Allllltl Bitlis- Attentie! WOENSDAG 12 AUGUSTUS 1914. 57ste JAARGANG No. 5433. Uitgevers TRAPMAN Co. Ieder moet betalen. Leniging in den nood. Erfgraaf Udo. SCHUIF. COORANT. Dit blad vereohijnt viermaal per weekDinsdag, Woensdag, Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 ure wor den ADVERTENTIEN in het eerst uitkomend nummer geplaatst. SCHAGEN, LAAN D 5. - Int. Teleph. NO. 20. Prijs per jaar f 8.Por post f 8.60. Losse nummers 6 «ent. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ot. Groote lettere worden naar plaatsruimte berekend. Wij ontvangen een enkelo maal klachten, dat de Schager Courant bij onze abonné's niet arriveert in de namiddag-bestelling. Zoo o.a. heden weder van OUDESLUIS. Wij maken er onze lezers op attent, dat van ons Hureau de afzending steed9 op tijd geschiedt, zoodat zij ook steeds hun krant in de namiddag bestelling behooren te ontvangen. Geschiedt dit niet, dan is bet abuis bij de post. W{j verzoeken in die gevallen beleefd, dooh dringend, ons hiervan terstond kennis te geven wjj zullen dan pogingen aanwenden, dat die fouten niet plaats hebben. De Uitg, Van verschillende zijden bereiken ons de berlch' len, dal velen hei betalen van wissels elc. maar hebben slop gezel. We hebben 'I nief, ziedaar wat het algemeene lakonleke antwoord is. In alle bla den vinden we de meest ernsljge waarschuwingen om toch vooral Ie blijven betalen, een ieder moet aan zijn verplichtingen voldoen. Men denke er om, er beslaat geen moratorium, vrijdom van betalen is er niel, en degeen die geld in huis heelt en ioch niel belaali, handelt schandelijk. Hij benadeel! niel alleen zijn schuldelschers, maar werkt er aan mede. een algemeene ramp uil te lokken. Wanneer zakenmenschen, hande laars, InduslriEelen hun gelden niet kunnen krij gen, zullen zij genoodzaakt zijn hnn personeel Ie ontslaan, hnn bedrijl zal moeten worden slop gezel en de gevolgen zullen noodlollig moeien worden. Sommigen pochen er zelfs op, dal zii hun wissels niet belalen, alsol ze een heele slimmigheid uifhalen. Deze menschen denken er aan, dal zij de heerschende werkeloosheid, de al. gemeene ellende nog vergroolen, zij zeilen alles gewoonweg slop, mede in hun eigen nadeel 1 Een ieder denke er dus aan, zooveel als moge lijk is, aan zijn linanlieele verplichtingen Ie vol doen. Binnenlandsch Nieuws. Maandagmiddag la de op initiatief van H. M. de ICoutagln bijeengeroepen, bijeenkomst om eenheid te brengen in, de pogingen, tot, leniging van den, nood onder de tegenwoordig© omstanditghoden te 's-Gr&veh- hage gehouden,. H. M. de Koatngln opende deze bijeenkomst met de volgende rede: „De berichten, welke tot MIJ komen omtrent de FEUILLETON. 6. ..Deze mogelijkheid ls natuurlijk niet uitgesloten. Maar Ik blijf erbij, dat men dan ten m 1 n/ste de plaat» waar gestreden was, had* moeten ontdekken,, ponder heftiigen kamp zou graaf Udo zeker niet overweldigd zijn geworden, want hij was ondanks ziju meer teuv gere da® krachtig» verschijning, zeer sterk en vUu©. Ook had hy op zijn tochten, steeds een, geladien re- vo ver I Ij zich, en een. enkele aanrander zou hem dus moeilijk hebben kunnen overmannen, zelfs imdiem er meerderen, geweest waren, had hij hun nog heel wat te doen, gegeven." Een ongeluk, kan zeker slechts op het water voor gekomen zijn?" vroeg de beambte. ..Dat geloof ik tenminste," antwoordde dokter Hal- 1steln. „De boot met de riemen is aan den oever g vonden.'en ls das nlc' omgeslagen, maar er zijn toch nog vel? andere oorzaken voor de meenjng, dat de arme Jonge man door verdrinken den dood ge vonden heeft. Hij kan gedurende de vaart opgestaan, zijn, kan zich te ver over den rajnd der boot gebo gen hebben cm wal op te vissthen, of hij kan, door een aanval van zijn vroeger epileptisch lijdon, zdjn overvallen. Want hoewel mem hier in het slot van nieeulng was, dat de jonge graaf van, die ziekte vol komen was gemzen, em ik natuurlijk geen, reden hadi, deu graaf of zijn familie door 'n, tegenovergestelde mee- nlng te verontrusten., zoo was ik toch In dent opzicht In geer. geval zoo gerust als de andTen. Zulke aam- va'len herhalen zich dikwijls jaren later weer op nieuw. Daarmee was tegelijk verklaard, waarom gruif Udo, die toch een fink zwemimer was, zichzelf njilet he it kunnen redden." Maar men had dan toch het meer moeten afzoe- ke; .Het spreekt van zelf. dat dit ook gebeurd, is. Maar dat dit niets heeft opgeleverd, bewijst nog niets, want van het Lange Meer 1s bekend, dat het nifts t rug-geeft van wat het eens verzwolgen heeft. Het heelt geen zichtbare afvloeiing en hot is zeer waarschijnlijk dat het water onderoardech niet nabu rige rivl ren in verbinding staat." liet was v ret md. d t d graaf van deze elgenaar- trtoornis of stilheid ia bedrijven of gebrek ten ge volge van den oorlog en het ten onzent bestaand© oorlogsgevaar. dOjCb bovenal de kommer en bezorgd heid, wolk© MJJ allerwege tegemoet treden, waar ik Mij beweeg t© midden van Mijn volk, vervullen Mij met g-roote deernfB voor do velen, die ln zoo benar de omstandigheden verkeetren. Het is diaarom, dat, Ik een beroep doo op al mijn landgenooten, die tot heb pen ln staat zijn, teneinde met Mij eendrachtig de handen ineen to slaan om plannen te V-ramen en uit te voeren, opdat, aan den nood der tijdon, zooveel in ons vermogen, ligt, h«t hoofd worde geboden. Daartoe heb Ik gemeend lm de eerste plaats de medewerking: te moeten inroepen van den Werkeloos- hei naraad, van de AJgemeene Armencomnvisale, van den National en Vrouwenraad, van de Tui n bouw voree- nlghig, van het Landbouwcomité, van de Maatschappij van Nijverheid, en met de plaatselijke comlté's, welke zich te Amsterdam, Rotterdam, 's-Gravenhage en Utrecht gevormd hebben en, naar Ik hoop in' an dere plaatsen nog gevormd zullen worden, in overleg te willen treden. Doch Ik wl] uitdrukkelijk verklaren, dat iedere vereeniginig, dile tot hetzelfde doel wenscht samen te werken, met instommitog zal worden begroet, en dat Ik dus door den oproep tot deze vergadering geener- lel voorkeur heb willen toonaai voor enkele comlté's met achterstlHing van andere. Met groote waardeering heb Ik kennis genomen van de a'om werkende, hulpvaardigen. Zoo vertrouw Ik, dat het hier te stichten comité het middelpunt tal vormen van de pogingen, die allerwege gedaan, wor den tot leniging van dsft nood, en, dat wij allen een maal de breed» voldoening zulletn smaken, dat menig bezorgd hart ruimer zal kunnen, kloppen. Den min'ster van landbouw, handel en nijverheid Mijn oprechten dank voor zijn bereidverklaring, do leiding van deze vergadering op zich nemen, ik verzoek U thans, onder voorzitterschap van den mi nister van, landbouw, handel en nijverheid uw beraad- slaging-en aan to vangen,, en, vertrouw, dat gij met den minister een kern-comité zult vormen," Daana zei,te minister Treub ln een zeer uitvoerige rede d© werkzaamheden uiteen, bracht H. M. de Koningin dank en bood haar het eerevoorzitterschap aan. JI. M. de .Koningin aanvaardde dit Do Nieuwe Courant deelt over deze bijeenkomst ver der nog mede: BIJ bet verlaten van de zaal riep geheel de vergade ring Leve de Koningin f gevolgd door daverende hoera s. Van het uitgeleide aan H. >1. teruggekeerd in dc zaal, ging men over tot regeling van werkzaamheden. Onder applaus werd door den heer Treub met mach tiging van Tï. M. medegedeeld dat H. M. f 20.000 be schikbaar heeft gesteld als bijdrage in het verleunen van steun. Tot bijstand aan den secretaris-generaal, den heer Van IJsselstcJjn, verklaarden zich ais secretarissen be reid en werden benoemd: rnr. Van Waterschoot van der Gracht, jhr. rar. W. M. dc Brauw, mir. De Wilde en Albarda, lid van dc Tweede Kamer. De samenstelling van het dagelijksch besluur uit het hoofdcomité zal nader geregeld worden. Een punt van gezet e en langdurige .overweging maaklc uit de bespreking van de beste wijze waarop slcun, geld of levensmiddelen kunnen worden, verkregen, na dat de voorzitter had medegedeeld dat de ministerraad in beginsel bereid is voor zoover het noodig zul blij ken en voor zoover net niel uil vrijwillige bijdragen is bijeen te brengen, regeermgssteun ie geven binnen dé grenzen der financieel© mogelijkheid. De slotsom der discussie hierover was, dit onmid delUJk contact mei de plaatselijke comilé's van hel steuncomité wcnschclijk is in dien zin dal de plaatselijke comité's worden gehandhaafd als plaatselijke cenlrales waarin alle comité's samenkomen maar met voortdu rende aanraking met het hoofdbestuur als centraal punt. Dit oentraal bestuur zal zich ook bezig hebben te houden behalve met de behoefte aan geld, ook vooral met het vraagstuk der voorziening in de behoefte aan leven digheid van het meer njert» gezegd had- Maar het 1» waar,, dat hij van het begin af meer de meemtnig- wa» toegedaan, dat zUu n»ef door een mlsdaadi Wa» omgekomen. Wellicht had hij het daarom voor oo- noodlg gehouden op d -ze bijzonderheid te wijzen. „Hier en daar is ook do meeniov? verkondigd," gtag Hallensteln na een kort zwijgen, voort, „dut gr:iai Udo zich h'Jmelijk uil de voeten zou hebben gemaakt- Maar dat is eenvoudig een dwaasheid. Hij wa» toch reed» boven d n leeftijd dat aankomende Jongen» tot dergelijke «-treken In staal zijn* en er was lyul- tendl: n niets,, dal hom tot zulk eeu dwaasheid had kunnen verleideji. Hij was een lieveling van hot ge luk. Alle», wat naar onze voorstelling,, het leven, ka® veraangenamen en aantrekkelijk maken, wao ham nu reeda bijna in overdadige mate ten deed geworden, ön, nog kostelijker dogen wa<htten hem Siechts in eön, aanval van waanzin had hij op heit idee kunnen ko men,, om als eeu avonturier de wereld in te trek ken." „Het zou In elk geval- niet voor het eerst zijn, dait zool ts gebeurde." merkte de beambte op. „Diit Blot is ©en praihtig huis om f.e bewonen, maar ik kan mij begrijpen, dat een jonge man van tw:ntlg jaar naar Iets meer vorstrooing en afwuseeling verlangt dan hem hier geboden werd." „Dit mag voor ieder and-er waar zijn* maar voor graaf Udo nieit. Hij heeft nooit laten m fa-ken dat htj h vervee de, en tegenover mij zou hij dat zeker niet verborgen, hebben. Ook ie het leven op het slot Sambor werkelijk niet zoo eentonig als u dit zich schijnt voor te stellen. Jacht en. sport, waar de Jonge man hansioihtelijk van hield, boden hem genoeg af- wiBseling en het ontbrak daarbij niet aan ander soort genoegens. Zoodra er in Rede heli berg een goed- con cert gegeven werd, of een reltzend gezelschap voor stellingen zou geven, gitng gr:'al' Udio met mij of met zijn onderwijizer diaar heem. Slécht» wei talg e da- g?n voor zijn, verdwijnen had hij npg een voorstelling in Rfichfinberg bijgewoond., vanwaar hij, opgetogen te rugkeerde." De belde heeren. hadden zich im.tusechem ai wan delende zoover van het s'ot verwijderd, dat de be ambte voorsloeg om terug te keeren* Een poosje spra ken zijl over andere dingen, daarna echter kwam dok ter HaHcnp'ieiiai, zonder dat de ander daaromtrent "n vraag gedaan, had, plotseling wieder op het eerste ond rwerp terug. ,.\oora. teiw 1 e van do arme gravin zou ik har middelen en regeling van nog vele andere punten in verband roet deze economische quaestle. Groote voorzichtigheid werd aanbevolen ten op.zichte van het verzamelen en Inkoop,en yen groenten en aan bevolen werd den uitvoer naai' bulten niet geheel te ver bieden. Men zorge allereerst voor een goed vervoer en een oordeelkundige verdeeling van den aanwezigen voorraad, levensmiddelen, op voor het land meest voordeelIge wijze Ten opzichte van het vervoer moest echter bedacht worden dat dc spoorwagen tlians staan onder het le gerbestuur dat jnét het departement yan Landbouw en dit comité zeker gaarne zal samenwerken. Primeert in deze de vedligheid van het laad, zeer zeker zal op dit belang de aandacht van het Leger bestuur moeten gevestigd worden, ook omdat dit mede bölang heeft bij het vervoer van land- efttutnr bouwproductea daarheen waar 't noodig zou rijn, Ala aigemecne thesaurier van het comité zal wor den ultuenoodigd het agentschap der HandeLmast- achapplj alhier. Het t.e vormen dagelfljkech bestuur zou nog gisteir- avond bijeen komen tor ver diere uitvoering van de zaak. Nog werd geconstateerd da£ ook werkverschaffing, de zorg voor arbeidsgelegenheid, zal behooren. tot de taak van het comité; in éen woord alle maatre gelen zullen genomen worden om weor tot den nor malen toestand erug t» koenen, al zal de abnormale toe-.-.-tand nog weJ lang kunnen duren. Nog verschillende vragen, de werkwijze en de ac tie van het comité betreffende, werden ter sprake gebracht. Voor contact met de arbeidsbeurzen wordt roede bulten dit comité door andere organisaties gezorgd. 'Ier wegneming van de bestaande ongerustheid werd ln ovexwegging gegeven contact met do groote werkgevers, opdat de vree» voor Blulting van. bedrij ven zooveel mogelijk door afdoende inlichtingen wor de weggenomen. Omtrent den voorraad van aardappelen werden nog geruststellende mededeelitogen gedaan. Tot dusver Is er nog overvloed van deze eetwaar. Tegen 5 uur ging deze voortreffelijke, door minis ter Treub gelelde vergadering uiteen De Landstorm. Hoort men over den landstorm spreken, dan blijkt duidelijk, dat over dit deel onzer weermacht zeer overdreven voorstellingen rondgaan. Teneinde meer juiste begrippen hieromtrent ingang te doen vinden, wordt hel volgende medegedeeld: 'Art. 2, le lid der Landstormwet luidt: Tot den landstorm behoort, behoudens het bepaalde in art. 16: lo. a. ieder, die van den dienst bij de militie is vrijgesteld, hetzij; wegens broedendienst. hetzij wegens aanwezigheid van in hetzelfde jaar geboren broeders of halfbroeders, hetzij tijdelijk of voorgoed wegens kostwinnerschap of wegens hel verkeeren in een bij zonder geval: b. ieder, oie beeft deelgenomen aan de loting voor de militie en niet is aangewezen om daarbij te worden ingelijfd 2o. a. ieder, die na volbrachten dieast bij de militie of bij de landweer uit den dienst is ontslagen: b. leder, niet vallende onder a. $e gediend heeft bij de zeemacht. Jict korps mariniers en de marine-reserve- hieronder begrepen, bi! het leger hier t^ lande, liet reserve-personeel bij uc landmacht hieronder begre pen. bü de gouverncinenls-marine in Nederland^eli- Indiö pf bil do koloniale troepen en bi/ het verlaten van den dienst gevestigd is binnen hel Rijk, in het Duitsche Rijk of in het Koninkrijk Bolgiö, of zich na het verlaten van den dienst daar vestigt 3o. ieder, die daarbij overeenkomstig artikel 8. derde lid, is toegelaten tot een vrijwillige verbintenis. De Landstormwet Ls ln 1913 in werking getreden, zoodat thans daartoe slechts behooren de twintig-jari gen van den jaargang 1913. die neg niet gediena neb ben en de landweerfichting, die op 1 Augustus 1913 telljk w-enache®,. dflit deze zaak op de oene of an dere wijize spoedig, opgehelderd werd." zeide bij-- „Zij, ts -uatl't? ziek, en d» mat deae onzekerheid verben-' den telkens tcrugkeerende oywtadLng beduiden voor baar een ernrt'g leveaier-evaox." „De verhouding tuncbea d«cn Jongen graaf en zjjn familie was dus zeer goed-?" „Zij was zoo goed als men zich maar denken, kon* De k ravln, htafr aatb haar aardb.e neef met bijna moe derlek© te»<lcrhel)d, en haar bekommering wordt nog verscherpt door de kwellend» vooretelling, dflft. meat de grafe'Ijke familie verantwoordelijk zou kunnen stellen voor het gebeurde." „Verspiltwoordelijk stellen ta hoever?" „Zij vreest het verwijt, dat mem den Jongen man niet voldoend» onder toezicht geeteld heeft. Misschiet vreest rij nog wiel iet» ctrgers." Vragend zag de ander hem aan. „Nu, het ie bijna beflachelijk om het te herhalen, maar ik heb roden om te vermoeden,, dat de gravin zich met de gedochte pjjindigt, dat meen haar man. voor aen dader dezer geheimzinnig» geschiedendb zou kun nen houden Zij verzet sdbh daarom zeer energiek te gen het verschijnen van een beëedlgd beambte tn 't, slot. Dat in waarheid niemand er aan denkt zulk een vërmooden te uiten, behoef ik u natuurlijk niet te zeggen- Afgezien van het ongehoorde dat er in ligt, om een, man, van dn positie en. het. karakter van den graaf een misdaad toe te dichten, kon hij aan het verdijn,en van zijn neef daarom reeds geeft dJeel hebben gehad, omdat hij in dien tijd bijna niet In staat was zich te bewegen. HIJ heeft zich bij het uitglijden op het parket ln de bibliotheek den voet verstuikt, waardoor hij een w-eek lang stil moest blij ven Ifggen." Voor de tweede maal reeds hoorde de beambte hier van e^n vexd'-nk.ing tegen graaf Sch lach ter ge wagen. Eerst wa» het die persoon in kwestie zelf ge weest, die daarover had gesproken,, en nu geschiedde het door iemand,die den graaf persoonlijk ze*r goe'i kende. Hoe kwamen die twee ertoe, om een dergelijke ongehoord© verdenking te vermoeden? Dat iemand het gewaagd zou hebben zich in dien zin te uiten, was bij de hooge poeiitfe va® den graaf nau welijks aan te nemen. Deze vrees kon dus a.üeem haar oorzaak vinden in, een overdreven angst van den graaf, ofschoon hij op den nieuwen bezoeker werkelijk riet den indruk van een angstige natuur gemaakt had. Maar d-t uu ook dokter Hallensteitn naar den landstorm is overgegaan. Hierbij komen neg de militiepjlchtigen der bereden wapens en de oua- zccmlllciena, die, niet landwoerplichtfg zijnde, in 1913 rechtstreeks naar den landstorm gingen, benevens de oud-vrijwilligers, die Ingevolge 2 ad b hierboven heb ben gediend. De landstorm kan voor den gewapenden dan we! voor den ongewapenden dienst worden bestemd; voor den gewa pen den dienst echter kunnen alleen zJJ worden aangewezen, die vroeger hebben gediend, met uitzon dering van hen, wier werkkring bij land- of zeemacht hen niet tol den gewa penden dienst eigent. Voor de oproeping moet tevoren bij Koninklijk be sluit machtiging worden verleend. Alsdan kunnen door den opperbevelhebber de dien sten der landstormplichtlgen, wanneer, waar en naar mate het belang der landsvendlging dit vorderen mocht, worden gevorderd. Van het verleenen der bovenvermelde Koninklijke machtiging, die echter niet de onmiddellijke oproe- behoeft mede te brengen, wordt bij openbare gsevüu mededeellng gedaan. De openbare ken- ig bevat tevens verschillende bepalingen, den landstorm betreffende. De in hel buitenland vertoevende landstormplichli- gen moeten alsdan naar Nederland terugkeeren en zfch gereed houden. Voor eventueel» vordering worden de betrokken burgemeesters aangeschreven, die alsdan den fcp Te roepen landstormppchtigen eene oproeping doen toe komen. Deze oproeping behoeft dus geenszins voor alle landstormplichngcn gelijktijdig plaats te hebben. VAN EEN LUCHTSCHIP... Zondagavond ,pl.m. half elf heterschte onrust bij" de bewoners rondom het Regentesseplcin te 's-Graven hage, wellicht ook in andere stadsgedeelten. Op de hoe ken der Straten vormden zich groepjes van Tnenschem, starend cenigcn gewapend met verrekijkers ln dezelfde richting ncmelwaarts. Niel inccr of minder dan een Zeppelin-luchtschip.vertoonde zich aan hun oog. 't Schip zelf was weliswaar niet te zien, doch hol blonk een schitterend licht, precies dc plaats aangevende waar de kolos zich bevond'': nu eens buitengewoon helder, dan weer kleiner alsof 't plotseling mijlen verder zich vertoonde, ja zelfs was 't somiijas gedurende enkele minuten geheel uitgedoofd. De vurige bol was duidelijk waarneembaar aan de fénden rood en groen getint. Wel beweerden vele nieuw aankomende toeschouwers direct„het is een ster" ^doclx 'dat bleek velen op den duur een ai te eenvoudige oplossing; een „toonoolkljker" liegt niet; zij die het rood en groen niet onderscheid den, Waren wellicht kleurenblind f De massa groeide affhl Het schip spoedde üch voort! Zoo oneindig ver en duizelingwekkend hoog, dat ten af de aarde het constateer en van een verplaatsing Abso luut onmogelijk was. Vragen van den stadsbewoner Wat zou 't doel rijn van dit zeer zeker vijandig schip? Waarheen zou 't gaan en van waér kwéra het? Beoogt hét de Engelsche vloot oï onze dierbare stad to verwoesten? Raad van den berichtgever, dorpenaarwaArde stads bewoner, blllc toch meer hemelwaarts. Alle theater-, opcn&r, variMetten- en bioscoopsterren rijn u bekend; alleen de hel glanzende avondster, die fcch bl/.wijlen achter nevelen verbergt, is u vreemd, brengt u angst en bezorgt u een slapeloozen nacht. ;Vad. DA'S ROYAAL. Meer dan dertig van de hoogst aangeslagenen ln den hoofdelijken omslag te Sappcmeer, hebben rich bereid verklaard hun aanslag te verdubbelen. Daardoor heeft het steuncomité al aanstonds te beschikken over onge veer f 20.000. SCHAPEN NAAR ENGELAND. Zooeven bereikte ons het berichl, dat de uitvoer van vette schapen naar Engeland weer geopend ls. Voor onze landbouwers voorwaar een gelukkig bericht. AL TE BRUTAAL. Do slager F„ van GrlJpriterke, is gevankelijk, haar Middelburg overgebracht Hij had een varken btj ©en zich verplicht zag tegenover een wildvreemde allerlei bewijsgrond'tï, voor de onechuld van, den graaf aan te voeren, dia tpt diusvor door niemand was beschul digd. wa» wol heel vreenwL Men mo'nt op het slot Sambor zeer gevoelig rijm voor praatjes, of mem had werkelijk reden, om d» praatjes te rreenen. Doch, ofschoon, de beambte daarover het zijn» docht, 1W, hij daarvan dHs merken. Hij gleed vluch tig over de laaitato osnaerktafren van dm dokter boen. en toen rij het slot bereikt hadden zodd» hij: „Zoo als lk vermoed., gaat men hier naar landelijke ge woonte, vroegtijdig te bed, en daar tk nog een brief wilde «chrljven, zeg ik u met donk voor uw vrien delijkheid, meteen goeden nacht." Hallenstein reikte hem de hand. „Tot weerrians. lui tenant! Wellicht kunnen wij morgen te zomen een wandelrit maken. Dan zal ik u het meer Iat«m zien en de plaats, waar men de boot van onzen armepi graaf gevonden heeft" HOOFDSTUK III. Terwijl Santen rich naar zijn kamera begaf keerde HaUeneiefai in het nu bijna donkere park terug. Hij s'oeg een anderen wag in dan dien hij tevoren met den nieuwen gast betreden had;, langzaam liep hij tusschen kreupelhout en boomen verder, waar rich hier en daar als flikkerende electrieche lampje» de gloei wormpje» vertoonden. Het sdheen hem slecht» om een eenzame wandeling te doen te zijn, toch speur de hij opmerkzaam rood als lemaod die Iets zoekt. Plotseling verhaastte hij zijn schreden. Op de bank onder een witten marmergroep had hij een donkere meisjesgestalte ontdekt, die van freule JDdAtha. Zij bemerkte zijne nadering niet, want zij had de hand met een zakdoek voor het gezicht. Eerst toen hij bijna voor haar et.ondverried het gekraak van zijn schreden de tegonwoordJghetüd van| eeh menschelijk wezen. Zij schrok op en liet den arm zin ken. „Wie is daar?" vroeg rij ontsteld. „O, is u het dokter!" „lk vraag u vergeving, freule. Indien ik u ver schrikt heb. Ik wilde u niet storen." „Neen. blijft u hier!" verzocht zij haastig. „Het ls mij aangenaam, dat het toeval mij gelegenheid geeft, u vandaag nog te spreken. Ik Wilde u iet» vragen." Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1914 | | pagina 1