Alltiin Hitiis- Aiicttutit- Laiilinllii, Haarmiddelen en Haarverven 1. STUURMAN, Haarkundige, J. Schcorl Pz ZATEltDAG 13 JANUARI 1917. 60ste Jaargang. Na. 6935. Lloyd Oeorge aaa het Woord. DE BESTE Kassier, Het antwoord van de Entente aan Wilsnn. De nota der Duitsche regeering aan de neutralen. EERSTE BLAD. Tweede Kamer. Uitgevers: TRAPMAN Co. 1 koopt U bij SCHAGEN. Deposito'8, Rekeningcourant, Credieten, Hypotheken, Effec ten voor geldbelegging, Coupons, Incasseeringen, Assurantiën, Inschrijving op elke nieuwe leening, franco provisie. SCHAB COURANT. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donderdag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 9 nre wor den ADVERTENTIEN in het eerst uitkomend nummer geplaatst. SCtlAOfN. LAAN D 5. Int. Teleoh. ho. 20. PrijB per 3 maanden f0 95; per post f 1.10. Losse nummers 5 t-t ADVERTENTIES vrn 1 tot 5 rogels f0.35, iedere regel moor 6 et. (Bewijsno. inbegrepen). Groote lett. worden naar plaatsr. borok Dit nummer bestaat uit (Me bladen. De EngeLsche premier Lloyd George heeft in de Gil denhall waar een propaganda verga dering werd ge houden van de Engelsche oorlogsleening het woord gevoerd. De eerste minister die 45 minuten sprak, roerde slechts terloop de oorlogsleening aan, om zich daar na bezig te houden met het Duitsche vredesaanbod. Daaromtrent zei de hijDe keizer heeft zijn volk de boodschap gazonden dat de entente zijn vredesaan bod haart verworpen. Dat aanbod was gedaan, om beo die hij niet had kunnen onderwerpen, te ver doe ven. Maar waar zijn eigenlijk die Duitsche vredes- aanbiedinaen De geallieerden hebben er om gevraagd, maar de Duitschers hebben geenerlei voorwaarden ge steld. Zij hebben alleen een strik met mooie woorden beschilderd, gesteld. Zulke woorden hebben ons eens aangelokt, maar nu heeft de leeuw zijn oogen open. Wij hebben geen voorwaarden verworpen, maar wij hebben gezien, dat oorlog beter is aan vrede ten Sijze van do heerschappij van Pruisen over Europa u geallieerden hebben in hun antwoord aan Duitech land duidelijk doen uitkomen, en nog duidelijker in hun antwoord aan de Ver. Staten gejuichdat wij, vóór wij pogen den vredestempel te herbouwen, moeten zien dat de grondvesten solide zijn. Ik ben juist teruggekeerd uit den oorlogsraad der vier groote ententestaten, op wier schouders deze verschrikkelijke oorlog rust Ik kan u niet meedee- len tot welke conclusies wij daar zijn gekomen, maar wel dat wij ons de grootte van onze taak niet verhelen, doch aan het resultaat niet twijfelen. Wij hebben alle moeilijkheden onder de oog engezien, ze getoetst en maatregelen getroffen om ze te boven te komen. Wij zijn uiteengegaan met het beeef, dat de overwinning moeilijk moge zijn, doch dat een neder laag onmogelijk is. Er was geen aarzeling, weifeling, besluiteloosheid om ten allen prijze de hooge doe len. waarvoor wij de uitdaging van de Pruisische mi litaire kaste hebben aanvaard ten einde de wereld voor altijd van haar bedreiging te bevrijden, te be reiken. Wat mij op deze conferentie zeer heeft getrof fen is bot stijgende vertrouwen onzer bondgenoo- ten ln de ruige kracht en de groote hulpbronnen van Engeland. Het is voor hen als een groote toren in een diepe volgend woord ontbreekt het wordt meer en meer de hoop der verdrukten en de wanhoop van den verdrukker. De legers van Engeland zijn ge- duchter dan ooit te voren in geoefendheid, kracht en uitrusting. Het volk kan er op rekenen, dat als het de legers den noodigen steun verleent, zij door de gevaren en moeiten van de eerstvolgende weinige maanden den weg naar de overwinning zullen banen. Wij moeten de legers steunen, zij zijn het waard. Ik moet uw chequés door de lucht zien zwieren naar de vijandelijke schansen. Elke wel gerichte en goed geladen chequé is een vreeselijker vernielingswa- pen dan een twaalf-duims granaat. Zij hakt een weg door draadversperringen. Hoe meer we er krij gen, hoe geringer onze offers aan goed en bloed zul len zij om door te breken. Hoe meer we krijgen, hoe zekerder de overwinning zal zijn met de kleinst mo gelijks offers van de grootste schat van alles: het bloed van onze helden. In dezen oorlog komt alles op uitrusting san. Waar om dringen de Duitschers onzo dappere bondge nooten in Roemenië terug 1 Niet omdat zij betere strijders zijn. De Roemeenscba boef heeft bewezen de geduchtste strijder van de wereld to zijn als hij een kans krijgt. Maar hij heeft geen kans gehad. En de wijze waarop de Russen 2H jaar met bloote borst hebben gevochten, met minder geschut, met onvol doende geweren, met te weinig munitie, is een van de ontroerendste dingen uit de wereldgeschiedenis. Laat ons hen helpen uitrusten, dan zullen de bord jes verhangen zijn. Deze leening is nu een goede belegging en zal na den oorlog nog een betere zijn. Ik ken geen volk, dat na dezen oorlog ons zal durven aanraken. Onze vij anden van thans waren vergeten dat wij nog zijn gelijk weleer, maar zij zullen dezen les in lang niet vergeten. Voor de oorlog begon schoten wij in bedrijf en nijverheid in menig opzicht te kort De oorlog brengt de zaken echter prachtig in orde, onze fabrieken rui men oude machines op, schaffen oude, slordige methodes af en breken met belemmerende gewoon ten. Ik weet niet hoe groot de nationale schuld aan het einde van den oorlog zal zijn, maar ik durf voor spellen dat de stijging ervan de werkelijke rijk- aom van het volk ten goede zal komen. Het volk ls ontwikkeld, aan tucht gewend geraakt en heeft zien schrap leeren zetten. Wij zijn een flink» volk ^bedrelglng door Pruison was een hy H^ir?!6™6 ^aalSe T811 onze nationale veilig- afgelost hypotheek zal nu voor goed worden Na den oorlog zal de wereld zich geheel aan den vredesarbeid kunnen wilden en in de toekomst zal de beste waarborg voor den vrede worden geschapen, als de volken der wereld een bond stichten om den eersten vredesverstoorder te Btraffen deze toespe ling op de Amerlkaansehe voorstellen tot stichting van een wereldbond voor de handhaving van vr«ip lokte langdurige toeiu; chingen uit. Lloyd George besloot met een aansporing om flink op de oorlogsleening in te schrijven en McKen- na sloot de vergadering met een woord van aanbeve ling van Lloyd Georga's beroep. Laagzijde D 50, nabij de Mark», Schagen. MARKTPLAATS A 88 LONDEN, 11 Januari. In de nota der beantwoor ding van de nota der Vereenigde Staten, 19 Decem ber hun overhandigd, getuigen de geallieerden in de eerste plaats van hun eerbied voor de verheven ge voelens, die de Amerlkaansehe nota bezielen en van hun hartgrondige instemming met het voorstel tot het scheppen van een volkenbond, die in de geheele wereld den vrede en de rechtvaardigheid zal ver zekeren. De nota gaat voort: De geallieerden koesterden even vurig als de regeering van de Vereenigde Sta ten het verlangen om zoo spoedig mogelijk een ein de te zien gemaakt aan den oorlog, waarvoor de middelrijken de verantwoordelijkheid dragen, maar naar hun oordeel is het onmogelijk op het oogen- blik een vrede te krijgen, die hun niet alleen de vergoeding, het herstel en de waarborgen verzekert waarop zij recht hebben op grond van de agres sieve daad, waarvan de schuld de Centrale mogend heden treft, terwijl het beginsel zelf, waaruit die aan val voortkwam, de veiligheid van Europa ondermijn de; en tegelijkertijd een vrede, die het mogelijk zal maken de toekomst van de Europeesche volken op een vasten grondslag te vestigen. De geallieerde volken rijn overtuigd dat zij niet strijden voor zelfzuchtige belangen maar bovenal om waarborgen te scheppen voor de onafhankelijk heid der volken, voor recht en voor de mensche- lijkheid. De geallieerden zijn zich volkomen de verliezen en het leed bewust, die voor de neutralen, zoowel als voor de oorlogvoerenden uit den oorlog voortvloei en. Ze betreuren dat, maar kunnen zich zelf daar voor niet verantwoordelijk achten, aangezien zij geenszins dezen oorlog hebben verlangd of uitge lokt. Ze doen alles wat in hun vermogen ligt om op alle mogelijke manier de schade te verminderen, die daardoor is ontstaan, zoo ver als ze zulks kunnen doen onder den onverbiddelijken druk van de zorg voor hun eigen verdediging tegen geweld en de plan nen van den vijand. Zij nemen met voldoening akte van de aan hen af gelegde verklaring, dat de Amerlkaansehe nota in zijn oorsprong geenerlel verband houdt met die der centrale mogendheden, welke de regeering der Ver. Staten hun den 18en Dec. heeft doen toekomen. Zij hebben inderdaad niet getwijfeld aan het besluit dier regeering, om eiken schijn te vermijden, alsof zij moreelen steun gaf aan de verantwoordelijke aan stichters van den oorlog. De geallieerden regeeringen wraken in den hoffe- lijksten, maar ook stelligsten vorm de gemaakte ver gelijking tusschen de twee groepen van oorlogvoe renden. Deze vergelijking, gegrond op de openbare verklaringen van de centrale mogendheden, is in rechtstreeksche tegenspraak met de feiten wat be treft de verantwoordelijkheid voor het verleden als de waarborgen voor de toekomst Wilson heeft, toen hij op deze analogie zinspeel de, natuurlijk niet bedoeld daarmee zijn eigen oor deel te kennen te geven. Als eenig geschiedkundig feit heden ten dage duidelijk is vastgesteld, dan is het de berekende agressieve politiek, waardoor Duitschland en Ooetenrijk-Hongarijo hebben g tracht hun hegenomie in Europa en hun economi -che heer schappij over de wereld tte verzekeren. Door zijn oorlogsverklaring, door de oogenblikkelijke schen ding van België en Luxemburg, door zijn tr> echo den van oorlogvoering heeft Duitschland k-awezan dat het stelselmatig elk beginsel van menachelljfc- heid en alle eerbied, aan kleine staten verschuldigd, minacht Naarmate de oorlog voortduurt is de houding van de centrale mogendheden en van hun bondgenooten meer en meer een uitdaging aan de humaniteit en de beschaving geworden. Het is noodig de verschrikkingen in herinnering te brengen, die hun stempel drukken op de inval len in België en Servië; de onmenschelljke behande ling van de landen, waarin de vijand v. as binnen gedrongen; de moordpartijen tegen honderdduizen den weerlooze Armeniërs aangericht, debar- baarschheden, berokkend aan de volken <*n Sy rië, de vernieling van passagier- en koopvaardijsche pen, zelfs onder neutrale vlaggen, door JLuikbooten; de wreede behandeling van krijksgevangenen; de ge rechtelijke moorden van juffrouw Cavell en kapitein Fryatt; de wegvoering en knechting van de burger bevolking enz. De volvoering van zoo'n reeks mis daden zonder acht te slaan op de afkeuring door het menschdom zal president Wilson ongetwijfeld hel protest duidelijk maken, dat de geallieerden aan tee kenen. Naar aanleiding van Wilson's verzoek om de oog merken der oorlogvoerenden duidelijk uiteen te zet ten, zegt de nota: De oogmerken der geallieerden rijn wel bekend, want zij zijn herhaaldelijk door de hoofden der on derscheidene regeeringen meegedeeld. Zij kunnen slechts in bizonderheden worden gefc-muluerd, met opgave van alle rechtmatige vergoedingen en scha deloosstellingen voor geleden verliezen, als het oo- genblik voor onderhandelingen komt, maar de be schaafde wereld weet dat zij in de eerste plaats en als noodzakelijk inhouden: herstel van België, Servië en Montenegro, met de hun toekomende schadeloosstelling: ontruiming van de bezette gebieden in Frankrijk, Rusland en Roemenië, met gepaste vergoeding; reorganisatie van Europa, gewaarborgd door een duurzame regeling op den grondslag zoowel van het nationaliteitsbeginsel als van hot recht dat allo volken, klein en groot, hebben op volle zekerheid van vrije economische ontwikkeling, en ook op ter ritoriale overeenkomsten en internationale schikkin gen, die van zoodanigen aard zijn dat zij de land en zeegrenzen waarborgen tegen onrechtmatige aan vallen; teruggave van de provincies of landstreken, tevo ren mn de geallieerden door geweld of tegen de Wenschen van hun inwoners ontrukt; bevrijding van Italianen, Slaven, Roemeniëra, Tsje chen en Slowaken van vreemde overheersciiiug; bevrijding van de volken die nu onder de moordia dige tyrannie der Turken zuchten en verbanning uit Europa van het Ottomaansche keizerrijk, dat zich zelf zoo volslagen vreemd aan de Westersche bescha ving heeft getoond. De bedoeling van den keizer van Rusland no pens Polen zijn blootgelegd in de proclamatie, die hij zoo even tot zijn legers heeft gericht Het is nauwe- lijs noodig, daarbij te voegen dat het terwijl de ge allieerden Europa wenschen te bevrijden uit de bru tale aanmatiging van het Pruisische militarisme, nooit hun bedoeling geweest is, naar is boweerd, het Duitsche volk te trachten te verdelgen of in politiek opzicht uit te roeien. Het hoofddoel der geallieerden is den vrede te waarborgen op dié beginselen van vrijheid, recht vaardigheid en onschendbare trouw aan internationa le verplichtingen, die steeds de daden der Ver. Sta ten hebben bezield. Met dit verheven doel voor oogen zijn de gealli eerde regeeringen, elk voor zich en gezamenlijk, be sloten al hun krachten in te spannen en elk offer te brengen, ten einde den strijd tot een zegevierend einde te brengen, waarvan naar hnn overtuiging niet alleen hun eigen veiligheid en voorspoed, maar de geheele toekomst der beschaving afhangt. De Duitsche regeering heeft aar de verte «-oor- diners der neutrale regeering een nota overhandigd L>e keizerlijke receering heeft door bemiddeling van de regeering der Vereenigde Staten van Amerika, de koninklijke Spaansche regeering en de regeering van het Zwilsorsche .Eedgenootschap het antwoord ontvan gen van haar tegenstanders op de nota van 12 Decem ber. waarin Duitschland in overeenstemming met zijn bondgenooten een .spoedige opening van vredesender handelingen voorstelde. De. tegen star dors wijzen dit voorstel af met de argumentatie nat hd een voor stel ronder oprechtheid. en zonder be toeken! s ia. De vorm. waarin zij hun antwoord kloedan, sluit «Jen antwoord aan hen uit De keizerlijke regeering hecht er echter waarde aan, de regeeringen van de neutrale mogendheden hare opvatting omtrent dan stand van zaken mede te deelen. De nota zegt verder dat Duitschland en zijn bond genooten hun doe! verdediging van hun vnjheid en en bestaan hebben bereikt, daar dat de vijanden beoogen verovering van Flzas-LotharLngea en «-erschillende Pruis- sische provincies vernedering at verminJfLug van Oos tenrijk— Hongaarsche monarchie. vordseiing van Tur kije en vernietiging van Bulgarije Me: het oog op zulke oorlogsdoelen is het verlan gen naar boete, wed» goedmaken en waarborg in den mond van den tegenstander verrassend. Dó tegen standers karakter isoeren het vredesvoorstel van de vier verbonden mogendheden als een oorlogsmanoeuvre. Duitschland en zijn bondgenooten moeten nadruk kelijk protest hiertegen aanteekenen, dat hun beweeg redenen. die ze openlijk hebben aangegeven, op deze wijze worden vervalscht Hun overtuiging was, dat een rechtvaardige en voor He oorlogvoerenden aiaimemelijlen vrede mogelijk v-as. alle ooih<gvoen M dat deze tot stand kon worden gebracht cn dat dus verder bloedvergieten niet te verantwoorden was. De zonder voorbehoud uitgesproken bereidwilligheid bij het aanvaarden van -de onderhandelingen de vredesvoorstel len bekend te maken, weerlegt eiken twijfel aan hun "pmm leiden, handen het lag het aanbod naa zijn waarde te onderzoeken, trachtten noch onder zoek te doen, noch deden tegenvoorstellen. In stede hiervan verklaren zij een vrede onmogelijk zoo lang hiet het herstal der geschonden rechten en vrijhe den erkenning van het beginsel, der nationaliteiten en van het vrije bestaan der Kleine staten gewaarborgd Z'JDe oprechtheid, die de vijand aan het voorstel der vier verbonden mogendheden ontzegd, zal de wereld aan deze eis chen met kunnen toeschrijven^ indien zij het lot van het Iersche volk, de vernietiging van de vrijheid en onafhankelijkheid van de Boerenrepublieken, de onderwerping 'van Noord-Afrika door Engelandl. Prenvrijk en Italië, de onderdrukking van de vreem de volken ln Rusland en ten slotte de zonder precedent in de geschiedenis zijnde Overweldiging van Grieken land voor oogen houdt Ook over de z.g. schendingen van het volkenrecht door de vier bondgenooten zijn niet die mogendheden bevoegd te klagen, die van het begin van den oorlog oorlog af het recht met voeten hebben getreden en de vodragen. waarop het berust, hebben verscheurd. Dan hertiaalt de nota nog eens "het standpunt van Duitschland tegenover België. De beschuldiging wegéns de Duitsche oorlogvoe ring in België en de daar in het belang van de mi litaire zekerheid genomen maatregelen, heeft de kei zerlijke regeering als onwaar afgewezen. Zij pro testeert opnieuw met kracht tegen deze lasteringen. Duitschland en zijn bondgenooten hebben een eer lijke poging gedaan om den oorlog te beëindigen en een overeenstemming der strijdenden voor te berei den. De keizerlijke regeering constateert, dat het uitsluitend van het besluit van haar tegenstanders afhing of de weg naar den vrede zou worden betre den of niet. De vijandelijke regeeringeti hebben ge weigerd dien weg te gaan. Op haar valt de volle verantwoordelijkheid voor den voortgang van het bloedvergieten. De vier verbonden mogendheden echter zullen den strijd ln rustig vertrouwen op hun goed recht voort zetten tot een vrede bevochten is, die hun eigen volken eer, bestaan en ontwikkelingsvrijheid waar borgt, alle staten van het Europeesche vasteland ech ter de weldaad geeft in wederzijdsche achting en ge lijkheid van rechten, gemeenschappelijk aan de op lossing der groote beschavingsproblemen te arbeiden België heeft ook een nota gericht tot Amerika en doet daarin een beroep op Amerika's hulp. De nota spreekt do verwachting uit dat Amerika aan het ein de van den langen oorlog zijn Btem zal doen hoo- ren om voor België, het onschuldige slachtoffer van Duit8chland's hebzucht, het recht op te eischen op de plaats, waarop het recht heeft op grond van zijn onberispelijk verleden, de dapperheid van zijn sol daten, zijn trouw en zijn eer. Ook Oostenrijk heeft een nota tot de neutralen ge richt Het spreekt van zelf, dat de pers over gansch de wereld commentaar levert op de verschillende nota's en het hangt precies af van het land waar de cou rant verschijnt, wat taal ze spreekt Fransche, En gelsche en Duitsche persstemmen, een elk verklaart zijn instemming met de nota zijner regeering. De Ameritcaansche pers is oo kvrijwel instemmend met het antwoord der geallieerden. De New-York World beschouwt de Enten te-voor waarden als een maximum, dat slechts bereivt zal kunnen worden, ingeval Duitschland en Oostenrijk-Hon- garije volkomen verslagen worden Het blad acht die voorwaarden in twee minder belangrijke opzichten im moreel. jxL wat betreft he.. afstaan van grondgebied aan Italië en san Roemenië dat, zooals hei blad opmerkt, nooit aan dia landen neeft behoord. In vele opzich ten echter bereikt het antwoord het toppunt van idea lisme in de internationale politiek, in Europa, en som mige deden vormen een ware proclamatie van eman cipatie Het blad gaat aldus verder: „Kan Duitschland nu weigeren het voorbeeld der geallieerden te volgen, door zoowel zijn oorlogsdoel als zijn vredesvoorwaarden be- kmd te maken? Tenzij de keizerlijke regeeringen even ver willen gaan als hare vijanden, kunnen zij voor i»et groote tribunaal der openbare meaning niet ver schijnen. De bekende pro-Duitsche „American" zegt: ,,Het antwoord is zeer ruw. Uit dén toon zou iemand die niet beter wist kunnen opmaken, dat de geallieerden te Berlijn vredesvoorwaarden voorschrijven. Het blad verklaart, dat de centrale mogendheden deze voorwaar den nooit zullen aannemen en zegt daiu: „Als aan deze eischrai .yastgeuionden .al worden dan zal er geen vrede kranen vóór een van beide p;:rtijeu de overwinning behaald heeft of uitgeput neerstort" Wat is nu het resultaat van al die nota's? Wiison heeft naar voprwaard a gevraagd. Die heb ben de geallieerden gegeven ei. het antwoord der Centralen is er ook reeds. Op vrede lijkt dit alles nog heel heel weinig. Wij weten nu alleen waarom wordt gevochten. Het zal nu maar de kwestie zijn hoe de geallieerden zullen bereiken wat zij zeggen te willen. Dat lijkt ons op dit oogenblik vrijwel een on mogelijkheid. Lloyd George zegt de overwinning zal oQjoeili.'k zijn, rit nederlaag onmogelijk. Dit zeggen de Centralen ook. Als mer dit nu met elkaar eens is dat do overwinning moeilijk zal fijn, waarom niet met kalmte geredeneerd over vrede, inplaats van voorwaarden to stellen, die zonder een strijd op le ven en dood nooit zijn te bereiken. Wat zal het nu worden? Den Haag, 12 Jan. Bij het ontwerp tot het voorkomen van onredelijke huurprijs-opdrijving heeft de heer Mendels een succes beleefd, dat niet zeer naar den zin zal wezen van de categorie huiseigenaren, welke tegen dit wets-ontwerp eene aotie heeft ondernomen. Het amendement-Mendels strekkend om te schrappen de bepaling, dat eerst na 10 pet. verhooging der bestaande huren de controle (der huureommissiën begint, is (bij gemengde stem ming) aangenomen met 39 tegen 33 stemmen. Een dikke Streep door de rekening van zoo menigen huis eigenaar. me reeds op dit „extraatje" meende te mo gen rekenen. En tevens een écheqe voor minister Ort. wiens verdediging van het gewijzigd ontwerp trouwens niet bijzonder krachtig kan heeten. Alle verdere amen dementen, op art. 1 voorgesteld, zijn verworpen. Dat van den "heer Mendels, strekkend om de wet van 1915 reeds te doen van kracht zijn. met 24 tegen 48 stem men. Dat der h.h. Lohman en Ankerman ten gunste van den „nieuwbouw" met 21 tegen 51 stemmen. Het amend-Mendels. strekkend om den „nieuwbouw" ge heel raider controle te stellen (en niet de eerste huur prijzen vry te laten) met 61 tegen 11 stemmen. Het debatje, dat aan dezen uitslag voorafging, geeft geenerlei aanleiding om er bij te toeven. Nieuwe ge zichtspunten werden niet geopend De heer Van de Tempel vonSd gelegenheid nog eens te wijzen op den schr omelij ken woningnood en de schrikbarende stijging der huurprijzen. ArL 2 bepaalt, dat bij overeenkomsten, aangegaan vóór de instelling der huuroommissiën binnen eene maand na die instelling goedkeuring van den huur prijs moet worden gevraagd tenzij men zich verbindt tot verlaging van dien prijs tot dien, welke op( 1 Januari

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1917 | | pagina 1