Selder Courant.
Zie de Reuzen=Etalages
zoo vlugl I WM
De Circus-Koning.
43 ets. week.
43 ets. week,
ZATERDAG 29 JANUAR11916.
ii9ste Jaargang No. 5736.
Schetsen uit de Rechtzaal.
PRIJSLIJST VAN FjENIGE ARTIKELEN.
DERDE BLAD.
gevuld iïie'i artikelen die een normalen prijs kosten van één, twee oi dris gulden, maar nu verkocht worden voor 43 cent zult gij U zeiven afvragen
'«Waak ik, droom ik, olis 'I gestolen.
Wilt gij nog honderden artikelen voor dien prijs zien er.KnopenVFI 1 FM/tl\l M I i ecu
Dan zoo vlua als kan naar olijk. llllman, Moiensir. 5, schagen
Leden van het SPAARFONDS zijn ook gerechtigd van
deze gelegenheidsaanbieding Ie proïiteeren.
Tante, gun tu mee i.aur 't circua?
Wees tUl, i.wi, i n, »n via. g niets.
Maar, mama. Waarom mag ik dan tantei niet
vragen of ze met ons meegaat?
net was een tienjaiigin knaap die dit vro^. Tan
te Mirie zat aan het venster en staarde de itraM
op.Z® was tij üc eeiste \raag opgeschrokken.
De moedir had Herman tot zich getrokken, en
fluisterde hem toe:
Wijl tante niet meegaat.
Ja, maar waarom dan niet?
Vraag niets. Later verneem je het misschien
eens. Nu /.al j>' het toch niet begrijpen. Zöo, zeg tan
te nnu goedendag en kom dan mee.
De gansche avond, terwijl dc clbwns de lustigsle
sprongen maakten,dacht-id er over na waarom tante
Marie niet was n eegegaan. Ze ging toch altijd mc|u
En het was toch zeer mooi. De paaiden joegen door
de arena, de komieken toonden hun koddige kunsten
de gedresseerde honden toonden zich uitdrst ge -
leerde m gesel iktü kunsteraaie, en de olifant onder
scheidde zich als een groo tvirtuoos op de mondhar
monica. En dan was er oen luchtacrobaat, diefde
moei ijkste kunsten aan de trapeze uitvoerde, zoo
dat Herman ieder oogenblik vreeede» dat de turner
omlaag zou storten.
Intusschen zat tante Marie aan het venster en Ikeel
de straat 'op.
In de kanier wa3 het donker geworden en in haar
ooren klonk nog steeds de» vraag van den knaap,
waarom zij niet mede gaat naar het circus. En weer
dach tzij terug, hoe allés gekomen was. Het was niet
te vergeten, en er waren al meer dan twintig jaivn
verloopen sedert het gebeurde. Zei zag hem weder
voor zich staan met de groote krachtige gestalte en
de diep^ blauw ei ocgen.
Van het oogenblik af dat Adolf Franken aan haar
was voorgesteld, moest zij aan hem denken.'Het was
üe eepstè maal dat een man zoo haar 'gedachten in
beslag nam.
Haar neef, door wien zij hem in de kleine badplaats
hud leuren kenren, wist niets neer van hem dan
dat hij een zeer aangename kameraad was, en oogen
schijnlijk van zijn geld leefdey'zonder een bezigheid
te hebben. Adolf kwam daarna dagelijks om met de
neef efn de dames, Marie en haar toentertijd veertien
Jarige 'zusUr te gaan wandelen. De zieke moeder
bleef steods 'net ;een ovde dienstbode thuis. De
neef werd door de dartele Lina volkomen in. beslag
genomen, en zoo kwam hitt dat Franken met Marie
a leen was, daar het jonge levenslustige "paar hen
ste«is vooruit was tin 'weinig acht gaf op de beide
langzaam wandelenden.
Spoedig gevoelde Marie zich geheel tot Adolf aan
getrokken. Aan de rijkdom zijner ondervinding paar
de zich een veel omvattend verstard. Hij was overal
in thuis. Alle hoofdsteden d«r wereld waren hem be
kend. Zoo kwam het dal zij zich op een dag in het
geheim verloofden. Adolf stord er op, hun verloving
nog geheim te houden. Hij n oefct een gToote reis van
ongeveer diie n aanden ondernemen; na zijn terug
keer zóu hij haar tot zijn vrouw nemg|n. Onder tra
nen n aakte zij zich van hem los en verborg haar
smart en haar liefde. De eenigste troost waren de
brieven van haar geliefde, welke hij haar uit Frank
rijk, waarheen zijn reis, naar "hij voorgaf, ging,
zond. Zoo waren er vele weken verloopen, bijna do
helft van den tijd, dien ze nog van elkaar verwijderd
hieJd. Daar ontvirg ze een uitnoodiging van bloedver
wanten om naar een groote residentieplaats in
Duitschland te komen. Een nicht, met wie ze te
zan.en in pension was geweest, was voor korten tijd
in het udeahuis teruggf keeid. Marie gaf aan de uit-
nocdiging gehoor.
Trots de verwijdering der geliefde' Iracht zo ge
lukkige en vroolijke dagen door, in hel wisselen van
jengdh'Tirn'ringen n et haar geliefde vriendin en in
het verkeer -n et de familie,"dio het aan moeite om
het haar g' zebig te makm niet liil onttreken.
Kinderen, hoe vinden jullie het, wanneer wij
vanavond ens naar het circus gaan, het moeit daar
hoel mooi zijp, zeido op een dag de oom.
Zeker, papa, dat is heei lijk, En ookMarie
sten dn vbihei ,d toe
Zoo begaf men zich dan in het reusachtige houten
F g"h/uw, hetwelk steds duizenden nieuwsgierige en
kijklustige merschen t innen, stroomden.
In een I onte n enigvuldigheid was heit eerste deeï
der voorstelling onder veel bijval voorbijgegaan
Het tweede deel l egon.
Eerst een kon isch entreb der clowns.
Daarna de onovertrefbare Miss Jenny.' 1
En toen het glansnummer van den avond:
Gastspel van den Koning der Acrobaten, den be
roemdsten li'cfitturmb van den tegen woord ïgen tijd,
Sigm r Mertini in zijn... nooit vtertoondef kunsten en
Iuehttoeren.
Ten slotte zou Signor Morfiri v^n een hoogte van,
35 V. et den i euzen-dubbelsaJtomortiaje-eprong uitvoe
ree.
M t sprnrirg zag bet publiek op de voorbereidin-
Ren voor dit nummer toe. De zwevende trapeze, die
ondi r 't dak van .het gebouw was bevestigd, werd be
rroefd. K n stel'agr* weid opgeslagen en met matras-
a-n belegd, om als plaats te dienen bij het neelrkom®
der reu?ersprorg. De* strikken werden nogmaals on
derzocht en aangetrokken, Ujbwijl l orkest een wi'.d
wi lai.tustisciu muziekstuk lid hccceu. Dan ee
jogenLIlk aiepe stilte, zoodat de belde ,jongö| meisjes
meendeu hun hart te hooren kloppen, terwijl de oom
rustig lachend, de komende dingen afwachtte.
Len driedubbele ï&nfaie van het orkest. Razendei
njyaisb» tuigingen ontvangt de beroen de Signor Mor,
tuil, dio zich aangemoedigd naar alle kanten heton-
buigt
tiet afhangende touw en vtijtrwevond
trekt hij zich langzaam op tot uu de zwevende tia-
pezc. Hot hai gt aan do andere zijde van het. circus.
LM meisjes kunnen door het 'voiblindende licht niet
duidelijk zien. l.oq de krachtige flinke man in het
auwsH.itei.de tiicot nogmaals hot teuw onderzoekt.
Nu Irengt, hij den Blinger langzaan. in beweging,
uij koert hen nog stedds den rug toe.
men down is intusschen aan do andere 'zijde opge-
egeui inhoudt oen tweede slinger in de hauddm Hij
brengt dozein bc.weging, want Signor Mortini zal zich
plotseling, wauneei' hij op het hoogste punt ijs aange
land, omwenden, door do gansdie ruimte van liet cir
ous zwaaien om dan met een luchstprong de tra
peze, welke hem tcgeai.oet zwenkt, te grijpen.
Het oogenblik is gekomen.
Hij heelt zich omgewend, slingert zich door het cir
cus, hem en de tegenkomende schommel tegemoet.
Daaril.... Een verstikkende uitroep van schrik.
Marie, die deze hoeft, uitgeistooten, staart vol on-t
zetting omhoog..
De man daarboven* wendt in 't critieke oogenblik
bliksemsnel het hoold on
Dan 'een luide kreet der verzamelde "menigte. Hij
hoeft den luchtsprong volvoeid,,maar de slinger niet
bereikt...
De muziek houd top, een dof onderdrukt geruisch
gaat door he tcircus. Men rent heen en weer. Et ni-
ge dames vallen in onmacht. Andere menschan ijlen,
naar,de uitgangen. Achtdr in de arena; buigen zich
etn arts en een opdringende menigte om den uit de
hoogste hoogteomlaaggastortene....
In de garderobe, beveelt 'de arts. de schouders
ophalei.de..
Marie, snikt het meisje, wat is er dan?
In de armen, van haar oom richt zij zich op.
Waar.... waar is hij?
Haar blik is verward. j
Daar, daar, snel hierachter.
De oude man, die haar steunt, weet niet wat ze wil,
maar hij volgt haar, de arm vast om haar bevend
lichaam geslagen.
Ze gaat de weinige trappen af,
Nu staan zij voor den ingang der stallen.
De eigenaardigelucht dtr paardenstal slaat haar
tqgemoet.- r
De bew akers en de stalmeester wijzen het opdrin
gende publiek terug, dat niet weet, hoel alles plotse
ling gekomen is en nu nieuwsgierig-geworden vraagt.
Het is niets, zitten blijven, Het bifcint weer da
delijk
Deze en| andere zinnen weergalmen luid.
Marie heeft er zich doorheen gedrongen.-
Verder, verder. Zij ijlt daarop toe.
De arts buigt zich juist ovef hem.
Me»t gedempt geluid gaat Zij op hem' toe.
Men weert 1 aar niet, Pe weinige toeschouwers be
grijpen dat zij een aanspraak moest hetbein.
Adolf, Adolf, fluistert zij hem toe.
Maar hij blijft stil.
Slechts de paarden ratelen met hun "ketenen en
hinniken.
Naast een gezadelde schimmel staat een dame in
lichte rok. De directeur wendt zich tot haar.
i 'Vooruit, verder.
Dan'treedt hij in het circus en verkondigt, dat hejt
een ongevaarlijke verwonding is. De voorstelling kan
weder doorgaan.
Da muziek begirt een razende galop te spelen en
in do arena Jaagt de amazonerop het snuivei d paard
staande, naar rechts en links kushanden werpend.
Maar het publiek ziet daar niet 'meer naar.
Langzaam dringt alles naar de uilgangen.
En terwijl de muziek luid weergalmt en het zweep
geknal der stalmeester daartusschen klinkt, buigt
fcich een bleeke vrouw over een sterveïide. en fluis
tert bem zfacht iets toe.
De arts. die bem het hoofd ondersteunt, schudt op
de vrrag der binnentredende directeur of er nog
Ihoop is, het boofd.
De sterverde opent neg eenmaal de oogen. Hij
schijnt Let n eisje te herkennen, dat zich in doods
angst over hem buigt, zijne lippen bewegen zich als
wi'den zo een woerd LuisterenMarie....
Dan zinkt hij terug, terwijl Marie machteloos over
den doode heen valt.
Lang /.weefde zij tusscben dood en leven.
Eindelijk genas zij.,
Waartoe nog te leven? vroeg Ze zichzelf af.
Men Iracht haar zijn papieion.
Men wist daaruit, dat ze z'n bruid was geweest. Zij
had het eerste recht daarop.
Hier vopd zij zijn geschiedenis.
Hij was de zoon van een rijk handelsman. Daar
loeide Lij ee-n amazone kennen en liefhebbn. Hij was
Jong en vurig, maar edel, en zoo verloofde hij zich.
De vader weigerde zijn vterzoek en verstiet hem-
Adolf dwaalde met de! kunsten arefè door de landen.
Om zijn brood te verdienen weid hij beyoepsrijder.
Na korten tijd verliet zij hem.Ze is zijn ongeluk
geworden. Tot zijn vader durft hij niet terugkeeren
Hij weet, het is vergeefs.
Hij blijft in het circus. Zijn driestheid over -
meestert alles.
Hij werd dat, wat hij is, acrobaat. Zijn Weta
geldt voor 1-eni niet. Hij waagt liet ongelooflijke
Spoedig daarop isz ijn beroep gemaakt, .laien ver
loopen. Daar reept hem zijn stervende vader. Het
komt tct verzoening. Adolf zou zijn wi'd leven op -
geven.
Dat heeft hij den stervende beloofd.
Slechts bii dt hem een niet op te zeggen contract
voor oen gastsnel van eenigq maanden bij een be
roemd circus. Hij biedt gToote sommen om zich vrij
te koopen. Del directeur echter staat op zijn contract
en Adolf schikt zich. Dan leert hij Marie kennen en
beminnen. Maar zijn gegeven woord roept heni nog
eenmaal weg. m
Het werd zijn ondefrgang.
Marie.zit nog steeds en donk na. Voor haar liggen
do aanteekenii g< ii m Li leven. Zij heeft zc nogmaals
to voorschijn gehaald.
Daar stirmt Hormon in do kamer. Zo komom van
hot circus loiug.
0, tante, hot W as zoo prachtvol. Was u maar
meegegaan. Daar was een turner....
Herman, dat kan je morgen wel vertellen.
Daarmede steekt I.ina haar zuster de handen toe
en verzoekt haar met een blik, vergeving voor den
jongen. Ze weel waaraan Marie denkt. Op dij tafel
liggen nog de Lrieven. En zij omhelst lianr ruster
lang en innig.
Hctrman echter staat daarbij en ziet in de oogen
der 1 oide vrouwen tranen.
In het circus was het toch zoo mooi en vodr ieder
zoo vroolijk.
Hij schudde het hoofd, terwijl de andere weeneku
Misschien begrijpt hij alles eens later.
Hebt u gedacht aan den aangetdekenden brief
voor Zaandam? vroeg de oudst® patroon, plotseling
komend bij schrijftafel van procuratiehouder.
't Was een groote exceptie! als meneer De Veer
zelf iets kwam vragen. Hij was blijkbaar wat ge,jaagt
on stond met 't horloge in de hand bij het schrijfbu
reau. -r
Meneer Janssen keek verschrikt cp. Daar lag nog
de geheele post zooals die eejn.half uur geleden had
moejtem, zijn weggebracht.
bardon, zei procuratiehouder, die ellendige Wil
lem is er hu nog niet. Dat is van demaand al op z'n
minst de derde maal, dat.... i
Maar patroon, bloedrood van toorn, greep hejt
bundeltje met driftige hand.
U weet, zei hij, terwijl z'n stem beelfde van op
winding, dat er groote baast is met de Zaandamscïie
kwestie. Eni u zit doodbedaard; te wachteln tot Wil-
lme gelieft te verschijnen. In uw plaats en op u
leeftijd zou ik al lang zelf op stap zijn gegaan.
Procuratiehouder stond 'naast patroon, bleek van
ontroering over den uitbrander. 1
Geeft u maar hieb, meneer, zei hij, de hand
naar het bundeltje uitstrekkend. t
Dank u, antwoordde) meneer de Veer, nu zal ik
de zaak zelf wel rrgelcn. Hij ging naar de deur.
Bleef eensklaps staan. f
Als rren zijn avonden en dejsnoods brokken 'van
den nacht er bij, gebruikt om... om... „faire la noce"
Jullen we maar zeggen... Tja, dan verdwijnt do be
langstelling voor den ernst der zaken. Zoo gaat t....
Het oudeliedje)
En voordat meneer Janssen iets bad kunnen ant-
woerden, snakte patroon de 'deur achlclr zich dicht.
En bijna tegelijkertijd werd getikt aan 'de deur van
kaïrer van procuratie horde r. f
Stord daar Willejrr, de „duvelstoejager". Het joggic
met zijn vale wangen en gluiperige oogen. Het zes
tienjarige kereltje met zijn overgToote nederige ge
dienstigheid, zoontje .van een vrouw, die vele jaren g
leden gediend had in patroon's familie. 'En wiens ver
schijnirg n eneer Janssen steeds een gevoep van on
overwinnelijke walging inboelzelmde.. i
Waar kom Je vandaan? vroeg meneer Jansse^
nog in de volle warmte der stemming, gwe|eikt door
het gesprek met patroon.
t Was hem of de grifte, schichtige, ontwijkende
oogen van „joegia" 'iets begrepen van wat er ge
beurd was. Alsof er iets in joelde 'van pret, van.
Jool over den uitbrander door procuratiehouder op-
gei'oopen. De aderen op meneer Janssen's slapen zwo
lexi van 'drift, 't Misselijke kereltje had zeker staan
luisteren, genieten van wat-ie hoorde....'
Waar kom !Je vandaan? herhaalde meineer
Janssen. f f
Ikké? vroeg Joggie uitermate Verbaasd
Ja, Jij, Weet je hoe laat "t is?...
Nu zag bij ''t duidelijk er speelde een geniepig
huiehel'nchje om de dipren van het v«ntjp.'
En ?ijn drift overmande, overrompelde! hem, Voor
dat bij zich zelf bewust was 'van wat hij deed,patste
de sterke hand van menerlr Janssen tegen dien kop
van, het ventje. En nog eens zwaaid d drifthand....
Hei. ho wat, schreeuwde Wi'lem en 't v as
'n oogenblik oj hij op fmeneor Janssen wi'de aanvli©
gen, met geha'de vuisten. Het glom in z'n oogen. dat
procuratiehouder dacht aan een kat, die hij eens
g°mert had omdat die leeps een vrgefltje had gegre-
oen ti H hop. de poes tmrr toep, in d'r woede van
am«t had zitt.cn aangluren.
Zoo deed Willem, 'het jopgtie van kantoor, nu
Maar hij detinsde terug Voor de forsphe, gespierde,
Vutiee Gguur van rroruratiebond<r. Sloop naar z'n
hoekje. Durfde niets vragen. Verwonderde zich wel,
dat. er niet al dadelijk bondschappen voor hem wa
ren. Maar wachtte stilletjes, zijn wraak en woed®
verbijtend.
Totdat meneer Janssen hem riep op bevelenden'
toon.
Willem, voor 't hoofdpostkantoor.
Bost, meneer, zei ioggie, als gewoonlijk, nedeb
risr. glimlachend, uiterst onderdanig en geidwele.
Meneer Janssen zat te schrijven lette niet op
hom. Want anders zou hem ongevallen zi:n dat grois
nj"® 'ichtpn in de ■>raVohp ghirpede wraakonepo. De
felle haat, purekrvrd uit de trekken van zoo-gewil
lig, zpp-ijverg joggio.
Laat binnenkomen zei nuneir de Veer. die
enkele minuten uit zijn prive-kantccr was geweest,
die meneer uit 'Zaandahu, nietwaar?
Portier sloeg aan, eerbiedig, militairement.
En de handelsvriend uit de Zaanstreek werrl uit ds
antichambre geroepen. i
Portier wees hekn met zwierig handgebaar den toe
gang naar de kamer van oudsten patroon.
Die den Zaandammer met uitgestoken handen te
gemoet Lad.
Bonjour, waarde heer, zei hij laat ik u eve)n
mogeiizeggen, dat ik echt verheugd ben. Neen,
va.-rachug, zonder tikje ovoi drij\iiig„.. Dat het mis
verstand uit den weg is gvruimd. We doen al zoovee.
Jaren zaken, hei?....
Kistjeeiguun, bestemd voor priina-ielatiön, weid
geopend. 1
Laat ons nu allereerst even dat laatste z-aakjo
regelen, zei meneer do Veer, ik vond 't pieLtig, dat
peu s>. oulijk met u verder in orde te maken. Daoina
kunnen wij nader de conditiën -san de oitwUjp-ovor-
oenkomst bespreken.
Patroon scheld®. Bestelde kofie.Men streek neer
op de^ clul fauteuils in luxueus kantoer.
Meneer dd \©of dribbelde naar brandkast, waar hij
straks nog 't een en ander in had gerangschikt. Zon
der aan sluiten te| denken. Hij moest maar even uit
kantoor weg.
Zoo als u wilt, zeö de Zaandamsche handels
vriend, z'n portefeuille voor den dag halend.'
't Is het makkelijkst, hernam de Vder, lorgnet op
neuspunt zettend, dat restantje even af te docjp. Dan
is cr een schoon® lei, he?
Hij cijferde even na.,
Precies, rekende hij, na de jongste remise
krijgt u nu nog van mijn kant 1800 gulden 63. cenit.
Volkome) accoord. Een minuut....
Genietend van de inderdaad lekkere sigaar, ,hem
aangeboden, overdejnkend, hoe hij het best de wijzi
ging in ontwerpovereenkomst, hem door zijn advo
caat geadviseerd, zou verdédigen, leunde Zaandam
mer in zijn donziigen leeren fauteuil.
Meneer de Veer had portefeuille uit brandkast ge
haald en gopend.-
Haalde er baukpapicf uit a Telde, tastte weer in
portefeuille....
Keek Zaandammer aan met echt-ontdan®, ver
schrikte oogen.' i
Wat is er? Hebt u iets? vroeg handelsvriend,
niet begr ijpend.
Meneer de Veer ziei niets. Ging terug naar brand
kast. 'I astte, graaide in allerleji hoekjes. Keek met lu.
cifer in de door staal besloten ruimt®.
Dat is kras, riep bijl eindelijk uit.
En hij vertelde.
Geen kwartier grjleden terwijl Zaandammer in
wachtkamer toefde» had hij in deze portelfeuille drie
biljetten van duizend gedaan, met wat kleiner bank
papier
'lwec- van de „roede" lapjes waren er nu uit...
Met bevende handen spreidde hij het'resteërëndë
papier op de tafel.
Dat is zeker kras, zei de Zaandammer.
Eerst met u verrekenen, zei patroon, die eiken
schijn van uitvlucht wilde vermijden. De koopman,
zijn hecht crcüiet verdedigend, kwam boven. En hij
telde Zaardamrrer diens geld voor. Zocht nog e)pns ir
portefeuille en brandkast
-- Ai aar nu? vroeg rrenecf de Veer, sidderend van
onwinding.
Handelsvriend wenkte hem. Fluistfpdel hem iets in
't oor.
Je bebt gelijk. Volkomen gelijk, erkende)de
ander. -
Maar snel, voegde Zaandammer er bij.
Patroon stond reeds hij telefoontoestel.
Kn zjl wachtten.
Portier tikte aan de deur.
I.aat binnenkomen, zei meneer de Veer, wetccd
wie er was.
Rechercheur van politie trad binnen.
Het onderhoud duurde zeer kort.
De orders werden gegeven. Alle'deurën dicht. Nie
mand mocht uit het kantoor. 1
Zij wachtten.... Een gocld kwartier later vroeg re
chercheur verlof even a te mogen telefoneërën naar
zijn bureau.
Hij legde twee biljetten van duizend gulden voor
patroon neer.'
Keek naar Zaandammer: of hij ronduit mocht'spr®
ken.
Patroon wenkte van-ja. Hij had geen geheimen voor
handelsvriend.
De hiljëttën wrren gevonden in een der binnenzak!»
ken van meneer Janssen zijn overjas, Dë procuratie
houder was de dief.
Mënër Dë Veer. heeft 't weten gedaan te krijgen,
dat dei zaak niet vervolgd werd. Procuratiehouder
vverd urtsiagoii, zonder meer. Patroon weigerde hem
te woord te spaan, en op een langen brief, hem door
meneer Janssen geschreven, antwoordde hij niet.
Voordat Lij naar het buitenland virtrok, heeft ex-
procuratiehouder nog eeuige malen getracht patroon
te sprtjkexr te krijgen. Hij zag,'er uit als een ver
vallen, gebroken doodongelukkig n am
Men wilde hem niet gelooven. Het bewijs was te
strk, të overtuigend.
Wie had in de hoogstens tien minuten, dat patroon
uit 7,'n kantoor was en de brandkast ongesloten, het,
kunnen sluipen.... En brengen dat geld naar....
Portier wi.de Jansscin nauwelijks meer te woord
staan.
Scheept® hem af.'
Neen, zei de man, die vroeger zoo onder danig
was geweest voor den e<\n'maal iraohtig-sten-na pa
trom. Neen, geen kwestie van. Waar, Willem?.
Het Jcggie zag den vervallen, verarmden eireeke-
ling, die den diefstal zoiqjieibben gepleegd.
O, neen, stemde hij in. En wëër glom dat groe
nige wraakvuur in zijn oogfin. Maar hij haastte zich
raar boven. Wan,t 'een vreemde siddering voer hein
door del loden.
MA1TRE CORBEAU.
pieekan met 2 Kop en Schotels, fij porselein
Schilderijen met eiken of gouden lijsten
Nikkelen Fruitschalen
Lroote gmnieten Soepterrines
J_r>ote Melkkannen (34 4 LLcr inhoud)
Ff te ;T(te, 5-decl ig
Kindcrlhceserviezen met C Lepels
Hoekétaacres met spiegels
■ennte Fanlasiebeelne
bloempotten
Kristallen Coup";
len
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
13 cent
Fijn geslepen Bloemvazen, 31 c.M hoog
Japanschc Melkkan met bijpassende kop en
schotels
Wandspreuken in eiken lijst
Eikenhouten Theebladen
Vier mooie Portretlijsten
Drie Provisiepotten
Vier Japanscho Kop en Schotels
Ze», wit porselein. Kop en
Melkkan
Twee prima zware Stoven
Schotels en een
43 oent
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
Groote gekleede Pop met Dominospel
Strijkplanken
Vier emaille Kroezen
Twee emaille Koekpannen
Twee Boodschapmanden en een Tuitborstel
Groote Portretalbums
Groote Ansichtalbums (pl.m. 300 kaarten)
Spons met zeem
Zes groote potten Schoencream
Prima leeren Portemonnaies, sortie
Leeren en koralen Damestasschen
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
43 cent
Doozen luxe Papier met 2 Portretlijsten cent
Drie spiegels met nikkelen lijst 43 cent
Drie Bussen: „Koffie" „Thee" en Suiker" 43 cent
Petroleumkannen, drie Liter inhoud 43 cent
Handschoenenaoos met Zakdoekendoos 43 cent
Bloemvaas met Bouquet Bloemen 43 cent
Eikenh. Messenbak, gevoerd m. groen laken 43 oent
Koperen Inktstellen 43 cent
Nikkelen Sigarenbekers 43 cent
Nikkelen Theekistjes 43 cent
Pijprekken, eikenhout met fluweelen spreuk 43 cent
