itititd Niïiis-
Mmumit- Uiliullii.
Z ATERDAG 27 MAART 1915.
58ste Jaargang. No. 5563.
UitgeversTRAPMAN Co.
De roode Nagelbloem.
Internationaal Congres
van Vrouwen.
VERGADERING bij te wonen
CliEEB
COURANT.
l»it blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag. "Woensdag
Donderdag en Zaterdag Bij inzending tot 'a morgens 9 ure wor
den A DVRRTKX HEN in h"t eerst uitkomend nummer geplaatst.
SCHAGEN. LAAN D 5. - tat. Teleph. No. 20.
Prijs per jaar f 8.Per post f 8.60. Losse nnmmere 5 cent
ADVERTENTIES van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 et
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
EERSTE BLAD.
Het gaat wonderlijk too in de wereld. Sommige
mensckeu werken, redeneeren, sloven zich af, loo-
pen zich het vuur uit'de zolen en toch brengen
zij het tot niets. Andere leggen het heel op hun ge
makje aan, vatten de zaken luchtig op, gaan er t-us-
tig hij zitten en -het fortuin laat hun de ge-
munto gouden schijven en de gebraden kippetjes en
nog een -heelen hoop andere aangename dingen zoo
maar in den schoot vallen. Van de laatstbedoelden
zegt men wel, zoo in-de taal die wij onder elkan
der praten, dat zij „boffers" zijn. Ja, ja, dat is het!
Vlijt, 1 okwaamheid en verdienste zijn goed en wel.
Maar beter is het misschien nog, als iemand in de
wieg gelegd is om een beetje te „boffen".
Andreas Lundquist was een-boffer van de boven
ste plank. Hij maakte zich niet-graag vuil en zijn
papa, die schoorsteenveger was en hem in dit hand
werk wilde opleiden, stierf aan eene longontsteking,
nog vóór Andreas ooit een roetbezem in de hand
gekregen had. Hij at graag kaas en zijne moe
der hertrouwde met een kaashandelaar. Hij was
dol op vijgen en toen hij twaalf jaar oud was,
kwam de kruidenier -Kryddelin en wilde een eerlij
ken en geschikten winkeljongen hebben.
Dc tijd liep achter den kalender aan. Andreas
stond achter de toonbank, 'en werd eindelijk zelf
eigenaar. Hij begon-zijne vrije uren'aan de conver-
satio te wijden, trad liberaal op, en 'koos tot zijn
motto of leveusdovies: Mag ik u een glas portwijn
aanbieden?
„Je moest toch ook eens vacantie nemen, An
dreas. Dat 'kan je je nu wel veroorloven. Ga eens
voor een paar weken 'naar Stockholm en laat je
eens den wind om de ooren blazen. Dat zal je goed
doen, man!" zeide'de gemeente-ontvanger vanBrac-
kebo, waar Andreas koopman en lid van de kamer
van koophandel was.
„Ja, dat is geen kwaad idee van jel Mag ik je een
glas portwijn aanbieden?" smoezelde Andreas. En
nog vóór de flesch ter 'ziele was, stond -het reis
plan vast. En op den morgen van den derden dag
klauterde Andreas over drie handkoffers, eene mand
kersen, twee valiezen enJde beeuen van eene dikke
darne uit den coupe in de groote wereld dat wil
zengen, op het perron van Stockholm's centraalsta
tion. Hij legde zijn bagage in Rydberg's omnibus,
kocht van een jeugdig vrouwelijk wezen op de
straat eene roode nagelbloem voor zijn knoopsgat,
slenterde-de stad in, om hare natuur-'en kunstschat
ten tc bezichtigen, 'en voelde zich nu ineens als een
Europeaan, 'en niet meer -als een kruidenier en lid
van de kamer van koophandel te Brackebo.
Natuurlijk verzuimde hij ook niet een bezoek aan
het wereldberoemde Klara-kerkhof. Maar zie, nau
welijks was hij daar op den doodenakker gekomen,
waar dichter en schoenlapper, bankier en geuten-
schepper zijde aan zijde sluimeren, of daar
zweefde eene elegante dame -van sierlijke gestalte
en liefelijk aangezicht op hem af en-maakto met
neergeslagen blik voor hem eene 'buiging, minzaam
en toch waardiglijk, ongeveer zooals de Koningin
van Saba moet hebben gedaan,-toen zij bij Salomo
op visite kwam.
Andreas, die in gansch Brackebo, en'omstreken
geen enkele klant'of bekende had, ook maar vijf-en-
twir.tjg percent zoo fijn als'deze liefelijke verschij
ning op het Klara-kerkhof te Stockholm, boog even
eens, glimlaohte, on do hemel alleen weet of hij
ook niet een weinigje bloosde. 1
„Mijnheer," sprak-de dame, en haar wimpers vlo
gen omhoog als een paar-nieuw gemaakte persiennes
en vertoonden twee onbeschrijfelijk blauwe en be-
tooverende oogen „mijnbeer, zweer mij dat u
niets kwaads van - mij denkt anders verdwijn ik
oogenblikkelijk."
De geachte lezer mag zoo door de wol gewasschen
zijn als hij wil 'toch geloof ik 'zeker dat hij wel
een of twee seconden zou hebben noodig gehad om
zijne gedachten te verzamelen, indien hem'iets der
gelijks overkomen ware. Maar als men twaalf jaar
lang te Brackebo in-een kruidenierswinkel heeft ge
staan, al do knappe dienstmeisjes -'onder de kin -'ge-
pakt heeft, zich door kribbige oude "heeren voor
„afzetter" en „knoeier" heeft laten uitmaken, met
cholerische huisvrouwen heeft gekijfd over den
prijs van de petroleum, -en van dozijnen modistjes
en naaimuggen stomme -liefdesverklaringen heeft
moeten aanhoorendan staat men voor niets meer
verbluft. Daarom vatte dan -'ook Andreas terstond
de hand der elegante dame, boog nog dieper, en ant
woordde:
„Maar pardon, mevrouw of mejuffrouw 1 Hoe
zou ik van u iets anders dan het allerbeste kunnen
denken?"
Toen verhief zij nogmaals hare oogwimpers, glim
lachte,-met golvenden boezem, keek hem schalksch
aan, en zcido:
„Ik dank u." 1
Er volgden-nu oogenblikken van-eene onbeschrij
felijk liefelijke verlegenheid, gedurende welke zij
in het zand -kringetjes trok met do punt van baar
parasol, terwijl Andreas overdacht'hoe gemakkelijk
men toch met Stockholmer dames kennis maakte,
on tegel ijker tijd-de in het rond staande huizen aan
eene critische monstering onderwierp; want hij was
ook lid van do Bracekhoër bouwcommissio. Daar
trok zij weder de persiennes harer wonderbare blau
we oogen -omhoog, opende het fluweelen foudraal
harer lippen over de elpenbeenblauwe -voortanden,
zuchtto eens, en begon:
„Mijn naam is Eugenio Karlsson, geboren Petters-
son, 'en sedert anderhalf jaar-hen ik weduwe. Mijn
man was do breukbandmaker'Karlsson."
„En mijn naam is Lundquist. Andreas Lundquist
handelaar te Brackebo als u'ooit van die plaats
gehoord mocht hebben. Ik ben lid van-de kamer van
koophandel, en ik zit ook in de bouwcommissie. Mag
ik u oen glas portwijn aanbieden?"
Toen zij heengingen, stond daar een-'andere heer
bij een grafsteen. Ook hij droeg een roode nagel
bloem in het knoopsgat, en hij zntr er boos en-ver
drietig uit. 1
En i oen zij nu in't café van de Hamburger beurs
portwijn besteld hadden, "verzocht Andreas, op het
welzijn van zijne 'eerste bekende te Stockholm
het bijzonder, op alle schoone'vrouwen in het alge
meen, en ten overvloede nog op de nagedachtenis
van den heer-breukbandmaker Karlsson zaliger een
glas te mogen-ledigen.
De weduwe Eugenie schoof haren stoel-wat dich
terbij, streelde met haar kleine, blanke, poezele
handje 's heeren Andreas Lundquist's roode nagel
bloem, en lispelde:
,0 klein, o liefelijk'symboolI"
„Pardon - dat is geen symbool. Dat is maar eene
roode nagelbloem. Ik heb er vijf öre 'voor betaald,
daarginds aan het station. Maar als ik een heelen
bos'genomen had, dan'zou het meisje zich wel heb
ben laten afdingen," vermoedde Lundquist. 1
„Maar zeg mij tocb eens, mijnheer Lundquist
heel eerlijk en oprecht, bid ik u hoe denkt u
wel over mijne zoo ongewone manier van hande
len?"
„Ik ben er verrukt van, gecharmeerd, kortweg,
mijn beste mevrouw Karlsson! Mag ik u nog een
klein glaasje portwijn-aanbieden? Prositl"
„Nu, ik wil u ook niet verhelen dat u, na alles
wat ik van u gezien heb, mij heel goed-bevalt. Maar
bij zoo'n gewichtigen stap moet'men wel ernstig alle
dingen overwegen. Mag ik u verzoeken, eens met
mij naar huis te-gaan?"
„Heel vriendelijk van ui-Maar ik had eigenlijk in
het hotel Ryberg al eene 'kamer besteld
Terwijl zij nu den weg insloegen-naar de Rom-
mandantenstraat, waar mevrouw Eugenie woonde,
brak onze vriend - Andreas zich het hoofd er over,
hoe ter wereld deze komieke geschiedenis wel af-
loopen zou. Hij had, zooals gezegd, wel eens een
aardig dienstmeisje in den arm geknepen en •'gek
heid gemaakt met een dartel modistjemaar een
avontuur als dit was hem te Brackebo nog nooit in
den weg gekomen.
„Aha!" dacht hij-eindelijk „zij heeft zeker nog
spullen over uit den winkel -'van Karlsson zaliger,
die ik voor haar te Brackebo verkoopen moet."
En dus, toen zij straks in mevrouw Eugenie's keu
rig gemeubileerde salonnetje kwamen, vatte Andreas
de hand van het vrouwtje-en zeide heel welwillend:
„Ja, beste mevrouw Karlsson, laat u mij Jdan uw
man zaligers nalatenschap maar eens zien dan
zal ik zien of ik iets kan overnemen."!
Mevrouw Eugenie keek -©enigszins vreemd op bij
dit voorstel, maar tegelijkertijd wendde zij -zich tot
een dienstmeisje, dat om de deur keek, en -riep:
„Jaantje, breng Oscar, Hans en Emmy eens bin
nen!"
En nauwelijks had vriend Andreas zich in eek
luierstoel gevlijd en was-begonnen zichzelf steelsge-
wijze in den spiegel van het notenhouten-kabinet te
begluren, of daar kwamen twee alleraardigste jongs-
kens in matrozenpakjes -en een snoezig klein meisje
in een kort jurkje in de kamer. Mevrouw Eugenie
legde hare hand op'haar hart, en'hare oogen wer
den vochtig, toen zij beurtelings Andreas en do-kin
deren aankeek, en zij zeide geroerd'en verlegen:
Mijnheer Lundquist. dat zijn nu mijn kleinen
„Oen wat een boutjes! Weet u. mevrouw Karlsson,
ik ben dol op kinderen 1"
„Werkelijk? O, u kimt niet gelooven hoe blij
ik daar om ben
Nu werd er thee gebracht, en mevrouw Karlsso-n,
meende dat men nu wel beginnen kon over „het za
kelijke" te praten.
Andreas boog zwijgend. Hij" begreep er nog altijd niets
van. Maar die dame ging in hare slaapkamer en haélde
uit hare secretarie een hoop papieren, die zij voor haren
verbaasden gast uitspreidde.
„Zie u dit huis is mijn eigendom. Het Is op
45.000 kronen getaxeerd en draagt voor 20.000 hypo
theek. Hier is de polis van de brandverzekering. Mijn
inboedel is voor 4000 kronen geassureerd. En hier is
een depositobewijs voor 15000 kronen. En uit 'dit
document kunt u zien dat het erfdeel van de kinderen
reeds is afgetrokken en belegd, zoodat dit alles nu mijn
is".
„Maar, mijn beste mevrouw Karlsson", viel Andreas
in >.dan is u werkelijk welgesteld te noemen I"
„Nu ja daar heb ik toch geen doekjes om ge
wonden' smoezelde Eugenie.
Doekjes om gewonden? Doekjes om gewonden?...
Hoe heb ik 't toch met haar? Wat wil zij, wat be
doelt zij toch? dacht Andreas.
Maar tot lang denken werd hemi de tijd niet gelaten.
Een handje strekte zich voor hem uit, ara de pa
pieren weer bijeen te rapen, een handje. zo|o blank
en mollig, dat het hem ineens draaierig voor de oogen
werd. Hij greep de hand, den arm, trok alles wat er bij
behoorde naar zich toe, en sloot mevrouw Eugenie zoo
heftig aan zijn eerlijke hart, dat de heer Karlsson
zaliger, die in boudoir-formaat boven de sofa aan den
wand hing, werkelijk een beetje zijn wenkbrauweh
fronste.
Hel aardige weeuwtje echter daalde snel uit de he-
meisclie luchtstreek der extase wcier in de afkoelend?
v,merkelijkheid neer streek z:i\i het ietv.it in v marring
geraakte haar glad, ze-t.e zich op een stoet aan de
la fel en vroeg, altoos nog met een t eederen blik. maar
toch met een onmiskenbaren ernst in haren toon:
„En hoe staan nu jouw zaken, lieve Andreas?"
„I-I-ïk Wat bedoel je?... Ik heb niets bij mij
dan mijn belastingbiljet van verleden jaar. Daaruit kun
je zien, mijn engel, dat ik op zesduizend kronen in
komen geschat wordt".
„Och. beste Andreas, wat kan men voor rekening ma
ken op een belastingbiljet? Iemand die vandaag op
tienduizend kronen wordt aangeslagen, gaat morgen
bankroetI... Neen hoor eens je moet mij niet kwa
lijk nemen, dat ik eerst eens aan den president van de
kamer van koophandel te Brackebo telegrafeer".
Andreas nam het niet kwalijk; Eugenie telegrafeerde;
het antwoord kwam- en toen Andreas, juist terwijl het
dienstmeisje hel telegram binnenbracht, zijne bemin
de nog eens wilde omhelzen, maakte Eugenio eene
afwerende beweging en zeide: „Laten wij eerst lezen!'"
En zij las„Hoogst solide, uitmuntend gesitueerd,
minstens veertigduizend kronen waard".
Zoodra zij dit gelezen had; voelde zij haar gansche.
een weinig met vet omgroeide hart van sympathieke
aandoeningen rillen, en zij opende het ruime, met
geel satijn gevoerde hemelrijk harer armen en fluisterde
„Och. mijn Andreas wat zullen wij samen ge
lukkig zijn!"
Anareas Lundquist liet zijn "handkoffertje door een
dienstman uit het hotel Rydberg naar de gezellige kleine
woning in de Kommandnntenstrnnt overbrengen; en de
heer Karlsson zaliger sprong daardoor bijna uit de lijst
van zijn portret. Ziin broer, een looier, kwam woedend
aanzetten en dreigde den ganschen heer Lundquist,
tot onherstelbare schade van de Brakeboer kamer van
koophandel en bouwcommissie, tot zolcnleder te zullen
verwerken. Maar met den verheven glimlach der geluk
kigen klopte de heer Landquist den looier op den schou
der en zeide lol hem: „Welkom in de famielje! Mag
ik u ook een glaasje portwijn aanbieden?"
En Karlsson-zaligeis mama, die een uitdragerswinkel
hield op de Ganzenmarkt, kwam insgelijks. Zij huilde,
sloot Oscar, Hans en Emmy in hare armen, cn jam
merde er over, dat de wurmen nu een stiefvader zouden
krijgen; en zij vroeg aan Eugenie of het nu toch christe
lijk was, haren Karlsson in nauwelijks achttien maan
den al te hebben vergeten.
Maar Lundquist suste do oude, en "vroeg permissie
haar „tante" te mogen noemen. „De tijd heelt alle
wonden. Laten wij hopen dat Karlsson zaliger ons nog
zijnen zegen geen" zeide hij. „Mag ik u een glas
portwijn aanbieden?'
Het énige, wat Andreas temidden van zijn geluk een
we nis» b zv. arde, was. dat hij nog altijd niet begreep
hoe hij er toch toe gekomen was. Zijne Eugenie daar
naar te vragen dat ging toch niet aan. Het was een
delicaat geval en wij mannen zijn altoos zoo erg fijn
gevoelig vóór de bruiloft.
Eens op een dag. toen de verlovingsringen waren
thuisbezorgd, ging fïet paar een wandelingetje maken
cn verdwaalde zoo toevallig ook op het Klara-kerkhof.
Daar trad eensklaps van achter een grafmonument een
man te voorschijn, met een melankolieken rimpel tus-
schen de wenkbrauwen en om de mondhoeken die half
verhongerde uitdrukking, die de specialiteit van poë
ten zonder uitgever en acteurs zonder engagement pleegt
te zijn.
„Mijnheer 1" begon die mart.
Met eene verontschuldigende buiging liet Andres den
arm zijner aanstaande los, wendde zich tot den grafsteen-
man en vroeg
„Wat is er van uwe orders?"
„Mijnheer u hebt mij mijne toekomst gestolen. _U
hebt u tusschen mij en die dame daar gedongen, juist
toen ik, op hare advertentie en haren brief, met haar
herkenningsteek en op de afgesproken plek hier ver
scheen."
„En dat herkenningsteek'en was?"
'Een roode nagelbloem."
„Alle drommelsI Dat spijt mijf vootr u!.... Neem' mij
niet kwalijk mijnheer maar mag ik u een f
ouden portwijn aanbieden?"
Het Comité te Schagen
noodigt allen dio belangstelling gevoelen voor boven
genoemd Congres uit DINSDAG 30 MAART B.S.,
'a middags 2 uur eene
in de Landbouvr-Sooieteit „Córèa".
Binnenlandsch Nieuws.
'LIJKVERBRANDING.
De vraag van het Kamerlid den -heer Beumer,
of de Minister van Binnenlandsche Zaken'in bet ar
rest-van den Hoogen Raad van 1 Maart 1915 betref
fende do wet tot vaststelling van bepalingen betrek
kelijk het 'begraven van lijken, 'begraafplaatsen en
de begrafënisrëchten aanleiding vindt een 'aanvul
ling der wet te bevorderen, waardoor het verbran
den van lijken wordt verboden, wordt'door den Mi
nister van Binnenlandsohe Zaken'ontkennend beant
woord. t' f 1
langedijk.
Al duurder 'en duurder wordt -het restant van de
dorschkool. Per waggon 'wordt tot f 1200 bedongen.
En uien gelden als in 't dured'jaar 1911 reeds meer
dan f 8 per baal. 1
KOLHORN.
De'kinderen'uit den Groetpolder,'gemeente Winkel
welke te Kolhorn de school'bezochten, heetende dat
ze te Kolhorn woonachtig waren, door inwoning'bij
familie, zijn opnieuw 'van deze school verwijderd,
daar dat inwonen in werkelijkheid niet -plaats had.
Wederom wordt dus door die kinderen 'niet school
gegaan. 1
WTERIN'GEN.
In 't lokaal'van den heer'Jb. Bruul vergaderde de
afdeeling Hippolytushoef van den Bond voor Staats-
pensionneering 'op Woensdag 24 Maart jl. tot1 het
kiezen van een -definitief bestuur. f
Gekozen'werden de heeren'C. J. Bosker, Jb. Bruul,
C. Gorter, J. Luijt'en A. v. d. Welle, die allen hun
benoeming aannamen. De functies worden door de
bestuursleden onderling verdeeld.
Vervolgens werd een -reglement vastgesteld en be
sloten lid te worden van'de federatie Schagen. -
Tot afgevaardigde naar de federatievergadèring
werd gekozen'de heer A.-V. d. Welle welke zijn be
noeming aannam.I
Hierna volgde 'sluiting. 1
WIERINGEN.
Tot bestuurslid onzer'afdeeling der vereeniging ter
bevordering-van het Vakonderwijs in Westfriesland,
werd herkozen de heer G.-Timmerman te Hollebalg
en wel tot penningmeester, aangezien de heer J.
Luijt daarvoor had bedankt.
NEDER LAND SCH SCHIP IN DEN GROND GE
BOORD.
Men meldt nader uit fAmsterdam:' I
Do directie van de Koninklijke'Nederlandsche 6t.-
maatsohappij heeft gistermorgen van onze regeering
do officiëele bevestiging van'het Reuterbericht be
treffende'het in den grond boren van de Medea ont
vangen. 1 1
Naar een der'directeuren, de heer Paul den Tex,
ons op onze vraag mededeelde,-beschouwt de K. N.
S. M. bet in den grond boren van-de Medea als een
onrechtmatige daad en zal zij de noodige stappen doeD
om van do Duitsche regeering schadevergoeding' te
verkrijgen. 1 I
De heer Den'Tex noemde hot onjuist, dat sinaas
appelen zouden vallen onder hot begrip voedings
middelen, die conditioneel©-contrabande zouden zijn.
Op die manier zouden bijv. 'Haagsche hopjes ook
tot de voedingsmiddelen gerekend moeten worden.
Sinaasappelen zijn zijns inziens een'genotmiddel.
Wij vroegen den heer Den Tex ook naar-de waar
heid van het gerucht» dat de Medea door een En-
gelsche firma gecharterd zou ziju, wijl hierin oen
verklaring van-het optreden van de D 28 zou kunnen
worden gezocht. 1
De heer Den-Tex sprak dit gerucht op de'meest
besliste wijze tegen. De vaart van Saloniki naar Lon
den is een vaste lijn van -de maatschappij, en do
goederen waren geconsigneerd aan den eigen agent
der;maatschappij.- N. R. CL
VERGOEDINGEN AAN DE GEZINNEN VAn MILI
CIENS EN LANDWEERMANNEN.
Het lid van de Tweede Kamer de- heer Duymaer
van Twist heeft de volgende vraag tot den minis
ter van oorlog gericht: i I
Kan de minister van oorlog 'reeds het resultaat
mededeelen van het overleg van de commissarissen
der Koningin met de-burgemeesters in hun provin
cie ter zake van het treffen -van een voorziening
waarbij de vaststelling, van'do vergoedingen aan de
gezinnen van miliciens en landweermannen, die on
der de waponen-zijn, op meer gelijken voet wordt
geregeld? i' 1
DE GETROUWDE ONDERWIJZERES TE ZAAN
DAM.
In de gisteravond gehouden Raadszitting te Zaan
dam'was aan de orde-de benoeming van een onder
wijzeres aan een der lagere -scholen, waarvoor als
nummer een op de voordracht-'een gehuwde onder
wijzeres' (echtgenoot© van een eveneens te Zaandam
in functie zijnden onderwijzer) was geplaatst.
Na eenjge discussie werd mot 9 van 16 uitgebrach
te stemmen bedoelde dame benoemd. Uit de go*
voerde beraadslagingen -bleek, dat de schoolopzie
ner zich omtrent deze benoeming alle rechten voor
behield, omdat hij het overleg betreffende de voor
dracht niet als geëindigd beschouwde. i
ZUIDSCHARWOUDE.
De heer T. Kostelijk is benoemd tot voorzitter van
de banne Zuidscharwoude met 3 van de 5 stemmen.
De heer C. Bak te Noordscharwoude kreeg 3 stemmen.
zuidscharwoude.
Miet 56 van de 57 uitgebrachte stemmen,- werd de
heer J. du Burck benoemd als kassier van de Coop.
Raiffeisenbank te Zuidscharwoude. Als directeur werd
met zoo goed als algemeene stemmen herkozen de heer
Jb. Berkhout.
oudkarspel.
Tot lid van het bestuur der Banne Oudkarspel, is
gekozen de heer Jn. Pranger Jhz.3 die deze benoeming
heeft aangenomen.
noordscharwoude
In openbare verkooping door Notaris Kroon; is het
woon- en winkelhuis van den heer P. Hoff Kz. aan. do
Spoorstraat alhier verkocht voor f 2000 aan de N.V.
Crediethank te Alkmaar.
oudkarspel.
In slechts matig bezochte openbare vergadering, be
legd door de afd. Oudkarspel van den Vrijv.-Dem. "Sondj
besprak op zeer onderhoudende wijze de heer A. E.
von Saher van Haarlem het onderwerp„Oorlog en De
mo krat ic". Van de gelegenheid tot het stellen van vra
gen werd gebruik gemaakt door de heeren Ds. Damsté
van Dirkshora en Dr. Vogelenzang van Oudkarspcl.
noordscharwoude.
De afd. Langedijk van den R.-K. Landarbeidcrsbond
en de Moderne Landarbeidersvereeniging te Zuidschar-
moude, hebben een verzoek tot heeren landbouwpatroons
gericht om eenigen toeslag op het weekloon, zulks in
verband met de dure tijden. Hieraan is door een
respectabel getal patroons voldaan. De prijzen der pro
ducten zijn gelukkig van dien aard* aat eenig succes
wel mocht worden verwacht.
schoorldam.
Benoemd tot kaasmaker aan de kaasfabriek „Kenne-
mprschei" alhier, de heer P. Blom, kaasmaker aan de
'-aasfabriek „De Kreal". gem. Barsingerhorn.
zijpe.
Wij vernemeaij dat a.s. Maandag alhier eene samen-
spreking zal worden gehouden omtrent de beschikbaar
stelling van levensmiddelen voor on- en minvermogen
den.
HOOGWOUD.
In deze gemeente is weder een aanvang genomen
met .den vischverkoop. pij bestelling wordt tweemaal
per week viscfa verkrijgbaar gesteld. De regeling zooals
die door de vereeniging van kleine gemeenten wordt
voorgesteld, namelijk verkrijgbaarstelling van \isch als
volksvoedsel na bestdling is alhier reeds voor de mo
bilisatie met groot succes toegepast.
helder.
Door bemiddeling van het Kon. Nat. Steuncomité
heeft de gemeente voor het tijdvak van 1 April 1915
tot 1 April 1916 een contract afgesloten voor de Leve
ring van 12000 ton steenkolen ten behoeve van dc gas
fabriek. De prijzen van die kolen, zijn tengevolge vin
den oorlogstoestand belangrijk hooger dan gewoonlijk,
en, oTe directeur der gasfabriek had berekend, dat in
verband hiermede op een verliespost' van ruim f 60000
moet worden gerekend. Bovendien zullen de oni vang
sten, met name voor de kool teer, welk product slechts
tegen een lagen prijs aftrek had gevonden, belangrijk
minder zijn dan in gewone gevallen, en met het oog
opjde soort en kwaliteit van de aangekochte kolen beslaat
er groote kans, dat aan arbeidsloon voor de zuivering
van het gas hoogere uitgaven zullen worden gevordera.
Tengevolge van een en ander is op edn verlies van een
totaalbedrag van ongeveer f 70000 te rekenen. Om in
dit verlies eemgermate te voorzien, stelden B. en W.
voor, alle gasprijzen tijdelijk met 2 ct. per kub. M.
te verhoog en en te brengen voor lichtgas op 10, kook gas
op 8, industriegas op 7 en muntgas op 10 ets. per kub.
M., waardoor een Verhoogde opbrengst van f 42000
ward berekend.
In de eergisteravond gehouden raadsvergadering is dit
voofstel na langdurige discussies verworpen met 11
tegen 7 stemmen.
dat liep mee.
Men meldt uit Barneveld:
In verband met de aanhouding van Nederlandsche
schepen door de Duitschers, had men algemeen ver
wacht, dat de prijs der eieren op onze bekende markt
Donderdag ëen gevoelige daling zou ondergaan. Zelfs
waren heel wat bakkers uit Noord-Holland enz.; die
veel eieren voor hun bedrijf gebruiken kunnen, overge
komen, om hier hun slag te slaan. Weer anderen liad-
den van familie en kennissen opdracht 'gekregen, oni
voor tie Paschen on ook reeds voor inleg een groote
partij op te doen. Tot vreugde van de boertjes echter,