Schager Courant
Het recht Yan weg.
TWEEDE BLAD.
Binnenlandsch Nieuws.
FEUILLETON.
Zaterdag 5 Februari 1916.
59ste Jaargang No. 5740.
Nieuwe Niedorp.
I Thans is schrijven ingekomen van die Vereeni-
ginf waarin op het reeds gegeven antwoord van den
raa3 wordt gewezen. Doch mocht aanvankeiijk zijn
bericht, dat geen correspondent wordt benoemd,
het kon zijn dat er nu een andere meening was en
men wel een correspondent wilde hebben.
HL 0mJLU„ChVe .kriifieil- Hij staarde miTwhd^
Vergadering van den raad der gemeente Nieuwe
Niedorp, gehouden op Woensdagmiddag 2 Februari
1916.
Voorzitter Burgemeester Koopman.
Allen aanwezig, ook het nieuwbenoemde raadslid,
de heer Jb. Wit.
De voorzitter opent, allen welkom heetende, de
vergadering, waarna de heer Jb. Wit als raadslid
wordt geinstalleerd. Deze legt in handen van Voor
zitter de bij artikel 39 voorgeschreven eeden af en
wordt door Voorzitter daarna hartelijk toegesproken
en gefeliciteerd. Waarna felicitatie door ae andere
heered volgt De heer Wit betuigt hiervoor zijnen
dank aan Voorzitter en heeren raadsleden,waarna
hij als raadslid zitting neemt,
De notulen worden vervolgens door de secretaris,
de heer J. Kuilman gelezen. Worden goedgekeurd.
Voorzitter zegt naar aanleiding der notulen, dat
Armvoogden in kennis zijn gesteld met het idéé
om een straatje weg te breken bij het Armenhuis
en er grint voor in plaats te doen.
De gemeente-werldeden is opdracht gegeven om
ter gelegener tijd dat werk te doen. Tevens zal
gezorgd worden dat er zand aan de Langereis aan
wezig is en zal weldra van steen een luein zand-
hok aldaar worden gemaakt.
Ged. Staten wenschen een wijziging te zien aan
gebracht in de bepaling omtrent jaarwedden onder
wijzers, waar daar is aangegeven, dat n& een jaar
onder de wapenen zijn ae uitkeering van hunne
jaarwedde ophoudt.
Ged. Staten willen dit zoodanig zien gewijzigd,
dat ook ni een jaar onder de wapenen zijn nog
uitkeering van jaarwedde aan het onderwijzend
personeel plaats vindt en wel aan gehuwden en aan
ongehuwden, kostwinner voor anderen zijnde, 75%
en aan andere ongehuwden 25%.
Algemeen goedgevonden, deze wijziging aan te
brengen.
Voorzitter zegt dat de heer Barsingerhorn, huur
der van het gemeenteland „De Smal', vergunning
heeft gevraagd, daarin putten te mogen leggen voor
rekening der gemeente aangezien ae vorige huur
der, die daar putten gelegd had, ze weer terugge
nomen heeft
Voorz. zegt het is door den raad op de vorige
vergadering aangenomen.
De heer K. Wit zegt, dat de putten er alreeds
ingelegd zijn.
De heer Wilken zegt, dat het nu voor het vervolg
de putten van de gemeente zullen zijn, die in het
gemeenteland worden aangebracht en zullen huur
ders, die niet opnieuw weer huurder worden, dus
niet de door hen ingelegde putten meer mogen
terugnemen.
Komt aan de orde het schrijven der Vereeniging
voor Arbeidersbeurzen. Geantwoord is daarop, dat
de noodzakelijkheid ervan niet is ingezien om een
agent met betrekking tot de arbeidskrachten aan
te stellen.
In dat geval wera gaarne vóór 1 Febr. mede-
deeling ingewacht, waar men in den secretaris van
de afa. "Waard en Groet der Holl. Mij. van Landb.
reeds heeft een bemiddelaar tusschen arbeids
krachten en werkgevers, wordt dat schrijven thans
voor kennisgeving aangenomen.
Wordt aan de orde gesteld de gemaakte verorde
ning voor het schoonhouden der school te Nieuwe
Ni edorp.
Voorz. zegt dat het hoofd der school, de heer
Brouwer, er graag nog iets in opgenomen wilde
hebben, doch aat is nog niet door B. en W. behan
deld kunnen worden. Zullen B. en W. dat eerst nog
behandelen?
De heer Stammes vindt, dat het nu al lang onder
weg is. We hebben een schoolschoonmaker zonder
instructie en het is beter, nü de verordering te be
handelen.
De heer Kuilman. Het werk wordt overigens heel
goed gedaan.
Voorz. wijst er op, dat toch met betrekking tot
het aanmaken der kachels het hoofd vertelde dat
eens op een morgen, toen hij in de school kwam,
de kachels in de lokalen uit waren. Hij heeft ze
toen alle drie moeten aanmaken.
De heer Stammes vindt als dit gebeurt, omdat
we geen instructie hebben, dan wordt het wel hoog
tijd die vast te stellen. Want de kinderen in de kou
te zetten in de school is niet goed.
Daarom vindt spreker dat er mee doorgezet moet
worden en dat de vaststelling der instructie haast
heeft
Ze wordt nu gelezen en enkele wijzigingen door
het H. d. Sch. voorgesteld en op papier gebracht,
worden nog ingelascht, waarna de verordering
wordt vastgesteld.
De schoolschoonmaker is tot wederopzeggens toe
benoemd.
Medegedeeld wordt nu dat de suppl.-kohieren
Hoofdei. Omslag en hondenbelasting goedgekeurd
zijn teruggekomen.
De heer Wilken zou voor de school in de Moer
beekook een soortgelijke verordening zeer wen-
schelijk achten.
Goedgevonden een ontwerp-verordering te maken
en met het Hootd dier school te behandelen
Van het comité, aangewezen door het Ned. Ond.
Genootschap is ingekomen de bekende aanvrage
om verhooging salarissen onderwijzend personeel
en herziening salarisverordering.
Memorie van toelichting gaat daarbij.
Voorzitter vraagt of we het voorloopig voor ken
nisgeving zullen aannemen of willen de heeren
wijziging in de verordering.
De heeren K, Wit en Stammes vragen of B en
W. al advies kunnen geven, doch dit blijkt niet
zoo te zijn, daar deze wegens drukte er nog niet
over hebben kunnen vergaderen.
De heer Kuilman zou wel goed vinden als B. en
W. eerst nog eens ampel hun aandacht er aan kon
den wijden.
Voorz. wijst op het indertijd ingekomen schrijven
van Gedeputeerden, en dat geheele herziening voor
de tractementen van onderwijzers zal geschieden.
In het volgend jaar zal de regeling voor de jaar
wedden aan de herziening moeten worden onder
worpen.
Goedgevonden, dat B. en W. het eerst behandelen
en volgende vergadering advies uitbrengen.
Van Z.Exc. den Commissaris der Koningin is ver
zoek ingekomen om van eventueel in de gemeente
ondergebrachte vluchtelingen van den watersnood
namen op te geven aan den betrokken Burgemeester.
Goedgevonden de namen van de weinige hier
vertoevende vluchtelingen te verzamelen.
Voorz. deelt mede dat B. en W. nog niet hebben
kunnen vergaderen ter bespreking van den toestand
bij de perceelen van eenige bewoners in de kom
van het dorp, waar de Gezondheidscommissie ver
betering door een beerput wenschelijk vonden,
wordt daarom nu tot een volgende vergadering
aangehouden.
Volgt adres van de gemeenteambtenaren alhier
om duurtetoeslag met eene memorie van toelichting
waarin de motieven, die tot het verzoek leidden,
worden uiteengezet, ongeveer volgenderwij ze: ...In
een gemeente als de onze ondervindt een groot
gedeelte van de inwoners geen nadeel van de huidige
omstandigheden integendeel velen profiteeren ervan.
Anderen ondervinden daarvan evenmin schade,
omdat zij hun verdiensten kunnen regelen naar
den heerschenden toestand,
Een derde groep en dat zijn zeker verreweg de
kleinste lijden ten zeerste onder de gedachten prijs
stijging.
Het zijn voornamelijk degenen, die een vast in
komen hebben. Hun salaris is berekend naar nor
male tijden en waar nu deze zoo abnormaal zijn,
is dus hun inkomen relutief achteruitgegaan en niet
voldoende om te kunnen leven onder dezelfde om
standigheden als vroeger. Waar nu de grootste
rroep inwoners in onze gemeente öf geen schade
ïjdt, öf zelfs voordeel heeft van den oorlogstoestand
zal dus het inkomen der gemeente ook toenemen
en zal het gevolg van het voldoen aan ons verzoek
een grootere belastinguitgaven eischen van hen,
ie geen voordeel of schade hebben van dezen ab-
normalen tijd. Daarom wenden we ons met vrij
moedigheid tot U. Een reden die ons hierin ver
sterkt, is nog deze, dat wij meenen, dat de gemeente
als werkgeefster een voorbeeld behoort te zijn voor
particuliere werkgevers. Het gevolg van het vol
doen aan ons verzoek zal dus ook kunnen zijn, dat
de gemeente het aantal getroffenen niet alleen
onmiddellijk, doch ook middellijk help verminderen....
Onderteekenaren zijnD. Brouwer, Veurman, mej,
Langedijk, P. Haringhuizen, D. Pool, mej. Oostwala
en S. Pruis.
De heer J. Wit geeft in overweging, waar we
het op de volgende vergadering over het verzoek
om hoogere onderwijzerssalarissen zullen hebben,
ook dit duurtetoealag-verzoek op die vergadering
te behandelen.
Voorz. vraagt of de raad daarvoor is.
De heer K. Wit wijst er op dat volgens de notulen
het verzoek om duurtetoeslag in de eerstvolgende
voltallige vergadering zou worden behandeld; We
zijn nu voltallig en behooren dus nu het verzoek
te behandelen.
Voorz. zegt het punt is nu aan de orde en kan
worden behandeld.
De heer K. Wit verklaart weinig voor het duurte
toeslag verzoek te gevoelen. Wel ben ik voor
salarisverhooging.
Maar wat ae duurtetoeslag betreft, er zijn er die
er aan zouden moeten betalen, die minder inkomen
hebben. En waar het hoofd der school, de heer
Brouwer f50 geniet voor acte Engelsch zou ik er
voor zijn mej. Oostwald f50 toe te kennen voor
haar acte Fransch.
De heer Stammes zegt: Ik ben wel voor duurte-
'In die deur draaide de kleine zich nog eenmaal om
en vroeg: „Wie moet ik eigenlijk melden dat u is
Sirf' L
Reginald sprong op haar toe en overhandigde haar
zijn kaartje.
Zij wierp een vluggen blik daarop en keek ver
rast op. „U is dus de zoon van dan president van
Etten, SirV' vroeg zij blozend.
„Die ben ik", antwoordde Reginald trotsch.
„Eet u graag kruisbessenkoeken?"
„Hm, .hoe dat?"
„O, pardon Sir! Ik meende verontschuldigde
zij haar nieuwsgierigheid en bloosde nog meer. „Wij
bakken die juist vandaag'. Daarmee wierp zij de deur
toe en was verdwenen.
Reginald keek haar zwijgend na en kon de oogen
slechts met moeite van de deur afhouden. Zulk een
allerliefst meisje meende hii in N.-York nog nooit te heb
ben gezien. „Haren als de nacht 1", fluisterde hij dwe
pend. „Dogen als robijnen. Tanden als paarlemoer.
En zoo jets moet achter een oven staan om kruisr
bessenkoeken te bakken. Wat zonde en jammer.
Het is schande voor zulk een meisje!"
Hij zat nog steeds dwepende, toeil hij plotseling
buiten aan het venster halfluid hoorde spreKen. II
ontzetting temg.V°°rZ1Chtig naar buiten en deinsde V0
a6 betooverende kleine in ijverig ge-
?hrik 1 Fn aarts'eelijke vrouwelijke vogel
schrik. En deze vogelverschrikster hield ziin kaartje
ln hanardahtanmdena En aan 'ïaar a™ b£g «rS
En in dat mandje waren kruisbessen
het tafelplat vaT^iPS^ Cn hield rich aan
Steunen, niet minder iep mJ°&É t maa'
opende oogen ademloos naar buiten en K
ogelverschnkster de kleine in huis volcde
Nu was er echter geen seconde met? té verliezen
"aaS^,^ R^aald zijn hoed op, sprong de
toeslag tot zoolang als het ingaan van verhooging
van salaris waarover we net de volgende ver
gadering zullen hebben, den duurtetoeslag weer
zou doen vervallen. Dan zou de duurtetoeslag
eindigen.
De raad is algemeen van opvatting, dat de duurte'
toeslag loopt over 1915 en dat we dus nu besluiten
over al of niet toekenning over dat jaar,
Over 1916 kunnen we nu niet besluiten.
Voorz. wijst er ook op. dat als hier in den raad
eene meerderheid gevonden wordt voor toekenning
yam duurtetoeslag, dat die dan geldt tot 1 Januari
Als in de volgende vergadering salrrisverhooging
wordt aangenomen, vervalt met 1 Januari 1916 de
duurtetoeslag. Wordt niet tot salarisverhooging
besloten, dan kunnen we het weer over duurtetoe
slag over 1916 hebben. Salarisverhooging is echter
iets dat blijft. Duurtetoeslag kan, als de tijden ver
anderen, weer worden getrokken.
De heer Kuilman verklaart, nog niet te zeggen
wat hij zal doen, maar toch een anderen kijk te
hebben op salarisverhooging, dan op duurtetoeslag.
Ik acht het nu nog geen casus-belli zegt spr. Meer
wil ik er maar niet van zeggen.
Voorz. Ja, ieder heeft er zijn meening al wat over
te kennen gegeven.
De heer WilkenIndien de raad besluit, duurte
toeslag toe te kennen, zijn onze financiën dan wel
in staat om dien toeslag te kunnen geven?
Want na inzage daarvan heb ik haast schrik om
hart gekregen, zooals het er met de financiën
voorstaat
De heer Kuilman wijst ook op verschillende hooge
uitgaven door stormschade aan den toren, voor
nieuwe leermiddelen, uitgaven aan de gemeentege
bouwen, verandering aan de school, enz., wat ons
verre boven de begrooting deed gaan.
De heer Stammes zou het toch verschrikkelijk
vinden als die grootere uitgaven aanleiding waren
dat onze ambtenaren daaronder moeten lijden. Dit
vind ik verschrikkelijk zegt Spr. nog eens. En je
zou zóó op 't laatst komen tot salarisverlaging voor
hen.
Anderen weerspreken dit.
De heer YYilken houdt zich bezig met de vraag:
Wat zijn onze middelen. Misschien zou het met
Suppletoire Begrooting gaan. Maar als je dat vooruit
kunt doen, sta je er ander voor als nu.
De heer Stammes. Die genoemde uitgaven zijn
gedeeltelijk een gevolg van de buitengewone om
standigheden. Maar de aanvraag om toeslag is ook
gekomen uit de buiunget neomstacdighrf ji.
De heer J. Wit vindt ook, dat de ambtenaren
niet nogen lijden onder onze uitgaven voor storm
schade, enz.
Maar is hun salaris zoo gering? Er zijn tegen
woordig ook tegenmaatregelen, die maken dat ver
schillende dingen maar weinig duurder meer zijn.
Doch de stormschade mogen we niet verhalen op
de ambtenaren.
De heer Stammes zegt aan de hand van de be
rekening, die de heer Kuilman ons gaf, ten opzichte
van de duurtetoeslag, ben ik juist vóór toekenning
daarvan.
De heer Kuilman wijst er op dat de toestand
beter is. Regeeringsmelk is er evenals regeerings-
varkens. Ook groenten zijn niet duur. Dus de bere-
ning zou zich wijzigen. Spr. blijft tegen duurtetoeslag.
Voorz. zegt, zich niet direct ongerust te maken,
dat er geen geld voor zou zijn in de gemeentekas.
Wat de heer Kuilman zegt van dingen die niet
hoog in prijs zijn, ben ik niet met hem eens en
dan wijs ik op dingen, die wel terdege duurder
zijn. Al laat men zijn schoenen maar lappen, brengt
dat al heel wat meer kosten mee als anders.
Ook vleesch is duur. De ambtenaren hebben niet
de gelegenheid om zich schadeloos te stellen zooals
bijv. de ambachtslieden kunnen doen door prijzen,
materialen en loonen hooger te berekenen:
Ik ben er vóór de ambtenaren een kleine ver
goeding te geven.
De heer K. Wit bespreekt, nooit te hebben ge
hoord, dat arbeiders ook duurtetoeslag krijgen,
Voorz. zegt er toch wel te kennen, die dat wel
krijgen, maar ieder loopt niet met zijn handelingen
te koop. Sprekers arbeiders klaagden ook over
duurte en hebben ook duurtetoeslag gekregen.
De heer K. Wit zegt dat de materialen cue duur
der worden berekend door de ambachtslieden ook
zelve duurder moeten worden betaald en bijv. de
bakkers mogen niet anders leveren dan tot den
vastgestelden prijs.
Volgt stemming.
Tegen duurtetoeslag verklaren zich de heeren
Kuilman, K. Wit, v. dT Stok en Wilken.
Er voor: Stammes, J. Wit en Voorzitter.
Dus afgekeurd met 4 tegen 3 stemmen.
Voorz. brengt nu in bespreking of de gemeente
N. Niedorp iets zal doen, ten opzichte van de slacht
offers van den Watersnood en veronderstelt dat
wel niemand daartegen zal zijn.
Allen zijn er voor, daarvoor iets te doen.
Voorz. vraagt nu wat men denkt te doen. Een
plaatselijk comité vormen, of wil men anders?
Spr. zou hier collecte willen houden en afdragen
aan het Algemeen Watersnood comité.
De hee- Stammes vindt, eerst moet een comité
zijn opgericht en nu moeten we er in den raad nog
met over spreken.
Is er een comité dan uitmaken of aan het Alg.
comité de gelden afgedragen zullen worden of dat
Hij deed de deur weer zacht dicht en dacht na.
Waarom verdwijnen en zich belachelijk maken?
Hij behoefde immers alleen maar te zeggen, dat hij
in opdracht van zijn vader kwam, om te zeggen dat
zijn vader de voorwaarden had aangenomen en zijn
verplichtingen precies zou nakomen. Daarmee
basta. Adieu I In het rijtuig. In drafl
Thuis. Klaar I
Reginald wierp zijn hoed op tafel en zichzelf zette
hij in een schommelstoel en wachtte op de vogelver
schrikster, die komen zou".
Maar de verwachtte kwam niet.
In plaats van die hoorde hij zingen, helder en vroo-
lijk zingen en het klonk jubelend als een leeuwe-
rikkenslag op Meimorgen.
Hij luisterde met belangstelling, leunde in zijn stoel
achterover^ sloot de oogen en zuchtte alsof een heele
iep op zijn borst drukte. Dan hoorde hij kastdeuren
openen en sluiten, stoelen verschuiven, borden ram
melen. kopjes rinkelen, water koken, Koffiemalen en
daar tusschen lachen en praten en dan weer zin-
gen.
Eindelijk hoorde hi^ schreden naderbij komen. Zij
naderden de salondeur. Hij hield zich flink en keek
met stoïcijnsche kalmte naar de kamerdeur.
Daar ging de deur open. „Stoor ik u, Mr. van
Etten?" T
Hij sprong als geëlectriseerd op. In de deur stond
de kleine, met neergeslagen mouwen, zonder meel aan
de vingers en zij keek hem schelmsch-vragend aan.
Storen?" stotterde hij, u? Nooit..
Wel zoudt u niet een kopje koffie met ons wil
len drinken, en hier lachte de plaaggeest, „en
versch gebakken kruisbessenkoeken eten?'
Reginald zuchtte als een misdadiger wanneer deze
gereed staat het schavot te bestijgen. Hij zocht als
Tware nog kracht te vinden voor dezen laatsten gang.
Hii wenkte de kleine binnen.
Hebt u mij aan miss Blinton gemeld?" fluisterde
knikte en haar zwarte oogen schitterden van
rmoed
"laar waarom ontvangt deze dame mij dan niet
hier?" fluisterde hij weer.
De kleine haalde de ronde schouders op.
Hoe oud kan zij wel zoo wat zijn? fluisterde
hij'
die onder het Plaatselijk comité blijven.
De heer Kuilman wijst er op dat er een schrijven
is, waarin de Burgemeesters verzocht worden, zich
niet aan het hoofd te stellen van een plaatselijk
comité. Wil men een comité vormen voor Oostpol-
ner of Anna-Paulowna in 't algemeen, dan zou dat
van particulieren kunnen uitgaan en dan wordt
verzocht Burgemeester niet voorzitter te doen zijn.
Als wij officieel collecte gingen houden van raaas-
wege, dan zouden wij genouden zijn aan het voor
schrift van Burgemeester.
Er zou, vindt spr. wel een aanwijzing kunnen
plaatsvinden.
De heer J. Wit vindt, waar er hier nog niets
gevormd is, het wel goed het in den raad te be
spreken en acht het beter, aan het aan het algem.
comité af te dragen.
De heer Stammes wil nu nog niet beslissen of
we aan plaatselijk- ef algemeen comité afdragen.
Eerst hier een comité vormen lijkt spr. het beste.
Dan kunnen we de menschen toelichting geven.
De heer Wilken vindt het voor de geheele zaak
van belang, dat de raad het initiatief neemt voor
vorming van het comité. En dat de raad eenige
personen aanwijst om daarvoor aan zich toe te voe
gen. En het aldus gevormde comité doet het verdere.
Spreker vindt het een plicht, dat de raad er zich
voorspant. Voorz. had gedacht, dat de gemeente
kon beginnen met een vergoeding uit de gemeen
tekas toe te kennen, al behoeft dat bedrag nu niet
zoo groot te zijn. Dan zouden de verschillende
corporatiën hier gevraagd kunnen worden.
Voorts is de zorg het steuncomité.
En verder wilde Voorz. rondsturing van een
couvert bij ieder, dan kan elk teekenen op zichzelf
voor zooveel hij wil. Dan behoefde niet met lijsten
te worden rondgegaan.
De heer J. Wit is wel voor voorzitters idee.
De heeren v. d. Stok en Stammes niet.
Vrij algemeen bestrijdt men Voorzitter's idee en
Voorzitter wil er van afzien, indien men een beteren
weg weet Het doel is zooveel mogelijk geld bijeen
te krijgen voor den watersnood. Voorz. zegt nu te
hooren dat de vergadering een comité wil en dan
eene commissie benoemen.
De heer Kuilman zegt, het particulier initiatief
ziet men nog niet en daarom is het wel goed, dat
de raad initiatief neemt.
De heer Wilken wil uit de verschillende deelen
onzer gemeente eenige heeren in het comité zitting
doen nemen en zoo met den Raad het comité vor
men en verder de zaak ter hand nemen.
Dit wordt goedgevonden,
Rondvraag. De heer J. Wit vraagt of er al iets
te melden is over de aanvrage van den Westerweg
door te trekken naar den Wateringskant tot ge
meenschap met Lutjewinkel.
De heer Kuilman zegt, dat hij lieden bij zich
gehad heeft en een adres aan de Banne zal worden
gericht, wat nog niet geschied is.
Voorz. zegt ook het adres hoort bij de Banne
thuis. Daar moet het eerst worden behandeld en
daarna zal het in den Raad komen.
De heer J. Wit stelt zich met deze inlichtingen
tevreden, waarna sluiting, onder dank volgt
ONVOORZICHTIGHEID.
In de nieuwe kazerne te Harderwijk had een militair
de onvoorzichtigheid een geweerpatroon op de kachel
te zetten, met 't gevolg dat deze uit elkaar sprong.
Een militair van den landstorm 1912 werd daardoor
zoodanig jn 't oog gewond, dat hij direct naar Ut
recht moest worden vervoerd. Waarschijnlijk zal hij het
oog moeten missen. Een ander kreeg een groote won
de paast het oog, terwijl de dader aan ae hand ge
wond werd.
NEKKRAMP.
Nadat de gevreesde ziekte maanden lang was weg
gebleven, werd te Harderwijk een paar weken gele
den wederom een geval van nekkramp geconstateerd.
De patiënt, die thuis behoorde onder den bewakings
troep win het interneeringskamp, is beterende. Gisteren
werd een militair uit de Oude Kazerne naar het mil.
hospitaal overgebracht, Waar geconstateerd werd, dat
hij ook lijdende was aan nekkramp.
MIJN ONTPLOFT.
Men seint uit Westkapelle:
Donderdagmorgen te kwart voor tien werd Westkapelle
door een hevige ontploffing opgeschrikt. Een mijn, die
men reeds sedert den vroegen morgen voor de kust
had zien drijven, was op het palenhoofd geslagen voor
den molen op den dijk en was ontploft. Er hadden ge
lukkig geen persoonlijke ongelukken plaats. Arbeiders,
die in ae nabijheid van den dijk werkzaam waren, za
gen een rookkolom opstijgen; zij wierpen zich daarop
plat ter aarde én dekten zich met bossen stroo om
zich te beschermen tegen de stukken ijzer, die door de
lucht vlogen.
In het dorp is een groote verwoesting aangericht.
Overal zijn de ramen ingedrukt. In de woning van den
opzichter van den polder Walcheren sloeg een groot
bazaltblok door het zinken dak en spatte in de bo
venkamer in duizenden stukken uiteen. In andere wo-
ningcr. kwamen groote stukken ijzer terecht. De mo
len is wouüei K -er "nder bijna onbeschadigd, doch
in de woning onder aan den dijk is geen ruit heel
gebleven. Van het palenhoofd zijn slechts enkele pa
len vernield.
In de school ontstond een paniek.
Nog niet heelemaal acht en dertig!" fluisterde de
kleine terug.
En in haar oogen flikkerde het weer. Maar hij be
merkte dat in 't geheel qiet. Hij kuchte stil voor
zich heen. Acht en dertig jaar en deze ongezonde
lust om te willen trouwen. Daarenboven een audiëntie
aan de koffietafel. Maar die audiëntie kon kort zijn.
„Komt u nu mee!", maande de kleine aan. „Zij
wordt anders ongeduldig".
„Wel, ik kom al".
Zij liep voor hem uit en hij volgde haar stom
en stil in een behaaglijk hoekkamertje, waar op
een heldergedekte tafel dampende koffie, versche brood
jes, suiker en versche kruisbessenkoeken naast elkaar
stonden.
Miss Blinton was al reeds met een van die koe
ken bezig, waarbij haar lange, magere armen druk
deden. Reginald maakte een beleefde buiging voor haar.
Zij beantwoordde dezen groet kort en noodigde hem
heel stijf uit plaats te nemen, waarop zij hem da,L
delijk koffie schonk.
„Ik zal den koetsier ook een kopje brengen". ?ei-
de de kleine en verdween.
Nu waren de twee trouwlustigen samen alleen.
Miss Blinton vroeg haar gast vooral toe te tasten,
ging tegenover hem zitten en gaf hem verder een zeer
bemoedigend voorbeeld.
Reginald greep eveneens dapper toe.
F.n ziedaar' Kruisbessenkoeken en koffie hadden zelfs
in ae fijnste New-ïorksche lunchroom niet beter kunnen
smaken. Was die acht-en-dertig-jarige vogelverschrikr
ster er maar niet geweest.
„Arm ding!" dacht hij, „wat een moeite heeft zij
zien gegeven om door mijn maag heen een plaatsje
in mijn hart te krijgen. En hoe reddeloos verliefd
moet zij wel zijn. Zij spreekt geen woord én zucht
maar steeds. Maar het is in elk geval de groote, diepe
hartstocht die haar den mond sluit. Maar
zoo besloot hij medelijdend, „ik zal haar niet langer
folteren en haar niet langer in kwellende onzeker
heid laten".
„Mijn vader is het met den geëischten koopprijs
eens. miss Blinton". zoo begon hij op koelen, zakelij-
ken toon, „en hij gaf er de voorkeur aan om mij
op te dragen dit u persoonlijk mee te deelen en te
roggpn, ook de verdere voorwaarden precies hou
den worden nagekomen, zoodat de zaak als afge
daan kan worden beschouwd en het recht van weg
van de Western-spoorbaan niets meer in den weg
staat".
Zij knikte tevreden. „Ik hoop ook, Mr. van Etten",
voegde zij er wat verlegen aan toe, „dat de echtelijke
verbinding
„Een gelukkige moge zijn", viel Reginald haar in
de rede „Bepaald, heel bepaald I Twintigduizend dollars
zijn ook een respectable huwelijksgift niet waar?"
De vogelverschrikster lachte wat beschaamd. „Maar
de echtgenoot brengt toch ook een offer".
„Zeer juist, zeer juist!,,, bevestigde Reginald ijverig.
„U hebt volkómen gelijk. De echtgenoot brengt ook
een offer. Zeker bepaald".
„Ik had anders nooit gedacht, dat Mr. van Etten
nog zulk een beminnelijken zoon had."
Reginald werd rood als een pioen, keek naar de
klok en stond op.
„Wilt u reeds vertrekken, Mr. van Etten?"
„Ik moet ik moet werkelijk, miss Blinton. Mijn
opdracht is vervuld. Vader wacht 'mij. Adieu. par
don
Daarmee was hij reeds bij de deur, opende haar,
boog nog eenmaal: „AdieuI" cn gleed de halfdonkere
Vwaar had hij zijn hoed gelaten?
Aha! Die lag nog in de salon op tafel.
Dus yooruit ae gang door, ae salondeur open
de hoed genomen de gang weer in en den tuin
door en
„Maar Mr. van Etten, waar wilt u nu heen?" riep
achter hem een heldere, vroolijke stem.
Dat was de stem van de kleine.
Maar waar was zij
Daar in het priëel. Daar had zij den -koetsier van
het een en ander voorzien. Die was nu echter weer
bij de paarden. Zij ruimde juist de koffietafel op.
Zij was alleen in het priQel. En zij keek hem aan
met een blik!
Hij kon haar niet weerstaan. Hij snelde op haar
toe en reikte haar de hand.
Zij legde aarzelend de hare daarin.
Adieu, juffrouw
En dan ontzegde hem zijn stem alle dienst en hij
stond voor haar en moest de oogen neerslaan en kon
toch haar hand niet loslaten, deze blanke, zachte.
warme hand.
„Waarom wilt u nu reeds heengaan?" vroeg de kleine
°n haar stem beefde even. „Wilt u onze bloemen
en vruchtentuin niet eens zien? En nu? Wat scheelt
u toch? U is 'zoo treurig!" voegde zij er lachend aan
toe en reeds weer tintelde in haar oogen een prettige
'spotlust. „Is het u bij mij niet bevallen?"
