De diiiyen om ons heen.
BONDEH D Afi 20 APRIL 1915,
59ste Jaarq antj, 'Re. 5783
te Alkmaar.
UitgeversTRAPMAN Co.
Ingezonden Stukken.
Staatsloterij.
Arrondissements Rechtbank
Binnenlandsch Nieuws.
IA
Alieitti Nieiws-
Alratniü- Laiiiïllai,
Uit blad verschijnt viermaal pnr week: Dinsdag, Woensdag,
Donderdag en Zaterdag. Bij inzending, tot 's morgens 9 ure wor-
en V DVERTENTI EN in het eerst uitkomend nummer geplaatst.
SCHAOEN, LAAN D 5. - Int. Teleph. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 0.90 per post i 1.05. Losse nummert 5 <;t
ADVERTENTIES van 1 tot 5 regels f 0.35, iedere regel meer
6. ct. (Bewijsno. inbegrepen). Groote lett. worden naar plaatsr. berek
Het is naar aanleiding van het Raadsverslag van
St. Maarten, dat ik om een plaatsje verzoek in uw
blad.
liet schijnt, dat B. en W. van St Maarten „de
lei" een goed hart toedragen.
Dat zij htm zaak; 't is de mijne, te zorgen, dat
de school inrnrde is en dat de kinderen de noodige
zorg besteden aan het schriftelijk werk- Nu ben ik
er van overtuigd, dat or geen beter middel bestaat
om de kinderen netheid te leeren, dan dat ze weten,
dat al hun werk wordt gecorrigeerd en dat het
„blijft". De kinderen, die op de lei werken, zijn er
zich terdege van bewust, dat.straks de spons over
het werk gaat en alles, net en slordig, verdwenen
is. Dat is één nadeel van het gebruik der lei. Een
tweede is het bederven der hand, terwijl ik het ge
bruik verder zeer onhygiënisch vind. Door het af
schaffen der lei is het rustiger in de klas, terwijl de
boeken in de kastjes der leerlingen veel langer net
jes blijven.
Het gebruik van schriften is duurder dan dat der
lei, maar griffels kosten toch ook en leien hebben
ook het eeuwige leven niet?
Bovendien mogen de meerdere kosten voor een
onderwijzer geen beletsel zijn om het z. i. goede voor
de school aan te schaffen; voersi ala. hij onderwijzer
in een welvarende gemeente is.
Nu zou ik volgens burgemeester het niet eens zijn
met den districtsschoolopziener, die de leien wensch-
te afgeschaft te zien en ze toch afschaffen. Ik begrijp
niet, dat Z. E. zoo iets aan den Raad kan meedeelen;
heeft Z. E. er wel aan gedacht, welken indruk zijn
woorden bij de Raadsleden moesten wekken? Ik
neem vooralsnog aan van niet. Op de school in Den
Helder, waar ik werkzaam was, hebben wij vroeger
ook met de lei gewerkt; den laatsten tijd echter
zonder. Het is me daar zoo goed bevallen, dat ik in
St. Maarten nooit de lei gebruikt heb. In Septem
ber 1914 ben ik hier gekomen en nimmer heb ik
eenige aanvechting gevoeld om de leien weer van
den zolder te halen.
Voor de onderwijzeres was het echter een ander
geval. Zij moest in 1914 plm. 45 leerlingen onderwij
zen, die over 3 klassen verdeeld waren. Ik heb er
toen geen oogenLlik aan gedacht, de juffrouw te ver
zoeken, ook de 't:ien op te ruimen, omdat het niet
aangaat de kleintjes schriften vol "te laten kladder.
In het Leerplan, dat ik voorjaar 1915' opmaakte,
werd dan ook do lei als leermiddel genoemd.
De Districtsschoolopziener maakte bezwaar, maar
hij moest toegeven, dat het met het oog op de school-
toestanden in St. Maarteü vrijwel onmogelijk was
de lei geheel af te schaffen. Door mij is dan ook nim
mer het gebruik der lei voor da leerlingen der laag
ste klassen verboden. De onderwijzeres echter solli
citeert. en, begrijpende, dat ze zonder lei netter
werk verkrijgt. Lteft ze het gebruik daarvan beperkt
Verdwenen is de lei echter niet, want toen B. en
W. jl. Zaterdag de school te St. Maakten bezochten,
waren de leerlingen der eerst;) en tweede klasse aan
het. teekencn..;. op de lei.
Hoe nu (Je Burgemeester verklaren kan, dat de
lei tot zelfs in de eerste klas is afgeschaft, is mij
een raadsel.
De Burgemeester heeft blijkbaar mijn adres niet
goed gelezen.
De ioesoc -bjes der aan onze school gevolgde me
thode iijr. in de eerste helft van het tv eede leerjaar
uit.
Het aanvankelijk lezen is daarmee afgeloopen en
er moet mer het vooi-tgezet lezen bronnen worden.
Daarvoor beb ik na de in het adres aangeduide
serie aangevraagd. Deze is voor het tweede leerjaar,
welke omschrijving in mijn adres te vinden is.
De Eurgcmeester schuift mij nu iets in de schoe
nen, wat ik juist wilde vermijden, nl. dat in het
tweede leerjaar al begonnen wordt met boekjes, die
voor het derde leerjaar bestemd zijn.
U, mijnheer de Redacteur, dankzeggend voor de
verleende plaatsruimte,
O. DE WIT.
SL Maarten, 18 April 1918.
De Engelseha kolonpolitiek.
Vermoedelijk er bestaat ai thans geen reden om
voorloopi gaan de oprechtheid te twijfelen was de
Engelsche regeering te goeder trouw toen zij tijdens
de crisis, die Holland in de eerste dagen van April
doorleefde, deed verklaren dat noch zij noch een an
dere geallieerde Regeering iets tegen ons land in het
schild voerde.
Die verklaring konden wij in Nederland te gereeder
accepteeren, omdat er geen enkele reden was waar
om het ons in de armen van Duitschlnad zou drijven.
Zoo gemakkelijk is de positie van geen. der oorlog
voerenden, dat zij een nieuwen vijand er bij kunnen
riskeeren en in het bijzonder niét wanneer die nieu
we vijand financieel en economisch tamelijk veel in
het midden zal hebben te brengen, wat oogenblikke-
lijk met Nederland zeker het geval is.
De gebeurtenissen der laatste dagen hebben echter
geleerd, dat al moge Engeland dan al geen geweld
daden tegenover ons van plan zijn het toch niet voor
nemens is ons op ander gebied te sparen.
Dit bleek uit allerlei mededeelingen in de pers ge
durende de laatste dagen.
Eerst kwam het bericht, dat de Hollandsche traw
Iers alleen Engelsche kolen mochten, bun keren, wan
neer zij zich verplichten er voor te zorgen, dat de
te vangen visch niet naar Duitschland zou gaan.
Die belofte was niet' te geven. Want de trawler is
geen vischwinkel. Hij brengt de waar aan en wat de
kooper, die ze op den afslag toegewezen krijgt, er mee
uitvoert, onttrekt zich ten eenenmale aan zijn con
trole om medezeggingschap. De belofte, die niet na
te komen was, bleef dus terecht achterwege en de
IJmuider trawlers leegden hun kolenruimen en na
men Duitsche bunkerkolen aan boord.
Dat was de eerste zet geweest, waar op het Holland
sche antwoord een goede verdediging leek.
Toen kwam de tweede zet van Engeland.
Een Hollandsch schip, dat in een Britschc haven
kolen wenschte in te nemen, kon ze alleen krijgen,
mits het beloofde een door de Engelsche regeering
aan te wijzen retourvracht uit La Plata mede te bren
gen.
Ook dit w&s onmogelijk, daar het schip uit ging om
een lading regeeringsgraan te halen.
Op gelijk» gronden met of zonder kolen als voor
wendsel werden nog eenige schepen met regee-
rinsgslading men denke aan de Lodewijk van Nas
sau, met Chilisalpeter voor ons Departement van
Landbouw! in Engeland opgehouden.
Ook met deze zetten schoot de Brit niet op, hoewel
wij zelf ook in groote moeilijkbeden begonnen te ver-
keeren en bruinbrood eerstdaags weer ons kostje
wórdt.
In hoeverre de nalatigheid van de adviseurs van
Landbouw en dit departement zelf schuld heeft aan
het tekort aan meel, blijve, hoewel die schuld onher
roepelijk vaststaat, op het oogenblik buiten bespre-
kihg. Dat het tekort er is en dat Engeland op egoïsti
sche gronden weigert het te helpen opheffen door
onze schepen niet op te houden, is al erg genoeg, dan
dat deze kwestie door nevenvraagstukken zou wor
den vertroebeld.
Toen kwam de greote zet van Engeland, waardoor
op eenmaal de bedoeling duidelijk werd, De mededee-
ling namelijk, dat Duitsche kolen als lading of in
de bunkers voortaan als contrabande zou worden aan
gezien, en dus voor beslagneming in aanmerking
zouden komen, met of zonder verbeurdverklaring
van .het schip bovendien.
Dit kon in verband met wat vroeger gebeurd w&s,
slechts een beteekenis hebben.
Duitsche kolen mogen niet op de zee komen.
Het gebruik van Engelsche kolen is aan zekere
zeer moeilijke voorwaarden gebonden.
Andere kolen zijn er niet en dus....
En dus heeft Nederland en de Nedeblandsche scheep
vaart zich te onderwerpen aan de voorwaarden die
Engeland zal gelieven te stellen cn omtrent welker
draagwijdte niemand iets weet, dan dat Engeland
van dag tot dag meer-eischend kan worden, zonder
eenig uitzicht voor Holland om verlichting van druk
te bedingen.
Voorloopig dit weten wij uit het onderhoud der
directies van de groote stoomvaartmaatschappijen
met den minister komen Engeland's voorwaarden
voör het afstaan van kolen hierop neer. Dat 30 pet
van de scheepsruimte voor de Britsche regeering ge
reserveerd blijft.
In gewone omstandigheden zou bij geen reeder
daartegen bezwaar bestaan. Elke onderneming weet
dat een Staat geen uitzuigersprijzen betaalt en meni
ge reederij zou maar al te blij zijn wanneer zij 'een
vaste klant had, die niet schriel van betalen is en ge
regeld een derde van de laadruimte afhuurt
Maar het zijn thans geen gewone omstandigheden
en het geld, dat den arbeid pleegt te verzoeten,
stroomt thans toch de kassen onzer reeders al binnen
met een nooit gedroomde heftigheid. Zij kunnen
ook omdat zij neutraal zijn en hun schepen dus een
fractie minder gevaar loopen gesluipmoord te wor
den ongehoorde vrachtprijzen bedingen en komen
dus wellicht door het hebben van vaste klanten met
vaste contracten in het nadeel.
Maar er is meer. De Nederlandsche reeders hebben
thans ook te zorgen voor de belangen van hun land
en die belangen vragenneen eischen: koren,
"oais, meel meststoffen en allerlei andere artikelen
var over zee. Broodsgebrek in de meest letterlijken
zin is niei u-tgesiOtén. Fabriek na fabriek gaat toe
wegens gebrek aan grondstof. De landbouw moet al
lerlei wijzigingen in haar werkwijze invoeren nu de
akker niet op de gewone manier verzorgd kan wor
den. Alleen de scheepvaart kan hier hulp en uit
komst geven. En juist die scheepvaart wordt thans
bedreigd en aan banden gelegd. Allereerst natuurlijk
door de vemielmanie van duikiooten en het'mijnen-
gevaar. Maar daarnevens ook door de weigering van
kolen, zonder welke de vaart onmogelijk wordi. Een
derde onzer laadruimte beteekent een beperking der
toevoeren tot. tweederden. Dat is één derde minder
levensmiddelen, voerartikelen, grondstoffen. Dus ge
brek of, in het beste geval, een aanzienlijke prijsver-
hooging. De Engelschen hebben een spreekwjjze, dat
hij die voor een uiMrst lastige keus staat te kiezen
heeft tusschen de Devil and the deep Sea (den dui
vel en de diepe zee). Voor zulk een keus staat Hol
land thans ook.
De een vernielt onze schepen, de ander neemt een
derde er van iö beslag of legt ze aan den ketting.
Waarlijk de keus is lastig voor den reeder.
oor het gezonken schip heeft hij nog verhaal op
de assuradeuren, maar voor inbeslagneming op nie
mand.
Met de weigering echter van Nederland om zich
aan «a' Engelsche voorschrift: geen kolen als gij
geen 30 pet. vrachtruimte afstaat, komen wij echter
met verder.
Evenmin als Engeland laadruimte wint zoo onze
schepen niet varen.
Misschien ligt in de woorden die wij vet drukten
de sleutel om tot oplossing van het probleem te ge
raken. hoe deze tegenstrijdige belangen kunnen wor
den verzoend.
Botweg weigeren, gelijk uit het officieele bericht
schijnt te blijken dat geschiedt is, moet in elk geval
als een verkeerde zet worden aangezien. Laten wij
hopen, dat de minister zijn stuk nog niet losgelaten
heeft en dat hij niet te zeer in tijdsnood verkeert om
een betere te kunnen doen.
UITKIJK.
3958
4044
4377
4489
4708
4719
4822
4856
4955
5055
5238
5256
5407
5525
5819
5933
6267
6336
6459
6471
6674
6684
6948
6999
7203
7258
7654
7775
8025
8101
8378
8379
8757
8766
8956
8961
9073
9143
9502
9523
9786
9797
9914 9964
4056
4535
4721
4902
5098
5271
5589
5961
6364
6487
6752
7021
7277
7793
8103
8429
8804
8979
9236
9524
9826
9979
4071
4545
4735
4909
5109
5284
5630
6072
6394
6504
6797
7040
7557
7907
8160
8172
8837
8987
9249
9716
9836
10054
4140
4167
4305
4574
4578
4634
4755
4767
4784
4925
4939
4949
5152
5162
5218
5289
5356
5393
5730
5811
5814
6094
6132
6152
6453
6446
6452
6510
6514
6643
6811
6856
6907
7048
7054
7098
7573
7610
7624
7917
7923
8022
8188
8308
8373
8476
8480
8684
8857
-68
8918
8999
9019
9056
9336
9367
9398
9734
9761
9770
9848
9884
9889
10058 100072
10095 10110 10122 10155 10235 10308
10324 10407 10451 10538 10571 10574
10618 10622 10632 10701 10777 10864
10883 10928 10155 11026 11037 11075
11183 11186 -310 -315 11333 11350
11412 11514 11559 11584 11604 11659
11667 11703 11707 11724 11729 11747
11778 11795 11842 11921 11926 11929
11981 11996 12093 12129 12153 12200
12224 12226 -265 -382 -392 12469
12470 12495 12579 12584 12594 12816
12821 12848 12851 12867 12904 12915
13142 13166 13200 13205 13241 13359
13366 13399 13426 13516 13603 13637
13802 13833 13943 14040 14075 14084
14194 14221 14338 14373 144^7 14581
14582 14639 14654 14670 14720 14897
14910 14974 14998 15047 15075 15077
15143 15158 15179 15207 15234 15245
15270 J5332 15365 15395 15397 15429
15521 15604 15659 15786 15910 15937
15984 16024 16091 16120 16121 16129
16181 16183 16220 16245 16295 16343
16354 16373 16382 16386 16441 16453
16376 16613 16644 16645 16668 -675
16689 16765 16783 168C2 16897 16974
16991 17035 17(7/2 17143 17144 17149
17256 17276 17295 17324 17600 17695
17701 17708 17747 17855 17851 17893
17935 17952 17585 18170 18195 18197
18202 18246 18272 18343 18393 18445
18450 18478 18569 18633 18694 18774
18797 18828 18830 18024 18982 18988
19000 19020 1S031 19066 19166 19173
19221 1S265 19416 19426 19441 19452
19577 19582 19691 19744 19745 19834
19851 19909 19918 20004 20015 20036
20053 20104 20120 20161 20237 20369
20354 20373 20436 20459 20479 20490
20503 20541 20814 20845 20856 2(3)80
Trekking van 18 April' 1916.
3< Klasse 2e Lijst.
No. 16844 f 25000.
No. 15525 f 500a
No. 14597 f 1500.
Nos. 5448 5689 9907 ieder f 1000.
No. 13831 f 400.
Nos. 846 9558 15350 15776 20850 ieder f 100.
Prijzen van f 45.
101 116 259 269 295 349 403 411 413
601 655 676 739 793 873 890 980 994
1066 1103 1127 1156 1165 1191 1221
1224 -1235 1263 1270 1321 1326 1345
1363 1385 1439 1441 1436 1472 1510
1633 1572 1573 1673 1768 1787 1815
1838 1870 1903 1948 1952 1959 1994
2104 2126 2153 2175 2206 2211 2226
V055 2312 2340 2418 2440 2635 2679
2682 2705 2725 2760 2776 2797 2802
2821 2888 2934 2951 2965 3055 3063
3177 3192 3227 3363 3380 3473 3524
3753 3763 3803 3813 3814 3817 3925
ARRONDISSEMENTSRECHTBANK TE ALKMAAR.
Zitting van Dinsdag 18 April-
Verbcdon uitvoer.
De eerste oekiaagde heden was zekere Klaas Jon-
gejan, een schipper te Anna Paulowna, Deze had zich
schuldig gemaakt aan verboden uitvoer uit de stel
ling Amsterdam.
Hij had een paar zakken mei kippenvoer aan boord
en werd te Akersloot aangehouden door den aldaar
gestationneerde beambte F. H. Wanninkhoven. Deze
constateerde bij onderzoek de overtreding en verba
liseerde Klaas.
Heden eischte de O. v. J. 5.of 1 dag hechtenis.
Een lastig heer.
Theodorus Hendrikus Peters, een los werkman te
Amsterdam, een sinjeur, die vroeger al eens in den
Krententuin heeft gezeten, zou onlangs aan het post
kantoor te Hoorn een sommetje komen opvorderen
dat hij op zijn spaarbankboekje had staan.
Of de dienstdoende ambtenaar hem. al beduidde,
dat hij naar Amsterdam moest telefoheeren, waar
het spaarbankboekje was ingeschreven, het gaf niet.
Peters had er geen zin in, wou het geld heb
ben. En direct. De directeur van het postkantoor, de
heer van. Tusschenbroek, kwarn er ook aan te pas.
Tegen hem schepte de heer Peters ook geducht op
en ten slotte liep het zoo hoog, dat de directeur er
de politie bij requireerde.
Inspecteur Wegers, benevens de agenten Zwart
en Scholten, kwamen spoedig opdagen.
Nogmaals sommeerde de postdirecteur den heer
Peters om weg te gaan.
Maar Peters wilde nog niet.
Toen trad de politie handelend op en duurde het
niet heel lang of Peters was in de buitenlucht.
Toch had hij zich zeer hevig verzet en de agenten
handen vol werks gegeven. Maar ten slotte belandde
hij dan toch, ondanks zijn heftigen tegenstand, op
't „bero".
De O. v. J. stelde een eisch tot 3 weken gevangenis
straf in.
Grint van den polder.
Cornelis Josephus van der Kroon, een boertje uit
Zijpe, had op den eersten Februari jl. de brutaliteit
om grint van den polder Ziipe te bezigen voor het
dichten van een paar kuilen in een oprit voor zijn
landhek. Dat was gezien en Kees raakte d'r bij. He
den mocht hij zich verantwoorden, terwijl dijkgraaf
en polderopzichter en nog een Zijper inwoner als ge
tuigen optraden.
Wel was de grond, waar zich de oprit van boer
Kees zich bevond, ook' eigendom van den polder en
had Kees, dus strikt genomen, het polder-grint slechts
verplaatst, van het eene stuk poldergrond naar het
andere, maar dit scheen hem toch niet te kunnen
redden.
De O. v. J. vond dat grint, bestemd voor polder-
onderhoud niet wederrechtelijk zoo gebruikt mocht
worden, en meende, dat straf hier noodig was. 1
Z.E.G. eischte tegen beklaagde 2 boete, bij niet-
betaling te vervangen door 1 dag hechtenis.
De verdediger, mr. Leesberg, was van meening
dat bet voornemen van wederrechtelijke toeëigening
niet bestond en daarmede ook niet het strafbare
element in deze aanwezig was, weshalve hij vrij
spraak voor zijn cliënt vroeg.
Bedelarij.
Hendrik de Graaf, een 45-jarige zwerveling, gebo
ren te Voorst, die nog niet in aanraking was ge
weest met de Justitie, was nu zoover gekomen, dat
zijn eerste kennismaking met de E.A.-heeren kon
plaatsvinden.
Aanleiding daartoe was een klein bedeipartijtje
dat hij op 22 Maart jl. organiseerde te Alkmaar.
Daar kon men toen 'e morgens kwart over achten
reeds Hein, oen politieagent, zien aanklampen om
een kleinigheid.
Verbaal natuurlijk en., thana een eisch let 12 da
gen hechtenis.
Do rechtbank deed ln deze zaak vandaag meteen
uitspraak ook en legde de gevorderde 12 dagen als
straf op.
Deuren dicht
De deuren gingen op slot btj de behandeling der
volgende zaak, waarin Simon Zwart, van Egmond,
als beklaagde optrad, op wien de Kinderwetten we
gens zijn jeugdigen leeftijd nog toepasselijk waren.
Een lastige Piet
De sigarenmaker Piet Ruis was in de vorige maand
erg druk en maakte veel geruisch in zijn woonstede
Alkmaar. Hij liep door de drukste wegen te wagge
len, wartaal te uiten en riekte voldoende naar jene
ver of aanverwante opwekkende dranken, om ge
acht te worden dronken te zijn.
De agent v. d. Werf, dezen toestand aandachtig in
onderling verband en samenhang beschouwende,
bracht Piet op. Maar 0 Jé, wat een tegenstand. Piet
leek in eens wel nuchter, zooveel wederspanning-
heidsvermogen als hij plots ontwikkelde.
De agent, die bij- het doen van den eed thans een
met windsel voorziene rechterhand omhoog stak,
werd ondervraagd of die hand soms bij de werkzaam
heden met Ruis zoo gehavend was geworden. Geluk
kig voor Ruis, was dat zoo niet. Ruis werd nu ver
eerd met een eisch tot 14 dagen brommen.
Haldersche dames.
Mej. Cornelia Suzanna Labruijère, echtvriendin
van monsieur Jatob Blank, ie Den Helder, had een
beetje oneenigheid gehad met Suzanna de Rijke, het
egaatje van Sibert Wieringa, weer één deur verder
in de Coolstraat te vinden, als je naar d'r zoeken wilt
De melkboer was aan de deur en dat heuglijke
feit werd met een gezellig praatje gevierd. Zooals
dat méér gaat. Gezellige en tevens goedkoope
conversatie. Men kreeg het over het verven van ka
mers, keukens, het bijschilderen van plinten zelfs,
die het meest te lijden hebbende ook al weer
gauw eenige behoefte aan ,,'n atreekja" vertoonen
od zoo keuvelde men er allergewichtigst op los, tot
dat Suzanna (de Rijke) de onhandigheid had om
tegön mevrouw Blank te zeggen: uw man neemt ook
wel eens wat (verf) mee:
Mevrouw Blank vloog haar toen. in de haren en
juffrouw de Rijke war weer een ervaring rijker: dat
men met zijn mondje steeds voorzichtig dient te zijn
Terwijl de droeve historie voor mevrouw Blank dit
nut heeft, dat ze er uit kan leeren dat men de han
den moet thuis houden, ook dè.n, wanneer een los
lippige buurvrouw eens iets onaangenaams zegt.
De melkboer behoefde niet gehoord te werden van
daag. De dames-getuigen hadden bij absentie van
beklaagde de heele geschiedenis voldoende weten
toe te lichten.
De mishandeling door mevrouw Blank-Labrij&re
ip dien '4den Maart-dag gepleegd, kwam haar nu
te staan op een eisch tot 15 boete of 10 dagen
hechtenis.
Bat vras Hein te erg.
De laatste zaak was tegen Hendrik van den Berg,
los werkman te Hoorn, die een paar jaren geleden
eens ais sjouwerman aldaar aan de gasfabriek had
gewerkt.
Zooals Hein dat gewoon is, had hij voor de aan
wezigheid van een flinke dosis jenever op het werk
zorg gedragen. Maar toen de directeur der gasfa
briek, de heer Eduard Emiel van Rijn, daar „de
lucht" van kreeg, nam deze de vrijheid, het nog aan
wezige vocht weg te smijten.
Wie Hein kent, zal begrijpen, dat hij dit nooit
vergeten kon! En dat bleek ook wel, toen hij den
24sten Maart jl. zich aan de gasfabriek vervoegde,
toen de dirècteur op het terrein in gesprek was en
Hein heel deftig „schadevergoeding" kwam vragen,
wegens 1.10 aan jenever, die de directeur had weg
gegooid.
De heer Van Rijn trachtte den man op vredige en
behoorlijke manier te laten heengaan, maar Hein,
die nog aitija een diepen wrok koesterde over een
zoo ongehoord feit, werd woedend, nam een steen
en smeet dien door een kolossale glasruit in de wo
ning van den directeur.
Die ruit, ter waarde van eventjes 16, werd ver
brijzeld.
Tegen Hein werd 14 dagen gevangenisstraf gevor
derd.
Einde.
A.s. week Paaschvacantie.
Heden over 14 dagen uitspraken en: nieuwe zaken.
BROEK OP LANGENDIJK.
Bij de gisteravond gehouden publieke verkooping
door notaris Götmer, te Obdam, in café Marktzicht
alhier, van drie woonhuizen, eigendom van den heer
Jb. Bruin, werden koopers: van perceel 1 en 2, op
het Schapenland, resp. P. Plugboer en F. van Door-
num, voor f 263 en f 725; perceel 3, aan de Dorp
straat, D. Kansen Az., voor f 1705. Het winkelhuis
met schoenmakerij van van Twuijver werd opgehou
den op f 2800.
W ARMENHUIZEN.
Bij de op 18 dezer gehouden verpachting van de
schutsluis te Schoorldam, werd de pacht voor één
jaar gegund aan L. Groot, voor f 321. Reeds geruimen
tijd is L. Groot werkzaam als sluiswachter voor re
kening der gemeente.
KOLHORN.
Was vroeger de suikerbietenverbouw voor de fa
briek te Halfweg regel en verbouw voor een andere
fabriek uitzondering, dit jaar is zulks anders. N11
worden meerendeels bieten .verbouwd voor de Friesch
Groninger Beetwortel-suikerfabriek Groningen, en
contracteerden slechts weinigen niet de fabriek te
Halfv. eg. Reden dezer verandering is, dat de Gronin-
gerfabriek coöperatief werkt en do verbouwers tevens
aandeelhouders zijn.