Een Leugen. Zaterdag 28 Augustus 1915. 58ste Jaargang No. 5650. DERDE BLAD. Door ALB. v. WAASDIJK. (Overgenomen uit de Nieuwe Rott Courant) Zachtjes, heel zachtjes, om niet te breken de gehetm- msvolle stilte in de kamer, legde hij zijn hoofd tegen haar schouder en als een kleine jongen, die zich troos ten wil, streelde hij haar arm en drukte een zoen op haar hand. Ilot was hem zoo stil, zoo heerlijk! stil en zoo rustig licht, overal licht van de kaarsen, in de. bronzen, luch ters op den schoorsteenmantel, op de piano, in de mat- zilveren kroon, overal waar hij naar keek. ontmoetten zijn oogen het vriendelijk, gedekte licht van kaarsen vlammen. Zoo starend in de lichte-kringen, met zijn hoofd tegen haar schouder en hare hand in zijn hand, voelde h:j zich wede worden. Het kwam over hem zoo als altijd," wanneer er ioLs was dat hem teer en lieflijk tu.vjrliu i>. Todh wilde Ji:jl cr zich hu tegen verzetten, zich niet laten mcesleepeo door zijn gevoel, omdat zij hot zoo kinderachtig vond! een man te zien huilen. Maar hij kon de tranen niet terugdringen, die uit zijn oogen persten, hij zag er door heen, naar de rustige vlammetjes, die nu schenen als één groote apotheose van veelkleurig licht, waaruit gouden sterretjes kwamen opspatten en bleven draaien tot ze, bij een kleine be weging vato zijn oogen, weer neervielen, om andere kleuren te tcoveren in het lidit-gewriemel. Hij wilde wel zoo blijven zitten, dicht tegen haar aan en rijn hoofd dieper laten zakken op haar borst, als een zwak jongetje uüsnikken zijn gevoel, zonder te spreken, zon der ook te kussen, alleen maar zachtjes huilen tegen hum- uorsi, 'lol hol toei-wooie en de wijding van hun bruidskamer hom niet meer overweldigen zouden en bijl weer gewoon tegen haar praten kou zooals vroe ger. Even •maar zijn aandoening yorbergeiad in een1 glim lach, keek hij tot haar op. „Wat ben je mooi..., wat bén je toch' mooi!'-.... Hij voelde zijn onvaste stem overslaan, kón het niet houden zonder het vreemd-beklemmende, dat hem den ganschan dag had gevangen gehouden, van rieh te hebben afgeschud en met een haU-ondertirukten snik verborg hij het hoofd in haar schoot, bood niet lan ger weerstond aan den (drang van rijto week gemoed en huilde zachtjes uit zijn geluk. Zij, Ihad de tranen in zijn kiulderoogen zien aankomen on liet hem begaan. Z ewou ook geen poging doen ora hem op te heffen, blij dait ze, een oogenblik ten minste, zich zelf kon zijn, buiten het bereik van zijn fietsen liefkcozenden blik, dien zij haatte om zijn ge dweeheid En in haar hoofd, dat klopte en gloeide van zenuw sponning, kwam weer opdoemen het begin vato haar huwelijksdag. Tot in de kleinste bizonderneden zag ze weer voor zich hoe het gebeurd was. Mama en de zusters hadden haar aangekleed en haar telkens gekust, omdat ze nu voor goed heenging naar haar eigen buis, en ze had zich voor den spiegel laten trekken, om te zien hoe mooi haar het witte bruidstoilel stond. In doffe lusteloosheid had ze op alles ia geantwoord, en de zusjes hadden gelachen en gezegd dat ze heele- möjal in. de War was. Toen was mama gekomen, die, erg geagiteerd, verteld hh(d hoe Biet gegaan was bij IhMr trouwen, hoe zij niet bang was geweest op den mooisten dag van haar leven, hoe ze gezongen en ge danst had en papa om den hals was gevallen, toen hij kwam met zijn ruiker van camelia's. Zij ook moest zingen en dansen, vroolijk wezen als haar bruigom kwam. dan zou die korte weg naar het stadhuis onver getelijk in hare herinnering blijven voortleven, aks een" liefelijk sprookje van een prins en eefne prinses. Zoo' had mama gesproken, terwijl ze haai- den sluier had omgedaan. En daarna, toen ze' gereedstond en al leen nog wachtte op den bruigom, was papa aandoenlijk geworden, wat ze" nog nooit van hem gezien had. Haar twee handen had hij gegrepen en haar op het hart gedrukt, met liefde te doen wat haar man graag zou willen hebben, hem het leven zoo aangenaam mogelijk le maken eto af en toe moest ze ook eens iets door de vingers Weten! te zien, dan bewaar je de harmonie, had papa gezegd ön haar. tot besluit, een zoen op elke hand gegeven. 1 En nu weer, in haar visioen van het werkelijk door leefde, kromp ze ineen bij het hooren van zijn be scheiden bellen, zag ze hem, schuchter en bedeesd binnenkomen in een lange gekleede jas.. Van toen af was de leugen begonnen, van al het ©ogenblik dat hij; haar in het rijtuig geholpen had, tolt nu toe, had zo zichzelf voorgelogen, dat ze van hom hield en gelukkig met hem zijn zou, maar nu ze was in haar eigen kamer, met overal licht van kaarsenvlammen en hem in naar schoot huilen zag van oven-loeiend geluk, kwam de leugen als een ste kende pijn haar gezicht verstarren. Ze hield niet van hem. Ze haa een afschuw van zijn week sentiment, van zijn meisjesachtige zwakheid. die marteling op het stadhuis en later nog in de kerk, waai- ze beloofd had hem trouw 'te zullen blijven.I Diep in zich had zo duidelijk haar ledgen wanhopige stem gehoord, die schreeuwde dat het niet waar was, dat zé hem niet nam uit vrijen wil, dat ze hem bedroog en alleen met hem trouwde om haar familie van ondergang te redden. Zo hadden haar beprödt, de zusjes on mama, allemaal hadden ze hem man haar opgedrongen, maór ze wilde niet, ze kón toch haar moode, jonge Teven niet opofferen aan ieen inan, wion ze altijd vreemd was gebleven. En ondanks haar bidulande stem op het laatst, om hot niet te laten gebeuren, had ze ja geantwoord, op do vragen van den burgemeester. Het was haar of een ander gesproken had en niet zij, of een ander ge knield had gelegen en jdeu zegen had ontvangen van den dominé. Dc toespraken aan tafel waren aan baar voorbij gegaan, zonder dat zij! recht wist wht er gezegd werd, alleen als ziji ide glazen van do zusjes in de hoogte zag on haar man Biet rijne "voor haar 'hield, om 'te klinken op kun geluk, had ze Werktuigelijk' haar droge lippen verfrischt met champagno. Het deed haar goed den wijn in 'haar keel te voelen prikkelen efn onge merkt had ze zich licht voelen worden. Et was iets duizeligs gekomen in haar hoofd, dat haar zelfs lachen deed om de grappen van papa. Mama had goedkeu rend met het hoofd geknikt, haar aangemoedigd, omdat haar geacht voor het eerst van den dag eens loskwam uit die plooi van verboirgeh wanhoop. Het was haar een marteling geweest te moeten stilzitten, zooi klopte het bloed tegen haar gloed einde slapen. Zo hald willen opslaan, willen spreken, willen lachen on zingen tege lijk, de gezellige, vroolijke meid willen zijn. die ze altijd geweest was, dankbaar dat éón oogenblik tenminste alles van hem en van haar huwelHk vervaagd was in een duizel van wilden overmoed. En toen er gedans! wend en hij haar, met oogen vol teederhefeï. gevraagd had. om de eerste wals, had ze, half waanzinnig, zijn kleine gestalte op de maat van do muziek laten rond draaien, tot hij, bleek en hijgend van uitputting, ver zocht had te mogen rusten. 0~> een siocl was liij neer gevallen en zijn aronken hoofd 'had hij" tegen deu muur gedrukt, terwijl zij. met glinsterende oogen van op gewondenheid voor hem gestaan had, plotseling weer met het tergend besef van zijn ziekelijke zwakheid. „Mijn lieveling, mijto mooie lieveling./" Hij had liet Jtoofd tót liUar opgeltevon en streelde, !n verrukking, %aar gezicht Ze voelde do aanraking van zijn teere, zachte hand als iets heet-prikkelends uitbranden op haar vel. Het bracht haar, met een rilling, weer terug in de werkelijkheid "van haar lichte bmikhkaraer, waar ze haar liefdeleugen moest voort zet im, morgen en overmorgen, waar ze altijd door. [Tm da? ze probeer en zou In de toekomst... dat re in in 7-" hij/.jn, ccoe genegenheid huichelen moest, dieik gev?' z:ju vrouw wat.., maar driftig w<y- hij' ze niet bcsrrt, wnnr zo een man moed liefhebben, dien naar de nog brandende kaar-'-n en begreep wat hij ze minachtte en waar zij een geluk moest veinzen, bedoelde, ter wille van bet zijne. En hij, in zijne weeke, senllmontoele verliefdheid, ig niet haar strijd., zag nieL hoe 2e moeite deed tiaar hand liefkozend op zijn hoofd te leggen, omdat hj| '1 begeerde. Hij ladito en zuchtte terwijl h" smachtend aankeek. Ze wiid'. luier smachtend aankeek, dal hu 't zien zou, idat hij hooren zou bet kermen, diep in haar binnenste, zooda* zijn jongens achtige naïveteit wreed yeracheurd werd en hij haar misschien slaan zou, omdat zc «dogen had een ge- meene leugen om geld. Het zou haar eene opluchting geweest zijn, voor nem te staan, zijn zwakke banden te grijpen In haar mooie, stevige vingers, tot hij schreeu wen zou van pijn en hem dón van zich at tc gooien. In haar verbeelding zag ze hem, bleek en bevend, struikelen, met trillende lippen van angst, genade smoe- ken aan haar voeten, maar dan .weer, met een schok, voelde ze zyn stroelende handen op haar arm en hoorde ze rijn stem Vleien om liefde: v „Mijn mooie lieveling, nu zijn we alleen, heel al leen. zooalis. wie altijd n Heen zullen zijn met onze lief de. Toe, je 'bent zoo stiL. O, ik weel wei «la; «>iu» bruidsdag jo ontroerd heeft, zooals hij ook mij heeft doen huilen van geluk, maar dal is nu voorbij, we heb ben het geluk hier in onze kamer, het zweeft rond, tusschen het evergreen en om het licht van de kaar sen, els iets wat je niet grijpen kunt, maar waarvan jo toch weet dat bet er is... Laten we probeeren of wo 't vangen kunnen..." Aan haar hand trok hij haar mee door üd kamer, ver legen, omdat hij niel wist, waar hij met haar heen moest,gaan, maar ze was ook zoo siü zoo benauwend stil en zoo steak, dut hem de moed ging ontzinken haar vroolijk le maken. Hij begreep niet waarom ze zoo deed, dacht dat het was uit schuchterheid, voor haar huwelijksdag, zooals ook hij zich schuchter gevoelde tegenover het wit van baar kleed en in de zco van licht Ze liet zich langzaam meevoeren, terwijl hij zijn arm om Jiaar heen Ihad geslagen en pralen bleef, mooie, teere boekenwoordjes, en allen#* werd zijn stem zach- Verschillende Oorlogsberichten. DE SCHENDING |)RB NOOK8U1K POST. De Krlstianiasche correspondent der N. R. CL schrijft van Tjomo, d-d. 21 Augustus:. Het is inderdaad treffend, hoe agressief de Duitscho duikbooton m «ten laatstea tijd teeur.over de neutrale Noors» he (handelsvloot optmten. Er gaat bijna getti week voorbij, of er worden Noorscno schepen in «ien grond gcl>ooixL Nu weder vier op één dag, de stoom schepen Bras, Magda, Tello en Sverrcsborg. waarvan de drie eerste schepen voor oen bedrag van 1.3 mil- lioen kronen Sn de oorlogsverzekering waren. De duik boot-oorlog begint voor Noorwegen een kostbare ge schiedenis te worden. Onlangs maakte ik melding van het aanhouden van het stoomschip iris, op weg van Bergen naar Engeland, bij weike gelegenheid de Duit- schers de Russische en Finsche pakelpost over boord wierpen, waartoe zij gerechtigd waren, daar dc paket- post geen oansnraok neefl. op bijzondere bescherming. Maar wat er is gebeurd met het stoomschip 'ïuakon VII, op weg van Bergen Tiaar Engeland, waarbij dc Noorschc briefpost door de bemanning van een Duil- sche duikboot uibeslag n genomen, zal niet zoo gc- makkelijk te rechtvaardigen zijn. Do kapitein kroeg bevci oh de lading, ImoSdzakelijk uit viscfi en bessen bestaande, over boord te werpen, bonevens al de druk werken m de paketpost, die .voor Engeland, Frankrijk, Tlalië -an do Britocfie koloniën bestemd waren. Dezelfde duikboot bracht het met ruw ijzer bevrachte Noorsehe stoomschip Mineral, op weg van Narvik naar Middiesbro, tot zinken. Er Stond op dat oogenblik een ooge zee, zoodat de 19 mar.sv happen van d'- Mmciai ternauwernood door de Ilaakon VII gered konden worden. De Zweden hebben twee gevallen van schending der postonzijdigheid gehad, die aanleiding hebben gege- ven tot een scherp protest van de Zweedsdie regoe- ring on tot een verklaring van Duitsche zijde. Hier •.«ïSür3 °p »- -cliMr m'n heerliiko ,touw ik i Engilniiil idoor de Duiteche censuur ge- b anderen, ik alleen..."'toe.opend uns. Dtt werd loei; ecrontsdiuldigd mot de be- ut rs,., i.,.c-1 wering, dat men vermoedde, dal er ken prilckeldraadsoharen bevonden, rr panleiding van Thet in bes! van de Haakön VIL dnt groote ontstemming in i .\5ofwegen teweeg gebracht en dat op scherpe trijze door de Nooische pors gehekeld is, heeft de Noorsche me dan, zooaJs ik jou kus...l" Zijn kleine, tengea*e gestalte rdktó zidh! en zijn lippen vr fn zodtitcn, bemerift hn£- mond. monr nu, meer 1K®1 do Haakon. VI^ Bat groote onlstonunlng «n ooit, «ildoVVals een brute tócedigu» a«s on vcr-|Noon5gra teweeg gcbracfel en dnt op sAclrtejnw nodenenden smanri J^ens haar j^bEeh Uwen, door, zoutte te welen wet ze deal, alleen om te ontkomen bij de Dmtsche regeertng «eu proWt luge- aan zijne hartstochtelijke oiiiliel2zng, ging zij .zich ver- i _1' terugzcudirig \cm de m bo... ge mat dotlincn en wiem hem, met oen kroet van aXsdjuw. Iaangedrongen. (Gelijk do lezer weet, i. hieraan aoor naar noora en ucon ne nranaenuc Kaarsen ia im- ~ji,, me,entte vaart rmnkKnaien als vlammende toor^em Aan MM havens liggen, DuitscBie duikbooien op de loer liggen, waardoor zij hel in- en uitgaan van Nóorsche schepen dedigen en wierp hem, met een kreat .van afschuw, van zich af. Ze voelde zich wankelen, een wildo duizeling joeg door haar hoofd en dood Ide brandende kaarsen in tui- een stoel moest ze zich vastgrijpen een niel te vallen, want het wns haar of er in haar lichaam! iets instort te dat haar leden slap en krachteloos maakte. Ver ward poogde ze te denken wat ze gedaan had. maas1 het besef van baar daad kon niet tot haar döordrrngeo, wmvh oop-sobreagBd staarde ze voor zach uit, tot einde lijk haar lippen zach bewogen en rijn naam prevelden om vergeving. Hij hoorde haar niet, moe ingezakt en verschrikt door haar plotselinge heftigheid, zat hij op een sofa, hel bleeke gericht steunend op zijn teere, blauw-geadcnde handen. Waarom wilde rij niet dat hij haar kuste, waar om juist nu niet op*" hun huwelijksdag, waarvan hij maandenlang gedroomd en naar verlangd had, waar ze samen, hand m 3 tand, over gesproken hadden, ais het eindelijk bereikte ideaal van het teven. Maar misschien verlangde ze naar rust, was zie vermoeid! en zenuwach tig van dfen drukken jrtog en misschien ook, had de champagne hnar prikkelbaar .gemaakt Ze moest dan maar gaan slapen, net doen alsof ze nog bij haar ma ma was en met bij hem. Hij wilde wel inschikkelijk rijn, als rij dan maar weer lief tegen hem was, zooais vroeger. Zijh bange, aarzelende stem klonk hem in de ooren als die van een jongen en tevergeefs poogde hij, onder 't spreken, er vastheid aan ,te geven. „M'n lieveling, in!'n hartje, ik begrijp wel wat er in je moet omgaan... dat begrijp pc wel... je moet nu gaan slapen, wat rust nemen ca morgen morgen, m'n poesje, gaan we op onze huwelijksreis, dan zullen we elkaar liefhebben, want je houdt toch van me, niet waar vrouw tje, je houdt toch Veel van me... loe, zeg me. heel zachtjes maar, dat je van me houdt..'- Er was een kalmte over haar gekomen oon alles te kunnen zeggen, om hem 'haarfijn' te kunuen vertellen, hoe zij hem belogen had, maanden lang, hoe mama en de zusjes liaar gedwongen Iia^den hem liet te hebben, hoe ze altijd, van begin af aan, niets voor hem gevoeld bad en hoe dit later, altijd door, was gegroeid tot af schuw. Het was haar onmogeLijk toog langer die leugen te laten voortduren fussdhen hun tweeën, liever wilde zo hem ongelukkig zien, gebroken van smart, zoo dat ze hem troosten k)o|Q, "want ze was nu toch eenmaal rijtoe vrouw. 'Nu, met de wetenschap dat ze hem haar leugen ging vertellen, leek hij haar heel anders, minder zwak ca meisjesachtig. Wanneer hij nu huilde om de verwoesting van zijn hoopvol leven, dan'zou ze hem niet meer h' vinden, maar meelij met hem hebben, en rijn tranen trachten te drogen Het kon haar, niet scheien wat er worden zou van hun verder leven, zc wilde zijn vrouw zijn en hem trouw blijven, maar' eerst moest ze de leu- i van ricfa' afwentelen, Idia schrikkelijke leugen, die ir tot stikkens toe beklemd had. en 'oio elke liofkoo- zfcng van haar hand tot een misdaad had gemaakt Als zo wéér liegen ging dat ze van hem hield, $üs ze ja -i I gevolg gegeven.) Wait er in den Inatsten tijd gebeurt, wijst er op. dat de Noorsche kust zoowel door Engelsche als door Duit- op zijn smeekcade vraag, dan zou de walging voor rijn kussen eai de haat voor rijn ziekelijke zwakheid weer over haar kómen, gek zou zo worden van angst, zoodöt zo niet meer zou kunnen leven naast hem en met hem. Aarzelend eerst, met wild-jagonde gedachten in haar hoofd, hoe liet hem te zeggen kwam ze naar hem toe. ,.Ik moet je eene bekentenis doen... eene verklaring afleggen... voor 0( antwoord op je vraag... moet ik... wfl |k je zeggen.. daU je moet me vergiffenis scheu ken... ik wist niel dat het zoo vrééselijk was... ze heb ben me gezegd dat het mettcrlijd wel komen zou... maar «lot Ssj tiiet zoo... ikl vreet dat liet niet zoo is.... en daarom...'* Verwonderd over ïiiaar stokketodo stem, en haar gejaagd heid, greep hij haar hand en trok haar naast zich op dc solk ,.M'n schat, m'n vrouwtje, wat is cr toch...t" ..Ik houd niet van Ie...'"' t Was of hij een slag midden in 't gezicht kreeg, verdwaasd deinsde hij pchteruib „Wat... wót „Ik heb gelogen..."1 Hij1 wist toiet meer wat er gebeurde en knipte verbijs terend 'liegen het licht van d,e kaarsen, terwijl ze voort- moest het te zeggen... ik kón niel langer... dik- •vijls hoopte ik Cat je'tcr.erkcn zots dat je'tuitzou maken tusschen ons... maar... ik deed het niet voor zelf... ik had er een afschuw van... ze hebben me be- jxraat.. en ik heb tegen je gelogen dat ik je liefhad... 't was niet zoo... 't was ecto leugen..." „Waarom?..."3 piepte hel, faecsch. uit rijn keel. „Papa heeft schuld... hij wist niet meer wat te doen... en de toekomst van de zusjes hing er van af... toen kwam jij... je was ryk...'- Hij was achterover gevallen, bleek en ontdaan. Het licht hinderde hem, was hem een marteling. Een ste kende piin iu zijn borst deed hem moeilijk ademhalen en terwijl hif zich met rijn zakdoek bet voorhoofd af veegde, stoma hiji op eiu waggelde naar de kaarsen, xlia hij uitblies... Eensklaps echter scheen hij' zich' le be denken, Br kwam een bittere trek om rijn mondhoeken •cn zijn stem klonk vreemd-scherp: „Dat licht van die kaarsen... dat was bet symbool van ons geluk... je werk "kun ie voleindigen..." Roerloos bleef ze ritten, ze wilde doorgaan, ham aeg- kunnen nagaan. De kansen voor een gewilde of onge wilde schending van de onzijdigheid, worden daardoor in niet geringe mate verhoogd. Aan de Noarsehe marine-autoriteiten stelt dat hooge cischen van waak zaamheid. HET WERK DER ITALIAANSCHE GENIE. Ito een schrijven van 18 Augustus uit Trentino kpreekl W. T. Massey in de Manchester Guardian bewondering uil voor het werk der Italiaansche ingenieurs.Nadat hij eerst heeft verklaard, dat Italië's deelneming aan da zaak der bondgemoolen naarmate de oorlog vórdert van invloed zal blijken te zijn, wegens de qualilcit tier Lroepen, geeft hij can besdirijving van rijn eirvaiingen gedureiide twee Idagen op een 'errein, dat voor de oor logsverklaring aan Oostenrijk behoorde, maar dat volgens do karakteristieke van land en bevolking rechtens Ita- liaansch behoorde te rijm Op sommige plaatsen in West-Trentiao mocht hij •etuge urenblijven aan de vooruitgeschoven Italiaan sche posten en de Italiaansche toebereidselen bijwonen ••n dan was hij. verrast over de wijze waarop dc Italiaan- r.che genie wegen voor de artillerie baande op onbereik bare hoogten. Op ai Ie punten moeten dezelfde moeilijk heden worden overkomen. Hier en daar schijnt de taak der genie bijna onmogelijk, maar hel gekeete leger fc bereid een voorbeeld te schoppen in de militaire ge schiedenis en alle beletseten uit den weg te ruinn-n. in deze dagen van loopgravenoorlog hoert men veel van versterking van het gewonnen terrein. De schrij ver meent dat op geen der oorlogsterreinen ecuïge ver sterking vergeleken kan worden mei die in de Ooste lijke Alpen waar de wegen in de rotsen moeien worden uitgehouwen. Er is bijna geen hoogte, die de Alpini niet bereken, maar indien menschelijk vervoer alleen mogelijk was, zou de voorziening met levensmidcteïeu en munitie moeilijk rijn. Overal waar de hdzetling van een bergtop noodig is, komt daarom de genie en maakt een weg voor dfc muildieren. Het rijn geen korte wegen, die dus moe ten worden aangelegd. Hij beeft wegen gezien op hoog ten ven 7000 voet boven den zeespiegel. Op een plaaLs, die hij niet noemt, moest een colonne Alpini, die ten detachement in de loopgraven zou ontzetten op •-'.echts 300 M. afstands van de Oostenrijkers, dien 73g loopenden weg in twee maanden gereedmaken, hei scheen of het nooit zou klaarkomen. Op deze steile j aden brengen de muildieren water, cement en andere crsterking5mid.delcn, benevens rantsoenen. Een dier droeg op zijn rug in twee afdeelingen ide. warme maai tijden en soeprantsoenem voor 60 maai. De schrijver die nog vele bijzondeiheden schildert, vertelt verder hoe bet zware geschut bijna zoo hoog verd gevoerd als het gebïöd der eeuwige sneeuw, hoe de observatiestations der artillerie rijn gebouwd en bezet in arendsnesten met zelfs geen IuchtteJefooa enz. En hij besluit met te verklaren, dat de Italiaansche geniesol daat een meester is in rijn vak eu dat zijn samenwerking met do artillerie schitterend is. Het «enige wat hun spijt i. dat de cavalerie niet kan deelnemen aan dezen strijd, want do Italiaansche cavalerie is dc trots van het land. Iedereen verdraagt dc moeilijkheden met opgewekt heid cn riet niet op tegon den '.sinter op de hoogten, hoewel rij op 1 Augustus een voorproefje hadden, n.L een temperatuur van 14° vorst in een der dalen. DUIKBOOT DOOR LUCHTBOM VKRMIXI). Uit Londen, 26 Augustus. De Admiraliteit maakt bekend, dat een marinevlieger bommen heeft ge worpen on een «DuitiscliQ duikboot- bij Oostende, f aar werd waargenomen is ze volkomen vernield o gezonken. Aan het bericht wordt - toegevoegd: Het is geen gohmik van de Admiraliteit om ededeelingen te doen omtrent verliezen van Duitsche duikbootcn -• hoe belan:-a :jk ze ook mogen zijn geweestin gevallen dat de vijand geen andere bron van ju- lichting heeft omtrent tijd en plaa.s de/.ör verlie zen. Maar in dit gevel to -bet schilterenda bedrijf uitgevoerd in d-* onmiddellijke nabijheid der Relgi- sche kust en de plaats van de goz inker. duitd-oot is vaslgesteld door ♦.•en. Duitscbcn ti rpectojagcr. BIJ.ND (.KSCIIOTI N. Men weet, dat bet aantal blinder» ender de slacht offers van dezen oorlog betreurenswaardig groot is. Volgens prof. 'von Gröss is dit aan het geweer vuur 'Vma<'l.inegeweerv\:i r) en aan de -shrajmelis* te wijten. Steekwonden in het oog noemt hij zéér zeldzaam. Tachtig percent is op rekening van ge weervuur te stellen. .Natuurlijk is het absolute j vmtal doorschoten -oogen veel grooter dan dat, het welk in de hospitalen wordt waargenomen, «omdat zoo'n schot tot do gevaarlijkste behoort, en veelal direct doodelijk is.Van de dooden kan evenwel geen statistiek dor doodsoorzaak worden bijgebon den. Een schot in het gelaat brengt in den regel 't verlies van een cog, -zelden dat van beide oogen mede. L>o krglo, dip door de slapen -intreedt en het hoofd verlaat, -Urn f eh- gezichtszenuw tref fen, wat hetzelfde effect beeft. 0'»k blijkt, dai een in den omtrek vau livt oor iukoniewde iv•- 1 thk- IJ!.- oei. uitweg \j-dt U.ngs de aai» do nnder< zijde li rende 'cgfelte. Ho? j« <»f.k wel bekend, dot ven 'tokte van dikwijls !'«-t er.nero, gezonde, in zfhflar brengt, w aarom dn dergelijke gevallen het aerstte n! spoedig moet worden 'opgeofferd. Bij de .pointios en bet eng komt «in 't t ijzondn de vlec- tron'egnrct tot toepassing. Hot is bvk.--Tid genoeg, dat bet lol der blind'* sol- 1nt°n do volle aardacht dor regoorint en heeft, von GrXcs doet r opmorkon. dat do i'«oigeu. owe' betrok1--' 3ijl: 'ii.to invalide, toch «meer aan !,Konkurron7^5fcii'ke5t" verliezen, dan gcvo-nlij'. «'■erdt aangenerren. Staatsloterij. 3de KLASSE, ide TREKKING HOOGE I Ui.'ZEN. r looo: 2<r;06. i 100: 12462 llOye 17096 1)723. Prijzen van f 45. ?50 23°9 *758 726 49862 42659 4 461° 4 8» 97 3i7 345 00»'1 46.' o/8 tob 10i i 1 823 975 564 168 682 659 7 95 340 164 7»rt 165 «530 787 889 903 S27 t?33 809 233 602 W<3 927 46201 963 311 3019 6293 tM 58 987 43026 33» U,V 3Z6 62* 2*3 380 11400 167 4C8 49240 386 539 429 '756 418 495 17032 3 5 7 5 •V,*7 5fP 648 X; ft) 9 P(j0 ~iq ÏÏ1 '1 W" J1H1V 419 2023 167 ,01 i'?lt8 3C 379 co.; 313 40.2 f 16 10088 336 255 937 Gemengd Nieuws. OP ONGEWENSCHT BEZOEK VOORBEREID. Een uil Londen terugw-keeixi medirss^erker van «te Neue Zurehea* Zdtung s«iirijft: De musefl: zijn nog open, jnaar de kostbaarste stuk ken zijn in \x«uighokl gebradii. In "de NaticawJ Gallery ziet men geem mn de meesterwerken racer. Tn alle zalen staan vaten water en emmers met zand kluar. Isi «o Tate Galery hetzelfide. In de Waltoce GolLeetfiosi te luiost niets óver gaKeven. In het Bril scha Museum, gijn do kostbaarate verzamelingen ook in veiligheid yebracht EEN VALSCHE PAUS. Een verhaal, dat in éeo ondereo tijd meer geloof zon hebben gesrmden, maar ook nu niet zonder uit werking op sommige manschcn zal blijven, geeft de Guerre Sociale van 18 dezer. Het blad beweert, dat het van een uitstekend Katholieke vrouw het volgende heeft vernomen: Er rit een valscSiö paus op den H. Stoel. Het H. College heeft den man pp bevel van Keizer Willem en dm Keulsehen kardinaal Hartmston fci de plaats gezet van dón echten Bencdictus XV. wiens bekende Fransch- gezindheid het geheel Duitschgerinde H. College on aangenaam was. De werkelijke Benedictus rit m eci» öenediktijder kloosiir ge>nngen; rijn plaatsvervanger te een in Italië grootgebrachte Spaans che goestdi|ke, dia sorekend op 'dcffi echten paus lijkt "De Guerre Sociale zegt niets van het verhard te ge- looven, maar heelt het misschien wel zelf bedacht om den paus wegens rijn vermeende DuiLsdigezh*iheid iels -.JQ OORLOG S-SOUVENTRI Het toppunt van grove onkieschhekl op het gebied van ooriogs-hcrinaeringen, lijkt wel de aanbieding, voor komende nu een krant te Stuttgart, waarin het volgende toepasselijke artikel wordt aangeboden: „Elke soldaat te velde, elke gewonde ia liet hospn taal behoort een briefkaart te bezitten, bévattende de laatste woorden van een stervende! Wij "brengen in den handel een briefkaart, waarop voorkomt een gedicht, geschreven door een officier, v.-ien op het slagveld beide voeten werden fgesebotea, en die stervende met zyn a'geto bloed de dichtregels schreef. Dit ge dicht wordt (door ons geleverd tegen 50 pf. de tien exemplaren, én slechts mark per 100 exciapL" Gelukkig, dat wij in verschillende fatsoeulijke Duit sche bladen een verontwaardigde afkeuring lazen van «leze speculatie op de ziekelijke oorlogsstemming van het domme publiek. DE SPOORWEGEN DER AARDE. In hel „Arehiv fur Eisenbahnwesea" komt een. sta tisch overzicht voor betreffende het spoorwegnet d'V aarde. Uit Öal ovenadht blijkt, dat m 1913 de spoorwegen uitgebreid zijn met ongeveer 23.000 K.ML tegenover een ui'bmdiu^ in 1912 -eau ocgeN-ecr 27.000 KLM.Dese venüindering in de iii(i>n.idieg £s waarschijnlijk toe ie schrijven aan de politieke soan- nfng, die toenmaals hcersuite, ea. naar hel b.Wc, voorbode was van den grooten oorlog. Dc meeste nieuwe spoorwegen rijn in Amerika aangelegd, nam cv lijk 16.UOO KM. liet Europeesche sjjoorwegnet is met 3600 K.M. vergroot, het Aziatische met 900 K.M., het Afrikaa nsche met 1600 KM. en het Australische met 600 ti.M. De totale omvang van liel wcreldspoorwtgnel bo- droeg einde 1913 rond 1.1 müiioen K.M. Hiervan hadden in ronde cijfers, Amerika 970.000 KRL, Euro- pa 346.000 K.M., ..ri- lias.000 K.M., Airika -11.000 KM. en Australië 35.500 K.M. V^an de belangrijkste Europees die landen hadden Duitschland op het einde van 1913: 63.700 KM., Europeosch Rusland en Fin land: 62.200 KM., Frankrijk 51.200 KM., Oostcn- rijk-Hongartje: 46.200 K.M., Engeland: 137./00 K M., Ibdië 1LC00 KM. Voorts teükfen België «StsOO K.M., Nederland 3250 KM-, Zwitserland 4860 KM.. Dene marken 3771 KM. In Amerika hadden dc Ver. Malen 411.500 KM. cn Canada 47.000 KM. Wat nu de verhouding aangaat van het spoorweg net tot de grootte vato hel land, geven we hieronder een staatje van enkele Europeescfae mogendheden, waarin, per einde 1913, wordt aangegeven het aan tal kilometer spoorweg por 100 vieric. K.M. van het betreffende land: België 29.9 Luxemburg 202 Groot-Britonniö 12.0 Duitschland 113 Zwitserland 11.7 Nederland 9.8 Denemarken 9.8 Frankrijk 9.5 Oostenrijk-Hoofkirüe 6.8 Italië 6.1 Europ. Rusland eo Finland 12 Ter vergelijking diecne voorts, dat in de Ver. Sta ten per 100 vierk. K.M. sledes 4.4 K.M., In Canada 0.5 K.M. en in China 0.09 K.M. spoor.veg bestaan. Ptr- zü": sluit de rij me; 0.003 K.M. per 1Ó0 .vierk. K.M, Ten slótte: van de 1.1 milüoen K.M wereidspoor- wegnet, waren 361.100 K.M.. dus ongeveer Vs ehiats- spoorwe^en, waarvan, naar varhouding, de meeste fa Eixopa rijm DE EDELMOEDIGHEID VAN EEN GROOTE FIRMA. De „VorwSrts" maakt melding 'van het volgende geval: E<m jong fabrieksmeisje verdiende bij de -'choco lade-firma btollwor::k 7 mark "56 pfennig per week. D-«'.r de schuld van de «firma was haar werkboekje zoek geraakt. Daardoor k«>n z« verscheidene weken geen werk yiitden, want zij noch haar vader kon den dc 5r' pfennig rnisseii. die voor een nieuw boekje 'noodig zijn. Do rechtbank heeft thans de firma SLoil werek veroordeeld tot uitbetaling van twee weken to<>n (15 mark 12) -en 60 pf. voor de aansciiaffing vnn («n nieuw l-'-ekje. tiet 1'iad vraagt f ciit geval ve! op zichzelf slaQ' en !>oe jonge n-'-tojea het wel moeten aanleggen,.om «act zulke hougerlcxnëu «rond te komen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1915 | | pagina 9