Mooi Schooit
Reclames.
Die stekende pijn in den rug
althans voor ccusmmptie-aarcuppülen voorshands on
uoodig.
Door de daling der li jnoliepr ijzen zijn 'de prijzen
van zeep de laatste weken met f 15 per 120 KG. -te-
ruggeloopen; in aanmerking nemende den hooien
prijs der brandstoffen en van een belangrijke
grondf-tof als ka'iloc-g, zijn de -flUidigft zeepj.ri.zen
niet te boog te achten.
De regt-.ing \an de meikpi ijzen stuit op tal v«fl
l •©/.waren, ook uooidat ae U.esUmücii iu ao verêoii*}-
ionrie dooien van het lai.d zeer niteenloopen. De üii-
nisïer wijdt ook echter hieraan zijn aandacht doch
ui-ar bij do -ueikvtorzieniiig aliws-samenhangt i. et
plaatselijke un-staiidigbeaon, zal boogjsttwaai i.in-
liik van eenige regeling slechts dan iets 'te ver
wachten zijn, als van gemeentewege de voorhei-ei-
ding wordt getroffen en van rijkswege helpend
wordt opgetreden.
3. D -i naleving der maximum prijzen liet op meer
dan een plaats te wenschen over, wat voor een
deel verband hirid et de omstandigheid, dat -geen
maximum prijzen voor den groothandel waren vasb-
gesteld.
Wet ingang van de maand Augustus, toen een
nieuw.* lijst, vanj maximum prijzen voor den klein
handel werd \astgesteld, werden ook voor eenige
belangrijke artikelen n aximum prijzen veer d -n
groothandel bepaald; het ligt in de bedoeling bij de
herziening der lijsten van maximum prijzen, welke
maandelijks zal geschieden, bij gebleken noodzake
lijkheid de reeks dor artikelen, waarvoor maximum
prijzen vastgesteld werden uit te breiden ^n de
maximum prijzen ook te doen strekken voor den
verkoop docr den groothandel.
Ten einde te verkrijgen, dat de maximum-prijzm
gehandhaafd worden, zijn in de laatste circulair
dienaangaande de burgemeesters er uitdrukkelijk-op
gewezen, dat het 's ministers lepaalde wensch w as
dat de gestelde maxima geen doode letter zijn, doch
streng in acht worden genomen, waartoe In die
circulaire de rioodige wenken "worden gegeven.
De minister moet thans de gevolgen van zijn to
kennen gegeven wensch afwachten en kan daar dooi
de derde vraag niet afgerend "beantwoorden.
HET SUCCESNUMMER.
I»o Zienkz. Nwsb. vertelt als historisch:
Om zijn soldaten eenige afwisseling ie verschaf
fen in hun eentonig mo^bilisatieloven, vatte de kapi
tein iu eeu onzer kleme garnizoensplaatsen 't voor
nemen op, een zwemwedstrijd te organiseer en. Zijn
plan viel zeer in den smaak en spoedig was hei
programma opgemaakt. Alleen mankeerde nog het
slots dat pakt. Een 'der luitenants echter nam aai;,
ais hem slechts de vrije nend geiaten werd. voor e« i
schitterend succesnummer te zorgen. volgaarne ver
leende de kapitein hem zijn toestemming.
De groote dag is daar. Het stadje is leeggeloo-
pen, om den wedstrijd bij te wonen. AUe aanwezige
militairen zijn in groot tenue, en de oogen der jonge
schoenen zijn evenzeer gericht op de schitterende
uniformen van den kapitein en zijn staf als op de
wedsti ijdende landsverdedigers.
Wij laten de zwemmers zwemmen, en vo'lgen den
luiicnant, die voor het pakkende slot 'zou zorgen.
Hij is naar zijn k^mer gegaan en is daar iu druk
gesprek met 4 soldaten, die hun zv/ömn.ummor heb
ben afgewerkt en nu tij den-luitenant zijn ontboden
Jongens, zegt deze, Jullie kunt zwemmen als
ratten. Nu heb ik hier twee vrouwencostumes en
twee burgerpakken. Die trek jullie aan en dan ga
je bij den wedstrijd roeien. Jè valt per ongeluk alle
maal te water en loopt groote kans te verdrinken.
De lui op den wal zullen'roepen en schreeuwen en
gewis springen er e-en stuk-et' wat to'water om je
te helpen. Zoo gauw de eerste Lij -je komt, zwem jé
als de blits ^aar den kant eu Je komt Je 'hier ver-
kleeden. Dan nemen wij hier nog eon extra fijne
flesoh. Wat denk je er van?
Antwoord was overbodig. In een wip stonden de
vier getransforn eerd in twee dames en twee bur
gers op hun Zondags, en enkele cogenbliklcen later
ziet de samenzwerende officier, die zich intusöchen
weer bij zijn collega's gevoegd heeft, een roe-boot,
bemand met 2 vrouwelijke en 2 vrouwelijke perso
nen, het terrein"van den wedstrijd opvaren.
Daar jaat een der dames haar roeispaan glippen.
Bij de poging om hem te grijpen,-tuimelt zij over
hoort}. De anderen trachten te helpen, met het ge
volg, dat alle vier de inzittenden in de golven ver
zinken.
Wat een ontsteltenis aan den wal. Vrouwen val
len flauw, mannen loopen heen en weer en schreeu
wen om een roeiboot en om. reddingsgordelB. Maar
het waardigst en het krunigst houdt zich onze ka
pitein. Met een, gelaat van moed stralend, roept hij:
„Mannén, hier moet gehandeld worden. Wie mij lic-f
heeft, volge n ij!" En, zijn beste uniform-niet ach
tend, dringt bij voorwaarts en werpt zich tot aller
ontsteltenis geheel gekleed in den vloed, ter redding
van de ongelukkigen, die met het'zilte nat liggen'te
worstelen.
Met krachtige slagen doorklieft de kapitein do
golven, aangemoedigd door -de kreten der -toeschou
wers
Houdt moed! Toept hij den drenkelingen tce,
ik kom!
En hij kwam, maar.... te laat.
W ant, als 'de vermoeide officier de spartelende
op. „Hoe gelijk je op J,e vader,-Irma!"
„Mijn vader ja dien heb ik liefgehad
de herinnering aan hem heeft niets pijnlijks."
„Ondanks oat bij later met mijn moeder trouwde?
Ben je toen niet jaloersch geweest?"
„Neen. wij was gelukkig dat was de hoofdzaak.
Je r oedf r was zeer mooi, Ilse je bent haar
evenbeeld. Toen zij. de eerste maal in ons huis kwan
als meesteres zette zij jou 'op mijn scihoot..
Je was nauwelijks vier jaar oud. „Dat is de pop die
ik voor Irma heb meegebracht,"k zeide zij. Wr.S
dat. niet lief van haar? Na twee jaren stierf de jor-
ge, bloeiende vrouw; aan haar sterfbed moest i
beroven, steeds een zuster vcor je te zijn, Ilse."
„Die belofte heb je gehouden, Irma."
„Het was niet moeilijk, je lief te hebben! En a.s
men liefheeft, is het brengen van een offer ni t
zwaar... dat zie ik aan jou. Hoe goed en gedu.d.g
zit je altijd aan mijn bed."
„Dat is geen kunststuk! 'Maar ga nu slapen,
ondeugend kind.... Ik zal de gordijnen dicht doen,
opdat het slechte weer je 'niet hindert. Het een
tonige vallen var den-regen maakt iemand melan
choliek. &laap nu en droom maar, da.t je een won
dermooie bloem bent, die je immers worden wilt.
.,.)a, of een groote vlinder... een bonte, schitte
rende pauwenoog, met ontelbare kleuren weet
je...... zonder aardsche moeilijkheden.losgerukt.
Hoe mooi moet dat -zijn.... vrij en licht!
Ilse's oogen vulden zich met tranen. Haar zuster
scheen haar de laatste dagen voel zieker 'te zijn
geworden. De oude huisdokter zag ook te weinig;
Zij wilde eens me* Kurt spreken. Ermoest eer. spe
cialiteit geraadpleegd worden.
Irma scheen 4e slapen. Ilse stond voorzichtig
op en ging r.aar de andere kamer. „Is mijnheer
thuis?" vroeg zij daar den bediende, die-de talcl
„Jawel, mijnheer is ongeveer een uur geleden van
oen rit teruggekomen."
Ilse klopte aan de deur. Kurt spreng van de su.a
op. Zijn gezicht verhelderde toen hij Ilse zag.
„Jij? Koon 1 innen! Hoe lang »s het geleden, Ilse
dat je m< t mij gemoedelijk een sigaret gerookt
hebt?"
.Dank Je, Kurt. Irma houdt niet van dien reuk.
-»j m-merkt het dadelijk, als iemand gerookt heeft.
Jaarom... ik daclit anders, dat Ortzin's te-
- -nu rooken zulks-verhinderde."
.A-v sne hec-ren 'zien niet graag dat dames
dames eu Ltu-en .rijn.» r-u^t i.eeil, slaan dezt uo
armen en Leentsn uit en zwemmen als 'zeehonden
naar den oever, waar zij als bij looverslag verdwij
nen.
Wild van woede zwemt enze 'brave commandant
terug, uitgelachen deur het onbarmhartige publick.
Wat bij in deze oogenblikken-dacht, weten wij riet,
ui ..ar wij ©twijfelen z^er, nat hij de overtuiging vm
velen deelde, da», uit d. Gtnuxi.-n.tr ai waail.nd c n
öüiceanUjiifn©r was gowteoi..
Mli»b V/tl* bU>u;»\»ö»,5u.
Spoedveigadeniig op Dunu.udag 26 Augustus iüiD,
des iniudags had o uui.
Voorzitter de beer Jhr. De Beijer, burgemeester.
De heer De Rijke, secretaris, was wegens uige-
stoldhead afwezig.
Na opening dor vergadering zegt voorzitter, dat de
notulen do volgend» vergadering zullen wotrueai gele
zen. .en deelt verder mee, dat B. en W. deze verga
dering hebben uitgeschreven in aansluiting met de vo
rige zitting, waarin was besloten om de administratie
der gemeente zoo spoedig mogelijk in orde te hebben,
üm daarmee met spoed te beginnen, stellen B. en W.
voor, om den heer G. Muurhng. ambtenaar ter secre
tarie te Schagen, voorloopig te benoemen om met de
werkzaamheden een aanvang te maken en voorts om
morgen een deputatie af te vaardigen naar den heer
Commissaris der Koningin, oan die geheel en ai met de
zaken op de hoogte te brengen en om raad' te vragen.
Als deputatie wenschen B. en W. aangewezen te zien:
de burgemeester, wethouder Govers, en d» raadsleden
BeunSJGfl ©a De Heef,
Met' tdgomeeno stemmen worden deze voorstellen goed
gekeurd, waarna sluiting volgt.
ONGELUK MET EEN VLIEGMACHINE.
Eergistermiddag één uur is op het strand te Noordwijk
aan Zee een tweedekker met den militairen vlieger
luit. Hofstede en den waarnemer luit Polis geland.
Toen het vliegluig om 3 uur wilde opstijgen om 'den
terugtocht te aanvaarden, had een ongeluk plaats,
dat echter zonder lichamelijk letsel voor de vliegers
is afgeloopen. Bij het wegrijden slootte het vlieg.uig
tegen eenige badstoelen, verloor daardoor het evenwicht
en ging in een zandberg over den kop, zooidat de waar
nemer er uit viel. Met behulp van militairen is liet toestel
overeind gezet, hot heefl échter dustdanige schade aan
onderstel ein carrosserie beloopen, dat oan een militair»
vrachtauto getelefoneerd moest worden, waarmede he.
toestel gedemonteerd naar Soesterbeig we»d terugge
bracht
In veelgelezen dagbladen ziet ge tegenwoordig het
dorp Schoori genoemd naast Velp en Bussum en Drie
bergen en Scheveningen, en welke lustoorden er meer
in ons land te noemen zijn. Voor wie in den va can tic tijd
zich do weelde veroorloven n.ag van "n dab, oi
week of een maand „vrij af" te nemen, wordt dus ook
Schoori als tijdelijke verblijfplaats aanbevolen.
Ik weet niet wie die bescheiden qualilicatie van
„mooi Schoori' in de wereld gebracht 'heeft; of 't een
handelsreiziger, een, kastelein of een ondernemer van
een pension is geweest, maar dit weet ik wel, dat jaar
lijks honderden een boottocht maken door het Noord-
hollandseh Kanaal tot Schooridam, om vandaar te wan
delen naar Schoori en dat er even zoovel-en afstappen
aan het station Schoori van den stoomtram Alkmaar
Schagen en dat er nog meer per fiets of per rijtuig
even aanleggen te Schoori op hun doortocht naar 'Ber
gen en Bergen aan Zee.
De groote plaats van samenkomst -te Schoori is wei
aan het café „De Roode Leeuw". Daar is het zoo
ruiml Kom er met vijftig rijtuigen 'tegelijk, en voor
allen en alles is er plaats op het erf; kom er met
tweehonderd kinderen tegelijk ion ze kunnen er geplaatst
worden in de vrije lucht onder de.boomen en zonder
gevaar zich vermaken la het zandgat, hier vlak bij.
Dit zandgat, op de Wandelkaart van Schoori is het
Klimduin genoemd, is de plaats, van waar de bur
gers van Schoort vrij hun benoodigd zand mogen ha
len: op andere plaatsen in het zandrijke dorp is het
verboden zand van 't duin te nemen.
Reeds uit de verte, op den weg van Schooridam
af, ziet men dit zandgat als een kale plek lusschen de
begroeide duinhelling boven de hooge boomen van het
dorp uitsteken. De zwarte stippen, die zich over die plek
heen en weer .bewegen ,als vliegen over een wit porse
leinen lampekap, zijn menschen, groote en kleine.
Vaak waait van het hoogste punt hier de vlag, want
het zandgat is nu oenmaaï, vooral in den zomer, een
feestterrein.
Er is eens gezegd: „groote menschen en kleine kin
deren betalen gelijkelijk tol aan de natuur". Welnu,
eon bezoek aan 't Zaudgat toont u, dat er waarheid
in dit gezegde schuilt
Ais ge daar de kinderen, schaterend van pret, ziet
tobben om door dit mulle zand bovenop te komen en
dan weer het spoedigst beneden te zijn. wat na
tuurlijk zelden of nooit gaat zonder buiteling, dan...
tien tegen een, dat u ae lust bekruipt or: 'dat kin
derspel na te volgen en uw dertig- of veertig- vijfn
rijgen leeftijd voor een poos te vergeten.
i,... voor don vorm wordt er dan door die mannen
of vrouwen een weddenschap onder elkaar aangegaan,
wie iheteerst boven en dan weer benedon zal zijn,
maar hot spelletje blijft hetzelfde. En de buiteling wordt
er met of zonder opzet ook wei by gemaakt; dat behoort
er immers bijl
En niemand ook ergert zich er aan.
rooken."
...Er zijn zooveel onuitstaanbaar pedante lieden
in de wereld, lieve Ilse."
nse haaide de schouders op. „Och, dat doet er op
hot oogenbJik niets toe. ik moet met je .over irn.a
preken, Kurt.'
„0\er JrinaV" Zijn gezicht kreeg een ongewoon
ge&pannen uitdrukking.
„Ja. Irma is ziek, zwaar ziek... Lurt, ik vrees
bijna, dat zij niet Tang meer bij.ons Llijit.'
„lise!"
Hij greep Laar band en kneep die heftig.
Het deed baar pijn.
E"ü zeldzame glans kwam er in zijn oigen.
xl.se we'ok uitzet een schrede achteruit. Iiaar hart
stond een seconde stil.
Dat was geen smart, die zij in de oogen van haar
zwager las, nu.ar een begeerige hoop, een onhe-
heersent* traridend verlangen.
Wat kon dat beteekenen?
Zij wrong haar hand los. „Kurt! Je bent wel
erg geschrokken, Kurt?"
Hineekend bracht zij het uit.
„Jawel, ik ben geschrokken, zeer geschrokken,1
bevestigde Lij langzaam. Hij liep van haar weg;
zijn knieén beefden. „Het kwam mij zoo onverwacht
Vergis jij je werkelijk niet?"
„Neen. Je moet een beteren dokter laten ken.en.1
„Zeker bepaald.... ik zal dudeujk scblijven. Ei
n.ag niets verzuimd worden. Arme Irma!"
„Arme Irma:" herhaalde Ilse Litter.
Was het mogelijk, dat de eigen n au den dood
van de zieke'ijke vrouw wensch te? Heete tranen
kwamen in haar oogen.
Wat had zij hem gedaan, dit zachte wezen, zon
der eenige pielenties, dat slechts in stille terugge
trokkenheid met haar boeken wenschte 'te leven,
uoi-it iets voor zichzelf begeerde, nooit klaagde;
Kurt begon aan zijn schrijftafel te werken. „Ove
rigens, lise," zijn toon klonk min of meer ge
dwongen opgewekt „ziet ge haar toestand mis
schien te donker in. Irma was reeds lang lijdend.
Jij ziet Yan hot voel in 'huis zitten ook bleek. 'Het
weer is te s>uhl om te gaan rijden
„Ook al was het mooi weer, zou ik 'nu toch niet
willen gaan rijden."
„Ik zeide hot reeds je laat. het kopje han
gen. Dat past niet voor ziekenverpleging. Een klei
ne ontspanning heb Je wel nocdig. Ik heb zooeven
«•en uituoodiging uil» augen van het officierskcrps,
T»a behoeve van oude en gebrekkige- menschen is
er (door den eigenaar van „De Rood© Docuw" een hou
ten. trap naast het Zandgat gemaakt, zoodat dé beklim
ming van het hooge duin hier voor ieder mogelijk is
en j.ecter kan genieten van het vergezicht, dat men van
den top van hel Klimduin heeft
Dan ziet men tussohen de duintoppen door naar
het westen ook de Noordzee.
Voor wie er olies van wil hebben en alvast de beoucti
opneemt ,voor een bezoek aan het strand, dat, zoo
van :.ier t-ric-n, heustb niet zoo heel veraf ligt, zal
gewoonlijk de teleurstelling niet uitblijven.
De afstanden door het duin zijn grooter dan ge meent
in hechte lijn gemeten, ligt het strand vier kilometdr
uit 'liet Zandgat. De Sohooriera, die de paadjes kennen,
duin op duin af, rekenen zelf er eeh uur voor. Geen
wonder dan ook, dat menigeen op weg gaat, maar
halverwege terugkeert naar zim gezelschap aan 't Zand
gat, „dood op" zooals hij het noemt Maar dat
hindert met hier, als men uit is voor ploizier!
Schoori is mooi, maar niet om de dolle pret die
men er hebben kan. Evenmin om zijne huizen of open
bare gebouwen is Schoori mooi; tal van boerendorpen
in Hollands Noorderkwartier hebben in dat opzicht een
gunstiger voorkomen.
In de buurt van het café, boven beschreven, slaat
het postkantoor, het nieuwe raadhuis, hel oude raad
huis, (een bescheiden gebouw uit het jaar 1601, dat dienst
doet voor publieke leeszaal enz.), de hHervormde kerk,
de pastorie en de openbare school, met nog een aar
dige villa tusschen beide laatstgenoemde gebouwen, en
dich.1 daar' buitenom nog diverse winkelhuizen, wam
men natuurlijk zich kan voo-rzion van prentbriefkaar
ten, maar daarmee is men, zooals de termi luidt, .„uil-
gekeken", althans in noordelijke richting.
Zoek in Schoori ook geen rijken bodem, geen akkers
met golvend graan, als in de vruchtbare kleistreken
van Westfriesland pronken.
Schoori is mooi, alleou om z(jn natuurschoon, om
zijne ligging.
Dat begreep ook de dichter uit den ouden tijd, toen
hij over Schoori schreef:
^....wat bekoorelijk gezicht
Doet zich hier op. Beschouwt dees witte duinen
Met groen doormengt toit aan hun hooge kruinen:
Vooruit kromt zich 't geboomte tot een boog.
't Is waarlijk Ihier verrukkelijk' voor- 't oog."
En zoo is 't
Al dadelijk, bij de wandeling van het tramstation
naar 't dorp, heeft men op sommige punten een uil-
zicht op Schoori, dat zeldzaam schoon is. Er ligt iets
bekoorlijks in de ligging van de huizenrij, zoo legen
den voet der hooge duinen, die. vooral naar het noor
den, terugwijkt in" 't verschiet. De begroeide duinhellin
gen rijzen op boven de boomgaarden, en het haantje
van den toren kijkt er maar even boven uit. Hoe dich
ter ge het dorp nadert, hoe stouter zich 'die zand-
hoogten aan u voordoen en hoe meer de omgeving zich
vormt tot ©en fraaie entree voor de plaats.
Een van de meest bezochte wegen in Noordholland
is wel die tusschen Schoori en Bergen, in heide rich
tingen, alweer niet om zijne beha reling of om
zijn breedte, die hier en daar waarlijk wel wat .te
wenschen overlaten, maar om de afwisseling die hij
aanbiedt in zijn loop langs duin en bosch en tuin en
weide
Even bulten de kom van het dorp Schoori loopt
de weg al op, steeds hooger tegen den duin voet, taldat
hij zich, uit de verte gezien, schijnt te verliezen in hel
dichte geboomte daar ginds. Daar op die donkere plek is
het heerlijk en rustig wandelen met het steile dicht
begroeide duin aan den cenen, en een strook op
gaand- cn kreupelhout aan den anderen kant. Rusüg
voor zoolang het gebel en getoet van fietsen en auto's
met hun nasleep van stol' en stank u niet storen en
u noodzaken vlug op zijde te gaan, want d'e weg is
juist hier niet breed.
Jammer, mag men zeggen dat die strook kreu-
pelbosch met elk jaar kleiner wordt en meteen een
stukje „Mooi Schoori" verloren gaat. Hier en daar
staat tusschen welig opgeschoten wingerd en kamper
foelie en braamstruiken een bord met het opschrift.
„Bouwgrond te 'koop. te bevragen bij... enz." Zeer
waarschijnlijk wordt op die plaats over eenige weken
gehakt en gegraven cn over een paar maanden staat
er een villatje met een tuintje er voor en een© kleine
veranda er tegen, of oen ander lief landhuis, dat meer
rente afwerpt vooi4 den eigenaar dan die wildernis. Zoo
at het!
Verderop, naar den kant van Bergen, wijkt de weg
van het duin, en daalt zacht af naar de boerderijen
van oen buurt, die Aagtdorp heet, -en na een kwar
tiertje komt ge weer aan 'het d'uin terug. Vanaf Aagt
dorp hebt ge telkens weer een heerlijk uitzicht op nel
duin.
Spoedig komt ge van hier aan de grens van de ge
meenten Schoori en Bergen. Op dat punt staat' ter zijde
van den straatweg, in hel kreupelhout een monumen
tale steoncn paal, in den vorm van een obelisk, met een
kantlijn naar den weg gekeerd. De twee voorste aan
liggende zijden toonen ieder een adellijk wapen en wel
dat yan do familie van Foreest en dat van onze Ko
ninklijke familie, van Nassau. Dit zal hierin zijn oor
sprong vinden, dat hecren Van Foreest \tt<oogör ambachts-
heeren yan Schoori waren, terwij! de Vrij heerlij ldu-lid
Bergen in bezit is geweest van de Hooge Ileercn van de
familie NassauBergen.
'He Schoori heeft men eetne allerbekoorlijkste wan
delplaats in het duin, over een gebied, dat groot genoeg
is, om er ucnjge dagen genot van to hébben.
Door de zorg van het Staatsbo6chböheer, dat dio duinen
stelselmatig beplant met jonge üonnon, uit de kwec-
korij te Aagtdorp (hier overgebracht, worden d« pa
den door het duin, dio natuurlijk gedurig stijgen en da
len, begaanbaar gomaakt en onderhouden voor wan
delaars cn op enkele punten, vanwaar men oen heerlijk
verceridit heeft, is zelfs eeti bank geplaatst.
Het ia te hopen, datdio banken bewaard mogen
blijven voor de vernielzucht van ons publiek, dat.
::r-o schijnt het ten minste, ©eu openbare wandelplaats
niet weet te waandeerén, de goeden niet te na
gesproken, natuurlijk.
Meent ge, dat dezo beschuldiging te stout is? Herinner
u dan even de waarschuwing die nog kort geleden in
een onzen- veel gelezen couranten was opgenomen.
Diil is do zaak.
Een van do mooiste plekjes in d© Jhoorlijk© omstre
ken Van Arnhem is het liefelijke landgoed Roozendaaï bij
Velp, hot eigendom van, den Baron van Pal landt Hot
is alom bekend en liet wordt dan ook bezocht door
vreemd en eigen, door menschen van eiken rang m
stand en ieder brengt steeds do aangenaamst© herinne
ringen mee van zijn Dezoek aan Roozendaal. Wat is daar
al genoten op de kettingbrug naar het eilandje en bij
de verrassende springfonteintjes voor de prachtige grotl
En wat las men nu in de courant"?.... Het fraaie,
bevallige landgoed werd zoo beschadigd en bevuild door
de bezoekers, en de geleiders, die voor dit misbruik
zochten- te waken, werden op zoo onhebbelijk» wijze
door het publiek bejegend, dat er over gedacht wérd
om don toegang tot Roozendaal voor hot publiek te slui
ten, waartoe do Baron evenwel nog niet gaarne wild©
overgaan. En dit is één staaltje uit velen in ons jpooiie
vaderland. Wat dunkt u? Is het niet ergerlijk?
„Hoe is 't mogelijkzullen velen met mij zeggen,
die Roozendaal hebben bezocht en zich verlustigd in
zijn schoone omgeving.
Doch genoeg daarover.
Aan de opgangen naar het Schoorler duin staat ook
het bord met veroodsbepalingen en daaronder ook deze:
verboden te rooken. Dit verbod zal ieder gaarne bil
lijken, omdat er m het droge voetpad, in heide en mos
tusschen den afval van het harsige dennenhout om
hen heen, overvloed van licht brandbare stof voorhan
den is, en dus een achteloos weggeworpen lucifer of
een .verdwaald vonkje van een sigaar vreeselijke uit
werking zou kunnen hebben.
In het doip is voor een paar stuivers verkrijgbaar
eene wandelkaart voor do duinen, waarop de verschillen
de paden zijn aangewezen benev ens sommige merk waar
dige punten. Afgaande op die kaart kan men zijne wan
deling langer of korter maken en met meer zekerheid
den weg volgen, die naar den straatweg terugleidt.
Daar boven in het duin Is het ruim en rustig en
verkwikkend in de zuivere lucht en telkem weer ver
andert de naaste omgeving. Hot is heel nie! vreemd, dat
ge hier en daar op uwe wandeling een schilder ontmoet,
dio stil bezig is oen schoon plekje uit dit duinenland
schap op het doek te brengen, als een blijvend aan
denken aar. „mooi Schoori".
Zijt ge misschien moe van het loopen en klimmen
in het zand, or zijn beschaduwde plaatsen genoeg
waar ge u kunt nederzetten, zoo dikwijls on zoo lang
als ge wilt, zonder dat iemand of iets dat verhindert,
En als het voor u tijd geworden is om langs den slin
gerenden randweg weder af te daten van het hooggelegen
wandelpark en de eenvoudige dorpswoningen weder op
te zoeken, dan zult ge ongetwijfeld een aangenamen
indruk hebben ontvangen van het buitenleven te Schoori.
tut hot bal dat over aclit dagen'gegeven wordt.
Daar kunnen wij samen wel heen gaan."
Ilse nam de uitnodigingskaart in de hand. Een
gelukkig glimlachje speelde om haar mond. Einde
lijk een gebogenheid dat zij Ortzin zien en onge-
.t rd kon spreken! „Wij moeten het laten afhan
gen van Irma's toestand," zeide zij. „Ais het niet
eed met baar gaat, zeg ik op het laatste oogen-
b ik nog af."
„Natuurlijk; n aar Irma zelf zal je aansporen, he't
bal te bezoeken."
Jrma was werkelijk vol belangstelling voor fle
uitin tdiging. Zij werd zelfs levendig en besprak met
ha;r zuster cie gewichtige aangelegenheid van het
toilet.
li.-e zag weer duidelijk, hoe dit roerend -onzelf
zuchtige wezen voor zichzelf-niets meer verwachtte
en hoopte doch zij nam met groote belangstel
ling deel in alles wat Ilse betrof.
De geroi-ptn specialiteit vond de ziekte van Irma
zeer ernstig, k.ijn geneesmiddelen schenen haar wat
verlichting te eioven. Sedert de arts er-was, steid
Ueidern meer belang in zijn vrouw. Hij ging- meer
malen lij haar zitten, vrxeg naar haar welstand,
en sloeg bot oen of ander -ter verstrooiing voor.
Irma's g'.voelig-oor 1:fluisterde in zijn won den
aar al te duidelijk een g' dw< iif en dreinen ing. '/.ij
wendde n fc:sial het hotfd zwijgend af en 'liet i i
aan Ilse ovor, do vrigen omtrent haar toestand t
beantwoorden.
Het jonge meisje liet zich-docr Geldern's schijn
bare 1 ezorgdheiö ever zijn vrouw i is'.eideii. Zi,
maakte ziel zeil wijs, dat zij enkele dagen geicd-.i.
z jn gelaat en blikken verkeerd l.eocideeld nee
he ten. De schrik had bepaald zijn trokken vei;.:;
derd. Ho» \»us het mogelijk,'dat zij n aar een se
conde iets zoo i fsohuwelijks van hem had ki nnei
geloovenl Mrur op den i eden van haar ziel !1
een onbest en do afkeer achter, waar zij geenmaa;
aar. wist te geven.
Zij \erii;eed zoo mogelijk elk alleenzijn met hr.
zwager.
Ondanks een lichte gewetensknaging 1 ericct zij.
het Lal moe te maken, rima deed er het hare t e.
Zij \00kk zich vee! bot-r en verheugde zich nu
reeds vr do beschrijving van hot 'feest, die Ilse
zou gweu.
Dit gaf eindelijk den doorslag cn cverwon de
laatste bedenkingen.
„Kom nog even bij me in je halkleed, Ilse! Ik
komt van do nieren, welke onder het smalle gedeelte
van den rug zijn gelegen. Doch rugpijn is slechts cun
der verschijnselen, andere zijn; waterzuchtige zwellin
gen, opgeblazen oogen, gezwollen voeten^ bezinksel In
de urine, pijnlijke loozing, voortdurende aandrang, een
onnatuurlijke vermoeidheid, prikkelbaarheid, buitenspo
rige dorst, rheumatische pijnen in de armen, beenen
of heupen, duizeligheid hoofdpijn.
$ko patiiiat hoeft ol deze verschijnselen, doch
iedere lijder heeft er benige, on f*e minste njeraxm-
doemng is .gevaarlijk, want noodlottige riekten ontslaan
door het vcrwaarloozen van oen nierkwaal.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen regelen de goede wer
king der urine-organen, zij.1 leiden de nieren zachtjes
tot gezondheid terug en herstellen haar kracht, tot
het filtrocren van het bloed ©n het uitdrijven van liet
urinezuur on 'de urincstof, welke d© oorzaak vormen
van rheumatlek, Jichl, niernem, nlcronlsttMni enz. Zij
zijn het best bekend© geneesmiddel tegen. bhiBsaandoenln-
gk-i voeren het overtollige water af bij water-
Te Behagen verkrijgbaar bil J
Rotgans, Drogisterij ,Het Witte
Kiuia", Molenstraat, 0 14. Toe
zonding goschiodt franco na ont
vangstvan postwissel ?1.75voor
éón, of flü.— voor zes doozen.
Eisen fc de echte Fosfcer'a Rug.
pijn Nieren Pillen, weigert olke
doos, dio niet voorzien 1b van
nevenstaand handelsmerk.
wilde je vraag zien."
„Ja. Irma, zeker; maar er zal niet veel aan mij
te zien zijn. Een effen wit kleed geen lint, geen
bixeid niets."
„Heeft Ort .in je geen bFomen gezonden?"
„T ch v el een prachtig, ioode rozenl ouquet.
Zal ik hot luer irengen? wilde die rozen Lij je
bed neerzetten."
...Nem ariel lieft niet. Je weet, 'ik houd niet
an Qi'gc noden blcsm.cn. En deze 'moet je vooral
zelf bHiouaei.-. Ilse, spreek vandaag duidelijk n et
Ort, in. iiij u- ir langen tijd niet Lier geweest. Als
ik jou i. aar eerst geborgen 'wist!"
„Och, Axel je weet, Ortóin heet van-zijn voor
naam Axel, jei, in het geheim noemen wij elkander
bij den voornaam -dus Axel, 'Inn-a, zal niet v.eg-
1 i ïiDv iol.uln sche kuiltjes in 1'se's wangen cn
kin kwamen weer eens even vcor den dag; dat was
in geen Did getreurd. „Maak je daar met bezorgd
over. Ut lmt voorjaar is niet lang-neer. Eh dan
kon t oom Uegrin uit Napels naar huis; wij vie
ren dan een vroolijk verlovingsfeest. maar voor
dien tijd moet mijn zusje'gezond zijn!"
„Kleed je aan, Ilse, - je hebt niet veel tijd meer."
„O, ii eer dan genoeg dat gaat heel vlug."
Trn a zag haar na. „Mooi, gezond en bemind,"
«nde /.ij. /aclit. „Hc-e vast zou Jik mij rnis'schien. aan
uftt .oven vastklajiperi, als ik oik zoo was!"
Het vui r in den i.a. id veidccfcle langzaan Enkele
lauwe vum n ctjcs lekten nog aan de uithol runde
c ;en. De wind gieide docr den schcoistern.
Buiten dwarrelden de eerste sneeuwvlokken door
de lucht: maar zij vormden geen wit kleed o\er de
iljg ijze aaide. Alles verdween weer en-loste zich
op in den zacht neervallenden regen.
fi n a ic-undc achterover in de kussens. Het ge-
■U dig vullen der droppels van de dakpannen fol-
lerdo haar geprikkelde zenuwen. Bij het zwakke
hcht ken zij niet-lezen en oen helder licht deed
haar u rede oogen pijn.
Wat duurde zoo'n eenzame avond toch lang, hoe
Mnd. i" s v as do macht:.... Rusteloos hoorde zij uur
op uit 1'ut tikken der klok, het kletteren vim dt-n
vegen alles zoo eentonig en toch iiritorrend.
;>ij ervip hul fJesrhje met rnerphime, dat in de
lede ven do r-MhUnfei Jng. Zij 'bad dun tenminste
cd r-mde f enige vron rush Wien-zou bet schaden,
als zij zich dezj verlichtirfc bezorgde? De doktor
cd haar zelf gezegd och, -haar hinderde en
laatte niets neer, zij wist het wel!
Wordt vervolgd.
