Schaper Couran!
ZIJN VR0ÜW.
TWEEDE BLAD.
Bekendmakingen.
Binnenlandsch Nieuws.
Zaterdag 8 Januari 1916.
59ste Jaargang No. 5724.
FEUILLETON.
AAN G1F1E \AN
B ESMET1ELIJKE VEEZIEKTE.
Volgens mededeeling van den Minister van Land
bouw, Nijverheid en Handel is het in den laatsten
tijd herhaaldelijk voorgekomen, dat wegens ver
zuim van aangifte eener besmettelijke veeziekte,
volgens art. 13 der wet van 20 Julil 1870 jStantsblad
no. 131) tot regeling van het veeartsenijkundig
Staatstoezicht en de veeartsenijkundige 'politie, de
overtreders zijn getroffen door de daaraan in art
27 dier wel verbonden gevolgen.
Zoolang het onderhavige voorschrift geldt, moe(t
het in zijn volle strengheid worden toegepast, on
verschillig wat 'de gevolgen voor de daardoor ge
troffenen zijn.
Op verzoek van den voornoemden Minister wor
den belanghebbenden daarom met nadruk gewezen
op de gevaren, welke voor hen het gevolg zijn van
niet-naleving van het voorschrift van art. 13 'der
wet van 1870.
Volgens dat artikel is de houder of hoeder ver
plicht, wanneer zich bij eenig stuk vee verschijn
selen van een besmettelijke ziekte openbaren, daar
van onmiddellijk kennis te geven aan den Burge
meester der 'gemeente, waar het vee zich bevindt,
terwijl art 27 onder meer bepaalt, dat de aanspraak
op vergoeding wegens onteigening van vee en voor
werpen vervalk indien bedoelde aangifte niet is
gedaan.
Schagen, 6 Januari 1916.
De Burgemeester van Schagen,
J. P. W. VAN DOORN.
LANDSTORM.
Opkomst in werkeiijken dienst der Jaar-
klasse 1912. (Eerste gedeelte.)
De Burgemeester van Schagen brengt ter open
bare kei.nis, dat de in de registers van den land
storm ingeschreven personen der jaarklas'se 1912,
wier geslachtsnamen aanvangen met een der let
ters van A tot en met J, bij dezen worden opgeipe-
pen om op Dinsdag, den 1 Februari a s., des namid
dags te 1 uur aanwezig te zijn te Amsterdam, in
het gebouw „Belevue", ingang Marnixstraat Na
400, ten einde bij het leger in werkeiijken dienst
te worden gesteld.
Ook de vrijwilligers van den landstorm der aan
geduide jaarklasse, behoorende tot landstorniafdee-
lingen, voor zoover deze vrijwilligers zonder de aan
gegane verbintenis landstormplichtig zouden zijn
zijn in deze oproeping begrepen; de door hen aan
gegane vrijwillige verbintenis zal vóór den vastge-
stelden datum van opkomst zijn verbroken.
Aan eiken landstormplichtige, die ingevolge de
bovenstaande oproeping in werkeiijken dienst moet
komen, zal, voor zoover diens adres ter gemeente
secretarie bekend is, nader een brief van oproe
ping worden bezorgd, uitgereikt of toegezonden.
Schagen, 6 Januari 1916.
De Burgemeester voornoemd:
J. P. W. VAN DOORN.
Moerdijk.
De nieuy» brug zou dichter bij Lage Zwaluwe ko
men te 'Urgen dan de bestaande en het aantal span
ningen zou van 14 tot 7 worden teruggebracht.
DRIEKONINGEN.
Men scDriJft ons uit Limburg:
Een bizonder Driekoningen-gebruik volgt men nog
tegenwoordig in de kloosters, hofsteden en werkge-
bouwen van het „Gesellschafl des Göttlichen Wor-
tes". Deze kloosterorde, meer bekend als de Vereen.
Missiehuls yoor vreemde Missiën, heeft haar hoofd-
gelouw voor Nederland te Bteyi bij Ven'o, terwijl
een afdee'ing in Uden is gevestigd.
Op den Zondag na Driekoningen organiseeren de
klooster'inven een proceseie en trekken zij door alle
gangen, vertrekken, werkplaatsen en stallen, waarbij
een paar priesters de plechtigheid verrichten van
het zegenen van elke afgesloten ruimte met behulp
van den wijwaterkwast. Na dit zegenen wordt dan
met krijt op elke deur het Jaartal geschreven met
daarboven de voorletters der drie koningen C
M B. Verder wordt een klein krijtkruisje in 't
midden boven deze letters geplaatst. Het geheele Jaar
door blijft dit opschrift op de deuren behouden. Ook
in de zusterkloosters van deze orde, zoowel in dat
van de Missiezusters als in dat van de Slot- of Klau-
surzusters beeft een zelfde plechtigheid plaats.
Het gebruik vindt zijn grond hierin, dat de Oos-
terscbe herdersvorsten Caspar, Melchior en Baltha-
zar als heidenen opgingen om het Kind Jezus hun
.goud, wierook en myrrhe te brengen. De Gesell-
schaft des Göttlichen Wortes nu heeft zich in de
eerste plaats tot taak gesteld missiën te vestigen
onder de heidensche volken, om deze aldus te bren
gen tot Jezus.
IDYLLE.
't Gebeurde dezer dagen in het -schilderachtige
„villa"-dorp Rijswijk. Mevrouw had steenkolen be
steld; de kolenmannen gingen door de keuken met
een half mud beladen om hun vracht naar het ko
lenhok 'e brengen. Eensklaps begaf zich de vloer
onder hen en beide mannen verdwenen in de diep
te. Ze stonden tot aan 'de kin in het moeras. Men
had vregeten den bodem aan te vullen; bakjes on
der den v'oer had men onnoodig geoordeeld. *n Keu
ken is immers niet berekend om het gewicht van
twee mannen te torsen?
Prima geldbelegging
Maasbode.
IN- EN MTV AL VAN HET HDBLD.
Een paardenmiddel De vrijwilliger had een
receptje gekregen voor zijn zieke paard. Een paar
uur daarna komt hij met hevige maagkrampen bij
den veearts en zegt:
„Dat poedër heeft me bijDa gedood."
vaartuig door aanhoudend pompen boven water we
ten tp houden. Kort nadat de bemanning, sterk 35
man, waaronder drie officieren, in twee sloepen naar
de „Noord-Brabant" was overgebracht zonk de
E 17
HOEFIJZER VERBOND.
De verhoop Nan de bekende hoefijzerspeldjes ten
voordeelt van het bouwfonds voor het te stichten
Nederlandsch Kinderherstellingsoord te Nunepeet
bracht op te: Eierland f 8.30; Oudeechild f 16.64;
Burg 100.37; Cocksdorp f 6.70; Lisse f 36.40; Ak-
krutn f 25.20; Bennebroek t 83.10; Middelstum 60.25
gld.; Siiedrecht f 80.674; Berkhout f 19.15; Sleeu-
wijk f 15.90; Zaandam f 249.53; Dordrecht f478.81;
WormerveT f 163.
In tal van plaatsen wordt een hoefjesdag voorbe
reid.
DIRKSHORN.
Donderdag werd ten huize van den heer D. Bruin
alhier een vergader mg gehouden ter oprichting van
een Rundveefokvereeniging.
De vergadering wordt geleid door den heer G.
Schoorl, voorloopig voorzitter. De statuten van 'de
Provinciale Rundveefokvereenteing wordt® gel«*en
en goedgevonden.
Wordt bepaald, dat de vereeniging den naam zal
dragen van „Vooruitgang", gevestigd te Harenkar
spel en omstreken. Bij de vaststelling van het huis
houdelijk reglement ontspint zich een breedvoerige
discussie »>ver het al of niet verbinden van destie-
renhouderij aan de fokvereeniging, eindigende met
het besluit, voor rekening van de vereeniging twee
slieren beschikbaar te zullen stellen.
Tot bes tuursleden worden nu gekozen de heer en
G. Schoor1, D. Hoogland, C. Francis, J. Groot en
T. Rens, die onderling de verschillende functiën zul
len verdeelen.
Nhdat de aanwezigen als lid hebben geteekend,
wordt de vergadering met de gewone plichtplegin
gen gesloten
EEN BELANGRIJK TEKORT.
M)-n m.'ldt uit Rotterdam:
Voor eenigen tijd is 'de penningmeester van de
Nederlandsche Handelsreizigers-Vereeniging plotse -
ling overleden. In verband met'dien plotselingen dood
van den penningmeester, waardoor de jaarlijksche
verificatie niet kon plaats hebben, werd door het
bestuur der vereeniging in de jongste vergadering
meöegedee'd, dat het financieel beheer niet in or
de is bevonden. Het bestuur kan echter nog geen
cijfers noemen, daar de zaak nog door bestuur en
commissarissen wordt onderzocht. Naar wij verne
men, zou het, tekort meer dan f 15.000 bedragen.
DE VEERDIENST ENKHUIZEN^STAVOREN.
WtfÊ Naar wij vernemen is in den personenveerdienst
Dat poeder?" vraagt de arts. „Ik heb je toch Enkhuizen-Stavoren na welgeslaagden proeftocht
BRUTALE DIEFSTAL.
Aan d° 1 Efstaande Staalfabriek te Ter neuzen heeft
een hrutal a diefstal plaats gehad. Door blijkbaar des
kundigen is al het koperdraad, dat voor overbrenginj
van licht en kracht op de terreinen der fabriek heeft
dienst gedaan in den nacht losgemaakt en medege
nomen en met een roeiboot vermoedelijk weggevoerd
Men schat »>€.t vermiste op een hoeveelheid van on
geveer 700 KG.
PLUVIEREN.
In Fries'and zijn in de laaitste dagen vele pluvie
ren (Wilsters) aanwezig, die, tengevolge van het
vriezend weder of wel van de lange qachten in de
noordelijke streken, waardoor zij moeilijk hun voed
sel kunnen vinden, „in den trek" meerendeels met
slagnetten in grooten getale gevangen genomen.
VERDWENEN.
Te Maastricht is sedert Maandag verdwenen de
20-Jarige S„ onderwijzer aan een bizondere school
aldaar en lid van den vrijwilligen landstormT Naar
men verneemt, zou hij naar Duitschland zijn om
daar dienst te namen bij bet leger.
EEN NIEUWE BRUG OVER 'T HOLLANDSCH
DIEP.
Men meMt aan de N. R. Ct.:
Bij de Maatschappij tot Exploitatie van Staats
spoorwegen Irijn plannen en teejkaningen in be
werking tot het, leggen van een nieuwe spoorbrug
met dubbel spoor over het Hollandsch Diep nplbij
duidelijk gezegd het in een buis te doen en bat dan
met kracht in den bek van het paard te blazen? Ik
heb niet gezegd, Jat j ij het moest slikken 1"
„Neen, dokter," was 'het «antwoord, „ik deed het
poeder in de buis, nam het' een© eind in mijn mond
en deed het andere in den bek van het paard.
Maar.... het beest blies eerst."
BURGEMEESTER EN PREDIKANT.
Voor Je Rechtbank 'te Heerenveen is Donderdag
f 200 boete, subs. 50 dagen hechtenis, geëischt te
gen den burgemeester van Kuinre, wegens het we
derrechtelijk binnendringen op het erf van zijn
buurman, ds. Van het Hoofd. De burgemeester heeft
nl. tegen den wil van den predikdht het hek olm
diens tuin laten verbreken en rioolbuizen door den
tuin laten aanbrengen.
HET MIJNENGEVAAR.
ook het tweede nieuwe 'stoomschip, dè „C. Bos
man", in de vaart gebracht, zoodat deze 'dienst in
aansluiting op da sneltreinen der H.IJ.S.M. vpn
af 2 Januari wordt uitgevoerd door twee groote, mo
dern ingerichte dubbel-schroefschepen. De „R. van
Hasselt" is reeds eenigen tijd geleden in dienst ge
steld.
Daar deze schepen door bunnen bouw'en inrich
ting een rustiger overtocht, ook bij het ongunstige
weder van dit jaargetijde, waarborgen, is hiermede
zeer zeker een© belangrijke verkeersverbetring tot
stand 'gëkomen.
SMOKKELEN.
Men meldt uit Zevenaar:
Donderdag werden hier opgestald twaalf paarden,
welke een tijdje geleden in omliggende grensplaajt-
sen inbeslaggenomen waren en thans vaq hier naar
Gedurende de maand December van het vorige Arnhem worden getransporteerd om daar voor het
Jaar zijn op de Nederlandsche kusten aangespoeld Rijk verkocht te worden.
28 mijnen, waarvan 8 Duitsche en 13 Engelsche, ter-
6,
Zoodoende had Ernst voor zijn vrouw al heel
weinig ajd over. Lize, hoe smartelijk of zij deze
achteruits!e''ing ook gevoelde, klaagde nooit daar
over. Zij verheugde zich alleen reeds als het oogen-
blik daa- was en zij hem weerzag, dat hij opge
ruimd was sn zeer tevreden over de zaken.
Menigmaa wanneer Louise op bezoek 'was, zeide
Li/.e wel e°ns, dat zij eigenlijk niet veel aan haar
man had.
De goede zuster nam haar lieveling direct in be
scherming, roemde en prees zijn ijver en zijn knap
heid en troostte de Jonge vrouw eindelijk me), eeni-
ge goedige woeden, en dat het voorloopig niet best
anders kon worden ingericht. Tenslotte citeerde zij
het 'andeHjk versje:
De man op het paard,
De vrouw aan den haard.
Eu dan kiragde Liz-a niet meer. Maar eenmaal had
Lize met één enkel woord weer zijn volle belang
stelling en teederheid terug. Toen Ernst op een
goeden dag aan tafel kwam, ging Lize helm met van
vreugde stra'ende oogen tegemoet, omhelsde hem
en fluislerd? hein een paar woorden in het oor.
Toen ketk hij haar mat lachende oogen aan, hij
streelde haar, zkuste haar en was teederder en op
lettender dan ooit.
Van nu af was hij de gelukkigste aller sterve
lingen de hemel schonk hem een erfgenaam.
Vroolljk en trotsch en tevreden zag hij er uit.
En dag aan dag zat hij in zijn vrije uren thuis bij
zijn vrouw en hij deed alles om haar het leven te
vergemakkelijken en te veraangenamen.
En in haar stil geluk liet Lize hein alles doen en
nam a' zijn liefde met dankbare blikken aan.
En in een stillen Octobernacht gebeurde het. En
Ernst stond wacbtende in zijn kamer voor 't raam
wijl van 7 de oorsprong niet bekend werd.
T ans zijn sedert het uitbreken van den oorlog
op onze kusten 755 mijnen aangetroffen, 'zijnde 394 i
Engtischr, 57 Fransche, 120 Duitsche en 184 van on
bekenden oorsprong.
DE GEiNTERNEERDE ENGELSCHE ZEFOFFI-
CIEREN.
Reuter seint uit Londen: Eerste minister Asquith
verklaard? in het Lagerhuis bij de behandeling van
quaesties betreffende de in Nederland geïnterneer
de zeeofficieren, da» den officieren was. aangezegd,
dat zij geen pogingen mochten doen om te ontsnap
pen. Die instructies waren gegeven teneinde te ver
mijden, d*>» zich onaangename incidenten zouden
voordoen met Nederland, dat al het mogelijke heeft
gedaan om Jen toestand der geïnterneerden zoo dra
gelijk mogelijk te maken.
ONDERZEEBOOT GEZONKEN.
Het aepaHement van Marine deelt mede, da,t Don
derdag door de „Noord-Brabant" ter hoogte van 't
zeegat yan Texel buient de territoriale wateren een
Engelsche onderzeeboot werd aangetroffen, die nood
seinen dee'L De 'geheele bemanning, ten getale van
33 koppen, "werd door den/Nederlandschen kruiser
gered en te Helder aangebracht. De onderzeeboot is
in zee gezonken.
Men meldt nog uit Nieuwediep: Toen „Hr. Ms.
Noord-Brabant" Donderdagmorgen van Nieuwediep
naar buiten stoomde» werden in de richting van de
Noorderhaaks door de wachthebbenden noodseinen
opgemerkt Naderbij komende Heken die seinen te
zijn afgegeven dooy den Engelscben onderzeeër E 17,
die in de nabijheid van onze kust op patrouille zijn
de, vermoedelijk door misleiding van den stroom
des nachts in de Haaksgronden was gestrand, en
zwaar lek was geworden. De bemanning had het
en hij dacht onwillekeurig aan zijn eenvoudige jeugd,
aan zijn vader en moeder, die hem eens met roe
renden eenvoud bidden had geleerd. En op eenmaal
vouwde de groote man de handen en vol stille
aandacht bad hij: „Lieve vader in den hemel, sta
ons bij en help ons in dit uur."
Toen werd hij geroepen. Bevend trad hij de an
dere kan'er binnen. Allen keken hem aan, Lize
weende.
Toen zeide Louise zacht: „Hët is een jongen, maar
hij is dood."
Bleek en sidderend stond Ernst daar en keek ben
allen aan. Geen woord zeide hij, geen enkel woord.
Stil ging hij naar het bed, streelde zijn vrouw een
paar maal teeder en zacht 'en liep dan de kamer
uit Den anderen dag begon hij weer met alle
energie aan zijn werk.
Langzaam aan werd Lize weer geoond. Maar haar
vroolijkheid en 'evensvreugde kwam niet meer
terug.
Op haar gelaat was een stille lijdenstrek, haar
gang en bewegingen hadden wat sleepends en moei
lijks en wanneer zij glimlachte» dan geschiedde dat
met weemoed en met ingehouden smart.
Zij leed, maar zij verborg het. Het meest nog
voor Ernst.
Dat was eigenlijk doelloos, want deze had het
toch niet bemerkt omdat bij reeds weer zoo diep
in zijn arbeid opging, zich in nieuwe ondernemin
gen stak, zoodat hij voor alles wat thuis geschiedde
nog nauwelijks oogen had.
En de Jonge vrouw voelde dat steeds bitterder en
bitterder.
Eens op een Zondag verzocht zij: „De dag is zoo
moot Ernst, laat ons vandaag na tafel een uur naar
buiten gaan."
Dadelijk zeide hij: „Zeker kindje, ik zal dadelijk
Louise 'aten halen."
„Ik dacht dat jij ook zoudt meegaan."
„Neen, schat ik kan werkelijk niet."
„Maar Ernst het is vandaag Zondag."
Toen keek hij haar vast aan en zeide rustig maar 1
ONGELUK.
Op den straatweg nabij Muiden had Donderdag
middag een ernstig ongeluk plaats.
Een militair per fiets, die door den stoota van de
Gooische Stoomtram geen erg had in een auto, die
van da tegenovergestelde richting,'kwam, werd door
deze aangereden, en zeer ernstig aan beide beenen
gewond.
De auto, die nog wilde uithalen, reed tegen een
achttal fietsen aan, 'die door wegwerkers daar te
gen elkaar geplaatst waren. Daardoor werden de
meeste der rijwielen beschadigd.
DE EISCHEN DER ZEELIEDEN INGEWILLIGD.
Men meldt ons uit» IJmuiden:
In een door de vereenigde reeders te IJmuiden
gehouden vergadering is besloten 'de eischen der
zeelieden in te willigen, waarop door de zeelieden
besloten de actie met ingang van heden ars ge
ëindigd te beschouwen. Zij zullen na het in orde
brengen der reddingmiddelen onmiddellijk naar zee
vertrekken.
De eischen der schippers zijn door de reeders af
gewezen, n niettegenstaande dit besluit hebben de
schippers toegestemd naar zeé te gaan. Zij 'zullen
later op de door hen gestelde eischen om meer loon
terugkomen. Intusschen hebben zij zich bü den Al-
gameenen Zeemansbond aangesloten.
Wat de uitbreiding van de bemanningen betreft,
Zullen, zoover daarin kan worden voorzien, een man
pér boot meer medegenomen worden.
N. Ct.
MOND- EN KLAUWZEER.
De Bond van Friesche Veehandelaren, die een
adres aan den minister van landbouw heeft gezon
den, waarin verzocht werd door te gaan met het
afmaaksysteem, heeft thans in een adiés aan de
Tweede Kamer de beslissing van de Kamer door
asnnsming van de Ttotie-Teenróre, ten funst© van 't
isolatiesysteen; bestreden, lipt adres wijst erop, dat
riet sewezen is cp at bcossre opbeangsten van da
zuivelproducten, op de duurdere veeprijzen, welke
voor een zeer groot deel toegeschreven worden aan,
de krachtige maatregelen door den minister bij de
bestrijding toegepast. Betoogd wordt, dat waar in
i916 het v«e grootendeeU ongeschikt zal worden
voor uitvoer, hei. bedrijf niet zoo loonend aai kun
nen zijn.
Gezien de verkregen resultaten, wordt afmaken
met strenge voorsohrlften het eenige middel ge
noemd om de gevreesde ziekte reeds in 'de geboorte
te vreniëtigen.
VEREENIGING VAN KLEINE STEDELIJKE EN
PLATTEL ANDSGEMLENTEN.
Op uitiioodiging an het bestuur van" de Veree
niging van kleine stedelijke en plattelandsgemeenten
in Nederland heehben de heer en D. Kooiman, burge
meester jn secretaris van Wormer, A. van de Wiel,
burgemeester en secretaris van Huisseling,. en M.
Fernhout, burgemeester van Mijdrecht, zitting geno
men in een commissie, die zal rapporteeren omtrent
door het bestuur verjeme'de gegevens over verze
kering van gemeente-eigendommen tegen brandscha
de, ten einde op de koeten dor verzekering zooveel
mogelijk te besparen.
Aan het eind van het vorige Jaar waren 191 ge
meenten me» 714.960"'inwoners bij de vereeniging aan
gesloten.
EEN yiSCH ONTDEKT VERLOREN WEER
GEVONDEN.
Wij lezen in het Visscherijblad:
In het jaar 1879 was een schoener bezig mèt de
beugvisscherij in 100 vaam water, ten Zuiden van
Nantuchet, op de kust van Rhode Island, in de Ver
eenigde Staten, Men ving een groot aantal visschen
van een vreemde soort met mooien vorm, welke nog
nooit doo" de yisschers gezien waren. In het eerst
werden -»ie visschen weggegooid, doch toen men ge
proefd had. dat ze uitstekend van smaak waren,
werden ze 'ater ingezouten en naar Glouceater ter
markt getrachteen gedeelte werd gekookt en de
re&t versch gegeten. Maar niet alleen was de visch
een oubekende voor de visschers, ook de wetenschap
kendp zo ni°t, zoodat er een naam,voor deze dier
soort mo st gemaakt worden; en die naam was
„Lopholat-'us chamoeleonticeps", wat in gewoon
Nederlandsch beteekent: gekuifde visch met een
kop van ven kameleon. De spraakmakende gemeen-©
veranderd- dien langen, naam in Tile fish of dakpan-
visch.
De visch werd in groote hoeveelheden gevangen,
was dicht bij land, en gaf een heerlijk voedsel. Over
het alg-m »n waren het groote exemplaren, gemid-
delü 10 pond zwaar.
Doch <i? g<beurde iets heel vreemds. In het jaar
X882 kwamen 3chepen te Philidelphia, New-York en
Boston aan, die rapporteerden, dat ze door een
enorm groot aantal doodo visschen waren gevaren,
die cp de oppervlakte 'der zee dreven. Berekend
werd dat de massa doode visschen 'een lengte van
170 mijl in, bij een breedte van 25 mijlen besloeg en
,dat bei aantal doode visschen op 1400 miUioen kon
i geschat worden. En er was niets bespeurd, dat op
•en catast-ophe geleek; geen zee- of aardbeving,
geen parasieten, geen Verstikkende gassen werden
ontdekt. Men moes» dus wel aannemen, dat eene
plotselinge verlaging van de temperatuur van het
zaewaer Wc oorzaak van die vischsterfte moest ge
weest zijn. Nu leefd- de Tile-visch op den bodem in
het warmv water van den Golfstroom die daar te
vinden is. Dichte* bij land en ook aan de andere
zijde van den Golfstroom in dieper water loopt
de koude Labrador-stroom.
Door onbekende oorzaken,:m isschien stormweeb
moest nu het koude water van den Labrador-stroom
het warme _van den Golfstroom verdrongen hebben,
waardoor Je Tile-visschen in een middenstof van
een veel lager temperatuur kwamen, dan z© gewend
waren en daarin den dood vonden. Qok! het schaar-
scher worden van weekdieren, daar ter plaatse weea
op een wijziging in den natuurtoestand yan 't natte
element
Tien jaren duurde het dat er geen Tile-visch meer
gevangen werd. In 1892 echter werden er weer acht
aangebracht in het volgende jaar 53 en in 1898 reetis
342. De vermeerder mg nam steeds toe en daardoor
was het bewijs geleverd, dóf de vischgronden even
als vroede* bevolkt waren.
In Octobe* IL vertrok den 14en een yischschip naar
de visscherij en den 21 en kwam het te N^w-York
aan met SOOstuks visch, in, zwaarte variëerende tus-
schen 6 ?n 30 pond, gemiddeld 10 pond. Een tweede
reis leverde 12.000 pond visch op.
Da Amerikaanse1"e couranten gaven een beschrij
ving van de visscherij mét de hier vermelde geschie
denis en op verschillende feestmaaltijden werd de
visch opgediend.
Wie weet of de Tile-visch gezouten 'of in ijs
geconserveerd pok niet naar Europa zal gezonden
worden, waardoor wij ook met die bijna uitgestor
ven vischsoort kennis zullen maken.'
SMOKKELEN.
Uit Zevenaar wordt dd. 6 Januari gemeld aan de
Tel.:
Het smokkelen en de pogingen'daartoe vindt nog
£teeds toepassing. Er gaat haast geen dag voorbij,
of er bereiken ons hier uit de omgeving eenjge van
die voorvallen. Er zit daarom voor ons niets an
ders op, dan deze nu maar te generaliseeren, daar
I I 1
beslist: „Ik moet naar een der voorsteden en daar
terreinen bezichtigen; in de week heb ik daarvoor
geen tijd. Er is hier sprake van een groote zaak."
Toen knikte zij slechts en zweeg.
Maar toen zij later met Louise ging wandelen,
kon zij niet nalaten te zeggen: „Ik vind dat Ernst
heel ander* is als vroeger."
Louise keek verschrikt, daarna zeide zij boos:
„Hoe dat? Ik begrijp niet wat je bedoelt"
lize schrikte even van den harden toon, maar
zij antwoordde toch bedaard: „Hij is bijna nooit
meer thuis."
„Wat kan Je toch zonderling praten. -Hij heeft
toch zijn zaak en zooiets eischt toch den ganschen
mensch." Het klonk nog hard, bijna koud.
Getroffen zweeg de jonge vrouw.
Met den dag bemerkte de jonge vrouw duidelij
ker, dat zij tusschen broer en zuster stond als een
vreemde. Waar zij ook over klaagde, men gaf
haar nooit gelijk. De zuster verdedigde steeds den
broeder en ook hij liet niets verkeerds van Louise
zeggen.
Van dat oogenblik af klaagde Lize nooit meer,
maar hield haar verdriet angstig verborgen.
Toen de tijd van den rouw voorbij was en het
seizoen begon, verklaarde Ernst zijn vrouw, dat men
verschillende connecties moeet aanknoopen, bezoe
ken moest maken en feestjes en diners geven, om
dat zijn positie dat nu eenmaal meebracht
Stil knikt* Lize, zij deed immers alles wat hij
wilde.
Zoo leerde zij dan de kringen kennen, waarvan
haar man het middelpunt uitmaakte. De heeren
waren"galant en beleefd en om een vleierij of com
pliment nooit verlegen, zelfs voor teederder bewij
zen hunner toegenegenheid schrikten zij zelfs niet
terug.
Maar zoodra er van zaken sprake was, werden
allen vuur en vlam. Het eenig karakteristieke in
allen was, dat zij bijna steeds een of beide handen
in hun zakken hadden.
En dë vrouwën dezer mannen waren niet minder
|j lief en aardig. Lachend spraken zij over alles, over
de nieuwste toiletten, over de laatste tooneelvoor-
stellingen, over de nieuwste romans, over schanda
len, over allee wat er tusschen hemel en aarde ge
beurde en steeds weer op denzelfden onverschil
lig lachenden toon.
Dat aHes hoorde en zag Lize met heimelijke ver
bazing en met verborgen afkeier. Een rilling liep haar
soms over den rug. Hier 'zou zij nu moeten leven,
met die menschen omgang hebben.
Dat scheen baar geheel onmogelijk.
Neen, dat was niet haar wereld, aan dien toon
van gesprek zou zij nooit kunnen gewennen, dat
voelde zij duidelijk, maar zij voelde 'ook, dat zij
met haar opvoeding en levensbeschouwing niet in
deze omgeving paste. Zij voelde, dat ook de ande
ren zoo dachten en dat zij heel gemakkelijk een
belachelijk figuur zou kunnen slaan.
Dat alles zeide zij openhartig tot Ernst.
Die begon te lachen en zeide: „Lief kind, aan dat
alles gewent men langzamerhand. Geef Je een wei
nig moeite en bedenk, dat ik die menschen noodig
heb."
Daarbij bleef het
In het begin van Februari stierf de compagnon
van Ernst. Dadelijk zette deze de zaken mek da erf
genamen uit elkaar, betaalde hen wat hun toekwam
en dreef vanaf dat oogenblik de firma alleen.
En nu earst, nu hij geheel zelfstandig kon optre
den, dreef hij zijn zaak in groote stijl.
Nu eerst kon hij met rust en koelbloedig aan
werkelijk gewaagde zaken zijn volle aandacht wij
den.
En steeds weer werd bij tot nieuwe'daden gelokt.
En met waren bijenijver begoq hij nu te werken
en zich tot steeds grooter plannen uit te rusten.
Het geluk bleef hem ook verder dienen.
Wat hij ook ondernemen mocht, alles gelukte
hem. Zijn aanzien werd steeds grooter.
„Hij heeft een gelukkige band," zeide men en