Alititti Bims- Uit en Voor de Pers, OORLOG! OORLOG! DONDERDAG 17 SEPTEMBER 1914. SCIAGEl 57ste JAARGANG No. 5456. COURANT. Uit blad verschijnt viermaal por woekDinsdag, Woensdag, Donderdag en Zaterdag, Bij inzending tot 's morgens 9 ure wor den ADVERTENTIES" in het eerst uitkomend nummer geplaatst. Uitgevers TRAPMAN Co. SCHAQEN, LAAN O 5. int. Teleph. N8. 20 Prijs per jaar i' 8.Per post f 8.60, Losse nummers 5 eent. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ot. Groote letterB worden naar plaatsruimte berekend. DE TROONREDE. Een mooi stuk,, een sober stuk, waarvan de aan hef het ongewone verklaart,, noemt Het Vaderland! do Troonrede. Wie zich herinnert in wat sombere, stem ming de bedde Kamers der Staten-Generaal op 3 Aug. haro vergadering hielden, zal» zegt het blad, moeten toegeven dat de loop lier zaken tot nog toe voor Ne derland zeer bevredigend was. Het woojrd. van lof voor de mobilisatie van zee- en landmacht mocht zeker niet ontbreken; wie ziich voor oogon haalt hoe wij in 1870 in-dit opzicht ten eeneumale te kort schoten,, kan niet anders dan buitengewoon voldaan zijn over wat thans in dezen ie verricht. Daarnaast blijve echter de wensch niet onuitgesproken, dat do zware taak,, die onze weermacht Leeft te vervullen, weldra beëin digd kan wonden- Van groot gewicht acht Het Vaderland het, dat nu eens van do allerhoogst® plaats een oproep is ge daan aan onzen; handel om zaUfs den schijn van neu- traliteltsscheoding te vermijden; het behoeft niet altijd winstbejag te zijn, dat daarvan de schuld draagt, ook onvoorzichtigheid kan hier veel kwaad brou wen. ,„Met recht mocht eindelijk gewaagd worden van de trouwe p lichtsbetrachtihg en, eendracht onder hot NederlandBche volk; ook thans 1» weer, zoo als steeds in de ure des gëvaars, getzien hoe hecht de bahd is tusschen Oranje en Nederland." En toch er ontbreekt iets in deze Troonrede, maar dat kan nu eenmaal niet staan in een stuk, waarvoor H. H. Ministers verantwoordelijk zijn. En dat ontbrekende Is een woord van diepgevoei- den danjk aan ona Ministerie, dat mot onverdroten ijver en met buitengewoon helder inzicht in het geen dé toestanjd eiBdhte, al deze bange weken op post was. Eerst later zal men geheel kunnen over zien wat re,uzenjtaak in de historische dagen van 1914 op het toen zitting hebbend Kabinet heeft gerust, en hoe dat deze heeft vervuld. Maar als de stemming in weinige weken ten onzent over sloeg van, dolle pandek tot bezadigd afwachten» dan ligt 'dat zeker ook voor een groot deel daaraan, dat het NederlandBchs volk gevoelt,, vertrouwt en waardeept, dat de hoogste dienaren der Kroon zoo in alle opzichten voor hunne taak berekend' zijn. Dat feit kon natuurlijk in de Troonrede niet ge memoreerd worden; het is het ongeschreven gedeel te ër van, maar het kan gerust ongeschreven blij- vepi, want het is gegrift in het hart van elk Ner- derlandBch buTgefr, Een eere-saluut aan het Ministerie der natio nale verdediging. Het Volk bestempelt de rede der Koningin met den naam „Oorloga-Troonrede". Het blad zegt in verband met de woorden dat de| toestand onafgebroken waak zaamheid! efecht, dat daarmede niet zonder beteekenis ia het' bercöp op de krin'gen van handel en verkeer om met zorgvuldigheid alles te vermijden wat onze neutraliteit in gevaar zou kunnen brengen- Wat de regeering hiermee bedoelt, is niet na der aangeduid, maar een, goed verstaander heofi maar een half woord noodig. Wij hebben hooren fluisteren van verschijnselen in de handelswereld, gevolgen van de stemming door den inval in Bel gië en do verwoesting van, steden en dorpen, ver oorzaakt,, die» hoe begrijpelijk ook, niet zonder be denking zijn- Een verkeerde gevoelspolitiek zou er wellicht Jh slagen» in Nederland een beweging te wekken, die uitliep op boycot van sommige Duit- eche waren. Het zou bekrompen en, gevaarlijk zijn., op deze wijze uiting te geven, aan onro sympathie voor het geteisterde België. Wij kunnen in posi tieven, zin onzen Zuiderburen on£e sympathie be wijzen; wiji kunnen de uitgewekenen, de vluchte lingen, steunen elk naar zijn kracht, en als de vurig verbelde vrede nadert, kan, heel het volk zich uitspreken om de Duitsche regeering te herin neren aan de plechtige belofte, door den rijkskan selier "Von. Bethmann Hol!weg afgelegd, dat België's grondgebied niet zal worden geschonden», en dat het leed, aan, België aangedaan, zoo veel mogelijk zal worden goedgemaakt- Eerst veel later zak merkt Het Volk verder op, blijken, welk een ontvettend' moeilijk tijdperk onze regeering achter den rug heeft, met welk een wijs beleid en met welk een ferme kracht zij, hoeft weten te handelen» onze zelfstandigheid heeft weten, te bewaren, tusschem de machtige tegen elkander ver bolgen mogendheden in» „Wij zien nu nog Bleelus het voorloop Ag resultaat van haar werk; maar dit is genoeg, om het heejo volk tej doen ventrouwen opbaar waakzaamheid.'" In de troonrede wo|rdt absoluut gezwegen, van het regeeringsprogram, opgemaakt in vredestijd en voor vredestijd. Het zwijgen leggen wij zoo uit, dat er wordt gezegd': het normale werk van de regeering is zoozeer verstoord, dat na®, de verdere uitvoering van het werkprogram vooralsnog niet valt te denken. Daarbij, moeten wiji ons neerleggen. Toch willen wij het niet doen, zonder den wen.scb te uiten, dat zoo spoedig mogelijk ook het normale regeertngswérk zal worden hervat Wij hopen in de eerste plaat», dat, alle krachten zullen worden Ingespannen, om den beschavingsarbeid, door ver schillende maatschappelijke krachten^ met regeerings hulp ondernomen» voort te zetten met volle ener gie. Dit is het beste middel om blijvende nadoe len van den oorlog te, voorkomen» En wij hopen, dat niet alleen het beschaving»-» maar ook het. hervormingswerk des vredes, trots allen, tegenspoed za! worden bevorderd met dien ijver» dien de. tijds omstandigheden mogelijk1 maken. Een enkel woojj: van de regeering, waart)ij zij getuigenis aflegde van het be.sef, dat ook in, oorlogstijd het werk van den vrede niet wordt vergeten», was ons welkom, ger De Standaard wenscht ons volk geluk, dat het Kabinet weerstand bood aan deh raad; der schuchte- ren» om ditmaal van een Troonrede af te zien- Juist de volstrekte afwezigheid van alle politiek geding geeft, meent het blad, aap deze Troonrede een be teekenis, ja, zelfs een aantrekkelijkheid, a;ls dusver nimmer van eenigo Trponredo uitging. ,„Er ie in deze Troonrede geen zinsnee en geen regel, die, Links toe gejuicht, aan de Rechterzijde teleurstelling of erger nis kon wekken." Het is een Troonrede, die op niets anders doelt, ösfl op hei krachtig handhaven van het nationaal k-ilao*. Za. ft'lss partijen ponder onderscheid Is vearil fUta ook uit het hart gespro ken, hit,tLï, aJê -vrede oas werelddeel weer zege nen mag» komt vanzelf ook In ons lancl de. poli tieke woesteling weer aan, de orde, maar in hachelijk oogenhlik wil ons volk van niets anders hooren dan. vau „het gemeone vaderland", en van wat strekken kan om onze neutraliteit, hier en i®. de Koloniën, te verzekeren. Dit nu heeft het Kabinet gevoeld. Aan dit heim wee van ons volk heeft het ln deze Troonrede voldoening geschonken. En de Regeering deed diit in rustige en toch bezielde tan1» en in ben toon die ook in het| Buitenland waardeerdug zal vinden. Br spreekt uit dit Koninklijk woord geen vreeze, maar vastberadenheid. Helder wordt het gevaar, waar voor .we staan, onder de oogen gezien, zonder dat kleingeestige beduchtheid ook maar van verre door schemert. De Regeering geeft, zegt Do Standaard,, in dit korte et.uk al wat op dilt oogonblik ter bemoediging aan ons volk kon worden voorgehouden, en, zonder iets te verbloemen of te bemantelen» worden do| ern stige plichten, die thans op ons volk rusten» een ieder op 't hart gebonden. De rede, gelijk ze nu gehouden la, kon niet beter zijn. Arrondissements Rechtbank te Alkmaar. Zitting van Dinsdag 15 September 1914. STAPVOETS. De eerste beklaagde die heden zou worden berecht, iggebleven. Ilij mi te Purmerci: op de kermis. De b( was weggebleven. HIJ heet I. IJpema en Is paarden koopman te Purmercnd. Op 22 Juni was HIJ te Scha gen ae kea1 om daar niet Harder stapvoets te rijden, overschreed Kif en deswege werd hij bekeurd door den gemeenteveldwachter P. J. Ab- ma. Bij die gelegenheid beleedigde Hij den politieman, door hem allerlei leelijks toe te snauwen. Abma was natuurlijk niet van plan. zich klakkeloos door zoo'n exemplaar te laten beleedigen en maakte gewoonweg verbaal op. Do O. v. J. elschte nu tegen beklaagde f 15 subs. 10 dagen Hechtenis. EEN ONWELKOME GAST. Ook- nummer twee was niet verschenen. Dat was Marinus C. Grul. timmerman van beroep en laatste lijk zwervende, die in Juni j.1. ook hl in Schagen rondflaneerde en daar meer bittertjes naar binnen sloeg als goed was voor zijn normalen toestand. Het duur de dan ook niet Heel lang of sinjeur was smoordronken en begon tegen de mens elfen óp straat geweldig op te scheppen, met Het gevolg dat de politie Hem spoe dig trachtte op te brengen. Deze in 't belang der openbare orde genomen maatregel bleek lang niet in den smaak te vallen bij onzen vriend, tüè zich dapper verzette. De O. v. J. eiscEte deswege tegen Hem 3 weken ge vangenisstraf. VECHTEN. In tegenstelling met de beide voorgaanden was Dirk Been. werkman te Den Helder^ wei verschenen. HIJ had zich' te verantwoorden wegens mishandeling in den laten avond van 2 op 3 Juli gepleegd op zijn vak- en plaatsgenoot Leenaert de Beier. Er was een heel clubje volk bijeen als gevolg van een juist ge passeerde stoet bruiloftsgasten. Er ontstond door al te vrijmoedige bejegening van een jongedame wat ru zie. waarin ook een broer van beklaagde Hetrokkèn werd. Om dezen te ontzetten, mengde Dirk zich ook in den strijd, gaf Leendert een klap, kreeg een proces verbaal 'én als gevolg van dit alles eischte de O. v. J. thans f 20 boete. subs. 10 dagen Hechtenis. VERSTORING EENER GODSDIENSTOEFENING. Jan Ham. een klein kereltje uit Den Helder, had den 5den Juni de twijfelachtige aardigheid om zich een best stuk. in zijn kraag te drinken en vervolgens spek takel te maken in het Heilsleger aldaar. Ilij paarde groote luidruchtigheid aan onbeschaaiden zang en zijn ongearticuleerde geluiden verwekten veel stoornis in de bijeenkomst. Het optreden van de einsigne Getje de Jong. die de leiding had, gaf ook al niet veel en Ham kreeg een proces-verbaal wegens zijn wangedrag. Hij bekende dronken te zijn geweest en van de Hcéle ge schiedenis Inlet veel mêor te weten. Maar anderen had den nog goed onthouden wat er gebeurd was en na verhoor van de getuigen Aleidc van Zweden cn Aafie van der Belt. zusters van 't Leger des Hals. kreeg de heer Officier het woord tot het nemen van zijn requi sitoir. Z.E.G. eischte f 20 boete of f 10 dagen hech tenis. TEGEN DE POLITIE. Na een schorsing der zitting tot elf uur, kregen we de groote zware pps 18-Jarigo vissoher Gèrrit Wezel man en zijn kameraad Teunls Ham als beklaagden. Beiden zijn Helderschen. Ze waren echter stilletjes weg gebleven zaten misschien gezellig aan een glaasje bier in het café van Visser, waar ze den 12den Juni j.I. ook al eens Hebben opgestoken, echter toen op zoo'n manier, dat "ze 'er nu voor moesten terechtstaan. Het werd in de gelagkamer een herrie van belang, daar de reusachtige Wiezelman twist kreeg en moeilijk te temmen scheen. Daar hij al heel gevaarlijk met Het ameublement van den huize Visser begon te sdhermen. werd politie gerequireerd. Agent Noot zou er den woeste ling uitzetten, doch stuitte, behalve op het verzet van Wezclman zelf, ook nog op"de tegenwerking van diens kameraad Ham. Laatstgenoemde toch omklemde zijn maat muurvast en met blikken als wilde hij zeggen „Niet dan over mijn lijk", tartte hij' alle inspanning van Noot om Gert mee te krijgen. Dat van die geschie- denisje een lijvig verhaaltje groeide. Iaat zich denken. Tegen elk der wederspanmge visschers werd een maand gevangenisstraf geëlscht. OOK AJj GEEN VREDE. Volgde Willem Schaper van Bergen, ook al absent. Die had hét met dé kermis to Scnoorldam. gemeente Warmenhuizen te kwaad met Jan Frans, een 42-jarig rentenier uit Schborldam. Do ontmoeting vond plaats in een der Herbergen waar de kermis gevierd werd. Jan zat genoegelijk aan zijn glas bier en werd toen door Willem en diens metgezel gezelschap .gehouden. Ech ter niet Op; Heel prettige manier. Het liep al gauw pp ruzie uit en van woorden kwam het weldra tot daden. Schaper nam in zijn woede een stoel, terwijl Frans zich' uit noodweer van zijn wandelstok begon tc bedienen. De O. v. J. vorderde tegen Ifeni 7 dagen gevangenisstraf. BLOEMETJE. Jaap Goudsbloem uit Heerhugowaard was wél aan- WWffr HW a! oen goede vijftiger was onlangs best - h'ri F3202 cn tfcretp ln do nabijheid van do ittgütSfl TOS «32. aijrw dochters. Hij maakte het zoo bont. dat dö politieagent Jan Boon uit Zuidscharwoude het noodig oordeelde om beklaagde op te brengen naar het arrestantenlokaal. Bloemetje wou echter niet en verzette zich zoo hard hij.in zijn stadium van 'be schonkenheid nog kon... Hij is al meer veroordeeld en dopolitieinan verklaarde dat hij ongunstig bekend staat. De O. v. J. eischte tegen Goudsbloem 3 weken gevangenisstraf. Jaap vroeg genadig recht. DEUREN DICHT. C, J. Meier, metselaarsgezel te Alkmaar en A. de Ruiter, bakkersknecht van beroep, hadden zich wegens niet nader te noemen handelingen, met een negenjarig meisje to verantwoorden. De zaak werd met ge&foten deu:\-n behandeld. II i>IS VREDEBREUK. Jan Raven uit Bovenkarspel, had zich den 13den Juni zoo brutaal aangesteld, dat Htf zich daarover he den iqoest verantwoorden. Hij bevond zich toen met zekeren Boeder og Het erf van don veehouder G'. Pronk te Bovenkarspel. Raven stapte ongevraagd dapper de woning van Pronk binnen en toen deze hem weg wilde hebben, ging Jan niet. Pronk. Hang dat de ander en nog een paar kameraden, die blijkbaar ook lot hel Jozclsciiap behoorden. In huls zouden komen, wist au er ten langen leste uit te werken, waarbij nog een glasruit sneuvelde. Raven moest zich wegens aoze huis vredebreuk verantwoorden en Hoewel hij praatjes ge noeg had. kon hij toch zijn kant niet schoon graten. De O. v. J. eischte wegens Huisvredebreuk f 15 boete of 10 dagen hechtenis. ONWELKOME BEZOEKERS. Willem Duin uit .Grootebroek, was absent. Hij was met oen clubje jongelui den 23sten Juni wederrechtelijk op,het eri yan A'. Doodoman ten EnkHuizèn gekomen. Brutaalweg had Willem daar Het regenbak'deksèl Ver nield en van den regenbak afgetrokken. Dat hadden A. Doodeman en ook diens 17-jarige dochter Immetje duidelijk gezien. Toen de jongens den „eigenaar en recht hebbende" Doodeman in de gaten kregen, maakten ze beenen. Willem Duid is nog nooit veroordeeld en de O. v. J. nam aan dat hïf in opgewonden toestand had gehandeld en eischte f 15 of 10 dagen hechtenfe. GEEN VRIEND DER POLITIE. Kees Duin. sjouwer te Hoorn, de vijand van den welbekenden Lauw Tiet .uit Lutjeb'roek. moest nu te rechtstaan pmdat EH de politie zeer belemmerd Ead, toen die zekeren Hendrik Ursem wegens openbare dronkenschap wilde opbrengen. Dit op 5 Juni plaats vindende feit, bezorgde heer Duin thans een eisch tot 14 dagen gevangenisstraf. Beklaagde is reeds Tl maal veroordeeld en Bus lang geen nieuweling voor de rechtbank. DAT GAAT MAAR ZOO NIET. Beklaagde 7. G. v. d. Bosch was present. Hij is van beroep bakker en uit Rotterdam afkomstig, waar Hj in verkeerde omgeving raakte en ten slotte verzeilde bij in de rijkswerkinrichting tc Hoorn. Daar verzette hij. zich bij een of andere gelegenheid zeer heftig tegen zijn bewakers en pleegde mishandeling tegen Hen ,door met een zware Houten stoel to slaan. Hij zegt uit een ziekte cenige zenuwachtigheid tc Hebben behouden en in zoo'n vlaag doet Hj dingen, die ETj anders met zou doen. De O. v. J. releveerde dat beklaagde al meer is veroordeeld. In de laatste drie jaren verschillende ma len. Thans luidde de eisch 4 maanden gevangenisstraf. HU MOEST ER UIT. De laatste zaak betrof zekeren TEëodorus van der Hulst uit Hoom, die aldaar op 17 Julf vertoefde in Eet bierhuis van J. van Doorn. Theo wilde het' café niet niet verlaten, toen de Hospes Hem zulks gelastte en toen Van Doorn, ferme kerel' als Hj is, .er den r ten slotte eigenhandig uitzette, raakte er nog wat werk" bij "kapot. Er was reden genoeg .om Theo naar buiten te werken, want hij schold en mishandeld^ zelfs een anderen cafébezoeker, met name Vermeu len. De O. v. J. eischte 14 dagen gevangenisstraf .tegen Van der Hulst. Over 8 dagen de uitspraken. 8teilban Graham, de Jonge Bnigelsche auteur,, die, onder den invloed der moderne Russische! literatuur,, Londen verliet om te wonen onder Russteaohet boeren, en studenten» landverhuizers en Joden hij ging eens als tu«schendekepassaglerf naa/ New-York en trok te voet naar Cbica^ro heeft in de Times ver teld hoe hei bericht: la oorlog!" tn Rumapd kwam. Hij was In een kozakken dorp- lh de AltaJ, 1200 worst ten zuiden van den Siberiachen spoorweg. Het land praalde ln de volle schoonheid) van den zomer, Me bevolking was rustig aam haar werk, toen, 81 Juli,, '8 morens oon 4 uur het bericht kwam. Hij werc wakker door de ongewone drukte en zag de dienst plichtigen bh elkaar staan In opgewonden gesprek, terwijl de boerenvrouw hij wie hij woonde hem toe riep: „Heeft u '1 nieuwe gehoord? 't Is oorlog!" Ken jongman kwam op een mcioi paard de straat af galoppeexen, een roodo Vlag hing op zijn sehoiuders en wapperde in den wind» en onder het rennen riep hij elk toe: .oorlog, oorlog!" De paarden werden gehaald,, de uniformen, de sabels! De Tsaar had zijn kozakken geroepen en zij kwamen, zonder aarzelen, alles achterlatend, bran dend van, strijdlust Wie waa de vijand? Niemand wipt het. Tien Jaar geleden» toen het Japan, gold,, was het evenzoo. Ge rucht wecs China aan, het gele gevaar, Rusland was te ver in Mongolië doorgedrongen en China had den oorlog verklaard. 'loen verluidde: „'t Is tegnn En geland» 't ia tegen Engeland!" Eorei vier dagen later word de waarheid bekend e» toon geloofde niemand haar. Twee dagen na het eerste kwam het tweede tele gram: Alle man tusschen de 18 en do 43 Jaar werd opgëroopen. Rusland begon haar mobilisatie 6000 werat 15335 KM.) van het tooneel van den oorlog. Bereden ordonnansen kwamen op ademlooze,, dam pende paarden aanvliegen, met de geheime instructies, dien ze den Ataman, den hoofdman der kozakken,, tor hand stelden. Ze kregen vereche paarden en war ren binnen 6 minuten het dorp weer uit. lederen morgen werd een groote roode vlag gejhe- schen op een reusachtigcn dennenpaal, aan het eind) tn de dorpsstraat., 's Nachts werd de roode vlag ver vangen door een roode lantaarn. De paar dei arts had het druk. Elk paard dat niet 8p KM. per dag kon afleggen, werd afgekeurd. Ieder 1bracht zijn eigen paard ni«e, boog de lippen uiteen om de t&nden te laten zien,, legt uit waar de vlakken en plekken op het lichaam van daan kwamen ou berijdt het zonder zaal. Ic-der kozak moest zoowat 1600 KM. lijden om te Omsk, bij den spoorweg te komen; hij moest een sterk raard hebben. Zaterdagavond was er dienst ln de houten dorps kerk: Napoleon waa 't Heilig Rusland ingetrokken, had de kerken van de „Eerwaarde Moeder Moskau" geschonden en God had hem gestraft. „God Ia met ons, ons zal de zege wezen." Tot Donderdag,, toe® men aftrok, duurde de, keu ring der paarden, de inspectie van elks uitrusting. Toen kwam een. derde telegram uit Petrogradde kroeg die geeloten was gedurende den drank strijd in Rusland, mocht dien eenen ldag, den dag der mobi lisatie, open zijn. Toen werd en bleef ze weer geslo ten tot nader order. Dien Donderdag was elke man ln. het dorp soldaat geworden en reed op zijn paard rond. 's Morgensom 8 uur werd het wij waterbekken uit de kerk gehaald en op do berghelling gebracht, waar het in zonne gloor werd opgesteld. Alle kozakken kwamen er bij een en ailo vrouwen, in bontkleurig katoenen kleed, droevige tranen woenen#Men kwam er voor een laatst godsdienstig afscheid.. Blootshoofds, met zijn lange haren, schreed do prie ster nader, ln gewaden van schitterend blauw; ach ter hem de ouden van het dorp die de beelden, en banieren uit do kerk droegen, daar achter hot dorps- koor, zingend onder het loopen. Uit de menigte, daar buiton haar houten dorpje verzameld, stegen snikken cn zuchten in droeve mengeling ten hemel; om de dubbele colonne forsche ruiters verdrong zich de vrouwenschaar. De wijding had toen plaats. En toen eerst hoor den wij het ongeloofelijke nieuws, dat de oorlog was tegen Dultechland. Dajt gaf dieper ernst aan dit oogen- bllk, aan die godsdienstoefening, aan die, plaats. .„God Is met u!" sprak de priester en tranen big gelden langs zijn wangen. „God is met u en geen haar van uw hoofd zal gekrenkt worden- Keert den vijand nooit den mg toe. Bedenkt dat wLe dit doet zijn eeuwig zieteheil in de waagschaal stelt. Bedenkt ook dat wij allen die achterblijven,, gretig zullen lezen uw brieven., een briefkaart, een enkele regel... God zegene zijn trouwe slaven!" Toen knielden de krijgers neer in het stof, ln de gloeiende zon» hun hoofden onder den grooten bijbel, ware „.slaven Gods"; zij knielden in gebed; en ten shute kusten zij het kruis in 'fc priesters hand, wer den op 't voorhoofd met wijwater besprenkeld. En leder ging toen heen, zijn paard aan den teu gel leidend, om onder de vrouwen moeder of bruid, gade of zuster te zoeken, die hem voor 't laatst om helsde en zegende, onder snikken die het hart deden ineenkrimpen. Ze zijn weg. 0 Drie kilometer buiten het dorp wordt een os ge braden op zij van den weg en flesechen vodka wach ten ia het gras. Daar reden de krijgers heen,, ge volgd door een schare ouden van dagen» vrouwen en kinderen. I De kozakken naderden snel de plek waar de o» hing boven het groote vuur dat het loof der berken deed schroeien. Zij bonden hun paarden aan de hoornen; en emmers,, ketels, glazen en borden, wer den uit een loods gehaald» doch geen tafels. De vodka, werd verdeeld in de emmers en de ketels en men dronk op het welzijn van den Tsaar, van Rusland en van zichzelf. Uit groote ketels werden do, .borden ge vuld met soep,, die ze daaruit dronken, want er wa ren geen U-pels. Toen werd het vleesch gegeten ml de laatste vodka opgedronken. Er was niet veel vodka voor elk, doch genoeg om in vlam te zetten de ziel van, mannen nog pas ont roerd door een plechtigen eeredJcnst, tot tranen bewogen door het afscheid van huls en haard. Een man Meld een ïoebei op, tnet 's Keizers beel denaar en ..l:en zongen het „God zegene den Tsaar" en dansten om het muntstuk. De Ataman, een groot, zwaar, gebaard mUitair, werd opgepakt en driemaal de lucht in gegooid en weer opgevangen. Z« wilden het mij ook doen: ,J?oz- voltye Vas j aakatchet'", „laten we u ook eens op- zwaaien" en ik ontkwam er met moeite aan. De kleine klaterende rivier stoof omlaag, onder de berken, in hun groene schaduw wachtten do paardek, do mannen dansten en zongen» do vrouwen weenden hun bitteren Jammer uit- Dat duurde een uur, toen klonk een commando en eik zat weer ln 't zaal. Dte lange rek»,, het lange afscheid begon in ernst. En vrouwen te paard reden 30, 40 kilometer mee met haar mannen, zegden hen goeden dag en bloven staak kijken tot zij verdwenen aan don gezichtselndier in een wolk van stof. Aldus zond Rusland haar mannen weg van do grenzen van Mongolië om te kampen in de verre vlakten van Oostenrijk en Polen. N Crt. Duitsche wreedheden. "Wie hebben al verschillende malen gelezen over de Duitsche wreedheden in België. Nu Is het do Amerikaan- sche correspondent Powell, die een onderhoud meedeelt dat Eh met den Duitschen generaal Boehn heeft gehad over deze zaak. Eerst tegen den jniddag kwam het gezelschap in het Duitsche hoofdkwartier, waar men met generaal von Boehn cn zijn staf dineerde. Daar sprak men ook pver de gruwelen der Dultseh'ers [egens de noncom- b. itanten. De generaal noemde die leugens. Zie naar deze officieren, zcide Hj, zif ziijn gentlemen als uzelf. Zie voer de soldaten. Het zïïn vaders van gezinnen. U zult toelf tüci geloven dat zij de daden Hebben verrfcfil. waarvan zei beschuldigd worden. Drie dagen geleden, géneraal", zcide ik, „was ik te Acrscbot. Do hoele stad is nu slechts een gruwelijke, met bloed bevlekte ruïne P' „Toen wij Aerschot binnentrokken", iantwoordde tuj, „kwam de zoon van den burgemeester de kamer bin nen, trok een revolver en schoot de chef van mijn staf dood. Wat volgde was slechts een bestraffing, Het volk van die stad kreeg slechts wat het Ver diende". „Maar waarom oefende gij uw wraak togen vrouwen en kinderen?" „Geen van dfen is gedood", verklaarde de getto- raai beslist. Het spijt mij u te moeten tegenspreken generaal", zdide ik even beslist, „maar ik heb zelf hun verminkte

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1914 | | pagina 1