Algeieei Nieiws- WOENSDAG 17 JUNI 1914. 57ste JAARGANG No. 5396. Raad van Schagen. FEUILLETON. De Adjudant des Keizers. Uit en Voor de Pers. SCIAGEH COURANT. Vergadering op Dinsdag 16 Juni 1914 de» morgens 10 uur. Afwezig de heeren Boekei en Vader., "Vooraltter de heer Jhr. J. P. W. van Doorn,, bur gemeester; BecreatrlB' «de heeW A. C. Roggeveen. Na opening der vergadering wordt aan de orde ge steld onderzoek geloofsbrieven van het nleuwgekozt^n raadslid P. Trapman. De heeren Schoort, v. di. Kamp en Hopman worden, aangewezen, deze geloofsbrieven te onderzoeken en wordt de vergadering geschorst. Na heropening ver klaart de commissie biji monde vajn den heer Schoort, dat de geloofsbrieven in orde waren benwonden De Raad keurfc alsnu geloofsbrieven goed. Hierna volgt dn lozing en goedkeuring van de no tulen van een 3-tal vergaderingen. Voorzitter deelt medte dat gunstig is beschikt op het adres aan H. M. d,e Koningin om ontheffing van het geven vnn harhaldlng&ond'ei'wijs aan, meisjes bul ten d& avonduren om. Dsze ontheffing ia verleend tot 1 Mei 1919. Van Ged. Staten, Is goedkeuring ontvangen van het raadsbesluit aankoop grond bij de gasfabriek. Door Ged. Staten ls eveneens goedgekeurd het aangaan der geldileeningem Van mej. Wed. Oudshoom Ha een dankbetuiging in gekomen voor het aan, haar toegestane pensioen met vrije woning. Van de heeren C. Roggeveen Cz. Jr. en W. Vader Dz. is een adres ingekomen. De eerste wenscht een perceel te verbouwen aan de Gedempte Gracht, de tweede wil een nieuw huis bouwen aan, de Landlbouw- str8at. Art. 48 onzer plaatselijke bouwverordening) elacht dat muren hooger dan 4 M. een dikte hebben van 33 cM. Door B. en W. was tot dusverre van dJeze bepaling afgeweken en de hand mede gelicht- We hooren van de heeren Roggeveen,1 en Vlader (de laat ste kan dat natuurlijk weten, hij heeft er zelf aan meegedaan. Verslagg.) dat B. en W. iin 47 gevallen van 'dat artikel scijn afgeweken. We hoorden dit lijstje, dat er door de adressanten' was bijgevoegd, voorlezen. B. en W. ha|did|e(n aian adressanten bericht, dat voortaan het betrekkelijke artikel! stipt zou wor den toegepast, maar ajs overgangsmaatregel, dus om de heeren njet te zeer te treffen, 22 cM. zou wor den geëischt in plaats van 33 cM. Adressanten hiermee niet tevreden kwam/en nu ln een adres a&A den Raiadi vragen ontheffing vap deze aan hen gegeven voorwaardelijke vergunning er bij voegend, dat volgens hun inzicht er eigenlijk geen Bouw- en Woningverordenlnig lp o:ntz© gemeente be stond, omdat deze niet tijdiig genoeg was herzien, en zoodoende was vervallen. (Was het wethouder Vader hier soms te doen om het college van B. en W., da,t hij niet vriendschappe lijk had verlaten, eens een hak te, zetten? Dan wil ik zeggen dat zoo'n daad! nooit groot is, maar alls men zich bovendidp dan) nog leelijk vergist, dan maakt men al een heel mager figuur. Willem, dat moet je nooit meer doen, hooriVerslagg.) Voorzitter licht de zaak uitvoerig toe. Hij deelt mee, dat door B. en W. aap, adressanten een brief is geschreven, waarin is meegedeeld, zooals hierbo ven reeds staat, dat voortaan de verordening, wat art 48 betreft, stiptelijk zal worden toegepast en dat als overgangsmaatregel in plaats van 33 cM., zooals de verordening eischt, 22 cM. voldoende wordt gevon den. Verder hadden B. en W. zoowel over den lucht toevoer als over de plaatsing van een beerput nog het een en ander op te merken. Van een wedgentng van B. en W. of voorwaardelijke vergunning waspjog geen sprake, omdat B. en W. over die verschillende zaken nog inlichtingen van adressanten nooddg had den. Van een, in beroep komen, bij defc Raad) kan dus ln dit geval nog geen, sprake zijp. Wat later kan gev- beuren als B. en W. een wëügering of eenj vergun ning zullen geveD, zal d© toekomst leerem, nu is er voor den Raad geen enjkel motief op dit adres in, te gaan en stellen B. en W. dus voor het adres vtoor kennisgeving aan te nemen. Burgemeester deelt nog mee dat de heer Roggeveen, de eerste aanvrager was 20. Madapae Gourganjd legde keel vriendelijk haar arm om de bevende gestalte vap de- hertogin. ,,Madelein© moet dadelijk warme thee brengen ep een warm och tendkleed. U ls doornat en koud. Arme, arme ziefi." Deze medelijdende woorden deden de ongelukkige mevrouw Ney goed. Zij boog het hoofd over de rim pelige hapden der oude d'ame en kuste die. ,,U hebt medelijden met mij? O God, dit doet goed, u zult mij wel helpen?" ,,Ik wil alles doen. Hoe dikwijls heeft mijn. zoon mij niet vap den dapperen maarschalk verteld." zeide de oude vrouw. De hertogin werd paar den ouden leunstoel ge bracht. Mndelelpe Gourgand knielde voor haar peer en trok haar de natte schoepen, uit. Claire goot ko kend water op de thee. Met droeve blikken keek zij de kleine kamer rond. Haar zoetste levensgeluk, het snijdendste afscheldBwee had zij in deze vertrekken gevoeld. Mevrouw Gourgand' kleedde zich vlug aap, zij was dadelijk bereid om naar de hertogin Apgoulème te gaan, een audiëntie te vragen) en om haar voorspraak om begenadiging te smeeken. Een schemer vap hoop deed' de hertogin wat op fleuren. Zij Hrt TJfch bepraten om op de kleine sofa te gaap liggen. Na weinige minuten bemerkten d-e beide jonge meisjes dat zij vast sliep. Sedert welcep, sedert ho,t proces tegetol hpar miap ip, gapg was, had de ongelukkige nauwelijks een uur kunnen slapen, Madeleine trok Cliaiine naar het venster. Zij. lceken. de oude mevrouw Gourgand na„ eer zij ip het voor geroepen rijtuig wegreed. Slechts fluisterend om de Slapende niet te storep begonnen zij een gesprek, dat evenweil spoedig stok te. Geen van heiden wilde dep naam noemen, waar aan zij bedden dachtep, Claire kon het tenslotte plet langer verdragen. „Heeft u berichten, ud)t Sint Helena?" vroeg; zij, heel zacht. „Een brief die de aankomst daar meldde," ant woordde Madeleine kort, „En ls uw broer gezond?" ..Neem' waarbij B. en W. een ander standpunt gingen inne men als tot dusverre was geschied, 't Is waar, wat ito, dit adres staat, dat B. en W. van de bepaling vap art. 48 geëischt, zijn afgeweken. Dat te in 1908 al reeds begonnen. Dat, is verkeerd geweest en heeft aanleiding gegeven tot tal van moeilijkheden. Theore tisch is het altijd verkeerd, om van een verordening af te wijken, maar de praktijk stelt ook een college van B. en W. voor moeilijke dingen. De heeren moe ten er om denken, dat zoo langzamerhand het type van woningen dat hier gelbouwd wordt vterapderd is. Do huizen worden hoogelr en steeds meer werd dus de verordening overschreden en, bleek het B. en W. hoe langer boe meer op welk een gevaarlijk stand punt zij stondeu. B. en, W. voelden hoe verkeerd het was, dat zij van de verordening waren afgeweken, het ls steeds verkeerd dat te doep, en, hebben, toen, voelend dat er een eind moest koonen, aap die ver keerden toestand, een rapport over deze zaak door den gemeente-opzichter doen opmaken. Deze zegt in zijn rapport het van den beginne van zijn optreden af verkeerd te hebben geacht da,t vap de verorde ning werd afgeweken, en dat hij herhaaldelijk heeft aapgedrongen op handhaving der verordeplng, omdiat hij in de bepalingen der verordening een waarborg zag voor'goeden en soliden bouv.. De opzichter wijst er op hoe het voor een goed gebouw nooddg ls, dat fundament en muren eterk en hecht moeten zijn, wijst verder op het verschijnsel dat de gebouwen, steeds grooter en hooger wordien en steeds minder binnep- inuren worden gebruikt, zoodat steedB ook minder steun omstaat. Voorzitter bad tevoren er nog de aandacht op ge vestigd, dat de adressanten met hup bewering' alsof er geen bouw- en wouingverordening zou zijn, omdat deze niet intijds zou zijn herzien, schromelijk in de war waren. Adressanten hadden blijkbaar artikel 51 van de Woningwet niet begrepen. Art. 51 bepaalt, dat de plaatselijke verordeningen, die bestonden op het oogenbldk dat de Woningwet wet werd, nog 4 jaar mochten blijven bestaan, maar dan ook in over- enstemmlng moeiten zijp gebracht met de eischen der Woningwet. Dat alles Is met die verordening ip Schagen tijdig gedaan. De Woningwet is 2 Juli 1902 aargenomen en 1 Aug. 1902 in werking getreden Vóór 1 Aug. 1906 moesten dus alle plaatselijke ver ordeningen herzien zijp Te Schagen is dat geschied 16 Januari 1906 en ze ie afgekondigd 3 Juni 1906, alles dus voor het eind der tijdsbepajtog vpn 4 jaar. Adressanten hebbeD dus als gezegd hetgeen art. 51 eischt niet begrepen ep zijn, dus geheel abuis met hun gemaakte opmerking .ip deze. De heer Bijpost oordeelt, dat er plet veel bezwaar kan zijn adressanten hup zlp te geven, de Raad moet de verordening niet stipt, uitvoeren, zij is te streng, dat bewijst ook al dat er zooveel maal van afgewe ken ls moeten wordep. Te strenge) eischen bevorderen den bouw niet. Spr. acht het te gevaarlijk stipt de hand a,an de verordening te houdep. Ook de uit spraak vap den gemeente-opzichter ip zijp rapport geuit, als zou de eisch vap 33 cM. poodig zijn om solide huizen te krijgen, acht spr. te sterk De heer Meurs meent dat na de toeLichting van den voorzitter hlijkt dat op dot oogepblik de Raad nog niets heeft te hes lissen. De heer Koeter beaamt dit, daar het een zaak is die eerst door B. en W. diept te worden uitgemaakt. Spr. wijst er op. dat hij heft nooddg vipdt dat da verordening wordt toegepast zooajs ze Is. maar acht het tfvgns noodig, dat de bouwverordening aan een grondig onderzoek wordt onderworpen, noodig blijf kens de vele aanvragen om afwijking, die ook den Raad bereiken. Maar al mag wijziging noodig zijn, to<h wil spr. vsathoudep aan een verordening die eenmaal door den Raad is vaetgestedd. Spr. noodigt dan ook B. en W. uit om over niet te langen tijd een algeheele herziening aan de orde te stellen. Voorzitter zegt, dat B. en W. dlit gaarne zullep doen. Da hr. Roggeveen vraagt of B. en W., daar er met 't bouwen haast is, de zaak zooveel mogelijk willen be spoedigen. Voorzitter zegt, dat als er haast bij de zaak is, dit niet de schuld is van B. en W. Men komt steeds op het laatste nippertje bij B, en W. Als alles kilaar „Niet gezond? Wat sohe.eit hem?" Claire greep dep arm van haar vrlepdipi vast. „Wat hem scheelt? Hem ontbreekt vrijheid bezighedd de vrouw die hij Haf heeft," antwoord de Mpdeleipe ernptjig. Clajne verborg het geüaat ip de hapden. „Het is zijn edgen wil, dat het zoo gekomen ia," zeide zij eindelijk zich oprichtend. „Ja, maar daarom is het niet lichter te dragen." „Schrijft ge hem dikwijls?" „Men weet nooit of de bniierven hem ip handen ko men. De gevangenen, op Sipt Helena wordep scherp bewaakt." „Hebt ge al eens over mij geschreven, Madeleine?" „Moet Ik hem soms schrijven: het meisje dat ge zoo hartstochtelijk llefhebt, zal spoedig met den hertog vap Chodseuil trouwen? Waarom den ongeluk kige nog treuriger gestemd?" „Dat behoeft ge hem ook niet te schrijven. Het zou onwaarheid zijn ik trouw niet met den her tog," zeide Claire luid. Zij keek angstig naar de sofa De hertogin steunde, maar eliep toch door. „Mot! Ge rtouwt hem niet?" „Neep!" Claire legde haar hoofd op dep schou der har ar vriendin. Zij fluisterde haar ïn het oor: „Neen ik kap het niet. Ik weet zeker dat ik het niet zal kunnen doen." „Waarom dap niet?" Claire rilde. „Hij heeft zulke leelijke handen," riep zij uit. „Leelijke hapden. Jij, dwaas kind Madslein© lachte zacht. „Dat ie zeker ook al een reden om niet met iemand te willen, trouwen,." „Toch wel luister maar eens. Hij schilde eem sinaasappel en hij deed dit zoo handig als de kok des konipgs zelf. De kmpkig© vingers grepen zoo vlug en zeker, dat mij de rillen, tonga don rug liepen. Hij hanteerde het vruchtenpieeje zoo 'geschikt als een dokter zijn operatüemes! ep later toen di!e onge lukkige vrouw zijp hand greep maakte hij zijne vingers zoo hard en ruw vrij Toen leken die ppi.tse vingers ip, de kapten manchetten wiel gier klauwen, die een weerlooaen tegenstander 't vleesch van het lichaam rukken. Ik moest denken, dat dit een hand is, die nooit een sabel heeft vastgehouden, maar hoogstens uit een hinderlaag een dolkstoot ge ven kan maar die ook zon,dier eenfee aarzeling een doodsoordeel onder teek enen zou Ik gruw ervan als ik er aan denk, dat deze handen mij zouden kun nen aangrijpen. Neen. liever sterven,: Weet ge is, dan moet men nog even e>ep vergunning om te bouwen vragen. Maandag Ingeleverd had mep die Dinsdag graag terug. Men heeft, dit werk zoolang mo gelijk uitgesteld en vipdt het vervelend om nu te moeten wachten. Maar de heeren moeten niet verge ten dat B. en W. ook, tijd noodig hebben voor hun werk en onderzoek. Stagnatie iP hun werk en een critiek. daarop is misschien voor aappemers niet aar dig, maar noodig zal het toch wel zijn en B. en W. betrachten steeds dep meest mogedijken spoed. De heer Meurs heeft nu gehoord dat in 4 7 geval len afgeweken ls van de eischen der bouwverordening en nu houdt men daar, éen, twee, drie mee op. Of dat goed of niet goedi te, spr. 'laat het ln het mid den, m<w hij acht het poodillg, dat algemeep n,u be kend wordt, dat B. en W. dat bewuste artikel zullep handhaven. Het ls beleend bij de aapmepiars, dat van dit artikel mö,g worden afgeweken, de aannemer re kent daarop intt zijn berekeningen. Zij zien het bijv. bij het huls van den heer Bijpost toegestaan, een flink huis, waarom zou het nu elders worden gewei gerd. Voorzitter: dat ben lik volkomen met u eens. Het heeft B. en W. een massa onaangenaamheden be zorgd dat xJet van den beginne af art. 48 is ge handhaafd. Dat was veel gemakkelijker geweeet. De eerste diie er tegen oploopt is de heer Roggeveen.. Ip dat geval hebben* B. ep W. begrepen dat het met het niet naleven van art. 48 niet langer kooi. De hee ren moeten niet vergeten dat die heer R. een huls bouwt met 7 M. spanning, wat voor winkelzaak wordt ingericht, met bijna geen tusschenmuur ale steun. Daar is een muur van 11 cM. toch piet te verant- woo:den. Elk geval hebben B. ep W. op zichzelf be handeld, telkens die onaangenaamheden met diie af wijk ire. 4 7 maal hebben B. en W. in de onaange naamheden gezeten. Bn lp dat geval zijp B. ep W. ook nog zeer clement geweest Zij hadden 33 cM. kuunen eischen, zij vragen, als overgangsmaatregel maar 22 cM. Maar voor het inwilligen van het ver zoek van adressanten is niet de minste reden, omdiat zooals gezegd B. en W. nog niets hebben geweigerd of toegestaan. Met algemeen© stem mep wordt het adres voor ken nisgeving aangenomefa. Verschillende dingen betreffende de comptabiliteit wijziging Buppletoire begroeting, vaststelling 6e sup- pletolre begrooting, wordep goedgekeurd. In de verordening van de belasting op de open bare vermakelijkheden en de invordering daarvan. worden op verzoek vap Ged. Staten een paar wijzi gingen aangebracht. Het gedeelte Marktplaat® ep Ged. Laan waarop de kermis staat, wordt vana,! 21 tot 28 Juni aap dep openharen dienst onttrokken. Bij de ïondvraag doet de heer Van der Kapip het voorstel om de notulen niet meer te lezen, maar aan de leden gehectograjSeerd thuis te zenden, De leden kunnen 2e don bewaren ep zoo noodig er het een en ander in naslaan. Voorzitter acht het lezen der notulen ook zeer tijdroovenxL Er Vgn worden overwogen om de notu len thuiB te zenden, of bij de stukken ter inzage te leggen. Voorzitter overweegt ook om vap ingrijpende voorstellen de loden de stukken thuis te zenden. Daar het voorstel vap dep heer Vap der Kamp vreemd te de orde van dep dag, moet eerst wor den uitgemaakt of het spoedetechend is en dus da delijk zal wordep behandeld. De heer Roggeveen acht het niet spoedeiechend ep wil er gaarne nog eens over denken. De heeren Van der Kamp ep Koster verklaren zich voor dadelijke behandeling, de anderen tegea, zoodat het voorstel in de" volgende vergadering zal weiden behandeld. Hierna 8' ïiti-/. OVERSTE THOMSON. In „Het Vaderland" schreef het Kamerlid Roodhuy- nen een „In Memoriara" voor nu wijlen den heer Thomson. Thomson nam in de Kamerfractie een zeer bijzondere welke hapden lk gaarne hij een, map zie?" Claira's warme adem raakte Madeletoe's oor. „Niet kleip een weinig bruto door de zop verbrand. Eep hand. waarbij mep aap eem, sabelgreep denken kan steeds bereid den vijand den slag snij dend scherp terug te gievep maar die eep bidden de zwakke niet terug zal stootem Haar stem stokte vap het snikken. „Arme Ciaire Ja. ik ken ook zulke handep, maar die zijn zoo ver weg zij kuupem u n|tet meer worden toegestoken." „Ik weet het ik kap ze misschien nooit meer vastgrijpen, maar „.Te zult nooit oen ander liefhebben als Gaspaxd nooit eep ander toebehooren, Claire?" „Neen, nooit!" zeide het Jonge medstfe vastberad-en. „Mag ik hem dat schrijven? Dap schijnt ip Sipt Helena de zon ook eens." Claire zeide niets, maar de tranen to haar oogen gaven antwoord gepoeg Mevrouw Gourgand kwam verrassend sn(ed terug maar helaas, onverrichter zake. De hertog en de her togin Angoulème waren ip de opera- De hofdame deer hertogin had voor morgenmiddag eep audiëntie voor haar besproken Dat was tenminBte eep kleine troost- De hertogin ontwaakte. Zij was gedueel verward doo' den slaap c-n wiet nauwelijks waar zij zich bevond. Mevrouw Gourgand smeekte dringend, dat zij de zen nacht bij haar zou blijven en het resultaat vap de audiëntie bij haar zou afwachten, ,.Doe dat nu, hertogto," verzocht Claire. ,Ik laat u dan gerustgesteld ln zekere handen achter. Ik moet nu naar huis. Morgennamliddag kom ik weer terug." „Maar ik bezorg u allep zooveel hipder en lk heb niets bij mij voor den nacht," zoo verzette de hertogin zich. ..Daarvoor zai Madeleine wel zorgep. Zij maakt Mlchel en de drie kleip» Jongens leven ün een klein ous een beetje voor lief nemen, hertogin." zedde de oude mevrouw Gourgand goedhartig. „Ach, het j'b zoo behaaglijk hier," zeide de arme vrouw dankbaar. „Zooveel mooier dap in onze zalen thuis met die schaar vap bedienden, die een 'mensch slechts ergeren en al hun nijd en afgunst ultep over het beetje glans ep weelde dat wij beakten. Hoe gaarne wil ik dat alles missen. Blechts met mijn haar kleine slaapkamer reeds ln orde. L moet het bij huls een beetje tuin bloemen een paar kippen en ver heel ver weg van dit verschrik- plaats ia, en het was dan ook bittere tegenvaller vöor zijn collega's, dat zijn mandaat bi/ de laatste verkie zingen niet werd hernieuwd. En die plaats nam JiiJ niet alleen in ais ide militaire specialiteii, die zijn ka merlidmaatschap dienstbaar wilde maken aan de ver wezenlijking van zijn ideaal: een weerbare natje, maar tevens als een man van buitengewone gaven, groofce ontwikkeling ,en helder oordeel. Zijn zinspreuk was, Al Weef die dan ook onuitgesproken, dezelfde als van Jolian de Witl, en hij betrachtte het„ago auod ago". 3<5ó. dat hij zich sleeds met Ihart en ziel w jjddc aan de zaak ^waarvoor hij stond. Het is dus haast onnoodlg te zeggen, dat hif én in de Kamer én in de Kamerclub altijd op het appél was. Hoeveel zijn collega's van hem geleerd hebben is moeilijk onder woorden te brengen, ein het yos altijd dubbel do moeite waard naar hem te luisteren, omdat hij slechts dan sprak als hij iets te 'zeggen Jjad. Had! 'hij dit (niet, dan luisterde hij, en scherp terwijl hij zijn rustelooze geest had $pn enkel luisteren niet genoeg Yan een zijner mede leden een caricatuurkop zat te teekenen, in welke kunst hij een meester «vas en waarbij hij ieder ^fn beurt gaf. Wij herinneren ons hoe in de club niemand minder don mr. N. G. Piierson eens een zeer ingerwlkkelde financiieele quaestie uiteenzette* Thomson ,was schijn baar geheel verdiept in de afbeelding, die juj bezig was van den spreker te maken, maar toen deze zijn betoog had geëindigd, kwam onze vriend met een vraag aan, die bewees, dat geen enkel woord hem was ontgaan, en dat de cardo quaestioos hem zoo hel der mogelijk voor den geest stond. Thomson was toch een buitengewoon knap man. Mocht zijn optreden in de Kamer wel eens valschelijk den schijn wekken of het afbreken hem een lust was, dan vergete men hierbij niet, dat hïj bij zijn Onver- moeiden strijd tegen sleur en verouderd* stelsel in het leger ajle slachtoffers daarvan bij zich "kreeg, die hem vroegen hun pleitbezorger te zijn. Trouwens wie zelf hoog stond, wist ook, al was hij tegenstander, hem volle recht be laten wedervaren. Zoo bijv. Colijn, die bij de verdediging van zijn Militiewet Thomson lot den einde toe tegenover zich zag. en die toen deze hem bij haar aanneming de hana toestak, hem de beide handen drukte als een eeresaiuut aan den nobelen tegenstander met wien hij den degen had gekruist. Er was niets kleins In dezen man, en zoo hacf hij dan ook geen rancune tegen hen, die hun best hadden gedaan hem, den hervormer, uit het leger weg te krij gen. Als men hem daarnaar vroeg dan was steeds zijn antwoord„Die menschen meeneten hun plicht te doen, men moet nooit vergeten hoe diep sleur en voor oordeel bij hen inwerkten." Maar toch' kon hij dan te vens met iets in zijn stem, dat bijzonder aandeed! want er was ook een zeer weeke kant aan zijn .ge moed verhalen, hoe in den moeilijksten tijd van zijn offidtersleven, 'toen het zwaard van Damocles wel dra op zijn hoofd! scheen te zullen neervallen, de onder officieren en korporaals van zijn compagnie zich ge zamenlijk lieten fotografeeren ,en hem' die fotografie in lijst kwamen aanbieden. En hoe de man, tffe het woord deed, begon met een: Kapitein dat Is voor u, dan kunt u nog oens naar gezichten zien van man nen, die veel van u hielden, als u onze kapitein niet mocht blijven... om verder van aandoèning geen woord te kunnen uitbrengen. De heer Roodhuyzen herinnert zich uit den rrftmd van een hoofdofficier, die onder de meest felle tegenstanders van Thomson's streven behoorde de grootste lofuiting voor Thomson gehoord te hebben als kapitein, al Was die dan ook onbedoelden wei deze: Zijn stekel zou je alleen kunnen uitvoeren als iedere officier een Thom son was. f Wij hebben, weinig vermoedende, dat wij bij het af scheid hem voor het laatst de hana drukten, hem met genoegen naar Albanië zien vertrekken. Nu zjjn tijd nog niet gekomen was om achter de groene tafel*te verwezenlijken waarvoor hïj zoo lang had gestreden, vonden wij het een gelukkige oplossing, dat hij niet behoefde terug te keeren In het leger, waarin hij de kans zou geloopen hebben een superieur te krijgen, djie zijn grootheid!* niet zou hebben gewaardeerd, al was er dan ook te zijnen opzichte in de J3 jaren, dat hij Kamerlid was, een gansch' andere gezindheid in kelijke Parijs. Wanneer ik mijn ktojderen, maar eens bij Mlchel mocht brengen. Hij haagt zoo aan hen, vooral apn opzen Jongste den kleinen driejarigen. Napoleon. Ik geloof diait het voor hem niet te verdra gen is. dat hij het kind zoolang niet ziet. Zij wierp een angstlgen, bl'tk op het medelijdende gelaat der oude dame. „Men zal het onschuldige^» kleinen kind zijp vader toch plet ontnemen?" BchTeeuwde zij. „Neen neen stelde de oude vrouw gerust. „Slaapt u nu maar, hertogto. Morgen zullen wij zoolang bidden en smeeken, dat het goed afloopt" Ma bidden herhaalde de ongelukkige. „Ik béd dag en nacht maar zal het wel helpen?" Zij verborg haar gelaat in het witte kussen van Madeleine's bed, waarheen men haar totusschep ge bracht had. De oude dame bleef etÜ met gevouwen hapden aan haar bed zitten. Zij had1 in het slot gehoord dat nie mand den maarschalk zou kunnen redden. Tot zijn dood was men vast besloten. Een rustige nacht zou de ongelukkige ten, mfoRfe nog hebben, eer dat het allerzwaarste haar op de schouders werd gelegd. Claire trof thuis da hertog van ChoIseuR nog aan. Hij hield nog maar altijd het discours met de oude dame gaande en had de uitnoodiging om te blijven eten aangenomen en verdietste zich vervol gens ln een politiek gebrek met graaf Roederer, waarbij hun versdh'ïïöemde inzichten scherp tegen el kaar botsten. Claire berichtte vap het vorgeefsche bezoek van mevrouw Gourgand. „Dat ha4 ik u wel vooruit kunnen zeggen, mado- moiselle Claire," merkte de hertog spottend op. „Ik geloof dat de bertogto; alleen, maar niet thuis gaf. Dg hooge familie wordt met deze onaangename maar al te lastig gevallen, zoodat zij waarschijnlijk dezen uitweg aangrijpen." „Maar mevrouw Gourgand is toch voor morgenmid dag een audiëntie beloofd," zeilde Claire. „Dan zal ajlea wel reeds voorbij zijn." „Wat?" Claire keek den hertog ontzet aan. „Morgenochtend ln alle stilte zal mqarnchaik Ney doodgeschoten worden," Wordt vervolgd

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1914 | | pagina 1