iliiim Ritus-
WOENSDAG 20 OCTOBER ID15.
28ste Jaargang. No. 5680.
UitgeversTRAPMAN Co.
Tweede Kamer.
FEUILLETON.
HET GEHEIM VAN" DE HEBBEHG.
Binnenlandsch Nieuws.
SC HAGER
E0DR1HT.
t»it blad veraehijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 'a morgens 9 ure wor-
ei v 1VERT ENTTEN" in het eerst uitkomend nummer geplaatst.
SCHA6EN, LAAN D 5. - Int. Teleph. No. 20.
Prijs per 3 maandfen f 0.85 per post f 1.-. Losse nnmmers 6 cent
ADVERTENTIE# van 1 tot 5 regels met inbegip van bewijsno
f 0.35, iedere rege' meer 6 ot; Groote lett. worden naar plaatsr. horo.
Den Haag, 19 October.
Het „voorspel" van de groote parlementaire cam
pagne, die wij nu voor de borst hebben, werd niet
slechts zeer kalm, maar zelfs vrij mat ingezet. Men,
wist vooraf, dat de Nadere wijziging der Overgangs
bepalingen van de Auteurswet-1912 er zou komen,
zonder slag of stoot, ondanks de bezwaren, die velen
nug hebben tegen des» regeling, welke minister Ort
beden „eene zeer. gelukkige" noemde, aanleiding ge
vend om warme hulde te-brengen, aan de Staatscom
missie, die bier een even omslachtig als moeilijk
werk te verrichten had. Allen volkomen te bevre
digen vermocht weet 'men zelfs Jupiter, de
vader der goden niet. Maar wél meende minister'Ort
te mogen getuigen, dat gewaakt is, zooveel doenlijk,
tegen krenking der „artistieke gevoelens van de kun
stenaars, auteurs".
De heer Visser van IJzendoorn had een, amentio-
meut ontworpen, dat de strekking had» óm het hoo-
ger beroep in, cassatie in de wet te lassohen. Maar
zoowel de minister van Justitie als nar. Limburg,
de voorzitter 'der Commissie van Rapporteuts, be
streden het. 't Zou meenden, beide .'een hoop
onnoodige „soesah" geven. En de Kamer die het
ontwerp zonder stemming 'goedkeurde ging in
hare meerderheid met hen mee, het amendement-
Visser c.s. verwerpend. Met den heet Aalberse mag
men aannemen, dat vele tegen deze regeling ontwik
kelde bezwaren overdreven zijn, alsook dat de wet
niemand zou bevredigen. 'Nogmaals: wetten, die bij
niemand kritiek ontmoeten, zoekt men vruchteloos.
Waar men tegenstrijdige belangen zooveel doenlijk
te vereenigen heeft, dam: dient men van de zijde der
belanghebbenden, ieder voor zijn aandeel, oen offer
te brengen. Om te 'komen, tot het zoo bevredigend
doenlijke.
Gelijk in dit geval.
Waarna de Kamer nog had af te doen een zaak
waarvan de voorbereiding juist tien jaren heeft ge
duurd. En wel: de Staatsexploitatie van de goud
velden in Benkoelen, -op Sumatra. Hier kwam van
de zijde der hoeren Boissevain en Van JDoorn
oppositie. 'Vooral van eerstgenoemde, die met veel
nadruk en op verre hrap, 'vriendêlijken 'toon tot
minister Pleyte do vraag richtte, waarom deze de
Kamer eerst 'het rapport van den ingenieur Van
Waterschoot v. d. (Gracht 'heeft overgelegd, nadat
er met sterken nadruk om gevraagd was?.... Het
rapport-Van Waterschoot, waarin wordt uiteengezet,
dat vooralsnog-de exploitatie van Benkoelen's goud
mijn onmogelijk loonesnd kan wezen. De heer Boisse
vain, do reus des Parlements, ontpopt zich tot een
redenaar met temperament. 'Hij herinnerde aan den
tocht der Argonanten; van Jason „en zijne kornui
ten", die dachten dat zij het Gouden Wies zoo mak
kelijk. konden veroveren. Aldus ook de volgens hem
door tikje-goudkoorts bevangen Regeering, die'op
haar beurt denkt, dat de exploitatie der Benkoe-
lenscbe goudvelden van een leien dakje zal gaan.
Voor den heer Van Doom is Staats-exploitatie
hier uit den booze. Voortdurend wordt geklaagd over
tekort aan ambtenaren, aan ingenieurs, (Hier 'gaat
de minister een ganschen drom aan de goud-exploi
tatie afstaan. Ook i^ de 'heer 'Van Doorn er niet
volkomen zeker van, of bij exploitatie 'door 'den
Staat wel altijd onomstootelijk vast zal staan, dat
wanneer gerapporteerd wordt: „niet-s gevonden", ook
werkelijk... Menschen zijn nu eenmaal monscben.....
En de rest begrijpt men.
Tenslotte acht mr. Van Doorn zeker in de gege
ven omstandigheden, "Staatsexploitatie ongewenscht
uit politiek oogpunt; ais in onze Oost eens „een on
geluk" gebeurde Ook bier vult de schrandere le
zer hetontbrekende in.
De feeeren Scheur er, De Meester en Foek.hebben
7. I
aU gaat naar het redactiebureau van de „Tages-
cn", zejde mevrouw Driesen tot Heydemann, „en
tracht te verkrijgen, dat dit bericht 'in het blad
wordt opgenomen. Aan de zaak zal het in geen
geval schude doen, het kan alleen nut afwerpen.
Indien het desondanks njet het -'gewenschte gevolg
mocht, hebben, zult gij u niet behoeven te verwij
ten, dat u werkeloos toegezien hebt» hoe' alles ver
loren gegaan is."
En hij besloot haar raad te volgen. I
Laat in den middag ging hij op weg naar het re-
d&ctiebureau. Voor het gebouw bleef bij een oogen-
blik aarzelend staan en keek met belangstelling naar
do drukto van gaande en komende menschen- tot hij
onzacht op zijde werd geduwd. Hij besloot naar bin
nen te gaan. Eerst kwam hij in de expeditiezaal te
recht. Na een paar vragen werd 'hij naar boven
verwezen. Dus steeg hij 'de breede trap op. Hier
werd hij aangehouden door een reusachtigen bedien
de in livrei, die heru vroeg wat bij verlangde.
Heydemann deed als iedereen, die maar t&elden
met een, courant in aanraking komt. -Hij vertelde
uitvoerig met welk doel .hij hier verschoen.
De bediende luisterde "nieuwsgierig naar hem en
wendde zich toen tot een 'der talrijke loopjongens,
kort en bevelend: „Breng dezen heer naar mijnbeer
Schultze."
En eindelijk was Heydemann dan 'aan het juiste
adres en werd gebracht in een groot vertrek, waar
enkele heeren aan schrijftafels zaten. Eén stond er
op en dat bleek mijnbeer Schultze do hoofdredac
teur te zijn. En het was aan, hem, dat Heydemann
zijn verzoek deed om bet kleine berichtje van me
vrouw Driesen op te nemen. Heydemann voelde
de oogen van, den redacteur scherp op zich gericht,
een fijn glimlachje speelde er om zijn lippen en het
was den armen Heydemann te moede of de 'ander
hem dQör en door keek.
„Is u die,Heydemann soms zelf?" werd gevraagd,
„en staat u er mij borg Yoor, dat dit bericht vol
komen juist 'is?" Het waren eenp aar vragen, die
Heydemann, vooral wat do laatste betrof, met oen
aarzelend Ja wist te beantwoorden, Welnu, 'dan
bet ontwerp verdedigd. Waarna minister Pleyte zijn
duit in 't zakje wierp. Betoogend, dat wel degelijk
particuliere exploitatie, naast die door den Staat, zou
kunneu tieren. Tegenover het afbrekern! rapport-Van
Waterschoot V. d Gracht staan andere rapporten,
ook van deskundigen, die de zaak gansch anders
bekijken.
De Kamer liet zich slechts de heer Boissevain
repliceerde kortelijk gemakkelijker overtuigen
dan men aanyankelijk had gedacht, 't „Stond ge
schreven", iri.mers, dat de heeren heden zouden uit
eengaan tot nadere bijeenroeping, en tot men
in staat zal zijn, het tijdstip te bepalen, waarop aan
de Indische Begrooting kan worden begonnen. Ik
hooide 2 November noemen, maar 'men weet, hoe
voorzichtig de menschen in deze dagen met gedich
ten moeten zïjnl...
Van het „klein goed", dal tenslotte nog werd goed
gekeurd zij genoemd: onteigening voor het stati
ons-emplacement te Sittard; idem voor den aanleg
van de vierde staatsmijn; verhooging en'aanvulling
der hegrooting van het Staatsbedrijf der artillerie-
inrichtingen voor 1915. 1
Hiermee is dus de weg geëffend, het pad,lei
dend naar de groote en gewichtige dingen, welke be-
gin-November ter-hand zullen worden genomen.
Mr. ANTONIO.
ANNA PAULOWNA.
Door de levering aan 'deze gemeente van alle
benoodigde varkens door bemiddeling der Regeering
zijn de vleeechprijlzen herzien en deze bepaald als
volgt: versch vet 'spek, gerookt vet spek en vette
lappen 50 cent, doorregen lappen 52% oent, mager
spek, magere lappen, carbonades en reuzel 55 cent
rollade 65 cent, alles per -KG. aan huis be-
RAAD VAN BARSINGERHORN.
Vergadering op Dinsdag 19 October 1915, des mid
dags ten 2 uur. Afwezig de heeren Blaauboer en
ICooijman, do laatste met 'kotmisgevingO 'Voorzitter
de lieer K. Breebaart Dz., secretaris de heer P.
Bronder.
Na opening der vergadering volgt de lezing en
goedkeuring der notulen van de beide laatste verga
deringen.
De heer Plomp 'te 'Waddinxveen meldt, dat -hij
zijn benoeming tot onderwijzer te Kolborn aanneemt
De laatste "kasverificatie wees aan, dat in, kas
was en moest zijn f 3341.73.1
Van den gemeente-arbeider A. Kossen was een
adres ingekomen om vergoeding -voor een paar
laarzen. Besloten wordt f 9 te geven, zijnde het ver
schil in prijs van een paar laarzen thans en in
gowone 'tijden.
Algemeen wordt goedgevonden om f 100 igratifi
catie to geven aan de secretarie-ambtenaren en de
politie voor de drukkere Werkzaamheden 'met de
mobilisatie. Dit-bedrag door B. en W. te verdeelen-
De Gemeentebegrooting'is thans aan'de orde.
"Voorzitter zegt, gister van den heer •'De Groot te
hebben vernomen, dat hij niet had begrepen, dat
hij tot lid der commissie 'was benoemd, die belast
was met iiet nazien der begrootingen. Van oudsher
is het gebruik om daarvoor alle raadsleden aan te
wijzen.
De heer -De 'Groot zegt, die oude gewoonte pjet
te kennen. Spr. is hier nu .voor 'de derde maal en
benoemd is spr. nooit. Spr. kon het niet weten dat
hij in een commissie zit on heeft hiervan geen
mededeel ing ontvangon.
Voorzitter wijst er op, dat 'een 'convocatie is ge
zonden voor de bijeenkomst der commissie en het
ia een'gewoonte van oudsher, zoodoende heeft voor
zitter er niet aan, gedacht, bet den heer De GroGt
mee te doelen. p
De heer Jimminlc rapporteert namens de cogn/mis-
z:el het morgen ii- da courant," was het laatste
bescheid. En een 'paar minuten lai-er -stond Heyde
mann op straat roet het zekere gevoel,, dat die kran
tenman hou: door ett door had gezien.
Het. was enkele dagen na dezen, da 'Heydemann,
die geregelde gast in bei 'huis van mevrouw Drie
sen was geworden, da ai- aankomende dadelijk zag,
dat zijn gastvrouw in een zeer bizondere bui was.
Er moest bepaald iets zeer biaonders aan de hand
zijn. 2ij ontving hem met een gelaat, zóó stralend
van zekerheid als hij haar nog nooit had gezien.
Haar oogen schitterden van triomf. Maar zij sprak
niet, zij zweeg, alsof haar lippen verzegeld waren.
Zij wierp niet eens een blik op het manuscript, dat
Heydemann bad meegebracht.
Zij scheen, er alles op gezet tp hebben om baar
geheim to bewaren, tot het oogenblik dat de medfc-
deeling ervan het grootste effect-zou maken.
Men zat soep te lepelen, maar mevrouw Frederika
zweeg. Allon zwegen. Edith scheen de laatste da -
gen als behekst, niet in haar humeur en tegenover
Heydemann bizonder onvriendelijk. Wanneei Heyde
mann en haar zuster samen spraken, zat zij met
vastopeengeknepcu lippen en met. de meest onver
schillige gelaatsuitdrukking, aisof hun bijzijn haar
zelfs onvcrscniliig was. Na liet eten stonja zij vlug
op en verdween. Zij vermeed het om een enkel
woord tot Heydetopnu 'te moeten richten en wan
neer hij tot haar sprak, waren haar 'antwoorden
kort en onvriendelijk. 1
Ook nu was haar gedrag weer hetzelfde. Zij
scheen de ontroering harer oudere zuster zelfs niei
te bemerken en koek koud voor zich héén.
En eindelijk hield mevrouw Frederike het groote
oogenblik voor gekomen. Met alle moeite wilde zij
rustig en bedaard schijnen en vroeg Heydemann:
„Hebt u vandaag 'de courant al gelezen?"
„Neen," antwoordde hij. k
Dat antwoord 'had zij verwacht» want zij wist,
dat hij geen couranten las ais alleen aan haar tafel.
„Er staat in de courant van vandaag ai een zteor
merkwaardig beribht." Zij baalde het blad en vouw
de het met de noodige plechtigheid open.
Zij las vervolgens het een en ander voor over een
jongen man, die gevangen genomen was. Hij had de
opmerkzaamheid getrokken door zijn hooge uitga
ven en zijn drukke leefwijze. Zeer opvallend was 't
dat hij steeds alles betaalde met briefjes van dui-
sie tot goedkeuring "in ontvangst en -"uitgaaf op een
bedrag van f 27516, met een post voor onvoorzien
van f 415.51.
De heer De Groot acht dit bedrag voor onvoor
zien te gering en 'vraagt of er geen motieven zijn,
om den Hoofdelijken Omslag te. verhoogen.
Voorzitter zegt» dat B- en W. 'meenen, dat hoewel
het bedrag biet boog is, het -Voldoende is. Is dat
niet het geval, dan zal 'er af- en 'overgeschreven
kunnen worden. Hoofdelijken Omslag verhoogen wil
len B. en W. dit jaar liever niet. Er mag tot f 6000
worden geheven en kan beter volgend Jaar aan-Ged.
Staten worden gevraagd, dit maximum te verhoogen.
Nu wordt ongeveer f 4700 geheven. 'De begrooting
wordt goedgekeurd.
De begrooting der Weezénadminjstratie werd even
eens goedgekeurd in ontvangst en uitgaaf op f 9978,
die der Armen op f 8100.
Voorzitter deelde mee, dat het nadeelig saldo .ver
minderd was van f 1250 op f 250.
Van de aftieeling Schagen van het Ned. Onderwij
zers-Genootschap was een adres ingekomen om 'een
duurtetoeslag, met bet oog op de abnormale tijds
omstandigheden. Het adres "was pas ingekomen en
hadden B. en W. nog geen advies.
De beer De Groot voelt veel voor de motieven
van dit adres. De tractementen zijn dezelfde, terwijl
de leefwijze veel duurder is. Spr. heeft hooron be
cijferen dat dit met een huishouden van 3 i 4 kin
deren wel f 200 per jaar-is.
Voorzitter beraamt dal" alles'veel duurder is, maar
als de onderwijzers een toeslag krijgen is het ge
volg dat dit alle gemeenteambtenaren toekomt. En
dan wijst spr. op vele burgers, die het dit Jaar ook
niet best hebben, soms nog Toet minder als oen on
derwijzerssalaris toemoeten en die zullen de las
ten'mee hebben, te betalen.
De heer Do Groot is 'het met voorzitter eens,
dat alle ambtenaren der gemeente een duurtetoe
slag toekomt. Bij het tweede motief wijst spr. op
het feit» dat de zakenmenschen, de 'vakmenschen
misschien dit jaar minder inkomen hebben, een, an
der jaar is voor hen weer beter, zij moeten dit door
elkaar gooien. Voor do ambtenaren is dat niet zoo,
en deze omstandigheden komen niet door eigen
schuld, maar zijn force 'majeure.
Voorzitter acht het 't beste dat B. en W. 'eerst
advies uitbrengen en ook over de verdeeling spre
ken, bijv. bij 'onderwijzers 'met 2, i of geen kinde
run, enz. Allen voor. I
Het besluit tot verkoop van den kerktoren te
Barsinerhorn voor f 1 aan de Ned. Hervormde Ge
meente, wordt nu met algemeene stemmen
vastgesteld. Eveneens de voorwaarden van den vér
koop mest.
Enkele betalingen uit den 'post voor onvoorziene
uitgaven worden goedgekeurd. Hieronder 'is f 150
voor den cursus voor Huishoudonderwijs voor meis
jes, over welken cursus ook een zeer gunstig rap
port is ingekomen, wat wordt voorgelezen.
Naar aanleiding van de woning van Maartje Breed
waarover de beer JDe Groot had gesproken, stel
len B. en W. Ivoor, deze woning onbewoonbaar te
verklaren ever twee maanden na beden. Van „da Ge
zondheidscommissie was gunstig advies. Allen voor.
De heer Pool te Kolhórn, had over een kluft al
daar van Dijkgraaf en Heemraden van Westfries—
land een aanschrijving gehad over-beter onderhoud.
Pool had daaraan voldaan, maar vroeg :nu van de
gemeent on tegemoetkoming in de kosten van on
der"
Voorzitter acht dit verzbek zeer billijk. Do kluft
wordt door do polderboeren gebruikt voor zaadlader!
en -lossen en is bet niet meer dan billijk, waar deze
kluft voor het algemeen dient» dat de gemeente bij
draagt. Wordt dat niet gedaan, dan zou het ge
bruik 'kunnen worden ontzegd, het eigendom van
Pool als het is. De oandere bluft bij Wagemakei*
is ook voor gameenterekening, dus billijk is het
dat de'gemeente ook bier helpt
zer.d mark, die hij uit een groote ouderwetscbe brie-
ventasch haaide. De politie dacht een-internationalen
hoteldief te hebben, een gevaarlijk sujet, die 'er
zijn fort van maakte, om in hotels, waar hij logeer
de, andere hotelgasten 'te berooven, door op klaar
lichten dag hun kamers binnen te dringen en zoo
den diefstal te plegen. De politie meende, dat hier
ook de oplossing w as te vinden van den geheimzin-
nigen diefstal in het hotel „De Roode Leeuw".
Mevrouw Frederike zweeg; zij maakte een lange
pauze en eindelijk'riep zij triomfeerend: '„Wat zegt
ge er wel van?" j
Heydemann was niet in staat iets te zeggen. Hij
zat daar met starre oogen, rood gezicht en moei
lijk naar adem hijgend. Het liefst 'was hij in -dó
hoogte gesprongen en had om zich heen geslagen
met zijn lange armen, maar het allerliefst was hij
dadelijk naar de politie geeneid en had -zijn weer
gevonden vermogen opgeëischt. Het was hem als
ging het in zijn 'arm hopftl kris en kras hoen en
weer. Zijn handen beefden, zijn-heele innerlijk was
in do heftigst beweging. j
Maar Heydemann bleef bedaard, eea hem onbe
kend gevoel waarschuwde hem, zijn bedaardheid te
bewaren, daar hij die bepaald nog wel noodig zou
hebben. Maar zijn gastvrouw triomfeerde dan: „Ziet
ge wei, dat ons bericht in de c-ourant succes ge
had heeft? Toen de 'dief dit las gévoelde hij zich
zeker en begonzijn geld uit te geven. Men had im
mers een ander gearresteerd. Hij werd immers niet
verdacht. Maar nu hebben we succes en zult ge
op uw geld niet meer zoo lang hebben te wachten
als tot dusver het geval "is geweest."
Heydemann volgde deze redeneering nieft eens. Hij
had maar één gedachte en gaf daar uitdrukking
aan. „Hoe lang zal het nog duren, eer ik mijn geld
bij de politie zal kunnen halen?"
Mevrouw Frederike lachte. „Nu kan ik duidelijk
zien, dat u een plattelander is. Ik twijfel er geen
oogenblik aan of het 'zijn uw bankbiljetten die in
beslag genomen zijn. Maar daarom bergt u ze nog
niet in uw zak. "Dat zal nog een heele poos duren,
vriendlief. Uw geld bij de politie vandaan halen, ja
daar zal wel geen "Sprake van zijn. Eerst moot ge
wachten, tot de politie u roept. Is er de noodige
zekerheid, dan zal de rest wel volgen. Voorloopigis
nog afwachten de .boodschap."
„Zoo, dus verder niets," zuchtte Heydemann. Er
was hem een brok in de keel geschoten. 'Zijn ban-
De beer Jimmink vindt 'die k'uftenbeweging een
eigenaardige geschiedenis. Verschillende personen,
die hun bannelast-en betalen worden door het Ban-
nebestuur maar aangeschreven hun kluften t« on
derhouden. Wordt dat niet'gedaan, dan zou de tóp-
gang kunnen worden ontzegd. Spr. wijst op, hoe
aan de overzijde in de Wieringerwaard de polder
voor het onderhoud zorgt, en de Banne die f 550
lasten vraagt per HA, eischt van 'ons het onder
houd der kluften, terwijl wij over de kluften nie
mendal hebben te zeggen.
De heer De G^oot^ht in, dat in Waard en Groet
de polder voor het 'onderhoud der kluften zorgt.
De heer Jimmink dringt er op aan, om waar do
gemeente het toezicht op de wegen heeft» te zor
gen dat de Banne de kluften 'onderhoudt.
De heer Smit meent, dat waar de kluften niet 't
eigendom der gemeente zijn, de gemeente ook niet
het toezicht heeft. t
Voorzitter zegt, dat het toezicht op de wegen heel
wat anders is als de heer Jimmink meent, maar wil
gaarne deze zaak onderzoeken.
De heer De Groot wijst er op, hoe de kluft van
Pool de hoofdtoegang 'ie voor het-Keeren. Is deze
kluft er niet» dan blijft alleen 'de trap over. Spr.
vraagt, of het niet nooüig is, dat deze 'kluft het
eigendom wordt der gemeente.
Voorzitter beaamt do opmerking wat betreft den
hoofdtoegang tot het Keeren, maar als het nu kan
door een 'gedeelte van het onderhoud te betalen,
acht spr. dit 'boteir. Wie er 'aan hetaalt heeft recht
van overpad.
De hr. De Groot meent» At deze voorwaarde kon
worden vastgelegd.!
Van Ged. Staten was bericht ingekomen, dat niet
accoord werd gegaan 'met 'de bepaling dat aan een
ongehuwde onderwijzer, geen kostwinner, tot do mi
litairen dienst geroepen alleen gedurende een jaar
lang bet volle salaris werd uitbetaald. Noodig werd
het geacht» dot daarna nog jaar het halve sala
ris werd genoten. B. on W. achten de bepaling van
1 jaar het'volle salaris voldoende. De onderwijzer»
geen kostwinner, had niet »ders dan voor .zichzelf
te zorgen, kreeg kost en inwoning als soldaat en
daarbij een vol jaar zijn salaris. Dat was mooi ge
noeg. Algemeen werd dit Juist geoordeeld, 'dus het
genomen besluit gehandhaafd.
Reclames Hoofdelijken Omslag 'zullen in comité
worden behandeld.
Bij de rondvraag informeert de beer De Groot
naar regeeringsvarkens.
Voorzitter zegt, dat juist met den ^Burgemeester
van Schagen daarover in'overleg is getreden. Hier
ïs echter maar 1 slager, 'die 1 'varken wenscht» de
andere slagers wenschen niet mee te doen.
De heer T)e Groot acht bet tocb verkeerd, dat de
burgerij hier afhangt'van de slagers en dringt aan
op andere maatregelen.
Voorzitter wijst er op, hoe eenmaal regeerings
varkens te krijgen zijn geweest'en toen de aanvoer
werd stop gezet. De zaak is niet zoo 'goed geregeld
en de varkens die men krijgt» niet altijd geschikt»
soms veel zwaarder dan gevraagd -wordt. Nap wil
de eerst eens zien, hoe het van dezen keer liep, -om
dan mee te doen als het goed ging.
De heer De Groot vraagt of als er dan 1 slager
is (Kuiper teKolhorn), die regeeringsvarkens slacht
of er dan niet voor kan worden gezorgd, dat ook
te Barsingerhorn en Haringbuizen bestellingen wor
den opgenomen
Voorzitter belooft maatregelen te zullen nemen.
Spr. deelt mee, dat ook regeeringskaas is te kr i j-
gen f 1.95. Over rogge is spr. ook beeig, terwijl
de tarweverkoop steeds minder wordt
Op voorstel van den hoer Kistcmaker wordt ver
volgens besloten, 200 'HL. inlandscbe tarwe aan te
koopen. Hierna sluiting.
OUDKARSPEL.
Door 'het Departement Oudkarspel van de Maat
schappij tot Nut van 't Algemeen wordt een reciteer-
den piuktenVnerveus, -en in zijn binnenste was het
hem, alsof ïnj in een luid' 'geweeklaag moest uit
barsten. Hij wenschte zich uit deze kamer weg naar
zijn eigen kleine kamertje, waar niemand hem zou
kunnen zien. 'Maar zijn wensch werd niet vervuld,
hij moest hier Mijven. f
„Ik heb nog een mededeeling te doen, maar 'dat
heeft met uw zaak niets uit te staan," vervolgde
mevrouw Driesen, toen 'Heydemann belangstellend
opkeek. „De redactie van bet Familieblad heeft mij
geschreven. Ik beb daar de helft van den romen
heengezonden, waarvan ik nu het 'slot heb afge -
maakt. Het 'Familieblad wil den roman opnemen,
't Heeft hem verbazend geboeid. Maar voor dat £k
het slot lever, wil de redastour een persoonlijk on
derhoud. Ik moet er direct aanstonds heen. Wilt
u het manuscript nog niet even doorlezen? Doe mij
dat genoegen. Ik ben dan als we het'eens worden,
in staat den man de rest vandaag te zenden. Gaat
u maar 'aan' mijn schrijftafel zitton. U zult hoogs
tens een uur aan het werk'behoeven te blijven. Dan
ben ik wel reeds terug en wij kunnen "bij de koffie
verder praten."
Heydemann kon onmogelijk neen zeggen. Hoe
droef het hem ook te 'moede was, cn hoezeer hij
ook naar de eenzaamheid verlangde, hij moest het
hem opgedragen werk wei verrichten. -
De tafel werd opgeheven en zooals steeds, was
Edith de eerste die verdween. Zij begaf zïch naear
het salon. Heydemann nam aan de schrijftafel plaatq
en nam het manuscript en mevrouw Frederike ging
op pad naar den uitgever.
Een oogenblik lang he-c-rschto er diepe rust in do
woning. Heydemann werkte stil met de pen in do
hand en yond in dezen arbeid, die hem in de eersto
n-muten wanhopig maakte, tenslotte een zekere af
leiding, die; zijn gemoed weer in-rust bracht.
En even stü hield zich "Edith, dié zich fc°paald in
het een of andere boek verdiept had.
Maar op eenmaal klonk er muziek, de eerste ac-
coorden van een polonaise van Chopin klonken door
het huis. Eerst rustig, maar daarna nerveuser, dan
steeds ongeduldiger, als in bocsheid en dan zoo hef
tig, en in wilde dissonanten,'dat de an*. o Hevdemaun
het niet meer kon verdragen.
Hij stond op cn liep naar de andere kamer, naar
Edith, die aan de piano zat»
i Wordt vervolgd.
