De diiiyen om ons heen. BONDEH D Afi 20 APRIL 1915, 59ste Jaarq antj, 'Re. 5783 te Alkmaar. UitgeversTRAPMAN Co. Ingezonden Stukken. Staatsloterij. Arrondissements Rechtbank Binnenlandsch Nieuws. IA Alieitti Nieiws- Alratniü- Laiiiïllai, Uit blad verschijnt viermaal pnr week: Dinsdag, Woensdag, Donderdag en Zaterdag. Bij inzending, tot 's morgens 9 ure wor- en V DVERTENTI EN in het eerst uitkomend nummer geplaatst. SCHAOEN, LAAN D 5. - Int. Teleph. No. 20. Prijs per 3 maanden f 0.90 per post i 1.05. Losse nummert 5 <;t ADVERTENTIES van 1 tot 5 regels f 0.35, iedere regel meer 6. ct. (Bewijsno. inbegrepen). Groote lett. worden naar plaatsr. berek Het is naar aanleiding van het Raadsverslag van St. Maarten, dat ik om een plaatsje verzoek in uw blad. liet schijnt, dat B. en W. van St Maarten „de lei" een goed hart toedragen. Dat zij htm zaak; 't is de mijne, te zorgen, dat de school inrnrde is en dat de kinderen de noodige zorg besteden aan het schriftelijk werk- Nu ben ik er van overtuigd, dat or geen beter middel bestaat om de kinderen netheid te leeren, dan dat ze weten, dat al hun werk wordt gecorrigeerd en dat het „blijft". De kinderen, die op de lei werken, zijn er zich terdege van bewust, dat.straks de spons over het werk gaat en alles, net en slordig, verdwenen is. Dat is één nadeel van het gebruik der lei. Een tweede is het bederven der hand, terwijl ik het ge bruik verder zeer onhygiënisch vind. Door het af schaffen der lei is het rustiger in de klas, terwijl de boeken in de kastjes der leerlingen veel langer net jes blijven. Het gebruik van schriften is duurder dan dat der lei, maar griffels kosten toch ook en leien hebben ook het eeuwige leven niet? Bovendien mogen de meerdere kosten voor een onderwijzer geen beletsel zijn om het z. i. goede voor de school aan te schaffen; voersi ala. hij onderwijzer in een welvarende gemeente is. Nu zou ik volgens burgemeester het niet eens zijn met den districtsschoolopziener, die de leien wensch- te afgeschaft te zien en ze toch afschaffen. Ik begrijp niet, dat Z. E. zoo iets aan den Raad kan meedeelen; heeft Z. E. er wel aan gedacht, welken indruk zijn woorden bij de Raadsleden moesten wekken? Ik neem vooralsnog aan van niet. Op de school in Den Helder, waar ik werkzaam was, hebben wij vroeger ook met de lei gewerkt; den laatsten tijd echter zonder. Het is me daar zoo goed bevallen, dat ik in St. Maarten nooit de lei gebruikt heb. In Septem ber 1914 ben ik hier gekomen en nimmer heb ik eenige aanvechting gevoeld om de leien weer van den zolder te halen. Voor de onderwijzeres was het echter een ander geval. Zij moest in 1914 plm. 45 leerlingen onderwij zen, die over 3 klassen verdeeld waren. Ik heb er toen geen oogenLlik aan gedacht, de juffrouw te ver zoeken, ook de 't:ien op te ruimen, omdat het niet aangaat de kleintjes schriften vol "te laten kladder. In het Leerplan, dat ik voorjaar 1915' opmaakte, werd dan ook do lei als leermiddel genoemd. De Districtsschoolopziener maakte bezwaar, maar hij moest toegeven, dat het met het oog op de school- toestanden in St. Maarteü vrijwel onmogelijk was de lei geheel af te schaffen. Door mij is dan ook nim mer het gebruik der lei voor da leerlingen der laag ste klassen verboden. De onderwijzeres echter solli citeert. en, begrijpende, dat ze zonder lei netter werk verkrijgt. Lteft ze het gebruik daarvan beperkt Verdwenen is de lei echter niet, want toen B. en W. jl. Zaterdag de school te St. Maakten bezochten, waren de leerlingen der eerst;) en tweede klasse aan het. teekencn..;. op de lei. Hoe nu (Je Burgemeester verklaren kan, dat de lei tot zelfs in de eerste klas is afgeschaft, is mij een raadsel. De Burgemeester heeft blijkbaar mijn adres niet goed gelezen. De ioesoc -bjes der aan onze school gevolgde me thode iijr. in de eerste helft van het tv eede leerjaar uit. Het aanvankelijk lezen is daarmee afgeloopen en er moet mer het vooi-tgezet lezen bronnen worden. Daarvoor beb ik na de in het adres aangeduide serie aangevraagd. Deze is voor het tweede leerjaar, welke omschrijving in mijn adres te vinden is. De Eurgcmeester schuift mij nu iets in de schoe nen, wat ik juist wilde vermijden, nl. dat in het tweede leerjaar al begonnen wordt met boekjes, die voor het derde leerjaar bestemd zijn. U, mijnheer de Redacteur, dankzeggend voor de verleende plaatsruimte, O. DE WIT. SL Maarten, 18 April 1918. De Engelseha kolonpolitiek. Vermoedelijk er bestaat ai thans geen reden om voorloopi gaan de oprechtheid te twijfelen was de Engelsche regeering te goeder trouw toen zij tijdens de crisis, die Holland in de eerste dagen van April doorleefde, deed verklaren dat noch zij noch een an dere geallieerde Regeering iets tegen ons land in het schild voerde. Die verklaring konden wij in Nederland te gereeder accepteeren, omdat er geen enkele reden was waar om het ons in de armen van Duitschlnad zou drijven. Zoo gemakkelijk is de positie van geen. der oorlog voerenden, dat zij een nieuwen vijand er bij kunnen riskeeren en in het bijzonder niét wanneer die nieu we vijand financieel en economisch tamelijk veel in het midden zal hebben te brengen, wat oogenblikke- lijk met Nederland zeker het geval is. De gebeurtenissen der laatste dagen hebben echter geleerd, dat al moge Engeland dan al geen geweld daden tegenover ons van plan zijn het toch niet voor nemens is ons op ander gebied te sparen. Dit bleek uit allerlei mededeelingen in de pers ge durende de laatste dagen. Eerst kwam het bericht, dat de Hollandsche traw Iers alleen Engelsche kolen mochten, bun keren, wan neer zij zich verplichten er voor te zorgen, dat de te vangen visch niet naar Duitschland zou gaan. Die belofte was niet' te geven. Want de trawler is geen vischwinkel. Hij brengt de waar aan en wat de kooper, die ze op den afslag toegewezen krijgt, er mee uitvoert, onttrekt zich ten eenenmale aan zijn con trole om medezeggingschap. De belofte, die niet na te komen was, bleef dus terecht achterwege en de IJmuider trawlers leegden hun kolenruimen en na men Duitsche bunkerkolen aan boord. Dat was de eerste zet geweest, waar op het Holland sche antwoord een goede verdediging leek. Toen kwam de tweede zet van Engeland. Een Hollandsch schip, dat in een Britschc haven kolen wenschte in te nemen, kon ze alleen krijgen, mits het beloofde een door de Engelsche regeering aan te wijzen retourvracht uit La Plata mede te bren gen. Ook dit w&s onmogelijk, daar het schip uit ging om een lading regeeringsgraan te halen. Op gelijk» gronden met of zonder kolen als voor wendsel werden nog eenige schepen met regee- rinsgslading men denke aan de Lodewijk van Nas sau, met Chilisalpeter voor ons Departement van Landbouw! in Engeland opgehouden. Ook met deze zetten schoot de Brit niet op, hoewel wij zelf ook in groote moeilijkbeden begonnen te ver- keeren en bruinbrood eerstdaags weer ons kostje wórdt. In hoeverre de nalatigheid van de adviseurs van Landbouw en dit departement zelf schuld heeft aan het tekort aan meel, blijve, hoewel die schuld onher roepelijk vaststaat, op het oogenblik buiten bespre- kihg. Dat het tekort er is en dat Engeland op egoïsti sche gronden weigert het te helpen opheffen door onze schepen niet op te houden, is al erg genoeg, dan dat deze kwestie door nevenvraagstukken zou wor den vertroebeld. Toen kwam de greote zet van Engeland, waardoor op eenmaal de bedoeling duidelijk werd, De mededee- ling namelijk, dat Duitsche kolen als lading of in de bunkers voortaan als contrabande zou worden aan gezien, en dus voor beslagneming in aanmerking zouden komen, met of zonder verbeurdverklaring van .het schip bovendien. Dit kon in verband met wat vroeger gebeurd w&s, slechts een beteekenis hebben. Duitsche kolen mogen niet op de zee komen. Het gebruik van Engelsche kolen is aan zekere zeer moeilijke voorwaarden gebonden. Andere kolen zijn er niet en dus.... En dus heeft Nederland en de Nedeblandsche scheep vaart zich te onderwerpen aan de voorwaarden die Engeland zal gelieven te stellen cn omtrent welker draagwijdte niemand iets weet, dan dat Engeland van dag tot dag meer-eischend kan worden, zonder eenig uitzicht voor Holland om verlichting van druk te bedingen. Voorloopig dit weten wij uit het onderhoud der directies van de groote stoomvaartmaatschappijen met den minister komen Engeland's voorwaarden voör het afstaan van kolen hierop neer. Dat 30 pet van de scheepsruimte voor de Britsche regeering ge reserveerd blijft. In gewone omstandigheden zou bij geen reeder daartegen bezwaar bestaan. Elke onderneming weet dat een Staat geen uitzuigersprijzen betaalt en meni ge reederij zou maar al te blij zijn wanneer zij 'een vaste klant had, die niet schriel van betalen is en ge regeld een derde van de laadruimte afhuurt Maar het zijn thans geen gewone omstandigheden en het geld, dat den arbeid pleegt te verzoeten, stroomt thans toch de kassen onzer reeders al binnen met een nooit gedroomde heftigheid. Zij kunnen ook omdat zij neutraal zijn en hun schepen dus een fractie minder gevaar loopen gesluipmoord te wor den ongehoorde vrachtprijzen bedingen en komen dus wellicht door het hebben van vaste klanten met vaste contracten in het nadeel. Maar er is meer. De Nederlandsche reeders hebben thans ook te zorgen voor de belangen van hun land en die belangen vragenneen eischen: koren, "oais, meel meststoffen en allerlei andere artikelen var over zee. Broodsgebrek in de meest letterlijken zin is niei u-tgesiOtén. Fabriek na fabriek gaat toe wegens gebrek aan grondstof. De landbouw moet al lerlei wijzigingen in haar werkwijze invoeren nu de akker niet op de gewone manier verzorgd kan wor den. Alleen de scheepvaart kan hier hulp en uit komst geven. En juist die scheepvaart wordt thans bedreigd en aan banden gelegd. Allereerst natuurlijk door de vemielmanie van duikiooten en het'mijnen- gevaar. Maar daarnevens ook door de weigering van kolen, zonder welke de vaart onmogelijk wordi. Een derde onzer laadruimte beteekent een beperking der toevoeren tot. tweederden. Dat is één derde minder levensmiddelen, voerartikelen, grondstoffen. Dus ge brek of, in het beste geval, een aanzienlijke prijsver- hooging. De Engelschen hebben een spreekwjjze, dat hij die voor een uiMrst lastige keus staat te kiezen heeft tusschen de Devil and the deep Sea (den dui vel en de diepe zee). Voor zulk een keus staat Hol land thans ook. De een vernielt onze schepen, de ander neemt een derde er van iö beslag of legt ze aan den ketting. Waarlijk de keus is lastig voor den reeder. oor het gezonken schip heeft hij nog verhaal op de assuradeuren, maar voor inbeslagneming op nie mand. Met de weigering echter van Nederland om zich aan «a' Engelsche voorschrift: geen kolen als gij geen 30 pet. vrachtruimte afstaat, komen wij echter met verder. Evenmin als Engeland laadruimte wint zoo onze schepen niet varen. Misschien ligt in de woorden die wij vet drukten de sleutel om tot oplossing van het probleem te ge raken. hoe deze tegenstrijdige belangen kunnen wor den verzoend. Botweg weigeren, gelijk uit het officieele bericht schijnt te blijken dat geschiedt is, moet in elk geval als een verkeerde zet worden aangezien. Laten wij hopen, dat de minister zijn stuk nog niet losgelaten heeft en dat hij niet te zeer in tijdsnood verkeert om een betere te kunnen doen. UITKIJK. 3958 4044 4377 4489 4708 4719 4822 4856 4955 5055 5238 5256 5407 5525 5819 5933 6267 6336 6459 6471 6674 6684 6948 6999 7203 7258 7654 7775 8025 8101 8378 8379 8757 8766 8956 8961 9073 9143 9502 9523 9786 9797 9914 9964 4056 4535 4721 4902 5098 5271 5589 5961 6364 6487 6752 7021 7277 7793 8103 8429 8804 8979 9236 9524 9826 9979 4071 4545 4735 4909 5109 5284 5630 6072 6394 6504 6797 7040 7557 7907 8160 8172 8837 8987 9249 9716 9836 10054 4140 4167 4305 4574 4578 4634 4755 4767 4784 4925 4939 4949 5152 5162 5218 5289 5356 5393 5730 5811 5814 6094 6132 6152 6453 6446 6452 6510 6514 6643 6811 6856 6907 7048 7054 7098 7573 7610 7624 7917 7923 8022 8188 8308 8373 8476 8480 8684 8857 -68 8918 8999 9019 9056 9336 9367 9398 9734 9761 9770 9848 9884 9889 10058 100072 10095 10110 10122 10155 10235 10308 10324 10407 10451 10538 10571 10574 10618 10622 10632 10701 10777 10864 10883 10928 10155 11026 11037 11075 11183 11186 -310 -315 11333 11350 11412 11514 11559 11584 11604 11659 11667 11703 11707 11724 11729 11747 11778 11795 11842 11921 11926 11929 11981 11996 12093 12129 12153 12200 12224 12226 -265 -382 -392 12469 12470 12495 12579 12584 12594 12816 12821 12848 12851 12867 12904 12915 13142 13166 13200 13205 13241 13359 13366 13399 13426 13516 13603 13637 13802 13833 13943 14040 14075 14084 14194 14221 14338 14373 144^7 14581 14582 14639 14654 14670 14720 14897 14910 14974 14998 15047 15075 15077 15143 15158 15179 15207 15234 15245 15270 J5332 15365 15395 15397 15429 15521 15604 15659 15786 15910 15937 15984 16024 16091 16120 16121 16129 16181 16183 16220 16245 16295 16343 16354 16373 16382 16386 16441 16453 16376 16613 16644 16645 16668 -675 16689 16765 16783 168C2 16897 16974 16991 17035 17(7/2 17143 17144 17149 17256 17276 17295 17324 17600 17695 17701 17708 17747 17855 17851 17893 17935 17952 17585 18170 18195 18197 18202 18246 18272 18343 18393 18445 18450 18478 18569 18633 18694 18774 18797 18828 18830 18024 18982 18988 19000 19020 1S031 19066 19166 19173 19221 1S265 19416 19426 19441 19452 19577 19582 19691 19744 19745 19834 19851 19909 19918 20004 20015 20036 20053 20104 20120 20161 20237 20369 20354 20373 20436 20459 20479 20490 20503 20541 20814 20845 20856 2(3)80 Trekking van 18 April' 1916. 3< Klasse 2e Lijst. No. 16844 f 25000. No. 15525 f 500a No. 14597 f 1500. Nos. 5448 5689 9907 ieder f 1000. No. 13831 f 400. Nos. 846 9558 15350 15776 20850 ieder f 100. Prijzen van f 45. 101 116 259 269 295 349 403 411 413 601 655 676 739 793 873 890 980 994 1066 1103 1127 1156 1165 1191 1221 1224 -1235 1263 1270 1321 1326 1345 1363 1385 1439 1441 1436 1472 1510 1633 1572 1573 1673 1768 1787 1815 1838 1870 1903 1948 1952 1959 1994 2104 2126 2153 2175 2206 2211 2226 V055 2312 2340 2418 2440 2635 2679 2682 2705 2725 2760 2776 2797 2802 2821 2888 2934 2951 2965 3055 3063 3177 3192 3227 3363 3380 3473 3524 3753 3763 3803 3813 3814 3817 3925 ARRONDISSEMENTSRECHTBANK TE ALKMAAR. Zitting van Dinsdag 18 April- Verbcdon uitvoer. De eerste oekiaagde heden was zekere Klaas Jon- gejan, een schipper te Anna Paulowna, Deze had zich schuldig gemaakt aan verboden uitvoer uit de stel ling Amsterdam. Hij had een paar zakken mei kippenvoer aan boord en werd te Akersloot aangehouden door den aldaar gestationneerde beambte F. H. Wanninkhoven. Deze constateerde bij onderzoek de overtreding en verba liseerde Klaas. Heden eischte de O. v. J. 5.of 1 dag hechtenis. Een lastig heer. Theodorus Hendrikus Peters, een los werkman te Amsterdam, een sinjeur, die vroeger al eens in den Krententuin heeft gezeten, zou onlangs aan het post kantoor te Hoorn een sommetje komen opvorderen dat hij op zijn spaarbankboekje had staan. Of de dienstdoende ambtenaar hem. al beduidde, dat hij naar Amsterdam moest telefoheeren, waar het spaarbankboekje was ingeschreven, het gaf niet. Peters had er geen zin in, wou het geld heb ben. En direct. De directeur van het postkantoor, de heer van. Tusschenbroek, kwarn er ook aan te pas. Tegen hem schepte de heer Peters ook geducht op en ten slotte liep het zoo hoog, dat de directeur er de politie bij requireerde. Inspecteur Wegers, benevens de agenten Zwart en Scholten, kwamen spoedig opdagen. Nogmaals sommeerde de postdirecteur den heer Peters om weg te gaan. Maar Peters wilde nog niet. Toen trad de politie handelend op en duurde het niet heel lang of Peters was in de buitenlucht. Toch had hij zich zeer hevig verzet en de agenten handen vol werks gegeven. Maar ten slotte belandde hij dan toch, ondanks zijn heftigen tegenstand, op 't „bero". De O. v. J. stelde een eisch tot 3 weken gevangenis straf in. Grint van den polder. Cornelis Josephus van der Kroon, een boertje uit Zijpe, had op den eersten Februari jl. de brutaliteit om grint van den polder Ziipe te bezigen voor het dichten van een paar kuilen in een oprit voor zijn landhek. Dat was gezien en Kees raakte d'r bij. He den mocht hij zich verantwoorden, terwijl dijkgraaf en polderopzichter en nog een Zijper inwoner als ge tuigen optraden. Wel was de grond, waar zich de oprit van boer Kees zich bevond, ook' eigendom van den polder en had Kees, dus strikt genomen, het polder-grint slechts verplaatst, van het eene stuk poldergrond naar het andere, maar dit scheen hem toch niet te kunnen redden. De O. v. J. vond dat grint, bestemd voor polder- onderhoud niet wederrechtelijk zoo gebruikt mocht worden, en meende, dat straf hier noodig was. 1 Z.E.G. eischte tegen beklaagde 2 boete, bij niet- betaling te vervangen door 1 dag hechtenis. De verdediger, mr. Leesberg, was van meening dat bet voornemen van wederrechtelijke toeëigening niet bestond en daarmede ook niet het strafbare element in deze aanwezig was, weshalve hij vrij spraak voor zijn cliënt vroeg. Bedelarij. Hendrik de Graaf, een 45-jarige zwerveling, gebo ren te Voorst, die nog niet in aanraking was ge weest met de Justitie, was nu zoover gekomen, dat zijn eerste kennismaking met de E.A.-heeren kon plaatsvinden. Aanleiding daartoe was een klein bedeipartijtje dat hij op 22 Maart jl. organiseerde te Alkmaar. Daar kon men toen 'e morgens kwart over achten reeds Hein, oen politieagent, zien aanklampen om een kleinigheid. Verbaal natuurlijk en., thana een eisch let 12 da gen hechtenis. Do rechtbank deed ln deze zaak vandaag meteen uitspraak ook en legde de gevorderde 12 dagen als straf op. Deuren dicht De deuren gingen op slot btj de behandeling der volgende zaak, waarin Simon Zwart, van Egmond, als beklaagde optrad, op wien de Kinderwetten we gens zijn jeugdigen leeftijd nog toepasselijk waren. Een lastige Piet De sigarenmaker Piet Ruis was in de vorige maand erg druk en maakte veel geruisch in zijn woonstede Alkmaar. Hij liep door de drukste wegen te wagge len, wartaal te uiten en riekte voldoende naar jene ver of aanverwante opwekkende dranken, om ge acht te worden dronken te zijn. De agent v. d. Werf, dezen toestand aandachtig in onderling verband en samenhang beschouwende, bracht Piet op. Maar 0 Jé, wat een tegenstand. Piet leek in eens wel nuchter, zooveel wederspanning- heidsvermogen als hij plots ontwikkelde. De agent, die bij- het doen van den eed thans een met windsel voorziene rechterhand omhoog stak, werd ondervraagd of die hand soms bij de werkzaam heden met Ruis zoo gehavend was geworden. Geluk kig voor Ruis, was dat zoo niet. Ruis werd nu ver eerd met een eisch tot 14 dagen brommen. Haldersche dames. Mej. Cornelia Suzanna Labruijère, echtvriendin van monsieur Jatob Blank, ie Den Helder, had een beetje oneenigheid gehad met Suzanna de Rijke, het egaatje van Sibert Wieringa, weer één deur verder in de Coolstraat te vinden, als je naar d'r zoeken wilt De melkboer was aan de deur en dat heuglijke feit werd met een gezellig praatje gevierd. Zooals dat méér gaat. Gezellige en tevens goedkoope conversatie. Men kreeg het over het verven van ka mers, keukens, het bijschilderen van plinten zelfs, die het meest te lijden hebbende ook al weer gauw eenige behoefte aan ,,'n atreekja" vertoonen od zoo keuvelde men er allergewichtigst op los, tot dat Suzanna (de Rijke) de onhandigheid had om tegön mevrouw Blank te zeggen: uw man neemt ook wel eens wat (verf) mee: Mevrouw Blank vloog haar toen. in de haren en juffrouw de Rijke war weer een ervaring rijker: dat men met zijn mondje steeds voorzichtig dient te zijn Terwijl de droeve historie voor mevrouw Blank dit nut heeft, dat ze er uit kan leeren dat men de han den moet thuis houden, ook dè.n, wanneer een los lippige buurvrouw eens iets onaangenaams zegt. De melkboer behoefde niet gehoord te werden van daag. De dames-getuigen hadden bij absentie van beklaagde de heele geschiedenis voldoende weten toe te lichten. De mishandeling door mevrouw Blank-Labrij&re ip dien '4den Maart-dag gepleegd, kwam haar nu te staan op een eisch tot 15 boete of 10 dagen hechtenis. Bat vras Hein te erg. De laatste zaak was tegen Hendrik van den Berg, los werkman te Hoorn, die een paar jaren geleden eens ais sjouwerman aldaar aan de gasfabriek had gewerkt. Zooals Hein dat gewoon is, had hij voor de aan wezigheid van een flinke dosis jenever op het werk zorg gedragen. Maar toen de directeur der gasfa briek, de heer Eduard Emiel van Rijn, daar „de lucht" van kreeg, nam deze de vrijheid, het nog aan wezige vocht weg te smijten. Wie Hein kent, zal begrijpen, dat hij dit nooit vergeten kon! En dat bleek ook wel, toen hij den 24sten Maart jl. zich aan de gasfabriek vervoegde, toen de dirècteur op het terrein in gesprek was en Hein heel deftig „schadevergoeding" kwam vragen, wegens 1.10 aan jenever, die de directeur had weg gegooid. De heer Van Rijn trachtte den man op vredige en behoorlijke manier te laten heengaan, maar Hein, die nog aitija een diepen wrok koesterde over een zoo ongehoord feit, werd woedend, nam een steen en smeet dien door een kolossale glasruit in de wo ning van den directeur. Die ruit, ter waarde van eventjes 16, werd ver brijzeld. Tegen Hein werd 14 dagen gevangenisstraf gevor derd. Einde. A.s. week Paaschvacantie. Heden over 14 dagen uitspraken en: nieuwe zaken. BROEK OP LANGENDIJK. Bij de gisteravond gehouden publieke verkooping door notaris Götmer, te Obdam, in café Marktzicht alhier, van drie woonhuizen, eigendom van den heer Jb. Bruin, werden koopers: van perceel 1 en 2, op het Schapenland, resp. P. Plugboer en F. van Door- num, voor f 263 en f 725; perceel 3, aan de Dorp straat, D. Kansen Az., voor f 1705. Het winkelhuis met schoenmakerij van van Twuijver werd opgehou den op f 2800. W ARMENHUIZEN. Bij de op 18 dezer gehouden verpachting van de schutsluis te Schoorldam, werd de pacht voor één jaar gegund aan L. Groot, voor f 321. Reeds geruimen tijd is L. Groot werkzaam als sluiswachter voor re kening der gemeente. KOLHORN. Was vroeger de suikerbietenverbouw voor de fa briek te Halfweg regel en verbouw voor een andere fabriek uitzondering, dit jaar is zulks anders. N11 worden meerendeels bieten .verbouwd voor de Friesch Groninger Beetwortel-suikerfabriek Groningen, en contracteerden slechts weinigen niet de fabriek te Halfv. eg. Reden dezer verandering is, dat de Gronin- gerfabriek coöperatief werkt en do verbouwers tevens aandeelhouders zijn.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1916 | | pagina 1