AUeneei Niciws-
iiltltlüit- liiiliiitlll
DONDERDAG 20 AUGUSTUS 1914.
57ste JAARGANG No. 5439.
Erfgraaf Udo.
OPENBARE KENNISGEVING.
SCBAGEE
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 ure wor
den A DVERTENTIEN in bet eerst uitkomend nummer geplaatst.
Uitgevers s TRAPMAN Co.
SCHAGEN, LAAN D 5. - Int. Teleph. ND. 20
Prijs per jaar f3.Per post f B.Bo Losse nummers 5 cent.
ADVERTENTIES van 1 tot 5 regels f Ib iedere regel meer {5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Bekendmakingen.
De Burgemeester van Scbagen maakt bekend,
Hat nu Nederland omringd is door oorlogvoerende
mogendheden met elk waarvan het goede betrek-
k uren onderhoudt, het van het hoogste belang is,
dat de door de Regeering afgekondigde onzijdig
heid niet alleen door de Regeering zelve, maar
ook door elk Nederlander in het bizonder wordt
ii 'iclit genomen.
Daartoe is het niet voldoende, dat men zich
ontboude van inbreuken op de onzijdigheid, die
strafrechtelijk vervolgbaar zijn ook uitingen van
pa (tijdigheid in het openbaar, bij monde of bij
geschrifte, behooren achterwege te blijven. De
houding van elk Nederlander zij inderdaad onzijdig,
naar de regelen van eerlijkheid en goede trouw.
Bij zoodanige houding bestaat de meeste kans,
dat de onzijdigheid van ons land door de oorlog
voerenden wordt geëerbiedigd.
Zekerheid daaromtrent kan echter uiteraard nim
mer worden gegeven. Het is uit dien hoofde, dat
de Regeering zich verplicht acht de navolgende
wenken en aanbevelingen te geven, voor het geval
dat onze onzijdigheid mocht worden geschonden,
met name wanneer troepen der oorlogvoerenden
wederrechtelijk ons grondgebied mochten binnen
dringen. In de allereerste plaats zij er dan op ge
wezen, dat het keeren van vreemde troepen uit.
sluitend de taak is van de militaire macht. Wordt
die taak aan haar overgelaten, dan is de vijand
verplicht, de eer, de familierechten, het leven en
den privaateigendom der bewoners te eerbiedigen.
Door de ingezetenen, niet tot de militaire macht
behoorende, hoe groot en hoe billijk ook hunne
verontwaardiging moge zijn, mag geen enkele daad
van geweld of tegenweer worden verricht. Deden
zij dit wel, dan zouden zij niet alleen zichzelf,
maar ook familie, vrienden, landgenooten bloot
stellen aan wedervergelding. De voordeelen, welke
de burger door eigengereohtigd optreden zou
meenen te kunnen bereiken, zinken in het niet
tegenover de schade en het leed, dat hij zich en
anderen daarmede berokkent. Elke uiting van
wraak lokt onvermijdelijk geduchte weerwraak uit.
Zucht tot zelfbehoud zal den indringer dwingen
tot het verspreiden van schrik onder de bevolking,
wanneer deze zieh niet geheel onzijdig weet te
houden.
Wanneer daarentegen de bevolking met kalmte
en waardigheid een eventueele bezetting ondergaat,
dan behoeft men voor veiligheid van persoon en
goed niet beducht te zijn. Het volkenrecht, dat
door het leger van elke beschaafde natie wordt
geëerbiedigd, verbiedt moord, plundering of roof.
De indringer, die vreemd gebied bezet, is ver
plicht alle maatregelen te nemen, die kunnen strek
ken om de openbare orde en het openbaar leven
te herstellen en te verzekeren, zooveel mogelijk
onder eerbiediging van de in het bezette land gel
dende wetten.
FEUILLETON.
8.
„Men ls er algomeep, vap, oirórt/udlgld,, diat hij ver
maard ls. Niet ww. Zwart, gij hebt ooit diep lp-
druk gekregen."
De andere, die tot dit oogtephllik a,lis stijH© toehoor
der geluisterd had, en, slechts wam, tij dl tot tijd, stel
lig een gewoonte volgwnjd., zdjn, zwaden, zwarten baard;
had gestreken, knikte hefyestjgend. „Jawel. Ik heb n,lis
mand gesproken, voor wiep; het niet ogn. uitgemaakte
zaak was, dat graaf Sejwi|gi laaghartig omgebracht en,
In het water geworpen of ip, het woud v-erhorgbp ls.
Over de volksmeening kan, men, in d'ilt opzicht w;er-
keljjk in, geep twijfel verikeépep."
..Is u hier of daar opi een bepaalde verdenking e&-
stooten, die de moeite van. het naspeuren waard
zijn?"
Thans was het de eerste weder, die man met den.
vollen baard, die het woord) nam. „Er wordt natuur
lijk van, allerlei gepraat,, zooals altijd bij zulke geval
len gebeurt en ieder er maar op los fantaseert. Som
migen zijn, van meeniiDjg, d!at hij met wilddieven of
smokkelaars in. strijd moet geraakt zijn. terwijl an
deren strui,kroovers voor de daders houden. Maar
wauneex mep hen vraagt, waarop zij; hun vermoedeto»
gronden, djan blijkt Btepd's, dat zij. alles verzonneoi
hebben of üp kranten gelezen.
„Is er ook ergens oen verdenkilng tegen gTpaf
Schachter, den oom van den vendwenemje, geuit?"
„Tegenover mij niet. Hebt gij misschien iets v|an
dien aard, gehoord, collega?"
De ander schudde het hoofd'. „Ik herinner" miji Wjgjl,
dat de naam van graaf Schlluchbetr meerimiailen genjoemn
werd, wanjt men schijnt hem hijer ook goed te kleht-
nen. maar dat hiji in eenjig verband zou et|aap met het
verdwijnen van zijn neef, daaraan deuikit, inderdaad
niemand-"
„Uwe nasporlngcn zijn, dus tot dlusiVer zonder por
siiief resultaat geweest?"
Dit. met den vollen baard haalde de schouders op.
De andere meende verplicht te zijn, oim zijn herimpie-
ringsv ermogen te huljp te komen!.
„Wilt u den luitenant niet vertellen, wat ons met
den boschwachter gepasseerd! is? Ofschoon de man
ook een, dwazen indruk maakte, men kan toch niet
wetm, of er niets achter steekt."
..O, ge meent de praatjes vap den houthakker.
Maar ik heb je toch direct gezegd, dat we niets aan
het gezwets van dien oude hebben. Hij is zonder
Het doel van vorenstaande mededeeling is geens
zins om eenige ongerustheid te wekken Maar wel
acht de Regeering het nooditr elke mogelijkheid
tijdig onder de oogen te zien en er voor te zorgen
dat, mocht een zoo zware ramp over ons komen,
deze niet door eigen schuld, door eigen onwaardig
of gewelddadig optreden nog zwaarder zou worden
gemaakt, dan zij op zichzelve reeds zou zijn.
Schagen, 14 Augustus 1914.
De Burgemeester voornoemd.
J. P. W. VAN DOORN.
Burgemeester en Wethouders van Schagen,
Gelezen eene missive van Gedeputöerde Staten
der provincie Noord Holland dd. 5 Augustus 1914
no. 64,
brengen ter openbare kennis, dat vanaf 28 Au
gustus a.s. tot en met den 26 September d.a.v. ter
Gemeente-Secretarie ter inzage is nedergelegd een
aanvulling van den ligger der toegangswegen naar
de spoorwegstations in deze Gemeente.
Schagen, den 15 Augustus 1914.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. P. W. VAN DOORN.
De Secretaris,
ROGGEVEEN.
Brieven uit Engeland.
Londen, 15 Augustus 1914.
Na een kort gezoek aan Holland, keerde ik gister
per yiissinger-dagboot naar Engeland terug. De groot©
vlucht van Engelsche touristen uit Duitschland was
al achter den rug. Na Rosendaal werd de trein zelfs
verbazend leeg. Wie hadden een grooten D-trein-wagen
voor ons vieren, en ook aan boord was het allesbehalve
druk.
rt Was een echte meevaller. We hadden het omgekeer
de verwacht en gevreesd, en. om de waarheid le zeggen,
nogal tegen de reis opgezien. Achteraf beschouwd is
die ons evenwel heel erg meegevallen. De grootste moei
lijkheid ls thans Vlissingen te bereiken. De trein, die
er zoogenaamd voor is aangewezen, vertrekt van Am
sterdam om 3.36 namiddag, en komt kwart voor twee
's nachts te Vlissingen aan. Nachtbooten varen niet,
en trouwens die vertrekken veel vroeger. Maar de ei
genlijke nachtbooten worden thans voor den dagdienst
gebruikt en dienen 'meteen als hotel voor de Iaat in den
riacht, pf liever vroeg in den morgen aankomende rei
zigers.
t Is geen pretje, een spoorreis van bijna 10 uur.
met bovendien' overstappen in Utrecht en Bokstel. ,en
in angst zitten of je bagage er ook wel aan dénkt
over te stappen en niet een verkeerde kant uitgaat. Wij
hadden er wat anders op. uitgevonden. Wie zijn den
eersten dag naar Rotterdam gereisd. Een grachttreini!"
Aan het informatiebureau van de H.S.M. schenen ze
er bijzonder trotsch og te zijn. Bel je ze op en zeg
je: Meneer ik inoet naar Rotterd... dan wordt je
al in de redei gevallefn met: „11.30 meneer, sneltreinI"
Jawel. Onze voorouders zouden het - waarschijnlijk
een bliksemtrein genoemd hebben, en er schande over
hebben gesp/oken, dat er zoo werd gereden. In twee
en een half uur van Amsterdam naar Rotterdam; Goed.
dat de machinist een verstandig en mmschlievend man
twijfel half krankzinnig' en, wordt dloor nfemapdl bier
voor ernstig gehoudefn,."'
„Wat aed, hUi don?" vroeg &an|tep. „En hoe ben Je
met bom In aanraking gekomen?"
„Toen ik giWeirovoDid ln een dloor llediep uit de
minste kringen bezocht bierhuis aap de biertafel over
het verdwijnen van don Jongen erfgraaf sprak, voelg-
dft zich een verweerde oude ma.n mot een tidioot drlmr
kersgezlcht, hij- de mij omringende groep en meur,de-
zich in het gesprek. Eerst sprak hij zeer1 verachtelijk
over de politie, die hemel en aarde in bewiegilnlg
bracht om don, moordenaar te vinden, terwijl zij toch
s'echts do hand had uit te steken om hem te grij
pen. En toisn men, hem lachend vroeg, waarom hij
zich als de gelukkige bezitter van het groote geheim
de belooming niet had: verdiend, meende hij afwerend,
at de aanwijzing van een eerlijk meusch iin b
tijd geen waarde meer hiad dat had hij aan den
lijve ervaren, toen men hem op aanklacht van een
schurk een proces had aangedaan en in, de gevangenis
ge-stopt, hoewej, hij onschuldig was. Sinds dien wifl.de
hij niets mesr met het gerecht te doen hebben dl
kon hij er honderd duizend mark mee verdiepejp. Air-
deren mochten zich daar de vingers aan verbranden,
hij voor zich wiist veel te goed, dat tenslotte slechts
de onschuldige gestraft werd en de misdadiger onger
moeid werd gelaten-"
„Was dat alles? Hebit ge hem niet tot een bepaal
de beschuldiging kunnen, bewegen?"
„Toch wel, luitenant- Ik tracteerdfe den man op
eenige glazen jenever, waar hij naar het scheen veel)
van hïejd. en bracht hem er toe door het uitzicht op
meer drank, dat hij mij: naar een andere herberg ver
gezelde. Onderweg nam ik hem gqdbcht onder han
den, Hij ls een Bohemer, heet Jozef Matzka en is
twintfg jaar lang als houthakker inj diehpt van graaf
Sewlg-SetterhheAm geweest. Toen na den dood! van
den laatste graaf SchHcaJhteri het beheer overnam heeft
men hem zijn betrekking laten belioud/em, maar ham-
naar een andere afdeeling overgeplaatst,, waar een
hora sedert lang vijandige boslth wachter, met haam
Posta, zdjn onmiddellijke chef werd. Tegen, dezen
Posta. nu voedt de man een fanotA'ekep haat. Hij
beschuldigt hem, de oorzaak van zijn ongeluk tjezöjn,
en het is bij, hein tot een hersenschim geworden, om
den boschwachter voor al het verkeerde en, slechte
verantwoordelijk te st/eMfctn,, dat op het gebied van dc|n
graaf voorvalt. Wat, Posta hem eigenlijk gedaiajn heeft
was uit zijn verwarde verhalen «jet ggoed te Ven-
staap. Het schijnt echter, dat Matska op het getui
genis van den bosch wachter wegens het begunstigen
van houtdieven, gestraft en uit den dienst ontslagen,
geworden, is. Hij. verwijt zijn vroegeren. chef, in. zijn
zaak een meineed te hebben, afgelegd, en beschuldigd
is, die niet doet, wat de diensU-eacHng hem voorschrijft,
want dan dan was je er al In eén uur en. 46 minuten,
't Is zoo waarachüa al erg genoeg.
In Rotterdam zijn we rs nachts gebleven, en den
volgenden dag ging 't beter, veel beter zelfs.'Om 8.05
vei trekt een neuscne sneltrein van de Staatsspoor van
Rotterdam naar Rosendaal, .die op tijd weggaat en
op lijd aankomt. Daar moet je overstappen op den
mjjiltrein en die breng! je ongeveer 11 uur te Missin
gen. Nog geen 3 uur sporen, wat met de reis van Am
sterdam naar Rotterdam van den vorigen dag qen
kleine 5i/a uur maakt. Een veel betere verbinding dus
dan die over Utrecht en Bokstel.
Aan boord zijn eenige formaliteiten te vervullen.
Naam, leeftijd, geslacht, adres in Engeland, nationaliteit
moeten worden opgeschreven. Duitschers eri Oostenrij
kers mogen niet iriee. Die worden niet meer toegelaten j
in .Engeland, en die er zijn., mogen er niet meer uit.
Wij, Hollanders, zjjn een bevriende natie, tegen ons
wordt dus geen .bezwaar gemaakt.
Ik moest even wachten bij het opgeven van mJJïi naam.
Voor mij stonden een heer en dame. ouderdom, ais ie
dien moest schatten, om en de bij vyftfg. Zoo min als
ik waren ze blijkbaar op de vragen voorbe'redd. „Uw
naam, meneer, en dien van mevrouw?" Zoo en zoo
..Leeftijd?" Meneer keek mevrouw eens aarzelend aan.
Werd bedoeld "de echte leeftijd van zijn vrouw, of de
onveranderlijke leeftijd, waarop mevrouw de laatste twin-
tig jaar op wonderbaarlijke wijze was blijven staan?
„Hm, ja, die weet ik niet zoo in eens", bggon hij aar- j
zelcnd.' ,Ik weet het wel. ik ben dertig"' klonk zeer.
beslist de stem zijner ega. })En ik zeven en veertig".
zei meneer, die plotseling zijn geheugen terug kreeg.
met een zucht van verlichting. Maar ik kan me natuur- j
lijk vergissen. Een verschil van 17 jaar tussch'en man
en vrouw komt meer voor, en^ wel, sommige jonge
vrouwtjes van dertig zien er misschien uit naar vijftig.
't Was een prettige reis, met prachtig weer. en een
kalme zee. Bovendien veel afwisseling. Hoe meer we
de Engelsche kust naderden, hoe meer oorlogsschepen
we zagen, meest torpedobooten en onderzeeërs. Wij
werden ongemoeid gelaten, natuurlijk omdat onze aan
wezigheid daar bekend was* en yerwacht werd. Maar
elk ander schip werd aangehouden. Twee schoten wer
den gelost, en dan terstond bijdraaien. Een kort onder
zoek en meestal verlof om door te varen. Eén groote
stoomboot kreeg dat verlof niet en werd meegenomen.
Zeker prijsverklaard.
Zoo kwamen We, na nog zoowat een uur lang ver
gezeld te zijn door een Engelsch luchtschip, le Folke-
stone aan, want de dagboot neemt tegenwoordig de route
van de nachtboot, en gaat niet, zooals anders, naar
Queenbourgh. Aankomen was evenwel nog -niet het
zelfde als van boord gaan. Eerst werden we allen op
gejaagd als schapen in een hok, en toen kwam de schei
ding: Engelsche'onderdanen voor f Daarna werden wij,
bij groepjes van vijf telkens ,in de salon binnen gelaten,
om een kort verhoor te ondergaan. En toen konden
we de boot verlaten èn een plaatsje opzoeken in den.
gereed siaanden trein. Naar 'een buitenlandsch pas
poort een prachtig stuk papier met keurigen Franschen
tint, aat ik voor alle zekerheid me had aangeschaft, werd
tot mijn groote spijt niet gevraagd, 't Had me nog wel
tien gulden "Cijflig gekost. Maar de Japinners, die aan
boord waren, en dat waren er verscheidene.'.kwamen
er niet zoo gemakkelijk af. Die moesten al hun papie
ren vertoonen. Zoover ik wee'., werden we allen toe
gelaten, ook een Engelsche dame. die me' een Dultscher
getrouwd was en in Duitschland" woonde. Dit was de
tweede maal, dat ze probeerde in haar vaderland te
komen. Den eersten keer was het haar niet gelukt,
maar ze was .nu in het bezit van allerlei papieren
waarmee ze de autori'eiten van haar vreedzame be
doelingen wist te overtuigen.
En nu zitten we dus weer in Engeland, gekomen ui'
een land. „waar geen oorlog was. maar waar je met geen
hem daarenboven van allerlei: andore feJiten, die, al
leen daarom niet, vervolgd zijln rcielgwordicai, omidat
graaf Pchiftdhter dezen Posta vreest en, hem in. alibi*
zijn gapg laat gaap. Hij wist dat heel secuur, wamt
hij had eens e n ontmoeting- tussdhen diie twee bij
gewoond en dlul'deUJik geziiep, da;t do anders zoo trot-
sche. en hoogmoedig© graaf tegenover den bosch-
wachter zeer deemoedig, was geweest, oim tenslotte
weg te stulpen pis een geslagen, hom,d'. Ik moet u
dat zoo uitvoerig her haliep, l/ull'^jnamt, opdat u Maftjz-
Ica/s bewering, dat geen ander dan Posta do moordle-
naar van den Jongen erfigrajaf kon zijn, reeds dadelijk
op de recht© waarde kunt schattenHU heeft n«-
tuurlUk niet den gering et en grond vtoor zijn beschul
diging, of men. moest het feit. dat het spoor van den
verdwenen «raaf zich laat volgen tot het in de of-
deeling van Posta, gelegen meer, Alles wat Matzka
verder nog van geheimzinnige betreikldingep tusschep
Posta en, graaf Schlachtgr, evenals vamj bedreigingen
tegen het grafeJUk hud& bazelt, die hU uilt, dein mond
van den bosch wachter g£hoordr zou hebben, zijn naar
mijn overtuiging niet anders dan woanvoorstellilngep
van zijn drinkersbrein. Ik liet hem tenslotte met de
zekerheid dat hij, ons tot niets nuttig kan, zijn."
Santen had' door geen enkele tussch en werping ver
raden, welken indruk deze mededeeling en op hem
mankten. Nu echter zeide hij; tot niet geringe verras
sing van den beambte: „U moet mij op een der vol
gend© dagen, wanneer wij weer in Reidhenberg bij
elkander komen,_ dezen Matzka meebrengen, natuur
lijk zonder daf. hij weet, met wlen hU te doen heeft
Vandaag heb ik daar Jammer genoeg geep, tijd meer
voor. U hebt er toch zeker naar geïnformeerd, waar
gij hem weer vipden klunf?"
„Hij woont bU een getrouwde nicht, wier naam ik
In leder geval genoteerd heb. Ik moet het hier in mijn
notitieboekje hebben,"
Hij greep naar zijn borstzak,, maar zijn chef voor
kwam bem. „Laat mapx ziit/t©n, Krljeger het ijs* vol
doende, dat gij, het adres hebt. Wij wiMep de) verden
king tegen botschwachter Posta. niet geheel vap d>3
hand wijzen, hoewel een formeel justitrfiëeil onderzoek
tegen hem voorlopptg nog niet kan gebeuren. GU
zelf hebt reeds opgemerkt diat de sporen, van, dien
verdwenen 'gronf in dep omtrek vtan, bosch wachter
Posta's woning eindigen. Hij: was het, dije de vermoe
delijk doo,r den jonigien man benutte boot. aap den
o©ver van het meer vond) en de eerste tij,ding naar
graaf Schlachter zonid. Wqnpeer het bevestigd wordt,
dat tusschep hem en de bewoners vap het kasteel
Sambor een onvriendschappelijke of liever vijandige
verhouding bestond, zoo moet deze omstandigheid
van meer beteekenis wordjejn geacht, dap men tot dus
verre heeft gemeend. Ep hoe weinig ik anders
mogelijkheid den heelen dig aan iets anders kon den
ken, in «en land dal In oorlogj.oestand verkeert mot
twéé Sfcdcre landen. Maar merken doe je er hier nieta
van. Ja. M de buren tegenover rao wappert een klein
Engelsch vlaggetje uit het slaapkamerraam^ en er is er
nog een in de straat. Op de Hfjli Road slaan'eenige ver-
kbopers van knoopen en vlaggetjes met de nationale
kleuren, .zooals bij ons op Koninginnedag. De suiker
kost twee keer zoo duur als anders^ nu vijftien cent een
pond, ?n de boter is een stuiver opgeslagen.
Je ziet eep paar soldaten meer dam gewoonlijk, ep
ik heb bericht gekregen, dat Jk, met een waarschu
wing van minsten© drie uur, visite kap krUgep van
vier vap deze, land Verdedigers. Maar overigens valt
het Je hier moeilijk, dep oorlog niet af en toe ge
heel te vergeten. Wie het piet zullen vergeten, zijp
de nog hier aanwezige Dtuitschers en Oostenrijkers.
Olympia^ het groote gebouw, waar ik eentgen. tUd
geleden over 6chreef, zit vol van diegenen vap ze,
die maar eenjgszlns verdacht zdjp. Dn de overigen moe
ten zich alle drie dagen bU de politie aan,melden, en
mogen per dpg geen grootera reis ondernemen' dan
van vijf mijl. dus zoo wat van Amsterdam naar Half
weg. Len al te ijverige insgecteur van politie wou
daar mij'.gisteren ook mee opknappen^ toén ik even
kwam zeggen, dat we van onze 'vacautie terug waren cm
het huis niet langer leeg stond en extra bewaakt be
hoefde te worden. ..Maar jk ben Hollander", pro
testeerde ik. Ja, dat kon wel. maar hij moest het toch
eerst eens opzoeken, 't Bleek in orde te zijn, en ik
mocht ongehinderd vertrekken. Maar Ik weet al vast,
wat er op zit, wanneer, wat we niet zullen hopen. En
geland het eens" in zjjn hoofd mocht krijgen de Schelde
op te varen, en zoodoende met ons in oorlog zou
komen.
Hoeveel heeft Holland te eten
D© vraag, hoeveel heeft Holland te eten, beant
woordt de Haagsche Post in een uitvoerig artikel,
waaru't, wij het volgende overnemep:
Het is bekend dat Nederland o.p groote schaal veje,
vleesch en zuivelproducten, alsook suiker uitvoert
maar dat het daarentegen de, etgep behoefte aap gra
nen niet kap dekken, ep het tekort dus door invoer
moet aanvullep. De Lapstte offdclëele „Jaardjfers"
tot gTopdSla!g pemend, vindep, wU voor 1912 de völ-
gepd© gegevens omtrent de oogst ep vap, grapep en
peulvruchten-
Tarwe 1.975.000 HL„ rogige 5.671.000 HL., gerst
1.186.000 HL.,, haver 5.750.000 HL., boekweit 171
duizend HL., totaal granen 14.753.000 HL.; bonnen.
504.000 HL., erwten 658.000 HL., sbamboontjes 179
duizend' HL., totaal peulvruchten 1.341000 HL.
Onze cljfera omvatten echter 5.67 mllHoem HL. ha
ver, dd© meestal voor veevoeder noodig ls, en dus
re&'eerep voor menschelijke conBumptlel njtet veiel meer
dan circa 9.000000 H'L. Nu weegt 1 HL. graan on
geveer 75 KG., terwijl 1 KG. graan ongeveer 0.65
KG. meel levert; en dus komen die 9.000.000 HL.
graan neer op otgeveer 450.000.000 KG. meel. Dit
Ls niet voldoende voor de consumptie. De „Jaarcij-»
fers", die van een treurig gebrek aan statistisch in
stinct doen blijken, geven onze graapinvoeren lm
1000 KG., terwijl zU de productie ip HL vaststelleo.
Deze nptto-invoer bedroegen in 1912:
Tarwe 390.000.000 KG., roigge en mais 885.000000
KG., gerst 192.000.000 KG., haver 145.000.000 KG.,
roggemeel 17.000.000 KG. Totaal 1.629.000.000 KG.
Dit volgens de hierboven vastgestelde, verhouding
in meel on zettend, krijgen wij 1.086.000.000 KG. mee
waarbU dan nog komen 168.000000 KG. ingevoerd
meel, een totaal van 1.254.000.000 KG. meeL Veel
van het ingevoerde graan d'ept echtetr voor veevoeder,
brouwerijen, Jeneveretokerijep, enz.
In 1912 werden door da branderijen bet equivalent
vap 44.658.000 KG. meel verbruikt (Jaorc. blz. 194)
mij ook laat beïnvloeden door uiterlijkheden, moot
ik toch zoggen, dat d-ze hos' hwachtter er precies utt-
zl t ale iemand dien men niet kap vertrouwen
ontmoette hem vandr a; 'een ik de plaats van den
oever in oogenschouw troon waar mem die boot gevon
den heeft en had rrel rpheid eep paar dozijn woor
den met hem t© wisselen,Zelfs onder de schavuit ep
van Dresden is er nauiweTUk® eep„ die lp gelapt, en
b'ik zoo het type v< n bruitalen schurk zoo, nabtlj
ko-mt als hij. Van mijin begeleider boorde ik, dat
Posta,een heel mooie dochter heeft. Gtrapf Udo was
twintig jaar oud en had op Sambor zeer weinig Be
lezenheid om kennis met Jcuga vropwon te bmakefc,.
Wie weet of er niet eentfgen samenhang bestaat,
waarvan tot dusverre nt mand eeni'g idee heeft ge
had. Jelui vroegere hou hakker mag een zwakhoofd
en een drinkebroer zijp wat Jelui mij daar van
zijn uitipgep hebt verteld, heeft den indruk, diiep Lk
vap den boschwachter Posta heb onjtvapgep, nog ver
scherpt en ik zal mij met hem bezig houden."
Hij keek op zijn horloge en daar het hem ei blijk
baar om te doen was den grafelijken koetsier niet
te lapg te laten wachten, ging hij vlug sprekend
voort: „Let nu goed op hetgeen ik u nu ga zeggen:
Op het slot Sambor kept njemapd behalve de graaf
mijn werkelijke positie als detective. Maar ook de
graaf weet er niemendal van, dat ik op hooger ver
langen nog twee man ter mijner ondersteuning heb
meegebracht. En ik ben er zeer op gesteld, dpt de
graaf dit ook nfet te weten komt. Jelui beiden moet
dus met zeer groote voorzichtigheid optreden en al
les vermijden, waf mapr ©enigszins de argwaan kan
opwekken. JaJ7 Zwart moogt nog een paar dagen In
Reichenberg blijven om zoo onopvallend mogelijk je
inlichtingen lp te winnen. JU echter,en du
wendde de detective ztch tot den map met den groo
ten baard', „krijgt de opdracht om den bosch wach
ter Posta voor je rekening te nemen,. Je moet mU
zoo vlug mogelUk een, duidelijk beeld geven vap het
karakter van dezen map, vap zdjn hutselUM opiBtap-
dighedep ep Je moet vooraf zien te wefep te komen
hoe zUn verhouding Is tot d© grafelUke familie. Het
moet toch uit te vlsschen zijn of tusschep zUp doch
ter en de verdwenen graaf zoo iets pis een vrije
heeft bestaap. Eep derde die het geheim weet, moet
toch hier of daar bestpap, dpfc la steeds zoo ep
weet mljp beste Krieger, dat je ©en groote gave be
zit, om het vertrouwen der dames te wippen. Ook lp
het huis vap den boschwachter Posta zal zulk een
nuttig wezen pog wel zUp te vipden. Probeer om
met haar op goeden voet te komen*"
Wordt vervolgd.
