heer K. A. Kaan. Wordt besloten voor de keurings-
commissiën wederom dezelfde heeren te nemen als
yorige jaren, met uitzondering van den heer Hooij,
voor wien 't wel wat moeilijk zal wezen. In diens
plaats zal de heer Jm, Blaauboer Kz. van Barsin-
gerhorn worden gevraagd.
Volgt behandeling beechrljvlngabrief van den Pro-
vinoialen Bond. In verband met punt 5 daarvan zal
in do plaats van den heer W. F. Jongejans als be
stuurslid door onze vereeniging worden gestemd
de heer H. W. Kuhn to Maarden. Bij punt 10 wordt
op .voorstol van het bestuur goedgevonden aan af
gevaardigde op te dragen voor to stellen, dat de vet
vrije droge stof wordt bepaald op de manier zooals
ze in 't rapport is aangegeven. Dan werd ook aan
afgevaardigde opgedragen, zooveel mogelijk te ver
hinderen dat punt 11 (zwarte vlokjes) zal worden
behandeld.
In vorband <met de rondvraag der algemeene ver
gaderingen, wordt besloten dat ons bestuur zal voor-
stollen, dat bij opening eener vergadering wordt
medegedeeld, dat hij, wie iets\voor de rondvraag
hoeft, dit schriftelijk bij 't bestuur moet indienen,
opdat het bostuur daar tijdens de pauze inzage van
kan nemen. Thans komt hot meermalen voor, dat
soms belangrijke punten niet voldoende kunnen wor
den besproken, omreden vele loden reeds vertrekken
of vertrokken zijn.
Dan nog zou de heer R. Kaan gaarne zien, dat
nogmaals ter sprake werd gebracht het aanstellen
van eon veeteeltconsulent. Kon dit voor een jaar of
6 geleden geen meerderheid vinden, thans meent de
hoer Kaan (gezien de gehouden cursus van vorleden
Jaar door Dr. Bakker), dat de motieven veel ster
ker zijn geworden. Ook wordt dit door den heer
Jb. Kaan Kz. warm verdedigd, terwijl voorzitter
nog beweert, dat ook voor verschillende jury's de
aanstelling van een veeteeltconsulent zeer is aan te
bevelen.
De heer K. Zijp geeft nog in overweging bij de
rondvraag er op aan te dringen, voortaan de notu
len te laten drukken. Vooral met het oog op de
financiën kan dit echter geen instemming vinden.
Hiermede is de agenda afgeloopen.
Rondvraag. De heer R. Kaan doelt mede, dat met
de organisatiewedstrijd te Den Haag een inleggeld
is betaald door de deelnemende vereenigingen van
f 25, daarvan wordt door den Bond f 100 vergoed,
welk bedrag door 6 vereenigingen moet worden ver
deeld.
Voorzitter stelt voor om verplichtend te stellen,
dat de kal verenboekjes worden bijgehouden door de
leden. Algemeen goedgevonden. Door den secretaris
wordt nog verzocht om voor in de controleboeken
te vermelden de dieren die verkocht of gestorven
zijn. Ook dit wordt goedgekeurd. Hierna sluiting.
WIERINGER WAARD.
Zondagavond gaf de Gymnastiekvereeniging Olym-
pia en de adspirantenafdeeling met medewerking
der zustervereeniging Ons Genoegen van Schager-
brug, alhier een zeer goed geslaagde uitvoering. De
vereeniging, die December 1914 25 jaar hoeft be
staan, had wegens de tijdsomstandigheden dit feit
niet feestelijk kunnen herdenken, toch werd ze in
zijn openingswoord door don heer A. J. Melker van
Schagen hartelijk gelukgewenscht met dit jubileum,
waarbij vooral hulde werd gebracht aan den heer
Jb. Kaan Kz., die zich voor deze vereeniging altijd
heeft geïnteresseerd en steeds met raad en daad
tor zijde heeft gestaan. Ook werd do gymnastiek in
't algemeen door den heer Melker zeer aanbevolen
en ook voor deze vereeniging algemeene medewer
king ingeroepen. De heer Kaan bedankte in goedge
kozen woorden den heer Melker, waarna tot do uit
voering werd overgegaan. AJle nummers zijn zeer
ten genoegen van het goed opgekomen publiek uit-
?cvoerd, alles droeg den stempel van goede zorg en
linke oefening. Vooral bij de oefeningen der ad-
spiranten is weer duidelijk gebleken, dat de lei
ding bij den heer Melker in uitstekende handen
is. Een gezellig bal tot slot.
Daar door abuis der post de correspondentie
van Wieringerwaard en Anna Paulowna ons eerst
Dinsdagmiddag in handen kwam, zijn deze verslagon
eerst heden geplaatst.
Vrleoron: een zwart leeren tasohje en een gulden.
CALLANTSOOG.
Gisterenmorgen werden de schoolkinderen uit deze
gemeente, in ae openbaro lagere school in 't Dorp ge-
tracteerd, zulks Ier gelegenheid van het huwelijk van
den Burgemeester dezer gemeente op dien dag. Ook
voor traclatie van de bewoners van het Armenhuis was
gezorgd. Allen waren zeer voldaan en dankbaar ge
steund.
KOLHORN.
Alhier zal worden opgericht een plaatselijke com
missie van den Nederl. Anti-Oorlogsraad. Behalve de
twee aangesloten vereenigingen de sociëteit „Ons Ge
noegen" en de afdeeüng van den Bond voor Staats-
pensionneering, hebben zich alreeds 78 personen als
medevoorstanders opgegeven.
7AJ1DSCHARW0UDE.
De heer J. du Burck, onderwijzer te Zuidscharwoudc,
is door het bestuur van den Anti-Oorlogsraad uitgenoo-
digd om met personen van de verschillende politieke en
godsdienstige richtingen 'ein uit de verschillende maat
schappelijke kringen te Zuidscharwoude de vorming te
bespreken van een Plaatselijke Commissie van den ise-
deriandschen Anti-Oorlogsraad. Hoogstwaarschijnlijk zal
deze week de oprichting plaats hebben.
ZUIDSCHARWOUDE.
J.l. Zondag werd de tweede dag der kolf- en büjart-
match tusschen de Sociëteiten „Ons Genoegen'- van
Noordscharwoude en „Op Maat'- te Zuidscharwoude
gespeeld, ten lokale van" mej. de wed. ,A. Kist te
Zuidscharwoude.
Kolven:
„Ons Genoegen". „Op Maaf'.
P. Goudsblom 128. P. de Geus 131.
K. Bood 122. R. Luiting 95.
W. Kuiper 107. K. Kroon 105.
C. Langedijk Pz. 124. P. Molenaar 144.
J. Vlug 128. J. Reine 138.
Hoog-
weinig trotsch erop was, had haar in naam van
zijn moeder drie duizend mark gezonden, de rest
van haar kleine erfdeel, die zijn moeder voor den
uitzet had bewaard, zooals hij schreef. Eigenlijk
waren zij tegenover haar niets verplicht, had hij
opgemerkt, want de kosten, die in den loop der
jaren aan haar besteed waren, waren in elk geval
veel hooger dan haar gebeele erfdeel; evenwel wil
de mën haar niet heelemaal onbemiddeld laten, dat
zou hun niemand kunnen nageven.
Ella was reeds voornemens, het geld eenvou
dig terug te zenden, maar zij schreef toch eerst
haar verloofde. En het was toch ook een aangenaam
gevoel, in bet huwelijk iets mee te brengen, en ook
niet reeds tevoren op kosten van den man te leven,
met wien zij toch wettig getrouwd was. Zij dacht
verder aan de groote onkdsten die zijn verwonding
had meegebracht, en Peter Paulsen was niet rijk,
dat had hij haar reeds gezegd.
Hij antwoordde: „Neem het, kind. Voor zoover ik
je familie ken, zouden ze je geen cent geven, als
ze do moreele verplichting daartoe niet voelden. Wat
je, tenminste van je veertiende of vijftiende jaar
af, bij hen genoten hebt, dat heb je door je han
denarbeid rijkelijk vergoed. Daarom konden zij ge
rust dit overschot voor jg terugleggen het was
eenvoudig hun plicht en zeker van te voren op ef-
fekt berekend. En het is een dwaas die wat af
wijst, dat hem toekomt. Op deze wijze krijg ik zoo
waar nog een rijke vrouw en heb toch mijn geheele
leven geen waarde aan rijkdom gehecht. Drink met
Schmidtje een flesch wijn en neem het geld, Ella
neem ook een lot in de loterij, je schijnt geluk
té hebben."
Zij voelde, dat hij eglijk had in zijn oordeel over
bet leven in het huis harer tante.
Paulsen zat te Warnemünde in de vesting, neef Ju-
lius genoot binnen de muren van Maagdenburg zijn
W. Bakker 84. V. Klingeier 115.
C. Langedijk Cz. 92. S. Opperdoes 117.
Gróót 101. A. Mocijes 133.
J. Hopman 91. B. Slot 126.
T. Pranger 122. D. Blom 138.
T Joman 78. P, Langedijk 139.
W. Kostelijk 153. J. Slot 98.
T Berlen 97 T. Kostelijk 124.
A. Borst 91. P. Hagenaar 118.
„Ons Genoegep" 1518 p., vorige stand 1687 p., totaal
32Ö5 p. Serie prijs P. Pranger met 57 punten.
„Op Maat" 1/21 p., vorige stand 1706 p., totaal 3427 p.
Serieprijs P. de Geus met 55 punten.
Biljarten.
„Ons Genoegen". „Op Maat'-.
G. Langedijk 50—33. K. van Kleef 38—50.
J. Joman 50—50. R. Slot 3425.
W. Kostelijk 35—50. P. de Geus 50-42.
.T. Barten 50—50. S. Opperdoes 9—33.
T. Pranger 42—50. T. Kostelijk 50—25.
C. Langedijk 50-50. D. Blom 45-29.
O. Pranger 35—43. J. Strijbis 50—50.
A. Swager 50—50. C. de Boer 35—35.'
P. Jes 50-38. A. Kout 50—50.
W. Kuiper 22—23. P. Hagenaar 50—50.
„Ons Genoegen'- 871, vorige stand 815, totaal 1686,
Hoogste serie A. Swager.
„Óp Maat" 800, vorige stand 836, totaal 1636.
ste serie A. Kout.
KLOMPENINDUSTRIE.
Men meldt uit Koewacht aan de N. Crt.:
De klompenmakers in het Zuiden van Oost-Zeeuwsch-
Vlaanderen doen tegenwoordig uitmuntend zaken. El-
ken dag komen groote bestellingen in voor Duitschland,
Zoo werd dezer dagen een tiental wagonladingen te
gelijk verzonden. Nu de vele vluchtelingen deze streek
moeten ontruimen, zal men handen te kort komen.
OORLOGS-WEE.
Elk uur van den dag schier worden wij herinnerd,
aldus de Tel., aan de zee van jammer en ellende,
die er voortvloeit uit het moorddadig krijgsbedrijf.
Soms schijnt het alsof wij verhard zijn door hot
onmetelijke wee; maar dan hooren wij de tragedie
van den enkeling, en plots zijn we opgeschrikt uit
't dof berusten en weer vragen wij 't ons af, waar
om dit alles, waarom....
In 't Elisabethsgesticht te Amsterdam, wij hebben
't in een vorige editie reeds met enkele regels ver
meld, vertoeft sinds begin October een vrouw uit
Aerschot met zes kinderen. Zij hadden in de plaats
hunner inwoning een goed bestaan. De man was
schoenmaker en werkte met 8 knechts. Toen kwam
de invasie der Duitschers. 't Gezin werd vroeg in
den ochtend uit de woning gehaald en nauwelijks
op straat gekomen, zag de vrouw haar echtgenoot
weggerukt van haar zijde. Duitsche soldaten voer
den hem mee. terwijl zij zelf en hare kinderen op
geslurpt werden, als het ware, door den stroom
van vluchtenden....
Zoo zwierven zij van dorp tot dorp, nu eens lief
derijk opgenomen, dan met alleen den hemel tot dak
Eindelijk begin October kwamen zij met duizenden
anderen in onze hoofdstad aan. Het St. Elizabeths
gesticht verschafte hen voedsel en kleeding; daar
vonden zij voor 't eerst sinds dagen weer een zin
delijk bed, een beschuttend dak.... Weken, maan
den verliepen; van den man en vader werd niets ge
hoord, maar moeder Yermaeren, een flinke vrouw
van even veertig, bleef hopen. De Duitschers had
den hom zeker weggevoerd, hielden hem gevangen
in 't een of ander kamp, maar na den oorlog zouden
zij hercenigd worden, en alles zou weer wezen als
voorheen. Toen stond er Zondag jl. in' ons blad het
getuigenis van een Hollandsch Amerikaan over 't
gobourde te Aerschot en op do lijst van hen, die
door de Duitschers werden gefusilleerd, kwam ook
de naam van Vermaeren voor....
Men wist het in 't Elizabethsgesticht, maar nie
mand, die den moed had de arme vrouw op zoo
wreede wijze haar illusie te ontnemen.
Hedenochtend heeft de eerwaarde overste der in
richting zich van de droeve taak gekweten.... En ter
wijl de arme vrouw, verstomd door smart, zich over
gaf aan haar gepeins, spoeldon rond haar do drie
kleinsten, kindertjes van vier, twee en een jaar,
kwamen de drie oudste meisjes, van zes, acht en
tien vroolijk en onbezorgd uit school
Nog zijn ze allen veilig onder 't beschuttend dak
van het Elizabethsgesticht, maar op den duur
Wat moet er van die moedor en haar kinderen,
wat moet er van zoovele duizenden worden? Wel
is de oorlog wreed
MELKOORLOG.
Ook in Groningen dreigt een melkoorlog te „ont
branden". Sommige huismoeders zijn niet van zins
9 cent. voor den liter melk to betalen.
De boeren hebben zich contractuëel verplioht geen
liter beneden 9 cent te verkoopen.
Do huismoeders hebben nu een comité van actie
gevnrnd, dat den strijd zal aanbinden. Een gister
avond rehouden vergadering ging uiteen onder de
leuze: geen melk!
Een zuigeling, die 't hoorde, begon te grienen.
Tel.
HET OORDEEL VAN EEN ENGELSCHMAN OVER
NEDERLAND.
De Tel. bevat een verklaring van den heer E. .F.
Hastings-Pimbury, die door het officieel hulpcomité
voor de Belgen te Londen naar Nederland werd afge
vaardigd om een onderzoek in te stellen over den
toestand in de Belgische vluchtelingenkampen.
De heer Hastings zei over het Nederlandsche volk
o, m.:
„De Hollanders mogen fier zijn op wat hun regee
ring doet voor de Belgische uitgewekenen en over
de eerlijkheid, waarmee zij de verplichtingen van
een neutralen staat naleeft. Alle praatjes, hoe dom
en ongerijmd ook, die over hen verteld worden, zul
len hun geen kwaad doen. Hun eigen geweten zal
hun luide zeggen, dat zij hun plicht doen, en meer
dan hun plicht, en daarbij kunnen ze steenkoud
blijven voor wat anderen zeggen. In een verre toe
komst* wanneer het volle licht van de waarheid zal
stralen over de toestanden van vandaag, dan zullen
de kinderen en kleinkinderen der Nederlanders van
heden den hoed afnemen ter eere van hun voorva
deren, die, in een zóó weergaloos moeilijken en
tragischen tijd, zóó bewonderenswaardig de hoogste
naastenliefde hebben doen samengaan met de eer
lijkste neutraliteit. Eere aan Nederland!"
De heer Haalinga-Pimbury keert deze week naar
Engeland terug, en zal er geen middel ongebruikt
laten om door gansch zijn volk zijn grenzenlooze
bewondering te doen deelen voor de prachtige rol,
die Nederland in dit werelddrama speelt.
DE AMSTERDAMSCHE BEURS.
Na. meer dan zes maanden gesloten te zijn ge
weest, is de Amsterdam8che fondsenbeurs Dinsdag
heropend, zij het ook dat voorloopig do handel nog
aan sterke restricties onderworpen zal blijven. De
heropening der beurs is echter niettemin een heu
gelijk feit, niet slechts voor den effectenhandel en
de onmiddellijk hierbij betrokken kringen, doofi ook
voor dezulke, waar men in de beslissing van den
Minister van Financiën tot heropening der fondsen-
beurs een symptoom ziet van de verbetering, die na
de heftige crisis der Augustus-dagen in het eoono-
misohe leven intreedt.
EEN BEGRAVEN SCHAT.
Gisteren is in de Stadstuinen to Sneek gevonden
een pot met zilveren munten uit den Spaanschen
tijd
BARSINGERHORN.
Men deelde ons mede, dat de heer C. Schoorl, wet
houder van Barsingerhorn, met Mei a.s. de gemeente
metterwoon gaat verlaten.
Eene verkiezing voor den Raad zal daarvan het ge
volg zijn.
HEERHUGOWAARD.
Bij het gehouden prijsbüjarten bij den heer J. Meo-
reboer te Verlaat, waaraan 12 deelhebbers deelnamen,
zijn de prijzen gewonnen door de heeren: A. Hitte-
ma le prijs, R. Vis 2e prijs, W. Schoen 3e prijs, J.
Meereboer Jr. 4e prijs. De prijzen bestonden in con
tanten.
ARRONDJSSEMENTS-RECHTBANK TE ALKMAAR.
Zitting van Dinsdag 9 Februari 1915.
Uitspraken:
K. Langerels, Hoorn, diefstal, 2 mnd. gcv.
P. Alles, Beemster, wedersp. 1 week gcv.
D. Muntjewerf, Avenhorn. J. Oudt, Oudendijk, we-
derspannigh., elk f 25 of 10 d. h.
J. en C. Voorthuizen, Ziipe, Jachtwetovertreding f 10
of 5 d. en f 16 of 8 d. h.
E. Duin. Grootebroek, huisvredebreuk, vrijgespr.
H. v. Wieringen, z. v. woonpl., mishandel, f 10 ot 10
dagen hecht.
A. Borst (Kinderivetten) 1 jaar tuchtschool.
H. Zwart (Kinderwetten) teruggegeven aan ouders zon-
sing van straf.
of 7
TE
vacantie. Paulsen had op aanraden van dokter Strei-
che verzocht, om aan het meer zijn, straf te mogen
boeten; dat was hem toegestaan.
„Ik tel de dagen," had hij dadelijk bij het be
gin geschreven. „Maar wacht slechts, je zult mij
alles vergelden. Waarom ben je zoo maar wegge-
loopen en liet mij over aan dien wraakgierigen
neef Jutius? Waarom dat alles juist zóó en niet
anders niet waar? Ik zal het je wel zeggen,
wacht maar!"
Ella glimlachte, als zij zulke proeven van zijn hu
mor kreeg, waarbij nog altijd wat ernst verscholen
was. ja, waarom had hij van haar die vlucht uit
het huis harer tante verlangd, waarom had hij niet
op de gewone wijze om haar hand gedongen, zooals
hij 7.00 gemakkelijk had kunnen doen? Deze gedach-
to had haar steeds opnieuw bezig gehouden, doch
zij had den zieke niets willen vragen en per brief
had hij de opheldering hierover verschoven tot
hun weerzien, nog voor zij den moed gehad had, om
dit onderwerp aan te roeren. Dat zij niet te lang
behoefde te wachten was nu haar hoop. En die hoop
steeg, toen zij vernam, dat Julius in Augustus iets
meer dan twee maanden vestingstraf kwijtgeschol
den was. Toni, met wie zij nu en dan een brief
wisselde, had het haar geschreven. Nu kon zij ook
hopen en van den eersten September af hoopte zij
ook dagelijks op een telegram: „Ik kom morgen."
Maar er kwam geen telegram en zij werd treurig
gestemd. Die zoo zwaar door het duel had moeten
lijden, had men toch eerder moeten vrijlaten dan
zijn tegenstander. Maar ja, hij was de beleediger
geweest en dus zouden ze hem wel langer vast
houden, meende professor Essinghausen.
Wordt vervolgd
der toepassing
P. Broer, Andijk, wedersp. 7 dagen gev.
J. Bakker, Gitgeest, diefstal 3 mnd. gev.
N. Schot. Noordscharwoude, vernieling, f 7
d. hecht., plus f 10 schadevergoeding.
AMSTERDAM OP DE TENTOONSTELLING
SAN FRANCÏSCO.
In de veilingzaal van de Groote Koopmansbeurs te
Amsterdam is tentoongesteld de groote maquette van
de haven van Amsterdam, oorspronkelijk bestemd voor
de Londensche scheepvaarttentoonstelling, die echter ten
gevolge van den oorlog werd uitgesteld.
De maquette zal op de tentoonstelling te San Fran-
cisco tentoongesteld worden. Zij is zeer minutieus uit
gevoerd en geeft in ieder opzicht een levendig beeld
van onze haven.
Alles tot in de kleinste onderdeden, zelfs de ver
schillende kranen op de kade, vindt men er plastisch
uitgebeeld. De verbinding naar de Noordzee Is uitge
strekt tot. ^even voorbij de Hembrug; in Oostelijke
richting zijn de Zuiderzee en het Merwedekanaai even
eens in teekening gebracht. Ook de binnenvaart, als
Zaansche booten en verschillende rijnaken, zijn niet
vergeten.
Als achterland doet een diorama van de hand van
den kunstschilder Hobbe Smith dienst. liet opent een
mooi verschiet op de stad, haar levendigheid van be
drijf en nijverheid, welker rook een wozlg, verdoe
zelend aspect oplevert, geheel in den trant, zooals
Jacob Maris ons een blik op do stad heeft doen wer
pen. De verschillende torens, heel in de verte b.v. die
van het Rijksmuseum en het Palels van Volksvlijt,
zijn nog flauwtjes zichtbaar.
"De schaal, waarop de maquette werd teruggebracht,
is 1:1000. Zij werd vervaardigd in het atelier van
gebrs. Stegermann te Berlijn.N.K.Ct.
Verschillende Oorlogsberichten.
VOOR WARSCHAU.
Eon aangrijpend stemmingsbeeld, dat de oorlogs
ellende van de ongelukkige Polen in sombere kleu
ren schildert, wordt door een correspondent van
de „Stampa" geschreven in een brief uit Warsohau
gedateerd.
Hij schrijft ongeveer het volgende:
„In heuvelachtige deining ontrolt zich de land
streek aan onze blikken. Bij oen bocht van den
weg schemert groen het opgaand akkermaalshout
tegen het grauw van een dorpjo. Eindelooze loop
graven rijen zich aaneen. Zo zijn door de Russen
gegraven, waarschijnlijk met de bedoeling om den
vijand den straatweg naar Piaseczno onbegaanbaar
te maken.
Aan het eind van het dorpje groept een menigto
boeren en boerinnen bijeen en ze verdringen zich
om een tweetal met allerlei rommel beladon hand
karren. Zij zien er uit als landverhuizers, die op
trekken naar een nieuw vaderland. En toch doen
die lieden niets anders dan zich hun vensters en
deuren weer toeëigenen, welke zijn genomen door
de soldaten, die enkele dagen tevoren het dorp zijn
komen binnenstormen als een wervelwind, en de
huizen plunderden, om met de uitgebroken deuren
en ramen en andere voorwerpen hunne loopgraven
te versterken en te dekken.
Woedend herkent een der vrouwen haar gordij
nen, een andere haar matrassen. Wanhopig klinkt
haar uitroep:
„Kijk nou toch eens, Taddëus, wat ze met ons
waschstel hebben gedaan!"
„Mijn mooi toilettafeltjeI O, die duivels, die dui
vels!"
„Is dat een manier om met een bakkerstrog om
te gaan?"
Inderdaad. De vrouw heeft gelijk. Maar voor de
oorlogvoerende soldaten hebben die meubels niet
dezelfde waarde als voor de bezitters.
De phantasie van den krijgsman gelijkt die van
een spelend kind. Hij ontdekt in elk voorwerp eeii
verborgen waarde, welke vóór dien nog geen mensch
daarin heeft ontdekt. Zoo vindt de soldaat, dat het
keurige tuinhekje het prachtigste materieel is voor
een borstwering; deuren zijn geboren" ledikanten,
matrassen vormen de meest practische muren.
Wij verlaten het dorpje! In de verte strekt zich
het woud uit. Dan, in eens, stijgt dikke, zwart-
gelo rook op. De wind jaagt over de leege vlakte.
Tusschen twee hooge, recht-op-gaande dennen be
vindt zich een grafheuvel, gesierd door twee een
voudige, houten kruisen. Het opschrift, in blauwen
inkt geschreven, vertelt den voorbijganger, dat hier
een onderofficier den dood heeft gevonden. Aan den
anderen kant staan twee witte kruisen opgericht,
met rooden inkt beschreven. Werktuigelijk breek
ik een groen twijgje en leg het vol devotie op den
grafheuvel. En dan denk ik even aan de beide jon
ge, blonde deerntjes, die haar bruidegom hebben
verloren in den wereldbrand....
Uit de diepblauwe slagschaduwen van het oer
woud kom ik weer op den landweg. De aarde is
doorgroefd van diepe wagensporen. Vol spanning
volg ik die sporen; ik voel geen koude moer en
gceo snerpenden wind. Een groen-spiegelend stroom
pje zie ik voortstroomen; de brug, die zich eens
daarover spande, ligt in drie stukken. Tot vóór de
poorten van Warschau is geen enkele brug onbe
schadigd gebleven. Overal langs den weg zwart-be-
rookte, ellendige krotten; de vensterruiten zijn]
diehtgestopt met oude matrassen. Stil en verlaten
ligt het dorpskerkhof. O, wat hebben die dooden het
goed. die kalm nu sluimeren in hun laatste rust
plaats onder den blauwen zerksteën ën de altijd-
proeoende klimop-blaren. Wat hebben zij het go<4
m vergelijking met de levenden, die uit hunne ge
plunderde en vernielde huizen zijn gevlucht.
Hier zijn de Russen geweest, hier hebben ze huis
gehouden en gespeurd naar materiaal om hun loop
graven te „meubileeren". De diepe gapingen in de
muren, de vernielde glazen, de gescheurde gordij
nen, en het kapot gegooide huisraad spreken dui
delijk.
Overal heerscht het diepste zwijgen. Nu doemen
weer eindelooze velden op, in wier moerassigen bo
dem „sporen" van menschen en dieren zijn te ont
dekken. Overal, waar ik verder ga, ontdek ik die
sporen. Hier zijn de menschen gevlucht; opgejaagd
van het eene dorp naar het andere, over weiden
en velden, door bossohen en woonplaatsen.
En gansch Polen, van do Karpathen tot aan de
Oostzee, toont hetzelfde beeld: een groote eentoni
ge vlakte is het, door het noodlot tot slagveld ge
maakt; een landstreek, zonder oenige andere afwis
seling dan die van woud en veld, van groen en geel,
maar een groen dat tot zwart is geworden en een
geel, dat totaal is verbleekt....
Van Piaseczno is niets meer te bespeuren. Op
goed geluk af loop ik verder, zonder te denken aan
den terugtocht. Eensklaps wordt mijn blik getrof
fen door het zien van een raaf, die al spottend op
mij neerziet. Luid en sohreeuwerig krast hij boven
mijn hoofd, den snavel mot gulzig gebaar vooruit
gestoken.
HOE DE DUITSCHERS GEWAARSCHUWD WER
DEN.
Het Duitsche tijdsehrift „Flugsport" weet te ver
tellen van een belangrijke waarschuwing, die do
Duitschers indertijd bij den opmarsch naar Parijs
aan, een vlieger te danken hadden.
Dagelijksch gingen vliegers omhoog om de bewe
gingen der Fransche legers te verkennen. In hoofd
zaak was het van belang, de gedragingen vast te
stellen van het bezettingsleger in de Fransche
hoofdstad, om de snel voortmarcheerende scharen
van Von Kluck voor verrassingen te bewaren.
Op zekeren dag bemerkt een der verkenners bij
een Fransche legerafdeeling, die met de Duitschers
in gevecht was, een vreemdsoortige beweging op.
Op eigen verantwoordelijkheid wijzigt de vlieger
zijn koers en vliegt naar het Noorden. Verder en
verder ging het in die richting, cn wat daar te
zien viel was de moeite wel waard. Want in allerijl
terugkeerende, kon de verkenner den Duitschen
bevelhebber berichten; dat het Engelsche leger in
snelle marschen oprukte in de flank van Von Kluck.
Niemand wilde het aanvankelijk gelooven. De ver
kenning door de cavalerie had geenerlei resultaat op
geleverd. Toch was het waar. En dit rapport bad de
overhaaste terugtocht van den Duitschen rechter
vleugel op nieuwe stellingen ten gevolge.
vader en zoon.
„Ja. mijn zoon," zoo schrijft een Montenegrijnsch
vader aan zijn zoon, die met de Canadcezen vecht,
eindelijk is voor ons de tijd gekomen om met de
Oostenrijkers het zwaard te kruisen, maar gij ver
gist u deerlijk, als gij denkt, dat ze gemakkelijker
te ■verslaan zijn dan de Turken.
Het is waar, een Oostenrijkscb soldaat kan niet
mot een Turkschen soldaat worden vergeleken op
bet stuk van het gevecht van man tegen man, maar
de Oostenrijkers hebben doodelijke geweren, en de
grootste held kan vallen door een kogel.
Dit zal u het treurige nieuws verklaren, dat ik u
te melden heb. Uw dierbare broeders Radoja en Ni-
voza zijn dood. Uw broeder Tajo en ik zijn ge
wond.
Wat u zelf aangaat, gij zijt onder vreemden en in
een vreemd land, waardoor misschien uw geestdrift
voor den -strijd niet zoo groot is dan wannoor gij
onder de uwen waart. Daarom bezweer ik, uw va
der, u om onzen naam niet te onteeren, doch zonder
aarzeling uw blood te vergieten, alsof gij met uw
stamgenooten vocht. Wees indaohtig dat gij don-
zelfden vijand bestrijdt; strijd dus met het geloof
eens helds en als het Gods wil is, sterf zooals uw
broeders zijn gestorven, want een roemrijk stervon
is boter dan leven als lafaard.
IN 'T GROOT
Uit Hallo, 7 Fobr. De voormalige postbeambte Mey
or uit Ilannover is gearresteerd, die in 23 steden
bij aanzienlijke personen inbraken pleegde en hon
derdduizenden buit maakte.
In een dagboek heeft de aangehoudene al zijne
daden nauwkeurig aangeteekond.
«uil-handel.
De opmerking wordt gemaakt, dat een der gevol
gen van den oorlog, met name wat Duitschland be
treft, weer ln zwang heeft gebracht den ruilhan
del, waarmede het moderne economische verkeer
voor goed scheen te hebben afgedaan, zoo vertelt
de Onder de Streep-red. van het Hdbl. Inderdaad
valt het op, bij het lezen der groote Duitsche bla
den, maar vooral ook bij het doorbladeren van de
kleine provinciale pers, hoe het publiek weer
zijn toevlucht neemt tot dezen primitieven oervorm
van handel.
Bij het lezen van de advertentie-pagina's van
vele dezer kranten valt op, dat men herhaaldelijk
in plaats van baar geld (is het wellicht daarom,
omdat dit schaarscher werd in Duitsche midden -
stands-kringen?) aanbiedingen doet van waren als
betaalmiddel.
Dan eens biedt iemand per advertentie zijn han
denarbeid aan, dooh verlangt als loon geen geld,
maar.... kinderschoenen. Weer een ander biedt aan
een „zoo goed als nieuwe electrische stations-in
stallatie voor kinderen", waarvan als prijs wordt
aangegeven een.warme jas voor een tienjarigen
knaap". Weer iemand anders vraagt een huisnaai
ster; er wordt evenwel niet gesproken van loon,
doch de keus wordt gelaten tusscnen „eenige fraaio
meubels, een gaslamp of een volledig spiritus-toe-
stel".
Ook ontmoet men in het annonce-deel aanvragen
voor geestelijke ontwikkeling, terwijl als honorari
um wordt aangeboden „een verwarmde kamer, ge
durende het onderwijs-uur'". Of wel wordt aange
boden het geven van „muziek-onderwijs voor een
warm middagmaal".
Hoeveel stille ellende ligt er niet, verscholen ach
ter zulke voorbeelden van vraag-on-aanbod,
maar ook hoeveel veerkracht en aanpassings-ver-
mogenl
BELGISCHE WERKKRACHTEN.
Wij lezen in de „Times", dat do firma Vickers te
Barro.w, die het thans ontzaglijk druk heeft niet re-
geeringsbestellingen, een aantal nieuwe arbeiders in
dienst heft genomen. Daar er niet voldoende En
gelsche werklieden waren te krijgen, heeft de firma
ook Belgen aangenomen. Niet minder dan 900 Belgi
sche werklieden zijn nu bij de firma werkzaam. Het
gemeentebestuur van Barrow laat nu tijdelijke ar
beiderswoningen zetten om dezen nieuwen arbeiders
woningen te verschaffen. Vooral omdat de gunstige
uitkomsten van het gebruik van Belgische werk
krachten er toe leiden, dat ook de F.urness Railway
Company te Barrow Belgische arbeiders zal aanne
men.
MEEL-SMOKKELEN IN ROEMENIë.
De correspondent van de Daily Telegr. te Boecha-
rest meldt, dat nu het meel in Oostenrijk schaprsch
is, een aantal kooplieden iu Roemenië hebben ge
tracht om meel waarvan de uitvoer uit Roe
menië verboden is, naar Oostenrijk te smokke
len, in postpakketten. De tallooze nakketten van
vijf kilogram die in den laatsten tijd naar Oosten
rijk werden gezonden, wekte het wantrouwen op
van de Roemeenscbe douane. Zoo werd deze smok
kelarij ontdekt.
