Een gevolg van fa leefwijze.
Burgerlijke Stand.
gemeente nieuwe niedorp.
gemeente heehrugowaard.
Gemengd Nieuws.
Ingezonden Stukken.
Staatsloterij.
Reclames.
wij anders dag in dag uit wel smokkelherichien zou
den kunnen inzenden.
Oudejaarsnacht ontdekten patrouilleerende militai
ren te Herwen op den Rijn eenige aken, komende
uit Duitsche richting. Na vruchtelooze aanmaning
tot hijdraaten maakten de militairen van hun g&we-
ren gebruis; even later werden zeven 'mannen, van
wie drie Duitsche grensbewoners, gearresteerd en
na verhoor weer losgelaten. Blijkbaar hadden de lie
den in hun xiar groote aken graan overgesmokkeld,
daar nog eenige overblijfselen op den bodem wer
den gevonden. De aken werden verbeurd verklaard
en onder wacht gesteld. En steeds komen er meer
en meer nieuwe smokkelarijen voor. Te Zevenaar
is gisteren getracht een wagon met vaten uit te
vopren, w 'ke bij onderozek bleken in te houden olie
vermengd met visscben. Of de uitvore nu toch toe
gestaan wordt, is *e betwijfelen. Ook worden nog
geregeld passagiers in de treinen aangehouden we
gens overtreding der uitvoerverboden. Aan het sta
tion Arnhem zijn een groot aantal vrouwen bekeurd,
wegens soortgelijke overtreding. Als een typische
bijzonderheid digne, dat aan een grensstation in de
buurt een hulpkommies den naam heeft verworven
van „onderzeeër", omdat de man een speciale stu
die heeft getaaakt van <Je ondergedeelten der spoor-
wegwagous, waar hij op den rug liggend tusschen de
spoorraiv, een onderzoek naar smokkelaars instelt.
Te Zevenaar is ook nog voor een paar dagen beslag
gelegd op ^én groote partij boter, netjes verstopt
onder een lading appelen. Te Didam zijn deze week
door de marechaussees van hier vijf personen aan
gezegd, om het gebied binnen 48 uren te verlaten.
Het is vooral daar ter plaatse een broeinest van
smokklaars, die precies nagaan hoe de 'grensdien-
sten geregeld zijn. Een Duitscher uit Elten vertelde
ons heel vertrouwelijk, 'dat er bijna eiken morgen
een gro,ote hoeveelheid meel, rijst en -petroleum in
de schuur staat, die 's nachts wordt overgebracht.
De man zeide zelf, zich niet te kunnen begrijpen,
hoe met de zeer 'vei scherpte grenscontrole zooiets
nog mogelijk is.
Dat bet dan ook werkelijk ernst is met bet te
gengaan van het gesmokkel blijkt uit het invoeren
eener lijst, welige aan de winkeliers te Wehl van
wege de militaire overheid te Bergh is verstrekt,
houdende alphabetische opgaaf van personen, aan
wie geen fraude-artikelen mogen worden algegeven,
dan op vertoon van gelei-biljet. De lijst bevat bijna
200 namen.. Hollandsche arbeiders, werkzaam over
de grens, krijgen van hun Duitsche collega's aldaar
1.60 Mark per pond niargarine, dat hier vaak niet
duurder dan 40 ct. per pond wordt ingekocht. Zoo
wordt de smokkelarij aangewakkerd.
Ondertrouwd: Dirk Jacobus Wuis te Alkmaar en
Stijntje Bakker. 'Meindêrt Andringa en Dieuwertje
Evers te Broek op Langendijk.
Gehuwd: Geena.
Geboren: Klaas, zoon van Jan Jes en Aagje Blok
ker.
Overleden: Trijntje de Graaf, echtgenoote vtm
Cornelis Rutsen, 74 jaren.
In 1915 zijn geboren, levend aangegeven: 13 Jon
gens en 17 meisjes, te zamen 30.
Overledên zijn 12 mannelijken en 9 vrouwelijken,
te zamen 21.
2 Levenlooze aangiften, waarvan 1 mannelijke en
1 vrouwelijke.
Voltrokken zijn 8 huwelijken, allen tusschen jonk
mans en Jongedochters.
Ingeschreven van 131 December.
Geboren: Adrianus, zoon van Petrus Weel en van
Carolina Maria Swinkels. Wytse, zoon van Jacob
Ploeg en Ymkje Zijletra. Bertha, dochter van Klaas
Olij en Bertha van Til. Hubertus, zoon van Jacob
Blank en Geertruida Smit.
Overleden: Matthijs Adrianus Groen, oud 8 maan
den, zoon van Arie Groen en Elisabeth Koopman.
Nico'aas Spekken, oud 60 jaren, echtenoot van
Aafje Schoen. Bregtje Veenstra, oud 12 weken,
docht- van Pieter Veenstra en Dieuwertje Sluijs.
Jacobus Albertus Bes, oud 6 weken, zoon van Jo-
hanne Bes en Geërtruida Schram. Jan Veldt, oud
77 jaren, weduwnaar van Jphanna Hendrika Veld.
Gerardus Jacobus Appel, oud 9 maanden, spon van
Jacob Appel en Margaretha Apeldoorn, Johanna
Wlnk, oud 71 jaren, echtgenoote van,'Pieter van der
Gragt.
Ondertrouwd en Getrouwd: Geene.
GEMEENTE WINKEL.
Ingeschreven van 131 December 1915.
Gehoren: Jan, zoon van Arie Kossen en Neeltje
Mul. Johan, zoon van Gerrit van Wieringen en
Antje Am >48. Herman Hendsik, zoon van Jacob Land
man en Cornëlia Hollneberg. Marie Cornelia, dochter
van Simon de Reus en Antje Rqoker.' Hendrik, zoon
van Jacob van Essen en Dieuwertje Claij.
Gehuwd: Cornelis Dirk van der Oord, 26 Jaar en
Aagje Jes, 2? jaar. Willem Zwaan, 26 jaar an Antje
Pijl, 29 ji ar.
Overleden: Klaasje Gorter, weduwe van K. de
Ruiter, 81 jaar. Hark Louw, echtgenoot van Pieter -
tje Pater, 51 Jaar. Gerrit Oudt, echtgenoot vnn
Trijntje Blok, 65 jaar.
met onbegrensd vertrouwen bracht men'groote Bom
men in zijn buis.
Op zekeren dag kwam Ernst met een pak bank
noten thuis en legde die bij Lize op tafel.
Toen deze dit geld zag ontstelde zij en keek hem
vragend aan.
Lachend zeide hij: „Het is je huwelijksgift, het
zijn honderd en twintigduizend mark."
Bleek en sidderend vroeg zij: „En nu?"
„Ik geef het je weer terug, ik heb het niet meer
noodig."
„Je hebt het niet meer noodig?" Star keek zij
hem aan.
„Neen neen ik heb het geld uit de zaak
getrokken."
Zij begreep dat niet. „Maar wij zijn toch im
mers man en vrouw," zeide zij bevend. „Het is toch
immers ook jouw geld. Je 'hebt heit toch reeds zoo
lang gehad, waarom wil je het dan 'nu niet meer
hebben?"
Toen verklaarde hij haar lachend: „Kijk eens
kind, wij leven immers toch buiten goederengemeen
schap en zet daarom je geld nu zoo rentegeivend
mogelijk uit"
Weder keek zij hem sidderend aan. „Maar het
behoort immers ook jou je bent toch mijh man"
Glimlachend zeido hij: ..Goed, goed, dan zal ik
het solide voor je heieggen, maar op jouw naam,
opdat het eik oogenblik van je leiven tot je beschik
king staat. Dat is een zekerheid, die een goed en
zorgzaam echtgenoot aan zijn vrouw bieden moet.
Zoo, en nu genoeg daarover."
Zij hie'd zich stil, maar het was haar op een
maal a's was de band, die haar mét Ernst verbood
nu losser geworden, als was zij verder van he|m af,
als had zij niet meer haar volle rechten op hem.
HOOFDSTUK 6.
Steeds grooter werd de gezellige kring, die Ernst
langzamerhand om zich heen verzamelde.
Lang reeds had men de eenvoudige woning van
eertijds verlaten en zich een luxe-huis ingericht,
zoodat het n,u voor alle representatieve doeleinden
geschikt was en dé feestelijkheden werden 'steeds
GEMEENTE OUDE NIEDORP.
Ingeschreven gedurende de maand. Dec. 1915.
Geboren; Margarelha, d. v. C. Tesselaar en Calharina
Koemeester. Simam. z. v. Hendrik Ootfjers en Niesje de
Jager.
Overleden: Grietje Koemeester, omgeh.. .d. v- Kluns
Koemeester en Trijntje Schilder.
HOOGE LOONEN.
De loonen voor munitieaanmaak, verleend aan vrou
wen en meisjes zonder eenige voorafgaande kennis of
ervaring, zijn, naar de „Daily News" zegt, verrassend
hoog. De directeur van een munitiefabriek deelde on
langs mede, dat in zijn fabriek verscheiden meisjes werk
ten, die niet de minste bekwaamheid hadden, toen zij
bij hem kwamen, en die thans ieder bijna 4 per
weck ontvangen na een maand onder hem te hebben
gewerkt.
WINDHOOS.
Door een windhoos is zeer groote schade aangericht
in de plaatsen Steinfeld, Trippendorf en Wicsenfels.
welke in de nabijheid van Bamberg gelegen zijn. Eenige
ken weggeslagen. Duizenden Toornen zijn afgebroken.
Ook heeft het kasteel van den graaf Giech zeer ge
leden.
GUERILLA-GEVECHTEN.
In den laatsten tijd ontmoet men in de Russische
pers berichten over guerilla-gevechten, die naar de mee
ning van het Nowoje Wremja een nog veel grooteren
omvang dan tot dusver zullen krijgen. Het blad herin
nert aan de gebeurtenissen van 1812; toen in zulke ge
vechten groote voordeelen behaald zijn. Wegens de vol
making van de oorlogstechniek zijn zulke gevechten'
wel veel moeilijker geworden, maar zij kunnen nog
altijd zeer goed plaatselijk geleverd worden. Dit geld!
in het bijzonder voor het dikwijls genoemde Witte
Rusland, dat op kaarten en in de leerboeken den
onjuisten naam van Rokitno-moerassen draagt, maar
met zijn iuisten naam Polesje (Boschland) heet en
een landscnap van ruim 80.000 vierkante kilometers
omvat. In die merkwaardige landstreek, die voor den
oorlog weinig bekend was en een echte terra incognita
vormt, zijn vele kolonies pas bij de officieele volks
tellingen in de tweede helft van de negentiende eeuw
ontdekt. En ook nu nog moeten volgens de Roeskoje
Slowo in Polesje nederzettingen bestaan, die van den
tegenwoordigen oorlog niets gemerkt hebben. Hun be
woners, de zoogenaamde Polesjoeki, weten niet, of zij
onderdanen van Rusland; Duitschland of Oostenrijk zijn.
Zeer vele van deze nederzettingen zijn alleen in den
winter bereikbaar, als de moerassen dicht vriezen, an
dere daarentegen weer alleen in den tijd vhn het hoogt
water met roeibooten, omdat de moerassen in de na
bijheid van warme bronnen zelfs in den strengsten win
ter niet dicht vriezen. Er, zijn in Polesje nog van de
wereld afgezonderde boschstreken, waar men het maag
delijk woud in al zijn grootschheid en schoonheid aan
schouwen kan. „Door dit Polessische woud vaart een
onafgebroken geruisch als een smartelijk zuchten, als
een smachtend lied zonder woorden; een vage her-
-innering aan het verleden". Zoo teekent de bekende
Russische Korolenko het geruisch van het woud in zijn
Polessische novelle ,.Het bosch ruischt".
In dezen oorlog is ook dit woud een oorlogsterrein
jeworden. De meer dan 30.000 Vierkante kilometers
>eslaande moerassen, de talrijke wouden met wei
nige begaanbare wegen en de rivieren, die bij hoog
water een groote uitgestrektheid onder water zet
ten, de stroompjes en beken met hun tallooze zij
armen, meren en plassen maken dit gebied niet al
leen zeer goed verdedigbaar, maar ook tot een uil
stekend terrein voor de guerilla, die natuurlij"
alleen met behulp van in dit gebied goed vertrouwde
gidsen mogelijk is.
De troepen zijn genoodzaakt in kleine afdeelingen
op te rukken. En zoodoende is hier geheel van zelf
de guerilla ontstaan.
De Russische oorlogscorrespondent Petrof zegt in
de Roeskoje Slowo dat ook de Duitschers deze guer
rilla goed georganiseerd hebben; anders zou het
hun niet mogelijk zijn geweest, zulk een onbegaan
baar terrein zoo snel door te trekken. Met name de
vermetele raids van de ruiterij moeten goed voor
bereid geweest zyn. Sommige Duitsche ruiterpatrouil-
les slaagden erin meer dan honderd werst in vijan
delijk gebied voort te sluipen. Volgens de Roeskoje
Slowo zullen nu ook de Russen dezelfde wijze van
oorlogvoeren toepassen.
DE VERLICHTING VAN PARUS.
Aan de herhaalde klachten en wenschen zal, zoo
meldt de „Matin", gedeeltelijk worden tegemoet geko
men. De militaire gouverneur heeft machtiging verleend,
dat op verschillende punten van Parijs meer lantaarns
worden ontstoken; in het geheel zullen er dan 3000
brandep, nog niet veel in vergelijking met normale tij
den, wanneer er 55000 branden. De „Matin" hoopt
dan ook, dat dit een eerste senrede is, welke weidra
door meer gevolgd zal worden.
GEEN MILLIOEN CADEAU.
Eenige dagen geleden deed het bericht de ronde,
dat de Amenkaansche millardair Carnegie een aanzien
lijk bedrag had beschikbaar gesteld voor de Belgische
krijgsgevangenen. Het bericht vond geloof en in armoede
verkeerende familieleden van Belgische krijgsgevangenen
voelden zich reeds gelukkig in het vooruitzicht, dat een
bescheiden deel van de beschikbare gelden ook hun
te beurt zou vallen. De ongelukkigen hebben zich
echter blij gemaakt met een doode musch.
Aan de „Koln. Zeit." wordt n.L uit Brussel mede
met groote pracht en aantrekkelijkheid gegeven,
zoodat men spoedig in allerlei stand daar de» mond
vol van had.
Maar in al dat leven en genieten bleef Ernst Bre-
mer dezelfde die hij steeds geweest was. Heel nauw
keurig wist hij, waarom of hij zoo dikwijls gasten
bij zich zag en al kostte 'hem die feesten ook me
nigmaal veel geld, zoo berekende hij duidelijk, dat
de betrekkingen die hij daardoor had aangeknoopt,
het honderdvoudige weider zouden opbrengen.
Klaar en nuchter was alles, wat hij ondernam,
en hoewel hij zich schijnbaar ook al de vleierij liet
welgevallen, die men hem zeide, zijn hart bleef daar
geheel koud voor, bij spotte inwendig met alles
want hij was vrij1 van ijdelheid en kende de tneq-
schen.
Met de voorname gelatenheid van een rijk man
gaf hij het geld uit, met elegante zekerheid naini
hij de honneurs tegenover zijn gasten waar en
door niets liet hij zich uit zijn rust en kalmte
brengen. Hij had met het instinct vair den land
bouwerszoon spoedig geleerd, dat om den uiterlij-
ken schijn heel veel weid gegeven, en hij was zoo
verstandig, om het vernis je" dat van een zakenman
geëischt werd, zich op 'te leggen.
Niemand van zijn voorname gasten dacht er zelfs
aan, dat de vader van deeen elegante» man nog
achter den ploeg had geloopen.
Heel anders was bet niet Lize.
Nog steeds stond deze even als in den beginne
schuw en wildvreemd tegenover dat allés. Nog steeds
waren deze manschen baar een kwelling, en een
last was het baar steeds de vriendelijk lachende
gastvrouw voor hen te moeten spelen.
Slechts met de uiterste moeite en terwille van
Ernst gelukte het haar en dwong zij zich haar rol
verder te spelen, maar goed gelukte het haar niet
steeds.
Dat zag niemand duidelijker dan haar man.
En hij dacht: „Hoe plomp en hulpeloos is zij
toch. Jammer, dat ik mij''zoo in haar vwgist heb."
Eenmaal ving zij zulk een spottenden blik van
hem op. dat dreef haar het bloed naar de wan
gen en maakte haar nog verwarder. En na het slot
van de feestelijkheid, toen zij met Ernst alleen was,
gedeeld, dat het geheele verhaal van de schenking een
verzinsel is.
EEN WONDERDADIGE REDDING.
We hebben in vorige nummers reeds het een en ander
meegedeeld over het in den grond boren van het En-
elsche passagiersschip Persia. Onder de geredden bij
lezen ramp behoort ook Lord Montagu Beauhin, die
vanaf Malta nu het een en ander meldt over den ramp:
De „Persia" werd zonder voorafgaande waarschuwing
getorpedeerd; het was mooi weer en de zee was kalm.
Het schip zonk in vijf minuten. Onder de passagiers
ontstond echter geen paniek. Het schip helde spoedig
over, zoodat men de booten onmogelijk kon neerlaten.
De bakboordzijde was "in twee minuten onder water
verdwenen. Het schip zonk' en sleepte mij mee naar
beneden. Toen ik weer aan de oppervlakte kwam, zag
ik daar een ontzettend tooneel van worstelende men-
sche'n. De meeste booten werden verbrijzeld. Slechts drie
kreeg men na een wanhopige inspanning te water.
Ik klom met drie andere Europeanen en 27 Lascaren
op den bodem van een stukgeslagen boot. Dien nacht
werd ons aantal tot 19 verminderd, den volgende»
dag, Vrijdag, bleven er nog slechts 11 over; een andere
stierf doör ontbering en door de bekomen wonden.
Een neutraal schip, dat voorbij voer, merkte ons
niet op. I
Wij kagen Vrijdag een groot schip, dat ook geen
acht sloeg op onze signalen, waarschijnlijk uit vrees
met een hst van een duikboot te doen te hebben. Onze
boot schepte voortdurend water, de golven gingen steeds
over ons heen. De stoomboot „Ningehow*' pikte ons
Vrijdagavond om negen uur op, nadat wij 32 uur op
zee hadden rondgezworven zonder sedert ons ontbijt op
Donderdagmorgen drinken of voedsel gehad te hebben,
oehalve een biscuit, die wij in de boot vonden. Onze
redding is gewoon een wonder.
ONTEVREDENHEID BIJ KRUPP.
De „Vorwarts" deelt mede, dat onder het kantoorper-
neel der firma Krupp te Essen groote ontevredenf,
heid heerscht. Terwijl de werklieden tenminste nog
door loonsverhoogingen eene vergoeding voor de duurte
der levensbehoeften kregen, zoodat die hen niet zoo
zwaar trof, moet het overige personeel maar zien, hoe
het met het oude salaris van 150—170 Mk. per maand
rondkomt. Van dit salaris gaan bovendien nog 15 Mk.
per maand voor allerlei fondsen af. Overwerk, dat ge
durende den oorlog veel voorkomt, wordt niet extra be
taald.
Herhaaldelijk hebben zij de directie om salarisver
hooging gevraagd, doch niets anders bereikt, dan dat
hun in November en December het salaris in twe
veertiendaagsche termijnen in plaats van, zooals anders,
eenmaal per maand werd uitbetaald.
Zelfs in gewone tijden, merkt de „Vorwarts" op.
moet een salaris van 150 Mk. per maand voor gehuwde
personen, die reeds jarenlang bij de firma in dienst
zijn, als te laag beschouwd worden. Nu is zulk een
inkomen zelfs (niet voldoende om het het allernoodigstö te
koopen. Het blad wijst er dan op, dat Krupp niet tot
firma's behoort, die door den oorlog gele
ben. Integendeel werd er in het eerste oorlogsjaar een
winst gemaakt van 87 millioen, welk bedrag dubbel zoo
hoog zou geweest zün, 'indien er niet eerst de kosten
van den bouw van 35 nieuwe fabrieksgebouwen af ge
gaan was.
Voortdurend verschijnen er mededeelingen omtrent
de oprichting van instellingen, waaruit het sociaal ge
voel der firma moet blijken. Het personeel is daarom
verbaasd, dat van heel den zegen die de firma ten
deel viel, niets, letterlek niets voor hem kon over-
schieten
EéN JAAR DUITSCHE ZEESCHUIMERIJ.
De jongste moord der Duitsche zeeschuimers, aldus
het Fransche blad de „Matin", het torpedeeren van
de „Persia", is het vervolg op de sombere reeks hunner
aanslagen op ongevaarlijke pakketbooten. Als men slecht'
rekening houdt met de groote passagiersbooten, dan
ziet de lugubere balans der Duitsche heldendaden ter
zee in den loop van het jaar 1915 er aldus uit:
28 Maart, Falaha 101 dooden
7 Mei, Lusitania 1.198 dooden
19 Augustus, Arabic 39 dooden
6 September, Hespérian 32 dooden
7 November, Ancona 208 dooden
24 December, Ville-de-la-Ciotat 86 dooden
30 December, Persia |323 dooden
Totaal 1.987 dooden
Aldus zijn in iets meer dan 9 maanden bijna 2000
volmaakt onschuldige passagier door de laaghartige
moordlust der Duitsche zeeschuimers tot een vreese-
lijken dood gewijd.
Mijnheer de Redacteurl
Beleefd verzoek ik u nog eenige plaatsruimte om
voor de laatste maal den heer v. d. Meer te beantwoor-
4 mij eenerzijdsch genoegen te kunnen con-
t Z.Ed. eene zeer tegemoetkomende hou-
mt, tegenover mjjn schrijven in uw blad
van 24 Dec. 1.1. Behalve dan, dat hij spreekt van:
„Zoo de waard is vertrouwt hij zijne gasten eene laag-
bij-den-grondsche, onware, zonder bewijs gestaafde be
schuldiging, die ik geheel voor rekening van den schrij
ver laat.
Anderzijdsch ben ik teleurgesteld, daar ik verwacht
had, dat genoemde heer het nu eens niet alleen zou
hebben over de cijfers van Vita Nova, maar ook over
die van Excelsior. Z.Ed. schrijft maar steeds dat hij door
cijfers den Noordholl. boer zal inlichten, maar is
het nu niet onnoozel, om maar steeds onze cijfers te
'gebruiken, en de h u n n e niet te noemen. Hieruit trek
smeekte zij: „Je bent niet tevreden met mij, ik
heb het wel bemerkt, maar wees daar nu niet
boos om, ik ben dikwijls geen meesteres van 'mijn
stemming."
Toen lachte hij weer zoo vreemd en zeide: „Och,
wat men niet heeft, kan men ook jyet geven."
Daarmee was de zaak voor hem algedaan.
Zij echter gevoelde het als een zweepslag.
Doch zij hield zich dapper en toonde niets van
haar verdriet.
0
Einde Maart begon Lize te sukkelen.
De dokter kwam, onderzocht haar met zorg en
eindelijk zeide hij: „beslist rust houden en frissche
lucht."
Aan Ernst alleen deed de dokter de vraag: „Heeft
uw vrouw misschien ook een groot verdriet?"
Het verbaasde antwoord luidde: „Zoover ik weöt.
niet."
„Nu, dan is het alleen een zenuwcrisis, die wij
met rust, lucht en koud water wel) zullen genezen."
Daarmee was Ernst tevreden en zoo reisde Lize
begeleid door Louise naar Wiesbaden.
Voor de eerste maal sedert langen tijd was Ernst
nu weer a'ieen. Eq,tot zijn verbazing bemerkte' hij
nu, dat hij zijn vrouw eigenlijk in 't geheel niét
miste. Als gewoonlijk 'ging bij aan zijn werk en
zaken en meestal at bij 's middags buitenshuis, zoo
dat hij eerst 's avonds laat thuiskwam.
Wanneer Ernst zich dan ter ruste le^de en aan
Lize dacht, zeide hij verwonderd tot zichzelf: „wat
voor een kleine rol heeft deze vrouw in mijn leven
gespeeld. Nooit heb ik dat duidelijker gemerkt da»
thans."
Intusschen verdroomde Lize in Wiesbeden de hal
ve dagen en doorwaakte nachten. Inplaats van be
ter te worden, werd zij steeds ellendiger. Louise
zag dat met groolen schrik en vroeg in 't geheim
den dokter daarnaar.
Doch deze troostte haar en zeide: dat ligt slechts
aan bet verschil in leefwijze en dat zal wel weer
beter worden.
Maar het was na veertien dagen nog niet beter,
slechts wanneer er een brief van Ernst kwaan ver
dween de apathie voor een paar minuten. Maar zul-
ïk de conclusie dat Z.pM. niet met de zijne voor a
dag durft te komen. Dit verwondert mi;
met; en hoewel ik in staat ben, cijfers van Exceïsi™
noemen, zal ik dit niet doei? ra bn miin S J6
nomen besluit blijven om niets van'de tatb^taUnJ^
van andere fabrieken te zeggen. Uit zijn verdeTs®
ve{i ^Jkt mij, dat hij er toch zoo zeker niet van kal
het roomverlies 8 pet. bedraagt, en wat X ?at
wordt dit door Z.Ed. volgehoude' maa^vX?
geet dan, dat ook de nog wanne melk >r Excel
sior, vaak 2 uur op den weg met opgelicfc deksel staat
te verdampen. ai
Wat verder de illusies van den heer Van der Meer
betreft, aangaande de groote vlucht die zoetfabrieken
zullen jnemen, pn daartegenover de totale verdwijning van
de dagfabrieken, .die illusies laat ik hem gaarne behou
den, die laten mij volkomen koutl. Er kon echter loch
wel eens eene onpleizierige ontnuchtering op voleen
want Z.Ed. moet niet vergeten, dat thans de groote fa
brieken onder buitengewone gunstige omstandigheden
werken, en wanneer we weer eens moesten terugkeé-
ren tot melkprijzen van 3 en 4 cent per L., het voor
de groote fabrieken een moeilijk bestaan zou geven, met
exploitatiekosten van f 1.25 per 100 K.G.
De orakeltaal in den laatsten zin, als zoude het on
vruchtbaar zijn, om met hen te discuseeren, die door
verandering van bedrijfsvorm schade lijden, heeft op
mij heelemaal geen vat. De heer v. d. Meer behoeft
DAAROM de discussies niet te staken.
Hiermede zou ik kunnen eindigen, ware het niet
dat ik nog een paar kleine opmerkingen wil maken.
De heer Sch. heeft in de Alkm. Courant van 21 Dec
1.1. opgemerkt, dat verdamping geen invloed heeft Ik
heb hetzelfde, en zooals uit bovenstaande blijkt thans
weer gedaan; mij diende de heer v. d. Meer van ant
woord, den heer Sch. niet. Hoe komt dat? Ook dit
nog: De heer Sch. merkt in de berekening van den heer
v. d. Meer een fout welke stilzwijgend door hem ge
casseerd wordt. Wordt hier dus deze groote blunder er
end
U, mijnheer de Red., dankende voor de verleende
plaatsruimte, teek en ik,
Hoogachtend uw dw
C. DEN HARTIGH,
Melkcontroleur „Vita Nova".
Trekking van Donderdag 6 Januari
4e klasse. 4e lijst.
Prijzen van f 65.
343 695 762
1641
3166
4840
7285
9557
39 67
1071 1288
2051 2304
4153 4363
5928 6226
8753 8943
1518
2580
4699
7147
9156
1712
3775
5173
7373
871
1837
3968
5283
7534
8580 10018
10205 10246 10477 10509 10515 10668
10881 10947 10982 11000 11149 11189
11587 12065 12185 12853 13133 13161
13507 14326 14515 14921 15076 15227
16068 1617)9 16201 16226 16245 16732
17116 17559 18049 18330 18344 18453
18848 18927 19171 19229 19372 19376
19614 19650 19658 19867 20031 20074
20629 20807
4e klasse 3e lijst: 10438 m. z. 10338.
1038
1993
4099
5816
8478
10148
10879
11322
13405
15328
16952
18613
19510
20282
Terugkeer tot verstandige gewoonten zou meer voor
de algomeene gezondheid doen dan alle geneesmiddelen
van die wereld.
De meesten onzer, hoewel slechts een betrekkelijk
geringe hoeveelheid voedsel noodig hebbend, eten te
veel. Ook overwerken wij ons, maken wij ons steeds
zorgen, drinken wij te veel, nemen wij niet voldoende
lichaamsoefening en slapen wij te weinig.
Deze slechte gewoonten overladen het bloed met gas
sen en urinaire vergiften. De inspanning om het zware,
met schadelijke stoffen bezwangerde bloed te filtreeren
verzwakt de nieren.
Om onze aandacht op nierzwakte te vestigen zendt
de natuur rugpijn, duizeligheid, neerslachtigheid, zenuw
kwalen, waterstoornissen, verlies aan gewicht en een
gevoel van uitputting. Om zich voor erger kwalen te
vrijwaren is het noodig, dat men verstandig wordt,
zijn slechte gewoonten laat varen en de nieren helpt
met Foster's Rugpijn Nieren Pillen.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen voorkomen, dat de
afgewerkte nierstoffen en het overtollig urinezuur te
lang in het gestel achterbleven en verdrijven de prikke
lende stoffen, die de nier- en urineorganen doen ont
steken. Foster's Pillen werken niet op de ingewanden;
dit geneesmiddel dient alleen voor nier- en blaaskwa-
len en Idat is de reden, dat het zoo succesvol is.
Te behagen verkrijgbaar bij J.
Rotgai s, Drogisterij „Het Witte
Kruis', Molenstraat C 14. Toe
zending geschiedt ranco na ont
vangst van postwissel a f 1.75 voor
een, of f 10. voor zes doozen.
Ei chl de echte Post r's uugp^n
Nieren Pillen, weigert elke doos
die niet voorzien is van nevenstaand
handelsmerk..
ke brieven kwamen maar tweemaal per week en l
zij waren zeer kort en zonder eenige teederheid.
Lize had tot dusver zonder klachten haar lot 1
gedragen, maar toen de laatste brief weer heel nuch- j
ter en koud was, begon zij zacht te weenen.
Toen wilde Louise haar troosten: „Daarom mag
je niet boos op hem zijn, kindlief. Denk er om, hoe- 1
zeer hij in beslag genomen wordt"
De jonge vrouw schudde weemoedig met 't hoofd 1
„Neen, neen, ik weet het, ik voel het heel dui-
delijk, hij heeft mij riet meer lief."
Toen schrikte Louise. „Maar kind, hoe kan je nu J
zulke dingen zeggen."
Maar Lize bleef weenend bij deee meening: „het
is zoo ik weet het heel goed. Sedert den dag j
dat het doode kind gekomen is, ia het zoo ik heb
het wel dadelijk gevoeld."
Getroffen zweeg Louise een oogenblik en werd
verlegen.
Lize riep echter opgewonden: „Zie Je wel, ik heb
gelijk. En jij denkt evenkOo, ik zie het aan je ge
zicht."
Louise was nu weer meester van haar stemming
e» wilde andermaal met 'zachte woorden haar ge-
rusta tellen.
Doch dat was tevérgeefsch steeds heftiger
begon Lize te jammeren: „En ik ben daar toch ge
heel onschuldig aan, geheel onschuldig"
En deze scène eindigde ermee, dat Lize in on- j
macht viel.
De vlug geroepen dokter beval strenge rust en
ontzien van de patiënte en zoo mogelijk opgewekt
en vroolijk onderhoud. J
En zoo begon Louise wat coniedie te spelen, om
de eenzame vrouw het leven wat op te vroolijken
en uit haar droeve gedachten op te heffen.
Doch dat allee was tovergeetfsch Lize bemerk
te het zeer spoedig. Met ©en weemoedig lachje nam
zij het aah, maar van nu af klaagde zij niet m©«* J
en Verstikt al haar jammer in haar ziel.
Wordt vervolgd.