Een gevolg van fa leefwijze. Burgerlijke Stand. gemeente nieuwe niedorp. gemeente heehrugowaard. Gemengd Nieuws. Ingezonden Stukken. Staatsloterij. Reclames. wij anders dag in dag uit wel smokkelherichien zou den kunnen inzenden. Oudejaarsnacht ontdekten patrouilleerende militai ren te Herwen op den Rijn eenige aken, komende uit Duitsche richting. Na vruchtelooze aanmaning tot hijdraaten maakten de militairen van hun g&we- ren gebruis; even later werden zeven 'mannen, van wie drie Duitsche grensbewoners, gearresteerd en na verhoor weer losgelaten. Blijkbaar hadden de lie den in hun xiar groote aken graan overgesmokkeld, daar nog eenige overblijfselen op den bodem wer den gevonden. De aken werden verbeurd verklaard en onder wacht gesteld. En steeds komen er meer en meer nieuwe smokkelarijen voor. Te Zevenaar is gisteren getracht een wagon met vaten uit te vopren, w 'ke bij onderozek bleken in te houden olie vermengd met visscben. Of de uitvore nu toch toe gestaan wordt, is *e betwijfelen. Ook worden nog geregeld passagiers in de treinen aangehouden we gens overtreding der uitvoerverboden. Aan het sta tion Arnhem zijn een groot aantal vrouwen bekeurd, wegens soortgelijke overtreding. Als een typische bijzonderheid digne, dat aan een grensstation in de buurt een hulpkommies den naam heeft verworven van „onderzeeër", omdat de man een speciale stu die heeft getaaakt van <Je ondergedeelten der spoor- wegwagous, waar hij op den rug liggend tusschen de spoorraiv, een onderzoek naar smokkelaars instelt. Te Zevenaar is ook nog voor een paar dagen beslag gelegd op ^én groote partij boter, netjes verstopt onder een lading appelen. Te Didam zijn deze week door de marechaussees van hier vijf personen aan gezegd, om het gebied binnen 48 uren te verlaten. Het is vooral daar ter plaatse een broeinest van smokklaars, die precies nagaan hoe de 'grensdien- sten geregeld zijn. Een Duitscher uit Elten vertelde ons heel vertrouwelijk, 'dat er bijna eiken morgen een gro,ote hoeveelheid meel, rijst en -petroleum in de schuur staat, die 's nachts wordt overgebracht. De man zeide zelf, zich niet te kunnen begrijpen, hoe met de zeer 'vei scherpte grenscontrole zooiets nog mogelijk is. Dat bet dan ook werkelijk ernst is met bet te gengaan van het gesmokkel blijkt uit het invoeren eener lijst, welige aan de winkeliers te Wehl van wege de militaire overheid te Bergh is verstrekt, houdende alphabetische opgaaf van personen, aan wie geen fraude-artikelen mogen worden algegeven, dan op vertoon van gelei-biljet. De lijst bevat bijna 200 namen.. Hollandsche arbeiders, werkzaam over de grens, krijgen van hun Duitsche collega's aldaar 1.60 Mark per pond niargarine, dat hier vaak niet duurder dan 40 ct. per pond wordt ingekocht. Zoo wordt de smokkelarij aangewakkerd. Ondertrouwd: Dirk Jacobus Wuis te Alkmaar en Stijntje Bakker. 'Meindêrt Andringa en Dieuwertje Evers te Broek op Langendijk. Gehuwd: Geena. Geboren: Klaas, zoon van Jan Jes en Aagje Blok ker. Overleden: Trijntje de Graaf, echtgenoote vtm Cornelis Rutsen, 74 jaren. In 1915 zijn geboren, levend aangegeven: 13 Jon gens en 17 meisjes, te zamen 30. Overledên zijn 12 mannelijken en 9 vrouwelijken, te zamen 21. 2 Levenlooze aangiften, waarvan 1 mannelijke en 1 vrouwelijke. Voltrokken zijn 8 huwelijken, allen tusschen jonk mans en Jongedochters. Ingeschreven van 131 December. Geboren: Adrianus, zoon van Petrus Weel en van Carolina Maria Swinkels. Wytse, zoon van Jacob Ploeg en Ymkje Zijletra. Bertha, dochter van Klaas Olij en Bertha van Til. Hubertus, zoon van Jacob Blank en Geertruida Smit. Overleden: Matthijs Adrianus Groen, oud 8 maan den, zoon van Arie Groen en Elisabeth Koopman. Nico'aas Spekken, oud 60 jaren, echtenoot van Aafje Schoen. Bregtje Veenstra, oud 12 weken, docht- van Pieter Veenstra en Dieuwertje Sluijs. Jacobus Albertus Bes, oud 6 weken, zoon van Jo- hanne Bes en Geërtruida Schram. Jan Veldt, oud 77 jaren, weduwnaar van Jphanna Hendrika Veld. Gerardus Jacobus Appel, oud 9 maanden, spon van Jacob Appel en Margaretha Apeldoorn, Johanna Wlnk, oud 71 jaren, echtgenoote van,'Pieter van der Gragt. Ondertrouwd en Getrouwd: Geene. GEMEENTE WINKEL. Ingeschreven van 131 December 1915. Gehoren: Jan, zoon van Arie Kossen en Neeltje Mul. Johan, zoon van Gerrit van Wieringen en Antje Am >48. Herman Hendsik, zoon van Jacob Land man en Cornëlia Hollneberg. Marie Cornelia, dochter van Simon de Reus en Antje Rqoker.' Hendrik, zoon van Jacob van Essen en Dieuwertje Claij. Gehuwd: Cornelis Dirk van der Oord, 26 Jaar en Aagje Jes, 2? jaar. Willem Zwaan, 26 jaar an Antje Pijl, 29 ji ar. Overleden: Klaasje Gorter, weduwe van K. de Ruiter, 81 jaar. Hark Louw, echtgenoot van Pieter - tje Pater, 51 Jaar. Gerrit Oudt, echtgenoot vnn Trijntje Blok, 65 jaar. met onbegrensd vertrouwen bracht men'groote Bom men in zijn buis. Op zekeren dag kwam Ernst met een pak bank noten thuis en legde die bij Lize op tafel. Toen deze dit geld zag ontstelde zij en keek hem vragend aan. Lachend zeide hij: „Het is je huwelijksgift, het zijn honderd en twintigduizend mark." Bleek en sidderend vroeg zij: „En nu?" „Ik geef het je weer terug, ik heb het niet meer noodig." „Je hebt het niet meer noodig?" Star keek zij hem aan. „Neen neen ik heb het geld uit de zaak getrokken." Zij begreep dat niet. „Maar wij zijn toch im mers man en vrouw," zeide zij bevend. „Het is toch immers ook jouw geld. Je 'hebt heit toch reeds zoo lang gehad, waarom wil je het dan 'nu niet meer hebben?" Toen verklaarde hij haar lachend: „Kijk eens kind, wij leven immers toch buiten goederengemeen schap en zet daarom je geld nu zoo rentegeivend mogelijk uit" Weder keek zij hem sidderend aan. „Maar het behoort immers ook jou je bent toch mijh man" Glimlachend zeido hij: ..Goed, goed, dan zal ik het solide voor je heieggen, maar op jouw naam, opdat het eik oogenblik van je leiven tot je beschik king staat. Dat is een zekerheid, die een goed en zorgzaam echtgenoot aan zijn vrouw bieden moet. Zoo, en nu genoeg daarover." Zij hie'd zich stil, maar het was haar op een maal a's was de band, die haar mét Ernst verbood nu losser geworden, als was zij verder van he|m af, als had zij niet meer haar volle rechten op hem. HOOFDSTUK 6. Steeds grooter werd de gezellige kring, die Ernst langzamerhand om zich heen verzamelde. Lang reeds had men de eenvoudige woning van eertijds verlaten en zich een luxe-huis ingericht, zoodat het n,u voor alle representatieve doeleinden geschikt was en dé feestelijkheden werden 'steeds GEMEENTE OUDE NIEDORP. Ingeschreven gedurende de maand. Dec. 1915. Geboren; Margarelha, d. v. C. Tesselaar en Calharina Koemeester. Simam. z. v. Hendrik Ootfjers en Niesje de Jager. Overleden: Grietje Koemeester, omgeh.. .d. v- Kluns Koemeester en Trijntje Schilder. HOOGE LOONEN. De loonen voor munitieaanmaak, verleend aan vrou wen en meisjes zonder eenige voorafgaande kennis of ervaring, zijn, naar de „Daily News" zegt, verrassend hoog. De directeur van een munitiefabriek deelde on langs mede, dat in zijn fabriek verscheiden meisjes werk ten, die niet de minste bekwaamheid hadden, toen zij bij hem kwamen, en die thans ieder bijna 4 per weck ontvangen na een maand onder hem te hebben gewerkt. WINDHOOS. Door een windhoos is zeer groote schade aangericht in de plaatsen Steinfeld, Trippendorf en Wicsenfels. welke in de nabijheid van Bamberg gelegen zijn. Eenige ken weggeslagen. Duizenden Toornen zijn afgebroken. Ook heeft het kasteel van den graaf Giech zeer ge leden. GUERILLA-GEVECHTEN. In den laatsten tijd ontmoet men in de Russische pers berichten over guerilla-gevechten, die naar de mee ning van het Nowoje Wremja een nog veel grooteren omvang dan tot dusver zullen krijgen. Het blad herin nert aan de gebeurtenissen van 1812; toen in zulke ge vechten groote voordeelen behaald zijn. Wegens de vol making van de oorlogstechniek zijn zulke gevechten' wel veel moeilijker geworden, maar zij kunnen nog altijd zeer goed plaatselijk geleverd worden. Dit geld! in het bijzonder voor het dikwijls genoemde Witte Rusland, dat op kaarten en in de leerboeken den onjuisten naam van Rokitno-moerassen draagt, maar met zijn iuisten naam Polesje (Boschland) heet en een landscnap van ruim 80.000 vierkante kilometers omvat. In die merkwaardige landstreek, die voor den oorlog weinig bekend was en een echte terra incognita vormt, zijn vele kolonies pas bij de officieele volks tellingen in de tweede helft van de negentiende eeuw ontdekt. En ook nu nog moeten volgens de Roeskoje Slowo in Polesje nederzettingen bestaan, die van den tegenwoordigen oorlog niets gemerkt hebben. Hun be woners, de zoogenaamde Polesjoeki, weten niet, of zij onderdanen van Rusland; Duitschland of Oostenrijk zijn. Zeer vele van deze nederzettingen zijn alleen in den winter bereikbaar, als de moerassen dicht vriezen, an dere daarentegen weer alleen in den tijd vhn het hoogt water met roeibooten, omdat de moerassen in de na bijheid van warme bronnen zelfs in den strengsten win ter niet dicht vriezen. Er, zijn in Polesje nog van de wereld afgezonderde boschstreken, waar men het maag delijk woud in al zijn grootschheid en schoonheid aan schouwen kan. „Door dit Polessische woud vaart een onafgebroken geruisch als een smartelijk zuchten, als een smachtend lied zonder woorden; een vage her- -innering aan het verleden". Zoo teekent de bekende Russische Korolenko het geruisch van het woud in zijn Polessische novelle ,.Het bosch ruischt". In dezen oorlog is ook dit woud een oorlogsterrein jeworden. De meer dan 30.000 Vierkante kilometers >eslaande moerassen, de talrijke wouden met wei nige begaanbare wegen en de rivieren, die bij hoog water een groote uitgestrektheid onder water zet ten, de stroompjes en beken met hun tallooze zij armen, meren en plassen maken dit gebied niet al leen zeer goed verdedigbaar, maar ook tot een uil stekend terrein voor de guerilla, die natuurlij" alleen met behulp van in dit gebied goed vertrouwde gidsen mogelijk is. De troepen zijn genoodzaakt in kleine afdeelingen op te rukken. En zoodoende is hier geheel van zelf de guerilla ontstaan. De Russische oorlogscorrespondent Petrof zegt in de Roeskoje Slowo dat ook de Duitschers deze guer rilla goed georganiseerd hebben; anders zou het hun niet mogelijk zijn geweest, zulk een onbegaan baar terrein zoo snel door te trekken. Met name de vermetele raids van de ruiterij moeten goed voor bereid geweest zyn. Sommige Duitsche ruiterpatrouil- les slaagden erin meer dan honderd werst in vijan delijk gebied voort te sluipen. Volgens de Roeskoje Slowo zullen nu ook de Russen dezelfde wijze van oorlogvoeren toepassen. DE VERLICHTING VAN PARUS. Aan de herhaalde klachten en wenschen zal, zoo meldt de „Matin", gedeeltelijk worden tegemoet geko men. De militaire gouverneur heeft machtiging verleend, dat op verschillende punten van Parijs meer lantaarns worden ontstoken; in het geheel zullen er dan 3000 brandep, nog niet veel in vergelijking met normale tij den, wanneer er 55000 branden. De „Matin" hoopt dan ook, dat dit een eerste senrede is, welke weidra door meer gevolgd zal worden. GEEN MILLIOEN CADEAU. Eenige dagen geleden deed het bericht de ronde, dat de Amenkaansche millardair Carnegie een aanzien lijk bedrag had beschikbaar gesteld voor de Belgische krijgsgevangenen. Het bericht vond geloof en in armoede verkeerende familieleden van Belgische krijgsgevangenen voelden zich reeds gelukkig in het vooruitzicht, dat een bescheiden deel van de beschikbare gelden ook hun te beurt zou vallen. De ongelukkigen hebben zich echter blij gemaakt met een doode musch. Aan de „Koln. Zeit." wordt n.L uit Brussel mede met groote pracht en aantrekkelijkheid gegeven, zoodat men spoedig in allerlei stand daar de» mond vol van had. Maar in al dat leven en genieten bleef Ernst Bre- mer dezelfde die hij steeds geweest was. Heel nauw keurig wist hij, waarom of hij zoo dikwijls gasten bij zich zag en al kostte 'hem die feesten ook me nigmaal veel geld, zoo berekende hij duidelijk, dat de betrekkingen die hij daardoor had aangeknoopt, het honderdvoudige weider zouden opbrengen. Klaar en nuchter was alles, wat hij ondernam, en hoewel hij zich schijnbaar ook al de vleierij liet welgevallen, die men hem zeide, zijn hart bleef daar geheel koud voor, bij spotte inwendig met alles want hij was vrij1 van ijdelheid en kende de tneq- schen. Met de voorname gelatenheid van een rijk man gaf hij het geld uit, met elegante zekerheid naini hij de honneurs tegenover zijn gasten waar en door niets liet hij zich uit zijn rust en kalmte brengen. Hij had met het instinct vair den land bouwerszoon spoedig geleerd, dat om den uiterlij- ken schijn heel veel weid gegeven, en hij was zoo verstandig, om het vernis je" dat van een zakenman geëischt werd, zich op 'te leggen. Niemand van zijn voorname gasten dacht er zelfs aan, dat de vader van deeen elegante» man nog achter den ploeg had geloopen. Heel anders was bet niet Lize. Nog steeds stond deze even als in den beginne schuw en wildvreemd tegenover dat allés. Nog steeds waren deze manschen baar een kwelling, en een last was het baar steeds de vriendelijk lachende gastvrouw voor hen te moeten spelen. Slechts met de uiterste moeite en terwille van Ernst gelukte het haar en dwong zij zich haar rol verder te spelen, maar goed gelukte het haar niet steeds. Dat zag niemand duidelijker dan haar man. En hij dacht: „Hoe plomp en hulpeloos is zij toch. Jammer, dat ik mij''zoo in haar vwgist heb." Eenmaal ving zij zulk een spottenden blik van hem op. dat dreef haar het bloed naar de wan gen en maakte haar nog verwarder. En na het slot van de feestelijkheid, toen zij met Ernst alleen was, gedeeld, dat het geheele verhaal van de schenking een verzinsel is. EEN WONDERDADIGE REDDING. We hebben in vorige nummers reeds het een en ander meegedeeld over het in den grond boren van het En- elsche passagiersschip Persia. Onder de geredden bij lezen ramp behoort ook Lord Montagu Beauhin, die vanaf Malta nu het een en ander meldt over den ramp: De „Persia" werd zonder voorafgaande waarschuwing getorpedeerd; het was mooi weer en de zee was kalm. Het schip zonk in vijf minuten. Onder de passagiers ontstond echter geen paniek. Het schip helde spoedig over, zoodat men de booten onmogelijk kon neerlaten. De bakboordzijde was "in twee minuten onder water verdwenen. Het schip zonk' en sleepte mij mee naar beneden. Toen ik weer aan de oppervlakte kwam, zag ik daar een ontzettend tooneel van worstelende men- sche'n. De meeste booten werden verbrijzeld. Slechts drie kreeg men na een wanhopige inspanning te water. Ik klom met drie andere Europeanen en 27 Lascaren op den bodem van een stukgeslagen boot. Dien nacht werd ons aantal tot 19 verminderd, den volgende» dag, Vrijdag, bleven er nog slechts 11 over; een andere stierf doör ontbering en door de bekomen wonden. Een neutraal schip, dat voorbij voer, merkte ons niet op. I Wij kagen Vrijdag een groot schip, dat ook geen acht sloeg op onze signalen, waarschijnlijk uit vrees met een hst van een duikboot te doen te hebben. Onze boot schepte voortdurend water, de golven gingen steeds over ons heen. De stoomboot „Ningehow*' pikte ons Vrijdagavond om negen uur op, nadat wij 32 uur op zee hadden rondgezworven zonder sedert ons ontbijt op Donderdagmorgen drinken of voedsel gehad te hebben, oehalve een biscuit, die wij in de boot vonden. Onze redding is gewoon een wonder. ONTEVREDENHEID BIJ KRUPP. De „Vorwarts" deelt mede, dat onder het kantoorper- neel der firma Krupp te Essen groote ontevredenf, heid heerscht. Terwijl de werklieden tenminste nog door loonsverhoogingen eene vergoeding voor de duurte der levensbehoeften kregen, zoodat die hen niet zoo zwaar trof, moet het overige personeel maar zien, hoe het met het oude salaris van 150—170 Mk. per maand rondkomt. Van dit salaris gaan bovendien nog 15 Mk. per maand voor allerlei fondsen af. Overwerk, dat ge durende den oorlog veel voorkomt, wordt niet extra be taald. Herhaaldelijk hebben zij de directie om salarisver hooging gevraagd, doch niets anders bereikt, dan dat hun in November en December het salaris in twe veertiendaagsche termijnen in plaats van, zooals anders, eenmaal per maand werd uitbetaald. Zelfs in gewone tijden, merkt de „Vorwarts" op. moet een salaris van 150 Mk. per maand voor gehuwde personen, die reeds jarenlang bij de firma in dienst zijn, als te laag beschouwd worden. Nu is zulk een inkomen zelfs (niet voldoende om het het allernoodigstö te koopen. Het blad wijst er dan op, dat Krupp niet tot firma's behoort, die door den oorlog gele ben. Integendeel werd er in het eerste oorlogsjaar een winst gemaakt van 87 millioen, welk bedrag dubbel zoo hoog zou geweest zün, 'indien er niet eerst de kosten van den bouw van 35 nieuwe fabrieksgebouwen af ge gaan was. Voortdurend verschijnen er mededeelingen omtrent de oprichting van instellingen, waaruit het sociaal ge voel der firma moet blijken. Het personeel is daarom verbaasd, dat van heel den zegen die de firma ten deel viel, niets, letterlek niets voor hem kon over- schieten EéN JAAR DUITSCHE ZEESCHUIMERIJ. De jongste moord der Duitsche zeeschuimers, aldus het Fransche blad de „Matin", het torpedeeren van de „Persia", is het vervolg op de sombere reeks hunner aanslagen op ongevaarlijke pakketbooten. Als men slecht' rekening houdt met de groote passagiersbooten, dan ziet de lugubere balans der Duitsche heldendaden ter zee in den loop van het jaar 1915 er aldus uit: 28 Maart, Falaha 101 dooden 7 Mei, Lusitania 1.198 dooden 19 Augustus, Arabic 39 dooden 6 September, Hespérian 32 dooden 7 November, Ancona 208 dooden 24 December, Ville-de-la-Ciotat 86 dooden 30 December, Persia |323 dooden Totaal 1.987 dooden Aldus zijn in iets meer dan 9 maanden bijna 2000 volmaakt onschuldige passagier door de laaghartige moordlust der Duitsche zeeschuimers tot een vreese- lijken dood gewijd. Mijnheer de Redacteurl Beleefd verzoek ik u nog eenige plaatsruimte om voor de laatste maal den heer v. d. Meer te beantwoor- 4 mij eenerzijdsch genoegen te kunnen con- t Z.Ed. eene zeer tegemoetkomende hou- mt, tegenover mjjn schrijven in uw blad van 24 Dec. 1.1. Behalve dan, dat hij spreekt van: „Zoo de waard is vertrouwt hij zijne gasten eene laag- bij-den-grondsche, onware, zonder bewijs gestaafde be schuldiging, die ik geheel voor rekening van den schrij ver laat. Anderzijdsch ben ik teleurgesteld, daar ik verwacht had, dat genoemde heer het nu eens niet alleen zou hebben over de cijfers van Vita Nova, maar ook over die van Excelsior. Z.Ed. schrijft maar steeds dat hij door cijfers den Noordholl. boer zal inlichten, maar is het nu niet onnoozel, om maar steeds onze cijfers te 'gebruiken, en de h u n n e niet te noemen. Hieruit trek smeekte zij: „Je bent niet tevreden met mij, ik heb het wel bemerkt, maar wees daar nu niet boos om, ik ben dikwijls geen meesteres van 'mijn stemming." Toen lachte hij weer zoo vreemd en zeide: „Och, wat men niet heeft, kan men ook jyet geven." Daarmee was de zaak voor hem algedaan. Zij echter gevoelde het als een zweepslag. Doch zij hield zich dapper en toonde niets van haar verdriet. 0 Einde Maart begon Lize te sukkelen. De dokter kwam, onderzocht haar met zorg en eindelijk zeide hij: „beslist rust houden en frissche lucht." Aan Ernst alleen deed de dokter de vraag: „Heeft uw vrouw misschien ook een groot verdriet?" Het verbaasde antwoord luidde: „Zoover ik weöt. niet." „Nu, dan is het alleen een zenuwcrisis, die wij met rust, lucht en koud water wel) zullen genezen." Daarmee was Ernst tevreden en zoo reisde Lize begeleid door Louise naar Wiesbaden. Voor de eerste maal sedert langen tijd was Ernst nu weer a'ieen. Eq,tot zijn verbazing bemerkte' hij nu, dat hij zijn vrouw eigenlijk in 't geheel niét miste. Als gewoonlijk 'ging bij aan zijn werk en zaken en meestal at bij 's middags buitenshuis, zoo dat hij eerst 's avonds laat thuiskwam. Wanneer Ernst zich dan ter ruste le^de en aan Lize dacht, zeide hij verwonderd tot zichzelf: „wat voor een kleine rol heeft deze vrouw in mijn leven gespeeld. Nooit heb ik dat duidelijker gemerkt da» thans." Intusschen verdroomde Lize in Wiesbeden de hal ve dagen en doorwaakte nachten. Inplaats van be ter te worden, werd zij steeds ellendiger. Louise zag dat met groolen schrik en vroeg in 't geheim den dokter daarnaar. Doch deze troostte haar en zeide: dat ligt slechts aan bet verschil in leefwijze en dat zal wel weer beter worden. Maar het was na veertien dagen nog niet beter, slechts wanneer er een brief van Ernst kwaan ver dween de apathie voor een paar minuten. Maar zul- ïk de conclusie dat Z.pM. niet met de zijne voor a dag durft te komen. Dit verwondert mi; met; en hoewel ik in staat ben, cijfers van Exceïsi™ noemen, zal ik dit niet doei? ra bn miin S J6 nomen besluit blijven om niets van'de tatb^taUnJ^ van andere fabrieken te zeggen. Uit zijn verdeTs® ve{i ^Jkt mij, dat hij er toch zoo zeker niet van kal het roomverlies 8 pet. bedraagt, en wat X ?at wordt dit door Z.Ed. volgehoude' maa^vX? geet dan, dat ook de nog wanne melk >r Excel sior, vaak 2 uur op den weg met opgelicfc deksel staat te verdampen. ai Wat verder de illusies van den heer Van der Meer betreft, aangaande de groote vlucht die zoetfabrieken zullen jnemen, pn daartegenover de totale verdwijning van de dagfabrieken, .die illusies laat ik hem gaarne behou den, die laten mij volkomen koutl. Er kon echter loch wel eens eene onpleizierige ontnuchtering op voleen want Z.Ed. moet niet vergeten, dat thans de groote fa brieken onder buitengewone gunstige omstandigheden werken, en wanneer we weer eens moesten terugkeé- ren tot melkprijzen van 3 en 4 cent per L., het voor de groote fabrieken een moeilijk bestaan zou geven, met exploitatiekosten van f 1.25 per 100 K.G. De orakeltaal in den laatsten zin, als zoude het on vruchtbaar zijn, om met hen te discuseeren, die door verandering van bedrijfsvorm schade lijden, heeft op mij heelemaal geen vat. De heer v. d. Meer behoeft DAAROM de discussies niet te staken. Hiermede zou ik kunnen eindigen, ware het niet dat ik nog een paar kleine opmerkingen wil maken. De heer Sch. heeft in de Alkm. Courant van 21 Dec 1.1. opgemerkt, dat verdamping geen invloed heeft Ik heb hetzelfde, en zooals uit bovenstaande blijkt thans weer gedaan; mij diende de heer v. d. Meer van ant woord, den heer Sch. niet. Hoe komt dat? Ook dit nog: De heer Sch. merkt in de berekening van den heer v. d. Meer een fout welke stilzwijgend door hem ge casseerd wordt. Wordt hier dus deze groote blunder er end U, mijnheer de Red., dankende voor de verleende plaatsruimte, teek en ik, Hoogachtend uw dw C. DEN HARTIGH, Melkcontroleur „Vita Nova". Trekking van Donderdag 6 Januari 4e klasse. 4e lijst. Prijzen van f 65. 343 695 762 1641 3166 4840 7285 9557 39 67 1071 1288 2051 2304 4153 4363 5928 6226 8753 8943 1518 2580 4699 7147 9156 1712 3775 5173 7373 871 1837 3968 5283 7534 8580 10018 10205 10246 10477 10509 10515 10668 10881 10947 10982 11000 11149 11189 11587 12065 12185 12853 13133 13161 13507 14326 14515 14921 15076 15227 16068 1617)9 16201 16226 16245 16732 17116 17559 18049 18330 18344 18453 18848 18927 19171 19229 19372 19376 19614 19650 19658 19867 20031 20074 20629 20807 4e klasse 3e lijst: 10438 m. z. 10338. 1038 1993 4099 5816 8478 10148 10879 11322 13405 15328 16952 18613 19510 20282 Terugkeer tot verstandige gewoonten zou meer voor de algomeene gezondheid doen dan alle geneesmiddelen van die wereld. De meesten onzer, hoewel slechts een betrekkelijk geringe hoeveelheid voedsel noodig hebbend, eten te veel. Ook overwerken wij ons, maken wij ons steeds zorgen, drinken wij te veel, nemen wij niet voldoende lichaamsoefening en slapen wij te weinig. Deze slechte gewoonten overladen het bloed met gas sen en urinaire vergiften. De inspanning om het zware, met schadelijke stoffen bezwangerde bloed te filtreeren verzwakt de nieren. Om onze aandacht op nierzwakte te vestigen zendt de natuur rugpijn, duizeligheid, neerslachtigheid, zenuw kwalen, waterstoornissen, verlies aan gewicht en een gevoel van uitputting. Om zich voor erger kwalen te vrijwaren is het noodig, dat men verstandig wordt, zijn slechte gewoonten laat varen en de nieren helpt met Foster's Rugpijn Nieren Pillen. Foster's Rugpijn Nieren Pillen voorkomen, dat de afgewerkte nierstoffen en het overtollig urinezuur te lang in het gestel achterbleven en verdrijven de prikke lende stoffen, die de nier- en urineorganen doen ont steken. Foster's Pillen werken niet op de ingewanden; dit geneesmiddel dient alleen voor nier- en blaaskwa- len en Idat is de reden, dat het zoo succesvol is. Te behagen verkrijgbaar bij J. Rotgai s, Drogisterij „Het Witte Kruis', Molenstraat C 14. Toe zending geschiedt ranco na ont vangst van postwissel a f 1.75 voor een, of f 10. voor zes doozen. Ei chl de echte Post r's uugp^n Nieren Pillen, weigert elke doos die niet voorzien is van nevenstaand handelsmerk.. ke brieven kwamen maar tweemaal per week en l zij waren zeer kort en zonder eenige teederheid. Lize had tot dusver zonder klachten haar lot 1 gedragen, maar toen de laatste brief weer heel nuch- j ter en koud was, begon zij zacht te weenen. Toen wilde Louise haar troosten: „Daarom mag je niet boos op hem zijn, kindlief. Denk er om, hoe- 1 zeer hij in beslag genomen wordt" De jonge vrouw schudde weemoedig met 't hoofd 1 „Neen, neen, ik weet het, ik voel het heel dui- delijk, hij heeft mij riet meer lief." Toen schrikte Louise. „Maar kind, hoe kan je nu J zulke dingen zeggen." Maar Lize bleef weenend bij deee meening: „het is zoo ik weet het heel goed. Sedert den dag j dat het doode kind gekomen is, ia het zoo ik heb het wel dadelijk gevoeld." Getroffen zweeg Louise een oogenblik en werd verlegen. Lize riep echter opgewonden: „Zie Je wel, ik heb gelijk. En jij denkt evenkOo, ik zie het aan je ge zicht." Louise was nu weer meester van haar stemming e» wilde andermaal met 'zachte woorden haar ge- rusta tellen. Doch dat was tevérgeefsch steeds heftiger begon Lize te jammeren: „En ik ben daar toch ge heel onschuldig aan, geheel onschuldig" En deze scène eindigde ermee, dat Lize in on- j macht viel. De vlug geroepen dokter beval strenge rust en ontzien van de patiënte en zoo mogelijk opgewekt en vroolijk onderhoud. J En zoo begon Louise wat coniedie te spelen, om de eenzame vrouw het leven wat op te vroolijken en uit haar droeve gedachten op te heffen. Doch dat allee was tovergeetfsch Lize bemerk te het zeer spoedig. Met ©en weemoedig lachje nam zij het aah, maar van nu af klaagde zij niet m©«* J en Verstikt al haar jammer in haar ziel. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1916 | | pagina 8