Alpinesfi Nieiïs-
AlTertcitie- Laiiloiwllafl,
WOENSDAG 25 SEPTEMBER 1915.
58sle Jaarngnq. fi3. 5668.
Uitgever»TRAPMAN Co.
FEUILLETON.
HET GEHEIM VAN DE HERBERG.
SCHAGE1
eODRAMT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 ure wor-
en ADVERTENTIES" in het eerst uitkomend nummer goplaatct.
SCBAQCN, LAAN D 5. lof. Telepb. No. 20.
Prijs per jaar f 8.Per post f 3.60. Losse nummers 5 cent
ADVERTELNT1EN van 1 tot 5 regels f 0.25 iedere regel meer 5 et
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Uit en Voor de Pers.
EEN DtlODE.
In De Hoofdstad constateert dr. Bos, dat de Gods
vrede dood is.
Gelukkig is hij weg. Er werd 'misbruik van hém
gemaakt en hij was volmaakt overbodig.
Dat do partijstrijd een tijdlang geheel op den
achtergrond kwam, sprak immers vanzelf. Tegen
de reusachtige afmetingen vam den oorlog scheen
zijn onderwerp nietig en klein. Maar toen het on
weer voorbijtrok en de kans voor ons land, om in
den corlog te 'geraken al kleiner werd leidde het
tot een zeer verkeerden, en ongezonden toestand,
om steeds maar te doen alsof wijf zelf door de ge
weldige gebeurtenis geheel door «elkander weiden ge
schud.
In plaats van melancholisch, met ziekelijke een
zijdigheid voortdurenjd geheel onder den invloed te
blijven van het 'zenuwschokkend gebeuren buiten
onve grenzen, 'moest voor de gezondheid van ons
volks- en 'staatsleven ons volk spoedig weer in
zijn gewonen, doen geraken. Daaronder behoort nu
evenwel ook liet verschil in opvatting van de wijze
waarop men heeft 'te dóen.
En nu kwam elk oogenblik die Godsvrede naar
binnen, als men verschil van, meening had. Hij stond
altijd aan den kant van de een of andere minder
heid, die niet wilde en verpletterde de tegenstan
ders met zijn geweldige minachting.
Gohrek aan vaderlandsliefde, onverantwoordelijke
woeJzucht, dat waren al de eenvoudigste termen
waarvan hij zich bediende.
Hij is nu dóód. De troonrede luidde hein uit. Men
wane niet, dat ons volk er minder en zwakker door
wordt. Meeningverschil moet niet kunstmatig wor
den gesmeerd.
Dat is ook allerminst noodig als bij allen zonder
onderscheid, het bewustzijn levendig blijft, dat boven
alie partijschap staat het vaderland en wij allen
staan in zijn dienst.
Binnenlandsch Nieuws.
HEERHUGOWAARD.
Duor den heer Dr. A. C. G. Post is met Ingang
van 15 Octob®^ ontslag aangevraagd als geneesheer
in deze gemeente.
IIEERHUGOWAARD.
Maandagavond vergaderde in het lokaal van den
heei* Klaver de af deeling van 'Het Witte Ertuis. Na
opening der vergadering en lezing der notulen, ko
men de ingekomen 6tukken aan de orde, wel.kel voor
het meerendeei voor kennisgeving worden aangeno
men. Besloten wordt den leden een exemplaar te
verstrekken van de 'thans Koninklijk goedgekeurde
Statuten, alsmede een exemplaar der brochure van
Dr. fechoo ter zake de malaria-besteij'ding.
Bij de behandeling van den beschrijvingsbrief ver
klaart de vergadering mee te gaan met het prae-
advies van het Hoofdbestuur betreffende het voor
stel Haarlemmermeer, evenzoo met de voorgestelde
statuten-wijziging en bet 'beschikbaar stellen van
den inhoud van het magazijn van verplegingsarti-
kelen, thans geborgen le Alkmaar, aan Bosch en
Heide. Voor het overige ontvangen de afgevaardig
den at ij mandaat. Gekozen tot afgevaardigden wor
den de heeren P. Scholten en A. Borst, tot plaats
vervangers do, heeren K. Bijvoet en A. de Boer.
De begroeting voor 1916 wordt goedgekeurd. De
inkomsten zijn geraamd op f 612 50, waarbij f 100
voordeelig saldo der rekening 1915, terwijl de uit
gaven sluiten met een post van f 12.50 voor onvoor
ziene.
Terwijl de secretaris, Dr. Post, een moment af
wezig is, brengt de voorzitter in herinnering, dat Dr.
Post weldra de gemeente zal 'verlaten. Voorzitter
stelt namens het bestuur voor hem een stoffelijk
blijk van waardeering aan te bieden, wat algemeen
bijval vindt, terwijl aan het bestuur de afwikkeling
dezer zaak woédt ogpedragen.
N'a terugkomst van Dr. Post doet de voorzitter
mededeeling van de officiëele ontslagaanvrage van
Dr. Post als secretaris der afdeeling. Met leedwe
zen, zegt de voorzitter, hebben we kennis genomen
van dit verzoek, aangezien de afdeeling is gesticht-
op initiatief van Dr. Post, die vanaf de stichting in
1892, veel voor de afdeeling heeft gedaan, de hooge
bloei onzer afdeeling is voor een groot deel uw werk
Dr. Post, zoo gaat spr. voort, ge waart in al de
jaren van haar bestaan de ziel der vereeniging. Zien
we u daakom met leedwezen heengaan, aangenaam
is bet n e, dat het bestuur de opdrhcht der verga
dering mocht ontvangen, u voor uw vertrek een stof
felijk blijk van waardeering! aan te bieden. We wen-
schen u nog vele jaren van aangename rust 'toe en-
hopen u, hetzij als gast, hetzij als spreker toch no«
wel eens iu ons midden te mogen zien.
-Na een algemeen applaus antwoordt Dr. Post hier-
|Op, verklarende, dat hem de waaxdeerende woorden
door den voorzitter 'tot hem gericht, hoogst aange
naam zijn geweest. Het is hem steeds aangenaam
geweest voor de afdeeling van Het Witte Kruis te
1 werken, hij dankt zijn medebestuurders voor de aan
gename samenwerking, hoogst aangenaam zal het
hem zijn, als gast of spreker nog meermalen een
afdeelingsvergadering hij te wonen.
De aanvulling van het bestuur wordt uitgesteld
tot een nieuwe dokter zal zijn benoemd; het be
stuur ontvangt noig de opdracht het magazijn te
voorzien van, electrisch licht.
Hierna sluit de voorzitter de vergadering, den
scheidenden secretaris' en familie alle goeds toewen-
schende.
BREEZAND.
Dinsdagavond vergaderde in het café van mej. de
Wed. Van Ekeren de Melkleveranciersvereeniging Ge
lijkheid en Eendracht zij ons streven. De voorzitter,
<fè heer A. Buij, opende de vergadering en heette
de aanwezigen welkom. Hij deelde mee, dat deze
spoedvergadering belegd 'is, om nog eens over den
melkprijs te spreken, daar nog niet 'allee voor el
kaar is, gelijk zoo meteen wel zal blijken. Vervol
gens las de secretaris de heer N. A. Wijker de no
tulen, welke na een opmerking van den heer A. Tiel
Gz. onder dankzegging Worden goedgekeurd.
Voorgelezen wordt daarna: a. Een schrijven van
eenige leden der vereenlgiimg, waarbij zij een spoed
vergadering aanvragen, b. Een brief van de Melk-
slijtersvereeniging, waarin ze mededeelt, dat op
hare gehouden vergadering met algemeen,© stem
men besloten is, niet meer dan-'f 8.75 per 100 Liter
te betalen, c. Een schrijven van Burgemeester en
Wethouders der gemeente Helder, waarin gedreigd
wordt, dat aan de zuivelfabrieken verboden kan
worden, nieuwe leveranciers aan te nemen, zoodat
zij, die anders hun melk aan Helder leverden, er
mede verlegen zouden zitten. Dit alles, wanneer ge
noemde leveranciers de melk niet voor den geboden
prijs willen afstaan, d. Een brief-van de onderafdee-
ling Tessel niet de mededeeling dat daar f 8.25, dus
50 cent minder voor de 100 Liter melk. is geboden.
Na lezing hiervan zegt de voorzitter, dat hij het
wenschelijk_vindt, de melk niet beneden 9 cent den
Liter te geven en slechts dan, 'wanneer ook aan de
Tesselaars evenveel gegeven wordt. Voorzitter ge
looft niet. dat de Burgemeester van Helder 't. récht
heeft, althans niet die in den Polder, te verbieden,
de melk van de leden der vereenigimg te verkazen.
Met algemeene stemmen wordt daarop besloten,
alleen dan met 1 October melk te leveren, wanneer
alle leden der vereenifeing zoowel te-Tessel als hiér
9 cent ontvangen. Twee bestuursleden zullen Woens-
1.
In de gezelschapszaal, van het in het Noorden van
Berlijn, in een stille zijstraat'gelegen hotel de Rooide
Leuew trad 'haastig een slank, rijzig 'heer binnen.
In de eene hand droeg hij*'een veelgebruikt koffer
tje, in de andere had hij een halfgeopende parapluie,
waar het water afdroop. Het regende buiten; het
was een langdurige zofnerregen, die reeds geduren
de een half uur neerviel en waarschijnlijk nog wel
een paar uur duren zou.
/ouder het druipende regenschermrgeheel dicht te
doen, was de mijnheer tot in het midden der zaal
doorgeloopen. Zoekend keek hij de ruimte rond, hij
schudde het hoofd en "bleef wachtend staan.
Langzaam kwalm uit een hoek van de tapkast een
gestalte naar voren. Een 'dikke man, met gladge
schoren; gezicht was het, die den vreémde met eeta
verdrietige uitdrukking onderzoekend aanzag.
„U wonscht?" vroeg hij norscb.
„Een kamer, een, vriendelijk vertrek,' was het
antwoord.
De dikke zag den slanke nog steeds onderzoekend
aan. De halfgeopend, nóg druipende parapluie, die
van ongewone grootte was, en het kleine, stevig ge
pakte koffertje, bevielen, hem niet. Een zeker wan
trouwen boezemde "hem de man in. Zijn gezicht, met
de korte, dichte, bruine wenkbrauwen, de rechte
neus en de bruine'oogen, die achter de brilleglazen
vroolijk schitterden, waren wel sympathiek. Maar
de hoed op het forsche hoofd scheen uit verre tij
den te komen en eveneens de bruine overjas, die mei
haar lengte ook reeds tot vroegere tijden behoorde.
Ai niet al was de man het beeld van een; armoedig
provmciaaltje.
„Waarom komt die 'juist in mijn hotel?" dacht
mijnheer Weigel, ide welgedane waard.
De Roode Leeuw behoorde namelijk tot die oudé
hotels der groote 'stad, die nauwelijks meer door
vreemden werden bezocht. In een zijstraat in de
omgeving van het Stettiner 'station gelegen, met
verouderde inrichtingen, was de Roode Leeuw een
hotel, die nog op vroegere, betere dagen teerde en
slechts door vaste klanten uit de provincie bezocht
werd. Lenige jaren geleaen had Weigel getracht en
kele a ei beteringen aangebracht, en enkele kamers
der eerste étage met betere, hoewel niet nieuwe
meubelen laten inrichten, in de hoop wat meer pu
bliek te trekken. Maar het hielp-niet veel. Het hotel
lag te ver van het groote verkeer verwijderd; er
kwamen geen nieuwe gasten en de oude brachten
juist zooveel in, dat de zflök zonder winst, of ver
lies kon bestaan, waarom de eigenaar er reeds aan
dacht, het hotel als woonhuis 'in te laten richten.
„Een kamer?" vroeg de waard, als wilde hij} zich
overtuigen dat hij goed -gehoord had.
„Ja, maar asjeblieft een gezellige," was het ant
woord.
„Wilt u uwe parapluie niet eerst in dien hoek zet
ten?" vroeg de waard nog tamelijk norsch, terwijl
hij op een ijzeren standaard wees.
Nu eerst zag de vreemde, hoe het water van zijn
parapluie liep. 'Hij deed haar geheel dicht, ze-tte zö
in den stander en plaatste het koffertje er bij.
Mijnheer Weigel was klaarblijkelijk over desi per
soon nog niet 'tevreden. „Hoe duur wensckt 'u een
kamer te hebben?" vroeg hij.
Voor het eerst gleed -een ongeduldige uitdrukking
over het gezicht van den vriendelijken vreemde.
„Dat is mij tamelijk onverschillig," zeide hij, „voor
twee of drie mark.... Een, heet, met-wien ik «3p reis
in dentrein heb gesproken, heeftmij uw hotel aan
bevolen."
Deze verklaring scheen, mijnheer Weigel eindelijk
gerust te stellen. „Zoo? Ja... Op de eerste étage
misschien?" Toen haalde hij een stuk papier uit heit
buffet. „Wilt u even dit biljet invullen voor de po
litic?"
De vreemde nam het potlood, dat hem gereikt
werd en schreef: „August Heydemann, privaat per
soon."
De waard wierp een blik op het "papier en zeide:
„Ook de woonplaats asjeblieft."
„Mitteldorf" schreef Heydemann.
„Privaat persoon uit Mitteldorf ook wat moois,'
dacht Weigel. Maar nu 'deed hij geen vragen meer.
Hij verzocht zijn gast hem te volgen, en geleidde
hem de trap op, waar hiji de deur van een kamer
opende en Heydemann liet binnentreden.
Juist wilde Weigel zich terugtrekken, toen Heyde
mann zeide: „In dit weer 'kan men het huis nieit
verlaten. Kan ik beneden avondeten krijgen?"
„Natuurlijk... binnen een half uur."
„Prachtig dus binnen een'half uur."
De waard ging heen en Heydemann keek de ka
mer eens rond. Hij was tevreden, alles was naar
2ijn smaak. Op den vloer lag een groot, tijna nog
dag naar Helder gaan, om den Burgemeester in te
lichten, dat de prijs niet lager gesteld -kan worden.
fn bespreking komt daarna de verhooging van de
vergoeding voor den melkrijder. De voorzitter deelt
mee, dat Ambuul bij hem geweest is, om hem te
laten teekenen voor 15 cent verhoofeing per 100 L.
Hij vond daartoe echter geen vrijheid. Hij is niet
tegen verhoogüng, als deze noodig -is; dus als rle
melkrijder bewijst, dat hij het niet minder kan doen
Besloten wordt den melkrijder 15 cent verhoo
ging te geven als hij het gewenschte bewijs levert.
De vergoeding voor pontgid wordt dan ingeetrokken.
Levert Ambuul dat bewijs niet, dan volgt geen ver-
hooging en zal voortaan het pontgeld naar verhou
ding van de geleverde melk worden betaald.
Bij do nu volgende rondvraag wijst de heer Wij
ker er op, dat de beer "Vader mot October 9 cent vri
geld voor de melk geeft, dus nog een halven cent
meer dan de vereenigang vraagt. Wij zijn dus niet
onbillijk.
De beer C. 'Schreurs vindt den termijn van drie
maanden in deze omstandigheden te lang. Ook meent
hij. dat de toestand gezpnder was, ais de melkwagen
het egeindom-der vereenjging was.
Nadat de voorzitter de sprekers-heeft beantwoord,
sluit bij met den wensch, dat allen zich 1 October
zullen gedragen als mannen van stavast.
WIERING EN.
Wegens verteek van zuster J. A. M. Admiraal is
door 't bestuur onzer afdeeling van Het Witte Kruis
tot zuster benoemd mej. C. E. Nierstrasz te Leeu
warden, die hare benoeming heeft aangenomen.
IÏOLHORN.
Uitslag der hekroningen door Floralia toegekend.
Geraniums: le prijs G. Hoek, 2e prijs Cs. Broks,
3e prijs mej. A. van Scheijen. Eervlolle vermeldin
gen: A. Schoon, Jm. Dikker, mej. G. Geertsema-Dijk
huis en med. R. Keezer.
Coleus: le prijs mej. H. 'Klos-Beenken, 2e prijs
mej. M. Beers-de Boer. Eervolle vermeldingen: mej.
T. Butter, mej. D. BreehaarUStins en Ds. H. J. D.
R. 'L'heesing.
Agarathums: le prijs mej. J. Geertsetoia, 2eiprijs
mevr. G. Beers-Wiers, 3de prijs mevr. Geertsema-
Dijkhuis. ErevoUe vermeldingen: P. Slikker, Jb.
Kossen en G. Hoek.
Knolbegonia's: le prijs mej. E. A. Oudt, 2e prijs
mej. M. Re nipt. Eervolle-Vermeldingen: K. Burger,
P. SUkker, P. Beers en'mej. R. Keezer.
Varen Nepholepis: le prijs mej. T. Butter,'2e prijs
M. Vetbman, 3üe prijs mej. J. Kolf.
Cufea's: le prijs Jb. Kossen, 2e-prijs L. Bruin, 3e
prijs P. Beers. Eervolle 'vermelding: P. Slikker.
Begonia's: le prijs mej. E. A. Oudt, 2e prijs mej.
H. J. H. Raadsveld, 3e prijs P. Slikker. Eervolle ver-
me'dingen: A. Vis en de dames L. 'den Adel en R.
Keezer.
Euchsia's: le prijs mej. E. A. Oudt» '2e prijs mej.
H. J. H. Raadsveld, 3e prijs G. Hoek. Eervolle ver
meldingen: mevr. Melchior-Geertsema en A.-Schoon.
Hanekam: fe prijs P. Beers, 2e prijs"L. Bruin. Eer
volle vermelding M. Wissekerke.
Naren Adiantum Pterus: le prijs P. Beers, 2de
prijs mej. H. Klos-Beenkes. Eervolle 'vermeldingen:
mej. J. Kolf, A. Vis en M. Wissekerke.
Mezumbrisanthemums: le prijs A. Engel^ 2e prijs
mej. H. J. H. Raadsveld. Eervolle vermeldingen: Cs.
Broks en'J. D. Pool.
Voor de mooiste'volledige collectie kweekplantjés
kreeg mej E. A. Oudt den eereprijs.
Vr-A» het ter opluistering ingezondene: le prijs
H. Kaper, 2e prijs mej. N. Bakker, 3e prijs 'mej.
A. Vries, 4e prijs K. Dikstaal. Eervolle -vermeldin
gen: K. Burger, A. Schoon, A. Vis, C. Kooij, L.
Bruin, A. J. T. GeertsemST P. Pluister en Ds. H. J-
D. R. Theesing.
Bij de uitreiking der prijzen was een talrijk pu-
r' it-n rp IV! Hl Ft
nieuw tapijt, tegen den, wand stond een kleine, don
kergroene so£a, bij een venster éen ouderwetsche,
gepolitoerde schrijftafel met een kiap lessen aar, en
verder een helder wit glanzend bed van een reus
achtige grootte.
En nu maakte Heydemann het zich gemakkelijk.
Hij deed zijn lange overjas uit en'stond nu in een
lange zwarte jas, ook van een vroegere mode, even
als de broek. Zelfs het boordje, dat in smetteloos
wit zijn hals omgaf en de opening in zijn vest
vulde, verried ook al een herkomst uit vroegere
jaren. 1
Dar zag hij 'in een hoek een bijnja tot den grond
reikenden spiegel. Hij ging daar vocht staan en be
keek zijn gestalte met onderzoekenden blik. Hij'glim,
lachte, hij beviel zichzelf, er was niets aan zijn ui
terlijk te vinden, dat een aanmerking 'kon uitlok
ken. Toen, ging hij naar de schrijftafel, deed het
deksel open en dicht en ging vervolgens welbehage-
lijk op de sofa zitten, hij 'sloot de oogen en dacht
na, waarbij een, gelukkig glimlachje zijn gezicht ver
helderde.
Zoo 1 leef hij een 'poos stil en onbewegelijk zit
ten. Plotseling stond hij op, als door 'een pijnlijke
herinnering gewekt. Hij keek op zijn. groot gouden
horloge. Ja het halvp uur was om, het was 'tijd.
Het avondeten moest wel klaar zijn.
Toen hij de zaal betrad zag hij daar 'een vreemde.
In de nabijheid van het buffet zat een modern en
zorgvuldig gekleed jongmemsch, die de courant las.
„Goeden avond," zeide Heydemann met de be
leefdheid van een provinciaal.
De jonge man keek^ven op, en toonde zijn aar
dig gezicht met het zwarte kneveltje en donkere
hoofdhaar, beantwoordde koel den groet en las dan
verder. 1
Spoedig verscheen de waard, wisselde eenige
woorden met Heydemann en bracht hem het avond
eten.
Een poosje ging In diep stilzwijgen voorbij. De
waard had zich weer teruggetrokken, de jonge man
hield op met lezen en Heydeirianin was klaar met
eten en keek nu naar buiten in de grijze scheme
ring, waar de -regen nog maar steeds neerkletterde
en met groote droppels tegen de ruiten 'sloeg.
„Een afschuwelijk weer," begon Heydemann, die
het zwijgen onaangenaam vond.
„Zoo is het," meende de jonge man.
„Komt u -ook van de reis?"
„Neen, ik woon hier 'in Berlijn."
I)e antwoorden waren wel kort, maar Heydemann
bliek aanwezig. Inzenders en verder allen die aan
het welslagen dezer tentoonstelling hadden 'mede
gewerkt, ontvingen een woord van dank.
500 Loten wreden geplaatst.
RAAD V AN HEERHUGOWAARD.
Vergadering van den Raad van Heerhugowaard op
Dinsdag 28 September 1915. Allen present.
Voorzitter de heer Van Slooten, Burgemeester, die
de vergadering opent» waarna lezing en goedkeuring
der notulen volgt
Ingekomen is een dankbetuiging van den heer H.
Zwart ambtenaar ter secretarie, voor de toegekende
salarisverhooging, waarvan hij intusschen niet zal
profiteeren wegens zijn benoeming ter secretarie te
Nijmegen; een schrijven van Ged. Staten, dat de
suppletoire begrooting is goedgekeurd en het re
glement van orde voor kennisgeving-is aangenomen.
De commies is, volgens mededeeling, belast met
het beteekenen, van stukken 'betrekkelijk de plaat
selijke belasting, waarvoor vergunning van den
Minister «moet worden 'verleend.
De jongste kasverificatie bij den gemeente-ontvan
ger gaf conform de boeken f 716.28 kasgeld aan.
De administrateur van 't gemeentelijk electrisch
bedrijf, de heer H. Zwart, vraagt tegen 15 October
a.s. eervol ontslag. Op-voorstel van B. en W. wordt
dit met algemeene stammen verleend. Zullen vervol
gens de noodige stappen gedaan worden tot het ver
krijgen van een opvolger.
Ook de heer A. C. G. Post» 'alhier, vraagt eervol
ontslag en wel als gemeentegeneesheer, tegen half
October a.s. Zulks onder dank voor het 30 jaren lang
genoten vertróuwen. 'Voorzitter licht toe, dat deze
ontslagaanvrage geschiedt, otmdat de gezondheidstoe
stand van dokter Post die noodig maakt. Voorzitter
spreekt woorden van hulde ten opzichte van den
scheidenden gemeente-arts en wenscht -hem verder
alle goeds.
Nu moet er een opvolger zijn en B. en W. stellen,
voor óm oproeping te doen op f 700 salaris, plus
vrije woning én vrij gebruik van een stukje land.
Dr. Post had bij vrije woning en stukje land f 1000
salaris, doch de armenpraktijk is door vooruitgang
in onze gemeente lang niet-zoo druk als vroeger toen
Dr. Post hier kwam en in verband daarmede meent
het Dag. Bestuur oproeping op f 700'te moeten, voor-
stellen.
De heer Schilder is daar niet voor en wil liever
de f 1000 handhaven.
Voorzitter zegt, dat reeds meermalen is besproken
dat het salaris van den gemeentegeneesheer eigen
lijk te hoog was.
De heer Krom vindt het nu Jeen ongunstige tijd
voor verlaging van salaris. Hooger levensstandaard,
duurdere medicijnen, enz. En overigens zien we bo
vendien juist verhooging van ambtenaarssalarissen.
Voorzitter zegt» dat de 'meeste menschen nu zelf
dokter betalen en de Armenpraktijk minstens 3-inaal
minder is dan vroeger. De beer v. d. Oord wijst er
ook op, dat de welstand in de gemeente zoo is toe
genomen. De heer Poolland stelt het wel op hoogen
prijs, dat B. en W. de gemeentefinanciën 'in het
oog houden, maar is toch niet voor de voorgestelde
verlaging van salaris. 'Men kan een dokter, die ge
studeerd heeft en den titel van Zeergeleerde Heer
voert, toch niet achterstellen bij iemand, die alléén
gewoon lager onderwijs 'heeft genoten.
De heer Den Hartigh acht f 700 met 'Vrije wo
ning en vrij geblruik van, stukje land (zeker op f 6
per week wel te rekenen) een hooge belooning.
Hem is als Armmeester bekend dat de uitgegeven
consenten voor vrije geneeskundige hulp zeer ge
ring in aantal zijn. De heer Met zegt met ingeno
menheid kennis te hebben genomen van. B. en W.'s
advies en vindt ook wel reden, tot verlaging. Toch
zou hij willen voorstellen -niet op f 700, maar op
f 800 het salaris te stellen.
draaide zijn stoel wat om, om gemakkelijker met
den ander le kunnen spreken. Deze legde Juist de
courant neer en scheen niet geheel afkeerig van een
gesprek.
Hij was voor het eerst te Berlijn, meende Heyde
mann. In de kleine 'stad waar hij vandaan -kwam,
vertelde men wonderen van, de rijkshoofdstad. Hij
had cp den korten weg Van het station naar het
hotel neg niet veel kunnen zien. Maar -hij hoopte
het verzuimde in te halen, want hij-wilde hier blij
ven. In Berlijn kon men zich, zooals de wereld ver
telde, zoo uitmuntend verblaken.
I)e jonge luisterde met beleefde verstrooidheid.
Toen Heydemann echter over vermaken sprak, wierp
hij onwillekeurig een scherperen blik op de ver
schijning van den spreker en kon daarbij een'glim
lach niet onderdrukken. 1
„De vermaken Tn Berlijn kosten geld," zeide hij.
„O, dat maakt niets uit," zeide Heydemann. „dat
zullen wij wel klaar spelen," En daarbij lachte hij
zoo luid en hartelijk, dat de ander totaal verbluft
as.
Op dit 'oogenblik werd het gesprek onderbroken.
Aan het buffet werd een vrouwelijke gestalte zicht
baar, een jong, slank meisje, in een licht zomer
kleed, d;«t het blonde hoofdje even liet zien en toen
weer verdween.
De Berlijner stond haastig op, mompelde iets als
een verontschuldiging en ging vlug naar heli buffet,
waar hij in een do*keren boek onzichtbaar werd.
Heydemann had het meisje gezien en ondanks de
schemering waargenomen, dat zij er lief uitzag. Met
vroolijken blik zag hij den jongen man na, en die
bleef hem bij terwijl hij alleen zat te luisteren
naar den neerstroomenden regen.
Plotseling hoorde Heydemann-een zacht fluisteren,
toen het ondredrukte lachen van een vrouwenstem,
en eindelijk een 'geluid, dat niets anders dan een
kus kon zijn. Daarop werden schreden -hoorbaar en
de jonge man kwam weer uit zijn donkeren hoek
naar zijn plaats.
Maar hij geneerde-zich blijkbaar wat. Hij meen
de op bet gezicht van den ander een ironisch trekje
te zien en zeide half geërgerd, half verontschuldi
gend: „Juffrouw Weigol is mijn verloofde
„O, maar u is jong," meende Heydmann welwil
lend, „dat spreekt van zelf... zeker de dochter van
den waard,.... ach ja,.... -jongelui zijn steeds wat
verliefd." Toen keek hij weer naar buiten.
Wordt vervolgd.
