Het vervloekte geslacht.
feuilleton.
WOENSDAG 5 JULI n
59ste Jaargang. No. 5820
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag,
finderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 ure wor
ben FTEN in het eerst uitkomend nummer geplaatst.
Uitgei
ïvers
TRAPMAN Co.
Ingezonden Stukken.
Deposito s, Rekeniogcourant, Credieten, Hypo£heken, Effec
ten voor geldbelegging, Coupons, Incasseeringen, Assurantiën,
Inschrijving op elke nieuwe leening, franco provisie.
Binnenlandscli Nieuws.
Gemeenteraad Oudkarspel.
SGHAG
Alpien Nieiws-
Almteitie- LullniUil
Don
SCHAGEN. LAAN D 5
Int. Teleph. No. 20.
Prijs per .3 maanden f0.90; per post f 1.05. Losse nummers 5 ct
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.35, iedere regel meer
6 ct. (Bewijsno. inbegrepen). Groote lett. worden naar plaatsr. berek
ONVERANTWOORDELIJK!
Wieringerwaard, 1 Juli 1916.
M* de H.,
Maa ondergeteekende even het volgende onder de
andacht uwer lezers brengen? Het was u zeker niet
hakend anders hadt u bepaald zelf wel gezorgd, dat
het bij ons gebeurde ter algemeene kennis werd ge-
^Eenige dagen geleden heeft ons polderbestuur ver
anderd, om daar een plan te besprekep tot verzwa
ring van dat gedeelte zeedijk, dat ligt tusschen den
Oost dijk van den Anna Paulownapolder en den dijk
van den Waardpolder. Zij, die ter plaatse bekend'
7iin weten dat dit een stukje dijk is van ongeveer
Ln'900 a 1000 M. lengte. Deskundigen verklaren,
dat dit gedeelte dijk zeer gevaarlijk is gelegen bij
stormvloeden en in een staat verkeert, die dringend
noodzakelijk maakt, dat deze dijk versterkt wordt.
Een daar bestaande palenreeks wordt onvoldoende
geacht, ook het aanbrengen van een steenglooiing
enz. was noodig.
Dat deze meening, dat versterking zeer noodzake
lijk is, juist is, blijkt wel uit het feit, dat de pro
vinciale hoofdingenieur, na een onderzoek ter plaat
se plannen voor verzwaring van dat gedeelte dijk
heeft gemaakt. Ben ik goed ingelicht, dan zou de
goedkoopste verbetering ongeveer f 50000 kosten.
In een vergadering nu van ons polderbestuur zijn
deze plannen door een ingenieur toegelicht en be
sproken en is er op gewezen, dat met dit minimum
plan nadruk werd gelegd op dit woord minimum
genoegen zou worden genomen. Tijdens het be
zoek van den Ingenieur en de bespreking van het
plan, hebben zoo vertelde mijn zegsman de
heeren van ons polderbestuur in hoofdzaak gezwe
gen als moffen. De gevolgtrekking mocht dus wor
den gemaakt, dat de heeren met het plan accoord
gingen; bezwaren werden tenminste niet ingebracht.
De Ingenieur vertrekt en enkele oogenblikken la
ter volgt de stemming. En lezers, wat denkt ge dat
gebeurde?: Het zoo noodzakelijke plan van verzwa
ring van den dijk werd verworpen met 8 tegen 4
stemmen, Men achtte het te duur. Het plaatsen van
een betonnen muurtje boven op den dijk achtte dit
achttal voldoende.
Mijnheer de Redacteur, ik wil hier meedeelen, dat
de vier voorstemmers in het poldercollege waren de
beide heeren Kaan, Rijkes en Koster, de dijkgraaf.
Pas is de groote ramp in den Polder gebeurd, de
treurige bewijzen zijn nog dagelijks t8 zieij, ieder is
nog diep onder den indruk van het zoo verschrikke
lijke, dat daar is gebeurden het polderbestuur
van Wieringerwaard weigert, mijnheer de Redac
teur, om de allernoodigste werken, die door
deskundigen dringend noodig worden geoordeeld,
uit te voeren. Alleen omdat het te duur is en dan de
bolderlasten te hoog zullen worden.
Zulk een daad noemen bij den rechten naam, dat
past mij niet, het zou een heel leelijk woord wor
den om dat goed en duidelijk uit te drukken. Maar
dit wil ik hier toch wel neerschrijven, dat ik het
hoog noodig oordeel, dat zulke menschen, die ab
soluut geen begrip hebben van den plicht die op
hen rust, ontzet moesten kunnen worden door hoo
ge autoriteiten uit hun ambt.
Ik kan tot geruststelling van belanghebbenden, die
zich bezorgd maken voor de veiligheid van hun dier
baar gezin en voor hun have en goed, meedeelen,
dat ik niet geloof, dat het zaakje hiermede uit is.
Uns provinciaal bestuur zal het hierbij zeker niet
laten, maar bepaald wel krachtig ingrijpen en wel
e'scj?en dat de dijk voldoende wordt versterkt.
Ken ding hoop ik nu maar, dat het dan geen plan
y^nn^kverzwaring wordt van f 50.000, maar van
iiuu.000, dat is voor zulk soort menschen nog de
beste straf en voor ons medebelanghebbenden tevens
Q6 beste waarborg.
W^4ViJldt U nU °°k nlet' M' d® R dat h00fi'
orut dat de polderbestuursvergaderingen publiek
orden, opdat wij belanghebbenden ook eens pre
cies weten jpre schromelijk onze belangen worden
J Schoorl Pz., ^5"'
verwaarloosd. Van behartiging kan toch zeker niet
worden gesproken?
M. de R., ik dacht het algemeene belang en ook u
een dienst te bewijzen, dit alles eens'in de courant
te vermelden.
Iemand, wiens positie het jammer genoeg
niet toelaat om zijn naam hieronder te zet
ten.
een^J^ vroe8 donker in het bosch. Er kwam
in (u ^reeP op, die zich meer en meer verdichtte.
Key-„:?Ze ®?ree'c moest lang geleden een dorp te gronde
am ti °P Stille avonden hadden de menschen
in n Booren luiden en spookachtige meisjes
halend0 kleederdracht kwamen er 's middags water
X» fj'11 Grootvaders vader nog leefde.
heerschte rondom doodsche .stelte. Een samen-
,vaa planken, nauwlijks een huisje te noemen
aan j~dere,dakje voor jagers in den wintertijd, stond
VensterLWe^' men zon denken dat een heks door het
°Penin v maar waren planken voor de raam-
.ÜikfijfK1' ^°°r de gesloten deur zat een mensche-
p-jdaa nte ineengedoken.
aan]^ riep Grandet verbaasd, toen hij' den man
verr(*i°'lan' knikte de man, zonder zich verder ta
Hifi a? neemt afscheid van zijn geboortestreek.
Hij lachte hoonend.
PlanW, zeker niet, dat ik achter deze grauwe
gin „f het levenslicht zag? Nou 't is van het be-
haat v B°? annoodig licht geweest en ik heb 't ge
als wili eerste oogenblik af, want ik schreeuwde
ru "^^tene en verzette me tegen het lëvën.
de je kier geboren? vroeg Grandet verrast. Woon
Be "mT1 iemand voor goed.
oode haalde do schouders op.
Datht :.°°r 8°ed. Nee. Maar in een stormachtiger
liever i een vrouw in barensnood de uilen toch
boven v°°r die planken hoen krassen, dan zoo vlak
Stel r hoofd, 'n Kwestie van smaak maar ik
ai tya, P1? zoo voor. Mijn vader dronk en verdeed
tiaar .hezat, met weinig geld gingen mij'n ouders
Door ontbering en hard werken werd ik
vreu„f> geboren dan verwacht was cn ik deed weinig
Oü(W g®voelens op, dat kan ik U beloven. Mijn
lieten lr°kken naar het land der vrijhrid en mj!
later achter. De oude La mond erbarmde ach
Be dui\er. me en voedde me op, tot wat ik nu bon.
zal me d'r voor halenI
ergadering van den Raad dezer gemeente, op
Dinsdag 4 Juli 1916.
Aanwezig alle leden.
De voorzitter opent met een woord van welkom
de vergadering in de hoop, dat de besprekingen
over een en ander tot een goede oplossing en tot
bevrediging mogen leiden.
De notulen worden gelezen en goedgekeurd.
Aan den heer G. Beimers, wordt op zijn verzoek
met ingang van 10 Juli eervol ontslag verleend als
hulpkeurmeester.
W. de Groot te Gorredijk, de nieuw benoemde, zal
op dien datum in functie treden.
Deze is nog onder de wapens, waarom aan den
minister van oorlog de noodige vraag zal worden
gedaan. Mocht hij eventueel geen toestemming kun
nen krijgen op dien datum in functie te treden, zal
een tijdelijke worden benoemd.
Bij gehouden kasopname bij den gemeente-ontvan
ger bleek overeenkomstig de boeken in kas te zijn
f 1140.78 H.
Van Ged. Staten is bericht ingekomen, dat ze de
goedkeuring op het besluit betreffende geldleening
voor de gasfabriek hebben verdaagg.
Goedgekeurd zijn terugontvangen de af- en over
schrijvingen, de gedane betalingen uit den post
van onvoorziene uitgaven en de onderhandsche aan
besteding' ten behoeve van dé gasfabriek.
Van de caféhouders Swager en de Ruiter, aan het
noordeinde der gemeente, is het verzoek ingekomen
de kermis dit jaar weer op den ouden voet te laten
doorgaan. Op voorstel van B. en W. wordt besloten
dit adres voor kennisgeving aan te nemen, daar geen
besluit is genomen in den ouden toestand verande
ring te brengen, en,het vorig jaar een besluit slechts
voor 1 jaar was genomen. Als zoodanig wordt be
sloten.
De caféhouders Oudhuis en Nap, aan het zuidein
de der gemeente, vragen met het centrum der ge-,
meente kermis te mogen houden. Dit gaat in han
den van den voorzitter.
De heer Hansen wil ook de kermis daar op den
ouden voet laten doorgaan.
De voorzitter zou het toejuichen, wanneer hier in
het geheel één kermis was, doch de burgers schij
nen bet.niet zoo te willen.
De heer Hansen zegt het hiermee volkomen eens te
zijn.
De heer Bouwens wil de fout niet begaan, den
een bij den ander te benadeelen en is er daarom
voor den ouden toestand te handhaven.
De L.eer Goet is voor afschaffen van de kermis,
ilocb vindt bet bt'.a nvt bet economisch leven zijn
gewonen gang te laten gaan.
De voorzitter zegt, met de gehouden bespreking
rekening te zullen houden.
Van het bestuur van den Bond van.Begrafeuisver-
eenlgingen is het verzoek Ingekomen een automa
tisch toestel aan te koopen voor het laten zakken van
de lijkkisten. Invoering hiervan $al de plechtigheid
ten zeerste verhoogen.
De Raad blijkt hiervoor veel te gevoelen, doch wen
schen het in handen te tsellen van B. en W. voor
nader onderzoek. Ook met het oog op de begrooting
is het niet gewenscht hiertoe direct over te gaan.
De schoolfeestcommissie vraagt voor dit jaar we
derom een subsidie. De voorzitter zegt, dat tiet vorig
jaar f 40 .gegeven is, doch het nu wenschelijk te vin
den iets meer te geven, daar zoowel consumptie als
rijtuighuur veel hooger in prijs zijn. Besloten wordt
f 50 te geven met de stille hoop, dat ook de bur
gers met de hooge kosten rekening zullen houden.
Toegestaan wordt het verzoek van den.heer Ian-
knegt, om 8 maanden en den heer Beimers om 5
maanden afschrijving op den H. O.; beiden wegens
vertrek.
Een adres van de afdeeling Noordholland van den
Bond van Gemeenteambtenaren om verhooging van
salarissen, wordt tot een volgend punt verschoven.
G. Hoogeboom, omnibusondernemer naar het stati
on Noordscharwoude, vraagt met het oog op de
veel duurdere exploitatie een verhooging van subsi
die. De Raad is zeer gevoelig voor dit verzoek, te
meer daar hij overtuigd is, dat dit vervoermiddel tot
heden onmisbaar is. Voorgesteld wordt daarom, om
de subsidie van f 40 op f 65 te verhoogen.
De heer Van Exter zou er f 75 van willen maken.
Besloten wordt de subsidie op f 65 te brengen.
Werd in een vorige vergadering besloten om de
verordening op het voederen van rogge aan vee in
te trekken omdat ze overbodig was; Ged. Staten kon
den zich hiermee niet vereenigen en stelden voor dit
besluit in te trekken. Als zoodanig werd besloten.
De verloskundige, mej. B. Zaagman-Schuitema
ker, vraagt mede meij het oog op den duren tijd een
salarisverhooging van f 300 op f 400. B. en W. stel
len voor dit te verleenen met ingang van 1 Jan 1917.
De heer Goet vroeg of het niet eerder kan ingaan,
b.v. met 1 Juli.
De voorzitter zegt, dat rekening moet worden ge
houden met de begrooting en het dan beter is het
op 1 Januari 'te laten ingaan. Ook moeten we er
rekening mee houden, dat de werkzaamheden van
het Steuncomité dezen winter weer veel kunnen
kosten. Als de Leer Goet echter middelen kan aan
geven om aan geld te komen, is het voorzitter ook
goed.
De heer Goet: Dat zullen we trachten, burgemeester.
De heer Goet stelt voor de verhooging op 1 Juli te
laten ingaan, waar allen tenslotte voor zijn, zoodat
dit voorstel wordt aangenomen.
Komt thans aan de orde het verleenen van een
duurtetoeslag aan sommige ambtenaren. Hierbij
komt tevens aan de orde het adres van den Bond
van Gemeenteambtenaren. Dit adres stellen B. en
W. voor, voor kennisgeving aan te nemen, door in
diening van voornoemd voorstel en omdat voor een
paar jaar terug alle salarissen nog voldoende zijn
herzien.
De heer Goet vraagt of de salarissen zijn in over
eenstemming met de eischen van den Bond.
De voorzitter zegt, dat eischen toch kunnen wor
den overdreven.
De hoer 'Goet: Als het een brood vraag is, over
Bracht hij je naar Lemba? vroeg Grandet.
Dat was de eenige weldaad, die hij mé bewees;
Wat ik ooit aan plezierigs in 't leven ondervonden
heb, dat was daar. Ik begon me als mensch te voe
len "Vrienden, voldoende middelen, jeugd, kracht, al
les "stond me ten dienste. Lk heb met iedere levens
vezel aan die betrekking gehangen toen moest ik
weg voor een jongen.
Johan fluisterde Grandet vergeet, wat ik je on
langs zei Hij moet hier uit de streek weg.
Wét zegt U?
Hij moet uit den weg geruimd, al zou ik hem
zelf moeten vermoorden.
De roodharige schelm lachte weer brutaal en schei.
Ook in het bosch werd gelachen. Grandet keek schuw
dien kant uit.
Zijn we alleen? vroeg Grandet angstig.
Vermoedelijk is de echo de eenige stem, die
ons antwoord geeft, antwoordde Johan. Maar laten
wij 'niet bang zijn.
Grandet maakte ziin paard aan een boom Vast. ln-
tusschen maakte Jonan de deur Open. Een kraken,
"t weerklinken door de echo, toen was al/es stil en
de roodharige trok Grandet mee naar binnen. Wat
daar gesproken werd, heeft nooit iemand geweten.
Arnold was Inmiddels thuis gekomen. Rusteloos liep
bil' over de plaats en door de stallen, de meiden lie
pen voorbij met melkemmers, de knechts met bakken
voor, maar hij zag es niets van. Afles ging zijn ge
wone gang Alleen de oude Chnstiaan scheen vaïv
daag niet 'in een goede bui te zyn; de hongenge
paarden snuffelden rond in de versche haver, hij zat
zelf od den grond cn keek somber voor zich uil Hij had
zijn armen op de knieën gesteund en verborg het
gezicht in zijn handen.
Alles in orde? Ghristiaan? vroeg de jonge heei.
Weemoedig schudde de trouwe dienaar zijn hoofd.
Nee, meneer, fluisterde hij geheimzinmg, 't
niet in orde, waarachtig niet.
Nou, wat is er dan? vroeg Arnold gedu.dig.
Heeft de bruine weer koliek? En hij ging naar 't
paard dat kalmpjes stond te eten
Dat is 't hiet meneer. Ik heb iets gezien. I
Was net zoo, als toen uw vader za'iter st rf. En
t beteekent niets goeds, dat heb ik toen ook al ge
dacht.
Wat heb je dan gezien?
drijft nlen licht. 1
De voorzitter: Als het een broodvraag is....
De heer Goet: Dit is het meestal.
Voorzitter: Veel gemeenteambtenaren hebben toch
voldoende tijd voor bijwerk, zoodat hun geheele
kracht niet wordt gevraagd.
De heer Goet zegt, dat de ambtenaren over het al
gemeen een zeer zwaren dobber heeft en stelt voor
tot algeheels verhooging over te gaan.
De heer Bouwens zegt, dat met de verhooging in
1913 allen tevreden waren, zoodat het een aanval op
den duren tijd is. Spreker stelt daarom voor geen
salarisverhooging doch duurtetoeslag de geven.
De heer Goet vindt het zeer immoreel als met
scheuren en breken een salaris bij elkaar geschar
reld moet worden.
De voorzitter zegt nog, dat Ged. Staten een norm
hebben vastgesteld, die wij niet te boven mogen
gaan, zoodoende dachten wij het adres voor kennis
geving te moeten aannemen.
Hierna gaat de Raad in comité voor verdere be
spreking. Na heropening stelt de heer Goet voor aan
B. en W. op te dragen een algeheele salarisverhoo
ging onder oogen te zien om in de volgende ver-
gadering met een voorstel te komen.
De heer Bouwens stelt het verleenen van een duur
tetoeslag vowr; de regeling aan B. en W. over te la
ten. Hiervoor zullen dan een 8-tal ambtenaren in
aanmerking komen, terwijl aanvankelijk het voorstel
van B. en W. een drietal ambtenaren betrof.
Voor het voorstel Goet stemden de heeren Goet en
Eecen, tegen de overigen. Het voorstel-Bouwens
werd hierna met algemeene stemmen aangenomen.
In verband met het genomen besluit, vraagt de
voorzitter een crediet van f 500, om hieruit de toe
slagen te kunnen bestrijden. Dit wordt verleend.
Als zetters worden herbenoemd de heeren A. Kroon
Tz. en F. Bouwens.
De rekening van de gemeente over 1915 geeft aan
een ontvangst van f 33087.02X, een uitgaaf van
f 32284.08, alzoo een saldo van f 802.94M.
Bij de rondvraag informeert de heer Goet, hoe het
zit met de maximum-prijzen
De voorzitter zegt van suiker en groenten prijs te
hebben gevraagd.
De heer Goet vraagt of het niet wenschelijk 1b,
meer levensmiddelen beschikbaar te stellen.
Voorzitter antwoordt, dat ingevolge verzoek van
den Minister ls onderzocht, welke voorraden hier zoo
ongeveer werden verbruikt Van slechts enkele ar
tikelen kon ik bij een winkelier opgaven bekomen.
Aan den Minister is daarna geschreven
dat we zeer gaarne zooveel mogelijk artikelen^zou
den ontvangen, doch dat geen opgave van de be-
noodigde voorraden kon worden verstrekt Bruine
boonen zijn bij enkelen verkrijgbaar, doch wat rijst
betreft, wordt bezwaar gemaakt, dat ze dan geen an
dere rijst mogen verkoopen. Bovendien mag dit
slechts verstrekt worden als het noodzakelijk is.
De heer Goet vraagt hoe het staat met de regee-
ringsvarkens en of hierop nog eenige controle is.
Voorzitter antwoordt, dat er alle weken 3 komen,
wat 'veel te kort is, maar we krijgenn niet meer. Het
gaat echter moeilijk op alles controle te houden.
De heer Goet is er van overtuigd, dat er met de
levensmiddelenvooiyiening weinig samenwerking is.
Als het zoo gaat zal het beter zijn het maar van ge
meentewege beschikbaar te stellen. Wat de controle
betreft, vraagt spreker of geen commissie kan be
noemd worden.
De voorzitter zegt, dat een en ander reeds door hem
is overwogen en hij er ever gedacht heeft, het steun
comité hierover te raadplegen. Ook de voorzitter is
het er mee eens, dat van medewerking geen sprake is
De heer Goet: Als we besluiten, de distributie voor
rekening van de gemeente te nemen,dan zullen ze
wel anders beginnen te praten.
Voorzitter zegt, dat het steuncomité reeds ter ver
gadering is opgeroepen en dat deze zaak daar zal
worden besproken.
Hierna sluit de voorzitter de vergadering in de
hoop dat de gehouden besprekingen en genomen be
sluiten mogen strekken tot bloei van de gemeente.
Schuw keek de man om zich 'heen, er was niemand
jn de buurt.
Licht in de gele kamer daarboven, waar nooit
een mensch komt.
Staat de ntaan niet in 't westen? 't Zal 'een
weerspiegeling geweest zijn.
De oude schudde met zijn hoofd.
Niet de maan, het licht, kaarslicht was 't, zoo
als ik vroeger gezien heb en lang geleden mijn moeder
en grootmoeder. Het beteekent niets goeds, voor het
landgoed. Ze zeggen, dat de ridders, die hier vroeger
gewoond hebben in de oude banketzaal zitten en als
je dichter bij komt, hoor je het rinkelen van de
glazen, en muziek, waarvan je de haren, te beige
rijzen.
Maar Christiaan, riep Arnold uit, wie gelooft nou
aan zulke dingen, 't is immers allemaal onzin.
En toch huiverde hij even, hij wist zelf niet, waarom.
Toen hij over de plaats liep, keek hij op naar de
geheimzinnige ramen, stikdonker waren ze, zooals de
heele kant van het huis, die op de plaats uitzag.
Alleen uit de keuken schemerde een zwakke licht
krans.
Arnold ging naar. boven, naar zijn moeder. De gor
dijnen waren dicht, de lamp verspreidde een mild
licht en er hing een prettige geur in de kamer. De
zieke zag er vriendelijk uit met haar witte nachtmutsje.
Arnold voelde zich zeer opgewonden, eerst had hij
bijna biets waargenomen, nu drongen de indrukken
zich met onnatuurlijke klaarheid en scherpte aan
hem op.
De lieve vertrouwde kamer in alle bijzonderheden,
de zoozeer beminde gelaatstrekken van zijn moeder,
bestraald door het lamplicht, haa* bleeke hand met de
duidelijk zichtbare aderen, alles groef in zijn voor
stellingsvermogen, alsof het een gevoelige plaat vyas
van een fotograaf.
Als ik dit allemaal voor de laatste keer zag, zou ik
het mij goed kunnen herinneren, dacht hij, en weer
voelde hij een huivering.
Toen ging hij op den rand van het bed zitten.
Arnold, fluisterde ze, ik ben blij dat je geko
men bert, ik wou je allang iets vragen, iets
O' er de Luzy, zei ze zachter.
Met schrik dacht Arnold aan de gevolgen die zijn
vorig gesprek over dit punt voor haar had gehad.
Vandaag niet, lieve moeder, zei hij, het is al
laat, morgen zullen we er over spreken.
Morgen? zei ze met een eigenaardigen toon.
En toen na even nadenken: Kon ik morgen maar
gezond wezen. Arnold.
Misschien wordt u het, moeder.
Gezond! vrij! jong! sterkI. Ze ging rechtop zit
ten. Zouden wij dat ooit nog worden, kind? Niet
hier. Maar daar, waar geen tranen meer zullen
vloeien.
Denk er niet meer over na, moeder; ga slapen,
dat is 't beste!
Ik heb 't wel gezegd, ze is zoo opgewonden van
daag, ik heb het wel gezegd, mompelde Francisca.
Arnold kende het middel dat het beste hielp tegen
dergelijke opwinding, hij nam haar in zijn arm,
kuste haar het voorhoofd, streek zacht met zijn hand
over haar oogen en sloot de oogleden.
Glimlachend vleide ze zich in zijn arm. Zacht, wel
ongeschoold, maar oneindig teer van uitdrukking,
begon hij te zingen:
Slaap, lieveling!
De wind suist, de boom ritselt,
Door stil bewegen schommelt.
Je kan rustig zijn.
Slaap, allerliefste!
Veel mooie engelen komen bij je
En lachen blij en waken hier
Terwijl je rust. 1
Ben je ontwaakt,
Dan kijkt de zon door het venster,
En de Mei doet zijn intocht.
Goê nacht! goê nacht!"
Zij had nog steeds een glimlach op haar lippen,
terwijl haar ademhaling rustig ging. Nog nooit had
hij haar zoo vertrouwd gevoeld, nooit was ze hem
voorgekomen als zijn liefste bezit, hij kon zijn oogen
niet van haar losmaken. Bijna had hij haar nog
eens gekust, maar:
Ik heb het wel gezegd, u zult haar weer wak
ker maken, bromde Franciska, die achter een ka
merscherm bezig was.
Op zijn teenen sloop Arnold de kamer uit.
Wordt vervolgd.
