FEUILLETON.
DE HOEDAME.
Rror^nd en hét plaatsen van 8 yloeipalen.
Daarna komt in behandeling de begrooting voer 19! 5,
opgemaakt met op een totaal bedrag van f 82945.6U/a.
iel blijkt daaruit dat de omslag wordt voorgesteld op
I 12 per H.A., aldus met I 1 wordt verhoogd. De overige
ont/angsten verlooiden. geen afwijkingen van beteekems
by vorige jaren.
bes toten woidt do jaarwedde van don maehinls' van
mudxLne uo. 1 tot f 780 en die van machine no. 2 lot
i u7G te veritoogeu, waarbij wondt besloten in de instruc
tie een bepaling op te nemetii waardoor liet den machi
nisten verboden wordt de machiuegebouwen lie gebrui-
kvxi vooi beigplaats van rijwielen, onderdceilen daar
van of gerecdsclxppeii daarvoor en het hun niet ge
oorloofd zal zijn rijwielreparatie of rijwielhandel te
verrichten ia don tijd welke zij ia dienst van den
polder zijn.
Aan den stoker In gemaal ino. 1 wordt verhoogmg
van salaris toegekend op voorstel van Dijkgraaf en
Heemraden, met 75 cents per week.
Nog wordt besloten op voorstel van D.B. en Heem
raden om aan den ouden Muntjewerf, die niet meer
,n staat is om Jiet. werk op den weg te verrUiten, een
toelage te beluien als oud-beambte ad. f 1 per week
Met het oog op bijzondere omstandigueden, wondt
aan het Dag. Bestuur machtiging verleend lot onder-
liandschen aankoop van steenkolen en grint.
Op voorstel van den heer C. Wijdenes Spaans wordt
besloten de post der begrooting verdiepen der weg-
siooten, te veranderen in verdiepen en dempen van
wegslooten, en dain, Dijkgr. en Heemr. machtiging te
geven bij te dragen tot de helft der kosten, ua het
dempen van wegslooten, wanneer het beang van 'hei
waterschap met die demping wordt gediend en de schei
ding wordt gesteld op het midden der sloot.
Naar aanleiding van een desbetreffende vraag van
den heer K. A. Kaan, in zake verzekering tegen brand
schade, wordt door den Dijkgraaf medegedeeld dat
oene opgave van een lage premie voor verzekering,
van de Directie der Brandverzekering te Oudkarspel,
bij hot D"»g. Bestuur een punt van ernstig onderzoek
zal uitmaken.
Op voorstel van. Dijkgr. en Heemr. wordt besloten
om aan Ged. Staten van Noordholland de vereisehte
machtiging te vragen, om voor bet bedrag van f 1630,
zijnde opbrengst van gromdiverkoop in vroegere jaren,
thans nog gegeven in deposito, over te gaan tot 'het ma
ken Van een paardenpad in wegen op nader te bepa
len plaats.
Het sluiten van een tijdelijken geldkening ter voorzie
ning in de behoefte aan kasgeld tot een bedrag van
f 20.000, rente hoogstens 5 pet., kan de goedkeuring
van de vergadering wegdragen.
Hierna volgt sluiting.
anna paulowna.
In Veerburg trad Maandag 22 Maart de heer Scaier-
merhorn op, om in hoofdzaak te spreken tegen mili
tarisme &n oorlog. De zaal was flink bezet. De heen
D. Smit van Nieuwe Niedorp opende de vergadering.
De heer Scherinerhorn behandelde drie zaken: Oorlog,
Godsdienst en -Militarisme. Hij stelde die moderne we
reld tegenover den oorlog, en toetste aan het beginsie.
van het Christendom de ontzettende verschijnselen, waar
van we thans getuigen waren, om tot de'conclusie te
komen, dat christendom en militarisme Onmogelijk sa
men konden gaan. Integendeel, zij stonden tegenover
elkander. Toch, de kerk, zoowel de katholieke als d'e
protestantsche, wilde van anti-militarisme niets welen.
Spreker hekelde het hedendaagsche christendom, dal
zijn groot aantal belijders niet had verkregen dooi
warmte van overtuiging, maar enkel door het voeren
van succes-politiek, waarbij niet op bet gehalte, maar
enkel op de quantiteit werd gelet. Enkele secten waren
er nog, die het juiste standpunt innamen, alle overige
hadden het verlaten. Aan de hand der geschiedend
werd bewezen, dat de kerk zelve was voorgegaan, den.
oorlog te prediken, ja zelfs hem ais eeine heilige zaak
had voorgesteld. Do tegenwoordige paus liad door zijn
verzoek aan de oorlogvoerende ryken, om op Kerstfeest
de wapens te laten rusten, het beginsel erkend, dat
christendom en militarisme tegenover elkander ston
den. Jammer vond spreker het, 'dat hier 'do volle con
sequentie der idéé niet was aanvaard geworden. Ook
het protestantisme werd tegenover militarisme en oor
log geplaatst en de heeren Dr. de Visser en Talma
moesten menige veer laten. Er waren veldpredikers,
pastoors en. dominee's, door de regeering aangesteld, om
het moreel der troepen op peu te houden; doch,
zouden zij de waarheid prediken, afzetting moest oogen-
blikkelijk volgen. Het Ihad spreker aangenaam aangedaan,
9. 1
„Als officier, beambte, of wat u 'verder van mij
wenscht te maken, ben ik voorbeschikt om wegge
jaagd te worden," mijnheer von Kroehert. „In mijn
„onzeker beroep"-is dat uitgesloten."
„Ik had werkelijk niet gedacht dat letterkundige
bezigheden zoo goed betaald werden."
„Nu, ik heb mijn moeders erfdeel moeten 'ver
bruiken en het leven van de meest verschillende
zijden moeten leeren kennen, om wat leesbaars te
kunnen schrijven! Denkt u, dat ik mij nu meteen
hongerloon laat afwijzen? Bet kan gebeuren.dat
ik maanden, misschien jaren lang weinig 'verdien,
maar dan ook in een slag weer zooveel, dat ik
voor langen tijd 'genoeg -heb. Verlangt mijnheer uw
vader nauwkeurig rekenschap van mijn inkomsten,
dan moet ik hem naar mijn uitgever verwijzen. Ik
weet het zelf werkelijk niet precies, maar ik ge
loof heel zeker, -'dat zij grooter zijn dan de reve
nuen van een overbelast riddergoed."
„Wat bedoelt u daarmee?" vroeg Hans 'Henning
heftig. i
„Ik bedoel daarmee geen beleediging, mijnheer
von Kroehert. Jk ben iederen dag bereid, mejuf
frouw uw zuster zonder huwelijksgift, zelfs zonder
uitzet te trouwen, want geen van 'beide heb ik
noodig. Maar het spreekt vanzelf dat ik mij omtrent
den aard van mijn beroep fnóoit -'iets laat voor
schrijven."
„U zult toegeven, mijnheer von Bodenhausen, dat
uwe enonze 'opvattingen ver uiteenloopen."
„Dat is zoo."
„Ilse is echter in onze opvattingen opgevoed."
„Wat baar niet zal verhinderen de mijne tot de
hare te maken, zoodra wij getrouwd zijn."
„U .wilt bet dus niet in overweging nemen, om
naar een staatsbetrekking uit te zien? Het behoeft
toch geen afbreukte'doen aan uw dichten."
„Denkt u dat? Alle .dagen -van vier tot zes uur
zou ik daar dan missehien 'tijd ''voor hebben! Ver
geef me, i'ls ik u tegenspreek, maar mijn werk
heeft den geheelen mensch noodig. Een versnip
peren van mijn 'krachten zou de ruine van mijn
kunst worden."
„Kunst!" dacht Hans 'Henning. „Wat tegenwoor
dig al geen kunst heet!" Daar .hij -deze gedachte
echter niet goed onder woorden wist 'te brengen,
was hij op dit oogenblik om een antwoord verle
gen. '„Ik zal mijn vader dus zeggen, dat u aan on
zen wensch niet wilt -voldoen," zeide hij eindelijk
luid.
Ililmar boog licht. „Alsjeblieft iudien dit-voor
stel tenminste werkelijk gemeend was."
„Ik denk, .dat u -onze opvattingen en gewoonten
te goed kent, om daaraan (te 'kunnen twijfelen,"
antwoordde Hans Henning uit de hoogte.
„Zonder twijfel," Hilmar's mond vertrok sarcas
tisch, ofschoon zijn houding voorkomend beleefd
bleef.
Een pijnlijke pauze trad in,'diedoor bet binnen
treden van den ouden Bodenhausen 'werd -'onder
broken, zeer tot verlichting van Hans Henning. .De
oude -heer, een stevige, breede gestalte, met een
hard, .rood gezicht de elegante verschijning van
den zoon was juist .'het - tegendeel van hem be-
dat ondT den indruk van den oorlog, hij van vor-
sehoidene moderne em ortodoxscflie predikanten bewij
zen an sympathie in zijin strijd tegen militarisme had
mogen ontvangen, De oogen waren door den oorlog
g"opend geworden.
Na de pauze zelto de heer Scbermeirhoni uiteen, hoe
het kwam* dat men niet tegen het militarisme dorst in
'o g-vn. Het nationalisme verd dmnig onderhanden ge
nomen en bespottelijk gemaakt, al ging de erkenning
mraf, dat het Wrijpelijx was, dat in de mensdhen eeuw
zekere gdncliitheiu a-ui de plaats der geboorte niet te
mlkennon v'cl. Dit kon men trouwers ook geen natioua-
''*me n'pmen. Spreker ging na, waarom eigenlijk oor
log gevoerd werd, en wees hierbij op den oeconomixchcin
strijd tusschen Duifscliland en En ge1 and. Hij1 gaf lievei
do zoogenaamde onafhankelijkheid eraan, dan dat hij
het geweld liet optreden, waardoor zoovele levens on
tijdig werdm afgesneden. Tenslotte werd aangetoond,
wat men zou kunnen doen, oon oorlog ónmogelijk te
maken. Voerde men spreker tegen, dat zijn strijid tegen
militarisme op niets zou uitloopen, hij wees op de
voorbereiders der Fransche Omwenteling. Eendracht
zou Macht kunnen maken, en leder moest er toe me
dewerken, vooral ook, om de glorie van den militairen
stand er uit 'e werken. Met dat doel Voor oogen, riep
hij de aanwezigen op, om mede te werken tot uit
roeiing van den militairen stand. Daverend applaus.
Voor debat gaf zich niemand op.
het verkeer tusschen nederland en
ned.-indlë.
Naar wij vernemen hebben de mogendheden der
entente er in bewilligd .dat voor Ide verzending van goe
deren uit Nederland naar Ned.-Itndië een afzonderlijke
regeling wordt gemaakt. Een bijzondere commissie uit
de Nea' Overzee Trustmaatschappij zal met de uitvoering
en het toezicht worden belast. Hdbld.
de eieren van de „zaanstroom".
Men meldt uit Barnevela
De eierhandélaar H. B. alhier had met het door de
Duitschers opgebrachte stoomschip ,;<De Zaanstroom"
85000 eieren verzonden. Ofschoon hij den laatsten tijd
alle door hem naar Londen verzonden eieren verze
kerd had, was dti dezen keer toevallig niet geschied
Ook nog andere kooplui aldaar hadden eieren op
dezelfde bont.
HOORN.
De Centrale Vrijzinnige Kiesvereenigimg voor de Pro
vinciale Staten in het kiesdistrict Hoorn, heeft gisteren,
onder Jeiding van den heer S. H. A. Esser te Hoorn
haar algemeene vergadering gehouden, waarin na uit
gebreide discussies het volgewcte voorstel van het hoofd
bestuur is aangenomen
Het is wemsehelijk, dat door de centrale kfever
een igingen in de districten Hoorn en Enkhuizen, in
overleg met de Concentratie en de Liberale Unie, voor
deze districten, een gesalarieerd propagandist wordt
aangesteld, wiens voornaamste werk zal zijn, de vrij
zinnige beginselen tegenover sprekers der tegenpartijen
te verdedigen.
Het hoofdbestuur kreeg opdracht, deze zaak verder te
onderzoeken en voor te bereiden.
gestikt.
- Te Weesp zijn 'Zaterdagmiddag drie kinderen van
Dikkeboom, aan den Muiderweg, onder een omge
vallen hooiberg geraakt. Een driejarig kindje is ge
stikt. I
wterïngen.
Op de Amsterdamsche 'eierenveiling der V.P.N.
werden voor rekening van'80 leden onze„r (onderaf-
deeling jl. Vrijdag geveild 10049 kipeieren, '68 eend
eieren en 16 ganzeneieren.De hiervoor verkregen
prijzen waren'zeer goed en'"Varieerden voor de kip-
eieren van f 4.40 'tot en met 'f 7-20 per 100 stuks,
voor de eendeieren f 4.70 per 100'stuks en voorde
ganseieren f 15 en f 16 'per 100 stuks. 'Aan schoon
geld zullen de leden voor Me kipeieren per kilo
ontvangen f 0.73; voor de eendeieren 4.2 -'cent en
voor de ganzeneieren ruim 14 cent per stuk. Han
del vlug met vaste-prijzen. De leden worden er
aan herinnerd vooral schoone eieren -af te leve
ren, daar smerige eieren Vorden geweigerd.
Veel vraag is aan de veiling naar zindelijke eie
ren en -'zwaar jong en oud slachtgeovgelte.
oudkarspel.
De aftredende Notabelen -'bij de Ned. Herv. Kerk
alhier, de heeren J. Hansen en 'A. Kroon Jz., zijn
herkozen.
langedtjk.
Men deelt ons mede, dat vanwege 'het Centraal
Genootschap voor Vacantiekolonies 6 kinderen zul-
groette Hans Henning wat stijf-en gereserveerd.
Hans Henning, die als knaap veel (op -Halbendorf
verkeerd had, voelde het pijnlijke van deze koele
terughouding. 'Het aanbieden van een sigaar, een
algemeen praatje .'over -het weer was spoedig afge-
ioopen.
De oude Bodenhausen schraapte de -keel. 'Hans
Henning begon over de overstrooming. Hij wist dus
wat er ;moest -'volgen.
Hilmar 'stond -'op. „Ik zie u nog wel, mijnheer
von Kroehert, voor u -wegrijdt."
Hans ïïennmg's hand bewoog zich alsof bij den ander
ze wilde Toesteken. -Maar daar Hilmar geen tege
moetkomende houding aannam, bleef -de handdruk
achterwege.
Nadat de 'deur achter Hilmar gesloten was, keer
de zich de joude Bodenhausen levendig naar zijn
gast. „Flinke kerel geworden, die Hilmar, hè? En
hij heeft een succes met zijn gedichten -onge
looflijk! Ik sloof mij het heele jaar af en -verdien
nauwelijks de helft van datgene, wat hij voor zijn
schrijverij krijgt."
„Het 'blijven toch altijd onzekere inkomsten! Dat
is ook de reden, waarom mijn -vader tegen de ver
binding van mijn zuster met uw zoon (is, -mijnheer
von Bodenhausen. U zult hem dat niet euyel kun
nen-duiden," viel Hans Henning hem levendig inde
rede.
„Onzekere Jinkomsten? 'Nu, mijn beste, wij moch
ten wensehen, dat de inkomsten -'uit de landgoede
ren zoo zeker waren. Daaromtrent kau- 'nw 'vader
toch zeker wel meepraten."
„Zeker; de overstrooming heeft ditmaal op Roo-
de bosch veel schade 'veroorzaakt."
„Hm... ja... maar dat is het 'niet -alleen." De oude
Bodenhausen zoog aan zijn sigaar en likte 'het los
geraakte dekblad zorgvuldig vast. „Ziet eens
mijn beste Hans Henning uit oude vriendschap
mag ik u nog wel 'zoo noemen uw vader is boos
op mij, omdat ik als-voorzitter der credietbank ver
hinderd heb, dat er hypotheek op 'Roode bosch ge
nomen werd."
„Ja, mijn vader heeft daarover gesproken ver
scheidene hypotheken zijn hem opgezegd."
„Na deze catastrofe nullen -er nog wel meer op
gezegd worden. Hoeveel leed ."het «mij ook doet, mijn
medewerking te moeten weigeren, (het -gaat werke
lijk niet'.'
Hans Henning verbleekte.
Zóó dacht men dus over de 'omstandigheden I op
Roode bosch! „Nu, we zullen wel ergens anders
hulp vinden," zeide hij losweg. „Overigens heeft
mijn vader een -voordeeligen houtverkoop afgeslo
ten."
„Zoo moet bet bosch er -reeds i'aan?" brom
de de oude Bodenhausen, „dan loopt het werkelijk
op een eind. Als u eenige waarde aan mijn
raad hecht,'beste Hans Henning, dan zeg ik u rond
weg: verkoop den heelen -'boel hoe eerder hoe be
ter. Nu, zoo kort.na-de overstrooming is het wel
geen gunstig oogenblik, maar aan 'den 'anderen kant
spaart men daardoor de kosten van reparaties enz.
Ik weet, dat een vennootschap zich in -'dezen om
trek wil vestigen een groote suikerfabriek. Het
heerenhuis van Roode .bosch -is uitnemend geschikt
voor zulk een onderneming, als particuliere "bezit
ting is - het altijd te groot en te kostbaar 'geweest."
Hans Henning stond op. Hij beet zich op de lip
pen om een scherp antwoord te onderdrukken. D©
woede .over-dit voorstel deed hem bijna stikken.
„Wilt u reeds.vertrekken?"'vroeg de oude Boden-
worden uitgezonden, waarvan 'zoo noodig een
paar-den dubbelen tijd.
Op de algemeene vergadering zal men voorstel
len samenwerking met omliggende afdeelingen te
mogen zoeken tot zending voor gezamenlijke reke
ning tegen minder tarief.-
7.11idschar woude.
De 'Bouwvereeniging te Zuidsoharwoude (heeft aan
den Gemeenteraad een voorschot gevraagd van 31
duizend gulden, voor het bouwen van een 15-tal
arbeiderswoningen. Aan een 6-tal vereenigingen la
onradhaesie gevraad.
ZLID^CH RYYOUDE.
Tot machinist van den polder Geestmer-Ambaoht,
standplaats Zuidscharwoude ,is benoemd de -heer
B. Moolhuizen te Amsterdam.
st. maartensvlotbrug.
Zondagavond jl. hield het dilettanten-gezelschap
Elclt wat Wils, van Groet, een -'uitvoering in het
lokaal van den heer G.-Yeuger Hz„ alhier. De op
komst was vrij goed te noemen. 'Behalve een twee
tal tooneelstukjes ,,'t Scheepje" en „Jodocus Pom
poen", -werden eenige voordrachten -voor dames en
heeren ton beste gegeven. De^spelors deden hun best
do verschillende rollen zoo goed mogelijk te 'Ver
tolken. Dat het publiek genoot mogen wij zeker
wol opmaken uit het flink applaus en de aandacht
waarmede de stukken werden gevolgd.
Een gezellig bal was het besluit van dezen goed
geslaagden avond.
ItROEK OP LANGENDTJK.
In de week van 1520 Maart werd'aan de veiling
aangevoerd 59500 roode kool, 35000 gele kool, 8000
wtite kool, 1026 zak kool, 1230 baal uien, ,en 163
baal wortelen. t
lolhorn.
Geslaagd voor het toelatingsexamen Ambachts -
school Alkmaar dc jongenheer Teunis Portegijs Jz.
Eveneens werd hem door de Vereeniging tot bevor
dering van-het Vakonderwijs in West-Friesland, cur
sus 1915-15 gehouden te Winkel,-Voor 't eerste leer
jaar- bouwknndig teekenen, den tweeden prijs toe
gekend. 1
holhorn.
Alhier zal opnieuw 'een motordienst op Schagen
worden geopend. Ondernemer is de heer H. Kaper;
vrachtrijder van Algemeen Belang. Is uit den aard
der zaak goederenvervoer hoofdzaak, toch is het
vaartuig ook ingericht tot het vervoer van een be
perkt getal personen.
ZILVERBONS.
De Staatscourant bevat het besluit tot intrekking
der zilverbons van f 6, en wel met ingang van Don
derdag 25 Maart. De gelegenheid tot inwisseling
van deze bons. waary&n nog slechts een gering be
drag in oniloop is, zal openstaan tot en met Zater
dag 3 April aan de kantoren van betaalmeesters, ont
vanger» der d'reete belastingen en de postkantoren
(ook bijkantoren, doch geen hulpkantoren).
een ergerlijke vertooning.
Het Volk schrijft, dat Me heer Schaper Donder
dagavond een rede heeft gehouden te'Dalen (Dr.)
dat in staat van beleg is verklaard. Toen hij ter
vergadering kwam,, waren daar eenige marechaus
sees, w.o. een wachtmeester.
Dg voorzitter der-afdeeling deelde mede, dat deze
wachtmeester hem "had gezegd, vóór 'de vergade
ring begon eerst een woord te willen spreken. Daar
toe zat de man reeds, afgescheiden'van de anderen,
vlak voor het tooneel te wachten. Eerst zat hij met
bleek gelaat -'stijf in gedachten te staren, alsof hij
een redevoering instudeerde, toen-een gemeentepoli
tieman hem iets kwam mededeelen (waarschijnlijk
een boodschap van -den burgemeester, bij wien de
heor S. 's middags was "geweest en had - verzekerd,
de Koningin niet te zullen beleedigen enz.) werd zijn
gelaat rood, maar - de starende blik bleef ingespan
nen van studie of tragische vastberadenheid.
Natuurlijk kreeg de voorzitter, een bejaard man,
die ovor "t Merst presideerde, den -'raad om gewoon
,(le vergadering te openen, zonder 't meneer den
wachtmeester -te vragen. Deze wilde alzoo doen,
maar toen bij iets zou zeggen, rees de marechaus
see, nu weer 'met bleek gelaat, op en verzocht op
luiden toon het woord. 'Hij kreeg het -van den be-
duusden -president, goordde zioh aan en beklom
plechtstatig het podium.
De volgende rede werd toen-door hem tot het ver
baasde publiek gehouden.
hausen verwonderd over dit 'plotselinge ^afbreken
van het gesprek. „Drink een glas wijn ,'met ons.
Het ontbijt is ook dadelijk gereed."
„Dank u zeerik -wilde voor dat het weer los
breekt graag thuis ,'zijn," antwoordde Hans Henning
stijf.
„Daar is niets tegen in te .ibrengen. iGroet uw
vader hij moet het mij niet ieuvel 'duiden dat ik
niet anders kan handelen. Ik duid'het-hom ook niet
ten kwade, dat hij mijn jongen niet als (schoonzoon
wil hebben ik neem hem dat volstrekt niet kwa
lijk. En -slaap eens een nacht over mijn voorstel.
Als ik in die richting van dienst kan zijn, ben ik
steeds tot uw beschikking."
„Dank u zeer." iHans Henning richtte zich hoog
op. „Zoo lang wij -niet straatarm geworden zijn,
mijnheer von Bodenhausen, verkoopen wij -Roode
bosch niet dat staat vast."
De oude Bodenhausen antwoordde niet. Hij zag
Hans Henning met een half medelijdenden, half
spottenden blik na, .toen'hij in korten draf van het
voorplein reed.
Nog voor Hans Henning Roode bosch bereikt
had, vielen uit de grauwgele wolken groote 'hagel-
steenen.-Tot zijn geluk kon hij in een leeg gebouw
tje onder dak komen, want zijn paard werd door de
pijn, die 'de hard neervallende hagelkorrels hem
veroorzaakten, wild en>rende-als dol vooruit.
llagelsteenen zoo groot als duiveneieren kletter
den op het bouten dak. Eindelijk jneg de wind de
wolken uiteen. De hagelslag ging over in ,'een zwa-
"ren regen.
Hans Henning zette de kraag van zijn jas op en
galoppeerde zoo snel mogelijk naar huis.
Hij kon nauwelijks zien, zoo heftig sloeg de regen
'hem iri het gezicht. Hij was .blij, dat hij eindelijk
op Roode bosch aankwam.
Tlse kwam hem in het portaal-tegemoet. „Nu, is
mijn verrassing niet prachtig gelukt? Yertel mij
gauw alles!"
„Waar is vader?" -vroeg Hans Henning in plaats
van antwoord te .geven. -'„Wat zegt hij van den ha
gelslag?"
„Wat zou hij zeggen. Waarschijnlijk: o wee!"
lachte Ilse. „Hij werkt in zijn -kamer en wil niet
gestoord worden. Toe, vertel fliij nu gauw, wat Hil
mar gezegd heeft, laat hij mij groeten, -wil -hij hier
heen komen? Och, je bent vervelend, Hans Hen
ning!" -Ilse stampte met den voet, in haar oogen
blonken tranen. Hklf lachend, half wpenend van on
geduld schudde-zij den arm van haar broeder. „Ba,
wat ben je nat!"
„Je behoeft Miijn -mouw niet nog natter te wee-
nen. Wees niet-kinderachtig, Ilse! Ik zal mij even
verkleeden en .dan jmet jou praten, kleine het
Ilse werd (bleek. ••■„Je wilt me zeker iets onaange
naams vertellen?"
Zonder antwoord te geven ging Hans Henning
naar zijn kamer. Toen hij na !een-poosje weer be
neden kwam vond hij Ilse in Hilde's salon bij het
venster staan. Hilde zat aan de schrijftafel haar
huishoudelijke uitgaven te berekenen.
„Hindert de tegenwoordigheid van Hilde je niet,
Ilse?"
„Neen neenl Begin toch -eindelijk eens."
„Hilmar ontving mij op Halbendorf, 'Ilse," -'zeide
hij ernstig. „Ik moet toegeven, dat mij zijn uiter
lijk aangenaam verraste. Hij ziet er zonder .twijfel
zeer voornaam en intelligent uit." i'
Ilse - wierp zich met de levendigheid van kwikzil-
Vergadering I i
„Ik zal u even mededeelen, vóór de voorzitter de
vergadoring -opent, waarom ik hier ben gekomen. Ik
heb van den territorialen bevelhebber de -opdracht
om hier te surveilleeren en om te zorgen, dat -de
spreker van dezen avond voldoet aan de hem gestel
de eischen. Als de spreker die voorwaarden over
treedt, dan zal ik de vergadering dadelijk 'ontbin
den. 1
„Als ik de -bijeenkomst ontbind, zijt gij verplicht
terstond deze zaal te verlaten en - te vertrekken. Ik
zal, om aan mijn opdracht te voldoen, hier op het
podium plaats nemen." 1
En de lieer wachtmeester nam een stoel, trok
deze een eind vooruit om beter door het publiek'te
worden gezien en bestudeerde blijkbaar zijn last
brief. Toen de voorzitter nu zijn openingswoord ver
volgde, viel de wachtmeester hem weer in de rede
en zei met luide stem, opkijkende van zijn papier,
dat de vergadering om elf uur moest zijn afgeloo-
pen.
Schaper begon met een prote9t tegen deze Pruisi-
sho manier van optreden, 'zeggende, dat hij ter
plaatse, waar dit noodig is, over-dit ongehoorde op
treden zal spreken. Hij bracht Yerder den goeden
luim weer in 'de blijkbaar geïntimideerde vergade
ring, door den wachtmeester met zijn redenaarsga
ven geluk te wensehen, zoodat hij hem misschien
nog eens als Karnercandidaat zou ontmoeten. De lust
was natuurlijk 'aanwezig, om te weigeren, na deze
ergerlijke vertooning een rede te houden. Maar on
danks den sneeuwstorm waren vele toehoorders op
gekomen, en om deze niet teleur te stellen,, sprak
Schaper zijn rede over den oorlog uit.
Na de pauze kwam de marechaussee, toen spreker
alweer aan 't woord was, van achter uit de zaal
waar de overige politiemannen gbescheiden zaten
de trap op -naar het podium, daarmede min of
meer de vergadering storende.-Verder liep alles rus
tig af. j 1 I
Het Volk voegt hier nog aan toe: Of die belache
lijk optreden geschiedde op last van den „territoria
len bevelhebber (brr!) te Assen", zal moeten blji-
ken, Schaper heeft de minister-van Oorlog en Justi
tie met het geval in kennis 'gesteld en zal er in
do Kamer op terugkomen. Tn Dalon, een grensdorp,
is natuurlijk alleen de staat van beleg afgekondigd
wegens de smokkelarij, 'vooral p a a r de n poogt
men over de grenzen te -Voeren. De utvioer van
ezels schijnt daar echter nog een 'beetje te kun
nen lijden. Soldaten liggen er niet eens.1
DE „ZEVENBERGEN" AANGEVALLEN.
Thnn3 is door een Duitsche 'vliegmachine een
aanval gedaan zonder onderzoek op een Ne-
derlandschen handelsstoomer, de „Zevenbergen".
Do aanslag is mislukt, doch wij meenen, dat reeds
de poging een ergerlijke schending avn het volken
recht is. Meer nog; een-'onmenschelijke handeling.
De strijd, dien Duitschland tegen Engeland voert,
is geen - verontschuldiging voor het blindelings aan
vallen van vreedzame handelsschepen.
De Duitsche vlieger heeft een poging tot vernie
tiging van een Nederlandsch schip gedaan, waarbij
het leven van Nederlandsche -zeelieden het grootste
gevaar liep. Wij meenen'dat onze regeering daar
tegen niet krachtig genoeg protesteeren kan.1
Hdbld.
het opbrengen van de „zaanstroom".
In verband met het Voorgevallene met de „Zaan
stroom" hadden de directeuren van do 'Hollandsche
Stoombootmaatschappij, de heeren Nierstrasz en
Cox, een onderhoud met den 'minister van buiten-
landscbe zaken op diens departement.
Het zal nog-moeten blijken of de Duitsche regee
ring de levensmiddelen, die-bestemd waren voor par
ticulieren in Engeland, zal verbeurd verklaren, of de
waarde er van aan de maatschappij zal vergoeden.
Tot dusver 'gaat het verkeer op Engeland van 'de
maatschappij den gewonen gang en smds het voor
gevallene met de „Zaanstroom'" zijn de „Ystroom"
en de „Rijnstroom" naar Engeland vertrokken.
Volgens geruchten moet ook de „Eemstroom", die
Woensdag naar Huil'vertrok, op de Noordzee door
een Duitschen onderzeeër zijn aangehouden. Dit vaar
Tuig had slechts 'een kleine hoeveelheid levensmid
delen, o.a. suiker, aan boord. Bijzonderhoden-hier
ver )oom den hals van haar broéder. „Niet waar, is
Hiimar niet-eenig?"
Hans Henning ^maakte haar armen van zijn hals
los en hield .'alleen 'baar kleine, boete band, waarin
iedere ader klopte, in -'de zijne. „Ik vertelde hem
vaders wensch, dat'hij zich een vast inkomen door
een staatsbetrekking zou verschaffen."
„En?"
„Hij wees het af eens voor al. Ik wil recht
vaardig zijn, Ilse, geheel onpartijdig oordeelen. Ik
vind 'dit antwoord van zijn standpunt bezien, begrij
pelijk, maar ik .geloof niet, dat dit de eenige grond
voor zijn weigering is. Ik kan je ons 'onderhoud
niet woordelijk herhalen, maar ik kreeg de vaste
overtuiging, Ilse, dat Hiimar slechts uit een 'zeker
eergevoel de verloving aanhoudt. Als jij die 'ver -
breekt, zal dat voor hem een verlichting zijn."
„Dat is 'niet waar!" schreeuwde Ilse.
„Lieve Ilse, wanneer (jij -je aan hem vastklemt,
kan hij zich niet losmaken. (Hij moet tegenover jou
zijn liefde gestand doen in den -grond der zaak
staat hem de geschiedenis reeds lang 'tegen. De
oude Bodenhausen weet, hoe slecht het .met -onze
financiën staat. Hij raadt zijn zoon zeer 'zeker dit
huwelijk dringend af. Jij moet den moed hebben
om Hilmar -zijn woord terug te geven. Geloof mij,
dat is bet beste! Hij maakt geen bezwaren, daar
kun je je op verlaten."
llse's gezicht werd wit. Met Van ontzetting open
gesperde oogen staarde zij haar Jbroeder "aan. „Het
is niet waar, wat je daar zegt het kan'niet waar
zijn!" stiet zij snikkend uit.
Hans Henning 'haalde de schouders op. „Ik kan
je al)een zeggen welken indruk ik kreeg. Het was
waarachtig voor mij pijnlijk genoeg, mijn zuster on
der zekere voorwaarden aan te bieden en -deze voor
waarden niet eens in overweging te zien genomen.
Ilse, als een man een vrouw werkelijk liefheeft,
dan handelt hij 'anders dan Hilmar het vandaag
deed. Dat kun je 'van mij gelooven. Doe nu, wat
je wilt, mijn meening weet .'je."
„Ilse, ik hoor vaders schreden," 'zeide Hilde. „Ga
naar je kamer, op0at hij je beschreid gezicht niet
ziet. Hij heeft genoeg aorgeru" I
Ilse knikte. Den zakdoek voor haar weenende
oogen gedrukt, .liep-'zij snel weg, juist toen de oude
Kroehert door de andere deur 'binnenkwam.
,,'Tk dacht, Mat u aan het schrijven was, vader.
Anders was 'ik -'dadelijk bij u gekomen," veront
schuldigde zich Hans Henning. Hij bemerkte den
onrustig vragenden blik in het oog van den ouden
man.
„Je 'bent 'zeker erg nat geworden, mijn jongen?
Waarom bleef je-niet in Halbendorf, tot de bui over
..was?" vroeg.de-oude Kroehert haastig.
„Ik had het gevoel, Mat de Bodenhau^ens niet
veel aan mijn blijven gelegen'was,antwoordde Hans
Henning openhartig. „Mijnheer Hilmar >was er trou
wens ook." J J
„Wat hij?" 1'
„Jawel. Ik sprak met hem over ,'een -staatsbetrek
king. Hij lachte mij bijna uit. Hij beweert, door zijn
schrijven veel meer te verdienen. Precies weet hij
zijn inkomen niet aan te geven. Daarvoor zoudt u
zich tot zijn uitgever /kunnen 'wenden. De jonge
heer heeft, naast een benijdenswaardig zelfbewust
zijn, een zeer onverschillige manier van doen, wat
betreft de 'aangelegenheid met Ilse."
De oude Kroehert scheen nauweljks te luiste
ren. „Wat zeide de vader?" vroeg hij snel.
Wordt-vervolgd.
