J. STUURMAN, s sn Haarkundige. Onderzoek GRATIS. Kassier, ZATERDAG 6 JANUARI 1917. dSoSiSïtog «fw*en'<i!''tnk,is«"th;: 60ste Jaargaotf. No. 5931. Uitgevers TRAPMAN Co. EERSTE BLAD. RAAD SCItAGEN. Laagzijde B 50, Schagen. Hel Vredesvoorstel van üuilscblaod. curiswi a.T.aAit SCHAGEN. Deposito's, Reken iiigcouraiit, Credieten, Hypotheken, Effec ten voor geldbelegging, Coupons, Incasseeringen, Assurantiën, Inschrijving op elke nieuwe leeniug, franco provisie. Binnenlandsch Nieuws. SGHA6E Alieieei Nitivs- Dit blad verschijn' viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donderdag en Zaterdag Bij inzending tot morgens 9 ure wor ADVF.RTENTIFjX in het eerst uitkomend nummer geplaatst. COURANT. ilïimitit- Liiüniiiii NÜIIAOI-N, 1 AAN U Iri. leleph. No. 20, 1'rijn per li maanden ftj 95 per post f 1.10. ii>iiuidi-r>- A D\ KllTKNTIÏ'.N vut. i tot regels I i.Hu, ieoero -egoi mee 8 (Bewijsno inbegrepen). Groote lott. worden i.unr piaucsr. he k Dtt tvnmmer be#ta*t uit drie bladen. Spoedoischende vergadering op Vrijdag 5 Januari "91/ des morgens 10 uur. Afwezig d.e hoeren Blaauboer; Meurs, Koster en v. l Kamp, de laatste met kennisgeving. Na opening dqr vergadering deelt voorzitter mee. dat doordat <fc heer Muurling benoemd As tot Commits t« Voorbui» thans vacant komt de betrekking van ambtenaar belast met d« regeling der distributie, B. en W, stellen nu voor om voor die betrekking emand te benoemen, alleen belast met dit werk en dat dus niet meer te laten verrichten door den ambte- .enaar ter secretarie Zooals het thans ging gaf dat voor Je secretarie-werkzaam heden stagna ucTb. en w hadden het idee om de tijdelijke betrekking van amb tenaar van de distributie te bezoldigen met f 75 per maand. Andere plaatsen dienden als voorbeeld in dit opzicht De heer Roggeveen kan zich met het voorstel van en W. heel goed vereenigen en gezien den velen arbeid acht spr. net salaris van f 75 goed. Spr, vraagt of een borgstelling noodig is. Ook andere heeren achten het voorstel van B. en W. uitstekend en wordt dit goedgekeurd en de borg stelling bepaald op f 1000. Hierna gaat de raad in comité. De Rotterdamsche correspondent van ue „Daily Tc learaph" heeft „van een onzijdige,, die in nauwe* aan naking b met regeerings- en politieke kringen te Berlijn" een mededeel ina ontvangen „over den aJgemeenen toe stand in Duitschland en over de ware beweegredenen! van 's keizere vredesvoorstel, alsmede over deai invloed dien de mislukking daarvan zou hebben op de hou ding, die de groote meerderheid der bevolking ten opzichte van een verlenging van. den oorlog zou aan nemen. Het weloverwogen oordeel van mijn zegs man," vervolgt de correspondent die de (<N. R. Gt." in staat stelde zijn telegram weer te geven, „gegrond op nauwkeurige waarneming en kermis van mken, leidt tot de volgende hoofdpunten „De Duitsche regeering wenscht den vrede, teneinde den ekonomischen «ondergang van het land te voor komen. lrDe onmiddellijke reden van het vredesvoorstel is de binnenlandsche toestand, een gevolg in de eerste pkaats van <de mislukking van den aardappeloogst, de ontberingen die in de eerstvolgende maanden zullen worden geleden waardoor een vredesvoorstel nood zakelijk was, wüde de regeering het volk iu de hand Zuanèn houden. „In dit opzicht zal bet middel slagen vooral omdat Scüieidemann, de leider van de sociaal-democratische meerderheid In iden Rijksdag, die tevoren de regeering in de kaart had gespeeld door zich als pacifist voor te doen, afijn invloed in den lande heeft herwonnen. „De militaire toestand wordt niet gevaarlijk geacht Wat men inderdaad vreest, is een onherstelbare industrieele ondergang, als gevolg van de toepassing van den burgerlijken dienstplicht, die noodig was om eten oorlog voort te zetten. „Deze vrees, gevoegd' bij den aanhoudenden druk uit Weenen en Sofia, zal er dfe Duitsche regcering toe leidwa. elke gelegenheid die zich aanbiedt, om vrede te maken aan te grijpen. „In Duitschland wenscht zelfs do regeering dm vrede. Maar het vredesvoorstel, dat nu is gedaan, is daar op zichzelf nog geen bewijs van. Dat voorstel was on vermijdelijk geworden wegens den binnenlandscheu toe stand. Zelfs do Al-Duitschere erkenden, in den grond van hun hart, dat het uit dat oogpunt noodzakelijk was. Zü erkenden ook, dat het Duitsche volk zonder ilat middel niet meer als werktuig kon worden ge bruikt. Naar hun verwachting, zal de entente met een weigering antwoorden, zoodat ook voor hen de toestand gered zou zijn. „Do ngecring wenscht den vrede uit vrees voor den ekonomischen ondergang, van het land. Wegens de mislukking van den aardappeloogst moest zij het voorstel nu dóen. In politieke en militaire kringen is er op het oogonbliik geen vrees voor oonig militair gevaar. Men verkeert er onder de betoovering van Hindenburg Men gelooft er ook, dat na den Koe- meensehen veldtocht de entente al haar hooge troeven heeft uitgespeeld. Men gelooft zelfs tegenover Rusland te zullen winnen. Manschen die niet op de hoogte zijn, spreken over een offensief tegen Italië of tegen Sarraii, teneinde in die richtingen lucht te krijgen, maar de menschen die ingelicht zijn, gelooven, dat de toestand voor dergelijke zetten geen gelegenheid biedt Zij moenen, dat de eenige weg is, niet te ver vallen in den misslag van veriodeai jaar, n.1. Rusland tijd te laten om zijn munitie te vermeerderen en zijn legers weer in orde te brengen. In rqgeenngskringen is de meening echter, dat elk militair voordeel, dat verlenging van den oorlog zou kunnen brengen, te duur gekocht zou zijn tegen den prijs van ekonomischen ondergang in den lande. Lu- dendoifs burgerlijke dienstplicht is de laatste doodelijke slag voor het ekonomische leven van Duitschland. Hier- voor is men meer bevreesd dan voor hongersnood. Toen Lloyd George van burgerlijken dienstplicht in Enge land sprak, zef men te Berlijn in sommige politieke dat het nadeel van Ludendorf's uitvinding voor Duitsch land zou verminderen doordat Engeland, zijn vredes- voorthrengsolen verminderde, het voordeel zou ver liezen dat het tijdens den oorlog op do wereldmarkt had verworven. Koeler overleg bracht daar echter te- gén In, dat het voor Duitschland een magere troost zou zijn, niet door Engeland, maar door Amerika etn Japan van de wereldmarkt te worden verdrongen. „Dat het vredesvoorstel opzettelijk moest strekken om binnenlands indruk te maken, was aan zijn vorm te zien. Want voor het buitenland waren de fanfares, waarmee het werd ingeleid, misplaatst maar re waren noodig voor de DuRschers zelf. Indien Duitschland meer omschreven vredesvoorstellen had gedaan, zouden ze buitenlandsch misschien meer indruk hebben go maakt, maar binnenlands zou de indruk dan zeer gering zijn geweest. Want de regeering had een groot deel van het volk niet kunnen Delezen om tot eiken prijs vot te houden, op grond dal de entente die vre desvoorstellen had afgewezen. Het zou zeggen„Onze regeering heeft te veel gevraagd." Nu kunnen de uglta- tors, die het volk aansporen om vol te houden, zeg gen „De vijand wil met ons niet eens over den vrede spreken." De Duitsche regeering verschijnt nu in de oogen van de groote meerderheid van het publiek, schoon gewasschen van alle schuld en verantwoordelijk heid voor wat er verder gebeurt „Had de regeering zich niet aan dit politieke zui veringsproces onderworpen, dan zou ze dit voorjaar niet doorkomen. In 1915 had Duitschland 51 millioen ton aardappelen en dat bleek te weinig. In 1911 had het 34 millioen ton en die schaars cn te was reeds een voedingsramp. Nu beschikt het over een oogst van slechts 20 millioen ton. De aardappelen hebben tot nog toe als zoogenaamde maagvulling gediend. In het voorjaar zal die maagvulling er niet meer zijn. Er moesten nu middelen worden gevonden om het volk in zyn tegenwoordige stetnming te bewegen, in hcfagersnood te berusten Het moest gewillig worden gemaakt om eenige maanden ontberingen te ondergaan uls die van de ingezetenen van een uitgehongerde stad. Dat was het onmiddellijke deel van het vredes voorstel. „De manoeuvre zal., geloof ik, slagen Scheidemann speelt in die zaak een groote rol. Door zijn oorlogs politiek had hij zijn invloed op de sociaai-demokraten in het algemeen verloren. Hij wist, dat Haase en diens collega's van de minderheid in den Rijksdag den grootsten aanhang hadden. Uit politieke berekening, misschien ook uit wederkeerend inzicht, werd hij pa cifist Hij trachtte de regeering tot een politiek van verzoening te drijven en in die pose drong hij zich weer op den voorgond. Toen merkte de regeering met vreugde, welke kans haar zoo werd aangeboden. „Het vredesvoorstel was een succes voor Scheide- mann, al was het dan waarschijnlijk buiten Duitschland uitgebroed. Scheidemann de Pacifist" heeft weer de sociaal-demokreten in de hand. Wordt het vredesvoor stel verworpen, dan zal hij ongetwijfeld zijn oorlocs- drijven hervatten. „Kijk, had ik geen gelijk?" zal hij nu zeggen. „Wij voeren oorlog om ons bestaan." Zijn oorlogs drijven heeft nu een heel andere kracht dan tevoren. De echte socialistische pacifisten zijn uit het zadel gelicht. Scheidemann heeft een autoriteit om zich in het voorjaar als „honger-dictator" op te werpen Bij een staat van zaken als verleden jaar zou het volk wanneer het zijn leege maag voelde, hem hebben ge- steenigd. N uheeft hij de macht in handen. „In de dagen nadat het vredesvoorstel was gedaan, hoorde ik menschen van politiek gewicht in Duitschland aldus spreken„De vrede is voor ons voordaeliger dan een voortzetting van den oorlog. Onze militaire toestand is goed, maar de Slechte oogst is een ge weldige last bij ons spel. Het middel om daarover heen te komen was het vredesvoorstel. Daarmede zullen wij onze eigen menschen voor ons winnen. Tegelijker tijd hebben wij de entente de kans gegeven een vrede te sluiten, die voor haar gunstig is en vcv- ons 'uiiitigur dan een verlenging van den oorlog. Dij de liquidatie van "den strijd zouden wij ons di .-iqer.d gebrek op de kredietzijde van dc entente zetten. Dringt de entente ons echter voort te gaan,dan hebben we het volk weer in de behoorlijke stemming om ont beringen te dragen. Na het begin van den nieuwen oogst zal cfe crisis voorbij zijn. .Aangezien de entente dm haar kredietpoet, ons dreigend /gebrek niet zal hebben te baat genomen, schrappen wij dien dooi, en er blijft op dfc kredietzijde van de entente niets meer over dan onze ongeneigdheid om ons zelf nog verder te ruïneeren." Duitsche politici houden er van om op koele, cy nische wijze te koketteeren. als 't ware. „We zijn niet wanhopig," zeggen ze, „en we zullen het niet worden. We wenschen nog de slraf des Hemels over Engeland indien het ons voordeel brengt, maar we zouden met evenveel genoegen den Hemel zegeningen pver Engeland zien uitstorten, indien ons dat meer voordeed zou brengen. We zouden gaarne morgen aan den dag vrede sluiten, indien wij het slechts voordeo- ligor vonden dan den oorlog voort te zetten. Als men onze gevoeligheden tracht te kwetsen, zuilen wij ons alleen geraakt toonen in zooverre dat vertoon van ge raaktheid ons niet schaadt. De anderen kunnen zeggen wat hun lust Wij zullen alleen trachten ons zelf zoo min mogelijk te benadeelen. WTij denken er niet meer in de eerste plaats aan, hoe wij ons over eiken aanval op ons zullen wreken, maar alleen aan wat het voor deel igst voor ons leven na den oorlog «s. in ons gemoed is alle zoogenaamde heiige toorn uit gebrand. We zouden natuurlijk die pose met genoegen weer aannemen, als wij er eenig voordeed van ver wachtten maar dc heek wereld ziet tegenwoordig dwars door oni heen als we zoo'n komedie spelen. Onze goede rijkskanselier die er nog alüjd alle soort go- voe ens op na houdt, kon zicK desnoods aan senür mentahteitjen te goed doen. Laat hij zijn gang aaan want zijn vertoon wn emoties komt onze politiek zeer goed te stade. Ten slotte gaat de correspondent van de „Daily _v vorklaarcfe mijn zegsman, dat T^cgraph vwrt onLzienden duibootooriog hij voorshands een cnschen, xi )-ZuUen onwaarsch.jnlyk achde.^ rnaar de negoeriing CT d^t voordèclcn niet tegen het ziet te goed in, da jjr za[ zooveel mo- politieke gevaar J^^dc wijze als het nu figk word<® ceen' wanhoopsdaden geschieden, gebeurt maar Hindenburg ge- MARKTPLAATS A 88 J. Schoorl Pz., DE WATERSNOOD IN LIMBURG. Men schrijft uit Roermond unn het Hdbld. r Tot kori vdbr Kerstmis bleef de stand van het Maaswater zóó laag nieef de Maas zóó klein zeg gen de Limburgers als het in geen jaren tot bij na einde December geweest was, maar de geweldige, aanhoudende regenval van de laatste dagen heeft plot seling een absoluten ommekeer gebracht in het aspect van 't landschap aan weerszijden van de rivierwa ren de groene uiterwaarden tot voor enkele dagen nog gestoffeerd met allerhande soort vee, dat zich volop ie goed kon doen aan het malsch gebleven gras, nu is het één woestq, schuimende, bruisende zee, nu golf en schuurt het wild stroomende water langs de hooge populieren en over het lage wilgenhout waarmee de uiterwaarden beplant zijn, hu schiet het met rui- schend geweld door de doorlaten welke in de ver hoogde wegen zijn aangebracht. Zoo onrustbarend snel kwam op Oudejaarsdag de rivier buiten hare oevers treden, aat het vee nauwe lijks tijdig genoeg naar hoogere gedeelten kon wor den gehaaid en op verschillende plaatsen hebben waag- halaige jonge kerels een flink bedrag verdiend met het bergen van koeien en paarden, die op te gevaarlijke plekken waren achter gebleven. Zoo werd er le Roer mond door een eigenaar van oen paar paarden tever geefs tien tot vijftien gulden bergloon geboden en eerst toen hij zijn aanbod tot twintig gulden verhoogde was er een waaghals die zich aanbood om ze door en over onzichtbaar geworden afvoerslooten en kuilen, heen naar hun veiligen stal op een hooger terrein te halen. Met zoo'n verrassende vlugheid ook kwam In ver schillende dorpen het water de straten binnendringen en oprijzen tegen de muren van de woningen, dat pogingen om door het opwerpen van dijken en dam men do huizen bewoonbaar to doen blijven achter wege gelaten moesten worden. Zoo werden er te Wes- scm verschillende perceelen ontruimd, terwijl te Bug- genum zelfs de openbare school gesloten moest wor den daar de vloeren diep onder water staan. Ln Valkenburg zomer bezoekers van dit vriendelijk oord zouden verbaasd gestaan hebben als ze een paar dagen geleden de anders zoo kalm vlietende Geul eens had den kunnen zien rees het water ter hoogte van 75 c.M. in de straten, zoodat alle kelders zonder uitzondering vol liepen en ook vele gelijkvloers ge legen woonvertrekken ontruimd moesten worden. De communicatie tusschen de dorpen aan weerszijden van de rivier, die in normale omstandigheden met behulp van gierponten wordt onderhouden b door het hooge water ook al vrijwel geheel verbroken. Slechts op enkele plaatsen, zooals tc Kessel, waar aan beide ziiden de oevers steil omhoog rijzen,, waardoor de afstand van den eenen kant naar dm andere nooit grooter wordt dan 3 a 400 M, blijft da veerman zijn taak vervullen. Al is het niot op even handige «n vlugge wijze als onder normale omstandigheden kan men, wanneer de Maas normale afmetingen heeft, er op rekenen .hoogstens binnen tien minuten tijds over gehaald of overgebracht te worden. Op 't oogenblik nu er zoo rwaar en mol zooveel beieia gewerkt moet worden ta den snellen, sterken stroom, mag men blij zijn'als men binnen een uur tijds over is, daar de veerman eerst dan een tocht waagt, wanneer een der beide oevers zoo n groot aantal gegadigden is te za- ruen geloopen, Aai het de moeite van een groote in spanning loont. Maar de reizigers aanvaarden zonder murmureeren den toestand, bly dat er tenminste nog enkele plaatsen zijn waar zo tegen dein normalen prijs van de eene zijdie naar de andere kunnen komen. Wil een voetganger of een fietser o«wgejet worden op een plaats waar do pont haar werk niet kan doen, dan lukt dat meestal ook wel, omdat de veerknechts wel een vlot of roeiboot ter beschikking hebben en graag een extratje verdienen, maar zo laten zich dan loch allicht mei een gulden betalen voor hun moeite en hun inschikkelijkheid, tenyijl men anders voor drie a vijf cent met d» pont over kan. Zoo ontstaat er bijna overal veel ongerief, veel last en veel schade uit den hoogen waterstand^ maar voor de bezitten- van de uiterwaarden staan daar zeer bei- langrijke voordeelen tegenover. Het slib toch, dat door het Maaswater uit hoogere streken wordt meegevoerd, heeft een' zoer groote planten voedende kracht en aan dat slib k het te danken dat in de uiterwaarden zonder noemenswaardige bemesting niet enkel zeer groote hoe veelheden gras groeien, waarvan hooi gewonnen wordt van uitstekende kwaliteit, maar dat er tevens nog op iedere H.A. oppervlakte een 25 a 30 tal Canadeesche populieren zooveel groeikracht uit den bodera halen, dat ze per jaar en per stuk f 1 a f 1.50 in waarde vooruit gaan Laat de Maas daarom mar gerust groot worden, zoo'n keer of twee, drie iederen winter, zeg gen de boeren, die stukken uiterwaard tot hun bezit tingen mogen rekenen. Al klotst hel water ook dagen, soms weken lang rond' hun erf en tegen hun gebou wen, al zitten ze al dien tijd gehoed geïsoleerd, zoodat met'een boot soms een kilometer verder nog gevaren moet worden om de kinderen naar school te brengen, of de melkbussen voor de fabriek af te leveren, ze ge troosten zich al dien last en al dat ongerief met een opgewekt humeur, daar zo steeds leven in 't weldoende bewustzijn, dat een steeds dikkere laag ze genbrengend slib wordt afgezet op den bodem, het welk straks, als de milde dagen weer komen, mede- helpt om de weiden een aanzien te geven van malsche weelderigheid. HET DROGE VAN AARDAPPELEN EEN GROOT BELANG VOOR DE VOLKSVOEDING. De heer F. B. Lohnis schreef in het Nod., Landbouw Weekblad Woensdag 20 December heeft in de Tweede Kamer een belangrijk debat plaats gevonden met betrekking tot de productie van voedermiddelen. Het heeft mij verwonderd, dat bij die gelegenheid niet meer de wcnschelijkheid is betoogd van uitbreiden der aardap pelcultuur, met de bedoeling een belangrijk gedeelte van het product le drogen. In het dezer dagen verschenen hoogst belangrijke rapport van de Vereenlglng van Groenten- en Vruchten drogers, getiteld: „Het groentendrogen, dc Industrie der toe komst", komt van de hand van dr. B. Sjollema, als bijlage, een beschouwing voor over deze aangelegen heid die wei waard is in 'wijder kring bekènd te worden. Hem was door de vereeniging de vraag voor gelegd; Wat heeft meer waarde voor volksvoeding, aardappelmeel of aardappelen, wélke gedroogd zijn en daarna gemalen? Het antwoord luidde: Gedroogde ge malen aardappelen bevatten alles wat voor voeding noodig is, echter geen vel te weinig eitwit: daaren tegen bevat aardappelmeel alleen zetmeel. Gedroogde aardappels, aangevuld met eenig eiwitrijk voedsel, bijv. boonen, en verder met vet, vormen dus eem volledig voedsel. Aardappelenmeel kan nooit de basis van een rantsoen Vormen, wel eem toeslag zijn van eiwitrijke en vetrijke grondrantsoenem. Gedroogde aardappels heb ben dus een geheel andere beteekenis en véél grooter waarde voor de volksvoeding. Uit het oogpunt van volsvoeding is de aardappel- meelindustiie er een, die in hooge mate spilziek is te achten. Per H.L, aardappels mag, volgens modc- deeling dr. Sjollema het verlies aan eiwit bij de meel fabricage op 0.77 K.G, worden gerekend/ Dit is de hoeveelheid, die 7 a 8 personen per dag noodig hebben. Bg een campagne van 13 millioen hectoliter zooals fcn de jaren vóór den oorlog wordt dit verlies 10 millioen K.G., dit is genoeg voor circa 100 millioen menschen voor één dag; dus voor een. heel jaar voor 274.000 personen, of wel voor (firca eien twintigste deel der bevolking vanNederland. De geldswaarde van dit eiwit is op dit oogenblik aan te geven, misschien 2 a 2.5 millioen gulden. Het eiwit, dat verloren gaat, behoort tot de beste soorten vin eiwitten. Intussch-en zijn La de laatste jaren de campagnes belangrijk kleiner'" ehrca 8 millioen "hectoliter. Voor volksvoeding is ook verloren het zetmeel, dat na de vermaling <{er aardappels tn de vezels blijft ongeveer 1 vijftiende van het oorspronkelijk aanwe zige. Eem mensch heeft per dag ongeveer 500 gram z ;tmeelachtige stoffen noooig; dat is per hectoliter Gard- appelen een verlies, voldoende voor U/a man voor écn dag. Bij een campagne van 13 millioen H.L wordt het verlies 10 millioen K.G. zetmeel, voor een gibeel jaar voldoende voor circa 55.000 personen, is p'jm. een honderdste deal der bevolking. De hoeveelheid vet, die verloren gaat, Is niet nauw keurig te becijferen. Dr. Sjollema schat het verlies op een hoeveelheid die voldoende zou zijn om 19.000 personen oen geheel jaar te voeden. Verder gaan de zouten, welke de aardappels be vatten. bij de meel fabricage verloren. Dit verlies is niet in cijfers uit te drukken, maar is desniettejnin van groote beteekenis. Op het oogenblik wordt in Duitschland, met het oog op de voeding van mensch en dier oen, belang rijke hoeveelheid aardappelen gedroogd en in den vorm van „vlokken" als anderezins in den handd gebracht Het komt mij voor dat het noodzakelijk is dat aan dit vraagstuk in Nederland grooter belangstelling wordt gewijd dan tot nog toe het geval is. Nu aan den aanvoer van granen en muis zulke groote moeilijk heden in den weg worden gelegd, dat zelfs hongers nood niet tot de onmogelijkheden behoort, zou "het m.L een wijze politiek zijn, indien zoo spoedig mogelijk maatregelen werden beraamd om zich voor het vol gende seizoen te verzekeren van een zeer bëlangrijkë hoeveelheid gedroogde aardappelen Nu in het ge- heele land allerwegen drogerijenzijn tot stand ge komen, aal het niet moeilijk vallen zich de gelegen heid te verschaffen het product te drogen, terwijl ook wellicht aan de aardappelmeelfabrikaiiten de ver plichting kan worden opgelegd een deel van de hun ter beschikking staande aardappelen niet tot meel te verwerken, maar deze te drogen. Voor besprekingen als bovenbedoeld bestaat nu nog alle tijd,, terwijl uitbreiding van de aardappelcultuur voor hot volgende seizoen nu nog kan worden be vorderd. De aardappel is een gewas, dat op alle grond soorten past en aat zeer gemakkelijk in een vrucht- wisseling kan worden ingeschoven. \an de zijde der landbouwers is dan ook waarschijnlijk groote mede werking te verwachten bij eventuecle pogingen, om do aardappelcultuur uit te breiden. Hun zouden dan ech ter behoorlijke prijzen in uitzicht moeten worden ge steld, indien zij hun product voor de drogerij be schikbaar stelden. WIERINGEN. l l Een raadselachtig geval doet zich voor bij het hoofd der schóól te Westerland, alhier. Tijdens de Keretvacantie was hij met vrouw en kinderen afwezig. Bij zijn thuiskomst vermiste hij eenig geld f 30.50 uit zijn in de kast staand geldkistje. Sporen van in braak waren nergens te vinden. Alles was gesloten en „werd in denzelfden toestand bevonden zooals men het" verlaten had. Ook in de school had men de kasten nagezi<tv en jiet daarin aanwezige geld, ontvangen van lees boeken, herhalingsonderwijs enz -niet geheel mee ge nomen, doch.... een doosje zelfs bijgevuld. Van ,'t geval is aangifte bij den burgemeester gedaan. KOLHORN. Door de S.D.A.P., afd. Kolhorn, is er bij B, en W. op aangedrongen de brood-, melk- en meelkaarten ook alhier verkrijgbaar te doen stellen. Voor arbei ders die dagelijks hun werk hebben, bestaat natuur lijk geen gelegenheid deze kaarten zelf te halen van Barsingerhorn. ZIJPE. De uitspraak van den Keuringsraad omtrent land- stormplichtigen uit deze gemeente van de jaarklas se 1917 is als volgt'. Goedgekeurd L. Borst, T. Klomp, C. Muntjewerf, A. Rens, Joh. Rijs, A. Sehrie- ken en C. Wildeboer. Afgekeurd G. Jongejan en S, Kooij. Niet verschenen C. Pool.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1917 | | pagina 1