Altmul liins-
ZATERDAG 23 JANUARI 1915.
58ste Jaargang. No. 5527.
BRIEVEN VAN EEN ONBEKENDE.
..Concertgebouw-Sextet" van Amsterdam.
SCHAKER
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per weekDinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 ure wor
den ADVERTENTIES in het eerst uitkomend nummer geplaatst.
UitgeversTRAPMAN Co.
SCHAGEN, LAAN D 5. lot. Telepb. No. 20.
Prijs per jaar f 3.Per post f 3.60. Losse nummers 5 cent
ADVERTENTIES van I tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 ot
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
EERSTE BLAD.
Lm.
„Alles went, ook het ergste." Als ge uw oogen
den kost geeft, dan hebt ge dagelijks de bewijzen
voor de v, Dorheid van dat woord kunnen, waarne-
meq. De oorlogsgedachte met al de ellende daarin
vervat, is nu zoo lang onze dagelijksche gast ge
veest. dat baar onheilspellend uiterlijk ons niet al
•1c- veel afschuw meer inboezemt. Men zegt, dat een
aicu.-eh ook het kriebelen onder zijn voetzolen op
het laatst niet meer voelt.
Onze huid is dik geworden.
Berichten van loopgravenel lende, bajonetaanvallen,
d rpen- en steden-verwoestingen, bezorgen ons geen
rillingen meer. Mijnen, die we hooren ontploffen,
Zeppelins, die over ons heen snorren en diplomaten-
gekonkel, dat wroet en wurmt, om onze labiele neu
traliteit te doen kantelen het zijn geen voldoen
de prikkels meer, om onzen angst op te wek
ken.
ïlot duidelijkste bewijs? De Godsvrede, bij het
begiu van de crisis op alle terreinen uitgeroepen,
hebben we zoo onbemerkt zijn congé gegeven. De
twistvuren, die overal brandden in ons lieve vader
landje (waar ieder rnensch minstens een halve po
liticus en een halve theoloog is), waren voor een
ooge-nblik gedoofd. Wie bad bij het aanschouwen
van ceri wereldbrand nog lust om vuurtjes te sto
ken'.' 't Scheen al pais en vrê. 't Heftigst rood ging
arm in arm met het stemmigst zwart- Gezichten, die
elkaar anders grimmig aanzagen over hun theologi
sche scheidsmuren, lonkten elkaar vriendelijk toe.
Als er geen oorlog geweest was, zouden we gezegd
hebben: ,,'t is al botertje tot den boóm".
Maar de vuurtjes waren niet gedoofd. Onder de
asch bleef 't smeulen. En nu schrik en huivering
ons niet langer te pakken hebben, nu gaan we de
vuurtjes weer oprakelen. En we sleepen weer brand
stof ana van alle kanten. En de scheidsmuren, die
zoowaar hier en daar dreigden weg te vallen, met
selen we weer hecht en hoog op. We zijn weer
politici; ieder zijn eigen kleur.
Vooral we zijn weer theologen; ieder in zijn
eigen hokje.
isr het goed is? Ik weet het niet. Maar ik weet
wel, dat het menschelijk is. Een mensch is nu
eenmaal niet eerder tevreden, vóór hij den mede-
mensch tot zijn zienswijze heeft overgehaald. En. dat
lukt niet altijd, en zeker niet gemakkelijk, ziedaar
jde strijd I
En die strijd, als strijd des geestes, is in alle
gevallen ver verheven boven den strijd met vuisten
en de aanvulling daarvan: geweren, kanonnen, bom
men, onderzeeërs, enz.
Jammer alleen maar, dat bij dien strijd des gees
tes nog maar alteveel de methoden van het slag
veld worden toegepast!
Of dat goed is? Zeer zeker niet.
Maar menschelijk? Helaas! ook hier blijkt het
o n men6chelijke juist menschelijk te wezen.
Daarvbor moeten we waken.
En dan maar meestrijden, en het gewicht van onze
overtuiging mee in den schaal werpen.
Daar wordt op het oogenblik in de Ned. Herv.
Kerk een strijd van beteekenis gestreden. Ik heb
een vorig jaar in een brief daarop reeds gewezen.
En de vrijmoedigheid, om dat in een blad als de
Schugcr le doen, heb ik gevonden in het feit, dat
het overgroote deelvan ons volk tot die kerk be
hoort cn allicht belang stelt in- en zeer zéker be
lang heeft bij dien strijd. Dat is de strijd tusschen
orthodoxie en vrijzinnigheid, tusschen „preciesen"
en „rekkelijken". Die strijd is, sinds ik er naar aan
leiding van de „Groote vergadering in Den Haag"
over schreef, in een nieuw stadium getreden. Voor
de vz'ijzinnigen is het er niet beter op geworden.
Men weet, het ïb do bedoeling van de orthodoxie om
de vrijzinnigen te bewegen of te dwingen uit
de Herv. Kerk te treden. Het eerste is niet gelukt;
aan het tweede wordt gearbeid. Voorloopig niet zon
der succes. Twee afsluithekken stonden tot nu toe
open. Het eene hek de vraag uit artikel 27 van
bet Reglement op het Examen, door a.s. predikan
ten te beamen gaf en geeft nog altijd vrijen toe
gang aan vrijzinnige candidaten tot de kansels der
Ned. Herv. Gemeenten. Een poging om dit bek voor
hen te sluiten, „een wachter bij den kansel" te
plaatsen, is voorloopig mislukt. De Synode ver
wierp dat met kleine meerderheid, dank zij de hulp
Yan eenige gematigd-orthodoxe leden.
Meer succes had de orthodoxie bij het andere
hek de vragen uit artikel 39 van het Reglement
op het Godsdienstonderwijs, te beantwoorden door
a.s. lidmaten der gemeente. Die vragen geven, naast
een „verklaring" en een „belofte", een „belijdenis"
van den volgenden inhoud:
„Belijdt {jij te gelooven in God, den Vader, Schep
per (les Hemels en der Aarde, en in Jezus Christus,
Zijn Ecni{joehoren Zoon, onzen lieer, en den Heili
gen Geest."
De woorden „Zijnen eeniggeboren Zoon" zijn daar
in van beslist-orthodoxen klank. Daaraan ligt im
mers ten grondslag het dogma van do Godheid van
Christus, waarmee de vrijzinnigen hebben gebroken.
Tot nu toe legden deze woorden den vrijzinnigen
niets in den weg, omdat volgens een in 1880 toege
voegde bepaling deze belijdenisvragen „wat b e-
treft den geest en de hoofdzaak" moes
ten worden gesteld. Ieder kan natuurlijk ujt die vra
gen nemeu wat zijns inziens „geest en hoofdzaak" is.
Gij kunt u voorstellen hoe het offensief der ortho
doxie zich steeds gericht fiheeft op die woorden
«geest en hoofdzaak". Tot nu toe waren alle aan
vallen afgeslagen, maar in de jl. gehouden zitting
dor Synode is een voorstel om de woorden „geest
eu hoofdzaak" te schrappen, aangenomen. Daardoor
worden vrijzinnige predikanten gedwongen de vragen
letterlijk te stellen; ook dus de woorden „Zijnen
eeniggeboren Zoon", die een overtuiging in
zich heigen, waarmee zij het niet eens zijn. Vrijzin
nigen zullen zich daardoor den pas afgesneden zien
tot de Ned. Herv. Kerk als leden toe te treden. Nu
is hot zoover nog niet. Een kerk is een bedaagd en
bezadigd instituut, dat niet over ijs-van-een-nacht
gaat. Zoo ook de Ned. Herv. Kerk bij het nemen
van wetsbesluiten.
Hot besluit om „geest en hoofdzaa'k' te schrap
pen, mag nog maar „voorloopig" genoemd worden.
De Synode van het volgend jaar zal het nog eens
weer van alle zijden bezien, vóór zij het nog eens
in stemmiDg brengt. En dan zullen tenslotte de Pro
vinciale Kerkbesturen er nog al of niet hun goed
keuring aan kunnen hechten. Ge ziet, de Ned. Herv.
Kerk is wel voorzichtig en schijnt wél bevreesd voor
het:
„eerst gedaan en dan gedacht,
heeft menigeen in 't ongeluk gebracht."
Nu zóóver is het nog piet met de vrijzinni
gen. maar 't gevaar dreigt en is geenszins denk
beeldig. 3>o uiterst-rechtschen, de z.g. Confessionee-
len winnen in de Ned. Herv. Kerk steeds in macht.
En wie indertijd op de „groote vergadering" in Den
Haag en sindsdien in hun pers hun oordeel over
„het modernisme" heeft leeren kennen, die weet, dat
de vrijzinnigen slechst zóó lang in de Ned. Herv.
Kerk zullen blijven als zijzelven er zich kunnen
handhaven.
Van „het recht der vrijzinnigen" willen zij niets
weten; en al mogen zij in hun prediking den mond
vol hebben van „genade", met de vrijzinnigen zul
len ze, zoodra ze daartoe in staat zijn, „ongena
dig" afrekenen.
wat kunnen de vrijzinnigen, wien de Ned. Herv.
Kerk (ook bun kerk!) lief is, anders doen, dan te
genover dit offensief der steile orthodoxie een
krachtig defensief stellen?
Bovendien de vrijzinnigen mogen hun plaats in
die kerk niet opgeven en daardoor het contact ver
liezen met alle lagen van ons volksleven.
Ik geloof, dat het zeer bedenkelijke gevolgen zou
hebben (zoo godsdienstig als politiek), wanneer van
al de kansels der Ned. Herv. Kerk de vrijzinnige
getuigenissen verbannen waren.
Daarvoor moet gewaakt; door de voormannen, de
vrijzinnige predikanten, maar ook door de vrijzin
nige gemeenteleden. Wanneer deze voorloopig aan
genomen wetswijziging definitief tot stand is geko
men, dan zullen uwe zonen en dochters, o vrijzin
nige leden der Ned. Herv. Kerk, niet meer hun
plaats naast u, als leden van dezelfde kerk kunnen
innemen.
De vrijzinnige actie tegen dezen eersten vitieusen
stap (waarbij de Confessioneelen het zeker niet zul
len laten) moet dus geen predikantenheweging zijn,
maar een algemeene mobilisatie van het gansche
leekenelement. De noodzakelijkheid daarvan gevoelt
men meer en meer. Daar komt beweging in de vrij
zinnige scharen.
De provicniale vergaderingen, door de Vrijzinnig-
Hervormden belegd om tegenover de bedreigingen
der orthodoxie hun houding vast te stellen en strijd
middelen te beramen, werden door een groot aantal
gemeenteleden bijgewoond.
En in de vergadering te Alkmaar, die ik mocht
bijwonen, viel te constateeren, dat er onder Noord-
Hollanders nog wel liefde voor de Ned. Herv. Kerk
en geestdrift voor.,,vrije vroomheid" te vinden is.
En als straks, nadat de Provinciale vergaderingen
voorloopig hebben aangegeven de h. i. doelmatigste
strijdmiddelen, de algemeene vergadering te Amster
dam samenkomt, om definitief een keuze te doen,
dan hoop en vertrouw ik, dat die keuze zal worden
gedaan onder medewerking van tallooze gemeente
leden, die eindelijk eens gaan inzien, dat hier be
langrijke dingen op het spel staan.
En vooral hoop ik, dat de vrijzinnigen eindelijk
eens in staat zullen blijken in dezen een lijn te
kunnen trekken.
Dat zal, zooals altijd, nog heel wat voeten in de
aarde hebben.
Wij, vrijzinnigen, zijn nu eenmaal zulke verstoALe
individualisten. Dat mag onze trots zijn. Maar 't is
ook onze zwakheid.
Reeds nu blijkt, dat de vrijzinnigen gansch ver
schillend staan tegenover de vragen van artikel 39
van het Reglement op het Godsdienstonderwijs.
Er zijn predikanten, die volstrekt geen bezwaar
hebben, bedoelde wagen letterlijk te stellen aan hun
lidmaten, ook de geïncrimineerde woorden „Zijner
eeniggeboren Zoon". Deze predikanten zullen na
tuurlijk lidmaten kweeken, die geen bezwaar hebben
de vragen ook letterlijk te beantwoorden. Er zijn
er anderen, die een onherroepelijk „non possumus"
(wij kunnen niet) hebben uitgesproken. Wat zullen
zij doen als „geest en hoofd/aak" geschrapt is?
Weer niet allen hetzelfde
Sommigen willen eenige jaren geen lidmaten aan
nemen. Zal dat gaan? Zeker niet langer dan eenige
iaren. Anderen, meer revolutionnair aangelegd, wil
len de vragen naar hun welbehagen blijven stellen on
der mededeeling van hun ongehoorzaamheid aan de
wet „om 'des gewetens wille" aan hoogere kerkbesturen.
De gevolgen van deze gedragslijn zuilen waarschijnlijk
zijn kerkelijke procedures, tot in het oneindige, die
ten slotte moeten uitloopen op „uittreden", ot laat ons
liever zeggen „uitzetten".
Het is goed, dat over al deze wegen, ter bewandeling
aanbevolen, lang en breed gedachh geschreven, gede
batteerd en gediscussieerd wordt. En we zouden geen
vrijzinnigen zijn, als we dat niet met een zekere voor
liefde en hartstocht deden.
Als het eind maar mag wezen „één weg waarlangs
allen te zamen zullen gaan".
Dat zal van sommige vrijzinnigen een groote mate
zelfbeheersching en zelfver loochening vragen discipline
en tucht staan hu eenmaal bij hen in een slecht hoekje.
Maar daartoe moet het komen. De eendracht, die alleen
macht geeft, moet gevonden en bewaard worden.
Terwille van onze vrijzinnige beginselen!
Tcrwille van de Ned. Herv. Kerk, die nog een
volkskerk is en dat moet blijven.
Terwille van de banen, waarin het godsdienstig en
politiek leven van ons volk zal worden geleid.
Mogen steeds meerdere vrijzinnig eleden onzer Ned.
Herv. Kerk dit beseffen en daaruit putten de bezieling,
om bij dezen strijd geen werkelooze toeschouwers te
blijven, maar waakzame en werkzame deelnemers te
worden.
X.
Buitengewoon Concert
VAN HET
op Zaterdag 6 februari a.s. te Schagen.
O
I Men hoore de uitvoeringen door het „Concert-
qebouw-Sextet" I De namen der medewerkenden
waarborgen een groot kunstgenot.
JüLlUS röstgek.
Het talrijk opgekomen publiek verliet de zaal
niet, alvorens het „Concertgebouw-Sextef zich
nogmaals op het podium had vertoond om een wel
verdiende hul&jing in ontvangst te nemen.
(Leidsoh Dagblad.)
o
Zie de advertentie in dit blad en de biljetten.
Binnenlandsch Nieuws.
ST. MAARTENSBRUG.
Het melkvervoer voor de Zuivelfabriek De Eens
gezindheid alhier, is bij onderhandsche aanbeste
ding gegund voor den tijd van twee jaar aan den
heer Jn. Doorn Ln. te St. Maartensbrug.
YEENHUIZEN.
De heer G. Smit Az. alhier, is voor den tijd van
drie jaren herbenoemd als secretaris-penningmees
ter van den Polder Veenliuizen.
- - ZUIDSCHARYVOUDE.
Alliier is gisteravond een af deeling opgericht van
den Bond voor Staatspensionneering met aanvanke
lijk 40 leden. Het bestuur bestaat uit de heeren
ds. Teriet, W. C. Bouman, D. Zeeman, A. Kist en
H. Stins.
jlltanadorp.
Woensdag 20 Januari jl. vergaderden de elden
van het Ondersteuningsfonds bij Ziekte „Vooruitgang
zij ons streven", bij den heer L. Kuit alhier. Aan
wezig waren 25 leden.
Na opening door den voorzitter, werden de notu
len der vorige vergadering voorgelezen en onveran
derd goedgekeurd. Daarop werd het jaarverslag
voorgelezen door den algemeenen secundus, daar de
(secretaris gemobiliseerd is.
De rekening en verantwoording van den penning
meester volgde, waaruit bleek, dat er in dit afge-
loopen jaar was ontvangen f 27AM, en uitgegeven
f 92.17; zoodat het saldo f 155.17 was. Van het vori
ge jaar was nog in kas f 391.13, wordt totaal een
hedrag van f 546.30, waarvan op de spaarbank is
geplaatst f 474.74. De voorzitter noemde dat voor
de vereeniging een voorspoedig jaar, en terecht.
Daarop volgde bestuursverkiezing, met het resul
taat dat gekozen weredn: tot penningmeester, we
gens bedanken van den heer Joh. Bakker, de heer
P. Verver Kz., tot commissaris de heer M. v. Eeten
en tot lid van den Raad van Toezicht de heer Joh.
Bakker.
Daarna kwam het voorstel ter tafel tot het benoe
men van een bode, wat, na goed overwogen te
hebben, beter in het belang der vereeniging geacht
werd, dan per post de gelden te innen.
Voor die betrekking hadden zich 2 sollicitanten
aangemeld en wel de heeren L. Tichelaar en G. v.
d .Werf bJz. Na stemming werd met groote meer
derheid gekozen de heer Tigchelaar, voortaan zul
len nu de leden weer voorzien worden van een
stempelkaart.
Hierna sluiting.
goedkooper tarwe.
Nu de tarwe overal hoog in prijs is, wil de bur
gemeester van Haarlemmermeer trachten zijn inge
zetenen goedkooper tarwe en dus goedkooper brood
te bezorgen. Van gemeentewege zullen namelijk en
kele winkels worden aangewezen waar gemeente-
tarwe voor 7% cent per pond verkrijgbaar is.
Per gezin zal niet meer mogen worden verkocht
dan strikt noodig is.
stroopen.
Dat er in de Katwijksche duinen, alsook in de om
geving gestroopt wordt, is zeer bekend, maar dat
dit op groote schaal geschiedt was niet bekend.
Het is toch geen zeldzaamheid in deze dagen, dat
men opkoopers een 100-tal viervoeters ziet vervoeren
De siroopers zijn zoo heer en meester in de dui
nen, dat zij schertsend de mannen der wet durven
vragen, als ze betrapt worden: „Wat doe je hier?"
goedkoope bollen.
In Haarlem biedt een „uitdrager" goede bollen van
tulpen cn hyacinthen aan, de 10 stuks voor 10 cents,
dus 1 cent per stuk. In den goedkoopsten tijd dien
men zich berinneren kan, was de prijs 2% cent.
Deze lage prijs schijnt te worden veroorzaakt door
groote productie van het vorige jaar en geringen
afzet.
een fransche vlieger op walcheren
geland.
Naar men uit Middelburg meldt, is er gisteren
tusschen de dorpen Nieuwlar.d en Rithem, op het
eiland Walcheren, een Fransche vlieger geland
Boeren verzekeren, zoo meldt deze berichtgever,
dat de vlieger aan den arm gewond is.
De gelande vliegmachine was een eendekker. De
vliegenier zeide in België verkenningen te hebben
gedaan en door de Duitschers beschoten en aan
den pols gewend te zijn. De machine was geheel om
geslagen, doch verder blijkbaar niet erg beschadigd.
De vlieger was verbaasd in Nederland te zijn; hij
begaf zich naar Vlissingen om medische hulp. De
machine wordt door militairen bewaakt.
anna paulowna.
Vrjidag had in Veerburg een vergadering plaats,
uitgeschreven dcor het comité voor de Belgische
vluchtelingen. De voorzitter, de heer C. Wijdenes
Spaans, opende de bijeenkomst. Spreker verheugde
zich erover, dat de opkomst zoo groot was. Ten be
hoeve der Belgische vluchtelingen was flink en
ruim geteekenik zoo zelfs, dat de inkomsten meer
bedroegen dan wat er noodig was. Daarom deed het
bestuur het voorstel, om zijn werkkring uit te brei
den door steun te verleenen aan de militieplichti
gen, die daarvoor in aanmerking zouden komen. Vro<
ger was reeds gesproken over de oprichting van
een steuncomité voor werkeloosheid. Deze is hier
gelukkig haast niet^ maar mocht aan die zjide hulp
noodig zijn, ook om deze te verschaffen, was het
bestuur niet ongenegen.
De heer K. A. Kaan vroeg inlichtingen aangaande
de uitkeeringen van het Rijk. Voorzitter wees op ver
schillende omstandigheden, waarvan de uitkeering al
hankalijk was, maar daardoor juist was steun noo
dig, daar, waar die uitkeering, vastgelegd in wet
ten, onvoldoende bleek. Door een voorbeeld werd dit
verduidelijkt. De beer Lindenberg vroeg, of het de
bedoeling van het comito was, alle militieplichtigen,
ook die geen steun kregen van bet ltijk, te hel
pen. Dit werd ontkennend beantwoord.
De heer Wissekerke gaf in overweging, het aan
zienlijke bedrag, dat over was, te beleggen en uit
dien spaarpot toelagen te geven aan de armste en
ongelukkigste menschen in de gemeente. Steun aan
militieplichtigen was meer Rijkszaak. Dit laatste
werd doe don voorzitter beaamd, maar al zou in
dezen kleinen kring daarop worden aangedrongen,
pen succes zou een onafzienbarer» tijd eischen en hiei
was dadelijk hulp noodig. Het comité bezat op dit
I oogenblik f 1800 en van wat er wekelijks inkwam,
.bleef ook nog geld na aftrek der uitkeeringen over.
De heer Keuris deed liet genoegen, dal in do ge-
I meente zoo weinig werkeloosheid heerschte, maar zou
toch wenschen, dat mocht een werkelooze hulp noodig
hebben, ook aan dezen door hel comité zou worden
uitgekeerd.
De heer K. L. van Gorkom is in principe tegen het
gebruik der gelden, om mifciiieplichtigen te helpen.
Dit was het werk van het Rijk. Hier mocht geene lief
dadigheid optreden. Deed het Rijk het niet, dan meende
spreker, lag het op den weg der gemeente en zette
dit nader uiteen. De voorat ter bestreed dit laa tste.
De heer J. Krouwel wensckie dc wekelijksche bij
drage af te schaffen, totdat dc f 1800 besteed zouden
zijn. Ze waren voor de vluchtelingen gegeven en ook
alleen dezen moesten ze ten goede komen. Een voorstel
in dien geest werd. door den voorzitter afgewezen. Men
had geen recht, dergelijk voorstel in stemming te bren
gen.
Medegedeeld werd nog, dat de wekeLijksche bijdragen
waren tusschen f 80 en f 85 en de uitkeering f 61.oO.
De heer D. Schenk geloofde, dat velen hunne weke
lijksche bijdragen zouden intrekken, als ze hoorden
waartoe het geld nu besteed stond te worden. Ook achtte
hij gemeentebemoeiing wenschelijk. De voorzitter wees
op oen middenweg: die er tegen was, dat zijne bij
drage aan anderen dan aan viuclilediageii werd geschon
ken. kon in dien geest aan zijn verdere financieelo
hulp eene voorwaarde verbinden. Elk kon individueel
over zijne gift een bepaalde beschikking eischen.
Ten slotte werd het voorstel van het comité met groote
meferderhjead aangenomen. Hierna werd door den voor
zitter de wijze en de omvang van steun nader uiteen
gezet, on. zou hier en daar de Rijks-uitkeering door
het comité mét oen toeslag van 15 pel. daarvan worden
verhoogd. Indien hulp werd verleend volgens het plan
van het comité, dan zou dat p'er week kosten circa
f 65. Het béstuur verkreeg machtiging naar bevind van
zaken te handelen. De steun blijft dus niet enkel
i bepaald tot dé militieplichtigen.
Op verzoek van den heer .T. C. Geerligs deelde de
voorzitter m'ede, dat op dit oogenblik 58 personen dóór
het comité wordén gesteund.
De voorzitter dankte voor de goede opkomst, róem-
de de welwillende bewoordingen, waarmee men zijne
gedachten naar voren had gebracht en vertrouwde!,
dat zij, ,d ie niet volledig voldaan de vergadering verlie
ten, zich toch bij de gevallen beslissing zouden neer-
iken.
jen en voort Wijven gaan met hunne bijdragen te
militair of niet-militair?
Het volgende ingewikkelde geval doet zich voor:
Een luitenant van de vrijwillige automobilisten heeft
in een café iemand met een revolver gedreigd, althans
dreigend een revolver laten zien. Er is proces-verbaal
opgemaakt. Als officier zou hij voor den krijgsraad moe
ten verschijnen, ware het niet dat in de regeling, on
der den vorigen minister van Oorlog met de automo
biel-bezitters getroffen, die hun wagen cn zichzelf in
geval ven nood ter beschikking stellen en wien daarvoor
officiersrangen werden toegekend, was bepaald dat zij
niet voor den militairen maar voor den gewonen rech
ter zouden terechtstaan.
De auto-luitenant zal dus voor den gewonen straf
rechter terechtstaan... men rade waarvoor. Wegens over
treding van de wet welke het dragen van wapenen
verbiedt! Als luitenant moet hij een revolver dra
gen maar behoorde als zoodanig, in geval van de
bet, dan ook voor den krijsraad terecht le staan. Als
burger mag hij niet en zal gestraft moeten worden
wegens het vervullen van een militairen plicht.
De uitweg uit deze moeilijkheid zou misschien zijn
dat de burgerlijke rechter weigerde de geldigheid te er
kennen van een regeling, door een minister tot stand
gebracht, waarbij aan tot het leger behoorcode personen
een uitzonderingspositie in foro criminalx werd toege
kend. In dat geval zou de betrokkene toch bij den
krijgsraad terecht komen zij het ook niet wegens
het dragen van wapens!
schaglrbrug.
Naar wij vernemen is het heanenhuis, slaande aan
de Grootesloot alhier en bewoond dóór den heer Jb.
Tuinman, verhuurd aan den heer R. Krul aldaar.
SCHAGERBRUG.
De zau-vereeniging „Euphonia" alhier is voorne
mens op Zondag ol Januari a.s. hare jaarlijksche uit
voering te geven. Er wordt reeds druk gerepeteerd voor
de verschillende nummers, zoodat het een aangename
avond kan worden.
OUDKARSPEL.
De zangvereemging „Caecilia' hoopt met de ope
rette „De Klokken van Corneville" nog een derde uit
voering te geven ten lokale van den heer Buckmann.
Deze is bepaald op a.s. Zondag.
Naar men ons mededeelt, zal de heer Van Tright als
directeur bedanken.
LANGEDIJK.
De verschillende produclen worden hier hoog in
prijs. De verzending is ook groot en er beginnen al
lecge dorschen le komen. Was nu de opbrengst zoo
goed geweest als de prijs, dan had 't wel gegaan, doch
dit is niet zoo. De verschillende ziekten in de kool
maken 't nu bijna zoo, dat een flinken prijs bij vroe
ger vergeleken, 't al niet meer lot een best jaar kan
maken. Over het algemeen is dit niet den vreemden
toestand, waarin wij verkeeren, oorzaak, dat de huurprij
zen der landerijen en ook van bouwersplaatsjes, minder
wordt.
NOORDSCHARWOLDE.
De werkzaamheden aan de nieuwe spoorlijn Sla
tion-Dorp vorderen, doch niettegenstaande dat, vreest
men. dat de hoop om met het nieuwe seizoen gereed
ie zijn, ijdel zal blijken te zijn. Het slechte weer'ma-
zeker wel een der hoofdoorzaken worden genoemd.
