Het vervloekte geslacht.
feuilleton.
WOENSDAG 12 JULI
59ste Jaargang. No. 5830.
Binnenlandsch Nieuws.
UitgeversTRAPMAN Co.
Baad van Anna Paulowna.
S?
Alpieci Nieiis-
verschijnt viermaal per week Dinsdag.' Woensdag,
nnnderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 nre wor
""IVeBTBSTIEN ia het ,.„t „lttommd „ummet
COURANT.
Alïsrtüitis- LuUiivbliL
SCHAGEN. LAAN D 5. - Inl. TeleDh. No. 20.
Vergadering van den Raad der gemeente, op Dins
dag 11 Jull> de8 namiddags twee uur.
Afwezig de heer Jb. Stammes.
De voorzitter, de heer Wijdenes Spaans, opent
met een welkom de vergadering, in het bijzonder
de heeren P. Kaan Dz., C. Spigt en H. Pateer,
die voor het eerst de vergadering bijwonen; voor
ster vraagt of deze heeren den eed of belofte
wenachen af te leggen. Allen verklaren zich bereid
tot het afleggen der belofte. Nadat dit is geschied,
spreekt voorzitter den wénsch uit, dat de heeren op
aangename wijze mogen samenwerken in het be
lang der gemeente, dat dit moge geschieden tot ge
noegen der burgerij en daardoor ook weer tot vol
doening van hen zelf.
'Hierna lezing en goedkeuring der notulen.
Voorzitter deelt mede, dat door hem en den wet
houder Rezelman kasopname is gedaan bij den ge
meente-ontvanger; kas en boeken waren in orde; in
kas was f 12o.83S; de ontvangsten bedroegen
i 68372.1SH, de ungaven f 68243.35.
Het jaarverslag van den cursus voor landbouw-
huishoudonderwijs over 1915 is ingekomen; 15 leer
lingen, waarvan 2 uit Barsingerhorn en 1 van Sint
Maartensbrug, de andere 12 van hier, hebben aan
den cursus deelgenomen; 14 leerlingen kregen een
getuigschrift, één wegens het vele verzuim niet; de
cursus mag wel als geslaagd beschouwd worden.
Van den heer Olree is schriftelijk bericht ingeko
men, dat hij zijn benoeming tot gemeentegeneesheer
heeft aangenomen. Reeds vroeger had de neer Olree
zijne benoeming mondeling aangenomen.
Ingekomen is het verslag van den handelswinter-
avondschool te Schagen over 1915, waarin wordt
medegedeeld, dat 5 leerlingen uit Anna Paulowna
aan den cursus hebben deelgenomen.
Van den hoor R. Waiboer Rz. is bericht gekomen,
dat hij zijne benoeming tot lid der commissie tot
wering van schoolverzuim heeft aargenomen en van
den heer J. UVssH dankbetuiging voor de toege
stane bezoldiging als ambtenaar ter secretarie.
Deze mededeelingen Worden voor kennisgeving aan
genomen.
Aan de orde kamt dt benoeming van een wethou
der, vacature '1 11. Walbotr.
Re heer Reielrm deelt mede, dat de heer Stam
mes, die tot tijde'ljk wethouder ls benoemd, niet
voor een benoeming in aanmerking wenscht te ko
men.
De uitslag der eerste stemming voor een wethouder
s: J. C. Geerlgs 3, A. de Crnaf 3, J. C. Biaautoer
stemmen; 2e vrije stemming J. C. Geerligs 4, A.
aa' 1' Blanuhoei 5 rterano-n; I» reumming
volgt nu tusschen de heeren Geerligs en Blaauboer
Prijs per 3 maanden f 0.90 per post f 1.05. Losse nnmmers 5 ct.
ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels f 0.35, iedere regel meer
6 ct. (Bewijsno. inbegrepen). Gfroote lett. worden naar plaatsr. berek
HOOFDSTUK XV.
1 it de stad kwamen de heeren van de verzeke-
nng, kwam het gerecht om den toestand op te ne-
^0ü(,»iormo8'd bedroefd bracht Arnold den
,door en toen bet tegen den avond werd,
a® en waren afgedaan en dc schaar vreem-
:';.vo:rtrokken was, toen bij geen enkel plekje meer
JI J u'aar Prettig kon zitten, waar hij alleen
doT'i116! zi^n verdriet, toen ging hij langzaam, zon-
*,?aar buiten. Zijn hond was hem gevolgd
p achter hem aam De rooklucht hing nog
't w OV?r de omgeving. Arnold keek eens rond.
iiftr et m°ol, eenzaam en ernstig stonden de
#r, n> dle geleden hadden door den storm
an„ ?nJ'0€8t Wftren door het gewicht van de dikke
Aan a.g en loch was hij met ze opgegroeid uit
T'fn F**?' niet los te maken, daar hij er mét al
ltrï.!u 11 4411 gebonden is; hij had hier zijn taaie
ht gevormd, zijn stille bezonkenheid; wanneer
■r1 ar vandaan moest, zou 't zijn dood kunnen ziJn.
ci>n smartelijker was hem het heengaan, daar hij
Lot Jrouw achterliet, die hem toebehoorde volgens
len. luUwenoude recht vam zuiver menschelijk voe-
lead ,^r, achterliet in een leven vol onbegrepen
vV°Ji langzaam doodend gif.
Otttl. Tn herinnerden hem aan vroolijke uren
rnatt» r doorgebracht, aan kinderlijke plagerij, aan
Kivnau Besprekken over alles wat het leven aan
ZoJn8vbrengt, die bet hart raken,
hij ha_er rTet te weten, liep hij naar de plek, waar
ginds ri Tet eerst £ezien bad. Daar was de vijver,
ter too doornstruik, alleen de helling naar het wa-
omkrrLiW^s steiler geworden, en de naakte wortels
luisier lden den steen- Het was Arnold, alsof hij
noiï ni!? m,oest naar de trekvogels, maar die tijd was
lauden men" Hii zel' zou nu door verschillende
bana trebken, zonder thuis, zonder een enkelen
nioe0^e'vril' H®! woord schoot hem te binnen, hij
oor«n. 0,ver denken. Een lied klonk hem in de
ben ik vrij nu, als een vogel,
Voor r bergen trekt.
Hoi;. ,en de wereld, de mooie wereld,
'och h «d open liRl-
eeft de vogel nog een nest
Arh ar. brijg ik eens rust?
Dio ,i?ocdt' no°it is er een,
me zoo mint als jij!
wie Ht^o 700 mint als jij? Hij moest zeggen: van
de vas <?0Vee' kan houden als van jou. Van zijn lief-
v°°r hem zelter' van de hare niet. Wel scheen ze
nende h» voelen, maar was het de alles overwin-
Uiaakt or sto^bt die man en vrouw tot één wezen
laren naar j°ng baar slechts de gewoonte van veel
Vrfeatnde'lr speelkameraad toe, en weg van den
Die' mo0it' nooit 's er een,
e zoo mint als jij!
met het resultaat, dat elk 4 stemmen verwierven -
de heeren Geerligs en Blaauboer mogen zelf aan
deze stenjming met deelnemen bij loting wordt
de heer Geerligs nu als gekozen verklaard.
oorzitter vraagt of de heer Geerligs de benoeming
aanneemt, waarop deze antwoordt, dat hij zich daar
op nog eens ernstig moet bedenken.
Voorz zegt, dat hiervoor 24 uur bedenktijd is Waar-
de heer Geerligs meedeelt, dat hij dan van die
uur wil gebruik maken Zijn beslissing te nemen.
Aanbieding volgt nu van de rekening van het Bur
gerlijk Armbestuur, welke in ontvangst en hitgaaf sluit
op een bedrag van f 5701.83ys.
Voorzitter vraagt de heeren Blaauboer, Koorn en
Dte Ma zure dc rekening te willen nazien, waartoe
zich bereid verklaren.
jM^t 1 Januari 1917 zijn de heeren J. C Blaauboer en
H. Jonker als zetters aan de beurt van aftreding1
de aanbevelingen worden bij stemming als volgt op-
raakt: vacature-Blaauboer, 1 J. C Blaauboer 2
J. de Mazure. vacature-Jonker 1 H Jonker' 2
L. C. Spaan
Aan de orde komt de benoeming van een tijde
lijk^ ambtenaar ter secretarie.
oorz. zegt, dat B. en W. machtiging vragen een
tweeden tijdelijken ambtenaar te benoemen en licht
toe. dat tegenwoordig geregeld van 's morgens 7 tot
s avonds-, C 7 uur wordt gewerkt en dat 's avonds ook
nog wel moet worden gearbeid; sedert Januari heeft
voorzitter slechts twee vrije Zaterdagen gehad' en on
danks dat zóó lang wordt gewerkt, kan men toch
niet klaar komen; de werkzaamheden worden steeds
uitgebreid, nu is de levensmiddelenvoorziening er weer
bijgekomen, wy Ttijn leveranciers van een massa ar^
tikelen, die door voorzitter worden opgenoemd en
daar alt waarschijnlijk nog uitgebreider zal worden,
vragen B. en W. machtiging tot aanstelling van een
tijdelijk ambtenaar op een salaris van 60 gld. per
maand.
De heer Blaauboer vraagt, hoe de zaken geregeld
worden, wie de artikelen aflevert en wie er boek van
houdt.
Voorz. licht in, dat de boekhouding op de secre
tarie gebeurt en dat P. Kuiper de sluiswachter, het
veel aflevert: wat op 't station aankomt, geschiedt
door bemiddeling der veldwachters en ook van de
varkenslevering houden wij geregeld aanteekening.
De heer Bli ïuboer vraagt hoelang die tijdelijk amb
tenaar noodig zal rijn.
Voorz. antwoordt, dit niet te kunnen zeggen, doch
minstens zeker 3 a 4 maanden.
i De heer Koorn zegt, zich te verheugen over dit
punt op de agenda; spr. gelooft de tolk te zijn van
oen gróót deel ider burgerij als hij zijn dank uitspreekt
voor de medewerking, die de burgemeester doet om
hier alles zoo goed te regelen en wanneer spr. s
avonds of Zondags voorbij de secretarie gaat en hij
ziet 9an .den burgemeester nog werken, dan verbaast
hjj zich cr over, dat de burgemeester nog geen be
Wat heerlijk waren die woorden toch! Als het eens
waarheid was? Hoe kwam hij er bij? Had hij niet ge
noeg andere zorgen om aan te denken? Wat moest
hij dan Juist hiermede beginnen? Maar de andere
gedachten drong hij allemaal terug en hij dacht over
die eene steeds na.
Zie Je niet .Arnold de Tumar, dat daar iemand
komt, die Je antwoord zal geven? Daar komt ze en
logen kijkt
hert, dat vluchten wil.
met verschrikte oogen kijkt ze naar Je, als een
Rosel Rose!
Maar ze kijkt verlegen voor zjch, alsof ze zich van
een onrecht bewust is, ze wrijft haar handen, klopt
de sneeuw af, die aan haar zooien is vastgevroren
en ze durft geen woord te zeggen.
Wat ls er, Rose?
Ik ben bang, dat Je boos op me zal wezen,
Arnold, zei ze eindelijk.
Wat ls er gebeurd?
Ademloos wacht hij haar antwoord af. HIJ voelt,
dat ze Iets voor hem gedaan heeft, Iets verkeerds
misschien. Maar wat? Wat kan 't wezen? Nog al
tijd zegt ze niets.
Hij vergist zich. Ze komt met een verzoek.
Langzamerhand, haperend nog, zooals kinderen
spreken, wanneer ze stou tgeweest zijn, komt het over
haar lippen.
Je moet mij helpen, Arnold, lk heb nu niemand
meer, die me raad kan geven. Ik weet niet hoe ik
't je zeggen moet maar.waar blijf ik van nacht
Ik heb geen thuis meer.
Rose, riep Arnold verschrikt. Is er iets voor
gevallen tusschen Grandet en Jou.
Ja, zei Rose, met trotsch fonkelende oogen,
ja, er is iets voorgevallen. Ik heb hem gezegd, wat
ik van hem denk, ik heb mijn overkropt gemoed
lucht gegeven. O, Arnold, 't was heerlijk, 't was een
onvergetelijk genot, hem zijn erbarmelijkheid onder
't oog te brengen. Ik had er al lang behoefte aan!
Rose, wat heb je gedaan!
Wat ik gedaan heb? Ik heb hem verweten, hoe
hij mij bedroog. Mijn vader was niet bij zijn volle
verstand, toen hij die zonderlinge maatregelen trof.
Ik zal nooit gelooven ,dat hij het was. Mijn vader,
die lieve, verstandige vader. Ik weet, wat hij wilde
voorkomen ,maar ik weet ook, dat hij mij, zijn kind,
vertrouwd zou hebben als hij het gedaan had, dan
zou ik zijn verwachting niet teleurgesteld hebben,
Maar door influisteringen van dien booswicht is
mijn vader, die niet meer bij kennis was, tot der
gelijke besluiten gekomen en ik, kind, dat ik was,
vermoedde niet, wat gebeurde. Maar zij hebben alle
bei misgerekend .Zij dachten dat mijn woord niet
voldoende was en daarom hebben ze mij verstrikt
in noodlottige omstandigheden, maar zij kenden Rose
al heel slecht. Ik verbreek beide banden!
Heb je hem dat gezegd?
Dat en nog veel meer heb ik hem gezegd. O,
je had moeten zien, hoe klein hij werd onder mijn
beschuldigingen, de wurm, zooals hij zich wrong en
boog. Hoe zijn kalmte en vastberadenheid hem in
den steek lieten, hoe hü zich met laffe woorden
trachtte te verdedigen. Dat ha dhij niet verwacht
van bet meisje, dat hij als ongevaarlijk goed in den
koop had opgenomen. Maar ik ben blij dat het
achter den rug is.
Maar hoe kwam 't?
llii heeft een nieuwe schyrkenstreek in zijn hoofd
gezet en hij wilde, dat ik mee zou doen: hij wil Lem-
a koopen. ls waar Arnold, dat je er over denkt
't te ver! oopen
keuring heeft opgei oopen; een arbeider, die Zondags
T tuintje werkt, wordt daarvoor wei bekeurd.
Voorzitter zegt, dat zijn werk niet als openbaar
werk wordt beschouwd.
De heer Koorn vervolgt, dat naar zïjh oordeel de
levensmiddelenvoorziening een gemot is voor de bur
gerij en het beetje, dat eem tijdelijk ambtenaar kost,
weegt niet op tegen de voordeden, die de burgerij
daarvan geniet.
Spr. zal dan ook gaarne rijn stem aan het voor
stel geven.
De heer P. Kaan meent ook, dat men wel over
tuigd is, dat op de secretarie flink wordt gewerkt
pn dat er, üiet om hulp gevraagd zaf worden pis
dit 'niet noodig is en is het dan ook met het gespron
kiene door den heer Koorn geheel eens.
De heer De Graaf zegt de hulde aan den burge
meester gebracht, gaarne te willen, onderschrijven, doch
vraagt, of het salaris van den eersten» ambtenaar door
dit voorstel niet in 't gedrang komt.
Voorzitter antwoordt, dat t salaris van den eer
sten ambtenaar met mederekening van de bijbetrek
kingen op 63 gld. per maand komt, doch dat rekening
moet worden gehouden met 't feit, dat een tijdelijk
aangesteld ambtenaar altijd duurder ls.
De heer Blaauboer vraagt of het werk niet kan
worden gedaan door een jongen.
Voorzitter zegt, dat het iemand moet zijn, die zelf
standig kan werken.
De heer Koorn tneent, dat er aan de drukte van
de levensmiddelenvoorziening nog iets meer vastzit,
n.i. dat de bode's het ook verbazend druk hebben;
spr. zou het wel billijk achten, dat die menschen
ook «enigszins voor dit meerdere werk werden ver
goed.
Voorz. antwoordt den heer Koorn, dat de bodes
voor de uitkeering aan vrouwen van militairen, die
het geld zelf niet van de secretarie kunnen halen,
van Rijkswege worden vergoed en voorts gelooft voorz.,
dat zij het werk wel "kunnen inl oopen; een gratificatie
zouden zij echter wellicht op prijs stellen, doch voorz.
wil dit punt liever aanhouden, dan kunnen B. en
W. dit onderzoeken en later, in bespreking brgngen.
De heer Koorn verklaart rich hierbij te kunnen
neerleggen.
Allen kunnen meegaan met het voorstel van het
dag. bestuur om een tijdelijk ambtenaar op een sala
ris van 60 gld. per maand te benoemen,
Voorz. dankt hiervoor en tevens voor de woorden
van hulde hem hier gebracht
*Op een adres van den bond van gemeenteambte
naren om verbetering der salarissen, wordt op voor
stel van B. en W .besloten, dit adres aan te hou
den, totdat de aanbieding van de gemeentebegroo-
ting zal plaats hebben.
Komt ln behandeling het bekende verzoek van de
vejeonlging Het Groene Kruis, om eene subsidie
van f 5 ten bate van de inrichting tot 't ontsmetten
van schoolboeken.
-i- Als, er niet iets tusschonbelde gekomen was,
dan zou het niet eens meer van mij zijn. Ik denk
de zaak morgen af te handelen. Hij zei,' dat het
jouw wensch was, Rose, ls dat niet zoo? Maar waar
om schrei Je?
Ik ben vrij, vrij Arnold, vrij! Vrij als de prin
ses in 't sprookje hoe zou ik me dan goed kun
nen houden.
Arnold'e hart klopte zoo hevig, dat het hem bij
na den adem benam.
Maar wat nu? vroeg hij zacht.
Wat nu? Ze keek hem aan en de oude ondeu
gendheid lachte weer uit haar oogen.
Ja, hier staan wij nu en weten geen van bei
den, waar wij vannacht ons hoofd zullen neerleg
gen. Zullen we hier blijven en de wind om onze
.ooren laten spelen? Ik heb Je nog nooit zoo rade
loos gezien. Moet ik nu voor ons tweeön gaan den
ken?
Voor ons tweeön? O, Rose! HU greep haar han
den.
Warm en Innig zagen ze elkaar ln de oogen.
Ja, wat anders, Arnold? Dacht Je dat ik Jou
de wereld ln liet trekken? Nee, ik wil zUn, waar JU
bent!
O, met Jou wordt alles licht, zonnig, mooi. Maar
't hindert me toch erg, dat lk je geen thuis aan kan
bieden, liefste!
Kan Je dat heusch niet? Ja, lk ben arm, lk
breng alleen het erfdeel van mijn moeder mee ,maar
je hebt door vader's bepaling de hypotheek vrij, ie
der wil graag borg voor je zijn, omdat je bekend
staat als een eerlijk zakénman. Zouden wU niet
kunnen probeeren den grond te behouden, waarmee
Jou leven zoo nauw verbonden is?
Ja, zullen wij dat probeeren? vroeg Arnold ern
stig en plechtig: Wil je een leven van arbeid met
me deelen, een leven, dat niet veel meer brengt
dan teleurstelling en tegenslag? Vroeger werd veel
gesproken over het goede leven van een grondbezit
ter, daar hij tevreden kon terugzien op het dage-
lijksch werk. Dat is voorbij. Als wij ons 's avonds ter
ruste leggen, dan maakt de vermoeienis een einde
aan de zorgen, die we weer voor den volgenden dag
hadden. Een afgeloopen dagtaak bestaat niet meer,
wantde menschen werken meest tegen hun zin, om
dat ze gelokt worden door de rookende schoorstee-
nen, die zwarte steenkool in goud veranderen. Als
de avondklok luidt, dan gooien ze het werk er bij
neer, of het af is of niet, dat doet er niet. toe; ze
gaan zich overgeven aan ruw vermaak. Er is geen
geld meer voor den grondbezitter, Rose. Stap voor
stap moeten wij ons bestaan veroveren en als de
menschen uit de stad blij zijn over onze mooie na
tuur, dan kijken wij verbaasd naar de lucht en zien
dat ze blauw is. Zoo gaat ons leven voorbij; de bo
dem vraagt onze beste krachten en wij denken, dat
wij er niets voor krijgen. Maar als we weg wilden
gaan, dan pas merken we, wat die grond voor ons is,
dan voelen wij, dat ons hart met liefde aan hem
hangt, dat we hem niet missen kunnen, dat wij er
mee verbonden zijn door een band even sterk als de
dood. Kijk eens naar het land, Rose, hoor de ijspe
gels tegen elkaar tikkelen, ze vertellen niet van
ioorspoed neen van liefde en vande geboorte
grond.
liet is zöo, Arnold, zei ze op overtuigenden toon
en keek met vochtige oogen de richting uit, waar
Lucteville lag, toen ging ze rechtop met flinke stap
pen voort raast den nian van haai' keuze, als een
trouwe makker die mee ten strijde trekt.
Het dag. bestuur stelt voor, met ingang van 1
Januari 1917 een subsidie te geven van f 5 per jaar
en ook over te gaan tot het laten ontsmetten van
de schoolboeken als dit noodig mocht blijken; mis
schien zal dit f 15 a 20 per jaar kosten, zegt voor
zitter. Allen voor.
Thans volgt de rondvraag. De heer Koorn zegt,
dat we hier in een benarden tijd leven. Alle arbei
ders en neringdoenden zijn verstoken van winter
aardappelen en nu zou spr. er voorzijn om van ge
meentewege aardappelen aan te koopen.
Voorzitter zegt reeds een aanbieding te hebben
gekregen van 2000 zak aardappelen van een hande
laar, die deze welwillend ter beschikking stelt en
deze aanbieding heeft zijne volle aandacht.
Verder zegt de heer Koorn, dat hU dagelijks de
keeten bU den zeedUk van bróód en andere levens
middelen voorziet en nu hebben die menschen en
vooral de keetbazen hem benauwd gemaakt over den
toestand van den zeedijk. Dat werk sctdet slecht op
en de ploegbazen vertellen hem, dat de dUk voor
den winter lang niet hersteld kan zijn. Kan het ge
meentebestuur geen maatregelen nemen bUv. door
het zenden van een circulaire aan de ingezetenen
en' dat in die circulaire de burgers worden inge
licht of dat anders het dag. bestuur een onderzoek
instelt en bUv. door seinen als er gevaar dreigt de
inwoners op de hoogte te stellen? De heer Koorn
zegt ook gehoord te hebben, dat de weg over den
boezem over 5 6 Weken pas klaar kan.
Voorzitter deelt mede, dat het Polderbestuur zijn
best doet, dat alles zoo goed en zoo spoedig mogelijk
gebeurt; de aandacht van heit Polderbestuur blUft
ernstig op den dijk gevestigd; het Polderbestuur en
het dag. bestuur der gemeente zullen als er gevaar
dreigt, wachten aanstellen en tUdlg bericht doen.
De heer Rezelman licht nog in, dat bij den aan
nemer op spoed is aangedrongen, doch dat thans
gewacht wordt op de machines, die het zand over
den dijk moeten spuiten. De heer Rezelman zegt niet
bezorgd te zijn, de buitenkant van den dijk is goed
en de binnenkant zal zoo versterkt worden, dat
er geen gevaar is, dóch we zullen op spoed btijyen
aandringen.
Hierna sluiting.
ZUIDSCHARWOUDB.
Met vrijstelling voor het mondeling examen Is toe
gelaten tot de Ryks H.B.S. te Alkmaar S» Rempt, alhier.
KUIDSOHAHWOUDE.
Mej. G. Brouwer, ondenrijzeres te Zuidscharwoudo
heeft tegen 15 Augustus a.s. eervol ontslag uil haar
betrekking aangevraagd.
ZUIDSCHARWOUDB.
De Burgemeester van "Zuidscharwoude wenscht geen
Regeeringsrijst beschikbaar te stellen, omdat.... er aan
den Langendijk genoeg aardappelen zijn. Ze worden
hier verkocht voor 60 cent per 5 .kop.
Er werd veel over gepraat, dat Rose zoo moedig
gehandeld had, er werd veel over gesproken ,maar
weinig menschen keurden haar gedrag af, want
Grandet had niet veel vrienden. Alleen mevrouw Let-
mond, bU wien Rose den bewusten avond gastvrij
heid had genoten, durfde niet op zich te nemen, Rose
zoo lang in huis te houden, daar ze dit tegen de
conventie vond. Daarom ging Rose er spoedig weer
vandaan en nam haar intrek bU tante Hymnia, die
in een klein huisje woonde in de naburige stad, tot
dat Arnold haar een tehuis kon aanbieden. De oude
vertrouwde voorwerpen uit Lucteville kwamen het
jonge paar uitstekend te pas en het nieuwe thuis
was klein maar prettig Ingericht, de keuken dicht
bij het woonvertrek, echt naar den zin van de jonge
huisvrouw.
Lucteville stond leeg en verlateD. Grandet was niet
meer in het huis geweest, nadat Rose er haar meu
belen had laten weghalen. Bovendien kwam hii er
gauw genoeg achter, dat de landbouw geen schat
ten oplevert. Op een goeden dag verrastte hU de
streek met het bericht, dat zUn beide goederen ver
kocht waren en dat hij zelf in de hoofdstad ging
wonen. Kort geleden deed een vreemd gerucht de
rondo. Men zegt, dat hU zijn heele vermogen ver
loren heeft en dat er een lichaam op 't zUne geHJ-
kend, uit het water ls opgevlscht. Maar men weet
niets met zekerheid.
BU de Lamonds heerscht een droeve, onvriende-
lijke stemming. Ondanks het ultdrukketijk verbod
van haar mama, houdt Edlth nog steeds briefwisse
ling met den jongen privaatdocent, die vroeger huis-
leeraar van haar broers was en ze hoopt' in stilte
dat hij nog professor zal worden en dat haaqr moe
der dan minder streng zal wezen.
't Gelukkigst is Suze. De laatste brieven van de
jonge mevrouw de Bertézy vloeien over van zalig-
he'id, van bals, en partijen, van mooie toiletten en
van gevierde triomfen. Niemand begrijpt hoe de ou
ders het inrichten, haar zoo'n groote toelage te geven.
Het vroolijke leven op Neuville is dan ook verstomd,
de drie oudere meisjes dragen het heele jaar door
eenvoudige kleeren en Alexander verloofde zich on
langs met een leelijk meisje, de zeventienjarige doch
ter van een rijken fabrikant. Uit liefde, zegt men.
moeten wij nog afscheid nemen van onze vrienden
op Lenba.
'n Heerlijke Meizon licht over de roode steenen
van 'het landgoed, licht over de heele streek en lokt
liet jonge fnssche groen hit de knoppen te voor
schijn. In den tuin wandelt het jónge paar op en
neer. Rose heeft vlierboompjes laten planten, ze zul
len vlug groeien en bloeien, want het gedijt goed op
den grond van Lenba, na den brand.
Hier moet een tuin worden aangelegd, ginds bed
den met frambozen, of er wordt ooft geplant.
't Is heerlijk, wanneer na veel moeite de eerste
zoete vruchten rijp zijn, wanneer een plek, die vroe
ger woest was, nu geurige bloemen voortbrengt.
Wat knoopen zich dan veel herinneringen vast aan
zoo'n zelf geschapen Lden. Hoeveel hoop en ver
wachting. Dat is een echt thuis!
Van achter het huis komt een meisje te voorschijn
met een zorgvuldig toegedekte kinderwagen, waaruit
vroolijk kindergetraai te hooren is. Rose haalt den
jongen er uit en houdt hemvroolijk lachend boven
haar hoofd. Men 2iet nu pas goed, hoe krachtig
haar figuur zich oStVikkelt heeft. Arnold slaat zijn
arm om beiden heen.
Dat is liefde!
LINDE.
