Alieicci Niius-
COURANT.
Aiimntit- k Lmlkiiv Uil
WOENSDAG 26 AUGUSTUS 1914.
SCHEER
67ste JAARGANG No. 5443.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgeus 9 ure wor
den ADVERTENTIEN in het eerst uitkomend nummer geplaatst.
Uitgevers TRAPMAN Co.
SCHAGEN, LAAN D 5. - Int. Teieph. Na. 20.
Prijs per jaar f3.Per post f8 80. Losse nummers 5 cent.
AI) VERTEN li EN van I tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ct.
Groote 1 tters worden naar plaatsruimte berekend.
Wat een Engelschman schreef.
LONDEN, 28 Augustus. Young, da correspondent
van d© Daily News. seint uit Oatende: Zaterdag is
de Dultsche vcorhdetde im zuidwestelijke richting ai-
gebogen. gaande dicht langs Waterloo en door Hal.
De voorhoede wordt naar de grens gevoerd tus-
schen Valenclenoies en Ma,ubeuge. Een kolonne lichte
cavalerie trekt verder zuidelijk, voorbij als lm de rich
ting van Rijssel. Met uitzondering van een, kring van
Meehelen tot Antwerpen, is België overgeleverd aan
de Dultsche troepen.
Aan de Fransche grenp, het doet er niet toe waar.
hebben wij onze vrienden, de Franpche cavalerie, ont
moet. "Wij waren genoeglijk voor het middagmaal
rond de soepketel samen,- Voldaan over de veiligheid
van onze westelijke grenp, Bloegen wij in oostelijke
richting ai. Het doel was uit te maken of de Duït-
sche troepen in noordelijke richting naar Oostende
oprukten of direct westelijk naar RijBsel of wel naar
Gent. In Gent hoorden, wij nieuws. D© Dulfscherfi wa
ren ongeloof 18k snel opgerukt, Dei n|Oordel8ke kolonie
had 's ochtends Melle bereikt, Juist ten, zuiden, van
Gent. Een, ooggetuige schatte de doortrekkende Dult
sche legermacht op 70.000 mam cavalerie. OOgetw8-
feld was het een groote em, snelle afdeeding. Ik was
overtuigd, cat zij westelijk zou afslaan en niet te,
noordelijke richting naar) Oostende zou gaan. Deze
beweging moest een deel z8n van het snelle opruk
ken der cavalerie naar def Fransche stellingen aan
noordeiyke Fransche grens. Ten etndei ondervraging
te vermyden papseehdjen w8 snel Gent im de rfiahtteg
van Termomde, oostwaarts, in, de hoop zekerheid te|
krijgen van de positie der Belgische troepen, ook in
hun nieuwe verdedigingslinie., Weldra begonnen! de
waarBchuwingem dei u|h.la,nen zich tje doem gféld)efa. Im
Biie'le opeenvolging pauseenden. w8i Belgische voor
posten, het doet er wederom niet toe waar en na
dat v.8 ons aldus, ten elmde noodeloos gevaar te
v°rm8den. van den toestand aan de grens op de hoog
te eresteld hadden reden w8 naar Gent terug.
De Beigen zijn vermoeid em hebben zware verliezen
geleden. Z8 weten nog niet waar de Engelschen z8m
em daarom waren ze niet, Vriendelijk Jegens ons ge
stemd. Terw81 w8 te Gent een paar oogenbiJkkem
stil waren om met Belgische vrienden, te praten,,
deed zich een onaangenaam incident voor. Een kor
poraal, gevolgd door drie soldaten fin uniform,, elisch-
te plotseling onze auto op. Onze chauffeur, een, oud-
soldaat,. werd in een hevig krakeel betrokken, en lm,
de te hoop geloope© menigte brak b8®A een paniek
uit. Er word over verraad em revolutie geschreeuwd.
Wel een bewtfs voor de onbekendheid met den, alge-
meenen toestand, waarin de pers het publiek gra
ten heeft. „Geef je auto op, zoo werd er geroepen,
of we schieten er op." Ik achtte het tijd om tus-
schenbeide te komen. „Waar wou Je heen gebracht
worden, vriend?" vroeg ik aam een der opgewonden,
mannen. H8 bromde den naam van' eem dorp aan de
Fraösche grens en dat bracht licht. De man was
een soldaat, die naar huis vluchtte. Zoo stonden, er
velen rond ons, allen la bHirgerkleerep. ,„In je uni
form zal ik je naai- elke plaats aan het front bren
gen, die je maar wilt maar geen wet verplicht m8
vluchtelingen mee te nemen." De uitwerking op
de menigte was buit enge woojn. Do soldaten kozep bet
havenpad en w8 vertrokkep. Even tep westen vap
Gent waren de wegen vol karren met de opgeladen
bezittingen van vluchtende gezinnen.© Een reusach
tige Fr.mclskaner monpik stond middep op dep weg
met een kruis in de opgehevep hand. .„In, naam va©
de Maagd, riep h8, peem ons mee!" H8 opdeiv
steurde twee gewonde; soldlateh- Het bleek dat iP de
krankzinnige paniek el de hospitalen leeggestroomd!
waren. 8auve qui peut! was het wachtwoord, ep
zieken en gewonden, in, de onmogelijkste kleerem,
werden naar buiten gebracht en moesten maar zien
hoe ze thuis kwamen,.
W8 namen hen op, brachten, hen, naar de naastb8
gelegen Bpoorl8n, lieten oen voorb8komendep trein,
stoepen en zonden hap sprakeloos van dankbaar
heidroet den trein vesxter. Maar de wegen waren
vol van zulke invaliden, dte voorthiipkten en» Ja
soms letterl8k voortkvopep; ip die hoop nog op do
een of ander manier hup dorp te bereiken» dajt In
de meeste gevallen reeds ip hapdep was vap dien
v8and. Telkens moesten wü, pu vooruit dan achter
uit Over de gcheele provincie Btrektem onze toepten
zich uit; dikw8lB moeeten w8 do gewopden, in ver
afgelegen dorpen brenlgiein om hen daar aan de zorg
toe te vertrouwen vap hup vrouwe18kq verwanten
of, dikwijle ook, aan barmhartige vreemden tn vei
liger oorden.
Een merkwaardige paniek had zich thans aBam te
het rond verbreid. Overal ontmoetten, wij ktetne
groepen doodsbange menschen met verbouwereerd ge
laat In achterst gelegep dorpjes werdep de hutejes
verlaten; de winkelruiten werden bedekt de op
schriften met verf weggestreken, Die mappen wan de
ontbonden burgerwachten werden ip allerijl! door hun.
dood verschrikte vrouwen of dochter» ip burgerklee-
ren gestokep. Herhaaldelijk moesit|e|ui w8' oip de markt
pleinen halt houden ep aap de te hoop geloopep
Vlo-amsche burgers uiteg geven. „Waar z8p de
Engelschen, die ons hebben verraden? Waarom heeft
men ons alle nieuws onthouden; sjoodat wij thans
hulpeloos staan?" Het werd voor ons steeds moei
lijker om op deze vragep het antwoord te geven.
Maar later op den dag gebeurde het elk oogepblfik
dat een troepje menschep op klompen, kwam aan
rennen, uitroepende: „Daar komen zet;" en dapwerd
h t plotseling leeg om ons heen ep hardop ook opze
ondervragers het hapepppdj gekozen, hun haJfleQg©
bierglazen achterlatend© ep vreezende, dat het dit
maal toch wel eens wfajar zou kuppep zijn. Tegep
den avond stootten w8 weer op die Frap&dh© voor
posten. W8 waren nu goqdi ep wei over de greps en
sloegen te het donker eep noordelijke richting! lp.
overwegende, dat in deze paar uren de overstroo
ming van Duitechers opp bijna vap de kust had af
gesneden. Geen provlpcie was ons meer gelaten, dank
z8 de uitnemende doeltreffiepdheid vap de Dultsche
legerorganlsatie. Dat leger schoof thans voorwaarts
over het thans onverdedigde land ep had zich sinds
Luik volkomen hersteld.
Een strijd op leven en dood.
In een artikel getiteld „Spvolr durer", geeft de
Temps het Fransche volk dep verstandige© raad toch
vooral goed te beseffen waar het om gaat en dat er
geen sprake zal z8n vap vredesluiten na enkele suc
cessen aan deze of gene zdjde.
Met volkomen instemming haalt het blad de woor
den vap den oud-minister Plchon aan: „De oorlog,
die begonnen 1b, tal een worsteling op leve© ep
dood z8n: het gaat om het bestaap van Dufitschland
en van Frankrfik. De str8d zal zich kenmerken door
eep niets ontziende begeerte den ander te vernieti
gen. Laat ons vooral goed doordrongen, z8n vap heit
besef, dat w8 te doen hebben met het krachtigste
Europeesche leger zoodat w8. willen wij overwin
nen, al onze inoreele en materiëele krachten moeten
inspannen tot het uiterste."
Dwaasheid noemt het blad alle praatjes over een
spoedlgea vrede. Integendeel, het zal de strijd zijp
tot het bittere einde daarin stemmen de woord
voerders van beide volkeren overeen. De Duitscha
militaire schr8ver generaal Berahardl) verklaarde:
„Zelfs al mocht de oorlogskans zich tegen ons kae-
ren. en alle hoop verloren schone©, dan nog moetan
w8 volhouden, want die politieke constellati© kap
veranderen en hem, die hapdpelkkifig volhoudt, te hulp
komen."
En heeft keizer Wilhelm niet verklaard, dat h8
zou stand houden „tot den laatst en man en het
'laatste paard?" Nimmer heeft h8 beter den geest»
welke ln z8n volk leeft, weergegeven. sehrfillt de
Temps. Maar ook van Fransche zijde wordt hetzelf
de standpunt voorgestaan. Generaal Lapglods schreef
nog onlangs: „De oorlog zal lang duren en de over
winning zal z8n aan de zijde van dengene van de
tegenstanders, die het bardnekkigst volhoudt."
De jongste tijdingen, van het oorlogstoon©©] be
wijzen, dat de Temps goed/ heeft gezien. Frankrijk
zpl al b8p krachten tot het uiterste moeten inspan
nen om weerstand te bieden aan de mokerslagen,
welke de Dultsche geweldistrategie naar het Western,
geeft. Met verbeterende kracht ep zekerheid wordt
de 'opmarsch over het geheel© front voortgezet ep
met de grootst© belangstelling mag worden uitgezien
naar de pogingen vap generaal Joffre om den 8ze-
ren ring der dreigend© strategische omvatting te
verbreken.
Een voorspelling.
De Meler8sche Crt. diept ufit een, oud Belgisch blad
de voorspelling op vap dep huldigen, oorlog.
Die voorspelling is te merkwaardiger omdat zij
reeds zoo oud is en gegeven door d© Zwarte Heks
of Mad. de Lormand» dl© Napoleon, ook z8P val voor
zegd had:
Ziehier:
,,'t Monster is ontketend- De wereldbetemsterde
menschel8kheid. kon 't ondier njet meer dwingen,
Vreeeelflk had het gebruld» maar de bezonnen stern»
vap de menschhedd scheep dep boventoon te behou
den. Dan volgde ee© tijd vap akelige kwellepde stil
te. Daar opeens rukt het opdler los en ln woeste,
verderfaanbrepgende vaart schiet 't onthutste menseh-
dom. Gods geesel slapt, d© ooriög!
„Plots, als vielen ze uit de lucht, staap overal
v8apde8ke verkenners. Dap afdeete|g©n ruiterij) ep wiel
rijders. GeHjk een reusachtige Ipwipe wentel] t het
gros van 't Duitsehe leger voorwaarts en valt over
da Maas ip België. Kleinere troepjes zwermen af
ep bezetten de bruggen ep apdere strategische pun
ten.
Z8 beschermen dep verbindingsweg mot 't groote
vaderland. Langs diep weg golvep steeds nieuw©
menschenmassa's aap, meest Duitechers, doch ook en
kele OostenT8kers.
„Zoohaast de Frapschmap vernam vap de schen
ding der Nederlandech-Belgische grenp, stortte ook
b8 z8n scharen over Zuld-Belglë uit
„Aap de Duitsch-Frapsch© grens buldert reeds 't
kanon. Geen enkel dor beidie oorlogvoerende©! waagt
echter 'n- bestorming ep oprukkipg tegep do v8pp-
del8ke forten.
„Wel zwermen de Vliegers aap. Tot een strijd te
de lucht komt hel hier niet, wiji de Duttschers ln
dö minderheid zfin. i>ap ploffen de vlugge Fransche©
hun bommen en projert !©l©n op de Btajen koppep der
Duitsehe forten; dan scheurt en kraakst, 't» doch ver
nietigen kunnen ze piert.
„Onmiddellijk na d© oorlogsverklaring vereenigen
zich de Fransch-Eiigelsche vloten ep trachten de Duit.
eehers tot eep slag 4» open zee te verleide©.
Deze echter trekken zich ongedeerd terug onder
de bescherming hupnen sterke kustbatterijep. Dap
echter worden ze inlgtplotap ©n ontwapend. Klefinp
Prar.sch-Enveiecbc flottieljes stoomen; opvermoclld
lapgs de BelgischIlollapdscbeDultsche grenzen
ze slepen menig Dultsch handelsvaartuig in de
wacht.
,,0adertueechen z8h de hoofdmachten der Fmncchej
en Dufitschers slaags. Zoo een strijd zag de wereld
nooit. Nooit stonden zooveel menschep tegenover el
kaar.
Nooit werd er met zoo volmaakte wapens gestre
den. M81e© ver strekt afich bejdfer front ufit. Men hoort
geen menschelfik geschreeuw, maar des te luider ra
zen de dood en verderf brakende kanonnen. Bovep
hunne hoofden wiordt d© eerst© luchtslag geleverd'.
H8 is kort, maar optjzettend. De vermetele Fran
sche vliegers spelen met de Duitechers. Z8 winnen, 't
ip getal en beweeglijkheid ver van hunne vijanden.
Gel8k de adelaar snollen ze in die hoogte; ze nemen
hunne prooi onder zich ep werpen hun verniellngs-
tuig. Gel8k een vogel geraakt te de vlucht, storten
de getroffenen naar beneden.
„Dra is de lucht schoongeveegd en slechts Fran
sche vliegers ronken onheilspellend tot boven de wol
ken. Nu zullen zli hun makkers op dep grond) te
hulp komen. Dezen hebbep hert zwaar te verantwoor
den. In dep aanval z8p z© voortreffelijk; Ja, op-
irsta.apha.ar. Wonden, z© echter aangevallen dap,
dap missen ze 't uithoudiingsvermogien hunper tegen
standers. Haast leder Frapsch officier 6ch8nt, 'p veldi-
heer; op eigen vuist werkend Is h8 onovertrefbaar.
„De opi»erete leddipg fis niet zoo berekende De Duiltr
sche officier is een rad of spil in de groote machine
en wérkt met t>8na mathematische Juistheid, Hup staf
overziet het heele oorlogsterrein.
Hoe onstuimig dap ook de kleine rooda duivels op
dringen. de Duitscher wijkt geep paa Na 't artlMerfie-
duel, dat ln het voordeal der Duitechers was, begint
de Germaan z8n voorwaarts.
Gei8k een dood brengend© vloed effent en pl©t hij.'
Dan werpen de Franschep hun zwprte ep bruine hulp
troepen in 't vuur. Eep oogefablik staat d© Germaap-
sche kolos. Voor zoo'n, Oostersche haat en, doods
verachting staat h8 verbaasd. Dan gaat 't weer voor
waarts, 't is gedaan.
„Daar plots versch8nit d© Engelsch-Belgische armeje
op 't krtjgstooneeL Zou Waterioo zich. hier herhalen?
Eerst rukken de verbitterde Belgen in 't vuur. Zij
hebben de schending hunner neutraliteit te wreketn.
Dan de grimmige Brfit.
De Germaan echter vreest niet. Duchtig bl8ft h8
op d m zich weer herstellenden, Frapschman inhak
ken; ook de verbondep armee kr8&t moplgan knauw.
De reusachtige Germaap w8kt geen duim. Wanpeer
maar de ter hulp snelilepd© Oosten rijke re op t8di
z8n, U de zegen aan Gecrmapje.
Na de vernietiging der Dultsche luchtvloot doemen
de luchtduivels weer op en begtepen een verwoedlep
Btryd. Boven bet &tr8dgewoel ronken hum motoren,
Gel8k wraakzuchtige roofvogels zwieren en cirkelen
z8 door de lucht. Hup scherp gewapend oog zoekt
den Dultschen generaiep staf.
Ze sluiten hem ln,.. als eep doodsregen vallen
hun projectielen.
Germanje is verloren. Nu de IJzeren leiding ont
breekt, ontstaat er verwarring. De veQdheerep z8©
hun troepen niet meer meester; ze kunnen piert zelf
standig handelen. Zeker van de overwinning stormt
nu de v8and.
De Duitsehe macht wordt verpletterd. Slecihte de
Beieren slaan zich er door. Verloren 1b de slag; v
loren het Dultsche r8k. Oostenrijk vajlit ip twee doe
len. door den dood van Keizer Frajiga Josaf. Italië
verroert geep vin. Eer Dultschlapd ©ep nieuw leger
gevormd heeft, staan d© overwtnnars reeds voor
Berl8n. Dan spat dit rijk uiteen. Beieren sluit vrede
ep slokt met goedvinden der overwinnaars de Zulxb-
Duitsehe staten op.
De Denen nemen Sleeewijk Holstefln) wat hup vroe
ger geroofd was. Rusland Dultsch Polen; aan Ne
derland en België d© R8pprevfinci|e en! Weetfajon, Ita
lië palmt de Italiaansch sprekend© Oostenr8ksche
provlnclee ln. Frankr8k Elzas Lotharipgep en Epg©-
land de Duitsehe kolonfiee.
„Kort was do oorlog maar verschrikkelijk. Allesr-
wege bloed en asch; de gruwel, de verwoesting al
om; wee de vrouwen en kinderen... vlucht.het
gaat om uw eer, om uw leven...'"
Ontsnapping van 800 Belgiscbe soldaten.
De Nieuwe Gazet bevat het volgende levendige
verhaal, beschrijvende hoe 800 Belgische soldaten
uit Luik ontsnapt zijn
Zaterdagavond zjjn te Namen 800 Belgische sol
daten aangekomen, welke rond de forten van Luik
waren achtergebleven en als bij mirakel aan de
Duitsehe troepen ontsnapt zijn.
Een officier verhaalt dien aftocht aldus
Wij bezetten de plaats tnsschen de forten van
Chaudfontaine en Embourg. Wij waren een 600,
behoorende tot het 1ste bataljon van het 34ste
linie. Het bevel de plaatsen tnsschen de forten te
ontruimen, gegeven in den naoht van Woensdag
tot Donderdag, werd door ons niet ontvangen, daar
de brenger ervan ongetwijfeld gedood was en alle
telegrafische en telefonische gemeenschap onder
broken was. Wij bleven dus afgezonderd te mid
d^n der Duitsehe troepen, die van alle kanten
schoten en de forten kanonneerden. Zij wisten
wel dat wij daar waren, maar zij durfden ons niet
van te dichtebij aanvallen, daar de twee forten,
tusschen welke wij ons bevonden, tamelijk dioht
bij elkander waren, en deze hun een heilzamen
schrik inboezemden.
Onze toestand werd evenwel eiken dag erger.
Heele kolommen Duitschers defileerden aan eiken
kant. Zij verontrusten ons nochtans niet, en hiel
den zich tevreden met nu en dan verkenners te
sturen, om te zien of wij er nog waren. Wij
hebben er een groot getal van gedood of gevangen
genomen en een grooten buit gemaaktpaarden,
automobielen, uitrustingen enz. Wij hadden ons
zoo ,ed mogelijk verschanst, ons langs alle kanten
tegeiijk bewakend, wat de mannen verplichtte al-
tjjd op wacht te staan. Gedurende acht dagen en
acht nachten sliepen w$ nietnu en dan viel een
man, door vaak overmand, in een loopgraaf met
hefc wapen in de hand, in slaap. Op zijn hoogst
hebb* n wij in die acht dagen elk eenige uren rust
genoten.
Het is ons voorgekomen van meer dan dertig
uren achtereen in de loopgraaf te blijven, steeds
op loer, het gehoor gespannen, nu en dan onder
steund door liefdadige boeren, die ons wat eten en
een glas bier brachten. Wij hadden gelukkig neg
eenige stnks vee voor het voedsel van onze mannen
en wij bakten brood, waarbij wij de gist door bier
vervingen.
Trots alles bleef de gemoedstoestand van onze
mannen uitstekend. Zij vroegen maar om te strg-
den en wij moesten ze zelfs tegen houden, om te
beletten dat zij zich te ver waagden.
Maar intusschen hadden de Duitschers hun
zwaar gesohut aangebraoht en zij bombardeerden
de forten van Chaudfontaine en Embourg. Onze
toestand werd meer en meer kritisch. De bommen
vlogen over ons en hun brokken vielen soms als
een regen op ons neer. Wij hadden gelukkig den
tijd gehad eenvoudige sohuilplaatsen te maken,
't Was een aanhoudend en oorverdoovend kanon
gebulder, dat noch in den dag noch in den nacht
vertraagde. Onze forten boden overigens uitstekend
weerstand. Maar wat ons betreft, wij zagen het
oogenblik naderen, waarop wij zouden verpletterd
worden onder een stortvloed- van schroot.
De toestand was niet meer houdbaar. Na onder
ons beraadslaagd te hebben, besloten wij te pogen
de vlucht te nemen, 't Was misschien van Cha-
•ybdis naar Scylla loopen. Want wij moeten door
de Duitsehe linies, dicht bij de forten voorbij, door
onze vr enden bezet en die niet verwittigd waren,
deze moesten ons voor vijanden aanzien, wij moes
ten de Ourthe en de Maas over, waarvan de voor
naamste bruggen vernield waren of door Duitschers
bezet, en aldus onze troepen bereiken.
Wij vertrokken dus Donderdag laatst,'s morgens
vroeg, 't Was werkelijk tijd, want nauwelijks hadden
wjj de plaats verlaten, of de Duitschers wierpen
zioh op ons. Een kompanie werd zelfs gevangen
genomen. Wij bleven dus met omtrent vierhonderd,
en een bataljon van een ander regiment, het 14e
forteres, ingelgks vierhonderd man sterk.
Wij gingen naar de vallei der Ourthe, bestookt
door de Duitschers, tegen wie wij ons herhaalde
lijk verdedigden, totdat zij eindelijk de vervolging
opgaven. Wij bereikten de Ourthe bij Tilff. Maar
de brug bestond niet meer. Wij zochten een door
waadbare plaats en gelukten er in den anderen
oever te bereiken. Wjj beklommen de hoogvlakte
met beboschte hellingen van iJart-Tilman, ons zoo
goed mogelijk verbergend.
Wij wisten niets van wat er gebeurd was tijdens
de acht laatste dagen en wisten dus niets van de
posities door den vijand bezet. W(j richtten onze
schreden naar Boncelles, waar wjj zonder hinder
aankwamen, maar waar wjj op Duitschers botsten,
die zioh gereed maakten om dit fort te borabar-
deeren.
Wij jagen ze op de vlucht en zetten onzen weg
voort naar de brug van den spoorweg van \Tal
Saint-Lambert, welke volgens de bewoners der
streek maar zwak door Duitschers bezet was. Zij
was zelfs in het geheel niet bezet en wij trokken
er man voor man over, tusschen de afdammingen,
die men op deze plaats heeft gemaakt.
Wij moesten onder de beschutting der forten
blijven. Wij verwittigden de forten van Flémalle,
dat de soldaten die vooruitkwamen Belgen waren.
Wjj trokken voorbij en deden hetzelfde wanneer
we in de nabijheid kwamen der forten van Hollogne
en Loncin. Het was ongeveer 3 uur 's morgens
wanneer we te Awans aankwamen. Wij rustten
een paar uren uit. Men meldde ons toen, dat de
vgand ons geheel omsingelde. Hij viel ons echter
niet aan en wjj brachten zelfs de verkenners die
men op ons had afgezonden, Tan het rechte spoor.
Dit kostte ons eenige gekwetsten.
In dbn namiddag begonnen de Duitsohers het
fort Lonoin te beschieten.
Onze toestand werd zeer hacheljjk. Velen dachten
dat ze ditmaal niet zouden ontsnappenofwel zou
den we tot den laatsten gedood worden, ofwel zouden
we ons moeten overgeven. Van het laatste wilden
we niet hooren en besloten dat het beter was een
wanhopige poging te doen. Wjj lieten onze ge
kwetsten aan de zorgen van het Roode Kruis over.
Zoodra het nacht was, brachten we ons plan ten
uitvoer. Wij moesten op onze stappen terugkeeren
en voorbjj de forten van Hollogne en Flémalle
trekken. Wij moesten ook nog het garnizoen ver
wittigen, want anders zouden ze ons voor den vjjand
genomen hebben, omdat er geen Belgen meer in
de omstreken waren.
Niet zonder moeite gelukten wij erin en wjj
richtten ons naar ^heperon-HeraTng, in de richting
van Hoei, waar, volgens wjj vernomen hadden, we
de Belgen zouden terugvinden.
Maar wij ontmoeten vooreerst Duitsehe ruiterij,
die wjj op de vlucht dreven
Wij maakten zelfs krjjgsgevangenen, waarvan we
vernamen dat er een heele divisie uhlanen in de
onmiddellijke nabjjheid was.
Wjj vermeden hen en kwamen in een dorp aan,
waar we door heel de bevolking met vreugde wer
den ontvangen. Wij durfden echter niet lang daar
verblijven en vervolgden onzen tocht naar Hoei,
waar wij Zaterdagnamiddag aankwamen. Wjj hadden
gedurende 16 uren gemarcheerd, zonder een oogen
blik te rusten, alleenlijk om ons te verdedigen en
metterhaast wat te eten.
Te Hoei vernamen we dat de Belgische troepen
denzelfden morgen waren vertrokken en dat de
Duitschers zich reeds hadden laten zien. Wjj moe
sten dan dadelijk weer terug op weg zonder iets
van het eten te hebben kunnen nuttigen dat men
voor ons bereid had. Gelukkiglijk kwam de statie
overste melden dat hij een trein zou klaar maken,
die ons tot Namen zou voeren. Een nur later had
den de uhlanen de statie van Hoei bezet. Wij waren
dus maar juist in tijds vertrokken.
Binnenlandsch Nieuws.
VELDPREDIKER.
Het Haarlemsen PredÜtbeunenblad deelt mede, dat
da. Tal ma» predikant dar Ned. Herv. gemeente te
Bennebroek» door de regeartog tot veldprediker 1b
benoemd.
HEERHUGO WAARD.
Vrfidag kreeg da heer R. Helder alhier een klap
van een paard tegen den bulk, waarop aanvankelijk
weinig acht geslagen werd; Naderhand bleek het ge
val toch ernstig, want na veel p8© te hebben, gele
den» le de man Zondagmorgen, bezweken.
OUDKARSPEL.
Uit zeer goede bron vernamen wft dat aan de groo
te Soomhoutzagerfi der firma Becan voortaan vier
dagen In de week zal w*orden gewerkt en wel Woens
dag, Donderdag» Vrijdag en Zaterdag- Het loon daar-
