Minui Nitiis-
ZATERDAG 21 NOVEMBER 1914.
57ste JAARGANG No 54<B
Uitgevers TRAPMAN Co.
ZONDAGSBLAD.
BRIEVEN VAN EEN ONBEKENDE.
SCIAGER
C0D1ANT.
Dit b!ad verschijnt viermaal per weekDinsdag, Woensdag,
Don-® rdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgeus 9 ure wor
den ADVERTENTIRN in het eerst uitkomend nummer geplaatst.
SCHAOEN, LAAN D 5. Int. Teleph. N3. 20
Prijs per jaar f3.Per post f3.60. Losse nummers 5 cent.
AD VEftTENTiEN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ct
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Het goedkoopste van alle illustraties
Onder ieders bereik.
Den lezers van de Schager Courant, die nog nier
op het Zondagsblad geabonneerd zijn hebben wij
een proefnummer Ier kennismaking gezonden.
Wij vertrouwen, dat velen zich op het Zondags
blgd zullen abouneeren. Het is het goedkoopste
van alle illustraties en staat in vele opzichten vol
strekt niet bij anderen ten achter. Prijs slechls
f0.37 '/2, franco per posl f0.45 per 3 maanden.
Het inteekenbiljet, alleen ingevuld met naam en
woonplaats, kan, in gesloten envelop, met 5 cent
gefrankeerd, aan ons bureau worden ingezonden.
Men kan ook per briefkaart bestellen.
Bekendmakingen.
NAJAARS PAARDENMARKT.
Burgemeester en Wethouders dier gemeente Beha
gen brengen, ter kjenjds van belanghobbenjden. diajt de
gewone N aj anrspanrd^nnwkt (Veulemmarkt) aaj
worden gehouden op Donderdag den 26 November
1914.
Behagen, den 18 November 1914.
Burgemeester en Wethouders voornodnd:
J. P. W. VAN DOORN.
Burgemeester.
ROGGEVEEN,
Secretaris.
o
MARKTTOLITIE.
Burgemeester en Wethouders der gemeente Scha
gen brengen ter algemeetnp kennis, dat bij gelegen
heid der veulenmarkt op Donderdag, den 26 Novem
ber 1914, de aangevoerde j^rden, en veulens van
het marktterrein, moeten zijn weggevoerd vóór des
namiddags 4 uur.
Overtreding van het vorenstaand© is strafbaar met
een geldboete van ten hoogste f 26 of hechtenis van
ten hoogste 6 dagen..
Schagen, den 18 November 1914.
Bureemeester en Wethouders voornoemd:
J. P. W. YAN DOORN.
Burgemeester.
ROGGEVEEN,
Secretaris.
VERGUNNING TAPPERS.
De Burgemeester der gemeente Schagen;
Gezien artikel 8 van dg Poillitfteveirordenïng! dteaer
gemeente;
verleent v rg u n ninfe aan de tappers' om
bij: gelegenheid der veuienmarkt op Donderdag, den
26 November a.s. muziek te maken, danspartij (en, te
doen plaats hebben gu te tappen tot dies nadhits éen
uur.
Voorts wordt gewezen, op artikel 5 der verordening
op het heffen eener belasting op openbare vermake
lijkheden. bepalende o.m.:
„Minstens 24 uren,, vóór dat wordt overgegaan: tot
het geven of ondernemen van, eenige openbare ver
makelijkheid, moet daarvan, schriftelijke aangifte, ge
daan worden ter gemeentesecretarie-"
Schagen. den 18 November 1914.
De Burgemeester voornoemd,
J. P. Wi. VAN DOORN.
mee we op hoogtijden onze leden opsieren, arm in
arm mei oudgedienden, die waculen op den bedelaar
aan de deur of soliiciteereu naar de voddenmand; een
zak aardappelen en een dito turf vertrouwelijk leunend
legen het instrument, waardoor de geesten van Beethoven
en Wagner tol ons spreken; bhaekespeare in een
aardappeltonixelje, ibsen in de wasdunand; de poëzie
san een kinderkopje van Pier Pander bedolven onder
het proza van kousen eu sokken.
Wie, die het „Ehre wem Ehre gebührt" ook toepast
op de dingen, temidden waarvan hij leeft, zouden de
haren wel te berge rijzen over zulk een gebrek aan
piëteit, over zulk een anarchie.
Gij, hadt wel gelijk, gij huismoeder, toen ge in de
grootste hitte der verhuisherrie iu wanhoop uiLriept:
„Wat een emotiel Wat een emotie!" Jal uw wanhoops
kreet werd voor mij, zelfs van heel wat wijdere en
diepere strekking, dan in uw bedoeling lag.
Want op dit oogeaibiik js het anders geworden.
We kunnen zeggen:
„Daar zijn we ni 't nieuwe huis!"
Het is nog dezelfde stoel, waarop ik zit, gebogen
over dezelfde schrijftafel, die al zoovele jaren mijn
armen en soms ook mijn zorgen gedragen heeft. Het
zijn diezelfde hoeken, die me weer met hun ruggein
eu dezelfde portretten, die me weer met hun gezich
ten vanaf schrijftafel, kasten en wanden vertrouwelijk
aanzien. Maar het zijn niet dezelfde wanden, die ze
dragen en omsluiten; t is niet hetzelfde dak dal ben
mei mij beschermt, 't is niel dezelfde lucht die L.
madam, niet dezelfde geluiden, (die van buiten tot
me doordringen.
indien het geoorloofd is een geestelijke woord in
sloffelijken «zin te gebruiken, dan mag ik met 2 Cor. 5
zeggen: „het is alles nieuw geworden',
m ik zeg dat met blijdschap.
Natuurlijk! Wie zou zich niet verheugen, als het
oude weer nieuw, het van ouderdom versletene weer
glanzend van jeugd is geworden? Maar ik zeg dat ook
met weemoed. En dat is even natuurlijk. Wie hecht
zich niet aan datgene wat hij heeft zien oud worden
en heeft helpen verslijten?
Wie voelt niet de weemoedige waarheid in 's dichters
woord:
t Heb tien vertrekken, vol gemak,
Een badvertrekje incluis!
We zijn heuschl aardig onder dak,
En 'k prijs dit nieuwe huis...
XLVI1I.
Verhuizen is ons lot.
DE GENESTET.
Sinds mijn laatsten brief u onder de oogen kwam.
is er met mij heel wat gebeurd. Bij dat „heel wat
hebt gij echter niet te denken aan een wereldschokkende
hartontroerende gebeurtenis. Van hetgeen met mij ge
schied is, heeft de wereld nauwelijks iets bemerkt en
ontroering heeft het slechts aan luttel harten gcbmchi
Spits u niel op liet vernemen van een tragisch ge
beuren, hoewel de tragiek ontbreekt niet geheel en
al. Vermoed vooral niet iets romantisch, iels verhe
vens, want het Is door en door gewoon, o! zoo pro
zaïsch, al mag ook "de poëzie soms even om het hoekje
kijken.
Wat mij overkomen is? Ik ben verhuisd
„Is dat alles?' 'vraagt gij.
Ik antwoord'; „Is dat niet héél wat"? Is het met „héél
wat", te moeten aanzien, dal al wal ik het mijne mag
noemen, van zijn vaste plaats (waaraan het nadr mijn
idéé langzamerhand vergroeid was) meed oogenloos is
losgerukt?
Is het niet erg, te moesten zien, hoe vele dingen, die
door mij en mijn huisgenooten nooit anders jfan met
zorg of eerbied of liefkoozing of trots werden aange
zien en aangeraakt, door onbekende handen en oogen
worden behandeld als de meest-onverschillige dingen
ter wereld, waarvan alleen belangrijk is te weten, hoe
zwaar en hoe groot ze zijn?
Is het niet gruwelijk, de scheppingsgeschiedenis op
z'n kop te zien zetten door eenige pootige kerels, die
in een minimum van tijd uit een voorbeeldige orde,
een txoostelooze chaos weten te scheppen en die in een
dag tijds eenige vierkante meters grond binnen een
paar muren, eens vol leven en bewegen, „woest en
ledig" achterlaten?.
Is dit niet ten hemel schreiend: waar ik al mijn be
zittingen beoordeeld naar uiterlijk en vooral naar in
nerlijke waarde in den loop der jaren ongemerkt had
ingedeeld in klassen en standen, door minstens even
hooga scheidsmuren gescheiden als de standen in onze
samenleving met een slag alle scheidsmuren tegen
den grond te zien liggen; te moeten dulden, hoe er
met alle standsverschil wordt gespot, en met geweld
de m eest-gruwelijke broederschap te zien gegrondvest?
Lezer! Ik heb combinaties zien formeeren, waarvain
me nog die (haren te berge rijzen; mésalliamce's zien
sluiten, monslervcrbondien zien geboren worden, waarbij
het befaamde van Rome en Dordt een peulschilletje is.
Stel u voor: het meesl-aristocratische salonmeubel
dat ge u kunt denken, zij aan zij met de meest- ple-
beïsche keukentafel; de edelste kleedingstukken, waar
Doch ik verlang naar het oude weer...
Jal wij mensehen zijn vreemde raadselachtige we
gens. Als we het oude hebben, hunkeren we naar
het nieuwe, en als we het nieuwe hebben verkregen,
kunnen we bijna naar 't oude terug verlangen.
Ieder woelt hier om verand'ring,
En betreurt ze dag aan dag.
Hunkert naar hetgeen hij zien zal,
Wenseht terug, 't geen ffcuj ééns rag.
Gij hebt wel gelijk, moeder, wat een, emotie! wat
een emotie! Soms op 't kantje van, openbaring af!
Laat niemand, nju meer zeggen: „Een. kamer, een
huis, een, tuin,, een boom, eep, toren zijn maar doode
dingen, die onp niets te zeggen hebben." Ik zeg u
o menech, ga, verhuizen,, uit vrijen, wil of uit dwan
(.het doet er niet toe) en ge zult erkennen, dat
deze dingen, die gij dood waanden een, ztel hebben;
gij zult met verbazing bemerken, dat de doode stee-
neu beginfflefn, te spreken,; hoe ze vele dingen uit het
verleden vertellen, blijde en droeve; zoo dat ze u
binden en boeien en uw ziel afceh daaraan hecht, ge
lijk het klimop aan; dien, muur.
Wat een emotie!
Ook nog deze!
Daar wordt kelder en, kast ontsloten, kamer en
zolder Ieeggesleept en ftfies! in bonte en overstelpen
de masea uitgedragen.
Wat een, .„veelheid van dingen"
Wat een voorwerpen, die man, ajle dagen ziet en
gebruikt! Maar ook hoevele dingen, waarvan wte nau
welijks meer weten ze te betzi&tejn. Wat eefa ongeken
de schatten en,... prullqnf!
„Eerst wie verhuist, weet hoe rijk hij- lis," zegt de
volksmond. Ik kan me voorstoe Hen, dat diitt stemt tot
vreugde. Wie, die tot het bewustzijn komt vain zijn
rijkdom, zou hierover geen vreugde, gevoelen?
Maar 't kan toch ook amdere, ernstiger gedach
ten keven.
Deze: Wat zijn wij, toch beklagenswaardige men-
schen, ddt wij zoovele dingen bijna, ieder oogeablik
van ons leven n.oodlg hebben! Een verhuizing lieört
ons dit: „Wat zijn wij zonder die verzameling! vaja
hout, steen,, Üzer, glas, papier,. linnen, en wof»
we te za,men onze huishouding noemen,?
Geen dag kunnen we het ar zonder stellen of wie
voeten ons doodongelukkig en het leven „ie geen
leven meer".
Chrysostomus heeft eens gezegd: „Zij, die zoovbel
koks, bedienden, panrdekn.echten, ep, ajlerlei slaven
voor hun onderhoud noodig, hebben, zijn zelf sla,ven;
waait niets mankt den, menseh zoo opvrij ajs vele
behoeften, hebben." Wat hij hier vap boks. bedienden
en paardeknpchten zegt, geldt ook van de duizend-en-
éen dingen, die een doorsnoe-mensoh in onze dagen
noodig heeft.
Daai kunnen oogepblïkktep zijn ln eep, menschep-
leven piet, dpt hij D&ogenes ip zijn ton bepjjdfc;
daarvoor heeft het gecompliceerde leven, met zajp
vele behoeften ons te vast te pakken, maar wel,
dat hij zou kunnen verlangen, dat e©n Dtiogepes-be-
staan hem meer benijdenswaardig toescheen. Wapt
op zijn tijd voelen we het allen met Cbrysoistamus,
„niets maakt dep meaifsch zoo onvrij als veel behoef
ten."
Wat een emotie! Wat een «motte! Ja, zoo te het!
Ook een verhuisdag met al zijp herrie en beslomme
ringen, die a,lle tijd ep aapdacht, ep kracht ip beslag
nemen, weet ons pog wel goede dingen te zeggen.
Er is bijna plets wat lediig aap ons behoeft voorbij
te gaan.
Ik heb hier de aapdpcht gevestigd op eep ptajar
emoties, die de, mijne zijn geweest. Allicht dat een
ander in zulke |dagep, weer andere stemmen; tot
z,lch heeft hoorep sprekejp.
Maar ajlep die boven de drukte vap dien verhuis
dag uft zijp ernstige stem hebbep verstaan ep zijp
emoties hebbep doorvoeld, zuilen het eeus zijp met
denzelfden dichter, diep ik daar straks citeerde, ais
hg eindigt:
Het te niet goed, dat we op deze aard
Ons hechten ai te zeer
Aap huls en hof, aan haard, en gaard
En dingep vap 't weleer.
Verstandig te 't vap tijd tot tijd
Een tepdren, sterken bapd,
Die 't arme harte bindt en vleit,
Te schudden vap de hand:
Te scheiden vap een dierhre plek.
Vol weemoed ep gepot.
Te wennen maar aan eïk vertrek
Verhuizen ie ons lot.
Binnenlandsch Nieuws.
AARTSWOUD.
Bij de gehouden stemming voor Nolabelen zijp her
kozen de heeren P. Hartog en D. Sloaves.
st. maartensbrug.
Naar wij vernemen is het verzoek om een tweede
postbestelling langs de groote sloot alhier voorloopig van
de hand gewezen.
SCHAGERBRUG.
Vrijdag werd met goed gevolg examen gedaan voor
vrije- en ordeoefeningea door onzen plaatsgenoot den
heer Jb. Harp, leerling van de Rijksnormaalschool te
Helder.
nieuwe niedorp.
Door stemgerechtigde ingelanden van den Kost ver
lorenpolder alhier is tot moienmeesler van diea pol
der herbenoemd de heer K. Mijts alhier.
wier1ngerwaard.
Ten bate van het Nationaal Steuncomité zullen in
de maand December door de Propagandaclub een paar
uitvoeringen worden gegeven in de zaal van mej. Boon.
Eenige «kunes-leden zullen vooraf kaarten bij de in
gezetenen ten verkoop presenteeren.
koaankoop van amerikaansch meed.
Ten einde na te gaan, in hoeverre het mogelijk zou
zijn, de aunkoopen van Amerikaansch meel door de
regeering gaandeweg te beperken en meer plaats te
laten voor aankoopen door particulieren, is bij wijze
van proef in enkele gevallen toegestaan, dat Ameri
kaansch meel, niet door de regeering, doch door par
ticulieren gekocht, aan de regeering werd geadres
seerd.
Reeds dadelijk zijn echter de bezwaren, welke zich
zullen voordoen bij verdere toepassing van dezen
maatregel, zoodanig op den voorgrond getreden, dat
de regeering besloten beeft van verdere proefneming
in deze richting voorloopig af te zien.
mijnen.
De territoriale bevelhebber in Zeeland, enz., heeft
bepaald!, dat ieder, die aan de zeekust een aange
spoelde zeemijn aantreft, verplicht is, daarvan on
middellijk kennis te geven aan den militairen com
mandant, en dat nadering van een zeemijn binnen den
afstand van 500 meter, wegens het groote gevaar daar
aan verbonden, verboden, is.
ontvluchting geïnterneerden in strijd
met hun belofte.
In het Hdbld. lezen we:
Volgens het bericht zijn twee Duitsdie officieren
uit het interneert ngskamp te Bergen ontvlucht, hoewel
zij hun eerewoord hadden gegeven, dit niet te doen.
Het is moeiiijk, de bijzonderheden van een geval als
dit nauwkeurig te beoordeelen, maar eenige alge
meen e opmerkingen mogen er toch wel over worden
gemaakt.
De breuk van het gegeven eerewoord kan ook in
oorlogstijd niet anders dan veracht worden. De belofte
bindt den man, ook al zouden strijdlust of vaderlands
liefde hem liever anders doen handelen. Het eere
woord wordt nt ij willig gegeven; még den krijgs
gevangene niet afgevergd worden. Het lijdt geen twijfel,
of onze autoriteiten hebben «Kt tegenover de geïnter
neerden evenzoo toegepast. Maar dan is die belofte
gegeven om daarmede persoonlijke voordeelen en meer
vrijheid van beweging te erlangen. Wie deze misbruikt-
om de aangegane trouw te schenden, handelt plet
alleen onbehoorlijk tegenover den staat welke hem die
schonk, maar hij handelt ook onbehoorlijk tegenover
den slaat, waartoe hij behoort, en welks naam hij in
discrediet brengt
Het kan niet alleen de quaestie zijn, of zooals
het bericht zegt, officieren van de keizerlijke krijgs
macht ln zoo'n geval ginds voor een militairen ©ere
raad- kunnen worden, gesteld. De zaak heeft ook vol
kenrechtelijk hare b-eteekenis.
Mot hot ecrewoord, waarop de gevangene zich
verhonden heeft, loopt de eer van zijn land in zekeren
zin samen. „Het eergevoel van een leger", zeide géné
raal Den Beer Poortugal, „waarvan een aantal offi
cieren Juin eerewoord gescnonden hebben, blijft ver
dacht, zoolang het leger berust de eerioozen bij zich
te houden. En het oorlogsrecht heeft dan ook dezen
regel opgesteld, dat „de regeering van eenen gevangené.
die zijn eerewoord gegeven heeft, verplicht is van hem
geene diensten te verlangen of aan te nemen, die me:
het gegeven eerewoord strijden". Ook het Haagsche
reglement heeft dit voor den krijgsgevangene, in arl.
10, bevestigd.
Het mag van de Duitsehe regeering worden verwacht
dat zij zich hieraan houden zal, ook voor de geinter-
neerden dien het hier geldt. Verschil beslaat er tus
schen krijgsge%angenen en geïnterneerden, wat dit punl
betreft, niet. Het mag dan ook wel worden vastgesteld,
dat de Duitsehe commentaar op het oorlogsrecht, nog
pas tijdens den oorlog verschenen, van dr. Strupp,
erklairt: „aan analoge toepassing van den regel op
de geïnterneerden staat niets in den weg".
Het is niet bekend, in hoeverre onze regeering zich
vooraf met die Duitsehe over deze verloven tot vrijere
beweging op eerewoord verstaan had. Zij behoefde di
niet te doen. Maar het geval is niet volkomen duide
lijk, omdat de „Felddienstordnung" (art. 10) van he'
Duitsehe leger, aan de leden van de keizerlijke legermadr
de machtiging tot het geven van hun eerewoord schijnt
te onthouden.
Of de betrokkenen tegenover hun eigen land bevoegd
waren of niet de belofte te geven, aoet echter voor
de kracht van die belofte niet af. Het eenige uitvloeisel
zou zijn, dat «ie geïnterneerde, wien door zijne regee
ring het geven van zijn ©erewoord: verboden is of wordt,
Zich met intrekking daarvan alsnog weer voor de ge
wone bewaking zou moeten komen aanmelden. En
het terugvragen van het woord, is een verzoek, dal
niet mag worden geweigerd.
Het geldt bij zaken als deze niet enkel de quaestie
van een paar mannetjes meer of minder, of het prestige
\un den in terneeronden staat. De hoele reputatie van
de idee „belofte', is er bij betrokken. Daarom is het
ie wenschen, dat wanneer de omstandigheden ertoe
liggen, de beide regecringen ilit ook met ernst en naar
de eischen \an het recht zullen behandelen.
anna paulowna.
Donderdag 22 November gaf het diletlanten-tooneel-
gezelschap „In Medio" voor zijne leden eene uitvoe
ring in de kolfbaan van den heer T. van iJzendoorn.
De opkomst was flink. Opgeroerd werden „Ingesneeuwd"
door Nelly Hoeks tra-Ka pleijn en „De Geneesheer" oor
spronkelijk blijspel in drie bedrijven door J. Huber-
lus Jansen.
Vóór het scherm opging, deelde de heer W. Kleijn
mede, dat riekte en atwezighetd beste krachten der
vereeniging buiten "werking hadden gesteld, dat de da
tum der opvoering door bijzondere omstandigheden
was vervroegd geworden en hij vroeg op deze gronden
aan de .aanwezigen, bij de beoordoeling der opvoe
ring hiermede rebening te willen houden. Over het
algemeen kan gezegdi worden, dat elk der spelenden
toonde een goed begrip van zijn of haar rol te hebben,
waardoor de uitbeelding won. Madame Castri en dokier
Welters pasten goed bii elkander, Martha was eene
goede kamenier en 'Valk, de herbergier en Jan de
koetsier, vervulden hunne kleine rollen naar behoo-
ren. Het applaus bij het slot van „Ingesneeuwd" be-
wwees, hoezeer de aanwezigen hadden genoten.
In „De Geneesheer', gaven. Krol en zijne echtge-
noote goed spel, terwijl net gepresteerde hunner doch
ters i laar bij zóó aanpaste, aal de familie een goed
geheel vormde op de planken. Dokter Sclioonberg komt
lof toe voor de uitbeelding van zijn lang niet makke
lijke rol, terwijl het optreden van zijne vrienden hier
om waardeering verdiende, wijl dit zoo juist op tijd
geschiedde.
Het publiek was niet tevreden, voordat aan het
slot der uitvoering het gordijn nogmaals opging, en
het daverend applaus bewees, hoe men iiad genoten.
Zondag zal „In Medio" nogmaals met deze stukken
voor het voetlicht komen en de vereeniging, die met
tevredenheid pp dê2» uitvoering mag terugzien, ver
dient alsdan eene volle zaal. Een gezellig bal besloot
den avond.
noordscharwoude.
't Was, zooals de Presidente in het openingswoord
zeide, 't schijnt, dat de zaak der turners door den
oorlog lijdt en dat de turnvereenigingen met vele an
deren, de slagen van het noodlot voelen, dat de vloek
van den oorlog over de wereld heeft gebracht.
't Was anders weer een goede en mooie uitvoering,
Öfie de gymnastiek-vereenigingen „Hercules" en ,,Hy-
giëa", j.1 .Dinsdag- en Donderdagavond ten lokale van
den heer Jn. de Bakker, hebben gegeven. Dinsdags was
de zaal flink bezet, doch Donderdag kon dit jammer-
genoeg niet gezegd worden. Al was 't. in de le afd. van
„Hercules" merkbaar dat de mobilisatie goede krach
ten aan de vereeniging had onttrokken, er werd daar
om toch flink werk geleverd; ook de 2e afd. werkte
goed, terwijl de derde afd., de adspiranlen, keurig werk
ten. De dajnes zetten als steeds hun beste beentje voor
en verwierven met hare stokoefeningen een welverdiénd
applaus, terwijl de meisjes vooral met het nabootsings-
spel „Bloemenplukken" een lief tooneeltje gaven.
De voordrachten ter afwisseling gegeven, vielen in
den smaak en werden met applaus beloond.
Laten we hopen, dat de pvmnastiekvereeniging de
oorlogscrisis weer gauw te boven is.
breezand.
In eene Vrijdagavond in de zaal van den heer G.
Borst gehouden vergadering werd door eenige üef-
hëbbers een tooneelcJub opgericht. Nadat er een
bestuur was gekozen, werd het reglement behan
deld. De contributie werd vastgesteld op 10 cent
per week, terwijl de Dinsdagavond als oefenings-
avond gesteld werd.
met het mes.
Te Meppol te gist eren 't was er toen marktdag
met messen gevochten. De 19-Jajtge boerenknecht
Waandere, uit RuinsrwoUd, werd doodgestoken,. Drie
andere werden verwond', vajn, wie twee ernstig. De
vermoedelijke dader van, den doodslag, A. de V. van
Ruinen, ls aangehouden,
ringpolder.
In den Rtngpolder werd tot Molenmeester gekozen
de heer S. Brommer en herkozen, de heer H. Kboij,
belden te Harenkarspel. De boer P. Bruto, werd heg-
kozen tot Hoofdingeland.
veenhuizen, oude niedorp.
Gisteren, te tnplaats van, den, heeir C. Kroon, dB© als
diaken nlefc meer in aanmerking wonechte te komen,
als zoodanig bij de Ned. Horv. Gemeente alhier ge
kozen de beër C. Appel. Alle ouderling werd herko
zen de heer P. Raat
oud karspel.
Vergadering van de IJscJub Volharding op Vrijdag
avond 7 uur, ten ïofeaje van, den heer H. J. A. Bück-
mann.
Na opening volgt lezing en goedkeuring der no
tulen.
Uit de rekening van d*to penningmeester blijkt, dat
ontvangen te f 573.31 aa uitgegeven f 526.32, zoo
dat het voordeelig saldo bedraagt f 46.99 tegen het
vorig jaar f 43.70».
Tot bestuursleden worden herkoeen de heeren A.
Timmerman en, f. Rouwens en ln de plaats van den
heer K. Leegwater, die bedankt heeft, de heer E.
Zaagman. Ingewilligd wondt een verzoek van den,
heer A. Prijs om sajajtsverhocging; dit wordt nu
bepaald op 10% der conlribut!e-om,tvangst. Leden,
die nu contributie weigeren te voldoen, zullen, 's win
ters, ate 't vriest en ze weer lid worden, zwaarder
worden getroffen.
Op voorstel van den hoer f. Butter wordt een,
commissie voor reglementehcraijerdng benoemd. Afge
vaardigden uit Noorxtech&rwowde van de IJsclub Nut
en Vermaak, de heeren J. H. Keizer en C. Langedijk,
bepleiten een lager bedrag voor toegang der leden
tot het Waardje, dan, door Volharding is gesteld, nL
f 50. Zij «tellen voor dd£ wel te geven a!s 't wvnr
tert, doch niemendal ajs geen gebruik van deze ijs
banen wordt gemaakt.
Na breed© discussie ktoaaefn tegen elkapder Èn, stem
ming voorst©1 kto van den heer A. Timmerman, nL
f 50 als *t wèl en f 15 als 't niet wintert, en van
den heer f. Butter reSp. 40 en .10% der contributie,
die Nut en Vermaak incasseert.
Het eerste voorstel werd met 6 tegqn 4 stemmetq
en 1 blanco aangenomen. Hierop at uiting.