Alititti Niens- Airatiitir Luttmllil DONDERDAG 7 MIK OlU. SCIiCEl KOrtn I n n n a O n n lin ÜU7? uuuiu li U I |j u li ()I iivi UU/Ui COURANT. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 nre wor- en ADVERTENTIEN in het eerst uitkomend nummer geplaatst. UitgeversTRAPMAN Co. SCBAGEN. LAAN D 5. - Int. Teleph. No. 20. Prijs per 3 maanden f 0.85 per post f !«-. Losse nummers 5 cent ADVER.TEÜTIEN van 1 tot 5 regels met inbegrip van bewijsno. f 0.35, iedere regel meer 6 et. Groote lett. worden naar plaatsr. berek Atrondissements Rechtbank te Alkmaar. Zitting van Dinsdag 5 October 1915. een gevaarlijk heer. De eerste zaak vandaag bracht ons als 'beklaagde, zekere Jan Kater, een arbeider uit Deoj Helder, die den 26en Juli jl. een loonkwestie heeft „uitgevoch ten" niet Pieter Grande, een doove timmerman, die echter trots Jaa's aandringen geen termen vond om aan Kater's verlangen te voldoen. Maarnu was Jan Kater niet van plan c#m gauw koop 'te geven en hij had reeds te kennen gegeven, dat Grande „er an moest" als hij den looneisch niet inwilligde. En inderdaad 't liep warm. Met een mes bracht Kater den timmerman, een paar verwondingen in de borst tee, die aan, 'het zaakje een, tamelijk ernstig aanzien gaven. Een paar'getuigen hadden de geschiedenis meege maakt en de O. v. J. vatte de'zaak blijkbaar hoogst ernstig op en eischte eventjes een jaar gevangenis straf tecen Kater. een liefhebber van schoenen. Jaap Veel had weinig goeds uitgevoerd. Hij is ge boren en woonachtig te Alkmaar, waar hij) den 21 Augustus jl. 'de vrijheid nam een paar schoenen weg te nomen. Dat liep op 'schade voor den eige naar J. Zwakman uit, cün er heel getrouw 'n zaakje van maakte. Veel kon niet met succes van zich af sproken en do O. v. J. releveerde nog, dat hij wegens dronken schap al eens veroordeeld was geworden. Eisch: 14 dagen gevangenisstraf. 1 een virjpostig trio. Volgen drie beklaagden-tegelijk en wel J. F. van der Vliet, Kees Kraakman, en Arie 'Kramer, alle maal ZuidscharWouder 'jongens, die in den avond van K) Augustus- jl. 'wederrechtelijk zijn binnenge drongen in het Armhuis te hunner woonplaatse. Dit deden zij, omdat ze wisten, dat daar gehuis vest. was een oude snaak, zekere Klaas Kaas, van wien ze een zóó grooten trek in jenever veronder stelden dat zij vermetel genoeg waren 'oio, zonder vooraf bekomen verlof, in bet holle van den nacht bij ouden Klaas aan te kloppen. Beklaagden waren het er over eens, dat Klaas 'n liefhebber is van een borrel. Toch viel het hen ge ducht tegen, dat Klaas op 'dat, moment meer trek had in 't genieten van den slaap des rechtvaardigen dan in een glaasje zonder voet met pUlde Schiedam mer. En tegen hun verwachting in werd hun den toegang tot zijn zolderkamertje ontzegd door den 74-jarigen 'Klaas. En wegens wederrechtelijk bin nendringen en zich niet verwijderen werden alle drie de vrijmoedige heeren opgekalkt. Klaas hing een tamelijk lang en luguber verhaal op van 't gebeurde, aanvangende met het, plechtige, graistemachtige: ,,...'t was 'nacht!" Die diep-roe- rende aanduiding werd bij 'herhaling ingeweven. Niemand verkeerde dan ook tenslotte in den waan. dat h*t overdag gebeurd was. De O. v. J. liet in 'zijn requisitoir al gauw blij ken, dat bij het een ernstig geval 'van huisvrede breuk vond en 'al hadden we er zoo bij ons 'zelf in den aanvang iets lichter over gedacht, verwonder de het ons na wat de heer Officier er allemaal1 van zei, tenslotte niet., dat er gevangenisstraf werd ge- requireerd en wel tegen elk der beklaagden 14 da gen. verduistering. Johannes van Doorn, een schraal, ziekelijk koper- slagersknechtje, had ten. padeele van zijn patroon J. G. J. Kueter, koperslager te de Daalt te» Alkmaar, wat lood- en zinksnippers ontvreemd en die ver kocht. De opbrengst eigende Van Doorn zich we derrechtelijk toe. Zijn patroon nam daarmede geen genoegen en deed aangifte. Van Doorn, schetste zijn armoedige- omstandighe den. die ken er toe hadden'geleid het feit le pie- gen. Xdj opkooper Visser, stadgenoot van, beklaag de, werden voor een paar g*aide;i snippers van ge noemde motalen. verkocht. De v. J. achtte het bewijs 'van het ten laste gelegde wettig en overtuigend geleverd en eischte ten slotte tegen den beschuldigde wegens den ge- pleegden diefstal een maand gevangenisstraf. mishandeling. Pieter Borst, landbouwer te Oudkarspel, was in Augustus op de kermis aldaar in café Ruiter en stelde zich daar veel drukker 'aan, dan voor de goede orde nuttig was. 'Zijn woedde richtte zich op den persoon van Jan Glas van Tuitjehorn, een 82-jarig koopman aldaar, die ''ook in bet café van Ruiter vertoefde. Jan 'gaf absoluut geen aanleiding en toch werd bij door Borst tegen het onderlijf getrapt. Later in een steeg, scheen Borst zich weer aan mishandeling van, Glas te hebben schuldig- ge maakt, doch dit is niet ten laste gelegd. De eisch, 'wegens de gepleegde mishandeling, te gen Borst ingesteld, 'luidde: 14 dagen gevangenis straf. een lastige kostganger. Johannes Franciscus Fortuin uit Den Helder, die geen nieuweling voor de rechtbank mag heeten, was op 21 Augustus in ;een lang niet nUchteren toe stand in z'n kosthuis komen aanzeilen. Dat 'gaf een tumult en de agent van politie D. Steinmeier, werd in het geevalletje gemoeid en maakte tenslotte van Fortuin's optreden een verbaaltje op. De O. v. J. scheen, alles wel overwogen, niet licht over het 'geval te denken en re-quireerde 45 dagen gevangenisstraf. een heldersche schoone. Alida Bakker, huisvrouw van H. de Groot, te Den Helder, was deen 24sten 'Augustus jl. met een vriendinnetje op stap. Voor plezier uit... Ze beland den op dien prettigen tocht ook in heti cafó van A. J. vanWeelde, waar zij zich de weelde veroorloof den om bij een paar nog jeugdige bezoekers te gaan plaatsnemen. Zij wisten die jongens'zoover te bren gen, dat die 'de dames tracteerden. En toen de schucl tero dametjes'de glaasjes hadden geledigd, was juf frouw Do GrooteBakker zoo vriendelijk om allebëi de glaasjes bij zich te steken, onder de opmerking: „Ziezoo, nu is toch niet alles weg; we hebben nog twee glaasjes!" Getuige Nijmon, een schildersgezel, verklaarde in den loop van do „aanaenajme kennismaking" met Alida, wel een weinig van haar'te zijn geschrokken. Da Praesus 'stemde gaarne toe de mogelijkheid daarvan, hij een nog min of meer -nieuwen burger van Den Helder. De eisch, door den O. v. J. ingesteld, -luidde: 14 dagen gevangenisstraf. contrabande. Beklaagde Pieter Tieleman, schipper te Bever wijk, had zich verstout om een hoeveelheid haver, be&temd voor de Alkmaarsche Rijtuigmaatschappij, uit de stelling Amsterdam te -vervoeren, zonder dat zulks mocht. Dit haalde Piefeen eisch op den hals tot 1 25 boete of 25 dagen hechtenis. bedreiging. Jan Meijering, den 12 [November 1863 geboren ti bint Pancras, was boos op Anna Verdegaal, huis vrouw van J. C. Blauw te Zijpe, omdat hij haar verdacht, zijn hond te hebben gedood. Op 10 Augus tus ji. vervoegde bij zicb op Blauw's boerderij en dreigde juffrouw Blauw van, het leven te zullen be~ rooven. Ter aanschouwelijke voorstelling van den ernst van zijn voornemen, trok Jan een mes, waar voor een vechtershaas van professie een gepast) res pect zou koesteren. En 'waarmee hij dus Anna, al is zij groot 'en zwaar gebojuwd, gewoonweg in een hoekie dreef. En nu mocht Meijering 'vandaag be weren, dat hij 'niet de bedoeling had, Anna te öjoo- den en haat slechts schrik wilde aanjagen, dat nam niet weg, dat het'boerinnetje in quaestie zoo hevig r/as geschrokken, dat zij dacht dat het in vollen ernst op haar leven gemunt was. Haar echtgenoot van onder zijn laatste koe zien de, dat het thuis 'niet goed ging, liet -zijn melkers- laak op een draf in den steek en Vloog tot bijstand van zijn vrouw bet buis in. Weldra trok Jan af en, was 'alles weer rust en vree op de boerderij. Maar 'het voorgevallene was loch té ernstig om hef maar zoo „blauw blauw" te laten en er werd dan ook een behoorlijke aangifte van het feit, 'gedaan. De ,0. v. J. eischte tegen, Jan Meijering, die al meer veroordeeld is, 6 maanden gevangenisstraf. een brutaaltje. Petrus de Groot, een jóngmensch uit Spanbroek, had de Hedlooër kermis bezocht 'en was, toen het in den vroegen morgen tegen het einde liep, 'brutaal genoeg om bij een-café een nummerkaartje van een ia bewaring gegeven fiets af tel trekken. 'Dat speel de hij klaar door zijn arm te steken door éenig afscheidingsgaas. Hij wist het door zijn vastbesloten houding zoover te schoppen, dat de -bewaarder dei- rijwielen, IJ. Blokker, die reeds twee 'zware dagen en nachten achter 'den rug had, hem het rijwiel, waarvan het kaartje was afgescheurd, afgaf. Nu was Petrus klaar! Zoo meende hij tenminste, Maar b,et bleek, dat het muisje nog een staartje voor hem zou hebben. Immers, de werkelijke eige naar \an het rijwiel, de slagersknecht S. Knecht, uit Alkmaar, had. het karretje 's avbnds maar laten staan, omdat er toch geen licht op was. Maar den volgenden, morgen vroeg getroostte Knecht zich per Iraru de reis van Alkmaar naar Heilo om zijn kar retje zijn rechtmatig eigendom -te halen. Toen échter kwam hij te 'laat: de fiets was -gevlogen. De slagersknecht wist er geen beteren mouw aan te passen, dan maar aangifte te doen aan het po litiebureau. En 'dat geschiedde. Nu kwalm -uit, dat De Groot het rijwiel had meegenomen 'een 't later had verkocht aan J. W. Pallajda te Spanbroek voor f 22.—. uitgesteld. Volgt Arie Broer, schipper te Andijk, die eenjge zakken aardappelen ter Vervoering naar Bovenka r- spel onder zich had en zich deze wederrechtelijk heeft toegeëigend. Deze zaak werd aangehouden on. daarin meer getuigen 'te laten optreden. Zal heden over 14 dagen worden, hervat. Beklaagde Broer werd alvast, onmiddellijk gevangen genomen, A.s. Dinsdag uitspraken. Bmuetvlandscb. Nieuws. ^TTeTipv - - Me:- verzoekt ons hei. volgende te plaatsexl: lieden las i'. in aw >Iad van Dinsdag 5 October een bericht» betreffende het teruggekomen besluit van den Gemeenteraad van Petten, waar o.a.-in staat dat het iO-jaris ambtsfeest van den Burgemeester gevierd wordt gelijk met de -kermis; dit is niet juist. Het ambtsfeest. is op 15 October en wordt ook dien dag gevierd. Wat de kermis 'betreft is nog lang niet zeker, dat die gehouden zal worden, dit hangt geheel van de goedkeuring van Gedepu teerde Staten af. Wanneer de kermis niet mocht doorgaan, zal er Zondag-17 October in beide cafó's dansmuziek gegeven worden.1 horlogediefstal. Vannacht is r bij den heer Dekker, Breestraat te Beverwijk, een ruit van de uitstalkast vernietigd en voor een waarde van f 400 aan horloges ontvreemd. een drama op de zuiderzee. In het Hdbld. lezen we: 'n Pendantvan het drama op de Noordzee? Is nu ook op onze kleine binnenzee een 'bemanning van een der loggers, schokkers of bommen waanzinnig geworden? ral men zich' misschien afvragen bij het lezen van bovenstaanden titel? Neen, bij het drama, dat zich gisteren op de Zuiderzee afspeelde, zal nie mand behoeven te fil osofeerenover al of niet gods dienst-waanzin, al of niet toerekenbaar. Zij, die 'er de hoofdpersonen in waren, mag men met alle ze kerheid tot de groote groep.... normale menschen rekenen, die er gewone ideeën op na houden. - En toch was het scheepsdraima zelf lang niet ge woon; ongewoon was 'het vooral, omdat wij reeds den dag te voren .al werden, opgebeld) met de mede deling: „morgenmiddag 'zal cp de Zuiderzee een bom met. volle zeilen en met bemanning 'en al zin ken".... Het is voor de bioscope, werd er duidelijk heidshalve aan toegevoegd. En zoo kwam het, dat men in de vroege kille 'morgenuren over het IJ een merkwaardige flottielje kon zien varen. Voorop ging een sleepboot» waarop de bioscoop-apparaten en driepooten lagen, goed verpakt tegen de najaars- regenvlagen. Daarachter stoomde weer'een sleepboot, die een groote witgeschilderde bom met twee mas ten sleepte. Op deze sleepboot stonden zes mannen, do aanstaande schipbreukelingen, die naar uit hun stemming op te maken was, 'niet tegen het drama in het koude water opzagen. Heftig klotsten de golven op IJ en Zuiderzee tegen de oude Scheveningsche bom op. Na vele jaren 'op zee gevaren en stormen 'getrotseerd te hebben, was de bom op haar ouden dag een requisiet-geworden voor een film. Zijn vroegeren naam „Luctor et Emer go" zou het naamloos» vaartuig nu moeilijk meer kunnen hooghouden. Daarvoor 'hadden immers de bioscope-regisseurs gezorgd, want als de beide lui ken, iq de wanden onder bet wateroppervlak ge maakt, geopend worden, dan moest de „ex-Lu clor et Eniergo" zinken of ze wilde of niet, tot op den bodem van de zee. Dit moest geschieden op een plaats, waar genoeg water stond, 'en na een paar uren varen en peilen vonden wij, met behulp van de mooie kaart der motorbootclub, ten slottej de, bet wiste plek In den z.g. kuil van Marken, waar Ruim 44 dM. water stond. En terwiii de bom kraakte 'en bleunde, als voelde zij haar dramatisch einde'naderen; terwijl de beide sloepbooten schuimapattenü in 't water om haar 'n „doodendans" uitvoerde», klonken over de flink be wogen zee do korte bevelen van den bioscope-regis- seur van do „Amsterdaim -Film Company", den heer Theo Erenkel: „Zeilen hijschen. Jongens, jullie gauw verkleeden. Geef de Scheveningsche costuums! Klaar Jom de drenkelingen te redden? Apparat einstellenl Sind Sie feriig?" (tot de Duitsche-operateurs). En de Amsterdamsche bootwerkers, die in 't span nend drama '„Het wrak op zee" voor de clou zou den zorgen, verschenen weldra -in hun rood-zwarte costuums met de solide zwemvesten, dm op het dek van de bom, waarvan de mast verdacht heen en, weer zwiepte tusscben het weinige want en d'e klap perende fokzeilen. De 'hoofdpersonen, Jaap van der Poll, die weldra met het gezelschap van Louis de Vrise naar Indië gaat.-had zich ook reeds als &che- veninger verkleed en bevond zich te midden van zijn bemanning. 1 Vóór bij afscheid van zijn vaderland 'najm, zou hij nog eens kennis maken met het ijskoude zee water. „Moet er niet gerepeteerd worden?" "vroegen wij nog den. heer Frenkel.-' „Neen, geen repetities met voordoen-van gesticu laties. Zij zullen uit zich zelf wel voldoende acteo- ron, en met de armen zwaaien, wanneer het water over liun voeten spoelt en de 'golven over het dek slaan." 1 Intusechen was de sleepboot'met de film-appara- ten op den ju is ten afstand van de oudcrwetsohe ,.drij von.de doodkist". 'Het weder werd wat -helderder en het oogenblik voor het sensatie-drama op 'de Zui derzee was aangebroken.-'Het was, ztooals te begrij pen is, lang'niet gemakkelijk, om in-de deining den juisten afstand, tusschèn sleepboot en 'bom te be waren. 1 „Luiken, openhakken,1" seinde de heer Frenkel met een fluitje naar de mannen op de steeds heftiger slingerende bom, die toen langzaam vol loopende in de golven wegzonk. De witgeschilderde boorden worden smaller en smaller. De mannen liepen wan hopig op en neer, de hoofdpersoon klom in den bazaanmast» luidkeels hulp 'roepende,. Eén schip breukeling, alias bootwerker, die het vergaan, blijk baar wat te lakoniek opvatte, werd door het 'toe roepen van,: „meer angst" er aan herinnerd, dat ook aan het financiëel niét onvoordeelige beroep van schipbreukeling plichten verbonden -"zijn. Het. water spoelde over bet dek. Eenige mannen spron gen reed? over 'boord en zwommen biet krachtige slagen door het water. Anderen klommen in het. wó:; worstelden met de golven tusscben de va ten en planken, die boven kwamen drijven.-En on der de hand ratelde het bioscope-apparaat, alsof de gewoonste zaak ter wereld gefilmd werd. Proestend eu druipnat werden de 'drenkelingen uit het koude water opgepikt, maar de operateurs draaiden nog even kalm'doet*.— rrrrrrr deed hej,-toestel.... en ook het verlaten wrak was nog gefilmd. De merkwaardige veriooning was hiermee geëin digd. De o- de „Luctor et Emergo" stond met de kiel op den byöem van-de Zuiderzee, terwijl de mast en de zeilen een goed eind boven het water nog uit- tüt&ken. In de verte naderde» met volle zeilen echte vis- scbersscheperi, loggers uit Yolendam, Marken of Urk, waarvan de bemanning zeker nog nooit zulk. een scheepwapnp gezien had. Een witgeschilderde bom, zonder nummer of letters, 'die maar pardoes kopje-onder ging, zonder dat de sleepbootjes, die toch zop dichtbij 'waren, te hulp kwataen1- Zouden zij begrepen hebben, wat het vreemde schouwspel op hun zee beteekende? Zouden'zij met hun kijkers hebbeD kunnen zien, dat 'alles slechts „spul" was voor de bioscoop? Vlugger dan bij een werkelijke schipbreuk waren de bootwerkers in andere, hun eigen droge kleeren gestoken, terwijl de Scheveningsche pakjes in de machine-kamer gedroogd werden. Door een slok cog nac waren deze „ongestudeerde" bioscoop-acteurs gauw ook inwendig verwarmd en waren zij het vreeselijke drama vergeten, waarin zij de rollen vervuld hadden. Een drama van jaloezie tusschen nsschers, waar voor reeds op verschillende andere plaatsen eenige honderden meters film opgenomen-zijn. Het gisteren gespeelde gedeelte vormde dan ook van de nieuwe, echt-Hollandscho film, waarvan ook veie afdrukken naar het buitenland gaan, slechts een klein, maar spanaeDd-tafereel. De heeren van de „Amsterdam Film Company en de gewezen schipbreukelingen beschouwden hun werk hiermede als afgeloopen'en weldra zal men de film kunnen zien afdraaien. De sleepboot stoomde nu met eeu flinke vaart naar do stad'met de vele bioseope-theaters terug.-Bij de oude bom bleef ae andere sleepboot'echter achter. Het „wrak" met de scheefliggende masten moest weer vlug gelicht wor den, al lag het ook op een der diegste plekken der Zuiderzee. 0 Ook als bio3cope-reouisiet gmg het de oUdeScne- veningsche bom als in haar dagen van de visscherij: luctor et emergo.... 1 warmenhuizen. Aan KI. Blom, weduwe van. H.'Mulder, laatstelijk geneesheer te Warmenhuizen, 'is een weduwenpon- sioen verleend van f 399. De 'Pensioenraad had ge adviseerd f 327 toe te kennen. antiquiteiten-liefhebbers. Wij lezen het volgende in het D.: Er schijnen te Utrecht den laaisten tijd eenige Amsterdamsche koopers van oudheden te komen, met de bedoeling antiquiteiten in handen te krijgen. In verschillende deelen van de-stad hebben deze op koopers bezoeken gebracht bij bewoners, van wie zij mcsndeïL te weten, dat cr wel antiefee dingen'in huis zouden zijruZij gaan daarbij hoogst brutaal te werk, dringen om zoo 'te zeggen de woningen bin nen en zijn niet van zins heen 'te gaan, alvorens zij zich op de hoogto hebben gesteld, 'in hoeverre er iets van hun gading te vinden-is. Het kan goed we zen het publiek Yoor zulke bezweken te waarschu wen, opdat men z'n dienstpersoneel last geve geen onbekende personen binnen te laten. Een van de*e Amsterdamsche opkoopers is dezer dagen geweest bij een hoogbejaarde dame, die met een juffrouw van gezelschap woont;-er werd op een goeden morgen gebeld door iemand die vroeg om „mevrquw to mogen spreken" en op de vraag van de juffrouw of hij haar de boodschap niet kon mededeelen, antwoordde dat hij beslist mevrouw zelve wensebte te spreken. De juffrouw ging daar op naar de huiskamer oto 't aan-mevrouw te zeg gen, maar nauwelijks was rij binnen of de bézoeker trad eveneens in het vertrek en nam, als was het de meest gewone zaak van de wereld, bet geheele meubilair op» liep -"direct door naar het buffet en zei: ,.Ik geef u daar f 200 voor". De oude dame, bleek yan ccbrik, stamelde dat zij niets te verkoo- pan 'had cv, van. dit b^oék niet gediend was, maar de „antiquair" stoorde zicb daar in 't minst niet aan en wanjdelde, als was hij in zijn'eigen huis, de kamer rond, alles bekijkende om toen, de maat vol- metende, den salon in te stappen, naar boven te gaan, alle kamers door» overal de kasten open to maken, tot den zolder toe, waarna de opkooper, er- vcrende dat hier niets voor1 hem te halen was, weer heenging, seoo kalm, als was er op zijn manier van dosn niets aap te merken geweest. 'De beide dalmes misten den moed om tegen, den brutalen indringer op te treden 'en lieten hepa daarom 'z'n gang gaan. Zoo Jiebben, deze AmsterdaimschG „antiquairs" bij verschillende familiën geopereerd. Ze zijn o. m. ge komen bij iemand in de Masuritsstraat, van wie zij twee meubelstukken wilden koopen en daarvoor enorme bedragen, boden. Daar de exemplaren even wel te zwaar waren, om zoo te worden, meegeno men, zeiden ze dat ze alles over twee dagen kwamen halen. En passant wensehten ze nog-een porceleinen vaas met zilveren beslag te koopen vopr enkele guldens, in de hoop, dat de eigenaar, pleizierig ge stemd door de exorbitant hooge sommen voor de ilieubels geboden, er in zou toestemmen deze vaas voor een Idem ^bedrag direct van de hand te doen. Maar de bewoner verklaarde zich daartoe niet be reid en wilde de vaas 'slechts afstaan als ze direct ook ds meubelstukken betaalden en meenamen. Do boeren beloofden des anderen daags -terug te zul len komen» maar kwamen niet. De truc is natuur lijk, geweldige sommen te bieden voor dingen, die ze zeggen te zullen laten halen en dan zoo tusschen de bedrijven door, meenende dat de bewoners vrien delijk zijn gestemd geworden door de hooge prijzen, die over enkele Idagen betaald zdllen worden, waar devolle artikelen, 't liefst glas en porcclein te koopen-voor bijna niets, natuurlijk nooit terug komende, ons'de meubels te halen-en te betalen. Bij 'weer een ander heeft een van de opkoopers kans gezien een klein pulletje van hooge waarde in z'n zak te steken en-er van doe** te gaan, zóó haaa- tiglijk, dat men eigenlijk pas_ goed -begreep wat er geschied was, teen do man, 'al lang en breed dé deur uit was gegaan. Om alle soes ah te vermijden, hield men de zaak maar sliL Bij voorkeur komen deze Amsterdamsche lieden in de 'morgenuren, als ze zoo ongeveer kunnen weten, dat de heer des huizes afwezig zal zijn, wat het "hun dan gemakkelijker maakt door te dringen en hun slag te slaan. overreden. In di gemeente Rheden, ter hoogte van de Worth- Rhedensche Eak, beeft Woensdagochtend een vree slijk Iramongeluk plaats gehad. De 78-jarige we duwe ï-'-a Hol? uit v'elp -Wilde daar ter plaatse uit de nog in gang "zijnde stoomtram stappen. Daar er op den weg juist een paar batterijen veldartillerie passeerden, stapte zij aan de zijde waar de tram langs de bommen rijdt, uit ZJJ~viel en kwam legen een der boomen terécht, bovendien: bléven haar kJee ren door een of andere oorzaak aan de treeplank hakeD. De ongelukkige werd daardoor onder den tramwagen getrokken. Een der wielen ging haar over het lichaam. Zij was onmiddellijk dood. een moeilijk geval. Het Hdhld. schrijft: Naa- wij vernemen heeft -zich een geval voorge daan, dat reéds tot zeer veel moeilijkheden aanlei ding heeft gegeven. Sedert geruimen tijd had de Re geering nag een belangrijke hoeveelheid Banka-tin in voorraad. In Duitschland bestaat groote behoefte aan tin, maar men 'was hier te lande niet geneigd den voorraad aan de markt te-brengen. Nu klonken echter den_laatsten tijd uit Nederlandsch Indië al meer en-meer. noodkreten om aniline voor de Batik industrie en deze aniline wilde 'Duitschland niet le veren. Totdat er een overeenkomst tot stand geko men is. De Minister van Koloniën verkocht aan Duitschland de voorraden tin en kreeg daarvoor in ruil de zoo noodige aniline. De Duitsehe Regeeriug beloofde, dat deze tin alleen en uitsluitend aange wend zou worden yoor handelsdoeleinden. Intusschen Hieeft deze overeenkomst tot eenige minder aangename verwikkelingen aanleiding gege ven. De Engelscbe geaaat, die natuurlijk spoedig op de hoogte was •van den verkoop, kon "daartegen geen enkel protest doen booren. Heeft dat ook niet gedaan. De tin welke in voorraad was hier te lande, aan gekomen voordat er van eenig servituut sprake was, De partij was volkomen vrij. Maar het gevolg is, dat aan de N.O.T. -thans geen vrijheid meer wordt gegeven wat de geallieerden weer in 'de hand hebben -om verdere hoeveelheden tin aan zich te laten consigneeren. De groote stoomvaarLmaaU bschappijeo, nemen dan ook geen tin meer als lading aan. De (betrekkelijk geringe) hoeveelheden die on derweg zijn, zullen, naar wij vernemen, -nog ter be stemder plaatse onder verplichting van „home con- sumtion worden afgeleverd. 'Men vreest echter, dat dit niet eens voldoende zal zijn voor de be hoefte hier te lande. De verkoop moet geschied zijn door den Minister van Koloniën zonder dat deze daarover zijn ambtge- nooten raadpleegde. Formeel was de minister daar-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1915 | | pagina 1