Allllltl Bitlis-
Attentie!
WOENSDAG 12 AUGUSTUS 1914.
57ste JAARGANG No. 5433.
Uitgevers TRAPMAN Co.
Ieder moet betalen.
Leniging in den nood.
Erfgraaf Udo.
SCHUIF.
COORANT.
Dit blad vereohijnt viermaal per weekDinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 ure wor
den ADVERTENTIEN in het eerst uitkomend nummer geplaatst.
SCHAGEN, LAAN D 5. - Int. Teleph. NO. 20.
Prijs per jaar f 8.Por post f 8.60. Losse nummers 6 «ent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ot.
Groote lettere worden naar plaatsruimte berekend.
Wij ontvangen een enkelo maal klachten, dat
de Schager Courant bij onze abonné's niet arriveert
in de namiddag-bestelling. Zoo o.a. heden weder
van OUDESLUIS.
Wij maken er onze lezers op attent, dat van
ons Hureau de afzending steed9 op tijd geschiedt,
zoodat zij ook steeds hun krant in de namiddag
bestelling behooren te ontvangen. Geschiedt dit
niet, dan is bet abuis bij de post. W{j verzoeken
in die gevallen beleefd, dooh dringend, ons hiervan
terstond kennis te geven wjj zullen dan pogingen
aanwenden, dat die fouten niet plaats hebben.
De Uitg,
Van verschillende zijden bereiken ons de berlch'
len, dal velen hei betalen van wissels elc. maar
hebben slop gezel. We hebben 'I nief, ziedaar wat
het algemeene lakonleke antwoord is. In alle bla
den vinden we de meest ernsljge waarschuwingen
om toch vooral Ie blijven betalen, een ieder moet
aan zijn verplichtingen voldoen.
Men denke er om, er beslaat geen moratorium,
vrijdom van betalen is er niel, en degeen die geld
in huis heelt en ioch niel belaali,
handelt schandelijk.
Hij benadeel! niel alleen zijn schuldelschers,
maar werkt er aan mede. een algemeene ramp
uil te lokken. Wanneer zakenmenschen, hande
laars, InduslriEelen hun gelden niet kunnen krij
gen, zullen zij genoodzaakt zijn hnn personeel
Ie ontslaan, hnn bedrijl zal moeten worden
slop gezel en de gevolgen zullen noodlollig
moeien worden. Sommigen pochen er zelfs op, dal
zii hun wissels niet belalen, alsol ze een heele
slimmigheid uifhalen. Deze menschen denken er
aan, dal zij de heerschende werkeloosheid, de al.
gemeene ellende nog vergroolen, zij zeilen alles
gewoonweg slop, mede in hun eigen nadeel 1
Een ieder denke er dus aan, zooveel als moge
lijk is, aan zijn linanlieele verplichtingen Ie vol
doen.
Binnenlandsch Nieuws.
Maandagmiddag la de op initiatief van H. M. de
ICoutagln bijeengeroepen, bijeenkomst om eenheid te
brengen in, de pogingen, tot, leniging van den, nood
onder de tegenwoordig© omstanditghoden te 's-Gr&veh-
hage gehouden,.
H. M. de Koatngln opende deze bijeenkomst met
de volgende rede:
„De berichten, welke tot MIJ komen omtrent de
FEUILLETON.
6.
..Deze mogelijkheid ls natuurlijk niet uitgesloten.
Maar Ik blijf erbij, dat men dan ten m 1 n/ste de plaat»
waar gestreden was, had* moeten ontdekken,, ponder
heftiigen kamp zou graaf Udo zeker niet overweldigd
zijn geworden, want hij was ondanks ziju meer teuv
gere da® krachtig» verschijning, zeer sterk en vUu©.
Ook had hy op zijn tochten, steeds een, geladien re-
vo ver I Ij zich, en een. enkele aanrander zou hem
dus moeilijk hebben kunnen overmannen, zelfs imdiem
er meerderen, geweest waren, had hij hun nog heel
wat te doen, gegeven."
Een ongeluk, kan zeker slechts op het water voor
gekomen zijn?" vroeg de beambte.
..Dat geloof ik tenminste," antwoordde dokter Hal-
1steln. „De boot met de riemen is aan den oever
g vonden.'en ls das nlc' omgeslagen, maar er zijn
toch nog vel? andere oorzaken voor de meenjng, dat
de arme Jonge man door verdrinken den dood ge
vonden heeft. Hij kan gedurende de vaart opgestaan,
zijn, kan zich te ver over den rajnd der boot gebo
gen hebben cm wal op te vissthen, of hij kan, door
een aanval van zijn vroeger epileptisch lijdon, zdjn
overvallen. Want hoewel mem hier in het slot van
nieeulng was, dat de jonge graaf van, die ziekte vol
komen was gemzen, em ik natuurlijk geen, reden hadi,
deu graaf of zijn familie door 'n, tegenovergestelde mee-
nlng te verontrusten., zoo was ik toch In dent opzicht
In geer. geval zoo gerust als de andTen. Zulke aam-
va'len herhalen zich dikwijls jaren later weer op
nieuw. Daarmee was tegelijk verklaard, waarom gruif
Udo, die toch een fink zwemimer was, zichzelf njilet
he it kunnen redden."
Maar men had dan toch het meer moeten afzoe-
ke;
.Het spreekt van zelf. dat dit ook gebeurd, is.
Maar dat dit niets heeft opgeleverd, bewijst nog
niets, want van het Lange Meer 1s bekend, dat het
nifts t rug-geeft van wat het eens verzwolgen heeft.
Het heelt geen zichtbare afvloeiing en hot is zeer
waarschijnlijk dat het water onderoardech niet nabu
rige rivl ren in verbinding staat."
liet was v ret md. d t d graaf van deze elgenaar-
trtoornis of stilheid ia bedrijven of gebrek ten ge
volge van den oorlog en het ten onzent bestaand©
oorlogsgevaar. dOjCb bovenal de kommer en bezorgd
heid, wolk© MJJ allerwege tegemoet treden, waar ik
Mij beweeg t© midden van Mijn volk, vervullen Mij
met g-roote deernfB voor do velen, die ln zoo benar
de omstandigheden verkeetren. Het is diaarom, dat, Ik
een beroep doo op al mijn landgenooten, die tot heb
pen ln staat zijn, teneinde met Mij eendrachtig de
handen ineen to slaan om plannen te V-ramen en
uit te voeren, opdat, aan den nood der tijdon, zooveel
in ons vermogen, ligt, h«t hoofd worde geboden.
Daartoe heb Ik gemeend lm de eerste plaats de
medewerking: te moeten inroepen van den Werkeloos-
hei naraad, van de AJgemeene Armencomnvisale, van
den National en Vrouwenraad, van de Tui n bouw voree-
nlghig, van het Landbouwcomité, van de Maatschappij
van Nijverheid, en met de plaatselijke comlté's, welke
zich te Amsterdam, Rotterdam, 's-Gravenhage en
Utrecht gevormd hebben en, naar Ik hoop in' an
dere plaatsen nog gevormd zullen worden, in overleg
te willen treden.
Doch Ik wl] uitdrukkelijk verklaren, dat iedere
vereeniginig, dile tot hetzelfde doel wenscht samen te
werken, met instommitog zal worden begroet, en dat
Ik dus door den oproep tot deze vergadering geener-
lel voorkeur heb willen toonaai voor enkele comlté's
met achterstlHing van andere.
Met groote waardeering heb Ik kennis genomen van
de a'om werkende, hulpvaardigen. Zoo vertrouw Ik,
dat het hier te stichten comité het middelpunt tal
vormen van de pogingen, die allerwege gedaan, wor
den tot leniging van dsft nood, en, dat wij allen een
maal de breed» voldoening zulletn smaken, dat menig
bezorgd hart ruimer zal kunnen, kloppen.
Den min'ster van landbouw, handel en nijverheid
Mijn oprechten dank voor zijn bereidverklaring, do
leiding van deze vergadering op zich nemen, ik
verzoek U thans, onder voorzitterschap van den mi
nister van, landbouw, handel en nijverheid uw beraad-
slaging-en aan to vangen,, en, vertrouw, dat gij met
den minister een kern-comité zult vormen,"
Daana zei,te minister Treub ln een zeer uitvoerige
rede d© werkzaamheden uiteen, bracht H. M. de
Koningin dank en bood haar het eerevoorzitterschap
aan.
JI. M. de .Koningin aanvaardde dit
Do Nieuwe Courant deelt over deze bijeenkomst ver
der nog mede:
BIJ bet verlaten van de zaal riep geheel de vergade
ring Leve de Koningin f gevolgd door daverende hoera s.
Van het uitgeleide aan H. >1. teruggekeerd in dc
zaal, ging men over tot regeling van werkzaamheden.
Onder applaus werd door den heer Treub met mach
tiging van Tï. M. medegedeeld dat H. M. f 20.000 be
schikbaar heeft gesteld als bijdrage in het verleunen
van steun.
Tot bijstand aan den secretaris-generaal, den heer
Van IJsselstcJjn, verklaarden zich ais secretarissen be
reid en werden benoemd: rnr. Van Waterschoot van
der Gracht, jhr. rar. W. M. dc Brauw, mir. De Wilde
en Albarda, lid van dc Tweede Kamer.
De samenstelling van het dagelijksch besluur uit het
hoofdcomité zal nader geregeld worden.
Een punt van gezet e en langdurige .overweging maaklc
uit de bespreking van de beste wijze waarop slcun,
geld of levensmiddelen kunnen worden, verkregen, na
dat de voorzitter had medegedeeld dat de ministerraad
in beginsel bereid is voor zoover het noodig zul blij
ken en voor zoover net niel uil vrijwillige bijdragen is
bijeen te brengen, regeermgssteun ie geven binnen dé
grenzen der financieel© mogelijkheid.
De slotsom der discussie hierover was, dit onmid
delUJk contact mei de plaatselijke comilé's van hel
steuncomité wcnschclijk is in dien zin dal de plaatselijke
comité's worden gehandhaafd als plaatselijke cenlrales
waarin alle comité's samenkomen maar met voortdu
rende aanraking met het hoofdbestuur als centraal punt.
Dit oentraal bestuur zal zich ook bezig hebben te houden
behalve met de behoefte aan geld, ook vooral met het
vraagstuk der voorziening in de behoefte aan leven
digheid van het meer njert» gezegd had- Maar het 1»
waar,, dat hij van het begin af meer de meemtnig-
wa» toegedaan, dat zUu n»ef door een mlsdaadi Wa»
omgekomen. Wellicht had hij het daarom voor oo-
noodlg gehouden op d -ze bijzonderheid te wijzen.
„Hier en daar is ook do meeniov? verkondigd," gtag
Hallensteln na een kort zwijgen, voort, „dut gr:iai Udo
zich h'Jmelijk uil de voeten zou hebben gemaakt-
Maar dat is eenvoudig een dwaasheid. Hij wa» toch
reed» boven d n leeftijd dat aankomende Jongen»
tot dergelijke «-treken In staal zijn* en er was lyul-
tendl: n niets,, dal hom tot zulk eeu dwaasheid had
kunnen verleideji. Hij was een lieveling van hot ge
luk. Alle», wat naar onze voorstelling,, het leven, ka®
veraangenamen en aantrekkelijk maken, wao ham nu
reeda bijna in overdadige mate ten deed geworden, ön,
nog kostelijker dogen wa<htten hem Siechts in eön,
aanval van waanzin had hij op heit idee kunnen ko
men,, om als eeu avonturier de wereld in te trek
ken."
„Het zou In elk geval- niet voor het eerst zijn, dait
zool ts gebeurde." merkte de beambte op. „Diit Blot
is ©en praihtig huis om f.e bewonen, maar ik kan
mij begrijpen, dat een jonge man van tw:ntlg jaar
naar Iets meer vorstrooing en afwuseeling verlangt dan
hem hier geboden werd."
„Dit mag voor ieder and-er waar zijn* maar voor
graaf Udo nieit. Hij heeft nooit laten m fa-ken dat htj
h vervee de, en tegenover mij zou hij dat zeker
niet verborgen, hebben. Ook ie het leven op het slot
Sambor werkelijk niet zoo eentonig als u dit zich
schijnt voor te stellen. Jacht en. sport, waar de Jonge
man hansioihtelijk van hield, boden hem genoeg af-
wiBseling en het ontbrak daarbij niet aan ander soort
genoegens. Zoodra er in Rede heli berg een goed- con
cert gegeven werd, of een reltzend gezelschap voor
stellingen zou geven, gitng gr:'al' Udio met mij of
met zijn onderwijizer diaar heem. Slécht» wei talg e da-
g?n voor zijn, verdwijnen had hij npg een voorstelling
in Rfichfinberg bijgewoond., vanwaar hij, opgetogen te
rugkeerde."
De belde heeren. hadden zich im.tusechem ai wan
delende zoover van het s'ot verwijderd, dat de be
ambte voorsloeg om terug te keeren* Een poosje spra
ken zijl over andere dingen, daarna echter kwam dok
ter HaHcnp'ieiiai, zonder dat de ander daaromtrent "n
vraag gedaan, had, plotseling wieder op het eerste
ond rwerp terug.
,.\oora. teiw 1 e van do arme gravin zou ik har
middelen en regeling van nog vele andere punten in
verband roet deze economische quaestle.
Groote voorzichtigheid werd aanbevolen ten op.zichte
van het verzamelen en Inkoop,en yen groenten en aan
bevolen werd den uitvoer naai' bulten niet geheel te ver
bieden.
Men zorge allereerst voor een goed vervoer en een
oordeelkundige verdeeling van den aanwezigen voorraad,
levensmiddelen, op voor het land meest voordeelIge wijze
Ten opzichte van het vervoer moest echter bedacht
worden dat dc spoorwagen tlians staan onder het le
gerbestuur dat jnét het departement yan Landbouw
en dit comité zeker gaarne zal samenwerken.
Primeert in deze de vedligheid van het laad, zeer
zeker zal op dit belang de aandacht van het Leger
bestuur moeten gevestigd worden, ook omdat dit
mede bölang heeft bij het vervoer van land- efttutnr
bouwproductea daarheen waar 't noodig zou rijn,
Ala aigemecne thesaurier van het comité zal wor
den ultuenoodigd het agentschap der HandeLmast-
achapplj alhier.
Het t.e vormen dagelfljkech bestuur zou nog gisteir-
avond bijeen komen tor ver diere uitvoering van de
zaak.
Nog werd geconstateerd da£ ook werkverschaffing,
de zorg voor arbeidsgelegenheid, zal behooren. tot
de taak van het comité; in éen woord alle maatre
gelen zullen genomen worden om weor tot den nor
malen toestand erug t» koenen, al zal de abnormale
toe-.-.-tand nog weJ lang kunnen duren.
Nog verschillende vragen, de werkwijze en de ac
tie van het comité betreffende, werden ter sprake
gebracht.
Voor contact met de arbeidsbeurzen wordt roede
bulten dit comité door andere organisaties gezorgd.
'Ier wegneming van de bestaande ongerustheid
werd ln ovexwegging gegeven contact met do groote
werkgevers, opdat de vree» voor Blulting van. bedrij
ven zooveel mogelijk door afdoende inlichtingen wor
de weggenomen.
Omtrent den voorraad van aardappelen werden nog
geruststellende mededeelitogen gedaan. Tot dusver Is
er nog overvloed van deze eetwaar.
Tegen 5 uur ging deze voortreffelijke, door minis
ter Treub gelelde vergadering uiteen
De Landstorm.
Hoort men over den landstorm spreken, dan blijkt
duidelijk, dat over dit deel onzer weermacht zeer
overdreven voorstellingen rondgaan.
Teneinde meer juiste begrippen hieromtrent ingang
te doen vinden, wordt hel volgende medegedeeld:
'Art. 2, le lid der Landstormwet luidt:
Tot den landstorm behoort, behoudens het bepaalde
in art. 16:
lo. a. ieder, die van den dienst bij de militie is
vrijgesteld, hetzij; wegens broedendienst. hetzij wegens
aanwezigheid van in hetzelfde jaar geboren broeders
of halfbroeders, hetzij tijdelijk of voorgoed wegens
kostwinnerschap of wegens hel verkeeren in een bij
zonder geval:
b. ieder, oie beeft deelgenomen aan de loting voor
de militie en niet is aangewezen om daarbij te worden
ingelijfd
2o. a. ieder, die na volbrachten dieast bij de militie
of bij de landweer uit den dienst is ontslagen:
b. leder, niet vallende onder a. $e gediend heeft bij
de zeemacht. Jict korps mariniers en de marine-reserve-
hieronder begrepen, bi! het leger hier t^ lande, liet
reserve-personeel bij uc landmacht hieronder begre
pen. bü de gouverncinenls-marine in Nederland^eli-
Indiö pf bil do koloniale troepen en bi/ het verlaten
van den dienst gevestigd is binnen hel Rijk, in het
Duitsche Rijk of in het Koninkrijk Bolgiö, of zich na
het verlaten van den dienst daar vestigt
3o. ieder, die daarbij overeenkomstig artikel 8. derde
lid, is toegelaten tot een vrijwillige verbintenis.
De Landstormwet Ls ln 1913 in werking getreden,
zoodat thans daartoe slechts behooren de twintig-jari
gen van den jaargang 1913. die neg niet gediena neb
ben en de landweerfichting, die op 1 Augustus 1913
telljk w-enache®,. dflit deze zaak op de oene of an
dere wijize spoedig, opgehelderd werd." zeide bij-- „Zij,
ts -uatl't? ziek, en d» mat deae onzekerheid verben-'
den telkens tcrugkeerende oywtadLng beduiden voor
baar een ernrt'g leveaier-evaox."
„De verhouding tuncbea d«cn Jongen graaf en zjjn
familie was dus zeer goed-?"
„Zij was zoo goed als men zich maar denken, kon*
De k ravln, htafr aatb haar aardb.e neef met bijna moe
derlek© te»<lcrhel)d, en haar bekommering wordt nog
verscherpt door de kwellend» vooretelling, dflft. meat
de grafe'Ijke familie verantwoordelijk zou kunnen
stellen voor het gebeurde."
„Verspiltwoordelijk stellen ta hoever?"
„Zij vreest het verwijt, dat mem den Jongen man
niet voldoend» onder toezicht geeteld heeft. Misschiet
vreest rij nog wiel iet» ctrgers."
Vragend zag de ander hem aan.
„Nu, het ie bijna beflachelijk om het te herhalen,
maar ik heb roden om te vermoeden,, dat de gravin
zich met de gedochte pjjindigt, dat meen haar man. voor
aen dader dezer geheimzinnig» geschiedendb zou kun
nen houden Zij verzet sdbh daarom zeer energiek te
gen het verschijnen van een beëedlgd beambte tn 't,
slot. Dat in waarheid niemand er aan denkt zulk
een vërmooden te uiten, behoef ik u natuurlijk niet
te zeggen- Afgezien van het ongehoorde dat er in
ligt, om een, man, van dn positie en. het. karakter van
den graaf een misdaad toe te dichten, kon hij aan
het verdijn,en van zijn neef daarom reeds geeft dJeel
hebben gehad, omdat hij in dien tijd bijna niet In
staat was zich te bewegen. HIJ heeft zich bij het
uitglijden op het parket ln de bibliotheek den voet
verstuikt, waardoor hij een w-eek lang stil moest blij
ven Ifggen."
Voor de tweede maal reeds hoorde de beambte
hier van e^n vexd'-nk.ing tegen graaf Sch lach ter ge
wagen. Eerst wa» het die persoon in kwestie zelf ge
weest, die daarover had gesproken,, en nu geschiedde
het door iemand,die den graaf persoonlijk ze*r
goe'i kende. Hoe kwamen die twee ertoe, om een
dergelijke ongehoord© verdenking te vermoeden? Dat
iemand het gewaagd zou hebben zich in dien zin te
uiten, was bij de hooge poeiitfe va® den graaf nau
welijks aan te nemen. Deze vrees kon dus a.üeem
haar oorzaak vinden in, een overdreven angst van
den graaf, ofschoon hij op den nieuwen bezoeker
werkelijk riet den indruk van een angstige natuur
gemaakt had. Maar d-t uu ook dokter Hallensteitn
naar den landstorm is overgegaan. Hierbij komen neg
de militiepjlchtigen der bereden wapens en de oua-
zccmlllciena, die, niet landwoerplichtfg zijnde, in 1913
rechtstreeks naar den landstorm gingen, benevens de
oud-vrijwilligers, die Ingevolge 2 ad b hierboven heb
ben gediend.
De landstorm kan voor den gewapenden dan we! voor
den ongewapenden dienst worden bestemd; voor den
gewa pen den dienst echter kunnen alleen zJJ worden
aangewezen, die vroeger hebben gediend, met uitzon
dering van hen, wier werkkring bij land- of zeemacht hen
niet tol den gewa penden dienst eigent.
Voor de oproeping moet tevoren bij Koninklijk be
sluit machtiging worden verleend.
Alsdan kunnen door den opperbevelhebber de dien
sten der landstormplichtlgen, wanneer, waar en naar
mate het belang der landsvendlging dit vorderen mocht,
worden gevorderd.
Van het verleenen der bovenvermelde Koninklijke
machtiging, die echter niet de onmiddellijke oproe-
behoeft mede te brengen, wordt bij openbare
gsevüu mededeellng gedaan. De openbare ken-
ig bevat tevens verschillende bepalingen, den
landstorm betreffende.
De in hel buitenland vertoevende landstormplichli-
gen moeten alsdan naar Nederland terugkeeren en
zfch gereed houden.
Voor eventueel» vordering worden de betrokken
burgemeesters aangeschreven, die alsdan den fcp Te
roepen landstormppchtigen eene oproeping doen toe
komen. Deze oproeping behoeft dus geenszins voor
alle landstormplichngcn gelijktijdig plaats te hebben.
VAN EEN LUCHTSCHIP...
Zondagavond ,pl.m. half elf heterschte onrust bij" de
bewoners rondom het Regentesseplcin te 's-Graven
hage, wellicht ook in andere stadsgedeelten. Op de hoe
ken der Straten vormden zich groepjes van Tnenschem,
starend cenigcn gewapend met verrekijkers ln
dezelfde richting ncmelwaarts. Niel inccr of minder dan
een Zeppelin-luchtschip.vertoonde zich aan hun oog.
't Schip zelf was weliswaar niet te zien, doch hol blonk
een schitterend licht, precies dc plaats aangevende waar
de kolos zich bevond'': nu eens buitengewoon helder,
dan weer kleiner alsof 't plotseling mijlen verder zich
vertoonde, ja zelfs was 't somiijas gedurende enkele
minuten geheel uitgedoofd. De vurige bol was duidelijk
waarneembaar aan de fénden rood en groen getint.
Wel beweerden vele nieuw aankomende toeschouwers
direct„het is een ster" ^doclx 'dat bleek velen op den
duur een ai te eenvoudige oplossing; een „toonoolkljker"
liegt niet; zij die het rood en groen niet onderscheid
den, Waren wellicht kleurenblind f
De massa groeide affhl Het schip spoedde üch voort!
Zoo oneindig ver en duizelingwekkend hoog, dat ten af
de aarde het constateer en van een verplaatsing Abso
luut onmogelijk was.
Vragen van den stadsbewoner
Wat zou 't doel rijn van dit zeer zeker vijandig schip?
Waarheen zou 't gaan en van waér kwéra het?
Beoogt hét de Engelsche vloot oï onze dierbare stad
to verwoesten?
Raad van den berichtgever, dorpenaarwaArde stads
bewoner, blllc toch meer hemelwaarts. Alle theater-,
opcn&r, variMetten- en bioscoopsterren rijn u bekend;
alleen de hel glanzende avondster, die fcch bl/.wijlen
achter nevelen verbergt, is u vreemd, brengt u angst
en bezorgt u een slapeloozen nacht. ;Vad.
DA'S ROYAAL.
Meer dan dertig van de hoogst aangeslagenen ln den
hoofdelijken omslag te Sappcmeer, hebben rich bereid
verklaard hun aanslag te verdubbelen. Daardoor heeft
het steuncomité al aanstonds te beschikken over onge
veer f 20.000.
SCHAPEN NAAR ENGELAND.
Zooeven bereikte ons het berichl, dat de uitvoer van
vette schapen naar Engeland weer geopend ls. Voor
onze landbouwers voorwaar een gelukkig bericht.
AL TE BRUTAAL.
Do slager F„ van GrlJpriterke, is gevankelijk, haar
Middelburg overgebracht Hij had een varken btj ©en
zich verplicht zag tegenover een wildvreemde allerlei
bewijsgrond'tï, voor de onechuld van, den graaf aan
te voeren, dia tpt diusvor door niemand was beschul
digd. wa» wol heel vreenwL Men mo'nt op het slot
Sambor zeer gevoelig rijm voor praatjes, of mem had
werkelijk reden, om d» praatjes te rreenen.
Doch, ofschoon, de beambte daarover het zijn»
docht, 1W, hij daarvan dHs merken. Hij gleed vluch
tig over de laaitato osnaerktafren van dm dokter boen.
en toen rij het slot bereikt hadden zodd» hij: „Zoo
als lk vermoed., gaat men hier naar landelijke ge
woonte, vroegtijdig te bed, en daar tk nog een brief
wilde «chrljven, zeg ik u met donk voor uw vrien
delijkheid, meteen goeden nacht."
Hallenstein reikte hem de hand. „Tot weerrians. lui
tenant! Wellicht kunnen wij morgen te zomen een
wandelrit maken. Dan zal ik u het meer Iat«m zien
en de plaats, waar men de boot van onzen armepi
graaf gevonden heeft"
HOOFDSTUK III.
Terwijl Santen rich naar zijn kamera begaf keerde
HaUeneiefai in het nu bijna donkere park terug. Hij
s'oeg een anderen wag in dan dien hij tevoren met
den nieuwen gast betreden had;, langzaam liep hij
tusschen kreupelhout en boomen verder, waar rich
hier en daar als flikkerende electrieche lampje» de
gloei wormpje» vertoonden. Het sdheen hem slecht»
om een eenzame wandeling te doen te zijn, toch speur
de hij opmerkzaam rood als lemaod die Iets zoekt.
Plotseling verhaastte hij zijn schreden. Op de bank
onder een witten marmergroep had hij een donkere
meisjesgestalte ontdekt, die van freule JDdAtha.
Zij bemerkte zijne nadering niet, want zij had
de hand met een zakdoek voor het gezicht. Eerst
toen hij bijna voor haar et.ondverried het gekraak
van zijn schreden de tegonwoordJghetüd van| eeh
menschelijk wezen. Zij schrok op en liet den arm zin
ken. „Wie is daar?" vroeg rij ontsteld. „O, is u het
dokter!"
„lk vraag u vergeving, freule. Indien ik u ver
schrikt heb. Ik wilde u niet storen."
„Neen. blijft u hier!" verzocht zij haastig. „Het
ls mij aangenaam, dat het toeval mij gelegenheid
geeft, u vandaag nog te spreken. Ik Wilde u iet»
vragen."
Wordt vervolgd.