DONDERDAG 6 AUGUSTUS 1914.
57ste JAARGANG No. 5427.
Uit de Belgische Tweede Kamer.
Erïgraaï Udo.
SGBAGER
Alttitti Bitlis-
COURANT.
limit Lailliitllil
Dit blad verschijnt viermaal per week Dinsdag Woeus
dag-, Donderdag- en Zaterdagavond. Bjj inzending tot
's morgens 9 ure worden ADVEETENTIEN in het eerstuitkomend
nummer geplaatst. INGEZONDEN STUKKEN één dag vroeger
Bureau Schagen, Laan D 5.
Interc. Telophoon No. 20.
Uitgever» TRAPMAN Co.
Prijs per jaar 18.Franco per po»t f 8.ÖU.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ot.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Onze ruimte Het het gieter niet meer toe onzen
1 xers een beeld t* geven van de laatste zitting van
do Belgische Kamer. De Telegraaf geeft daarvan het
volgende r°laa»:
Nog nimmer heeft het .Palate de la Nation" ern
stiger schouwspel geboden, dan bij de heden gehou
den zitting van het parlement. Onder diep Btilzwij-
gen kwamen, de senator» en afgevaardigden de zaal
binnen. In de zaal der Pa» Per du» waren de, habitué's
van de zittingen van het parlement ten prooi aan een
onbeschrijflijke opwinding. In de zittingzaal der Ka
mer waren alle banken bezet. Geen enkel afgevaar
digde of senator ontbrak. Om kwart voor tien wordt
een delegatie benoemd, die belast wordt de souve-
reinen te ontvangen. De openbare tribunes zitten vol
gepakt en wanneer de koninklijke familie binnen
treedt staat een ieder van zijn plaats op. De koningin,
is in bet wit gekleed en wordt vergezeld van hare
kinderen. Zoodra zij de zaal binnenkomt barsten de
aanwezigen Sn luide toejuichingen los en wordt haar
een langdurige en geestdriftige ova,tie gebracht. AI aar,
wanneer do koning in veldtenue zijn intrede doet,
stijgt da geestdrift tot een ongekende hoogte. Met
zakdoeken wordt gewulfdi en, boven alles uit boort
men den kreet: „,Leve de koning!" Het is een zeld
zaam tooneel en allen, die tegenwoordig zijn bij daze
historische zitting, hebben de tranen in de oogen-
Nadat de toejuichingen eenige minuten hebben ge
duurd, verzoekt de voorzitter om stilte en spreekt
koning Albert met vapte stem da volgende redevoe
ring uit:
,.Nog nimmer sedert bet Jaar 1830 heeft er ern
stiger uur voor België geslagen. On» goed recht en
de noodzakelijkheid van ons autonoom bestaan voor
Europa, doet nog hopen, dat zik.h geen ernstige, ge
beurtenissen zullen voordoen, maar Indien wij bet
hoofd moeten bieden aan een invasie op on» grond
gebied,, dan zal dl# plicht ons gewapend en bereid
vinden tot de grootste opofferingen,. Van nu at' staat
de Belgische Jongelingschap gereed, om het vader
land, dat in gevaar Jn, te verdedigen. Slechts ée»n
enkele plicht wordt onjs opgelegd: „een hardnekkigen
tegenstand, moed en eensgezindheid." Onze dapper
heid is gebleken uit de mobilisatie, die op bewonde
renswaardige wijze vc(riiiep„ en uit het groot aantal
vrijwilligers, die zich aanmelden. Het oogenbük om
te handelen is aangebroken. Ik heb u doen bijeen
roepen, om de Kamer in staat te stellen, van het
zelfde pajrlotisme blijk te geven als het volk. Gij
zult m«sft spoed alle maatregelen weten te treffen.
Zijt gij bereid, het heljige bezit onzer voorouders te
handhaven? NiemaDd zal zijn plicht verzaken. Het
leger is op de hoogte van zijn taak- De regeering en
tfc zijn vol vertrouwen. Het gouvernement is zich'
van zijn verantwoordelijkheid' bewust en zal allee in
het werk stellen, om het opperste welzijn des lande
tot het uiterste te waarborgen. Indien een vreemde
ling ons grondgebied schendt, zal hij alle Belgen ge
schaard vinden om hun, koning, die den eed, op de
constitutie afgelegd, immer zal getrouw blijven. Met
vertrouwen zie ik de toekomst tegemoet. Het laad,
dat zich verdedigt, dwingt den eerbied van allen af
«in zal niet ten ondergaan- God zal met ons zijn,"
Wanneer de koning zijn, redevoering uitgesproken
heeft, is hij wederom het voorwerp van een onbe
schrijflijk enthousiaste ovatie. Men roept: „Leve de
koning! Leve België! Leve onze onafhankelijkheid."
Een ieder ia ten hoogste opgewonden en zwaait met
zijn zakdoek en wanneer de koning de zaai verlaat,
is het alsof de toejuichingen zich verdubbelen. Aile
afgevaardigden zonder onderscheid van polltileke rich
ting wulfden met hunpge zakdoeken.
Ook de koningin wordt, als zij vertrekt, wederom
een warme ovatie gebracht.
Als het sorpa diplomatique vertrekt worden ln, de
FEUILLETON.
2.
De oude gTaaf Scklachter vertelde:
„Het was op dtn morgen van 10 Juni, dat hij hier
In mijn kamer kwam, om afscheid van mij te, ne
men, iets wat hlji altijd deied als hij wat langen tijd
zou wegblijven. Hij was frtech en vroolijk; niet het
geringste \teeken van eenige opgewondenheid was
aan, hem zichtbaar, ook niet in zijn optreden. Hij had
een sportpak aan, en ik zag door het venster, dut.
een bediende zijn rijwiel gereed hield. „Ik zal voor
het middageten niet terug kunnen zijin," verklaarde
ihij, „ik verzoek u dus niet op mij te wachten, Ik
zal wel ergens in een herberg eteu, of ander» bij,
een. boschwachter." Dat was niets buitengewoons, wam
I'do had zijn uitjes in den laatste» tijd dikwijls tot
een dag of soms verscheidene dagen uitgebreid, zon
der dat wij ons ooit daarover bezorgd maakten. Het
meest had hij, daarbij gezelschap van doctor Hol-
Lenstein, maar niet altijd. Ik had derhalve doorgaan»
geen rede», eenlg bezwaar te maken, a,ls hij mij op
mijn vraag verzekerde, dat hij den doctor verzocht
had, zich niet in zijn werk te laten storen. Evenmin
had ik reden hem naar het doel van zijn tocht te
vragen. Een Jonge man van bijna twintig jaar is geen
kind meer, dat men bij. lederen stap onder toezicht
stelt. Dat hij ook later niet meer aan tafel kwam,
verwonderde mij na zijn uitdrukkelijke verklaring
niet. Ook toen hij 's avonds niet terugkwam, beang
stigden wij ons niet in het minst. Het was, zooals'
ik reeds zeide, niet voor het eerst dat hij 's nachts
wegbleef. Ik werd eerst ongerust, toen den volgen
den middag noch mijn neef verscheen, noch eenfg
b -ricUt van hem gekomen was."
„Had hij dat beloofd?"
„Neen. Ik wachtte tot het Invallen der duisternis,
waarna ik boden, uitzond, die in de nabijgelegen
plaatsen en boschwachterswoningen, navraag naar
hem moesten doen. Den van hen kwam in het late
avonduur met een mededeelmg terug, die mij en mijn
huls.'-.enoote» t n zeerste verschrikte. Bosch wachter
Po-na uit Revier aan 't Lange Meer bad reeMs daags te-
eerste rijen opgemerkt de Fransche gezant Klobu
kowskl, de Engeleche gezant, sir Francl» Villier», de
gezanten van Rusland en van Luxemburg, benevens
van, alle naties, die te Brussel geaccrediteerd zijn,
behalve die van Duitschland en Oostenrijk.
Nadat de souvereinen vertrokken zijn, treedt een
groote 6tilte in. Minister-president, do BroquovlRe
betreedt het spreekgestoelte, de ha»den vol met do
cumenten en legt onder groote ontroering zijne ver
klaringen af. Hij loeBt de Duitsche nota voor van Zon
dagavond, waarin de Dultsche regeering verklaart, ver-
piicht te zijn het Belgisch grondgebied te schenden.
Onder de lezing der nota maken de afvaardigden
voortdurend verontwaardigde en toornige gebaren.
Het hoofd van het kabinet leest vervolgens het ant
woord van België op deze nota. Herhaaldelijk word
de lezing onderbroken door goedkeurende interrup
ties. Elke zinsnede wordt mat bevrediging ontvangen
en als minister de BrocquevÜle verklaart, dat het
aanvaarden der voorstellen van Dultschland gelijk zou
staan met het opofferen van de oer des lands, wordt
hij van alle kanten lulde toegejuicht.
Als do ovatie bedaard: ls, herneemt de kabinets
chef op ernBugen toon: „Wij hebben tot 6 uur des
morgens op het antwoord van Duitschland gewacht.
En eindelijk kwam dit antwoord door bemiddeling van
den Dultsche» gezant. De keizerlijke rogeering ver
klaart er in, dat het haar oprecht spijt gedwongen
te zijn, zoo noodig met kracht va» wapenen, veilig
heidsmaatregelen te nemen, die, zooals uiteengezet
is, absoluut noodzakelijk zijn.
Dit antwoord 1» gegeven zonder eenige begeleidende
aanteekenin^. Na al het gebeurde is de leuze, he
laas. geworden: Te wapen,!
Op onzen vaderlamjdBchen, bodem zullen wij onzen
plicht, vol energie, vervuilen. Een volk, dat zijn
plicht doet, La» overwonnen worden, maar niet ver
nietigd. En als het overwonnen zou worden, da» zou
het zich ten minste toch niet onderworpen hebben.
Deze woorden worden ontvangen met kreten van:
„Leve België!"
Minister-president de Brocquevllle d'tent vervolgens
een wetsontwerp in,, oan de regeering een credlet van
200 inlllioen voor oorLogsuitgaven toe te Btfl&n,
De afgevaardigde Heyma»» stelt voor het ontwerp
In zijn geheel aan te nemen.
De Brocqueville zegt, hierop: „Op mij rust de plicht
aan de Kamer mede ie doelen, da,t men ons grond
gebied binnengerukt I». Al» gevolg daarvan heb ik
d© lichtingen 1914 en 1915 moeten oproepen. De
koning heeft een besluit geteekend, waarbij de heer
Vandervelde lot minister van Staaf wordt benoemd."
(Beweging.)
Va,ndervelde antwoordt slechts: „Ik neem het au»."
De zitting wordt ondier ontzagijlk enthousiasme
opgeheven.
Even, over tienen kondigt trompetgeschal het ver
trek der koninklijke familie aan. Als de deuren van
het paleis opengaan en de koning verschijnt, begint
het gejuich opnieuw en als de koning met éen6pronlg
te gaard stijgt, barst een slorm van hoara's, nof lui
der en nog langer aangehouden, Jos, als een uiting
der vaderlandsliefde en hoop van het volk. Do kouin-
g'n volgt den koning ncr rijtuig, vergezeld van haar
drie kinderen. De hoera s ter harer eore vermengen zich
mei die ter eere van den koning.
Om elf uur stond nog een geweldige menigte voor
het volks pa leis. 'De minister van Oorlog vergezeld vun
eenige parlementsleden, verscheen op het balcon cn
werd mei een enorme ovatie begroet. Dc minister richlte
zich als volgt tot de menigte: België kan er op vertrou
wen, dat zijn recht met alle wilskracht, die in ons is.
zal verdedigd worden. Wij zullen misschien zware sla
gen moeten lijden maar wfl zullen nooit bukken onder
een vreemde overneersehing. (Daverende toejuichingen.)
Binnenlandsch Nieuws.
OUDE NIEDORP.
De omslag van het veefondu alhier is voor het
voren het rijwiel van mijn neef bij, het boothulsje ge
vonden, wanrj» Udo, die een hartstochtelijk zeiler
en roeier was, zijn klein jacht cn, zijn roeiboot be
waarde. Hij had dus zonder twijfel een tocht op het
meer gemaakt, en inderdaad lag de roeiboot, een
smal vaartuig, aan de andere zijde van het meer lu
een kleine bocht, die door dicht houtgewas bijna ge
heel verborge» 1». Beide riemen lagen op dtfcij bodem
van het vaartuigje, waarvan het voorste eind zoo ver
op den oever was geloopen, dat dit zonder meupcho-
lijke hulp onmogelijk had kunnen gebeuren. Van den
roeier was evenwel nergen» meur een spoor te ont
dekken. Hij moest van hier uit zijn weg te voe<t
hebben voortgezet, wanneer men niet aannemen wil
de, dat hij op het meer was verongelukt, of het
offer van een misdaad wa» geworden. Van hier uit
ia alles ee» ondoordringbaar geheim gebleven. Nie
mand heeft miju ongelukkige» neef gezien. Noch bij
den boschwachter Post», noch ln een der andere na
burige dorpen heeft hij zich laten ziem. Het is alsof
hij sedert den eersten dag van zij» verdwijnen als
van de aarde, is weggevaagd. Door oua gezamenlijk
en uitgebreid personeel zijn de bosscheu in. verre»
omtrek doorzocht. Een dozijn viasohers is drie dag
gen lang bezig geweest om het meer vftn het ee»e
naar het andere eind door te vteschen. De verdwe-
nene hier nog In den omtrek te wilden zoeken, was
naar mijn vaste overtuiging een onderneming, waar
van me» te voren weet, dat het resultaat nul zal
zijn."
„Wanneer ik u goed begrijp, graaf. ga»t uw. mee
ning niet zoover, dat uw neef het slachtoffer van
een ongeluk is geworden?"
,.Ik zou mij niet kunnen verklaren, welk ongeluk
dat zou moeten zijn."
..Dan blijven er nog twee mogelijkheden over: de
mogelijkheid van een Vlucht of die van een misdaad.
Ia er ook ergens eenige aanwijzing dat de jonge
graaf een heimelijke verdwijning in den zin had?"
„Niet in 't minst. Mijn neef is, zooaje u bekend
ka» zijn, de eenige eigenaar van deze uitgestrekte
en zeer rijke vruchten afwerpende bezitting. Hij
heeft bovendien de beschikking over een groot ver
mogen aan baar geld. Over dat alles heeft hij wei
nig meer dan een jaar het onbeperkt beheer gehad.
Wel heeft zijn vader mij tot zijn meerderjarigheid
h t onbep^Tkt beheer opgedragen, maar zijn leeftijd
gaf hem nu reedf naar mijn oordeel het recht om
afgeloopen kwartaal bepaald op 0.1% psr maand, dit
is gemiddeld pi®- 00 oent per verzekerd rund. »Von
de 780 runderen die verzekerd' waren werden er 0
afgekeurd.
OUDE NIEDORP.
Even als op meerdere plaatsen,, ia ook hier de ker
mis, die op 16, 17 en 18 Augustus gehouden zou
worden, wegen» den oorlog door den Burgemeester
afgelast.
NIEUWE NIEDORP.
De heer W. Schuchart alhier, heeft ook bedankt
wegens ouderdom, voor secretaris-penningmeester va»
den Oosterkamper polder, alhier.
ROODE KKLI8.
Reeds is met een enkel woord gemeld, dat het hoofd-
oomité van het Roode Kruis in volle actie is bijge
daan door een belangrijkhulppersoneel, o. a. pad
vinders als ordonnanccn op de fiets; voorts heb oen
verscheidene particulieren hun auto's beschikbaar ge
steld.
Ook is 'een bureau gevestigd in het Palcis aan den
Kneuterdijk hoek Heulstraat in Den Haag, dat H. M.
de Koningin daartoe beschikbaar gesteld heeft.
Daar is dok gevestigd het kwartier van den hoofd
commissaris van het Ned. Roode Kruis, den gep. gene
raal -majoor Tonnet.
Alle comité's van het Roode Kruis over gihoei ons
land zyn in volle werking. Men Is bezig met het in
richten van noodziekenhuizen, het aanwerven van
personeel en het verzamelen van materiaal.
Vele eigenaren boden aan, hun buitengoederen als
ziekenhuizen in te rieden.
PRACTISCH MIDDEL,
Een eenvoudig middel om aan den nood, voortvloeien
de uit het gebrek ban zilver, te ontkomen,meent hel
bestuur der Alg. WtinkeJJersverceniging gevonden te heb
ben. liet raadt n.1. het publiek aan bij hunne gewone
leveranciers een depot te storten, dat b.v. niet grooter
behoeft te zijn dan tien gulden. Daardoor komt men
in rekening-courant te s.aan met zijn leverancier, 'jlie
natuurlijk tijdig waarschuwt, wanneer men door zijne
bestellingen de grens van f 10 nadert, zoodat tnen
bijtijds zijn depót kan aanvullen. Op die wijze ont
komt open aan de- betaling met klein geld en voorkomt
men bij zijn leverancier in het krijt te geraken.
TWEEDE KAMER.
De heer Wi. J. F. Juten, lid van de Tweede Kamer,
heeft, naar de 'Avondster meldt, tot den minister van
oorlog schriftelijk 'dc volgende vraag gericht:
Acht de minister het piet wenschelijk, dat door èen
wet of een Koninklijk besluit amnestie verleend
wordt aan allen, die zich hebben schuldig gemaakt
aan desertie bijMe zee- of landmacht, pin het daar
door aan deze mannen mogelijk te maken, in de moei
lijke tijden, .die wij beleven, het vaderland te komen
dienen?
En tot den minister van binnenlandsche zaken deze
vraag:
Is de toinister bereid te bevorderen, dat aan de on
derwijzers, die zich hebben aangemeld om examen
te doen voor acte van hoofdonderwijzer of voor
eenige andere acte, en die, als gevolg van de mo
bilisatie .onder de wapenen zijn geroepen, die gelegen
heid zai jvorden gegeven, alt examen alsnog ar te
leggen, nadat zij van de troepen in do schoof zullen
zijn teruggekeerd?
STEENKOLEN-AUTO.
In een onzer forensen-plaatsen hebben alle steen
kool-leveranciers aanzegging gekregen, dc eerste rijf da
gen geen steenkool en anthraclet aan particulieren "te
leveren, gangezien de legcr-behoeften natuurlijk voor
gaan. Patrouilles van soldaten met hun korporaals zijn
overal druk in de weer, op handkarren de gakken
met steenkool te laden, om die naar de verschillende
kantonnementen over te brengen.
Een patrouille is er. 41c zoo vlug geen "kans ziet,
haar steenkool-voorraad mobiel te maken; er zijn geen
handkarren genoeg in de buurt.
Daar komt langs den weg een mooie luxe-auto ge
reden; de chauffeur in uniform zit achter het fan-
als toekomstig heer en meester te worden behan
del r m hij genoot alle vrijheid die hem maar ge-
schi*rken kon worden. Zijn verhouding tot mij en
de mijne» wa» da» ook zoo goed1 mogelijk. Er wa»
eigenlijk niet» wat hem ook maar eemtgszln» drukken
of hinderen kon. Wa» er iets dergelijk» ln zijn leven
getreden, wat ik geheel voor onmogelijk houd,
dan zou hU gee» oogenblik geaarzeld hebben, mij
of dotter Holieiifltein, met wlen ook do oprechtste
vriendschap hem verbond, tot zijn vertrouwde te mar
ken."
„Graaf Udo is nu een-en-twintig jaar oud?"
„Nog niet geheel. Hij zou 3 Augustus zijn twin
tigste geboortedag gevierd kunnen hebben."
„Kunt u mij ook een portret van hem toonen?"
Graaf Schlacbter opende) ee» lade im zijn schrijf
tafel en gaf den beambte een fotografie over. Zij
was blijkbaar door een niet zeer bekwame» fotograaf
genomen en stelde ee» wat, slappen jongeling voor
van 15 A 16 jaar oud.
„Jammer eenoeg is dit het laatete portret dat wij
van hem bezitten. Udo had weinig neiging zich te
laten fotografeeren en da»r hij met uitzondering va»
een reis naar Engeland en Italië hier ln de een
zaamheid van het slot Sambor leefde, was er ook
niet veel gelegenheid voor fotografeeren. Voor het
opsporen van mijn neef kan deze slechte fotografie
moei'ijk -dienen, want de Jonge man heeft zich in
dis jaren zeer in zijn voordeel ontwikkeld. Slechts
voor ons, met V'ien hij steeds heeft geleefd, ie hij
op dit portret nog te herkennen."
De politiebeambte had het portret evenwel met
groote opmerkzaamheid bekeken. „U staat mij wel
toe, dat Ik het behoud?" zeWe hij. „Eenige bijzon
dere kenteekens aan 't lichaam, hoofd of hand»» kunt
u mij misschien niet opgeven?"
„Neem. Maar ik zal voor u bij dokter HoUenstein
daarover navraag doen. Daar hij mijn neef sedert
twee jaar heeft behandeld: als arts, zal hij ons daar
over wel het een en ander kunnen meedeel en.'"
„De mijnheer, dien u herhaaldelijk noemde, is dus
arts? Woont die mijnheer hier steeds op het 6lot?"
„Ta, sedert bijna twee jaren. Mijn neef, de eenige
zoon van zijn zuster, d:ie met den rijksgraaf Sewig-
Setteriihfclm is getrouwd geweest, was in zijn Jeugd
zeer zwak. Hij moest alle mogelijke ziekten doorma
ken en le d aan telkens waderkeerend© epileptische
a suvallen. Daarin ligt ook de verklaring, dat hij nooit
zend stuurwiel'; dc wagen is van een Töclk-wit lakwerk,
het kostbare leerwerk ls heel licht, wat [o noemt
een pracht-auto.
De patrouille laat de auto stil houden, aan welk
bevel de .chauffeur onmiddellijk voldoet.
„Inladen I" beveelt de korporaal kortaf aan zijn
manschappen.
Al dc zwarte steenkool-zakken worden nu, tot boorde
vol. in de luxe-auto geladen. En piet een soldaat naast
zich. voelt de geunfiormde chauffeur zich gepromo
veerd tot sieenkool-bezorger.
HIJ kjjkt er niet zwart ora:.„ de auto al evenmia
ZIJN ZOON VERMOORD.
Te Klaaswaal in de Hoeks chewaard heeft eergLster-
namicldag .tyj een twist tusschen Zigeuners een hunner
zijn tienjarig zoontje met een revolver in het hoofd
geschoten. Door den geneesheer van Klaaswaal. ,per
stoomtram naar Rotterdam gebracht, bleek de jongen
bij aankomst aldaar overleden. De vader ls gearresteerd
en wordt ier beschikking der iustitie te Dordt gesteld.
CALLANTSOOG.
Woensdagmorgen vertrokken vele dammenwerkers van
hier naar hunne woonplaats te Hardinxveld tfja. De ar
beid aan de zee-dammen is stopgezet.
WIERTNGERW AARD.
Evenals elders zal ook hier ynnaf heden 5 Augustus,
ecu zeer gewijzigde postdienst pjaats vinden. De lê
verzending en le bestelling blijft als gewoon, terwijl
de 2e verzending zal pjaats hebben ten 1.25 aam. tweede
bestelling over de gehcele gemeente des nam. 4.15.
Avondverzending cn -bestelling vervallen voorloopig.
RAAD VAN HOOGWOUD.
Vergadering van den Raad der gemeente Hoogwoud,
op Woensdag 5 Augustus 1914. pes voormiddags 10
uur.
Voorzitter burgemeester Breebaarl. Aanwezig allen.
De notulen worden hierna gelezen en onveranderd
goedgekeurd en vastgesteld.
Naar aanleiding der notulen deelt voorzitter mede.
dat het ijzeren hek bifde school in de Weere is aanbe
steed. De inschrijvingssommen der vijf deelnemende
smeden verschillen al eens heel weinig, getuige onder
staande cijfersJ. Dinkla te Lamberiscnaag f 450 P.
de Boer. de Gouw. f 440, Jb. Louw te Aarts woud
f 445. Theodorus Groot te Kerkelaan f 4-44. A. NIps-
hagen te Weer en f 437. Aan Nipshagen als laagste
Bericht iPIngekomen, dat Ellzabolh Kos de benoe
ming als schoolschoonmaakster jheeft aangenomen.
De heer R. v. d. Veen, gemeente-ontvanger. 1^ be
noemd tot het uitbetalen van pensioenen.
Wat den verkoop van visch van gemeentewege betreft,
met het doel deze als volksvoedsel in te voeren, deelt
voorzitter mede. daithot 'mejl deze onderneming uitstekend
gpat.
De paal tusschen Hoogwoud en Opmeer is verve
loos bevonden en zal geschilderd worden.
Van Ged. Staten is goedgekeurd terugontvangen dc
suppletolre begrooting en ook het besluit lot geldlecnlng
voor de brandkluls. Mede goedgekeurd is van Ged.
Staten ingekomen het besluit tot verhuring van den
gemeentelijken tuingrond.
Aanvrage om subsidie Ambachtsschool Hoorn, zal
bij begrooting worden behandeld.
Bij Ministedeele beschikking ls bepaald, dal over het
iaar 1914 de aftrek krachtens het le lid van nrt.
öbis der wet van 24 Med 1897 vóór 1914 wordt vastge
steld op f 3130.
De gemeenterekenlng 1913 wordt aangeboden ln ont
vangst op t 25713.78»,'2, ln uitgaaf op f 25798.88. na-
deefig saldo f 85.09yj. De raadsleden, bulten B. en
W.. .zullen de commissie vormen, belast met he na
zien en zoowel Gemeenterekening als Armbestuurs
rekening nngnnn. om naderhand rapport uit te brengen.
Komt ter tafel het aangehouden verzoek om subsidie
voor de proefschool voor Weslfriesland. Namens B.
en W. Stelt de voorzitter voor, dit verzoek aan te hon
den, daar met het oog op den huldigen toestand die
proefschool toch piet door kan gaan. Goedgevonden
aan te houden.
een openbare school beeft bezocht en steeds op Sam
bor heeft geleefd. De aanval le» zUn»r riekte hor
haalden zich ln de eerste jongelingsjaren zoo dik
wijls, dat het eenvoudig onmogelijk was hem onder
vreemde meneehen te laten loven. Reed» zijn ouder»
hielden voor hem steed» ee» dokter op het »lot en
het was niet meer da» natuurlijk, dat Jk na het
overnemen van het voogdschap mij daartoe eveneens
verplicht gevoelde. Met de k«uze van doktor HoUen
stein heb ik een geluk gehad, want zijn behande
lingsmethode heeft tot onze vreugde daarheen ge
voerd, dat de aanvallen, reed» sedert meer dan ee»
jaar zijn weggebleven. Wij beschouwden de genezing
van mijn neef, die zich de laa/tste maanden prachtig
heeft ontwikkeld, aje volkome», zoodat hij in den
herfst naar de -universiteit zou ga»», nadat hij drie
maande» geleden het eindexamen voor een gymna
sium in Dresden uitstekend had gedaan."
„Was hij zelf tevreden met de, toekomstplannen?
Misschien had hij wel een tegenzin ln de studie?"
Graaf Schlachter schudde met groote beslistheid
het hoofd. „Integendeel, hij verheugde zich op de
verstrooiing e» genoegens va» het studentenleven
waarover de dokter als vroegere) vroolijk» student
hem als kiïyl reeds zooveel had- verteld."
„Had hij bijzondere karakter eigenschappenwaar
uit een heimelijke verdwijning zich zou kunnen la
ten verklaren? Jonge menschen van rij» leeftijd zijn.
soms zoo belust op avonturen."
„Juist omdat hij, zooajs ik uit uw woorden hoor,
tot dusverre zoo weinig had beleefd, kon het Jonge
onstuimige Woed er hem toe hebben gedreven buiten
I» de wijde wereld eens zij» geluk te beproeven."
„Dat schijnt mij lettend op zij» karakter geheel
ondenkbaar. Niemand in zij» omgeving heeft ooit
Iets opgemerkt van zulk een avontuurlijken zin. Hij
gevoelde zich volkomen gelukkig en het kon ook
nauwelijks andere zijn» want ik herinner mij niet dat
ooit een zijner wecschen onvervuld Is gebleven. Hat
was een frissche levenslustige jonge man, zonder al
te ziekelijke of overdreven nelgingen. Ook van idea
lisme of fantastische droom er ij heb ik nooit veel ge
merkt. Hij was een aanbidder van mooie gedichten
en kunstwerken dat 1» ook alles. U ziet. dat de
gedachte aa» een vlucht onder zulke omstandighe
den niet de geringste w&arechtjnlljkhaid aanbiedt."
Wordt vervolgd.
