ilititti Nitiws-
WOENSDAG 14 OCTOBER 1914.
57ste JA AH GANG No. 5471.
FEUILLETON.
Erfgraaf Udo.
Binnenlandsch Nieuws.
SCHAGE1
COURANT.
Dit blad versohij nt viermaal per weekDinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 are wor
den ADVERTENTIEN in het eerst uitkomend nummer geplaatst.
Uitgevers TRAPMAN Co.
SCHAGEN, LAAN D 5. - Int. ïeleph. ND. 20.
Prjjs per jaar f 3.—. Per post f 8.60. Losse nummers 5 cent.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ct.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Belgie's onzijdigheid.
Uit BERLIJN, 12 October. De Norddeutsche All-
gejnelne Ztg., zoo meldt de N. R. Crt., schrijft onder
het hoofd: „Het verbreken der Belgische ontijdig
heid door Engela®d e® België":
„Door de verklaringen van Slr Ed.w®rdj Grey is do
bewering der Engelsche regeering, dat de schending
der Belgteche onzijdigheid1 door Duitschland tot het
Ingrijpen van Engeland in den huldigen oorlog aan
leiding heeft gegeven, reeds onhoudbaar gebleken.
Het pathos van zedelijke verontwaardiging, waarmee
van den Duitschen inval in België van Engelsche
zijde is gebruik gemaakt om stemming te maken
tegen Duitschland bij de eenzijdige staten, komt,
onder een njleuw en eigenaardig licht door zekere
documenten, welke het Duitsche legerbestuur in de
archieven, van den Belgischen generalen staf te
Brussel heeft gevonden. Uit den, inhoud van een
portefeuille, welke het opschrift draagt „Intenve®-
tiou anglfljbe en Beigfque" blijkt, dat reeds in, het
jaar 1906 het zonden van een Eta/gelsch expedHtlo-8
korps naar België in geval van een DHiitsch-Pranr
schen oorlog in 't vooruitzicht Is gesteld. Volgons
een gevonden brief aan don Belgischen minister van
oorlog van 10 April 1906, heeft de chef van den.
Belgischen genieraten Btaf met den toenmalige®, E®-
gelschen militairen attaché te Brussel, den luitenant-
kolonel Barnardiston, op die®® aandringen ln her
haalde besprekingen een uitvoerig plan voor gemeen
schappelijke krijgsverrichtingen van een Bngelsdh
expeditiekorps van 100.000 man met het Belgische
leger tegen Duitschland uitgewerkt. Het plan te
goedgekeurd door den chef van dom Engetechen gene-
ralen staf, generaal-majoor Griereon. Aan den Befel-
echen generalen staf zijn alle opgaven over de sterk
te en de indoeling van do Engelsche troepn,macht,
ovër de samenstelling van het expeditiekorps, de
plaatsen van ontscheping, een nauwkeurige tijdsbere
kening voor het transport e.d. verstrekt Met bëhulp
van deze inlichtingen heeft de Belgische generale staf
hët transport van Engelsche troepen in het Belgi
sche gebied van opmarsch, hun, legering en voeding
grondiv voorbereid. Tot in, alle bizonderhede® is do
samenwerking zorgvuldig uitgewerkt Zoo zouden 'n
groot aantal tolken en Belgisch e gendarmen ter be
schikking van, het, EngelBche leger wonden, gesteld en
zouden dit leger de noodige kaarten worden, gele
verd. Zelfs was reeds gedacht aan, de verpleging van
Engelsche gewonden. Duinkerken, Cal aie en Bologne
waren bestemd als ontschepingsplaatsen voor de En
gelsche troepen.g Van. hier uit zouden zij met Bel
gisch spoorwegxnateriaaj naar het gebied van. op
marsch worden, vervoerd.
Het voornemen om ze in Fransche havens te ont
schepen o® door Fransch gebied) te vervoeren, be
wijst dat aan de afspraken, tusschen Engeland) en,
België, afspraken met den Fra®sohem generalen Btaf
waren voorafgegaan. De drie mogendheden hebben
naar in het document staat de plannen, voor
de samenwerking van de verbonden legers nauwge
zet vastgesteld. Zulks blijkt ook uit het feit, dat in
de geheime akten een, kaart van, den opmarsch der
Franschen ils gevonden.
Het ujtuk bevat voorts enkele opmerkingen van
bijzonder gewicht. Zoo staat er in: 1 uite®ant-kolo®el
Barnardiston heeft er op gewezen dat men op den
cteun van, Nederland niet kan rekenen. Hij heeft
verder vertrouwelijk meegedeeld, dat de Engelsche
regeering plan heeft de baste voor del Engelsche ver-
pleglngsopleiding naar Antwerpen te verleggen, zoo-
dra de Noordzee va® alle Duitschei oorlogsschepen
zal zijn gezuiverd.
Bovendien, heeft de Engelsche mtl&tafre attaché
aangedrongen op de instelling van een Belgteche
spionagedienst in de Rijnprovincie.
De militaire bescheiden werden aangevuld door een
eveneens bij de geheime stukken gevonden rapport van
baron Grein dl, die jarenlang Belgisch gezant te Berlijn
is geweest, aan den Belgischen minister van buiten
landsche zaken, waarin met groote scherpzinnigheid
dc aan het Engelsche aanbod ten grondslag liggende
bijgedachte wordt onthuld. De gezant wijst ni. op
het bedenkelijke van den toestand, waarin België i
gebracht door zijn partij-kiezen ten gunste van de
entente-mogendheden. 1® het zeer uitvoerige rapport,
van 23 December 1911 gedagteekend, ea welks gehuek-
openbaarmaking voorbehouden blijil, zet baron üreiiHll
uiteen, dat het hem meegedeelde plan vaa den Lo-
gischen generalen stal ter verdediging van de onzij
digheid van België in een Fransch-Duitsclien oor Jog
zich slechts bezig houdt met de vraag, welke militaire
maatregelen genomen moeten worden voor het geval
dat Duitschland de Belgische onzijdigheid moeht seinen
den.
De onderstelling van een Franschen aanval op
Duitschland door België heen was zj. echter even
waarschijnlijk. De gezant schrijft dan woordelijk hel
volgende: „Van Fransche ziide dreigt het gevaar niet
alleen in net Zuiden van Luxemburg, het bedreigt
ons op onze geheele gemeenschappelijke grens. Voor
deze bewering spreken niet alleen veronderstellingen,
wij hebben er stellige aanwijzingen voor. De gedachte
aan ee® omtrekkende beweging van het Noorden uit
behoort zonder twijfel tot de plannen van de Entente
Cordiale. Wanneer dit niet het geval was, zou het
voornemen om Vlissingen te versterken niet zulk een
geschreeuw te Parijs en Londen hebben veroorzaakt.
Men heeft er daar geen geheim van gemaakt, waarom
men wenschte dat de Schelde onverdedigd bleef. Men
wilde namelijk onbelemmerd oen Engetsch garnizoen
naar Antwerpen kunnen overbrengen en streefde er te
vens naar, iu ons land een operatiebasis voor een of
fensief in de richting van den Ben oden-li ij" en Wjtbt-
falcn te vestigen, om ons dan mede in ecu oorlog te
betrekken, hetgeen niet moeilijk zou zijn geweest. Im
mers na het prijsgeven van ons nationaal toevluchis
oord zouden wij door onze eigen schuld het mogelijk
hebben gemaakt ons naar de eischon vaa onze z.g.
beschermers te moeten schikken, ais wij zoo on
verstandig waren, hun daar loe te laten. De even
trouwelooze ais naïeve voorstellen van luit.-koionei
Barnardiston hebben ons ten tijde van het sluiten
der Entente Cordiale duidelijk aangetoond waarom
het ging. Toen het bleek dat wij ons door hel z.g.
dreigende gevaar van een sluiting der Schelde niet
bang lieten maken, is het plan wel niet opgegeven,
g fi ilsche
dal het Engels
hulp-
26.
De too®eelspel«r UIrich met een listig knip
pen der oogefr aa®. „Zoo? Ben Je daar zoo cekcr
van? Heb je da® nog nooit de ondervinding opge
daan, dat onze schoons Evadochtere innerlijk Juist
dikwijls het tegendeel wenschcn va® wat haxo lip
pen uitspreken? Wanneer me® oonpozelo menschen-
kinderen als jeiui, zijn, ndet wat holpt, komen Jodui
in je heel® leven niet bij: elkander."
„O, H<?3®z -"
,Heb ik gee® gelijk? Ben, je da®r weer niet rood
geworden als een bakvteolije? Op Zulk een wijze,
mijn beste geraakt men nooit aan zijn doel bij vrou
wen, en ten minste niet bij mijn zuster. Ik geloof,
dat Jelui 25 jaar naar elkander zoudt kunnen smach
ten, en aa® het eind daarvan net zoo ver met elkan
der zijn als aan het begin."
UIrich Posta scheen va® verlegenheid) nauwelijks
to weten waarheen bij blikken zou. „Het is niet aar
dig van Je, Heinz." bracht hij er eindelijk onzeker
uit, „op zulk een toon va® je zuster te 6preke®. Ik
maak er volstrekt gee® geheim va®, dat ik haar hoo-
ger ve'öcr dan welk wezen ook; zij echter denkt er
zeker niet
„Jou. hooger te vereeren als welk ander ma®®eüjk
weze® ook onder de zon,," bootste Heinz mot. een ko
miek gezicht den sidderende® kla®k van zijn stem
na, „Neen, dat haar vereering) zoo: bovenmenschelijk
ia, daarvoor wil ik Je niet borg staan. Maar dat zij
jou- wel heel graag zou hebban, had Je eigenlijk
eerder moeten bemerken da® ik, voor wie® het toch
als een kostbaar geheim moest worden bewaard."
„Heinz als dat eens waar was!"
„Nu, wat voor belang zou ik er bij hebbe®, tegen
mijn overtuiging i®, eenlgej zalige hoop bij* jou te ver
wekken? Ik wil zelfs verklaren, dat Ik over mij® ont
dekking in het begin alles behalve vroolijk was, en
ernstig met mij te rade ging, of het niet mijn broe
derlijke plicht was, het verkeer tusschen Jelui bei
den te bëletten. Maar men te ten slotte toch maar
eens jong, en het te ee® dwaas, die de gouden tijd
van zijn leven ongebruikt voorbij laat gaan. In ieder
geval te mij iema®d met de ideale dejnkfbeelide® die
gij 'aebfc, nog liever, a,ls een va® die gewetenlooze
welopgevoede mannen, die zich zoo gaarne aa® ee®
maar zoodanig gewijzigd
leger niet aan de Belgische kust maar"in de naast,
bijgelegen Fransche havens zou worden ontscheept.
Daarvoor pleiten ook de onthullingen van kapitein
Faber. Het Engelsche hulpleger zou te Galais en
Duinkerken worden geland en bij nacht teng* onze
grens naar Longwy marcheeren om Duitschland te
bereiken. Het' zou dadelijk ons land van hel noord
westen uit binnendringen. Daardoor zou het 't voor
deel hebben, dadelijk in actie te kunnen komen cn
het Belgische leger te treffen in een streek, waar
in wij op geen vestingen konden steunen ingeval
wij een slag wilden wagen. De Engelschen zouden
verder in staat zijn, de aan hulpbronnen van aller
lei aard rijkste provincies te bezetten, ia eik geval
echter onze mobilisatie te belemmeren of zo slechts
toe te laten nadat wij ons formeel verplicht hadden
de mobilisatie alleen in 'l belang van Engeland .en
zijn bondgenoot te voi trekken. Het is dringend noo-
dig tevoren een veldtochtpica voor hei Belgische
leger ook met 't oog op die mogelijkheid vast te
stellen. Dat gebiedt zoowel het oeiaag van onze
militaire verdediging als ook de leiding van onze
buitenlandsche politiek in 't geval van een oorlog tus
schen Duitschland en Frankrijk."
De uiteenzettingen van een onbevooroordeelde zijde
stellen dus op overtuigende wijze vast dat hetzelfde
Engeland, dat zich thans heelt gebaard als bescher
mer der Belgische onzijdigheid, België gebracht
heeft tot een eenzijdig partijkiezen ten gunste van
de mogendheden der Drievoudige Entente, en dat
mooie too®öelBpeeteter opdringen. Jé fatsoenlijk ka
rakter etaaf mij' borg dat ik niets té vreezen heb, en
het overige te te® slotte Jelui eigen zaak."
UIrich had naar deze woorden geluisterd alsof het
h^meteche muziek wea. Dat er werkelijk 'iemand was,
die zijn vurige liefde voor Else Colmer, de eerste
„groote" hartstocht va® zijn leve®, ernstig opnam,
en dat deze juist do broeder en dus de natuurlijke be
schermer va® het aa®gebcdeu meisje was, overvlol
htm a'a ee® geluk, dat hij nog nauwelijks vermocht
te \®tten- Neen, het kon geen onwaarheid zijn wat
Heinz over Eteete gevoelens voor kern had geragd!
AI dl© kleine uitingen vau vriendelijke deelname,
hfj in zij® bescheidenheid' tot, hiertoe slechts be
schouwd k®d als ultinge® va® een opkomende vriend
schap, kregen nu plotseling voor hem een géheel
andere betoekends. En ook 1® Btee'e gedrag va® van
daag z®g hij slechts ea® bevestiging va® zij® zalige
verwachtingen.
Hef was hem, als Was hij plotseling gegroeid, alsof
hfj binnen enkele minuten va® Jongeling tot ma®
was gerijpt.
„Ik dank Je voor Je groot vertrouwen, Heinz,"
zeido hij; ernstig, „e® ik beloof je bij mijn eer, dat
je Je ®iet 1® mij zult hebben vergiet Als mij i®
waarheid beschoren te de liefde va® Else te verwer
ven, zal er voor mij op aarde geen andere taak meer
zijn, da® haar gelukkig te maken."
Zij waren bij den Groenen Boom aangekomen, en
daar zij nu bij de hoofdingang va® het hotel tus
schen allerlei landlieden geraakten, vergenoegde zich
Heinz om zij® Jeugdigen vriend als antwoord op zij®
belofte, 6tom de hand. te drukken.
Daarna stege® zij de uitgesleten firap op en Ulrdch
Posta sloot achter hen de deur va® het zeer eenvou
dige kamertje, dat hij hier voor ee® belachelijke® prijs
ha® gehuurd.
Heinz liet ztjn blik over de armoedige Inrichting
van het lage kamertje heengaan e® een eigenaardig
lachje gleed er over zijn gezicht. Dadelijk daarop
werd hij weer ernstig, et® terwijl hij zich ruggelings
op den stoel zette, de armen op de® leuning ger
steund, zeide hij: „Ik ben geen vriend van lange
inleiding, dus kort en goed, UIrich: wij zijn in een
hopeloozen toestand. Als je ee® menschenken®er was
geweest, hadt je het reeds dagen lang aa® mijn gal
genhumor hebbe® moote® zien."
Op zulk een duisteren toon had UIrich zijn vriend
nog nooit hooren spreke®, des te moer indruk moes
ten die woorde® op hem maken. «Om godswil)," vroég
hij verschrikt, „wat te er dan gebeurd? Deininger
oogenhlik zelfs aan een
er landsche onzijdigheid beeft
Engeland op een
schending van de
gedacht.
Er volgt verder uit dat de
door gehoor te geven aan hetgeen" Engeland haar
influisterde, zich schuldig heelt gemaakt aan een
ernstigen inbreuk op de plichten, welke op haar,
als neutrale mogendheid, rustten. De vervulling
van die plichten zou hebben noodig gemaakt dat de
Belgische Regeering bij haar verdedigingsplannen
ook rekening had gehouden met de schending van
de Belgische onzijdigheid door Frankrijk en dat zij
voor dit geval overeenkomstige afspraken met
Duitschland hnrt gemaakt ais met Frankrijk e® En
geland.
De gevonden schrifturen vormen het afdoende be
wijs voor het bij ingewijde Duitschers voor het uit
breken van den oorlog reeds lang bekende feit van
een Belgische overeenkomst met de mogendheden
der entente. Zij dienen als een rechtvaardiging voor
ons miltaiir optreden en als een bevestiging van
de door de Duitsche legeraanvoering verkregen in
lichtingen over de Fransche plannen. Zij mogen
het Belgische volk de oogen openen, en het loeren
aan jvien zij den rampspoed te wijten heeft, welke
thans over het ongelukkige land is gekomen.
BREEZAND.
Maandagavond hield de Nutsvereeniging „Vrienden
kring", haar jaarvergadering in het café van den.heer
Borst. Vergeleken bij andere jaren was de opkomst
groot. De voorzitter, do heer M. Broers, opende, met
een woord van welkom do vergadering, waarna de
secretaris, de heer D. Zon. de notulen las, welke
onveranderd werden goedgekeurd.
Aan dc orde komt thans de rekening en verantwoor
ding van den penningmeester, dm heer Borst. Dc hoe
ren H. Stellingwerf en N. A. Wijker, die zich op ver
zoek van den voorzitter met het nazien er v;in be
lasten. vinden ze geheel in orde, waarna ze door de
vergadering wordt goedgekeurd. De inkomsten hebben
bedragen r 39.16, terwijl de uitgaven beliepen f 32.70,
zoodat er een batig saldo te van f 6.46. Nadat de voor
zitter de commissie en den penningmeester bedank!
heeft, deelt hij mede, dat er in de besi uursvergadering
ernstig over conhïbutieverhooging gesproken is. Het
vindt het echter beter, daartoe nu niet over te gaan.
De beer Wijker is voor veihooging. Willen we wat
goeds, dan moeten we meer geld hebben. Besloten
wordt echter het voorloopig zoo te laten.
De aftredende bestuursleden, de heeren Borst en Zon,
worden bij acclamatie herkozen en nemen hun functie
wederom aan. In de plaats van den heer T. v. IJzen-
doorn Pz., die bedankte, wordt als bestuurslid gekozen
de heer N. A. Wijker, die eveneens aanneemt. Daar
men het beter oordeelt, dat het bestuur uit een oneven
aantal personen bestaat, wordt besloten het met een
te vermeerderen. Gekozen wordt de hoer C. v. d.
Linden, wien zal worden kermis gegeven.
Medegedeeld wordt, dat het voornemen bestaat, den
eersten nutsavond te houden op Dinsdag 27 Oef De
heer Boelsums heeft de lezing, do heer Groot de bij
drage op zich genomen, terwijl het bestuur zal trach
ten nog een tweetal goede krachten te verkrijgen. Het
stelt voor, op de avonden meisjes beneden zestien jaar
slechts onder geleide van de ouders toe te laten en ver
der niet moer toe te staan, dat mannelijke gemeento-
naren worden geïntroduceerd. Met het eerste kan de
vergadering zich wel veroenigen. Tegen het laatste heeft
de meerderheid bezwaar. Zij meent dat introductie
een goed propagandamiddel te. Besloten wordt daarom
het voorloopog zoo te laten.
Tegen de volgende vergadering zal het bestuur met
voorstellen tot reglementsherzieaiing komen. Daar de
agenda is afgehandeld en de rondvraag niets ople
vert, sluit de vooratter met den wensoh, dat de nuts-
heeft Je toch den dienst niet opgezegd?"
„Ach, als het niets ergere was da® dat! Be® en
gagement als bij dasc-n troep kunnen wij alle dagen
vi®de®. Waar echter vindt me® tegenwoordig iemand,
die borg wil wez^n voor drieduizend mark?"
„Ben Je ia geldverlegenheid, HeinzT Heb Ja schul
den?"
„Jawel, w Ij hebbe® schulden. Wa®t ik moet reeds
in het meervoud 3prcken, omdat hifi; mijn arme zus
ter evengoed aangaat ate mij. Maar Je behoeft ons
daarom Dog niet voor lichtzinnige doorbrengers to
houden. Die schuld bestond reeds bij bet leven van
mijn moeder. Ik mo«t op zekeren dag voor haar
optreden,, om haar va® dan ondergang to reddn® on
daar de edele mensch»vrienddie mij het gekl gaf,
het op mijn eerlijke® naam allee® niet wtld<* geven,
moest ook mijn zuster RchuWibekeatente medé on
der toeken en. Wanneer Jk hem niet betaal of ee®
nieuwen borg stel, zal hij ons gerechtelijk laten ver
volgen en allee weghalen wat wij bezitten onze
sieraden, onze tooneehrarderobe, kortom allee. Het is
om in het water te springen niet waar?"
„Het te verschrikkelijk! Maar zoover mag Je het
i® gee® geval late® fcome®. Daarom dus schreide Juf
frouw Else e® daarom voelde zij zich zoo ongeluk
kig. Het was niet mooi van Je, Heinz, om haar i®
zulk een zaak mee te slepen."
De tooneelspeler zag hem loerend aan. ..Zoo? Heeft
zij geweend? Heeft zij misschien haar hart voor Je
uitgestort? Heeft zij zich over mij beklaagd?"
UIrich Poet® had reeds berouw van zijn onvoor
zichtige woorden, maar het llege® ging hem slecht af,
zoodat het al t bijzonder geloofwaardig klonk», toe®
hij haastig ontkende.
„Nu, ik wist ook niet dat zij daar eenlge reden
voor zou kua®< n hebben," zeide de tooncetepeIer
scherp. „Op ee® bij tijden opkome gevoel van &en-
tlm ntaiiteit moot men geen acht slaan. Wanne, r oc®
meisje eens tets tegen loopt, zegt zij ^makkelijk
dingen, waar zij ee® uur later nauwelijks meer Iets
van weet"
„N® wat Je mij zooeven verteld hebt, Ie haar toe
stand toch wel begrijpelijk en ook gerechtvaardigd.
Zeg mij nu om 's hemels wil, Heinz, wat Je wilt
doen, om haar die zorg ra® het hart te nemen."
,Als ik dat wist zou ik Je over deze aangelegen
heid gessvegen hebben. Maar ik weet geen raad meer.
De ma® is bereid de schuldbekentenis te houden,
nog een tijd. te late® loopem, wa®neer lk plaats va®
de hamjdtee-kénAng va® mij® zuster den naam van een
onbesproken ma® ka® opgeven. Ik kon nu wal als
avonden dezen winter weer gezellige avonden mogen
RAAD FAN HARS IN" GERHOKN.
Vergadering van den Raad der gemeente op Dins
dag 13 October 1914, des miAtny 2 uur. Aanwezig
alle leden. Voorzitter de heer K. Breebaurt L)z., bur
gemeester, secretaris de heer P. Bronder.
Na opening der vergadering volgt de lezing en goed
keuring der notulen.
Van Ged. Staten is goedgekeurd ontvangen reke
ning 1913 en raadsbesluit aankoop grond.
Het proces-verbaal der gemeentekas wees aan een
kasgeld van f 5431.91%, wat accoord was.
Tot zetters zijn benoemd de heeren C. Schoon en
A. J. T. Geerteeraa.
Van het Hoofdbestuur der Post en Telegrafie te be
richt ontvangen, dat geen aanleiding bestaat om oN-
nog een 2e bestelling in te voeren in de aangevraagde
buurtschappen.
De heer Ds. Theesink had mede de Hcrv.
Kerkeraad een verzoek ingezonden om 3 a 4 schooi-
{afcalen te mogen gebruiken voor de Zondagsschool.
Het waarnemend hoofd der schooi had geen bezwaar
cn B. en Wu stelden voor twee schoollokalen ai te
staan, verwarming en verlichting voor rekening van
de verccniging of Ds. Theesink. Zéé was hetindcr-
tijd ook te Barsingerhorn gegeven. Allen voor.
De verecniging Denk en Doe vroeg een subsidie
voor de herstelling der Kokkebrug. De herstelling was
begroot cro f 30. Denk en Doe had f 5, beJanghcb-
bendenf I 8.25, restte f 16.75. Allen voor dit bedrag
te geven, mits de herstelling werd uitgeoefend onder
toezicht van den gemeenteopzlchier.
Een suppletoire begrooting voor aaaJcoop tarwe, waar-
tocde vorige maai in geheime zitting was besloten, werd
goedgckeurcL eveneens de daarvoor aangegane geldlee-
iiiog van f 1500 a 4% pet. Er was ingekocht 400 H.L.
tarwe tegen f 9.55.
De gemeentcbegrooüng werd goedgekeurd op f25089.
de armcnhcgrooti.tg en weezenbegrooting eveneens od
respectievelijk f 9950 en f 4611.
Voor den verkoop mest was 1 biljet ingekomen van
f 85. Alle® voor verkoop.
De verordening herhalingsondcrwijs weid gelezen,
mede de tagekomen adviezen van hoofden der scho
len en districts-schoolopzicner. De verordening werd
algemeen goedgekeurd en het aantal kinderen dat noo
dig te om faerhalingsonderwjjs te geven, werd bepaald
voor Harioghuizen op 6 en, te Kolhora op 14. Voor
Kolhora waren aangegeven 12 meisjes en 3 jongens,
voor Haringhuizen geen enkele leerling, dus daar dit
[aar geen herhalingsonderwijs. Te Kolhorn zal het ber-
halingsonderwijs gegeven worden door de onderwij
zeres, zoolang het hoofd der school nog onder de
wapenen te.
Het suppletoir kohier hoofdeLijken omslag werd
bepaald op f 29.80, dito hondenbelasting op f 13.50.'
"De voordracht van B. en Wu voor ha voor de com
missie van bijstand voor het armbestuur luidde: mevr
C. Schoorl-Spaans, mevr. C. Spaans-Glijnis. Het arm
bestuur vereenigde zich met aeze voordracht. Mevr.
C. Schoorl-Spaans werd met aigemeene stemmen be
noemd. De heer Schoorl stemde niet mee.
De rondvraag levende niets op, zoodat de Raad in
comité ging ter behandeling reclames hoofdelijken om-
IIHERHUGO WAARD.
Door het kerkbestuur der Herv. Gemeente alhier,
werd tot presidcnt-kericvooaJ gekozen de heer K. Mo
lenaar. De heer C. Kooij Az. fungeert tijdelijk als
kerkelijk-ontvanger.
EEN VREDES-ADRES.
Onderstaand adres werd verzonden aan H. M. de
Koningin. De onderteekenaars spreken den wensch uit
dat uit elke stad van ons Vaderland een „Adres van
Adhaesic" gezonden worde aan H. M. de Koningin,
voorzien van twaalf handteekeningen. Dit getal te ge
kozen, omdat het verzamelen van handteekeningen oio
vereischt. Het getal twaalf beantwoordt aan de twaalf
Diogemes met ee® la®tt®rn naar zoo eoeken,
maar weet va® te vore®, dat het vergeefache moei
te zon zijn."
Opgewonden liep UIrich hee® e® weer. De gespaande
uitdrukking vaa zijn gezicht bewees hoo achtar zij®
voorhoofd de hersenen werkten.
Eindelijk bleef hij voor Colmer sta®® „Wanneer
moet Jo dat teld hebben, Heinz?"
„Va® avond," luidde het droge antwoord. „Het ie
de laatste termijn. Morgen reeds kunnen wij een be
zoek van don deurwaarder verwachten."
„Van avond?" herhaalde Ulirch getroffen. .Neen;
dat te onmogelijk. Mijn God, had me het tenminste
een week vroo.xir gezegd."
„Waar denk Jo aan? Meen Je eoma dat ik Je in
vertrouwen hob genomon, omdat ik Jo voor ee® mfl-
Honair hield, dlo maar In zijn zak hooft te grijpen,
om ee® handvol bankbiljetten te voorschijn te bren
gen? Ik weet immers heel goed, dat Je net zoo'n
arme duivel bent als wij. Wanneer je werkelijk van
plan bent om ons te helpen, kan dat natuurlijk slechts
op een andere manier gebeuren."
„Zeg mij op welke wijze het kan, en het te reeds
zoo goed als gedaan,"
„Nu, je hebt toch gehoord, dat het er om gaat
een nieuwe schuldlbekentonte te onderteekenen. Zet er
JÖ naam op, e® we hebben weer een poosje rusL"
UIrich Poeta stond zoo getroffen cn verpletterd
voor Heinz, alsof iemand bem een slag voor het
hoofd - egove® had- JDa\ dat gaat niet, Heinz,"
stamelde hij. „Dat te ongelukkigerwijze gan&ch on
mogelijk."
De too®celspeler lachte spottend- „Nu Ja, Uk had
het wol gedacht. Men weet wat men van de offcr-
vaardigheid zijner vrienden mag verwachten. Mooie
woorden on vriendelijk leedwezen genoeg. Het te al
leen maar Jammer, dot men daarmee zoo drommels
weinig kan lx nnen. Hoe zou het Jou wel bevallen
zijn, mijn waarde, als lk op den dag, toen Je
mij in Ruicheoiberg om tusecheukomst bij. onsen direc
teur verzocht, daarop ook maar eenvoudig had ge
antwoord: dat het ongelukkigerwijze ganach onmoge
lijk was. Het offer, dat ik va® Jou vraag, te nau
welijks grooter dan dat wat ik Indertijd voor jou
bracht, want ik moest ar uitdrukkelijk voor instaan»
dat je het den directeur riet lastig zou maken, wan
neer sotas je middelen opraakten. Doch waarom
zullen wij daar nog verder over praten.: Het is de
oude geschiedenis va® den nar, die op dankbaarheid
hoopt"
Wordt vervolgd.
