Minui Nitiis- ZATERDAG 21 NOVEMBER 1914. 57ste JAARGANG No 54<B Uitgevers TRAPMAN Co. ZONDAGSBLAD. BRIEVEN VAN EEN ONBEKENDE. SCIAGER C0D1ANT. Dit b!ad verschijnt viermaal per weekDinsdag, Woensdag, Don-® rdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgeus 9 ure wor den ADVERTENTIRN in het eerst uitkomend nummer geplaatst. SCHAOEN, LAAN D 5. Int. Teleph. N3. 20 Prijs per jaar f3.Per post f3.60. Losse nummers 5 cent. AD VEftTENTiEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ct Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Het goedkoopste van alle illustraties Onder ieders bereik. Den lezers van de Schager Courant, die nog nier op het Zondagsblad geabonneerd zijn hebben wij een proefnummer Ier kennismaking gezonden. Wij vertrouwen, dat velen zich op het Zondags blgd zullen abouneeren. Het is het goedkoopste van alle illustraties en staat in vele opzichten vol strekt niet bij anderen ten achter. Prijs slechls f0.37 '/2, franco per posl f0.45 per 3 maanden. Het inteekenbiljet, alleen ingevuld met naam en woonplaats, kan, in gesloten envelop, met 5 cent gefrankeerd, aan ons bureau worden ingezonden. Men kan ook per briefkaart bestellen. Bekendmakingen. NAJAARS PAARDENMARKT. Burgemeester en Wethouders dier gemeente Beha gen brengen, ter kjenjds van belanghobbenjden. diajt de gewone N aj anrspanrd^nnwkt (Veulemmarkt) aaj worden gehouden op Donderdag den 26 November 1914. Behagen, den 18 November 1914. Burgemeester en Wethouders voornodnd: J. P. W. VAN DOORN. Burgemeester. ROGGEVEEN, Secretaris. o MARKTTOLITIE. Burgemeester en Wethouders der gemeente Scha gen brengen ter algemeetnp kennis, dat bij gelegen heid der veulenmarkt op Donderdag, den 26 Novem ber 1914, de aangevoerde j^rden, en veulens van het marktterrein, moeten zijn weggevoerd vóór des namiddags 4 uur. Overtreding van het vorenstaand© is strafbaar met een geldboete van ten hoogste f 26 of hechtenis van ten hoogste 6 dagen.. Schagen, den 18 November 1914. Bureemeester en Wethouders voornoemd: J. P. W. YAN DOORN. Burgemeester. ROGGEVEEN, Secretaris. VERGUNNING TAPPERS. De Burgemeester der gemeente Schagen; Gezien artikel 8 van dg Poillitfteveirordenïng! dteaer gemeente; verleent v rg u n ninfe aan de tappers' om bij: gelegenheid der veuienmarkt op Donderdag, den 26 November a.s. muziek te maken, danspartij (en, te doen plaats hebben gu te tappen tot dies nadhits éen uur. Voorts wordt gewezen, op artikel 5 der verordening op het heffen eener belasting op openbare vermake lijkheden. bepalende o.m.: „Minstens 24 uren,, vóór dat wordt overgegaan: tot het geven of ondernemen van, eenige openbare ver makelijkheid, moet daarvan, schriftelijke aangifte, ge daan worden ter gemeentesecretarie-" Schagen. den 18 November 1914. De Burgemeester voornoemd, J. P. Wi. VAN DOORN. mee we op hoogtijden onze leden opsieren, arm in arm mei oudgedienden, die waculen op den bedelaar aan de deur of soliiciteereu naar de voddenmand; een zak aardappelen en een dito turf vertrouwelijk leunend legen het instrument, waardoor de geesten van Beethoven en Wagner tol ons spreken; bhaekespeare in een aardappeltonixelje, ibsen in de wasdunand; de poëzie san een kinderkopje van Pier Pander bedolven onder het proza van kousen eu sokken. Wie, die het „Ehre wem Ehre gebührt" ook toepast op de dingen, temidden waarvan hij leeft, zouden de haren wel te berge rijzen over zulk een gebrek aan piëteit, over zulk een anarchie. Gij, hadt wel gelijk, gij huismoeder, toen ge in de grootste hitte der verhuisherrie iu wanhoop uiLriept: „Wat een emotiel Wat een emotie!" Jal uw wanhoops kreet werd voor mij, zelfs van heel wat wijdere en diepere strekking, dan in uw bedoeling lag. Want op dit oogeaibiik js het anders geworden. We kunnen zeggen: „Daar zijn we ni 't nieuwe huis!" Het is nog dezelfde stoel, waarop ik zit, gebogen over dezelfde schrijftafel, die al zoovele jaren mijn armen en soms ook mijn zorgen gedragen heeft. Het zijn diezelfde hoeken, die me weer met hun ruggein eu dezelfde portretten, die me weer met hun gezich ten vanaf schrijftafel, kasten en wanden vertrouwelijk aanzien. Maar het zijn niet dezelfde wanden, die ze dragen en omsluiten; t is niet hetzelfde dak dal ben mei mij beschermt, 't is niel dezelfde lucht die L. madam, niet dezelfde geluiden, (die van buiten tot me doordringen. indien het geoorloofd is een geestelijke woord in sloffelijken «zin te gebruiken, dan mag ik met 2 Cor. 5 zeggen: „het is alles nieuw geworden', m ik zeg dat met blijdschap. Natuurlijk! Wie zou zich niet verheugen, als het oude weer nieuw, het van ouderdom versletene weer glanzend van jeugd is geworden? Maar ik zeg dat ook met weemoed. En dat is even natuurlijk. Wie hecht zich niet aan datgene wat hij heeft zien oud worden en heeft helpen verslijten? Wie voelt niet de weemoedige waarheid in 's dichters woord: t Heb tien vertrekken, vol gemak, Een badvertrekje incluis! We zijn heuschl aardig onder dak, En 'k prijs dit nieuwe huis... XLVI1I. Verhuizen is ons lot. DE GENESTET. Sinds mijn laatsten brief u onder de oogen kwam. is er met mij heel wat gebeurd. Bij dat „heel wat hebt gij echter niet te denken aan een wereldschokkende hartontroerende gebeurtenis. Van hetgeen met mij ge schied is, heeft de wereld nauwelijks iets bemerkt en ontroering heeft het slechts aan luttel harten gcbmchi Spits u niel op liet vernemen van een tragisch ge beuren, hoewel de tragiek ontbreekt niet geheel en al. Vermoed vooral niet iets romantisch, iels verhe vens, want het Is door en door gewoon, o! zoo pro zaïsch, al mag ook "de poëzie soms even om het hoekje kijken. Wat mij overkomen is? Ik ben verhuisd „Is dat alles?' 'vraagt gij. Ik antwoord'; „Is dat niet héél wat"? Is het met „héél wat", te moeten aanzien, dal al wal ik het mijne mag noemen, van zijn vaste plaats (waaraan het nadr mijn idéé langzamerhand vergroeid was) meed oogenloos is losgerukt? Is het niet erg, te moesten zien, hoe vele dingen, die door mij en mijn huisgenooten nooit anders jfan met zorg of eerbied of liefkoozing of trots werden aange zien en aangeraakt, door onbekende handen en oogen worden behandeld als de meest-onverschillige dingen ter wereld, waarvan alleen belangrijk is te weten, hoe zwaar en hoe groot ze zijn? Is het niet gruwelijk, de scheppingsgeschiedenis op z'n kop te zien zetten door eenige pootige kerels, die in een minimum van tijd uit een voorbeeldige orde, een txoostelooze chaos weten te scheppen en die in een dag tijds eenige vierkante meters grond binnen een paar muren, eens vol leven en bewegen, „woest en ledig" achterlaten?. Is dit niet ten hemel schreiend: waar ik al mijn be zittingen beoordeeld naar uiterlijk en vooral naar in nerlijke waarde in den loop der jaren ongemerkt had ingedeeld in klassen en standen, door minstens even hooga scheidsmuren gescheiden als de standen in onze samenleving met een slag alle scheidsmuren tegen den grond te zien liggen; te moeten dulden, hoe er met alle standsverschil wordt gespot, en met geweld de m eest-gruwelijke broederschap te zien gegrondvest? Lezer! Ik heb combinaties zien formeeren, waarvain me nog die (haren te berge rijzen; mésalliamce's zien sluiten, monslervcrbondien zien geboren worden, waarbij het befaamde van Rome en Dordt een peulschilletje is. Stel u voor: het meesl-aristocratische salonmeubel dat ge u kunt denken, zij aan zij met de meest- ple- beïsche keukentafel; de edelste kleedingstukken, waar Doch ik verlang naar het oude weer... Jal wij mensehen zijn vreemde raadselachtige we gens. Als we het oude hebben, hunkeren we naar het nieuwe, en als we het nieuwe hebben verkregen, kunnen we bijna naar 't oude terug verlangen. Ieder woelt hier om verand'ring, En betreurt ze dag aan dag. Hunkert naar hetgeen hij zien zal, Wenseht terug, 't geen ffcuj ééns rag. Gij hebt wel gelijk, moeder, wat een, emotie! wat een emotie! Soms op 't kantje van, openbaring af! Laat niemand, nju meer zeggen: „Een. kamer, een huis, een, tuin,, een boom, eep, toren zijn maar doode dingen, die onp niets te zeggen hebben." Ik zeg u o menech, ga, verhuizen,, uit vrijen, wil of uit dwan (.het doet er niet toe) en ge zult erkennen, dat deze dingen, die gij dood waanden een, ztel hebben; gij zult met verbazing bemerken, dat de doode stee- neu beginfflefn, te spreken,; hoe ze vele dingen uit het verleden vertellen, blijde en droeve; zoo dat ze u binden en boeien en uw ziel afceh daaraan hecht, ge lijk het klimop aan; dien, muur. Wat een emotie! Ook nog deze! Daar wordt kelder en, kast ontsloten, kamer en zolder Ieeggesleept en ftfies! in bonte en overstelpen de masea uitgedragen. Wat een, .„veelheid van dingen" Wat een voorwerpen, die man, ajle dagen ziet en gebruikt! Maar ook hoevele dingen, waarvan wte nau welijks meer weten ze te betzi&tejn. Wat eefa ongeken de schatten en,... prullqnf! „Eerst wie verhuist, weet hoe rijk hij- lis," zegt de volksmond. Ik kan me voorstoe Hen, dat diitt stemt tot vreugde. Wie, die tot het bewustzijn komt vain zijn rijkdom, zou hierover geen vreugde, gevoelen? Maar 't kan toch ook amdere, ernstiger gedach ten keven. Deze: Wat zijn wij, toch beklagenswaardige men- schen, ddt wij zoovele dingen bijna, ieder oogeablik van ons leven n.oodlg hebben! Een verhuizing lieört ons dit: „Wat zijn wij zonder die verzameling! vaja hout, steen,, Üzer, glas, papier,. linnen, en wof» we te za,men onze huishouding noemen,? Geen dag kunnen we het ar zonder stellen of wie voeten ons doodongelukkig en het leven „ie geen leven meer". Chrysostomus heeft eens gezegd: „Zij, die zoovbel koks, bedienden, panrdekn.echten, ep, ajlerlei slaven voor hun onderhoud noodig, hebben, zijn zelf sla,ven; waait niets mankt den, menseh zoo opvrij ajs vele behoeften, hebben." Wat hij hier vap boks. bedienden en paardeknpchten zegt, geldt ook van de duizend-en- éen dingen, die een doorsnoe-mensoh in onze dagen noodig heeft. Daai kunnen oogepblïkktep zijn ln eep, menschep- leven piet, dpt hij D&ogenes ip zijn ton bepjjdfc; daarvoor heeft het gecompliceerde leven, met zajp vele behoeften ons te vast te pakken, maar wel, dat hij zou kunnen verlangen, dat e©n Dtiogepes-be- staan hem meer benijdenswaardig toescheen. Wapt op zijn tijd voelen we het allen met Cbrysoistamus, „niets maakt dep meaifsch zoo onvrij als veel behoef ten." Wat een emotie! Wat een «motte! Ja, zoo te het! Ook een verhuisdag met al zijp herrie en beslomme ringen, die a,lle tijd ep aapdacht, ep kracht ip beslag nemen, weet ons pog wel goede dingen te zeggen. Er is bijna plets wat lediig aap ons behoeft voorbij te gaan. Ik heb hier de aapdpcht gevestigd op eep ptajar emoties, die de, mijne zijn geweest. Allicht dat een ander in zulke |dagep, weer andere stemmen; tot z,lch heeft hoorep sprekejp. Maar ajlep die boven de drukte vap dien verhuis dag uft zijp ernstige stem hebbep verstaan ep zijp emoties hebbep doorvoeld, zuilen het eeus zijp met denzelfden dichter, diep ik daar straks citeerde, ais hg eindigt: Het te niet goed, dat we op deze aard Ons hechten ai te zeer Aap huls en hof, aan haard, en gaard En dingep vap 't weleer. Verstandig te 't vap tijd tot tijd Een tepdren, sterken bapd, Die 't arme harte bindt en vleit, Te schudden vap de hand: Te scheiden vap een dierhre plek. Vol weemoed ep gepot. Te wennen maar aan eïk vertrek Verhuizen ie ons lot. Binnenlandsch Nieuws. AARTSWOUD. Bij de gehouden stemming voor Nolabelen zijp her kozen de heeren P. Hartog en D. Sloaves. st. maartensbrug. Naar wij vernemen is het verzoek om een tweede postbestelling langs de groote sloot alhier voorloopig van de hand gewezen. SCHAGERBRUG. Vrijdag werd met goed gevolg examen gedaan voor vrije- en ordeoefeningea door onzen plaatsgenoot den heer Jb. Harp, leerling van de Rijksnormaalschool te Helder. nieuwe niedorp. Door stemgerechtigde ingelanden van den Kost ver lorenpolder alhier is tot moienmeesler van diea pol der herbenoemd de heer K. Mijts alhier. wier1ngerwaard. Ten bate van het Nationaal Steuncomité zullen in de maand December door de Propagandaclub een paar uitvoeringen worden gegeven in de zaal van mej. Boon. Eenige «kunes-leden zullen vooraf kaarten bij de in gezetenen ten verkoop presenteeren. koaankoop van amerikaansch meed. Ten einde na te gaan, in hoeverre het mogelijk zou zijn, de aunkoopen van Amerikaansch meel door de regeering gaandeweg te beperken en meer plaats te laten voor aankoopen door particulieren, is bij wijze van proef in enkele gevallen toegestaan, dat Ameri kaansch meel, niet door de regeering, doch door par ticulieren gekocht, aan de regeering werd geadres seerd. Reeds dadelijk zijn echter de bezwaren, welke zich zullen voordoen bij verdere toepassing van dezen maatregel, zoodanig op den voorgrond getreden, dat de regeering besloten beeft van verdere proefneming in deze richting voorloopig af te zien. mijnen. De territoriale bevelhebber in Zeeland, enz., heeft bepaald!, dat ieder, die aan de zeekust een aange spoelde zeemijn aantreft, verplicht is, daarvan on middellijk kennis te geven aan den militairen com mandant, en dat nadering van een zeemijn binnen den afstand van 500 meter, wegens het groote gevaar daar aan verbonden, verboden, is. ontvluchting geïnterneerden in strijd met hun belofte. In het Hdbld. lezen we: Volgens het bericht zijn twee Duitsdie officieren uit het interneert ngskamp te Bergen ontvlucht, hoewel zij hun eerewoord hadden gegeven, dit niet te doen. Het is moeiiijk, de bijzonderheden van een geval als dit nauwkeurig te beoordeelen, maar eenige alge meen e opmerkingen mogen er toch wel over worden gemaakt. De breuk van het gegeven eerewoord kan ook in oorlogstijd niet anders dan veracht worden. De belofte bindt den man, ook al zouden strijdlust of vaderlands liefde hem liever anders doen handelen. Het eere woord wordt nt ij willig gegeven; még den krijgs gevangene niet afgevergd worden. Het lijdt geen twijfel, of onze autoriteiten hebben «Kt tegenover de geïnter neerden evenzoo toegepast. Maar dan is die belofte gegeven om daarmede persoonlijke voordeelen en meer vrijheid van beweging te erlangen. Wie deze misbruikt- om de aangegane trouw te schenden, handelt plet alleen onbehoorlijk tegenover den staat welke hem die schonk, maar hij handelt ook onbehoorlijk tegenover den slaat, waartoe hij behoort, en welks naam hij in discrediet brengt Het kan niet alleen de quaestie zijn, of zooals het bericht zegt, officieren van de keizerlijke krijgs macht ln zoo'n geval ginds voor een militairen ©ere raad- kunnen worden, gesteld. De zaak heeft ook vol kenrechtelijk hare b-eteekenis. Mot hot ecrewoord, waarop de gevangene zich verhonden heeft, loopt de eer van zijn land in zekeren zin samen. „Het eergevoel van een leger", zeide géné raal Den Beer Poortugal, „waarvan een aantal offi cieren Juin eerewoord gescnonden hebben, blijft ver dacht, zoolang het leger berust de eerioozen bij zich te houden. En het oorlogsrecht heeft dan ook dezen regel opgesteld, dat „de regeering van eenen gevangené. die zijn eerewoord gegeven heeft, verplicht is van hem geene diensten te verlangen of aan te nemen, die me: het gegeven eerewoord strijden". Ook het Haagsche reglement heeft dit voor den krijgsgevangene, in arl. 10, bevestigd. Het mag van de Duitsehe regeering worden verwacht dat zij zich hieraan houden zal, ook voor de geinter- neerden dien het hier geldt. Verschil beslaat er tus schen krijgsge%angenen en geïnterneerden, wat dit punl betreft, niet. Het mag dan ook wel worden vastgesteld, dat de Duitsehe commentaar op het oorlogsrecht, nog pas tijdens den oorlog verschenen, van dr. Strupp, erklairt: „aan analoge toepassing van den regel op de geïnterneerden staat niets in den weg". Het is niet bekend, in hoeverre onze regeering zich vooraf met die Duitsehe over deze verloven tot vrijere beweging op eerewoord verstaan had. Zij behoefde di niet te doen. Maar het geval is niet volkomen duide lijk, omdat de „Felddienstordnung" (art. 10) van he' Duitsehe leger, aan de leden van de keizerlijke legermadr de machtiging tot het geven van hun eerewoord schijnt te onthouden. Of de betrokkenen tegenover hun eigen land bevoegd waren of niet de belofte te geven, aoet echter voor de kracht van die belofte niet af. Het eenige uitvloeisel zou zijn, dat «ie geïnterneerde, wien door zijne regee ring het geven van zijn ©erewoord: verboden is of wordt, Zich met intrekking daarvan alsnog weer voor de ge wone bewaking zou moeten komen aanmelden. En het terugvragen van het woord, is een verzoek, dal niet mag worden geweigerd. Het geldt bij zaken als deze niet enkel de quaestie van een paar mannetjes meer of minder, of het prestige \un den in terneeronden staat. De hoele reputatie van de idee „belofte', is er bij betrokken. Daarom is het ie wenschen, dat wanneer de omstandigheden ertoe liggen, de beide regecringen ilit ook met ernst en naar de eischen \an het recht zullen behandelen. anna paulowna. Donderdag 22 November gaf het diletlanten-tooneel- gezelschap „In Medio" voor zijne leden eene uitvoe ring in de kolfbaan van den heer T. van iJzendoorn. De opkomst was flink. Opgeroerd werden „Ingesneeuwd" door Nelly Hoeks tra-Ka pleijn en „De Geneesheer" oor spronkelijk blijspel in drie bedrijven door J. Huber- lus Jansen. Vóór het scherm opging, deelde de heer W. Kleijn mede, dat riekte en atwezighetd beste krachten der vereeniging buiten "werking hadden gesteld, dat de da tum der opvoering door bijzondere omstandigheden was vervroegd geworden en hij vroeg op deze gronden aan de .aanwezigen, bij de beoordoeling der opvoe ring hiermede rebening te willen houden. Over het algemeen kan gezegdi worden, dat elk der spelenden toonde een goed begrip van zijn of haar rol te hebben, waardoor de uitbeelding won. Madame Castri en dokier Welters pasten goed bii elkander, Martha was eene goede kamenier en 'Valk, de herbergier en Jan de koetsier, vervulden hunne kleine rollen naar behoo- ren. Het applaus bij het slot van „Ingesneeuwd" be- wwees, hoezeer de aanwezigen hadden genoten. In „De Geneesheer', gaven. Krol en zijne echtge- noote goed spel, terwijl net gepresteerde hunner doch ters i laar bij zóó aanpaste, aal de familie een goed geheel vormde op de planken. Dokter Sclioonberg komt lof toe voor de uitbeelding van zijn lang niet makke lijke rol, terwijl het optreden van zijne vrienden hier om waardeering verdiende, wijl dit zoo juist op tijd geschiedde. Het publiek was niet tevreden, voordat aan het slot der uitvoering het gordijn nogmaals opging, en het daverend applaus bewees, hoe men iiad genoten. Zondag zal „In Medio" nogmaals met deze stukken voor het voetlicht komen en de vereeniging, die met tevredenheid pp dê2» uitvoering mag terugzien, ver dient alsdan eene volle zaal. Een gezellig bal besloot den avond. noordscharwoude. 't Was, zooals de Presidente in het openingswoord zeide, 't schijnt, dat de zaak der turners door den oorlog lijdt en dat de turnvereenigingen met vele an deren, de slagen van het noodlot voelen, dat de vloek van den oorlog over de wereld heeft gebracht. 't Was anders weer een goede en mooie uitvoering, Öfie de gymnastiek-vereenigingen „Hercules" en ,,Hy- giëa", j.1 .Dinsdag- en Donderdagavond ten lokale van den heer Jn. de Bakker, hebben gegeven. Dinsdags was de zaal flink bezet, doch Donderdag kon dit jammer- genoeg niet gezegd worden. Al was 't. in de le afd. van „Hercules" merkbaar dat de mobilisatie goede krach ten aan de vereeniging had onttrokken, er werd daar om toch flink werk geleverd; ook de 2e afd. werkte goed, terwijl de derde afd., de adspiranlen, keurig werk ten. De dajnes zetten als steeds hun beste beentje voor en verwierven met hare stokoefeningen een welverdiénd applaus, terwijl de meisjes vooral met het nabootsings- spel „Bloemenplukken" een lief tooneeltje gaven. De voordrachten ter afwisseling gegeven, vielen in den smaak en werden met applaus beloond. Laten we hopen, dat de pvmnastiekvereeniging de oorlogscrisis weer gauw te boven is. breezand. In eene Vrijdagavond in de zaal van den heer G. Borst gehouden vergadering werd door eenige üef- hëbbers een tooneelcJub opgericht. Nadat er een bestuur was gekozen, werd het reglement behan deld. De contributie werd vastgesteld op 10 cent per week, terwijl de Dinsdagavond als oefenings- avond gesteld werd. met het mes. Te Meppol te gist eren 't was er toen marktdag met messen gevochten. De 19-Jajtge boerenknecht Waandere, uit RuinsrwoUd, werd doodgestoken,. Drie andere werden verwond', vajn, wie twee ernstig. De vermoedelijke dader van, den doodslag, A. de V. van Ruinen, ls aangehouden, ringpolder. In den Rtngpolder werd tot Molenmeester gekozen de heer S. Brommer en herkozen, de heer H. Kboij, belden te Harenkarspel. De boer P. Bruto, werd heg- kozen tot Hoofdingeland. veenhuizen, oude niedorp. Gisteren, te tnplaats van, den, heeir C. Kroon, dB© als diaken nlefc meer in aanmerking wonechte te komen, als zoodanig bij de Ned. Horv. Gemeente alhier ge kozen de beër C. Appel. Alle ouderling werd herko zen de heer P. Raat oud karspel. Vergadering van de IJscJub Volharding op Vrijdag avond 7 uur, ten ïofeaje van, den heer H. J. A. Bück- mann. Na opening volgt lezing en goedkeuring der no tulen. Uit de rekening van d*to penningmeester blijkt, dat ontvangen te f 573.31 aa uitgegeven f 526.32, zoo dat het voordeelig saldo bedraagt f 46.99 tegen het vorig jaar f 43.70». Tot bestuursleden worden herkoeen de heeren A. Timmerman en, f. Rouwens en ln de plaats van den heer K. Leegwater, die bedankt heeft, de heer E. Zaagman. Ingewilligd wondt een verzoek van den, heer A. Prijs om sajajtsverhocging; dit wordt nu bepaald op 10% der conlribut!e-om,tvangst. Leden, die nu contributie weigeren te voldoen, zullen, 's win ters, ate 't vriest en ze weer lid worden, zwaarder worden getroffen. Op voorstel van den hoer f. Butter wordt een, commissie voor reglementehcraijerdng benoemd. Afge vaardigden uit Noorxtech&rwowde van de IJsclub Nut en Vermaak, de heeren J. H. Keizer en C. Langedijk, bepleiten een lager bedrag voor toegang der leden tot het Waardje, dan, door Volharding is gesteld, nL f 50. Zij «tellen voor dd£ wel te geven a!s 't wvnr tert, doch niemendal ajs geen gebruik van deze ijs banen wordt gemaakt. Na breed© discussie ktoaaefn tegen elkapder Èn, stem ming voorst©1 kto van den heer A. Timmerman, nL f 50 als *t wèl en f 15 als 't niet wintert, en van den heer f. Butter reSp. 40 en .10% der contributie, die Nut en Vermaak incasseert. Het eerste voorstel werd met 6 tegqn 4 stemmetq en 1 blanco aangenomen. Hierop at uiting.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1914 | | pagina 1