Alititti Nieuws-
ilTtnntie- LuUnvIltl
Open deuren.
DINSDAG 30 JUNI 1914,
SCBAGER
57sle JAARGANG No. 5403,
COURANT.
„En wat denkt u nu aan, te pakken, juffrouw Cor-
vfcaf Welk beroep hebt u gekozen,?"
„Ik ik weet bert werkelijk nog niert. Tante Lou-
ise' wil dat ik bij baar zal intrekken; zij woont fin
een vrouwenstift. Maar mijne zusters zeggen dat fik
naar Berlijn rooet fin bet eene of andere pension,
om het gymnasium te bezoeken."
Zij beeft een aan doenlijken., kinderlijken trant van
spreken, zooals kinderen,, of ook wel geheel hope-
looze mensi'hen
„Komaan, moed gevat!" zegt hij vriendelijk. „,Ik
begrijp wtl na zulk een verlies... Maar eindelijk
moeit u toch ook weer eens aan de toekomst denkef®,
luist in den geest van uw vader. Als die nog Leef
de -
„Ja. vader wenpotote ook «dsat wdj oma zelfstandig zou
den makt»
Dokter Bander kijkt deelnemend naar de lm het
zwart gekleeds gestalte, die met ineengevouwen han
den en gebogen hoofd voor hem staat, terwijl de
b'onde lokjes om ooren en wangen spelen.
.lammer, dat hij het lieve meisje maar niet ineens
met zich meenemen kan. Maar dat zou todh werkelijk
al te onpractiech wezen. Bij, als schraal bezoldigde
privaat-docent! En vóór hij aan trouwen kon don
ken, zou de kMne OM Coa-vtn al lang op eigen wie
ken drijven nis leerarea, of als pleegzuster, of als
directrice van de eene of andere nuttige inriohting.
Zulk eene beroepsvTouw zou zdj geworden zijn, met al
de hardheden en hoekigheden van hen die gestreden
hebben al het onfijne, dat onze moderne bescha
ving aankleeft. Jammer! -
,„Dat ls tegenwoordig nu eenmaal zoo," zegt hij.
De meisjes zijn zelfbewuster geworden. Zij vinden
het onwaardig, maar te blijven zitten en wachten tot
er een man om haar komt, die haar een bestaan en
eene positie aanbrengt. Niet waar? Vroeger stelden
zij zich tevredlne met dte negatieve qualSfiCatÜe van
„ongehuwd"'; maar tegenwoordig wilden zdj op edigen
beenen staan en zelf iets wezen. Denk u maar n|iet
dat ik daar iets tegen heb! Ik vind het volmaakt fin
orde. U hebt gelijk. Nu men de kooi voor u open
heeft gezet, nu moet u er ook uit."
„Nu moet ik er ook uit, ja." herhaalt zij zacht.
„En wij mannen al blijft ook dikwijls nog een
overschotje van den Pasja in ons bloed zich er tég)e®
verzetten wij schikken ons naar die nieuwe op
vatting."
„Ja,, ik geloot wel, diat het zoo fis,"' bevestigt rij;,
verstrooid en treurig.
Broederlijk neemt hij hare kledne, koude handen
tusschen de zijne.
,.En vergeet maar niet, dat u vrienden hebt, die
u gaarne zullen helpen-"
ZJj is heel stil voor hem blijven staan, schuw, als
een weggevlogen vogeltje, waarop men do hand legt.
„Dat weet Ik, dat weet lk." zegt zij gejaagd. „En
zij vragen mij ook allemaal, wat fik denk aan te
pakken."
HIJ houdt nog steeds hare handen vaat, kalm, zon
der opdringerigheid. Maar terwijl hij zoo in haar stil
le, melancholieke gezichtje ziet, bekruipt hem eene
groote teederheid, alsof bij dit hulpelooze schepseltje
onder zijne hoede nemen en in veiligheid brengen
moest, öl haar leven.
Het is zonnig en stil in de verandakamer. Geen,
geluid, dan van den goudvink, die van het eens
stokje op het ander wipt. Uit don tuin komen de
sterke geuren van jasmijn en seringen.
0111 voelt wat er omgaat ln den jongen man. Het
doorstroomt haar met een weldadige warmte.
Zoo staat zij daar op het bloem ige tapijt, vol
verwachting, alsof zonneschijn en bloemengeur haar
eene liefelijke belofte toedroegen. Hare lippen trfliien
een weinig. Vragend slaat zij hare oogen op.
Zij zien elkander aan en voelen daarbij zulk een
zaligheid, dat zij verlbLeeke®. Beiden, zwijgen. Een
oogenbllk nog en uit dit zwijgen zal de beslissen
de beweging, het blindende woord te voorschijn ko
men.
OlH ademt diep. Op hare zwellende borst doet ee®
zonnestraal het gitten kruisje blinken, dat zij om den
hals draagt.
Onwillekeurig sluit Sander voor dit geflikker zijn©
oogen. En eensklaps lost zdch deze lichte prikkeling
op ln een© reeks van bedenkelijke voorstellingie^n.
Of zij in het vrouwenstift ook zoo iets zal nioj-
gen dragen? Wanneer hij Olll nu aan zich ver
bindt, dan behoeft zij geen beroep te zoeken. Zij zal
eenvoudig naar hare tante gaan en op hem wachten.
Jaren» jaren liapjg! Met eeuwig op hem gericht g;0-
duld, eindeloos op hem gericht verlangen.
De gedachte alleen reeds heeft voor hem iets ver
lammend»!
'En als hij dan eindelijk om haar komen zou
wat zou er dan nog overgebleven zijn van den vrijen,
aandrang, van de heerlijke opwelling?... Eene ge
bonden e zou hij dan tot zich nemen een echo.
Met eene onwillekeurige beweging laat hij hare
handen los.
In Olll is het plotseling koud geworden. De warme
bloedstroom ebt in haar terug. Waarheen zdj ook
blikt overal ziet zij slechts ledige verlatenheid...
Hoe is dat zoo opeen®?
Groote tranen rollen haar langs de wangen en,
druppen op het krip van haar kleed. Bedrukt riet
Sander toe, hoe zdj langzaam daarin opgezogen wor
den.
„Als lk u in de toekomst met iets van dienst mocht
kunnen zijn," zegt hij hartelijk. „U weet, dat u steeds
op mij kunt rekenen."
OM wacht even, tot hare stem weer wat vaster, ge
worden ls
„Ik dank u," antwoordt zij met een mat, conven
tioneel glimlachje. „Misschien later. Eerst moet tk
het gymnasium doorloop-en, en dan... Papa weinschte
altoos, dat lk in de medicijnen studeeren zou."
Nu ls hij heengegaan.
Olll staat aan het venster en riet hem na, hoe
hij over het zonnnge marktplein gaat Zijne schaduw
glijdt hem na, verkort, als met hoog opgetrokken
schouders. En nu is slechte die nog te zie® Lang
zaam en smal kruipt rij langs den gelen muur van
het raadhuis. Nu is ook zij verdwenen. Voorbij.
Olll staart nog steeds naar bulten. Gedachteloos.
De lucht om haar heen ls als beneveld vam eeta stom
me bitterheid, die alles troebel maakt, geen klaren
blik meer doorlaat, geen zuivere UJn meer duldt.
Onbewegelijk staat de kroon van, den groot en, pere
boom daar achter den tuinmuur van de pastorie.
Kleine meisjes hurken, fin de schaduw en scheppen,
zand ln emmertjes. Voor de herberg draven twee
slagershonden achter elkander aan- En daar zit te
gen den muur ook de kreupele bedelaar, en houdt
zijn hoed op voor de voorbijgangers. Die
heeft haar eens Iets verteld, iets ufit zijne levens
geschiedenis.
Tien jaar Inag had hij in het tuchthuis gezeten,
zijn dageiijkBch werk gehad en ook zijn dagelijksch
eten, tot hij opeens gratie en kwijtschelding van
straf gekregen had. Van toen af was het hem
sl6cbt ;egaan. Ge-?n menech had zich om hem be
kommerd, on daarbij was het midden in den winter.
Hij had weder terug gewild in de gevangenis. Maar
zij hadden hem niet weer willen opnemen. Want
wie eenmaal de genade der vrijheid ontvangen, had-,
die moest er uit. Daar was geen bidden voor.
Nu strompelt hij verder denzelfden weg, diep,
Sander daareven ging. En opeen® hoort Olll weer d©
w-oorden van Sander, maar nu in ©en nieuwen en
vrecselijken zin:
„Nu men de kooi voor u open heeft gezet, nu moet
u er ook uit."
Ja Ja er uit. Onverbiddellijk er uit ook de
zwakken en leederen, die tot hun welzijn behoefte
hebben aan afhankelijkheid.
Weerloos staan zij dan in den storm en den drang
des leven®, tot hunne bescheidene schoonheid zich
verkromd en verhard heeft tot iets misvormd». Hunc
keren,d' sluipen zij lang» den buitenmuur va® hun®©
gevangenis of niet iemand medelijden, met hein heeft,
en hen weder binnen "laat. Maar vergeefs. Want wie
eenmaal de genade der vrijheid ontvangen heeft, die
moet er uit,. Daar is geen, bidden voor.
De deuren heeft men voor hen open gezet. Tot
vrijheid zijn, zij v eroordeeld.
N. R. Ct.
Ingezonden Stukken.
EEN AARDRIJKSKUNDIGE LES.
In 't fraaie dorpje Watervat,
Daar leert de Jeugd van, alles wat,
Wapt, 't, onderwijs is daar voortreffend.
Het hoofd, een, ljvriig„ pnaptilsch man,
Doorkneed in 't vak, men zegt er mn:
Zijn onderwijs le hartvepheffend.
Vooral het aardrijkskundig vak
Daar dweept hij mee, dat is zijn zwak.
Zoo heeft men. dikwijls hooren spreken
E(n tot den man zijp eer gezegd,
Hij brengt er heel wat van terecht.
Dat ls reeds «tuigend1"1 gebleken.
't Wa» onlangs in, de hoogste klas,
Zooals diat voorgeschreven was
In 't leerplan, weer eens aardrijkskunde;
En Ja dan kwam dia man lm, 't vuur
En was de les van korter dluur
Dan hij zijin lieve Jeugd wel gunde.
De aarde is rond; dat ls bekend.
En al wat rond is heeft geen end,
Zei Meester, maar aan alle kanten
Wordt ook die bol bewoond, hetzij
Door menech of zoogdier, baars of blij,
Reptielen, vogels of veerwanten.
't Is dius -een bod, das zoin|n©k.laar;
Ho© m-aak fik dat het beste waar?
Ja, mijn tabaksdoos kan biet baten,!
Dds ls te plat en, weer te klein-
Zijn knikkers, Meester scherpt zijn brein:
'k Moet een moment de school verlaten!
Zoo zegt de man, en in een wip
Is hij, als ijvrlg, trouw en stip
Terug, e® heeft nu in zijn handen,
Een vierpondskaas, model Edam.
Hoe of hij daar zoo gauw aan kwam?
Ja, dat in nu 't verschil in, scanden.
Het onderwijs wordt goed betaald-
Gelukkig ook, geen vak dat haalt
Bij 't onderwijs fin nuttigheden;
Dat voornecht ie, zooals gezegd,
Voor onderwijzers weggelegd,
En juist, dat maakt ons zoo tevreden.
Deez' kaas stelt dus de aarde voor.
Men reist er om, maar njet er door.
Wij hebben dus ook antipoden
Of tegenvoeters, zoo het heet;
En wie van jullie allen weet
Wie of dat zijn? 'k bedoel niet Joden
Of Heidenen of Christenvolk.
Kom jongens, wie ,is nu de tolk
En wlo weet mij het land te noemen
Dat ongeveer aan, d' andre zij
Van d' aarde ligt? kom zeg het mij,!
Tc Mocht anders vaak uw knapheid roemen.
De schooljeugd zwijgt, en Meester weet
Geen raad meer, driftig en bezweet
Tracht hij het duidelijk te maken.
Wij wonep, hier in Watervat,
En boor 'k nu van Mor een gat
Recht door de aarde heen, kom snaken»
Zeg mij» waar komen wij dan uit?
En Kees, een lange, sli-mme guit,
Steekt op zij-n vingen allen keken.
Maar Kees zegt» Meester, dat is glad,
Dan komen wij toch uit het gat?
En Meester kon 't niet tegenspreken-
Nieuwe Ntedorp. J. KUILMAN.
Binnenlandsch Nieuws.
DE WERKSTAKING TE ALMELO.
Twee en twintig weken duurt nu reeds de staking
bij de firma's H. Smits en Co- en I. Boudler en Zo
nen, confectiefabrieken,, alhier, en nog valt niet te
zeggen, wanneer het ©inde daar zal zijn.
Nog altijd worden de werkwilligen d'es morgens ejn
des avonds van de fabrieken begeleid door rijks
veldwachters. D steun, voor de stekenden blijft nog
ruim vloeien. Door Jeugdige arbeiders- worden hier
elke week bJJ de ingezetenen „steunlijsten" aangebo
den, waarop en dit is te begrijpen vooral door
neringdoenden, geteekend wordt. Deze collecte ge
schiedt met vergunning van Burgemeester, en Wet
houders.
Eenlge stakers en staaketers zijn bij, andieren In
dienst getreden; anderen verrichten, „.huiswerk" voor
eigen rekening.
Dat de staking zoo lang duurt moet worden toege
schreven aan 2 redenen: lo. de Btake®de® zijn voor
het grootste gedeelte ongehuwd en 2a. de steunpen-
nlngen blijven vloeien. Ontegenzeggelijk is de star
king een schade voor die ingezetenen.; vraag ook maar
eens'aan de AJmeloeche manufacturiere en banket
bakkers, want dit moet gezegd worden, onze confeo
tiearbeidsters houden er van, het vak brengt het mee»
'n de puntje» gekleed te gaan, maar ook rap.snoep
goed Hdbld.
DU STAKING TE ZAANDAM.
In de Telegraaf wordt het volgende onderhoud weer
gegeven tusschen den heer J. Decker te Zaandam en
een harer redacteuren.
Zooals men weet, heeft de heer J. Decker, te Zaan
dam, daartoe aangezocht door e©n commissie uit die
burgerij, zich eenige weken gelede® bereid verklaard,
pogingen aan te wende® om de bij de staking fin
het houtbedrijf betrokken partijen nader tot elkan
der te brengen.
Ieder, die eenlgBzfins op de hoogte van den toe
stand is, zal moeten erkennen, dat de keuze der com
missie moeilijk een betere had kunnen zijn. Immer»,
de heer Decker staat geheel bulten het conflict, doch
ls door de relaties, waarin hij tot de firma Wllliam
Font staat, geheel en al op de hoogte van den, hout
handel en wat er mede in verband' staat; bovendien
heeft hij rioh, geldjk herhaaldelijk gebleken Is, Ln
breeden kring de achting der Zaandamsche burgerij
weten te verwerven. Deze zelf die feiten waren oor
zaak, dat wij er prijs op stelde® onzen, lezers de
meening van den heer Decker over den stand van
zaken kenbaar te maken. Het gevraagde onderhoud
werd ons met de meeste bereidwilligheid toegestaan.
Daar de staking- te Zaandam reeds ongeveer drie
maanden duurt, achtte de heer Decker het wensch©-
lijk, by den aanvang van ons gesprek even ln het
kort de oorzaak van haar ontstaan te, relev©eren-
Ten gevolge van een in 1912 uitgebroken staking,
die vrij spoedig geëindigd was, aldus o®ze zogsmaj®
kwamen de patroons dit voorjaar met een concept -
loonsherriening voor <Le® dag.
De werklieden achtten, het daarin voorgesteld© zóo
weinig overeenkomend met hunnie efische®, dajt ze er
aanleiding fin vonden onmiddellijk bij éem firma don
arbeid neer te leggen. Deze staking werd. van, pa
troonszijde beantwoord met een uitsluiting in alle
schaverzen en daarmede had men de poppen aa®het
dansen gebracht.
Toen nu eenlge weken geleden een groep nering
doenden mij vernacht, aldus vervolgde de heer Decker,
mijn hulp te verleenen .om een einde te maken, aa®
den voor onze gemeente zoo hachelijke® toestand, be
greep lk. dat 1k mlj-, bij de werkgevers althans, niet
Als bemiddelaar behoefde aan, te dienen. Im
mers, -de pogingen .eerst van burgemeester Ter Lap®,
later van den heer Begeman, uit Eindhoven, ea te®
slotte va® den directeur-generaal va® de® arbeid, om
de zaak tot een goed eind© te brengen, ziijn juist af
gestuit op de opvatting, van de® aanvang af d-oor de
patroons gehuld'gd, dat hier niets te bemiddelen val®
Wanneer, aldus redeneeren de werkgevers, de arbei
ders ons eenige maanden speling hadde® gelaten, zou
er met ons te praten geweest zijn. Nu zij echter,
door onmiddellijk tot staking over te gaan, ons
meenden te kunnen dwingen, zulle® wc hu® la,te®
rie® dat daarvan geen sprake kan rij1®.
Ais bemiddelaar trad de heer Decker dus niet op.
Hij schreef eenvoudig aa® bolde partijen een. brief,
waarin hij de vraag- stelde, of men niet vond, dat de
staking lang genoeg geduurd had, e® of het niet tijd
weid, naar een oplossing van het conflict te zoeken.
Het antwoord op dit schrijven verklaarde hü per
soonlijk te zullen halen-
Beide partijen stonden me bereidwillig te woord,
aldus de heer Decker. Het bleek me, dat van weers
kanten naar een oplossing verlangd werd, doch dtat
niemand den eersten stap, om daartoe te geraken, wil
de doen. De kwestie is eenvoudig deze, dat de sta
king. die uit economische redenen begon, te® slotte
een politieke tint heeft gekregen, en als de politiek
er bij in 't spel komt, wordt het ©en heel lastig ge
val.
Nadrukkelijk wees onze zegsman omj
nadeel, door deze staking veroorzaakt.
Doordat de meeste patroons a.ls leerling begon®©®
zijn, en dus hun vak kennen, weten zij het bedrijf
gaande te houden, aj kunnen ze door gemis aan
werkkrachten bij lange na niet op de gewon© produc
tie komen, e® aangezien het bouwbedrijf natuurlijk
doorgaat, hebben d© zagerijen in de provincie voort
durend druk werk. Bovendien kunnen daar, nu men
de concurrentie va® Zaandam mist, goede prijzen
worden gemaakt.
Of meu klanten, die d-oor een staking ge®oodzaakt
worden, hun ben-oodlgidtheden, elders vandaan te laten
komen, bij 't hervatte® der werkzaamheden, terug -
krijgt, blijft altijd zeer de vraag; vandaar d®t het
heerschend conflict de® patroons heel wat schade ka®
berokkenen.
Ook a®d©r dlee arbeiders wordt echter vreesebijk
geleden, „lk heb respect voor de wijze, waarop zij
zich alle mogelijke opofferingen getrooste® teneinde
voet bij stuk te kunnen houden," zeide de heer Dec
ker, doch hfij voegde er onmiddellijk aan toe. dat
het er, indien de tegenwoordige stand van zake® nog
lang voortduurt, voor de gemeente Zaandam diep
treurig zal gaan uitzie®
De patroons zullen de tot dusver opgebrachte be
lastingen niet meer kunnen en wille® betalen; de ar
beiders geraken steeds dieper in de schuld.
„Acht u de door de werklieden gesteld© edschen
onbillijk?" vroegen wij, en het antwoord va® den
heer Decker Inidde:
„Daar, waar aa® meer da® éen fabriek in den iaat-
sten tijd loonen betaald zijn geworden, die hooger
waren dan de stakers nu eische® kan ik hun verlan
gen niet buitensporig noemen. Iets anders echter is
het, of de patioons o®der deze omstandigheden, nu
het werk zoo plotseling gestaakt werd, lust hebben
zich te laten dwingen Met zekerheid kan gezegd
worden, dat ten slotte ee® der bedde partijen moet
bukke® Waarom da® n® maar niet de geboden hulp
aanvaard on de zaak tot een goed einde gebracht?
Bedde partijen hebben getoond tefiiunnea volhou
den; in dat opricht hebben ze elkander niets te ver
wijten e® geen hunner zal rich thans nog op een over
winning verhoovaardfgen.
De heer Decker eindigde het gesprek met de ver
zekering, dat hij in 't belang der bedde partijen, zoo
wel als in 't belang der geheele gemeente Zaa®dam,
niets liever zou willen dan dat morgen de® dag de
arbeid in de houtzagerijen werd hervat, en dat htj
te allen tijde bereid blijft mede te werken tot een
oplossing ren het zoo noodlottige conflict.
G VSONTPLOFFING.
Vrijdag had een gasfitter i® de werkplaats van
den heer Z. in de Kleine Houtstraat te Haarlem een
gasleiding aangelegd. De» avonds ontdekt© men een
lek. Terwijl de gasfitter tn te werkplaat» daarnaar
t op hetgroote
zocht, was zijn knecht beztg In ee® naastgelegen ka
mertje een gaslicht te probeere® Waarschijnlijk heeft
zich toen het gas, dat uit het lek ln de werkplaats
gestroomd is, met lucht tot knalgas vermengd, dat
in aanraking kwam met de brandende gaslamp !n het
kamerite, Er v» !g<*e ee® hevige ontploffing. De gas-
tirterfkaecht -7 H„ uit Schoten, werd 'n het gericht
e© «"5 po!» gewond- In de werkplaats, het ka
mertje en «je oudere deelen van het perceel spron
gen de rulte® Het plafond van perceel 109 was ver
nield. Ook va® perceel no. lllrood sprang©® eenige
rulte®
OUDE NIEDORP.
•Saterdagavond is door Burg. em Weths. het ge
meentewerk, jaarlljksch onderhoud, aanbesteed. De
laagBte Inschrijvers, aa® wie® het werk werd gegund,
waren:
Tiinerwerk. de heer J. A. van Eerdien voor f 193;
schilderwerk, de heer P. van Trienen voor f 148;
metselwerk aa® de school te Oude Niedorp, de heer
J. Jasper» voor f 90 e® de school te Zijdewind de
heer Th. Boekei voor f 195, alle fngezetene®
ONGELUK.
Zondagmarge®, ongeveer 11 uur is te Terechuur,
tusschen Hoevelaken en Voorthuize®, Bergeamt Kos
ter v®n het regiment Jager», door ee® auto overre
den en gedood. Het lijk is vervoerd' naar het mili
tair hospitaal te Amersfoort.
BURGERBRUG.
Tot botermaker aan de zuivelfabriek De Dageraad
alhier, la benoemd de heer H. Plomp te 8tee®wttk.
ZLTD-ZLTPE.
Mej. J, A. Man®, onderwijzeres te Hoor® ls be
noemd als zoodanig aan ee® der openbare scholen
te 's-Grave®hage.
WERKSTAKING TE ZAANDAM.
Door den heer P. Kop, te Zaandam, is ea® de®
burgemeester va® Zaandam onderstaand schrijve®
gezonde®:
„Met referte aan ons telefonisch gesprek va® he
denmorgen wil fik niet nalaten mijne verwondering
over het door u ingenomen standpunt uit te spre
ken.
Uwe weigering om nota te neme® van mij®»
telefonische mededeeling, dat ik hedenmorgen op er
gerlijke wijze door stakers gehinderd werd bij het
lossen va® ee® schuit hout aa® het Rustenburg, moge
naar den letter d©r wet verdedigbaar rij® zij is
ten slotte niet» andere da® het opzettelijk afsnjjde®
van den kortste® weg om hulp in te roepen voor hen,
die lu hun®e persoonlijke vrijheid belemmerd! worde®
en aan wie u kra©hten» uw ambt bescherming moet
verleen©®
Op deze wijae z!a ik mij gedwongen om t© voor
komen, dat lk op een zeker oogenbllk aa® mishande
ling word blootgesteld fin. het vervolg met het In
roepen van de bescherming der politie niet te wach
ten tot deze strikt noodlg is, doch dit te doen zoo
dra de mogelijkheid bestaat, dat zij noodlg z&! zijn.
Ben verwijt, dat op deee wijae de taak der politie
noode'.oos verzwaard wordt, kan slechts u, niet
mij treffe®
Ik zal mij varoorloven dezen brief t© publiceer©®
en copfie daArva® te zenden aan die® Hoog Edel gostr.
Heer Commissaris der Koningin i® Noord-Holland."
ELEOTRUFTOA1TE VAN HET PLATTELAND.
Da gemeenterad©® va®1 Rwadijk, Mldldelie en War-
der hebben. besloten met de Kennemer Electriciteit&-
maatschapptJ een co®tra©t aa® te gaan. tot levering vai
electrische® stroom.
Meer e® meer wordt de beteekenls van de electri-
citedt behalve voor ver lichting, ook voor beweegkracht
bij de zuivelbereiding door de bewoners van het
platteland ingezfie®
KERKRAD E ONDERMIJND.
Artikel 15 van het Mijnreglement 1906 bepaalt:
„1. Het is verboden op minder dan 50 M. afstand
verticaal gemeten onder het bovenvlak va® het steen-
kol en terrein, steenkolen ultt de lagen te verwijderen
of steengangen, of gajerije® aan te leggen.
,.2. Onze Minister ls bevoegd de® afstand, II® het
eerste lid genoemd, te verminderen."
Of de minister van deze bevoegdihefldl veel gebruik
maakt, zoo schrijft de „Chr. Mijnw.", is ons niet be
kend, maar wel weten wij, dat op de Domanfiale mij1©
te Kerkra,de wordt gewerkt onder omstandigheden,
gelijk wij eldere nooit hebbe® aangetroffe® Nog zoo
lang niet geleden werd daar op 60 M. diepte va® de
aardoppervlakte ee® galerij aangelegd va® meer dan
honderd meter lengte, stijgende met 15 gr. Me® drong
daar zoo ver door, dat het zand doorbrak e® de ar
beiders zand uit de mij® naar huls konden meene
men. Men moet nu niet denken dajt dit geval alleen
staat Nee® op tal van plaatsen worden en werden
de kolen zoover weggehaald, dat ©lk oogenbllk een
doorbraak van het zand kan worden verwacht.
Voor enkele dagen werd ons nog door verschillen
de arbeiders meegedeeld, dat zij gewerkt hadden fi®
de streek va® Nulland, en wel zoo dicht onder de
oppervlakte va® de aarde, dat bij het paaseeren va®
don mijn trein, vande trilling de stuttingen omvielen
en groote stukken kolen losraakte®
Op sommige plaatsen is dan ook het zand door-
geebroke® en heeft men fin allerijl de opening r.xO©-
ten dichtmate®
Is het da® te verwonderen, dat half Kerkrad©
zwaar lijdt o®der het scheuren van de huize® Wel
worde® deze da® meestal op kosten delr mij® gerepa
reerd, maar de reparatie ls vaak van dien aard. dat
de huizen heel wat 1® waarde voi-miruderem
Thans heeft men te Kerkrede een vereenlgtng op
gericht om de mijn deanoods met vereende kracht tot
behoorlijke reparatie en tot betaling van schadever
goeding te dwingen. Een vijftigtal huiseigenaren, ar
beiders en midden standers, rijn reeds toegetreden.
WIERENGEN.
Voor rekening van 75 leden onzer onder®fdeeling
der V.P.N. werden U. Vrijdag op de Amsterdam-
sche ederenveiljng geveild 8907 kipeieren en 64 eend
eieren. De hiervoor verkregen grijzen waren zeer goed
en varieerden, yoor de kipeieren xan f 3.60 tot en
met f 6 per 100 stuks en voor de eendeieren f 4.45
rlOO stuks. Aan schoon geld zullen de leden voor
kipeieren per K.G. ontvangen f 0.61.
WEERINGEN.
Door het Gemeentebestuur werd publiek aanbesteed:
a. het rijden van grint. Laagste inschrijver de heer
C. Kroon, vanaf de Haukes voor f 0.83 per kub. M.;
b. het lossen van grint. Laagste inschrijver voor Den
Oever de heer J. Doves voor f 0.70 per kub. M. en
voor Haukes de heer J. Dpves voor f 0765 per kub, M.
Gegund.
ZLTFE.
Opnieuw is aangifte gedaan van een vermoedelijk
geval van rotkreupel, thans onder de schapen van
den veehouder A. Appel te St. Maartensbrug.
