Een Leugen.
Zaterdag 28 Augustus 1915.
58ste Jaargang No. 5650.
DERDE BLAD.
Door
ALB. v. WAASDIJK.
(Overgenomen uit de Nieuwe Rott Courant)
Zachtjes, heel zachtjes, om niet te breken de gehetm-
msvolle stilte in de kamer, legde hij zijn hoofd tegen
haar schouder en als een kleine jongen, die zich troos
ten wil, streelde hij haar arm en drukte een zoen op
haar hand.
Ilot was hem zoo stil, zoo heerlijk! stil en zoo rustig
licht, overal licht van de kaarsen, in de. bronzen, luch
ters op den schoorsteenmantel, op de piano, in de mat-
zilveren kroon, overal waar hij naar keek. ontmoetten
zijn oogen het vriendelijk, gedekte licht van kaarsen
vlammen. Zoo starend in de lichte-kringen, met zijn
hoofd tegen haar schouder en hare hand in zijn hand,
voelde h:j zich wede worden. Het kwam over hem zoo
als altijd," wanneer er ioLs was dat hem teer en lieflijk
tu.vjrliu i>. Todh wilde Ji:jl cr zich hu tegen verzetten,
zich niet laten mcesleepeo door zijn gevoel, omdat zij
hot zoo kinderachtig vond! een man te zien huilen.
Maar hij kon de tranen niet terugdringen, die uit zijn
oogen persten, hij zag er door heen, naar de rustige
vlammetjes, die nu schenen als één groote apotheose
van veelkleurig licht, waaruit gouden sterretjes kwamen
opspatten en bleven draaien tot ze, bij een kleine be
weging vato zijn oogen, weer neervielen, om andere
kleuren te tcoveren in het lidit-gewriemel. Hij wilde
wel zoo blijven zitten, dicht tegen haar aan en rijn
hoofd dieper laten zakken op haar borst, als een zwak
jongetje uüsnikken zijn gevoel, zonder te spreken, zon
der ook te kussen, alleen maar zachtjes huilen tegen
hum- uorsi, 'lol hol toei-wooie en de wijding van hun
bruidskamer hom niet meer overweldigen zouden en
bijl weer gewoon tegen haar praten kou zooals vroe
ger.
Even •maar zijn aandoening yorbergeiad in een1 glim
lach, keek hij tot haar op.
„Wat ben je mooi..., wat bén je toch' mooi!'-....
Hij voelde zijn onvaste stem overslaan, kón het niet
houden zonder het vreemd-beklemmende, dat hem den
ganschan dag had gevangen gehouden, van rieh te
hebben afgeschud en met een haU-ondertirukten snik
verborg hij het hoofd in haar schoot, bood niet lan
ger weerstond aan den (drang van rijto week gemoed en
huilde zachtjes uit zijn geluk.
Zij, Ihad de tranen in zijn kiulderoogen zien aankomen
on liet hem begaan. Z ewou ook geen poging doen ora
hem op te heffen, blij dait ze, een oogenblik ten
minste, zich zelf kon zijn, buiten het bereik van zijn
fietsen liefkcozenden blik, dien zij haatte om zijn ge
dweeheid
En in haar hoofd, dat klopte en gloeide van zenuw
sponning, kwam weer opdoemen het begin vato haar
huwelijksdag. Tot in de kleinste bizonderneden zag ze
weer voor zich hoe het gebeurd was. Mama en de
zusters hadden haar aangekleed en haar telkens gekust,
omdat ze nu voor goed heenging naar haar eigen
buis, en ze had zich voor den spiegel laten trekken,
om te zien hoe mooi haar het witte bruidstoilel stond.
In doffe lusteloosheid had ze op alles ia geantwoord,
en de zusjes hadden gelachen en gezegd dat ze heele-
möjal in. de War was. Toen was mama gekomen, die,
erg geagiteerd, verteld hh(d hoe Biet gegaan was bij
IhMr trouwen, hoe zij niet bang was geweest op den
mooisten dag van haar leven, hoe ze gezongen en ge
danst had en papa om den hals was gevallen, toen
hij kwam met zijn ruiker van camelia's. Zij ook moest
zingen en dansen, vroolijk wezen als haar bruigom
kwam. dan zou die korte weg naar het stadhuis onver
getelijk in hare herinnering blijven voortleven, aks een"
liefelijk sprookje van een prins en eefne prinses.
Zoo' had mama gesproken, terwijl ze haai- den sluier
had omgedaan. En daarna, toen ze' gereedstond en al
leen nog wachtte op den bruigom, was papa aandoenlijk
geworden, wat ze" nog nooit van hem gezien had.
Haar twee handen had hij gegrepen en haar op het
hart gedrukt, met liefde te doen wat haar man graag
zou willen hebben, hem het leven zoo aangenaam
mogelijk le maken eto af en toe moest ze ook eens
iets door de vingers Weten! te zien, dan bewaar je de
harmonie, had papa gezegd ön haar. tot besluit, een
zoen op elke hand gegeven. 1
En nu weer, in haar visioen van het werkelijk door
leefde, kromp ze ineen bij het hooren van zijn be
scheiden bellen, zag ze hem, schuchter en bedeesd
binnenkomen in een lange gekleede jas..
Van toen af was de leugen begonnen, van al het
©ogenblik dat hij; haar in het rijtuig geholpen had,
tolt nu toe, had zo zichzelf voorgelogen, dat ze van
hom hield en gelukkig met hem zijn zou, maar nu
ze was in haar eigen kamer, met overal licht van
kaarsenvlammen en hem in naar schoot huilen zag
van oven-loeiend geluk, kwam de leugen als een ste
kende pijn haar gezicht verstarren. Ze hield niet van
hem. Ze haa een afschuw van zijn week sentiment,
van zijn meisjesachtige zwakheid. die marteling op
het stadhuis en later nog in de kerk, waai- ze beloofd
had hem trouw 'te zullen blijven.I Diep in zich had
zo duidelijk haar ledgen wanhopige stem gehoord, die
schreeuwde dat het niet waar was, dat zé hem niet
nam uit vrijen wil, dat ze hem bedroog en alleen
met hem trouwde om haar familie van ondergang te
redden. Zo hadden haar beprödt, de zusjes on mama,
allemaal hadden ze hem man haar opgedrongen, maór
ze wilde niet, ze kón toch haar moode, jonge Teven niet
opofferen aan ieen inan, wion ze altijd vreemd was
gebleven. En ondanks haar bidulande stem op het laatst,
om hot niet te laten gebeuren, had ze ja geantwoord,
op do vragen van den burgemeester. Het was haar of
een ander gesproken had en niet zij, of een ander ge
knield had gelegen en jdeu zegen had ontvangen van
den dominé.
Dc toespraken aan tafel waren aan baar voorbij
gegaan, zonder dat zij! recht wist wht er gezegd werd,
alleen als ziji ide glazen van do zusjes in de hoogte
zag on haar man Biet rijne "voor haar 'hield, om 'te
klinken op kun geluk, had ze Werktuigelijk' haar droge
lippen verfrischt met champagno. Het deed haar goed
den wijn in 'haar keel te voelen prikkelen efn onge
merkt had ze zich licht voelen worden. Et was iets
duizeligs gekomen in haar hoofd, dat haar zelfs lachen
deed om de grappen van papa. Mama had goedkeu
rend met het hoofd geknikt, haar aangemoedigd, omdat
haar geacht voor het eerst van den dag eens loskwam
uit die plooi van verboirgeh wanhoop. Het was haar
een marteling geweest te moeten stilzitten, zooi klopte
het bloed tegen haar gloed einde slapen. Zo hald willen
opslaan, willen spreken, willen lachen on zingen tege
lijk, de gezellige, vroolijke meid willen zijn. die ze
altijd geweest was, dankbaar dat éón oogenblik tenminste
alles van hem en van haar huwelHk vervaagd was in
een duizel van wilden overmoed. En toen er gedans!
wend en hij haar, met oogen vol teederhefeï. gevraagd
had. om de eerste wals, had ze, half waanzinnig, zijn
kleine gestalte op de maat van do muziek laten rond
draaien, tot hij, bleek en hijgend van uitputting, ver
zocht had te mogen rusten. 0~> een siocl was liij neer
gevallen en zijn aronken hoofd 'had hij" tegen deu muur
gedrukt, terwijl zij. met glinsterende oogen van op
gewondenheid voor hem gestaan had, plotseling weer
met het tergend besef van zijn ziekelijke zwakheid.
„Mijn lieveling, mijto mooie lieveling./"
Hij had liet Jtoofd tót liUar opgeltevon en streelde,
!n verrukking, %aar gezicht Ze voelde do aanraking
van zijn teere, zachte hand als iets heet-prikkelends
uitbranden op haar vel. Het bracht haar, met een
rilling, weer terug in de werkelijkheid "van haar lichte
bmikhkaraer, waar ze haar liefdeleugen moest voort
zet im, morgen en overmorgen, waar ze altijd door. [Tm da? ze probeer en zou In de toekomst... dat re in
in 7-" hij/.jn, ccoe genegenheid huichelen moest, dieik gev?' z:ju vrouw wat.., maar driftig w<y- hij'
ze niet bcsrrt, wnnr zo een man moed liefhebben, dien naar de nog brandende kaar-'-n en begreep wat hij
ze minachtte en waar zij een geluk moest veinzen, bedoelde,
ter wille van bet zijne.
En hij, in zijne weeke, senllmontoele verliefdheid,
ig niet haar strijd., zag nieL hoe 2e moeite deed
tiaar hand liefkozend op zijn hoofd te leggen, omdat
hj| '1 begeerde. Hij ladito en zuchtte
terwijl h" smachtend aankeek.
Ze wiid'.
luier smachtend aankeek,
dal hu 't zien zou, idat hij hooren zou bet
kermen, diep in haar binnenste, zooda* zijn jongens
achtige naïveteit wreed yeracheurd werd en hij haar
misschien slaan zou, omdat zc «dogen had een ge-
meene leugen om geld. Het zou haar eene opluchting
geweest zijn, voor nem te staan, zijn zwakke banden
te grijpen In haar mooie, stevige vingers, tot hij schreeu
wen zou van pijn en hem dón van zich at tc gooien.
In haar verbeelding zag ze hem, bleek en bevend,
struikelen, met trillende lippen van angst, genade smoe-
ken aan haar voeten, maar dan .weer, met een schok,
voelde ze zyn stroelende handen op haar arm en
hoorde ze rijn stem Vleien om liefde:
v „Mijn mooie lieveling, nu zijn we alleen, heel al
leen. zooalis. wie altijd n Heen zullen zijn met onze lief
de. Toe, je 'bent zoo stiL. O, ik weel wei «la; «>iu»
bruidsdag jo ontroerd heeft, zooals hij ook mij heeft
doen huilen van geluk, maar dal is nu voorbij, we heb
ben het geluk hier in onze kamer, het zweeft rond,
tusschen het evergreen en om het licht van de kaar
sen, els iets wat je niet grijpen kunt, maar waarvan
jo toch weet dat bet er is... Laten we probeeren of
wo 't vangen kunnen..."
Aan haar hand trok hij haar mee door üd kamer, ver
legen, omdat hij niel wist, waar hij met haar heen
moest,gaan, maar ze was ook zoo siü zoo benauwend
stil en zoo steak, dut hem de moed ging ontzinken
haar vroolijk le maken. Hij begreep niet waarom ze zoo
deed, dacht dat het was uit schuchterheid, voor haar
huwelijksdag, zooals ook hij zich schuchter gevoelde
tegenover het wit van baar kleed en in de zco van
licht Ze liet zich langzaam meevoeren, terwijl hij zijn
arm om Jiaar heen Ihad geslagen en pralen bleef, mooie,
teere boekenwoordjes, en allen#* werd zijn stem zach-
Verschillende Oorlogsberichten.
DE SCHENDING |)RB NOOK8U1K POST.
De Krlstianiasche correspondent der N. R. CL schrijft
van Tjomo, d-d. 21 Augustus:.
Het is inderdaad treffend, hoe agressief de Duitscho
duikbooton m «ten laatstea tijd teeur.over de neutrale
Noors» he (handelsvloot optmten. Er gaat bijna getti
week voorbij, of er worden Noorscno schepen in «ien
grond gcl>ooixL Nu weder vier op één dag, de stoom
schepen Bras, Magda, Tello en Sverrcsborg. waarvan
de drie eerste schepen voor oen bedrag van 1.3 mil-
lioen kronen Sn de oorlogsverzekering waren. De duik
boot-oorlog begint voor Noorwegen een kostbare ge
schiedenis te worden. Onlangs maakte ik melding van
het aanhouden van het stoomschip iris, op weg van
Bergen naar Engeland, bij weike gelegenheid de Duit-
schers de Russische en Finsche pakelpost over boord
wierpen, waartoe zij gerechtigd waren, daar dc paket-
post geen oansnraok neefl. op bijzondere bescherming.
Maar wat er is gebeurd met het stoomschip 'ïuakon
VII, op weg van Bergen Tiaar Engeland, waarbij dc
Noorschc briefpost door de bemanning van een Duil-
sche duikboot uibeslag n genomen, zal niet zoo gc-
makkelijk te rechtvaardigen zijn. Do kapitein kroeg
bevci oh de lading, ImoSdzakelijk uit viscfi en bessen
bestaande, over boord te werpen, bonevens al de druk
werken m de paketpost, die .voor Engeland, Frankrijk,
Tlalië -an do Britocfie koloniën bestemd waren.
Dezelfde duikboot bracht het met ruw ijzer bevrachte
Noorsehe stoomschip Mineral, op weg van Narvik naar
Middiesbro, tot zinken. Er Stond op dat oogenblik een
ooge zee, zoodat de 19 mar.sv happen van d'- Mmciai
ternauwernood door de Ilaakon VII gered konden
worden.
De Zweden hebben twee gevallen van schending der
postonzijdigheid gehad, die aanleiding hebben gege-
ven tot een scherp protest van de Zweedsdie regoe-
ring on tot een verklaring van Duitsche zijde. Hier
•.«ïSür3 °p »- -cliMr
m'n heerliiko ,touw ik i Engilniiil idoor de Duiteche censuur ge-
b anderen, ik alleen..."'toe.opend uns. Dtt werd loei; ecrontsdiuldigd mot de be-
ut rs,., i.,.c-1 wering, dat men vermoedde, dal er
ken prilckeldraadsoharen bevonden,
rr panleiding van Thet in bes!
van de Haakön VIL dnt groote ontstemming in
i .\5ofwegen teweeg gebracht en dat op scherpe trijze
door de Nooische pors gehekeld is, heeft de Noorsche
me dan, zooaJs ik jou kus...l"
Zijn kleine, tengea*e gestalte rdktó zidh! en zijn lippen vr fn
zodtitcn, bemerift hn£- mond. monr nu, meer 1K®1 do Haakon. VI^ Bat groote onlstonunlng «n
ooit, «ildoVVals een brute tócedigu» a«s on vcr-|Noon5gra teweeg gcbracfel en dnt op sAclrtejnw
nodenenden smanri J^ens haar j^bEeh Uwen, door,
zoutte te welen wet ze deal, alleen om te ontkomen bij de Dmtsche regeertng «eu proWt luge-
aan zijne hartstochtelijke oiiiliel2zng, ging zij .zich ver- i _1' terugzcudirig \cm de m bo... ge mat
dotlincn en wiem hem, met oen kroet van aXsdjuw. Iaangedrongen. (Gelijk do lezer weet, i. hieraan
aoor naar noora en ucon ne nranaenuc Kaarsen ia im- ~ji,,
me,entte vaart rmnkKnaien als vlammende toor^em Aan MM
havens liggen, DuitscBie duikbooien op de loer liggen,
waardoor zij hel in- en uitgaan van Nóorsche schepen
dedigen en wierp hem, met een kreat .van afschuw,
van zich af.
Ze voelde zich wankelen, een wildo duizeling joeg
door haar hoofd en dood Ide brandende kaarsen in tui-
een stoel moest ze zich vastgrijpen een niel te vallen,
want het wns haar of er in haar lichaam! iets instort
te dat haar leden slap en krachteloos maakte. Ver
ward poogde ze te denken wat ze gedaan had. maas1
het besef van baar daad kon niet tot haar döordrrngeo,
wmvh oop-sobreagBd staarde ze voor zach uit, tot einde
lijk haar lippen zach bewogen en rijn naam prevelden
om vergeving.
Hij hoorde haar niet, moe ingezakt en verschrikt door
haar plotselinge heftigheid, zat hij op een sofa, hel
bleeke gericht steunend op zijn teere, blauw-geadcnde
handen. Waarom wilde rij niet dat hij haar kuste, waar
om juist nu niet op*" hun huwelijksdag, waarvan hij
maandenlang gedroomd en naar verlangd had, waar ze
samen, hand m 3 tand, over gesproken hadden, ais het
eindelijk bereikte ideaal van het teven. Maar misschien
verlangde ze naar rust, was zie vermoeid! en zenuwach
tig van dfen drukken jrtog en misschien ook, had de
champagne hnar prikkelbaar .gemaakt Ze moest dan
maar gaan slapen, net doen alsof ze nog bij haar ma
ma was en met bij hem. Hij wilde wel inschikkelijk
rijn, als rij dan maar weer lief tegen hem was, zooais
vroeger.
Zijh bange, aarzelende stem klonk hem in de ooren
als die van een jongen en tevergeefs poogde hij, onder
't spreken, er vastheid aan ,te geven.
„M'n lieveling, in!'n hartje, ik begrijp wel wat er in
je moet omgaan... dat begrijp pc wel... je moet nu gaan
slapen, wat rust nemen ca morgen morgen, m'n poesje,
gaan we op onze huwelijksreis, dan zullen we elkaar
liefhebben, want je houdt toch van me, niet waar vrouw
tje, je houdt toch Veel van me... loe, zeg me. heel
zachtjes maar, dat je van me houdt..'-
Er was een kalmte over haar gekomen oon alles te
kunnen zeggen, om hem 'haarfijn' te kunuen vertellen,
hoe zij hem belogen had, maanden lang, hoe mama en
de zusjes liaar gedwongen Iia^den hem liet te hebben,
hoe ze altijd, van begin af aan, niets voor hem gevoeld
bad en hoe dit later, altijd door, was gegroeid tot af
schuw. Het was haar onmogeLijk toog langer die leugen
te laten voortduren fussdhen hun tweeën, liever wilde
zo hem ongelukkig zien, gebroken van smart, zoo
dat ze hem troosten k)o|Q, "want ze was nu toch eenmaal
rijtoe vrouw.
'Nu, met de wetenschap dat ze hem haar leugen ging
vertellen, leek hij haar heel anders, minder zwak ca
meisjesachtig. Wanneer hij nu huilde om de verwoesting
van zijn hoopvol leven, dan'zou ze hem niet meer h'
vinden, maar meelij met hem hebben, en rijn tranen
trachten te drogen Het kon haar, niet scheien wat er
worden zou van hun verder leven, zc wilde zijn vrouw
zijn en hem trouw blijven, maar' eerst moest ze de leu-
i van ricfa' afwentelen, Idia schrikkelijke leugen, die
ir tot stikkens toe beklemd had. en 'oio elke liofkoo-
zfcng van haar hand tot een misdaad had gemaakt Als
zo wéér liegen ging dat ze van hem hield, $üs ze ja -i
I gevolg gegeven.)
Wait er in den Inatsten tijd gebeurt, wijst er op. dat
de Noorsche kust zoowel door Engelsche als door Duit-
op zijn smeekcade vraag, dan zou de walging voor rijn
kussen eai de haat voor rijn ziekelijke zwakheid weer
over haar kómen, gek zou zo worden van angst, zoodöt
zo niet meer zou kunnen leven naast hem en met hem.
Aarzelend eerst, met wild-jagonde gedachten in haar
hoofd, hoe liet hem te zeggen kwam ze naar hem toe.
,.Ik moet je eene bekentenis doen... eene verklaring
afleggen... voor 0( antwoord op je vraag... moet ik...
wfl |k je zeggen.. daU je moet me vergiffenis scheu
ken... ik wist niel dat het zoo vrééselijk was... ze heb
ben me gezegd dat het mettcrlijd wel komen zou... maar
«lot Ssj tiiet zoo... ikl vreet dat liet niet zoo is.... en
daarom...'*
Verwonderd over ïiiaar stokketodo stem, en haar gejaagd
heid, greep hij haar hand en trok haar naast zich op dc
solk
,.M'n schat, m'n vrouwtje, wat is cr toch...t"
..Ik houd niet van Ie...'"'
t Was of hij een slag midden in 't gezicht kreeg,
verdwaasd deinsde hij pchteruib
„Wat... wót
„Ik heb gelogen..."1
Hij1 wist toiet meer wat er gebeurde en knipte verbijs
terend 'liegen het licht van d,e kaarsen, terwijl ze voort-
moest het te zeggen... ik kón niel langer... dik-
•vijls hoopte ik Cat je'tcr.erkcn zots dat je'tuitzou
maken tusschen ons... maar... ik deed het niet voor
zelf... ik had er een afschuw van... ze hebben me be-
jxraat.. en ik heb tegen je gelogen dat ik je liefhad...
't was niet zoo... 't was ecto leugen..."
„Waarom?..."3 piepte hel, faecsch. uit rijn keel.
„Papa heeft schuld... hij wist niet meer wat te doen...
en de toekomst van de zusjes hing er van af... toen kwam
jij... je was ryk...'-
Hij was achterover gevallen, bleek en ontdaan. Het
licht hinderde hem, was hem een marteling. Een ste
kende piin iu zijn borst deed hem moeilijk ademhalen
en terwijl hif zich met rijn zakdoek bet voorhoofd af
veegde, stoma hiji op eiu waggelde naar de kaarsen, xlia
hij uitblies... Eensklaps echter scheen hij' zich' le be
denken, Br kwam een bittere trek om rijn mondhoeken
•cn zijn stem klonk vreemd-scherp:
„Dat licht van die kaarsen... dat was bet symbool
van ons geluk... je werk "kun ie voleindigen..."
Roerloos bleef ze ritten, ze wilde doorgaan, ham aeg-
kunnen nagaan. De kansen voor een gewilde of onge
wilde schending van de onzijdigheid, worden daardoor
in niet geringe mate verhoogd. Aan de Noarsehe
marine-autoriteiten stelt dat hooge cischen van waak
zaamheid.
HET WERK DER ITALIAANSCHE GENIE.
Ito een schrijven van 18 Augustus uit Trentino kpreekl
W. T. Massey in de Manchester Guardian bewondering
uil voor het werk der Italiaansche ingenieurs.Nadat
hij eerst heeft verklaard, dat Italië's deelneming aan
da zaak der bondgemoolen naarmate de oorlog vórdert
van invloed zal blijken te zijn, wegens de qualilcit tier
Lroepen, geeft hij can besdirijving van rijn eirvaiingen
gedureiide twee Idagen op een 'errein, dat voor de oor
logsverklaring aan Oostenrijk behoorde, maar dat volgens
do karakteristieke van land en bevolking rechtens Ita-
liaansch behoorde te rijm
Op sommige plaatsen in West-Trentiao mocht hij
•etuge urenblijven aan de vooruitgeschoven Italiaan
sche posten en de Italiaansche toebereidselen bijwonen
••n dan was hij. verrast over de wijze waarop dc Italiaan-
r.che genie wegen voor de artillerie baande op onbereik
bare hoogten. Op ai Ie punten moeten dezelfde moeilijk
heden worden overkomen. Hier en daar schijnt de taak
der genie bijna onmogelijk, maar hel gekeete leger fc
bereid een voorbeeld te schoppen in de militaire ge
schiedenis en alle beletseten uit den weg te ruinn-n.
in deze dagen van loopgravenoorlog hoert men veel
van versterking van het gewonnen terrein. De schrij
ver meent dat op geen der oorlogsterreinen ecuïge ver
sterking vergeleken kan worden mei die in de Ooste
lijke Alpen waar de wegen in de rotsen moeien worden
uitgehouwen. Er is bijna geen hoogte, die de Alpini
niet bereken, maar indien menschelijk vervoer alleen
mogelijk was, zou de voorziening met levensmidcteïeu
en munitie moeilijk rijn.
Overal waar de hdzetling van een bergtop noodig
is, komt daarom de genie en maakt een weg voor dfc
muildieren. Het rijn geen korte wegen, die dus moe
ten worden aangelegd. Hij beeft wegen gezien op hoog
ten ven 7000 voet boven den zeespiegel. Op een plaaLs,
die hij niet noemt, moest een colonne Alpini, die
ten detachement in de loopgraven zou ontzetten op
•-'.echts 300 M. afstands van de Oostenrijkers, dien
73g loopenden weg in twee maanden gereedmaken,
hei scheen of het nooit zou klaarkomen. Op deze steile
j aden brengen de muildieren water, cement en andere
crsterking5mid.delcn, benevens rantsoenen. Een dier
droeg op zijn rug in twee afdeelingen ide. warme maai
tijden en soeprantsoenem voor 60 maai.
De schrijver die nog vele bijzondeiheden schildert,
vertelt verder hoe bet zware geschut bijna zoo hoog
verd gevoerd als het gebïöd der eeuwige sneeuw, hoe
de observatiestations der artillerie rijn gebouwd en bezet
in arendsnesten met zelfs geen IuchtteJefooa enz. En hij
besluit met te verklaren, dat de Italiaansche geniesol
daat een meester is in rijn vak eu dat zijn samenwerking
met do artillerie schitterend is. Het «enige wat hun spijt
i. dat de cavalerie niet kan deelnemen aan dezen strijd,
want do Italiaansche cavalerie is dc trots van het land.
Iedereen verdraagt dc moeilijkheden met opgewekt
heid cn riet niet op tegon den '.sinter op de hoogten,
hoewel rij op 1 Augustus een voorproefje hadden, n.L
een temperatuur van 14° vorst in een der dalen.
DUIKBOOT DOOR LUCHTBOM VKRMIXI).
Uit Londen, 26 Augustus. De Admiraliteit maakt
bekend, dat een marinevlieger bommen heeft ge
worpen on een «DuitiscliQ duikboot- bij Oostende,
f aar werd waargenomen is ze volkomen vernield
o gezonken.
Aan het bericht wordt - toegevoegd: Het is geen
gohmik van de Admiraliteit om ededeelingen te
doen omtrent verliezen van Duitsche duikbootcn
-• hoe belan:-a :jk ze ook mogen zijn geweestin
gevallen dat de vijand geen andere bron van ju-
lichting heeft omtrent tijd en plaa.s de/.ör verlie
zen. Maar in dit gevel to -bet schilterenda bedrijf
uitgevoerd in d-* onmiddellijke nabijheid der Relgi-
sche kust en de plaats van de goz inker. duitd-oot
is vaslgesteld door ♦.•en. Duitscbcn ti rpectojagcr.
BIJ.ND (.KSCIIOTI N.
Men weet, dat bet aantal blinder» ender de slacht
offers van dezen oorlog betreurenswaardig groot
is. Volgens prof. 'von Gröss is dit aan het geweer
vuur 'Vma<'l.inegeweerv\:i r) en aan de -shrajmelis*
te wijten. Steekwonden in het oog noemt hij zéér
zeldzaam. Tachtig percent is op rekening van ge
weervuur te stellen. .Natuurlijk is het absolute
j vmtal doorschoten -oogen veel grooter dan dat, het
welk in de hospitalen wordt waargenomen, «omdat
zoo'n schot tot do gevaarlijkste behoort, en veelal
direct doodelijk is.Van de dooden kan evenwel
geen statistiek dor doodsoorzaak worden bijgebon
den. Een schot in het gelaat brengt in den regel 't
verlies van een cog, -zelden dat van beide oogen
mede. L>o krglo, dip door de slapen -intreedt en
het hoofd verlaat, -Urn f eh- gezichtszenuw tref
fen, wat hetzelfde effect beeft. 0'»k blijkt, dai een
in den omtrek vau livt oor iukoniewde iv•- 1 thk-
IJ!.- oei. uitweg \j-dt U.ngs de aai» do nnder< zijde
li rende 'cgfelte. Ho? j« <»f.k wel bekend, dot ven
'tokte van dikwijls !'«-t er.nero, gezonde, in
zfhflar brengt, w aarom dn dergelijke gevallen het
aerstte n! spoedig moet worden 'opgeofferd. Bij de
.pointios en bet eng komt «in 't t ijzondn de vlec-
tron'egnrct tot toepassing.
Hot is bvk.--Tid genoeg, dat bet lol der blind'* sol-
1nt°n do volle aardacht dor regoorint en heeft, von
GrXcs doet r opmorkon. dat do i'«oigeu.
owe' betrok1--' 3ijl: 'ii.to invalide, toch «meer aan
!,Konkurron7^5fcii'ke5t" verliezen, dan gcvo-nlij'.
«'■erdt aangenerren.
Staatsloterij.
3de KLASSE, ide TREKKING
HOOGE I Ui.'ZEN.
r looo: 2<r;06.
i 100: 12462 llOye 17096 1)723.
Prijzen van f 45.
?50
23°9
*758
726
49862
42659
4 461°
4 8» 97
3i7
345
00»'1
46.'
o/8
tob
10i i 1
823
975
564
168
682
659
7 95
340
164
7»rt
165
«530
787
889
903
S27
t?33
809
233
602
W<3
927
46201
963
311
3019
6293
tM 58
987
43026
33»
U,V
3Z6
62*
2*3
380
11400
167
4C8
49240
386
539
429
'756
418
495
17032
3 5
7 5
•V,*7
5fP
648
X;
ft)
9
P(j0
~iq
ÏÏ1
'1
W" J1H1V
419
2023
167
,01
i'?lt8
3C
379
co.;
313
40.2
f 16
10088
336
255
937
Gemengd Nieuws.
OP ONGEWENSCHT BEZOEK VOORBEREID.
Een uil Londen terugw-keeixi medirss^erker van «te
Neue Zurehea* Zdtung s«iirijft:
De musefl: zijn nog open, jnaar de kostbaarste stuk
ken zijn in \x«uighokl gebradii. In "de NaticawJ Gallery
ziet men geem mn de meesterwerken racer. Tn alle
zalen staan vaten water en emmers met zand kluar. Isi
«o Tate Galery hetzelfide. In de Waltoce GolLeetfiosi te
luiost niets óver gaKeven. In het Bril scha Museum, gijn
do kostbaarate verzamelingen ook in veiligheid yebracht
EEN VALSCHE PAUS.
Een verhaal, dat in éeo ondereo tijd meer geloof
zon hebben gesrmden, maar ook nu niet zonder uit
werking op sommige manschcn zal blijven, geeft de
Guerre Sociale van 18 dezer. Het blad beweert, dat het
van een uitstekend Katholieke vrouw het volgende heeft
vernomen:
Er rit een valscSiö paus op den H. Stoel. Het H.
College heeft den man pp bevel van Keizer Willem en
dm Keulsehen kardinaal Hartmston fci de plaats gezet
van dón echten Bencdictus XV. wiens bekende Fransch-
gezindheid het geheel Duitschgerinde H. College on
aangenaam was. De werkelijke Benedictus rit m eci»
öenediktijder kloosiir ge>nngen; rijn plaatsvervanger te
een in Italië grootgebrachte Spaans che goestdi|ke, dia
sorekend op 'dcffi echten paus lijkt
"De Guerre Sociale zegt niets van het verhard te ge-
looven, maar heelt het misschien wel zelf bedacht om
den paus wegens rijn vermeende DuiLsdigezh*iheid iels
-.JQ
OORLOG S-SOUVENTRI
Het toppunt van grove onkieschhekl op het gebied
van ooriogs-hcrinaeringen, lijkt wel de aanbieding, voor
komende nu een krant te Stuttgart, waarin het volgende
toepasselijke artikel wordt aangeboden:
„Elke soldaat te velde, elke gewonde ia liet hospn
taal behoort een briefkaart te bezitten, bévattende de
laatste woorden van een stervende! Wij "brengen in den
handel een briefkaart, waarop voorkomt een gedicht,
geschreven door een officier, v.-ien op het slagveld
beide voeten werden fgesebotea, en die stervende
met zyn a'geto bloed de dichtregels schreef. Dit ge
dicht wordt (door ons geleverd tegen 50 pf. de tien
exemplaren, én slechts mark per 100 exciapL"
Gelukkig, dat wij in verschillende fatsoeulijke Duit
sche bladen een verontwaardigde afkeuring lazen van
«leze speculatie op de ziekelijke oorlogsstemming van
het domme publiek.
DE SPOORWEGEN DER AARDE.
In hel „Arehiv fur Eisenbahnwesea" komt een. sta
tisch overzicht voor betreffende het spoorwegnet
d'V aarde. Uit Öal ovenadht blijkt, dat m 1913 de
spoorwegen uitgebreid zijn met ongeveer 23.000 K.ML
tegenover een ui'bmdiu^ in 1912 -eau ocgeN-ecr 27.000
KLM.Dese venüindering in de iii(i>n.idieg £s
waarschijnlijk toe ie schrijven aan de politieke soan-
nfng, die toenmaals hcersuite, ea. naar hel b.Wc,
voorbode was van den grooten oorlog. Dc meeste
nieuwe spoorwegen rijn in Amerika aangelegd, nam cv
lijk 16.UOO KM. liet Europeesche sjjoorwegnet is
met 3600 K.M. vergroot, het Aziatische met 900 K.M.,
het Afrikaa nsche met 1600 KM. en het Australische
met 600 ti.M.
De totale omvang van liel wcreldspoorwtgnel bo-
droeg einde 1913 rond 1.1 müiioen K.M. Hiervan
hadden in ronde cijfers, Amerika 970.000 KRL, Euro-
pa 346.000 K.M., ..ri- lias.000 K.M., Airika -11.000
KM. en Australië 35.500 K.M. V^an de belangrijkste
Europees die landen hadden Duitschland op het einde
van 1913: 63.700 KM., Europeosch Rusland en Fin
land: 62.200 KM., Frankrijk 51.200 KM., Oostcn-
rijk-Hongartje: 46.200 K.M., Engeland: 137./00 K M.,
Ibdië 1LC00 KM. Voorts teükfen België «StsOO K.M.,
Nederland 3250 KM-, Zwitserland 4860 KM.. Dene
marken 3771 KM. In Amerika hadden dc Ver. Malen
411.500 KM. cn Canada 47.000 KM.
Wat nu de verhouding aangaat van het spoorweg
net tot de grootte vato hel land, geven we hieronder
een staatje van enkele Europeescfae mogendheden,
waarin, per einde 1913, wordt aangegeven het aan
tal kilometer spoorweg por 100 vieric. K.M. van het
betreffende land:
België 29.9
Luxemburg 202
Groot-Britonniö 12.0
Duitschland 113
Zwitserland 11.7
Nederland 9.8
Denemarken 9.8
Frankrijk 9.5
Oostenrijk-Hoofkirüe 6.8
Italië 6.1
Europ. Rusland eo Finland 12
Ter vergelijking diecne voorts, dat in de Ver. Sta
ten per 100 vierk. K.M. sledes 4.4 K.M., In Canada 0.5
K.M. en in China 0.09 K.M. spoor.veg bestaan. Ptr-
zü": sluit de rij me; 0.003 K.M. per 1Ó0 .vierk. K.M,
Ten slótte: van de 1.1 milüoen K.M wereidspoor-
wegnet, waren 361.100 K.M.. dus ongeveer Vs ehiats-
spoorwe^en, waarvan, naar varhouding, de meeste fa
Eixopa rijm
DE EDELMOEDIGHEID VAN EEN GROOTE
FIRMA.
De „VorwSrts" maakt melding 'van het volgende
geval:
E<m jong fabrieksmeisje verdiende bij de -'choco
lade-firma btollwor::k 7 mark "56 pfennig per week.
D-«'.r de schuld van de «firma was haar werkboekje
zoek geraakt. Daardoor k«>n z« verscheidene weken
geen werk yiitden, want zij noch haar vader kon
den dc 5r' pfennig rnisseii. die voor een nieuw boekje
'noodig zijn. Do rechtbank heeft thans de firma SLoil
werek veroordeeld tot uitbetaling van twee weken
to<>n (15 mark 12) -en 60 pf. voor de aansciiaffing
vnn («n nieuw l-'-ekje.
tiet 1'iad vraagt f ciit geval ve! op zichzelf slaQ'
en !>oe jonge n-'-tojea het wel moeten aanleggen,.om
«act zulke hougerlcxnëu «rond te komen.