llpitii. Nims-
ZATERDAG 16 OCTOBER 1915.
58ste Jaarg aag. No. 5678.
UitgeversTRAPMAN Co.
EERSTE BLAD.
Teleurstellinq,
Binnenlandsch Nieuws.
SCHAËER
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgeus 9 nre wor-
en ADVERT ENTTEN" in het eerst uitkomend nummer geplaatst.
SCHADEN, LAAN D 5. Int. Teleph. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 0.85 per post f 1.-. Losse nummers 5 eent
ADVERTENTIEN van 1 tot 6 regels met inbegip van bowijsno.
f 0.35, iedere regel meer 6 ot. Groote lett. worden naar plaatsr. berek
Dit nummer bestaat uit 3 bladen.
DOOR
JEANNE REYNEKE VAN STUWE.
Ada kwam binnen, met in haar hand 'een paar
rozen, die zij dien middag bij het Tuinfeest wou
dragen. Hij keek op van zijn courant, die hij na
de lunch nog las, en zag haar aan, met een onwille-
keurig-kritischen blik. Wat .zeg zij er goed uit, zoo
jong en frisoh, wat had dij aardige manierenZij
keek zacht en, lief, 'dat was zij ook, maar zij
h. d óok haar wil... Wat zou zij er wel van denken,
dat hij... van plan was... van plan was? neen... 'ver
langde... haai' een stiefmoeder to geven, clie niet
voel oi-dor was dan Zijzelf?... Maar er was geert
h;>.ast hij, haar dit te vertellen: hij wist immers
niets... nog niets....
'k Ga me klecdem, -Papa...
Goed... zei hij, vaag.
Hij bleef zitten, toen. zij was heengegaan, mot
zijn sigaar tusschen de vingers, peinzend over de-
gedachten, die zoo even. in hem opgekomen waren.
Wat zou zij zeggen... Wat zou zij doen... als zijn
wensch eens werd vervuld?... Zou zij het huis uit
gaan?... omdat een ander 'dan zij mi het bestuur
daarover moest voeren... of zou zij zich schik
ken... Bertha tegeJmoet gaan met vriendschap... zich
verheugen in het geluk van haar vader?...
Geluk... was hot geluk voor hem? zou het geluk
voor hem zijn... het lichtrijko, levende, warme ge
luk, dat hij verwachtte, waai' %ij op hoopte, nu in
zijn ziel weer een jeugd was ontbloeid, met kracht
en hartstochtelijk verlangen?... Was het wijs, was
het goed, opeens de koude en 'de onverschilligheid,
waarin hij zbolang had geleefd, te verbreken, om
weer te voelen, 'te verwachten, te hopen?...
Was, wat hij wilde, een verstandige -daad... ver
standig voor haar... voor zijn dochter... voor hém?...
Was het verstandig.-, -'of dwaas... dat hij opnieuw
wilde trouwen... en trouwen, 'met een twintig jaar
jongere vrouw?...
Had hij haar lief... zóó lief, dat hij om harent
wil zijn heele, nu reeds zoo lange jaren in volko
men rust gevoerde levenswijze zou kunnen veran
deren... misschien van zijn dochter moest scheiden...
en had hij haar lief, zóó lief, dat hij wist, zeker
wist: haar gelukkig te kunnen maken,?...
Hij had haar lief.... zij bekóordo .hem door haar
gratie, haar geest... maar was zijn bedaard over
wegen, zijn nuchter-koel bepeinzen van 'zijn voor
nemen niet het bewijs, dat hij haar niet liefhad, met
dien vol-warmen, hartstochtelijken gloed, die wilde,
willende passie, die hij zoo gaarne in zichzelf wou
ontdekken?... Dat hij haar niet liefhad in een jong,
zich volkomen overgevend verlangen... maar kalm,
beredeneerd, met een genegenheid, geëvenreüigd aan
zijn karakter, zijn jaren, en op een koele, verstan
delijke zelfzucht gegrond?...
En als dit zoo was, zou hij haar dan.ooit kunn.en
loeren te houden van hen», wat zij nu niet... nu .nog
niet deed?... Zou er dan kans-zijn voor hem, dat zij
zijn aanzoek gehoor gaf, omdat zij begreep, dat zij
daardoor geluk vinden zou?...
Was- het 'n,iot beter, veiliger,hij, op zijn leef
tijd, met zijn positie, kon zich toch niet meer bloot
stellen aan de mogelijkheid te worden afgewezen,
zich, nu niemand n.og iets wist, nog iets vermoedde,
to dwingen, zijn wensch te 'laten, varen, en voort te
blijven leven, in zijn strakke, gesloten eenzaamheid,
waarin geen smart hem bereikte?.-.
Geen smart, maav ook geen -gelukIn koude,
doode rust gingen zijn dagen voorbij; onbewogen
zag hij ze korren en gaan. geen enkele omstandig
heid maakte ze belangrijk vobr hom... alles was dof
en leeg om hein heen. hij voélde geen noodzaak tot
leven...
Hij had zijn dochter, en hij hield van, haar
maar hij wis' het wel: 'zoodra zich een huwelijk
voordeed naar haar keuzei, zou zij geen oogenblik
aarzelen hem te verlaten, en Ook hij zou het na
tuurlijk vinden, dat zij ging, en niet treuren om
haar vertrek.
Hij kon niet hegrijpen, dat hij al de j'arem naden
dood zijnpr vroüw, gelaten en kalm, dien toestand
van alleen-zijn, van verveling en dofheid had ver
dragen. Dat hij' nooit eens getracht had naar een
verandering, naar een vervroolijking van zijn huis,
dat hij maar doorgegaan was, in den centoni-
gon, onbolangrijken, slepend en gang van. zijn leven-
en de pijn van 'dat nuttelooze, leege bestaan nooit,
nóóit had gevoeld-
Maar eigenlijk wist hij het wel, .dat hij nooit zoo,
als tegenwoordig,-over zijn bestaan had gedacht, dat
hij in werkelijke, niet gewilde, lijdzaamheid zijn
leven doorleefde... Maar nu opeens, zonvol ,en hel,
een nieuwe toekomst zich 'voor hem had openge
broken, nu kon hij niet langer 'berusten, in apati-
ech e onverschilligheid, nu wilde hij meer .van het
leven, dan dit ongevoelig-lustelooze,-starre do^gaaai
van zijn dagen— Nu was hij opeens weer, ontwaakt
tot verlangens, 'die hij niet. meer in zichzelf had
vermoed, van wenschen, waarover zijn 'koel ver
stand zich verbaasde. Maar nu hot zoo was, -nu hij
zich eenmaal had toegestaan, zich voor te stellen,
hoe anders zijn leven kon zijn, nu kon hij, nu wildé
hij niet meer terug...
Hij stond op, wierp zijn sigaar .in de koperen
schaal, en ging naar züjn kleedkamer.
In het rijtuig zat Ada opgewekt te praten, maar
hij antwoordde niets, hij luisterde nauwelijks; hij
dacht aldoor over 'een vraag, die hij haar wilde
doen, en hoe hij die het 'best inkleed en kon. Als
inleiding zei hij eenige onbeduidende dingen, vroeg
haar oordeel over dezen en genen, toen: i
Hoe vindt je Bertha van Velzen? zei hij.
Och zoo, 'k weet njet, Papa.
Haar dadelijk koele, 'afwerende toon trof hem
scherp; een oogenblik dafcht hij: zou-zij allés heb
ben begrepen? Maar dit was onmogelijk, dit kon
niet, met do hem eigen, gereserveerdheid en voor
zichtige kalmte van een man, die 'zich niet meer
aan een échec wagen wil had hij Bertha nooit eeni
ge voorkeur getoond; hij wilde liever, door te wach
ten,- zeker weten, hoe zijn verlangen zou worden
opgenomen. Maar wat was .er dan? Bestond er éen
toevallige antipathie tusschen Ada en haar? Dat ook
zou hij graag willen weten, om daarnaar zijn ge
dragslijn te kunnen trekken. Of vergiste hij 1 zich
misschien ldoor zijn al te groóte gevoeligheid op dit
punt?...
Hoe dat? vroeg hij. Is ze niet aardig?
Ik kón d'r niet, Papa, ik ga niet niet d'r
om, mees* dan heel -oppervlakkig... Ze is hed mooi,
dat's waar, maar...
Zij zweeg, en hij durfde er niet verder op aan te
dringen, dat zij haar meening verduidelijken zou, uit
vrees van een te groote belangstelling te verraden.'
Hij kreeg niet den indruk, dat zij minder gunstig
oordeelde om hém, was dit zoo, dan ziou zij be
daarder, maar ook directer geantwoord 'hebben—.
nu was hét, of haar verstand Bertha waardeerde,
terwijl haar gevoel daarmee streed... Hij moest (maar
afwachten; alles zou zich wel verklaren, als het
oogenblik aan-was gebroken,....
Zij waren aangekomen,; en 'in de drukte van het
groeten wisselen, het Vluchtige praten met voorbij
komende kennissen, verloor -hij zijn gedachten, en
was niet in staan ze logisch verder te denken. Op
de groote grasvelden, door de lanen, over de paden,
bewogen zich de gasten in een wisselend, kleurrijk
gewoel; en door de heldere lucht klonken de stem
men en het luchtig gelach, met lustige, "lichte ge
luiden. De zon straalde neer, in over-rijken, warm-
diepon gloed, on fonkeide over dei gladde geblaerten
der boomen en over het kortegehalmd, zacht-glan-
zend gras. En in den kleinen vijver spraakten en
spatten de schijnsels der zon, als levende, helle
juweelen.
Zijn blik volgde Bertha's gestalte, waarheen zij
ging; hij bewonderde'haai', om haar veerkraehtigen
tred, haai* mooie, gebaren, haar jelastische bewegin
gen; hij vond haar -ztoo mooi niet haar jong-ronld
gezicht, haar 'klaar-stralende oogen, haai- warm-
rooden mond... en haar lach doordrong he-m, met
een vreemd-weelderige vreugd. Hij keek naak haar,
en bij voelde het diep; hij had haar lief— en als
hij haar niet in zijn toekomst mocht weten, zoU zijn
verder leven in kilte'en leegte'vergaan-
Zij stond cp een -grasperk, en speelde, met een
ander meisje, een jeu de gr Ace. De .degens kruisten
zich in baar slanke handen, de ringen vlogen, en
keerden weer, 'en zij verhief "haar armen, -en liet
ze zinken, zij strekte haar Vol-ranke leden, in een
voortdurend, gratierijk Jspel, Toen stortte een der
ringen ver-weg uit de baan, 'een jongmensch bracht
baar dien terug, en gaf hem haar in de hand, en
zij nam hem aan, met een lach en .een blik, even
beteekenisvol''en warm-als de zijne.
I-Iij wendde zich af; met eon-scherpen schok kwam
het besef in bom op, 'dat hij een dwaas was ■'ge
weest, om ooit, ooit te gelooven, dat zij hem, -"hém
zou kunnen verkiezen. Wlaar was zijn wereldseh in
zicht, zijn begrip van'het leven geweest, toen hij
niet begreep, dat zij al iemand van haar eigen jaren
kon hebben lief-gekregen... en dat zij toch nooit
hem: een weduwnaar,'niet jong, en met een groote
dochter, zou hebben aangenomen. Wat baatte 'heen
zijn mooie positie, zijn fortuin... hij had het immers
niet kunnen dragen, 'als zij om geen andere reden
dan om deze zijn vrouw wilde worden.... Zij had
hem niet lief... zij hield van een ander... maar toch,
nooit, zou zij zijn liefde beantwoord hebben, hij
wist dit nu wél... 1
Hij dacht er niet over, of hij zich 'ook vergissen
kon; of wat hij gezien had, misschien slechte een
onbeduidende flirt was geweest... opeens had zich de
nuchter-wreede werkelijkheid aan hem geopenbaard,
en hij moest daarin-berusten,. Maar nu eerst voelde
hij, hoe echt hij haar'had liefgehad,-en hoeveel het
hom kostte, zich opeens 'alle verwachte vreugde,
alle hoop te ontzeggen...
Hij Hen door no lanen, 'alleen, met-gebogen hoofd.
Ver at klonken, de stemmen, en.hij verbeeldde zich
het vrc.ohjk gewoel, •«dankbaar daar een oogenblik
van verwijderd te zijn. Hier stoorde'hem niemand,
geen der gasten dwaalde ooit zoo ver Hveg van het
huis. en in de eenzaamheid kon hij trachten zijn
gedachten tot kalmte !e dwingen en 'zijn rust te
herwinnen,
Maar de ontroering deed zijn hart nog kloppen
met fellere slagen; hij -zag haar weer, zooals zij
daar stond, op het grasperk, 'haar 3lanke, lenige le
den bewegend, in snelle wendingen en gratievolle
gebaren, met haar vroolijk, -'expressief, hoog-opgo-
heven gelaat, en hoe zij, met behendige kracht de
ringen wierp en weer ving...
Hij bracht de hand'voor zijn oogen. Hoe vreemd
was het toch, hoe. overdreven, "hoe dwaas, dat hij
zoo'n smart voelen kon... nu hij niets anders dan
een inwendige,-vluchtige teleurstelling leed... Nu hem
niets anders dan een vage -'hoop was -ontgaan, een
zóó vage, dat hij nauwelijks wist, of het wel
hoop was geweest— Hij bezag zichzelf altijd met
zoo eeu objectieven, nauwkéurigen, rustieren blik,
dat hij zich nooit in sentimentecle toegeeflijkheid
toegestaan had, zich als'een zekerheid voor te stel
len een volkomen toekomstig -geluk. Hij had steeds
geweifeld, geaarzeld, gevreesd... nooit had hij zich
blij durven indenken in de 'mogelijkheid eener -ver
vulling van zijn liefste verlangen... En,nu, toch, on
danks zijn bedaarde beschouwingen, óndanks zijn
koele gedachten, leed hij, voelde hij zich bezwaard
en bedroefd— ofschoon zijn verstand hem het recht
op droefheid ontzeê... 1
Hij wilde er nu niet meer 'over denken, 'dat hij
ooit wenschen gekoesterd had, die niet tot vervul
ling kwamen; hij moest het voelen, alsof hij ze
nooit met zich om had gedragen... Maar hij be
greep wel, ook al moest hij dit zwakheid noemen,
dat hij dit niet kon... nu nog niet...
Hij moest terug naar het gezelschap. Men zou
hem missen, gevolgtrekkingen maken, en hij voelde
zich nog te inwendig bewogen, om licht glimla
chend en kalm, op misschien niets bdeoelende sohert
sen in teg aan. j
Hij sloeg den terugweg in; zich onderzoekende, of
hij weer normaal en bedaard kon zijn. Hij liep
langzaam, zich dwingend te peinzen over een belang
van den dag, totdat hij zich in staat wist, weer
gewoon te zijn en te 'spreken.
Maar plotseling stond hij stil, een ontroerende
schrik verwoestte zijn gemaakte bedaardheidzijn
slapen klopten, zijn 'handen klemden zich onwille
keurig ineen; hij had-haar gézien in de stille, don
kere koelte van een verdere laan; -zij liep gearmd
met aën jongen man, die haar den ring had ge
bracht, en hun hoofden hadden zich elkander toe
gebogen in het zacht, -vertrouwelijk gesprek...
Hij voelde zich beven, nóg was zijn 'kracht niet
voldoende teruggekeerd, om hem alles in kalmte te
doen verdragen. Hij zuchtte; hij-wist niet, waarheen
hij moest gaan; hij wendde zich af, 'om dat, wat
hem pijnigde, niet meer te zien, en toon hij zich
omkeerde, stond hij opeens voor zijn dochter.
Maar zij lett© niet op hem; zij keek in dezelfde
richting als hij, met een strakken, 'smartvollen trek
op het anders zoo vfcoolijk gezicht. Hij begreep hét
niet, had zij hem gevolgd?... en hij dwong zich te
vragen:
Ada... hoe kom je hier... waarom ben je—
alleen?
Zij ontstelde, en 'sloeg haar -oogen neer
Ik... ik— ach, laat me, Papa...
Eén oogenblik dacht hij, dat zij verlegen was, om
dat zij zijn geheim had geraden. Maar opeens flitste
de waarheid 'door hem heen; -'zij wist niets van
hém, zij dacht niet aan hém... Omdat zij dezelfdê
smart leed als 'hij... zij had hem lief, dien jongen
man, die daar 'liep, gearmd 'met één ander....
'n Deernis kwam in hem op, zóó groot, dal- hij in
een oogwenk zijn eigen droefheid 'vergat. Hij nam
haar zwijgend, troostend, bij den arm, en leidde
haai- weg. En gewillig volgde 'zij hem.
Hij velde het als een onbescheidenheid, dat hij
haar lijden kende, en zij het zijne niet... En hij
dacht erover, of het niet -eerlijker, gevoeliger zou
zijn, haar alles van zichzelf te bekennen... Maar hij
kon niet... hij kón haar üiet troosten ten koste van
zichzelf. Hij had medelijden met haar, en hij toon
de dit, maar 'zijn eigen verdriet bleef verstard
in zijn mannelijkheid. N. 'R. Ct.
LANGEDIJK.
De afdeéling Langedijk der S.D.A.P. heeft beslo
ten aan do gemeentebesturen .te verzoeken goed
koop e cokes te 'willen leveren aan de inwoners met
een loongrens beneden f 700.
Voor het eerst is dit jaar aan den Langedijk
de wisse'houw op vrij uitgebreide schaal toegepast.
Over 't algemeen zijn de bouwers tevreden over de
opbrengst. Vooral veel haver was geteeld. Deze wis
selbouw was noodig om te trachten de keelziekten
uit te roeien. De gunstige opbrengst 'zal wel aan
leiding wezen, dat met;deze wisselteelt wordtj door
gegaan.
Bij een 'gisteren gehouden verkooping van
bouwland en wojonhuizen, werd het land tot f 109
per snees verkocht, terwijl alle huizen werden in
gehouden, daar een te lage 'prijs geboden "werd.
Een drukke handel in uien wordt thans aan
den Langedijk gedreven. Menschen, die nooit uien
kochten, hebben dit nu gedaan, vooral in do hoop,
dat zij nog veel duurder zullen worden. Er worden
er reeds voor 'prijzen tot f 7.80 verkocht. Door
gebrek aan de noodige wagons, lijdt de handel wel
eenige vertraging. Intusschen heeft het 'gedeelte^
lijke uitvoerverbod geen 'nadeeligen invloed gehad.
Een bouwer te Zuidscharwoude maakte van een
vijfde HA f 1000!
heerhlgowaard.
In de algemeene vergadering der afdeeling van
den Bond voor Staatspensionneering, werden tot af
gevaardigden voor de a.s. FederatieVergaderiug te
Schagen - -.gewezen de beeren P. Smit en G. Mark
land vrij mandaat ontvingen. De rekening over
1914 wees een batig salüb .apn van f 10.31%. Met
het oog op de duurte dér levensmiddelen, werd
besloten do contributie voor 1915 op 35 cents te
stellen, voor man en vtouw samen op 50 cents.
Voorts werd besloten in. den loop van December
een propaganda-a-w;d te' 'houden, waarvan de re
geling werd opgedragen aan het bestuur.
KAAS AANVOEREN EN PRIJZEN.
Een vergelijking van de aanvoeren op'de Hoorn-
scbe kaasmarkt en co prijzen daar besteed, in 't
aeixie kwartaal van 1914 en J1915, leert, dat in 't
3e kwartaal i91-i ;warén aangevoerd 109 'stapels
kleine fabrieksbaas wegende 200804 KG. wet een
gemiddelden prijs van f 28.31 6n in 't 3e kwartaal
1915 .297 stapels wegende 405181 KG„ met een ge
middelden prijs van 'f 53.29, of 128 stapels wegend©
204377 KG. jmeer, terwijl de 'middeiprijs f 24.98
hooger was.
Verder werden 'in het '3e kwartaal 1914 aange
voerd 795 stapels kleine boerenkaas, wegende to
taal 228160 -KG, met eon middeiprijs van f 29.81 en
in 't 3e kwartaal 1915 1091 stapels wegende 324587
KG., middeiprijs f 53.50, Of 296 (stapels, wegende
96427 KG. meer, terwijl 'do middeiprijs f 23.69 koö-
ger was.
Van de commissiekaas bedroeg in het >3e kwar
taal 1614 do aanvoer 788 stapels, wegende 241146
KG., middeiprijs f 28.G9 lea in 't derde kwartaal
1915 1047 stapels, wegende 330584 KG., met een
gemiddelden prijs van f 51.93, 'of 259 stapels, we
gende 89438 KG. meer, terwijl de middeiprijs f23.24
hooger 'was.
In 't 3e kwartaal 1915 werden 'totaal 695 stapels
wegende 402351 KG. meer aangevoerd dan 'in het
3e kwartaal 1914.
EEN GIFT VAN f 7000.
De Minister van Financiën maakt 'bekend, dat
door een inwoonster van -'s-Gravenhage aan den
Staat der Nederlanden ten .geschenke zijn gegeven
zeven schuldbekentenissen van -f 1000, in de 5 pCts.
vrijwillige Staatslening 1914, met alle daarbij be-
hoorende nog niet verschenen coupons, als tege
moetkoming in de door het Rijk gedane -buitenge
wone uitgaven ten gevolge van de bijzondere tijds
omstandigheden. St.-Ct.
brutale inbraak met diefstal.
Gisternacht te onevgeer 3 uur had een brutale in
braak plaats in het rijwielmagazijn van de firma
wed. Vleeschhouwer te Weesp. Door het forceeren
van een '-aam en een deur hebben de dieven, die
goed mef- de situatie moesten békend zijn, zich toe
gang verschaft en namen zij den geheqlen voorraad
banden benevens nieuwe .rijwielen mede. Bij hun
terugkeer werden zij met hun buit door de surVeil-
leerendo politie verrast. Geen uitweg ziende wier
pen zij al het gestolene weg en maakten zich ijlings
uit de voeten in de richting Amsterdam. Het mocht
nog niet gelukken de daders op het spoor'to komen.
Het zijn een paar jonge mannen van ongeveer 22
jaar.
twee menschen verdronken.
Uit Roozendaal:
De machine van'een tram der Ztüd-Nod. Stoom
trammaatschappij is te water geraakt. Daarbij zijn
de machinist Cappelle en de stoker Groen verdron
ken.
Nadc meldt men::
Toen de tram te Stempersgat aankwam, .was het
weer zeer 'mistig. De signalen stonden op onveilig,
daar de brug open was om een bietenschip door te'
laten. De manufacturenhandelaar P. de Jong uit
Gaste' stond met paard en -kar ook te wachten.
Deze zag de team aankomen, doch dacht, dat hij
wel stoppen zou.
Of nu door het zeer mistige weer de. machinist de
onveilige signalen niet bemerkt heeft of de brug
wachter nalatig is geweest in het'geven van bizon-
dere seinen, va't tót heden niet. te zeggen. De tram
reed met een tamelijke vaart de brug op, duwde
paard en kar 'van Do 'Jong do rivier in, terwijl de
machine oveneens in, de 'rivier stortte. «'Gelukkig
brak de koppeling tusschen den bagagewagon .en de
personenrijtuigen, zoodat de laatste op dc rails ble
ven en ook de inzittende geen letsel 'ondervonden.
De machinist en de stoker waren echter mede in
de rivier gestort. 'De Jong -uit Gastel is er ze'f
zonder ongelukken afgekomen.
Het verkeer was geheel gestremd.
smokkelen.
Te Rotterdam (Feyenoord) is een wagon aange
houden, die aangbgéven was als te .bevatten kunst
zandsteen. Bij nader onderzoek bleek do inhoud ben
zine te zijn. Oogenschijnlijk leken hét stukken zand
steen, doch inderdaad waren, het slechts omhulsels,
die bussen. met benzin© bevatten. De -partij was
voor Duitschland besteimd.
vergiftiging door vleèsch?
Als aanvulling van het Donderdag geplaatste be
richt over do ongesteldheid der soldaten van het
fort te Hoofddorp, kan de correspondent -van het
Hdbld. nog mededeelen, dat de diarrheé-verschijn-
selen zich met vrij groote tussëhenpoozen drieanaal
hebben voorgedaan, telkenmale na.gebruik van bet
vleeseh. Een soldaat van het garnizoen, die in het
fort alleen maar een stukje vleeseh nuttigde, is
ook denzelfden nacht als de manschappen van het
fort ongesteld geweest. Israëlieten, die het eten niét
hebben genuttigd, hebben in 't geheel geen diarrhee
gehad.
De ziekteverschijnselen'waren blijkbaar niet van
ernstigen aard, want geen der manschappen heeft
zich 's morgens'yoor het ziekenrapport aangemeld.
Allen hebben den gewonen dienst weer meegemaakt.
Het vlocsch 'wordt niet via Abcoude, doch van
Amsterdam via Koudekerk© naar de forten gelegen
te Hoofddorp, 'Aalsmeer en Kudelstaart verzonden.
Bij de manschappen in de beide'laatstgenoemde for
ten hebben zich blijkbaar na 't gebruik van 'tvleescl
geen ziekteverschijnselen voorgedaan.'
Het vleeseh draagt steeds een stempel. De koeien
moeten, naar we vernamen, -onder militair toezicht
toezicht worden geslacht. De slager mag 1/5 been
leveren, zoodat voor 1 pond vleeseh zonder been 61
cent wordt betaald.'
Vele soldaten vinden het vleeseh van slechte qua-
Iiteit en hebben daarover dan ook reeds geklapgti,
echter zonder gevolg.I
Door de bevoegde autoriteiten 'werdén de "faeca-
liën ter onderzoek naar /Vinsterdam opgeztonde-p.
mteringerwaard.
Vrijdagavond verg.iderde de 'afdeeling Wieringer-
waard van den Bond voor Staatspensionneerteg, on
der leiding van den heet H. «Lampers. Ondanks de
vriendelijke uitnoodiging op de convocatie, om zoo
veel mogelijk ter vergadering te kotoen, waren toch
maar 16 personen aanwezig. Na met een gepast
woord de bijeenkomst te hebben geopend, werden do
notulen door den secretaris, 'den heer Kok voorge
lezen, welke ouder dankzegging worden goedgekeurd.
De 'heer E. -Vos brengt als afgevaardigde een
uitgebreid.cn duidelijk verslag uitvan de gehouden
algemeene vergader:;-g te .Amsterdam. In verband
met dit verslag wordt nog door-voorzitter medege
deeld, dat de zaak der federatie Scbagen in handen
is gesteld van het Dageiijksch Bestuur der .Hoofd-
veree inging.
Eenige ingekomen stukken worden voorgelézen
w.o.'een schrijven van de vereeniging Vrije Liefda
digheid, waarin wordt medegedeeld de netto op
brengst van een te gfcven uitvoering door de propa-
anda-club, op de door den Bond voor Steatspension-
neering gestelde voorwaarden niet wenscht te' accep
teeren. Er werd nl. als voorwaarde gesteld, dat Lief
dadigheid een extra-bedeeliDg daarvan zou hóuden
en verslag uitbrengen aan den Bonn voor Staatepen-
sionneering. Er werd nu na 'eenige discussie beslo
ten zelf 't beheer over de gelden te houden en een
commissie te benoemen om de bedeeling zoo goed
mogelijk te doen.
Op voorstel van den heer -Sijbrands wordt goed
gevonden, dat deze commissie zal bestaan uit twee
leden van de afdeeling en twee der propaganda-club,
die dan met hun vieren een voorzitter zullen kie
zen. Tot stemming overgaande worden gekozen de
heeron 'J. E. Vos, -'H. Sijbrands, K. Mosk en A.
Woertenburg.
Volgt behandeling van den beschrijvingsbrief der
federatie Schagen. Over 'punt 6 (voorstel afdeeling
Helder), outspon zich nog al eenige vdiscussie. De
vergadering ia van oordeel dat uitbreiding van het
federatiebestuur wel gewenschfc is, doch dat .voor
zitter, secretaris en penningmeester steeds herkies
baar zijn. (Do afdeeJicg Helder wil ook deze jaar
lijks doen aftreden.) En dan wil de vergadering de
kosten, voortvloeiende uit het bijwonen der Verga-
deringc® niet laten betalen door de afdeeling en, doch
door de federatie. Wil de afdeeling .Helder baar
voorstel in dien geest wijzigen, dan kan er mee
worden ingestemd, terwijl anders, afgevaardigde op
gedragen wordt om tegen te stemmen.
De punten 7, 8 en 6 zal afgevaardigde vóór s te tu
it en, terwijl voor do overige punten at ij mandaat
wordt 'gegeven.
Voor dat tot de rondvraag wordt 'overgegaan,
worden tot leden eener commissie tot het nazien
der rekening aangewezen dc heeren K Zijp en.J. E.
Vos. Voorzitter deelt "nog mede, dat do eerste uit
voeringen zullen worden gehouden op 9 en 12 De
cember. Opgevoerd zulten worden: ..Vergeet me
met," tooneelspel in 3 bedaijven en '„Lot's Huis
vrouw", kluchtspel in 2 bedrijven. Do wensch wordt