Gebr. WILSON Groot BAL IpBnbara Verknoping Officieel Spoorboekje Winterdienstregeling TSAPMAK S Co, een Smidsknecht, Zondag 8 Nov. 1914, Donderdag 12 Noy. a.s., KLAAS HOLLANDER RENSJE KEIJZER Q twee Zeugen, PIETER BAKKER GEERTJE OSSEN, Gerrit Kuiper Trijntje van Stipriaan PAARDEN Dinsdag 24 November 1914, Een HUIS, Optreden van de Heeren op Zondag 8 November a.s. van alle Nederlandsche Spoorwegen, 10 cents. een BAKER. bij G. VAN BODEGRAVEN te Valkkoog. Grafmonumenten. Ondertrouwd en Gehuwd: Reijer Keijzer te Winkel en Trijntje Wit alhier. Geboren: Theodorus Petrus, zoon van Pieter Broer- sen en Cornelis Wijnker. Gerritje Adriaantje, dochter van Abraham Zeeman en Alida Maartle Hartog. Gerarda, dochter van Cornelis Floor en Neeltje Strijbis. Overleden): Geene. GEMEENTE OUDE NTEDORP. Geboren: Cornelia Maria, d. v. Jacobus Wester en Aaltje Deen. Jacobus Gerardus, z. v. Th. Veldman en A. Koemeester. Johannes, z. v. C. Tesselaar en C. Koemeester. Petrus Nicolaas, z. v. Jc. Ruiter en G. Vlaarkamp. Ondertrouwd en Getrouwd;: J. A. van Eerden en J. Schaap. Overledene Mietje Groen, echtgenoote van Jacob Sln- nige, oud 37 jaar. GEMEENTE WINKEL. Ingeschreven gedurende de maand October 1914. Geboren.Cornelia, dochter van Nicolaas Koning en van Mietje van Truijen. Gehuwd: Karei Maurits Knip, 26 jaar en Elisabeth van der Vlies, 27 jaar. Overleden;: Twee levenloos aangegeven kinderen van Jan Vethman en Cornelia Maria Waiboer. GEMEENTE BAKSINGEUHORN. Ingeschreven van 181 October. Geboren: Geene. Ondertrouwd: Geene. Getrouwd: Frederik Moetjes en Dirkje Boontjes. Gescheiden van echt: Pieter Stlns en Geertje van der Oord. Overleden: Jat Partegljs, aufl 47 Jaren, echibeanpot van AJ aartje Pörtegljs. Verschillende Oorlogsberichten. IN POLEN. Hamilton Fyfo, de correspondent van „Daily Mail' te Petersburg vertelt, dat de Duitsche kroonprins aan het hoofd van het tegen Warschau ageerende Duitsche leger stond. Deze correspondent weet te melden, dat het Duitsche plan was, den overtocht over den Weichsel te forceeren, Iwangorod te vermeesteren en de Russisché legers voor het invallen van den winter te desorgani- seeren. Toen de generale staf op 11 October te Ra- dom de definiteve schikkingen nam, verlangde de Kroon prins dat hem zou worden overgelaten om den 'vijand den doodelijken slag toe te brengen. De Duitschers hadden zeer aanzienlijke strijdkrachten samengetrokken. De beste Pruisische troepen waren den Kroonprins in het centrum toegewezen^ waarbij nog gevoegd waren Oostenrijksche infanteriebrigades en een groot aantal kanonnen, waaronder ook zwaar belegeringsgeschut, waarmee men Iwangorod in enkele dagen hoopte te vermeesteren. Op den linkervleugel bevond zich gene raal von Hindenburg met de Beieren, op den rechter vleugel bevonden zich de Oostenrijkers. Het algemeen© denkbeeld was dat, terwijl het centrum den aanval deed op Iwangorod, de beide vleugels de Russen zou omsin gelen en vernietigen. Echter, terwijl de Kroonprins be schikkingen trof over hetgeen hij zou doen, hield hij geen rekening met hetgeen de Russen zouden doen. Deze beletten den Duitschers niet alleen den overtocht over de rivier, maar zij trokken haar zelf over en dwon gen de Duitschers tot den terugtocht. De onverwachte heftigheid van den Russischen tegen aanval dreef den vijand terug. In het centrum week het leger van den Kroonprins met achterlating van veel ma terieel, o.a. zes en aertig zware kanonnen, die in den modder verzonken, moesten worden achtergelaten. Het Duitsche leger trachtte stand te houden langs de linie van posities, die tevoren waren versterkt, maar de ver volging was te hevig. Een andere poging werd gedaan om de verspreide strijdmachten to verzamelen met den rug tegen den spoorweg, maar de Russische vervolgers dwongen den vijand tot verderen terugtocht. Op Dinsdagavond keerde de Kroonprins te Radom. dat hij veertien dagen to voren met zooveel hoop had verlaten, als geslagen vluchteling terug. HIJ hoopte toen zijn leger langs do lijn EolinskIga, met Radom als centrum, te herstellen, maar ook dit plan moest wor den opgegeven. De Russischecavalerie zat de Duit schers op de hielen en trok den volgenden dag Radom binnen. Te zelfdcr tijd was generaal von Hindenburg's leger aan den linkervleugel uit al rijn posities noorde lijk van de rivier do Pilitza verdreven en was dit. ondanks dapperen tegenstand tot den terugtocht gedwongen. InulsEche®, duurt da Vervolging van, het Dnittsche leger, dat voor Warschau te teruggeworpen, voort Üe correspondent, dte mededeelt* dat la de drie verloop en oorlogsmaanden het opperbevel Dn he& Oos ten ai vijf malen ts veranderd, voorziet nu weer nieuw© veranderingen, tot het bevel'. ZOO IS DE OORLOG! Utt een particuliere correspondentie aan de N. R. Ct. utt Krist iiarüa, ontleen en wdji bet volgende: Een, Noorsche wouw beeft aa.nteeken1tngein gemaakt uit een Franseh. hospitaal, voor Tijdens Tegn. Zaterdag den 10dn Octobër komen, or 67 gowonr den van do gevechten' bij Atrecht en Maandag komen) er 60 van don Blalg hij Albert; het hospiltaal is vol. Da soldaten, van Atrecht waren, allen zwaar gewond. ZIJ waren sedert Dinsdagmorgen onderweg geweest, zonder dat hun verband gewisseld was, zander ge- wasschen te zijn. Zij, hadden gelogen op flraajgfbajren, waarop zij dioor elkaar geschud wenden, wat natuur lijk de wonden, verergerde. Z3J wairjem zoowat aUela aan do dijen of aan de boenen verwond door granaat- splinters, die het vleesch hadden weggerukt, zoodat men de beenderen, bloot zag liggen, of door kogels, die door het beetn of den vqet Waren gegaan. Bij een was de halv.e knie weggeschoten en, de a|Hm opi rijft plaat sen gebroken, oen 'gapenjde, wond in, den schouder ejn een schotwond door de kult- Zij klagen niet, zelfs niet onder de pijnlijkste operaties. Toen rij bevuild en moede in het hospitaal aankwamen, zeiden, zij half verontschuldigendwij hadden nooit gedacht, dat wij om op dezo wijze aan dames zoud©© vertoonen. Allen hadden, nadat zij verwond waren, om het veldhospi taal te bereiken. 3 4 kilometer geloopen, maar daar aangekomen, zonken zij In olkaaT. „Eigenlijk," zei een soldaat „zijn onze wonden niets wanneer gij al diegenen hadt kunnen zien, die zioh naar de am~ bufeoca BiKpfcen!" BIJ een soldaat was do hand door een granaatsplinter afgerukt, zij, hing alleen nog maar aan ©en stukje vleesch, ©n zoo kwam hij, die stukjes en brokjes bJJ elkaar houdende, a&ngeloopen, Hij, dacht dat de hand nog gered .kon worden, maar de dokter napi een Bchaar en knipte haar af, alsof het eon lapje góed was. Br komen honderden en nog maals honderden, zich op hun knieën voortsleepend©, terwijl de kOgelB hen om do ooren fluiten! Sommi gen worden opnieuw getroffen, en zinken In eikaar, anderen krijgen opnieuw* ©en paar kogels, maar hon den zich toch op. Een ander soldn&t verteldte, hoe hij over een trn- derhatven meter hoog» heg gesprongen was, nadat hij een kogel does: de dij had gekregen. Altijd door ver telde hij maar, de woorden rolden uit zijn mond, hij had oogenpchijnlijk behoefte om zioh te uiten, om niet alleen te zijn met al dat gruwelijke, dat hij ge zien had. „Het ie een hel, juffrouw. Maar na verloop van een paar dagen denkt men er Diet meer over, alleen de eërste dag is verschrikkelijk. Vooral wan neer je Je kameraden naast Je ziet vallen, eu dan te denken: de vojLgende keer is het Jouw beurt. En dan warnetös' Ja voor de eerste maal over een slag veld komt! Gewondeh, en, dood en door en over elkaar heen, van alle kanten lang en klagend geroep: zie kendragers, ziekendragers! Stervenden, die op hunne ellebogen voortkruipen «n, reutelen: Zeg aan mijioe vrouw, dat... de rest sterft weg. Lijken, zwartblauw, verwrongen, bespot met gestoken bloed, en daarbij een stapk, o, een staplk... Maar dat maakt alleen maar een eersten keer indruk, juffrouw! Sedert heb ik olken nacht zij. aan. zij' met de dooden in de loop graven geslapen, Daaraan wen. je ook. Een keer lagen wij daai en aten wij appelen. Een kameraad had een appel in zijn hand en. bracht dde naar zijn mond - pang, daar kwam een gjranaut,, en sloeg arm en ap pel weg. Maar wij zingen altijd, wanneer wij marchee- ren, en beneden In de loopgraven vertellen wij o Uk aar anecdoten. Wanneer wij met de bajonet aanvallen, zfngen wij de Marcel en dan gaan de Duitschers aan. den haal,, zoo hard zij kunnen, want onze ba jonetten reiken ver, terwijl de hunne als korte men sen zijn. En bovendien wetten ziji, dat onze bajonet wonden idODjdelijk zij o, zulke wonden zUn drie kantig. en sluiten zich wam buiten dicht, zoodot de verbloeding inwendig geschiedt. Onze kanonnen doen ook goed werk! Wij zijn voor bij loopgraven gekomen, dlte, tot den rand met Kijken gevuld waren, niet een was eruit gekomen. Een® za gen wij aan den zoom' wam een boech een groepje Duitsche soldaten, die daar heel rustig met de kaar ten in de hand zaten, zonder dat zij zich om ons bekommerden. Wij sluipen nader <n storten ons op hen zij waren dood, Juffrouw! Geen wond te ben kennen, maar de gezichten waren zwart door den; rook. ZIJ waren gedood djoor do gassen, die zich. uit d< granaten ontwikkelen. Ik kan mij niet begrijpen, flat ik nuf al twee maanden gevochten heb zotuder gewond te zijn. Maar men leert op zekere wijze kogels en granaten onfloopen.. Ben granaat brengt alle moge lijke geluiden voort, rij, knetteren, zij fluiten, zij gillen, sommigen miauwen als kaften, anderen hui* len eu klagen. Men trekt het hoofdi ineen tusschen de schouders, buigt zijn rug en wacht af. Ik weet niet hoeveel koeren Jk door dem luchtdruk ter narde ben geworpen; maar ik bleef ongedeerd. Maar toen werden wij naar Atrecht gekom mamdeórd en daar kreeg ik het te pakken. In vier dagen en vlier n.ach-> ten heb ik niet gegeten, geen spatje koffie gedrang ken, niet geslapen.. Wij hadden geen tijd. De Dudte schers vielen dag eb nacht aan het liefst zoo om 3 of 4 uur 's nachts en zoo schoten rij dien hee- len tijd, en hielden ons wakker, wanneer wij ©en slaapje wikten pakken. Vuur durfden wij niet ont steken, want dan konden de Duitschers ons ontdek ken, Ik at een beetje rauw vleesch voordat wij, gin gen vechten.' en ik, dtte nooit van gebraden villeesch hield, Ik lljcte mijn lippen na het rauwe verorberd, te hebben. IWij lagen in onze gecementeerde loopgraven boven elkaar, en het was mooi, wanneer wij loOO meter per dag vooruit kwamen. Wij moeten hen uit hun holen verdreven, en toch blijven zij er zich aan vasthouden. Zooals ik vertelde, wij lagen op den vijand to schieten, toen ik opeens een steek in mijn rechterschouder ge voelde. l\liin linkerhand, dien ik er heenbreng, wordt rood van net bloed. Ik probeer nog mijn geweer vast te houden, maar mijn rechterhand is slap, en terwijl ik weg wil kruipen, wordt ik zoo wonderlijk moede en Ik zink in elkaar. Mijn luitenant ziet het, en zegt tegen een soldaat;: Help je kameraad 1 Op hetzelfde oogenblik fluit een granaat, de luitenant valt voorover, terwijl mijn kameraad en ik omver tuimelen. Zoo, zei ik tot mij zelf, dezen keer heb je het in je knie te pak ken. Hoe ik weg kwam, begrijp ik nog niet. Ik bond mijn zakdoek om mijn schouder, en 3 kilometer naar do ambulance, en vandaar werd ik hierheen gezonden." Nu moet ge rusten en slapen gaan, zeg ik daarop. Juffrouw, net is nu al twee maanden geleden, sedert ik in een bed sliep, en ik kan biet slapen, zoo goed heb ik het nu. GENERAAL VON MOLTKE. Uit Berlijn, 2 Nov. D(e. chef v^U d)e|nj Geueraleqa, Staf van het veldleger, „GeneraA-Oberst vod, Moltke", heeft voor volledig hen-del behoefte aan een varlof, ten einde ruet te kunnen nemen. Do Keteer heeft voor dit doel zijn kasteel ln Homburg ter beschikking van. den generaal gesteld en deze heeft zich op 2 dezer daarheen begeven. Gelijk tot dusverre zal rijn functie ook verder wor den waargenomen door den minister van oorlog lui tenant-generaal v. Falkenhajm DE EMDEN. Uit St. Petersburg, 80 October. Dej marinestaf maakt de volgende bizondorheden, bekendj over het veilles van den kruiser Schemtschug bij Penang: Den 28sten dezer 's ochtends to vijf uur naderde de kruiser Emden, die een vierden valschen schoor steen had opgezet, ln het duister de wachtschepen, die hem voor een schip der verbonden vloten hiel den. De Emdon voer onder vollen stoom op de Schemtschug aan en opende het vuur. Een door de Emden afgeschoten torpedo ontplofte vlak bij de boeg van de Schemtachiig, die het Vuur beantwoord- do. Even later schoot de Emden een tweede tor pedo af, die de Schemtschug deed zinken. Van de bemanning zijn 85 omgekomen, 250 gered, waarvan 112 gewond ztjn. DE VREEMDE TROEPEN. Van de troepen uit Azië en Afrika, die In het En- gelsche en Fransche leger medestrijden, vertelt de oorlogscorrespondent van de Tijd: Bi) de reeervetroepen, die Ik op den keiweg van HazebrouckMervffle ontmoet had, bevonden zich ook eenlge afdeellngen der befaamde Indische troe pen, die de Jongste dagen, meest ln noord-oostelijk Frankrijk vochten. Erg mooie paarden bezitten de 8pa hi's niet, het zijn meest oude schimmels, die bij ons amper goed genoeg zouden zijn voor den vilder. Hun voeten zitten tn driehoekige Stijgbeugels, een soort triangels, en het zadtel Is van hout met een aehterwaartsche leuning. ZIJ geven, een eigenaardige, kwalijk riekende lucht van zich, zooals men blJi som mige hokken ln dierentuinen wel eens waarneemt. Veel aantrekkelijker lijken mij de Sikhs, Gurkha's, Afridls en Patkans. Met een aantal hunner had Ik ge'egenheïd een paar geluiden, met enkele hunner officieren eetnlge woorden te wisselen. Hun reis over zee en door Frankrijk moet Iets geweest zijn als 'n droom utt de Duizend en <5en Nadht. Hun verbeel ding la vertelde mij een, luitenant-kolonel nog overtroffen door hetgeen, zij verwachtten te zien. ZIJ passeerden de wonderen) van het Buezkanaal, de won deren der Rlvlera, de wonderbaarlijkheden van het Europeesche slagveld en der gonzende vllegmachIin.es. In waarhei,d beklaag tk deze even dapper© al® kinderlijke krijgers, die nu moeten kauupeeren te mid den der lichtlooza mistige nachten of vechten te midden der Europeanen, die huin mtHioemen gruwzame duivels moeten toeschijnen met hun krakende shrap- nells en het zeldzaam geluM der onzichtbare kogels. Nog hoor Ik de weemoedige muziek dezer vurige krijgers, zacht ratelende trommen en, langgerekte ge luiden, die herinnerden aan den doedelzak. En hun optocht langs den straatweg leek iets als een pro cessie van schimmen. Sikhs en Ghurka's hebben Jn do nabijheid van, Rijs- sel den Duitschers vroeselljke verliezen toegebracht Hunne bonidgënooten, ep, broeders, dej Engelschetn, wa ren daar teruggedreven na 0©n, radeloos gevecht,, ach tervolgd door de Duitschers, wier signalen nader en nader kwamen. De trommen daverden, de Indiërs brachten de hamd aan, de keel en stJtetejn, -*ooge. gorgelende geluiden uit, aan Algorljnsche soldaten, naar ik hoorde, welbekend. Zij nikten op en begonnen, te vuren, maar ln hun opwinding gaven zijzich weldra dien tijd niet meer om te laden; de meest en wierpen het geweer weg en grepen de kukri (mes). De eerste linies der geoffer de Beieren en Wurtembergers, die voor tijgers meen den te staan, waren reeds weggemaaid. De Indiërs Ijlden sikkelend vooruit, richtten ©en bloedbad aan, dat de Duitschers deedi afd®dnjzen em hun aanvanke lijk zegevierend opdringen veranderde ln een verlo ren slag. De Indiërs graven geen, schansen, zij maken geen loopgraven, brengen ook geen kanonnen in stelling zij zijn de onbedwingbare reserve, de onweer staanbare aanvallende stoeten, die het grijze slaigveld opluisteren met een etgenmardljge, antieke epdek! WORDT HET HUN AL TE BAR? Men meldt uit Roosendaal Een Antwerpscb dokter deelde ons mede, dat rich gisteren drie Duitsche officieren bij hem vervoegden met verzoek om burgerkleeren, om op deze wijze de Nederlnndsch© grens over te komen. Vanmorgen ontbraken er op het appèl van d© be zettingstroepen te Antwerpen 900 Dulibsche soldaten, die naar mén vermoedt allen gevlucht rijn. VAN HET UITERSTE PUNTJE VAN BELGI& Men setoit uit Sluis aan de N. R. Ot.: De toestand op de» uitersten, rechtervleugel dor Duitschers blijft in het algemeen onveranderd. De Duitschers blijven, een geweldige kracht ontwfkketefa. en brengen, groote offers aan mensahonlev&ns om de finitief over den Ysor te komen. Het gelukt hun nu en dan troepenafideelingen over het kanaal te krij gen, doch deze worden telkens weer teruggeslagen. Vooral leggen zij er zdich nu op toe hun steunpunt aan de kust vooruit te, schuiven, op Nleuwpoort), mapr ook hierin rijn rij' na een strijd van vele dagen niet geslaagd. Te Ostende hoorde Ik gisteren omBtreefics drie uur hevig kanonvuur in Zuidwestelijke rich ting, naar schatting 10 KM. von Ostende. Dit Werd bevestigd door Duiteché soldaten die van het ge vechtsterrein kwamen en, meedeelden dat aan de kust wordt gevochten tusschen Miiddelkerke eu Wett ende. Eet vrj! dnnoweUJk 6ot zoover door te drtnjreo. De vrees voor spionnago heeft den Duitschers het gevechtsterrein beneden de ltfn MarinkerkeDplu*q doen afsluiten. In de kustplaatsen la de toegang tot den zeedijk verboden, waarschijnlijk om te voorko men dat seinen gewisseld) worden met de Bngeleche schepen waarvan ik echter niet éen zag toen hot mtj even gehikt was In Ostende tot den zeedijk door te dringen. De Duitschers hebben, alle villa's de zoo doen ontruimen, ook alweer uit vrees voor spionnsge. Ik was genoodzaakt te voet van Brugge naar Ostende terug t© gaan- Het verkootr met auto's ©n rijwielen is streng ver boden. Ik nam dus den koristen weg langs het kar naai dat evenwijdig loopt met den spoorweg. Dear- door was ik in staat te zien dat lange treinen met gewonden voortdurend van Ostende naar Brugge gaan. Ik kon vrij belangrijk© troepenbewegingen, con- stateoren. Op den heenweg zag ik bij JabocJc onge veer 2000 man, In Noordelijk© richting gaan en op den terugweg zag ik to Plasachendaele oen troepen* afdeeltng, die zich blijkbaar voorbereidde om front te maken naar het Noorden. Ik kreeg den tndruk, dat men hevig© aanvallen verwachtte uit het Noorden. Die indruk wordt ver sterkt door (te omstandigheid dat de dorpen tus schen de Noderlandaohe grens en Brugge, waar voor enkele dagen nog geen Duitschers waren te zien. thans vrij sterk bezet zijn. De Belgische oorlogscorrespondent van de Tijd seint uit Duinkerken: Het offensief der Dultadhe troepen aap de Yser Is gebroken en voorgoed' over genomen door de bondgenooten, die thans den toe stand beheerschen. De vijand wsjb geheel verrast door de onderwaterzetting van de lang gelogen gebieden bU de Loo-vaart en de uiterwaardoci van Veurae tusscben het Yser-kanaal em Nleuwpoort-Dulnkerken, Men liet dp Duitschers nog Iets tfertter" zuidnwest- waarts trekken en de Belgische gen,le-offIcteren, zet ten toen het slulzenstelsel open, dat het operatie gebied der Duitschers lpundeerda die haastig tot den aftocht gedwongen werden en tevergeefs met hun artillerie en een bajonet-aanval hadden getracht de openzóttlng te beletten, en, later ongedaan te ma ken. Het was een behendig ©n systematisch werk, waarbij vele Duitschers verdronken en werden ge dood door Bhxapnells van üe Vèrdragend© kanonnen, die hun geen oogenblik op hun terugtocht rust lie ten. Aan de Kinkerzijde (ter Ysor is thans geen en kele Duttecher meer te bekennen. BIJ LA BAS8EE EN AAN DB YSER. Op 27 October selnd© de correspondent van, de Time», ln Noord-Frankrijk, onder voorbehoud, dat de Duitschers bU La Bassée over aanzienlijken afstand waren teruggedreven. Op 29 October seindo hij na der, dat zijn eerste bericht werd bevestigd en dat Woensdag do rechtervleugel van de bomlgeaootan ln die buurt vooruitrukte. Mij werd heden, ®x> Belnjt hij vendor, door een, der hoogst verantwoordelijke officieren ln het Bel gische leger verzekerd, dat er in het begin van de vorige week een oogenbMk was, dat de Duitschers, indien zij hun, krachtig©» aajnval op de Belgische po sitie nog ©enige turen, langer hadden doorgezet, een algemeen© en beslissend^ ovarwinpAng aan de Yser zouden hebben behaald. Do Belgen, zoo vertelde hij, waren feitelijk op het punt om terug te trekken, maar helden als ze zijn en ondanks de moeilijkheden van den munitie-toevoer, beeloteu zij ook ln dl© laatste phas^ii even krachtig door te vechten als zij tot dusver hadden gedaan. Tot hun verbazing echter, en zonder dat va» eettuig© duidelijke reden aan de rijd© van den vijand bleek, trokken do Duitschers plotseling zelf terug en na men een stelling ln ver achter de oorspronkelijke li nie. De redonen, die tot dozen terugtocht leidden» zul len waarschijnlijk nooit bekend worden. De Diult - schers waren minstens tweemaal zoo sterk al» de Belgen en waren vooral superieur in artillerie. Hun verliezen, dat is waar, waren zwaar- en buiten ver gelijk met die der Belgen, maar dat is voor hen geen nieuws. Of de beweging geschiedde doof ©en volkomen misverstand omtrent den staat eu sterkte van den vijand of dat zij een onhandige uitnoodi- glng waa aan de Belgen, om zich door een al gemeen offensief aan het gevaar van vernietiging bloot te stellen, fa nog de vraag. In elk geval, het Belgische leger waa gered. DB STEMMING TE BERLIJN. Iemand, die geacht kan worden, een goeden, kijk op den toestand te hebben, schrijft uit Berlijn: „De oorlog zal nog wel lang duren en men moot ar zich voorloopig met zijn teven op Inrichten als op een „normale Instelling". De trekking van de is vastgesteld op 's middags 12 uor, in Iok&al „Cérès". Hei Comité. Advertentiën. M Den 8Bten November o.iTB hopen onze geliefde Oaders, Q Behuwd- en Grootouders n en hunne 35-jarige Echtvereeni- Q ging in stilte te herdenken. Hunne dankbare Kinderen, K. Hollander. Ie. Hollander-KneijnBberg R. Hollander. Ge. HollanderKuiper. O. Hollander. Ae. HollanderVisser. Ne. Middelie —Hollander Joh. Middelie. Ae. Hollander en verloofde. Ge. Hollander. Groote Keeten, 8 Nov. '14. n aaaacffl Te koop waar van è&n 6 Deo. moet wer pen, on de ander pas gedekt, be nevens 10 SCHRAMMEN, wegens verkoop van melk, bjj P. Hoogland. Vennik. Op den 9den November a.s. hopen onze geachte Buren Witte Heerenstraat 25, Haar- n lem, hnn 57!/a-jarige Eoht- rt vereeniging te herdenken. Dat zij nog lang mogen leven ia de wensoh van hun buurman, J. van der Burg. Haarlem, Witte Heerenstr. 33, Nov. 1914. Den 9 den Nov. a.s. hopen onze geliefde Oom en Tante, en Koegraa hunne 12% ja- j rige Eohtvereeniging te her denken. Hun dankbare Nicht en Neven, Guurtje Alida Keesman. Gerrit Keesman. Pieter Keesman. Barsingerhorn, Nov. 1914. Hiermede vervullen wij den treurigen plicht U kennis 'e geven van het overlijden van on zen geliefden Vader Behuwd-en Grootvader, den heer Oerrif BOONTJES Pz., in den ouderdom van ruim 70 jaren. Zijn bedroefde kinderen, J. K. Boontjes. J. Boontjes-de Vries. C. Boontjes. 8. Boontjes-de Veer. G. E. Wardenaar-Boontjes. P. Wardenaar en Kleinkinderen. Sohagen, 1 November 1914. Het Bestuur der Afd. Heerhugo- waard en Omstreken geeft aan alle Landbouwers den dringenden raad, hunne benoodigde kunstmest voor het volgende Seisoen reeds vöör 15 November e.k. bi] de aankoopvereeniging d! den gewonen leverancier op Ie geven, daar men bij lalere opgave hei verlangde vermoedelijk nlel zoo kunnen ontvangen. Het bestuur voornoemd, JAC. HET, Voorzitter. WIE0E VAN SL00TEN, Secr. Zware anderhalf-Jarige te koop gevraagd door P. O. Boe kei, Sohagen. op rechterlijk bevel. O Notaris C. L. van den Bergh te Sohagen, zal ingevolge beschikking der Arrondissoments-Rechtbank te Alkmaar van 29 Juni 1914, op des middags ten 12 ure, in het; Koffiehuis „de Vlas- en Koren beurs" te ANNA PAULOWNA, publiek verkoopen bij inzet en af slag en ten verzoeke van den haer Jan Hoep, timmerman, aldaar: er!, bouwland en waler te Anna Paulowna, aan de Zand- vaart en kadastraal aldaar bekend in Sectie K, nos. 1330, 1408, 1407 en 1406, te zamen groot 1 H.A. 85 A 60 o.A., eigendom van den heer Pieter Blankman. Betaling der kooppenningen op Dinsdag 5 Januari 1915, ter griffie der gemelde Reohtbank, alwaar een authentiek afschrift der vei- lingsvoorwaarden sedert 23 October is gedeponeerd. Aanvaarding na de betaling der kooppenningen. Lasten vanaf dan toeslag voor koopers rekening. van HOORN, in het lokaal van den Heer Scharinga te Barsingerhorn, Entrée 50 cent. Aanvang 8 uur. Plaatsbespreking 10 cent extra. De entrée blijft den geheelen avond en naeht voor de geheele looaliteit. NA AFLOOP BAL. bevattende de Voorradig bij SOHAGEN. Er biedt zich aan Adres: K. de Boer, Schager- waard, Dirkshorn. Zoo spoedig mogelijk gevraagd, of vergevorderd leerling, niet be neden de 17 jaar, bekend met boerenwerk en hoefbeslag, bij P. Kreijger, Mr. smid te Wieringen- OP - Groote kenze. Nette bewerking. Teekoningen en Fo tografische afbeeldin gen op aanvrage. Alkmoarsche Stoom-Steenhouwerlf. W. F. STOEL 4 Zoon Kant.Luttik Oudorp.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1914 | | pagina 3