Binnenlandsch Nieuws.
Ecrste Kamer.
Ingezonden Stukken.
V
P o-ooeilijk aan het
li troon beklom, au de zeden van Frank,
t'4k met m irru-eende snelheid to4 Engeisch» zaden
Uia&kt -- waarover uien nog steeds niet opgehuU-
ütn ie z.lü in Lngeiand te schamen
iot h zal teder, die een enkel stuk van Sha]tt*pe*ra
ge'ezen of gezien beeft, zeggen, et zijn we' degelijk
vrouwdprol'en in zijn stukken. Daar heb Je bijv.
Purtia en Nerissa in de koopman van V ene tik om
iteu neel bekend stuk te "noemen.
Volkomen waar, maar die rollen werden door Jonge
acteurs opgevoerd, die nog niet de baard in hun
kee1 hadeh-n En di.t ging natuurlijk b«*t. Maar weet
u, waa" de moeilijkheid zatT in, a.s ik me juist her
inner, acht gevailen, verkleedt ertt meisje zich als
man in öuakespeare'a stukken. Tegenwoordig gaat dat
heel goed. I'ortia trekt monneinkleeren aan, eu komt
naar Venetië tin voor Antonio te pleiten. Eosa'md,
in As Yeti l.lke t, doet hetzelfde, en wordt herder
ld he' Woud van Al dennen. Laten we ons dus goed
voor-tel.en. Een .otigen, in Sbakespeure's tijd, moept
een meisjes' o' vervullen, en midden ia dien rol de
meisjeskieeren verwisselen voor Jongenakl waren. Wat
hij dus Lehooide te doen, was, niet alleen spelen
voor ten meisje^ maar spelen voor eeta meisje, dat
voor jongen speelt, wat, dunkt mij, een heele kulist
geweest tal zijn.
rhukespeare's tooneel had nog een eigenaardigheid,
die den trgenwocdig'b regisseurs heei wat hoofdbre
ken oplevert. H«|t had geen gordijn. Wij kunnen zoo
gevo°g«Jijk het gordijn laten zakken, als we een eind
aan de zaak willen maken. Bij Sbakeepeare kwam er
vaak pas °en eind a's de heelébende dood op het to
neel lag, behalve een stuk of 'wat, die, allee in het
gezicht vsn de toeschouwers, met de dooden gingen
vertrokken. Eem goed voorbeeld is Hamlet, waar ten
slo'te Koning, Koningin, Hamlet, Laertes, Ophelia en
Polcnius, do zes voornaamste personen van heit stuik,
op 'een of andere manier zijn omgekomen, en feite
lijk alleen Horatio overblijft om het tooneel leeg te
laten maken. Daarom staat ook de aanwijzing in het
zelfde Btuk, wtoneer Halmiet Polonius heeft gedood:
„Hamlet af, 't lijk van Polonias mqesleepend". Wij
zouden het gordijn hebben laten zakken. Bhakespeare
kon dit niet doen, de doodo Polonius moest vati de
baan, en er zat dus niets andersop datn Hamlet, er
wa f maar voor to spannen, aangezien hij en de Ko
ningin de eenige aanwezigen waren. En Shaketspeare
was een te groot kunstenaar, om de dooden op eigeb
.boenen te laten heengaan, lm een stuk van Pen ander
schrijver van dien tijd, waar eeb der gevallenen op
het punt staal weggesleept te worden, klinken uit
des dooden mond de veromtwnardigdle woorden: „Laat
ma liggen, stommerd, weet Je niet, dat ik aanstonds
de narede moet spreken?"
En ten slotte nog dit. Niets was roo gemakkelijk in
Bhakespeare's tijd als verandering van tooneel, en
Mand aar dat elk. bedrijf tooneelep in overvloed heeft.
In het derde bedrijf 'van Antony and Cleopatra zijn
er- liefst 12, in het vierde 16 en in het beela stuk 42.
Zeker meer dan genoeg om tegenwoordig een regis
seur radeloos te maken. Maar in Shakespeare's tijd
maakte men zooveel drukte niet. als wij thans doen,
In een van 'Marlowe's stukken: The Jew of Malta,
bijv. komt een'"*» teoneel voor, waar een der perso
nen, BarabaB, tegen een ander zegt: .,Ik ga naai de
ander, ,,'k ga'nfe je mee", „om dan imaat.'Kbmtnbml
markt om een slaaf te koopeb". „Goed", zegt de
ander, ,,'k 'Ga mee." „Kom dan maar," helrneMmt Ba
rabas, „hier ito de markt, Hoevefel kost die slaaf?
Klaar was 'Kees. Het publiek wist, dat ze nu bü
d kale planken alfll'een markt moesten beschouw n,
en aanstonds als een bosch, en dan wet* als 'n plein,
of een straat, of een kamer. Geen gordijn te hebb«n
be^p^art, zooals men riet,'veel moeilijkheden, en veel
tijd en geld. Een andere vraag ia of wij nog tevreu
dan zouden zijn met een dergelijke opvoering.
iV4iu' vciucii.eu wij, nat ua scbuüe ouscvtei
f luu.ooll ptorwtgu in i fetnouw, nat ae^.sais ïuiwak
«vao ...g Hebt» wtuen -o mail worKzöiOi.. LM fubiiMk
va.ue aiUet'iiiigen Voer fe.au m inod, gueebiiutau giua
<m eUigiue en ouwaazp-aaiéen, Ulo oufe-\eer lUo.iKA?
ik.o. glas u«\alten, De mand neen voornamelijk. zijn
gtuoten omvang gvluegen, oooioat veel üout en g.as-
vsr^ukaiuaaii eu volwaren aanwezig woian.
Oi«hjbL K V LHOIUIEAINL.
üeoe, uteee. de siaiau v. i>ooiG-Hoiland hebben thans
a.geaoi aigu de veroi aenlng, iiohat&ide bepming iu ge
val van ovarstrooming of dijkbreuk, die bij Kon. be
sluit is goedgekeurd.
Daardoor zu.lea voortaan beheerders van water
staatse, ti ken, verplicht zijn, in geval van ovetstroo-
Uiiug, van dijkbreuk of van dreigdud gevaar daar
voor, te geooogtii, dat zoodanige n .aai regel en wor
den goiiomen, a.s, waardoor naar het oordeel van Ge
depot .ei d« btaten- uitbreiding van overstroonung of
vui.< dijkoreuk Uyei.gogaan, dan wel gevaar daaidoor
geketrd of verri.inderd kan worden. Deze f/eiar-
uening ge.dt niet ton aanzien van wateritaatsverkeer
obdui' Lebeer van iiet Kijk.
S i A1 E\-\ LKLADi.Ri.NG.
De tweede buitengewone zitting van de Provin
ciale Hiaten sai -zich, behalve me(t de benoeming
van een opvolger van nir. J. Kappeyne vacn de Cop
pa.io, als lid van Ged. Staten, voornamelijk bezighou
den imi t de financieelee regeling. nl. de verdeeling
van de kosten voor de noodwaterkeering en van het
dijkheistei over dó verschillende collegos, die daar
bij batrokken zijn,
NEKKRAMP.
Li heit n ilituir hospitaal te Haarlem is de milicien
J. M. aan nekkramp overleden.
EEN VREEMD GEVAL.
Van b etrouwbare e ijda werd aan „De Maasbode'
het volgorde relaas gedaan.
Etm uh.aam, met de bewaking dter Belgisch-Neder-
landsche grens belast, bad daarbij tegen zijn inetruc-
t es gehandeld dn was deswege door den Duitschien
kt ijgsra d tot 6 Jaar gevangenisstraf veroordteeilü. De
man zatr intusschem kans tot ontvluchten en naar Nh
derland uit te wijken. Hij vomd hier to lande werk
»n voelde zich reeds 'geeheel op zijn geimak in het
vrije, Nederland.
'lot hij eit d«r der vorige week den aanbieding
kreeg om cp een automobielfabriek te Delft tel'ko
men werken! waar daar natuurlijk geen fabriek tei
bespeuren was, werd helm geadviseerd zich aan eën
adr^s in Dordrecht te vervoegen. Daar aangekomen
wist men helm met een'nieuw praat je in eetn hou
schen auto te krijgen.
Wat ec verder met den man gebeurd is vermeldt
do geschiedenis niet; maar hij is spoorloos verdwo-
nën.
- JULIANADORP.
Woensdagavond vergaderden de leden van den Proef
tuin ten huize van den heer L. Kuit, Door den sneeuw
storm waren niet veel leden opgekomen, hetgeen wed
was te denken. Behalve de voorzitter en secretaris, wa
ren er maar 2 leden opgekomen. Door den voorzitter
werd de vergadering toch geopend, waarna de notulen
werden gelezen en goedgekeurd,
mobiliseerd. Waarvoor de waarnemende chef Keste-
loo het geheele jaar in plaats was. Het personeel bestaat
uit 3 personen en in den aspergetijd nog eenige losse
arbeiders. Het bezoek van hoogere autoriteiten neemt
toe. wel eenl bewijs, dat er iets goeds te bezichtigen
valt, de vereeniging stelt het ook zeer op prijs dat
er veel bezoek komt, De groenten gaan grootendeels
,T - -
FELLE BRAND TE HAARLEM.
Donderdagmorgen ta kwart over vijven werd branc
ontdekt in het achtergedeelte van Jde glasfabriek
van de firma Sabelis sn Go. in de Anthoneetraat te
Haarlem, waarvan de hoeren Rego Veth en Jan de
Breuk directeuren zijn. De brand wrerd door de om
wonenden ontdekt, die de politie telefoneerden, waar
op de/.o rn de vrijwillige brandweer „Da Tien" spoe
dig met. Veel bluBchmuteriaal verschenen. Da enorme
sneeuwlaag maakte bet moeilijk om dadelijk de
br&ndkranen te vinden. Achtereenvolgens slaagdie
men er in, oxn groote perceel, dat inmiddeils iin
volle vlam stond, met 14 stralen op de waterleiding
te omringen. Het gebouw, dat beetaat uit kantoorlo
kalen, glasbergplaatsun, kistenbergpLaata, glasetserij,.
enz., brandde evenwel geheel uit.
De brand was ongewoon fel. Hij ontstond in d-i aai
de achtergelegen kistenbergplaate en kon zich door
èen 'liftkoker meedeelen aan het overige deel van helt
gebouw. De brandbare inhoud, hout» verfstoffen en
oliën, maakte, dat 't gebouw in een oogwenk in lichte
laaie stond. De bevigel wind deed do vlammen over
slaan en taste 'Jt dak van het tegenovergelegen olie
pakhuis der firma DyBerimck aan, benevens het
daarnaast gelegen pakhuis der firma Sabelis en Co.
Mot zes straten op de waterleiding wist da brandweet
echter deze pakhuizen te behouden.
Om half zeven stortte'een deel van den voormuur
in en later volgden andere muuritukkan.
Het geheele gebouw brandde uit. Dee muren, dia
niet ingestort waren, moeë ten worden omvergehaald,
omdat zij gevaar voor de omgeving opleverden. Dei
rook was zoo hevig, dat men de plaats vonden brdud
selfs niet aan de overzijde van het Bpaarne kon be
naderen langs de Oude Gracht. De Vonken en ver
brandde stukkdn woeien zelfs tot aan de Groote Hoi
straat. *e
„Is je dochter Jan eene verkwister?"
,.0 neen, heelemaai niet".
Onder deze woorden had de heer Goldammer zeer
bedachtzaam zijn lorgnet op zijn neps gezet, een schuif
lade uit jijn schrijftafel opengetrokken en uit een loe
ren portefeuille Liebralch s schuldbekentenissen opge
zocht. Nu begon jiij verschillende sommen onder elkaar
te schrijven en pp te tellen.
;.Ik heb alles in mijn boeken genoteerd", babbelde
hij onder deze bazigheid, „maar op üeze manier zijn we
spoediger klaar".
De fotograaf Jbiad angstig toegekekeii, terwijl het éene
getal onder het andere werd geplaatst. Hei waa soo
Kolossaal ,veel.
Nu ytond de rij onder elkaar en nu de totaalsom;
gevoerd heeft. Welke garantie
kunt u mij geven, dat alles weer in orde komt? Zal
niet alles voor de poes zijn weggegooid kunt
ge tnij pp de een of andere manier zekerheid bieden
Llebrelch zat te beven als een riet. Zoo kort en
zakelijk had zijn vriend nog nooit met hem gesproken.
Hulpeloos richtte hij rijn blik op den vrager en mom-
pelde iets onverstaanbaars.
Na eon korte, heel onaangename pauze, zcide Gol
dammer „Laat ons als een paar verstandige mannen
'^overleggen. U ziet hoe of de zaken staan. Nu is er
slechts één keu»of u verklaart dat u niet in staat ls
om te betalen en dan volgt het faillissement en uw
schuldeischers deelen dat wat u nog heeft..
Llebrelch brak .het angstzweet uit, met bevende vin
gers streek h.tj herhaaldelijk over zijn voorhoofd.
„Of ging de ander voort met grooten nadruk,
„of wij moeten in een andere verhouding tot elkaar
treden. Met een goeden papa neemt men het zoo nauw
niet, dan wordt er verder geholpen en door het andere
asperges
gekregen, zal worden begon
nen een andere afneemplaata te vinden. Met de plan
tenziekte en de vreterij werd de zilveroogst geheel ver
woest en wel door de bekende larve der uienvlieg. De
bemesting van den proeftuin bestond ln hoofdzaak uit
koemest door kunstmest gesteund. Aan varkensmesterij
bevredigend. Ue asperges
ben f 600 minder opgebracht dan de begrooting was, de
rhabarber viel niet mee. ook al vanwege delage prij
zen, de slaboonen waren goed. ook de stokboonen gaven
een goede opbrengst, Wortelen Waren niet schitterend,
doch de augurken er tusschen geplant, brachten veel
op. Peulen waren uitstekend, Aardbeien waren veel
minder dan in 1914, [Spinazie bracht te'weinig op door
den lagen. Schorseneeren willen ze in den Helder maar
niet hebben. Witlof stond uitstekend. Spruitkool als na-
gewas is voor de Heldersche veiling een steeds loonendo
cultuur. De opbrengsten waren uit de bakken f 287.33,
en van den vollen grond f 2987.36, totaal alzoo
f 3274.69; De ontvangsten bedroegen met kassaldo op
1 Januari en Subsidie van het Rijk, Gemeente en den
Polder totaal f 4626.46, de uitgaven bedroegen f 4718.61,
alzoo een nadeelig saldo van f 92.15.
Door de heeren L. Kuit en Jb,.v. d. Werf, waren
de rekeningen hagezien en in de beste orde bevonden.
De begrooting werd vastgesteld in ontvangsten en
uitgaven op f 7600,
Bij de rondvraag werd nog besloten, dat de leden
die groenten gaan nalen van den Proeftuin, ze 's mor-
~ens moesten bestellen, om ze 's avonds te halen, daar
iet anders te bezwaarlijk soms wordt voor den tuinman.
Hierna sluiting.
DE KAASLEVERANTIE TEN BEHOEVE VAN
HET LEGER.
Uit het 2e verslag van het Centraal Bureau voor de
distributie van Noord-Hollandsche kaas to Alkmaar,
over medio Januari tot medio Februari, ls het volgen
de 'ontleend:
„In pat tijdperk werden aan de vier centrale pakhui
zen de volgende hoeveelheden kaas, zijnde 20 pet.
v. d. markteanvoer opgeslagen.
Te Alkmaar 118.236 KG., te Purmerend 43.075 K.G..
een streep gehaald."
„Iloe meent u dat?", vroeg zonder dadelijk te be
grijpen de fotograaf. In zijn verstrooidheid was hem,
trots de aanduidingen van zijn dochter, de gedachte
nog vreemd, wat de oude Goldammer zijn oog zou
rkn Inten imlfnn v»n vn'n N 11 i
hebben laten yalten op zijn eigen, jong. lief kind.
..Wed", riep .de verliefde kapper met een sluw lach
„nat kan ik, wanneer ik met den vader van een mooie
le 'Hoorn 66 707 K.G. an la Edam 23.217 K.G. in
totaal dus 251.235 K.G.
HitfVan wrnfl afgeleverd 22o.2/8 K.G.
OP 15 Februari bedroeg de voorraad 175.000 sluks
Edammer, 13.422 commissie, 2025 middelbare en 1676
Gouda, waardoor bleek, dat de voorraad sinds 15 Januari
was toegenomen met 463/ «tuks Edammer, 2990 com-
misale, 148 middelbare en 1141 Goudakazen".
De Telegraaf voegt hieraan toe:
Wanneer men nu weet, dat voor het opslaan der
voor 't binnenlandsch gebruik benoodlgde hoeveelheden,
het percentage voor hot binnenland op 40 pet. was
gesteld, welk percentage door het gemis aan een be
hoorlijke controle nog te weinig Week, dan wordt
het nu men met controle met een percentage van
20 pet. nog een toename in den voorraad kan consta-
teeren, duidelijk welk een groote hoeveelheid er van
van het voor binnenlandsch gebruik bestemde naar
Duitschland ging en dan begrijpt men de noodzakeiyk-
van de sluiüng der grenzen in het einde van 1915
wat beter.
Om meer. dan een reden valt het dan ook ten sterk
ste te betreuren, dat de minister, na hierover de con
trolecommissie te hebben gehoord, op het advies van
de kaasvereeniging besloten heeft om toe te staan, dat
kaas, welke moet dienen ter vervanging M
leger te leveren hoeveelheden, ongomeiK
kaas, welke moet" dienen ter vervanging van aan het
•ger ie leveren hoeveelheden, ongemerkt de centralé
pokhulzen verlaat en weer voor export bestemd kan
worden.
Om te voorkomen, dat voor het binnenland bestemde
kaas, die de producenten voor f 37 per 50 K.G. moe
ten afstaan, ook voortaan naar het buitenland ging, werd
deze kaas in de centrale pakhuizen opgeslagen en daar
van een stempel voorzien. Het was hierdoor uitgeslo
ten. dat deze kaés naar Duitschland werd uitgevoerd.
Nu waren de kaashandelaren voorheen verplicht om
Neen voorraad te houden in verhouding tot het 'door
hen naaF E>et buitenland uitgevoerde. Controle hierop
was er niet. Toen de grenzen dar ook gesloten wer
den, "hadden velen niet den verplichten voorraad; zij
vreesden hierdoor zeer voor de toekomst hun con
senten voör uitvoer te verliezen, doch gelukkig voor
hen, bleven de grenzen wat Janger gesloten, waardoor
zij den tijd kregen om die voorraden geforceerd aan
te vüllen.
Nu heeft het handelselement In de kaasvereeniging,
die aan den minister van Landbouw, Handel en Nij
verheid voorstellen kan doen op welke voorstellen,
de minister, na daarover de centrale commissie, die
het Kamerlid Schim van der Loef tot voorzitter hceit,
te hebben gehoord, een beslissing neemt, de overhand on
hoewel de daarin zittende vertegenwoordigers der pro
ducenten voornamelijk de heeren .G Nobel uit Lut]o-
winkel en H. K. Koster uit Wieringerwaard, zich ten
sterkste daartegen verklaarden, toch nam die kaasver
eeniging Ijet besluit om aan den minister voor te
stellen om toe te staan, dat voortaan de kaas, die aan
het leger geleverd wordt, ongestempeld de cenirale pak
huizen kan verlaten.
Dit werd gewenschl geoordeeld, om het tiaar 't heette,
den aan het leger leverenden handelaren mogelijk te
maken, het Jeger van uit hun voorraden (meer belegen
producten) te bedienen.
De minderheid diende helaas geen tegen-rapport in
en de centrale commissie adviseerde gunstig. Wel lichtte
de heer Nobel den minister nog vroegtijdig in, doch
de minister» besliste overeenkomstig het advies van de
centrale commissie.
Dit besluit ontlokte zelfs een protest uit van de
handelaren, omdat volgens de intendance van het le
ger, slechts een gering aantal handelaren blijkbaar zulke
Fijne kwaliteit heefl~dat zij het leger kunnen bedienen»
Slechts een zestal handelaren komen voor de leveringen
voor het leger tegen f 46 per 50 K.G., die voor f 37
wordt ingekocht in aanmerking en kunnen dus dit
zoete winstje opstrijken.
De andere handelaren verzochten dan ook voor deze
leveringen ook ih aanmerking te mogen komen.
Een onderhoud van den minister met de intendance
van het leger volgde hierop, doch de bureaucratie ze
gevierde. i
Was het merk voor het binnenlandsch gebruik, waar-*
door het veitgehalte van de kaas wordt aangegeven,
mede een mooie controle, dat werkelijk Hollandsche
kaas aan het leger geleverd werd, thans is men ook
deze controle kwijt en fraude dus weer meer mogelijk
gemaakt.
In de vereeniging van producenten, yereenlgd in aen
Noord-Hollandschen Zuivelbond, verwekten deze re-
geeringsmaatregelen dan ook groote ontstemming, doch
naar Buiten hit men zich nog niet.
Met de receering hadden hierover ƒ.1. Dinsdagmorgen
weer besprekingen plaats.
"ÉI"" «n van den Nederlandschen belastingbe-
ïjVAai ixan us.wdiUICCI Ui 111 cl ^cll VdUoT YdH CCI1 1110016
dochter spreek, toch slechts zoo gemeend hebben, dat
ik haar yraag of gij als mijn schoonvader van alle
zorgen ontslagen wenscht te worden en een zekere
toekomst hebben zult T
Goldammer keek zijn sprakelooze bezoeker zegevie
rend aan. Jn eèn stroom van schoone woorden schetste
hij zijn liefde voor Marie. zijn welstand en zijn bedoeling
om pen vader van zijn vrouw een onbezorgd leven te
verzekeren.
Liebreich klopte bet bloed in -de slapen, hij voelde
zich haast plet tot dfenken in staat. Was het dan mo
gelijk? Alle zorgen voor de toekomst zouden als wee-
^6bl|rt VAM VTf 6 tTft .1.1 j
Nu hoorde hij den ander weer praten. „Wanneer jij
eenmaal eens mocht sterven, ls je kind zoo goed go-
borgen als in Abrahams schoot. Ik zal haar op de
handen dragen. Met de zaak zal rij niets hebben te
maken, daar zorgt Duvenier voor. En de hulshouding
die verstaat Marie. Ik wil alleen haar, en lk wil met
haar gelukkig rijn. Zij is toch in zekere mato een in mijn
huis opgegroeide bloem. Wie zal het mij euvel d
den als ik haar zelf plukken wil?"
Liebreich stamelde allerlei besware*. Hij moest toch
(de belanger
wordt ijlijkb;
iaar ln het geheel niet gerekend
tingbo-
Deze
Met
taler wordt-blij I
toch zou het meest gebaat zijn met een directe bediening
van het leger uit de centrale pakhuizen, waardoor
ln deze een uitgaven van een f 700.000 bespaard kan
blijven. Maar ide handel is machtig en minister Post-
Dat (leze (faal! evenwel wat betoekent, "blijkt mede
uit het (door Ons aangehaalde verslag, waarin Wij le
zen, dat reeds ln deze periode een hoeveelheid van
782.871 K..G ongestempeld de centrale pakhuizen ver
liet en dit loopt voor deze levering geenszins over een
volle maand.
Wanneer zal dan ook de Nederlandsche belastingbeta
ler of te wel AS ij men Betaal zich eens met deze Teger-
leverantie gaan bemoeien?
SPOORWEGONGEVAL.
Men meldt uit Meppel;
De sneltrein the 't avonds 8.29 u. van Groningen
te Meppel moet aankomen, kwam eerst om negen uur
binnen. De machinist van den sneltrein zag, dat zich
een locomotief op zijn baan bevond. Hij remde uit
alle macht, maar kon niet meer voorkomen, dat de snel
trein tegen de losse locomotief botste. De locomotief
wferd weggeslingerd. De buffers van beide machines
werden ingedrukt. De locomotief van den sneltrein
moest buiten "dienst worden gesteld. Het treinverkeer
ondervond vertraging. Eten soldaat, werd door den
hewigen schok, zoodanig aan het hoofd gewond, dat
hij vprbonden moest worden. Daarna kon hij de reis
weer voortzetten.
Den Hang, 24 Febr. 1916.
Zoowel de chr.-historische heer De Vos van Steen-
icu icrijuci-uv/v^ - i
wijs, dat de Regeering Julatert naar hen, voor wie pariij-
leven hét leven is". En de heer Colijn voegt er by, dat
de verbreking van het Bestand, het door minister
Treub's heengaan toch reeds verzwakte Kal.net (waar
van de homogeniteit in 't gedrang kwam) nog weder-
om aan regeerkracht deed Inboeten. Eendracht is nog
onmisbaar^De briefwisseling Treub-Roodhuijzen is voor
den heer Colijn oen bewijs, dat men „hetgeen predo
mineerde, op den voorgrond stond, lot later wilde
verschuiven". De belasting-voorstellen wilde men doen
volgen ..na meer politiek-gelinte vraagstukken''. Even
als de neer pe Vos van Steenwijk roept de heer C.o-
lijn uit: thans geen groote belasting-hervorming! Geen
crootere versterking der middelen dan strikt noodig is.
Nog wees de heer Colijn op het streven om is
de oorlog eenmaal uitgewoed te komen tot Tolver
bonden tusschen de groepen der Enten'e zoowel als van
de Centralon. Ook in de beide Amerika's loeft zulk
streven. Dit zou natuurlijk de beginselen van ons ruil
verkeer- onderste-boven werpen, en daarmee heeft men
rekening te houden.
Van de verdere scnatoriale Algomecne Beschouwingen
stip ik aan, dat de heer De Boer de vrijzinnige
senator, een vrij uitvoerig betoogoplas, waarvan ae
strekking hierop neerkomt, dat men heeft te waken
tegen het gevaar dat allerlei nood-maatregelen. In dezen
tijd getroffen, tot schade van land- en tuinbouw een
permanent (blijvend) karakter zullen krijgen.
Baron v. d. FeJtz, de Unie-leberaal, hield een warm
pleidooi ter verdediging van, de gedragslijn van het
Kabinet, er qp wijzend dat het Bestand slechts diende
tot beveiliging van onze neutraliteit toen het oorlogs
gevaar voor ons zeer dreigend was. Nadert dit gevaar
onze grenzen weer*yelnu, het Bestand zal herleven.
Tegen welke zienswijze baron Van Lamswecrde met
een enkel woord opkwamnaarmate het e'nde van
den oorlog naderbij-Komt. wordt z.i. de toestand voor
ons z.i. steeeds hachelijker. „Men vergele niet"
voegt baron Van Lamsweerde erbij, ,.een in *t nauw
gebrachte kat maakt soms rare sprongen I..."1
De heer Polak had telegrafisch gemelddoor de
zorgen voor de werkloosheid in het diamanlbcwerkersvak
verhinderd Ie zijn deze riltingen bij te wonen. Voor
hem voerde de heer Van Kol nu het woord. In hoofd
zaak drong hij aan op het meer gebruik maken van
Staatsbedrijven en Staats-monopolies. Hij huldigde mi
nister Treub's maatregelen tot net tegemoet-komen aan
de meest schrijnende nooden, en protesteerde op Jieftig--
verontwaardigden loon tqgen 's heeren De Vos' betoog,
herinnerend aan het spreekwoord,^,Als de vos de
passie .preekt... Enzoovoorts.
Eindelek de groot financier Van Nierop, frisscher
van monter betoog dan ooit. Hij erkent dat de toestand,
met do reusachtige tekorten, zorgwekkend, zorgbarend,
zorgelijk hoe men 't slechts wil noemen is. In-
lusschen: wij moeten er aan gelooven, schoon ons
hart, denken we aan de arme schatkist bloedt.
Het denkbeeld-Van Lanschot eener belasting op siga
retten lacht mr. Van Nierop wel toe: en tegen Staats
bedrijven heeft hij geenerlei principieel bezwaar. Slcchls
had hjj het betoog-Van Kol iete minder vaag ge-
punt.
ing op de oorlogswinsten betreft,
waarvan het pnlwerp deze weck Einan-iën zal bereiken
'de heer Van Nierop gelooft dat zijschoon er z.i.
thans geen bepaalde raming kan worden gemaakt, aan
zienlijk meer zal opbrengen dan de 45 millioen, door
minister Van Gijn (zooals men weel) genoemd.
Voor beffing-ineens is de hs-er Van Nierop ook te
voor alles met Jiet meisje spreken, ofschoon bij hoopte,
niet twijfelde
Met moeite stond hij op. Hem was het alsof hem
nu een nog zwaarderen last op de schouders was
gelegd. Met moeite sleepte hij zich de kamer uit en
was nog meer gebogen dan toen hij gekomen was.
Toen hy verdwenen was, ordende Goldammer zijn
ieren. .„Het gaat ais gesmeerd", juichte hij. Maar
voelde toch, dat hij zonder de ondersteuning van
den vader en Zonder dezen onpractischen fantast een
lang geen gemakkelijke taak zou hebben gehad en het
heel v|iarschijnlijk zou zijn geweest dat hij zijn doeP
niet had bereikt. Zoo moest hij dan wei dit voor
stel aanwenden en drukken en nog eens drukken, tot
ze murw geperst waren.
HOOFDSTUK III.
Meer struikelend dan loopend, trad Llebrelch ln
Assel's kamertje en viel daar in een stoel neer. Hi,
wilde rijn vriend en jarenlange lotgenoot eerst van
het gebeurde op de hoogte stellen en zijn hulp in
roepen. Hans zou beter weten hoe met Marie klaai
te komen als hij, die zelf voelde, dat hij zich den
lakteten tijd *1 heel weinig om rijn dochter had be
kommerd.
De kleine werktuigkundige, die tls steeds in rijn
onderzoekingen verdiept zat, nam heel verwonderd
de loup voor rijn oog en keek rijn half vernuften be
zoeker verbaasd aan.
„Hallo Emil. wat ls erf'
Nadat Liebreich weer wal tot zich zelf was gekomen,
begon hij de zaak te vertellen. „Toen lk even beneden
was. omdat de kolenhandelaar mij een dreigbrief had
gezonden, telde Goldammer fliijn schulden op. en het
bleek dat i het al reeds drieduizend mark was Denk 'je
eens Hans, drie duizend mark. Als voor mijn kop
vinden, mits deze „betrekkelijk matig' zij. Tégen bene
zware heffing-Ineens heeft de senator uit Noord-Hol
land overwegend bezwaar.
Morgen, Vrijdag-ochtend, is premier Cort v. d. Lin
den aan het woord.
Na het Comité-generaal zal de Senaat zich vermoede
lijk Vrij snel door den Budget-arbeid heenwerken.
Reeds nu is intusschen gebleken, welke kamp het
extra-parlementaire Kabinet aan deze rijde des Bin-
ite
nenhols nog wachtl,„
Mr. ANTONIO.
Amsterdam, 23 Februari 1916.
Geaehte Redaktie,
Dezer dagen bevatte uw orgaan do modedeeling, dat
de werkstaking van dg dijkwerkers le Pe.ten als geëin
digd is te beschouwen, omdat het bestuur van de
Hondsbosschö Zeewering besloot het werk te doen aan-
besteden.
Mogen wij er u op attent maken, dat, ln de ontwerp
collectieve arbeidsovereenkomst, weike genoemd bestuur
is toegezonden, qen artikel voorkomt. Inhoudende, dat
de bepalingen van de overeenkomst ook bindend zullen
moeten zijn bij aanbesteding?, en dat waar het Bestuur
van de HondsDossche zich niet verwaardigd heeft ons
nog eenig antwoord te zenden, de situatie door de aan
besteding dus niet is veranderd en er derhalve van een
beëindiging van da staking tot nog toe geen sprake
is.
Ter voorkoming van misverstand, zoudt u ons met
plaatsing van deze regelen ten zeerste verplichten.
Dankend voor de verleende plaatsruimte,
Hoogachtend,
Voor den Centralen Bond van
Bouwvakarbeiders,
J. W. VAN ACHTERBERG,
Voorzitter.
geslagen zat jk daar, mat da ruïne, den afgrond voor
oogen". I
„Erg, heel erg! En wat nu?"
„Ja, wat nu? Hij doet daarna aanzoek om de hand
van Marie. Zegt zij ja, dan wil hij een streep door
ijn schuld halen en voor qjij zorgen. II ij is er
rijk genoeg voor. maar maar Marie kan den man
met uitstaan. Help jij nu en bepraathaar om masr
ia te zeggen. Naar jou luistert zij. Jij moét toch ook
inzien, dat er geen andere .reding overblijft en dat
het een geluk voor het meisje is, wanneer zij zulk
aan m'Mznti mnn lrwi'i'iri
een rijken man krijgt."
Assel stond op. Hij zag rijn
bedoelingen bevestigd; maar hl
vrees van Goldammer"!
h|j was nn de vertelling
van Marie bver hun uitgaan naar den wintertuin vast
overtuigd van haar afschuw voor dezen man. Het arme
kind. En nu moest hij haar bepraten, oir
zwaar offer te brengen. Hel ging hem moeilijk aan het
om zulk een
hart. maar hoe hij ook nadacht, hij vond ceen anderen
uitweg.
Voor den fotograaf staan blijvend en kuchend en
hijgend van opgewondenheid zeide hijje denkt mis
schien Emil, lk kan bij mijn broeder wel hulp vinden?
Ik zou het o zoo graag probeeren, maar, maur al mijn
bidden was steeds tevergeefsch. Ik hou Philip voor
zoer vermogend, maar hij zegt dat het zuur genoeg
verdiend hoeft, pij de erfdeel ing voor 15 jaar geleden
heb lk, toen hij do zaak van mijn vader overnam, mijn
klein erfdeel uitbetaald gekregen en dat is mij zoo
langzamerhand door de vingers geloopen.
Daar jij mij ln den iaataten tijd nidmendal gaf, j®
kunt het yiiot doen, heb lk mij zoo nu en dan c«u
naar mark van Philip gehaald. HIJ scheidde steeds
heel ongaarne van zqn geld en lk geloof dat hij ™J
het huls zou uitgooien au lk een kapitaaltje van be®°
verlangde".
kapitaaltje
.Wordt vwM.
