Zwakke of zieke nieren.
te trekken. Een eerste eisch, aan bruikbaar meik-
gereedschap te stelten, is, dat het in korten lijd
goed te reinigen is. Immers onzuiver -en vervuild
gereedschap kun de oorzaak zijn van melk- en
zuivejgebreken,* omdat het besmet is met schade
lijke bacteriën. Bacteriën zijn uiterst kleine plan
tjes, dus levende stof, welke zich verbazend snel
kunnen vermeerderen, en door het groote -aantal
een groote uitwerking teweeg brengen kunnen. Ei*
zijn nuttige bacteriën, b.v. die, welke den room en
de jonge kaas iets zuur maken: maar ook schade
lijke, b.v. de bacteriën, welke de kaas doen rijzen
of er knijpers van maken.
Met zorg gereinigd gereedschap kan toch ver
vuild zijn, omdat er plaatsen zijn, die de boenster
niet bereiken kan. Wanneer zij bij haar werk een
haarspeld noodig heeft, deugt 't gereedschap niet.
Men kijke het schoone gereedschap eens goed na
om te zien of men met behulp van een klein mesje
of een ander geschikt voorwerp ergens gorigheid
te 'voorschijn kan halent Blikken of andere meta
len melkemmers, roomkommen, melkbussen en dek
sels. de kaastebbe, enz. mogen geen open naden
hebben; deze worden kweekplaatsen voor schade
lijke b acteriën, welke in de achterblijvende melk
en wrongeldeeltjes zich snel vermeerderen. Men
moet ze laten soldeeren, Het is vooral van belang
om bij den aankoop op dit punt te letten, want
meikgere<edschap wordt -menigmaal in onbruikba-
ren toestand door den fabrikant afgeleverd.
In de kaastobbe is soms een metalen reep tegen
den wand aangebracht, aangevende de hoeveelheid
melk in de tobbe. Wannper het soldeer niet meer
houdt, is er gelegenheid voor vervuiling, waarvan
6ommige kaasmakers de schadelijke gevolgen heb
ben ondervonden, doordat zij -knijpers maakten.
Do gewone melk- en weiteems is dikwijls de oor
zaak van hevige besmetting. De openingen mogen
niet te fijn zijn. Bij de aanschaffing eische men, dat
de onderste rand naar buiten is omgelegd en dat
de 2 haken aan den buitenkant zijn bevestigd. Dat
zijn groote verbeteringen^
Dr. L. T. C. SCHEY.
Itijkszuivlconsuient voor N.-Holland.
Hoorn, 14 Juni 1915.'
Wordt vervollgd.
Gemengd Nieuws.
EEN dappere moeder.
Te Loeboek Aloeng werd e^n d ezer dagen een
kind door een groote- slang aangevallen en gebe
ten.
D*. moedhr, die zag in welk gevaar haar kind
verkeerde, wijfelde geen oogenblik, vertelt dp „Su-
matea Post", doch begon het reptiel direct met een
stuk hout te bewerken, waarop het dier werkelijk
het kind losliet pn-op d>e vlucht sloeg.
Den volgenden dag kwam het monster, dat een
omvang had van een middelmatigen pinangboom,
terug, maar werd toon 'door een inlander doodge
schoten. Het kind leeft nog, de slang schijnt 'niet
tot een vergiftige soort te behcoren.
een arbeiders twist.
Te Glasgow Imeft een arbeider terecht gestaan
wegens mishandeling van een anderen arbeider. 'Aan
leiding tot den twist was het feit, dat de aangeval
len- er in geslaagd was meer werk af Jte. doen
ó.w.7. meer projectielen af te leveren dan zijn
kam raden, en dezen waren nu verontwaardigd,
misschien omdat zij bet hun collega kwalijk na
men dat hij zoo buitengewoon hard werkte. Maar
naar zij beweerden, omdat deze werd bevoorrecht
en doo een gewijzigde machine tot deze hoogere
productie in staat was gesteld. De rechter hield
voor hij vonnis wees een 'korte toespraak. Ik ge
loof nht, zeide hij, dat zoo iets in-Frankrijk, Duitse!
lard of de Vereenigde Staten zou kunnen voorko
men. Gij verdient 11 d. -per uur, gij hebt geregeld
werk; 'en toch neemt ge het een mede-arbeider
kwalijk omdat hij naar zijn krachten zijn plicht
doet in het belang -van zijn land in moeilijke tij
den. Gij en enkele anderen wilden -bom beletten zijn
werk te doen, zooals hij meende dit te moeten en
kunnen verrichten. Als d!at in Duitschland gebeur
de ik dnekt dat het niet mogelijk zou zijn daar
zoudt ge tegen een muur zijn gezet ten gefusil
leerd. Hetzelfde zou in Frankrijk geschieden. Ik
betreur het, dat we hier niet zoo tegen u kunnen
optreden. En het eenige wat mij mogelijk is, is u
de zwaarste straf op te leggen, nl. drie maanden
dwangarbeid.
dol patriotisme.
Voor de graafscimpsrechtbank te Norwich diende
'onlangs een zaak van een Londensch wijnhandelaar
met name Ehrmann, die geld moest hebben van iemand
te Norwich, aan wien hij zes dozijn flcssclien whisky
had geleverd. De rechter weigerde den eischer te hel
pen, aangezien hij Duitscher was,
Ehrmann nu is geboren in Nassau, in den tijd dat
dit (nog zelfstandig was. Toen tiet vijftig jaar geleden
bij Pruisen werd ingelijfd, wilde hii niet in het land
blijven, maar verhuisde naar Engeland. Hij liet zich
naturaiiseeren en woont sedert 50 jaar in Engeland
Niettemin sprak de rechter van hem, als had hy nog
den „aard van den Ilun" en als was hij „dezelfde hona
met een anderen halsband".
De zaak kwam Maandag voor het hooggerechtshof
en de advokaat van Ehrmann noemde de taal van den
rechter die van „ooi geworden patriotisme". Ook de
hoofdrechter kcuisie de woorden van den rechter at
overstrooming in' siberië.
De te Moskou verschijnende „Roesskoje Slowo' meldt,
dat de rivier de Lena buiten naar oevers getreden is.
Dertig Siberische dorpen moeten totaal verwoest zijn,
menschen en dieren zijn door het water weggeslagen
en verdronken. De ellende moet onbeschrijflijk zijn.
vlaamsch kindeke.
Versje geschreven door een Gentenaar in het gevan
genkamp van Soldau, bij het ontvangen van het bericht
van huis, dat hij vader is geworden.
waard, om over te spreken. Het is zeer vriendelijk
van je, dat je bij mij komt." Zijn stem klonk thans
vrijer. Hij ging tegenover Hilmar in een neten
stoel zitten en hield hem een kistje sigaren voor.
„Wel geen echte Havannah, maarjtoch wel te roo-
ken." 1
„Dank je!" Hilmar schoof de halfleege kist te
rug. „Ilc wilde je vragen, Frits, waarom je nooit
meer bij ons komt." i
Meringer likte aan een los dekblad van zijn -si
gaar. „Als men pas van epn reis terugkomt, zoo
als jij, dan wil men toch niet dadelijk bezoek heb
ben," meende hij eindelijk ontwijkend.
„Ik heb je toch geschreven, dat je komen kon!"
„Ik had geen tijd."
Hilmar zag Meringer onderzoekend aan. Hij vond
dat 2ijn gezicht er ellendig uitzag, met-een vreem
den trek daarin.
„Lieg me niets voor, Frits!" zei hij kort. „Daar
voor kermen wij elkander te goed. Je wilde niet
komen."
„Neen, Hilmar ik wilde en ik mocht ook niet
weer bij je komen."
„Waarom niet?" 1
•„Moet ik het zeggen?" 1
„Ja, dat moet je. Ik herken mijn besten vriend
en mijn vrouw niet meer. De een laat mij geheel
links liggen, en Ilse is-veranderdals een blad op
een boom. Een ijskoude, brave, plichtgetrouwe huis
vrouw is zij geworden verschrikkelijk 1 Als ik
bedenk wat een lief, teeder klein - wezen ik achter
liet!"
Meringer knarste met de tanden. „Je bent een
nar, een blinde, domme dwaas!" schreeuwde hij Hil
mar plotseling toe.
Deze zag hem een oogenblik verbaasd aan en
wees dan op zijn voorhoofd. „Ben je gek geworden,
Frits?"
„Neen, maar jij!" gingMeringer woedlend voort.
„Eerst heb ik aan je hart getwijfeld, waar je het
klaarspeelde om je vrouw zoo lang alleen-te laten.
Nu twijfel Ik ook nog aan je verstand 1" 1
Daar kwam een lief klein kindeke
Gespoeld aan Vlaanderens zee,
Op den adem van het windeke
Uit hel land van overzee.
Het kwam en stuk zijn handeke
Naar vaderken omhoog.
Die voor zijn dierbaar landeke
Sinds lang ten strijde toog.
In Duitschland zit uw vaderke
Gevangen thans en wacht;
Van liefde slaat elk aderke
Voor u, b(j dag en nacht.
Groei op, mjjn oorlogsklndeko,
Tot knaapje vroom en vlug,
Straks brengt toch *t vrede-windeke
Uw vaderke terug I
Mijn rozig, blozig bengelke,
Uw vader heeft verdriet.
Want, zijt gij moeders engelke,
Uw vader kent u nietl
(Uit „de Prot Kerkbode".)
bladen-hooi.
De Pruisische minister van Landbouw heeft het vol
gende bekend gemaakt:
Om te verhinderen, dat er in den aanstaanden herfst
en winter schaarschte ontstaat aan voeder, zie ik mij
genoodzaakt ,de bezitters van particuliere bosschen te
wijzen op de mogelijkheid van de bosschen gebruik te
maken tot het verkrijgen van voeder. Het is bekend,
dat in vele bergstreken tiet loof van de woudboomenj
vooral van den ahorn, esch. linde% olm. eik, populier,
wilg, acacia en berk geregeld gebruikt wordt voor het
verkrijgen van bladhooi. Het loof van alle boomen, ook
van den rooden beuk, is hiervoor geschikt. Wanneer
bij de thans 'heerschende droogte groote hoeveelheden
loof ingezameld en tot hooi gedroogd wordt, dan kunnen
op deze wijze aanzienlijke hoeveelheden 'voeder voor
den winter verkregen worden. Het zou goed zijn, in
dien ook de burgemeesters hieraan hun aandacht schon
ken. Ik heb fteds de noodige maatregelen getroffen
om ook op deze wijze de Pruisische staats-bosschen
productief te maken.
Het „Berliner Tageblatt" beveelt dit inzamelen van
bladeren-hooi krachtig aan en zegt, dat kinderen en
zwakke personen zelfs kunnen helpen bij het bijeenbren
gen van bladeren van onderhout en kreupelgewas.
Het „bladeren-hooi" wordt gewonnen door kleine
takjes met bladeren af te snijden die dan in bundeltjes
op schaduwrijke plaatsen worden bewaard, waar zij Ook
tegen 'regen worden beschermd.
Na droging kan het bladeren-hoof in luchtige schu
ren bewaard worden tot het in gebruik wordt ge
nomen.
ondanks de duitsche duikbooten.
De Engelsche 'ngatie publiceert de volgend© ver
klaring van de Kamer van Koophandel:
Ondanks de Duitsche onderzeecampagne blijft de
Engelsche handel op het buitenland toenemen. De
waarde van den invoer in het Vereenigd Koninkrijk
in Mei bedroeg 71.645.000 en overtreft de cijfers
van *lke. vroegere Mei-maand met meer dan 10
ndilioen pond. De uitvoer ste^g tot 83.619.000, een
vermeerdering aangevende voor vier achtereenvol
gende maanden. Vergeleken met een vorig jaar ver
meerderde do invoer va.» tarwe met een en een
kwart millioen centenaars en van rijst met een en
een derde milMoien centenaars; de invoer van cacao
en koffie was verdriedubbeld, die van katoen, wol,
zijde en huiden nam eveneens zeer toe en onder
de fabrjeksproducten die van rood koper en machine
gereedschappen.
alles wordt te hulp geroepen.
De Engelsche bladen bevatten steeds-allerlei mid
delen en oproepingen met betrekking tot den oor
log. E(n inzënd!er van de Times stelt voor, welk
voorstel door de Times wordt ondersteund, om de
volgende drie prijsvragen uit te schrijven en voor
de beste antwoorden op elk der vragen een premie
van 100.000 p. st. uit te loven.
lo. Een middel om onderzeeërs onschadWijk te
maken, te vangen of te vernietigen.
2o. Een beter middel dan de bestaande, om groo
te massa's vijandelijke soldaten in den kortst mo-
g'dijken tijd om het Heven te brengen.
3o. Een middel'o© schepen tegen torpedo-aanval
len te beschermen.
Het bedrag, dat volgens den inzender dient uit
geloofd te worden, is in ieder geval hoog genoeg,
om geleerden «n uitvinders ertoe te bewegen, de
vragen eens g oed aan te kijken.
de getallen van den wereldoorlog.
In een reeks van aanschouwelijke tabellen wordt
in Ueb°r Land und Me*-r deze geweldige oorlog in
cijfers ontleed.
Niet minder dan 21.300.000 man staan in het veld
tegenover elkaar. Aan -de zijde van de entente
12.820.000 en van de oemtralie mogendheden 895P000
man. De vijand beschikt over 113 linieschepen, 87
pantserkruisers, 128 kleine kruisers, 704-torpedoboo-
ten, 179 duikbooten en 231 andere schepen. Duitsch
land =>n Oostenrijk hebben 56 linieschepen, 17 pant
serkruisers, 56 kleine kruisers, 3584 torpedobooten,
40 duikbooten (het aantal nieuwe Duitsche duik
booten is onbekend) en 139 andere schepen. Totaal
dus 2108 eenheden, waarvan 666 in Engeland, 415
in Duitschland. 1
De dagelijksche oorlogtskosten van de tien sta-
ten, die thans aan den strijd deel nemen, bedragen
169 millioen mark. Van -het begin van den oorlog
tot den eersten April waren de oorlogskosten 40
«milliard mark (Italië natuurlijk niet inbegrepen).
Voor een geheel jaar zou er dus ten minste zestig
milliard mark noodig zijn. In goud wegen deze 60
milliard 24 millioen kilogram. De geheele goudpro
ductie ter wereld in de -afgeloopen 500 jaar bedroeg
slechts 15 miKioen kilogram. De odagelriksehe oor
logskosten voor Duitschland zijn 33 millioen mark.
De hceio oorlog van 1870/71 kostte niet zoo veel
als men nu in veertig diagen uitgeeft. Engeland be
taalt, de koloniën niet medegerekend, ook ongeveer
33 millioen mark per dag. In drie maanden heeft
Engeland evenveel uitgegeven als de Boerenoorlog
dit land kostte in twee jaar en zeven maanden.
Binnenlandsch Nieuws.
„Waarom als ik vragen mag?"
„Waarom? Dat zal ik je' zeggen. Maar je zult
geen vleierijen hooren." 1
„Vooruit maar."
„Goed. Je hebt een 'vrouw getrouwd, jij hebt
haar lief, zij heeft jou lief, zij toont je haar liefde,
je wordt zenuwachtig, moet weggaan, beterschap,
eenzaamheid zoeken. In die eenzaamheid 'schrijf je
een boek over je zenuwziekte, waarin je je lijden
schildert. Iedere bladzijde van dat boek is voor je
vrouw een beleediging stil, val 'me niet in de
rede! Je hebt die vrouw verder alleen gelaten,
maanden lang. Zij moet maar zien, hoe zij haar be-
leedigde trots, haar gewondo liefdie overwint. .Ta,
heb jij dan alleen rechten en geen plichten? -Heb
je er nooit over gedacht, waarheen zoo'n vrouw ge
dreven kan worden, die jong, schoen, hartstochte
lijk en verlaten is?"
„Och, Je ziet spoken!" Hitaiar streek zich onwil
lig over het korte haar.
Meringer trad op hem toe en schudde-in een on
bedwingbare opwelling zijn arm. „Neen, ik zie geen
spoken! Ik zeg slechts, als zij jou trouweloos ge
worden was, dan was dat alteen jouw schuld."
„Hoe kan jij zulke dingen toch denken «n ze
zelfs uitspreken?"
„Omdat ik je vrouw-liefheb en het haar ook
gezegd heb." 1
„Wat?" Hilmar rukte zijn arm met geweld los.
Zijn oogen vlamden van toorn. „Dat heb je durven
doen?" r
„Wat ik je verzoeken mag, laat den beleedigden
echtgenoot en slagvaardigen korpsstudent thuis! Ik
ben voor geen van 'beiden te spreken. Dat ik je
vrouw lielheb is alleen mijn zaak, -en dat ik haar
dat gezegd heb alleen jouw schuld."
„Zeer gemakkelijke uitvlucht."
„Geen uitvlucht, maar waarheid. Ik zou'mij eer
der de tong hebben afgebeten, dan mij te verraden,
maar toen vond ik je vrouw in vertwijfeling over
je boek in een toestand, waarin een vrouw tot
alles in staat is, ook om in hel water te springen.
lil HGEHBHUG
Tot eerste kaasmakersknecht aan de zuivelfabriek Dc
Dageraad is benoemd de heer P. Krijgsman te Hoorn.
BOOGft OUD.
De heer H. de Boer Hz., leerling van het gymnasium
te Alkmaar, slaagde voor het eindexamen.
KOLHüRN.
De heer Jb. Kistemaker Jr. heeft bedankt als voorzitter
der Vrijzinnige Kiesvereeniging.
KOLIIORN.
Onder begunstiging van schoon weer, werden den
16den de schoolreisjes: lagere klassen naar Schoorl en
Bergen en hoogere klassen naar Haarlem en omstreken
volbracht. Natuurlijk waren de kinderen weer echt uit en
al vonden ze Mies mooier dan te „Klom" opgeruimd
en blij kwamen allen weer thuis cn.. ook het thuis zijn
en het alles vertellen, was nog een deel van den fecsb
dag.
Allen, die aan ait kinderfeest medewerkten of door gel-
delijken steun of door organisatie, geleide, paard en
rijtuig, of door dit alles bijeen, kunnen met tevredenheid
op dezen dag 'terugzien.
geïnterneerden.
Men meldt uil Alkmaar aan het Hdbl., dat aan ver
schillende Duitsche geïnterneerden te Bergen (N.-H.)j
toegestaan is, werkzaamheden voor particulieren te ver
richten, zoodat thans Duitsche soldaten dienst doen bij
een hotelmaatschappij, een slager, een kruidenier, enz.
uitbreiding van den «landstorm.
Twee van de vijf afdeelingen dèr Tweede Kamer zijn
gisteren met het onderzoek van de verschillende wets
ontwerpen gereed.'gekomen, en ïle drie overige zullen
heden hoogstwaarschijnlijk haar taak beëindigen.
Het verluidt, dat het wetsontwerp tot nadere uitbrei
ding van den landstorm, enz., bij meer "dan één groep
zeer ongunstig is ontvangen, en dat overhcerschend wor
den twéé meeningen. n.I. dat dit wetsontwerp nooit
anders zou mogen beschouwd worden dan als eeh
noodmaatregel, en voorts, dat het ver heenreikt over
den tijd, voor welken dergelijke maatregel zou mogen
strekken.
het voorval te rijs.
Wij lezen in „De Vlaamsche Stem":
„Eene Hollandsche patroelje van 4 man werd Maan
dagavond uitgezonden om clrie smoordronken Belgen,
die sinds enkele uren in weerzinwekkenden toestand
rondliepen, op te zoeken. Rond 8 uur ontmoette ze
de gezochten midden in 't veld en gaf hun bevel met
haar naar het kantonnement terug te keeren. De TJc'gen
weerstonden aan het verzoek van den patroeljcoverstc en
scholden de Hollandsche militairen op tergende wijze
uil Een voorbijfietsende Belgische officier die de weer-
spannigen aanmaande, om hun geval niet te verzwaren
en de wacht te volgen, zag zien op zijne beurt aan
gevallen door de woest geworden dronkaards. Een nieuw
bevel tot doorstappen van de Hollandsche militairen
had voor gevolg, dat de Belgen dreigden ach ook op
hen'te werpen. Een schot in de lucht kon de Belgen
niet tot staan brengen en 'de Hollandsche militairen
zagen zich ten slotte gedwongen, wilden ze zich hunne
geweren niet zien ontrukken, op hunne aanvallers te
vuren, wat voor gevolg had, dal twee ervan -te gronde
stortten: een ernstig getroffen in den buik, en de andere
met een schot in het linkerbeen. Terwijl de Hollandsche
militairen de gekwetsten Ier hulp sprongen, wist de
derde .Belg te ontvluchten, maar werd later aangü
houden. De twee gekwetsten, waarvan de eene in zorg-
wekkenden toestand verkeert, werden onmiddellijk in
een auto naar het ziekenhuis te Sneek overgebracht,
nadat ter plaatse een eerste verband was gelegd
„Ziedaar in brcede trekken het voorgevallene geschetst.
„Natuurlijk bracht het bericht van het draama het
kamp in groote opschudding en in een bijna algemeenc
ontstemming, maar deze laatste verdween spoedig, Toen
de pumen der gevallenen werden medegedeeld: deze
toch stonden reeds lang bekend als rumoerige kerels,
die door iedereen werden geschuwd, zich regelmatig
aan den drank overgaven en dan tot alle baldadigheden
in staat werden geacht. Deze voor de getroffenen weinig
stichtende omstandigheden brachten er veel toe bij, om
de kalmte onder 'do Belgen te doen terugfcceren.
„Ik heb persoonlijk verscheidene getuigen van de
botsing ondervraagd: Belgen en Hollanders, militairen
en burgers, en kom tot net voor mij, als Belg, spijtig
besluit, dat de gansche schuld naar de Belgen gaat
Den Hollandschcn militairen treft geen verwijt, want
zij hebben bewijs gegeven van veel geduld, hopende de
aangehoudenen met «?tón praatje weg te brengen, wat
echter niet jukte; dan hebben ze eerste de geweerkol
ven gebruikt', om dan eindelijk, als ze 't oogenblik zagen
aanbreken, waarop \hunne eigen geweren tegen hen
gingen dienen, tot schieten te besluiten. Men kan het
vreeselijk voorval betreuren, maar eerlijkcrwijze dient
tot de verantwoordelijkheid der getroffenen besloten.
„Ik had ze zelf voorbij mijn kwartier zien slenteren,
en walgelijker dneta! ontmoette ik nooit: blootshoofds,
van de eene sloot in de andere tuimelende, bemorst en
Ik hoopte door mijn verklaring, haar verstoord ge
moed wat 'terecht te helpen, haar te doen zien:
er is nog één hart, dat 'jfe. lief he*ft en hoog houdt
meer niets. Sedert dat oogenblik heb ik je huis
ntet meer betreden en zal het ook nooit-weer doen."
„Dus dat is de reden, waarom zij nu zoo Veran
derd is?"
„Ach wat. Haar koelheid is niet anders dan be-
leedigde liefde yoor jou. Na dat boek waagt zij
h»t niet we^r om teeder te zijn, omdat zij jou 'met
haar liefde niet lastig wil vallen. Dat is altes. Dat
had je toch kunnen radenI"
En waarom zeg je mij dat alles?", vroeg Hilmar
opstaande.
„Opdat je zult inzien, hoe jij je- van nu af Ktebt
to gedragen en je niet verwondert, dat ik niet bij
je kom."
„Wil je werkelijk nooit meer komen, Meringer,
later ook niet?"
„Tk ga van Berlijn weg."
„Waarbeen?" 1
„Dat weet ik nog niet precies. Naar -een plaats,
waar men mij niet kent, waar ik goedkooper kan
leven dan hier en toch dikwijls den blauwen hemel
kan zién. Hier bouwen zo langzamerhand alles dicht.
„Frits, als ik je soms met iets kan helpen Wat
je mij gezegd hebt brengt daarin geen verande
ring."
„Dat weet ik, nochtans wil ik niets hebben."
Hilmar stak hem de hand toe. „Wij willen in
vrede scheiden, Frits I" Zijn stem klonk gedrukt.
Meringer drukte hem de hand, zijn helder -blau
we oogen zagen diep in die van Hilmar. „Adieu,
oude jongenI En ga nu, ga naar huis! Kniel voor
haar neer en beter je!"
Hij schoof hem lachend' en toch met moeite een
geheime ontroering verbergend, naar de deur.
In diepe gedachten verzonken ging 'Hilmar naar
huis. De breuk met Meringer deed hem pijn, maar
hij wist \ook geen anderen uitweg. Zijn woorden
dwarrelden hem door het hoofd. Nu besohouwde hij
beslijkt van het hoofd tot de voeten, onkennelijk. Een
ervan liep met het bovenlichaam ontbloot en liet zijne
getatoëerae berst bewonderen. Alle drie vloekten en
tierden als bezetenen. Mijn hart bloedde toen ik naast
mü. door burgers hoorde zeggen: „Ziedaar nu drie
Belgen".
„Enkelen onder de geïnterneerden vinden het gepast
zich door hun losbandig en tuchteloos gedrag te cfoen
opmerken, maar die zijn groote uitzondering. Nagenoeg
allen begrijpen 'dat er maar ééne goede wijze is om
zich te onderscheiden en dit is: zich beter en ernstiger
trachten aan -te stellen, dan de anderen en geen op
spraak te verwekken door gemecne ploertenstreken.
Hier aldus handelen is bovendien voor ons een vader-
landsche plicht. Wanneer wë naar het bevrijde vader
land zullen tcrulgkecren, moeten we hier ecnen indruk
van beschaafdheid achterlaten. Laat ons, van nu af
aan, onze krachten tot dat doel inspannen en afbreken
met dezen, die hier den naam van Bei(g onteeren".
HOOGWOUD.
Door B. on W. dezer gemeente zijn de dagen voor
eventueels stemming en herstemming voor twee loden
van den, gemeenteraad bepaald op 7 Juli en 19 Juli a.a.
tollen.
Te Krommen!* is voor den lijd van drie Jaren
verpacht de opbrengst der tolgelden over de Veer-
brug, d*> verbinding tusschen deze gemeente en
de Zaanstreek. In opbod bracht zij op f 2700, 'tor-
wijl zij gemijnd werd ojp f 50p. O vier de vorige ja
ren bedroeg de pachtsom ongeveer f 6400, alzoo
een belangrijke verminderiing, die het gevolg is van
het f-'it, dat de gemeente diimaa! geen concessie
tot tolgeldheffing kon krijgen of de voetgangers,
tot dusyer e*n cent betalend, moesten worden vrij
gesteld.
krasse oudjes.
De 70-jarige A. Z., te Drachten, viel 'in de diepe
vaart. De 70-jarige J. van Houten, aan den over
kant wonende, dit ziende, sprong geheel gekleed
te water, zwoom naar dfc overzijde en bracht d'en
drenkeling op het droge. Geen der oudjes ondier-
vindt nadaelige gevolgen 'van zijn bad.
uitvoer van een paard op eigenaardige
wijze ontdekt.
Dinsdagavond vonden de 'douane-ambtienaren te
Gennep bij do visitatie van ledige eierenkisten, dio
uit Duitschland terugkwamen, onder hooi enz., ver
borgen een gebruikt paarden tuig. De eigenares der
kisten, zekere vrouw Boeijen, uit Mil, verklaarde
dit van een stalhoudersknecht cadeau te hebben
gekregen. Dit vertelsel kwam den ambtenaar, daar
leder in Duitschland zoo duur is, verdacht voor,
weshalve hij de vrouw aan de politie overgaf, aan
wie zij na ^enigen tijd loochenen bekende, haar
paard in Duitschland verkocht te hebben-voor 1500
mark.
De vrouw had,'evenals verschillende andere koop
lieden, de vergunning eenige malen per week hare
eieren met kar en paard langs het grenskantoor
Hekken» uit te voeren; op hen-rust dan natuurlijk
de verplichting met het paard terug te keeren. Door
nu mét hare ledige kisten per spoor langs oen
ander kantoor terug te komen, hoopte zij zich voor
ontdekking te vrijwaren wat als ze het tuig niet
had medegebracht mogelijk ook ware gelukt,
aangezien biet haar, daar Mil niet in staat van b*-
leg verkeert, niet zoo moeilijk zou zijn, zich van
een nieuw paard te voorzien. Do vrouw moet voor
haar zieken echtgenoot en 9 kinderen den kost ver
dienen, zoodat zij haar srtaf dubbel zwaar zal on
dervinden.
mijn in het net.
De Enkhuizer sleepboot E. H. 26, -welke voor de
trawlervissoherij is ingericht en deze op de kust
uitoefent, kwam gisteren te IJmuiden binnen de pie
ren met een mijn aan boord1, die in het net was
opgehaald.
De mijn is door de marine van boord gehaald en
zal onschadelijk gemaakt worden.
Reclames.
Door haar te verwoarloozen begunstigen wfj 'de voort-
woekering van ziekten. Het verwaarloozen van ver
zwakking of ziekte der nieren cn urinewegen kan de
ernstigste gevolgen met zich slecpcn.
Men kan een betrekkelijk uitstekende gezondheid schij
nen te genieten en toen een nieraandoening hebben,
welke, in het begin van weinig hinder, veroorzaakt werd
door een kleinigheid (een gevatte koude, vermoeienis,
buitensporigheden van allerlei aard). Öe uitvloeisels van
deze 'aandoening treden bij tusschenpoozcn op, verdwij
nen tijdelijk en doen zich daarna krachtiger gevoelen.
Rugpijn, hoofdpijn, waterzuchtige zwellingen onder
dc oogen cn in (lo onkels, rheumatischo pijnen, uriue-
sioornissen kunnen de verschijnselen zijn. die aan
duiden, dat dc nieren en blaas aangedaan zijn en
somtijds reeds veel erger dan vermoed wordt,
Foster's Rugpijn Nieren "Pillen herstellen de goede
werking der nieren en blaas en doen de bovenstaande
verschijnselen verdwijnen, de voorloopers van gevaarlijke
ziekten als waterzucht, niersteen, nier- en blaasontste
king, Uremie (urihezuurvergiftiging).
To Schagon verkrijgbaar bü J
Rotgans, Drogisterij rHet Witte
Kruis", Molenstraat C 14. Toe.
zending gesehiodt franco na ont
vangst van po twissel fl .76 voor
één," of f 10.voor zes doozon.
Eischt de echte Foster's Rug.
pijn Nieren Pillen, weigert elke
doos, die niet voorzien is van
nevenstaand handolsmerk.
Ilso's wezen anders. Beleedigde liefde! Wel
licht had Meringer gelijk. Zachtjes, voorzichtig wil
de h ij d'ze teruggedrongen liefde terugwinnen
met geduld.
Hij ging den langen weg te voet terug, door do
rumoerige, smalle en breede straten, door den zwij
genden, natgeregende Dierentuin. Onder de verdor
de, halfvergane bladeren op den grond kwam reeds
weer zacht ontspruitend groen. Paasc'hbloemen, de
witte anemonen rekten hare teedere bloesems naar
het licht. De kringloop van het worden, die al het
gestorvene, verdorde voor ondergrond van het nieu
we leven gebruikt, was weer begonnen.
Als "en openbaring der lente kwam dit over Hil
mar. Met rassche schreden ging hij naai; huis.^
Ilse ontving hem m»t haar koele, gelijkmatige
vriendelijkheid. Hij trok haar handen aan zijn lip
pen mee een zekere eerbiedige teedërhëid- Zij klëur-
dë licht. In haar oogen lag een half verlangende,
half angstige blik, waarmee'zij hem verschrikt aan
zag.
„Ik heb een langen weg afgelegd, Ilse." Hij
streek haar over het haar. „Een grooten omweg,
maar dien ben ik niet tevergeefs gegaan. Ik heb
iets ontdekt, een oude wijsheid, die mij misschien
alleen nieuw voorkomt."
„Wat voor een wijsheid, Hilmar?"
„Dat er altijd wat in ons moet sterven dat
alleen is leven."
Zij zag "hem vragend aan. '„Wie heeft je dat ge
zegd?"
„De lente, Ilse, de lente buiten. De anemonen
bloeien boven louter doode bladeren dat is mijn
gansche wijsheid, kind. Maak daar voor jezelf een
vers van het is niet moeilijk."
A!s in e§n droom stond zij. „Ik kan het niet be
grijpen."
„Niet? Nu, hél wordt lente wij willen het
ook beleven." Hij bedekte haRr 'bleek gezicht met
kussen.
Stil lag zij in zijn armen. Haar hart sloeg luide.
Wordt vervolgd.
