeren -voor.
Geestdrift, dat is willen en doen; heilig willen en
heilig doen.
Nietwaar, dat, heeft Petrus ons laten zien; hij
heeft sinds Gods H. G. hem had aangeraakt, niets
anders dun heit heilige gewild en na/ar zijn beste
krachten het heilige gedaan.
En dat onderstreept het Fimksterverhaal in Hand.
II nog. Immers a,ls Petrus door zijn woord zijn be
zieling op z'u hoorders heeft overgebracht,, vragen
zij aanstonds: „Wat zullen wij doen, miann,en broe
ders?"
Ja, terecht heeft Frenasen het Pinksterfeest, ge
noemd, bet feest van de dia ad. „Dit is de fout,"
zoo -zegt hij, „van tnenlig menschenleven, dat de
mensch altijd wil, maar zoo menigmaal er niiet toe
komt hetgeen hij wil ook te doen. Menigeen zit in
'zijn leven op een steen aan den weg en ze jt tot
zichzelf en tot aj,len die hooren willen: „Ik wensch
verder te trekken, ver weg, een gansch andere weg!"
Maar hij staat niet op, bij blijft zitten- Hij praat,
bij handelt niet. O, er zitten zoovee,! manschen op
de mijlpalen aap deen weg, klagende over God' en de
geheele wereld'; maar zij pakken de dingen n/ietaan.
Daar zitten de Vréde- en, vreuigdeloozen, die lieden
met een bezwhiardi geweten^ zij in wier woning twee
dracht Is, de drankzuchtigen, de luien, de verbitter
den, Zij allen, willen uat dien toestand! geraken; zU
allen voelen ziich ongelukkig; zij verachten, ztchzel-
veu. Zij: be2l.tt.en, nog kracht, maar deze is In boeien
geslagen. Zij grijpen zlehzelvan niet aan- Ze sprin
gen ndet op om een spaak in het wiel te steken.
Ze zitten neer en slapen en brommen en droomen.
Nu is bet Pinksterfeest het feest van de daad- Neen,
kort en bondig wil ik zeggen: Pinksteren is zelf
daad. Pinksteren is de dag, waar op de moedetooze
staat bij dan weg en zegt: „Daar i» de weg, tot vlijt
en trouw, tot geloof en moed en krachtige liefde.
tot alle goede dingen. En in de; verte wenken en
schitteren de hooge vensters van het vaderhuis. Ja.
daarheen wil ik, dien weg op. Ik doe het. Nu. Reeds
ben ik op weg,"
Die moedeloos©, nietwaar, zijt gij' eai ik. Ieder op
zijn beurt. Niemand ontkomt er aan; het leven is eten
strijd; de kruisen, worden aan onzen levensweg ge
plant, de zonde brokkelt ons hart af en ons geeste
lijk leven heeft zijn vloed en zijn ebbe (vooral het
laatste). Wi» zou niet van tijd tot tijd moedeloos
worden en werkeloos die handen in den schoot leg
gen?
Maar gelukkig, indien bet Pinksterfeest dan voor
ons komt; indien het ,„Venl Creator spiritus" (Kom,
Geest des Heeren) ons door de ziel rulscht. Geze
gend, indien die bede wordt verhoord, en God zijn
H. G. als een storm van nieuwe bezieling door onze
harten zendt. Dan zullen we onszelvexi en elkaar
weer vragen,: „,Wat zuilen we doen, mannen broe
ders?" En dan za.,l het antwoord, dat Petrus daarop
gaf, ook wakker worden in ons binnenste: „Bekeert
u." En, dan zullen we verstaan. diat di(t niet wil s
gen wat veilen meemen: ovtergaan uit, bet eenie geloof
in he,t andere, maar: overgaan uit het eene, leven In
bet andere; uit het leven van het zinnelijke, het, ein
dige, het slechte tot het leven van het geestelijk»,
het eeuwige, het goede. Bekeert u!Niet meer staan
met den rug naar het licht, wezenloos en hopeloos
starend in dje duisternis, maar zien naar het licht
Gods.
En dan zullen we ervaren „ito, Uw licht zien wij het
licht". En dan wijken duistere gedachten en d» voile
zonnige dag glanst over onze ziel.
Ja, dien Pinksterzegen hebben wij, allen noodig.
God geve dien u en mij.
Kom, o kom, Gij Geest des Heeren,
Heiige levensadem' Gods;
Doe opa heerschen, triomfeeren
Over di' ongena des lot©!
Buitien U en Uwe wijding,
Blijft de zllele dor en mat,
Zwicht sf aan df (ingang van haar pad,
Prooi van iedere bestrijding.
Schenk' Uw goddelijke gloed
Ons bezieling, kracht en moed!
Buitenlandsch Overzicht.
Wanneer dte vorst van Albanië eenige hoop gekoes
terd mocht hebiben dat met die verbanning van zijn
minister van oorlog, Eseadi plasja de rust zou wieder-
keeren im zijn vorstendom,, 1& hij be;dlrogen uitgeko
men, Het is sedert gebleken dat de aanhang van, Es-
sad ve;el grooter is dan men wel gedacht heeft en
het optreden vtan de opstandelingen is van dien aard,
dat de toestand' ziorgwekkend) kan genoemd worden-
Van alle kanten komen de opstandelingen opdagen
en ze eischen de aftreding, van den buitenlandBcheb
vorst. Men majatt zich dan ook zeer bezorgd over
het lot van de hoofdstad Durazzo, daar de opstande
lingen zich reeds op drie kilometer afstand der stad
bevinden »A den weg naar Tirana hebben bezet. En
het succes der opstandelingen, geeft mënigen twijfel-
achtigen Albaniër aanleiding zich bij hen aan te
sluiten zoodat de beambten der regeering van vorst
Wilhelm verjaagd worden.
Wanneer Essad pasja al deze berichten leest, zal
hij wel in, zdjin schik -zijn en misschien, den vorst
toeroepen: waarom hebft gij; mij: verbannen? Hadt gij
,dit niet gedaan, dan zoud/t giji op mijn steun kunnen
re-kenen en thans zal ik door mijn grooten aanhang
bewerken, dat ook gij het land moet veriaten-
Het Is echten wel aan te nemen d!at de positie van
den vorst dan evenmin, hecht was. De verMa,ringel
van Essad verdienen geen vertrouwen, en, zeer
hunkert ook hdj, naar dep, troon van Alblanië.
Essad heeft het doen voorkomen, dat hij het slacht
offer geworden Is van eepe samenzwering die te
gen hem gesmeed is door de Oostenrijksch© milftaii-
ren en, de Nederlanidsche gendarmerie. Hij hoopte daar
door de gunst te verwerven van; de Ifcaïiaansuhe re
geering. Deze voorstelling van, Essad is echter on
juist; in de eerste plaats hebben zoowel Oostejnrijk-
scbe als Itallaansche matrozen geholpen om de wo
ning van Essad' te omsingelen en. hem te noodzaken
zich over te geven en, in, de tweede plaats heeft dei
vorst zijn gezin, lp. vedM'gheikl gebracht a,an boord van,
een Italiaanschen oorlogsbodem, toen hij: vreesde
de veiligheid van, zijue familie gevaar liep.
Hoe de Italtaapeche regeeribg denkt over de Al-
baneesche zakën blijkt echter duidelijk uit eene ver
klaring die de minister vap budtenlandscbe za,kep i'n
de Italiaansche Kapier dezer dagen beeft afgelegd.
De minister gaf te kieupep da.t de toestand! somber
bleef in Albanië ep dat de onderhandelingen bemoei
lijkt werden daar de opstandelingen/ niet voldoende
georganiseerd zijn en dat heit daarom bijna onmoge
lijk is met hen te onderhandelen- Verder verklaarde
de minister, dat zoowel Oostenrijk al® lta,liië de toe
standen wensch en, te bestendigen zooals ze n.u zijn
en dat de jongste gebeurtenissen geene- wijziging-
kunnen brengen in de genomen besluiten, betreffende
Epirus. Verder zouden zij: gaarne da uitzending van
een detachement internationale troepen naar Durazzo
goedkeuren, wanneer deze' uitzending, gescbijedt met
toestemming vap alle mogendheden, Uft deze woor
den door den mipistet gesproken, welke met groote
aandacht werden aangehoord en welke rede dikwerf
onderbroken werd door luide bijvalsbetuigingen kan
men gerust opmaken dat van ouderling wantrouwen
tusschen Oostenrijk en Italië, dat door de jongste
gebeurtenissen gewekt was geen sprake kap zijn.
In de Oostenrijksche delegatie heeft graaf For-
bach namens den minister van Buitenlapdschq Zaken,
graaf Berchtold mede ophelderingen gegeven om -
trent de gebeurtenissen, in Albapië. Ook deze ver
klaarde dat Oostenrijk slechts éen doel had, name
lijk het behoud' en de bevestiging van den jongen
Staat. Hij bestreed' de bewering dat Oostenrijk, zou
hebben aangestuurd op den vaj van Essad. Welke
personen aan dén kortstondlgen strijd te Durazizio
hebben deelgenomen is meer een toeval geweest; de
officieren die toen im de nabijheid waren hebben, er
aan deelgenomen. Er is echter geen sprake geweest
van een vooraf beraamd plan. Graaf Forbapb ver
klaarde dan ook tenslotte dat volkomen overeejastem-
ming bestond met de Itallaanscbe regeering omtrent
de inmenging die misschien in de Albapeesdh© zaken
noodig zou zijn.
Het ernstige karakter d'at de opstand thans aan
neemt zal tengevolge moeten hebben dat de mogend
heden tusschenbeide moeten/ komen. De Russische re
geering heeft echter al te kenpen gegeven dat zij
niet voorpemeps is troepen te zenden, doch geene be
denkingen zaf opperen tegen deelnam» van Frankrijk
ep Engeland.
Volgens een diplomatieke vertegenwoordiger van
Albanië zou de opstand een Mohamedaanscb karak
ter hebben en Is deze vijandig aap de buitenlanders,,
doch niet zoozeer aah de Christenen. Ook. volgens
dezen diplomaat zou het niet raadzaam zijn Essad
terug te roepen, af verida/arde deze da/t hlij zijn vorst
wilde steunen en thans nog als redder zou kiunnen
optreder- De vorst zal zich krachtig moeten too-
nen en Durazzo niet verlaten. Doch om kracht te
kunnen ontwikkelen zal de gendarmerie welke door
de Nederlandsche officieren wordt aangevoerd, uit
veel meer manschappen moeten bestaan dan. thans
het gevaj is.
De ernstige wending die het verloop van den op
stand thans aangenomen heeft zal eene spoedige ver
sterking vap. troepen noodig maken. Het heet dan
ook dat de vorst in drukke telegrafische ondierhan
deling is met de verschillende hoven in Europa om
hem den noodlgen, steun te verleen»,n en een spoe
dig besluit zal door de mogendheden genomen moe
ten worden, wanneer zij er prijs op 6tellen, dat vorst
Wilhelm den Albapieesdhen troon zal blijven innamen.
Uit latere berichten blijkt tntusscben d'at de Com
missie vap Controle eenig succes heeft, gehad, daar
eenige opstandelingen zich, tevreden hebben gesteld
met de beloften der commlBsIe. Zooals hiervoren al
is opgemerkt hebben, de opstapdelingeia geen bepaalde
leiders en zoo hebban deze tevxedjengestelde| op
standelingen verklaard, dat zij de wapenen niet wil
len neerleggen voordat zij eene bespreking gehou
den hebben met vertegenwoordigers van andere groe
pen, die bij den opstand betrokken zijn. Veel' ismen
dus in dit opzicht nog niet gevorderd.
De hofmaarschalk van den vorst van, Trotha is op
reis naar Berlijn; het is niét bekend met welke doel
einden deze reis geschiedt. Men vermoedt echter,
dat de positie van den vorst wel besproken zal wor
den, dat von Tro.tha ophelderingen zal geven waar
om de, vorst aan boord van een oorlogsschip ge
vlucht is. Allicht zal echter deze reis vap groot be
lang kunnen zijn om de positie van dien vorst te
versterken door hem meer militaire hulp te ver
schaffen.
Het Home-Rule ontwerp is bij derde lezing door
het Engelsch'e Lagerhuis aangenomen en thans haar
het Hoogerhuis gezonden. Het maakt thans weinig uit
of het Hoogerhuis de wet wil goed- of afkeuren, daar
volgens 'de (nieuwe Parlementswet hét ontwerp toch
tot wet zal worden verheven. In zooverre is düs de
gepasseerde Maandag een belangrijke dag geweest voor
Engeland. Het zal nu nog geruimen tijd' duren) ©er
de wet in werking treedt en inmiddels zal minister
Asquith gelegenheid hebben de novelle in te dienen
waarvan men nu (nog (niet weet hoe deze er uit zal zien'.
Mri het oog daarop is de gevallen beslissing nog pi
kalm opgenomen.
Hoewel men weinig verneemt omtrent de "bespre
kingen die thans te Niagara-Falls in Canada gèhouden
worden, schijnen de bemiddelaars in de Mexicaansche
zaken het in vele opzichten eens te hunnen worden
met de afgevaardigden van Mexico. Inmiddels is het
de to.eleg (van generaal Villa, om, voordat de Confe
rentie haar (aak heeft volbracht, de hoofdstad te be
reiken en als het kan te vermeesteren. De bemiddelaars
zitten echter ook niet stil en vreezende dat de constitu-
tionalisten in dat geval minder handelbaar zouden zijn,
hopen zij voor dien tijd-eene minneljjke schikkipg
te kunnen bewerken.
De kansen voor president ITuerta zijn echter? on
gunstig; hel verluidt 'dan ook dat deze straks de repu
bliek wel zal verlaten, na behoorlijk1 schadeloos ge
zijn gesteld. Veeleer schijnt Carranza in aanmerking
te komen voor president- de regeering der Vereenigde
Staten ziet er geen bezwaar in deze met hét ambt te
belasten en Carranza kent zich "zelf hl min of meer
de hoedanigheid' toe van constitutioneel president.
Tweede Kamer.
Den Haag;, 28 Me4.
Minister Treub, beden de sprekers beantwoor
dend, die bij d» Alg-emeene Beschouwingen over de
Stuwadoorswet bet woord hadden gevoerd
beeft aan de Ka/mer klaren wtijp geschonken,
't Was een» kranige, krachtige redei, waarin op
■meesterlijke wijtze, werd saprngevat al "wat tegen heit
aanhangig ontwerp' is aangevoerd. Tactisch was ai
dadelijk goed gezien. Üa/t de minister zijn voorgan
ger Tajma, den vader vap het ontwerp warme hulde
bracht voor diens arbeid'. Eene goede inleiding voor
mr. Treub's waarschuwing om hier d'e zaken objectief
te beschouwen; de poüitJek erbuiten te laten. De
heer Vap Nispep (Nijmegen,) gaf bij onmiddellijk toe,
dat van de principieels bezwaren, In het Voorloopig
Verslag tegep 't ontwerp-Talma zoo breed uitgeme
ten, in het debat niets was bespeurd. En den heer
Schaper, da/t hij, Treub, vriend is van algemeen»! re
geling der beperking vap dep arbeidsduur bij het
havenbedrijf. En ook dep heer De Savornln Lohmap,
dat speciaal bij deze zaak toch afzonderlijke rege
lingen opvermijdelijk zullen blijkep Is er nu zoo
als de heer Lobman verklaard had, geenerlel be
duidend verschil tusschen de ontwerp en-Tal ma en,
Treub?... Neen, dat ging Z.Exc. te ver. Maar we1!
stelde de heer Treub op diep voorgrond, hoe 't on
waar is, dat hij bij het aanbrengen dier wijzlgtngtep
onder eenigep drang of invloed,: „speciaal.niet onder
dien van de vrij-llberalep"; zou heb'bep verkeerd. De
heer Treub was ep bleef vrij en onafhankelijk man.
Had hij, waa,r 't practiiöche zaken betrof, aan
raking bijv. met de vrij-liberalen, welnu, die „schan
de" zou hij gaarne dragen en eventuëele onvriende
lijkheden, daarover geuit, op den koop toe
Nu het verschil dan tusschen het ontwerp-Talma
en 't thaps aanhangige: de kwestie, waar feitelijk 't
geheele Kamer-debat om draaide. Ten opzichte der
veiligheidsmaatregelen is geep verschil. Ook piet
wat den werktijd betreft. En de beperking vap. den
Zondagsarbeid? Den Nijmeegechen heer Van Nispen
antwoordde de minister, wel, ik ben tep volle be
reid te opdeirschrljvep wat de heer Taima daarover
ip zijn Memorie van Antwoord schreef. Ook wat de
arbeidstijden betreft, gaat minister Treub met zijp
voorganger accoord. Den heer Ter Splll alweer toe
gevend, dat men hier voorzichtig ep geleidelijk moet
te rade gapn.
Wat !het doel van het ontwerp betreft dus: tref
fende overeenstemming.
Mapr pu de middelen om dat doel te bereiken?
Hiei weerklonk 's heeren Treub's „Prineipiïs ob-
sta!..," Geen schrede ip de door mij afgekeurde
richting. Geen toela/tijngsbepalingeii voor stuwadoors.
De redactle-Talüna wees minister Treub hier vier
kant, „carrément"-'» af- Geep aantasting der
bedrijfsvrijheifd. Geen vragen om vergunning van de
Pverbeid voor het uitoefenen eener onderneming en
betaling van. retributie; waardoor in principe de vrij
heid* vap bedrijf wordt, opgeheven»
Hier staat de heer Treub onwrikfbopr.
Over den Zondags-arbeid zegt bij nog: elke onnoo-
dige arbeid vap dien aard' moot worden geweerd.
Deze vet heeft met Zondags-wijding niets uj ma
ken; slechts cset Ze- dags-rust. Wij allen wenachen, die
beperkt^ en met zijn vriend, wijlen Gerritsen* heeft
de heer Treub reeds een kwarteeuw daarvoor aan
bevolen als middel: extra-loop
Daar blijft de heer Treub bij. Evenals hij zich zal
blijven verzetten, tegen alles wat op wettelijke lootis-
bepalingen gelijkt. Wat de z-g. reserve der levende
arbeidskrachten betreft, verklaarde de minister zloh
de illusie te vormen npg gedurende, zijp bewind daar
tegen een» behoorlijke arbeidsbemiddeling tot stand
te kunnen brengen. Wat den maatregel van bestuur,
deze wet aanvullend betreft, wees Z.Exc. erop, ho©
deze de details moet bevatten steunend op de wet-
zelve. Dat (gelijk men gezegd bad te vreezep) de
ambtenaren deze wet willekeurig zullen uitleggep is
onmogelijk. Een ambtenaar 1b verantwoordelijk! te
genover den minister voor nadere voorschriften ia
concrete gevallen, ter uitvoering krachtens algemeene
maatregelen
Beduidt dit ontwerp niets? Is 't slechts een ske
let? En de macht om iets te noemen aan dep
hoofdinspecteur vap dep Arbeid1 gegeve(u, om waar
de veiligheidsvoorschriften zijp overtreden, het
bedrijf stop te zettep?
Moet dit „skelet"' worden begraven?
,„Het zal aan U, Kapier, liggep!"... besloot mr.
Treub zijp rede. Erbij, voegend, boe dit antwoord dui
delijk genoeg mocht worden geacht. Ep Inderdaad,
dat was het-'...
Men zal toegeven, dat dit antwoord des mipisters
aan duidelijkheid niets te wepschen overliep Van-och
tend heeft de heer Schaper nog eens zijn. bezwaren
geuit, daarbij de, hoop te kennen gevend dat de
Kamer 't ontwerp toch „radica/ler" zou TnnTrfvn door
het weder opnemen van bepalingen uit het ontwerp-
Talma, dat 's heeren Schap er" s sympathie bezit. Hij
schakelde eraan vast de verklaring, dat Rechts hier
democratischer is dap Links en betreurde 't, „dat on
der een vrijzinnig bewind een wet tot stand zal ko
men, zooveel minder beantwoordend aan de verwach
tingen der arbeiders dap het ontwerp-Talma gaf"...
Daaruit reeds valt op te maken, dat de soc.-demo-
cra*en onder het „Caud/ijpsche juk" hier zuilen door
gaan. Over de vraag, door den heer Schaper op
't tapijt gebrach+ en die dr. Beumeris verontwaar
diging gaande maakte, of Rechts nu uit pure
liefde voor de arbeiders dan wel uit haat tegen het
in Juli jl. gezegevierd hebbend. Links, spreekt gelijk
't doet - zullen wij hier niets zeggen-
Minister Treub, zich t»u vodle bewust vap zijn»
kracht, roept het „prinripiis obstp!" uit. En wei
gert elke beduidende successie. Hij zal zegevieren,
't Is gewis.
Zal 't eene soort van Pyrrhus-ov©rwinning zijn;
eene, waarover de triumphator later en achteraf-
belcekep berouw gevoelt?
Minister Treub houdt geen rekening met zulke
overwinningen.
Hij beeft heden de Ka/mer zijn wensch ep wil
inzake de Stuwadoorswet te kennen gegeven.
En het Parlement zal bukken
Den Haag, 29 Mei,
De Kamer heeft voor de replieken-Stuwadoorswet
slechts één dag noodig gehad,, maar op dezen 29en Mei
is eerst recht gebleken, hoezeer dit ontwerp, en wat
er aan vastzit, de politieke hartstochten vermag te prik
kelen. Wij zullen ons waar de replieken niets nieuws
te hooren gaven slechts hepalen tot 't aanstippen
van het incident Schaper-Nierstrasz. De vrij-Iiherale af
gevaardigde voor Amsterdam VI had de soc.-demo
cratische Kamer-club werkelijk in zijn repliek getart en
o.a. gezegd dat de leiders der vakbeweging „giftmen
gers" moeten worden genoemd. Daarop vloog de on
stuimige Schaper aan!... Hij 'ontstak al-ineer in woede
en gewaagde ten slotte van „poenige en ploertige so
ciëteits-redeneering"
Vruchteloos had praeses Borgesius getracht, den vloed
van krenkende woorden, den heer Sehaj>er van de
lippen stroomend, je stuiten. De hamer des voorzitters
donderde en de heer Borgesius zag bloedrood van
toorn.
Even later kwam dr. Beumer voor de/ zooveelste
maal de eer der anti-revolutionnaire partij 'verdedigen
o.a. zeggend, dat de heer Schaper zijn mede-leden wel
in „ongepaste onbescheidenheid^ maar niet in kennis
overtreft"....
Ook hem trof natuurlijk de presidiale censuur. Maar
de heer Borgesius riep, in arren moecle, uit, dat de
Kamer toch niet een „wedstrijd in hatelijkheden"
moest •aanvpngen.
En inderdaad', er was reden voor deze verzuch
ting. Sgeciaal de heer Beumer oefent zich 'al-meer in
de kunst om al zijn partij-genooten in prikkelende
en uitdagende kritiek naar de kroon te steken. De
heer Schaper verliest nu eenmaal spoedig alle zelf
bedwang én moet dan later erkennen „te ver (e zijn
gegaan." De bekwame en eerlij ka Appingedammer-af-
gevaardigde, toch waarlijk geen „groentje' in de
Kamer, oefene zich in de groote Kunst zelfbeheer-
sching. Hoé lastig 't voor een sanguinisch 'tempera
ment als het zijne soms kan worden gemaakt om zich
binnen de perken te houden l
Minister Treub hééft, in zijn korte dupliek, verklaard,
volgaarne met dp Kamer in deze gemeen overleg ie
willen plegen. Mits men zijne principieele bezwaren
hier eerbiedige, gelijkZ.Exc. er geen seconde aan
denkt om „de zelfstandigheid der Kamer aan te tasten".
Een woord, dat „in iheorie" heel aardig 'en hoffelijk
klinkt.
Voorts verklaarde de heer Treub van zijn nota bij
dit ontwar noch patroons noch arbeidefs te hebbon
gehoord. En met alle kraqht betwistte hif dat in een zij
ner vele geschriften iets voorkomt, gelijkendop ver
dediging yan beginselen, leidend tot' wettelijke lo óns be
paling of bindende voorschriften ten aanzien van toe
lating tot eenig bedrijf.
Dat is, in hoofdzaak alles. Velerleivan wat
ook bij de replieken werd „aangeroerd", zullen, jvij
weer bij de artikelen en amendementen der Stuwadoors
wet terugkrijgen. Wij beginnen a.s. Woensdag (als wan
neer, voor de pauze, de eindstemming-Inkorastectbo-
lasting wordt gehouden) aan dezen practischen arbeid.
Mogen intusschen de gemoederen, in de Pinkster-
rust, tot kalmte zijn gekomen I...
Mr. ANTONKX