Sc!iager Courant.
EennetBurgerwosnhuis
WATERMttLIHTIE
Een SoerendiGnitfaode,
Een Boeren-Aibsider,
Een Bouwersknecht,
Een vast Werkman,
Een vast Werkman.
Een vast Werkman,
Twee vaste Arbeiders
Een va t Werkman,
A. KLOPPER Zonen,
een vist Werkman,
Solide Belegging
Oe wetenschap
en de geneeskrachtige duiden
SCHILDERSKNECHT
TRAPMAN Co.,
derde blad.
3 Trekhonden,
beklante Zaak
nefte Dienstbode.
School behoeften
Een Werkman,
Bezichtigt onze
Abonneert 1
W. Vader Dz.
Schrijf- en Bureaubehoeften,
of ver gevorderd leerling
M. KLERK, DIKKSMN.
Noordholl. Grondcrediet
te Alkmaar,
lOBVlo,
ZATERDAG 8 JANUARI 1916.
59ste Jaargang No. 5724.
Binnenlandsch Nieuws.
Schetsen uit de Rechtzaal.
Adverlentiën'
vergadering.
Callantsoog
aanbesteed
dan kunt U zien wat
wij U kunnen leveren bij
LOODSGRACHT 69,
HELDER.
V00RJAARS-M0DES.
5 °|o PANDBRIEVEN
EE NROMANTISCH VERHAAL.
1'airijk zijn hier te lande de deserteurs uit het Duit-
sche leger, die, de gruwelen van den oorlog moede, in
Nederland een toevlucht komen zoeken, schrijft het
Rott. Nwsbld". Tot dusverre was ons land voor hen
een veilig oord en meermalen gelukte het hun, hier op
een of andere wijze werk te vinden, waardoor zij eenigs-
zins in hun onderhoud kunnen voorzien.
Desertie is geen misdrijf tegen het gemeene recht,
waarvoor men uitgeleverd wordt, maar erger wordt,
het voor deserteurs, wier geweten ook tegenover den
burgerlijken rechter niet zuiver is, want, komen zij
na gedeserteerd te zijn, in Nederland én verzoekt de
Duitsche regeering hun uitlevering, niet wegens de de
sertie maar op grond van het een of ander burgerlijk
strafdeïict, dan moet hier aanhouding en uitlevering
volgen. Op die wijze komt de ongelukkige dus in
Duftschland terug om voor den burgerlijken strafrech
ter te verschijnen, maar valt dan tevens ook binnen
het bereik van den militairen strafrechter. Zelfs al zou
de burgerlijke strafrechter hem vrijspreken b.v. op
grond dat zijn schuld aan het feit waarvoor zijn uit
levering aan de Nederlandsche regeering was gevraagd,
niet voldoende bewezen kon worden, dan zou toch
voor hem het groote gevaar blijven bestaan om terstond
na zijn ontslag uit de hechtenis, door een militaire
patrouille te worden opgepikt en dan voor een krijgs
raad te moeten verschijnen, wegens desertie.
De straf daarvoor in oorlogstijd, is onverbiddelijk de
kogel.
In den hachelijken toestand, als hier boven geschetst,
bevindt zich een Duitsche onderofficier, uit de om
geving van Wezel afkomstig, die te 's-Gravenhage door
de politie werd gearresteerd omdat door de Duitsche
justitie zijn aanhouding was verzocht als verdacht van
inbraak en diefstal en die thans, in afwachting van zijn
uitlevering, in het huis van bewaring te Rotterdam is
opgesloten.
Een landgenoot, ook gedeserteerd en die hier te
lande het geluk had in dienst te komen van het En-
gelsche consulaat deelde aan het blad een aantal bij
zonderheden omtrent den gearresteerde mede. Hij was
motorrijder en bad dienst gedaan als koerier van den
keizer, waardoor hij tijdens den oorlog herhaalde malen
in diens onmiddellijke nabijheid was geweest.
Bij Brugge woonde hij een incident bij van een jon
gen luitenant, die den keizer een slag in het gelaat
gaf. Eer men den luitenant had kunnen grijpen, schoot
deze zich dood en alle aanwezigen moesten zweren, dat
zij het gebeurde zouden geheim houden.
Als koerier van den keizer moest hij 2 gedeserteerde
officieren van Straatsburg naar Metz brengen. In de ge
vangenen herkende hij schoolkameraden en hij besloot,
met hen te deserteeren. Zij wisten zich burgerkleeren
aan te schaffen en daar zij goed van geld voorzien
waren. Kleef te bereiken, doch "daar werden zij door
een wacht van 24 man aangehouden. Zij gaven zich uit
voor paardenkooperSj waarvoor zij valsche papieren
hadden, maar niettemin werden zij, tot nader onderzoek,
in arrest gehouden. Een hunner wist evenwel een ge
weer te grijpen, waarmee zij zich door de soldaten heen
sloegen en zoo wisten zij de Nederlandsche grens te
bereiken. Hier scheidden zij. De motorrijder kwam te
Rotterdam, waar hij eenige dagen vertoefde en ging
vervolgens naar Den Haag, waar hij, op grond van het
uitleveringsverzoek, door 4 rechercheurs werd gear
resteerd.
DE DALENDE MARKENKOERS.
Men meldt uit Zevenaar d.d. 6 Jan. aan de Tel.:
De reusachtige daling in de markenkoers begint nu
voor de Nederlandsche werklieden, die geregeld in
Duftschland gaan werken, bedenkelijke afmetingen aan te
nemen. Nu het vertrouwen in de Duitsche ruunt zoo
zeschoKi wordt, dat zelfs, zooals mij werd verte:O
aoor menschen, die het zelf meemaakten, de Duitsche
consulaten 4 mark nemen voor het pasviseeren, dat
blijkens hun stempels slechts 3 mark zou kosten, nu
woidt het dunkt mij, meer dan tijd. dat van overheids
wege wordt ingegrepen om den Nederlanders hun karig
weekloon, dat zij na Inwisseling der marken over
houden, wat groot er te maken.
Reeds gingen eenige gemeenten, waaronder Arnhem,
voor, om dezen werklieden een toeslag te geven. Wan
neer strakjes een nog grooter daling zal intreden, eene
daling die volgens geldmannen niet kan uitblijven, wan
neer dus een weekgeld van 20 mark, bij ons slechts
eene waarde vertegenwoordigt van b.v. een gulden of
zes zeven, dan Is het nu tijd, om dergelijke lieden zoo
veel mogelijk tegemoet te komen, want hot is nu een
maal eenfeit, dat duizenden van onze landgenooten ge
noodzaakt ziin in Duitschland te gaan werken. Het
is mij zelfs bekend, dat talrijke Nederlanders hier en
daar in Nederland, voor beperkt loon zijn gaan wer
ken, daar het hun niet meer mogelijk was. bij den
huidigen stand van de mark, het gezin te kunnen
onderhouden en behalve een paar uitzonderingen wordt
op de Duitsche fabrieken daarmee geen rekening ge
houden. i
GERED.
De Batavierlljn kreeg van kapitein Wilkens van haar
stoomschip „Batavier IV" draadloos bericht, dat hij
Donderdagmorgen in zee heeft opgepikt de drie man,
die aan boord van het stoomschip „Leto" waren ge
bleven Zij hadflen dit schip in zinkenden staat veriaten.
De „Batavier heeft hen mee naar Londen genomen.
(Zie ons nó. van Donderdag.)
„BEHUWDNEEF".
De groote vraag, nu al veertien dagen in den
familiekring aan de orde was nu: zouden Maartje
met der man worden genoodigd, ia of neen?
Jaren geleden was het schandaal voorgekomen. Voor
de zeer jeugdigen van de familiekring hing er een
mvterieus waas over het gebeurde. In de portretten-
albums stond nicht Maartje natuurlijk als kind,
met de ouders, broers en zus. Later: als maagdelijk,
volgens ouderwetsch model: breedgerande stroohoed op,
ruikertje of boekje in de hand, of te wel leunend te
gen een fauteuil-met kwastjes. (Maartje uit de familie
portretten. Daarna hield het op, verdween nicht.) En
het verhaal ging van oudere tot oudere verwanten,
't Rechte wisten maar zeer enkelen. Er was nog een
broer van nicht Maartje over. Maar bij dien mocht
zij slechts op Nieuwjaar komen, met haar oudsten
zoon. Van Cornelis den man wilde broer. Jan
niets weten. Ec Terveen's waren altijd door en door
nette fatsoenlijk-behoorlijke menschen geweest. Je hadt
er ambtenaren bij de indirecte belastingen onder, twee
deurwaarders, een achterneef was Raadslid in een lang
niet onaanzienlijke gemeente. De makelaar Huizer in
Rotterdam, was een bloedeigen neef van moeder, 't Had
een haar gescheeld, of een broer van pa zou candidaat-
notaris zijn geweest, volgens de „oude wet" dan na
tuurlijk. Nu was hij sinds vele jaren algemeen ge
acht practieiën. De vader van nicht Maartje was een
algemeen gezien agent in assurantiën, bouw kredieten
en al wat daarmee verband houdt.
Zij had zich „vergooid". En hoe!.... Pa was er niet
toe te krijgen geweest om mee naar het stadhuis te
f»an. Moe nad, indertijd, net zoo lang gesmeekt totdat
ij dan de notarieele akte teekende. Zoo waren zij
getrouwd, 't Schandaal van toestemming des kantonrech
ters, gerechteliiken dwang, had men willen ontwijken.
Maar jaren-achtereen had de familie Maartje en d'r
man bot-en-star genegeerd. En wanneer tante Hortense,
wier echtgenoot tijdens zijn leven in relatie had ge
staan met tal van jo-deftigste menschen in 't gezelschap
was, dan zou niemand 't geprobeerd, gewaagd, onderno
men hebben om den naam van afgedaalde, omlaag
gezonken nicht op de lippen te nemen...
Toen was de bruiloft in zicht gekomen en zeer vrome-
goedig teeder-aangelegde tante Let had zich uitgelaten,
dat men zich toch bezondigde door na zoovele ja
ren Maartje nog den fug toe te keeren. Tante had
haar netisdoekje tegen de oogen ("druk*. En de familie
tegenover een Lijzonder lastig vraagstuk geplaatst. Tante
Let had een spaarduitje, gevormd door een iegaaije
van geestverwante vrienden en eigen onxzictnig-Dewaame
en vergaarde duitjes. Men wilde tante Let niet ont
stemmen. Het wonderbare deed zich voor dat zelfs
tnnte Hortense, de uitermate fiere, zich eenmaal bij
tante Let aansloot, tot schier alle, matelooze, grense-
looze verbazing. De zeer enkelen, die wisten dat tante
Let, zooc van trotsche tante, weduwe van wijlen den
man der invloedrijke rdatiëm wel eens finantieel was
bijgesprongen, verbaasden zien niet zoo buitensporig.
En net enfant terrible van de familie neef Koen,
de gegoede aannemer, die „lak had aan de kouwe
drukte' van de anderen, gaf den doorslag.
„Wat zitten jelui toch te zabbelenl" riep hij uit, z*n
pijp stoppend „omdat die ouwe ziel in d'r jonge
dagen een vent getrouwd hoeft, die niet zoo deftig is...
Hml Wat tocht 't hier meiuchenl... Zijn wij bijgeval zoo
deftig?... Wil ik eens effetjes in herinnering brengen.,
om te beginnen met Kees, van ouwe Kamer. die...
Men suste hem. Tante Hortense die 't gruwelijk be
nauwd kreeg, goot al-maar -eau-de-cologna op haar
neusdoek. Er was ontzettende consternatie in den fa
miliekring. Maar 't eind was, dat Maartje en d'r man
op de bruiloft zouden worden genoodigd.
Hier was bijzonder tact noodig.
De meesten kenden behuwdneef slechts van „hooren
zeggen".
En men moest nu beginnen met instructiën te geven.
Te doen begrijpen, dat de eer diende geapprecieerd te
worden.
Een van de nichten nam, na heel wat wikken en
wegen, de missie op zich. Begaf zich den volgenden
(lag, op uur dat men bevroeden kon. dat behuwdneef
uit zou zijn, naar klein, bescheiden huisje van
nicht Maartje. Het vrpuwtje was heelemaal vervreemd,
van de familie. Deed schuchter, verbaasd. Begreep niets
van het bezoek. Dribbelde rond, bang dat er een of
andere onprettige tijding in de licht hing.
En nicht-bezoekster hoopte nog altijd, dat Maartje
bedanken zou. Zinspeelde er op, dat zij expres wat
vroeg met de uitnood iging kwam, wijl men., niet waar...
voor zoo'n gelegenheid., met kostuum en zoo meer...
'tls een heele drukte, hé?..
Zij zag reeds op nicht Maartie'9 aangezicht de lust
tot bedanken ontkiemen... Toen behuwdneef plets thuis
kwam.
Lange, schrale figuur, van boersche manieren. Sigaar
in mondhpek. Ergens in de kamer gaande zitten, zon
der notitie te nemen, anders dan door een hoofd
knik e, van bezoekster, die hij niet kende.
„Cornelis", zei afgedaalde nicht tot echtgenoot
„mag ik je even voorstellen, onze nicht Lena. Die ons
komt inviteeren voor de bruiloft van Hans Donker
met ons achternichtje, Juul Terveen.
Even leefde t&ch in bejaard, naar sfeer van nog
kleiner-menschjes afgezakt vrouwtje op de deftig-doende
vormelijkheid der familie.
„Hml" zei behuwdneef, een arm over stoel buigend.
„U komt toch bèpaald?" vroeg nicht-bezoekster, al
haar best doend om zoo joviaal-vriendelijk mogelijk te
zijn.
„Dat's goed,", zei Cornelis, het puntje sigaar aanste
kend, met wat .moeitje rookwolkjes blazend in de rich
ting van onbekende nicht, die ervan kuchen ging,
zeker dat 's goed. Ik wil met de menschen wel eens
kennis maken...
En hij grinnikte. Wist best, dat zij hem op-den-koop
toe namen. Maar vond er zijn burgermans trots in,
daarvan volgens zijn inzicht niets te laten mer
ken.
Nicht Maartje, zag de andere best durfde niets
er tegen in te brengen.
De hoop, dat voor de invitatie zou bedankt worden,
vervluchtigde.
Zuchtend vertrok de nicht-bezoekster.
't Stond vast. Zij zouden komen.
En zoo was behuwd-neef Cornelis niet, of na
al de jaren van bot-genegeerd zijn, toen 't er op
aankwam, het uitzicht van daar een godganschelijken
dag en stuk-van nacht te moéten doorbrengen in kring
van op hem neerziende familieleden, benauwde hem.
's Morgens voordat men naar „de bruiloft" ging,
had hij al nu en dan een uiistapje gemaakt naar zeker
hoekje van de woonkamer, waar een kastje stond, waarin
karaf met glaasjes...
pKm'' hsd moedT M**rtje gezegd a!I« voorzien»
d..denk er nou a«u. wal ik je bidden en smeeken
wd. Laten ze nou niet van |e zeggen... Maar ze
schron van haar eigen durf, In *1 ule jaren had Cor
nelis haar gewend te buigen voor .zijn wil. Zij wist niet
anders.
„Van mij zeggen!" stoof hij op neen, nou nog
mooier! Denk-je, vrouw, dat ik voor die., die..
En hij schonk zich nog drie. vier glazen jenever in.
Dreigde, als zij nog één woord zei, cle heele karaf en
nog een heele op oen koop toe te zullen leeg drinken.
Zij zweeg bevend. Deed, om hem kalm te stemmen,
heel vriendelijk en nederig. Hielp h-.n zijn dasje op
schoon overhemd strikken. Merkte best, dat Cornelis
nu al lodderig uit z'a oogen keek...
Toen ze in den voor behuwdneef splinternleuwen
familiekring kwamen, deed hij wonderbaar joviaal. Klop
te den allerdeftigste van al de ooms met zijn breede,
harige vuist op den schouder. Kneep een preutsche
nicht in den molligen arm. Maakte wuifhanaje tegen
vrome tante Let, zoodat die bloedrood van schaamte
werd. Zei zeer luid „bonjour" tegen fiere tante Hor-,
tense, zoodat die met echt air de dédain haar sterk-
geparfumeerde neusdoek voor den dag haalde. Tapte
een paar moppen, die bij de heele familie, behalve
bij een paar neven, die 't uitproesten, ijzig-strakke gezich
ten wekten, 't Was inderdaad alte...
De knechten gingen rond met wiin en versnaperingen.
Behuwdneef Cornelis nam van allerlei bladen glazen
en slurpte ze utt. Liep naar het buffet en bediende zich.
Maartje dribbelde hem in wanhoop achterna.
Maar ze wist geen raad...
Men zou aan tafel gaan.
Er was een soort van familieraad gehouden. Hoe
kreeg men den vent er uit.
't Was niet mogelijk...
Hij zat tusschen zijn wettige gade en tante Let
zijn ex-beschermvrouwe.
Comeüs was begonnen met uit de karaf, bij z*n
bord gereedstaand, alvast een paar glazen te schenken.
Zij begluurden hem van alle kanten. Maartje verbeet
de tranen haar naar de oogen dringend. Het familie
schandaal, zoovele jaren geleden begonnen, herhaalde
zich...
En op zeker oogenblik kwam het verschrikkelijke.
Cornelis stond op.
Trok zijn zwartlakenscho Zondagsche jas uit. En
knoopte zijn vest los Vond zelf niets bijzonders in
het geval.
Maar een oom, schuins over hem gezeten, barstte
uit nadat hij vele uren zijn gloeiende, ziedende, ko
kende verontwaardiging, had weten te bedwingen:
„Kan niemand dien smerigen ploert dan bier van
daan krijgen I?"
Dat woord bereikte behuwdneef Cornelis.
Hij stond op.
Doodsbleeke, sidderende tante Let en rampzalige
Maartje poogden hem te grijpen.
Maar ae nog forsche boutlge kerel was nu nog veel
te sterk.
...Wat er daarna gevolgd is, valt niet zoo gemakke
lijk te schetsen. Vorken, messen, glazen, borden vlogen
rinkelend, kletterend door de „feestzaal". Er-vlamde
iets op.. Begin van brand, gewekt door vuur, in feeste
lijk groen gevallen... Ruiten braken...
De brandweer rukte uit...
Dames vielen in zwijm. Ongelukkige nicht Maartje
lag in een hoek te snikxen...
Ondanks zijn niet onbeduidende roes had Cornelis
den oom, die hem had uitgescholden, toch in 't oog
gehouden. Hij was hem naar den keel gevlogen. En
wanneer de anderen er niet tusschen waren gekomen,
zou er misschien nog tragischer eind zijn geweest van
bruilofts-partij.
Er werd procesverbaal opgemaakt.
Maar het zaakje is „gedeponeerd" op herhaaldelijk,
zeer-nadrukkelijk verzoek van de familie.
I)ie haar eer niet nog erger wilde geschonden zien.
Doch de namen van Maartje en haar man zijn nu
voor-goed voor-altijd uit de familie gebannen.
En zelfs de gruwzame legende van wat de „mésall
iance" heeft berokkend,, wordt in de sferen der eerbare
Terveen's niet meer beflüisterd.
MAITRE CORBEAU.
Jarenlang heeft de wetenschappelijke geneeskunde, éér
lijk gezegd, de kennis der geneeskrachtige kruiden wel
een weinig verwaarloosd. Men meende de kracht uil
de kruiden te kunnen verkrijgen langs chemischen weg;
en men gaf tincturen. Allerlei voorbeelden konden daar
van woaden opgesomd.
Thans beginnen de gezaghebbende geleerden, in ons
vaderland als daarbuiten, weder meer waarde te hechten
aan de geneesmiddelen uit het plantenrijk.
Dr. Pol Demade uit Haeltert bij Brussel, schrijft:
„voor geen deskundige is het een geheim dat de chemie
bankroet heeft gemaakt op geneeskundig gebied. Men
geneest de zieken niet met scheikundige pi-oducten, die
voortgekomen zijn uit de smeltkroezen of de retorten
der Iaboratoriëin. De mengsels die de chemie ons levert
zijn werkelooszij kunnen ons leven niet onderhouden
en ook niet de verlorene gezondheid hergeven".
Het plantenrijk is het arsenaal waar de geneeskunde
hare wapenen moet halen. De groote Duitsche phy-
sioloog Buiige zegt: „het ijzer is in ons voedsel niet.
anders aanwezig dan in uiterst gecompliceerde verbin
dingen. Gevormd door de levenwekkende verbindingen
der planten, wordt het alleen in plantaardige verbin
dingen opgenomen in ons organisme." Professor Noih-
magel uit Weenen zegt het met zoovele woorden dat
de anorganische ijzerzoulen zonder uilwerking zijn in
aeti massa vormen van bloedarmoede; en dat liet staal
ops van geen nut of voordeel is, dan wanneer hei ons
in organische verbinding wordt toegediend door de plant.
Dr. Gerand! uit Seraing verklaart dat hij het grootst
mogelijk succes Jxad niet de Salnguinose, nadat do ge
wone staalpieparaten zonder uitwerking gebleven waren.
Het plantaardig staal, zooals het in de staalhouden.de
kruiden en planten wordt aangetroffen, en zoo als
het zich, in physiologisdhe dosis in de Sanguinose be
vindt, wordt voortreffelijk in het bloed opgenomen, en
doet het verzwakte lichaam goed.
Dr. Demade (in zijn studie over de Sanguinose) zegt:
„Ik durf u met vertrouwen aanraden: neem de San
guinose. uit kruiden bereid; dat zal u meer helpen om
ae bloedarmoede te overwinnen dan alle staalpreparaten
die bekend zijn tot heden". Hij verzekert„ik heb
de Sanguinose aangewend in zeer verschillende geval
len. en wel bepaaldelijk bij klierachtige kinderen, bij
bloedarmen, bij zenuwhoofdpijn ein zenuwzwakte, bij
jonge moeders, bij herstellenden van typheuse koortsen;
in gevallen van verzwakte har werking; en ik kan niet
anders dan de uiimunleaide werking oe.nen." Ja
ren en jaren ging de Sanguinose nu reeds haren ging,
terwijl de officieele wetenschap nog zwoer bij de che
micaliën. Duizenden die leden aan bloedarmoede en
zenuwzwakte zijn in die dagen door de Sanguinose snel
en afdoende geholpen. Nu begint ook de officieele we
tenschap zich meer te wenden tot het gebruik der ge
neeskrachtige kruiden. Het kan deze lijders alleen maar
ten goede komen. In de eerste jaren van haar bestaan
lachten de geleerde hoeren over de Sanguinose en
scholden de vakbladen. Maar Ide Sanguinose ging rustig
haar gang. Thans beginnen de opinies anders te worden.
Op medische colleges wordt de waarde der Sanguinose
reeds erkend. Vele doctoren schrijven haar aan armbloe-
digen en herstellenden Vóór. De officieele opinie begint
ons gunstig te worden.
V»'ij zijn er dankbaar voor. Ein het kan den lijders
aan bloedarmoede alleen maar ten goede komen. In
dien gij, waarde lezer, de verschijnselen hebt die wijzen
op algemeene verslapping; pp bloedarmoede of zenuw
zwakte, neem ook eens een proef met de alom ge
roemde Sanguinose. Gij zult er U wel bij bevinden.
Bij elke llacon is een gebruiksaanwijzing gevoegd.
VAN DAM en Co.,
de Riemerstraat 2c/4. Den Haag.
Verkrijgbaar bij Apothekers en Drogisten.
Te 8CHAGEN bij 8. STAM.
De Ned. Krabb. Exploitatie Maatschappij
van aandeelhouders op
op Maandag 24 Januari a.s.,
des morgeus te 10 uur ten kan
tore der Vennootschap Prins Hen
drikkade 69 te Amsterdam.
Ageuda: Ontbinding of voortzet
ting der Vennootschap
De Directeur.
Aandeelhouders zullen, om de
vergadering te kunnen bij wonen,
hunne aandeelen ten minste twee
tdagen te voren moeten depoueeren
rir plaatse bovengenoemd.
J
Te koop
10 weken oud, groot ras, bij W,
de Graaf, 't Wad, Sohagen.
I te1 huur, staande aan den Veerweg
I te Anna Paulowna Te bevr. bij
J. Brouwer, aldaar.
Te koop aangeboden, te Waren
graufsmeer, een goed
in Aardappelen, Groenten en Fruit,
.met flinke wijk. Br fr. lett. M,
Vleerbode's Bookh., Wat'-rgraufs-
Sieer.
VERKARINO.
Wij willen voor Sohagen
en grootere omgeving dadelijk
ten Filiaal oprichten en zoeken
hiervoor een persoon, onver
schillig van welk beroep. Geen
winkel 1 Inkomen maaudelijkB
f 150.Men schrijve onder
lett. A.A., aan Advert. Kant.
Janssens Co. Amsterdam.
Te koop gevraagd, een in goeden
staat zijnd
Br. fr. lett. A, bur. v. d. blad.
Gevraagd
goed kunnende melken, bij A. Mooij
Groeneweg, 8chagen
Mevrouw van Dam, Keunomer-
straatweg, tegenover de Muzieklaan
te Alkmaar, vraagttegen 1 Fe
bruari, een
Gevraagd
goed kunnende melken, liefst met
aankomende zoon, bij P de Graaf,
Koegia», 1 leider.
Burgemeester en Wethouders van
maken bekend, dat den 26 Janu
ari 1916, des voormiddags II uur,
zal worden
de levering van
voor de Secretarie, voor de jaren
1916, 1917 en 1918, en van de
voor het jaar 1916.
De voorwaarden liggen vanaf 10
Januari 1916, ter Secretarie ter
inzage.
Burgemeester en Weth. voorn.
DE BEIJER.
De Weth.: W. GO VERS
Er biedt zich aan, tegen 2 Febr.
desnoods kunnende melken, hoog
loon gewenscht. Br. fr. lett M.L.,
bureau van dit blad.
gevraagd tegen Februari a s. bij
Uevraagd, met 1 Maart
bij A. Baken G A zo., Callantsoog.
Gevraagd, tegeu 1 Maart
goel kunnende melken, bij D.
Blaiuboer, Meeldijk, Barsingerhorn
Gevraagd, met 1 Maart:
best kunnende melken, bij G. W.
de loer, Aartswoud.
Gevraagd, met 1 Maart:
bij .Tb. Waiboer Hz., Wieringer-
waasd, Waling8weg.
Gevraagd, met 1 Maart:
goed kunnende ploegen, bij A. J.
Kaan, Middenweg, Anna Paulowna.
Gevraagd, met 1 Mei
die goed kan melken en liefst ook
ploegen, bij D. van der Oord,
Scha ger waard.
thans op de
Gracieuse.
Het nieuwe kwartaal is juist
begonnen.
Boekhandel.
Gevraagd, tegen 1 Maart
goed kunnende ploegen, bij A. Vis
Kolhurn
van hot
tegen den koers vau
in stukken VHn f 1000.-, f500.-
en f 100.-.
Verkrijgbaar gesteld bij
Landbouwstraat, SCHAOEN.
