Alltlltl NiCIRS-
AdvertEfltie- LuAIiitIUI
VRIJDAG 24 DECEMBER 1915,
a8sie Jaarg aog. No 5717.
EERSTE BLAD.
Nieuwjaarswensch.
Predikbeurten.
Schetsen uit de Rechtzaal.
Tweede Kamer.
Binnenlandsch Nieuws.
SCHAGER
COURANT.
Dit blad versohijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 'b morgens 9 ure wor
en ADVERTENTIES in het eerst uitkomend nummer geplaatst.
UitgeversTRAPMAN Co.
SCHAGEN, LAAN B 5. Int. Teleoh. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 0.85 per post f 1.-. Losse nummers 6 cent
ADVERTENTIES van 1 tot 5 regels met inbegip van bewijsno.
f 0.35, iedere regel meer 6 et. Groote lett. worden naar plaatsr. berek
Dit nummer bestaat uit 3 bladen.
Evenals gewoonlijk, bestaal er in
het nummer dat OUDEJAARSAVOND
verschijnt, gelegenheid tot het plaatsen
van een Nieuwjaarsgroet aan flegun
stigers, Vrienden en Dekenden.
Prijs f 0.25 contant, voor meer
dan 5 regels elke regel 6 cenl.
Opgaven kunnen ook geschieden,
(behalve aan ons bureau) aan onze
agenten, de brievengaarders enz.
De Uitg.
ZATERDAG 25 DECEMBER.
NEDERLANDSCH HERVORMDE GEMEENTE t a:
Anna Paulowna, voorin. 10 uur, Ds. Reinders. Met
kerkelijk Zangkoor.
Huisduinen, voorm. 10 uur, Ds. Van Griethuijsen.
ZONDAG 26 DECEMBER.
NEDERLANDSCH HERVORMDE GEMEENTE té:
Schagen, I's av. 7 uur, Kerstfeestviering. Extra-
ooi'eete voor 'de Zondagsschool.
Veehhuizen, voorm. 9.30 uur, Ds. Damsté.
Dirkshorn,. Geen dienst.
Kolhorn, 's av. 6 uur, Kerstfeestviering.
Wieringerwaard, 's av. 6.30 uur, Kerstfeest voor
de Schoolkinderen. Koorzang.
Anna Paulowna, "s av. 6.30 uur, Kerstfeeswiering
detr kinderen. 1
Burgerbrug, voorm. 9.30 uur, Ds. Nieuwburg.
Petten, voorm. 10 uur, Ds. 'Reinders.
Winkel. Geen'dienst.
Haringhuizen, voorm. 0.30 uur, Ds. Van Loon.
Callantsoog. Geen dienst.
Sint Maarten, voorm, 9.30 uur, Ds. Tinholt.
Schagerbrug, voorm. 9.30 uur, Ds. Groeneveld.
Nieuwe Niedorp, 's av. 7 uur, Ds. Schermerhorn.
Heerhv go waard, voorm. geen dienst; 's av. 7 hur,
Godsdienstoefening, mot Kerstfeest en Kerstboom der
Zondagsschool.
Anna Paulowna, 's avonds 6.30 uur, Kerstfeestvie-
ring.
Julianadorp, nam. 2 uur, Ds. Van Griethuijsen.
Huisduinen, nam. 6 uur, Kerstfeest met de kin
deren van de Zondagsschool.
DOOPSGEZINDE GEMEENTE te:
Barsingerhörn c.a., voorm. 10 uur, te Wieringer
waard, Ds. Van der Veen.
Oudesluis, voorm. 10 uur, 'Ds. Huizing®
Stroe, voorm. 10 uur, Ds. Leendertz.
Hippo'ytushoef. Geen "dienst:'
Nieuwe Niedorp-. Geen dienst.'
EVANGELISATIE tIA:
Schagen, nam. 3.15 uur, Ds. Vinke van Alkmaar.
„YANKEE".
Hii woonde sinds een dag op de voorkamer-met-
alkoof van de eerste verdieping. En hij' had van 't
eerst" oogenhlik zijner verschijning in heft huis van
hospita een zeejr gunstigen, indruk gesmaakt op jtuf-
frouv- Van Duin. Eigenlijk had zij de eerste week
nadat zij meneer Daandetrs de kameir-met-alkoof en
pension verfhuurd had, groote en pijnigende onrust
geleden,. Ze 2at sindc eventjes vijf weken, niet 1de
kamer, nadat een avonturier, die zich uitgegeven
had voor Ambtenaar bij de Rijksverzekeringsbank
en at'erlei enveloppen met het hoofd dier Rijksin
stelling getoond, 'ie* rondslingeren, was vertrokken
met vijftig gulden schuld. Spoorloos verdwenen. Een
briefkaart uit Amsterdam verzonden, en waarin hij
meldde, binnen enkele dagen te zullen terugkomen,
had niets gebaat. Toen was meneer Daanders ge
komen.-.Maakte dadelijk, soliden, prachtigen indruk.
Vertelde dat hij onaangenaamheden, had doorleefd
met zijn vorige hospita. Hij stond voor de keuze
om pf nu voor een paar nachten in een hotel te
gaan, of de kamers daidelijk te buren.
Juffrouw Van Duin was in feilen, hevigen twee
strijd. Zou ze voorschot vragen?.... Kans loopen, tM
de man zich beleedigd voelde en wegging? Zij z'ag
hem nog eens goed, scheep aan. Bekeek de 'randen
van zijn boordje en die van z'n pantalon. Obser
veerde of-ia geschoren 'was. Bespiedde zijn dasje en
zijn hand. Gluurde naar z'nlaarzen of daar ook
scheefgeloopen, hakken aan zaten,. Kwam dicht bij
hem, om te ruiken, of hij bijgeval jenever-geur
verspreidde..... Vroeg hem, of meneer ook kon zeg
gen precies, hoe laat het was. Haar pendules liepen
voor of achter en de horlogemaker, die elke wéefc
kwam reguleeren, werd 'juist morgen verwacht
Meneer Daanders knoopte rustig zijn jas open, haal
de een oud, zeer dun, zeer plat gouden horloge voor
den dag, aan zilveren kettinkje bevestigd.
't Was in orde. Zijn koffers zouden gebracht wor
den.
Juffrouw "Van Duin bleef in heftigen tweestrijd.
Maar ze durfde geen voorschot Wagen.
De kamer-met-alkoof werd verhuurd. De koffers
arriveerden.
Maar dien nacht 'ag Eva van Duin slapeloos. Ze
dacht aan het bericht ergens in, een krant gelezen,
van iemand die in een hotel koffer met 's te enen had
laten brengen, er dagen lang geslapen 'en gesmujjl
had; toen met 'de Noorderzon was vertrokken. Zij
had duidelijk gezien, dat een, van meneer Daanders
laarzen, aan den neus kapot was. Dien 'avond was
haar zuster op bezoek geweest en had gezegd, dat
Eef stapelgek "was. Een vent in 'huis te nemen.
dien je niet kent. Hem krediet verleenen, zonder
eenigen waarborgWacht maar," zei zus Klaar,
„vannacht dringt-ie nog'in de kamer door en maakt
je koud. Afijn, jp mot het 'zelf weten mensch."
Juffrouw Eva bad haar nachtkastje voor de ge*-
grendelde deur "'van haar slaapkamer geschoven cn
bovendien een, pook naast zich in, bed gelegd. Als
die wildvreemde meneer bijgeval op haar afkwam,
dan zou ze hem wel trakteeren.
Maar 't bleef dien nacht rustig. En 'den volgen
den ochtend bepeinsde Eva nader het geval. Zeker
heid moest zij hebben. Op kondschap uitgaan nadat
de kamer hem verhuurd was, zou weinig zin heb
ben. Eindelijk vond zij 't.
Uit het ijzeren geldkistje''nam zij een bankje van
veertig, zestig vond ze wat bar, en stond gereed....
Niet zonder beving, want zoo'n vent, hoe solide hij
er ook uitziet, kan je best zoo'n lapje ontwringen
zonder dat. er een haan naar kraait naar de ka
mer van vreemden snuiter te gaan.
Meneer Daanders schelde.
Meneer Daanders cshelde.
Pietje, de daghit, had hepn van alles bediend.
Hij schelde dus hospita,!.... j
Juffrouw Eva wachtte.
Met bonzend har], bevende lippen»
Daar kwam het meisje.
Juffrouw, of U even -bij dien nieuwen me
neer wilt komen.
Ja kind, *t is goed.j
En, met knikkende knieën ging ze.
Hij zat aan de tafel allerlei papieren voor
zich. j
Steenen pijpje tusschen de lippen. Bril op neus
punt. Huisjasje aam Grijzende lokken over ooren
gekamd. Pantoffeltjes aan.
Beeld van, soliden, betrouwbaren eenvoud.
En ze zag het dadelijk naast hem lag een
lapje van honderd.
Juffrouw, zei meneer Daanders, wij,kennen
elkaar niet. En 't komt op hetzelfde uit. Ik wil
de maand even betalen. Ik vertrouw best, dat alle^
in o-de zal zijn. 't Is toch vijf-en-veertig, hé?
Mag ik dan vijf-en-vijftig van U terug hebben?
Voor vjiuc en licht rekenen wij dan aan 't eind van
de maand af.... En ik geef ook een fooi aan het
meisje.., of wou U ook dat misschien, liever....?"
Maar, meneer! riep Eva uit, naar wier wan
gen gloeiblos steeg, 'wat denkt U wel?Neen,
hoor. Ik zag dadelijk immers....
Maar tegelijk streek zij het witte lapje op.
Dank U wel, hoor.
Zij naa^ beneden. Vol van, wroeging over haar ge
mis aan vertrouwen. En zij sneed een groot stuk
op van den tuIBand, haar 'door zus Kaatje geschon
ken op haar verjaardag twee dagen tevoren
en'bracht de versnapering naar dèn meneer Daan
ders, tege*ijk met de 'quitantie en het restant van
zijn wit-lgpje. Werd genood plaats te nemen. Als de
nieuwe commensaal zoo zat in den fauteuil, bij
tafel geschoven bril wat dichter bij de oogen
geschoven, handen saamgevouwen, het gelaat
strak en ernstig, dan vlond juffrouw Eva, zag-je
toch onmiddellijk dat het een meneer was.
Met rustig deftig gebaar noodigde hij haar uitte
gaan zitten.
Vertelde juffrouw ,Eva iets van zijn wederwaar
digheden. Hij bereidde zich voor op een groote reis
naar Amerika. Had uitgebreide connectie. Starend in
wijde verte herhaalde hij ieits van, z'n leven. Hij was
hier moederziel alleen- Van een oom 'had meneer
Daanders fortuintje geërfd indertijd, och, niet
zoo groot, een paar duizend gulden rente, solide
uitgezet, maar wat had hij aldus aan zijn leven?....
Uit zijn eerste huwelijk was nog een dochter. Ge
huwd ze had zeer goed. Met een Amerikaan
er er gieken kerel, rijken Yankee. En die had nu
schoonpa uitgenoodigd bij hem te komen. Dan kon
den zë samen zaken doen.
Welja! riep meneer Daanders uit, „ik wil voor
mijn dood de wereld nog wel eens zien. Nog eens
het leven doormaken. Zoo oud ben ik nog niet, hé?
Verlies ik mijn kapitaaltje, welnu,, dan begraven zij
mij in Amerika. Bij m"n kinderen zal nog wel een
stukje brood te krijgen zijn. En gaan de zaken goed,
best, dan word ik nog eeD3 een rijke kerel. Stuur
ik je een mooi presentje!"
Juffrouw Eva luisterde met welbehagen. Haar
wantrouwen was nu heelemaal weg. Ze had haar
maand huur in den zak. En de nieuwe commensaal
had een flesch cognac uit een kast gehaald, op de
kennismaking 't. bleek toch heelemaal niet zoo'n
stijf kereltje, hoor! Een echte, vrije Amerikaan;
trouwens, meneer had verteld, dat hij New-York
kende als de Kalverslraat en juffroüw Eva 'n glaasje
met een stukje van haar eigen tulbandgebak aange
boden.
't Was echt fijn. hoor!....
't Smo't haar op de tong. Cadeautje van mijn
dochter, zei menre- Daanders, „och, telkens
stuurt ze mij dit cn dat. 't Is een. 'bekte meid
En liij schonk juffrouw Eva neg eens in.
Tja als hij in het oude vaderland nog „ban
den" kon aanknoopen.... Tja dan zou 't mogelijk zijn
Maar hij ha-* geen familie. En vrienden even
min. Hij stond heelemaal alleen. Met zijn klein kapi
taal betrekkelijk klein vermogen. Meneer Daan
ders hief zijn glas omhoog.
Prosit* mist'ess Van Duin! riep hij haar toe,
me* vreemd accent, dat ze n*>g niet had opgemerkt.
Zij klonken.
En toen-zij baneden in haar eigen vertrek was ge
komen, moest zij aldoor 'denken aan den nieütven
huurder. De fijne cognac had haar doezelig ge
maakt. Zii maakte er zich verwijt van, dat zij dien
man had durven verdenken. Ze vond afschuwelijk,
dat naar-bekrompene, van iedereen maar als schurk
aan te zien. Da* was zus Ka. .Die was altijd zóó
geweest.g
En zij droomde, zachtjes insnurkend van het
ongewone van 's ochtends fijnen cognac savouree-
ren, van verre reizen; op de boot, over wild-stor-
mende zee, staande naast den vreemden man, die, de
armen sloeg om haar niet meer ranken leestj
In de kamer 'van Jiospita zaten zij, een week
tater naast elkaarmeneer Daanders en juf
frouw Eva.
„Ik bad niet gedacht," zei hij, haar zachtjes naar
zich toe trekkend, „dat ik al mijn plannen zt*i
opofferen. Mijn Ma7* zal er wel teleurgesteld door
zijn. Ze bad er zich zooveel van voorgesteld, den
ouden papa nog bij zich te hebben
„Oud." riep Eva uit, met ondeiugende-oogen n,aar
hem opk'jkend.
„Nou-ja1" zei meneer Daanders, bruidegom van
hospita,...
Inniger klemden de banden 'der verloofden ineen.
Plots keek hij op z'n horloge.
Sapristi! riep bruidegom uit, bij negenen.
Ik moet gauw naar de vergadering yah de trust
Zij zocht hoed en jas.
Hij Kuste haar vluchtig.
Ging naar de deur
Kwam terug...
„....0 ja. 'Dat stukje, waar Je vanmiddag over hebt
gesproken. Geef maar even bier! Ik regel dat dam
meteen. I'k weet toch een beteren weg. Daar verdie
nen wij dan op z'n minst driehonderd aan. En geef
die twee andere, den Rus en het lot ook maar
mee. Dan wordt het een, goed zaakje. Gauw dan,
Eef, ik moet *och weg, weet-Je!"
De vmgers van hospita haastten zich.
Zij durfde niets vragen.
Het ijzeren kistje werd ontsloten.
De effecten verdwenen in binnenzak van overjas.
Toen verdween meneer Daanders.-
In de .bank der beklaagden zat hij de beruchte
oplichter, zich laatstelijk Daanders genoemd heb
bed, als kamerhuurder bij juffrouw Eva van Duin.
En de eerste, getuige charge stond achter de
ballustradA, vóór de tafel der rechters.
En is geen oogenblik bij u 'opgekomen, vroeg
de president, „de .gedachte, dat die man, U toch
geheel onbekend, een bedrieger kon zijn?
Arme, bleek en magérgeworden juffrouw Eva
keek hulpeloos, wanhopig, zich zoo heviglijk scha
mend, al de edelachtbaren aan.
Zij wist niet wal te zeggen.
De schouders van den kerel, die veldwachter
achter zich terecht stond, trilden van jblijt.
Hij kon. zich niet meer inhouden.
En dit moet ik eerlijkheidshalve erbij voegen
ook de edelachtbare 'heeren zelve hadden moeit»
om
MAITRE CORBEAU.
Den Haag, 23 December.
Dat zich tegen hel ontwerpje, ten doel hebbend
eene nieuwe regeling van het u.l.o. en het m.u.l.o.o.
uit t.e stellen, in verband met de hangende ont
werpen eene oppositie zich zou openharen gelijk
heden-ochtend het geval bleek, zullen, slechts wei
nigen verwacht hebben. Het uitstel van subsidiee-
ring der bizondere u.l.o. en m.u.l.o.-scholen zou voor
een jaar worden verlengd. Minister Cort van der
Linden nam echter het amendement-De Geer, strek
kend om dat uitstel slechts tot 1 Juli a.s. te doen
gelden, over. En bereikt© daardoor, dat over het
z.g. bevredigings-artikel niet nóg langer „gehoond"
werd dan reeds het geval was.
De heeren Rutgers en Van det Molen hadden zich
met hartstocht van de zaak meester gemaakt; de
heer Gerhart, reageerde daarop, 't Regeeringsvoor-
s*"' verdédigend. De discussie over dit voorstel nam
een dusdanigen omvang aan, dat het gevaar voor
avon 'zitting zeer dreigende werd, in verband met de
ontwerpen 'die op I Januari gereed moeten zijn, en
dus de volgende week door den Senaat moeten
worden p*gedaan. Dat wij tusschen Kerst en Nieuw
jaar o.a, de Oorlogs-begrooting zullen moeten be
handelen, was recd« bekend. En dat minister Bos
boom daarbij nog enkele „warme kwartiertjes" zal
doorleven, is heden voldoende gebleken. De Kamer
komt daartoe a.s. Dinsdag 28 dezer bijeen en gaat
dan t- halfeen 's middags in de sectiën, om een/UUr
later iwanneer het „quorum" althans aanwe&ig is)
den Begrootings-arbeid voort te zetten.
De alte vroege recès-stemming heerschte heden
niet slechts in de Kamer zelf, maar blijkbaar ook op
de groote perstribune. De president von.d althans
aanleiding om een vermaning tot deze tribune te
richten, daarbij den weaseh uitsprekend, dat 't „de
eerste en ook de laatste maal" moge geweest zijn,
dat een afgevaardigde gedurende het uitspreken van
eene rede ('t gebeurde met mr. Tydeman) door de
journalisten gehinderd werd. De wensch van den
voorzitten zal zeker worden, geëerbiedigd.
Maar d° heer Borgosius weet bij ervaring, ook
als l'arlements-leider hoe moeilijk 't soms valt
gedurende het debat soms luid-gevoerd gesprek te
vermijden. Op eenige clementie van de zijde des
„speakers" heeft men dus wel een tikje aansp-aak.
Behalve het ontwerp tot wijzigiing der wet van
14 Juli 1910 (Stbl. 202), tot wijziging der wet tot
regeling van het L. O., hierboven genoemd
stonden mr aantal urgente voorstellen op de agenda
van lieden.
Als: afwijking v.an den dregel, gesteld bij art. 241
G?meen,tewet, omtrent plaatselijke 'belastingen ten
behoeve v u de gemeenten, Helder, Vlieland en Vlis-
singen; Ue Wet,op de Middelen-1916; aanvulling def
wet vari 3 Aug.1914, houdende verbod van uit- en,
vervoer van sommige artikelen,; de ontwerpen tot
het langer in dienst houden v°n ingelijfde©, bij de
Militie en van dienstplichtigen bij de Landweer; i.
buitengewoon krediet, ad vijftig millioen, voor Oor
log. pit alles werd goedgekeurd, maar "t ging niet
van leien-dakje. Tegen de ontwerpn tot hët doen
voortduren yatL de mobilisatie, stemden de elf aanr
wezige soc.-democraten. De heer Van Twistfhad ge>-
wenscht, dat dë Kamer eerst de volgende week deze
voorstellen zou behandelen, daar de minister van
Oorlog eerst heden met zijn Nota is gekomen. Nie
mand zal kunnen ontkennen, dat zulke behandeling
van gewichtige zaken bedenkelijk is. De Kamer be
greep intusschen, dat uitstel hier niet aanging 'en
verwierp met 49 tegen 17 stemmen'het voor
stal-Van Twist 'tot uitstel.
Generaa' Bosboom heeft meegedeeld, dat de lichting
1908 naar de Landweer zal overgaan in haar geheel,
alsook dat op 1 April a.s., do oudste Landweerlichu
ting der bereden wapens zal kunnen worden afge
lost. Mr. ANTONIO.
SCHIP GEZONKEN.
Gistermorgen ongeveer 7 uur voer de veerschip
per op Texel, komende van Amsterdam, met zijn
zeilschip in 't Noord-Holl. Kanaal, ter hoogte van
't Schouw, toen de Broeker meikboot, kapitein De
Best, yan tegenovergestelde richting kwam. Deze
gaf twee etooten op de 'fluit aan 't laveerende
(•chip, weftk sein door den 'schipper werd beant
woord. Tochmvoer de boot met zulk een kracht te
gen 't reeds oude schip, dat het onmiddellijk zonk.
De juist daar van Amsterdam komende Purmer-
ender boot „Eensgezindheid 'II", kapitein Zwarts,
redde met zijn personeel den ouden schipper en
diens knecht. Het 6chip zit midden in de geul en
dus gevaarlijk voor de 'scheepvaart. Het vaartuig
was niet Yerteekerd.
NA 'T SLUITINGSUUR.
In de Nieuwe Ct. vinden we het volgende ver
makelijke schetsje naar aanjeiding van het te 's-Gra-
venhageingestelde sluitingsuur
„Half één, heeren!" is nauwelijks over de lippen
van den eigenaar der localiteit waar voortreffelijk
bier wordt geschonken en welke bezocht wordt
door de „fashionab'n world", 'of een behelmd hoofd
is om den hoek van het tochtscherm bij de deur
/.ichtbaar, dat naar gelang van wind en weder vrien
delijk of barsch het lokaal inkijkt alsof hij zeg
gen wil: „En nu opgemarcheerd, en gauw afreke
nen of je weet 'er alles van,." Haastig worden de
rekeningen vereffend, de jassen aangetrokken en
men kan nog niet gereed zijn of daar komt zoo
waar de bobby weer, thans het commando over
nemend, met de 'verbijsterende medeideeling: ,,'t Is
over half één, heeren,"
Snel geschiedt de exodus der late gasten, die
zich geneer en wanneer er vreemdelingen bij zijn,
die dan vocfr hun appreciatie van de Hofstad vaak
geen andere termen vinden als: „Ongehoord", „be
lachelijk", „niemals dagewesen", „dorpstoestanden",
„een blaam voor de Residentie" en veie andere nog
veel minder vleiende uitdrukkingen, hun ingegeven
door de ergernis over deze behandeling.
Hoonend bekijken ze de wachters tegen 'de mu
ren, die niet 'anders doen dan hun plicht en waar
bij er zeker ook velen zjin die 't karweitje van
uitdrijven gaarne zouden willen uitbesteden.
Maar den mensch wikt en de politie beschikt.
En met de gelegenheden waar nog "wat te eten
valt, is 't al even vermakelijk gesteld. De groot»
oestersalons zijn 'om half één nog wel open, doch
probeert het niet daar wat te consumeeren. "tKost
den patroon een boete van „je welste".
't Gebeurde 'een dezer dagen.
Teruggekeerd van een reis en ha nog laat even
een biertje gedronken te hebben, werd bet gezel
schap. op de gebruikelijke wijze verjaagd. En men
had nog zooveel te bepraten'. Dan maar een oester-
tje; vriendelijk aangeboden door een van het ge
zelschap.
Vlug naar'de Groenmarkt- Ja ;'in de verte scheen
't licht. „De zaak is nog open"' Maar H licht blecjk
verraderlijk te komen uit het politiebureau, ter
wijl het bij den Vischhandelaar ernaast pikdonker
was!
Teleurgesteld trok het gezelschap af. Maar men
wilde het nu maar niet zóó opgeven, riep een koet
sier en gif 't adres voor een 'anderen salon.
Helder scheen het Jicht door de neergelaten ja
loezieën en de deur was nog niet 'gesloten.
Ziezoo; n,u naar binnen. Maar hier had men let
terlijk buiten 'den waard gerekend. Want onverbid
delijk wees hij de heeren af, die 'reeds begeerig
uitkeken naar de prachtige imperials, welke lagen
te wachten"op het ,mes. „Oesters genoeg, en
prima qualiteit, maar '*t is over half één 'en dan
mag ik ze wel verkoopen, maar "hier niet laten ge
bruiken."
„Kom man, je zeurt, wij .Villen oesters en
wij zullen oesters."
„Meneer, /ik heb pas verleden week een bekeu
ring gehad, omdat ik hier 'oesters liet gebruiken en
zooals u begrijptGebrande katjes zijn bang
„Meneer 't zal niet gaan. Kan ik ze niet thuis la-
voor 't vuurl"
„Praatjes, Diks 'mee te maken! Allo vier dozijn,"
ten brengen?"
Maar de heeren logeerden in een hotel en dit
ging niet.
En er was al een agent gapasseerd, zoodat de .man
hoe langer hoe ongeruster werd.
„Waar is de telefoon,?'"
„Hier, meneer 1"
Fluks neemt een deer heeren de telefoon van den
baak. „Haag 751! Mét Jansen?.... Laat dadelijk een
flinke auto voorkomen daar "en daar. Maar suel."
Eenige oogenblikken daarna komt de auto. De
heeren stappen in, 't electrisch licht wordt ontsto
ken, .'t portier blijft open, en de oesterpatroon get-
roepen.
„Vier dozijn oesters, wat geroosterd 'brood, ser
vetjes en een beetje, drinken, zou dat gaan?"
„O, zeker!" J
En nu kwamen de ronde houten schalen met de
geopende oesters dp auto inzetten, de boterpot en
't geroosterde "brood verschenen weldra en rijk als
een koning zat elk met z'n bord 'op z'n knieën
in de auto, en consumeerde daar de lekkernij met
zooveel smaak als ooit
Voorbijgangers b'eyen staan'en gemeentelijke °f
particuliere nachtveiligheidsdienaren liepen ron
dom, zonder termen te vinden in te grijpen.
Langzaam verdwenen later agenten en auto in
den donkeren nacht. j
ONDER DEN DRAAD DOOR.
Men schrijft uit Baarle Nassau, dd. 21 Dec.:
Op het gemeentehuis alhier bevinden zich eenige
voorwerpen, die gediend hebben, om menschen on
der de doodende electrische draden heen te helpen.
