Wollen
Dekens
Watten
Dekens
Zondags tot 4 uur geopend.
H* r a*™
"SK&S?
ö&ssa"
hut"M W°M° d°11 ln
Gesprongen
Speciaalzaak voor Heeren- en Kinderkleeding,
Groote voorraad gemaakte Heeren- en
Kinderkleeding.
Wie in de magazijnen van de firma Gebr. BISCHOEF koopt,
koopt steeds het nieuwste zeer voordeelig.
8 J TRICOT OMDEIGOEQEREN
Bezoekt onze Nagazijnen.
Handschoenen
Doet Uw voordeel.
BIBLIOTHEEK
Smidsknecht,
Voerbieten
Westfriesche
Klooster-olie
JAN DE VRIES, Alkmaar.
SfïSt.
Elitabelh 'Geertrulda.
P. KISTEMAKER 0
G. KISTEMAKER- D
PRIMA QUALITEITEN.
Zaterdagsavonds 8--8'|2 uur.
Elizabeth Christina Jlmiulnk,
Coöperatieve Zuivelfabriek
„WELGELEGEN"
De van ouds bekende
Advertentie n.
TRIJNTJE.
Klaas.
TIMMERMAN, U
jan. n
P. W1LDLB0ER 0
zaaaaaaaaaaan
gemaakt voorhanden en op maat.
Demi-Saisons Jongeheeren-Ultsters
Cover-coats Jekkers voor Heeren,
Ulsters, Regenjassen Jongeheeren en
Fietsjekkers Kinderen.
3 Dames-Blousen
Costuumrokken
aaoaaaaaaaaaaaaon aaaaaaaiaaaaaaaaa
naoaaaaaaaaaaaaan
in glacé, tricot en gebreid.
inaaaaaaaaaaaai
HEROPENING
Evangelisatie HOEP.
te Lutjewinkel.
hardhoorend.
Wederom verkrijgbaar.
ven mijn nister boorde.
Hij stapte in een wagon naast de mijne ln en mijn
zuster zei:
Als hij een lord is, zon hij net goed voor je
zijn. Hij gaat misschien ook wel naar Cannorth
Kasteel, merkte ik spottend op. En ja werkelijk, toen
ik een uurtje later aan het kleine stationnetje D.
uitstapte, zag ik ook den „lord" te voorschijn ko
men.
Een lakei stapte op ons beiden toe en vroeg mij
beleefd:
Gaat gij naar Cannorth Kasteel, juffrouw.
Ik antwoordde bevestigend en liep naar het rij
tuig toe, dat op mij stond te wachten.
De vreemde heer kwam nu naderbij, maakte een
buiging voor mij en zei:
Ik geloof dat wij dezelfde bestemming heb
ben. Mag ik mij even voorstellen. Ik ben kapitein
Le Grand.
i— Dan is hijgeen lord, sprak ik tot mij zelf. Wat
zal Gerlu teleurgesteld zijn, als ik haar dat schrijf.
Hardop zei ik: En ik ben Josefine Rusell.
Later dacht ik dat hij mij toen hij die woorden
hoorde, ©enigszins nieuwsgierig aankeek ,maar op
dat oogenblik lette ik er niet op.
Uw kamenier zal zeker nakomen met de ba
gage, zei hij, toen wij in het rijtuig stapten.
O, ik- houd er geen kamenier op na, waa mijn
antwoord en in mijzelve dacht ik: Iedereen wordt
hier verondersteld een kamenier te hebben.
Kapitein Le Grand keek mij even verbaasd aan
en vervolgde toen:
U kent de Trevors goed, is'het niet. Trevor
zelf is een oude schoolkameraad van mij en wij heb
ben in hetzelfde regiment gediend. Maar toen hij
trouwde, verliet hij den dienst tot zijn spijt Zijn
vrouw is allerliefst
Ik ken geen van beiden,, zelfs niet van ge
zicht, antwoordde ik. Het is eigenlijk grappig, de
wijze waarop ik hier kom. Mijn zuster kent de fa
milie, die mij daarop vriendelijk uitnoodigde een
dag of veertien bij hen te komen doorbrengen. Ik
heb haar er over geschreven, maar daar zij op reis
is, is die brief waarschijnlijk niet in haar bedt ge
komen. Ik verzocht haar daarin, mij iets over den
heer en mevrouw Trevor mee te deelen, want het
is eigenlijk zoo dwaas, niets van mijn gastheer en
vrouw af te weten. Ik neem hen werkelijk in goed
vertrouwen aan, zooals zij ook mij doen! voegde ik
er lachend aan toe.
Gedurende het laatste deel van den rit spraken
wij over allerlei onderwerpen en tegen den tijd ,dat
dat wij het kasteel bereikten, waren kapitein Le
Grand en ik de beste vrienden. Ik beloofde hem
zelfs op de snipperjacht te vergezellen.
Een bekoorlijk dametje ontving ons in het salon.
Zij sprak zoo gauw en zoo veel, dat ik haar ternau-
weri ood kon volgen.
Eindelijk begreep ik uit dien stortvloed van woor
den, dat zij de gehuwde zuster van den heer des
huizes was en dat zij verzocht was, als gastvrouw
op te treden, daar haar schoonzuster plotseling bij
een harer nichtjes was geroepen, die zwaar ziek
was.
Het is zoo akelig voor haar, vervolgde het
vrouwtje, maar Kathleen is nu eenmaal een ware heilige
zoodat zij dadelijk ging, waar zij geroepen werd. Het
spijt haar natuurlijk heel erg, dat zij de gasten niet
ontvangen kon er zijn er al elf aangekomen en
er worden er met den volgenden trein nog vijf ver
wacht maar in dit gevnl ging deze plicht voor,
meende zij.
Ik moest bijzonder voor u zorgen, kindlief voegde
zij er hartelijk bij en legde haar arm op mijh schouders.
Kathleen spijt het zoo u niet te ontmoeten. Maar
als haar nicht gauw beter is, komt zij dadelijk terug
en hoopt u dan nog te zien.
O, Tom zei ze tot den langen man. die de kamer
binnentrad, hier zijn juffrouw Russel "en Rogol. Ik
heb haar al alles verteld.
Ik had natrwlijks den tijd mijnheer Trevor te be
groeten of zijn zuster nam tnjj mee naar mijn 5^'
want ik zou wel er vermoeid zijn van het reizen, be
weerde zn.
Uw kamenier zal u onmiddellijk thee komen
brengen, sprak mevrouw Torry.
Deze woorden maakten mij zenuwachtig. Waarom
Was ik toch in zoo'n defüg huis gekomen, waar men
natuurlijk verwachtte dat ik zoo deftig was.
Het spijt mij zoo, ik heb er geen mee gebracht.
De heb...,
Mevrouw Torry viel mi] in de reden.
Dbn is u net als uw zuster. Ik herinner me nog.
hoe Kathleen mij nog van haar grappige onafhanke
lijke manieren vertelde. Hoe iemand ooit zonder een
kamenier op reis kan gaan begrijp ik niet, zei zij
lachend terwijl zij de deur van mijn kamer opendeed
Brown vervolgde zij tot een kamermeisje dat
bezig was met mijn koffer uit te pakken juffrouw
Russell heeft haar kamenier thuis gelaten, dus moet
gij alles voor haar doen. Het diner is om half negen,
voegde zij er voor mij bij.
Wat bedoelde zij toch met Louise en haar kame
nier? Waarom had Louisc haar niet verteld, dat wij
er geen kameniers en huisknechten op na hielden|?
Ik was echter te vermoeid, om mij nog langer te
verwonderen en genoot daarom van mijn rust en een
mooi tijdschrift terwijl Brown mijn koffer verder
uitpakte en mijn avondtoillet gereed legde.
In zijn angst om te laat aan tafel te komen was ik,
zooals ik tenminste dacht, het eerst in het salon.
Maar een stem heel achter uit het venrok toonde mi],
dat ik mij in dit opzicht vergist had.
Gelukkige kerel om zoo in aanraking gebracht
te worden met de erfgename, hoorde ik een stem
zeggen
Mevrouw Terry zeide mij dat haar schoon-
zuster je opzettelijk uitgenoodigd hoeft om haar te
ontmoeten Mevrouw Trevor zou je graag goed en
gelukkig getrouwd zien. De wou, dat ze zoo iets voor
mij kon doen.
Wie was die erfgename dacht ik en wanneer zou
kapitein La Grand haar ontmoeten?
Want hij was het, die nu gedurende de laatste
woorden tevoorschijn trad gevolgd door een anderen
man, die hij mij Voorstelde als den heer Monteith.
Het scheen hem eemigszins te verrassen, dat ik daar
zat, maar weldra kwamen er meer personen de kamer
binnen en een kwartier later kwam kapitein Le Grand
mij afhalen voor het diner.
Het was een heel opgewekte maaltijd en ik vergat
spoedig, dat ik mij voorgenomen had verlegen te zijn.
Kapitein Le Grand was heel gemakkelijk in omgang.
Hij verwonderde er zich o.a, over dat hij mij nog
nooit in gezelschap ontmoet had en toen ik hem
zeide dat ik nog niet veel was uitgeweest, sprak hjj
op verontschuldigen toon
Och hoe dom, dat Ik daaraan niet dacht. ,U
hebt natuurlijk net veel seasons meegemaakt.
Moeder zegt, altijd, dat ik er meer als acht
tien dan als een en twintig uitzie.
Eenmaal merkte ik, dat de heer Monteith naar mij
keek; hij dacht zeker dat ik de erfgename den loef
wou afsteken.
Toen wij dames naar het salon gingen, voelde ik
opeens, dat mijn apon, die mij eerst zoo prachtifl
had toegeschenen een droevig figuur maakte naast de
schitterende toiletten der overige gasten.
Maar- mevrouw Trevor vroeg mij tot mijn groote
voldoening, welke kleermaker het mantelpak gemaakt
had. dat ik bij mijn aankomst droeg.
Ik hoop niet dat deze vraag onbescheiden voor
komt, voegde zij er aan toe, maar het zat u zoo
uitstekend en ik kon bijna nooit een mantel en rok
krijgen die mij niet als een hobbezak om het lichaam
zitten.
Ik noemde den kleermaker en zij knikte bevestigend.
Dat dacht ik wel, sprak zij. Ik wou dat wij, allen
damesl Russel waren, en een jong meisje, die naar
ons gesprek had geluisterd, zei «enigszins jaloersch
Ik mm dat Ik mtf ook die weelde kon veroor
'"navertelde, hoe ik mij dat pak had toten 1
Mijn gastvrouw1 vond dit waer net zoo iets voo
mij en toen de heeren uit de eetzaal terugkwamen,
riep mevrouw Trevor uit:
Kapitein Le Grand, nu moet u eens hooren,
wat juffrouw Russell gedaan heeft. En weg was zij,
om zich met de andere gasten te onderhouden.
Onze gastheer voegde zich ook bi] ons en zea
Het spijt mij zoo, juffrouw Russell dat u mijn
vrouw niet ontmoet. Zij had zoo graag kennis met u
gemaakt, omdat zij zooveel van uw zuster houdt,
waarmee zij vroeger op school is geweest. Door uw
oude onderwijzeres is zij uw adres te weten gekomen.
Ik zei maar niet dat ik mijn zuster nooit van een
schoolvriendin had hooren spreken, die met mijnheer
Trevor was getrouwd het zou zijn of ik zoon
slecht geheugen had. Ik praatte dus iets over hun
vriendelijkheid om mij uit te noodigen. Schreef mijn
zuster aan uw vrouw vroeg ik?
Heel zelden. Zij zijn beiden luie schrijfsters,,
maar de beste vriendinnen als zij elkaar weer ont
moeten. Door een wederzij dsche vriendin hoorden wij
dat uw zuster in Zwitserland was op het oogenblik.
-i Zij maakt een reis om de wereld, verbeterd^/
ik glimlachend.
Zoo sprak mijn gastheer verwonderd. Ik dacht dat
zij met eenige kennissen een uitstapje in de bergen
maakte.
Toen stonden juist de meeste gasten op, om zich
!ar ruste te begeven, want morgen zou het vroeg
dag zijn. Ik begaf mij ook naar mijn kamer den
kende dat mijnheer Trevor een even slecht geheugen
had voor de vriendinnen van zijn vrouw als ik voor
die van mijn zuster. Daarop zag ik voor mij een paar
helder blauwe oogen en hoorde ik weer een stem
zeggenGoeden nacht, juffrouw Russell, ik zal mor
gen goed uitkijken naar u op de snippenjacht.
Den volgenden morgen woonde ik eerst een ander
gedeelte van de jacht bij, maar dit was al heel onix>
fangrijk. De ontmoette er niet den heer Le Grand,
maar zijn vriend Monteith, die mij heel veel over
hem vertelde.
Hij had geen naaste bloedverwanten, alleen een.'
ouden oom, die hem dreigde te onterven als hij niet
een rijke erfgename trouwde. lr
Die oom is een echte gelddief vervolgde Mon
teith, hij gelooft, dat er geen geluk bestaat buiten het
bezit van geld. Maar ik vind dat ieder meisje al
van geluk mag spreken met Roger te trouwen, al
heeft hij geen geld, hij is zoo'n beste kerel.
De heer Monteith zei dat met zulk een overtuiging,
alsof hij. dacht, dat ik zoo'n rijke erfgename was. öi
wilde hjj misschien waarschuwen, dat die alleen kans
hadden? Ik hield mij niet langer met de oplossing van
dit raadsel bezig, maar wel wist ik, dat ik voor het
eerst van mijn leven verliefd was. Ik leefde maar voor
mijzelve en was laf genoeg, om kapitein Le Grand
niet te waarschuwen, dat ik niet de rijke erfgename
was, die hij noodig had. Na verloop van een paar
dagen meende ik, uit zijn optreden tegmover mij op te
merken dat hij dit te weten was gekomen, want hij ver
anderde van gedragslijn. Hij scheen mij te vermijden
en toch meende ik dat hij mij niet ongenegen was.
Evenmin geloofde ik dat geldelijke overwegingen ©eni
gen invloed op hem zouden uitoefenen in dit opzicht.
Toch had hij dien en moest hjj rekening daar
mee houden.
Op zekeren avond, dicht voor mijn vertrek, zat ik
gedurende het diner naast hem fen wij schenen weer
op den ouden vriendschappelijken voet te komen.
Terwijl hjj naar mijn japon keek, vroeg hij, of
dat nu die mooie zwarte japon was, waarover hij had
hooren spreken eer hij mij kende.
Och, Gerlu is zoo'n dwaas meisijje, sprak ik
een kleur krijgende. Dan had hij ons gesprek op
het sation toch gehoord.
Mijn buurman aan de andere zijde deed mij toen
een vraag en terwijl ik mij naar hem wendde, hoorde
T. or-nd mompelen: Niemand dan een
Ürd ff recht of de W om «f> aanzoek t©
dEC"»5» ten
daarop te anlwoool™.
oogenblik later een papiertje, waar-
op mfn karakter uit
Hit las om het volgende: ...,to voor aites gesunkt
8r??,D»T&dhet nogal onmogelijk voor tl om gelukkig
te ziin merkte kapitein Le Grand droogjes op.
_fJ Voktrekt niet klonk mijn antwoord, Dokters
kinderen en vooral 'als er zeven ff*®
genieten gewoonlijk met veel weckte Het zal u
waarschijnlijk belang inboezemen, als ik u zeg, dat ik
werken moet om geld te verdienen.
Wat. riep hij uit, werp zijn ,,ff^frh j1^..
schoof zijn stoeltje zoo dicht mogelijk bij het mijne,
dat hij mijn arm aanraakte: a
Dan is u niet een van de dames Russel, de
dochters van den millionnair?
Hij liet mij nauwlijks den tijd te antwoorden, en
ik geloof dat het ook beter is niet te vertellen wat
er in de volgende tien minuten gebeurde.
Hoe meer ik van u hield, des te- beter voelde
ik dat ik u niet ten huwelijk kon vragen, sprak Ro
ger. Voor ik u kende had ik gemakkelijk gelachen
over de huwelijksplannen van mevrouw Trevor ten
mijnen opzichte. Maar later was Ik van plan heen
te gaan en te trachten u te vergeten, want ik wist dat
u zoudt denken, dat het om uw geld was. Maar toch zal
je wel iets beters kunnen bewonen dan een hutje;
lieveling, zelfs zonder de hulp van mhn oom.
Daar hoorden wij een bescheiden kuchje achter ons.
Haastig stonden wij op en bemerkten dat de jacht
gedaan was. Kapitein Le Grand had geen enkel schot
gelost.
Iedereen scheen het bijzonder druk te hebben met
het oprapen van vogels en niemand scheen iets on
gewoons te hebben opgemerkt.
Wij waren heel dankbaar hierover en merkten, toch
later, dat zij allen als volmaakte tooneelspelers gehan
deld' hadden, getuige de woorden van den heer Mon
teith, toen deze niet Roger huiswaarts keerde: Ieder
een wil graag weten, of wij je kunnen feliciteerem
en ik wil dat in de eerste plaats graag weten.
Iedereen wemschte ons geluk en toch voelde ik
mij allerellendigst. Thuis komend wachtte er een briet
van Louise op mii.
Lieve Jo. Wat doe jij op Cannorth Kasteel?
Ik heb je gastheer en vrouw nooit van mijn leven
gezien. Ér is zeker een vergissing in het spel.
Voor ik van school ging was er een meisje Rus
sell in mijn klasse, wier vader fortuin ln diamanteai
maakte. Zij zullen jou voor haar zuster hebben ge
houden.
Na het diner gingen Roger en ik onzen gastheer
vertellen, wat een indringster ik eigenlijk was.
Tot mijn groote verbazing en opluchting tevens be
gon de heer Trevor hartelijk te lachen en riep uit:
Dat wist ik al lang. Mijn vrouw schreef mij dat zij
zich in de jongedame vergist had. Zonder deze ver-
sing zouden wij niet hebben kennis gemaakt met zoo'n
Charmante jongedame en dat zou mij gespeten hebben.
Mij ook, viel Roger den gastheer in de reden,
het was een vergissing voor mij eten gelukkige.
Zoo was het hier ook werkelijk: Eind goed, al goed.
K. VAN DER OORD
en
T. VAN DER OORD—Blaauboer
geven hiermede kennis van de
geboorte hunner Dochter
Moerbeek, O. Niedorp, 31 Oct. '16.
K. Zeilemaker Kzn.
en
M. Zeilemaker—Francis
geven hiermede kennis van de
geboorte van huènen Zoon
Winkel, 28 October 1916.
JOH. DE NIJS
en
G. L. DE NIJS—Kuiper
teven kennis van de geboorte
unner dochter
Schagen, 29 October 1916,
□aaaaanaaoaaQ
Den len November a.s. hopen D
piijn geliefde Ouders
en
Q hunne 127,-jarige Echtveree- Q
- niging te herdenken. n
Hun liefhebbende Zoon U
St Maarten, Rijpje, Oct. 1916. q
jaaaaaaaaaqao
aaaaaaaaacacaan
Op den len November a.s. U
hoopt de heer Q
den dag te herdenken dat hij
voor 40 jaar als molenaar in n
den Polder Oen OT werd
aangesteld. Dat hij nog vele Q
jaren deze betrekking in opge- n
wektheid mag vervullen ts de
wensch van zijne Echtge- Q
noote, Kinderen. Behuwd- en n
Kleinkinderen. U
'l ZaDd Zijpe" 8
huid, kloven, barsten, sprin
gende lippen, winterhanden
en wintervoeten, wondjes van
j allerlei aard genezen snel en
zeker door Purol. In doozen
van 12'/,, 25 en 75 cent. In
Apotheken en Drogisterijen.
Fabrikant A. M1JNHARDT,
Pharm. Fabriek - Zeist
BOLTE, filiaal
ELEGANTE PASVORM, ZELFS
IN DE GOEDKOOPSTE-SOOR
TEN, KENMERKT ONZE KLEE
DING.
SOLIDITEIT IN [ALLE ARTI
KELEN IS DÈ GRONDSLAG
VAN ONS SUCCES. -
Pelterijen
ÜC3C3C3C3C3aC3C3C3C3CaaC3C3C3n ca
IJ ir rr i
!C3caacacac3cacacac=]ctcioc=i
ican
Onzen hartelijken dank aan Fa
milie, Buren en Vrienden, voor de
belangstelling, betoond bij ons
12'/rjarig huwelijk.
KLAVER.
KLAVER-Mijts.
Verlaat, 31 Oct. '16.
Er biedt zich aan: een aankomende
leeftijd 18 jaar. Br. Keizerstraat 46
Den Helder.
Te koop
bij M. Vethman, Waardpolder.
Heden overleed, zacht en
kalm, onze lieve Vróuw, Moeder
Behuwd- en Grootmoeder, Mej.
in den ouderdom van 64 jaar.
K. A. Kaan Sr.
Alb. Kaan Kz.
M. Kaan—Schenk,
M. Bakker—Kaan.
J. A. Bakker.
Tb. Koppes—Kaan.
N. Koppes.
Dl. Kaan.
en Kleinkinderen.
Wieringerwaard, 29 October 1916
Allen, die iets te vorderen heb
ben van, of verschuldigd zijn
aan bovengenoemde vereeniging,
gelieve hiervan opgave te doen
vóór 10 November a.s., aan den
Heer J. SPAANS te Lutjewinkfl.
Wij vonnis der Arrondissements-
*-* Rechtbank te Alkmaar, d.d. 26
October 1916 is CORNELIS VAN
HERWERDEN, Molenaar, wo
nende te Nieuwe Niedorp, verklaard
ln staat van faillissement en zulks
met benoeming van den E.A. Heer
Mr. J. H. ROESSINGH, lid van ge
melde Rechtbank, tot Rechter
commissaris en van den onderge-
teekende, Advocaat en Procureur
te Hoorn, tot Curator.
De Curator,
Mr. A. A. HUIZENGA.
DE BEKENDE
Elecirische Hoor-Apparalen
worden UITSLUITEND doof
ons geleverd.
Brochure gratis op aanvraag.
N.V. Techniach Bureau *.h. NieratraaZ.
Plantage Middenlaan 62, Amatecdam.
aaaaaaaqaaOj
eenlgst afdoend middel tegen de
Rheumatiek.
Hoofdvertegenwoordiger
voor N.-HoIland,
R0TGA^baar tC Schaffen bij