Schaper Courant. De afdeeling Stoomwasscherij is een Huishoiidstir, ML MEIJER ZOON, Japon- en Costuumsioffen. DERDE BLAD. Uit en Voor de Pers. Gamensd Nieuws. BRIEVEN VAN EEN ONBEKENDE. (rood- en Beschuit- bakkerskneebt, Metselaarsknecht en een Opperman. Julia-muizen, Smidsknecht. Veulen gevraagd Alkmaar, St. Maartensbrug, Nieuwe zwarte en gekleurde Mantelcostuums,Mantels, Blouses en Costuumrokken. Aanbevelend, M. STAM, Stoomververij en Chem. Wasscherij, HOORN. Zaterdag 17 April 1915. 58ste Jaargang No. 5575. „Het Volk" wees dezer dagen op het fiasco, dat liet Christendom, inzake den oorlog, gemaakt heeft. De Nederlander schryft naar aanleiding daarvan: Het socialisme maakte, dit erkent „Het Volk", fiasco; maar het christendom nog veel meer. Immers waren de machthebbers in dezen oorlog allen onder den een of anderen vorm belijders van het Christendom en zy hebben dezen oorlog niet kunnen verhinderen. Naar onze meening is deze voorstelling averechts verkeerd. Zeker, de meeste, niet alle, machthebbers waren en ziin nog belijders van het christendom, maar van een Christendom dat .privaatzaak is geworden, en op ge heel het publiek terrein, en in vele wereldsche en ïn- tellectueele kringen stelselmatig geweerd wordt. De arme volken, kjic thans aan de heerschzucht en hoogmoed hunner hcerschers eenvoudig worden opge offerd, verdedigen hun vryheid, hun bestaan; zij zoeken Ai vinden hun kracht en hun moed om te lydem in hun christelijk geloof. Maar niet zij zijn de bewerkers van dezen oorlog. Dat zijn de hooge, militaire kringen in groote en machtige staten; hun lasthebbers, do diplomaten; de groote pers, die in bijkans alle landen de hartstoch ten prikkelt; de hoogleeraren die achter hun schrijf tafel droomen van ae heerschappij van het intellect, van den cultus j van wereldheerschappij. Die kringen zijn het „Het Volk' zal het toegeven die den oorlog voorbereiden. Welnu, zegt het Chr. Historisch orgaan, uit al die kringen wordt het Christendom stelselmatig geweerd, het heeft met de politiek niets te maken. IHet is zuiver privaatzaak. Voor de volken geld! een andere moraal dan voor de burgen. Alleen het te be reiken voordeel is „maszgebend Onder elkaar bepraten de diplomaten de verdeeling der volken, alsof alle landen toebehooren aan du. machtigste. Grensverplaatsing, als „de vrede van Euro pa", m. a. w. als het eigenbelang der machtigste sta ten dat vordert, is volkomen geoorloofd. Tractaten du ren slechts, zoolang men verkiest er zich aan te houden „Militaire noodzakelijkheid" vervangt eerbied voor recht De groote geldmannen bezigen de macht van den staat tot het verkrijgen van fabelachtige vermogens Te .midden van de werkzaamheden van die kringen te gewagen van een God, die ook aan de Koningen, aan Presidenten van republieken, aan hun Ministers, wetten heeft gegeven; die wil dat al de groote hee- ren zich buigen voor Zijnen troon; die verkondigt dat hij heerscht over de aarde, zoodat de wereldheerschap pij aan niemand toekomt; en dat het dus ijdef cn slecht is, voor welk volk ook, te streven naar wereld heerschappij, van zoo iets te gewagen is zotteklap, femelarij, oudevrouwenpraat, Het kan slechts in ac binnenkamer, hoogstens, des Zondags, binnen de muren eener kerk worden geduld. In de wetenschap, in hel groote wereldverkeer is er voor dien God, voor God, zooals Hij zich, naar der Christenen geloof, ten duidelijkste heeft geopenbaard, geen plaats. En zooals de grooten zingen, piepen de kleinen. Welnu, die kringen zijn het die de wereld in brand hebben gestoken. Die onuitbluschbare brand Is een direct en duidelijk gevolg van de verweking van den God der Christenen. Men neeft het, willens en wetens, zonder God, zonder Zijne Wetten willen doen. Het welzijn, naar der heerschers inzicht, van het vaderland is de hoogste moraal. En zoolang men op dien weg doorgaat, zoolang de hoogmoed der menschen, al staan dezen nog zoo hoog, geen plaats maakt voor de gehoorzaam heid aan Gods geboden: zoolang die hoogmoed ons ver hindert elkander te wijzen op den wil van den Allerhoog ste, zullen de ijverzucht, de naijver, de gouddorst, vrij spel hebben, en de oorlogen, hoe vermoeielijk op zich zeiven, telkens weer te voorschijn komen. Maar die oorlogen zullen dan slechts het fiasco aan- toonen van de verpestende leer, dat Staatkunde en Christendom niets met elkaar uitstaande hebben. Zii zullen niet aantoonen, dat er geen God is, noch dat het Christendom op een valschen grondslag berust; maar alleen- dat de menschen zonder God waanzinnig zijn. VERBREKING VAN TROUWBELOFTE, In Tokio is voor het eerst een geding betreffen de verbreking van trouwbelofte gevoerd. Feitelijk was het een verbreking van het huwelijk, welk huwelijk wel gesloten was, doen nog niet in de registers was inge schreven, en dus volgens de Japanschc opvatting geen geldigheid bezat. Niettemin werd aan de verstooten vrouw Hede Nozawa een schadeloosstelling van 25000 gulden toegekend. Deze beslissing werd in hoog ste instantie gegeven, nadat in de twee vorige instanties de klaagster m het ongelijk was gesteld. Dit Is naar het schijnt de eerste maal, dat in huwelijkszaken in Japan de rechten der vrouw of be handel.ng op voet van gelijkheid met den man door den rechter zijn erkend. Overigens is de oplossing van het conflict wat prozaïsch. DE VREDE. De Daily Telcgraph Yemee1111 uil Washington, dat de Paus zich indirect met president Wilson in ver binding heeft gesteld betreffende een mogetijken vrede. Toi dusver zyn die besprekingen on-officicel geweest, en hebben zij enkel betrekking gehad op het levendig houden van egn vredespropaganda. President Wilson heeft medegedeeld, dat hij geen pogingen deed, invloed te oefenen op de 'Haagsche Conferentie en dat hij ook volstrekt geen aanwijzingen had gegeven aan Aweri- kaansche gedelegeerden. GEEN TURF. In Oost-Friesland wordt dit jaar veel minder turf gegraven dan in vorige jaren, tengevolge van de ver mindering van het aantal werkkrachten. Gebleken is tevens, dat krijgsgevangenen niet met dit werk opschieten. 1 Nu de 1 andbou wbedr ij ven zooveel arbeiders vra gen, zijn bovendien tal van arbeiders uit de veen derijen weggetrokken, om deel - te nemen aan do be bouwing der akkers. En-nog komen ook daar werk-j krachten te kort en worden er in de grensplaatsen in de provincie Groningen-arbeiders gevraagd tegen loonen van zelfs 7 mark daags en met de verzeke ring, dat spek, vet, aardappelen, erwten en boonen voor de Nederlandsche arbeiders voldoende in voor raad zijn. f i VREDE EN AFLAAT. Wij lezen in het Centrum: „Een Pauselijk Decreet, onderteekend door Kard. Gasparri. schrijn voor, dat in alle kerken der wereld gedurende de aanstaande Meimaand, na de gewone oefeningen ter eere van de H. Maagd, het gebed voor den vrede, opgesteld door den H. Vader, zal gebeden worden. Buiten den aflaat -van 300 dagen, reeds vroe ger aan het gebed gehecht door Z. H, kunnen de geloovigen, die twintig dagender maand het gebed van den H. Vader gebeden hebben, op de gewone voorwaarden een vollen aflaat verdienen HET GELUKS-ZWIJN. Na den rampspoed van Awezzano. het Italiaansche stadje, aldus meldt de Onder de Streep-redacteur van het Handelsblad, dat in Januari zoo hevig door een aardbeving wera geteisterd, is men dadelijk aan het redding- en opruimingswerk gegaan. Men heeft daar bij. eigenaardige ervaringen opgedaan, met name over de levenstaaiheid van eenige onder de puinhoopen begraven dieren. Zoo bracht men een levende gans aan het daglicht, nadat het ongelukkige beest 62 da gen van de buitenwereld afgezonderd was geweest. Doch het record werd geslagen toen men een var ken te voorschijn bracht, gaaf en gezond, 77 dagen nadat de aardbeving hel dier in zijn varkenskot had opgesloten en onder de ruïnes begraven. Dit varken had juist in den tijd, dat de aardbeving Awezzano over viel, het hoogtepunt van zyn mestkuur bereikt; hij had dus aan den lijve het noodige om op te teren. Inderdaad heeft hij, het daarmede twee-en-een-halve maand kunnen uithouden. In plaats van in handen van den slager te vallen, werd het door de aardbeving gered. Zelfs bevindt het dier zich gezond en wel. Het is natuurlijk wat vermagerd; maar zijn gezondheid is niet geschokt, en zoodra het zwijn uit ziin donkere, onder-aardsche gevangenis werd verlost, knorde het behagelijk en legde blaken van dierlijke hartelijkheid aan den dag tegenover zijn varkens-hoedstertje. dat er etveneens het leven had afgebracht, doch natuurlek reeds lang haar varken als verloren had beschouwd. Men wil het varken van Awezzano voortaan als merk waardigheid in leven houden, het niet meer vet mesten, en het als reliquie ten toon stellen. Het kan een vette spaarpot worden. EEN KÖPENTCKIADE. De oorlog schijnt de talenten der navolgers en discipelen van schoenmaker •'Voigt, den onvolprezen kapitein van Köpenick, geenszins te versmoren, het geen blijkt 'uit het volgend Jrelaas, van een» merk waardige, wederom specifiek-Duitsche 'zwendel-fop- perij. Op 'Zaterdag voor Paschen 'bezooht een zekere „Oherregierungsrat Mandel" uit Speyer een König- liche Bebörde .te Ludwigshafen, teneinde in een proces tegen een der beambten van het departe ment het personeel aan een verhoor te onderwerpen. Herr Oberxegierungsrat bad den departementscnef tot een voorloopige bespreking des morgens om 10 uur in zijn hotel uitgenoodigd en twee andere hoog geplaatste ambtenaren -"des avonds in een wijures- taurant besteld. De heeren kwamen daar dan ook. Mijnheer 'Mandel nam de staatsstukken „onder zijn beheer" en stak 102 Mark op van een zijner bc. t- kers, omdat het hem ve Speyer opgezo, -or s i er nog niet was. 1 Hij was nu geholpen, dat hem intusscbea 1 alec scheen aan te sporeD, 'zijn hotelrekening van dagen to betalen. Herr Oherregierungsrat trok nu mot stille 'trom nam Frankenthall, waar -hij oen dergelijk kunst stukje uithaalde. Blechts met behulp van een visite kaartje, waarop zijn „titel prijkte", een waar vodje papier, maar dat een magische tooverkracht bleek te bezitten, kreeg de man -toegang tot het san; tc- rlum Frankenthal, waar 'hij met den dienstdoenden geneesheer, die den eleganten flesschentrekker voor vol aanzag, alles en nog wat „inspecteerde". Maar in het ELisabethenhospitaal, waarheen de inspectie tocht voerde, was de chef-geneesheer blijkbaar een uiterst scherpzinnig en-wantrouwend man. Hij rook lont, telefoneerde den volgenden dag naar Speyer, en vernam dat de echte Oherregierungsrat Mandel reedt maanden te velde was en wellicht al dood-en begra ven. t'oén de politie echter den zwendelaar wilde pak ken, was het te laat De slimme vogel had ergens lucht van gekregen en was-verdwenen, niet dun na- Jat hij zijn hotelier voor 30 en een kamer katje voor 2U mark in den nek had gezien. LIX. We leven snel in onze dagen. Ik weet wel: de gang der dagen heeft haar gelijkmatig tempo niet crsneld, maar het feit, dat de geschiedenis tegen woordig niet langs vlakke wegen gaat, maar over bergen en door dalen, geeft den indruk, dat het tempo minstens verdubbeld is. De indrukken van den eenen dag worden verdron gen door die van den volgenden; neen erger! Wat ■na 's morgens treft, staat 's avonds op de grens- ijn van herinnering en vergetelheid. En om onze indrukken eenige oogenblikken vast 1e houden en te laten bezinken daarvan is-geen sprake; ze verzinken aanstonds in 't niet en gaan door ons en langs ons heen. Zoo beleven we 't won der, dat een 'tijd, druk en gedrukt als nooit te vo ren, nauwelijks meer blijvende indrukken geeft, be halve dan die e e n e groote impressie, die alle an dere t^isorbeert: dat bet schandelijk en verschrikke lijk en cliepbedroevend is. Gelukkig de journalist die 'kan beschikken over een ochtend- en avondblad, om de vluchtige, aan- stonds-weer-Vluchtende indrukken in een paar re gels druks vast te leggen! Ai mij, die slechts om de 14 dagen 'mag weerge ven mijn indrukken; en die hetgeen mij treft, eerst gaarne eens eenige dagen mag om-en-om wentelen en betasten en bezien, aleer ik erover in de krant schrijf. Ik kan niet anders dan „oudbakken" voor den dag komen; en schrijven over din* die de meesten reeds weer vergeten-zijn. Oordeel zelf lezer! -en veroordeel mij, slachtoffer der tijden. Maar.... oordeel niet al te hard. nu ik tien dagen na dato wil gaan schrijven over het 'Con gres der S.D.A.P. Tot Dondërdag 'jl. ging dat Jnog. Het roode licht, in Arnhem ontstoken, wist nog wel zoolang de aan dacht te trekken. Maar nu het bericht „de Kat wijk getorpedeerd" als een dreigend „sein onvei lig geheschen wordt, wenden ook de laatste blik ken zich van „het roode licht" af. Uit het oog, uit de gedachte! En als ik het nu toch nog waag over dat wat uit '1 oog en uit de gedachte is te 'schrijven, dan is het alleen daarom, omdat er wel 'eenig verband is tu&schen deze beide dingen. Misschien dat dat straks duidelijk zal 'worden. Eerst het ^Congres der S.D. A.-1U Ik zal u niet vervelen met veel uit de'ellenlange verslagen van nog ellenlanger redevoeringen. GiJ hebt zo allicht gelezen en (gelukkig'voor u!) het meeste ervan vergeten. Ik zal ook niet veel zeggen over „hervorragende" personen van het 'Congres. Welk een -„geweldig" man mr. Troelstra is. weet ieder, die hem eens ge hoord heeft. En wie hem nimmer hoorde, verzuime dat niet te doqn bij de eerste de •'beste gelegenheid. Het is mët mij reeds lang'geleden, maar het is me bijgebleven als de dag van gisteren. Vanwaar een zóó suggestieve, een zóó intimideerende, een zóó naar-zijn-wil-zettende macht, ook -van de moest re calcitrante geesten? Neen! dat de generalissimus 'van de „leiding" de zijnen ter overwinning zou voeren, dat was ook voor den xninst-waarzeggenden geest ontwijfelbaar. Mijn doel ;is echter te wijzen op e e n verschijn sel. dat op zoo sprekende wijze op dit Congres aan den dag is getreden. Dat verschijnsel is niet nieuw. Telkens hebben we in de laatste jaren in de 'S.D. A.P. de sporen ervan kunnen waarnemen en ik heb die met'aandacht en belangstelling gevolgd, omdat ik meen, dat dit verschijnsel voor Jde S.D.A.P. in 't bijzonder, maar ook voor onze gansche gemeen schap van groot belang is. Ik heb er 'indertijd hier reeds 'over geschreven, naar aanleiding van een woord uit de Tribune-(het orgaan der S.D.P.). „Er ontbreekt iets bij de S.D.A.P,, nl. het socialisme." Dat is overtfreven, maar er ligt een goed stuk waarheid in. Daar wordt in de S.D.A.P. reeds lange jaren een feile stfiijd gestreden met het probleem „revolution- nair géboren parlementair geworden". Die strijd rust sonis schijnbaar, 'om telken? weer uit te bat- s; Dat is een gistingsnrjoes 'waarbij het vaak (heftig borrelt en kookt. Ik wijs de groote lijn aan: I de strijd met de anarchisten de afscheiding der a D.P. do strijd over het al of niet aanvaarden. .au ministers portefeuilles* en wolhoudersbaantjps e.. nu onder de drukking der zw >-do -onheilszwan gere eerste dagen van Aug. 1914 het stemmen voor I cL tnobilisatieerrdieten'en een miniatuur-aanhangsel ais hel zittingnemen in den Anti-Oor] opsraad. Dat zijn stadia van een en denzelfden strijd. Telkens wordt daarbij 'iets van het 'revolution- .v re over boord gegooid en zoo de weg bewandeld, d;en do S.DA.P. onherroepelijk moet voeren tot de positie van „hervormingsgezinde staatspartij". De leiding leidt met vaste hand in 'die richting. En 'de ^partij volgt, zeker met tegenstribbelen van opposan ten, misschien met losrukken van enkele revoluti- omiaire elementen, maar als partij volgt se gedwee en k'iöza&m. En in Augustus is weer een flinke schrede op dat onvermijdelijke pad gezet. Terecht is m.i. in Arn hem docr hel kamerlid Sannes - gezegd, d&l de Boc.- Democratie haar lijn'niet heelt doorgetrok ken, maar afgebogen. Die afbuiging is merkbaar -in mr. Troelstra's rede als hij zegt: „Onze partij komt in een nieuwe phase. De weelde alleen oppositiepartij te zijn, kunnen we-ons in dit stadium niet meer veroorloven. Daarom kunnen wij ons aan medewerking, ódk Noor de weerbaarheid niet meer onttrekken. 1 „Dit de phase der illusie moeten we overgaan naar die van de daad; naast rechten eok plichten aanvaar den." 1 Zijn meening „dat het proletariaat geen vader land kent" is nu geworden de overtuiging „dat het do moeite waard is voor onze 'onafhankelijkheid te strijden. De - klassegedachte wijkt als de vijandelijke overval dreigt'". Ik pluk nog enkele TegeLen uit Troelstra's rede: „De bronnen van al ons leven en werken zijn de groote instincten: het instinctief gevoel ook, dat wij zijn een deel van een gemeenschap, waaraan we met allerleioanden vastzitten. Er is geen tegen stelling tusschen het nationale en het internatio nale." i I Verder spreekt hij van „de nationale verdediging, die haar oorzaak vindt in de behoefte van bet vouc en waarvan we ons niet af kunnen maken." D, citaten getuigen van een „afbuiaing van de lijn" in met geringe -mate. Daar worden klanken gehoord, tot nu toe in socialistische kringen niet anders dan met afschuw aangehoord. De betoekenis hiervan is niet gering. Vooral als we bedenken, dat deze woor den door de meerderheid van het Congres zoo niet utficieei dan toch officieus zijn gesanctionneerd. Dat het langs dien weg met de S.D.A.P. moest gaan, is verklaarbaar. Zij heeft Groen van Prinstereris woord bewaarheid, dat wc. wanneer we verantwoordelijk heid krijgen te dragen, menige zaak met gansch andere oogen aanzien, dan we te voren deden. Zoover Is het met de S.D.A.P.; zij U nog een minderheid, maar is een minderheid van beteekems geworden; meerderen van haar voormannen zijn „officleele menschen' ge worden-, die verantwoordelijke potten bezetten. De ver antwoordelijkheid is gekomen en de andere kijk op de dingen is niet uitgebleven. Dat is het revolutionnair karakter van de partij tot schade geworden; maar dat behoeft niet tot verlies te worden voor de goede zaak, die zij voorstaat, n.I. meerdere gerechtigheid op aarde. Want ik geloof, dat hoe meer de S.D.A.P. oezs weg ten einde toe bewandelt; naar die mate zal ze de sympathie winnen van meerderen, die veel, wat de socialisten willen, óók willen, maar die mtenen, dat dit niet langs den weg der revolutie, maar langs dien van evolutie kan en moet komen. Veel wat de socialisten willen, is immers bezig te worden. De mo- recle gedachten, die zij willen kweeken, worden steeds meer gemeengoed; hunne idealen veroveren steeds meer harten. Het socialisme corrigeert vele verhoudingen. Maar aldoende wordt zij zelve gecorrigeerd in haar meening omtrent da te bewandelen wegen Ier bereiking dezer doeleinden. Meer en meer begin', zij tc vermoe den en hel hier en daar te zeggen, dat dit moet komen langs den weg van .geleidelijk groeien en zich ont wikkelen. Om erop te wijjzen, hoe dit proces bezig Is Zich in do S.D.A.P. te voltrekken; c-n om aan te wijzen, hoe weer een nieuw symptoom daarvan op dit con gres zichtbaar geworden is was de bedoeling dezer regels. o— En nu het verband met het jongste „sein onveilig"? Het is dit: dat, mocht de Duitscher door acties als tegen de Katwyk ons in den oorlog sleuren, menig socialist misschien met meer vrijmoedigheid en een geruster geweien de wapens zal opnemen dan te vo ren. Het revolutionnaire „geen man, geen cent zelfs geen spijker" is weer heel wat uitgesleten. Of dit winst is? Niet ieder zal dit beamen. Maar dat het oordeel „von allerhöchster Stelle' uit gesproken over deze kwestie niet zonder invloed zal wezen^ zal blijken als... ja! als.» Wij hebben veel vertrouwen in 'het beleid van onze regcering, die het scheepje van staat in de laatste maanden reeds om zoo menig klip behouden heeft heengestuurd. En hoe meer we hooren van de oorlogsellende, hoe sterker ons verlangen wordt ons land en onszei ven tot allen prijs daarvoor te bewaren. Tot allen prijs? Jal ik heb het altijd gewil. En zou dit nog liefst willen. Ik zie nicl in, dat Ue'.irië er slech ter aan toe geweest zou zijn, en net (onder krachtig protest natuurlijk 1) zijn grenzen had opengesteld. Zeker! wat België deetl, was wel mooi en held haftig maar,.... ook een beetje onpract -.ch, cc i dom. Zoo heb ik tot nu toe geredeneerd. Mcar ik beken iets over het noofd te henben gez.cn; üc ziel kundige 'actor, waarvan ik nu door acties gelij'. die tegen Medea, Batavier, Zaanstroom en vooral tegen de Katwijk de werking begin te voelen. Troelstra heeft hierop terecht de aandacht gevestigd als hij zegt- De „bronnen van ons leven en werken zijn de groorc- io- ..stincten als de zucht tot zelfbehoud, haat cn lietde" Onze wensch is altijd geweest en is hc' nog: vrede! Maar ik kan me nu voorstellen, dat men (neen! nog niet anders wenscht) maar wel intuïtief onder den indnik van het oogenblik anders doet, zoodat de vrede in 't gedrang komt Advertentie n. Gevraagd een f vergevorderd leerling, tegen 1 tei a.s. bij W. Blaauboer, St. [aarten. Gevraagd, om zoo spoedig mo- .slijk in dienst te treden, een I tn de Stoomzuivelfabriek „Ben- ngbroek" te Benningbroek. Zich in to melden bij den Kaasmaker Co inpas. Vakkennis geen ver* aohte. Terstond gevraagd een bj) P. KKAPMAN, Lutjewinkel. Te koop: 20 bakken mooi gesproton, bij P, Molenaar, Lutje win kei. Gevraagd bij een weduwnaar met een jon gentje van 7 jaar, bij P. Bakker. Corn. Amsestr. 42, Beverwijk. Gevraagdeen flinke SMIDS KNECHT, wegens dienstplicht van den tegenwoordige, goed bekend met boerenwerk en hoefbeslag, bjj Jl. WEZEL, gediplomeerd hoef- mid, Petten. bij een paard, wier veulen is ge storven, bij Th. Kejjzpr, Grasweg Anna Paulowna. Te koopRoode, witte Jeu gele en bloemkoolplanten, deze maand klaar om uit te zetten bij T. RU IJS St. Pancras. berichten de ontvangst van de Nieuwste modellen. Groote sorteering.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1915 | | pagina 9