voa Topper Laski, géwezau ritmeester.
Dr. Dresselhuys verklaarde aan de beide heeren, dat
reeds ten tweeden male Engels eken van politieken fang
gepoogd lxadden voeling te bekomen mét Invloedrijke
kringen in Duitschland om over VredesmogelIjkheden
te (discussieeren. Aan den uildrukkelykeri wen.sch toe
gevend, Jiad bijzelf verhinderd van zijn zijde
een kundigen vertrouwde naar Engeland gezonden, die
daar inet een zeer toonaangevende persoonlijkheid
sproken heeft.
Op grond daarvan verklaarde dr. Dresselhuys aan
de beiue Duitsche hoeren, dat Engeland op den prin-
eipicelen grondslag van een ontruiming van België tot
verregaande compensaties (koloniën) geneigd zou zijn.
Wanneer hiervoor te -Berlijn belangstelling zou ziju.
zoo zou hh' (Dresselhuys) op een Telegrafisch uitgespro
ken wensen bereid zijn, naar Berlyn te kome-i, om
als neutrale en geheel als privaat bemiddelaar voorloo
pig tot niets badende besprekingen te voeren, met
hetfloeL op grond van deze besprekingen het Nederland-
sciie ministerie te pnderrichten, zoodat ten slotte de
Nederlumlsclie Koningin als bemiddelende neutrale
maclit op den voorgrond zou kunnen treden. Hij zou
echter sléchts op bepaalde beloften de'reis aanvaarden,
daar hij ook met ernstige „Unter lagen" voorzien was.
Op de vraag van professor Schucking of dr. Dressel
huys ook dan zou komen, wanneer Duitschland de
voorwaarde van een zuiver militair steunpunt aan de
Belgische Noordzeekust zou stellen, verklaarde dr. Dres
selhuys, dat hij zou moeten vreezen, dat de onderhan
delingen dan moeilijk tot het doel zouden voeren,
maar dat hij- ook dan zou komen.
Deze feiten werden niet slechts oogenblikkelijk sclirif-
telijk per gezantschapskoerier, door Excellentie Freihcrr
v» Stumm en Excellentie graaf Von Leyden, gewe
zen Keizerlijk gezant, beide in voeling met het ministerie
van Buitenlandsche Zaken, medegedeeld, doch ook na
den 12en April door professor Schucking, die reeds
vóór zyn vertrek naar Den Haag voeling over de op
vattingen en plannen van de Duitsche regeering met
den heer Ferd. von Stumm, gezocht had, in Berlijn
ter sprake gebracht In de dagen ba den terugkeer 'van
de Duitsche heeren uit Den Haag is het resultaat van
de daar vertrouwelijk gedane opgaven ook verdei" meer
malen met personen besproken, die het ministerie van
Buitenlandsche Zaken naslaan. Ook is een 'memorie
die hierop betrekking heeft ter betrokkener plaatse
overhandigd Excellentie Von Stumm gaf blijken, dat
hij persoonlijk sympathie gevoelde voor zulke pogin
gen tot eenvergelijk, maar na zijn informaties kon
men op dat tijdstip ^an leitender Stelle" niets berei
ken. Ifij zeide daarom daf men dr. Dresselhuys oftt-
kennend antwoorden moest.
Professor Schucking heeft vervolgens door onderhan
delingen een verzachting van het afslaan van dr. Dres
selhuys' voorstel bewerkt, terwijl hij schreef dat het
bezoek van dr. Dresselhuys voorloopig nog overbodig
was. Op 24* April verscheen daarna inde Nordd.
Allg. Ztg. het bekende officieaise dementie van de
Duitsche regeering, dat zich tegen een „afzonderlijken"
vrede met Engeland wendde. Daarvan was bij" onze
besprekingen Jn ieder geval geen sprake geweest.
De op den Haags chen dag aanwezige Engelschen.
professor Lowes Dickinson (universiteit Cambriage), een
aer bekende politieke persoonlijkheden van Engeland,
en j. Allan Jiaker, lid van het Parlement, voorzitter
van dc Britsche groep der wereldalliantie van Kerken
voor internationale vriendschap, zeiden openlijk, dat
zij piet de Engelsche regeering op dezélfde wijze in
voeling stonden, als de Duitsche heeren met de hunne
en gaven te verstaan, dat voor Engeland ook geld1
geen rol zou spelen, daar immers de dagelijksche enorme
oorlogskosten de oplossing van de schadeloosstelling
!den duur steeds moeilijker zouden maken.
óp
In hoerre bij:"de op practische overwegingen gestem
de natuur van deze heeren1 een subjectief element een
rol speelde is moeilijk te zeggen.
Hierdoor staat voor mipvast:
le. dat reeds Van April af van Engelsche zijde
pogingen tot toenadering gedaan zijn;
2e. dat het persoonlijk bezoek van een neutrale tot
het voeren van' niet-bindende besprekingen van Duit
sche zijdo afgeslagen is.
Binnenlandsch Nieuws.
BRIEFWISSELING MET DEN HEILIGEN STOEL.
De Italiaansclie legatie zendt de volgende mededeo-
*'n$e Koninklijke Italiaanschc Legatie te 's-Gravenhage
heeft heden ae volgende „Verbale Nota" gericht tot
het Ministerie van Buitenlandsche Zaken:
De Koninklijke Italiaansche legatie heeft, in opdracht
harer Regeering, de eer het navolgende ter kennis te
brengen van de Koninklijke Nederlandsche Regeering:
„Daar de oorlogsverklaring aan Oostenrijk-Honga-
rije de staking ten gevolge heeft gehad van elk verkeer
pèr post met het vijandelijk grondgebied, heeft do Re
geering des konings alle noodige maatregelen gelrof
fen ten einde de briefwisseling van den Heiligen Sloel.
de uitgaande zoowel als *de inkomende, le waarborgen
op de meest onbelemmerde en de snelste wijze en
zonder aan eenigerlei censuur onderworpen te zijn.
„Nu is het echter voorgekomen, dat het bestuur der
Oostenrijksch-Hongaarsche posterijen stukken en brieven
heeft teruggezonden, afkomstig van leden van het Hei
lige College en van Pauselijke autoriteiten, en welke
voorzien waren van de stempels van het Staatssecreta
riaat.
„Onder deze omstandigheden ziet het bestuur der
Koninklijke posterijen zich genoodzaakt, alle verant
woordelijkheid af te wijzen voor de belemmeringen en
vertragingen welke deze briefwisselingen zullen hebben
te ondergaan en stelt de Koninklijke -Regeering er prijs
toor haar en. dé kleine Aïbrecht .Eeinrich zegondé.
„Wij n oemon hem natuurlijk alleen Heinrich,"
fluisterde de trotsehe vader zijn oom ■'toe. „Dat is
de familienaam der Krocherts."
De oude Krochert drukte hem slechts vast de
hand tot antwoord.
Karola boog zich diep over het dofckére kopje van
den kleine. „Heini 'lieve, zoete H^ini!" Een traan
viel op het voorhoofd van den kléinen -slaper. Zij
kust dien snel weg. Dat mocht niemand zienl
De erfprins geleidde Sitta aan tafel. Zij liep als
in een droom naast hem. Kon het waarheid zijn,
dat zij weer naast hem zat, zijn stem hoorde, in
zijn oogen keek? Hij zag er veranderd uit, sterker
geworden, rustiger en zelfbewuster. De blik vast
en ernstig, de trekken onbewogen.
Hij wendde zich. dikwijls tot mevrouw Van Hoo-
gendal, die aan zijn andere 'zijde zat en bestendig
zijn opmerkzaamheid poogde in beslag te nemen.
Met Sitta sprak hij heel weinig.
„Mag ik vragen naar 'de gezondheid van de erf
prins es?" vroeg Sitta eindJelijk. Haar stem beefde
De erfprins draaide haar zijn gelaat vol en open
toe. „Dank u het e'aat haar nu goed!" zeide hij
met een half lachje. „Ik zal haar veel-'moeten ver
tellen'als ik thuis kom: hoeveel of jde kleine weegt,
of hij goéd slaapt en erg schreit, of hij veel
dwingt en hoe jê hem voedt. Ik heb u ook een por
tret meegebracht van mijn kleine -meid."
„Hoe lief! Ik heb reeds zoo lang geweascht om het
prinsesje eens te zien".
„Zij is niet mooi", zeide de erfprins. Echter kan
niemand haar weerstaan, zij regeert heel Gluck-
stadt".
„Er is daar bepaald wel veel veranderd"^ zeide Sitta
tiroomerig, nzecr veel in de weinige jaren, dat ik
weg benr'
„Ja, bepaald. De hertog bekommert zich' om mets
meer. Hij is onverschillig voor alles geworden".
„Hoe treurig".
„Ja. maar mj lijdt gelukkig niet. Ik kan nu onge
hinderd mijn ideeën volgen".
„En vindt Uwe Hoogheid 'daarin zijn volle bevredi-
op, dat voor eens en voor al, bekend en vastgesteld zij;
van welke zijde in den huidjgen oorlog de evemtueele be
lemmeringen in de vrijheid 'van verkeer van den Hei
ligen Stoel afkomstig zijh".
DOOR HET ONWEER.
Tijdens het hevige onweder, dat Donderdagmid
dag boven Arnhem woedde, is de bliksem op de
bovenleiding van de gemeentelijke electrische tram
geslagen, waardoor het veiligheidstoestel in .dé Elec
trische Centrale den stroom uitsohakelde en ver
moedelijk defect geraakte. H*t duurde-twintig mi
nuten voordat de stroom weer kon worden ingescha
keld. Gedurende dién tijd stond het tramverkeer
op alle lijnén stil.
Donderdagmorgen te ongeveer li uur trof de
bliksem de spits van den toren der Geref. kerk te
Gorinchem. Een lange kloof ontstond in de spits,
waardoor een massa leien naar beneden vielen, ter
wijl een bouten balk versplinterd werd.
Donderdagmiddag sloeg de bliksem in de boer
derij van A. Wolf te Paterswolde. bewoond door
A. Huizinga. Alles verbrandde. Zeven kalveren von
den hun dood in de vlammen.
Woensdagavond is te Dwingelo de boerenplaats
van A. Wesseling 'door den bliksem getroffen en
afgebrand. Eenige varkens zijn verbrand. Verzeke
ring dekt de schade.
Door het inslaan 'van den bliksem is Don
derdagnamiddag te Bchefemda afgebrand de land-
bouwschuur van F. van der Wal. De "in de nabij
heid staande kerktoren vatte ook-vuur, maar bleef
behouden.
EIEREN.
Nadat wekenlang voor den tijd 'van het jaar
abnormaal hooge eierprijzen besteed waren, liep 't
Donderdag op de Barneveldscbe eiormarkt mis.
Duitschland kon of wildé geen 'eitjesp meer gebrui
ken en aan den handel op Engeland zijn nog steeds
vele moeilijkheden verbonden. Vandaar dat de prij
zen, tot schrik der boertjes, mepr dan een cent
per stuk naar beneden gingen. Langen tijd bleveü
de verkoopers weigerachtig, dooh ten slotte ga
ven de moesten toe. Enkelen echter waren'zoo kop
pig, dat zij liever hun eieren weer mede huiswaarts
namen, dan 'dat zij ze voor den geboden prijs af
stonden.
DIE BESCHIKTE OVER DE NOODIGE FANTA
SIE.
Zondagavond tegen 10 uur zou door ongenoode
gasten e«n bezoek zijn gebracht-aan een perceel in
de v. Weede v. Dijckvéldstraat in Den Haag, na
welk bezoek d» eigenaar en d» dienstboden geld
misten.
De politie beeft in deze zaak eohter epn verras
sende ontdekking gedaan. De dfenstbode gaf, onder
vraagd, een omstandig relaas ten beste van 2 man
nen, die zij Zondagavond had zien wegloopen van
een deur, w?lke zij „secuur" gesloten had, enz.
Maar men scheen redenen te hebben te gelooven,
dat de dienstbode van de zaak meer wist dan zij
vertelde. En die veronderstelling is juist gebleken.
Het meisje heeft bekend, zelf f 100 van haar mees
ter te hebben weggenomen. Met veel handigheid
beeft zij de geheels paeudo-inbraak in scène gezet.
Zoo vertrapte ze-in den tuin bij de schutting eerst
ene paar planten, om het vermoeden op te wekken,
dat de dief of dieven zich ovër de schutting ge-
heschen hadden, fabriceerde zij-voetstappen in het
zand, bad ze hiér en daar een ander valsob -spoor
achtergelaten, enz.
Het grootste gedeelte van het ontvreemde geld
werd nog in de keuken verborgen, teruggevonden.
De ontrouw'e dienstbode is door de politie aange
houden. Zij legde een volledige bekentenis af.
RECHTSINGANG.
De Tel. meldt, dat tegén d^n hoofdredacteur van
dat blad rechtsingangk is verleend en hij is. verwe
zen naar de terechtzitting ter zake van zich te heb
ban schuldig gemaakt aan 'het navolgende: „dat hij
te Amsterdam in de maand Mei 1915 opaettelik,
terwijl eenige weken te voren op het eiland Zuid-
Beveland door de gewapjend'e macht militaire verde
digingswerken waren aangelegd, waarvan hij wist,
dat da geheimhouding door -het belang van den
staat werd geboden, daaromtrent een bericht en
inlichtingen heeft openhaar gemaakt."
DUUR HOOILAND.
Men schrijft uit Cutemborg aan het Hdbld.:
De verpachting van hooiland door het Kroondo
mein gehouden, heeft .ruim f 7000 meer dan 'verle
den jaar opgebracht.
-- h OI. IIO RN.
Den Zisten werd aan do Kolhorndér kade, in het
veld van den heer Jm. «Blaauboer, een koe door den
bliksem doodgeslagen. 1
KOLHORN.
De beer P. Kisten}aker Jz. werd gekozen als
voorzitter der Vrijzinnige Kiesvereeniging alhier.
De afgetreden voorzitter de he«r Jb. Kistemaker
Jr. stelt er prijs op, dat wordt medegedeeld, dat
hij bedankt heeft lang voor de laatste vergadering
en candidaatstelling voor den Gemeenteraad, en dat
zijn bedanken in geenprlei verband staat -met die
candidaatstelling of andere gemeentepolitiek.
BARSINGERIIORN.
Met het onweder van Donderdagmiddag zijn -aan
het OoBteinde van het diorp ©en schaap van den
h-eer S. Over en een koe van den heer Jan. Blaau
boer aan de Schringkaagkade, in de weide doodg'-
slagen.
GEVLUCHTE RUSSEN.
Men schrijft uit Millingen aan-de N. R. Gt.:
Drie vreemde, lichtblonde koppen doken op uit
een roggeveld en keken met angstig* vraagoogen
,,a<x De erfprins antwoordde helder en Vast „Ja^
ik ben tevreden en ik hoop dat men het ook met
mij is".
„Hoe gelukkig maakt dat mijl" Sitta sloeg de oogen
vol' tot hem op.
Een siddering liep hem langs den rug. De blik
weersprak immers haar woorden.
„Dat wist ik, dat het u verheugen zou, dat was
ook het eigenlijke doel van mijn komst hier, u dit te
zeggen", voegde de erfprins er handig aan toe.
„ïk dank u. Hoogheid
,,0. dat niet Ik neb u te danken
Verder kon hij niet spreken, want ae pastoor begon,
na een buiging tegen den erfprins, zijn rede. Hij begon
niet vanaf den stamboom der Krocherts, neen, de goede
man begon met Adam en Eva en wikkelde zijn lange"
taaie rede af, zoodat het einde van dezen woorden
stroom den erfprins een van de gelukkigste ©ogenblik
ken zijns levens toescheen.
De erfprins herdacht in zijn antwoord gelukkig
ook de grootmoeder van 'den klein». Hij maakte
daardoor goled wat het schandelijk gedrag van den
ouden'Krochert had bedorven. Deze veroryachtzéam-
de de moeder van Sitta op een schromelijke ma
nier.
„Wie is toch dat aardige, blonde meisje aan het
eind van dé .tafel?" zoo 'wendde de erfprins zich
aan het éinde yan het maal tot mevrouw'Van Hoo-
göndal.
„Dat iseen nichtje van mijn schoonzoon, 't heet
dat zij de stiéfdochter is van zijn oom, maar zij
wordt geheel als lid der familie behandeld."
„Een lief gezichtje zoo jong en frisch."
„Vindt- uwe Hoogheid? Nu ja zij ziet er niet
onaardig uit," meende mevrouw Van Hoogéndal niet
onwelwillend.
„Opvallend lief is zij," hield de erfprins vol. „In
dat galaat ligt ad«l en karakter."
Hij stond op en bood Sitta weer den arm. Zij
steunde even daarop. „Is u moe?" vroeg hij be
zorgd en k*^k haar in het bleeke gelaat.
„Een weinig," zij lachte matjes. „Het is een
wat inspannende dag geweest."
rond, om dan weer plotseling te verdwijnen tus-
sohen de hooge halmen. De grenspost xverd ge-
waarsohuwd: „Holland!" ritepen onz* -soldaten en
terstond sprongen drie Russen, want die waren het,
te voorschijn. Fransch, -Duitsch of Engwlsch ver
stonden ze niet, maar door gebarentaal gaven zij te
verstaan, dat zij in 4 dagen niets te eten hadden
gehad. Zij vielen op de spijzen aan, die hun over
vloedig werden aangeboden.
WIERANGEN.
Bij den heer burgemeester alhier is van de Regee
ring bericht ingekomen, dat de wolprijzen met 7Va ct
por K.G. zijn verhoogd, zoodat deze thans voor Wie-
ringen is t le kwaliteit f 1.5i7Va} 2e kw. f 1.47Va por
wieringen.
Sinds cenigen tijd is alhier, voor rekening eener
Vennootschap in Den Helder, een aanvang gemaakt
met het koken van krabben, dienende voor kunstmest-
Aan de schippers wordt hiervoor per zak betaald f0.90
en er worat thans vrijwat aangevoerd. Het bedrijf
wordt uitgeoefend in een houten tjalkschip, liggende
aan de .Haukes, voorloopig met een ketel. Binnenkort
zullen or nog eenige ketels'worden bijgeplaats. Voor velen
levert deze nieuwe industrie een aardige verdienste
op en wordt de zaak hier door belanghebbenden met
belangstelling gevolgd.
De lichtzijde heeft hier ook een schaduwzijde. Aan
dit bedrijf'is een luchtje verbonden. Bij Zuidenwind
waait een onaangename stanklucht over de Haukes
en haven en noodzaakt de burgerij met dit mooie weer
de ramen gesloten te houden.
WIERINGEN.
Naar wij vernemen, is door de burgerij van Hippo-
lytushoef een adres aan den Raad! dezer gemeente ver
zonden met het verzoek het besluit oux de kermis dit
jaar niet te laten doorgaan, te willen intrekken.
WIERINGEN.
Door het bestuur onzer onderaf deeling der V.P.N.
zijn benoemd tot leden van de aankoopcommissie voor
drie foktoomen (zuivere raskippen), de heeren C. Jb.
Kool te Vatrop, H. Engel Jbz. te Belt -en J. C. Kooij.
te Dam, welkë allen hunne benoeming hebben aan
genomen. De foktoomen zullen woorden aangekocht van
aan do vaste kust gevestigde fokslations. verder zul
len zo onder de ledea van de onderafdeeling worden
verloot,met dien verstande, dal Óen toom onder de
leden van 'tOostdeel, éen onder de leden van 't West-
deel en éen onder de leden van 't Middendeel van het
eiland zal verloot worden. Aan de verloting nemen
alleen die. leden deel. wélke hun eieren naar de veiling
verzenden en alzoo in de halve centen-kas hebben bij-
mt °het kaartspel.
Yan de Nijmeegscb© Schoolvoetbalcompetitié is
kampioen geworden éen vereeniging met den voor
©en voetbalclub wel zeer zonderlingen naam... „Har
ten* Aas".
Niettemin is bij déze vereeniging „Schoppen''
troef. 1 Arnh. Ct.
Gemengd Nieuws.
HET BROEIT IN RUSLAND.
't Is het Duitsche blad de Voss. Ztg., die van baar
berientgever te Petersburg van allerlei verneemt, wat
er op wijst dat liet in Rusland met rustig is. Zoo publi-
ceeren de gouverneurs van Petersburg, Moskou, Rjuzan,
Kief en Sara tof "dringende beden aan de bevolking, om
de verspreide geruchten over militaire nederlagen en
binnenlandsche onlusten niet te gelooven.
Te Moskou vond een vergadering van districtsverlegen-
woordigers en tevens van 80 vertegenwoordigers van Rus
sische steden plaats. De zittingen waren geheim.
De „ltjetsj" én „Djen", die daarover berielitea wil
den geven, verschenen met vijf tot zes witte kolommen.
Te irkoetsk werd "den voiigen Zondag besloten, al
daar eeu vergadering samen te roepan van Siberische
stedelijke vertegenwoordigers. In liet Tauriseho palcis
te Petersburg hebben dagelijks samenkomsten piua.s
van Doema-leden, hoewel de Doema officieel gesloten
is. Den vorigen Vrijdag besloten de partijleiders, onder
voorzitterschap van den president Rodsjanko, de nog
afwezige partijleiders telegrafisch naar Petersburg op
te roepen, 'en de parüjzittingen permanent to Verklaren.
Voorts meldt men nog een zeer leokcncnd voorval.
Twee dagen na de Moskousche onlusten seinde Groot
vorst Nücolaas - Nikolajewitsj aan den Tsaar dat hij
dezer dagen te Tsarskoje Selo wilde komen, om. met
den Tsaar velerlei to bespreken. Waarschijnlijk voelde
de grootvorst behoefte, als^ aanklager tegen zyn tegen
standers op te treden. Hij 'kreeg echter ten antwoord,
dat de Tsaar zijn aanwezigheid op het oorlogstooncel
voor* dringender hield. Dit merkwaardig voorval wordl
in de Petorsburgsche salons en officierskusinos open
lijk bosproken.
Enkele dagen geleden is In 't kort molding gemaakt van
onlusten die te Moskou zouden hébben plaats goliad ou
waarvan Duitsche inwoners en hun bcziilingon de dupe
zouden zijn geworden. Duitsche bladen melden er nu
liet volgende over:
De ongeregeldheden begonnen den Oen Juni, 's mid-
igs om vijf uur. Op de binnenplaatsen van de fabrie
ken van Zunilel en Ilubncr verzamelden zieh oen paar
duizend arbeiders, die den directeur van de fabriek,
den heer Garissen, verschillende eischon stelden. Toen
deze niet onmiddellijk werden ingewilligd, begon men
niet hel vernielen^van de fabriek. De heer Carlsson
vluchtte, jnaar hip werd achtervolgd. In zijn - doods
angst sprong hijr in het Moskwa-kanaal en bereikte
den anderen oover. Maar daar werd hij1- door de me
nigte, die zich er inmiddels opgesteld had, doodgo-
,;Zeker te inspannend voor uw teer* gezondheid.
Hier Krochért, ik rqep nu uw autoriteit in, uw
vrouw moet gaan rusten."-
Hans Bénning- trad op Sitta toe.1 „Wanneer uwé
Hoogheid dat goéd vindt bet was bepaald het
beste voor 1 jet lieveling."
Sitta knikte snel. Zij zag hoe de erfprins op Ka
rola toestapte. E^n schrikkelijk wee gevoel steeg
er in haar op. Het was of twee koude handen zich
vaster om haar hart légden.
„Zal ik m«t je meegaan, Sitta?" vroeg mevrouw
Yan Hoogendal teedèr.
„Neen, blijft u maar'hier."
„Nu ja ik moet jou hier óok wel vertegen
woordigen."
Sitta ging zacht de kamer uit. Achter haar klonk
het lachen en praten van haar opgewekte gasten.
De bedienden brachten juist de koffie binnen. Zij
ging naar haar slaapkamer. Da vensters aan den
tuinkant stonden wijd,open. Mildc avondlucht, droo-
mende vogelstemmen drongen naar binnen. Sitta
trok baar japon uit. De lucht woei verkwikkend
koel over haar armen en schouders.
Zij zat op di°n kant van haar lledikant en keek
voor zich héén. Van verre klonk'spreken en lachen
der anderen gedempt tot haar door. Zij geloofde dui
delijk de stem van den erfprins en het lachen van
Karola te hooren.
„Jong, frisch en aantrekkelijk is zij," 'zei Sitta
plotseling. „Waarom zou hij dat ook niet mogen
vinden en ik ben Vervallen en oud geworden."
Zij sprong op en trad voor den spiegel. Het glas
gaf in de avondschemering haar trekken soherp te
rug. Een 'paar te groote donkere oogen staarden
haar troosteloos aan. 1
Zij drukte do handen tegen de slapen en zij brak
in eén hartstochtelijk snikken los.
Weder dat lachen. Nu kwam het van buiten.
Sitta ging achter de gordijnen staan juist, daar
wandelden alten in (ten tuin. Dé erfprins liep inet
Karola. Waarom ook niet?
Sitta maakte haar vlechten los. Tot ver over haar
middel viel het zwarte haar naar beneden. Zij liep
de kamer op en neer, steeds van haar bed naar de
Het gepeupel drong inmiddels door tot do wonin
gen van de directeuren, die zelf nietaanwezig waren
Drie Duitsche vrouwen vluchtten, in den kekier Van
een mevrouw Engels, dia zelve een Russische is. De
drie vrouwen werden echter in dén keider gevonden
door het gepeupel. Zij^moesten mee naar het politie
bureau. werdenechter onderweg in het Moskwa-ka
naal geworpen en met steeuen gegooid. Zij" kwamen
alle drie om,
In den pacht van Woensdag op Donderdag bleef
het in de 6tadi betrekkelijk rustig.* Maar Donderdag
vroeg trokken Weer duizenden, onder wie vele half-
opgeaclioten 6lungcls, lawaai makend en vernielend
langs de straten. Voorop werd de Russische vlag ge
dragen en op stokken do portretten van den Tsaar en
grootvorst Nikolai Nikolaiewitsj. Deze optocht van
moordenaar eni brandstichters droeg dus het ka
rakter van een vaderlandlievende betooging. Zij'
schreeuwden Uit de verte iederen voorbijganger toe:
Hoed of! Groot en klein voldeed aan dezen eisch.
Het gepeupel Vas alleenheerscher in de stad. Woar-
scliijnlijk hadden de belhamels een li]3t van alle Duit-
schers in de stad. Anders zou het toch niet mogellfk
Sweest zijn, dat bhxnon vier en twintig uur alle
uitsche eigendommen, vernietigd werden.
Donderdagavond was het verschrikkelijk in de stad.
De hoofdstraten lagen vol vernielde meubels, goede
ren uit winkels en magazijnen. Da tram kon soms niet
rijden. Op dertig, veertig plaatsen stonden de huizen
in lichte laaia Voor Vrijdag was er geen polilie te be
kennen. De politie was toen niet daar, waar het ge
peupel te keer ging, maar stond geposteerd voor het
paleis van. den gouverneur, diens bureau's -en op het
Roode Plein, bij' 'het Kreml. Men was bang, dat de
patriotische moordlust cftilaarden zou in gewonen moord
lust. Eerst Vrijdagmiddag werd Üe orde hersteld.
VREUGDE TE WEENEN.
Dat We enen in een vreugderoes is nu Lemberg weer
in het bezit der Oostenrijkers is, spreekt vanzelf, maar
deze uitingen van vreugde hebben hun hoogtepunt be
reikt iif (cVe indrukwekkendste huldebetoogiug, die nog
ooit aan Keizer Frans Jozef is gebracht.
Donderdagavond om D uur had in de Stefanuskerk
een dankdienst plaats. Als vertegenwoordiger des Kei
zers was do troonopvolger met zyn gemalin, tegenwoor
dig. Voorts zag men' er onder het buitengewoon talrijke
publiek de aartshertogen, die op het oogenblik te Weo-
nen vertroeven, de gemeenschappelijke en Oostenrijk-
sche ministers, de gezanten der verbonden mogend
heden enz.
Om elf uur vond een indrukwekkende huldigingsplech-
tigheid van de Weenscho bevolking voor den Keizer
in Schoenbrunn plaats. Een menigte, die slechts bij
honderdduizend en 'te tellen was, stond voor het paleis.
Toen de Keizer, gevolgd vdoor den troonopvolger en
aartshertogin Zita (diens gemalin), welke haar oudsten
zoon in de armen droeg, op het balkon verscheen, brak
een gejubel los, waaraan geen einde scheen te Willen
komen.
Burgemeester Weiskirchner hield vervolgens uit naam
van de Weenschê burgerij een toespraak tot den Keizer
Ilij gaf uitdrukking aan do blijdschap over de her
overing van Lemberg en het vertrouwen "dat Galieië
spoedig geheel van vijanden zou zijn gezuiverd.
De Keizer dankte voor do vaderlandslievende huldebe
toogiug, mei dankbare waardeering dacht hij" opnieuw
aan de zelfverloochening en de offervaardigheid van
de Weensche bevolking.
De Keizer drukte de overtuiging uit, dat de bevolking
van Weenen in deze vaderlandlievende houding zouden
volharden „tot aan den dag dat, zooo God het wil, als
gevolg van de overwinning een eervolle vrede den
volken duurzame waarborgen zal verschaffen voor hun
welvaart, welke te bevorderen de schoonste taak mijns
levens is."
Deze'toespraak des Keizers ontketende een geweldig
gejubel. Het publiek zette het volkslied in en juichte
ook aartshertogin Zita toe. Het hoezeegeroep word Tel
kens herhaald, tot do Monarch èh de leden van hel
Keizerlijk Huis zich in hun vertrekken terugtrokken.
DAT IS NIET IN ORDE.
Professor dr. Dammer, custos aan den botanischen
tuin te DaLhem1 bij: Berlijn schrijft in de Vossische
Zeltung
Er is dit jaar in Duitschland meer groente ge
plant dan in andere jaren, niet aileen in de parti
culiere tuinen, doch ook door de groente-telers. "Men
zou denken, dat wij1 spoedig groente in overvloed zul
len hebben. Desniettemin zijn do groente-prijzen hoog,
buitengewoon hoog. Men wil, evenals bij ae aardap
pelen vroeger, weer te veel verdienen. Is hel niet
gruwelijk, dat spinazie bij wagonladingen Iegelijk uit
de centrale markthal gebracht "moest worden, niet om
gegeten, doch om op den mesthoop gebracht te wor
den r "Is het niet ongehoord, dat duizenden centenaars
spinazie in een tijd, dat hot pdnd in normuio jaren
vijf pferwics kost, eenvoudig niet geoogst, doch mee
omgeploegd worden mot den grond, omdyt or g«m
aannemelijke prijs voor lxjtaald werd t
En zoo 'zal het ook met audcro groenten gaan, in
dien er niet bijtijds maatregelen genomen worden.
Een anders zeer gezien vakblad protesteert cr tegen,
dat Duitschland overstroomd wordl met goedkoop?
groente! Dit zelfde vakblad'meldt thans triomfantelijk,
dat bij don rijkskanselier een verzoekschrift is in
gediend om bes-vruchten te mogen uitvoeren naar
het neutrale buitenland, en om le voorkomen, 'dn!
door snelle treinverbindingen vruchten uit het- neu
trale buitenland naar Duitschland ingevoerd zullen kun
nen worden!
Men zou het niet voor mogelijk houden, 'dat een
vereeniging van vaklieden, die een flïnke ondersteu
ning krijgt van de regeering tot hét verbeteren van
de vruchtenteelt, zoo vreemd! tégenover dé wereld kan
deur en weer terug. Boven de litwteboomen stonden
reeds de avondsterren. Wat bleven ze lang- weg.b
reeds de avondsterren. Wat bleven ze lang buiten.
Yocblig koud werd'd e nachtlucht, zij rilde, maar
wilde niet in bed gaan liggen. In de duisternis was
het zoo verschrikkelijk met dien loodzwaren
berg op (te borst. Zij zat nog urenlang reohtop in
haar kussens en snakte naar 'lucht.
Naast haar bed stond een kleine rococotafél, met
een afsluitbare schuiflade. Zij sloot die open en
haalde een kléin zwartgébonden boek daaruit. Haar
dagelijksche aanteekeningen vulden de bladzijden.
Zij hield het boek op haar knieën en schreef haas
tig en met bevende vinger3 eenige regalen.
„SittaI Ben je nog niet in bed!" Hilde trad haas
tig binnen. Haar klopp<en had Si^ta niet gehoord;
zij ontstelde hevig en wierp hét boek vlug in de
lade. „Het venster staat nog open en je bent zoo
dun gekleed je zult wel hevig verkouden wor
den," berispte Hilde. Zij 'sloot haastig de ramen.
,Uoe kun je nu zoo onvoorzichtig zijn?"
„Ik inotest luoht hebben," antwoordde Sitta on
geduldig.
„Ga liggen en dek je warm toe. Zal ik een kop
th*e halen?"
„Neen wees barmhartig Hilde -en laat mij ai-
l6?,Sitta, 'je hebt koorts!" Hilde greep haar gloei
end boete handen. „Zal ik'Hans Heimmg boven zen
den?"
„Neen, 'neen. Ach. wat kwel je mij toch." Sitta
scheen geheel haar bedaardheid t e hebben verlo
ren. Zij wierp zich op haar bied, drukte het Hoofd
kussen tegen haar mond, om haar snikken maar te
verstikken. „Laat mij laat mij alleen
Dat was hot eenigo wat Hilde verstaan kon.
Met een diepen zucht wendde déze zich einde
lijk af. Zij sloot do deur achter zieh dicht. Neen,
memand buiten haar mocht weten, hoe het gesteld
was mpl de gelukkige moeder op den avond van
den dag, waarop haar eerstgeborene was gedoopt.
Wordt vervolgd.
