Alititti Niens-
Airatiitir Luttmllil
DONDERDAG 7
MIK
OlU.
SCIiCEl
KOrtn I n n n a O n n lin ÜU7?
uuuiu li U I |j u li ()I iivi UU/Ui
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 nre wor-
en ADVERTENTIEN in het eerst uitkomend nummer geplaatst.
UitgeversTRAPMAN Co.
SCBAGEN. LAAN D 5. - Int. Teleph. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 0.85 per post f !«-. Losse nummers 5 cent
ADVER.TEÜTIEN van 1 tot 5 regels met inbegrip van bewijsno.
f 0.35, iedere regel meer 6 et. Groote lett. worden naar plaatsr. berek
Atrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Zitting van Dinsdag 5 October 1915.
een gevaarlijk heer.
De eerste zaak vandaag bracht ons als 'beklaagde,
zekere Jan Kater, een arbeider uit Deoj Helder, die
den 26en Juli jl. een loonkwestie heeft „uitgevoch
ten" niet Pieter Grande, een doove timmerman, die
echter trots Jaa's aandringen geen termen vond
om aan Kater's verlangen te voldoen. Maarnu was
Jan Kater niet van plan c#m gauw koop 'te geven
en hij had reeds te kennen gegeven, dat Grande
„er an moest" als hij den looneisch niet inwilligde.
En inderdaad 't liep warm. Met een mes bracht
Kater den timmerman, een paar verwondingen in de
borst tee, die aan, 'het zaakje een, tamelijk ernstig
aanzien gaven.
Een paar'getuigen hadden de geschiedenis meege
maakt en de O. v. J. vatte de'zaak blijkbaar hoogst
ernstig op en eischte eventjes een jaar gevangenis
straf tecen Kater.
een liefhebber van schoenen.
Jaap Veel had weinig goeds uitgevoerd. Hij is ge
boren en woonachtig te Alkmaar, waar hij) den 21
Augustus jl. 'de vrijheid nam een paar schoenen
weg te nomen. Dat liep op 'schade voor den eige
naar J. Zwakman uit, cün er heel getrouw 'n zaakje
van maakte.
Veel kon niet met succes van zich af sproken en
do O. v. J. releveerde nog, dat hij wegens dronken
schap al eens veroordeeld was geworden. Eisch: 14
dagen gevangenisstraf. 1
een virjpostig trio.
Volgen drie beklaagden-tegelijk en wel J. F. van
der Vliet, Kees Kraakman, en Arie 'Kramer, alle
maal ZuidscharWouder 'jongens, die in den avond
van K) Augustus- jl. 'wederrechtelijk zijn binnenge
drongen in het Armhuis te hunner woonplaatse.
Dit deden zij, omdat ze wisten, dat daar gehuis
vest. was een oude snaak, zekere Klaas Kaas, van
wien ze een zóó grooten trek in jenever veronder
stelden dat zij vermetel genoeg waren 'oio, zonder
vooraf bekomen verlof, in bet holle van den nacht
bij ouden Klaas aan te kloppen.
Beklaagden waren het er over eens, dat Klaas 'n
liefhebber is van een borrel. Toch viel het hen ge
ducht tegen, dat Klaas op 'dat, moment meer trek
had in 't genieten van den slaap des rechtvaardigen
dan in een glaasje zonder voet met pUlde Schiedam
mer. En tegen hun verwachting in werd hun den
toegang tot zijn zolderkamertje ontzegd door den
74-jarigen 'Klaas. En wegens wederrechtelijk bin
nendringen en zich niet verwijderen werden alle drie
de vrijmoedige heeren opgekalkt.
Klaas hing een tamelijk lang en luguber verhaal
op van 't gebeurde, aanvangende met het, plechtige,
graistemachtige: ,,...'t was 'nacht!" Die diep-roe-
rende aanduiding werd bij 'herhaling ingeweven.
Niemand verkeerde dan ook tenslotte in den waan.
dat h*t overdag gebeurd was.
De O. v. J. liet in 'zijn requisitoir al gauw blij
ken, dat bij het een ernstig geval 'van huisvrede
breuk vond en 'al hadden we er zoo bij ons 'zelf in
den aanvang iets lichter over gedacht, verwonder
de het ons na wat de heer Officier er allemaal1 van
zei, tenslotte niet., dat er gevangenisstraf werd ge-
requireerd en wel tegen elk der beklaagden 14 da
gen.
verduistering.
Johannes van Doorn, een schraal, ziekelijk koper-
slagersknechtje, had ten. padeele van zijn patroon
J. G. J. Kueter, koperslager te de Daalt te» Alkmaar,
wat lood- en zinksnippers ontvreemd en die ver
kocht. De opbrengst eigende Van Doorn zich we
derrechtelijk toe. Zijn patroon nam daarmede geen
genoegen en deed aangifte.
Van Doorn, schetste zijn armoedige- omstandighe
den. die ken er toe hadden'geleid het feit le pie-
gen. Xdj opkooper Visser, stadgenoot van, beklaag
de, werden voor een paar g*aide;i snippers van ge
noemde motalen. verkocht.
De v. J. achtte het bewijs 'van het ten laste
gelegde wettig en overtuigend geleverd en eischte
ten slotte tegen den beschuldigde wegens den ge-
pleegden diefstal een maand gevangenisstraf.
mishandeling.
Pieter Borst, landbouwer te Oudkarspel, was in
Augustus op de kermis aldaar in café Ruiter en
stelde zich daar veel drukker 'aan, dan voor de
goede orde nuttig was. 'Zijn woedde richtte zich
op den persoon van Jan Glas van Tuitjehorn, een
82-jarig koopman aldaar, die ''ook in bet café van
Ruiter vertoefde. Jan 'gaf absoluut geen aanleiding
en toch werd bij door Borst tegen het onderlijf
getrapt. Later in een steeg, scheen Borst zich weer
aan mishandeling van, Glas te hebben schuldig- ge
maakt, doch dit is niet ten laste gelegd.
De eisch, 'wegens de gepleegde mishandeling, te
gen Borst ingesteld, 'luidde: 14 dagen gevangenis
straf.
een lastige kostganger.
Johannes Franciscus Fortuin uit Den Helder, die
geen nieuweling voor de rechtbank mag heeten,
was op 21 Augustus in ;een lang niet nUchteren toe
stand in z'n kosthuis komen aanzeilen. Dat 'gaf een
tumult en de agent van politie D. Steinmeier, werd
in het geevalletje gemoeid en maakte tenslotte van
Fortuin's optreden een verbaaltje op.
De O. v. J. scheen, alles wel overwogen, niet
licht over het 'geval te denken en re-quireerde 45
dagen gevangenisstraf.
een heldersche schoone.
Alida Bakker, huisvrouw van H. de Groot, te
Den Helder, was deen 24sten 'Augustus jl. met een
vriendinnetje op stap. Voor plezier uit... Ze beland
den op dien prettigen tocht ook in heti cafó van A.
J. vanWeelde, waar zij zich de weelde veroorloof
den om bij een paar nog jeugdige bezoekers te gaan
plaatsnemen. Zij wisten die jongens'zoover te bren
gen, dat die 'de dames tracteerden. En toen de schucl
tero dametjes'de glaasjes hadden geledigd, was juf
frouw Do GrooteBakker zoo vriendelijk om allebëi
de glaasjes bij zich te steken, onder de opmerking:
„Ziezoo, nu is toch niet alles weg; we hebben nog
twee glaasjes!"
Getuige Nijmon, een schildersgezel, verklaarde in
den loop van do „aanaenajme kennismaking" met
Alida, wel een weinig van haar'te zijn geschrokken.
Da Praesus 'stemde gaarne toe de mogelijkheid
daarvan, hij een nog min of meer -nieuwen burger
van Den Helder.
De eisch, door den O. v. J. ingesteld, -luidde: 14
dagen gevangenisstraf.
contrabande.
Beklaagde Pieter Tieleman, schipper te Bever
wijk, had zich verstout om een hoeveelheid haver,
be&temd voor de Alkmaarsche Rijtuigmaatschappij,
uit de stelling Amsterdam te -vervoeren, zonder dat
zulks mocht. Dit haalde Piefeen eisch op den hals
tot 1 25 boete of 25 dagen hechtenis.
bedreiging.
Jan Meijering, den 12 [November 1863 geboren ti
bint Pancras, was boos op Anna Verdegaal, huis
vrouw van J. C. Blauw te Zijpe, omdat hij haar
verdacht, zijn hond te hebben gedood. Op 10 Augus
tus ji. vervoegde bij zicb op Blauw's boerderij en
dreigde juffrouw Blauw van, het leven te zullen be~
rooven. Ter aanschouwelijke voorstelling van den
ernst van zijn voornemen, trok Jan een mes, waar
voor een vechtershaas van professie een gepast) res
pect zou koesteren. En 'waarmee hij dus Anna, al
is zij groot 'en zwaar gebojuwd, gewoonweg in een
hoekie dreef. En nu mocht Meijering 'vandaag be
weren, dat hij 'niet de bedoeling had, Anna te öjoo-
den en haat slechts schrik wilde aanjagen, dat nam
niet weg, dat het'boerinnetje in quaestie zoo hevig
r/as geschrokken, dat zij dacht dat het in vollen
ernst op haar leven gemunt was.
Haar echtgenoot van onder zijn laatste koe zien
de, dat het thuis 'niet goed ging, liet -zijn melkers-
laak op een draf in den steek en Vloog tot bijstand
van zijn vrouw bet buis in.
Weldra trok Jan af en, was 'alles weer rust en
vree op de boerderij. Maar 'het voorgevallene was
loch té ernstig om hef maar zoo „blauw blauw" te
laten en er werd dan ook een behoorlijke aangifte
van het feit, 'gedaan.
De ,0. v. J. eischte tegen, Jan Meijering, die al
meer veroordeeld is, 6 maanden gevangenisstraf.
een brutaaltje.
Petrus de Groot, een jóngmensch uit Spanbroek,
had de Hedlooër kermis bezocht 'en was, toen het
in den vroegen morgen tegen het einde liep, 'brutaal
genoeg om bij een-café een nummerkaartje van een
ia bewaring gegeven fiets af tel trekken. 'Dat speel
de hij klaar door zijn arm te steken door éenig
afscheidingsgaas. Hij wist het door zijn vastbesloten
houding zoover te schoppen, dat de -bewaarder dei-
rijwielen, IJ. Blokker, die reeds twee 'zware dagen
en nachten achter 'den rug had, hem het rijwiel,
waarvan het kaartje was afgescheurd, afgaf. Nu
was Petrus klaar! Zoo meende hij tenminste,
Maar b,et bleek, dat het muisje nog een staartje
voor hem zou hebben. Immers, de werkelijke eige
naar \an het rijwiel, de slagersknecht S. Knecht,
uit Alkmaar, had. het karretje 's avbnds maar laten
staan, omdat er toch geen licht op was. Maar den
volgenden, morgen vroeg getroostte Knecht zich per
Iraru de reis van Alkmaar naar Heilo om zijn kar
retje zijn rechtmatig eigendom -te halen. Toen
échter kwam hij te 'laat: de fiets was -gevlogen.
De slagersknecht wist er geen beteren mouw aan
te passen, dan maar aangifte te doen aan het po
litiebureau. En 'dat geschiedde. Nu kwalm -uit, dat
De Groot het rijwiel had meegenomen 'een 't later
had verkocht aan J. W. Pallajda te Spanbroek voor
f 22.—.
uitgesteld.
Volgt Arie Broer, schipper te Andijk, die eenjge
zakken aardappelen ter Vervoering naar Bovenka r-
spel onder zich had en zich deze wederrechtelijk
heeft toegeëigend. Deze zaak werd aangehouden on.
daarin meer getuigen 'te laten optreden. Zal heden
over 14 dagen worden, hervat. Beklaagde Broer
werd alvast, onmiddellijk gevangen genomen,
A.s. Dinsdag uitspraken.
Bmuetvlandscb. Nieuws.
^TTeTipv - -
Me:- verzoekt ons hei. volgende te plaatsexl:
lieden las i'. in aw >Iad van Dinsdag 5 October
een bericht» betreffende het teruggekomen besluit
van den Gemeenteraad van Petten, waar o.a.-in staat
dat het iO-jaris ambtsfeest van den Burgemeester
gevierd wordt gelijk met de -kermis; dit is niet
juist. Het ambtsfeest. is op 15 October en wordt
ook dien dag gevierd. Wat de kermis 'betreft is
nog lang niet zeker, dat die gehouden zal worden,
dit hangt geheel van de goedkeuring van Gedepu
teerde Staten af. Wanneer de kermis niet mocht
doorgaan, zal er Zondag-17 October in beide cafó's
dansmuziek gegeven worden.1
horlogediefstal.
Vannacht is r bij den heer Dekker, Breestraat te
Beverwijk, een ruit van de uitstalkast vernietigd en
voor een waarde van f 400 aan horloges ontvreemd.
een drama op de zuiderzee.
In het Hdbld. lezen we:
'n Pendantvan het drama op de Noordzee? Is nu
ook op onze kleine binnenzee een 'bemanning van
een der loggers, schokkers of bommen waanzinnig
geworden? ral men zich' misschien afvragen bij het
lezen van bovenstaanden titel? Neen, bij het drama,
dat zich gisteren op de Zuiderzee afspeelde, zal nie
mand behoeven te fil osofeerenover al of niet gods
dienst-waanzin, al of niet toerekenbaar. Zij, die 'er
de hoofdpersonen in waren, mag men met alle ze
kerheid tot de groote groep.... normale menschen
rekenen, die er gewone ideeën op na houden. -
En toch was het scheepsdraima zelf lang niet ge
woon; ongewoon was 'het vooral, omdat wij reeds
den dag te voren .al werden, opgebeld) met de mede
deling: „morgenmiddag 'zal cp de Zuiderzee een
bom met. volle zeilen en met bemanning 'en al zin
ken".... Het is voor de bioscope, werd er duidelijk
heidshalve aan toegevoegd. En zoo kwam het, dat
men in de vroege kille 'morgenuren over het IJ een
merkwaardige flottielje kon zien varen. Voorop
ging een sleepboot» waarop de bioscoop-apparaten
en driepooten lagen, goed verpakt tegen de najaars-
regenvlagen. Daarachter stoomde weer'een sleepboot,
die een groote witgeschilderde bom met twee mas
ten sleepte. Op deze sleepboot stonden zes mannen,
do aanstaande schipbreukelingen, die naar uit hun
stemming op te maken was, 'niet tegen het drama
in het koude water opzagen.
Heftig klotsten de golven op IJ en Zuiderzee tegen
de oude Scheveningsche bom op. Na vele jaren 'op
zee gevaren en stormen 'getrotseerd te hebben, was
de bom op haar ouden dag een requisiet-geworden
voor een film. Zijn vroegeren naam „Luctor et Emer
go" zou het naamloos» vaartuig nu moeilijk meer
kunnen hooghouden. Daarvoor 'hadden immers de
bioscope-regisseurs gezorgd, want als de beide lui
ken, iq de wanden onder bet wateroppervlak ge
maakt, geopend worden, dan moest de „ex-Lu clor
et Eniergo" zinken of ze wilde of niet, tot op den
bodem van de zee. Dit moest geschieden op een
plaats, waar genoeg water stond, 'en na een paar
uren varen en peilen vonden wij, met behulp van
de mooie kaart der motorbootclub, ten slottej de, bet
wiste plek In den z.g. kuil van Marken, waar Ruim
44 dM. water stond.
En terwiii de bom kraakte 'en bleunde, als voelde
zij haar dramatisch einde'naderen; terwijl de beide
sloepbooten schuimapattenü in 't water om haar 'n
„doodendans" uitvoerde», klonken over de flink be
wogen zee do korte bevelen van den bioscope-regis-
seur van do „Amsterdaim -Film Company", den heer
Theo Erenkel:
„Zeilen hijschen. Jongens, jullie gauw verkleeden.
Geef de Scheveningsche costuums! Klaar Jom de
drenkelingen te redden? Apparat einstellenl Sind Sie
feriig?" (tot de Duitsche-operateurs).
En de Amsterdamsche bootwerkers, die in 't span
nend drama '„Het wrak op zee" voor de clou zou
den zorgen, verschenen weldra -in hun rood-zwarte
costuums met de solide zwemvesten, dm op het dek
van de bom, waarvan de mast verdacht heen en,
weer zwiepte tusscben het weinige want en d'e klap
perende fokzeilen. De 'hoofdpersonen, Jaap van der
Poll, die weldra met het gezelschap van Louis de
Vrise naar Indië gaat.-had zich ook reeds als &che-
veninger verkleed en bevond zich te midden van zijn
bemanning. 1
Vóór bij afscheid van zijn vaderland 'najm, zou
hij nog eens kennis maken met het ijskoude zee
water.
„Moet er niet gerepeteerd worden?" "vroegen wij
nog den. heer Frenkel.-'
„Neen, geen repetities met voordoen-van gesticu
laties. Zij zullen uit zich zelf wel voldoende acteo-
ron, en met de armen zwaaien, wanneer het water
over liun voeten spoelt en de 'golven over het dek
slaan." 1
Intusechen was de sleepboot'met de film-appara-
ten op den ju is ten afstand van de oudcrwetsohe ,.drij
von.de doodkist". 'Het weder werd wat -helderder en
het oogenblik voor het sensatie-drama op 'de Zui
derzee was aangebroken.-'Het was, ztooals te begrij
pen is, lang'niet gemakkelijk, om in-de deining den
juisten afstand, tusschèn sleepboot en 'bom te be
waren. 1
„Luiken, openhakken,1" seinde de heer Frenkel met
een fluitje naar de mannen op de steeds heftiger
slingerende bom, die toen langzaam vol loopende in
de golven wegzonk. De witgeschilderde boorden
worden smaller en smaller. De mannen liepen wan
hopig op en neer, de hoofdpersoon klom in den
bazaanmast» luidkeels hulp 'roepende,. Eén schip
breukeling, alias bootwerker, die het vergaan, blijk
baar wat te lakoniek opvatte, werd door het 'toe
roepen van,: „meer angst" er aan herinnerd, dat
ook aan het financiëel niét onvoordeelige beroep
van schipbreukeling plichten verbonden -"zijn. Het.
water spoelde over bet dek. Eenige mannen spron
gen reed? over 'boord en zwommen biet krachtige
slagen door het water. Anderen klommen in het.
wó:; worstelden met de golven tusscben de va
ten en planken, die boven kwamen drijven.-En on
der de hand ratelde het bioscope-apparaat, alsof de
gewoonste zaak ter wereld gefilmd werd. Proestend
eu druipnat werden de 'drenkelingen uit het koude
water opgepikt, maar de operateurs draaiden nog
even kalm'doet*.— rrrrrrr deed hej,-toestel.... en ook
het verlaten wrak was nog gefilmd.
De merkwaardige veriooning was hiermee geëin
digd. De o- de „Luctor et Emergo" stond met de
kiel op den byöem van-de Zuiderzee, terwijl de mast
en de zeilen een goed eind boven het water nog uit-
tüt&ken.
In de verte naderde» met volle zeilen echte vis-
scbersscheperi, loggers uit Yolendam, Marken of
Urk, waarvan de bemanning zeker nog nooit zulk.
een scheepwapnp gezien had. Een witgeschilderde
bom, zonder nummer of letters, 'die maar pardoes
kopje-onder ging, zonder dat de sleepbootjes, die
toch zop dichtbij 'waren, te hulp kwataen1- Zouden
zij begrepen hebben, wat het vreemde schouwspel
op hun zee beteekende? Zouden'zij met hun kijkers
hebbeD kunnen zien, dat 'alles slechts „spul" was
voor de bioscoop?
Vlugger dan bij een werkelijke schipbreuk waren
de bootwerkers in andere, hun eigen droge kleeren
gestoken, terwijl de Scheveningsche pakjes in de
machine-kamer gedroogd werden. Door een slok cog
nac waren deze „ongestudeerde" bioscoop-acteurs
gauw ook inwendig verwarmd en waren zij het
vreeselijke drama vergeten, waarin zij de rollen
vervuld hadden.
Een drama van jaloezie tusschen nsschers, waar
voor reeds op verschillende andere plaatsen eenige
honderden meters film opgenomen-zijn. Het gisteren
gespeelde gedeelte vormde dan ook van de nieuwe,
echt-Hollandscho film, waarvan ook veie afdrukken
naar het buitenland gaan, slechts een klein, maar
spanaeDd-tafereel.
De heeren van de „Amsterdam Film Company en
de gewezen schipbreukelingen beschouwden hun
werk hiermede als afgeloopen'en weldra zal men de
film kunnen zien afdraaien. De sleepboot stoomde
nu met eeu flinke vaart naar do stad'met de vele
bioseope-theaters terug.-Bij de oude bom bleef ae
andere sleepboot'echter achter. Het „wrak" met de
scheefliggende masten moest weer vlug gelicht wor
den, al lag het ook op een der diegste plekken der
Zuiderzee. 0
Ook als bio3cope-reouisiet gmg het de oUdeScne-
veningsche bom als in haar dagen van de visscherij:
luctor et emergo.... 1
warmenhuizen.
Aan KI. Blom, weduwe van. H.'Mulder, laatstelijk
geneesheer te Warmenhuizen, 'is een weduwenpon-
sioen verleend van f 399. De 'Pensioenraad had ge
adviseerd f 327 toe te kennen.
antiquiteiten-liefhebbers.
Wij lezen het volgende in het D.:
Er schijnen te Utrecht den laaisten tijd eenige
Amsterdamsche koopers van oudheden te komen,
met de bedoeling antiquiteiten in handen te krijgen.
In verschillende deelen van de-stad hebben deze op
koopers bezoeken gebracht bij bewoners, van wie
zij mcsndeïL te weten, dat cr wel antiefee dingen'in
huis zouden zijruZij gaan daarbij hoogst brutaal te
werk, dringen om zoo 'te zeggen de woningen bin
nen en zijn niet van zins heen 'te gaan, alvorens
zij zich op de hoogto hebben gesteld, 'in hoeverre er
iets van hun gading te vinden-is. Het kan goed we
zen het publiek Yoor zulke bezweken te waarschu
wen, opdat men z'n dienstpersoneel last geve geen
onbekende personen binnen te laten.
Een van de*e Amsterdamsche opkoopers is dezer
dagen geweest bij een hoogbejaarde dame, die met
een juffrouw van gezelschap woont;-er werd op een
goeden morgen gebeld door iemand die vroeg om
„mevrquw to mogen spreken" en op de vraag van
de juffrouw of hij haar de boodschap niet kon
mededeelen, antwoordde dat hij beslist mevrouw
zelve wensebte te spreken. De juffrouw ging daar
op naar de huiskamer oto 't aan-mevrouw te zeg
gen, maar nauwelijks was rij binnen of de bézoeker
trad eveneens in het vertrek en nam, als was het
de meest gewone zaak van de wereld, bet geheele
meubilair op» liep -"direct door naar het buffet en
zei: ,.Ik geef u daar f 200 voor". De oude dame,
bleek yan ccbrik, stamelde dat zij niets te verkoo-
pan 'had cv, van. dit b^oék niet gediend was, maar
de „antiquair" stoorde zicb daar in 't minst niet
aan en wanjdelde, als was hij in zijn'eigen huis, de
kamer rond, alles bekijkende om toen, de maat vol-
metende, den salon in te stappen, naar boven te
gaan, alle kamers door» overal de kasten open to
maken, tot den zolder toe, waarna de opkooper, er-
vcrende dat hier niets voor1 hem te halen was, weer
heenging, seoo kalm, als was er op zijn manier van
dosn niets aap te merken geweest. 'De beide dalmes
misten den moed om tegen, den brutalen indringer
op te treden 'en lieten hepa daarom 'z'n gang gaan.
Zoo Jiebben, deze AmsterdaimschG „antiquairs" bij
verschillende familiën geopereerd. Ze zijn o. m. ge
komen bij iemand in de Masuritsstraat, van wie zij
twee meubelstukken wilden koopen en daarvoor
enorme bedragen, boden. Daar de exemplaren even
wel te zwaar waren, om zoo te worden, meegeno
men, zeiden ze dat ze alles over twee dagen kwamen
halen. En passant wensehten ze nog-een porceleinen
vaas met zilveren beslag te koopen vopr enkele
guldens, in de hoop, dat de eigenaar, pleizierig ge
stemd door de exorbitant hooge sommen voor de
ilieubels geboden, er in zou toestemmen deze vaas
voor een Idem ^bedrag direct van de hand te doen.
Maar de bewoner verklaarde zich daartoe niet be
reid en wilde de vaas 'slechts afstaan als ze direct
ook ds meubelstukken betaalden en meenamen. Do
boeren beloofden des anderen daags -terug te zul
len komen» maar kwamen niet. De truc is natuur
lijk, geweldige sommen te bieden voor dingen, die
ze zeggen te zullen laten halen en dan zoo tusschen
de bedrijven door, meenende dat de bewoners vrien
delijk zijn gestemd geworden door de hooge prijzen,
die over enkele Idagen betaald zdllen worden, waar
devolle artikelen, 't liefst glas en porcclein
te koopen-voor bijna niets, natuurlijk nooit terug
komende, ons'de meubels te halen-en te betalen.
Bij 'weer een ander heeft een van de opkoopers
kans gezien een klein pulletje van hooge waarde in
z'n zak te steken en-er van doe** te gaan, zóó haaa-
tiglijk, dat men eigenlijk pas_ goed -begreep wat er
geschied was, teen do man, 'al lang en breed dé deur
uit was gegaan. Om alle soes ah te vermijden, hield
men de zaak maar sliL Bij voorkeur komen deze
Amsterdamsche lieden in de 'morgenuren, als ze
zoo ongeveer kunnen weten, dat de heer des huizes
afwezig zal zijn, wat het "hun dan gemakkelijker
maakt door te dringen en hun slag te slaan.
overreden.
In di gemeente Rheden, ter hoogte van de Worth-
Rhedensche Eak, beeft Woensdagochtend een vree
slijk Iramongeluk plaats gehad. De 78-jarige we
duwe ï-'-a Hol? uit v'elp -Wilde daar ter plaatse uit
de nog in gang "zijnde stoomtram stappen. Daar er
op den weg juist een paar batterijen veldartillerie
passeerden, stapte zij aan de zijde waar de tram
langs de bommen rijdt, uit ZJJ~viel en kwam legen
een der boomen terécht, bovendien: bléven haar kJee
ren door een of andere oorzaak aan de treeplank
hakeD. De ongelukkige werd daardoor onder den
tramwagen getrokken. Een der wielen ging haar
over het lichaam. Zij was onmiddellijk dood.
een moeilijk geval.
Het Hdhld. schrijft:
Naa- wij vernemen heeft -zich een geval voorge
daan, dat reéds tot zeer veel moeilijkheden aanlei
ding heeft gegeven. Sedert geruimen tijd had de Re
geering nag een belangrijke hoeveelheid Banka-tin
in voorraad. In Duitschland bestaat groote behoefte
aan tin, maar men 'was hier te lande niet geneigd
den voorraad aan de markt te-brengen. Nu klonken
echter den_laatsten tijd uit Nederlandsch Indië al
meer en-meer. noodkreten om aniline voor de Batik
industrie en deze aniline wilde 'Duitschland niet le
veren. Totdat er een overeenkomst tot stand geko
men is. De Minister van Koloniën verkocht aan
Duitschland de voorraden tin en kreeg daarvoor in
ruil de zoo noodige aniline. De Duitsehe Regeeriug
beloofde, dat deze tin alleen en uitsluitend aange
wend zou worden yoor handelsdoeleinden.
Intusschen Hieeft deze overeenkomst tot eenige
minder aangename verwikkelingen aanleiding gege
ven. De Engelscbe geaaat, die natuurlijk spoedig op
de hoogte was •van den verkoop, kon "daartegen
geen enkel protest doen booren. Heeft dat ook niet
gedaan.
De tin welke in voorraad was hier te lande, aan
gekomen voordat er van eenig servituut sprake was,
De partij was volkomen vrij. Maar het gevolg is,
dat aan de N.O.T. -thans geen vrijheid meer wordt
gegeven wat de geallieerden weer in 'de hand
hebben -om verdere hoeveelheden tin aan zich
te laten consigneeren. De groote stoomvaarLmaaU
bschappijeo, nemen dan ook geen tin meer als lading
aan. De (betrekkelijk geringe) hoeveelheden die on
derweg zijn, zullen, naar wij vernemen, -nog ter be
stemder plaatse onder verplichting van „home con-
sumtion worden afgeleverd. 'Men vreest echter,
dat dit niet eens voldoende zal zijn voor de be
hoefte hier te lande.
De verkoop moet geschied zijn door den Minister
van Koloniën zonder dat deze daarover zijn ambtge-
nooten raadpleegde. Formeel was de minister daar-