Altenten Nienws-
AdïïrtcmiB- LulbiiTlliL
WOENSDAG 31 MAAST 1015.
58ste Jaargang. No. 5565.
DE HOFDAME.
ECQAGER
C DUlAIf
Dit blad verschijnt viermaal per week Dinsdag, Woensdag
Donderdag en Zaterdag Bij inzending tot 's morgens 9 nre wor
den A DVÉBTEN PI RN in het eerst uitkomend nim mer geplaat«t.
UitgeversTRAPMAN Co.
SCHAGEN. LAAN 0 5. - Inl. Teleph. No. 20.
l'rijs por jaar f 3.l'er post f 8.60. Losse nummer» b cent
A DVKHTKNT1KN van 1 tot b regels f 0.25 iedere regel meer 5 ct
Groote lorters worden naar plaatsruimte berekend.
Binnenlandsch Nieuws.
RAAD VAN SINT MAARTEN.
Vergudering op Dinsdag 30 Maart 1915, des mor
gens 10 uur. Aanwezig alle leden. Voorzitter de heer
A. Klerk, burgemeester.
Na opening -der vergadering volgt -de lezing en
goedkeuring der notulen.
is ingekomen benoeming van 'den heer Roëll tot
commissaris der Koningin in Noordholland; dat tot
griffier dor Provinciale Staten is benoemd de heer
Veiling Meinesz.
Het suppeltoir kohier H. O. is 'door Ged. Staten
goedgekeurd, eveneens besluit betaling uit den post
voor onvoorziene uitgaven.
In 1914 is aan de Stroet verbruikt 14434 kub. M.
gas, dit moest zijn volgens-overeenkomst- 15000 kub.
M., maar waar op zuinig verbruik is aangedrongen,
zal het te kort verbruikte worden geschonken.
In Januari en Februari is-verbruikt 3103 kub. M.,
is 366 kub. M. ireer dan in 1914.
Van het Gemeentebestuur te "Warmenhuizen was
bericht ingekomen dat vanaf 1 April 1915 de gasprijs
met 1 cent zou worden-verhoogd. Dat vond zijn re-
don in het 'feit, dat vanaf 1 April 1915 tot 1 April
1916 de kolenprijs f 13.50 was. Dit is in normale
tijdsomstandigheden f 10.50. Dit gaf een verschil in
prijs van f 1950. Art. 7 der overeenkomst zegt, dat
alleen de gasprijs-mag worden verhoogd als de prijs
der grondstof verhoogd wordt. Daar dit nu het ge
val is, zal de verhoogde gasprijs wel-moeten wor
den goedgekeurd.
Voorzitter deelt mede, dat de vergoeding in het
salaris van Burgemeester en Secretaris bedraagt
1' 313.50. De bevolking bedroeg 1203 zielen, is 9 per
sonen meer.
Het aantal schoolkinderen bedroeg in St. Maar
ten 76, Valkoog 19, Bi igerlrug 33 en Stroet 76.
Van het Kennemer Electriciteitsbedrijf was bericht
ingekomen, dat spoedig rapport zal worden inge
zonden over de electrificatie van St. Maarten, Valk
koog en Eenigenburg.
Worden gelezen de verslagen over 'het herha -
lingsonderwijs, alsmede dat van de commissie tot
wering van -schoolverzuim.
Wat de vergoeding aan-de Wed. Groenveld be
treft, wenschte de minister van Oorlog op zijn eer
ste beslissing niet terug te komen. Een nog inwo
nende zoon heeft f 9 inkomen en acht Zijne Excel
lentie oen voldoend bedrag voor levensonderhoud
aanwezig.
Voorzitter licht toe, dat Zijne Excellentie is mee
gedeeld, dat de vrouw f 5 50 kostgeld van dezen zoon
geniet.
De heer Glas zegt, dat het Tioodig is, dat nu de
gemeente -niet helpt, armvoogden helpen. De toe
stand eisoht hulp.
Van den I vigadier Van der Meijden is een dank
betuiging ingekomen voor het geschenk door 'hem
bij zijn jubileum ontvangen.
De laatste kasverificatie wees -aan dat in kas
was ën moest zijn- f 3411,21.
De heer P. Visser, timmerman aan de Stroet,
verzoekt bij voorkomende werkzaamheden in de
gunst te mogen deelen.'B. en W. zullen hiermee re
kening houden.
De heeren Keetman en Steensma, landweer-
plicbtigen, verzoeken ontheffing betaling Hoofdelij-
FEUILLETON.
h.
Hans Henning kwam -tot den dag der begrafenis
nauwelijks tot bezinning. Het ontvangen van familie
leden, de regeling van allerlei andere dingen na
men zijn tijd geheel in beslag. Hilde en -Ilse legden
de talrijke-kransen die voortdurend bezorgd werden,
om de kist, die er reeds als een hooge bloemenheu-
vel uitzag. 'Ook de oude hertog, de erfprins en de
eriprinses zonden prachtige kransen van rozen. -Sit—
ta schreef in opdracht van haar meesteres aan de
zusters van Hans Henning, hem zelf zond zij ook
een paar deelnemende- woorden.
Hans Henning legde den-zwartgeranden brief, met
het groote flinke schrift met een zucht-in zijp map.
Allen die in iden omtrek woonden verzamelden
zich 'op den begrafenisdag op Roode bosch. Ook de
familie Bodenhausen was verschenen. Hilmar druk
te de drie achterblijvenden de hand. Ilse zag hem
niet aan. Haar mond trilde, de roodgeweende oogen
bleven neergeslagen. Zij stond tijdens de rede van
den geestelijke tusschen haar broer en zustert aan
de rechterzijde van de kist. Hilmar kon haar fijn
gesneden profiel duidelijk zien, Een strik van zwar
te krip lag op haar roodgouden haren, de laag neer
hangende rouwsluier vormde een sehilderacjitigen
achtergrond bij haar prachtige vlechten. De-geheele
teedere gestalte in het rouwkleed had iets onbe
schrijfelijk roerends.
Hij kon 'zijn oogen niet van haar afwenden, toen
zij na de rede dicht achter -de kist ging, die de vier
helpers van-den boschwachter naar de begraafplaats
in het park hrachton, waar reeds de gestorven vrouw
van Krochert rustte. De klokken luiden, de dorpe
lingen vormden een langen stoet achter de lijkbaar.
Hilmar zag'niets anders dan die eene zwarte gestalte
wier zware sleep de op den 'weg gestrooide bloe
men bijeenveegde. In haar handen had zij-een bou-
quet witte rozen, die zij als laatste groet op de
kist in het graf liet vallen.
Een mooi. roerend beeld vol treurige poëzie.
Hilmar's ontvankelijk gemoed voor schoonheid werd
er door getroffen. Hij begreep nu -opeens niet, hoe
hij weken voorbij had kunnen laten gaan, zonder
to beproeven om Ilse te zien. Alleen terwille van
een booze -stemming op haar familie verwaarloosde
hij haar!' Hij verwachtte niet haar nu te kunnen
spreken. 1
iüldegard en Ilse trokken zich, gevolgd door en
kele hen nader bekende dames, spoedig terug. Hans
Henning en Heinrich von Krochert namen te zamen
de honneurs waar in de turnzaal, -waar een buffet
met verfrisschingen was opgesteld. De dikwijls zeer
verre afstanden tusschen de verschillende landhui
zen, maakten een versterking vóór den langen te
rugweg gewenscht.
Meestal is de stemming van zulke achtergebleven
ken Omslag. Zal in comité worden behandeld.
De heer J. J. v. d. Meijden, brigadier-titulair te
Dirkshorn verzoekt een jaarlijksche vergoeding voor
het surveilleeren in de-gemeente St. Maarten.
Wordt volgens advies van B. en W. afwijzend op
beschikt, daar v. d. Meijden verplicht is in deze
gemeente -te surveilleeren en dat geen gunst zij
nentwege is.
De Bond van Fabrikanten van Bouwmaterialen,
enz. verzoekt in een uitvoerig 'adres steun voor het
bouwbedrijf.-Voor kennisgeving aangenomen.
B. en W. krijgen machtiging om verschillende pos
ten over te schrijven en te betalen uit den post
voor onvoorziene uitgaven. Eveneens wordt goedge
vonden de betaling uit den post 'voor onvoorziene
uitgaven van f 10 voor cadeau v. d. Meijden.
In aansluiting met het in de vorige raadsvergade
ring gesprokene over-het slechte vervoer derbrand-
spruit bij brand in de buitenwijken, hebben B. en
W. een conferentie gehad met de brandweer. B. en
W. stellen nu voor f 5 premie te geven voor hem
uit de buitenwijken, die 't eerst mot een paard te
St. Maarten is, als er in een buitenwijk brand is.
Deze premie wordt f 2.50, als de spuit roods ver
trokken is, als die bode verschijnt. Ook ontvangt
f 2-.5Ü riegeen uit de buitenwijk waar brand 'is, die
't, eerst de 1 oodschap 1 ij d' n burgemeester brengt.
De betaling van de pijpleiders wordt bepaald op 30
cent per uur, de overige manschappen 25 cent'per
uur. Allen voor.
De legger der weren beeft ter visje -gelegen in
verband met bet Imkelanderwegje. Er zijn geen be
zwaren ingebracht en "nu hecht de-Raad voorloopig
zijn goedkeuring daaraan.
Wordt nu besproken de allertreurigste bestelling
der 1 neven 'in de buitenwijken. De meeste post
komt aan met de tram van 9 uur *te-'St. M arb n*-
brue. Deze post f-ordt bezorgd m St. Maarten dien
middag, in de buitenwijken eerst den volgenden dag.
Brieven, des Maandags te Haarlemmermeer gepost,
worden 'F Woensdags te St. Maarten bezorgd, ter
wijl couranten 2 dagen 'onderweg zijn van Amster
dam naar St. Maarten. Algemeen wordt goedgevon
den nog eens een poging ter verbetering aan te
wenden.
Bij de rondvraag informeert de-heer Glas, hoeveel
personen, hoofden van gezinnen en kostwinners, die
onder de wapenen zijn, nog geen vergoeding krijgen.
Voorzitter deelt mee van 3.
De heer Glas informeert -'of er geen weg is, om
ook deze nog in de-vergoeding te doen deelen. iSpr.
wijst op het schrijven van den Commissaris der Ko
ningin om meer gelijkheid te brengen in deze.
Spr. wijst er op, welk een verschil er gemaakt
wordt in de -'eene gemeente en de andere.
Voorzitter had ook gehoopt, dat dit verandering
zou brengen, maar dat is niet het geval geweest.
De heer Slot acht het noodig, dat den minister
eens gevallen werden -genoemd, die tot zulke on
rechtvaardige verhoudingen aanleiding geven.-
De heer Glas zegt, dat hij bij den Minister zijn
bezwaren heeft ingediend tegen -de weigering van
vergoeding, maar zoolang de burgemeester zijn ad
viezen-niet wijzigt zal dat wel niet-veel helpen.
Voorzitter zou 'toch zoo gaarne zien, dat de 'onte
vredenen zich tot -'den Minister wendden en eens
wezen op het verschil in behandeling -van de ver-
goedingsaanvragen. Als men bij spr. klaagt wordt
steeds op Broek op Langendijk gewezen. Daar 'ont
gasten na een begrafenis-merkwaardig opgewekt. De
meesten moeten moeite doen om niet al te luid en
vroolijk te spreken. Het is de teruggedrongen 'le
venslust, die zich ma een pijnlijken indruk weer
levendig naar voren werkt en-de geheime, baast on
bewuste blijdschap van een ieder, dat-hij zelf nog
leeft, en ook niet onder de aarde ligt, zooals de
doode, aan wiens graf men zooeven 'had gestaan.
Onder de gasten was behalve de. verhoogde le
venslust,-ook nog iets Janders te bemerken, een ze
kere bevangenheid, een duidelijke dwang als men
zich tot de treurenden moest wenden. Niemand wist,
hoe hij het -vriendelijkste zou kijken of zich het
mooiste uitdrukken! In kleine -groepen stonden de
heeren bijeen, over allen -lag een bijzondere -druk.
Allen vermoedden, dat hier niet een sterfgeval al
leen, maar -ook het spoedige ineenstorten van het
heele huis te beklagen-zou-zijn.
Heinrich von Krochert was bovendien voor ieder
een 'vreemde, men omringde dus 'Hans Henning en
informeerde -'naar de toestanden aan het hof te
Glückstadt, welke vragen -natuurlijk met de noo-
dige terughoudendheid werden beantwoord. Ofschoon
de geestelijke -aan het graf terloops de geruchten
over een zelfmoord had-aangeroerd, waarmee men
den doode en de achterblijvenden zwaar onrecht
deed, toch was'in veler hart-de twijfel niet verdwe
nen. Neen, zoo goedgeloovig was men niet, om zulk
een plotselinge hartaderbreuk voor mogelijk te hou
den, die den overledene, alleen in het bosch, met
een geweer naast zich, zou hebben getroffen!
„Krijgt u dit jaar veel 'kippen?" vroeg een nabu
rig landeigenaar aan dien van Halbendorf.
De oude beer Von Bodenhausen zag 'tevergeefs
naar zijn zoon rond. „Kippen neen, geen veer bij
dit natte voorjaarI Hebt u mijn zoon niet gezien?
Ik wilde zoo langzamerhand vertrekken."
„Uw zoon ging zooeven door die deur in 't naast
liggende vertrek. Misschien bestelt hij het rijtuig
reeds."
„De bengel condoleert zeker -de dames en als
die kleine Ilse handig is, houdt-zij hem vast!" dacht
de oude Bodenhausen geërgerd.
Hij ging weer in zijn leunstoel zitten en schonk
zich nog een glas Tokayer in. Van wijn had de over
ledene verstand wat waar is, is waar! Als het
tot een verkooping 'kwam, kon men wellicht uit
vriendschap den wijnkelder goedkoop koopen.
De bruiloft moest hij toch wel betalen, want de
jongen was zeker dom genoeg, om hier te blijven
hangen! -Ten slotte moest hij het zelf weten. Hij
was allang zelfstandig. Aardig was de-kleine Ilse en
men zou het zeker algemeen-heel mooi vinden, dat
Hilmar zich direct na haar vaders dood en ondanks
de komende ineenstorting met Ilse verloofde. iMis-
schien ook paste de-vandaag opgedoken broeder van
den overledene genoeg bij, om Roode-bosch te kun
nen behouden dat zou dan wel'een aardig som
metje moeten zijn!
Hij klampte Heinrich von Krochert aan, om hem
voorzichtig -uit te hooren. Die was echter ook niet i
van gisteren en-begreep al spoedig uit welken hoek
vangt eeD ieder vergoeding, -ook zelfs welgestelden.
Men 1 eweert dat de burgemeester van Broek op
Langendijk in openbare raadsvergadering heeft ge
zegd, dat alle vergoeding van het rijk terugontvan
gen wordt. En nu is er maar een-geval mogelijk, öf
spr. behandelt deze zaken verkeerd, óf de burgemees
ter \an Broek doet dat. Waarom klagen de belang
hebbenden nu -eens niet bij den Minister en wijzen
op bet verschil. Laat Glas zich met zijn klachten tot
den Minister wenden, en waar-er bij hem in garni
zoen zoo over deze zaken wordt gehoornd, den minis
ter zeggen, hoe het hier-en hoe het elders is.
De heer Glas meent, dat het verschil daarin zit,
dat burgemeester hier de inkomens te hoog opgeeft.
En al schrijft men nu aan den Minister, het geeft
niets, de burgemeester verandert zijn eerste advies
niet.
Voorzitter zegt, dat de wet spreekt van levenson
derhoud enz., en bij verplicht is naar waarheid op
te geven. Vergissen kan spr. zich, n aar waarom leg
gen belanghebbenden dan riet een lijst over van hun
inkomsten en uitgaven. Dezer dagen heeft De Geus
het gedaan en deze heeft dadelijk vergoeding gekre
gen. Spr. meent liet niet anders te mogen behande
len als tot dusver-door hem is gedaan.
D© heer Glas informeert of 'de personen die ver
goeding ontvangeij, verplicht zijn het geld -zelf te
halen?
Voorzitter: Ja.
Is er bezwaar, aldus ce heer Glas, dat de politie
hen d t kosteloos uitreikt?
Voorzitter zegt daartoe de politie niet te kunnen
verplichten, een half jaar lang-heeft hij het koste
loos gedaan. Nu ontvangt hij van ieder die het
thuis wenscht gebracht 10 cent.
De heer Glas acht het geen bezwaar als Hérie-
weer het kosteloos deed en acht het erg, dat hier
voor 10 cent wordt-vergoed.
Voorzitter zegt nogmaals Heneweer niet-te kunnen
verplichten het voor niets., te doen.
Do heer Wit wijst op het omgewaaide schut van
den schooltuin te Valkoog..B. en W. gaan dezer da
gen rond, zegt-voorzitter.
Hierna sluiting.-
RAAD VAN BARSÏNGERIÏORN.
Vergadering op Dinsdag 30 Maart 1915, des -mid
dags 2 uur.
Afwezig wegens ongesteldheid -de heer Schoorl.
Voorzitter de heer K. Breebaart Dz., burgemeester-
secretaris de-heer P. Bronder. 1
Na opening der 'vergadering volgt de lezing en
goedkeuring der notulen.
Is ingekomen een verslag van de commissie tot
wering van schoolverzuim.
Van den-Minister van Landbouw is de bekende cir
culaire ingekomen om voor on- en minvermogenden
verschillende levensmiddelen verkrijgbaar te stel
len voor prijzen als voor Augustus 'jl. golden. 'Aan
den Burgemeester is -door 40 personen te Kolhorn
een adres gezonden om deze zaak te bevorderen. De,
kosten, die op 'deze maatregelen vallen-zullen voor
de hél ft door de gemeente en voor de 'helft door
het Rijk woorden gedragen en daarom, 'en ook om
nog meerdere gegevens te verzamelen, achten B. on
W. het noodig deze zaak nog eens te onderzoeken.
Met enkele der onderteekenaars wenschen B. on
W. te confereeren en eens na te gaan welke artike
len men wenscht en hoeveel? Er is voor de gemeente
nog 50 HL. tarwe beschikbaar en B. en W. wen
de wind blies. Hij hield 'den ouden Bodenhausen tot
straf met een eindelooze jachtgescbiedenis- vast.
Hilmar was -intusschen door de woonkamers van
den rechtervleugel gegaan. Alles zag er verlaten en
eenzaam uit. Hij wist. dat Ilse's boudoir naast den
salon van haar zuster lag, aan de zijde van den tuin.
Hij dluisterde. Uit die richting kwam het gedempte
murmelen-van vrouwenstemmen. Ilse's stem kon hij
echter niet herkennen. Hij ging-weer terug, om de
kamer van Hilde niet te hoeven-passeeren, den tuin
in, waar. een glazen deur direct naar Ilse's boudoir
voerde.
Het instinct-der liefde had hem goed geleid.'Door
de wat verschoven gordijnen voor de deur kon hij
in de kamer zien.
Ilse zat alleen aan het venster. De nat geweende
zakdoek lag op-haar schoot.
Hij drukte geruischloos 'óe deur open en trad
binnen. Ilse zag op. Hij las in haar oogen-geen ver
bazing, slechts een stomme, roerende klacht, half
verdrongen door een gevoel van blijdschap en vrees.
„Tlse"' zeide hij zacht, want de in de kamer daar
naast zittenden-mochten niets van hun gesprek hoo
ren. Hij knielde bij haar neer en-legde de armen om
haar taille. „Mijn lieve -'Ilse, waarom heb je in zoo
langen tijd niets van je laten hooren? Weet je niet,
hoe ik naar je verlangd heb?"
Zij was nog als verdoofd. De plotselinge overgang
van smartelijk, -bitter leed naar de zaligheid van
weer in zijn armen te liggen, was te groot. „Hans
Henning heeft me gezegd, dat je mij niet lief had,"
klaagde zij, „je zou blij zijn, als ik je vrij 'liet."
„En dat kon je gelooven?'"
„Het hart deed mij zoo -pijn."
„Arme lieveling!" Hij drukte zijn lippen -op de
plaats \an haar kleedje, waaronder hij het heftige
kloppen van haar hart hoorde. „Heb ik hetweer
gezond gekust?"
Een heete bloedgolf steeg dn haar bleek gezicht.
Zij verborg haar hoofd aan zijn-schouder.
„Je hebt verschrikkelijke dagen doorgemaakt, -II-
Hij streelde-heur haar. „Hoe mooi ben je met
dien rouwsluier, als een Madonna!" Hij kuste hare
handen. Dan sprong hij op en ging opgewonden de
kamer rp en neer. „Het was een schilderij neen
een gedicht, zooals je vandaag aan het graf stond,"
zeide hij afgebroken. „Het roode haar de zwarte
sluier de witte -rozen, die de een na den ander
in het versche graf vielen 1
„Je verheerlijkt iedere smart, ieder ongeluk door
je poëzie, Hilmar!"
Hij trok haar naar zich toe. „Ilse, dat heen -en
weer slingeren tusschen jou, mij en de heele fami
lie moet ophouden!" zeide hij hartstochtelijk. „Dat
houd ik niet uit het ontrooft-mij de rust, iedere
stemming en arbeidslust. Ik moet jou -voor mij al
leen hebben. Laat ze praten, 'wat ze willen. Wij
trouwen spoedig, zoo snel mogelijk. Waarvoor'heb
ben wij een groote bruiloft noodig met hartroerende
toasten en ontroerde neven en nichten? Wij gaan
naar Zwitserland. Ik weet een plaats, waar de groote
touristenstroom nog niet heen komt, de Walensee,
schen die alleen voor 'on- en minvermogenden ver
krijgbaar te stellen. Allen voor.
De heer C. Schoorl 'had ontslagname ingezonden
als wethouder, zijne echtgenoote als lid van de com
missie van bijstand van het Burgerlijk Armbestuur.
Bij de laatste kasopname bleek dat -in kas moest
zijn en was f 3079.35. De belastingkohieren II. O-
en Hondenbelasting werden vastgesteld op f 4733 98
en f 173. Verschillende af- en 'overschrijvingen en
betalingen uit den post voor onvoorziene uitgaven
dienst 1914-en 1915 werden goedgekeurd.
De stembureau! werden als volgt saaingesteld:
Stemdistrict I: tot leden G. Smit en J. Jimmink;
tot plaatsvervangende leden J. Westerman en D.
Smit; tot 4e lid J. de Groot; tot plaatsvervanger P.
Schniternaker. J
Stemdistrict II: tot voorzitter W. Kooijman Jr.;
tot leden A. Schenk en J. Waiboer; tot plaatsver
vangende leden W. Kooijman ,.Sr. en D. D.-P. Wes
tenberg: tot 4e lid G. Grootes; tot paatsvervanger
K. 'van Bodegraven.
Stemdistrict III: tot voorzitter J. Blaauboer Gz.;
tot leden A. J. T. Geertzema en Jb. Kis te maker;
tot plaatsvervangende leden W. Oudt en Jb. Bood
Uz.; tot 4e lid L. W. van der-Meer; tot plaatsver
vangend lid K. Engel.
Volgt verkiezing wethouder: le stemming Geertze
ma 3, Jimmink 2 en Kisteniaker 1 stem; 2e stem
ming Geertzema 4 en Jimmink 2. De heer Geertzema
neemt de benoeming aan. Volgt felicitatie.
Bij de rondvraag zegt de heer Kisteniaker het vol
gende:
Naar aanleiding-van 't gesprokene van den heer
Breebaart in de Gemeenteraadsvergadering van-Win
kel, nl. zich niet te kunnen begrijpen, dat een zoo
belangrijke zaak als de schoolkwestie, bij ons voor
kennisgeving werd aangenomen, gevoel ik mij ver
plicht den heer Breebaart te vragen, of dit een be
langrijke zaak voor Winkel of voor Barsingerhorn
is. Gaat het hier niet om de belangen van Winkel's
kinderen? Is de school in den Groetpolder niet op
geheven, omdat er te kort kinderen waren? bijge
volg 't onderwijs te duur was? Koste 't onderwijs
in den Groetpolder minder dan f 15 per kind? Heeft
de Gemeenteraad van Winkel, alvorens genoemde
school op te heffen, een -overeenkomst met Barsin
gerhorn aangegaan? Zijn wij verplicht om bij de
voordeelen welke Winkel geniet, door 't opheffen
van die school, bovendien nog een cadeautje te ge
ven in den vorm van te weinig -schoolgeld te laten
betalen? Heft Winkel van de ouders van die kin
deren geen Hoofdelijken Omslag? Gaat de redenee
ring van Winkel's autoriteiten op ,om te zeggen,
de onderwijzers zijn er toch, -een kind kost onge
veer f 3 aan leermiddelen, dus wanneer wij zes gul
den betalen, wordt er nog drie gulden gewonnen?
Grooter egoïsme bestaat er toch zeker niet? Ver
beeldt u eens, dat-er een particulier bij de gemeen
te Winkel komt, met. 'het volgende voorstel: zelf
heb ik mijn dure gasinstallatie van de 'hand ge
daan, wilt u mij nu gas leveren tegen 2 cent boven
prijs? Directeur en personeel hebt u toch. dus wint
u er evengoed nog aan. Zoudt u genegen zijn, wan
neer iemand u voorstelt 's jaarlijks een stuk land
te bewerken met alleen in rekening te brengen 'ar
beidsloon, zaaizaad, en een klein winstje voor uw
moeite, want -paarden en gereedschappen hebt u
toch. Is onze eisch nu werkelijk zoo onbillijk, daar
u allen toch uit de u toegezonden rekening kondet
dat meer ligt zoo stil verborgen als een geheim on
der zeven zegelen.-Daar zullen wij stil voor onszelf
leven, aloen jij en-ik. mijn lieve. Wil je?"
„Ja, Hilmar." Zij zeide het zeer zacht als in
een droom. Hij voelde'de zaligheid, die haar door
stroomde, aan het sidderen van het j'onge lichaam,
dat zicli tegen hem aanperste, terwijl zijn lippen
op de hare lagen. 1
Eerst het opengaan der deur van het nevenver-
trek deed beiden uit hun geluk opschrikken. Hilde
stond voor hen.
Ilse richtte zich uit Hilmar's armen op, streek
verward de •'haren uit haar voorhoofd en zag haar
zuster aan. Haar geest 'was afwezig.
„Tlse!" zeide-Hilde slechts, zacht. Een smartelijk
verwijt trilde in haar stem.
Ilse liep op haar toe en drukte haar%heete -wang
tegen het gezicht van haar zusier. „Hilde, liefste
Hilde Hilmar en ik willen -huwen binnen korten
tijd. Je moet ook'van hem houden,-Hilde. Och, ik
ben zoo gelukkig.... zoo 'gelukkig."
Hilde trachtte zich te herstellen. Zij kuste Ilse
op - het voorhoofd en schoof haar dan van zich af.
Zij stak Hilmar haar hand toe, die deze met -' een
lichte buiging drukte -'en daarop dadelijk weer los
liet. Of dit nu een soort vriendschapsbetuiging -of
alleen een felicitatie moest beteekenen, wisten 'ze
geen van beiden precies.
Hilde ging door de leege kamers, de gasten had
den zich bijna allen verwijderd. De dienstboden wa
ren in de hal aan het opruimen. De stoelen stonden
onordelijk door elkander geschoven, de reuk van le
lies en rozen, van het groen, en de flikkerende was
kaarsen lag zwoel en zwaar in de lucht. Hilde bukte
zich en nam teen dennetakje op. dat van de kist
moest zijn afgevallen. Zij drukte de spitse naalden
aan haar lippen. Alles is voorbij! Haar oogen vul
den zich met tranen. „Een paar uur geleden hebben
wij vader begraven en Ilse is gelukkig -zoo ge
lukkig!" dacht zij.
De bedienden rukten aan de stoelen. Het knarste
op den steenen vloer. Juist zoo had het geklon
ken, toen "men de -kist rechtzette. Een oogenblik
bleef zij nog staan en zag-toe, toen gaf zij met rus
tige stem eenige aanwijzingen, voor zij naar Hans
Henning en oom Heinrich ging. Die toch moesten
het besloten voornemen -van Hilmar en Ilse dade
lijk vernemen.
Hans Henning, Heinrich von Krochert en-de oude
Bodenhausen zaten met tamelijk verdroten gezichten
in do tuinzaal. Bij Hilde's binnentreden stond Bo
denhausen op. Hij toonde verder geen-verwondering
toen zij over de verloving sprak, zeker ook geen
blijdschap, maar alleen den levendigen wensch, om
eindelijk naar huis te kunnen rijden.
„U moet ons werkelijk laten-gaan, juffrouw Hil
de," meende hij, „Hilmar zal nog wel-niet weg wil
len. Ik kan hem het rijtuig terugzenden. Of laat
u hem vanaovnd wegbrengen, beste Krochert?"
Wordt 'vervolgd.
