als voorzitter en lid \an bestuur en niet herkiesbaar.
Tot bestuurslid werd in zijne plaats benoemd de heer
.T. Goet.
Verder volgden onderlinge kolfwedslriïden, die de
aanwezigen nog geruime» tijd gezellig bijeenhielde».
KOPERAFVAL VOOR DUITSCHLAND.
Wij leren in de N. R. Ct.
Ambteno^fn van belasting en politie wisten sederi
^'«en tijd dat er koper-afval frauduleus ui» ons land
uitgevoerd werd naar Duitschland. Deze uitvoer is,
zooals men weet, verboden. Het werd daarbij rucht
baar, dat deze smokkelwaar verborgen zou worden
onder dc buikdelling van schepen. Vóór zij verder ter
lading aankwamen, zon de ruimte tusschen vloer e®
huid roedis volgeladen1 zijn met koperafval.
Do inspecteur der belastingen te Vlaardingen meende
zoo'n geval op het spoor te zijn. Hij1 waarschuwde de
Rotteraamscho justitie en politie. De inspecteurs der ri
vierpolitie, de heeren Van 't Sant en Meijor, gingen
op onderzoek uit en aan dc Vondelingenplaat vonden
zij dc rijnaak Hanna", geladen met phosphaat. Op
deze plaats toch bevindt ach de Superphosphaatfa
briek „Holland", waarvan de heer A. J. Goaron di
recteur is. (Commissarissen volgens Van Nierop en
Baak 1912de heeren D. C. van Beuningen, C. A.
van Buuren van Heijsl, W|. F. K. Lenshoek en I.
IJssel de Schepper.) 'Eigenaar van het schip is de
heer C. J. Welkerling, eveneens hier ter stede.
Belastingambtenaren hadden uit ruim XII het phos
phaat reeds in een lichter laten overhalen. De heeren
der politie Heten een plank uitbreken en irt de groote
ruimte tusschen de spanten en den vloer vonden zij een
aanzienlijke hoeveelheid koperafval liggen. Een ton
(1000 K.G.) daarvan werd op de politieboot meegeno
men. Hieronder waren een duizendtal Fransche ko
gels. En aan boord worden aangehouden de eigenaar
van hot schip. Dultscher van geboorte, doch hier te
lande genaturaliseerd, en de Nederlan&sche schipper
H. Mclnen.
Het nader onderzoek bracht aan het licht, dat In ons
land verschillende heeren zich bezig houden met he'
opkoopen van oud koper, waarvoor zij dan scheeps
gelegenheid zoeken naar Duitschland'. Als zij hun ko
perafval hebben, stellen zij zich in verbinding met
de heeren F. H. W'eller, Dultscher van geboorte. J.
C. M. van Rhee. sigarenwinkelier, of M. Samson, pet-
tcnhandclaar, allen te Rotterdam. Deze 'heeren be
lasten zich met het opsporen van daarvoor beschikbare
schepen.
Zoo hebben de heeren Weller cn Van Rhee zich in
dit gevnl in verbinding gesteld met den heer Welker-
ling. Deze hoeft zijn schipper Meinen bewerkt, door
belofte van geld, om aan boord van do „Hanna"' vijf
ton koperafval te verstoppen. De Rijnaak was bestemd
voor Leverkussen. Daar zou do schipper wel verne
men waar hij' zijn verholen lading verder moest afleve
ren.
De partij kop*»* in de „Hanna" was gekocht in Sdhie-
dam bij do firma Van Embdcn. De vorige week is zij
's avonds per motorboot naar dc Vondelingenplaat ver
voerd. Het eerste deel werd in de aak geladen, 'sav
tusschen 11 en 12 uur, den schafttijd! van de werklui,
's Nachts had men nog een kans."Maar toon hot licht
werd, vertrok do gedeeltelijk geloste motorboot giaar
Rotterdam.
Dc eigenaar van deze boot bemerkte toen wat er aan
de hand was. Hij verklaarde zich van deze praktijken
geenszins gediend. De rest, in gonjezakken verpakt, werd
den volgenden avond in Schiedam overgenomen door
een sleepboot, die de heer Wan Rhee van de Volhar
ding gehuurd hnd, en zoo naar de „Hanna" gebracht.
De „Hanna" is nu door de politie naar de Waal
haven gesleept, waar dc twaalf ruimen ten volle moe
ten worden gelost om het verborgen koper in beslag
te nemen. Deze bak had de heer Welkerling verhuurd
aan den [heer Van Drié!, die van de zaak niets af
wist. en. 't schip onderverhuurd had aan do phosphant-
fabriek. Er zijn ook nog bussen benzine in verstopt,
waarvan de uitvoer eveneens verboden is.
Inmiddels vernamen belasting en politie dat sedert j
eenigen tijd in Krimpen dé rijnaak „Ellze"' lag, die
nu en dan ook bezoeken kreeg van motorbooten.
Juist toen daar Dinsdagnacht de sleepboot voorge
spannen werd, nam de rivierpolitie met haar eigen
boot de karwei over en sleepte de „Elizé' naar de Park
haven. Hierin waren vrijwel op dezelfde wijze niet min
der dan 40 a 50.000 kilo koper verstopt, met nog en
kele vaten vol, die nog niet ter verwerking onder vloer
en wanden stukgeslagen waren.
Bij onderzoek bleek dit koperofval afkomstig van dc
zolders van het pandl H. W. Konig aan de Boompjes
te Rotterdam - de maatschappij Algemeen Vervoor.
Per motorboot was deze groote hoeveelheid reeds ge
bracht naar de „Elize" te Krimpen. Ook de schipper ran
dit vaartuig is, evenals do bovengenoemde, bij deze frau-
duleuso zaken betrokken personen, in bewaring ge-
Op last van de Arrondissements-Rechtbank 1.e Rotter
dam, is gisteren een zeer langdurige huiszoeking gedaan
in het gebouw van den heer Kömg, die toon zelf afwe
zig wjas. Het onderzoek geschiedde door mrs, Boht-
lingk, substituut-officier vpn justitie, en Lodder, rech
tercommissaris, bijgestaan door de inspecteurs van de
rivierpolitie, de heeren Van 't Sant en Brandt, en door
de recherche van hot centraalbureau.
Daarbij is, behalve papieren en bescheiden, nog een
zeer groote hoeveelheid koperafval in vaten en zakken
in beslag genomen.
Ook ras peer Van Rhee had gezorgd voor het vervoer
van het koperafval van deze zolders naar_ de „Elize".
De heer König isgisterenavond laat, bij zijn terug
komst in de stad. aangehouden en eveneens door de ri
vierpoütie in verhoor genomen.
Ook de „Elizé" wordt „overgeslagen".
In den voorraad koper vond men stukke» van stoom-
ziedaar de weg naar Maloja. Een heerlijke tocht
met afwisselende, maar steeds grootsche indrukken.
De stroom verbreedde zich tot een meer. Groen
als smaragd ligt het Silvoplanameer met het dorp
Silvoplana tusschen rotsen en sneeuwbergen.
De schimmels liepen als kleine duivels. De an
dere rijtuigen en equipages bleven in een dichte
stofwolk achter.
Prins Albrecht leunde behagelijk in de kussens
van bet rijtuig achterover. Van zijn gelaat was elk
spoor van vermoeienis of ingehouden ongeduld ver
dwenen. Zijn oogen schitterden van begeestering
over de hem omgevende schoonheid. Dikwijls draai
de bij zich zwijgend om naar de hem vergezellende
dame, maakte" haar met een enkel woord of teeken
op dit of dat opmerkzaam. Haar blikken spraken
dezelfde gevoelens van opgetogenheid en bewondering
uit als de zijne. Tusschen hen lag het welspreken
de zwijgen van het elkaar volkomen begrijpen, waar
voor geen woorden noodig zijn. Zij zagen, voelden,
wisten hetzelfde. Elke diepere ademtocht van hem
beantwoordde het sneller kloppen van haar hart.
Silvoplana lag achter hen.
Een poosje liet de koetsier de paarden stappen.
De zon brandde, maar van' de hm en ook van den
gletser af woei een koele luchtstroom in de hitte.
Het haalde licht en vrij adem in deze hooge lucht,
die zoo vol aether was als het doorzichtige blauw
des hemels.
Prins Albrecht nam zijn hoed af. De wind streek
hem langs het voorhoofd. „Sitta wanneer ge
eens wist wat of deze uren voor mij zijn!" Hij
nam een van de in haar schoot liggende handen
van het jonge meisje in de *ijne en drukte die zacht.
„Met u kan ik praten nog beter, ik kan met u
zwijgen. Een middag lang geen beuzelingen bohoe-
ven aan te booren, ze niet behoeven te beautwoor
den. Kunt ge u wel hegrijpen, welk een genot of
dat voor mij is?"
Sitta trok haar hand terug. Krocherts woorden
kwamen haar in de gedachten. „Niet zóó praten,
hoogheid," verzocht zij verward.
„Hoogheid!" De prins lachte kort. „Tegenover
deze grootsche natuur en zoo vol majesteit, komt
mij dat woord Hoogheid zoo beschamend en belache
lijk voor. Ik kan het slechts verdragen, omdat ik
mij een weet met deze natuur, wier Hoogheid fk
j ketels, koperveilsel, schaafsel, rollen draad, theecom-
1 foren, oude theeketels, kookpannen, slakken en tal van
afblaaspijpen, die zoo vaak van de schepen gestolen
worden, een enkele met de kam er nog op.
ST MAARTENSBRUG.
Do vereeniglng Nut cn Genoegen alhier hield eer
gisterenavond haar laatste bijeenkomst in dit seizoen
m hé. lokaal van den h'eer wj. Swarthof. De zaal was
jmm'.d met belajirstelbmden. Nadat de voorzitter de
vergadering met "en woord! van welkom had geopend
m d-1 secretaris de notulen van de vorige bijeenkomst
had gelezen wordi een aanvang gemaakt met do af
werking van het rijk voorziene programma. Behalve
door do zangvereeniging „Harmonie onder directie
van den hoer Voorthuijzen ©n de rederijkerskamer
..Onderneming", wend! door oen groot aantal dames eui
heeren iets ten tooneele gevoerd. Alle stukjes wer
den met de grootste aandacht gevolgd. Het publiek
genoot blijkbaar volop, want meermalen klonk een
hartelijk gelach en een daverend applaus door de zaal.
Met was een genotvolle avond en een waardig slot in
dit seizoen. To ruim middernacht sloot de voorzitter
do vergadering onder dankzegging aan allen die zoo
uitstekend hadden medegewerkt tot het welslagen van
deze bijeenkomst.
OUDKARSPEL.
In de gehouden ledenvergadering van de afd. Oud
karspelNoordscharwoude van den Bond voor Slaals-
pensionnecring, waren 17 leden aanwezig. De verga
dering weid .gehouden ten lokale van aen heer A.
Swager. Nadat door den voorzitter de vergadering met
een woord van welkom had' geopend, las de secretaris
de notulen der vorige vergadering, die worden goed
gekeurd.
Naar aanleiding van het in do vorige vergadering
genomen besluit, de afdi. van de federatie af te scheiden,
was van. hot bestuur der federatie een schrijven in
gekomen, waarin wordt medegedeeld, het bedanken dor
dfdeeling niette kunnen aanvaarden, daar opzegging voor
30 Sept. moet geschieden. Het bestuur heeft geantwoord,
dat het besluit gevallen is naar aanleiding van een
besluit van de federatievergadering van 18 November,
zoodat op 30 Sept. de motieven voor bedanken niet aan
wezig waren. De vergadering keurde de handeling van
het bestuur goed en wenschle in geen geval op het ge
nomen besluit terug te komen.
Van de federatie Alkmaar was een uitnodiging in
gekomen om ter kennismaking hun vergader.ng bij te
wonen. Van deze uunoodiging is geen gebruik gemaakt.
Van liet hoofdbestuur waren vragenlijsten ingekomen,
begeleid door een circulaire, met verzoek bij de samen
stelling van enkele brochures behulpzaam te zijn. Een
commissie, bestaande uit de heeren P. Gelder, B.
Slooves en C. Paarlberg, wordt benoemd om verschil-
.ei,de gegevens te verzamelen.
Verder rijin ingekomen circulaires, prospectus enz. van
dén Anti-Oorlogsraad, met verzoek aan de afdceiing
zich daarbij aan te sluiten. Op tic vraag van een dei' ;e
den, met welke middelen ze daar strijden, antwoordde
voorzitter, dat ze daar strijden met woorden, wow
den ep nog eens woorden. De voorzitter noemt den
Anti-Oorlogsraad een uiterst welmeeneiwl doodgeboren
kind. De vergadering, ten eerste mcenende dat hot nie
op onzen weg ligt ons op dergelijk terrein te begeven,
daar we genoeg werk hebben onze eigen bondsdenk-
beclden verwezenlijkt te krijgen, ten tweede hel prac--
tisch nut van den Anti-Oorlogsraad niet inziende, be
sluit dc stukken voor kennisgeving aan te nemen. Daar
uit een der stukken blijkt, dat ook de Bond voor Slaats-
pensionneering onder de 250 aangesloten vercenfgln-
gen voorkomt, rijst de vraag; hoe dit mogelijk is. (F ar
hierin toch de afdeelingen niet zijn gekend. Ook rijst
de vraag, hoe de A.-O. nog met verzoeken tot de
afdeelingen van den Bond kan komen, wijl toch de
gëhecle Bond reeds aangesloten is. Besloten wordt
aan het hoofdbestuur inlichtingen in te winnen, be
treffende dezo kwestie, terwijl tevens besloten wordt
te protcsteerctn tegen het eigenmachtig optreden van
het hoofdbestuur, wanneer blijkt. idUL do mededeeling
van 'den Antl-Ooriogsraadl op waarheid berust.
1 He-na leest, de secretaris het jaarverslag, waai uit
blijk dat 4 leden-, 5 bestuurs- cn 8 propaganda-vor-
jiui.'i li zijn gehouden.
A.s bestuurslid wordt met bijna algemeene stemmen
herkozen de heer G. de Leeuw, terwijl' in de plaats van
den heer H. Stins, die niet herkiesbaar was. werd ge
kozen de hoer P. Gelder.
Bij enkele candidaatstelling wordt als bode gekozen
de heer P. Huigen, nadat besloten was de vergoeding
op f 10 te laten.
Verder werd besloten te Noordscharwoude dc pro
paganda krachtig ter hand to nomen. Verschillende in
gezetenen zullen worden aangezocht, lid! der afdce
ling te worden.
De ledenvergaderingen zullen voortaan te Oudkarspel
en Noordscharwoude worden géliouden. De regeling
wordt aan het bestuur overgelaten.
Met de hoop, dat binnen niet te langen tijd hel oud
en arm de wereld uit is on aan hen mede door onze
bemiddeling oen rustigen onbezorgd*® lovemsavqnd kan
worden bezorgd, sluit de voorzitter do vergadering.
Hierna werd door bet bestuur do heer G. de Leeuw
met algemeen© stemmen tot voorzitter herkozen.
VREESFXIJK ONGELUK MET EEN BRUG.
Men meldt uit Veendam aan de Tel.
Gisteren brak do ketting van de klapbrug bij het ho
tel Everts. waardoor do zware brugbalans omlaag sloeg.
Een meisje en twee jongens van de ambachtsschool raak
ten er onder. Het meisje is zoo goed als doodgekne
pen, de jongens zijn vreeselijk gewond.
DE AMSTERDAMSCHE BURGEMEESTER.
De heer J. W|. C. Té legen is dan nu tot burgemeester
van Amsterdam benoemd. Het spreekt vanzelf dat over
deze benoeming, die nogal lang op zich heeft laten
wachten en voor welke benoeming verschillende aan
gezochte personen hebben bedankt, de groote pors het
een en ander heeft te zeggen. Behalve dé Telegraaf,
die niet erg in zijn nopjes schijnt, heeft de nieuw
benoemde een goedé pers. Men brengt algemeen hulde
aan zijn gebleken werkkracht en kennis.
Typisch is wel. dat ook het Soc.-Dcm. blad „Het Volk"
zoo ingenomen is met deze benoeming. De bekend©
weinige vriendelijkheid van dit blad tegenover de Vrijz.-
Democraten. brengt nu wel wat verwondering over
zooveel hoffelijkheid bij] een benoeming van een Vrij'z.-
Dem. tot burgemeester der hoofdstad.
„Het Volk" is dan. van meening, dat de benoeming in
alle kringen verrassing zal wekken.
Hierdoor breekt immers minister Cotrt v. dl. Lih-
,den met allo tradities op dit gebied.
Tot nu toe gold het als vanzelf sprekend!, dat tot
burgemeester van Amsterdam alléén konden worden uit
verkoren, wie zeer deftig, zeer rijk en zeer conservatief
waren. Of de man in het milieu der stad paste, of
zijn bekwaamheden in overeenstemming waren met
zijn taak kwam oerst op de tweede plaats. Eerste
eisch was; ©en decoratieve, liefst een aristocratisch©
figuur.
Met den heer Teilegen staat het anders. Hij is vrij
zinnig-democraat, sinds 15 jaar hoofdambtenaar der ge
meente, even bescheiden in zijn optreden als zijn
aard eenvoudig is. Maar hij is bovendien een man van
beslist democratische gezindheid, van erkende bekwaam
heid en met modern© denkbeelden in zake gemeente
politiek. En dat zijn dé kwaliteiten die een burge
meester van Amsterdam thans dubbel en dwars be
hoeft.
De vertegenwoordiging dor burgerij heeft zich de
laatste jaren steeds moer in democratische richting be
wogen. zij wordt thans feitelijk beheerscht door de
twee uiterste linkergroepende 15 sociaal-democraten en
de 5 vrijzinnig-democraten. Dat feit is met deze be
noeming erkend.
Daarom achten wij deze benoeming een hoogst ge
lukkige en vinden wij, dat zij den minister eert aie
haar doen zal.
Wij hebben nog een bijzondere reden om ons op
de komst van dezen nieuwen burgervader te verheu
gen. De gemeente-politiek zal in de komendé jaren
'•oeddeels staan in het teeken der verbetering van de
'volkshuisvesting. Welnu, in dat onderwerp is de heer
Tellegen volkomen thuis, het heeft zijn aandacht en
Hefde. Er is op dat gebie i een schoon taak hem
opgelegd en wij'zijn ev zekev vin, dat hij d'e zal ui'
voeren ten volle en tot het einde toe. Wfl roe oen den
lieer Tellegen een hartelijk welkom toe in zijn nieuw
ambt.' Democratisch Amsterdam krijgt wat het noodig
heeft, een democratisch burgemeester,
sleld.
UIT DEN HAARLEMMERMEERDER RAAD.
In den gemeenteraad bestaatr reeds gerumien tijd
een gespannen verhouding tusschen den burgemees
ter mr. A. Slob en de beide wethouders Biesheuvel
en Evelein, Tn de eergisteren gehouden vergadering
was een irief ingekomen van den wethouder Bies
heuvel, naar aanleiding van een in een vorige ver
gadering genomen besluit tot verbouwing van het
raadhuis. In dezen brief werden als grieven naar
voren gebracht: dat het voorstel in behandeling was
genomen, terwijl er een voorstel was om deze zaak
nog aan te houden; dat het geen voorstol was van
B. en W., doch van den burgemeester alleen, daar
do wethouders er niet voor waren; dat voor de uit-
Setrokken som voor de verbouwing een veel groo-
5re ruimte vverkregen had kunnen worden; dat er
voor de wethouders geen gelegenheid is geweest
om de zaak behoorlijk te bespreken; dat er van de
zijde van den burgemeester haast en spoed is ge
maakt, om deze zaak door te drijven.
Hierover ontstonden langdurige discussiën.
voorzitter achtte zich door den brief zoo ge
riefd, dat hij wenschte dat de wethouder Bies-
euvel dezen zou intrekken.
Deze verklaarde evenwel in den raad, dat hij zijn
grieven ton volle blééf handhaven.
Het raadslid Knaap diende een motio in, waarbij
do houding van den wethouder Biesheuvel be
treurd werd. Deze motie werd aangenomen met 10
stemmen voor, 4 tegen en 2 buiten stemming,
daarop beiden bun ontslag en verlieten de verga
dering.
begrijp. Dat ijzige zwijgen der bergen zegt mij zoo
veel meer dau bet gepraat dor menschen. Zich
e e n te voelen met de natuur hoe zich dan alles
oplost, alle grenzen wegvallend Men wordt zelf
klein als een atoom en toch ook weer groot on
onsterfelijk."
„Ik kan het begrijpen, hoe u bij zulke gedach
ten ons heele leven in Glückstadt als een poppen
spel,' wezen moet."
„Dwazenspel gekkenhuis. Ik zou er o 'zoo
gaarne over lachen, wanneer ik alleen maar had'toe
te kijken, maar niet bet mee te spelen. Ik geef het
echter op, om den horizon van de Glückstadters te
verruimen. Nog zulk een winter als de vorige, met
voordrachten van mijnheer den lijfarts, dat zich
moet aanpassen aan het begripsvermogen van zijn
hooge toehoorders, met partijtjes kaart en hoffees
ten, en ik maak mijzelf van kajit. Wij vieren rei
zen naar Italië. Mijn vrouw mag daar jik-1 :.rocherf
fotografeeren, wij beiden treden het heilige rijk
vqn de kunst binnen. Ik wil met u de Romeinsche
Gampagna zien in haar schemerende lichten en het
betoovérende Napels, met zijn wegsmeltende kus
ten. Kijk daar die rose wolkjes. Wij zijn hier
in de wol keur egionen en daar zijn hoogvliegende
droomen geoorloofd."
■"'itta leunde met het hoofd achterover. Stilzwij
gend reden zij verder. Huii blikken dronken de
schoonheid om hen heen.
Een wagen vol hout, die hen tegenkwam, ver
sperde den weg) De koetsier stuurde de schim
mels heel kort langs het rasterwerk langs den af
grond, om plaats te maken. De voerman die naast
zijn paarden liep, sloeg luid met de zweep door de
lucht.De zenuwachtige paarden staken de ooren op,
de koppen gingen omhoog, zij grepen de bitten vast
en eensklaps ging het in wild galop met het lichte
rijtuigje voort.
Het rijtuig sl ingerde van den eenen naar den
anderen kant van den weg. Sloeg het te ver naar
een zijde door en brak de boon, dan moest het
beslist in den afgrond terecht komen.
Sitta stiet een zachten kreet uit en greep den
prins bij den arm. „Mijn God, wij storten in den
afgrond."
„Dat zou het ergste niet zijn," mompelde de
prins. Hij verloor zijn bezinning en kalmte niet, of-
Verschillende Oorlogsberichten.
PAPIEREN ZAKKEN VOOR SUIKER VER VOER.
Door het gebrek aan jute is de fabricage van sui
ker in Duitschland in niet geringe moeilijkheden
gekomen. Het vervoer van het product geschiedt in
jute zakken. Zooals het gewoonlijk gaat, loert men
In tijden van nood zich redden, en dit is ton op
zichte van deze zakken geschied op oen wijze, die
wellicht voor de toekomst van groot gewicht kan
worden geacht.
Men heeft hl. vervaardigd zakken van papier, dat
in uiterlijk heel veel met jute overeenkomt. De zak
ken zien er «mooi uit qn zijn zeer soepel.
VADERLANDSLIEFDE?
Men meldt van Duftsche zijde aan de N. R. Ct.:
Een lid van een Hamburgsche exportfirma is in
bochtenis genomen. Zijn firma had langen tijd, voor
al in Holland, op groote schaal cacaoschillen opge
kocht, tot poeder vermalen, met een weinig goede
cacao vermengd en in annonces in het bijzonder
voor geschenken aan soldaten aanbevolen. Bij de
firma zijn nog ongeveer 500 ton oacaosohillen in be-
schoon bij zag dat de koetsier zich geheol naar
voren boog om de paarden in bedwang te krijgen
en zoodoende bijna van den bok gescheurd werd en
dat het gevaar om in den afgrond geslingerd te
worden, elk oogenblik grooter werd .Vlij trok Sitta
vast tegen zich aan, om haar voor eniitvallen te
beschermen. Haar hoofd zonk hulpeloos op zijn
schouder. Een droomerig gevoel maakte zich van
Sitta meester zij zag en voelde niets duidelijks en
beslists meer. In de halve onmacht, die zich van
baar had meester gemaakt, was het haar of de
oogen van den erfprins steeds grooter en grooter
in de hare keken, -alsof hij zijn mond op.den ha
ren drukte en daartusschen woorden van liefde
sprak.
Neen neen een droom was dat alles!
Dö waanzinnige vaart, het stampen van de paar
denhoeven. het slingerende rijtuig zij reden nu
bepaald zulk een met goud omzoomde wolk bin
nen
De erfprins liet Sitta zacht op de kussens ach
terover zinken. Het was een echt waagstuk om in
het slingerende rijtuig overeind te gaan staan
maar het gelukte. Hij boeg zich voorover, tot. hij
mede in de teugels grijpen kon. Op zijn handen
zwellen de aderen hoog op. Hij beet zich op de
lippen. Een heftige ruk. dan weer een laten schie
ten, weer een ruk, xiij voelde dat de galop der
paarden langzamer werd, nog eenige minuten en
hij had de dieren geheel in handen. Met zweet be
dekt, buiten adem, vielen zij vervolgens in een
onregelmatigen draf.
De koetsier draaide zijn bleek, verschrikt gezicht
om en stamelde een verontschuldiging. Prins Al
brecht luisterde er nauwelijks naar. Hij keek naar
Sitta, Hoe bleek was zij. Een bloedgolf steeg hem
naar het voorhoofd, toen hij er aan dacht, dat hij
haar voor weinige minuten in de armen gehouden
had, haar mond gekust ha'd, zich in haar halfbe-
Wusteloozen toestand dronken had gedronken aan
den blik harer oogen. Hoe gaarne zou hij haar nog
oenmaa! tegen zich hebben aangedrukt. Maar met
geweld drukte hij zijn ontroering neer.
„Rijd langzaam," beval hij den koetsier. „Vóór 't
kurhuis van Majola halt houden. - Je sliep zeker?
Anders bad dit niet kunnen passeeren."
Met de ruwheid van een boos man rukte de koet
slag genomen.
NIETS NIEUWS ONDER DE ZON...
Een inzender in d© Vorwarts heeft in de werken
van den bekenden geschiedschrijver prof. Eduard Mever
gevonden dat in 't oude Babyion bij de afkondiging
van den oorlogstoestand dezelfde oeconomiache voor
zorgsmaatregelen werden genomen nis thans. Reeds
2225 jaren vóór onze tijdrekening stelde Singaschid, de
vorst van Uruk, blijkens een inscriptie maximum prij
zen vast voor graan, olie wol en koper, en de groote
wetgever Tlammurabi, die van 21232081 regeer
de, heeft dezelfde oecouoraisch politiek gevoerd. In
de verzameling zijner weiten, die in 1901 is gevonden,
treft men ook de eerste maatregelen aan: omtrent den
geneeskundigen dienst bij1 het legereen militair genees
heer, wien een operatie gelukte, kreeg een hooge bé-
Iooning; had zijn operatie don dood van den patiënt
ten gevolge, dan werden den geneesheer de handen
afgehouwen.
DUÏT8CHE LOOPGRAVENV BU SOISSONS.
De oorlogscorrespondent M. van „De Tijd" schrijft:
Welk verschrikkelijk leven de soldaten tijden, die
in deze gure, natte dagen voortduren ti in de loopgraven
hebben te vertoeven, moge blijken uit twee brieven,
die ik ter inzage kreeg en afkomstig zijn van een
Duitsdien vrijwilliger van 17 jaar, een intelligente»
iongen. Ondanks ziin zeer jeugdigen leeftijd maakte
hij reeds twee veldslagen mee aan het oostelijk front
en is ook tegenwoordig geweest bij* den geweldigen strijd,
die voor Soissons gewoed hééft en met een succes der
Duitschers bekroond werd. Zijn tw«eede brief is gezon
den „van uit de loopgraven voor Soissons. Ik neem
or enkel© gedeelten uit;
Boulai, Jan.
„Lieve moeder. Eindelijk hebben wij weder rust.
Wij hebben ontzaglijk zware dagen doorgebracht. In
de laatste acht dagen heb ik tusschen de gevechten
door geen 24 uur geslapen; 't is achtereenvolgens pos
ten, patrouille-maken, pompen, vechten of werken; Is
het eeno voorbij, dan komt hot andere. Velen, dLc met
mij hier gekomen zijn, hebben zich ziek gemeld, duar zij
dien zwaren arbeid niet kunnen uithouden. Een der
ergste plagen ook is het ongedierte...
U vroeg mti in uw brief, noe wij in 't nieuwe jaar
gekov.m'zijn? In de eerste p' iats dm geheel.» nacht
'ten op post, daar een stormaanval verwacht werd.
recles te 12 uur riepen wij op de gansehe linie:
..Prosit Neujahr", en gaven ook salvo's af. met het
;e!uk, dat w!j plotseling in d'- vuur trvil van ons ge-
woor.de Frariseuen vóór ons zagen liggen en kruipen,
anders hadden wij hen nauwelijks bemerkt. Toen Wij
dus op hen schoten, deden zij een stormaanval. Tijd
om ,te schiuen was er toen niet meer, dus maar met
de bajonet er op. Allen vochten als duivels, nieis
anders dan steken, terwijl d» Franschen slocgc,. niet
de kolven van hunne goAveon do til \vp Dui -Ws.
led-n zooals ons gel-d wn steken cn' ni sl nj;. Wij
behielden de loopgraaf en de Franschen 'trokken zien
terug. i
Veel wordt hier geleden, doch van het water het meest.
Van jfele soldaten, mot wte lk hier gekomen ben,
zijn de voeten bevroren doordat zij' voortdurend in liet
water moeten staan. Naar ik hoop, duurt déze oorlog
niet Lang meer, want vele menschen ziin voor hun
'.even niets meer waard, ten gevolge van rheumatiek en
andere kwalen. Stuurt nog maar wat worst en boter
of bouillonblokjes, waarmede wij ons krachtig kunnen
houden; want wat wij krijgen is niet genoeg".
Bij Soissons. 8 Febr
„Lieve moeder. Op dit oogenblik heb ik één uur
rust te versnoepen en wil dit gebruiken om u eenige
letteren to schrijven. Wijl moeten hier den heeleu
nacht pompen, om. overdag in de loopgraven niet weg
te drijven. Het regent dag In, dag uit. Op onze plan s
is de loopgraaf ca. 3 M, diep (anders hoogstens 1.50
a 2 M.) en daar ko-mt. behalve heit regenwater ook
nog grond- en kwelwater bij'. Zoolang wij hier in dö
loopgraven .zitten, heb lk zeker nog geen uur droge
kleeren gehad. Als men tot aan de lendenen nat is,
kan en mag men de laarzen niet uittrekken, wegens do
onmiddellijke nabijheid van den vijand op niét meoT
dan 40 IVf. van onsi. Het heeft ook geen doel, want,'
zoodra men 'in die loopgraven op post staat, moet men
weder tot aan de knieën (meestal nog dieper) in het
water waden. Vijftig centimeter boven den grond heb
ben wij balken geramd; daarover plankon, maar dan
stijgt het wGtcr plotseling weer zoovele centimetere
cn de planken drijven weg. Als nu 's nachts het schie
ten 'begint, wat bijna altijd gebeurt, dan trapt men
vaak Jangs die planken on valt dlaarbij geheel te wa
ter. Als het schieten ophoudt (pl.m1. 1 uur), kan men
weder in het hok kruipen. Maar ook niet lang. Nau
welijks heeft men zich ncdergelegd!, of men moet wie-
dor op post trekken, meestal 3 of 4 uren. Daar staat
men nu doodmoe, ijskoud, in regen en wind, het
gezic{ht steeds naar den vijand gekeerd. Is het mane
schijn, dan moet men zich nederleggen op dm natten
leemon akker, want blijft men staan, dan schieten de
Franschen. Eindelijk na langen tijd komt de aflossing.
Meestal is het stikdonker, zoodat men geen hanrl
voor de oogen zien kan, en dan moet men op zijn
buik door de draadversperring kruipen. Menigmaal
blijft men met zijn kleeren In 't prikkeldraad han
gen cn dan kan niemand Jo helpen. Met gescheur
de kleeren komt men dan eindelijk aan. Om de drie
dagen moeten wij- eten halen in 't dorp. Met vier
kookpannen loopt men nu naar het dorp over 'tvold,
zeer voorzichtig, omdat do vijand steeds op don
loer ligt. 't Is een gevaarlijk werk! Overdag wordt
aan een reserve-stelling gewerkt. Zóó gaat 't, hot
eene werk na bet andere. Alleen de veldpost brengt
vreugde."
sier aan de teugels, om zijn slechten luim op de die
ren te wreken.
Het elegante rijtuig met de paar vurige paardjes
trok de aandacht der gezamenlijke gasten, die op
het terras van het kurhaus van Maloja zaten. De
kelners kenden de equipage van het hotel Du Lac
uit St. Moritz. Zij wisten dat slechts rijke gasten
dit rijtuig huurden en snelden daarom zeer vlug
naar beneden.
Prins Alhrecht boog zich over Sitta heen. Zij zag
hem verward aan. „Gaat het al beter?" vroeg hij
teeder.
Zij knikte slechts.
Hij schoof den kelner terug en hielp haar zelf
bij het uitstappen. „Een kamer voor een paar uur!"
beval hij. „De dame is niet wel."
De eigenaar van het hotel, dio ook naderbij ge
komen v.as, betreurde het zeer dat dit niet ging.
„Alle* is bezet. Maar wanneer mijn huiskamer u
vo'doeude is
„Ik blijf liever op het terras," verzocht Sitta
snel. „Het gezicht op het meer is zoo mooi."
,,Goed minr zet dan tenminste e°n windscherm
neer tegen ja ik bedoel tegen den wad." com
mandeerde de prins den eigenaar.
S'tta lachte. Prins Albrecbts gevee'igheid kon er
beslist riet tegen aan indiscrete blikken blootge
steld te zijn, 4
De kelners plaatsten schermen om hun zitplaat
sen zoo zaten ze tenmioste wat ge'.Vleerd
Dc erfprins schonk thee in! ,Vand.' ag ir.ag ik
u bedienen,verzocht hij.
Sitta Het a'ies wezenloos geschieden. Zij zat nog
onder den indruk van den doorgestanen schrik, ach
terover in haar leunstoel. Prins Albrecht schoof
haar een zijden kussen onder de voeten en achter
het hoofd. Zij keek naar het heerlijke, groene meer
en naar de sneeuwbergen, waarachter en -tusschen
hel lichte blauw van den hemel.
„Het is alles als in een droom, als een wonder,"
zeide zij zacht, „dat wij niet verpletterd In den af
grond liggen
„Het gevaar was niet zoo groot," meende hij
luchthartig. „Ik behoefde slechts in de teugels to
grijpen en helt was reeds voorbij."
Wordt vervolgd.
